Η εκλογή νέου προέδρου δεν αποτελεί σημαντική υπόθεση μόνο για τις ΗΠΑ – άλλωστε ένας νέος ηγέτης στον Λευκό Οίκο μπορεί να μεταμορφώσει την εξωτερική πολιτική της χώρας και τη θέση της απέναντι στους φίλους και τους εχθρούς της διεθνώς.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο Ούγγρος Βίκτορ Ορμπάν ήταν από τους πρώτους παγκόσμιους ηγέτες που συγχαίρουν τον Ντόναλντ Τραμπ – τον προβλεπόμενο νικητή των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ.

Στη δήλωσή του, ο Νετανιάχου έκανε λόγο για «τη μεγαλύτερη επιστροφή της ιστορίας», προσθέτοντας ότι η επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία προσέφερε μια «νέα αρχή για την Αμερική, μια ισχυρή εκ νέου δέσμευση στη μεγάλη συμμαχία μεταξύ Ισραήλ και Αμερικής».

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν – ένας στενός σύμμαχος – δήλωσε ότι η εκλογή Τραμπ ήταν «μια νίκη που χρειάζεται τόσο πολύ ο κόσμος».

«Η μεγαλύτερη επιστροφή στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ!» έγραψε σε ανάρτησή του στο Χ.

Ο Ορμπάν είχε υποστηρίξει ανοιχτά την προσπάθεια επανεκλογής του Τραμπ, αφού ήταν ο πρώτος και μοναδικός ηγέτης της ΕΕ που τον στήριξε το 2016.

Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Sir Keir Starmer δήλωσε: «Ανυπομονώ να συνεργαστώ με τον Trump τα επόμενα χρόνια».

«Από την ανάπτυξη και την ασφάλεια στην καινοτομία και την τεχνολογία, γνωρίζω ότι η ειδική σχέση Ηνωμένου Βασιλείου-ΗΠΑ θα συνεχίσει να ευημερεί και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού για τα επόμενα χρόνια», πρόσθεσε Starmer.

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν συνεχάρη επίσης τον Τραμπ, λέγοντας ότι είναι έτοιμος να συνεργαστεί μαζί του όπως και πριν, «με σεβασμό και φιλοδοξία. Για περισσότερη ειρήνη και ευημερία».

Ο Μακρόν είπε επίσης ότι είχε συνομιλίες με τον γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, για να εργαστεί για την υπεράσπιση των συμφερόντων και των αξιών της Ευρώπης ενώ συνεργαζόταν με τις ΗΠΑ.

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Giorgia Meloni συνεχάρη τον Τραμπ σε ανάρτησή του στο X, λέγοντας ότι η Ιταλία και οι ΗΠΑ «συνδέονται από μια ακλόνητη συμμαχία, κοινές αξίες και μια ιστορική φιλία. Είναι ένας στρατηγικός δεσμός, τον οποίο είμαι βέβαιος ότι τώρα θα ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο».

Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky είπε στο X: «Εκτιμώ τη δέσμευση του Προέδρου Τραμπ στην προσέγγιση “ειρήνη μέσω δύναμης” στις παγκόσμιες υποθέσεις. Αυτή ακριβώς είναι η αρχή που μπορεί πρακτικά να φέρει πιο κοντά την ειρήνη στην Ουκρανία».

Ο Ινδός πρωθυπουργός Narendra Modi συνεχάρη τον Trump, περιγράφοντάς τον ως φίλο στο X: «Καθώς οικοδομείτε στις επιτυχίες της προηγούμενης θητείας σας, ανυπομονώ να ανανεώσουμε τη συνεργασία μας για την περαιτέρω ενίσχυση της Περιεκτικής Παγκόσμιας και Στρατηγικής Συνεργασίας Ινδίας-ΗΠΑ».

«Μαζί, ας εργαστούμε για τη βελτίωση του λαού μας και για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας».

Στην Κίνα, η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Μάο Νινγκ, σε τακτική ενημέρωση των δημοσιογράφων, δήλωσε: «Θα συνεχίσουμε να προσεγγίζουμε και να διαχειριζόμαστε τις σχέσεις Κίνας-ΗΠΑ με βάση τις αρχές του αμοιβαίου σεβασμού, της ειρηνικής συνύπαρξης και της αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας».

Ενώ, ο Ολλανδός Γκέερτ Βίλντερς, του οποίου το κόμμα κέρδισε τις περισσότερες έδρες στις βουλευτικές εκλογές της χώρας του την περασμένη άνοιξη, δήλωσε: «Συγχαρητήρια πρόεδρε Τραμπ! Συγχαρητήρια Αμερική! Μη σταματάτε ποτέ, πάντα να μάχεστε και να κερδίζετε εκλογές!»

.

Ελεύθερα Βουνά

Απόγευμα σε ένα φρεσκοενοικιασμένο διαμέρισμα στην Κυψέλη με ανοιχτά τα παράθυρα, ο θόρυβος της πόλης μπαίνει με φρεναρίσματα και πατημένες κόρνες. Κάθομαι αναπαυτικά ανάμεσα στον Δαμιανό, τη Μαρία και τη Χλόη, μέλη της Πρωτοβουλίας Αθήνας για την Προστασία των Αγράφων και σχεδόν αμέσως ξεκινάμε να μιλάμε για πρόποδες και κορυφές, στην καρδιά του τσιμέντου.

Παίρνουμε τα πράγματα απ’ την αρχή, φτάνουμε στον Μάιο του 2018, ένα κομβικό σημείο για τον αγώνα των Αγράφων, τότε που δόθηκαν οι τελικές άδειες εγκατάστασης για αιολικά εργοστάσια στη Νιάλα και στο Βοϊδολίβαδο. Αμέσως, πραγματοποιήθηκε συνάντηση στον Αθηναϊκό Ορειβατικό Σύλλογο στην Αθήνα, όπου συμμετείχαν άνθρωποι με καταγωγή από τα Άγραφα, φίλοι των Αγράφων, ορειβάτες και πεζοπόροι.  Εκείνη την περίοδο δημιουργείται και η Πρωτοβουλία Αθήνας για την προστασία των Αγράφων. «Να αναφέρουμε ότι, ευτυχώς, υπάρχουν αρκετές ομάδες που ασχολούνται με τα Άγραφα και όλες μαζί έχουμε καταφέρει να υπερασπιστούμε αυτά τα βουνά και να βοηθήσουμε και άλλες περιοχές».

Το καλοκαίρι του 2019, η Πρωτοβουλία Αθήνας για την Προστασία των Αγράφων, διοργανώνει μια αυτοοργανωμένη κατασκήνωση με σκοπό την ενημέρωση των χωριών της περιοχής και την συνάντηση ανθρώπων που ενδιαφέρονταν για την αποτροπή των σχεδιαζόμενων έργων. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, η Πρωτοβουλία, κάνει ανοιχτό κάλεσμα στους Αγραφιώτες που
μένουν στην Αθήνα και τους συλλόγους τους, από το οποίο προέκυψε η σύσταση της Επιτροπής Αγώνα Αγραφιωτών.

Ελεύθερα Βουνά

Ο Δαμιανός είναι φοιτητής ΗΜΜΥ στο Πολυτεχνείο, η Μαρία νομικός και η Χλόη δασολόγος

«Η Πρωτοβουλία απαρτίζεται από νομικούς, δασολόγους και βιολόγους, αλλά και από ανθρώπους που δεν έχουν συγκεκριμένη ειδίκευση, τους ενδιαφέρει όμως το εγχείρημα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν σπουδάσει, έχουν όμως αφιερώσει πάρα πολλές ώρες ψαξίματος και δουλειάς, καταφέρνοντας να αποκτήσουν επιστημονική άποψη πάνω στο ζήτημα. Ακόμη και νομικοί, στερούνται τεχνικών και ειδικών γνώσεων, για τις οποίες ενημερώνονται από άτομα που ασχολούνται χρόνια με τα κινήματα και τα οικοσυστήματα».

«Η νομική και θεσμική διαδικασία, δρα συμπληρωματικά με την κινηματική. Συνήθως, την αρχή κάνουν οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται ενεργά στον τομέα του περιβάλλοντος, διαπιστώνοντας τις επεμβάσεις που πάνε να γίνουν. Έπειτα, έρχεται η νομική, μιας και όσα δημιουργούνται βάσει νομοθετικού πλαισίου και διοίκησης, ένας τρόπος για να αντιμετωπιστούν πριν ξεκινήσει το εκάστοτε έργο, είναι μέσω της νομικής οδού. Δυστυχώς, το υπέρογκο κόστος αυτών των διαδικασιών το επωμίζονται οι άνθρωποι που παλεύουν για τις ζωές τους και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν».

Μου εξηγούν ότι η επιστημονική δουλειά που γίνεται στην Πρωτοβουλία, αποτελεί μια ασπίδα και μια αναγκαιότητα για εκείνους, μιας και σε διαφορετική περίπτωση, θα μπορούσαν να βρεθούν εκτεθειμένοι. «Τα τελευταία χρόνια, μια απ’ τις κύριες γραμμές της κυβέρνησης, είναι ότι προσπαθεί να μας παρουσιάσει σαν “ψεκασμένους”, χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο. Προσπαθούν να μας χαρακτηρίσουν ανθρώπους αφημένους στον Μεσαίωνα, που δεν θέλουμε ανεμογεννήτριες, είτε από συνωμοσιολογικούς είτε από συναισθηματικούς λόγους. Καλούμαστε, δηλαδή, να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες».

