Η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προχώρησε στον σχηματισμό δικογραφίας αυτόφωρης διαδικασίας σε βαθμό κακουργήματος, εις βάρος 37χρονου για πορνογραφία ανηλίκων μέσω διαδικτύου.
Πιο συγκεκριμένα, μετά από λεπτομερή ψηφιακή ανάλυση και τη χρήση στοιχείων που εντόπισαν ξένες Αρχές στο πλαίσιο διεθνούς αστυνομικής συνεργασίας, εντοπίστηκαν διαδικτυακοί χρήστες που αξιοποιούσαν μια πλατφόρμα ηλεκτρονικών πληρωμών για την αγορά και διάθεση υλικού σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων. Ένας από αυτούς τους χρήστες ήταν ο 37χρονος που βρέθηκε στην Ελλάδα.
Τα στοιχεία αυτά κοινοποιήθηκαν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, η οποία διέταξε προκαταρκτική εξέταση, στο πλαίσιο της οποίας συλλέχθηκαν πληροφορίες για τον εμπλεκόμενο και επιβεβαιώθηκε η διεύθυνση κατοικίας του. Ακολούθησε έρευνα στο σπίτι του, παρουσία δικαστικού, όπου κατασχέθηκαν μια κινητή συσκευή, μια κάρτα μνήμης (sim), τέσσερα φορητά μέσα αποθήκευσης και σκληρός δίσκος υπολογιστή.
Από την επιτόπια έρευνα στα κατασχεθέντα ψηφιακά πειστήρια, βρέθηκαν πολλά αρχεία (βίντεο) σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, με αποτέλεσμα τη σύλληψη του 37χρονου στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας. Τα κατασχεθέντα ψηφιακά πειστήρια θα σταλούν στο αρμόδιο τμήμα της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών για επιπλέον εργαστηριακή εξέταση, ενώ ο συλληφθείς θα παραπεμφθεί στον αρμόδιο Εισαγγελέα.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για να δώσετε πληροφορίες ή να καταγγείλετε παράνομες ή ανάρμοστες πράξεις που πραγματοποιούνται μέσω διαδικτύου, στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας:
Τηλεφωνικά: 11188 Στέλνοντας e-mail στο: [email protected] Μέσω twitter: @CyberAlertGR Μέσω του gov.grστην ενότητα Πολίτης και Καθημερινότητα/ Καταγγελίες / Καταγγελίες για εγκλήματα κυβερνοχώρου Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smartphones): CYBERΚΙD
Ο θάνατος του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ αφού πέρασε από πέντε διαφορετικά Α.Τ. της Αθήνας προκαλεί αντιδράσεις, με καταγγελίες για αστυνομική βία και βασανιστήρια. Η οικογένειά του απαιτεί διαφάνεια και ανεξάρτητη διερεύνηση των συνθηκών θανάτου.
Trigger Warning: Το κείμενο περιέχει περιγραφές και εικόνες σωματικής κακοποίησης και αστυνομικής βίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ πέρασε από πέντε διαφορετικά αστυνομικά τμήματα της Αθήνας, πριν βρεθεί νεκρός στο τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα στις 21 Σεπτεμβρίου 2024, με εμφανή σημάδια βασανισμού. Μέχρι να εντοπιστεί το απόγευμα στην αίθουσα προσωρινής κράτησης του Αστυνομικού Τμήματος, ο 37χρονος είχε υποστεί πολλαπλά χτυπήματα στο σώμα του, μερικά εκ των οποίων ήταν πρόσφατα και άλλα παλαιότερα, όλα όμως κατά την περίοδο που ήταν υπό την ευθύνη της Ελληνικής Αστυνομίας.
Το πιστοποιητικό θανάτου που εκδόθηκε δεν προσδιορίζει συγκεκριμένη παθολογική αιτία θανάτου, όμως καταγράφει ρητά τραύματα από ξυλοδαρμό στο κεφάλι, την πλάτη, τα πόδια και τους καρπούς, όπου διακρίνονται σημάδια από χειροπέδες, σύμφωνα με τις φωτογραφίες που δημοσίευσε η ΚΕΕΡΦΑ (Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή).
Αναμένονται μεταθανάτιες εξετάσεις για να καθοριστεί αν τα χτυπήματα προκάλεσαν ισχαιμικό επεισόδιο, που ίσως οδήγησε στο θάνατό του. Η ΕΛ.ΑΣ. διέρρευσε πως ο θάνατος οφείλεται σε παθολογικά αίτια και συνδέεται με χρήση ναρκωτικών, ισχυρισμός που η οικογένεια αρνείται, ανακοινώνοντας νομικές ενέργειες για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης.
Η κίνηση του Καμράν τις τελευταίες ημέρες παραμένει ασαφής, καθώς οι δικηγόροι του συλλέγουν στοιχεία από τα τμήματα όπου κρατήθηκε. Ωστόσο, το γνωστό χρονοδιάγραμμα περιλαμβάνει:
Στις 13 Σεπτεμβρίου συνελήφθη για ενδοοικογενειακή βία και μεταφέρθηκε στο Α.Τ. Ομόνοιας.
Στις 16 Σεπτεμβρίου η δίκη του αναβλήθηκε και διατάχθηκε η απελευθέρωσή του. Αντί όμως να αφεθεί ελεύθερος, οδηγήθηκε στο Α.Τ. Πατησίων για έλεγχο εγγράφων και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στα τμήματα Γαλατσίου και Κολωνού.
Στις 18 Σεπτεμβρίου συνελήφθη και καταδικάστηκε για υποτιθέμενες φθορές στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα, όπου κρατήθηκε μέχρι να βρεθεί νεκρός.
Μεταφέρθηκε στη μοναδική αίθουσα χωρίς κάμερες
Σύμφωνα με το ΕΚΑΒ, μεταφέρθηκε στο τμήμα με τραύματα, αλλά δεν κρίθηκε απαραίτητη η νοσηλεία του. Τα βίντεο από άλλα τμήματα θα δείξουν αν ήταν ήδη χτυπημένος πριν φτάσει στο Αγ. Παντελεήμονα, όμως εκεί δεν υπάρχει υλικό από κάμερες, καθώς βρέθηκε στην μοναδική αίθουσα χωρίς καταγραφή.
Η οικογένεια και η δικηγόρος του αμφισβητούν τους ισχυρισμούς της αστυνομίας, ενώ αναφέρουν και αποδεικνύουν μέσω εγγράφων που προσκόμισαν πως ο Μοχάμεντ ζούσε στη χώρα για 20 χρόνια, μιλούσε άπταιστα ελληνικά και είχε νόμιμα έγγραφα. Έλαβε τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα το 2017, έχει μισθωμένη κατοικία στο όνομά του και εργαζόταν ως διανομέας, με αναρτημένα τα ένσημά του στην ΕΡΓΑΝΗ. Η οικογένεια απαιτεί η υπόθεση να ερευνηθεί από ανεξάρτητες αρχές. Σημειώνεται πως το δελτίο συμβάντων που συνέταξαν οι αστυνομικοί κάνει λόγο για έναν «άστεγο» που «δεν μιλούσε ελληνικά».
Οι συγγενείς του Μοχάμεντ συμμετείχαν χθες στη συνέντευξη Τύπου της ΚΕΕΡΦΑ. Όπως ανέφεραν, ο 37χρονος είχε πάντα μαζί του δύο κινητά τηλέφωνα όπως και τα έγγραφά του, τα οποία μέχρι σήμερα αγνοούνται:«Δεν εντοπίστηκε τίποτα πάνω του. Ούτε καν κλειδιά σπιτιού. Από τις 13 του μήνα τον ψάχναμε και είχε κλειστά τα τηλέφωνά του, ενώ μιλήσαμε κανονικά την προηγούμενη μέρα» σημείωσαν.
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τον θάνατο του Μοχάμεντ
Αυθόρμητη συγκέντρωση σημειώθηκε εχθές το βράδυ στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα με πάνω από 500 συμμετέχοντες που φώναζαν αντικατασταλτικά και αντιρατσιστικά συνθήματα. Κεντρικό σύνθημα ήταν το «ΕΛ.ΑΣ., Ελλήνων αστυνομικών, ρουφιάνων, δολοφόνων και βασανιστών». Λίγο μετά τις 10 το βράδυ, διαδηλωτές πραγματοποίησαν πορεία ως το Α.Τ. του Αγίου Παντελεήμονα, έξω από το οποίο είχαν σταθμεύσει τρεις αστυνομικές κλούβες. Η πορεία κατεστάλη από τα ΜΑΤ, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες σημειώθηκαν τέσσερις προσαγωγές στη συμβολή Πατησίων – Χέυδεν.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΚΕΕΡΦΑ (Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και την Φασιστική Απειλή), «από τις 13 Σεπτέμβρη έως τις 21 Σεπτέμβρη, όταν το ΕΚΑΒ τον παραλαμβάνει νεκρό από το ΑΤ του Αγίου Παντελεήμονα, ο Μοχάμεντ Καμράν ζει ένα εξπρές του μεσονυκτίου σε 5 αστυνομικά τμήματα για να καταλήξει νεκρός στο τελευταίο. Πιο πριν, πέρασε από τα ΑΤ Ομονοίας, Πατησίων, Κολωνού και Ν. Ιωνίας. Σε όλο αυτό το διάστημα, δεν του επετράπη καμία επικοινωνία με τους πολλούς συγγενείς και με τη δικηγόρο του».
Επισημαίνει μάλιστα ότι «η Αστυνομία επιχειρεί συγκάλυψη, [..] φτάνουν να καταγράφουν ως άστεγο και ότι δεν μιλάει ελληνικά έναν άνθρωπο με εικοσαετή παραμονή στη χώρα, με άδεια παραμονής από το 2017, με συμβόλαιο κατοικίας και σταθερή απασχόληση με εκατοντάδες ένσημα», τονίζοντας παράλληλα ότι «τον κρατούσαν στο μόνο σημείο όπου δεν υπάρχουν κάμερες καταγραφής(!!!) και τον εμφανίζουν να προκαλεί καταστροφές στον χώρο».
«Είναι αδιανόητο η διερεύνηση να παραμείνει στα χέρια των δημίων του στο ΑΤ του Αγίου Παντελεήμονα. Απαιτούμε να την αναλάβει η Εισαγγελία, να εξαιρεθεί άμεσα το Τμήμα Ασφαλείας του Αγίου Παντελεήμονα» προσθέτει η ΚΕΕΡΦΑ.
Τι δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ.
Το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. διέταξε πειθαρχική έρευνα για τις συνθήκες θανάτου του, ενώ παράλληλα εξέδωσε ανακοίνωση για την υπόθεση αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι από την πρώτη στιγμή ενημερώθηκε ο αρμόδιος Εισαγγελέας, ο οποίος παρήγγειλε τη διενέργεια προανακριτικής έρευνας. «Το “βασανίστηκε” είναι προφανώς αποτέλεσμα που το έχει βρει η εφημερίδα», ανέφερε μιλώντας στο MEGA νωρίτερα το πρωί της Παρασκευής η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. Κωσταντία Δημογλίδου, αναφερόμενη στην υπόθεση και την Εφημερίδα των Συντακτών που έκανε πρωτοσέλιδο το θέμα.
«Προφανώς έχει μαζέψει προανακριτικό υλικό και έχει δει ιατροδικαστική έκθεση που εμείς δεν έχουμε δει και έχει βγάλει αποτέλεσμα, όπως και όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν εχθές έξω από το αστυνομικό τμήμα, φώναζαν δολοφόνους τους αστυνομικούς, επιτέθηκαν στις δυνάμεις με μολότοφ, τραυματίστηκε ένας αστυνομικός στο ώμο με εγκαύματα. Έγιναν κάποιες προσαγωγές και κάποιες συλλήψεις από το συγκεκριμένο σημείο», σημείωσε.
«Βγήκε μια πολύ αναλυτική ανακοίνωση από εμάς για το περιστατικό. Ο άνθρωπος αυτός βρέθηκε στην αστυνομική υπηρεσία επειδή ακολουθούσε μια γυναίκα η οποία έντρομη εισήλθε στο σπίτι της και κάλεσε την Αστυνομία, γιατί χτυπούσε την πόρτα και προσπαθούσε να μπει στην οικία της, λέγοντας ότι είναι εμφανώς τραυματισμένος και με αίματα στο πρόσωπο, άρα ο άνθρωπος αυτός παρελήφθη από την Αστυνομία χτυπημένος.»
«Είχε κάνει εμφανώς χρήση κάποιων ουσιών, δεν μπορούσαν καθόλου να έχουν επικοινωνία οι αστυνομικοί μαζί του, τον οδήγησαν στο ΑΤ, κάλεσαν το ΕΚΑΒ επειδή αυτός ο άνθρωπος ήταν τραυματισμένος και δεν γνωρίζουμε από πού είχε τραυματιστεί, το ΕΚΑΒ έδωσε πρώτες βοήθειες θεωρώντας ότι δεν πρέπει να νοσηλευτεί και τον άφησε στο τμήμα», συμπλήρωσε η κ. Δημογλίδου.
«Τις προηγούμενες ημέρες ο άνθρωπος αυτός είχε ξανασυλληφθεί για ενδοοικογενειακή βία, τον είχε καταγγείλει η πρώην σύντροφός του, είχε οδηγηθεί και πάλι στον εισαγγελέα, είχε κρατηθεί γιατί υπήρχαν προβλήματα με τα έγγραφά του. Έχει παραγγελθεί νεκροψία – νεκροτομή, σχηματίστηκε δικογραφία, γίνεται και πειθαρχική διερεύνηση. Δεν υπάρχει πουθενά αναφορά ούτε από πολίτη ούτε από τον ίδιο ούτε από συγγενικό πρόσωπο, για κακοποίηση του συγκεκριμένου ανθρώπου», κατέληξε.
Ο Αθανάσιος Χορταριάς, καταδικασμένος για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, ζητά για άλλη μία φορά αποφυλάκιση, παρά την καταδίκη του σε β’ βαθμό. Η αίτησή του θα εξεταστεί στις 2 Οκτωβρίου 2024.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το omniatv και το προφίλ justice4zakzackie, ο Αθανάσιος Χορταριάς, ένας από τους δύο καταδικασθέντες για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, υποβάλλει αίτημα αποφυλάκισης, παρά την καταδίκη του σε β’ βαθμό. Το αίτημά του θα εξεταστεί από το Τριμελές Εφετείο Β’ Βαθμού (Αναστολών) την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024.
Ο Χορταριάς επικαλείται το γεγονός ότι εκκρεμεί η εξέταση της αίτησης αναίρεσης που έχει υποβάλει στον Άρειο Πάγο κατά της καταδικαστικής απόφασης. Ωστόσο, το άρθρο 471 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που αναφέρει, επισημαίνει ότι η αναστολή επιτρέπεται μόνο εάν η έκτιση της ποινής θα προκαλέσει υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη στον κατηγορούμενο ή την οικογένειά του.
Ωστόσο, ο Χορταριάς δεν έχει υποστεί κάποια τέτοια βλάβη, καθώς η ποινή φυλάκισης που του έχει επιβληθεί είναι σχετικά ήπια, δεδομένου του εγκλήματος που διέπραξε. Τα δικαστήρια συχνά απορρίπτουν παρόμοια αιτήματα, δεδομένου ότι οι συνέπειες της φυλάκισης θεωρούνται νόμιμη συνέπεια των πράξεων του καταδικασθέντος.
