Η νέα έκθεση της ActionAid, που δημοσιεύεται ενόψει της συμπλήρωσης ενός έτους από την κρίση στο Κατεχόμενο Παλαιστινιακό Έδαφος, υπογραμμίζει τις οδυνηρές επιπτώσεις του συνεχιζόμενου πολέμου στη Γάζα και της κλιμάκωσης της βίας στις Παλαιστίνιες στη Δυτική Όχθη.
Κεντρική θεματική είναι επίσης η αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα και ηγετική ικανότητα γυναικών και κοριτσιών απέναντι στην κρίση. Η έκθεση, με τίτλο «Φορείς της αλλαγής: Ο ρόλος των παλαιστινιακών γυναικείων οργανώσεων στην κρίση», απευθύνει έκκληση για αυξημένη χρηματοδότηση για τις οργανώσεις στις οποίες ηγούνται γυναίκες και την επείγουσα συμμετοχή τους στις διαδικασίες οικοδόμησης ειρήνης και ανασυγκρότησης. Έτσι τονίζεται η ανάγκη για μια προσέγγιση ευαίσθητη ως προς το φύλο, ώστε να αντιμετωπίσουν οι γυναίκες και τα κορίτσια τις διάφορες προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά τους.
Βασιζόμενη σε μαρτυρίες γυναικών που ζουν στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, η έκθεση περιγράφει λεπτομερώς τις σοβαρές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και τα κορίτσια, από τον αυξημένο κίνδυνο έμφυλης βίας έως το βαθύ ψυχολογικό τραύμα, και αποκαλύπτει την εξαιρετική ανθεκτικότητα που επιδεικνύουν καθημερινά, καθώς προωθούν την ανάκαμψη της κοινότητας και υπερασπίζονται τη δίκαιη ειρήνη. Δείτε παρακάτω τα βασικά ευρήματα της έκθεσης:
Αόρατη συναισθηματική και ψυχολογική επιβάρυνση
Οι Παλαιστίνιες έχουν πληγεί δυσανάλογα από τον πόλεμο στη Γάζα, βιώνοντας ακραία επίπεδα στρες, άγχους και τραύματος. Η συνεχής μετακίνηση έχει θέσει τις γυναίκες σε μια διαρκή κατάσταση αστάθειας, με ένα 16χρονο κορίτσι να δηλώνει: «Δεν ξέρουμε πού να πάμε για να βρούμε ασφάλεια». Οι συνθήκες συνωστισμού επιδεινώνουν τις εντάσεις.
Αύξηση της έμφυλης βίας
Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Γάζα έχει επιδεινώσει τις απειλές που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, αυξάνοντας τον κίνδυνο σεξουαλικής και έμφυλης βίας, αναγκαστικών γάμων και εκμετάλλευσης. Οι γυναίκες στους καταυλισμούς εκτοπισμένων αναφέρουν την απώλεια της ιδιωτικότητας και της ασφάλειάς τους, ενώ συχνά αντιμετωπίζουν παρενόχληση και κακοποίηση σε καταφύγια με υπεράριθμο πληθυσμό. «Στο παρελθόν, οι τοίχοι ήταν η κάλυψή μας, σήμερα είναι απλώς ένα κομμάτι νάιλον», ειπώθηκε σε μια ομάδα συζήτησης. Στη Δυτική Όχθη, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν βία τόσο από Ισραηλινούς στρατιώτες όσο και από εποίκους. Ανακαλώντας ένα περιστατικό, μια ακτιβίστρια από τη Χεβρώνα είπε ότι η γειτόνισσά της «οδηγήθηκε μέσα σε ένα δωμάτιο [από Ισραηλινούς στρατιώτες], της έβγαλαν όλα τα ρούχα και [άφησαν] ένα σκύλο να της επιτεθεί, μπροστά στον σύζυγο και τα παιδιά της».
Απώλεια ασφαλών χώρων και υποστήριξης για θέματα φύλου
Ταυτόχρονα, η πρόσβαση σε ασφαλείς χώρους και υποστήριξη για τις γυναίκες που βιώνουν σεξουαλική και έμφυλη βία έχει μειωθεί σημαντικά λόγω των επανειλημμένων αναγκαστικών μετακινήσεων, της έλλειψης χρηματοδότησης και προβλημάτων επικοινωνίας. Η πλήρης κατάρρευση του νομικού συστήματος της Γάζας δημιούργησε ένα νομικό κενό, αφήνοντας τις γυναίκες αβοήθητες στη διεκδίκηση δικαιοσύνης.
Σοβαρή κρίση μαιευτικής περίθαλψης
Η έκθεση αποκαλύπτει τη δεινή κατάσταση της μητρικής υγειονομικής περίθαλψης και φροντίδας στη Γάζα, καθώς οι έγκυες γυναίκες αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο επικίνδυνων τοκετών με ελάχιστη έως καθόλου ιατρική υποστήριξη. Ο Δρ Adnan Radi στο νοσοκομείο Al-Awda στη Γάζα ανέφερε: «έχει σημειωθεί απότομη αύξηση του ποσοστού των κυήσεων [υψηλού κινδύνου], επιπλοκές που σχετίζονται με πρόωρο τοκετό, αύξηση των αποβολών και προβλήματα όπως λοιμώξεις, σήψη, αιμορραγία και άλλα». Η πρόσβαση σε επαρκή σεξουαλική και αναπαραγωγική υγειονομική περίθαλψη και φροντίδα είναι σχεδόν αδύνατη στη Γάζα, με έναν διευθυντή κέντρου υγείας γυναικών να σχολιάζει: «η τοποθέτηση ενδομήτριου σπειράματος (σπιράλ) δεν είναι δυνατή λόγω της έλλειψης αποστείρωσης των υλικών που χρειάζεται ο γιατρός».
Ηγεσία γυναικών εν μέσω κρίσης
Παρά τις τεράστιες προκλήσεις, οι Παλαιστίνιες έχουν αναλάβει κρίσιμους ηγετικούς ρόλους μέσα στις κοινότητές τους. Από τη διαχείριση καταφυγίων εκτοπισμένων μέχρι τη συνηγορία και τη θεσμική πίεση, οι γυναίκες ηγούνται ενεργά στις προσπάθειες ανοικοδόμησης της Γάζας. Η Σαμίρα, διευθύντρια του καταφυγίου Al-Istiqama, έχει μετατρέψει τη θλίψη της σε υποστήριξη για την κοινότητα και δηλώνει: «Αφού έχασα τα παιδιά και το σπίτι μου, πήρα την πρωτοβουλία να βοηθήσω τους εκτοπισμένους ανθρώπους». Παρά τις μοναδικές τους γνώσεις και την πολυετή εμπειρία τους στην υποστήριξη των κοινοτήτων τους, οι οργανώσεις που ηγούνται γυναίκες στην Παλαιστίνη συχνά παραγκωνίζονται, όπως σχολιάζει η Faraha, η οποία διευθύνει μια οργάνωση στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν στη Δυτική Όχθη: «Οι οργανώσεις υπό την ηγεσία των γυναικών είναι κατά κάποιο τρόπο παραμελημένες. Δεν υπάρχει πραγματικό όραμα για το πώς θα τις εμπλέξουμε».
Παλαιστίνιες ως ουσιαστικοί φορείς αλλαγής
Για το μέλλον, η έκθεση καλεί τις Παλαιστίνιες να συμμετέχουν ενεργά σε όλες τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και τον πολιτικό διάλογο που σχετίζονται με το μέλλον της περιοχής και να αναγνωριστούν ως ουσιαστικοί φορείς αλλαγής για την ανάκαμψη της Γάζας.
Η Riham Jafari, Συντονίστρια Συνηγορίας και Επικοινωνίας στην ActionAid Παλαιστίνης, αναφέρει:«Οι γυναίκες και τα κορίτσια στην Παλαιστίνη αντιμετωπίζουν μοναδικές και σοβαρές προκλήσεις, καθώς ο καταστροφικός πόλεμος στη Γάζα συνεχίζεται και η βία στη Δυτική Όχθη κλιμακώνεται. Όμως, εν μέσω αυτών των κρίσεων επιδεικνύουν αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα και αναδεικνύονται σε αξιόπιστες προσωπικότητας ηγεσίας στις κοινότητές τους. Οι φωνές και οι παρεμβάσεις τους δεν πρέπει να παραγκωνιστούν. Είναι καιρός οι τοπικοί και διεθνείς εμπλεκόμενοι φορείς να εκτιμήσουν την ουσιαστική συμβολή των γυναικών αυξάνοντας τη χρηματοδότηση των οργανώσεων που καθοδηγούνται από γυναίκες και εξασφαλίζοντας ότι οι γυναίκες θα έχουν θέση στο τραπέζι όταν λαμβάνονται κρίσιμες αποφάσεις για την Παλαιστίνη και το μέλλον της».
Καθώς ο πόλεμος στη Γάζα συνεχίζεται και η βία κλιμακώνεται στη Δυτική Όχθη, είναι κρίσιμο οι φωνές των Παλαιστινίων γυναικών όχι μόνο να ακούγονται αλλά και να λαμβάνονται υπόψη.
Η ActionAid ζητά επειγόντως αυξημένη χρηματοδότηση των οργανώσεων που ηγούνται γυναίκες, των οποίων η τεχνογνωσία και η ηγεσία είναι το κλειδί για τις προσπάθειες ανάκαμψης και οικοδόμησης της ειρήνης. Οι γυναίκες πρέπει να έχουν κεντρικό ρόλο σε όλες τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και τις διαδικασίες ανασυγκρότησης, διασφαλίζοντας ότι οι μοναδικές τους προοπτικές και λύσεις αποτελούν μέρος της οικοδόμησης ενός βιώσιμου μέλλοντος.
Η Lala Kolopi μάς μιλά για όλα αυτά που κάνει, την Ψυχιατρική που είναι η βασική δουλειά της, τη νόσο Crohn που γέννησε την drag περσόνα της, τα περιστατικά μίσους στη δημόσια ζωή, την εμπειρία του ντοκιμαντέρ και την αλληλεγγύη μεταξύ των queens.
Την πρώτη φορά που είδα τη Lala Kolopi, εκείνη διάβαζε παραμύθια σε παιδιά μαζί με την Aphrodite στο HGW, τον χώρο που υποστηρίζει τις queer τέχνες. Η επόμενη φορά ήταν στη μεγάλη οθόνη του Τριανόν, στο ντοκιμαντέρ Avant-Drag! του Φιλ Ιερόπουλου για το drag, το φύλο, τον ρατσισμό, την τρανσφοβία, την αστυνομική βία αλλά και γιατί πρέπει να γιορτάζεις όλα όσα είσαι unapologetically.
Η τρίτη φορά ήταν στη σκηνή του Queer Con, για να παρουσιάσει ένα drag show για καλό σκοπό, αφιερωμένο στη μνήμη των Jackie Oh και Ana. Την τέταρτη φορά ήπιαμε ουίσκια στα Εξάρχεια και μιλήσαμε για τον πόλεμο, το πορτοφόλι που είχα χάσει λίγες μέρες πριν και γιατί τη δυσκολεύει περισσότερο η κατηφόρα όταν φοράει τακούνια.
Η Lala Kolopi μάς μιλάει για όλα αυτά που κάνει (και είναι πολλά), για την Ψυχιατρική που είναι η βασική δουλειά της, για τη νόσο Crohn που γέννησε την drag περσόνα της, τα περιστατικά μίσους στη δημόσια ζωή, την εμπειρία του ντοκιμαντέρ και την αλληλεγγύη μεταξύ των queens.
Όλες οι φωτογραφίες: Δημήτρης Καπάνταης
Όταν «γεννήθηκε» η Lala Kolopi
«Σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη και ασχολούμουν με το θέατρο από το πρώτο έτος, όπου συμμετείχα σε ερασιτεχνικές παραστάσεις. Το drag ήρθε στη ζωή μου σταδιακά, όταν άρχισα να βλέπω το Ru Paul’s Drag Race. Τότε είχαμε φτιάξει και μία ομάδα με queer περιεχόμενο, γιατί δεν υπήρχε κάτι ανάλογο στην πόλη. Σε μία παράσταση, υπήρχε ένας χαρακτήρας που ήταν drag και έγινε θεωρητικά το πρώτο μου show.
Δύο χρόνια μετά, διαγνώστηκα με Chron, μία νόσο του εντέρου, και βρέθηκα ξαφνικά στα 22 μου να μπαινοβγαίνω σε νοσοκομεία, να κάνω συνέχεια εξετάσεις, θεραπείες, φάρμακα και να χάνω αυτή την ανεμελιά που τόσο είχα ανάγκη, ερχόμενη από ένα χωριό με κλειστά μυαλά. Αν και είχα φίλους που με στήριζαν πολύ, έπρεπε να πατήσω στα πόδια μου. Οι φίλοι είναι η πατερίτσα αλλά πρέπει κι εσύ να κάνεις το βήμα να πατήσεις το πόδι, για να μην μείνει λυγισμένο.
Οπότε προσπάθησα να σπάσω πλάκα με αυτό που μου συνέβαινε, ως μηχανισμό άμυνας, να το μικρύνω στο μυαλό μου. Συνήθως, δεν μπορούμε να κάνουμε πλάκα με πράγματα που μας φοβίζουν, αλλά το έκανα πάντα εγώ για τον εαυτό μου, για να μην προλάβουν οι άλλοι. Μειωνόταν έτσι το impact του χλευασμού.
Το όνομα Lala Kolopi είναι η κωλοπιλάλα που σε πιάνει στη διάρροια, που είναι το βασικό σύμπτωμα της Crohn. Ένα κομμάτι της εμπνέεται σίγουρα από τις thick and juicy γυναίκες που υπήρχαν στην οικογένεια και τον περίγυρό μου όταν μεγάλωνα. Έλειπε όμως ένα βασικό χαρακτηριστικό. Λόγω των στερεοτύπων για τα γκέι άτομα αλλά και για το σώμα της γυναίκας, δεν εξέφραζαν τη σεξουαλικότητά τους.
Η Lala είναι χοντρή, αλλά νιώθει και μουνάρα. Γι αυτό η Ούρσουλα της Disney είναι ένας από τους χαρακτήρες που λατρεύω. Μία παχουλή γυναίκα που αναβλύζει σεξαπίλ. Οι γυναίκες της ζωής μου ήταν πανέξυπνες και ταλαντούχες στη δουλειά τους, αλλά καταπιέζονταν από την πατριαρχία στο κομμάτι της σεξουαλικότητας».
Η θεατρικότητα της Lala Kolopi
Όλες οι φωτογραφίες: Δημήτρης Καπάνταης
«Στο performance μου στο Queer Con, ήμουν και Οβελίξ και Φραμπάλα. Και υπήρχαν λόγοι και για τα δύο. Ο Οβελίξ είναι ένα χοντρό άτομο της ποπ κουλτούρας και ήταν ένας χαρακτηρισμός για να σε κοροϊδεύουν στο σχολείο. Και μπορεί να είμαι, αλλά μέσα μου είμαι Φραμπάλα, και θα εκφραστούν και τα δύο. Να σου πω την αλήθεια, δεν ήξερα πώς θα μου βγει ως Οβελίξ στο performance, αλλά τελικά ένιωθα και έτσι hot. Ήταν σαν ένα reclaim του Γιώργου απέναντι στη σεξουαλικότητά του και πώς εκφράζεται ως χοντρό αγόρι».
Μεγαλώνοντας σε μία μικρή κοινωνία
«Θα στο κάνω απλά spelling. Σ-Κ-Α-Τ-Α. Ήμουν και «φυτό», είχα και στραβισμό, ήμουν 140 κιλά, ήμουν κι αδερφή. Είχα πολλούς λόγους για να τρώω δούλεμα, πράγμα που φυσικά και δεν δικαιολογώ. Απλά είμαι σε μία φάση που μπορώ να κάνω πλάκα για όλα αυτά που πέρασα. Η οικογένειά μου έκλεινε τα μάτια της. Ακόμα το κάνει, αλλά τώρα τα μάτια είναι μισόκλειστα. Είναι “μόλις βγήκα από την πολυκατοικία και με χτύπησε ο πρωινός ήλιος, αλλά πρέπει να βλέπω και πού πάω μην σκοτωθώ”.
Η Ψυχιατρική
«Πέρασα Ιατρική γιατί ήταν και το εισιτήριο για να φύγω από το χωριό. Δεν μου άρεσε όταν μπήκα, αλλά το κομμάτι της Ψυχιατρικής ήταν το μόνο που με τράβηξε. Ήρθε από μόνο του, σαν να άναψε ένα λαμπάκι. Σίγουρα κάποιος που επιλέγει επαγγέλματα ψυχικής υγείας, κάτι δικό του προσπαθεί να επουλώσει. Δεν τη συνέδεσα με αυτά που συνέβησαν σε εμένα, και θεωρώ ότι δεν είναι και υγιές.
Όμως, ξέρω ότι ένιωσα αυτό που θες να είσαι δίπλα σε έναν άνθρωπο, να μην περάσει την μπόρα μόνος του. Να του δώσεις το βήμα να μιλήσει, γιατί εμένα αυτό μου έλειπε. Δεν είχα κάποιον να μοιραστώ αυτό που νιώθω. Ήταν σαν να έχω ένα μπαλόνι μέσα μου που φούσκωνε και μου συνέθλιβε τα σωθικά.
Δυσκολίες στη δουλειά δεν υπήρξαν, γιατί δεν τους άφησα τον χώρο. Αν έχουν δυσκολία, να πάνε να χτυπήσουν το κεφάλι τους στον τοίχο, που είναι και τσιμεντένιος».
Πώς συνυπάρχουν ένας ψυχίατρος και μία drag queen;
«Έλα μου ντε! Υπάρχουν φορές που καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν και τα δύο και άλλες που αναρωτιέμαι τι κάνω με τη ζωή μου. Αεροσυνοδός θέλω να γίνω. Σοβαρά τώρα, είναι η μέρα με τη νύχτα, αλλά δεν μπορεί το ένα να υπάρξει χωρίς το άλλο. Δεν ξημερώνει αν πρώτα δεν νυχτώσει.