Ελεύθερα Βουνά

Εν μέρει, τέτοιες στοχευμένες ανακρίβειες βρίσκουν εύφορο έδαφος και στο γεγονός ότι στην Ελλάδα μας λείπει περιβαλλοντική συνείδηση

«Κάποιες και κάποιοι που έχουμε ασχοληθεί χρόνια με τα περιβαλλοντικά ζητήματα, ή και τυχαίνει να έχουμε περιβαλλοντική εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου, γνωρίζουμε ότι τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά και πως θα έπρεπε να τα γνωρίζει περισσότερος κόσμος. Είναι σημαντικό να πούμε ότι πολλές φορές καταφέρνουμε να ακυρώσουμε έργα, με βάση νομικά και περιβαλλοντικά στοιχεία. Βέβαια, υπάρχουν φορές που ενώ έχουμε όλο το  δίκαιο με το μέρος μας, δεν παίρνουμε τη δικαστική νίκη κι αυτό μας δείχνει τους περιορισμούς του νομικού αγώνα».

Συζητάμε για τους τρόπους παρέμβασης και τα αποτελέσματα που φέρνουν. «Γενικά, από την αρχή αποφασίσαμε να παλέψουμε ταυτόχρονα με όλα τα όπλα που διαθέτουμε και σε όλα τα επίπεδα. Σημαντικό ρόλο παίζει η ενημέρωση που γίνεται σε εκδηλώσεις τόσο στην πόλη όσο και στα χωριά, καθώς και μέσα απ’ τα social media. Ταυτόχρονα, δουλεύουμε πάνω στον θεσμό της δημόσιας διαβούλευσης -το χρονικό περιθώριο από όταν ένα έργο “ανεβαίνει” η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και πού μπορεί ο κάθε πολίτης να εκφράσει την άποψή του-. Αυτό δεν είναι δεσμευτικό για την απόφαση που θα πάρει το Υπουργείο, είναι όμως ένας τρόπος να εκθέτουμε τις μη επιστημονικές πρακτικές που υπάρχουν στη διαδικασία αδειοδότησης αυτών των έργων.

«Επίσης, πολύ σημαντική είναι η κινητοποίηση στον χώρο που πρόκειται να γίνει το έργο, σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στον τόπο του εγκλήματος, αισθάνεσαι διαφορετικά το βάρος μέσα σου. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το να ξέρεις για τι παλεύεις».

Ελεύθερα Βουνά

Μια συντονισμένη συγκίνηση αναδύεται στη σκέψη όσων αντέχουν να αφιερώνουν τη ζωή τους για ένα ιδανικό που δεν θυσιάστηκε καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους

«Ένα μήνα πριν, πέθανε μια βασική μορφή για τον αγώνα στις Σκουριές, ο ΣΜ. Στο χωριό, υπάρχουν δύο παπάδες, ο ένας υπέρ των εξορύξεων, ο άλλος κατά. Ήρθε αυτός που ήταν υπέρ, στάθηκε πάνω απ’ το κεφάλι του, μπροστά στις δύο αδερφές του και απείλησε ότι δεν θα τον θάψει αν βγει κάποιο πανό ή αν ειπωθεί οτιδήποτε για τις εξορύξεις στις Σκουριές. Η εκκλησία, δηλαδή, θάβει βιαστές και ανθρώπους που αγωνίζονται για το νερό, τη γη και τον αέρα, απειλεί να τους αφήσει άταφους. Προφανώς ανεβάσαμε πανό και θάφτηκε κανονικά. Δεν υπήρχε περίπτωση καμία εταιρεία και κανένα συμφέρον να στερήσει από έναν άνθρωπο που πάλεψε όλη του τη ζωή, χωρίς να έχει βγάλει καν το δημοτικό και μας έκανε να θέλουμε να παλέψουμε για όλα αυτά, να μας βάλει βέτο από το να τον τιμήσουμε όπως άρμοζε στη ζωή του». 

Μιλάμε για το παράδειγμα των Αγράφων και όσα συμβολίζει. «Πριν δέκα χρόνια, ο κόσμος στα περισσότερα χωριά ήταν από χλιαρός μέχρι θετικός σε όσα ήθελαν να κάνουν, δεν είχαν καταλάβει τι πρόκειται να συμβεί. Βρισκόμαστε απέναντι σε μια προπαγάνδα που προσπαθεί να πείσει, με ύπουλους τρόπους, ότι η λεηλασία της φύσης αποτελεί επένδυση και οικονομική σωτηρία. Σήμερα, σχεδόν κάθε χωριό στα Άγραφα, έχει ξεκάθαρη θέση κατά της τεράστιας καταστροφικής παρέμβασης στον τόπο τους. Αυτό δεν έγινε μαγικά, αλλά επειδή άνθρωποι που έμεναν εκεί αγαπούσαν τον τόπο, αφιερώθηκαν σε αυτό τον σκοπό “γυρίζοντας” το κλίμα».

«Η προπαγάνδα ξεκινά απ’ τα σχολεία, όταν σαν μονόδρομος ενάντια στην κλιματική κρίση, παρουσιάζονται τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά. Απ’ την άλλη, οι εταιρείες καταφθάνουν στα χωριά τάζοντας από δρόμους, σχολεία και φθηνό ρεύμα, μέχρι ζωοτροφές και παγουρίνια στα παιδιά. Παράλληλα, βέβαια, απαλλοτριώνουν δασικές, γεωργικές εκτάσεις και βοσκοτόπια με αποτέλεσμα μελισσοκόμοι, γεωργοί, κτηνοτρόφοι, να έχουν άμεσα δυσμενή αποτελέσματα, αφού η γη τους χάνεται για να μπουν Α/Γ».

Η εποχή της απανθρακοποίησης

Το αφήγημα που κυριαρχεί είναι ότι στη Γη κάποια στιγμή εξαντλούνται τα ορυκτά καύσιμα ή ότι πρέπει να αντικατασταθούν, οπότε προωθούνται εναλλακτικές μορφές ενέργειας. «Ωστόσο, οι εξορύξεις δεν βλέπουμε να σταματάνε. Τη στιγμή που μιλάμε, προωθούνται εξορύξεις υδρογονανθράκων σε Ήπειρο και Κρήτη. Κακοποιούν τη γη ασταμάτητα και ανελέητα. Η Κομισιόν, μιλά για πράσινη μετάβαση, προπαγανδίζοντας ότι μόνο με έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μπορούμε να επιβιώσουμε. Αυτό δεν ισχύει, ενεργειακά. Οι καταναλώσεις που κάνουμε σήμερα είναι πάρα πολύ μεγάλες, σε σχέση με την ενέργεια που παράγεται στις ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) και λόγω της στοχαστικότητάς τους, δεν μπορεί να βασιστεί κανένα δίκτυο σε αυτές. Αν αποφασίσουμε ότι θα καταναλώνουμε ανάλογα με το πότε φυσάει ή έχει ήλιο ή με το πότε ανοιγοκλείνουμε τα φράγματα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μειώσουμε κατά πολύ τις καταναλώσεις μας σαν ανθρωπότητα. Από τη στιγμή, όμως, που ζούμε σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που προωθεί παραπάνω καταναλώσεις, είναι ξεκάθαρο ότι πάνε να καλύψουν το κενό της υπέρμετρης κατανάλωσης που προωθούν».

«Οι ΒΑΠΕ (Βιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), εξαπλώνονται γιατί αποτελούν μια νέα αγορά για τον καπιταλισμό, μια αλλαγή που λύνει προβλήματα οικονομικής και επικοινωνιακής φύσης αυτού του συστήματος που έχει την ανάγκη να δημιουργεί συνέχεια καινούργιες αγορές, επειδή αλλιώς δημιουργεί τεράστιες κρίσεις. Έτσι, λοιπόν, βρήκε νέο πεδίο να επεκταθεί για να παράξει κέρδος απ’ τα βουνά, που μέχρι τώρα σε κάποιος βαθμό της είχαν γλυτώσει. Μια πράσινη βιτρίνα του καπιταλισμού που υπόσχεται ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να παράγουμε και να καταναλώνουμε -με τον τρόπο που το κάναμε μέχρι τώρα- χωρίς να καταστρέψουμε τον πλανήτη. Αυτή είναι η υπόσχεση του κράτους του καπιταλισμού που διαρκώς φάσκει και αντιφάσκει».

Οι περιοχές Natura

Σήμερα, η Γερμανία -μια απ’ τις πρώτες χώρες που ξεκίνησαν να εγκαθιστούν αιολικά-, έχει εξαντλήσει τον χώρο που μπορούν να τοποθετηθούν αιολικά και, παρόλα αυτά, δεν έχει ανεξαρτητοποιηθεί απ’ τα ορυκτά καύσιμα. Αντίθετα, ανοίγουν διαρκώς καινούργια λιγνιτωρυχεία. Στη Γερμανία, βέβαια, υπάρχει και νομοθετικό πλαίσιο που προστατεύει ψηλά βουνά και περιοχές Natura. 

«Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, δεν πρέπει να συμβαίνει σε άλλη χώρα. Το 2020, η κυβέρνηση άλλαξε την τροπολογία και ουσιαστικά επιτρέπει πλέον το χτίσιμο ΑΠΕ μέσα στις περιοχές Natura. Την ίδια χρονιά, η Ελλάδα καταδικάστηκε, μιας κι οφείλει σαν χώρα να θέσει στόχους προστασίας στις περιοχές αυτές, κάτι που φυσικά δεν έκανε ποτέ. Όλη η νομοθεσία αυτήν τη στιγμή δημιουργεί έωλες καταστάσεις προς το συμφέρον των επενδυτών. Απ’ τη στιγμή που επεμβαίνουν στο δίκτυο Natura, σε προστατευόμενες περιοχές, σε περιοχές αναδασωτέες, είναι κατ’ εξοχήν αντισυνταγματικό, καθώς παραβιάζονται θεμελιώδη συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα, όπως αυτό στο περιβάλλον, στην υγεία του ανθρώπου».

«Η κατεύθυνση που παίρνει η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός είναι ξεκάθαρη, το έχει πει, άλλωστε, και δημοσίως, ότι θέλει δηλαδή να καταστήσει την Ελλάδα, μπαταρία και ενεργειακό κόμβο της Ευρώπης. Κάτι τέτοιο δημιουργεί από μόνο του σοβαρές πολιτικές, γεωπολιτικές, κοινωνικές, βιοτικές και περιβαλλοντικές προεκτάσεις. Όταν θα παράγουμε παραπάνω ενέργεια απ’ όσο έχει ανάγκη η χώρα, η υπόλοιπη θα γίνει αντικείμενο εμπορεύματος.  Η ιστορία έχει δείξει ότι όποια χώρα έχει ενεργειακό απόθεμα, κινδυνεύει με πολέμους».

