Υπάρχει περιθώριο για μια ανάσα ελευθερίας στους πανεπιστημιακούς χώρους;
Η διαρκής και παρεμβατική παρουσία της ΕΛ.ΑΣ στα Πανεπιστήμια έχει προκαλέσει αμέτρητες συμπλοκές τα τελευταία χρόνια και έχει συντελέσει στην έμμεση κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, σε έναν χώρο που, κατά κόρον, δραστηριοποιούνται φοιτητές, εργαζόμενοι και ερευνητές. Πίσω από το επιχείρημα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας εντός των campus, η κυβέρνηση, από τα πρώτα χρόνια ανέγερσής της στην εξουσία, αποφάσισε τη συχνή περιπολία αστυνομικών δυνάμεων γύρω και μέσα στους άλλοτε φοιτητοκεντρικούς χώρους.
Ωστόσο, καμία εγκληματική συμπεριφορά δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται επί του πρακτέου και αντ’ αυτού, συρρικνώνονται διαρκώς οι προσφερόμενες δραστηριότητες εκτός των διαλέξεων, με αποτέλεσμα το πάλαι ποτέ ενεργό πανεπιστημιακό τοπίο να μετατρέπεται σε άπνοια. Εν προκειμένω, ένα περιστατικό στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ένα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στάθηκαν αφορμή για να ανοίξει ξανά ο διάλογος αναφορικά με το πόσο προβληματικό είναι το ήδη διαμορφωμένο κλίμα με τις αδικαιολόγητες παρεμβάσεις της ΕΛ.ΑΣ.
Error 404: Φεστιβάλ not found.
Πρόσφατα, γνωστοποιήθηκε καταγγελία του Φεστιβάλ Αναιρέσεις, βάσει της οποίας το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και άλλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της πρωτεύουσας, αρνήθηκαν κατηγορηματικά να διαθέσουν χώρο για να πραγματωθεί η φιλοξενία του, παρά το γεγονός ότι έχει εδραιωθεί ως θεσμός εδώ και δεκαετίες. Μάλιστα, η άρνηση αυτή δεν τεκμηριώθηκε ούτε στο ελάχιστο από κάποιο σοβαρό επιχείρημα ή αιτιολογία, αφού η λακωνική απάντηση ήταν πως απλώς «αρνούμαστε τη διοργάνωση του φεστιβάλ».
Όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, το φεστιβάλ με σχετική ανακοίνωση, πρόκειται για μια σταθερή δυσκολία όσον αφορά στην εύρεση δημόσιου χώρου, την οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν κυρίως οι αγωνιστικές δυνάμεις, οργανώσεις και συλλογικότητες. Επιπλέον, προσθέτει ότι έχει προηγηθεί μια σειρά από αρνητικές απαντήσεις, οι οποίες συνοδεύονται από ανακλήσεις αδειών όχι μόνο για τη διεξαγωγή των Αναιρέσεων, αλλά γενικότερα για τα φεστιβάλ αντίστοιχου χαρακτήρα.
Αντιθέτως, γίνονται συνεχείς παραχωρήσεις σε ιδρύματα κοινωφελούς χαρακτήρα, λόγω του ότι μεσολαβούν επιχορηγήσεις.
Αναλυτικότερα, η ανακοίνωση παρατίθεται παρακάτω:
Αποπνικτική είναι η ατμόσφαιρα και στη συμπρωτεύουσα.
Ως γνωστόν, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αποτελεί διαχρονικά θεσμό τόσο ως εκπαιδευτικός φορέας μεταλαμπάδευσης γνώσεων, όσο και ως κέντρο συνάντησης φοιτητών στη Βόρεια Ελλάδα, μέσα από δράσεις, φεστιβάλ και εκδηλώσεις ψυχαγωγικού χαρακτήρα. Εντούτοις, έχει πια μετατραπεί σε φρούριο, περιμετρικά του οποίου διενεργούνται περιπολίες, επιστέγασμα των μέτρων που προκηρύχθηκαν προ ετών από την υφιστάμενη κυβέρνηση.
Αξίζει να αναφερθεί, βέβαια, ότι πράγματι υπήρχαν σοβαρά περιστατικά εγκληματικότητας εντός του campus, χωρίς όμως να έχει καταγραφεί κάποια σημαντική διαφορά με την αδιάκοπη παρουσία της ΕΛ.ΑΣ.
Πέραν τούτου, πριν λίγες ημέρες (06/04), πραγματοποιήθηκε στους υπαίθριους χώρους του Πανεπιστημίου το φεστιβάλ της Quieta Movere, με πολλά νέα άτομα να προσέρχονται για να το παρακολουθήσουν. Εκείνη την ημέρα, όχι μόνο παρατηρήθηκαν αστυνομικοί περιμετρικά του Πανεπιστημίου, σαν να επρόκειτο για καταδίωξη εγκληματικού προσώπου, αλλά προχώρησαν σε 5-6 προσαγωγές (!), ισχυριζόμενοι ότι ένα όχημα μετέφερε αλκοόλ, κάτι που υποτίθεται πως απαγορεύεται σε εκδηλώσεις εντός του ΑΠΘ. Παράλληλα, διενεργούσαν ενδελεχή έλεγχο σε όσα άτομα εισέρχονταν στο Πανεπιστήμιο, χωρίς προφανή λόγο, ειδικά στην περίπτωση που κρατούσαν σακίδια ή τσάντες.
Amber Alert: Αγνοείται η ελευθερία στα Πανεπιστήμια
Η πάταξη της εγκληματικότητας και της διαφθοράς είναι κάτι που μας αφορά όλους, όλες και όλα, ανεξαρτήτως πολιτικής και κομματικής τοποθέτησης. Ωστόσο, η θέσπιση αναποτελεσματικών μέτρων που τοποθετούν φοιτητές και νέα άτομα προοδευτικών αντιλήψεων στο ειδώλιο του εγκληματία, εξαιτίας ιδεολογικών διαφορών, συνιστά κατάπτυστη πρακτική αποσιώπησης, καταπάτησης της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Προφανώς, πίσω από την υποτιθέμενη προστασία που δεν εφαρμόζεται ούτως ή άλλως με την παρουσία της ΕΛ.ΑΣ στα Πανεπιστήμια, κρύβεται η ανάγκη εφαρμογής ενός αυταρχικού και απολυταρχικού μοτίβου, όπου δεν χωρούν αντιδράσεις και αντιρρήσεις στα τεκταινόμενα. Ενδεχομένως, σε ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης όπου «ανθίζει» με υγιή τρόπο η οικονομία και το κράτος βρίσκεται δίπλα στους πολίτες, να παρουσιάζονται διαφοροποιήσεις στα πανεπιστημιακά πράγματα.
Ίσως το πρόβλημα, λοιπόν, δεν ξεκινάει από τις πορείες διαμαρτυρίας και τις αγανακτισμένες επιστολές φοιτητών από προοδευτικές παρατάξεις, αλλά από το γεγονός ότι η διαφθορά, η κατάχρηση εξουσίας, το στίγμα και η αδικία εξακολουθούν να κατέχουν τα σκήπτρα της χώρας. Και όπου συμβαίνει αυτό, θα ακολουθεί ο αντίλογος.