Καλώς ή κακώς, ως performer έχω ανάγκη για προσοχή, η οποία μπορεί να εξηγηθεί ψυχαναλυτικά. Αυτή όμως την ανάγκη, έρχεται αναγκαστικά η Ψυχιατρική και την ακυρώνει γιατί πρέπει να αφήσεις απ’ έξω τον εαυτό σου, τα στεγανά, τις ιδιοτροπίες και τις προβολές σου, προκειμένου να βοηθήσεις τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Εκείνη την ώρα, ο ψυχίατρος είναι ένα ακουστικό που προσπαθεί να λειτουργήσει αντικειμενικά. Νομίζω ότι αυτό κατευνάζει την υπεροψία της performative κατάστασης. Μία εξισορρόπηση της ανάγκης για προσοχή».
Drag queens και παραμύθια σε παιδιά
«Είχε γίνει χαμός με αυτό, αλλά δεν έδωσα σημασία γιατί μιλάμε για γονείς που θα επιλέξουν να πάνε τα παιδιά τους στον Σεφερλή και το Δελφινάριο, που κοροϊδεύει χοντρές, γυναίκες, γκέι και δεν το βλέπουν προβληματικό. Δεν έχω να πω κάτι σε ανθρώπους που βλέπουν εχθρικά τις drag queens.
Στενοχωριέμαι σίγουρα για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες όπου δεν υπάρχει χώρος να εκφραστεί τίποτα διαφορετικό, και δεν εννοώ μόνο το να είσαι γκέι. Μπορεί να είσαι ένα straight αγόρι που δεν είσαι macho. Κι εγώ θυμάμαι ότι δυσκολευόμουν πολύ με την έκφραση του φύλου μου, πολύ πριν συνειδητοποιήσω τον σεξουαλικό προσανατολισμό μου.
Θα σου πω όμως ένα ωραίο περιστατικό από εκείνη την εμπειρία. Είχε έρθει ένας πατέρας με τον γιο του, που έτυχε να έχουμε έναν κοινό φίλο. Και όταν γύρισαν σπίτι, το παιδί τού είπε «Θέλω να γίνω Lala Kolopi». Ήταν ένα αγόρι που φορούσε μπλε tutu και μπλουζάκι από την ταινία Frozen. Το θυμάμαι γιατί με πλησίασε, φορούσα κι εγώ τούλι και μου είπε “Κοίτα, είμαστε ίδιες, τι ωραία”. Αυτό το παιδί είχε έναν πατέρα που ήταν οκ με ό,τι κι αν φορούσε και είχε τον χώρο να έρθει να πει σε εμένα κάτι τέτοιο, ότι “κοίτα, νιώθω μία σύνδεση μαζί σου”. Και μπορεί να μην είναι καν γκέι».
Το ντοκιμαντέρ Avant-Drag!
«Ήμασταν άτομα που φέραμε κάτι διαφορετικό στην ταινία. Κάτι μοναδικό. Νιώθω τρομερά περήφανη που ήμουν κομμάτι της, μόνο και μόνο που ήρθα κοντά με αυτούς τους ανθρώπους που μπορεί να μην γνώριζα υπό άλλες συνθήκες.
Σκέψου ότι στην τελευταία σκηνή με το round table, κάποιες γνωριστήκαμε, όταν άρχισε να τραβάει η κάμερα. Μέχρι τη στιγμή που μιλάμε, το Avant-Drag! έχει ταξιδέψει σε 28 φεστιβάλ. Μας δόθηκε δηλαδή η ευκαιρία να ταξιδέψουμε σε χώρες, να κάνουμε performances, να γνωρίσουμε κόσμο. Είναι απίστευτο αυτό που συνέβη».
Η ζωή στην Αθήνα και η ομοφοβία/τρανσφοβία
«Η απάντηση που θα δώσω κυμαίνεται, αναλόγως με το πόσο πρόσφατα μου συνέβη μία μαλακία. Πότε νιώθω safe και πότε θέλω να βγω να ουρλιάζω στον κάθε μαλάκα. Μου έχουν συμβεί πολλά στην Αθήνα. Να με βρίζουν, να μου πετάνε μπύρες και αυγά από τα αμάξια, να ουρλιάζουν ή να είναι 15 άτομα και να κοροϊδεύουν. Πρόσφατα μού έστειλε μήνυμα στο Instagram ένας παλιός συμμαθητής μου για να μου πει ότι διαφωνεί με αυτό που είμαι και πρέπει να προσέχω τι πρότυπο γίνομαι, αφού μου δίνεται το βήμα.
Πριν από δύο μήνες, περνούσα μέσα από το πάρκο που είναι 100 μέτρα από το σπίτι μου και κάτι 16χρονα με σημάδευαν με αεροβόλο. Και αυτό που με ενόχλησε πιο πολύ είναι ότι κάλεσα την αστυνομία (που δεν το συνηθίζω), γιατί ήταν πολύ επικίνδυνο και μπορεί να συμβεί σε άλλους, και δεν ήρθε ποτέ. Όταν όμως πότισα ένα βράδυ αργά και οι γείτονές μου κάλεσαν την αστυνομία για να μου κάνει σύσταση, ήρθε μέσα σε 20 λεπτά. Με στεναχωρεί, αλλά δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να με κάνει να φοβάμαι να βγω από το σπίτι. Προσέχω γιατί με προστατεύω, αλλά δεν θα σταματήσω να εκφράζομαι όπως θέλω.
Δεν ξέρω αν η ψήφιση του νόμου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών έφερε μία έξαρση, γιατί πιστεύω ότι πάντα η αλλαγή δημιουργεί τέτοια φαινόμενα και συνήθως είναι πρόσκαιρο. Είναι τρομερό το ότι πρέπει κάποιος να μας επιβάλλει κάτι με τον βούρδουλα, για να το σεβαστούμε. Αφού δεν μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας, έρχεται ένας νόμος. Στην αρχή υπάρχει μία έξαρση περιστατικών αλλά μακροπρόθεσμα θα το χωνέψουν. Δεν θυμάσαι τι είχε γίνει με τις ταυτότητες και το θρήσκευμα;
Αφού μιλάμε για τον συγκεκριμένο νόμο, για εμένα είναι πολύ πιο σημαντική η νομική αναγνώριση φύλου, χωρίς να υποτιμώ σε καμία περίπτωση την αναγνώριση των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών. Δυστυχώς ο γάμος δεν προστατεύει ένα queer άτομο που δεν ακολουθεί τη νόρμα στο στιλιστικό.
Ως drag queen, δεν με προστατεύει. Και είναι το κομμάτι της κοινότητας, μαζί με τα τρανς άτομα, που βάλλεται περισσότερο, επειδή υπάρχει μεγαλύτερη αντίδραση όταν εκτίθενται κοινωνικά. Οι τρανς γυναίκες ζουν όλη τους τη ζωή ως θηλυκότητες και βάλλονται καθημερινά, σε αντίθεση με μία drag queen που μπορεί να κυκλοφορεί ως αγόρι, αν αυτοπροσδιορίζεται έτσι φυσικά. Αντιμετωπίζουν καθημερινά δυσκολίες στο να βρουν σπίτι ή δουλειά, να πάνε στο σούπερ μάρκετ, να βγάλουν τον σκύλο βόλτα. Κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή όταν είναι έξω».
Η ψυχιατρικοποίηση των τρανς ατόμων
«Είναι μία λεπτή ισορροπία που πρέπει να κρατηθεί. Υπάρχει ακόμα το στερεότυπο μεταξύ των ψυχιάτρων ότι το να είσαι τρανς συνιστά ψυχική διαταραχή. Αλλά οι ψυχίατροι που ασχολούνται με αυτό το κομμάτι, όπως ο Γιώργος Φλούδας, δεν το βλέπουν έτσι. Το transition είναι μία επίπονη διαδικασία και σωματικά και ψυχικά, και όχι μόνο από χειρουργική άποψη.
Τα φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν τη φυσική υγεία αλλά εξίσου σημαντική είναι και η αλλαγή της κοινωνικής κατάστασης. Πρέπει λοιπόν να οχυρώσεις αυτόν τον άνθρωπο μέσα από αυτή τη διαδικασία και να δεις αν χρειάζεται περαιτέρω υποστήριξη. Το βλέπω ως βοήθεια και όχι ότι εγώ είμαι η αυθεντία και έρχομαι να σου πω αν είσαι τρανς ή όχι.
Υπάρχουν όμως και οι σπανιότατες περιπτώσεις όπου ο ψυχίατρος δεν δίνει την άδεια ή αργεί να τη δώσει, επειδή υπάρχουν ενδείξεις κινδύνου για το άτομο, και αυτό γίνεται καθαρά για την προστασία του. Θα προτιμούσα να μην εμπλεκόμαστε, αλλά δεν μπορεί ένας γιατρός να προχωρήσει σε χειρουργείο, αν δεν υπάρχει ψυχιατρική εκτίμηση. Εμπλεκόμαστε ακόμα και αν δεν το θέλουμε. Το συμπέρασμα είναι ότι όλοι χρειαζόμαστε παραπάνω εκπαίδευση, όπως συμβαίνει και με την κοινωνία».
Το νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία
«Είχε ξεκινήσει από πέρυσι μία συζήτηση για την ενοποίηση των τριών οντοτήτων που αφορούν στα τοξικοεξαρτημένα άτομα και έχουν ξεκάθαρα διαφορετικές προσεγγίσεις: ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ και 18 άνω. Τώρα θα γίνουν ένας αχταρμάς και καταργείται αυτή η διαφορετική προσέγγιση. Συμφωνείς ή όχι, δεν γίνεται να καταργείς τη δουλειά τόσων χρόνων και κόπου.
Επίσης, τα ψυχιατρικά νοσοκομεία περνούν διοικητικά στις Υγειονομικές Περιφέρειες και παύουν να είναι αυτοδιοίκητα. Γίνετα μία συνεχόμενη υποβάθμιση της ψυχικής υγείας, γιατί οι ασθενείς μας είναι κοστοβόροι για το σύστημα υγείας, επειδή συχνά αδυνατούν να εργαστούν ή το κάνουν on and off. Αν δεν παράγω, είμαι ένα σκουπίδι και με αντιμετωπίζουν ως τέτοιο. Πέφτεις στην παγίδα να σκέφτεσαι ότι στο εξωτερικό είναι περισσότερα τα άτομα με αναπηρίες ή ψυχικές νόσους, επειδή τα βλέπεις μπροστά σου, ενώ στην Αθήνα όχι, γιατί δεν υπάρχουν πεζοδρόμια, άρα πώς να κυκλοφορήσεις αν έχεις κινητικά προβλήματα;
Αντίστοιχα και στις ψυχικές νόσους, οι ίδιες οι οικογένειες βάζουν τα άτομα σε δομές ή τους έχουν σε μπουντρούμια, και όλα αυτά με απόφαση γιατρών, που ενισχύουν την κατάσταση της ασυλοποίησης. Είχε γίνει αυτό στον σεισμό του ‘99, που το Δαφνί είχε κριθεί κατεδαφιστέο και όλοι αυτοί οι άνθρωποι βγήκαν προς τα έξω, αλλά μόνο μέχρι να βρούμε κτίριο, να τους χώσουμε πάλι μέσα. Δεν είναι ότι είναι πλέον όλοι στα νοσοκομεία, αλλά υπάρχει πολύς χώρος για βελτίωση».
Lala Kolopi, είσαι αισιόδοξη για το μέλλον των drag queens;
«Μπορεί να είναι μια δουλειά, αλλά βοηθάμε η μία την άλλη και όχι απαραίτητα μόνο για να ανταλλάξουμε περούκες. Μόνο και μόνο το ότι υπάρχει κάποιος που το κάνει περισσότερο καιρό από εσένα και σου λέει «μην κωλώνεις, είμαστε μαζί σε αυτό», είναι μαγικό. Ήθελα να αλλάξω χτες στο show και είχα πολύ λίγο χρόνο, επειδή παρουσίαζα. Για να μην υπάρξει κενό στο event, είχα πει στην Atossa και τη Cyka να με βοηθήσουν. Και το ότι ήμασταν πίσω από τη σκηνή και η μία κρατούσε με το νύχι το μουστάκι μου και η άλλη μού έβαζε την περούκα μέσα στην περούκα, είναι μαγικές στιγμές.
Το ότι υπάρχουμε όλες μαζί, η μία για την άλλη. Με συγκίνησε πολύ, όταν ανεβήκαμε όλες οι queens του show στο τέλος και πίσω στην οθόνη ήταν μαζί μας η Zackie και η Ana και σκεφτόμουν ότι ήμασταν όλες μαζί. Δυστυχώς με κακή αφορμή, αλλά ήταν πολύ ενθαρρυντικό το ότι ήμασταν όλες πάνω στη σκηνή και από κάτω τόσος κόσμος που ήρθε για να στηρίξει.
Δεν είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος, αλλά έχω δει πολύ όμορφες πλευρές των ανθρώπων μέσα από το drag. Όπως και το ότι έχω καταλάβει ότι ακόμα και οι άσχημες πλευρές προκύπτουν από τις καταστάσεις που μας έχουν συμβεί, το πώς μας συμπεριφέρονται. Ελπίζω να βρισκόμαστε μόνο για να μοιραζόμαστε τη χαρά και τους προβληματισμούς μας και όχι επειδή δολοφονήθηκαν αδερφές μας».
*Ευχαριστούμε τα καταστήματα Yesterday’s Bread (Ιουστινιανού 2 και Καλλιδρομίου 87-89, Αθήνα) για την παραχώρηση του χώρου της φωτογράφισης
Έντονη διαφωνία σημειώθηκε ανάμεσα στους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών με αφορμή τη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο. Από τη μία πλευρά, ο Νίκος Πλακιάς δηλώνει: «Τα ονόματα των παιδιών μου δεν θα γίνουν εισιτήρια των 15€», ενώ η Μαρία Καρυστιανού απαντά: «Είμαστε διάφανοι και ξεκάθαροι και έχουμε αποδείξει πόσο μας ενδιαφέρει να πετύχει ο αγώνας μας».
Διχασμός σημειώθηκε ανάμεσα στους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, εξαιτίας της συναυλίας που έχει προγραμματιστεί για την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου στο Καλλιμάρμαρο. Η συναυλία διοργανώθηκε από τον σύλλογο συγγενών των θυμάτων, ενώ θα εμφανιστούν αφιλοκερδώς καλλιτέχνες όπως οι Φοίβος Δεληβοριάς, Κοινοί Θνητοί, Σωκράτης Μάλαμας Θανάσης Παπακωνσταντίνου και Τάνια Τσανακλίδου.
Το κύριο ζήτημα που προκάλεσε ρήξη ήταν το αντίτιμο των 15€ για τη συναυλία. Με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Νίκος Πλάκιας και η Βάσω Κούλπα εξέφρασαν την αντίθεση τους στην διοργάνωση της συγκεκριμένης συναυλίας. Συγκεκριμένα ο Ν. Πλακιάς, ο οποίος έχασε τα δυο δίδυμα κορίτσια του και την πρώτη τους ξαδέλφη στα Τέμπη αναφέρει στην ανάρτησή του ότι «τα ονόματα των δικών μου παιδιών δεν θα γίνουν εισιτήρια των 15€». Δείτε παρακάτω την ανάρτησή του:
Διαβάζω ότι διάφοροι καλλιτέχνες θα παραβρεθούν αφιλοκερδώς στο καλλιμάρμαρο για μια συναυλία που θα είναι αφιερωμένη στα ΤΕΜΠΗ Μεταξύ των καλλιτεχνών είναι και οι @sokratismalamas @ thanasispapakonstantinou@foivosdelivorias και άλλοι . Μέχρι εδώ όλα καλά μέχρι που έπεσε το… pic.twitter.com/ic3CK2muoT
Την ίδια θέση έλαβε η Βάσω Κούλπα, μητέρα του 21χρονου Τάσου Κουτσόπουλου από την Καρδίτσα που έχασε τη ζωή του στα Τέμπη. Όπως τόνισε: «η δολοφονία του παιδιού μου δεν κοστολογείται με αντίτιμο εισιτηρίου».
Η δολοφονία του παιδιού μου δεν κοστολογείται με αντίτιμο εισιτηρίου. ΠΟΤΕ δεν θα το χρησιμοποιούσα για οτιδήποτε. Ποιο αρρωστημένο μυαλό σκέφτηκε να οργανώσει πατώντας ψυχές ζητώντας χρήματα , χωρίς να μας ενημερώσουν για αυτές τις ενέργειες που δεν συμφωνούμε. pic.twitter.com/i6cHcQWyos
Τη συμφωνία τους με τις παραπάνω αναρτήσεις δήλωσαν και άλλοι συγγενείς θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών οι οποίοι εξέφρασαν αντίθεση στην διοργάνωση της συναυλίας στο Καλλιμάρμαρο. Δείτε παρακάτω τις αναρτήσεις του Θοδωρή Ελευθεριάδη, ο οποίος έχασε την μητέρα του, της Άννας Καρατζόγλου, μητέρα της 23χρονης Κέλλυς Πορφυρίδου και της Μαρία Θεοδωρή:
Έχω ήδη τοποθετηθεί στο Facebook. Συμφωνώ με τον @PlakiasNikos Ο σύλλογος εκπροσωπεί 5 οικογένειες και αφήνει να αιωρείται ότι μας εκπροσωπεί όλους. Παρακαλώ να υπάρξει λίγος σεβασμός. Έχουμε ξαναθίξει το θέμα αυτό. Υπάρχει κόκκινη γραμμή σε κάποια θέματα. https://t.co/Z1VGYCpyBX
— Eleftheriadis Thodoris | Ελευθεριάδης Θοδωρής (@theleftheriadis) September 30, 2024
Οποιαδήποτε κίνηση γίνεται για τα Τέμπη με χρηματικό αντίτιμο με βρίσκει αντίθετη. Ονομαστικά μπορεί να κάνει ο καθένας ότι νομίζει. Στο σύνολο των 57 όμως όχι.
Εγώ μητέρα θύματος των Τεμπών έμαθα για την συναυλία μνήμης από αναρτήσεις στο Χ διαφωνώ με το εισιτήριο και θα προτιμούσα να είναι ελεύθερη η είσοδος.
Με βίντεο στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook απάντησε η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του συλλόγου «Τέμπη 2023».