Περιβαλλοντικές επιπτώσεις

«Μεγάλο ζήτημα στις περιοχές Natura, είναι τα ήδη ζώων και πτηνών που φιλοξενούν. Ο γύπας, ο μαυρόγυπας και το όρνιο, είναι πολύ σημαντικά για την άγρια πανίδα, γιατί είναι πτωματοφάγα. Η εξαφάνιση αυτών των ειδών, ειδικά στην Ελλάδα που έχουμε ελάχιστα ζευγάρια, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην τροφική αλυσίδα. Πολλά απ’ αυτά, θανατώνονται απ’ τα πτερύγια των ανεμογεννητριών».

«Η υποκρισία της Ε.Ε. είναι τεράστια. Υποτίθεται ότι μετά και την πράσινη συμφωνία, η διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι ισάξια με την ανθρώπινη ανάπτυξη, στην πράξη όμως αυτό δεν φαίνεται πουθενά. Μπροστά στην “ανάπτυξη” του ανθρώπου, όλα επιτρέπονται. Ένα επίσης μεγάλο θέμα, είναι τα απόβλητα. Για να χτιστεί μια Α/Γ, δημιουργείται πρώτα η βάση που είναι σε μέγεθος γηπέδου και βρίσκεται υπό του πρώτου στρώματος του εδάφους. Η βάση αυτή, ακόμη και στο τέλος του κύκλου ζωής των Α/Γ, δεν απομακρύνεται. Αυτό σημαίνει ότι άμα βρέξει, το νερό δεν περνάει στο έδαφος κι άρα δεν τροφοδοτούνται οι υπόγειοι υδροφόροι ορίζοντες, επηρεάζοντας και τη βλάστηση».

«Επίσης, τα μπάζα. Όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος ζωής των αιολικών σταθμών, κανονικά υποχρεούται η όποια εταιρεία να απομακρύνει αυτά τα χαρακτηριστικά -όχι τη βάση-. Αυτό στην Ελλάδα δεν συμβαίνει πάντα. Ενώ ο κύκλος ζωής των αιολικών σταθμών υπολογίζεται στα 20 χρόνια, έχει τύχει στην Εύβοια σε 8 χρόνια να έχει σταματήσει το έργο και τα έχουν ακόμη εκεί να σαπίζουν. Στη χώρα μας, δεν δεσμεύεται εξαρχής κανένα ποσό από τα κέρδη της εταιρείας, ούτε προβλέπεται απ’ τη νομοθεσία κάποια επίπτωση άμα δεν απεγκαταστήσει το έργο. Έτσι, για να αποφύγουν το έξοδο, όταν το αιολικό δεν λειτουργεί μπορεί απλά να “βαράει κανόνι” και άντε βρες τους. Να πούμε στο σημείο αυτό ότι τα πτερύγια των ανεμογεννητριών δεν ανακυκλώνονται καν».

«Έχει υπάρξει ήδη στην Ελλάδα μια καταγεγραμμένη περίπτωση πρόκλησης πυρκαγιάς από ανεμογεννήτρια (Νάξος 2022). Σημαντική, επίσης, η επίδραση τους στην ερημοποίηση που “αγγίζει” περισσότερο τους ανθρώπους. Η κίνηση των πτερυγίων που προκαλείται από τον αέρα δημιουργεί επιπλέον τοπικό αέρα και πιέσεις, που επηρεάζουν το έδαφος, (για παράδειγμα εμποδίζοντας το φαινόμενο της πάχνης) και ξεραίνοντάς το. Αποτέλεσμα είναι η μείωση της υγρασίας και συνεπώς και της βλάστησης, με τελική περιβαλλοντική επίπτωση την ερημοποίηση».

Ο παραλογισμός των ΜΠΕ

«Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, που καταθέτουν οι εταιρείες για να δείξουν ότι υπάρχει επιστημονική διαδικασία από πίσω και ότι οι Α/Γ δεν μπαίνουν όπου να ‘ναι, λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν τι συμπεριλαμβάνουν και αυτοί είναι κυρίως εκείνοι που τις γράφουν και οι άνθρωποι του κινήματος που τις διαβάζουν. Αρκεί να πούμε ότι έχει υπάρξει ΜΠΕ, όπου ο μελετητής είναι ίδιος με τον επενδυτή. Επίσης, έχει υπάρξει μελέτη για την Πίνδο που αναφέρει στην πανίδα ενδημικά είδη της Κρήτης και μελέτη που λέει για ψάρια στον Κιθαιρώνα, που ο Κιθαιρώνας δεν έχει ούτε ρυάκι. Τέλος, έχει υπάρξει μελέτη που στην πανίδα στα θηλαστικά, αναφέρει τον βάτραχο». .

Τα παιδιά μου λένε ότι η ανθρωπότητα χρειάζεται, πάνω απ’ όλα αυτά, σωστή διαχείριση των τεχνολογικών εργαλείων του ανθρώπου. «Όση ενέργεια χρειαζόμαστε, τόση να παράγεται -το πόση χρειαζόμαστε και ποιος το αποφασίζει άλλη, μεγάλη κουβέντα-, ώστε να μη γίνεται αντικείμενο εμπορεύματος, αλλά να είναι δημόσιο αγαθό».

Nevronas Festival

Με αυτή τη ρήση του Γκαίτε ως σύνθημα, έρχεται το 3ο Nevronas FESTival στην Τεχνόπολη, με πάνω από 300 ανάπηρους και μη καλλιτέχνες που αποδεικνύουν ότι δεν είναι η τέχνη που κάνει τους διαχωρισμούς, αλλά οι κοινωνίες.

Ο αποκλεισμός των αναπήρων τόσο από τη σκηνή για ένα πλέγμα αιτιών, όσο και από τις θέσεις των θεατών, λόγω της έλλειψης προσβασιμότητας πάρα πολλών χώρων πολιτισμού, είναι η σκληρή ελληνική πραγματικότητα. Ειδικά στη χώρα μας, οι ανάπηροι καλλιτέχνες που έχουν καταφέρει να βρουν κανάλι επικοινωνίας με το κοινό είναι ελάχιστοι, λόγω των πολλαπλών αποκλεισμών που βιώνουν.

Από την άλλη, τα άτομα με αναπηρία αποκλείονται και από την εμπειρία και κατανάλωση των πολιτιστικών προϊόντων ως θεατές. Πόσες θεατρικές παραστάσεις ακόμα και μεγάλων φορέων -στις μικρότερες παραγωγές τα κόστη είναι σχεδόν απαγορευτικά- έχουν υπέρτιτλους ή διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα; Φυσικά και τα άτομα με κινητική βλάβη θα αντιμετωπίσουν πάμπολλες δυσκολίες και στη διαδρομή, αλλά και στον ίδιο τον χώρο πολιτισμού που θα επιλέξουν, καθώς η προσβασιμότητα σε θέατρα, κινηματογράφους, συναυλιακούς χώρους κ.ο.κ. είναι ελλιπέστατη.

Στον αντίποδα όλων αυτών των συνθηκών που καθιστούν την αναπηρία αιτία αποκλεισμού καλλιτεχνών και θεατών, στέκεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το Nevronas FESTival που έρχεται στην Τεχνόπολη από τις 8 έως και τις 12 Νοεμβρίου. Πάνω από 300 καλλιτέχνες, ανάπηροι και μη, συμπεριληπτικά καλλιτεχνικά σχήματα διοργανώνουν θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, παραστάσεις χορού, ταινίες, εκθέσεις, καλλιτεχνικά εργαστήρια, εμπνευσμένες ομιλίες και συζητήσεις. Τα δρώμενα αυτά μπορεί να τα απολαύσει το σύνολο του κοινού, χωρίς κανένα περιορισμό -και αυτό μόνο δεδομένο δεν είναι στην Ελλάδα.

«Στόχος μας, μέσω της τέχνης, να αναδείξουμε το ταλέντο και την αξία των ανάπηρων καλλιτεχνών, να επικοινωνήσουμε τις ιστορίες και τις δράσεις τους για ισοτιμία και να υποστηρίξουμε έμπρακτα τις προσπάθειες της αναπηρικής κοινότητας. Παράλληλα, Σωματεία, Σύλλογοι, Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις, ΑΜΚΕ και Εταιρείες θα φροντίζουν να ενημερώνουν τους επισκέπτες για καμπάνιες και πρωτοβουλίες που προωθούν την Συμπερίληψη και την Προσβασιμότητα», τονίζουν οι διοργανωτές του μεγαλύτερου Προσβάσιμου και Συμπεριληπτικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών.

“Feel the Art your own way” είναι το σύνθημα των διοργανωτών αυτής της γιορτής συμπερίληψης. «Έχοντας την εμπειρία διοργάνωσης και διεξαγωγής των δύο προηγούμενων Nevronas FESTival, κατανοούμε την αναγκαιότητα για επιπλέον προσβασιμοποίηση του χώρου και των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Παρόλο που έχουμε επιλέξει την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων ακριβώς λόγω της υπάρχουσας προσβασιμότητας, δεσμευόμαστε να λάβουμε μέτρα για την περαιτέρω προσβασιμοποίηση του δομημένου περιβάλλοντος, με τη βοήθεια των συνεργατών μας από την εταιρεία AccessLab», σημειώνει η διοργάνωση.