Επιπλέον, ο Χορταριάς έχει τύχει ιδιαίτερα ευνοϊκής μεταχείρισης από τις αρχές και τη δικαστική εξουσία. Δεν είχε προφυλακιστεί, και μόλις δύο μήνες μετά την πρωτόδικη καταδίκη του, έγινε αποδεκτή μια παρόμοια αίτησή του, επικαλούμενος την εκκρεμούσα έφεση. Έτσι, ενώ ο Σπυρίδων Δημόπουλος εκτίει την ποινή του κατ’ οίκον, ο Χορταριάς έχει εκτίσει λιγότερους από πέντε μήνες συνολικά.
Παρά τις προκλητικές του δηλώσεις, ότι «ο Θεός τον έταξε απέναντι σε παραβατικούς» και ότι «λειτούργησε ενστικτωδώς», ο Χορταριάς συνεχίζει να επιδιώκει την αποφυλάκισή του. Το παρατηρητήριο ZackieOh Justice Watch έχει καταγράψει τη διαδικασία σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, αναδεικνύοντας την επιείκεια που μπορεί να δείχνουν οι Έλληνες δικαστές σε περιπτώσεις όπου οι κατηγορούμενοι φαίνονται ως οικογενειάρχες ή επιχειρηματίες.
Ο νόμος περί «βαθμών συμπεριφοράς», θυμίζει μέτρα που εισήγαγε ο Μουσολίνι και στοχεύει στην αντιμετώπιση της αυξανόμενης επιθετικότητας προς τους δασκάλους και την «επαναφορά του σεβασμού».
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Guardian, η Ιταλία επαναφέρει μέτρα σύμφωνα με τα οποία ένας μαθητής μπορεί να μείνει στην τάξη λόγω κακής συμπεριφοράς. Η πολιτική «βαθμών συμπεριφοράς», παρόμοια με ένα μέτρο που εισήγαγε για πρώτη φορά η φασιστική κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι το 1924, είναι μέρος ενός νομοσχεδίου για την εκπαίδευση που εγκρίθηκε στο κοινοβούλιο την Τετάρτη και δίνει στα σχολεία τη δυνατότητα να αφήνουν μαθητές στην ίδια τάξη με βάση τη συμπεριφορά τους. Στοχεύει στην αντιμετώπιση της αυξανόμενης επιθετικότητας προς τους δασκάλους, φαινόμενο που έχει προκαλέσει ανησυχία.
Οι μαθητές γυμνασίου και λυκείου που παίρνουν βαθμό από πέντε και κάτω (σε κλίμακα των 10) στη συμπεριφορά θα αποτύχουν το έτος και θα χρειαστεί να το επαναλάβουν ακόμα κι αν το ακαδημαϊκό τους επίπεδο επαρκεί. Οι μαθητές γυμνασίου που παίρνουν βαθμό έξι στη συμπεριφορά θα πρέπει να κάνουν τεστ αγωγής του πολίτη. Οι βαθμοί αγωγής θα επηρεάσουν επίσης σε μεγάλο βαθμό τη συμμετοχή στις κρίσιμεςαπολυτήριες εξετάσεις ωριμότητας.
Ο Τζουζέπε Βαλντιτάρα, υπουργός Παιδείας της ακροδεξιάς κυβέρνησης της Τζόρτζια Μελόνι, δήλωσε: «Η μεταρρύθμιση των βαθμών συμπεριφοράς αποκαθιστά τη σημασία της ατομικής ευθύνης, καθιστά κεντρικό τον σεβασμό των ανθρώπων και των δημοσίων αγαθών και αποκαθιστά την αυθεντία των εκπαιδευτικών». Η Μελόνι είχε δηλώσει προηγουμένως ότι η αλλαγή θα «φέρει πίσω τον σεβασμό» στα σχολεία.
Πρόστιμα μεταξύ 500 και 10.000 ευρώ θα επιβάλλονται για επιθετικές πράξεις ή βία κατά του προσωπικού του σχολείου. Ο νόμος, τον οποίο υιοθέτησε η ένωση διευθυντών της Ιταλίας, ακολουθεί μια αύξηση άνω του 110% στα επιθετικά περιστατικά κατά του διδακτικού προσωπικού από την αρχή του έτους σε σύγκριση με το 2023. Σε πολλές περιπτώσεις οι δάσκαλοι χρειάστηκαν ιατρική περίθαλψη, ενώ σε άλλες οι δράστες ήταν οι γονείς των μαθητών. Οι μαθητές συχνά συγκρούονται με τους δασκάλους τους για τη χρήση κινητών τηλεφώνων στην τάξη.
Τι απάντησαν οι μαθητές
Ο Τομμάσο Μαρτέλλι, συντονιστής μιας εθνικής μαθητικής ένωσης, είπε ότι η κίνηση αποσκοπούσε στην «ενίσχυση μιας αυταρχικής και τιμωρητικής κουλτούρας»: «Η πιθανότητα αποτυχίας για παραβιάσεις των κανόνων κάνει πλέον τους βαθμούς συμπεριφοράς να είναι κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως περαιτέρω κατασταλτικό εργαλείο στα σχολεία μας», είπε.
Το αρχικό μέτρο της εποχής του Μουσολίνι παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, προτού καταργηθεί στα δημοτικά και γυμνάσια σχολεία μετά από μαθητικές διαμαρτυρίες. Υπέστη τροποποιήσεις με τα χρόνια προτού αφαιρεθεί σε όλα τα σχολεία το 2000.
Η Άννα Ασκάνι, πολιτικός του κεντροαριστερού Δημοκρατικού κόμματος, είπε ότι ο κανόνας συμπεριφοράς σηματοδοτεί «μια επιστροφή σε μια εποχή που θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε».
«Πρέπει κανείς να μάθει τη γλώσσα της πλατφόρμας και των χρηστών της, και το πιο σημαντικό να σταματήσει να μιλάει αφ’ υψηλού, κάτι που εμείς οι δημοσιογράφοι κάνουμε εδώ και καιρό». Μια συζήτηση με τον Enrique Anarte Lazo, πρώτο επικεφαλής του TikTok στο Thomson Reuters Foundation.
Ο δημοσιογραφικός κόσμος, ειδικά στην Ελλάδα, αν μπορούσε θα έριχνε το TikTok και τις υπόλοιπες πλατφόρμες κάθετου βίντεο στην «πυρά», ως την πηγή της παραπληροφόρησης. Πόση αλήθεια υπάρχει σε τέτοιου είδους πεποιθήσεις; Το μόνο σίγουρο είναι ότι και στην πλειονότητα των media, κατά καιρούς, έχουν «ευδοκιμήσει» ψευδείς ειδήσεις -όπως φυσικά και στον αχανή κόσμο των κοινωνικών δικτύων.
Ο δημοσιογράφος πολυμέσων, Enrique Anarte Lazo, πρώτος επικεφαλής του TikTok στο Thomson Reuters Foundationέρχεται στοΔιεθνές Forum Δημοσιογραφίας από τοiMEdD για να μοιραστεί την τεχνογνωσία του. Ο έμπειρος δημοσιογράφος που έχει κάνει ρεπορτάζ για λογαριασμό μεγάλων μέσων, όπως των DW, Reuters και το NBC μεταξύ άλλων, ειδικεύεται στη δημιουργία ενημερωτικού περιεχομένου, το οποίο παρουσιάζεται σε μορφή κάθετου βίντεο, με επίκεντρο το TikTok και όχι μόνο.
Ο Anarte έμαθε να παίζει με τους κανόνες του αλγορίθμου των κοινωνικών δικτύων, προς όφελος του μεγάλου κοινού και του έγκυρου περιεχομένου. Στη συζήτηση που είχαμε στο περιθώριο του Διεθνούς Forum Δημοσιογραφίας που διοργανώνεται από τον μη κερδοσκοπικό δημοσιογραφικό οργανισμό iMEdDμέχρι τις 28/09, ο Ισπανός δημοσιογράφος με έδρα του το Βερολίνο της Γερμανίας αυτή τη στιγμή, καλεί τους δημοσιογράφους να σταματήσουν να κουνάνε το δάχτυλο στο κοινό, αλλά αντίθετα να αποκτήσουν εργαλεία, για να χτυπήσουν την παραπληροφόρηση στη «ρίζα» της.
O δημοσιογράφος πολυμέσων, Enrique Anarte Lazo. Οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική παραχώρηση του ίδιου.
Μάλιστα, ο δημοσιογράφος από κοινού με την Carmella Boykin, παρουσιάστρια και παραγωγό TikTok στην ομάδα The Washington Post Universe, το Σάββατο 28/09 θα μοιραστούν με τους συμμετέχοντες του Forum εμπειρίες, τεχνογνωσία, πρακτικές συμβουλές και στρατηγικές προσεγγίσεις για την ανάπτυξη περιεχομένου TikTok, Reels και Shorts που καταρρίπτει τους ψευδείς ισχυρισμούς
Είναι γεγονός ότι ειδικά το TikTok έχει πολύ ισχυρό αλγόριθμο, ο οποίος μπορεί να ευνοήσει και την ταχεία διάδοση των fake news. Από την άλλη, ακριβώς λόγω αυτού του ιδιαίτερου χαρακτηριστικού, στο TikTok έχουν βρει τη φωνή τους υποεκπροσωπούμενες ομάδες που δεν έβρισκαν διέξοδο σε άλλες πλατφόρμες.
Τι θα γινόταν αν αυτά τα ψηφιακά περιβάλλοντα που εμπνέουν τόσο φόβο μετατρέπονταν σε εργαλείο στα χέρια δημοσιογράφων και ελεγκτών γεγονότων για την αντιμετώπιση ψευδών ειδήσεων, παραποιημένου περιεχομένου και εκστρατειών προπαγάνδας, εν τη γενέσει τους;
Ωστόσο, ο Anarte τονίζει ότι για να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητές τους, πρέπει να βγούμε έξω από το “comfort zone” μας και να παίξουμε το παιχνίδι του TikTok (ή των Reels και των Shorts) με τους δικούς του κανόνες.
Είναι αυτονόητο ότι το 2024, το αξιόπιστο περιεχόμενο των παραδοσιακών μέσων πρέπει πια να διοχετεύεται στα κανάλια ενημέρωσης που έχουν τη μεγαλύτερη επιδραστικότητα, ειδικά στο νεανικό κοινό. Απέναντι στα fake news, θα πρέπει να προτάξουμε περιεχόμενο στο TikTok, Reels και Shorts που καταρρίπτει τους ψευδείς ισχυρισμούς και προάγει τον ψηφιακό γραμματισμό.
Ωστόσο, αν τα μέσα και οι δημοσιογράφοι δεν μάθουν πραγματικά τη γλώσσα των των πλατφορμών και απλώς διοχετεύουν περιεχόμενο μη κατάλληλης μορφής, θα διαιωνίσουμε αυτή την ξεπερασμένη αντιπαλότητα legacy media και δημιουργών περιεχομένου και το σημαντικότερο: η πληροφορία δεν θα φτάσει στους αποδέκτες της και οι ψευδείς πληροφορίες θα διογκώνονται, όσο ο δημοσιογραφικός κόσμος κοιτάζει το σύμπαν του TikTok «αφ’ υψηλού».
Πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το TikTok και οι πλατφόρμες κάθετου βίντεο γενικά για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης;
Ξέρουμε ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα παραπληροφόρησης, προπαγάνδας και παραπλανητικών πληροφοριών στα κοινωνικά δίκτυα. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο και δεν αφορά μόνο το TikTok. Το ερώτημα είναι αν προσπαθούμε αρκετά να αντιμετωπίσουμε την παραπληροφόρηση εκεί που «ζει» -και εκεί που βρίσκεται το κοινό μας- ή όχι.
Φτιάχνω δημοσιογραφικά TikToks εδώ και χρόνια και έχω διαπιστώσει ότι το κοινό είναι πραγματικά ευγνώμον, όταν του προσφέρεται περιεχόμενο που διαψεύδει ψευδείς ισχυρισμούς που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και βοηθά τα άτομα να έχουν πιο ενημερωμένες συζητήσεις γύρω από ιδιαίτερα πολωτικά θέματα.
Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι πρέπει κανείς να μάθει τη γλώσσα της πλατφόρμας και των χρηστών της, και το πιο σημαντικό να σταματήσει να μιλάει αφ’ υψηλού, κάτι που νομίζω ότι εμείς οι δημοσιογράφοι κάνουμε εδώ και καιρό.
Κανείς δεν θέλει να του πουν ότι δεν είναι αρκετά καλός/ή στο να εντοπίζει την παραπληροφόρηση, αλλά όλοι/ες θέλουν να μάθουν καινούρια πράγματα, συμπεριλαμβανομένων εργαλείων και συμβουλών για το πώς να ξεπεράσουν παραπλανητικούς τίτλους, να ανακαλύπτουν μελέτες που αντικρούουν επιβλαβή στερεότυπα και υποθέσεις, και να αποκτήσουν το υπόβαθρο που βοηθά στην κατανόηση παγκόσμιων ζητημάτων σε βάθος.
What is it like to be indigenous and queer in Mexico and Canada? In the recent Ashoka Changemaker Summit in Germany I met Alejandro Mayoral Baños, who defines himself as Mexican immigrant in Canada with Mixtec roots and a proud member of the 2SLGBTQIA+ community, and asked him about the barriers queer indigenous peoples still face in those two countries. Thank you Ashoka for organising such an inspiring event where I was able to meet pioneering social entrepreneurs from all over the world. Stay tuned for the rest of my interview with Alejandro and more conversations with a couple of other really cool guests. #lgbtq#queer#indigenous#indigenoustiktok#2spirit
Με ποιους τρόπους θα έπρεπε τα παραδοσιακά και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης να χρησιμοποιούν το κάθετο βίντεο και το TikTok, για να καταρρίπτουν τις ψευδείς ειδήσεις στη «ρίζα» τους;
Δεν μου αρέσει να λέω στους άλλους τι πρέπει να κάνουν. Πιστεύω ότι η ομορφιά των κοινωνικών δικτύων είναι ότι κανείς δεν χρειάζεται να προσποιηθεί ότι είναι κάποιος άλλος για να πετύχει· μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, και οι άνθρωποι αναζητούν αυτή την αυθεντικότητα.
Το ίδιο ισχύει και για τους δημοσιογράφους και τα μέσα ενημέρωσης που βρίσκουν τη φωνή τους στο TikTok και σε άλλες πλατφόρμες ή μορφές κάθετου βίντεο. Αν έπρεπε να δώσω μία συμβουλή, θα ήταν να μάθουμε να ακούμε πραγματικά τις συζητήσεις που κάνουν οι άνθρωποι, τις ερωτήσεις που έχουν – όχι αυτές που νομίζουμε ότι έχουν ή θα έπρεπε να έχουν. Και να γράφουμε τις ιστορίες και τα σκριπτ των βίντεό μας για εκείνους, όχι μόνο για τους αρχισυντάκτες μας.
O δημοσιογράφος πολυμέσων, Enrique Anarte Lazo. Οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική παραχώρηση του ίδιου.