Όπως δήλωσε: «αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή τη συναυλία και να μαζέψουμε τα χρήματα που χρειαζόμαστε για τους δικαστικούς αγώνες του εξωτερικού στους οποίους ως γνωστόν ο κ. Πλακιάς δεν συμμετέχει, όπως και οι οικογένειες που ακολουθούν τη νομική γραμμή την οποία θέλει και ο κ. Πλακιάς, αλλά δεν το κάναμε μόνο γι’ αυτό. Το κάναμε γιατί θέλαμε εκείνη τη μέρα όλοι να βγούμε να τραγουδήσουμε για τα παιδιά. Εκείνη τη μέρα θέλαμε η φωνή μας να φτάσει μέχρι ψηλά. Μία μέρα αγάπης, σύμπνοιας και ομαδικότητας και συλλογικότητας. Είναι κρίμα που αυτό αμαυρώνεται από κάποιους ανθρώπους που έχουν βιώσει τον ίδιο πόνο».
Ανέφερε επίσης πως: «Δεν υπάρχει τίποτα παράνομο και τίποτα κρυφό σε αυτό που κάνουμε. Είμαστε διάφανοι και ξεκάθαροι και έχουμε αποδείξει πόσο μας ενδιαφέρει να πετύχει ο αγώνας μας»
Παράλληλα, ευχαρίστησε τους καλλιτέχνες, οι οποίοι όπως ανέφερε «από την αρχή αγκάλιασαν την προσπάθειά μας και στους καλλιτέχνες που περιμένουν να οργανωθεί η εκδήλωση η οποία έχει μπλοκαριστεί από την κ. Μενδώνη».
Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά τα όσα είπε:
«Θα ήθελα να τοποθετηθώ δημόσια σχετικά με το θέμα που δημιουργήθηκε από τον κύριο Πλακιά για τη συναυλία που θα γίνει για τα Τέμπη στο Καλλιμάρμαρο, την οποία διοργανώνει ο Σύλλογος, μαζί με κάποιους καλλιτέχνες.
Η τοποθέτησή μου, παρόλο που οι δημοσιογράφοι με ρωτάνε να σχολιάσω τον κ. Πλακιά, δεν θα είναι για τον κ. Πλακιά. Ας μιλήσει για τον εαυτό του. Εγώ θα μιλήσω για τον Σύλλογο.
Έχω πει πολλές φορές ότι ο Σύλλογος δημιουργήθηκε από μία μικρή ομάδα συγγενών, σίγουρα διπλάσιο αριθμό απ’ αυτόν που αναφέρει ο κ. Πλακιάς από πολύ νωρίς, διότι κατανόησε τη δυσκολία του αγώνα και θεώρησε ότι είναι καλύτερο να είμαστε ενωμένοι. Δεν εκπροσωπεί όλες τις οικογένειες. Εμείς στον Σύλλογο έχουμε μία πολύ επιθετική νομική γραμμή την οποία στηρίζουμε ένθερμα και την οποία έχουμε αποφασίσει ότι θα την απλώσουμε και στο εξωτερικό.
Έχουμε κάνει κινήσεις γι’ αυτό. Έχουμε έρθει σε επαφή με νομικά γραφεία τα οποία ο κ. Πλακιάς αγνοεί. Έχουμε κάνει τις συνομιλίες και γνωρίζουμε τα οικονομικά μεγέθη που απαιτούνται για τον αγώνα αυτόν και που δυστυχώς δεν είμαστε στην οικονομική κατάσταση που μπορούμε να τον στηρίξουμε. Πάραυτα δεν δεχόμαστε αυτό να αποτελέσει τροχοπέδη για τη δικαίωση του αγώνα μας.
Ως εκ τούτου, αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή τη συναυλία και να μαζέψουμε τα χρήματα που χρειαζόμαστε για τους δικαστικούς αγώνες του εξωτερικού στους οποίους ως γνωστόν ο κ. Πλακιάς δεν συμμετέχει, όπως και οι οικογένειες που ακολουθούν τη νομική γραμμή την οποία θέλει και ο κ. Πλακιάς, αλλά δεν το κάναμε μόνο γι’ αυτό. Το κάναμε γιατί θέλαμε εκείνη τη μέρα όλοι να βγούμε να τραγουδήσουμε για τα παιδιά. Εκείνη τη μέρα θέλαμε η φωνή μας να φτάσει μέχρι ψηλά. Μία μέρα αγάπης, σύμπνοιας, ομαδικότητας και συλλογικότητας. Είναι κρίμα που αυτό αμαυρώνεται από κάποιους ανθρώπους που έχουν βιώσει τον ίδιο πόνο.
Δεν υπάρχει τίποτα παράνομο και τίποτα κρυφό σε αυτό που κάνουμε. Είμαστε διάφανοι και ξεκάθαροι και έχουμε αποδείξει πόσο πολύ μας ενδιαφέρει να πετύχει ο αγώνας μας.
Θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους καλλιτέχνες που από την αρχή αγκάλιασαν την προσπάθειά μας και στους καλλιτέχνες που περιμένουν να οργανωθεί η εκδήλωση η οποία έχει μπλοκαριστεί από την κ. Μενδώνη μέχρι στιγμής και προσπαθούμε την ξεπεράσουμε. Εκείνη τη μέρα ας σταθούμε σ’ αυτό, στο ότι θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί για τα παιδιά που έφυγαν. Και θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί και για τα παιδιά που είναι δίπλα μας και για εμάς τους ίδιους που επιθυμούμε μία καλύτερη κοινωνία. Σας ευχαριστώ που είστε δίπλα μας..»
Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι προχωρούν σε συνέντευξη τύπου με μέλη της ΠΟΣΔΕΠ και Συλλόγους ΔΕΠ των ιδρυμάτων στο πλαίσιο της Συνόδου Πρυτάνεων, στην οποία θα συζητηθεί η εφαρμογή ψηφισμένων νόμων, όπως οι διαγραφές φοιτητών στα ν+2 και ν+3 έτη.
Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου των Φοιτητικών Συλλόγων:
Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι προχωράμε σε συνέντευξη τύπου με μέλη της ΠΟΣΔΕΠ και Συλλόγους ΔΕΠ των ιδρυμάτων, και καλούμε όποιον άλλον συλλογικό φορέα του πανεπιστημίου να συμμετάσχει, την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου, στις 12:00, στη Νομική, με δυνατότητα και διαδικτυακής παρέμβασης, όσο η Σύνοδος Πρυτάνεων θα βρίσκεται εν εξελίξει και θα συζητάει για το μέλλον μας και την καθημερινότητα μας. Καλούμε δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης να βρεθούν εκεί, να συμμετάσχουν με ερωτήσεις στη συνέντευξη και να την αναμεταδώσουν
Στις 10-13 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Πρυτάνεων, παρουσία του Υπουργού Παιδείας Πιερρακάκη, που θα συζητήσει για το προχώρημα της εφαρμογής ψηφισμένων νόμων, όπως είναι και το μέτρο των διαγραφών φοιτητών στα ν+2 και ν+3 έτη. Μετά το περσινό μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα και τις αντιδράσεις ολόκληρης της ακαδημαϊκής κοινότητας στα σχέδια της κυβέρνησης, η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να επαναφέρει στο προσκήνιο την εφαρμογή των διαγραφών, μέτρο που οι φοιτητικοί σύλλογοι έχουν μπλοκάρει ξανά και ξανά στο παρελθόν, κι ένα μέτρο στο οποίο ήδη η ακαδημαϊκή κοινότητα και οι Σύλλογοι ΔΕΠ εναντιώνονται με αποφάσεις.
Με την εφαρμογή των πρώτων διαγραφών να εξαγγέλλεται για τον Σεπτέμβρη του 2025, η κυβέρνηση προσπαθεί να δικαιολογήσει την διαγραφή 330.000 φοιτητών και φοιτητριών από τις 4ετεις σχολές, ενώ την επόμενη χρονιά θα διαγραφούν 150.000 φοιτητές από τις 5ετεις, μιλώντας για την εξάλειψη των «κοστοβόρων αιώνιων φοιτητών», δηλαδή φοιτητές που έχουν υπερβεί τα ν+ν/2 έτη. Αυτό καταρρίπτεται από την ίδια την πραγματικότητα αφού όλες οι παροχές σταματούν στα ν+2 έτη. Άλλωστε, σε ένα ήδη υποχρηματοδοτούμενο πανεπιστήμιο, οι διαγραφές δε θα έρθουν να επιλύσουν κανένα από τα προβλήματα που ταλανίζουν τα ιδρύματα και επανειλημμένα οι Φοιτητικοί Σύλλογοι και οι Σύλλογοι ΔΕΠ έχουν τονίσει. Στην πλειονότητα των σχολών ο μέσος όρος αποφοίτησης ξεπερνά κατά πολύ το όριο που έχει θέσει το Υπουργείο και, άρα, η εφαρμογή αυτού του μέτρου σημαίνει ότι για να ανταπεξέλθουμε θα πρέπει να διαμορφώσουμε μια καθημερινότητα πολύ διαφορετική. Οι διαγραφές θα έρθουν να πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων κόπους χρόνων για τη λήψη ενός πτυχίου που θα εξασφάλιζε μια προοπτική στην αγορά εργασίας. Την ίδια στιγμή, το μέτρο των διαγραφών ακολουθεί το μέτρο της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής υποβαθμίζοντας πλήρως το δημόσιο – δωρεάν πανεπιστήμιο. Διαμορφώνεται μια κατάσταση όπου η είσοδος των μαθητών στο πανεπιστήμιο μπλοκάρεται και οι φοιτητές στερούνται το πτυχίο τους και το καλύτερο μέλλον που αυτό εξασφαλίζει. Την ώρα που υπάρχουν ιδιαιτερότητες και δυσκολίες φοίτησης στις σχολές, υψηλοί μέσοι όροι αποφοίτησης, αρκετοί και αρκετές που εργάζονται για να ανταπεξέλθουν, με την ακρίβεια και τα ενοίκια να έχουν φτάσει στα ύψη, με ευθύνες της κυβέρνησης, η Νέα Δημοκρατία φέρνει τις διαγραφές. Το μόνο που έρχονται να κάνουν οι διαγραφές είναι να στερήσουν από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες την δυνατότητα που υπήρχε στα φοιτητικά χρόνια για ελεύθερο χρόνο, για ενασχόληση με διάφορες δραστηριότητες, για κοινωνικοποίηση και πολιτικοποίηση εντός των πανεπιστημίων.
Η εφαρμογή του μέτρου των διαγραφών έρχεται να συμπληρώσει το παζλ της πλήρους απαξίωσης του δημοσίου – δωρεάν – δημοκρατικού πανεπιστημίου, σε συνέχεια της ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων, των οποίων το προχώρημα θα συζητηθεί και στη σύνοδο πρυτάνεων. Μάλιστα, ήδη έχει ξεκινήσει η συζήτηση για ίδρυση ιδιωτικών παραρτημάτων του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ στην Κύπρου, με τον Σύλλογο Διδασκόντων του Πολυτεχνείου να έχει καταδικάσει ηδη αυτή την κίνηση. Η ΠΟΣΔΕΠ και μεμονωμένοι καθηγητές και έχουν ήδη προσφύγει στο ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα των ιδιωτικών πανεπιστημίων, σύμφωνα με το άρθρο 16Σ και σε συνέχεια αυτού, και οι διαγραφές είναι ένα μέτρο που δεν ανταποκρίνεται στην αρχή της αναλογικότητας του Συντάγματος και το αμφισβητεί.
Ό,τι έχουμε περιγράψει δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια ευθεία επίθεση στο δημόσιο – δωρεάν – δημοκρατικό πανεπιστήμιο και η υπεράσπιση του δεν είναι υπόθεση μόνο της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά όλης της κοινωνίας! Ήδη φοιτητές και καθηγητές μαζί εναντιωνόμαστε στο μέτρο των διαγραφών και την απαξίωση του πανεπιστημίου. Τα Τμήματα Μαθηματικών Σχολών πανελλαδικά, το Φυσικό ΕΚΠΑ, το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων στην Πάτρα, το Τμήμα Αρχιτεκτονικής Βόλου, την πρύτανη του Παντείου έχουν ήδη πάρει θέση εναντίωσης στο μέτρο ενώ υπάρχουν και παλαιότερες αποφάσεις εναντίωσης πολλών ιδρυμάτων, όπως του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ. Ξεκινάμε τον κοινό αγώνα μας με πρώτη κίνηση την κοινή Συνέντευξη Τύπου που διοργανώνουμε. Συνεχίζουμε τον δυναμικό κοινό αγώνα που ξεκίνησε πέρυσι ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και για το μέτρο των διαγραφών και καλούμε όλον τον κόσμο να στηρίξει τον αγώνα μας. Η ακαδημαϊκή κοινότητα, φοιτητές και καθηγητές μαζί, όπως κάναμε και πέρυσι, θα βροντοφωνάξουμε και πάλι απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης.
Ο Τζούλιαν Ασάνζ, σε πρώτη δήλωση μετά την αποφυλάκισή του, υποστήριξε ότι απελευθερώθηκε αφού παραδέχτηκε ότι είναι «ένοχος για δημοσιογραφία». Όπως ανέφερε: «Δεν είμαι ελεύθερος σήμερα επειδή το σύστημα λειτούργησε».
Στην πρώτη του εκτενή δήλωση μετά την απελευθέρωσή του, ο Τζούλιαν Ασάνζ ανέλυσε τι ακριβώς δήλωσε και αφέθηκε ελεύθερος. Πιο συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι απελευθερώθηκε αφού δήλωσε «ένοχος για δημοσιογραφία». Προχώρησε σε δηλώσεις την Τρίτη, για πρώτη φορά μετά την αποφυλάκισή του, σε επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης που εξετάζει τις συνθήκες κράτησής του.
«Δεν είμαι ελεύθερος σήμερα επειδή το σύστημα λειτούργησε. Είμαι ελεύθερος σήμερα έπειτα από χρόνια εγκλεισμού επειδή δήλωσα ένοχος για δημοσιογραφία», ανέφερε ο ιδρυτής του WikiLeaks. Ο Ασάνζ πέρασε 14 χρόνια είτε στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, είτε φυλακισμένος στη Μπελμάρς, μια βρετανική φυλακή. Απελευθερώθηκε τον Ιούνιο.
«Δήλωσα ένοχος ότι επεδίωξα να πάρω πληροφορίες από μια πηγή και δήλωσα ένοχος ότι ενημέρωσα το κοινό για τη φύση αυτών των πληροφοριών. Δεν δήλωσα ένοχος για καμιά άλλη κατηγορία», συνέχισε όπως αναφέρεται από το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Συνέχισε λέγοντας:
«Ελπίζω ότι η μαρτυρία μου σήμερα θα μπορέσει να χρησιμεύσει για να διαπιστωθούν οι αδυναμίες των υφιστάμενων διασφαλίσεων και για να βοηθηθούν αυτοί των οποίων οι περιπτώσεις είναι λιγότερο ορατές, αλλά οι οποίοι είναι εξίσου ευάλωτοι», δήλωσε ο Τζούλιαν Ασάνζ, εκφράζοντας τη λύπη του για το γεγονός ότι διαπιστώνει «περισσότερη ατιμωρησία, περισσότερη μυστικότητα, περισσότερα μέτρα αντιποίνων εναντίον αυτών που λένε την αλήθεια και περισσότερη αυτολογοκρισία».
Εξήγησε ότι η αποδοχή της ενοχής του στις αμερικανικές κατηγορίες για κατασκοπεία ήταν απαραίτητη, καθώς οι νομικές και πολιτικές προσπάθειες δεν επαρκούσαν για να προστατεύσουν την ελευθερία του.
«Επέλεξα εντέλει την ελευθερία από μια απραγματοποίητη δικαιοσύνη», δήλωσε ο Ασάνζ κατά την πρώτη δημόσια τοποθέτησή του μετά την αποφυλάκισή του.
Το Ισραήλ ξεκίνησε μια «περιορισμένη χερσαία επιχείρηση» στα βόρεια σύνορά του προς τον Λίβανο με στόχο την Χεζμπολάχ, μαχητική οργάνωση υποστηριζόμενη από το Ιράν. Ανοίγει, έτσι, μια νέα φάση σε έναν πόλεμο που συνεχίζεται εδώ και έναν χρόνο.
Η εισβολή, την οποία το Υπουργικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ χαρακτήρισε ως «η επόμενη φάση» του πολέμου του με τη Χεζμπολάχ, σηματοδοτεί την τέταρτη φορά που Ισραηλινοί στρατιώτες εισέρχονται στο λιβανέζικο έδαφος εδώ και σχεδόν 50 χρόνια, και την πρώτη μετά τον πόλεμο 34 ημερών του Ισραήλ στη χώρα το 2006.
in 2006 Israel invaded Lebanon, as the entire Western media class cheered it on as they are now. George Galloway was invited onto Sky News, and utterly destroyed their propaganda. Here is a thread of the entire exchange, beginning with him exposing the "reporter" for what she is: pic.twitter.com/zZlyTYFl8d
Τα ισραηλινά στρατεύματα έθεσαν τις βάσεις για την εισβολή τις τελευταίες ημέρες, εντείνοντας τις αεροπορικές επιδρομές που έχουν σκοτώσει εκατοντάδες ανθρώπους, έχουν καταστρέψει σπίτια και έχουν εκτοπίσει περίπου 1 εκατομμύριο ανθρώπους στο Λίβανο.
Η τελευταία κλιμάκωση έρχεται αφότου το Ισραήλ σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα σε αεροπορική επιδρομή την Παρασκευή και αποδεκάτισε την ηγεσία της πιο ισχυρής παραστρατιωτικής δύναμης στη Μέση Ανατολή.
BREAKING: Israel bombed a residential building in the area of Cola, Central Beirut, Lebanon
This area is NOT in the suburbs. Israel is targeted the heart of the capital of Lebanon. pic.twitter.com/t8CwACE8RW
Ισραηλινοί αξιωματούχοι χαρακτήρισαν την εισβολή στο νότιο Λίβανο περιορισμένης έκτασης, λέγοντας ότι δεν θα υπάρξει «μακροχρόνια κατοχή».
Ο ισραηλινός στρατός είπε ότι επικεντρώθηκε στην άρση «άμεσων απειλών» από χωριά του Λιβάνου κατά μήκος των συνόρων, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας της Χεζμπολάχ να διεισδύσει στο βόρειο Ισραήλ.
Ωστόσο, αξιωματούχοι αρνήθηκαν να πουν πόσο βαθιά θα εισέλθουν τα ισραηλινά στρατεύματα στη χώρα ή πόσο καιρό αναμένεται να διαρκέσει η επιχείρηση.