Πέντε ημέρες τέχνη, 90 δράσεις, πάνω από 300 καλλιτέχνες

Το πλούσιο πενθήμερο πρόγραμμα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την προβολή του ντοκιμαντέρ «Λώξη» των Δημήτρη Ζάχου, Θανάση Καφετζή για την Λωξάνδρα, μια ηθοποιό με σύνδρομο Down, την παράσταση «O Μικρός Πρίγκιπας» της συμπεριληπτικής θεατρικής Ομάδας «ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ», την παράσταση χορού «Ορατότητα στις Αόρατες Αναπηρίες» από τη μικτή ομάδα χορού “ThisAbility”, το εργαστήριο ψυχικής ενδυνάμωσης και προσωπικής ανάπτυξης στηριγμένο στην «Τέχνη της Σύνδεσης» της Αγγελικής Βούλγαρη (Hopeart)/(No One Forgotten project), διαδραστική Performance Capoeira και πολλές άλλες δράσεις για παιδιά και ενήλικες.

Στο συναυλιακό πρόγραμμα, μεταξύ άλλων, συναντάμε την Κυριακή τους C-THROUGH με τη Μάρθα Φριντζήλα και την Αντρέα Μαρία Καπίρη, με opening act των Music Heals με τον Πάνο Μουζουράκη και την Τρίτη, έρχονται οι Bandokafenio με τον Πάνο Βλάχο. Όλες οι συναυλίες, φυσικά, πραγματοποιούνται με διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα, ζωντανό υπερτιτλισμό και ζωντανή προβολή υπερτίτλων (εξωτερικό stage).

Για το πλήρες πρόγραμμα του φεστιβάλ, μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ. Δίνουμε ραντεβού στο 3ο Nevronas FESTival, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. «Ελάτε να γιορτάσουμε ΜΑΖΙ!»

Ομάδες υποστηρικτών του Ντόναλντ Τραμπ έστειλαν μηνύματα για τη συγκρότηση παρατηρητών έτοιμων να αμφισβητήσουν τις ψήφους σε περιοχές με πλειοψηφία Δημοκρατικών. Κάποιοι ανάρτησαν εικόνες ένοπλων ατόμων, ενώ άλλοι διέδωσαν θεωρίες συνωμοσίας, υποστηρίζοντας ότι οποιοδήποτε αποτέλεσμα εκτός από νίκη του Τραμπ θα αποτελούσε «αδικία» που χρήζει εξέγερσης.

«Η μέρα πλησιάζει, που δεν θα είναι δυνατόν να παραμείνουμε ουδέτεροι», δήλωσε ανάρτηση από Proud Boys, ακροδεξιάς οργάνωσης που πρωτοστάτησε στην επίθεση της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο. «Ή θα είσαι στο πλευρό της αντίστασης ή θα αποδεχτείς τον ζυγό της τυραννίας και της καταπίεσης».

Το Telegram, περισσότερο από άλλες πλατφόρμες, έχει γίνει κεντρικό εργαλείο συντονισμού για ακραίες ομάδες, με ψηφιακές καμπάνιες που οδηγούν σε πραγματική τους δράση.

Η ανάλυση των New York Times σε πάνω από ένα εκατομμύριο μηνύματα από σχεδόν 50 κανάλια του Telegram με συνολικά 500.000 μέλη αποκάλυψε ένα μεγάλο δίκτυο που στοχεύει στην αμφισβήτηση των εκλογών και την παρέμβαση στη διαδικασία ψηφοφορίας. Πολλά από αυτά τα κανάλια δημιουργήθηκαν μετά τις εκλογές του 2020, δείχνοντας την αυξανόμενη οργάνωση του κινήματος που αμφισβητεί την εκλογική νομιμότητα.

Οι Times εξέτασαν μηνύματα από ομάδες «εκλογικής ακεραιότητας» σε πολιτείες όπως η Πενσυλβάνια, η Τζόρτζια και το Μίσιγκαν, γεμάτα παραπληροφόρηση και θεωρίες συνωμοσίας, συχνά με βίαιες εικόνες.

Περισσότερες από 4.000 αναρτήσεις καλούν τα μέλη σε τοπικές συνελεύσεις, διαδηλώσεις, και οικονομική στήριξη, ενώ άλλες τους ενθαρρύνουν να προετοιμαστούν για βία, εντείνοντας τη ρητορική της ακροδεξιάς στον φυσικό κόσμο.

Στο Νιου Χάμσαϊρ, ένα κανάλι Telegram προέτρεψε τους πολίτες να αμφισβητήσουν τοπικούς αξιωματούχους στην καταμέτρηση των επιστολικών ψήφων. Στη Τζόρτζια, υποστηρικτές ενθαρρύνονται να παρευρεθούν σε εκλογικές συνεδριάσεις και να απαιτήσουν περιορισμούς στην επιστολική ψήφο, ενώ σε άλλες περιοχές κάποιοι κάλεσαν σε παρακολούθηση εκλογικών κέντρων με κάμερες.

Η πρώην αναλύτρια πληροφοριών της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης, Κάθριν Κινέιλι, δήλωσε πως οι απόψεις στο Telegram είναι προειδοποίηση για τα γεγονότα που μπορεί να επακολουθήσουν την ημέρα των εκλογών. «Το Telegram είναι συχνά κεντρικό για την πραγματική οργάνωση ανθρώπων να εμπλακούν σε offline δραστηριότητες», ανέφερε η Κινέιλι, που τώρα εργάζεται στο Ινστιτούτο Στρατηγικού Διαλόγου, παρακολουθώντας την πλατφόρμα ως εργαλείο στρατολόγησης και ριζοσπαστικοποίησης σε ακραία κινήματα.

Το Telegram ανακοίνωσε ότι ενισχύει την παρακολούθηση περιεχομένου και συνεργάζεται με αρχές για την αφαίρεση «παράνομου περιεχομένου».

Η διοίκηση του νοσοκομείου Χαλκίδας κατέθεσε μήνυση για «συκοφαντική δυσφήμιση» κατά της προέδρου του συλλόγου εργαζομένων, υποστηρίζοντας ότι αυτή ενεργεί για «προσωπικό συμφέρον». Αιτία της μήνυσης ήταν εξώδικο που κατατέθηκε από τον σύλλογο για τα απογευματινά, επί πληρωμή χειρουργεία και ιατρεία. Η πρόεδρος Ιωάννα Ιωάννου αναφέρει ότι η μήνυση βασίζεται σε ισχυρισμούς για «ψευδείς μηνύσεις» και «ψευδείς καταθέσεις» και κατηγορείται ότι δρα για «προσωπικό της συμφέρον».

Όπως σημειώνει η Ιωάννου, «Ποιο προσωπικό συμφέρον; Τι θα κερδίσει δηλαδή η πρόεδρος… μπορούν να μας το αιτιολογήσουν; Όμως η μήνυση κατατέθηκε, έπειτα από ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ.!»

Σε παλαιότερη ανάρτησή της, η πρόεδρος είχε γράψει: «Τρίτη 19/03 κατατέθηκε εξώδικη διαμαρτυρία, από το Σύλλογο εργαζομένων του νοσοκομείου Χαλκίδας, για τα απογευματινά χειρουργεία και ιατρεία, επί πληρωμή! Στάλθηκε στο Διοικητή και σε όλους τους άμεσα εμπλεκόμενους! Έτσι κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει! Οι αποφάσεις έχουν ονοματεπώνυμα και οι πιέσεις που ασκούνται, ιδιαίτερα στο νοσηλευτικό, είναι γνωστές!»

Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) καταδικάζει τη «μήνυση για δήθεν “συκοφαντική δυσφήμιση”» από τη διοίκηση, χαρακτηρίζοντάς την ως «πρωτοφανή συνδικαλιστική δίωξη», που αποσκοπεί να εκφοβίσει τους εργαζομένους και να διευκολύνει την πολιτική της εμπορευματοποίησης του ΕΣΥ. Η ΟΕΝΓΕ επισημαίνει πως «η μήνυση καταφέρεται ενάντια στη μήνυση που ο Σύλλογος Εργαζομένων, όχι μόνη της η Πρόεδρος, κατέθεσε στις 4 Απρίλη 2024, για τη λειτουργία των επί πληρωμή απογευματινών χειρουργείων». Αποκρύπτεται επίσης ότι «στις 19 Μαρτίου 2024, ο Σύλλογος Εργαζομένων απέστειλε εξώδικη διαμαρτυρία προς τη Διοίκηση… για τις επικίνδυνες συνθήκες στα χειρουργεία λόγω των τραγικών ελλείψεων προσωπικού».

Η ΟΕΝΓΕ καταγγέλλει τη «μήνυση σε βάρος της συναδέλφισσας» ως μέρος μιας γενικευμένης πίεσης κατά υγειονομικών σε όλη τη χώρα, και καλεί όλα τα σωματεία να απαιτήσουν την άμεση απόσυρσή της, υπογραμμίζοντας πως «Η απόπειρα τρομοκράτησης των εργαζομένων του νοσοκομείου Χαλκίδας θα πέσει στο κενό».

Οι δύο πλευρές έκαναν διαπραγματεύσεις μέχρι αργά την Κυριακή. Τα κύρια ζητήματα τις τελευταίες ημέρες ήταν αν οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να λάβουν μια διάταξη «δίκαιης αιτίας» στη σύμβασή τους, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να απολυθούν μόνο για ανάρμοστη συμπεριφορά ή άλλο παρόμοιο λόγο. Διαπραγματεύτηκαν επίσης αυξήσεις μισθών και ισότητα στους μισθούς, καθώς και τις πολιτικές επιστροφής στο γραφείο.

Η διοίκηση των Times είπε σε ένα email προς τους εργαζομένους την Κυριακή ότι είχε προσφέρει ετήσια αύξηση μισθού 2,5%, 5% αύξηση για προαγωγές και μπόνους ικανοποίησης 1.000 $. Ανέφερε επίσης ότι η εταιρεία θα διατηρήσει τις τρέχουσες απαιτήσεις εργασίας εντός γραφείου για δύο ημέρες την εβδομάδα έως τον Ιούνιο, ενώ θα επιτρέπει στους υπαλλήλους να εργάζονται πλήρως εξ αποστάσεως για τρεις εβδομάδες το χρόνο.

Η ένωση των εργαζομένων ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι τα μέλη της θα διαδηλώνουν καθημερινά έξω από τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας από τις 9 το πρωί της Δευτέρας.

«Δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να δείξουμε τη δύναμη της δουλειάς μας», είπε η Κάθι Ζανγκ, η πρόεδρος μονάδας της ένωσης. «Παρ’ όλα αυτά, είμαστε έτοιμοι να διαπραγματευτούμε και να φέρουμε αυτό το συμβόλαιο εις πέρας».

Η ένωση των εργαζομένων είπε ότι ζητούσε από τους αναγνώστες να τιμήσουν την προσπάθειά τους με το να μην παίζουν τα Times Games, όπως το Wordle, και με το να αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν την εφαρμογή Μαγειρική. Πρόσθεσε ότι είχε καταθέσει πολλές κατηγορίες αθέμιτης εργασιακής πρακτικής κατά των Times στο National Labor Relations Board για τις εντολές επιστροφής της εταιρείας στο γραφείο και τις προσπάθειές της να ανακρίνει μέλη σχετικά με τις προθέσεις τους να απεργήσουν.

Το συνδικάτο ψήφισε στις 10 Σεπτεμβρίου για να εγκρίνει την απεργία με την πρόθεση να εγκαταλείψει τη δουλειά την ημέρα των εκλογών, όταν αναμένεται άλμα στο αναγνωστικό κοινό. Τα περισσότερα από 600 μέλη της ένωσης διατηρούν τα συστήματα back-end που εκτελούν την ψηφιακή λειτουργία των Times.

Μια εκπρόσωπος των Times είπε ότι η εταιρεία είχε «ισχυρά σχέδια για να διασφαλίσει ότι είμαστε σε θέση να εκπληρώσουμε την αποστολή μας και να εξυπηρετήσουμε τους αναγνώστες μας».

Εκλογές ΗΠΑ

Πώς διεξάγονται οι εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες; Τι ρόλο παίζουν οι “πολιτείες-κλειδιά” και τι συμβαίνει αν οι δύο μεγάλοι υποψήφιοι βρεθούν σε ισοπαλία;

Στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος δεν εκλέγεται μέσω απλής εθνικής λαϊκής ψήφου, αλλά μέσω μιας διαδικασίας που περιλαμβάνει το Εκλογικό Κολέγιο. Οι ψηφοφόροι ρίχνουν τις ψήφους τους για τους «εκλέκτορες», εκπροσώπους που θα ψηφίσουν για έναν προεδρικό υποψήφιο. Το Εκλογικό Κολέγιο αποτελείται από 538 εκλέκτορες, που αντιστοιχούν στους 435 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, 100 Γερουσιαστές και 3 εκλέκτορες για την Ουάσιγκτον, D.C. Για να κερδίσει, ένας υποψήφιος πρέπει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των 270 εκλεκτόρων. Κάθε πολιτεία έχει διαφορετικό αριθμό εκλεκτόρων, που βασίζεται κυρίως στον πληθυσμό της.

Οι προεδρικοί υποψήφιοι στις ΗΠΑ έχουν ήδη ανακοινώσει τους εκλέκτορες που στηρίζουν σε κάθε πολιτεία. Την ημέρα των εκλογών, οι ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες για να επιλέξουν τον πρόεδρο που επιθυμούν και, κατά συνέπεια, τους εκλέκτορες του συγκεκριμένου κόμματος. Έτσι, ουσιαστικά, οι Αμερικανοί ψηφίζουν ποιον επιθυμούν να υποστηρίξει η πολιτεία τους για την προεδρία.

Σχεδόν όλες οι πολιτείες, εκτός του Μέιν και της Νεμπράσκα, χρησιμοποιούν το σύστημα “Winner take all”. Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα με τις περισσότερες ψήφους στην πολιτεία (όπως προαναφέρθηκε) κατακτά όλες τις εκλεκτορικές ψήφους που της αναλογούν.

Για παράδειγμα, εάν το Δημοκρατικό Κόμμα κερδίσει έστω και με μία ψήφο διαφορά στην Καλιφόρνια, τότε στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων διορίζονται 54 Δημοκρατικοί εκλέκτορες.

@dwnews With the US election on Tuesday, the debate over its voting system is once again in the spotlight. Many argue it distorts democratic principles, while others see it as essential for balancing regional interests. As Americans prepare to turn up at the polls, the Electoral College's role — and its relevance — remains a major talking point. #dwnews #uselection #vote #kamalaharris #donaldtrump #democracy ♬ original sound – DW News

Το σύστημα “Winner take all” συχνά επικρίνεται, καθώς μπορεί να επιτρέψει σε έναν υποψήφιο να κερδίσει την πλειοψηφία των εκλεκτόρων και να εκλεγεί πρόεδρος, ακόμα και αν δεν έχει συγκεντρώσει την πλειοψηφία των ψήφων σε εθνικό επίπεδο. Αυτό συνέβη το 2016, όταν η Χίλαρι Κλίντον εξασφάλισε την πλειοψηφία των ψήφων, αλλά έχασε την προεδρία, καθώς δεν είχε τον απαραίτητο αριθμό εκλεκτόρων.

Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι αποτελούν τους διαχρονικούς αντιπάλους στην πολιτική σκηνή των Ηνωμένων Πολιτειών και είναι τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας, από τα οποία σχεδόν πάντα προκύπτει ο εκάστοτε πρόεδρος.

Ωστόσο, στην κούρσα για την προεδρία συμμετέχουν επίσης μικρότερα κόμματα και ανεξάρτητοι υποψήφιοι. Εξαιτίας της επικράτησης των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων, συχνά θεωρείται πως, ειδικά εάν το αποτέλεσμα είναι αμφιλεγόμενο, μια ψήφος για «τρίτο» κόμμα χαραμίζεται.

Στη φετινή εκλογική αναμέτρηση συμμετέχουν οι εξής:

  • Κάμαλα Χάρις – Δημοκρατικό Κόμμα
  • Ντόναλντ Τραμπ – Ρεπουμπλικανικό Κόμμα
  • Τζιλ Στάιν – Πράσινο Κόμμα
  • Τσέις Όλιβερ – Φιλελεύθερο Κόμμα
  • Κλαούντια ντε λα Κρουζ – Κόμμα για τον Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση
  • Κόρνελ Γουέστ – ανεξάρτητος υποψήφιος

Η Ημέρα των Εκλογών στις ΗΠΑ πραγματοποιείται την πρώτη Τρίτη του Νοεμβρίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας, οι πολίτες ψηφίζουν για τον υποψήφιο της επιλογής τους, αλλά αυτή η ψήφος είναι στην πραγματικότητα μια «λαϊκή ψήφος» και δεν εκλέγει απευθείας τον πρόεδρο. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αυτές οι ψήφοι καθορίζουν ποιοι εκλέκτορες θα υποστηρίξουν συγκεκριμένους υποψηφίους, και αυτοί οι εκλέκτορες αργότερα ψηφίζουν επίσημα για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο.

Το Εκλογικό Κολέγιο συνεδριάζει τον Δεκέμβριο, μετά τις εκλογές, και οι εκλέκτορες ψηφίζουν επίσημα για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο. Αυτή η διαδικασία είναι έμμεση, καθώς οι πολίτες ουσιαστικά εκλέγουν τους εκλέκτορες που θα αποφασίσουν το αποτέλεσμα. Ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει την πλειοψηφία των 270 εκλεκτόρων γίνεται πρόεδρος.

Η εκλογική διαδικασία στις ΗΠΑ επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως η στρατηγική των κομμάτων, τα οικονομικά δεδομένα, η δημοτικότητα των υποψηφίων και φυσικά τις πολιτείες-κλειδιά ή swing states, όπως ονομάζονται.

Οι πολιτείες αυτές δεν έχουν σταθερό εκλογικό προσανατολισμό, και παίζουν κρίσιμο ρόλο καθώς μπορούν να καθορίσουν την τελική έκβαση των εκλογών.

Swing States θεωρούνται οι παρακάτω:

  • Αριζόνα (8 εκλέκτορες)
  • Τζόρτζια (16 εκλέκτορες)
  • Μίσιγκαν (16 εκλέκτορες)
  • Νεβάδα (6 εκλέκτορες)
  • Βόρεια Καρολίνα (15 εκλέκτορες)
  • Πενσυλβάνια (20 εκλέκτορες)
  • Ουισκόνσιν (10 εκλέκτορες)

Μια νίκη σε μια από αυτές τις πολυπληθείς πολιτείες, όπως η Πενσυλβάνια ή το Μίσιγκαν, μπορεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση σε έναν υποψήφιο, ακόμη κι αν η επικράτησή του σε εθνικό επίπεδο είναι οριακή.

@brutamerica With Election Day just around the corner, swing states are the talk of the town.  But what do you actually know about the seven key swing states? #swingstate #battlegroundstate #election2024 ♬ original sound – Brut.

Η αμερικανική εκλογική διαδικασία προσελκύει μεγάλο διεθνές ενδιαφέρον, καθώς η έκβαση των εκλογών επηρεάζει σημαντικά τις διεθνείς σχέσεις και την παγκόσμια οικονομία. Η θέση των ΗΠΑ ως υπερδύναμη και οι πολιτικές του εκάστοτε προέδρου έχουν συχνά αντίκτυπο σε ζητήματα όπως το εμπόριο, η ασφάλεια και η κλιματική αλλαγή.

Η διαδικασία των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ μπορεί να φαίνεται περίπλοκη και πολλές φορές προκαλεί συζητήσεις για την ανάγκη αλλαγών. Ωστόσο, αποτελεί έναν θεσμό με μακρά ιστορία και έχει σημαντική επιρροή τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Κώστα Ζαφειρόπουλου για τo efsyn.gr, με πρωτοβουλία της ισραηλινής ΜΚΟ “Swords of Iron” οργανώνονται τετραήμερα ταξίδια στην Ελλάδα, παρέχοντας ανάπαυλα σε Ισραηλινούς στρατιώτες. Στόχος αυτών των «θεραπευτικών ταξιδιών» είναι η ψυχική και σωματική ανακούφιση πριν επιστρέψουν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Παλαιστίνη.