Πώς μπορούν τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, αλλά και οι δημιουργοί περιεχομένου να χρησιμοποιήσουν τον αλγόριθμο του TikTok για να προωθήσουν έγκυρο περιεχόμενο;
Τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης ξέρουν πώς να παράγουν έγκυρο περιεχόμενο, αλλά πρέπει να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων.
Αντίθετα, οι δημιουργοί περιεχομένου έχουν την εμπιστοσύνη του κοινού τους, αλλά συχνά δεν ακολουθούν κάποια από τα δημοσιογραφικά πρότυπα που τηρούν τα περισσότερα μέσα.
Πρέπει να δουλέψουν σε πολύ διαφορετικά κανάλια, και ανυπομονώ να δω τι θα συμβεί όταν συνεργαστούν και σταματήσουν να βλέπουν ο ένας τον άλλον ως εχθρό.
Ποιες στρατηγικές χρησιμοποιείτε όταν μια παραπλανητική πληροφορία γίνεται viral στο TikTok και σε άλλα κοινωνικά δίκτυα; Πώς μπορείτε να την αντικρούσετε αποτελεσματικά χωρίς να συμβάλετε στη διάδοσή της;
Κάποτε έφτιαξα ένα βίντεο για έναν viral ισχυρισμό από έναν πολύ γνωστό συγγραφέα, ο οποίος έλεγε ότι οι Ναζί δεν είχαν στοχοποιήσει τη φροντίδα για την επιβεβαίωση φύλου (=gender-affirming care) για τα τρανς άτομα.
Ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια, γιατί οι Ναζί έκαψαν το πρώτο ινστιτούτο σεξολογίας στον κόσμο – το Ινστιτούτο Σεξουαλικής Επιστήμης του Βερολίνου –και έκαψαν χιλιάδες βιβλία από Εβραίους, προοδευτικούς και LGBTQ+ συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένων πρωτοποριακών ερευνών για τις τρανς ταυτότητες και τη φροντίδα των τρανς ατόμων.
Αντί απλώς να δώσω δημοσιότητα σε αυτόν τον ισχυρισμό, πήγα στην πλατεία όπου κάηκαν αυτά τα βιβλία και είπα την ιστορία, παίρνοντας συνέντευξη από τον διευθυντή ενός ιδρύματος για τα δικαιώματα των queer ατόμων στη μνήμη του Magnus Hirschfeld, Εβραίου gay γιατρού που πρωτοπόρησε, με την επιστημονική του έρευνα για LGBTQ+ θέματα και υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των σεξουαλικών και έμφυλων μειονοτήτων, μέχρι που αναγκάστηκε να φύγει για να γλιτώσει από τους Ναζί.
Ίσως, δεν λειτουργεί σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει ο χώρος να μετατρέψουμε παραπλανητικούς και ψευδείς ισχυρισμούς σε σύντομα βίντεο που διευρύνουν την προοπτική των ανθρώπων, αντί να λέμε απλώς στους άλλους ότι κάνουν λάθος ή ότι είναι κακοί άνθρωποι.
Δεδομένης της σύντομης μορφής των TikTok βίντεο, πώς ισορροπείτε ανάμεσα στον γρήγορο ρυθμό, τη συντομία και το βάθος, όταν αντιμετωπίζετε περίπλοκα θέματα που συχνά αποτελούν αντικείμενο παραπληροφόρησης;
Πιστεύω ότι κάθε χρήστης του TikTok που παρακολουθεί ενημερωτικά ή ψυχαγωγικά βίντεο έχει μια αίσθηση του πόσο μεγάλο ή πυκνό μπορεί να είναι ένα βίντεο για να διατηρήσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων. Είναι καλό πάντα να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να σκεφτείς αν εσύ θα συνέχιζες να το παρακολουθείς.
Κάποια βίντεο θα πρέπει να είναι μεγαλύτερα, διότι τα ζητήματα είναι πιο περίπλοκα και χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να τα εξηγήσεις – προσωπικά δεν νομίζω ότι αυτό είναι πρόβλημα, καθώς προσθέτει αξία στην αρχική σελίδα των χρηστών (For You Page).
Ποια είναι τα ειδικά χαρακτηριστικά του TikTok σε σύγκριση με άλλες πλατφόρμες κάθετου βίντεο, όπως το Instagram, όσον αφορά τη διάδοση της παραπληροφόρησης;
Ο αλγόριθμος του TikTok είναι εξαιρετικά ισχυρός και γι’ αυτό ανέδειξε τόσες πολλές υποεκπροσωπούμενες φωνές και οπτικές που δεν μπορούσαν να βρουν χώρο σε άλλες πλατφόρμες. Την ίδια στιγμή, αυτό σημαίνει ότι ψευδές, επιβλαβές και παραπλανητικό περιεχόμενο μπορεί να ωφεληθεί από αυτή την ώθηση του αλγορίθμου.
Η Meryl Streep, μιλώντας στον ΟΗΕ, δήλωσε πως οι γάτες του Αφγανιστάν έχουν περισσότερα δικαιώματα από τις γυναίκες. Οι Ταλιμπάν απαντούν, λέγοντας μεταξύ άλλων πως «Τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται στο Αφγανιστάν και κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις».
Η βραβευμένη ηθοποιός Meryl Streep μίλησε στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, συγκρίνοντας τις γυναίκες του Αφγανιστάν με γάτες, σκίουρους και πουλιά. Όπως διαπίστωσε, τα ζώα αυτά είχαν περισσότερα δικαιώματα από τις γυναίκες.
«Μια γάτα μπορεί να νιώσει τον ήλιο στο πρόσωπό της. Μπορεί να κυνηγήσει έναν σκίουρο στο πάρκο… Ένα πουλί μπορεί να τραγουδήσει στην Καμπούλ, αλλά ένα κορίτσι δεν μπορεί, και μια γυναίκα δεν μπορεί δημοσίως. Αυτό είναι παράδοξο», είπε η Streep τη Δευτέρα. «Αυτό είναι μια καταστολή του φυσικού νόμου. Αυτό είναι περίεργο».
Καθώς τα λόγια της Στριπ κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τέσσερις χώρες ανακοίνωσαν μια «άνευ προηγουμένου» δράσηκατά των κυβερνώντων Ταλιμπάν για τη «συστηματική καταπίεση» των γυναικών και των κοριτσιών. Πιο συγκεκριμένα, η Γερμανία, η Αυστραλία, ο Καναδάς και η Ολλανδία κατηγόρησαν την Πέμπτη τη σκληροπυρηνική ισλαμιστική ομάδα για παραβίαση της Σύμβασης για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW).
Η σύμβαση επικυρώθηκε από την προηγούμενη αφγανική κυβέρνηση το 2003, πολύ πριν οι Ταλιμπάν αναλάβουν την εξουσία το 2021, αφού οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους αποχώρησαν από τη χώρα σημειώνοντας το τέλος ενός εικοσαετούς πολέμου.
«Γνωρίζουμε ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια του Αφγανιστάν ουσιαστικά διαγράφονται από τη δημόσια ζωή με τα διάφορα διατάγματα που έχουν εκδώσει οι Ταλιμπάν», είπε η υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας Penny Wong σε δημοσιογράφους στη Νέα Υόρκη. «Τα βήματα που κάνουμε με τη Γερμανία, τον Καναδά και την Ολλανδία είναι άνευ προηγουμένου».
Reminder that a dog has more rights than women in Afghanistan and other Islamic countries.
Από τότε που ανέλαβαν την εξουσία, οι Ταλιμπάν έχουν σταδιακά ορίσει αυστηρότερους περιορισμούς για τις γυναίκες και τα κορίτσια.
Δεν επιτρέπεται πλέον να εργάζονται ή να σπουδάζουν πέραν της έκτης τάξης. Το σώμα τους πρέπει να είναι πλήρως καλυμμένο και απαγορεύεται να κοιτάζουν άνδρες με τους οποίους δεν έχουν σχέση εξ αίματος ή γάμου και αντίστροφα.
Τα τελευταία διατάγματα των Ταλιμπάν που ανακοινώθηκαν τον περασμένο μήνα, στα οποία αναφέρεται και η Στριπ, περιλαμβάνουν την απαίτηση από τις γυναίκες και τα κορίτσια να παραμείνουν σιωπηλές δημοσίως.
Σύμφωνα με την αυστηρή ερμηνεία του Ισλάμ από τους Ταλιμπάν, η φωνή μιας γυναίκας θεωρείται “οικεία” και επομένως δεν πρέπει να ακούγεται να τραγουδά, να απαγγέλλει ή να διαβάζει δυνατά. Αυτή η συστηματική καταπίεση γυναικών και κοριτσιών, όπως έχει οριστεί και από τον ΟΗΕ, έχει τροφοδοτήσει μια κρίση ψυχικής υγείας στον γυναικείο πληθυσμό του Αφγανιστάν.
Η κατάθλιψη μεταξύ των γυναικών και των κοριτσιών αυξάνεται, σύμφωνα με ειδικούς στον τομέα της υγείας και ακτιβιστές ανθρώπινων δικαιωμάτων – οδηγώντας σε αύξηση στις απόπειρες αυτοκτονίας.
The Taliban’s new decree bans women’s voices from being heard by men outside their family. This regime has progressively banned women from work, education, travel, media, and public life, reducing their existence to mere reproductive functions with no voice or face. pic.twitter.com/NwULdOZfAQ
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρει ότι η νομική κίνηση των τεσσάρων δυτικών εθνών θα μπορούσε να οδηγήσει σε διαδικασίες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ως κράτος που έχει υπογράψει την CEDAW, το Αφγανιστάν αναμένεται να απαντήσει στην καταγγελία.
Ωστόσο, το έγγραφο υπεγράφη από την προηγούμενη κυβέρνηση και μέχρι στιγμής, οι Ταλιμπάν δεν έχουν δείξει σημάδια αλλαγής της στάσης τους παρά τη διεθνή καταδίκη.
Τι απάντησαν οι Ταλιμπάν στην Meryl Streep
Εκπρόσωπος των Ταλιμπάν δήλωσε την Πέμπτη πως είναι «παράλογο» να κατηγορούνται οι ηγέτες του Αφγανιστάν για διακρίσεις λόγω φύλου: «Τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται στο Αφγανιστάν και κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις», δήλωσε ο Hamdullah Fitrat Fitrat.
«Δυστυχώς, γίνεται μια προσπάθεια να διαδοθεί προπαγάνδα κατά του Αφγανιστάν μέσω του στόματος κάποιων γυναικών και να κάνει την κατάσταση να φαίνεται λάθος».
Όμως, οι γυναίκες αγωνίζονται για να ακουστεί η φωνή τους
Στη Νέα Υόρκη, η Στριπ είπε στην Christiane Amanpour, δημοσιογράφο του CNN ότι κινητοποιήθηκε να μιλήσει για τις γυναίκες και τα κορίτσια του Αφγανιστάν επειδή οι ενέργειες των Ταλιμπάν είναι «σαν τη διαγραφή ενός ολόκληρου φύλου».
Η Fawzia Koofi, πρώην αφγανή βουλευτής, είπε στην Amanpour ότι οι Ταλιμπάν «αδυνατούν να καταλάβουν ότι το Αφγανιστάν έχει μεταμορφωθεί». Παρά τις προσπάθειες των Ταλιμπάν να τις διαγράψουν, είπε ότι οι γυναίκες αγωνίζονται για να ακουστεί η φωνή τους.
Αφού οι Ταλιμπάν απαγόρευσαν τις γυναικείες φωνές στο κοινό, ορισμένες γυναίκες έσπευσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δημοσίευσαν βίντεο με τις ίδιες να τραγουδάνε ως μορφή διαμαρτυρίας.
«Αυτό είναι ένα σημάδι ενός διαφορετικού Αφγανιστάν που οι Ταλιμπάν δεν καταλαβαίνουν», είπε η Koofi: «Σήμερα, κάθε γυναίκα στο Αφγανιστάν είναι δημοσιογράφος, κάθε γυναίκα στο Αφγανιστάν είναι τηλεόραση, με το να μιλάνε για την εμπειρία τους».
Η Fereshta Abbasi, η οποία ερευνά το Αφγανιστάν στο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είπε ότι η δράση της Γερμανίας και των εταίρων της μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή του μονοπατιού προς τη δικαιοσύνη για τις «φονικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ταλιμπάν κατά γυναικών και κοριτσιών από το Αφγανιστάν».
«Είναι ζωτικής σημασίας για άλλες χώρες να δηλώσουν την υποστήριξή τους σε αυτή τη δράση και να συμπεριλάβουν τις Αφγανές γυναίκες καθώς προχωρά η διαδικασία», είπε.
Το πρώτο δείγμα δουλειάς του πολυαναμενόμενου δίσκου του συγκροτήματος μάς γυρνά πίσω στο σκοτάδι της εποχής του “Disintegration”.
Υπάρχουν λίγα πράγματα που μπορούν να προσφέρουν συλλογική προσμονή, γνήσια χαρά και σχεδόν παιδικό ενθουσιασμό στους δύσκολους καιρούς που ζούμε σε παγκόσμια κλίμακα.
Να όμως που σε επίπεδο ποπ κουλτούρας, τουλάχιστον, υπάρχει ένας δίσκος που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα και που μοιάζει να προκαλεί όλα τα παραπάνω συναισθήματα σε μια μεγάλη μερίδα του μουσικόφιλου κοινού, που είτε αγκάλιασε κάποτε για τα καλά το μαγικό σκοτάδι της new wave, είτε γοητεύτηκε από τις πιο playful και σαφώς εμπορικές μουσικές ενός συγκροτήματος που δίκαια θεωρείται ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών.
Ο λόγος φυσικά για τους Cure, η μεγάλη δισκογραφική επιστροφή των οποίων είναι ζήτημα λίγων μόλις ημερών, 16 ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία τους δουλειά. Με το πρώτο single του πολυαναμενόμενου Songs Of A Lost World να έχει πια κυκλοφορήσει επίσημα στις 26 Σεπτεμβρίου, ιδού οι πρώτες εντυπώσεις για το μεγάλο comeback του επιδραστικού συγκροτήματος.
Το πρώτο single του νέου δίσκου της μπάντας από το Crawley του Δυτικού Sussex τιτλοφορείται “Alone” και εκτείνεται σε επτά χορταστικά λεπτά. Αυτά φαίνεται να μας βάζουν κατευθείαν στο νόημά του, παρά το γεγονός ότι σχεδόν κατά το ήμισυ αποτελείται από instrumental μουσική. Από μόνη της, ωστόσο, η εν λόγω επιλογή κλείνει το μάτι στις πιο dark –και τις καλύτερες κατά την άποψη της γράφουσας τουλάχιστον– δισκογραφικές δουλειές της μπάντας, με το βλέμμα γρήγορα να στρέφεται στο εμβληματικό Pornographyκαι κυριότερα (μέχρι στιγμής) στο Disintegration.
Όμως, από εκεί που το μυαλό εύκολα ανατρέχει στους πρώτους στίχους του “One Hundred Years” με έναν Robert Smith να δηλώνει με τον κυνισμό που χαρακτηρίζει τη νεανική του ηλικία “it doesn’t matter if we all die”, το “Alone” είναι σαφώς παιδί των εμπειριών και της σοφίας που ο χαρισματικός frontman της μπάντας έχει συλλέξει στα 65 του χρόνια. Κι αυτό μιας που στον πυρήνα του βρίσκεται το αίσθημα και ο πόνος της απώλειας, τον οποίο πια οι Cure ούτε αρνούνται, ούτε και αμφισβητούν.