Οι Ισραηλινοί ηγέτες άφησαν να εννοηθεί ότι θα υπάρξει περαιτέρω δράση. Τη Δευτέρα, ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Yoav Gallant είπε στα στρατεύματα κοντά στα σύνορα του Λιβάνου ότι η δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ Nasrallah ήταν «ένα πολύ σημαντικό βήμα, αλλά δεν είναι το τελικό» και ότι «θα χρησιμοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες που έχουμε στη διάθεσή μας».
Ενώ η έκταση των στρατιωτικών σχεδίων του Ισραήλ εντός του Λιβάνου παραμένει ασαφής, ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου αψηφά όλο και περισσότερο τις διεθνείς εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση και αποκλιμάκωση, καθώς και την ευρεία οργή για τις αυξανόμενες απώλειες αμάχων στο Λίβανο και τη Γάζα.
Υπενθυμίζεται πως και προηγούμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις που αρχικά είχαν χαρακτηριστεί ως περιορισμένες από το Ισραήλ, κατέληξαν σε εκτεταμένες συγκρούσεις με τεράστιες ανθρώπινες απώλειες.
BREAKING :
Israel is dropping internationally-banned white phosphorus bombs on civilian villages in South Lebanon, in the middle of the night.pic.twitter.com/t9bQlV6oD9
Παραδείγματα περιλαμβάνουν την πολυετή κατοχή του νότιου Λιβάνου από το Ισραήλ που ξεκίνησε το 1982 με τον υποτιθέμενο στόχο μιας σύντομης και περιορισμένης αποστολής για την καταστροφή της Παλαιστινιακής Οργάνωσης για την Απελευθέρωση (PLO) στη χώρα.
Πιο πρόσφατα, ο ισραηλινός στρατός κήρυξε μια «περιορισμένη» επιχείρηση στη Ράφα, στη νότια Γάζα, η οποία έχει αφήσει την πόλη σε ερείπια.
Τρομολαγνικές φωνές πατούν σε ένα πραγματικό πρόβλημα, χωρίς να θέλουν πραγματικά να το λύσουν
Σε ένα από τα πιο γνωστά τους σκετσάκια, οι Monty Python μιμούνται ένα δελτίο ειδήσεων που αναφέρεται σε μία τρομαγμένη πόλη από τις συμμορίες ηλικιωμένων καθώς πρέπει κυριών, οι οποίες σκορπούν τον τρόμο σε «αβοήθητους νέους άνδρες». Το συγκεκριμένο σκετσάκι, εκτός από πάρα πολύ αστείο, ειρωνεύεται τον ηθικό πανικό, με τον οποίο τα media αντιμετώπιζαν τις νεανικές συμμορίες και τον τρόμο απέναντι στην εφηβεία.
Μπορεί να φαίνεται γέννημα της εποχής μας, αλλά στη βρετανική τηλεόραση παίχτηκε το 1971, δηλαδή περισσότερο από μισό αιώνα πριν. Δύο δεκαετίες μετά, στις ΗΠΑ των αρχών της δεκαετίας του 1990, η νεανική βία γνώριζε μία πρωτοφανή έκρηξη στις περισσότερες Πολιτείες, με επίκεντρο όμως τη Νέα Υόρκη. Τα media, τρομοκρατημένα για την κατάσταση, μιλούσαν για ένα «επερχόμενο λουτρό αίματος» (“coming bloodbath”, όπως το έλεγαν), όταν εκείνη η βίαιη γενιά θα αναλάμβανε τα ηνία του πλανήτη.
Σε πιο ελληνικά μονοπάτια, γνωστό ήταν το ξύλο που έπεφτε ανελέητα μεταξύ καρεκλάδων και ροκάδων, με επίκεντρο κυρίως την Πλάκα. Αργότερα υπήρχε το ξύλο μεταξύ των emo, των καγκουριών και των τρέντουλων στην Πλατεία Συντάγματος και για ένα διάστημα είχαν γίνει μόδα επιθέσεις εφήβων που τριγυρνούσαν σε γειτονιές και ρωτούσαν συνομηλίκους τους τι ομάδα είναι. Το φαινόμενο των χούλιγκανς στην Ελλάδα είναι ούτως ή άλλως πολύ παλαιότερο.
Τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή μερικά πράγματι ακραία περιστατικά, με πρώτο και κύριο τον ξυλοδαρμό μίας14χρονης στη Γλυφάδα, η ελληνική κοινωνία πανικοβλήθηκε για ακόμα μία φορά για το επίπεδο των νέων της. Κι όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, έπεισε τον εαυτό της ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που πανικοβάλλεται για το συγκεκριμένο ζήτημα. Όλα τα παραπάνω μπορούν να αποδείξουν ότι σαφώς και δεν είναι.
Στην αυγή μίας νέας εφηβοφοβίας
Προφανώς και υπάρχει βία μεταξύ των ανηλίκων και, ναι, τα περιστατικά νεανικής παραβατικότητας βρίσκονται σε έξαρση, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Ο τρόπος, όμως, που γίνεται η όλη συζήτηση στα media λειτουργεί με τη συνήθη τρομολαγνεία. Τα πάντα μοιάζουν πολύ μεγαλύτερα από ό,τι πραγματικά είναι. Άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με τους εφήβους θεωρούν ότι αυτή τη στιγμή, η κατάσταση στα σχολεία της χώρας θυμίζει post-apocalyptic σκηνικό, ότι τα παιδιά μας κινδυνεύουν παντού.
Από την άλλη, απουσιάζει πλήρως οποιαδήποτε πραγματική εμβάθυνση στην αναζήτηση των αιτιών που κρύβονται πίσω από το πραγματικό πρόβλημα. Αν παρακολουθήσει κανείς μία εκπομπή σε μεγάλο κανάλι, το πιο πιθανό θα είναι να ακούσει πανικόβλητες φωνές που θα μπλέκουν την trap με το Τiktok, μετά με την οπαδική βία και τελικά θα καταλήγουν σε μία νοσταλγία για το παρελθόν και το πόσο πιο «σεβαστικοί» ήταν κάποτε οι νέοι.
Ο συνδυασμός μεταξύ μεγέθυνσης ενός υπαρκτού φαινομένου και της πλήρους αδιαφορίας να ασχοληθεί κανείς μαζί του στα σοβαρά φτιάχνει ένα εκρηκτικό μείγμα που παίρνει τη μορφή ενός ακήρυχτου πολέμου στην εφηβεία συνολικά, μιας δαιμονοποίηση προς όσα αυτή συμβολίζει.
Η λύση που προτείνεται για όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά;
Περαιτέρω αυστηροποίηση των μέτρων καταπολέμησης της βίας, πιο αυστηρές τιμωρίες, νέα και πιο ακραία καταστολή. Κι άλλη αστυνομία, συλλήψεις για μαθητές, συλλήψεις για γονείς, συλλήψεις για δασκάλους.
Το περιστατικό στη Γλυφάδα και η αναπαραγωγή της βίαςστην εφηβεία
Το περιστατικό στη Γλυφάδα είναι μία πολύ χαρακτηριστική περίπτωση. Μέσα σε αυτό, πρώτα από όλα, θα παρατηρήσει κανείς ότι ύπουλα, στην ανάγνωση του φαινομένου, υπεισήλθε και η κρατούσα ιδεολογία. Το θύμα, έλεγαν τα mainstream media, το χτύπησαν από ζήλια, επειδή ήταν όμορφη και καλή μαθήτρια. Αποτυπώθηκε ως ακόμα μία επίθεση στην περίφημη αριστεία. Η πραγματικότητα, βέβαια, φαίνεται ότι ήταν λίγο διαφορετικήκαι το κίνητρο πολύ πιο πεζό.
Το βίντεο με τον ξυλοδαρμό αναπαράγεται από άκρο σε άκρο των social media και των περισσότερων sites. Αυτοί που ταυτόχρονα συμφωνούν με το να παίρνουν τα κινητά από τους μαθητές, να τα βάζουν σε ειδικά lockers, προκειμένου να μην βγάζουν βίντεο από περιστατικά bullying, ταυτόχρονα αναπαράγουν με χαρά μία ακραία έκφανση βίας εις βάρος ενός ανήλικου κοριτσιού.
Η έτερη ανήλικη, αυτή που θεωρείται ότι ξεκίνησε όλο το περιστατικό, έχει βρεθεί και ταυτοποιηθεί. Στο Tiktok υπάρχουν πια δεκάδες βίντεο όπου εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες βλέπουν το πρόσωπό της, μηνύματα που έστελνε σε προσωπικές συνομιλίες, ακόμα και το σπίτι στο οποίο μένει. Αυτοί που εξοργίζονται από τη δράση συμμοριών και τη στοχοποίηση, δρουν ως συμμορία και στοχοποιούν με τη σειρά τους.
Το πραγματικό πρόβλημα έξω από την κουβέντα
Σε αυτό το πλαίσιο της σαρωτικής επίθεσης προς την εφηβεία, ελάχιστα ασχολούμαστε με τα κενά στα σχολεία, τα «πρωτόγονα» προγράμματα σπουδών, την παντελή απουσία ψυχολόγων και φυσικά με ζητήματα ευρύτερα, όπως είναι η συνολικότερη βία της κοινωνίας, η επιβράβευση του δίκιου του ισχυρού, η διάλυση κάθε έννοιας συλλογικότητας και αλληλεγγύης. Για να μη μιλήσουμε για την ενδοοικογενειακή βία, τη βία κατά των γυναικών και τη διάλυση μίας ελπίδας για καλύτερο μέλλον.
Η κοινωνική βία, που είναι πανταχού παρούσα, τεμαχίζεται σε κομμάτια. Ασχολούμαστε με μερικά από αυτά, π.χ. την ανήλικη παραβατικότητα, ενώ για άλλα υπάρχει η επιβολή σιωπητηρίου (βλ. τον Άγιο Παντελεήμονα και την καταγγελία βασανισμού ενός μετανάστη). Κανείς ποτέ δεν θα συνδέσει τις δύο αυτές πτυχές της βίας και είναι πολύ λογικό, από τη στιγμή που, όταν συζητάμε για βία, ψάχνουμε πάντα δράστες και αποδιοπομπαίους τράγους. Πότε τα πραγματικά αίτια.
Όλη η ζέση και ο τρόμος για τη βία των εφήβων έχει τελικά τα αντίθετα αποτελέσματα. Εικόνες από σκληρά, βίαια περιστατικά αναπαράγονται (εδώ δεν διστάζουν να αναπαράγουν κάθε φριχτή λεπτομέρεια από την υπόθεση του 5χρονου στην Αλεξανδρούπολη), οι πραγματικοί λόγοι κρύβονται και οι έφηβοι, ως κοινωνική κατηγορία, περιθωριοποιούνται ακόμα περισσότερο. Αυτός ο αντιδραστικός χυλός, βέβαια, μπορεί να μη λύνει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα. Βοηθάει, όμως, στη διασπορά φόβου για την εφηβεία και τελικά στη δημιουργία ακόμα μεγαλύτερης ανάγκης ενός πανταχού παρόντος κράτους.
Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Ή μάλλον καλύτερα, κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει.
Ένας 29χρονος κρατούμενος βρέθηκε νεκρός στο κελί του στο Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας. Φέρεται να αυτοκτόνησε, όμως εντύπωση προκαλεί το ότι οι συγκρατούμενοί του δεν ειδοποίησαν κάποιον για το περιστατικό. Διενεργείται προανάκριση και διοικητική έρευνα.
Νεκρός εντοπίστηκε ένας κρατούμενος στο κρατητήριο του Αστυνομικού Τμήματος Ομόνοιας. Ο κρατούμενος είχε συλληφθεί το προηγούμενο βράδυ για πρόκληση φθορών σε περιπολικό, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για έναν 29χρονο άντρα από το Μπαγκλαντές.
Ο 29χρονος βρέθηκε το πρωί νεκρός στο κελί του, ενώ φέρεται να είχε φτιάξει αυτοσχέδιο βρόγχο με τη μπλούζα του.
Ορισμένοι κάνουν λόγο για αυτοκτονία, όμως ερωτήματα προκαλεί το γεγονός ότι παρόλο που ο 29χρονος δεν ήταν μόνος του στον συγκεκριμένο χώρο, οι υπόλοιποι κρατούμενοι δεν αντέδρασαν και δεν κάλεσαν για βοήθεια. Για το περιστατικό διενεργείται προανάκριση και διοικητική έρευνα.
Οι κάτοικοι του Ξυλόκαστρου Κορινθίας και των γύρω περιοχών βίωσαν δεύτερη νύχτα αγωνίας, καθώς η μάχη με τις φλόγες συνεχίζεται για τρίτη συνεχόμενη ημέρα. Ο αυτοκινητόδρομος Κορίνθου – Πατρών έχει πλέον ανοίξει, ενώ τα σχολεία στην περιοχή θα παραμείνουν κλειστά.
Με αμείωτη ένταση συνεχίστηκαν οι προσπάθειες των πυροσβεστικών δυνάμεων, των κατοίκων και των εθελοντών για δεύτερη νύχτα, με στόχο να ελέγξουν την πυρκαγιά που ξέσπασε την Κυριακή (29/9) στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας, στην περιοχή Ροζενά, όπου δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, υπάρχουν πολλές διάσπαρτες ενεργές εστίες και οι δυνάμεις δίνουν μάχη με εστίες δυτικά της πυρκαγιάς, στα όρια με την Αχαΐα προς Δερβένι – Ευρωστίνα, χωρίς η φωτιά να έχει περάσει στην Αχαΐα, ενώ υπάρχουν ενεργά μέτωπα και ανατολικά προς Ξανθοχώρι και Λουτρό Κορινθίας.
Νέα μηνύματα από το 112
Το πρωί της Τρίτης (01/10) εστάλη μήνυμα από το 112 στους κατοίκους της περιοχής Σοφιανά, καλώντας τους να απομακρυνθούν προς Ρέθι.
“Δασική πυρκαγιά στην περιοχή Σοφιανά. Αν βρίσκεστε στην περιοχή Σοφιανά απομακρυνθείτε προς Ρέθι. Ακολουθείτε τις οδηγίες των Αρχών”, αναφέρει το μήνυμα.
Τα εναέρια μέσα, που ξεκίνησαν με το πρώτο φως της ημέρας στοχευμένες ρίψεις νερού, φαίνεται να καταφέρνουν να θέσουν υπό έλεγχο τη φωτιά στα Σοφιανά, ενώ, σύμφωνα με το MEGA, το μήνυμα του 112 για εκκένωση εστάλη προληπτικά λόγω αναζωπυρώσεων και επειδή η περιοχή είναι κατοικημένη. Οι επίγειες δυνάμεις παραμένουν ισχυρές ώστε να περιορίσουν τις εστίες και τυχόν αναζωπυρώσεις.
Αποκατάσταση Κορίνθου – Πατρών
Λίγο μετά τις 8:00 το πρωί της Τρίτης, αποκαταστάθηκε η κυκλοφορία στον αυτοκινητόδρομο Κορίνθου-Πατρών, από τη Λυκοποριά μέχρι το Δερβένι, ο οποίος είχε κλείσει από το βράδυ της Δευτέρας λόγω της φωτιάς στην περιοχή των Ροζενών Κορινθίας.
Πλέον, η κυκλοφορία όλων των οχημάτων πραγματοποιείται κανονικά και στα δύο ρεύματα του δρόμου.
ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ. 2η ΗΜΕΡΑ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΩΜΑΣ / EUROKINISSI)
Οι πυροσβέστες και οι εθελοντές συνεχίζουν τη μάχη για να μην φτάσει η φωτιά στα σπίτια. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, τα χωριά Βρυσούλες, Αμφιθέα και Ρίζα βρίσκονται κοντά στη δύσβατη περιοχή όπου η φωτιά καταστρέφει τη γη.
Σύμφωνα με το MEGA, ενώ η φωτιά δείχνει σταδιακά να ελέγχεται, τα κύρια μέτωπα που αντιμετωπίζουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις είναι δύο.
Παράλληλα, στάλθηκαν διαδοχικά μηνύματα από το 112 με εντολή εκκένωσης προς τους κατοίκους των εξής περιοχών:
Πύργος,
Χελυδόρεο,
Ζάχολη,
Λαγκαδαίικα,
Σπαρτιναίικα,
Πελλήνη,
‘Ανω Καλλιθέα Ξυλοκάστρου
Στο σημείο επιχειρούν 406 πυροσβέστες, με 16 ομάδες δασοκομάντος και 123 οχήματα, εθελοντές και εθελοντικές ομάδες Πολιτικής Προστασίας, καθώς και υδροφόρες και μηχανήματα έργου της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Επιπλέον, δυνάμεις της Δασικής Υπηρεσίας και της Ελληνικής Αστυνομίας συμβάλλουν στην προσπάθεια. Από αέρος επιχειρούν 24 εναέρια μέσα, συμπεριλαμβανομένων 12 αεροσκαφών και 12 ελικοπτέρων, με 2 από αυτά να συντονίζουν τις επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, δύο πυροσβέστες τραυματίστηκαν. Ο ένας αντιμετώπισε ελαφρά αναπνευστικά προβλήματα, ενώ ο δεύτερος τραυματίστηκε στο μάτι από την εκτόξευση νερού.
ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ. 2η ΗΜΕΡΑ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΩΜΑΣ / EUROKINISSI)
Κλειστά τα σχολεία και την Τρίτη
Με απόφαση της δημοτικής Αρχής, τα σχολεία στον δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης θα παραμείνουν κλειστά την Τρίτη 1 Οκτωβρίου για λόγους ασφαλείας.
«Ο Δήμος Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης ενημερώνει τους πολίτες του ότι, λόγω των έκτακτων συνθηκών που έχουν προκύψει από την πυρκαγιά, όλα τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά. Η ασφάλεια των μαθητών και των κατοίκων είναι απόλυτη προτεραιότητά μας, και παρακαλούμε όλους τους γονείς και τους κηδεμόνες να ενημερώνονται τακτικά από τα επίσημα κανάλια επικοινωνίας του Δήμου για τυχόν περαιτέρω εξελίξεις. Ευχαριστούμε για την κατανόηση και παραμένουμε στη διάθεσή σας», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Ο ΚΑΠΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (ΘΟΔΩΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ/ EUROKINISSI)
Καλώς όρισες σε έναν από τους πιο σημαντικούς μήνες του 2024. Τι να κάνεις και τι να μην κάνεις αυτόν τον μήνα μας ρωτάς. Αυτός ο οδηγός επιβίωσης του Οκτωβρίου περιέχει όλα τα do’s και τα don’ts του μήνα.