Αυτά τα ταξίδια, κόστους 1.200 ευρώ και καλυπτόμενα εν μέρει από δωρεές κυρίως Ισραηλινών της διασποράς, περιλαμβάνουν δραστηριότητες στη φύση και αξιοθέατα, όπως περιηγήσεις στην Αθήνα και σε ιστορικούς χώρους. H χώρα μας αξιοποιείται για να υποστηρίξει με διάφορες μορφές το καθεστώς Νετανιάχου.

Οι στρατιώτες συμμετέχουν σε πεζοπορίες, ράφτινγκ, βουτιές σε λίμνες, ενώ διατίθεται εξοπλισμός μουσικής και οργανώνονται εκδρομές με τζιπ και SUV σε γραφικές τοποθεσίες, προσφέροντάς τους «ευκαιρία να επεξεργαστούν τα ψυχικά και σωματικά σημάδια της μάχης» σε ένα γαλήνιο περιβάλλον, μια ευκαιρία που χιλιάδες αθώοι παλαιστίνιοι δεν θα έχουν ποτέ.

Η καμπάνια της ΜΚΟ, «Ανάσα», επιτρέπει στους στρατιώτες να «αναπνεύσουν ξανά ελεύθερα» και να βιώσουν μια προσωρινή ανακούφιση από το άγχος του πολέμου. Σύμφωνα με την “Swords of Iron”, το πρόγραμμα αφορά πρωτίστως τους στρατιώτες Τσαγιάλ, δηλαδή όσους Ισραηλινούς του εξωτερικού υπηρετούν την πατρίδα χωρίς να έχουν οικογένεια στο Ισραήλ. Όταν γυρίζουν πίσω στην πατρίδα τους πολλοί από αυτούς ανήκουν σε μια ομάδα «σάρωσης και εκκένωσης πτωμάτων».

Σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, φαίνονται στρατιώτες και μέλη οικογενειών να απολαμβάνουν τον χρόνο τους στην Ελλάδα, κάνοντας εκδρομές, διασχίζοντας βουνά, και εξερευνώντας τοπία, πάντα με τη σημαία του Ισραήλ. Παρόμοιες δραστηριότητες φιλοξενούνται και στην Κύπρο, σε ξενοδοχεία και σπα ορεινών περιοχών, ενισχύοντας τη χαλάρωση των στρατιωτών.

Σημειώνεται πως το όνομα της οργάνωσης (Iron Swords) συμπίπτει με την στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ μετά την 7η Οκτωβρίου 2023.

Πριν καλά-καλά τελειώσει η πανδημία του κορονοϊού η οποία έβαλε τον πλανήτη σε μία πρωτόγνωρη συνθήκη, τραυματική για όλη την ανθρωπότητα, ένας νέος κίνδυνος ανέτειλε στα ανατολικά της Ευρώπης. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία γέννησε παγκόσμια ανησυχία. Κι όχι άδικα.

Εξάλλου, όπως έμελλε να αποδειχθεί και αργότερα, ο πόλεμος αυτός έχει ευρύτερες προεκτάσεις και ήρθε ως αποτέλεσμα της διαρκώς κλιμακούμενης έντασης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας σε μία ανανεωμένη εκδοχή Ψυχρού Πολέμου που έφερε και πάλι, μετά από πολλά χρόνια, τον πόλεμο σε ευρωπαϊκά εδάφη.

Έκτοτε μία σειρά από γεγονότα τα οποία πλέον εμπλέκουν και μια πολύ δύσκολη, εμπόλεμη συνθήκη και στη Μέση Ανατολή έχουν γιγαντώσει την παγκόσμια ανησυχία για έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πόσο πιθανό είναι κάτι τέτοιο;

Πριν λίγους μήνες, ο Υπουργός Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας προειδοποίησε ότι ο πλανήτης θα μπορούσε να εμπλακεί σε μεγάλης έκτασης πολεμικές συρράξεις στις οποίες πρωταγωνιστικό ρόλο θα παίξουν η Κίνα, η Ρωσία, η Βόρεια Κορέα και το Ιράν, μέσα στα επόμενα χρόνια. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «κινούμαστε από έναν μεταπολεμικό κόσμο σε έναν προπολεμικό».

Ομολογουμένως, υπάρχουν μερικοί πολύ σημαντικοί λόγοι ανησυχίας. Αφενός, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, διεξάγονται τόσο ο πόλεμος στην Ουκρανία όσο και αυτός στη Μέση Ανατολή. Σε αυτούς τους δύο πολέμους όχι μόνο δεν διαφαίνονται τάσεις αποκλιμάκωσης αλλά, ειδικά στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής, υπάρχει η εμπλοκή του Ιράν.

Ταυτόχρονα, λανθάνει των διεθνών media και ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ και της Κίνας στον Ειρηνικό Ωκεανό που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει «θέρετρο» εντάσεων σε επίπεδο γεωπολιτικής και με κάποιον τρόπο δεν έχει βρεθεί ακόμα στο φως της δημοσιότητας, κι ας είναι μία από τις πιο επικίνδυνες εστίες έντασης. 

Μέση Ανατολή

Η σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς απασχολεί τα ειδησεογραφικά δίκτυα από την 7η Οκτωβρίου του 2023 και ύστερα. Η επίθεση της Χαμάς, εκείνη την ημέρα, γέννησε μια απάνθρωπη απάντηση του Ισραήλ η οποία όχι μόνο σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και παιδιά, αλλά ταυτόχρονα αναστάτωσε όλη τη Μέση Ανατολή.

Έτσι, στον πόλεμο ενεπλάκη αρχικά η Χεζμπολάχ, μία ισλαμιστική οργάνωση με έδρα τον Λίβανο. Αργότερα έγινε κάτι που όλοι φοβούνταν εδώ και πολλά χρόνια. Η άμεση σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ είναι ήδη πραγματικότητα και σίγουρα αποτελεί την πιο σοβαρή κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή.

Στην εν λόγω σύγκρουση υπάρχει ένα πάρα πολύ σύνθετο πλέγμα συμμαχιών και εχθροτήτων, οι οποίες φτάνουν τελικά μέχρι τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, ενώ εμπλέκουν το σύνολο σχεδόν του αραβικού κόσμου και ενδεχομένως, από μεγαλύτερη απόσταση, την Κίνα.

Όπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και η πιθανότητα μίας νέας κλιμάκωσης της έντασης θα δημιουργήσει συνθήκες που μπορεί να θυμίσουν Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ουκρανία

Ο Πρόεδρος τη Ουκρανίας, Volodymyr Zelenskyy, στην προσπάθειά του να πείσει τη Δύση να παρέμβει ακόμα πιο ενεργά στον πόλεμο με τη Ρωσία, έχει αναφέρει πως η χώρα του είναι το τελευταίο προπύργιο, πριν ο Πούτιν στραφεί άμεσα εναντίον του ΝΑΤΟ. Σε περίπτωση βέβαια που η Ρωσία κερδίσει τον πόλεμο.

Τη στιγμή που μιλάμε και με το επίκεντρο να έχει γίνει κυρίως η Μέση Ανατολή, μοιάζει πολύ δύσκολο οποιαδήποτε δυτική χώρα, και φυσικά οι ΗΠΑ, να εμπλακούν άμεσα σε μία πολεμική σύρραξη με την Ουκρανία. Φαίνεται, όμως, ότι θα συνεχιστεί η στήριξη με όπλα και τεράστια χρηματικά ποσά.

Από την άλλη βέβαια, νέα ανησυχία έχει προκαλέσει η διαφαινόμενη συνεργασία μεταξύ της Ρωσίας και της Βόρειας Κορέας, η οποία εκφράζεται με την ανάπτυξη στρατευμάτων της Βόρειας Κορέας στο Κουρσκ, πράγμα που πρόδηλα δημιουργεί ένα νέο επίπεδο συναγερμού.

Kίνα

Αυτό που δεν έχουμε καταλάβει, όμως, είναι ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος έρχεται από τον πιο προσεκτικό παίκτη στη γεωπολιτική σκακιέρα. Τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Μέση Ανατολή, η Κίνα διατηρεί μία στάση ουδετερότητας ή μάλλον καλύτερα αναμονής. Ταυτόχρονα όμως, έχει πια επισημανθεί ότι η μεγαλύτερη απειλή για τη σταθερότητα είναι ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Κίνας.

Το πεδίο του ανταγωνισμού που είναι πιθανότερο να μας απασχολήσει την αμέσως επόμενη περίοδο είναι η Ταϊβάν και το ζήτημα της ανεξαρτησίας της. Η Κίνα βλέπει την Ταϊβάν ως μέρος της επικράτειάς της, την ώρα που οι ΗΠΑ στηρίζουν άμεσα το αυτονομιστικό κίνημα που μάλιστα βρίσκεται στην κυβέρνηση.

Το 2027 αναμένεται να είναι μία πολύ κρίσιμη χρονιά, καθώς στην Washington υπάρχει έντονη ανησυχία ότι ο Λαϊκός Στρατός της Κίνας, που ενισχύεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, θα προβεί σε μία εντυπωσιακή κίνηση, κατά την επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυσή του. Αν συνέβαινε, πράγματι, κάτι τέτοιο, η παγκόσμια γεωπολιτική ισορροπία θα δεχόταν ένα πανίσχυρο χτύπημα.

Τελικά, ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι κοντά;

Το κατά πόσο πράγματι ένας Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκεται μπροστά μας, προφανώς, δεν είναι εύκολο να απαντηθεί με βεβαιότητα. Το σίγουρο είναι ότι βρισκόμαστε πιο κοντά από κάθε άλλη περίοδο, μετά το πέρας του Ψυχρού Πολέμου, σε μία παγκόσμια πολεμική σύρραξη.