Το “Alone” απέχει πολύ από τις ραδιοφωνικές επιτυχίες που μας χάρισαν στο παρελθόν οι Cure, όπως τα τρυφερά “Lovecats” ή “Friday I’m In Love”, με το συγκρότημα να βυθίζεται εκ νέου στην υπαρξιακή απόγνωση και έναν Smith να τραγουδά για έναν κόσμο ή για τον ίδιο που μοιάζει να χάνεται βλέποντας το πάντα βάναυσο πέρασμα του χρόνου.
This is the end of every song that we sing/ The fire burned out to ash and / The stars grown dim with tears / Cold and afraid / The ghosts of all that we’ve been/ We toast, with bitter dregs, to our emptiness
Τραγουδά για τη χαμένη νιότη, σε ένα κομμάτι οι στίχοι του οποίου βασίζονται στο ποίημα Dregs που έγραψε ο Ernest Dowson το μακρινό 1899, λίγο πριν από τον θάνατό του και με την απελπισία και τις μακάβριες σκέψεις να κυριεύουν το μυαλό του.
Ίσως ο Smith να μην επηρεάζεται μόνο από τη δική του χαμένη νιότη, αλλά και από τις δύσκολες απώλειες της δικής του ζωής το προηγούμενο διάστημα, έχοντας χάσει τους γονείς και τον αδερφό του στα χρόνια που χρειάστηκε το Songs Of A Lost Worldγια να δημιουργηθεί.
Όσο ο ίδιος, όμως, αναρωτιέται πού πήγαν όλα αυτά τα χρόνια, οι ακροατές των Cure του 2024 δεν χρειάζεται να κάνουν το ίδιο για το συγκρότημα, ακούγοντας στο σήμερα ένα κομμάτι που μαρτυρά ότι αυτό ακούγεται σχεδόν σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Μόνη διαφορά οι μπασογραμμές του Simon Gallup, που αυτή τη φορά δεν ορίζουν με τον τρόπο του παρελθόντος τον ρυθμό της μουσικής, αλλά βρίσκονται διακριτικά εκεί ως γνώριμα διακοσμητικά στοιχεία, που ενδεχομένως εξελιχθούν διαφορετικά όσο προχωρά το tracklisting του δίσκου.
Οι νέοι Cure είναι ξανά ατμοσφαιρικοί, πολύ σκοτεινοί μετά από τουλάχιστον δύο δεκαετίες και σε αναζήτηση μιας φόρμουλας διαχείρισης της θνητότητας του ανθρώπου αλλά και όσων εκείνος κατάφερε να χτίσει στο ένδοξο παρελθόν.
Οι απαντήσεις εκκρεμούν και το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη συνέχεια, όσο θα δίνονται στη δημοσιότητα περισσότερα κομμάτια του δίσκου-επιστροφής τους. Και αυτός διαφαίνεται ήδη αριστουργηματικός.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου δηλώνει ότι απέρριψε τις εκκλήσεις δέκα χωρών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για εκεχειρία, δίνοντας εντολή στον Ισραηλινό στρατό να συνεχίσει να πολεμά “με όλες του τις δυνάμεις”.
Ο Νετανιάχου πρόσθεσε ότι ο πόλεμος στην Γάζα θα συνεχισθεί μέχρι να επιτευχθούν οι πολεμικοί στόχοι του Ισραήλ:
“Γραφείο Πρωθυπουργού:
«Η είδηση για κατάπαυση του πυρός – δεν ισχύει. Πρόκειται για αμερικανογαλλική πρόταση, στην οποία ο πρωθυπουργός δεν απάντησε καν.
Η είδηση για την υποτιθέμενη οδηγία για τον μετριασμό των μαχών στο βορρά είναι επίσης το αντίθετο της αλήθειας. Ο Πρωθυπουργός έδωσε εντολή στον Ισραηλινό Στρατό να συνεχίσει τις μάχες με πλήρη ισχύ, και σύμφωνα με τα σχέδια που του παρουσιάστηκαν.
Επίσης, οι μάχες στη Γάζα θα συνεχιστούν μέχρι να επιτευχθούν όλοι οι στόχοι του πολέμου ».”
לשכת ראש הממשלה:
״הידיעה על הפסקת אש – לא נכונה. מדובר בהצעה אמריקנית-צרפתית, שראש הממשלה אפילו לא הגיב לה.
הידיעה על הנחיה כביכול למתן את הלחימה בצפון גם היא הפוכה מן האמת. ראש הממשלה הנחה את צה״ל להמשיך את הלחימה במלא העוצמה, ולפי התכניות שהוצגו לו.
Ο ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Ισραελ Κατς από την πλευρά του απέρριψε τις αμερικανογαλλικές προτάσεις για κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο.
«Δεν θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός στον Βορρά. Θα συνεχίσουμε να πολεμάμε κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης Χεζμπολάχ με όλες μας τις δυνάμεις μέχρι την νίκη και την ασφαλή επιστροφή των κατοίκων του βορρά στα σπίτια τους», ανακοίνωσε στην πλατφόρμα Χ.
לא תהיה הפסקת אש בצפון. נמשיך להילחם נגד ארגון הטרור חיזבאללה בכל העוצמה עד לניצחון והשבת תושבי הצפון בביטחון לבתיהם.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ιαπωνία, η Αυστραλία, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν διατυπώσει πρόταση για 21ήμερη κατάπαυση του πυρός, ώστε να δοθεί χρόνος για την επίτευξη διπλωματικής λύσης στην κρίση.
Η αντιπολίτευση του Ισραήλ ζήτησε την επισύναψη συμφωνίας για μία εβδομάδα εκεχειρίας όμως ο Νετανιάχου απέρριψε και αυτή την πρόταση.
Οι νεκροί αυξάνονται – Μεγάλα τα πλήγματα για τους Σύριους πρόσφυγες στον Λίβανο
Πάνω από 100 Σύριοι πρόσφυγες έχουν σκοτωθεί από την έναρξη των μαζικών βομβαρδισμών του Ισραήλ εναντίον του Λιβάνου τις τελευταίες ημέρες. Σύμφωνα με Σύριους ακτιβιστές, στα θύματα συμπεριλαμβάνονται 23 γυναίκες και 32 παιδιά.
Οι Σύριοι που κατέφυγαν στον Λίβανο για να γλιτώσουν από τον πόλεμο στη χώρα τους είναι τώρα αντιμέτωποι με τις σφοδρές ισραηλινές επιθέσεις, κατήγγειλε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εκτιμάται ότι 1,5 εκατομμύριο Σύροι πρόσφυγες ζουν στον Λίβανο, με πολλούς από αυτούς να είναι άστεγοι λόγω του υψηλού κόστους ζωής.
Ο βραβευμένος φωτορεπόρτερ, η δουλειά του οποίου έχει αποτελέσει τεκμήριο για την καταδίκη εγκληματιών πολέμου στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, μιλάει στο Estella, στο περιθώριο του Διεθνούς Forum Δημοσιογραφίας από το iMEdD.
Αφγανιστάν, Ιράκ, Παναμάς, Αϊτή, πρώην Γιουγκοσλαβία, Ρουάντα, Νταρφούρ και πιο πρόσφατα ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ο Ron Haviv, Αμερικανός κινηματογραφιστής υποψήφιος για το βραβείο Emmy και βραβευμένος φωτορεπόρτερ, τα τελευταία 30 χρόνια έχει καταγράψει περισσότερες από 25 πολεμικές συγκρούσεις.
Ο Haviv ήταν παρών και τεκμηρίωσε μερικές από τις πιο σκληρές στιγμές της ανθρωπότητας, έχοντας καθοριστική συμβολή στη διάδοση της πληροφορίας και την ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας. Δεν υπάρχουν πολλοί φωτορεπόρτερ στον κόσμο που είχαν το θλιβερό προνόμιο, στη διάρκεια της πορείας τους, να καταγράψουν τρεις γενοκτονίες: Ρουάντα, Βοσνία, Νταρφούρ.
Πιστεύω ότι ο Ron Haviv, συνιδρυτής τουVII Photo Agency και του VII Foundation, όπου σήμερα εκτελεί χρέη διευθυντή, θα συμφωνούσε απόλυτα με τη φράση του σπουδαίου εκλιπόντα συναδέλφου του, βραβευμένου με Πούλιτζερ, Γιάννη Μπεχράκη:
«Η αποστολή μου είναι να εξασφαλίσω ότι κανείς δεν θα μπορεί να πει: “δεν γνώριζα”». Ή όπως είχε πει ο Danish Siddiqui, πολεμικός φωτορεπόρτερ, επίσης βραβευμένος με Πούλιτζερ, που έχασε τη ζωή του στο Αφγανιστάν, όταν εγκαταλείφθηκε εν μέσω άτακτης οπισθοχώρησης: «αν δεν πάμε εμείς, ποιος θα πάει;».
Στα επόμενα πέντε λεπτά, θα βγουν περίπου 10 εκατομμύρια φωτογραφίες, κυρίως από τα smartphone μας, με τα οποία πια καταγράφουμε κάθε πτυχή της ζωής μας. Ωστόσο, ο Haviv δίνει άλλη σημασία στην έννοια της φωτογραφίας, η οποία για εκείνον λειτουργεί ως αποδεικτικό στοιχείο και μπορεί να θέσει τους ισχυρούς του πλανήτη προ των ευθυνών τους, στοιχειοθετώντας ακόμα και κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου.
Όπως και συνέβη με το σπουδαίο φωτογραφικό υλικό από τη δεκαετή του παρουσία στα Βαλκάνια. O Ron Haviv αποτύπωσε στο φιλμ τις θηριωδίες της σερβικής παραστρατιωτικής μονάδας, που ήταν υπεύθυνη για τη δολοφονία χιλιάδων ανθρώπων κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία.
Βοσνία, 17 Μαρτίου 1996. Παραποιημένη φωτογραφία που βρέθηκε από την εκτοπισμένη μουσουλμανική οικογένεια, όταν επέστρεψε σπίτι της στο Σαράγεβο. Οι Σέρβοι που είχαν καταλάβει το σπίτι έφυγαν, καθώς η πόλη επανενώθηκε υπό την ηγεσία της κυβέρνησης της Βοσνίας, παίρνοντας όλα τα υπάρχοντα της οικογένειας. Άφησαν πίσω τους μόνο τη φωτογραφία. Η φωτογραφία είναι μια ευγενική παραχώρηση του Ron Haviv.
Αυτή η σειρά φωτογραφιών (σ.σ. φωτογραφία εξωφύλλου του άρθρου) χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την παραπομπή σε δίκη και την καταδίκη εγκληματιών πολέμου, ανάμεσά τους του επικεφαλής της παραστρατιωτικής οργάνωσης, «Σερβική Εθελοντική Φρουρά», ονόματι Željko Ražnatović, γνωστού ως “Arkan”. Ο ορισμός του πώς μια εικόνα μπορεί να επηρεάσει την Ιστορία και τον τρόπο που θα γραφτεί.
Στο πλαίσιο του Διεθνούς Forum Δημοσιογραφίας που διοργανώνεται από τον μη κερδοσκοπικό δημοσιογραφικό οργανισμόiMEdD από τις 26/09 μέχρι τις 28/09, ο Haviv έχει επιμεληθεί την έκθεση φωτογραφίας «Σύντομος οδηγός για τη διερεύνηση εγκλημάτων πολέμου» και έχει αναλάβει να κάνει ο ίδιος την ξενάγηση στις συναρπαστικές εικόνες του ίδιου και των αναγνωρισμένων συναδέλφων του.
Επίσης σήμερα (26/09), ο βραβευμένος φωτορεπόρτερ παραδίδει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα εργαστήρια του Forum, με θέμα τη φωτογράφιση συγκρούσεων και εγκλημάτων πολέμου, τα επακόλουθα και τις επιπτώσεις τους.
Στο περιθώριο της ετήσιας συνάντησης της δημοσιογραφικής κοινότητας που διοργανώνεται από το iMEdD, μιλήσαμε με τον Ron Haviv για την τριαντάχρονη παρουσία του στα πεδία των μαχών, τη φωτογραφία ως τεκμήριο και την τεχνητή νοημοσύνη που έχει επιφέρει ήδη σαρωτικές αλλαγές.
Πώς αισθανθήκατε όταν συνειδητοποιήσατε ότι οι φωτογραφίες σας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να λογοδοτήσουν και εν τέλει να καταδικαστούν εγκληματίες πολέμου;
Νωρίς στην καριέρα μου, συνειδητοποίησα ότι η δουλειά μου μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Αυτό βασίζεται στην ιδέα της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης, ώστε οι άλλοι να λάβουν την πληροφορία και να δράσουν αναλόγως.
Η δουλειά μας είναι μέρος μιας αλυσίδας, η οποία ελπίζω ότι οδηγεί ότι στην απόδοση δικαιοσύνης, τη διάσωση ζωών και τη βοήθεια των ανθρώπων.
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι μια συγκεκριμένη φωτογραφία ήταν υπερβολικά ωμή ή ευαίσθητη για να κοινοποιηθεί; Πώς αντιμετωπίζετε αυτά τα ηθικά διλήμματα και τι θα συμβουλεύατε τους νεότερους;
Ο σκοπός αυτής της δουλειάς είναι να στρέψουν οι άνθρωποι το βλέμμα και να μάθουν από την αλληλεπίδρασή τους με τις φωτογραφίες. Η ανώφελη αναπαράσταση της ωμής βίας δεν είναι πραγματικά απαραίτητη για να μεταφέρεις την ιστορία.
Υπάρχουν τρόποι με τους οποίους οι φωτογράφοι μπορούν να επιλέξουν να δείξουν καταστάσεις που είναι συντριπτικές,αλλά μέχρι εκεί που είναι ωφέλιμο. Παρ’ όλα αυτά, σε κάποιες περιπτώσεις, οι φωτογραφίες ανθρώπων που πεθαίνουν πρέπει να γίνουν ορατές. Ορισμένα πράγματα δεν μπορούμε ούτε να τα αγνοήσουμε, ούτε να στρέψουμε αλλού το βλέμμα.
Για ποιες εικόνες από όλη σας την πορεία είστε πιο περήφανος;
Δεν είμαι σίγουρος ότι η λέξη περήφανος είναι η σωστή. Ωστόσο, οι εικόνες μου από τον Παναμά και τη Βοσνία σίγουρα έχουν μια ιδιαίτερη σημασία για μένα. Η φωτογραφία από τον Παναμά αναφέρθηκε από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών ως τεκμήριο της παραστρατιωτικής βίας στον Παναμά και αποτέλεσε έναν από τους λόγους για την αμερικανική επέμβαση το 1989. Και ο ίδιος ο πρόεδρος του Παναμά αναγνώρισε τη συμβολή της συγκεκριμένης φωτογραφίας στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα.
Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, το θέμα δεν ήταν αν προσωπικά συμφωνούσα με την παρέμβαση, κατά την οποία χιλιάδες άνθρωποι στον Παναμά πέθαναν, αλλά η κατανόηση ότι η φωτογραφία μπορεί να παίξει ρόλο στις πιο κομβικές αποφάσεις.