Αστρολογικά, ο Οκτώβριος θα είναι άκρως life-changing και καρμικός. Τέτοιοι μήνες χρήζουν πλάνου. Είμαστε εδώ για σένα.
Κάνε μια αξιολόγηση των τελευταίων έξι μηνών
Ο Οκτώβριος 2024 ξεκινάει με ένα bang. Στις δύο του μήνα (02/10) η έκλειψη Ηλίου στο ζώδιο του Ζυγού σηματοδοτεί την έναρξη καρμικών γεγονότων που θα επηρεάσουν τη ζωή σου για τους επόμενους έξι μήνες.
Για τον λόγο αυτό, είναι καλό να ανατρέξεις στο τελευταία εξάμηνο της ζωής σου. Η τελευταία σεζόν εκλείψεων έλαβε χώρα τέλη Μαρτίου και αρχές Απριλίου του 2024. Ποιες αλλαγές δρομολόγησες από τότε; Ποια εξωτερικά γεγονότα σε επηρέασαν περισσότερο; Τι συναισθήματα και επιθυμίες βγήκαν στην επιφάνεια; Τι έμαθες μέσα από όλα όσα σου συνέβησαν; Απαντώντας σε αυτά τα ερωτήματα μπορείς να προετοιμαστείς για το ερχόμενο εξάμηνο.
Ασχολήσου με ο,τιδήποτε σε παθιάζει.
Η Αφροδίτη θα βρίσκεται στο ζώδιο του Σκορπιού μέχρι τις 17 Οκτωβρίου. Ο Σκορπιός θέλει πάθος, βάθος και μυστήριο και η Αφροδίτη σε αυτό το ζώδιο απολαμβάνει αυτά τα πράγματα.
Υπάρχουν τρόποι να προσκαλέσεις στη ζωή σου ό,τι είναι απολαυστικό για την Αφροδίτη στο Σκορπιό. Είναι η κατάλληλη περίοδος για να ακούσεις κάποιο true crime podcast ή να δεις μια σειρά μυστηρίου. Μπορείς να ανατρέξεις σε σκοτεινή witchy ή goth αισθητική και να εμπνευστείς από αυτήν για το ντύσιμο σου.
Αν είσαι σε Halloween/Spooctober φάση, αξιοποίησε την πηγαίνοντας σε αντίστοιχα events. Τέλος, το να καταπιαστείς με ένα χόμπι που σε παθιάζει είναι πολύ καλή ιδέα. Κάνοντας αυτά τα πράγματα θα σου ανέβει η διάθεση.
Ενημερώσου για θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Μέχρι τις 22 Οκτωβρίου, ο Ήλιος στο ζώδιο του Ζυγού ρίχνει φως σε ζητήματα που αφορούν την ισότητα και τα δικαιώματα. Θα ακούσουμε και θα συνειδητοποιήσουμε πάρα πολλά γύρω από τα θέματα αυτά.
Είναι καλό να ενημερωθείς όσο περισσότερο γίνεται. Ευτυχώς με τον Ερμή να είναι στον Ζυγό ως τις 13 Σεπτεμβρίου θα λάβουν χώρα πολλές συζητήσεις γύρω από την κοινωνική δικαιοσύνη, θα παραχθεί αρκετό content που καταπιάνεται με το θέμα και θα ειπωθούν αρκετά χρήσιμα πράγματα. Ο Ερμής, ως ο πλανήτης της μάθησης σε καλεί να αξιοποιήσεις ό,τι συζητηθεί για να γίνεις καλύτερο άτομο και πιο συνειδητοποιημένος πολίτης.
Μην μείνεις στην επιφάνεια ενός ζητήματος.
Αυτός ο οδηγός επιβίωσης Οκτωβρίου είναι εδώ για να σε προειδοποιήσει. Αυτόν τον μήνα, ενδέχεται να βιώσεις έντονες ψυχολογικές καταστάσεις, οι οποίες θα φέρουν ισχυρά τραύματα στην επιφάνεια. Ο Χείρωνας, ο αστεροειδής που συνδέεται με καρμικό τραύμα και θεραπεία, θα ενεργοποιηθεί πολύ έντονα. Ειδικά το διάστημα 13 με 17 του μήνα, η ανάγκη να κλείσεις παλιές πληγές θα είναι πολύ έντονη.
Είναι σημαντικό να είσαι έτοιμο να δεις σε βάθος τα ζητήματα που θα προκύψουν. Αν για παράδειγμα, προκύψουν τριβές και συγκρούσεις με κάποιο μέλος της οικογένειας σου, μην αρκεστείς στο να πεις «αυτός φταίει» για να κλείσεις την υπόθεση.
Η κατάλληλη ερώτηση είναι: σε τι ακριβώς μου κάνει trigger αυτή η κατάσταση; Αν κάνεις ψυχοθεραπεία ή ασχολείσαι με το κομμάτι της αυτογνωσίας, θα σου είναι πιο εύκολο να διαχειριστείς τέτοιες καταστάσεις.
Μπορεί να πιάσεις τον εαυτό σου να λέει περισσότερα «ναι» χωρίς να τα εννοεί. Ίσως να αναλάβεις να κάνεις χάρες που δεν θες πραγματικά να κάνεις, αλλά να μην βρίσκεις τρόπο να πεις «όχι». Με τον Ήλιο στο Ζυγό μέχρι τις 22 του μήνα είναι εύκολο να παρουσιάσεις τέτοιες τάσεις. Ένα αρνητικό χαρακτηριστικό του Ζυγού είναι το people-pleasing. Έτσι, θα είσαι πιο επιρρεπής στο να κάνεις πράγματα μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τους άλλους.
Οι επιθυμίες σου μετράνε. Μην το ξεχνάς αυτό. Αν δεν ακούσεις και θέσεις σε προτεραιότητα τα δικά σου θέλω και τις ανάγκες σου, τότε είναι απίθανο να το κάνει κάποιος άλλος για εσένα. Όχι, δεν θα χαθεί ο κόσμος αν αρνηθείς μια Σαββατιάτικη έξοδο για ποτό και κάτσεις σπίτι να ξεκουραστείς, επειδή είχες μια εξαντλητική εβδομάδα. Σε περίπτωση που πεις «ναι» για να ικανοποιήσεις την παρέα σου, το σώμα σου θα φροντίσει να σου υπενθυμίσει ότι έκανες τη λάθος επιλογή και αυτό είναι άδικο.
Τα συναισθήματα θα δίνουν και θα παίρνουν τον Οκτώβριο. Καθ’ όλη τη διάρκεια του μήνα θα έχουμε πλανήτες και στα τρία ζώδια του νερού: Καρκίνος, Σκορπιός, Ιχθείς. Το νερό στη μεταφυσική συμβολίζει τα συναισθήματα.
Θα είναι μεγάλο φάουλ να αποφύγεις το πώς νιώθεις για ένα άτομο ή μια κατάσταση. Όσο και αν τα καταπιέσεις, τα συναισθήματα απλά θα βρουν τον τρόπο τους να έλθουν στην επιφάνεια. Ειλικρινά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσποιείσαι ότι δεν σε πόνεσε το ghosting που σου έκανε κάποιο date ή ένα φιλενάδι. Είναι οκ αν νιώθεις περίεργα γι’ αυτό και αξίζει να δώσεις χώρο στα συναισθήματά σου.
Ο δράστης επιτέθηκε στη γυναίκα με τρανσφοβικό κίνητρο, αφού έμαθε την ταυτότητα φύλου της. Το περιστατικό σημειώθηκε στο κέντρο της Αθήνας και εξιχνιάστηκε από το Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής.
Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΛΑΣ, η 33χρονη γυναίκα καθώς και ένας 31χρονος άντρας επιβιβάστηκαν σε ταξί το πρωί της Πέμπτης 26/9. Στη διάρκεια της διαδρομής οι δύο επιβάτες συνομίλησαν με τον οδηγό, ο οποίος αντιλήφθηκε την ταυτότητα φύλου της 33χρονης. Σταμάτησε το ταξί, τους ανάγκασε να βγουν από το όχημα και τους επιτέθηκε, χτυπώντας τους με γροθιές και λακτίσματα.
Η 33χρονη στην προσπάθεια της να διαφύγει από τον δράστη, ο οποίος την ακολουθούσε, έπεσε στην είσοδο μιας πολυκατοικίας και τραυματίστηκε, καθώς η τζαμαρία της έσπασε. Παράλληλα, ο 31χρονος ήταν πεσμένος στο έδαφος. Η 33χρονη οδηγήθηκε σε νοσοκομείο, όπου υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση και παραμένει νοσηλευόμενη.
Οι αστυνομικοί του τμήματος Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας που χειρίστηκαν προανακριτικά την υπόθεση, έπειτα από συνδυαστική αξιολόγηση δεδομένων και πληροφοριακών στοιχείων ταυτοποίησαν τον 55χρονο αλλοδαπό δράστη, τον προσήγαγαν απογευματινές ώρες της Παρασκευή 29/09 στην έδρα της Υπηρεσίας και σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία για απειλή και επικίνδυνη σωματική βλάβη με ρατσιστικά χαρακτηρίστηκα.
Η σχηματισθείσα δικογραφία θα υποβληθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.
Προτού μιλήσω με τους συντελεστές της παράστασης Senso, μια ανάσα πριν την επίσημη πρεμιέρα, από τις 30/09 έως τις 05/11 στο Θέατρο Τ, είχα τη χαρά και την τιμή να παρακολουθήσω ένα «πέρασμα», προκειμένου να παρακολουθήσω ιδίοις όμμασι την «τρίπτυχη» ενσάρκωση της Λίβια σε αυτή τη διασκευή, όπου οι τρεις πρωταγωνίστριες «φωτίζουν» την πολύπλευρηπροσωπικότητά της. Πρόκειται για μια νεαρή γυναίκα, λυγερόκορμη και καλοβαλμένη, με εμφανή αυταρέσκεια και φιλοδοξίες για κοινωνική ανέλιξη και διασφάλιση μιας άνετης ζωής. Αξιοποιώντας τα θέλγητρά της καταφέρνει να σαγηνεύσει έναν αριστοκράτη πολύ μεγαλύτερης ηλικίας και να αποκτήσει τον τίτλο της κόμισσας Σερπιέρι.
Μέσα από την εξιστόρηση της Λίβια, έρχονται στην επιφάνεια οι επικρατούσες αντιλήψεις ως προς τη θέση της γυναίκας στη Βενετία του 1865, όπου ένας γάμος συνιστούσε το μοναδικό όπλο στη φαρέτρα των γυναικών προκειμένου να απελευθερωθούν. Υπό τις συνθήκες αφόρητης πλήξης που της προκαλεί ο έγγαμος βίος, η Λίβια αψηφά κατηγορηματικά τις νόρμες της εποχής, χαράσσοντας αγέρωχα πλώρη για έναν πόθο που της καίει τα σωθικά. Η γνωριμία της με έναν Αυστριακό αξιωματικό λειτουργεί καταλυτικά τόσο για τη δική της πορεία όσο και για τη συνολική έκβαση της ιστορίας. Οι δυο τους ξεχύνονται στην ασίγαστη φλόγα του πάθους με ολέθριες συνέπειες εκατέρωθεν.
Ιδιαιτέρο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα μοτίβα του έργου –λαμβάνοντας υπόψη ότι γράφτηκε γύρω στο 1882 και εκτυλίσσεται στο 1865– που παραμένουν επίκαιρα μέσα από μια σύγχρονη σκοπιά: Ο διαρκής αγώνας των γυναικών για διεκδίκηση, το συναίσθημα απέναντι στην ψυχρή λογική, η κοινωνική κατακραυγή στον βωμό της ελευθερίας, τα ταμπού ενάντια στη σεξουαλική απελευθέρωση, η ζωή και ο θάνατος. Επιπρόσθετα, η σκηνοθετική παρέμβαση της τριπλής πρωταγωνίστριας δίνει πνοή ζώσα σε ένα έργο που θα μπορούσε, φαινομενικά, να παρουσιαστεί ως συμβατικός μονόλογος. Σε σημεία αιχμής, ειδικά, οι συνυπάρχουσες φωνές των τριών ηθοποιών προκαλούν ρίγη και θεατρική πολυφωνία, αναδεικνύοντας συγχρόνως το παραγκωνισμένο στοιχείο της πολυδιάστατης ανθρώπινης φύσης.
Μετά την παράσταση, οι πρωταγωνίστριες με υποδέχτηκαν με ζεστασιά στο καμαρίνι τους, ενώ προσπαθούσα να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου, ούσα ακόμα συνεπαρμένη από το προαναφερθέν «πέρασμα» του έργου. Συστηθήκαμε, συζητήσαμε για λίγο περί ανέμων και υδάτων κι έπειτα, προχωρήσαμε σε μία εκτενή κουβέντα γύρω από το Senso, τη Λίβια, τις κοινωνικές επιταγές, την εξέλιξη, τον έρωτα, την ελευθερία και τις μελλοντικές τους προσδοκίες.
Το έργο εμβαθύνει σε θέματα επιθυμίας, προδοσίας και κανόνων. Πώς προσεγγίζετε αυτά τα θέματα στην ερμηνεία της Λίβια και ποιο από αυτά σας αγγίζει περισσότερο;
Ζωή: Αρχικά, νομίζω ότι η παράσταση εμβαθύνει σε διάφορα θέματα και επειδή είμαστε τρεις ηθοποιοί, τα προσεγγίζουμε με διαφορετικό τρόπο η καθεμία. Τώρα, εμένα προσωπικά, το θέμα της επιθυμίας είναι κάτι που με ιντρίγκαρε πολύ από την αρχή που διάβασα το πρωτόλειο κείμενο, καθώς ο χαρακτήρας της Λίβια είναι πολύ ατόφιος, πολύ άγριος και δείχνει εξαρχής αυτό που είναι. Ειδικά σήμερα που τείνουμε να καταπατάμε τα θέλω, τα πάθη και τις «κακές» μας συνήθειες, βρήκα τρομερά ελκυστική την εκ βαθέων ανάλυση της επιθυμίας με τόσο ωμό τρόπο, δηλαδή κυνηγάω αυτό που ποθώ, αδιαφορώντας για τα τινά. Γενικά, υπάρχει μεγάλη υποκρισία και προσποίηση εκ μέρους μας σε όλα αυτά. Θα έλεγα ότι είναι πολύ ωφέλιμο και υποκριτικά, το να εμβαθύνεις στον ψυχισμό αυτού του ανθρώπου, παρατηρώντας εν συνεχεία τη μετάπτωσή του από το συναίσθημα στο δέον. Διότι, η Λίβια αμφιταλαντεύεται διαρκώς ανάμεσα στο πάθος και στη λογική, οπότε ενδεχομένως κάτι το ενδιάμεσο είναι αυτό που με ιντριγκάρει: Η μετάβαση από την επιθυμία στον κανόνα και στο πώς συνυπάρχουν αυτοί οι δύο άξονες.
Έλμα: Η προδοσία με αγγίζει ως έναν βαθμό, σίγουρα η επιθυμία αλλά και οι κανόνες –γιατί σαν Έλμα, προσωπικά, δεν τα πάω πολύ καλά με τους κανόνες– οπότε θεώρησα ότι θα μου ξεκλειδώσει προσωπικές και υποκριτικές πτυχές. Με εξιτάρει το γεγονός ότι η υπάρχουν στιγμές στο έργο, όπου η Λίβια καλείται να υπακούσει σε κάποιους κανόνες, για να πετύχει τους στόχους της. Είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί, στην εποχή μας, η γενιά μας ταυτίζεται σχεδόν με αυτό το κομμάτι εκείνης της εποχής. Γιατί πια έχουμε επιστρέψει στο: «Ας μην δείξω ότι μου αρέσει ένα πρόσωπο, δεν κάνει να δείξω ότι τον επιθυμώ. Θέλω αυτό, κυνηγάω αυτό». Ειδικά ως προς τις γυναίκες, κατά πόσο είμαστε ελευθέρες να επιθυμήσουμε κάτι;
Δήμητρα: Είναι φοβερό το ότι την διακατέχει τόσο μεγάλη επιθυμία που φτάνει στα άκρα και, πραγματικά, δεν τη νοιάζει. Αψηφά τους κανόνες, απλώς κάνει αυτό που θέλει με ακραίο και ωμό τρόπο. Εγώ, επειδή ακολουθώ πολύ τους κανόνες, νιώθω ότι με απελευθέρωσε όλο αυτό, ότι με ξεκλείδωσε με έναν τρόπο.
Έλμα Βλαστοπούλου, Ζωή Λάη και Δήμητρα Φάκα / Credits: Χρήστος Κυριαζίδης
Η Λίβια είναι ένας πολύπλοκος χαρακτήρας που καθοδηγείται από πάθος και απόγνωση. Πώς ερμηνεύετε τα κίνητρά της, ειδικά όσον αφορά τις επιλογές της στον έρωτα και την εκδίκηση;
Έλμα: Πιστεύω ότι τα κίνητρα της Λίβια είναι ξεκάθαρα: Ο έρωτας και το πάθος, όπως εκφράζεται και από την ίδια. Επιδιώκει να ζήσει τον ελεύθερο έρωτα. Άρα, πώς θα το κάνει αυτό; Μέσω των κανόνων που διέτρεχαν την κοινωνία εκείνη την εποχή. Οπότε, μπορεί, φαινομενικά, τα κίνητρά της να εναρμονίζονται με την καλή ζωή και την οικονομική ανεξαρτησία, αλλά ενδόμυχα απώτερος σκοπός της είναι η ελευθερία. Προσωπικά, εγώ τη θαυμάζω που πάει κόντρα στα στερεότυπα της εποχής της. Επίσης, βρίσκω συγκλονιστικό το γεγονός ότι το έργο γράφτηκε γύρω στο 1882 από άντρα συγγραφέα με τη φιγούρα της Λίβια ως πρωταγωνίστρια.
Ζωή: Γνωρίζει πολύ καλά πώς να αξιοποιεί τις κοινωνικές επιταγές για να έχει το «πάνω χέρι». Ακολουθεί, δηλαδή, τις νόρμες ακροθιγώς, έχοντας όμως τον πλήρη έλεγχο και την επίγνωση των επιλογών της. Εξάλλου, στην εποχή που εκτυλίσσεται το έργο, οι γυναίκες δεν είχαν άλλο διαβατήριο ως προς τη διεκδίκηση της ελευθερίας πέρα από έναν πλούσιο γάμο. Ως κίνητρο θα επέλεγα αυτό που αναφέρει και η ίδια, ότι θέλει να αγαπήσει. Εκτός αυτού, με τον κόμη έχει κατακτήσει μια ζωή άνετη μεν, λίγο βαρετή δε. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι σε αρκετά νεαρή ηλικία, γύρω στα 20-22, επομένως εύλογα αποζητά μια σπιρτάδα, μια πρόκληση.