Οι ΗΠΑ δεν είναι πια η παγκόσμια υπερδύναμη που ήταν κάποτε, η Κίνα διεκδικεί πλέον τον χώρο της και η Μέση Ανατολή περιπλέκει τις διάφορες συμμαχίες. Σε όλα αυτά υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αστερίσκος. Η εκλογή του Donald Trump ή της Kamala Harris θα βάλει σίγουρα τα πράγματα σε μία συγκεκριμένη τροχιά.

Κατέληξε άλλος ένας κρατούμενος αστυνομικού τμήματος. Το απόγευμα της Δευτέρας, ένας κρατούμενος στο Αστυνομικό Τμήμα Αχαρνών έχασε τη ζωή του. Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΛ.ΑΣ., γύρω στις 18:45 ο άνδρας ανέφερε ότι αισθάνεται αδιαθεσία, γεγονός που γνωστοποίησαν αμέσως οι συγκρατούμενοί του στους αστυνομικούς. Οι αστυνομικοί μπήκαν στα κρατητήρια και βρήκαν τον άνδρα αναίσθητο.

Κλήθηκε άμεσα το ΕΚΑΒ, το οποίο μετέφερε τον άνδρα με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο «Αγία Όλγα», όπου και κατέληξε. Η σορός του θα εξεταστεί από ιατροδικαστή για να διακριβωθούν τα αίτια του θανάτου.

Σκοτεινός τουρισμός

Εκεί, όπου οι μνήμες ζωντανεύουν.

Τα τελευταία χρόνια, ο σκοτεινός τουρισμός αναδεικνύεται ως μια ιδιαίτερη μορφή ταξιδιωτικής εμπειρίας, με γνώμονα την προσέλκυση επισκεπτών που ενδιαφέρονται να ανακαλύψουν τραγικά γεγονότα του παρελθόντος, αιματηρές συμπλοκές και ανθρώπινες θυσίες. Στη χώρα μας, αυτό το είδος τουρισμού βρίσκει πρόσφορο έδαφος λόγω των πολυάριθμων τοποθεσιών μνήμης, της ταραχώδους ιστορίας και της ανάγκης υπενθύμισης των θηριωδιών που συνέβησαν κάποτε. Συχνά, οι ταξιδιώτες που επιλέγουν τον σκοτεινό τουρισμό, προσβλέπουν στη βέλτιστη κατανόηση της ιστορίας και στην εξερεύνηση του συναισθηματικού βάρους, με το οποίο είναι επιφορτισμένα τα σημεία όπου διαδραματίστηκαν αξιοσημείωτα γεγονότα. 

Το ψυχολογικό κίνητρο πίσω από την επιλογή του σκοτεινού τουρισμού συνδέεται άρρηκτα με την έμφυτη ανθρώπινη περιέργεια, την ενδεχόμενη προσδοκία για συναισθηματική φόρτιση και την αναζήτηση βαθύτερων νοημάτων σε ιστορικές τοποθεσίες. Ταξιδιώτες και επισκέπτες που επιλέγουν τέτοιους προορισμούς, τείνουν να αναζητούν μια μορφή προσωπικής κάθαρσης και ενδοσκόπησης, όπως καταδεικνύουν έρευνες της τουριστικής ψυχολογίας. Οι εμπειρίες τους δεν περιορίζονται μόνο στην παρατήρηση των τοποθεσιών, αλλά και στην ενδελεχή κατανόηση των συνεπειών της απερίγραπτης βίας και της θυσίας. Υπό αυτό το πρίσμα, οι σκοτεινοί τουριστικοί προορισμοί μπορούν να λειτουργήσουν ως εκπαιδευτικοί χώροι, όπου διατηρούνται μεν ζωντανές οι μνήμες, αλλά συγχρόνως εγείρονται προβληματισμοί ως προς τις ιστορικές φρικαλεότητες. 

Παραδείγματα σκοτεινού τουρισμού

Ως γνωστόν, οι πόλεμοι και οι καταστροφές έχουν πλήξει επανειλημμένα την Ελλάδα στο παρελθόν και, ως επιστέγασμα, έχουν δημιουργηθεί πολλά αντίστοιχα μνημεία, μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας. 

Δίστομο: Η σφαγή του Διστόμου, τον Ιούνιο του 1944, αποτελεί μία από τις πιο τραγικές στιγμές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα. Το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού διατηρεί τη μνήμη των θυμάτων, ενώ κάθε χρόνο διοργανώνονται τελετές μνήμης που προσελκύουν επισκέπτες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Η περιοχή αναδεικνύεται όχι μόνο ως προορισμός ιστορικής φύσεως, αλλά και ως τόπος συγκίνησης και περισυλλογής για τις θυσίες των αμάχων.

Σπιναλόγκα: Το νησί της Σπιναλόγκας στην Κρήτη, πρώην αποικία λεπρών, συνιστά δημοφιλή προορισμό ιστορικού χαρακτήρα. Παρότι είναι ευρέως γνωστή η ιστορία των ασθενών που ζούσαν απομονωμένοι εκεί μέχρι τη δεκαετία του 1950, η αφοπλιστική αύρα που διατρέχει το νησί μέχρι και σήμερα, συγκινεί τους ανθρώπους που το επισκέπτονται, προκειμένου να αντιληφθούν την τραγωδία και τον κοινωνικό αποκλεισμό που υπέστησαν οι κάτοικοι. Το νησί, γνωστό και από τη λογοτεχνία, έχει αποτελέσει πυρήνα δημιουργίας βιβλίων και τηλεοπτικών σειρών, φέρνοντας στο φως την ανάγκη για κατανόηση της περιθωριοποίησης και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Καλάβρυτα: Η περιοχή των Καλαβρύτων και το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, αποτελούν κομβικό σημείο σκοτεινού τουρισμού. Οι μαζικές εκτελέσεις και η καταστροφή του χωριού από τους Ναζί, το 1943, αποτυπώνονται δραματικά στο μνημείο και στο μουσείο, προσφέροντας μια ανατριχιαστική –αλλά και διδακτική– εικόνα για τη βία του πολέμου. Πολλοί επιλέγουν αυτούς τους χώρους, με σκοπό να τιμήσουν τα θύματα και να εμβαθύνουν στις τραγικές επιπτώσεις της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα.

Τα γερμανικά στρατιωτικά νεκροταφεία στο Μάλεμε της Κρήτης: Η Μάχη της Κρήτης, το 1941, και τα στρατιωτικά νεκροταφεία στο Μάλεμε, επαναφέρουν έντονα την ατμόσφαιρα παρελθοντικών συγκρούσεων, εκτελέσεων και καταστροφών.

Άλλα μνημεία και εγκαταλελειμμένοι χώροι: Υπάρχουν, επίσης, σημεία παραλλαγμένου χαρακτήρα, τα οποία έχουν εγκαταλειφθεί ή έχουν διατηρηθεί ως φορείς μνήμης διαφορετικών πτυχών, μα εξακολουθούν να προκαλούν δέος και νοσταλγία. Επί παραδείγματι, στη Σαμοθράκη βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι αρχαίοι χώροι λατρείας, όπως το Ιερό των Μεγάλων Θεών. Αυτοί οι χώροι βρίθουν από ιστορίες και μυστηριώδεις θρύλους, οπότε λειτουργούν ως πόλος έλξης για εκείνους που επιθυμούν να έρθουν σε επαφή με τα μυστικά του παρελθόντος.

Οι κοινωνικές και ηθικές προεκτάσεις

Ο σκοτεινός τουρισμός γεννά πολλά ηθικά διλήμματα, αφού οι τοπικές κοινωνίες, ενίοτε, αντιλαμβάνονται διαφορετικά τη διατήρηση και συντήρηση αυτών των τοποθεσιών. Αν και τα οικονομικά οφέλη είναι σημαντικά, υπάρχει ανησυχία μήπως η εκμετάλλευση τέτοιων ιστορικών γεγονότων για τουριστικούς σκοπούς αποδυναμώνει τη σημασία τους και λοιδωρεί τη μνήμη των θυμάτων. Σε περιοχές όπως το Δίστομο, φερειπείν, το να προσελκύονται επισκέπτες με αποκλειστικό σκοπό τη συγκίνηση ή την περιέργεια, ενδέχεται να αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από τους κατοίκους. Το επιμύθιο, πάντως, είναι η ανάγκη για ισορροπία μεταξύ της διατήρησης της ιστορικής μνήμης και του σεβασμού προς τους απογόνους των θυμάτων, ένα ζητούμενο που μάλλον συνιστά πρόκληση για τις τοπικές κοινωνίες και τους φορείς τουριστικής ανάπτυξης.

Η κερδοφορία;

Αν και η εμπορική πλευρά του σκοτεινού τουρισμού είναι μια ευαίσθητη παράμετρος, αποτελεί σημαντική πηγή εισοδήματος για πολλές περιοχές. Στα Καλάβρυτα, συγκεκριμένα, ο τουρισμός συμβάλλει σημαντικά στην τοπική οικονομία, υποστηρίζοντας μικρές επιχειρήσεις και ενισχύοντας τη βιώσιμη ανάπτυξη μέσω της αναστήλωσης και της συντήρησης ιστορικών χώρων. Ένα ηθικό και προσεκτικά σχεδιασμένο τουριστικό πρόγραμμα, μπορεί να συντελέσει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και στην ευαισθητοποίηση των επισκεπτών, προάγοντας τον τουρισμό χωρίς να παραβιάζει την ηθική διάσταση του θέματος.

Στο επίκεντρο, η ενσυναίσθηση

Καθώς οι τουριστικές τάσεις μεταβάλλονται, ο σκοτεινός τουρισμός αναμένεται να συνεχίσει να διεγείρει το συλλογικό ενδιαφέρον, ειδικά σε περιόδους κοινωνικών αλλαγών και αυξανόμενης επιθυμίας για ιστορική κατανόηση. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο σκοτεινός τουρισμός συνδέεται με το κίνημα του βιωματικού τουρισμού, όπου οι ταξιδιώτες επιθυμούν να βιώσουν αυθεντικές εμπειρίες. Όσον αφορά στην εγχώρια πραγματικότητα, ο σκοτεινός τουρισμός προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για περισυλλογή, αντίληψη της βίας και της αδικίας του παρελθόντος, με τα άτομα να ενστερνίζονται τη σημασία της μνήμης και να αναπτύσσουν περισσότερη ενσυναίσθηση. Αρκεί, πάντοτε, να διατηρείται η ισορροπία, καταδικάζοντας ρητώς τυχόν απόπειρες εμπορευματοποίησης.