Στα δέκα χρόνια των συγκρούσεων, πέρασα περισσότερα από πέντε χρόνια στο πεδίο
Ο πόλεμος στη Βοσνία ήταν ο τρίτος κατά σειρά από τους πολέμους της διάλυσης της πρώηνΓιουγκοσλαβίας. Ο κόσμος προέβλεπε ότι αν δεν υπήρχε κάποια μορφή παρέμβασης, η σύρραξη θα ξεκινούσε και θα ήταν βίαιη.
Κατάφερα να τραβήξω φωτογραφίες από εγκλήματα πολέμου που θα έπρεπε να ήταν το τελικό σήμα αφύπνισης για όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν.
Η δουλειά μου δημοσιεύθηκε σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν υπήρξε σχεδόν καμία αντίδραση. Ο πόλεμος ξεκίνησε λίγο αργότερα, και όσα είχα φωτογραφίσει έγιναν συνηθισμένα τα επόμενα χρόνια. Ο πόλεμος κράτησε σχεδόν τέσσερα χρόνια με χιλιάδες νεκρούς. Εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν πρόσφυγες και η χώρα σήμερα αγωνίζεται να ξεπεράσει το παρελθόν της.
Όταν συγκλήθηκε το δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου, ένας εισαγγελέας ανέφερε ότι η φωτογραφία μου ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν στη σύσταση του δικαστηρίου. Μάλιστα, η εικόνα μου τεκμηρίωσε την απαγγελία κατηγοριών και την καταδίκη εγκληματιών πολέμου.
Βοσνία, 2 Απριλίου 1992. Οι “Τίγρεις του Άρκαν” σκοτώνουν Βόσνιους Μουσουλμάνους πολίτες κατά την πρώτη μάχη για τη Βοσνία στη Μπιέλινα. Η σερβική παραστρατιωτική μονάδα ήταν υπεύθυνη για τη δολοφονία χιλιάδων ανθρώπων κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία. Αυτή η εικόνα και η σειρά που τη συνοδεύει χρησιμοποιήθηκαν ως αποδεικτικά στοιχεία στο ΔιεθνέςΔικαστήριο της Χάγης για την κατηγορία και καταδίκη Σέρβων ηγετών. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: RON HAVIV
Θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας μια στιγμή ή μια ιστορία που έχει χαραχτεί στη μνήμη σας, από τη δεκαετή σας παρουσία στις συγκρούσεις στα Βαλκάνια;
Η παρουσία μου στο πεδίο στη Σλοβενία, κατά τη διάρκεια της πρώτης από τις συγκρούσεις της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας, με κινητοποίησε να παρακολουθήσω τον πόλεμο μέχρι το τέλος του. Στα δέκα χρόνια των συγκρούσεων, πέρασα περισσότερα από πέντε χρόνια στο πεδίο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, βίωσα πολλές στιγμές που παραμένουν χαραγμένες στη μνήμη μου.
Ξεκινώντας με την πτώση της κροατικής πόλης Vukovar, όπου έγινε εθνοκάθαρση με συνοπτικές εκτελέσεις, οι οποίες δυστυχώς αγνοήθηκαν από τον περισσότερο κόσμο. Επίσης, κρατάω την πρώτη μάχη στη Βοσνία, όπου δούλεψα τεκμηριώνοντας τα εγκλήματα πολέμου των Σέρβων παραστρατιωτικών που εκτελούσαν άοπλους μουσουλμάνους πολίτες.
Από την πολιορκία του Σαράγιεβο μέχρι την απελευθέρωση του Κοσυφοπεδίου, υπήρχαν πάρα πολλές αναμνήσεις για να αφομοιώσω. Ελπίζω ότι η δουλειά μου από εκείνη τη χρονική περίοδο σημαίνει πολλά για τους ανθρώπους που υπέφεραν και εκείνους που προσπάθησαν να βοηθήσουν.
Πώς προετοιμάζεστε διανοητικά αλλά και πρακτικά, πριν μεταβείτε σε μια εμπόλεμη ζώνη;
Η πρακτική προετοιμασία είναι η πιο σημαντική. Η έρευνα για την ιστορία που προσπαθώ να διηγηθώ και η κατανόηση των logistics που εμπλέκονται, ώστε να την υλοποιήσω αποτελεσματικά και με ασφάλεια, είναι το κλειδί. Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία ή ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη, οι ψυχικές και νοητικές διεργασίες σίγουρα έρχονται στο προσκήνιο.
Κλειδί για αυτόν τον τύπο οπτικής δημοσιογραφίας (=visual journalism) είναι η γνώση των ορίων μου, η κατανόηση ότι είμαι εκεί για έναν σκοπό και η εύρεση της σωστής ισορροπίας, για να φέρω εις πέρας τη δουλειά.
Ωστόσο, δεδομένης της έντασης μιας εμπόλεμης ζώνης, είτε πρόκειται για φωτογράφιση των προσφύγων, είτε για την πρώτη γραμμή, ένας/μία visual δημοσιογράφος πρέπει να προσέχει και στο τέλος της ημέρας, να είναι ενήμερος/η για τις πρακτικές φροντίδας του εαυτού και να ξέρει πότε είναι αναγκαίο να καταφύγει εκεί.
Ο κινηματογραφιστής υποψήφιος για το βραβείο Emmy και βραβευμένος φωτορεπόρτερ, Ron Haviv. Η φωτογραφία είναι μια ευγενική παραχώρηση του ίδιου.
Με την τεχνητή νοημοσύνη, πώς μπορεί κανείς να εμπιστευτεί ότι οι φωτογραφίες από τα πεδία των μαχών είναι αυθεντικές και όχι προπαγανδιστικά κατασκευάσματα;
Αυτή τη στιγμή, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιορίσουμε τι είναι πραγματικό και τι όχι. Εδώ έρχονται στο προσκήνιο οι ευθύνες τόσο του παρόχου της εικόνας, όσο και του κοινού. Οι ειδησεογραφικοί φορείς πρέπει να ελέγχουν κάθε πτυχή κάθε φωτογραφίας ή βίντεο. Η φήμη τους στον κόσμο της δημοσιογραφίας και η σχέση εμπιστοσύνης που έχουν χτίσει με το κοινό είναι κρίσιμης σημασίας.
Αυτό, βέβαια, είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Οι αναγνώστες πρέπει να διασφαλίσουν ότι απευθύνονται για την ενημέρωσή τους σε αξιόπιστους ειδησεογραφικούς οργανισμούς, που υπερασπίζονται την έννοια της αλήθειας. Το κοινό δεν πρέπει να θεωρεί αληθινές τυχαίες εικόνες που εμφανίζονται, συχνά ως «αντίλαλος» σε ένα κλειστό σύστημα (echo chamber), και στη συνέχεια να τις διαμοιράζεται ως δήθεν ντοκουμέντα.
Μέχρι να υλοποιηθούν πρωτοβουλίες πιστοποίησης εικόνων, όπως Content Authenticity Initiative (Πρωτοβουλία Αυθεντικότητας Περιεχομένου), για να δείξουν σε παγκόσμιο επίπεδο πώς μοιάζουν οι αυθεντικές εικόνες, είναι ευθύνη μας ως κοινού συλλογικά να διασφαλίσουμε ότι μόνο η αλήθεια αναγνωρίζεται.
*Η έκθεση φωτογραφίας «Σύντομος οδηγός για τη διερεύνηση εγκλημάτων πολέμου» είναι επισκέψιμη από τις 26-28 Σεπτεμβρίου, 09:00-22:00. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του Forum στο forum.imedd.org.
*Το iMEdD (incubator for Media Education and Development) είναι ένας μη κερδοσκοπικός δημοσιογραφικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2018 με αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), με στόχο την ενίσχυση της δημοσιογραφικής κοινότητας στην Ελλάδα και διεθνώς.
Ποιες είναι οι κοινωνικές διαστάσεις της γαστρονομίας; Πώς μέσα από ένα πιάτο αντανακλώνται στοιχεία της ταυτότητάς μας;
Την τροφή δεν την απολαμβάνουμε μονάχα με όλες μας τις αισθήσεις, αλλά ικανοποιεί και αυτό που ονομάζουμε συμβολικό επίπεδο. Όταν για παράδειγμα καταναλώνουμε ένα πιάτο με ασιατικά χαρακτηριστικά, αυτομάτως κάνουμε συνειρμούς σχετικούς με την τοποθεσία. Στο συμβολικό επίπεδο έχουμε πολλές αποτυπώσεις για την Ασία και τη γαστρονομία της.
Η Μικρά Ασία των χαμένων πατρίδων και γεύσεων για τους Έλληνες· η οθωμανική/τουρκική Ασία των πληθωρικών πιάτων και της πολυτέλειας· η Ασία της Μέσης Ανατολής με τις περσικές ρίζες· η αραβική Ασία του χούμους και των περιορισμών· η ινδική Ασία του curry· η ταϊλανδική Ασία των εξωτικών γεύσεων· η κινεζική Ασία των συνδυασμών και τέλος η ιαπωνική Ασία του sushi και του μινιμαλισμού.
Για κάθε μία από αυτές τις διαφορετικές ασιατικές κουζίνες, εικόνες, στερεότυπα και πλήθος συναισθημάτων έρχονται να εμπλουτίσουν τη βιωμένη εμπειρία μας και να προεκτείνουν την απόλαυση πολύ πέρα των γευστικών καλύκων.
Υπάρχουν διάφορα είδη ταυτοτήτων, εκ των οποίων πολλά εμπλέκουν μέσα τους και τη γαστρονομία κάνοντας πράξη το «είσαι ό,τι τρως». Όλα έχουν, όμως, ένα κοινό και αυτό είναι η αντίληψη του κοινωνικού εαυτού.
Η ταυτότητά μας δεν αποκαλύπτει μονάχα πτυχές του ποιοι είμαστε προς τους άλλους, αλλά αυτομάτως οριοθετεί τους τρόπους με τους οποίους ζούμε, δρούμε και καταναλώνουμε. Το σημαντικό σε αυτό είναι να θυμόμαστε πως στην πραγματικότητα έχουμε ελάχιστο έλεγχο στη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας, καθώς είναι αποτέλεσμα κυρίως της αλληλεπίδρασης μας με τον εξωτερικό κόσμο.
Έτσι, τα πιάτα που επιλέγουμε πολλές φορές δεν σχετίζονται αποκλειστικά με το τι μας ελκύει γευστικά ή οπτικά, αλλά με το τι φαντασιωνόμαστε πως θα γευτούμε. Ας σκεφτούμε το “comfort food” και τις διαφορετικές εκδοχές που έχει όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικό και εθνικό.
Τα viral πιάτα και ο ψηφιακός εαυτός
Μία άλλη σημαντική διάσταση της γαστρονομίας είναι το τι θεωρείται δημοφιλές τη δεδομένη στιγμή, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο καταναλώνεται.
Η κουλτούρα των cocktails βασίστηκε στο ότι ένα ποτό δεν πρέπει μόνο να είναι γευστικό, αλλά και να εντυπωσιάζει. Όσο retro και αν μας φαίνεται σήμερα ένα cocktail με ομπρελίτσες και διάφορα άλλα αξεσουάρ, άλλο τόσο μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο όπου έπρεπε να δημιουργηθεί ο εντυπωσιασμός δίχως τις σημερινές sophisticated πρακτικές των mixologists που βλέπουμε στο TikTok, όπως οι τεράστιοι ορθογώνιοι πάγοι και οι εφαρμογές της μοριακής γαστρονομίας.
Τα τελευταία χρόνια θα παρατηρήσουμε πως οι τάσεις στη γαστρονομία εναλλάσσονται με ταχύτατους ρυθμούς λόγω των social media. Το κρέας Wagyu κυριαρχεί και η ταλιάτα είναι η μόνη αποδεκτή κοπή σε ένα video. Αντίστοιχα, τα tartare, carpaccio και ceviche είναι πια από τα πιο mainstream πιάτα που μπορεί να βρει κανείς σε ένα εστιατόριο. Οι γλυκές απολαύσεις, όπως και ο καφές, κινούνται επίσης στη λογική του Instagramability.
Υπό αυτή την οπτική, στόχος δεν είναι η γεύση, αλλά η συνεχόμενη εξυπηρέτηση των αιτημάτων ενός αλγορίθμου που θα προτείνει το προφίλ μας σε άλλους εν δυνάμει καταναλωτές, υπό τη λογική πως συμβάλλουμε και εμείς στη διαμόρφωση του τι είναι trend.
Μέσα από αυτό οι χρήστες των social media αναζητούν την ικανοποίηση της αποδοχής από την ψηφιακή κοινότητα ενός μέσου κοινωνικής δικτύωσης. Αυτός είναι και ο λόγος που η κάθε μπουκιά καταγράφεται μέσω μίας κάμερας κινητού, μοντάρεται, προστίθεται voice-over, γίνεται ένα rating και καταλήγει σε ένα call to action για engagement στα σχόλια.
Με αυτό τον τρόπο, ο ψηφιακός εαυτός οδηγεί τη γαστρονομία σε ένα δρόμο ομογενοποίησης και πλήρωσης αισθητικών κριτηρίων.
Τι είναι το ethnic;
Η έννοια της καθαρότητας είναι αφηρημένη έως και επικίνδυνη και θα πρέπει να ξέρουμε πως στη γαστρονομία δεν υπάρχει. Οι κουζίνες είναι το απτό αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης διαφορετικών πολιτισμών και ανθρώπων.
Είναι δύσκολο να επιτευχθεί μία αρχαιολογία των πρώτων υλών και των τεχνικών μαγειρικής και κατανάλωσης. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που κάτι τέτοιο επιχειρηθεί από μία επίδοξη ερευνητική ομάδα, τότε ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα δύσκολο ερώτημα: Ποιος θα ήθελε μία κουζίνα «απαλλαγμένη» από ξένες πρώτες ύλες; Σκεφτείτε για παράδειγμα την πληθωρική και λιπαρή γαλλική κουζίνα δίχως πατάτες ή τη δροσερή μεσογειακή δίχως ντομάτες.
Ο όρος ”ethnic” στα ελληνικά μάς εξυπηρετεί καλύτερα, αν αποδοθεί ως «εξωτισμός». Αν και το «ethnic» είναι μία λέξη που όλοι λίγο πολύ έχουμε χρησιμοποιήσει, στην πραγματικότητα είναι κάτι το ρευστό και απροσδιόριστο νοηματικά.
Υπάρχουν δύο οπτικές για το τι μπορεί να θεωρηθεί «εξωτική» γεύση. Η πρώτη -και ενδεχομένως η πιο κοινή- είναι αυτή που την ταυτίζει με το παράξενο. Έτσι, ως “ethnic” θεωρούμε κουζίνες που προέρχονται από κάποια άλλη ήπειρο, που βασίζονται σε σπάνιες ξένες πρώτες ύλες και χρησιμοποιούν ανοίκειους τρόπους, ως προς το μαγείρεμα, το σερβίρισμα και την κατανάλωση.
Η άλλη οπτική θέλει ως “ethnic” οποιοδήποτε πιάτο προέρχεται από άλλη χώρα, ανεξάρτητα του πόσο μακριά ή κοντά βρίσκεται αυτή. Βάσει αυτής της οπτικής, “ethnic” είναι τόσο η περουβιανή και η βορειοαφρικανική όσο και η ιταλική και η γερμανική κουζίνα.
