Πιο ασφυκτικοί από ποτέ οι ρυθμοί κυκλοφορίας στη συμπρωτεύουσα.
Οι κυκλοφοριακές συνθήκες στη Θεσσαλονίκη είναι, διαχρονικά, τραγελαφικές. Από το μετρό και τον ΟΑΣΘ, μέχρι τις ανύπαρκτες θέσεις στάθμευσης, τώρα ξαφνικά προωθήθηκε η κατασκευή ενός flyover, μιας υπερυψωμένης ταχείας λεωφόρου με σκοπό, σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις, την αποσυμφόρηση και τη διευκόλυνση μετακίνησης στο κέντρο της πόλης.
Μόνο που το έργο αυτό ήρθε από πουθενά και δυσχέρανε έτι περισσότερο τις βασικές μετακινήσεις των κατοίκων. Ως γνωστόν, τέτοιου είδους κατασκευές, όπως το flyover, ξεκινούν αυθαίρετα, ίσως για να εξυπηρετήσουν άγνωστα σε εμάς συμφέροντα. Κατά συνέπεια, ωστόσο, η πίεση ασκείται στους κατοίκους που πια δεν τολμούν ούτε να πλησιάσουν το κέντρο της πόλης, εκτός αν κρίνεται απαραίτητο.
Διότι, αν ρωτούσαν οι ιθύνοντες ένα σημαντικό ποσοστό των κατοίκων στη Θεσσαλονίκη, επ’ ουδενί θα τους ενδιέφερε να ξεκινήσει η δόμηση ενός flyover – ειδικά αν επρόκειτο να ταλαιπωρηθούν σε τόσο μεγάλο βαθμό – λόγω του ότι κλείνουν οδοί για να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες. Τουναντίον, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων είναι βαθύτατα απογοητευμένη και εξαγριωμένη με την απαράδεκτη, πολυετή καθυστέρηση του μετρό. Μια κατάσταση που, πραγματικά, έχει καταντήσει… ανέκδοτο!
Συγχρόνως, υπάρχει ένας απαρχαιωμένος ΟΑΣΘ, με τα λεωφορεία να αρπάζουν φωτιά καθ’ οδόν και τα δρομολόγια να εκτελούνται κατά βούληση – και όχι βάσει προγράμματος. Βέβαια, από την εξίσωση δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η πλήρης ανυπαρξία θέσεων στάθμευσης, με αποτέλεσμα όσοι διαθέτουν αυτοκίνητα να σταθμεύουν παράνομα ολούθε.
Τι εστί flyover και πώς αναμένεται να λειτουργήσει στη Θεσσαλονίκη;
Βάσει των όσων ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, το flyover αποτελεί μια κατασκευή που αναμένεται να αναβαθμίσει την Ανατολική Περιφερειακή Οδό. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εναέρια οδό στην Ελλάδα, με συνολικό μήκος 13 χιλιόμετρα, συμπεριλαμβάνοντας την κατασκευή μιας υπερυψωμένης ταχείας λεωφόρου, μήκους περίπου 9,5 χιλιομέτρων, τέσσερα εκ των οποίων σε συνεχή γέφυρα, καθώς και 9 ανισόπεδους κόμβους και 3 νέες σήραγγες. Ο νέος δρόμος θα αποτελείται από τέσσερις λωρίδες, δύο – συν τη λωρίδα έκτακτης ανάγκης (ΛΕΑ) – ανά κατεύθυνση, ενώ το εκτιμώμενο κόστος υλοποίησης του έργου «αγγίζει» τα 370 εκ. ευρώ.
Από μεριάς του ο Υπουργός Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής δήλωσε, μεταξύ άλλων:
«Θα έχει σημαντικά οφέλη για την πόλη της Θεσσαλονίκης και για όλη την ευρύτερη περιοχή, σε όλα τα επίπεδα. Τέλος στη συμφόρηση της Περιφερειακής Οδού, πιο γρήγορες και κυρίως ασφαλείς μετακινήσεις, απόλυτος σεβασμός στο περιβάλλον, πιο εύκολη πρόσβαση από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη – αλλά και από και προς γειτονικές πόλεις και κρίσιμους προορισμούς».
«Σήμερα, ο δείκτης θνησιμότητας στην Ανατολική Περιφερειακή Οδό Θεσσαλονίκης είναι 12 φορές μεγαλύτερος σε σχέση με την Αττική Οδό στην Αθήνα και ο δείκτης τραυματισμών σχεδόν 14 φορές μεγαλύτερος. Ο νέος αυτοκινητόδρομος, λοιπόν, δεν θα βελτιώσει απλώς την καθημερινή ζωή στη Θεσσαλονίκη, αλλά θα σώσει ζωές».
Με 370 εκ. ευρώ μπορεί να αναβαθμιστεί συλλήβδην η ήδη υπάρχουσα κυκλοφορία της Θεσσαλονίκης
Κάποια στιγμή, χρειάζεται να μπει ένα φρένο στην κατάφωρη υποτίμηση νοημοσύνης που δεχόμαστε συλλογικά. Πρώτον, αν ολοκληρωνόταν το μετρό εντός του αρχικού προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος, οι περισσότεροι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης δεν θα μετακινούνταν στο κέντρο της πόλης με τα οχήματά τους. Επομένως, θα μειωνόταν η κυκλοφοριακή συμφόρηση, το μείζον πρόβλημα με την παράνομη στάθμευση, καθώς επίσης και οι εκπομπές καυσαερίων.