Δήμητρα: Κατά γενική ομολογία, σπάει τα κοινωνικά στεγανά. Αυτό που την γοητεύει στον Ρεμίτιζο (σ.σ. στον εραστή της) είναι ακριβώς το γεγονός ότι είναι σε θέση να κλείσει τα μάτια συνειδητά στους κανόνες και τους πλαστούς καθωσπρεπισμούς. Και η ίδια πράττει κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρά τους περιορισμούς από τους οποίους καλείται να απεγκλωβιστεί ως γυναίκα.
Ζωή Λάη / Credits: Χρήστος Κυριαζίδης
Πρόκειται για μια ηρωίδα που αψηφά τις νόρμες και αρνείται να μπει σε καλούπια. Πόσο έχει διαφροποιηθεί, κατά τη γνώμη σας, ο αγώνας των γυναικών να αποτινάξουν μια παγιωμένη τάξη πραγμάτων από τον 19ο αιώνα μέχρι και σήμερα;
Δήμητρα: Αν μη τι άλλο, έχουν γίνει άλματα προόδου. Οι γυναίκες εκείνης της εποχής ήταν υποχρεωμένες να παντρευτούν για να εξασφαλιστούν οικονομικά, καλούνταν να αναλάβουν εξ ολοκλήρου την φροντίδα των παιδιών και της οικογενειακής στέγης. Θα έλεγα ότι τα δικαιώματα των γυναικών αποτελούσαν άγνωστες λέξεις. Η αλήθεια είναι ότι σε κλειστές και μικρές κοινωνίες συναντάμε συχνότερα αναχρονιστικές αντιλήψεις. Μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι συσπειρώνονται άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και δεν συμβαδίζουν κάπως με τις υφιστάμενες κοινωνικές ανάγκες.
Έλμα: Συμφωνώ με αυτό που λέει η Δήμητρα ότι έχει διαφοροποιηθεί πολύ από τη μια ο αγώνας, αλλά από την άλλη σε πολλά ζητήματα συνεχίζεται η διεκδίκηση, καθώς δεν έχουν κατακτηθεί πολλά κομμάτια ελευθερίας. Ας μου επιτραπεί ένα πολύ απλό παράδειγμα: Η αφίσα της παράστασής μας έχει ένα ανάποδο κεράκι και δύο γυμνά πόδια μέχρι τους γλουτούς, αλλά με καλαίσθητο, κατά τη γνώμη μου, τρόπο. Αυτή την εβδομάδα, λοιπόν, πηγαίναμε να κολλήσουμε αφίσες τριγύρω και μερικοί δεν μας άφηναν να κολλήσουμε τη συγκεκριμένη αφίσα λόγω αυτού.
Ζωή: Σε μία εποχή που υποτίθεται ότι έχουν γίνει αξιοσημείωτα βήματα υπέρ της σεξουαλικής απελευθέρωσης, ξαφνικά βρίσκουμε πόρτες κλειστές. Αν ήταν ένα ημίγυμνο αντρικό σώμα, θα υπήρχε το ίδιο πρόβλημα;
(Φέρνω στη συζήτηση μια δημοφιλή παράσταση όπου έπαιζαν γνωστοί άντρες ηθοποιοί και στην αφίσα της παράστασης πόζαραν καλύπτοντας μόνο τα γεννητικά τους όργανα με ένα καπέλο. Συμφωνούμε ότι πρόκειται για ξεκάθαρη φυλετική διάκριση στο εν λόγω ζήτημα).
Έλμα: Με αφορμή αυτό το παράδειγμα της αφίσας, μπορώ να πω με σιγουριά πως έχουμε πολλά βήματα ακόμα να διανύσουμε. Σαφώς έχουν γίνει κινήσεις, αλλά υπάρχει πάντα περιθώριο βελτίωσης.
Ζωή: Σε σχέση με το έργο, θα ήθελα να επισημάνω μια ειδοποιό διαφορά: Η Λίβια ήταν μία γυναίκα που τόλμησε να δράσει εκτός και πέραν των ασφυκτικών κανόνων. Πλέον, έχουμε αρχίσει να συσπειρωνόμαστε, γίνεται αξιόλογη, συλλογική προσπάθεια πάταξης αυτής της παγιωμένης τάξης πραγμάτων που χρειάζεται να εξελιχθεί, αλλά τουλάχιστον δεν είναι στο απόλυτο μηδέν. Ακόμα, βέβαια, υπάρχουν κάποιες συντηρητικές ομάδες με πολύ συγκεκριμένες πεποιθήσεις ή άτομα μεγαλύτερων ηλικών που εξακολουθούν να επηρεάζουν το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Κάποια στιγμή ίσως καταφέρουμε να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο, αλλά έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
H αφίσα της παράστασης
Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σχέση της με τον σύζυγό της και πώς με τον εραστή της;
Ζωή: Θα έλεγα ότι εντοπίζω μια βασική διαφορά: Η σχέση της με τον σύζυγό της βασίζεται στη λογική και σε καθετί μετρήσιμο, προμελετημένο. Χαράσσει ένα σχέδιο για το πώς θα τον κατακτήσει και πώς θα τον παντρευτεί για να υιοθετήσει τον τίτλο της κόμισσας Σερπιέρι. Εντούτοις, όταν μπαίνει το συναίσθημα στο κάδρο, η λογική κατακερματίζεται εν μία νυκτί.
Έλμα: Συμφωνώ με τη Ζωή. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι η σχέση με το σύζυγό της είναι τυπική. Άλλωστε, είναι κι ένας άντρας πολύ μεγαλύτερός της. Δεν υπάρχει πάθος, ενδιαφέρον, αγάπη, έλξη. Τίποτα πέρα από οικονομικό συμφέρον. Αντιθέτως, στον Ρεμίτζιο συναντά έναν άνθρωπο εντελώς διαφορετικό από αυτόν που είχε συνηθίσει, μιας και δεν είχε προλάβει να γνωρίσει πολλούς άλλους άντρες. Απέναντί της έχει έναν νέο, ανεξάρτητο που αδιαφορεί πλήρως για τους κοινωνικούς περιορισμούς– όπως και η ίδια. Κάπως έτσι, τον ερωτεύεται κεραυνοβόλα και καλλιεργείται το αίσθημα του θαυμασμού. Εν κατακλείδι, η μία σχέση είναι απολύτως τυπική και η άλλη παθιασμένα συναισθηματική.
(Κάπου εδώ μπαίνει και ο σκηνοθέτης της παράστασης, Σωτήρης Ρουμελιώτης, στη συζήτησή μας).
Είναι και εξαρτητικές αυτές οι σχέσεις, πιστεύετε;
Έλμα: Ναι, και αυτό ίσως είναι το μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό τους: Από τον άντρα της εξαρτάται οικονομικά, ενώ από τον εραστή της εξαρτάται συναισθηματικά σε ακραία, ομολογουμένως, επίπεδα.
Σωτήρης: Η διαφορά είναι ότι το ένα το κάνει από επιλογή. Επιλέγει την κοινωνική και οικονομική εξασφάλιση του γάμου της, ακολουθώντας την κοινωνική νόρμα που την συμφέρει. Έπειτα, είναι ελεύθερη να συνάψει άλλες σχέσεις.
Έλμα Βλαστοπούλου / Credits: Χρήστος Κυριαζίδης
Ποια προσέγγιση ακολουθείτε στην ενσάρκωση του χαρακτήρα; Τι συναισθήματα επιδιώκετε να αφυπνίσετε στο κοινό;
Δήμητρα: Ακολουθώ τα ένστικτά μου. Με συναρπάζει η σταδιακή της κατάρρευση, καθώς πηγαίνει σε αχαρτογράφητες περιοχές. Οι πράξεις της είναι οπωσδήποτε αλλοπρόσαλλες, λόγω του ότι χάνεται σε αυτό το ακατανίκητο πάθος που βιώνει. Ούσα απόλυτα παραδομένη σε αυτό, αδιαφορεί για οτιδήποτε άλλο. Μετά από συζητήσεις με τον Σωτήρη, αισθάνομαι ότι εξωτερικεύω μια σεξουαλική και άγρια πτυχή της Λίβια.
Σωτήρης: Νομίζω ότι υπάρχει μια ψυχρότητα. Δέχεται κάπως πιο ψυχρά όλα όσα της συμβαίνουν, όσον αφορά στην έκφραση και όχι στη θερμοκρασία του συναισθήματος. Είναι αυτή η έκφραση, η οποία παγώνει και ξαφνικά το πρόσωπο κοκαλώνει, σαν να λέει: «Οκ, τώρα. Αλήθεια;».
Έλμα: Κι εγώ, σε μεγάλο βαθμό, ενστικτωδώς προσέγγισα τη Λίβια. Ταυτίζομαι πολύ με τον συναισθηματικό της κόσμο, το πόσο πολύ ερωτεύεται, το πόσο πολύ πληγώνεται. Χωρίς, ώστοσο, να αποτυπώνεται αυτό ως θυμός, αλλά κυρίως ως στεναχώρια και πόνος. Επιπλέον, πολύ ενδιεφέρον είναι το γεγονός ότι οι τρεις μας μπορεί να έχουμε κάποιο κοινό συναίσθημα απέναντι σε αυτό που βιώνουμε, αλλά εκφράζεται τόσο διαφορετικά από την καθεμιά μας –αν αναλογιστούμε το πώς είμαστε σαν χαρακτήρες. Μάλιστα, η σκηνοθεσία του Σωτήρη και το κείμενο μας παρακίνησαν να εξερευνήσουμε στοιχεία της Λίβια, τα οποία ήταν «έξω από τα νερά μας».
Ζωή: Θα έλεγα ότι αξιοποιήσαμε και οι τρεις κάποια χαρακτηριστικά μας –φυσιογνωμικά και μη– για να δώσουμε μια εντελώς διαφορετική απόχρωση στη Λίβια. Εμένα, φερειπείν, μου αφύπνισε κάτι το δυναμικό, παρότι δεν είμαι έτσι στην καθημερινότητά μου. Αυτό με βοήθησε πολύ και στη δική μου την προσωπική ανάπτυξη γιατί βρήκα κομμάτια της ηρωίδας μέσα μου, τα οποία καταπατούσα. Η αντιδιαστολή με τις άλλες δύο συναδέλφισσες μου φαίνεται τρομερά ενδιαφέρουσα. Διότι, δεν κινείται καμία στην ίδια ακριβώς περιοχή, αλλά βρίσκουμε έναν κοινό κώδικα και περπατάμε στον ίδιο δρόμο, αλλά από διαφορετικά μονοπάτια.
Δήμητρα Φάκα / Credits: Χρήστος Κυριαζίδης
Αναπτύσσεται ένα πολύ ισχυρό δίπολο: Η ολική παράδοση του εαυτού στο πάθος και, κατ’ επέκταση, η κυριαρχία της αισθηματικής πτυχής της ηρωίδας να συγκρούεται με την επικράτηση της ψυχρής λογικής. Στον πυρήνα του, δεν είναι πιο επίκαιρο από ποτέ αυτό το δίλημμα;
Δήμητρα: Όταν παθιαζόμαστε πάρα πολύ με κάτι και παραδινόμαστε, τότε συχνά φθίνει κάθε έννοια της κοινής λογικής. Κατά κάποιον τρόπο, μεταβάλλονται όλα μέσα μας, τα δικαιολογούμε με άλλον τρόπο. Όλα γύρω μας αποκτούν νέα χροιά: Φαντάζουν είτε ρόδινα, είτε ζοφερά. Ενδεχομένως, αυτό θα εξακολουθήσει να υφίσταται λόγω του ότι συνιστά χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Έτσι είναι ο άνθρωπος, έχει αισθήματα, ερωτεύεται και στεναχωριέται. Βιώνει τις καταστάσεις μέσα από ένα συγκεκριμένο πρίσμα και τις ερμηνεύει με περίεργους, νέους ή κλασικούς τρόπους.
Ζωή: Καταλυτικό ρόλο διαδραματίζει και η κοινωνία στην οποία λαμβάνει χώρα ένα γεγονός. Πιστεύω ότι δεν θα αλλάξει αυτό, γιατί πάντα θα υπάρχει αυτός ο κοινωνικός περιορισμός. Είναι δύσκολο να δομήσουμε μια κοινωνία εντελώς ελεύθερη, η οποία να δέχεται καλοπροαίρετα τα πάθη που υπερβαίνουν ή αντιβαίνουν των κανόνων, θέτοντας στο επίκεντρο την –απολύτως ατελή– ανθρώπινη υπόσταση. Σαφώς πρόκειται για διαχρονικό ζήτημα, αλλά αν μιλήσουμε για τη Λίβια, δεν θα έλεγα ότι ακροβατεί ακριβώς ανάμεσα στη λογική και στο συναίσθημα. Ακόμα και ο γάμος της είναι απότοκο των δικών της επιλογών, παρότι τον καταρρίπτει εκ των υστέρων για να υποκύψει στο πάθος.
Έλμα: Οι κοινωνίες είναι «χτισμένες» με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην αφήνουν το συναίσθημα να δρα καθοριστικά. Αλλά το συναίσθημα είναι κάτι που όλοι βιώνουμε, δεν μπορούμε να το αποτινάξουμε. Αυτό το δίπολο θα συνεχίσει να υπάρχει, γιατί κοινωνικά «πρέπει» να είμαστε λογικοί, αλλά σαν όντα συχνά το συναίσθημα παίρνει τη σκυτάλη. Σε ένα σημείο της παράστασης λέμε ότι ο έρωτας είναι αλύπητος. Γιατί είναι αλύπητος, κατά τη γνώμη μου; Γιατί σε μεταμορφώνει είτε θετικά –δηλαδή να πετάς στα ουράνια– είτε αρνητικά –σε προσγειώνει απότομα στα Τάρταρα.
Ζωή Λάη / Credits: Χρήστος Κυριαζίδης
Πρόκειται για έναν χαρακτήρα που αφουγκράζεται τα ένστικτά του –μεταξύ άλλων και τα σεξουαλικά. Γιατί, όμως, εξακολουθεί να θεωρείται ταμπού η σεξουαλική απελευθέρωση;
Ζωή: Είναι δεδομένο ότι έχουν γίνει πολλά συλλογικά βήματα ως προς το ζήτημα της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Πάρα ταύτα, η σεξουαλικότητα συνιστά ανθρώπινο ένστικτο και δεν καθορίζεται. Υπάρχει μέσα στο κάθε άτομο και εξωτερικεύεται με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Ομολογώ ότι αδυνατώ να αντιληφθώ γιατι εξακολουθούμε να συμβαδίζουμε με τέτοια ταμπού. Σίγουρα σχετίζεται πάντα με την εκάστοτε κοινωνία και τις αντιλήψεις που την διέπουν. Ειδικά η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι επώδυνο θέμα συζήτησης, αν αναλογιστούμε, μάλιστα, τις αρνητικές αντιδράσεις για την αφίσα μας. Πιθανότατα, αν στην αφίσα πρωταγωνιστούσε ένας άντρας με κοιλιακούς, θα την άφηναν ως έχει, χωρίς περιστροφές.
Έλμα: Η κοινωνία που θεωρεί τη σεξουαλική απελευθέρωση ταμπού είμαστε εμείς, όλοι οι άνθρωποι –η κοινωνία δεν είναι κάτι άσχετο, είμαστε όλοι άνθρωποι μαζί. Οπότε, όταν εμείς αποφασίσουμε να αντιμετωπίσουμε ισότιμα ο ένας τον άλλον, μόνο τότε αυτό θα πάψει να θεωρείται ταμπού, γιατί έτσι θα αντιληφθούμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από εκείνα που μας χωρίζουν: Όλοι έχουμε ανάγκες, φυσικά ένστικτα και πάθη, άρα όταν αφεθούμε απέναντι στον εαυτό μας και απέναντι στους άλλους, ίσως καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα ταμπού.
Σωτήρης: Ως κοινωνία, έχουμε σοβαρό θέμα, πιστεύω, το οποίο και ιστορικά δικαιολογείται. Το ότι δεν έχει περάσει Διαφωτισμό η Ελλάδα, το ότι ο ελληνικός λαός υπήρξε πόσα χρόνια υποδουλωμένος δίχως να είναι σε θέση να μορφωθεί, αυτά δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας και, δυστυχώς, πρέπει να συνεχίσουμε να πορευόμαστε με αυτό. Δεν θα λυθούν αυτά τα ζητήματα από τη μια στιγμή στην άλλη, όταν είμαστε τόσο πίσω αισθητικά και φιλοσοφικά. Αισίως, κάποιοι, με όποιον τρόπο μπορούμε, προσπαθούμε να επέλθει η πολυπόθητη εξέλιξη. Θα αναφέρω ένα τυχαίο παράδειγμα: Είχα πάει σε ένα μουσείο στη Γερμανία όπου είχαν τοποθετημένες τις πρωτομές του Goethe και του Schiller σε έναν προθάλαμο και στην κεντρική αίθουσα είχαν αφιέρωμα στην γερμανική πανκ. Συνυπήρχαν στον ίδιο χώρο οικογένειες και πανκιά. Αυτό είναι δείγμα του πολιτισμού, της συνύπαρξης και της συμπεριληπτικότητας μιας διαφορετικής κουλτούρας που συνυπάρχει δίπλα μας. Εδώ δεν μπορούμε να είμαστε έτσι. Δεν δεχόμαστε καθόλου ότι η ζωή και η κοινωνία αποτελούνται από πολύχρωμα δημιουργήματα.
Δήμητρα: Είναι πολύ όμορφο το να ερωτεύεσαι κάποιον, να αποκτάς εμπειρίες μαζί του, να δημιουργείς αναμνήσεις και να μαθαίνετε ο ένας μέσα από τον άλλον. Ακόμα κι αν οδηγήσει στην καταστροφή, πάλι κάτι αποκομίζεις. Ωριμάζεις και εξελίσσεσαι.