Μία πιο μεταμοντέρνα προσέγγιση πάνω σε αυτό είναι ο όρος “fusion cuisine” που πρακτικά είναι ο συνδυασμός γαστρονομικών παραδόσεων. Αυτός ο τύπος γαστρονομίας αντανακλά και το όραμα της παγκοσμιοποίησης, καθώς αναπροσαρμόζει πολλά πιάτα με οικείες δυτικές φόρμες.
Όπως αναφέραμε και στην εισαγωγή μας, ένα πιάτο δεν καταναλώνεται μόνο ως τροφή, αλλά και ως συμβολισμός. Έτσι, η κατανάλωση “ethnic” ή “fusion” πιάτων στην πράξη είναι μία τάση ασφαλούς εξερεύνησης, αλλά και διάθεσης να θεωρηθεί κάποιος κοσμοπολίτης. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι η παραπλάνηση με τα εστιατόρια Tex-Mex. Όλοι θεωρούν πως γεύονται αυθεντικά μεξικανικά πιάτα, αλλά στην ουσία είναι η αμερικανική αντίληψη για τη συγκεκριμένη κουζίνα.
Γαστρονομία και ηθική κατανάλωση
Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και μεγαλύτερο κοινό αναζητά τη μετουσίωση της ηθικής στο πιάτο του. Χορτοφαγία, ψαροφαγία, αλλά και οι αντίθετες διαστάσεις κρεατοφαγίας και προγονικής διατροφής κινούνται στο πλαίσιο της ηθικής. Οι δύο αυτές ομάδες αντανακλούν δύο ηθικές στάσεις, τον αλτρουισμό και τον ατομικισμό.
Για την πρώτη ομάδα (vegans, vegetarians, pescatarians), ζητούμενο είναι η μείωση της κατανάλωσης κρέατος με στόχο τη βιωσιμότητα, αλλά και η εξάλειψη των μαζικών σφαγών. Η κλιματική κρίση έχει προκαλέσει σε αρκετούς άγχος για το μέλλον. Αυτό το νέο είδος άγχους ονομάζεται κλιματικό άγχος. Η αδυναμία άμεσης δράσης μεταφέρεται στην ηθική κατανάλωση και την ηθική γαστρονομία. Παράλληλα, υπάρχει ένα μεγάλο group ανθρώπων που είναι έτοιμοι να εξερευνήσουν εναλλακτικές πηγές πρόσληψης πρωτεΐνης (φυτά, φύκια, έντομα) ως μία έκφραση φιλοζωισμού.
Για τη δεύτερη ομάδα (carnivore diet και paleo diet), η διατροφή αποτελεί μία στροφή στην πιο «άγρια» πλευρά του ανθρώπου. Η ταύτιση με τα σαρκοβόρα ζώα και η ωμοφαγία ως πρακτική κατανάλωσης -παρά τους κινδύνους που ενέχει- συνδέονται με την ανάγκη αυτών των ατόμων να βρουν έναν εναλλακτικό τρόπο ύπαρξης σε έναν κόσμο που θεωρούν απειλητικό.
Ισχυρίζονται πως η επιλογή τους να καταναλώνουν ζωικά προϊόντα εξυπηρετεί στόχους σχετικά με το χτίσιμο του σώματος ή τη βελτίωση της υγείας τους, όμως πρακτικά είναι ένας τρόπος για να νιώσουν πως βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας.
Η πρεσβυτέρα κ. Γεωργαντή κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης: “ο πατήρ Αντώνιος είχε πάντα το ρόλο του πνευματικού, τα παιδιά τον εμπιστεύονταν και εκείνος έκανε μόνο αυτή τη δουλειά“. Παράλληλα, ζητήθηκε η σύλληψη των ανταποκριτών του Kivotos Trial Watch.
Κατάθεση έδωσε η πρεσβυτέρα στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, ως μάρτυρας υπεράσπισης. Φέρεται πως έδωσε στο ακροατήριο μια πρώτη γεύση όσων αναμένεται να ισχυριστεί στις επόμενες συνεδριάσεις της δίκης για τις κακοποιητικές συμπεριφορές σε βάρος φιλοξενούμενων παιδιών στην “Κιβωτό του Κόσμου” ο πάτερ Αντώνιος.
Η κ. Γεωργαντή, κατηγορούμενη σε άλλο σκέλος της υπόθεσης που ακόμη δεν έχει φτάσει στο ακροατήριο, έκανε λόγο “λάσπη” κατά της οργάνωσης και για “αρπαγή” της Κιβωτού με αντισυνταγματικό τρόπο. Αρνήθηκε πως υπήρξαν κακοποιητικές συμπεριφορές λέγοντας πως “οι άνθρωποι ήταν ευαίσθητοι, αγαπούσαν τα παιδιά. (…) Ερχόντουσαν από κανάλια, πολιτικοί, εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε κάτι. Όλα όσα κάναμε, τα κάναμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο”. Ο πάτερ Αντώνιος παρακολουθούσε από το εδώλιο.
Στη διάρκεια της κατάθεσης ρωτήθηκε για ποιο λόγο κάποιοι τρόφιμοι να προχωρήσουν σε τόσο βαριές καταγγελίες, η πρεσβυτέρα υποστήριξε πως “τα παιδιά χρησιμοποιήθηκαν”. Ενώ συνέχισε λέγοντας πως “ο πατήρ Αντώνιος είχε πάντα το ρόλο του πνευματικού, τα παιδιά τον εμπιστεύονταν και εκείνος έκανε μόνο αυτή τη δουλειά . Ήταν κάτι σαν πατέρας …”.
Υπενθυμίζεται πως ο πάτερ Αντώνιος κατηγορείται ότι κακοποίησε σεξουαλικά δυο ανήλικα αγόρια από το 2020 έως το 2023 σε διάφορες δομές της Κιβωτού του Κόσμου. Σε καταγγελίες σε βάρος του είχαν προχωρήσει ένας 19χρονος πρώην τρόφιμος και ένας 15χρονος που εξακολουθεί να φιλοξενείται σε δομή της οργάνωσης.
Προσπάθεια φίμωσης του παρατηρητηρίου της δίκης της Κιβωτού του Κόσμου
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του επίσημου προφίλ του παρατηρητηρίου της δίκης της Κιβωτού του Κόσμου Kivotos Trial Watch, σημειώθηκε η τρίτη απόπειρα να χρησιμοποιηθεί ο Νόμος Φλωρίδη (άρθρο 31 του νόμου 5119/2024) για να απαγορευτεί στις ανταποκρίτριες και στους ανταποκριτές των Παρατηρητηρίων να καλύπτουν δίκες δημοσίου ενδιαφέροντος.
Τα προηγούμενα περιστατικά αφορούσαν τη δίκης της Χρυσής Αυγής με το Golden Dawn Watch τη δίκη των κατηγορούμενων για τη ρατσιστική επίθεση εναντίον προσφύγων που είχε λάβει χώρα στην πλατεία Σαπφούς της Μυτιλήνης τον Απρίλιο του 2018 με την δημοσιογραφική ομάδα του Omniatv.
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την ανακοίνωση του Kivotos Trial Watch
O Οτάσσιος Θεοφίλου, ένας ανταποκριτής της ομάδας του Kivotos Trial Watch μίλησε για την εμπειρία του και στο προσωπικό του προφίλ: “Σήμερα το πρωί στο πλαίσιο της 26η δικασίμου της Kivotos Trial Watch, ο κύριος Θρασύβουλος Κονταξής, καταξιωμένος δικηγόρος, συγγραφέας εφτά βιβλίων νομικού προβληματισμού μεταξύ των οποίων το «Τα ΜΜΕ και η προσβολή της προσωπικότητας» αλλά κυρίως συνήγορος υπεράσπισης του λεγόμενου Παπαντώνη (κατά κόσμον Αντώνη Παπανικολάου) στην υπόθεση για τις κακοποιήσεις παιδιών της «Κιβωτού» ζήτησε από το δικαστήριο την σύλληψη μας.
Ζήτησε την σύλληψη των μελών του παρατηρητηρίου #kivotostrialwatch (δηλαδή εν προκειμένω την δική μου και της Mariniki Alevizopoulou καθώς η Αννούλα Χιονιά ήταν άρρωστη και απούσα). Επειδή «καταγράφουμε με απόλυτη ακρίβεια, σε ζωντανό χρόνο και λέξη προς λέξη» τα όσα διαμείβονται στην δικαστική αίθουσα.”
Ο Jude Law αιφνιδίασε το κοινό στην εκπομπή του Stephen Colbert όταν δήλωσε πως το πιο τρομακτικό ζώο είναι ο «Φασίστας Homo Sapiens», προκαλώντας γέλια και χειροκροτήματα.
Αίσθηση προκάλεσε ο Jude Law σε συνέντευξή του στον Stephen Colbert, με ένα συγκεκριμένο κλιπ να κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Στο μέρος της εκπομπής που ο παρουσιαστής κάνει φαινομενικά αθώες ερωτήσεις στον καλεσμένο του με σκοπό το κοινό να γνωρίσει πιο άγνωστες πλευρές του, ο Jude Law έδωσε μια απρόσμενη απάντηση.
«Ποιο είναι το πιο τρομακτικό ζώο;» ρωτάει ο παρουσιαστής, και χωρίς να το πολύ-σκεφτεί, ο Jude Law έχει την απάντηση: «Ο φασίστας homo sapiens».
Το κοινό ξέσπασε σε χειροκροτήματα και επευφημίες, με τους δύο άντρες να χαμογελάνε. «Σωστά;», ρώτησε ο ηθοποιός τον παρουσιαστή, με τον Colbert να απαντάει: «Ναι. Δυστυχώς δεν πρόκειται πια για είδος υπό εξαφάνιση. Έχουν πραγματικά ανακάμψει».
Το “The Late Show” του διάσημου κωμικού Stephen Colbert είναι μια από τις δημοφιλέστερες βραδινές εκπομπές στις ΗΠΑ. Προβάλλεται από το δίκτυο CBS και αποτελεί σημείο αναφοράς για την πολιτική σάτιρα και την κοινωνική κριτική στις ΗΠΑ, καθώς ο Colbert δε διστάζει να σατιρίσει πολιτικούς ηγέτες, κυβερνητικές αποφάσεις και την επικαιρότητα, με χιούμορ και μια δόση ειρωνείας. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Donald Trump, αποτέλεσε μια εναλλακτική φωνή και κατάφερε να προσελκύσει ένα ευρύ κοινό, το οποίο αναζητούσε έναν πιο χιουμοριστικό και σαρκαστικό σχολιασμό της επικαιρότητας.
Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης μίλησε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ για τις νέες αυξήσεις στα φάρμακα: «Οι τιμές που αυξήθηκαν είναι στην Ελλάδα τζάμπα».
Ο Άδωνις Γεωργιάδης ανέφερε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ: «Η συμμετοχή του κόσμου δεν αλλάζει. Είναι ποσοστιαία η συμμετοχή που ίσχυε. Απλά όταν αυξάνεται η λιανική τιμή ενός φαρμάκου και η ποσοστιαία συμμετοχή παραμένει ίδια, αυξάνεται κατά κάτι και η συμμετοχή. Στο ίδιο δελτίο τιμών που αυξήθηκαν 880 κωδικοί μειώθηκαν σε 6.500 κωδικούς. Πρέπει να καταλάβουμε τι θέλουμε. Θέλουμε δεν υπάρχουν φάρμακα; Τότε θα πρέπει να υπάρχει κάποιο κόστος για αυτά. Τζάμπα δεν μπορεί να είναι τα φάρμακα».
«Οι τιμές που αυξήθηκαν είναι στην Ελλάδα τζάμπα. Για παράδειγμα η ετοποσίδη στην Ελλάδα πωλείται εννέα ευρώ, ενώ στη Γερμανία 50 ευρώ. Η εταιρεία προτιμά να το πουλάει στα 50 ευρώ και έτσι το είχε αποσύρει από την Ελλάδα. Η Ελλάδα πήγαινε τις τιμές των φαρμάκων μόνο προς τα κάτω για περίπου 15 χρόνια λόγω της κρίσης. Ξέρετε κάποιο αγαθό που μόνο να πέφτει και ποτέ δεν ανεβαίνει; Το μόνο αγαθό ήταν το φάρμακο» πρόσθεσε ο υπουργός.
Επιπλέον, όπως επισήμανε «Την πραγματικότητα να αυξηθούν τα φάρμακα την είχε παραδεχθεί ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ πριν φύγει. Στη συνέχεια δύο προηγούμενοι υπουργοί της ΝΔ είχαν νομοθετήσει το σχετικό πλαίσιο για να μπορεί να γίνει αλλά για διάφορους λόγους δεν είχε γίνει και μετά ήρθα εγώ. Εγώ γενικά έχω μία τάση στην πολιτική μου διαδρομή: δεν θέλω να κρύβω τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Προτιμώ ένας ασθενής να πληρώσει λίγα λεπτά παραπάνω ή λίγα ευρώ πάνω σε οριακές περιπτώσεις αλλά να το βρει, γιατί αν δεν το βρει η ζημιά στην υγεία του είναι σημαντικότερη»
Ο Άδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας για τις ελλείψεις των φαρμάκων, τόνισε για την διαμάχη φαρμακο-αποθηκάριων και φαρμακοποιών: «Είναι δύο κλάδοι που έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Η μεγάλη διαφορά της τιμής μεταξύ της Ελλάδας και του εξωτερικού αυξάνει αυτή την κόντρα. Για ποιο λόγο; Γιατί αυξάνει το κίνητρο των εξαγωγών. Όμως σήμερα που μιλάμε, Σεπτέμβριος του 2024, οι ελλείψεις σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2024 είναι στο 1/10. Τα 9/10 των ελλείψεων έχουν καλυφθεί λόγω αυτής της πολιτικής. Πρέπει να καταλάβουμε ότι κάποτε στη ζωή ορισμένα αγαθά πρέπει και να αυξάνονται. Δε γίνεται αλλιώς».
Η υγεία της 14χρονης που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από 25 ανήλικους στη Γλυφάδα είναι ιδιαίτερα βεβαρημένη σύμφωνα με τους γονείς της: «Όλο αυτό το βίωμα, δεν μπορώ να σας το περιγράψω».
Το βράδυ του Σαββάτου 21 Σεπτεμβρίου, ένα 14χρονο κορίτσι υπήρξε θύμα άγριου ομαδικού ξυλοδαρμού από 25 ανήλικους στο κέντρο της Γλυφάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας notia.gr, ο ξυλοδαρμός ήταν ο δεύτερος που έχει υποστεί μέσα σε 15 ημέρες η 14χρονη από τη Βούλα.
Η πιο πρόσφατη επίθεση που δέχτηκε έλαβε χώρα έξω από κατάστημα ρούχων στην οδό Λαζαράκη στη Γλυφάδα. Το πλήθος των μαθητών εντόπισε την κοπέλα και στη συνέχεια την απομάκρυνε από την παρέα της, προχωρώντας στον ξυλοδαρμό.
Όπως δήλωσε ο πατέρας της 14χρονης στο Notia.gr: «Άγριος ξυλοδαρμός μαθήτριας γυμνασίου του Δήμου Βούλας για 2η φορά σε διάστημα δύο εβδομάδων από ομάδα 25 και πλέον ανήλικων παιδιών. Πρωτοστάτες δύο μαθήτριες του ίδιου γυμνασίου, γνωστό το ποιόν των παιδιών και των γονέων αυτών, στην περιοχή της Γλυφάδας το Σάββατο βράδυ και 07 Σεπτεμβρίου ο προηγούμενος».