Δεύτερον, με πολύ χαμηλότερο προϋπολογισμό από αυτόν που δαπανάται για το flyover, θα μπορούσε να γίνει αναβάθμιση στις προσφερόμενες υπηρεσίες του ΟΑΣΘ: Νέα, σύγχρονα λεωφορεία, συχνοί έλεγχοι οχημάτων, αύξηση των δρομολογίων και σεμινάρια κατάρτισης των εργαζομένων. Υπό αυτό το πρίσμα, θα αυξανόταν το επιβατικό κοινό στον ΟΑΣΘ και οι συνέπειες θα ήταν αντίστοιχες με τις προαναφερθείσες.
Τρίτον, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι οδηγοί που επιθυμούν συνειδητά να σταθμεύσουν τα οχήματά τους παράνομα. Οι περισσότεροι εξ αυτών χρειάζονται απλώς ένα ασφαλές μέσο για τις υποχρεώσεις τους, οπότε επιλέγουν να κινηθούν με ΙΧ. Αν ακολουθούσαμε το παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης, όπου αξιοποιήθηκε με εξαιρετικό τρόπο ένας δημόσιος χώρος πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης για να λειτουργήσει ως δωρεάν πάρκινγκ, τότε αυτομάτως θα ελαττώνονταν τα παράνομα σταθμευμένα οχήματα.
Πιθανότατα, οι τρεις παραπάνω πρακτικές θα κοστολογούνταν πολύ χαμηλότερα απ’ όσο το flyover μεμονωμένα και θα είχαν αποτελεσματικότερο αντίκτυπο στην καθημερινότητα ενός μέσου κατοίκου.
Άραγε, δεν τέθηκε επί τάπητος κάποιο ανάλογο σενάριο; Ή μήπως, δεν συμφέρει και δεν ενδιαφέρει;
Ό,τι από τα δύο κι αν ισχύει, είναι προβληματικό, γεγονός που επιβεβαιώνονται μέσα από την ατελείωτη ταλαιπωρία των πολιτών, όπως καταγράφεται εν συνεχεία.
Κομφούζιο παντού, εξαντλούνται τα αποθέματα υπομονής στη Θεσσαλονίκη
Πριν λίγες ημέρες, πραγματοποιήθηκε πορεία διαμαρτυρίας στην Άνω Τούμπα, προκειμένου να «παγώσουν» τα έργα του flyover και αντ’ αυτού, να διατεθούν τα εν λόγω κεφάλαια στην ουσιαστική ενίσχυση και αναβάθμιση των δημόσιων συγκοινωνιών.
Οι αντιδράσεις αυτές είναι απολύτως εύλογες και, οριακά, αναμενόμενες, διότι χρειαζόμαστε έργα και αποφάσεις που πραγματικά αποδεικνύουν ότι η πολιτεία αφουγκράζεται τις ανάγκες των πολιτών της, και όχι αυθαιρεσίες. Όσοι εργάζονται στο κέντρο και μετακινούνται με όχημα φλερτάρουν πια καθημερινά με τα ζάναξ, αφού κλείνουν δρόμοι και λωρίδες του περιφερειακού εξαιτίας των έργων για το flyover, αυξάνοντας ραγδαία το μποτιλιάρισμα στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Ακόμη και με λεωφορείο, είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί μισή ώρα για να μεταβεί κάποιος στην Πλατεία Αριστοτέλους.
Για την ακρίβεια, μιας και είναι πολύ κοντινές οι αποστάσεις στο κέντρο και στις τριγύρω περιοχές, μιλάμε για μία απόσταση μικρότερη των τριών χιλιομέτρων από την Παπάφη και μικρότερη των τεσσάρων χιλιομέτρων από τη Μπότσαρη.
Με απλούς υπολογισμούς, 40-45 λεπτά χρειάζεται κάποιος για να διανύσει τις αποστάσεις αυτές περπατώντας. Συνεπώς, δεδομένων των συνθηκών, πιθανότατα είναι η βέλτιστη λύση.
Πράγματι, στον Περιφερειακό λαμβάνουν χώρα συνεχώς ατυχήματα – μήπως να τηρούνταν τα όρια και να επιβάλλονταν πρόστιμα;
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι η Περιφερειακή Οδός συγκαταλέγεται στους πιο επικίνδυνους δρόμους της Ελλάδας. Εντούτοις, αυτό οφείλεται στο ότι δεν τηρούνται τα αναγραφόμενα όρια ταχύτητας και δεν επιβάλλονται αυστηρά πρόστιμα στους παραβάτες.
Αν, λοιπόν, θέλουμε να αντιμετωπιστεί το ζήτημα αυτό, πρέπει να τοποθετηθούν ραντάρ, τα οποία θα ανιχνεύουν όσα οχήματα υπερβαίνουν τα όρια ταχύτητας και θα φωτογραφίζουν τις πινακίδες τους, ώστε να επιβάλλονται απευθείας τα πρόστιμα μέσω του Taxis.
Μία ακόμη ρύθμιση που θα αποφέρει τριπλό όφελος:
– Θα συμμορφώνονται οι οδηγοί με τα ισχύοντα όρια ταχυτήτων, οπότε θα ελαττωθούν σημαντικά τα ατυχήματα
– Θα καταβάλλονται επιπλέον έσοδα από τα πρόστιμα στα δημόσια ταμεία
– Δεν θα χρειαστεί να δαπανηθούν 370 εκ. ευρώ.
Προς το παρόν, στη Θεσσαλονίκη επικρατεί το χάος. Καλά τα πήγαμε πάλι.