Έλμα: Για μένα, είναι σίγουρα πηγή ζωής. Είναι κινητήριος δύναμη για τα πάντα. Η αληθεια είναι ότι ειτε ειμαι ερωτευμενη ειτε δεν είμαι, ο έρωτας με κινητοποιεί απλά και μόνο σαν ιδέα. Πραγματικά, στα παντα μπορώ να δω τον έρωτα και ερωτεύομαι πολύ μικρά πράγματα, ακόμα κι όταν δεν είμαι ερωτευμένη με κάποιον άνθρωπο. Όπως η ζωή επιφέρει μεταπτώσεις, έτσι είναι και οι σχέσεις. Μέσα στη ζωή, είναι ο θάνατος. Μέσα στον έρωτα, είναι ο χωρισμός.
Ζωή: Πιστεύω ότι το να ερωτευτείς με ανταπόκριση, έχοντας δηλαδή το περιθώριο να το απολαύσεις, προφανώς μπορεί να σου αλλάξει άρδην τη ζωή –έστω και για εκείνο το χρονικό διάστημα που όλα είναι ρόδινα. Πάρα ταύτα, για να είναι ένας έρωτας δυνατός και διαρκής, έτσι ώστε να αποτελεί πηγή ζωής για περισσότερο από έναν μήνα, ενδεχομένως χρειάζεται να υπάρχει αυτό το ρίσκο της καταστροφής. Όταν υπάρχει ένα ρίσκο και μια επικινδυνότητα, νομίζω μετατρέπεται σε ακόμη ισχυρότερη πηγή ζωής ο έρωτας. Αποκτά μια άλλη μορφή, μετατρέπεται σε κάτι ονειρικό και, ταυτόχρονα, έχει μια αγριότητα. Διότι, αυτή είναι η πραγματική διάσταση του έρωτα: Το ενδεχόμενο να καταστραφούν τα πάντα από στιγμή σε στιγμή.
Σωτήρης: Θεωρώ τον έρωτα κινητήριο δύναμη, δεν το συζητώ. Παρόλα αυτά, για μένα, προσωπικά, λειτουργεί η απουσία του έρωτα ως κάτι τέτοιο και γι’ αυτό μου αρέσει να εμβαθύνω στην τέχνη και να υλοποιώ παραστάσεις, γιατί προσπαθώ να προσεγγίσω μέσα από αυτή την αναζήτηση κάποια συναισθήματα που έχουν την ένταση του έρωτα. Συνήθως, αυτό απαντώ στη ερώτηση «γιατί κάνω θέατρο». Δεν ξέρω αν θα το καταφέρω ποτέ, αλλά αυτό ψάχνω. Επίσης, ο έρωτας λειτουργεί ως κινητήριος δύναμη, επειδή σε βγάζει λίγο από τις υπαρξιακές σου νόρμες, είναι κάτι τόσο δυνατό που σε ταρακουνάει. Είναι σαν να παίρνεις μια έξτρα δόση ζωής και, συγχρόνως, να προσεγγίζεις, τον θάνατο, όντας ζωντανός. Γι’ αυτό, λέμε ότι υπαρχουν αυτές οι πολυ μεγάλες έννοιες: Ζωή, έρωτας, θάνατος, δηλαδή δεν είναι τυχαίο. Είναι αυτό που είπε και η Ζωή, ότι εμπεριέχει πάντα και κάτι νοσηρό.
Έλμα Βλαστοπούλου / Credits: Χρήστος Κυριαζίδης
Ποιο ήταν το σκεπτικό πίσω από την επιλογή τριών ηθοποιών (έναντι μίας) ως Λίβια;
Σωτήρης: Είχα δει τα κορίτσια σε κάποιες παρουσιάσεις και είχα κατά νου να επιλέξω τρεις γυναικείες φωνές, τρία γυναικεία σώματα, τρεις γυναικείες ενέργειες, οι οποίες όμως να έχουν κάποιες διαφορές μεταξύ τους. Οπότε, αποφάσισα να ρισκάρω, δεδομένου ότι δεν είχα ξανασυνεργαστεί με κανένα από τα κορίτσια, ήταν και δική μου ανάγκη σε αυτή τη δουλειά να συνεργαστώ με νέα πρόσωπα, όπως ο Κωστής που έχει αναλάβει τη μουσική. Έτσι, έγινε αυτό το μαγικό κλικ και –αν με ρωτάς– νιώθω κάτι παραπάνω από δικαιωμένος. Οι τρεις ηθοποιοί εξυπηρετούν μια θεατρικότητα που με ιντριγκάρει. Όταν κάνεις έναν μονόλογο με τον συμβατικό τρόπο, κλείνεις το σύστημα. Το θέμα είναι να ανοίξει λίγο πιο καθολικά, κάτι που συνδέεται άρρηκτα με την ύπαρξη τριών ατόμων –έναντι του ενός– και, ως επιστέγασμα, βλέπεις την ίδια ιστορία με μικρές –αλλά πολύτιμες– αποκλίσεις. Ξεφεύγεις έτσι από τον περιορισμό του να δεις το έργο μονοδιάστατα.
Έλμα: Είμαστε τρεις εντελώς διαφορετικές φυσιογνωμίες και προσωπικότητες. Η μία παίρνει πάρα πολλά από την άλλη, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Ως εκ τούτου έχουμε βγει πάρα πολύ «πλούσιες» από αυτή τη συνεργασία, προσπαθώντας να προσεγγίσουμε τρεις άνθρωποι έναν ρόλο. Ακόμη, ο Σωτήρης καταφέρνει με αυτό τον τρόπο να φέρει επί σκηνής την πολύπλευρη διάσταση της Λίβια. Ας μην ξεχνάμε ότι καθένας, καθεμία και καθένα εξ ημών έχει πολλές, διαφορετικές αποχρώσεις.
Δήμητρα: Επίσης, δεν έχουμε καμία επαφή κατά τη διάρκεια της παράστασης, αλλά χρειάζεται να πορευόμαστε με κοινή σύμπνοια, σαν να είναι η μία η ανάσα της άλλης. Παραδείγματος χάρη, στη σκηνή με τον καθρέφτη αποσαφηνίστηκε πιο έντονα αυτό μέσα μου, γιατί όντως εκεί γύρισα και κοίταξα τα κορίτσια, σαν να μιλώ σ’ εκείνες.
Ζωή: Το να πολλαπλασιάζεις μια φωνή επί τρία, είναι μια πολύ ιδιαίτερη τεχνική και δημιουργεί προσδοκίες για κάτι μεγαλύτερο στο κοινό. Το σημειωματάριο της κόμισσας Λίβια είναι αρκετά προσωποκεντρικό, η ίδια αφηγείται τι συμβαίνει μέσα από τη δική της οποτική γωνία και, παράλληλα, το ζει επί σκηνής. Έχει ιδιαίτερη σημασία η εφαρμογή αυτού του τρόπου αφήγησης, διότι εξασφαλίζει την απαραίτητη παραστατικότητα και τη ζωντάνια της παράστασης, διατηρώντας τον χαρακτήρα συγγραφής ενός ημερολογίου.
Έλμα Βλαστοπούλου, Ζωή Λάη και Δήμητρα Φάκα / Credits: Χρήστος Κυριαζίδης
Ποια στοιχεία σας ξεκλείδωσε ο συγκεκριμένος ρόλος σε υποκριτικό και προσωπικό επίπεδο; Αναστοχαστήκατε; Σκιαγραφήσατε τις μελλοντικές επαγγελματικές σας προσδοκίες;
Δήμητρα: Αισθάνομαι ότι απελευθερώθηκα πάρα πολύ. Το έργο πραγματεύεται έννοιες, όπως το πάθος και η σεξουαλικότητα –έννοιες που με ζόριζαν, καθώς είμαι πιο κλειστή– και δίσταζα να τις προσεγγίσω. Αυτή απελευθέρωση πιστεύω πως θα συντελέσει επικουρικά στον τρόπο που θα διαχειριστώ μελλοντικές συνεργασίες.
Ζώη: Εξερευνήσαμε άλλα μονοπάτια, ανοικεία. Ελπίζω και εύχομαι στο μέλλον να βρούμε εκ νέου πρόσφορο έδαφος όπου θα είμαστε σε θέση να εκφράσουμε ό,τι αποκομίσαμε από αυτή τη συνεργασία. Αυτούς τους έξι μήνες που δουλεύαμε την παράσταση, καταδυθήκαμε βαθιά στον ψυχισμό της ηρωίδας, αποκομίζοντας σπουδαία υποκριτικά και ερμηνευτικά εχέγγυα για το μέλλον. Μακάρι να εξελιχθεί αυτό πέραν των ορίων της Θεσσαλονίκης.
Έλμα: Ο Σωτήρης μας έκανε ένα σπουδαίο δώρο, βιώναμε τις πρόβες σαν μάθημα παρόλο που, κανονικά, οι πρόβες και οι παραστάσεις δεν είναι πεδία δοκιμών. Υποσυνείδητα νομίζω ότι σε μελλοντικές δουλειές θα ψάχνω τον πολύτιμο αυτό χώρο όπου θα έχω την ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι, θα υπάρχει αυτή η ελευθερία του: «Εγώ σας λέω αυτό, αλλά μην το κάνετε» ή «Δοκιμάστε κάτι άλλο». Μπορούσαμε να προτείνουμε κάτι, να επισημάνουμε περιοχές όπου είμαστε καλές και έτσι, να συνεργαζόμαστε ομαδικά για τη βέλτιστη εκδοχή.
Δήμητρα Φάκα / Credits: Χρήστος Κυριαζίδης
Πληροφορίες παράστασης
Ημέρες – ώρες παραστάσεων: 30 Σεπτεμβρίου – 5 Νοεμβρίου 2024, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30
Κείμενο: Βασισμένο στην ομότιτλη νουβέλα του Camillo Boito
Πολλά ερωτήματα προκύπτουν λόγω της εμφάνισης του ονόματος του Δημήτριου Καρρά, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Υφυπουργού Υποδομών & Μεταφορών, στις δύο από τις τρεις εταιρίες με τις οποίες το κύκλωμα ξέπλενε τα έσοδά του από την εμπορία γυναικών.
Μία από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν οι βασικοί εμπλεκόμενοι στο κύκλωμα τράφικινγκ με θύματα 50 γυναίκες από την Κολομβία, είναι αυτή του ξεπλύματος χρημάτων από εγκληματικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Άννας Νίνη για το Omniatv, οι κατηγορούμενοι Βασίλης Κ. και F.S. («Ειρήνη»), που βρίσκονται ήδη προφυλακισμένοι, φέρονται να ίδρυσαν τρεις εταιρίες στην Ελλάδα για να αποκρύψουν την προέλευση των παράνομων κερδών τους. Σε δύο από τις τρεις εταιρείες χρησιμοποιήθηκε ως διαχειριστής ένα πρόσωπο-βιτρίνα, το οποίο δεν αντιμετωπίζει κατηγορίες. Στις δύο από τις εταιρείες, εμφανίζεται το όνομα του Δημήτρη Καρρά, διευθυντή πολιτικού γραφείου υφυπουργού, ως διαχειριστής ή υπεύθυνος λειτουργίας των καταστημάτων που χρησιμοποιήθηκαν.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι τρεις εταιρείες περιλαμβάνουν την «CAPITAL ATHENS RIVIERA ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Ι.Κ.Ε.», την «CRYSTAL QUEEN Ι.Κ.Ε.», και την «DK GROUP ATHENS ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Ι.Κ.Ε.», με δραστηριότητες που αφορούν στην παροχή γευμάτων ή ποτών. Ο Καρράς εμφανίζεται σε δύο από αυτές τις επιχειρήσεις, είτε ως υπεύθυνος λειτουργίας είτε ως ιδιοκτήτης, αν και σε μία περίπτωση εμφανίζεται με ρόλο διαχειριστή και όχι ιδιοκτήτη, όπως καταγράφεται στο ΓΕΜΗ.
Ο Δημήτρης Καρράς, επιχειρηματίας και πρώην αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, είχε παρουσιαστεί ως στενός συνεργάτης και επιλογή του υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Βασίλη Οικονόμου, έχοντας αναλάβει και τη διεύθυνση του πολιτικού του γραφείου.
Ανακύπτουν, ωστόσο, πολλά ερωτήματα σχετικά με την υπόθεση. Για παράδειγμα, όπως το αν οι διευθύνσεις των καταστημάτων συμπίπτουν τυχαία, γιατί ο Καρράς δεν αναφέρεται ως ιδιοκτήτης του καταστήματος «A LA CREPE», αλλά μόνο ως «διαχειριστής», καθώς και αν ενημερώθηκε για τη χρήση του καταστήματός του ως έδρα τρίτων για την ίδρυση εταιρείας. Επιπλέον, είναι ασαφές εάν το κατάστημά του έχει ελεγχθεί από τις αρχές για παράνομες δραστηριότητες και αν ποτέ κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις στην ανακριτική αρχή για τη σύνδεσή του με τις εταιρείες που φέρονται να ξέπλυναν μαύρο χρήμα. Τέλος, προκαλεί απορία πώς ο Καρράς, ως οικονομολόγος και επιχειρηματίας, δεν αντιλήφθηκε ότι το κατάστημα εμπλέκεται σε παράνομες δραστηριότητες.
Παύση συνεργασίας με τον Βασίλη Οικονόμου
Λίγες ημέρες έπειτα από τη δημοσίευση του ρεπορτάζ, ο υφυπουργός Βασίλης Οικονόμου δημοσίευσε σε προσωπικό του προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως παύει τη συνεργασία του με τον Δημήτρη Καρρά. Δείτε παρακάτω τη σχετική ανάρτηση της δημοσιογράφου Άννας Νίνη:
Την ώρα που ο Sean “Diddy” Combs παραμένει στην φυλακή, όλο και περισσότερα βίντεο με τις αποτρόπαιες πράξεις του έρχονται στα χέρια της αστυνομίας. Νέες καταγγελίες και μαρτυρίες για αστέρες που θα αποκαλυφθούν ενδέχεται να φέρουν το τέλος του Hollywood, όπως το ξέρουμε.
TW: Το άρθρο περιέχει αναφορές σε σεξουαλική κακοποίηση.
Με τον Sean “Diddy” Combs, τον 54χρονο μουσικό μεγιστάνα που εκτόξευσε την καριέρα πολλών διασήμων να βρίσκεται στην φυλακή αναμένοντας την δίκη του, νέες πληροφορίες για το προβληματικό παρελθόν του έρχονται καθημερινά στην δημοσιότητα.
Υπενθυμίζουμε ότι ο ράπερ και παραγωγός συνελήφθη στις 16 Σεπτεμβρίου, μετά από μια επεισοδιακή έφοδο στις βίλες του στο Miami και το Los Angeles, κατηγορούμενος για εξαναγκασμό σε πορνεία, σωματεμπορία, εκβιασμό και κατοχή όπλων, ύστερα από μηνύσεις που κατέθεσαν εναντίον του η πρώην σύντροφός του, Cassie, o πρώην συνεργάτης του, Lil Rod, και 8 ακόμα γυναίκες και άνδρες.
“Τα παιδιά να πάνε σπίτι για να ξεκινήσει το πραγματικό πάρτι”
Σε ένα βίντεο που επανήλθε στην δημοσιότητα μετά τις πρόσφατες κατηγορίες, ο Diddy ακούγεται να ενημερώνει τα παιδιά των προσκεκλημένων του στο λευκό πάρτι, ότι πλησιάζει η ώρα να αποχωρήσουν γιατί θα ακολουθήσουν καταστάσεις στις οποίες και εκείνα θα θέλουν να συμμετάσχουν όταν, όμως, μεγαλώσουν.
New video has surfaced of Sean ‘Diddy’ Combs telling guests at one of his legendary White Parties in the Hamptons that it was time for the kids to go home and the real partying to begin. In footage obtained exclusively by DailyMail.com, Diddy, 54, stands, champagne glass in hand, like a dictator on his balcony as he calls in the quid pro quo for the hospitality so far extended. ‘We fed you all, we gave you drinks now it’s time to enjoy life,’ he says. ‘This is a celebration of life. This is the real White Party. #diddy#whiteparty#breakingnews#clip
Τα λευκά πάρτι ήταν ένα δημοφιλές χολιγουντιανό event που διοργάνωνε συστηματικά ο 54χρόνος και στα οποία οι μεγαλύτεροι αστέρες – ντυμένοι στα λευκά – έτρωγαν, έπιναν και διασκέδαζαν μέχρι τελικής πτώσης. Τα freaks offs, ωστόσο, αποτελούν μια διαφορετική ιστορία.
Βάσει των όσων έχουν γνωστοποιηθεί μέχρι πρότινος, όταν τελείωνε το λευκό πάρτι, ένας στενότερος κύκλος του Diddy, συνέχιζε την διασκέδαση σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους για σεξ, υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών, ενώ παράλληλα βιντεοσκοπούνταν.
Το ποιος συμμετείχε στα freak offs δεν είναι γνωστό στο κοινό. Υπάρχουν πολλές υποθέσεις με βάση προηγούμενες δηλώσεις από celebrities, όπως του Ashton Kutcher και της Khloe Kardashian που έχουν παραδεχτεί ότι βρέθηκαν εκεί, χωρίς, ωστόσο, να αποκαλύπτουν περισσότερες λεπτομέρειες.
Ένας έμπορος ναρκωτικών που παλιότερα είχε επισκεφθεί την βίλα του Combs στα Hamptons, περιέγραψε την εικόνα που αντίκρισε όσο βρισκόταν εκεί. Αρχικά, ο Diddy του άνοιξε την πόρτα φορώντας απλώς μια ρόμπα και στη συνέχεια τον οδήγησε σε ένα δωμάτιο για να προχωρήσουν με την αγοραπωλησία. Ο ίδιος περιγράφει τα όσα είδε να διαδραματίζονται εκεί ως σοκαριστικά. «Είδα σεξουαλική πράξη ανάμεσα σε επωνύμους που δεν θα φανταζόμουν ποτέ», είπε χαρακτηριστικά.
Αν κάτι προβληματίζει, όμως, δεν είναι το ότι διάσημοι από διαφορετικούς χώρους προέβαιναν σε σεξουαλικές πράξεις, αλλά το γεγονός ότι σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ορισμένοι καλεσμένοι εξαναγκάζονταν σε αυτές, ναρκώνονταν και βιντεοσκοπούνταν.