Ο πατέρας του κοριτσιού συνέχιζε λέγοντας πως τα άτομα αυτά συγκεντρώθηκαν από όλη την Αττική μέσω Instagram: «Κλήθηκαν μέσω κλειστής ομάδας στο Instagram 25-40 άτομα από όλη την Αττική όπου εντόπισαν το κορίτσι το οδήγησαν διά της βίας σε σκοτεινό μέρος αποσπώντας το από την παρέα του. Στη συνέχεια της επιτέθηκαν άνευ αιτίας από πίσω χτυπώντας την στο κεφάλι, ρίχνοντάς την λιπόθυμη στο έδαφος όπου και συνέχισαν βίαια να την χτυπούν να την φτύνουν, να επιδιώκουν να την γδύσουν και να της κάψουν τα μαλλιά» αποκάλυψε ο πατέρας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ήδη έχει γίνει μήνυση στο Αστυνομικό Τμήμα Γλυφάδας, σε όλες τις οικογένειες και στα ανήλικα τέκνα αυτών που φέρονται να εμπλέκονται στον άγριο ξυλοδαρμό της 14χρονης. Όπως κατήγγειλε η 14χρονη, συνοδεία του πατέρα της, αρχικά δέχθηκε επίθεση από δύο γνωστές της μαθήτριες, οι οποίες αργότερα συνελήφθησαν. Χειροπέδες πέρασαν και στους γονείς για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου. Όλοι, ωστόσο, αφέθηκαν ελεύθεροι.
Την Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου, έγινε γνωστό ότι για τον ξυλοδαρμό ταυτοποιήθηκε και μία 16χρονη κοπέλα.
Η περιγραφή του περιστατικού από την 14χρονη
Η κοπέλα μιλώντας στους αστυνομικούς περιέγραψε το τραυματικό περιστατικό: «Περπατούσα με φίλους μου στη Γλυφάδα. Ήρθαν παιδιά και μου είπαν ότι με ψάχνουν δύο συμμαθήτριές μου. Πήγα να τις συναντήσω στην πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου. Εκεί είδα μαζεμένα 20 άτομα. Είδα τις δύο συμμαθήτριες μου, οι οποίες άρχισαν να με βρίζουν και να με απειλούν. Τότε η μία, μου έριξε γροθιά, μάτωσε η μύτη μου, έπεσα κάτω και δεν μπορούσα να αντιδράσω» είπε, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Star.
«Θα χρειαστεί ψυχιατρική υποστήριξη»
Ο Μανώλης Γεράκιος, δικηγόρος της οικογένειας της 14χρονης, μιλώντας στο Star δήλωσε ότι η κατάσταση της μαθήτριας δεν είναι καλή και ότι θα ζητήσει ψυχολογική υποστήριξη.
«Σίγουρα θα χρειαστεί ψυχιατρική υποστήριξη. Μετείχαν παιδιά που δεν την ήξεραν. Στάλθηκε μήνυμα να πάνε από όλη την Αττική για να την χτυπήσουν. Το κορίτσι είναι σε πάρα πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση, πολύ φοβισμένο, δε ξέρει πως θα αντιμετωπίσει το σχολείο, σε κατάσταση σοκ», είπε.
«Όλο αυτό το βίωμα, δεν μπορώ να σας το περιγράψω»
Πιο αναλυτικά, ο πατέρας της 14χρονης μιλώντας στο ERTNEWS περιέγραψε τις πρώτες στιγμές μετά τον άγριο ξυλοδαρμό, φανερά συγκινημένος: «Όχι τόσο τα λόγια, κυρίως ήταν τα μάτια της. Ήταν όλη αυτή η λύπη και όλο αυτό το συναίσθημα που δεν υπάρχουν λόγια να σας το περιγράψω. Όλο αυτό το βίωμα, δεν μπορώ να σας το περιγράψω».
Συνέχισε λέγοντας: «Η υγεία της είναι ιδιαιτέρως βεβαρημένη από τη μέρα του συμβάντος μέχρι και σήμερα, οι πονοκέφαλοι και οι ζαλάδες, γιατί τα περισσότερα χτυπήματα και τα σημαντικά τα δέχτηκε στο κεφάλι».
Οι ανήλικες που συνελήφθησαν για τον ξυλοδαρμό επέστρεψαν την επόμενη μέρα στο σχολείο επιδεικνύοντας το βίντεο του ξυλοδαρμού σε άλλους μαθητές.
Θέλω να βρεθεί ένας γονιός και να πει δικό μου παιδί είναι αυτό που χτύπησε το κοριτσάκι, βάλτε με φυλακή είμαι ανίκανος. Ντροπή σας με τα παλιόπαιδα που μεγαλώνετε. #Γλυφαδα#14χρονηhttps://t.co/qbpk60Ykko
Φέτος, το τριήμερο forum θα καλύψει βασικά θέματα όπως η ελευθερία του Τύπου, η τεχνητή νοημοσύνη, η δημοσιογραφία δεδομένων, η κάλυψη της κλιματικής κρίσης, η διαφθορά, ο πόλεμος και η βιωσιμότητα των μέσων ενημέρωσης.
To Διεθνές Forum Δημοσιογραφίας είναι μια ετήσια συνάντηση της δημοσιογραφικής κοινότητας που διοργανώνεται από τον μη κερδοσκοπικό δημοσιογραφικό οργανισμό iMEdD. Επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης, φοιτητές και ακαδημαϊκοί και όσοι ενδιαφέρονται για την ενημέρωση, συμμετέχουν σε ανοιχτές συζητήσεις και εργαστήρια γύρω από τις αναδυόμενες τάσεις της δημοσιογραφίας.
Φέτος το Forum θα διεξαχθεί από τις 26 έως τις 28 Σεπτεμβρίου, στις κτηριακές εγκαταστάσεις όπου στεγαζόταν παλαιότερα το εργοστάσιο επίπλων γραφείου Τσαούσογλου, στην οδό Πειραιώς 260. Μπορείτε να δείτε το πλήρες πρόγραμμα εδώ.
Πρώτη Ημέρα
Η ημέρα έναρξης του forum συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων συζητήσεις για την ελευθερία του τύπου στην Ευρώπη, την καταγραφή των εγκλημάτων πολέμου με φωτογραφίες και βίντεο, την τεχνητή νοημοσύνη, τη δημοσιογραφία των κρίσεων, τα ρεπορτάζ της παιδικής κακοποίησης και την κάλυψη της Γάζας.
Ενδεικτικά, στις 10:30 – 12:00 στην κεντρική σκηνή θα πραγματοποιηθεί πάνελ με τίτλο “Υπεράσπιση της ελευθερίας του Τύπου: Η περίπτωση της Ευρώπης“, με κύριους ομιλητές την Elena Rodina (Συντονίστρια τoυ Media Freedom Rapid Response, European Centre for Press and Media Freedom), την Julie Majerczak (Εκπρόσωπος στην ΕΕ, Reporters Without Borders) και τον Scott Griffen (Προσωρινός Εκτελεστικός Διευθυντής, International Press Institute).
Όπως λέει η περιγραφή του πάνελ: “Το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας του Τύπου δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ακόμη και στον λεγόμενο δυτικό κόσμο. Στην Ευρώπη, παρόλο που ορισμένες χώρες βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης για την ελευθερία του Τύπου, σε πολλές άλλες η κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς. Παρά τις προσπάθειες, οι συλλήψεις, οι παρακολουθήσεις, οι παρενοχλήσεις, ακόμη και οι απειλές κατά δημοσιογράφων αποτελούν μια θλιβερή και ανησυχητική πραγματικότητα.
Δημοσιογράφοι από τη Γαλλία, τη Σλοβακία, τη Σερβία, την Ουγγαρία και την Ελλάδα μοιράζονται τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους από πρώτο χέρι σχετικά με αυτό το κρίσιμο θέμα, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με εμπειρογνώμονες από διεθνείς οργανισμούς που υπερασπίζονται την τέταρτη εξουσία, μαζί με το κοινό, σχετικά με τους κινδύνους για τη δημοσιογραφία και την ίδια τη δημοκρατία.”
Την ίδια ημέρα, στις 16:30 – 17:30 θα πραγματοποιηθεί workshop με τίτλο Πώς να κάνετε ρεπορτάζ για την παιδική κακοποίηση από τις Irene Caselli (Ανώτερη σύμβουλος, Πρωτοβουλία για τη Δημοσιογραφία στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία, Κέντρο Dart για τη Δημοσιογραφία και το Τραύμα) και Νιόβη Αναζίκου (Δημοσιογράφος, Ντοκιμαντερίστρια):
“Η διαχείριση περιστατικών βίας και κακοποίησης παιδιών από τα ΜΜΕ τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς δείχνει ότι τα μέσα αποτυγχάνουν σε μεγάλο βαθμό να προστατεύσουν επαρκώς τα δικαιώματα του παιδιού και να τηρήσουν τις βασικές αρχές της παιδικής προστασίας. Η ποιότητα των πληροφοριών που αφορούν μια κακοποίηση, ο βαθμός δημοσιοποίησής τους (από τις αστυνομικές αναφορές και τις ιατρικές εκθέσεις, μέχρι τα προσωπικά στοιχεία του παιδιού, συμπεριλαμβανομένης της διεύθυνσης και του σχολείου του), οι συνεντεύξεις που διεξάγονται με τα παιδιά και την οικογένειά τους χωρίς να έχει προηγηθεί κατάλληλη ενημέρωση και συγκατάθεση, η δραματική μουσική και το οπτικό υλικό που χρησιμοποιείται, είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης εκθέτουν τα παιδιά και ενισχύουν τις επιπτώσεις της κακοποίησής τους. Συχνά, τα αποτελέσματα είναι ακόμα χειρότερα, όταν οι φερόμενοι ως δράστες είναι παιδιά – όπως για παράδειγμα σε περιπτώσεις σχολικής βίας και εκφοβισμού.
Τα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος, σε συνεργασία με την Irene Caselli, ανώτερη σύμβουλο του Κέντρου Dart για τη Δημοσιογραφία και το Τραύμα, και την Ελληνίδα δημοσιογράφο και ντοκιμαντερίστρια Νιόβη Αναζίκου, εκπαιδευμένη στην προστασία των ρεπορτάζ που σχετίζονται με το τραύμα στην Ελλάδα, οργανώνουν ένα workshop που θα λειτουργήσει σε τρία επίπεδα:
Εισαγωγή της ιδέας του τραύματος στην παιδική ηλικία και του τρόπου με τον οποίο επηρεάζει τους συνεντευξιαζόμενους και τα άτομα που αποτελούν το αντικείμενο μιας δημοσιογραφικής ιστορίας.
Επεξήγηση και ανάδειξη του θεσμικού πλαισίου και διεξαγωγή συζήτησης σχετικά με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές διασφάλισης της προστασίας των ατόμων, με έμφαση στη δεοντολογική κινηματογράφηση, απεικόνιση και μοντάζ.
Πρακτική εφαρμογή, κατά την οποία οι δημοσιογράφοι θα χωριστούν σε ζευγάρια για να προσομοιώσουν μια συνέντευξη.”
Δεύτερη Ημέρα
Στις 27 Σεπτεμβρίου θα διεξαχθούν συζητήσεις και workshops σχετικά με τη δημιουργία των αφηγηματικών podcast, τη δημιουργία κοινοτήτων μέσω ερευνών, τη χρήση ανεξάρτητων προτύπων για την προώθηση της ποιοτικής δημοσιογραφίας, την υιοθέτηση εργαλείων δημιουργικής τεχνητής νοημοσύνης στο ειδησεογραφικό ρεπορτάζ, τους Έλληνες ολιγάρχες στα ΜΜΕ, τον εντοπισμό ριζοσπαστικών ομάδων, τις παραποιημένες εικόνες/deepfakes και άλλα.
Ενδιαφέρον θα έχει το πάνελ που θα διεξαχθεί στις 12:00 – 13:00 με τίτλο “Έλληνες ολιγάρχες και ΜΜΕ: Αναζητώντας τη διαφάνεια σε σκοτεινά νερά“, με κύριους ομιλητές την Δανάη Μαραγκουδάκη (Συντάκτρια, Solomon) και τον Κυριάκο Πιερίδη (Διευθύνων Σύμβουλος, Cyprus Investigative Reporting Network):
“Offshore σε Κύπρο, Νησιά Μάρσαλ και Λιβερία, ναυτιλιακές και βιομηχανίες, ομάδες και μίντια. Αυτή είναι η γενική εικόνα των Ελλήνων ολιγαρχών, των ανθρώπων που μεταξύ άλλων έχουν στην ιδιοκτησία τους τα περισσότερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στη χώρα. Και τι γίνεται με τη διαφάνεια;”
Αργότερα, στις 13:00 – 14:00, θα διεξαχθεί workshop με τίτλο “Κατανόηση του αντίκτυπου των παραποιημένων εικόνων/deep fakes μέσω παρακολούθησης των αντιδράσεων του χρήστη με μηχανισμούς ανίχνευσης προσοχής” με κύριους ομιλητές την Αναστασία Κατσαουνίδου (Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Ψηφιακών Μέσων και Επικοινωνίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο), την Ιωάννα Κωσταρέλλα (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Δημοσιογράφος, Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) και τον Χαράλαμπο Δημούλα (Καθηγητής Τεχνολογίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Τμήμα Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης):
“Με υποστήριξη από μια διεπιστημονική ερευνητική ομάδα, το εργαστήριο επιδιώκει να προσφέρει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης, με ιδιαίτερη έμφαση στον εντοπισμό παραποιημένου ή συνθετικού οπτικού περιεχομένου, όπως τα deep fakes, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την χρήση μηχανισμών ανίχνευσης της προσοχής.
Στόχος είναι να αντιμετωπιστούν οι παρανοήσεις και οι γνωστικές προκαταλήψεις των συμμετεχόντων, οι οποίοι θα εξοικειωθούν με τα εργαλεία διερεύνησης μέσω της βιωματικής μάθησης, ενώ παράλληλα θα ενισχυθεί η αυτοπεποίθησή τους στον εντοπισμό παραποιημένου περιεχομένου, μια δεξιότητα που είναι απαραίτητη τόσο για τους φοιτητές όσο και για τους επαγγελματίες δημοσιογράφους.”
Τρίτη Ημέρα
Την τρίτη και τελευταία ημέρα του forum θα διεξαχθούν πάνελ και workshop με θέματα όπως η συγγραφή σεναρίου και μοντάζ για κάθετο βίντεο, πώς να αναλύετε και να μετριάζετε τις διαδικτυακές επιθέσεις και τις εκστρατείες παραπληροφόρησης, τεχνικές για την κάλυψη της έμφυλης βίας, το επεξηγηματικό περιεχόμενο και η σημασία του στην εποχή του ψηφιακού βίντεο κ.α.
Η ημέρα θα περιλαμβάνει ένα ενδιαφέρον πάνελ στις 11:00 – 12:00 με τίτλο “Μαθήματα από τους φοιτητές: Πώς οι νέοι δημοσιογράφοι του Columbia κάλυψαν τις διαμαρτυρίες υπέρ της Παλαιστίνης στο πανεπιστήμιο” με κύριες ομιλήτριες τις Amira McKee (Επικεφαλής Ερευνών, Columbia Daily Spectator), Anna Oakes (Δημοσιογράφος, Μεταπτυχιακή φοιτήτρια, Σχολής Δημοσιογραφίας του Columbia), Isabella Ramírez (Αρχισυντάκτρια, Πρόεδρος, Columbia Daily Spectator) και Jude Taha (Freelancer Δημοσιογράφος, Μέλος ΔΕΠ, Jordan Media Institute):
“Οι διαμαρτυρίες στο Πανεπιστήμιο Columbia, οι οποίες ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2024, ζητώντας από το πανεπιστήμιο να απεξαρτηθεί από εταιρείες που σχετίζονται με το Ισραήλ, σηματοδότησαν μια σημαντική στιγμή στην ιστορία του πανεπιστημίου. Οι διαμαρτυρίες αυτές προσέλκυσαν τη διεθνή προσοχή και κατέστησαν τους φοιτητές του Columbia ως πρωταρχικούς δημοσιογράφους, οι οποίοι κατέγραφαν και διέδιδαν πληροφορίες σχετικά με τα γεγονότα καθώς αυτά εξελίσσονταν.
Τρεις φοιτητές, μια απόφοιτη και ένα μέλος του διδακτικού προσωπικού μιλούν για τη συγγραφή άρθρων για βασικούς κόμβους ρεπορτάζ στο πανεπιστήμιο, και μοιράζονται τις εμπειρίες τους από την επιτόπια κάλυψη αυτού του σημαντικού γεγονότος.”
Ένα ακόμη ενδιαφέρον πάνελ θα διεξαχθεί στις 16:30 – 17:30 στην κεντρική σκηνή με τίτλο “Διαχείριση προσδοκιών, αξιοποίηση ευκαιριών: Μια ειλικρινής συζήτηση μεταξύ χορηγών και επιχορηγούμενων δημοσιογραφίας”. Κύριοι ομιλητές θα είναι οι Lolly Bowean (Υπεύθυνη Προγράμματος, Ford Foundation), Marcia Parker (Αντιπρόεδρος, Φιλανθρωπικές Συνεργασίες, The New York Times), η Marina Walker Guevara (Αρχισυντάκτρια, Pulitzer Center) και Peter Matjašič (Εκτελεστικός Διευθυντής, Investigate Europe):
“Η φιλανθρωπία διαδραματίζει ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στη δημοσιογραφία, καθώς το συμβατικό επιχειρηματικό μοντέλο αποδυναμώνεται – ταυτόχρονα, η συγκέντρωση κεφαλαίων αποτελεί πηγή άγχους και απογοήτευσης για πολλούς ειδησεογραφικούς οργανισμούς.
Σε αυτή την ειλικρινή συζήτηση, δωρητές και αποδέκτες δωρεών θα συζητήσουν για τους τρόπους διαχείρισης της σχέσης χορηγού-επιχορηγούμενου, την αντιμετώπιση των προκλήσεων και την αξιοποίηση των ευκαιριών στον τομέα της δημοσιογραφίας, ενώ παράλληλα θα παρέχουν στο κοινό μια διαφανή εικόνα ως προς τη δυναμική που αναπτύσσεται μεταξύ φιλανθρωπίας και δημοσιογραφίας στην πράξη.
Στόχος αυτής της συζήτησης είναι να απομυθοποιήσει τη διαδικασία συγκέντρωσης κεφαλαίων/επιχορηγήσεων για τους επαγγελματίες και να βοηθήσει τους φιλάνθρωπους να κατανοήσουν τι είναι απαραίτητο και ωφέλιμο για τη διασφάλιση μιας βιώσιμης δημοσιογραφίας που αποτελεί δημόσιο αγαθό.”
Τι είναι το iMEdD;
Το iMEdD (incubator for Media Education and Development) είναι ένας μη κερδοσκοπικός δημοσιογραφικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2018 με αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), με στόχο την ενίσχυση της δημοσιογραφικής κοινότητας στην Ελλάδα και διεθνώς.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του Forum στο forum.imedd.org.
Κεταμίνη, 1000 μπουκάλια baby oil, οι κατηγορίες για διακίνηση ανήλικων κοριτσιών και η «πληρωμένη δολοφονία» του Tupac. Ποια η εμπλοκή χολιγουντιανών αστέρων στην υπόθεση Diddy;
TW: Το άρθρο περιέχει αναφορές σε σεξουαλική κακοποίηση
Κάποτε όλοι μιλούσαν για έναν ταλαντούχο, αυτοδημιούργητο μουσικό παραγωγό και ράπερ ονόματι Sean Combs, γνωστό με τα προσωνύμια P. Diddy, Puff Daddy, Puffy, Diddy κ.α. Η σκληρή δουλειά, η αγάπη για τη μουσική, η ανάδειξη νέων καλλιτεχνών και τα ξέφρενα πάρτι με καλεσμένους όλους τους celebrities του Hollywood ήταν συνώνυμα του ονόματός του.
Ένα βίντεο, όμως, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2023, στο οποίο φαίνεται ο 54χρονος να κακοποιεί βάναυσα την τραγουδίστρια και πρώην σύντροφό του Cassandra Elizabeth Ventura, γνωστή ως Cassie, στον διάδρομο ενός ξενοδοχείου, ήταν η αρχή της πτώσης του άλλοτε επιτυχημένου μουσικού αστέρα, με κάθε νέα αποκάλυψη για την ζωή του να προκαλεί αποτροπιασμό.
Το χρονικό της σύλληψης
Η μήνυση που κατέθεσε εναντίον του η πρώην σύντροφός του για βιασμό και κατ’ εξακολούθηση σωματική κακοποίηση, αλλά και αγωγές από δύο ακόμα γυναίκες –με τη μία να υποστηρίζει ότι ο 54χρονος την έπνιξε τόσο δυνατά που έχασε τις αισθήσεις της- ώθησαν τις αρχές να κινηθούν εναντίον του.
Ακολούθησαν στην συνέχεια περισσότερες μηνύσεις από γυναίκες που υποστήριξαν ότι καταναγκάστηκαν από τον Combs σε σεξουαλική εργασία, με μια εκ των δύο να λέει πως ήταν μόνο 17 ετών, όταν την υποχρέωσε να κάνει σεξ με άλλους άντρες. Η τραγουδίστρια Dawn Richard αλλά και ο παραγωγός – και πρώην συνεργάτης του Diddy – Lil Rod έχουν επίσης καταθέσει αγωγές εναντίον του.
Τελικά, ο Diddy συνελήφθη στις 16 Σεπτεμβρίου 2024, κατηγορούμενος για εξαναγκασμό σε πορνεία, σωματεμπορία, εκβιασμό και κατοχή όπλων, ενώ θα έρθει αντιμέτωπος με φυλάκιση για τουλάχιστον 15 χρόνια, αν κριθεί ένοχος.
Στις επαύλεις του κατασχέθηκαν περισσότερα από 1000 μπουκάλια με baby oil και λιπαντικό, βίντεο ερωτικού περιεχομένου, ναρκωτικά και όπλα. Αυτή τη στιγμή παραμένει στην φυλακή, με τον ίδιο να αρνείται κάθε κατηγορία και να κάνει λόγο μέσω του δικηγόρου του για «σενάρια επιστημονικής φαντασίας».
Σεξουαλικά πάρτι με αστέρες του Χόλιγουντ, κρυφές κάμερες και κεταμίνη
Στον απόηχο της σύλληψής του, επανήλθαν στη δημοσιότητα βίντεο από το παρελθόν με προβληματικές δηλώσεις είτε του ίδιου, είτε των επώνυμων φίλων του. Για πολλά χρόνια, τα δημοφιλή πάρτι που διοργάνωνε, τα λεγόμενα “freak offs”, ήταν κάτι σαν κοινό μυστικό για πολλούς/ές celebrities.
Το 2002, καλεσμένος στην εκπομπή “Late Night with Conan O’Brien”, ο Combs περιέγραψε ένα πετυχημένο πάρτι λέγοντας πως είναι σημαντικό να υπάρχουν όμορφες γυναίκες ενώ παραδέχτηκε πως ο ίδιος κλείνει το κλιματιστικό για να χαλαρώσουν οι καλεσμένοι και στη συνέχεια κλειδώνει τις πόρτες.
Σε ένα απόσπασμα από το ριάλιτι Keeping up with the Kardashians του 2014, η Khloe Kardashian παραδέχεται ότι παρευρέθηκε στο «γυμνό» πάρτι του Diddy, γελώντας. Το 2019, ο Ashton Kutcher, που είναι γνωστό ότι διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον ράπερ, ρωτήθηκε στην εκπομπήHot Onesγια τα περιβόητα πάρτι και προσπαθώντας να κρατήσει τον εαυτό του να μην γελάσει, σχολίασε πως δεν μπορεί να μοιραστεί περισσότερες λεπτομέρειες.
Οι Chrissy Teigen, Fat Joe και Nicole Richie είναι ακόμα μερικοί από τους επώνυμους που έχουν αναφερθεί στα εν λόγω πάρτι, «χαζογελώντας».
Οι τωρινές αποκαλύψεις, όμως, παρουσιάζουν μια εικόνα που μόνο γέλιο δεν προκαλούν. Οι μέχρι τώρα πληροφορίες μιλούν για πάρτι που διαρκούσαν πολλές μέρες, περιλάμβαναν συνεχόμενες σεξουαλικές πράξεις, με τους/ις συμμετέχοντες/ουσες να βιντεοσκοπούνται «από κάθε γωνιά», ενώ έντονη ήταν και η παρουσία ναρκωτικών ουσιών, και συγκεκριμένα κεταμίνης.
Σύμφωνα επίσης, με το κατηγορητήριο, οι παρευρισκόμενοι/ες δέχονταν ενδοφλέβια υγρά για να μπορέσουν να συνεχίσουν τις ερωτικές πράξεις, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις σημειώνονταν και βιασμοί.
«Είναι τόσο κακός, όσο ο Epstein» είπε χαρακτηριστικά ένας από τους αστυνομικούς που συμμετείχε στην έφοδο που πραγματοποιήθηκε στις βίλες του στο Los Angeles και στο Miami, αναφερόμενος στον μεγιστάνα που συνελήφθη πριν 5 χρόνια για κακοποίηση ανήλικων κοριτσιών και συμμετοχή σε κύκλωμα trafficking.
Οι 48 ώρες με τον Justin Bieber
Τα τελευταία 24ωρα έχει αρχίσει να εμφανίζεται στις ειδήσεις και πάλι το όνομα του Justin Bieber, αφού η «σχέση» του τραγουδιστή με τον 54χρονο κατηγορούμενο έχει αποτελέσει ουκ ολίγες φορές αντικείμενο αρνητικού σχολιασμού. Στο ξεκίνημα της καριέρας του Justin, όταν ήταν μόνο 15 ετών, περνούσε αρκετό χρόνο με τον 40χρονο – τότε – Diddy, όπως φαίνεται και σε ένα προβληματικό viral βίντεο από το 2009.
«Περνάει τις 48 ώρες με τον Diddy, και κάνουμε πράγματα που δεν μπορώ να πω αλλά είναι το όνειρο κάθε 15χρονου» ακούγεται να λέει στο βίντεο ο Combs, κάτι που σήμερα δεν περνά απαρατήρητο.
Η περίπτωση του Bieber δεν αποτελεί τη μοναδική φορά που ο Diddy ανέλαβε έναν νέο καλλιτέχνη περνώντας πολύ χρόνο μαζί του, αφού είναι γνωστό πως ανέλαβε την κηδεμονία του Usher, του γνωστού τραγουδιστή, όταν ο τελευταίος ήταν μόλις 14 ετών. Σε παλιότερες συνεντεύξεις, ο ενήλικος πια Usher παραδέχεται πως όταν ήταν έφηβος, είδε πολύ «περίεργα πράγματα» να συμβαίνουν στη βίλα του Diddy.
Πώς συνδέεται το όνομα του Diddy με τη δολοφονία του Tupac
Το ντόμινο αποκαλύψεων έχει φέρει και πάλι στο προσκήνιο τη φήμη που θέλει τον Diddy να πλήρωσε για να δολοφονήσουν τον ράπερ Tupac Shakur, κάτι που ακούγεται εδώ και πολλά χρόνια, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν αποδείξεις.
Σε ένα βίντεο τραβηγμένο το 1995, έναν χρόνο πριν από την δολοφονία του, ο Tupac φαίνεται να λέει πως πιστεύει ότι ο Diddy είναι το μυαλό πίσω από την απόπειρα που έγινε εις βάρος του λίγους μήνες νωρίτερα, και από την οποία βγήκε ζωντανός.
Ο Eminem στο τραγούδι του “Killshot”, που κυκλοφόρησε το 2018, κατονομάζει τον Diddy ως εκείνον που οργάνωσε την εκτέλεση του Shakur, ενώ λέγεται πως και το νεότερο τραγούδι του “Antichrist” αναφέρεται σε αυτόν.
Ο πρώην αρχηγός της συμμορίας South Side Compton Crips, Duane “Keffe D” Davis, που κατηγορήθηκε ότι οργάνωσε τη δολοφονία του Tupac Shakur, κατονόμασε 77 φορές τον Diddy στα δικαστικά έγγραφα σαν το άτομο που τον πλήρωσε για το φόνο, με τον Diddy, ωστόσο, να μην θεωρείται και να μην έχει θεωρηθεί ποτέ ύποπτος για την δολοφονία του Tupac.
Διάσημοι που μιλούν και άλλοι που τρέμουν «μέχρι θανάτου»
Η σιωπή που τηρούν επώνυμοι φίλοι του Diddy, μετά τις αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, προβληματίζει. Σύμφωνα με μαρτυρίες, πολλοί A-list celebrities είναι φοβισμένοι «μέχρι θανάτου» για όσα αποκαλύπτονται και για την ενδεχόμενη δημοσιοποίηση της εμπλοκής τους, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται ακόμα. Όλο και περισσότεροι, ωστόσο, διαγράφουν κάθε δημοσίευση από τα προσωπικά τους προφίλ, με τον Usher να ισχυρίζεται πως τον «χάκαραν».
Η Kesha, η Mary J. Blige, η Aubrey O’Day και ο Shyne δεν διστάζουν και παρά τις παρελθοντικές συνεργασίες τους κατακρίνουν δημόσια τον κατηγορούμενο. Το ίδιο κάνει και ο 50 Cent, που εδώ και μερικούς μήνες ανεβάζει στον λογαριασμό του στο Instagram υπονοούμενα για τις πράξεις του Diddy.
Όταν μάλιστα έγινε η έφοδος της αστυνομίας στο σπίτι του τελευταίου, εκείνος ανέβασε μια επεξεργασμένη φωτογραφία, στην οποία ο Jay-Z παρουσιάζεται ως αγνοούμενος. Ενδεχομένως, να γνωρίζει κάτι, αλλά μιλάει με γρίφους. O Jay-Ζ από πλευράς του τηρεί σιγήν ιχθύος, παρά τη μακροχρόνια φιλία του με τον Combs.
Αν κάτι μας έχει μάθει το παρελθόν από αντίστοιχες περιπτώσεις, είναι πως αναμένονται ακόμα πολλές αποκαλύψεις, για τις οποίες χρειάζεται γερό στομάχι.