Μια γυναίκα που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμη και εμφανίζεται στο κατηγορητήριο ως Jane Doe, καταγγέλλει ότι βιάστηκε επανειλημμένα ενώ ήταν ναρκωμένη με κεταμίνη, με αποτέλεσμα να μείνει και έγκυος, ενώ στη συνέχεια αποκάλυψε πως η ομάδα του παραγωγού την υποχρέωσε να προβεί σε έκτρωση.
Ποιους περιλαμβάνει η «λευκή λίστα» του Diddy;
Οι καλεσμένοι των λευκών πάρτι ήταν επώνυμοι από τον χώρο του θεάματος, και όχι μόνο. Jennifer Lopez, Leonardo DiCaprio, Jay-Z, Beyoncé, Ashton Kutcher, Paris Hilton, Kim Kardashian, Russell Brand, Mariah Carey, Megan Fox, Aretha Franklin, είναι μερικά μόνο από τα ονόματα που επιβεβαιωμένα παρευρέθηκαν στα λευκά πάρτι.
Το αν τα συγκεκριμένα άτομα ακολούθησαν στα σεξουαλικά όργια ή αν είχαν γνώση των όσων συνέβαιναν είναι άγνωστο, ωστόσο οι ανεπιβεβαίωτες φήμες κάνουν λόγο για συμμετοχή πολλών σε αυτά.
Πριν λίγες μέρες, έγινε viral ένα βίντεο από το 2022, όπου ο Diddy καθισμένος μπροστά από ένα άγαλμα και κρατώντας ένα μικρό παιδί στην αγκαλιά του, διαβάζει δυνατά μια λίστα με ονόματα επώνυμων φίλων του όπως J Lo, Justin Bieber, Usher κ.ά. Πολλοί χρήστες θεώρησαν ότι πρόκειται για μια δημόσια απειλή, κάτι το οποίο τελικά διαψεύστηκε αφού όπως γνωστοποιήθηκε ήταν απλώς μια πρόσκληση για το πάρτι γενεθλίων του.
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα ακούγεται έντονα και το όνομα της Jennifer Lopez με κάποιους να την θεωρούν εμπλεκόμενη στις “βρώμικες” δουλειές του Diddy. Οι δύο τους ήταν ζευγάρι από το 1999 έως το 2001 και κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, είχαν εμπλακεί σε ένα περιστατικό διαπληκτισμού που οδήγησε σε πυροβολισμούς μέσα σε κλαμπ, κάτι που οδήγησε στην σύλληψή τους.
On this day in Music History : December 27th
1999 – Jennifer Lopez & Puff Daddy (Sean Combs) Sean 'Puff Daddy' Combs and his girlfriend Jennifer Lopez were arrested after a gun was found in their car as they left a Manhattan nightclub. pic.twitter.com/Ca3fUbBeht
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Suge Knight, το πρόσφατο διαζύγιο της τραγουδίστριας από τον Ben Affleck, είχε ως αιτία την εμπλοκή της στα λεγόμενα freak offs και την «καταιγίδα» που αναμένεται να πέσει σύντομα πάνω της.
Ένας αέναος κύκλος ναρκωτικών, κακοποίησης και grooming
O Suge Knight, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς που αποτέλεσε βασική φιγούρα της επιτυχίας του gangsta rap των ’90s –και βρίσκεται στη φυλακή για πρόκληση τροχαίου και εγκατάλειψη θύματος– έκανε μια δήλωση που έχει προκαλέσει αναστάτωση.
Συγκεκριμένα είπε πως ο “Puffy” (Sean Combs) «κάνει όσα του έκαναν», αφού μπήκε στον κακό δρόμο όταν οδηγήθηκε και ο ίδιος στην κοκαΐνη, το αλκοόλ και το σεξ, από τους δικούς του παραγωγούς και μέντορες. Έδωσε μάλιστα και ορισμένα ονόματα στην δημόσιότητα, αυτά των Clive Davis, Russell Simmons and Andre Harrell, ενώ στην συνέχεια είπε αναφερόμενος στον Diddy, πως με την σειρά του έπραξε τα ίδια απέναντι σε ανήλικους νεοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες, όπως ο Justin Bieber και ο Usher. “Είναι όλα θέμα ελέγχου και επιβολής εξουσίας”, είπε με τη νομική ομάδα του Combs να απαντάει ότι δεν θα δώσει σημασία στο τι λέει ένας καταδικασμένος κακοποιός.
Δεν είναι, όμως, λίγες οι φορές που έχει γνωστοποιηθεί ότι προκειμένου να μπεις και να πετύχεις στον λαμπερό κόσμο του θεάματος του Hollywood, εξαναγκάζεσαι σε πράξεις που κάθε άλλο παρά λαμπερές είναι. Το #metoo κίνημα, ξεδίπλωσε ένα ολόκληρο σύστημα σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης από ισχυρούς άνδρες του χώρου εις βάρος διαφόρων γυναικών και ανδρών, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι οι τελευταίοι επιθυμούσαν να κάνουν καριέρα.
Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, ο Harvey Weinstein, ο παραγωγός του Hollywood που λέγεται πως κακοποίησε πάνω από 80 γυναίκες και βρίσκεται στην φυλακή, έκανε grooming σε άτομα που θεωρούσε ότι είναι πιο πιθανό να μην αποκαλύψουν τις αποτρόπαιες πράξεις του σε τρίτους.
Σύμφωνα με μια νέα πληροφορία από το TMZ, ένας σεξεργάτης που κατά την διάρκεια των freak offs συμμετείχε σε σεξουαλική πράξη με τον Combs και μια ακόμα γυναίκα, παρέδωσε στις αρχές ένα βίντεο με όσα συνέβαιναν στην βίλα. Την ίδια ώρα, η τραγουδίστρια Jaguar Wright δήλωσε πως ο Diddy πούλησε στο Dark Web έναντι 500 εκατομμυρίων δολαρίων ένα αμφιλεγόμενο βίντεο από τα freak offs.
Ενδεχομένως, να βρεθούμε αντιμέτωποι/ες με ένα σκάνδαλο που θα ξεδιπλώσει όλες τις αρρωστημένες πτυχές των επωνύμων που μέχρι πρότινος θαυμάζαμε. Ίσως να καταλάβουμε τι πραγματικά κρύβει από πίσω της η λάμψη. Το ερώτημα, όμως, που εύλογα προκύπτει είναι εάν οι επώνυμοι που γνωρίζουν για τις πράξεις του κατηγορουμένου, θα τολμήσουν να καταθέσουν εναντίον του, από την στιγμή που τους «έχει του χεριού του» με βίντεο που μπορούν να τους εκθέσουν ανεπανόρθωτα.
Μένει να δούμε τι θα γίνει στην διαβόητη δίκη, η οποία δεν έχει γνωστοποιηθεί πότε θα πραγματοποιηθεί, αλλά στις 9 του Οκτώβρη αναμένεται η ακροαματική διαδικασία.
Σε κάθε περίπτωση, είναι ιδιαίτερα προβληματικό το ότι παρά παρόλο που όλοι μιλούν για έναν κακοποιό, σύμφωνα με το Luminate, οι ακροάσεις των τραγουδιών του σε πλατφόρμες streaming έχουν σημειώσει αύξηση κατά 18% από την στιγμή που συνελήφθη.
Το ακροδεξιό FPÖ αναδείχθηκε πρώτο στις αυστριακές εκλογές, ξεπερνώντας το κυβερνών ÖVP. Η άνοδος του κόμματος τροφοδοτήθηκε από ανησυχίες για το μεταναστευτικό, το κόστος ζωής και τον πληθωρισμό.
Η ακροδεξιά κέρδισε τις περισσότερες ψήφους σε αυστριακές εκλογές για πρώτη φορά από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου την Κυριακή, καθώς το Κόμμα της Ελευθερίας (FPÖ) μέσα σε ένα κύμα δημόσιας οργής για τη μετανάστευση και το κόστος ζωής κέρδισε το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP).
Το φιλορωσικό, αντι-ισλαμικό FPÖ κέρδισε το 29,2% των ψήφων, ξεπερνώντας τον κυβερνών ÖVP του καγκελαρίου Karl Nehammer, το οποίο βγήκε δεύτερο κόμμα με 26,5%, σύμφωνα με τα σχεδόν ολοκληρωμένα αποτελέσματα.
Το αντιπολιτευόμενο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα σημείωσε το χειρότερο αποτέλεσμά του – 21% – ενώ το φιλελεύθερο NEOS σημείωσε περίπου 9%. Παρά τις καταστροφικές πλημμύρες αυτόν τον μήνα από την καταιγίδα Μπόρις που έφερε στο προσκήνιο την κλιματική κρίση, οι Πράσινοι συγκέντρωσαν 8,3% κατακτώντας την πέμπτη θέση στα αποτελέσματα.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα και το απολιτικό κόμμα Beer δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν το ποσοστό του 4%. Η συμμετοχή ήταν υψηλή, περίπου στο 78%.
Επωφελούμενος από την άνοδο της δεξιάς σε πολλά μέρη της Ευρώπης και παίρνοντας ως πρότυπο τον Ούγγρο Viktor Orbán, το FPÖ αξιοποίησε τους φόβους για τη μετανάστευση, το άσυλο και την εγκληματικότητα, οι οποίοι ενισχύθηκαν ακόμα περισσότερο από την ακύρωση τριών συναυλιών της Taylor Swift τον Αύγουστο στη Βιέννη για φερόμενη ισλαμιστική τρομοκρατική συνωμοσία. Ο αυξανόμενος πληθωρισμός, η χλιαρή οικονομική ανάπτυξη και η παρατεταμένη δυσαρέσκεια για τα αυστηρά κυβερνητικά μέτρα κατά τη διάρκεια του Covid οδήγησαν σε μια τεράστια αύξηση στην υποστήριξη του FPÖ από τις τελευταίες εκλογές του 2019.
Ο «καγκελάριος του λαού» Herbert Kickl
Ο πολωτικός υποψήφιος του FPÖ, Herbert Kickl, έκανε εκστρατεία χρησιμοποιώντας τον χαρακτηρισμό«καγκελάριος του λαού», ο οποίος χρησιμοποιήθηκε κάποτε για να περιγράψει τον αυστριακής καταγωγής Αδόλφο Χίτλερ. Είπε ότι ήταν έτοιμος να σχηματίσει κυβέρνηση με «κάθε ένα από τα κόμματα στο κοινοβούλιο».
«Έχουμε γράψει μαζί ένα κομμάτι ιστορίας σήμερα», είπε στους υποστηρικτές του κόμματος που ζητωκραύγαζαν στη Βιέννη. «Ανοίξαμε μια πόρτα σε μια νέα εποχή».
«Δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τη θέση μας, γιατί πάντα λέγαμε ότι είμαστε έτοιμοι να ηγηθούμε μιας κυβέρνησης, είμαστε έτοιμοι να προωθήσουμε αυτήν την αλλαγή στην Αυστρία δίπλα στον λαό», είπε ο Kickl σε μια εμφάνισή του μαζί με άλλους αρχηγούς κομμάτων στο δημόσιο κανάλι ORF. «Τα άλλα κόμματα θα πρέπει να αναρωτηθούν ποια είναι η θέση τους για τη δημοκρατία», πρόσθεσε.
Ο προηγούμενος καγκελάριος Karl Nehammer χαρακτήρισε το αποτέλεσμα «πικρό», ενώ η υπουργός Άμυνας του, Klaudia Tanner, παραδέχτηκε ότι η καταστροφή για τα κυβερνητικά κόμματα ήταν μια «αφύπνιση».
Δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία
Επειδή δεν κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία, το FPÖ θα πρέπει να συνεργαστεί με ένα άλλο κόμμα για να κυβερνήσει. Σε αντίθεση με τα άλλα κεντρώα κόμματα, το ÖVP δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με την ακροδεξιά στην επόμενη κυβέρνηση, όπως έχει κάνει δύο φορές στο παρελθόν.
Ο Nehammer, ωστόσο, επανέλαβε την Κυριακή ότι ένα σενάριο στο οποίο ο Kickl, πρώην σκληροπυρηνικός υπουργός Εσωτερικών, θα γινόταν καγκελάριος δύσκολα θα οδηγούσε σε συνεργασία. Το σενάριο αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αναμέτρηση στην οποία το FPÖ θα έπρεπε είτε να εγκαταλείψει τον Kickl είτε να κάνει ένα βήμα πίσω στην κυβέρνηση για να κερδίσει την υποστήριξη του ÖVP.
«Θα δούμε τις επόμενες εβδομάδες τι είναι πιο σημαντικό για τους ψηφοφόρους του FPÖ – η θέση του καγκελάριου ή ο Herbert Kickl», είπε ο πολιτικός επιστήμονας Peter Filzmaier στο ORF, προσθέτοντας ότι τα exit polling έδειξαν ότι ήταν κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και όχι προσωπικότητες που παρακίνησαν τους ψηφοφόρους.
Βασικές θέσεις του FPÖ
Στην τελευταία του συγκέντρωση στο κέντρο της Βιέννης την Παρασκευή, ο Kickl απέσπασε επευφημίες από το πλήθος, θέτοντας το κόμμα ενάντια στις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσία, στους ακτιβιστές για την κλιματική αλλαγή, στις «drag queens στα σχολεία» και στην «πρώιμη σεξουαλικοποίηση των παιδιών μας».
Αναφέρθηκε σε μια προτεινόμενη συνταγματική τροποποίηση που ανακηρύσσει την ύπαρξη δύο μόνο δύο. Αλλά το μεγαλύτερο χειροκρότημα το έλαβε μετά την η έκκλησή του για το λεγόμενο “remigration”, δηλαδή την αναγκαστική απέλαση ανθρώπων «που πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες»της αυστριακής κοινωνίας.
Οι διαπραγματεύσεις για τον συνασπισμό αναμένεται να διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες προτού συγκροτηθεί νέα κυβέρνηση. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, το ÖVP φαίνεται έτοιμο να κρατήσει την εξουσία, είτε με μια συμμαχία με την ακροδεξιά είτε με έναν άνευ προηγουμένου τριμερή συνασπισμό με μικρότερα κεντρώα κόμματα, όπως συνέβη με την κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία όμως δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής ανάμεσα στους πολίτες. Μια αμφίδρομη συμμαχία με τους Σοσιαλδημοκράτες θα μπορούσε να εξασφαλίσει μια ισχνή πλειοψηφία, αλλά οι αναλυτές είπαν ότι μια τέτοια συμφωνία θα ήταν απίθανη.
H καταστροφική φωτιά στην Κορινθία, που μαίνεται από την Κυριακή, κόστισε τη ζωή σε δύο εθελοντές που βοηθούσαν στην κατάσβεση. Η πυρκαγιά εκτείνεται σε μέτωπο μήκους 30 χιλιομέτρων και έχει καταστρέψει σπίτια των κατοίκων της περιοχής.
Τραγωδία σημειώθηκε στην Κορινθία εξαιτίας της φωτιάς που μαίνεται από το μεσημέρι της Κυριακής. Πιο συγκεκριμένα, το μέτωπο της φωτιάς εκτείνεται από το Δερβένι μέχρι το Ξυλόκαστρο, όπου δύο άτομα βρέθηκαν νεκρά.
Σύμφωνα με τον Αντιπεριφερειάρχη Κορινθίας, Αναστάσιο Γκιολή, πρόκειται για δύο άνδρες ηλικίας 35 και 40 ετών που αγνοούνταν από χθες στην περιοχή της Πιτσάς. Οι σοροί τους έχουν ταυτοποιηθεί, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες οι δύο άνδρες είχαν πάει να βοηθήσουν στην κατάσβεση της φωτιάς. Όπως δήλωσε ο αντιπεριφερειάρχης, κατάγονταν από το χωριό Άνω Πιτσά και μετέβησαν στο διπλανό χωριό για να δείξουν στους πυροσβέστες μονοπάτια, ώστε να διευκολύνουν τις προσπάθειες κατάσβεσης.
ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ. 2η ΗΜΕΡΑ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΩΜΑΣ / EUROKINISSI)
Το μέτωπο της φωτιάς εκτιμάται ότι εκτείνεται στα 30 χιλιόμετρα, ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας οι φλόγες έφτασαν στον οικισμό Άνω Λουτρών. Σπίτια έχουν καταστραφεί και οι φλόγες εξακολουθούν να καίνε σε κοντινές αποστάσεις.
Στην επιχείρηση κατάσβεσης συμμετέχουν 330 πυροσβέστες, 11 ομάδες δασοκομάντος και 110 οχήματα. Με το πρώτο φως της ημέρας χρησιμοποιήθηκαν και εναέρια μέσα.
Από χθες, συνεχίζονται οι εκκενώσεις, με τελευταία αυτή του οικισμού Πύργου Κορινθίας. Νωρίτερα, μήνυμα 112 στάλθηκε για την εκκένωση του οικισμού Κορφιώτισσα, με τους κατοίκους να καλούνται να κατευθυνθούν προς Βρυσσούλες και Ξανθοχώρι. Παράλληλα, οι κάτοικοι του Άνω Λουτρού έλαβαν επίσης μήνυμα για εκκένωση.
ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ. 2η ΗΜΕΡΑ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΩΜΑΣ / EUROKINISSI)
Αντίστοιχο μήνυμα εκκένωσης εστάλη στους κατοίκους του οικισμού Καλλιθέα, οι οποίοι κλήθηκαν να απομακρυνθούν προς Λυκοποριά.
Το ίδιο συνέβη και για τους κατοίκους του οικισμού Μεντουργιανικά, οι οποίοι κλήθηκαν να κατευθυνθούν προς το Δερβένι.
Η φωτιά ξέσπασε γύρω στις 10:51 σε δύσβατη περιοχή με πυκνή βλάστηση, ενώ το έργο των πυροσβεστικών δυνάμεων δυσχεραίνεται από ισχυρούς ανέμους, που φτάνουν έως και τα 8 μποφόρ.
ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ. 2η ΗΜΕΡΑ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΩΜΑΣ / EUROKINISSI)
Νωρίτερα, πραγματοποιήθηκε συντονιστική σύσκεψη στην Πολιτική Προστασία υπό τον υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Βασίλη Κικίλια. Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι αρμόδιων υπουργείων, σωμάτων ασφαλείας, ενόπλων δυνάμεων, του ΕΚΑΒ και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς.
Κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης, ένα πυροσβεστικό όχημα παγιδεύτηκε στις φλόγες και υπέστη σοβαρές ζημιές.
ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ. 2η ΗΜΕΡΑ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΩΜΑΣ / EUROKINISSI)