ιερεας

Ο 40χρονος ιερέας που συνελήφθη στην Θεσσαλονίκη λόγω καταγγελίας της 17χρονης κόρης του ότι τη χτύπησε με χαστούκι, αφέθηκε ελεύθερος με τον περιοριστικό όρο να μην την προσεγγίσει μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Το Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο αποφάσισε επίσης να παραμείνει η ανήλικη προσωρινά με τη μητέρα της.

Η εισαγγελέας υπέβαλε ποινική δίωξη κατά του 40χρονου για ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη, μπροστά σε ανήλικο μέλος της οικογένειας, ενώ ζήτησε αντίγραφα της δικογραφίας για τον εισαγγελέα ανηλίκων.

Όπως κατήγγειλε η 17χρονη, ύστερα από καβγά, ο πατέρας της τη χαστούκισε δύο φορές, μπροστά στη 15χρονη αδελφή της. Κατά την ίδια καταγγελία, το περιστατικό συνέβη, χθες το μεσημέρι στο σπίτι τους, σε χωριό της Θεσσαλονίκης, όπου ο ιερέας διαμένει μαζί με τα τέσσερα από τα πέντε ανήλικα παιδιά του που έχει αποκτήσει με την 35χρονη πρώην σύζυγο του.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 40χρονος υπέβαλε μήνυση κατά της 17χρονης, ισχυριζόμενος ότι τον απείλησε με μαχαίρι, και αφέθηκε ελεύθερη με εντολή εισαγγελέα μετά τη σύλληψή της.

Ισραήλ

Το Ισραήλ ενημέρωσε επισήμως τον ΟΗΕ για την ακύρωση της συμφωνίας του με την Υπηρεσία Αρωγής και Έργων για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA), μετά από απόφαση της Κνεσέτ για απαγόρευση των δραστηριοτήτων της υπηρεσίας εντός ισραηλινού εδάφους. Η ανακοίνωση, που εκδόθηκε από το ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών, αναφέρει πως η εντολή δόθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών Ίσραελ Κατς. Η απόφαση έρχεται μία εβδομάδα μετά την έγκριση του νομοσχεδίου, που πέρασε με μεγάλη πλειοψηφία, προκαλώντας έντονες διεθνείς αντιδράσεις.

Το Ισραήλ ασκεί χρόνια κριτική στην UNRWA, κατηγορώντας μέλη της για υποστήριξη της Χαμάς και τη χρήση των εγκαταστάσεών της για τρομοκρατικούς σκοπούς. Στην ανακοίνωση αναφέρεται πως υπάρχουν «αναρίθμητες αποδείξεις» για την ανάμειξη πρακτόρων της Χαμάς στη UNRWA, υποστηρίζοντας ότι αυτό την καθιστά εμπόδιο στη λύση των προβλημάτων στη Λωρίδα της Γάζας.

Η UNRWA, που δραστηριοποιείται από το 1967, προσφέρει σημαντική ανθρωπιστική βοήθεια σε Παλαιστίνιους πρόσφυγες στην περιοχή. Ειδικοί εκφράζουν ανησυχίες πως η παύση των δράσεών της θα υπονομεύσει τις ανθρωπιστικές προσπάθειες στη Γάζα. Ωστόσο, ο Ίσραελ Κατς τονίζει πως η UNRWA καλύπτει μόνο το 13% της ανθρωπιστικής βοήθειας, υποστηρίζοντας πως η υπόλοιπη βοήθεια προέρχεται από άλλους οργανισμούς.

Η ισραηλινή απαγόρευση προκαλεί αβεβαιότητα και ανησυχία στους εργαζομένους της UNRWA στη Δυτική Όχθη, καθώς υπάρχει κίνδυνος περιορισμού της πρόσβασής τους σε διάφορες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Στην ευρύτερη περιοχή, η σύγκρουση εντείνεται. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, διαβεβαίωσε για την αυστηρή στρατιωτική στάση έναντι της Χεζμπολάχ κατά την επίσκεψή του στα σύνορα με τον Λίβανο, όπου ισραηλινές δυνάμεις απάντησαν σε ρουκέτες που εκτοξεύθηκαν από τον Λίβανο. Παράλληλα, οι ισραηλινές δυνάμεις συνεχίζουν τις επιχειρήσεις τους στη Γάζα, ενώ οι βομβαρδισμοί έχουν προκαλέσει μεγάλο αριθμό θυμάτων και καταστροφές υποδομών. Στο μέτωπο του Λιβάνου, οι συνεχείς ανταλλαγές πυρών έχουν οδηγήσει σε απώλειες και από τις δύο πλευρές, κλιμακώνοντας την ανθρωπιστική κρίση.

Οι έντονες συγκρούσεις και οι αυξανόμενες πιέσεις από τη διεθνή κοινότητα δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να επιφέρουν εκεχειρία στην περιοχή.

Για πολλούς η Αθήνα είναι μία αβίωτη, άσχημη, άναρχα δομημένη πόλη, γεμάτη σκουπίδια και ιδιαίτερα αγχωμένους κατοίκους, η οποία, όμως, κοσμείται από αρχαία σε διάφορα σημεία της και προσφέρει δυνατές συγκινήσεις και ξέφρενο nightlife. Κάποιοι άλλοι τη χαρακτηρίζουν τον ιδανικό τουριστικό προορισμό και συχνά την παραλληλίζουν με το Βερολίνο, λόγω της έντονης πολιτιστικής ζωής της και της εύκολης ευδοκίμησης διάφορων underground ρευμάτων.

Για όσους, όμως, έχουν κολλήσει έστω και για λίγα λεπτά στη Συγγρού, στην Πατησίων, στην Κηφισίας ή στη Μεσογείων, είτε με το αυτοκίνητό τους, είτε σε κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς με συνθήκες κονσέρβας, είναι αντιληπτό πως η Αθήνα είναι πλέον μία πολύ μικρή πόλη για τα 3,6 εκατομμύρια κατοίκους που φιλοξενεί σύμφωνα με την Eurostat.

Τι έχει συμβεί στην πρωτεύουσά μας και γιατί έχουμε τόσες αφορμές για πολλαπλές ματαιώσεις; Παρακάτω μερικοί παράγοντες που καθιστούν την Αθήνα μία αβίωτη πόλη:

Κίνηση

Το πρόβλημα της κίνησης είναι ιδιαίτερα έντονο σε πολλές μεγάλες πόλεις και η Αθήνα δεν αποτελεί εξαίρεση. Η κίνηση είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες άγχους σήμερα για τον μέσο Αθηναίο, άλλα και όσους κινούνται συχνά εντός των ορίων της πόλης.

Η κίνηση δεν οφείλεται μόνο στην κουλτούρα χρήσης των ιδιωτικών οχημάτων, αλλά και στο γεγονός πως οι αστικές συγκοινωνίες είναι ανεπαρκείς. Μεγάλες καθυστερήσεις ή ακόμα και ακυρώσεις στα δρομολόγια, γραμμές με κουρασμένα λεωφορεία που συχνά «τα φτύνουν», ασφυκτικές συνθήκες σε πολλές διαδρομές και έργα υποδομής που εντέλει δεν δούλεψαν σωστά όπως το τραμ και ο περιβόητος «Μεγάλος Περίπατος».

Μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τα ενοικιαζόμενα ηλεκτρικά πατίνια, τα οποία ενώ έχουν πολλά οφέλη, χρησιμοποιούνται δίχως κανόνες -ούτε καν σεβασμό στα κόκκινα φανάρια– και αποτελούν έναν τεράστιο κίνδυνο για κάθε οδηγό.

Όλα αυτά συντελούν ώστε οι άνθρωποι να μετακινούνται γεμάτοι εκνευρισμό, πίεση και κάποιες φορές επιθετικότητα. Ειδικά αν ταξιδέψεις στο εξωτερικό θα γίνει ακόμα πιο αντιληπτό πως οι ελληνικές αστικές συγκοινωνίες, παρά το γεγονός πως εξυπηρετούν έναν τεράστιο αριθμό ατόμων καθημερινά, δεν μπορεί να χαρακτηριστούν φιλικές προς τους πολίτες.

Υψηλά ενοίκια

Ένας δεύτερος παράγοντας που καθιστά την Αθήνα πλέον αβίωτη πόλη είναι ο ρυθμός αύξησης των ενοικίων, αλλά και η ποιότητα των κατοικιών. Gentrification, εξαιρετικά καθυστερημένη ρύθμιση της βραχυπρόθεσμης ενοικίασης (Airbnb), αλλά και υψηλός συγκεντρωτισμός κατοικιών από ξένα funds, που δραστηριοποιούνται στο real estate, είναι αρκετά ώστε να είναι εξαιρετικά δύσκολο σήμερα κάποιος να βρει ενοικιαζόμενη κατοικία που να μπορεί να την αντέξει οικονομικά.

Οι χαμηλοί μισθοί και ο πληθωρισμός δημιουργούν την «τέλεια καταιγίδα». Έτσι, οι άνθρωποι στρέφονται στις πιο οικονομικές λύσεις, ανήλιαγα σπίτια χτισμένα τις δεκαετίες του 1970 και 1980, χωρίς επαρκή συντήρηση, ενεργειακή αναβάθμιση ή κεντρική θέρμανση.

Έτσι, έχουμε φτάσει στο σημείο μία γκαρσονιέρα με τεράστιες ελλείψεις να κυμαίνεται μεταξύ 370-450€ και ένα ζευγάρι να πρέπει να πληρώσει τουλάχιστον 800-1000€ για ένα λίγο μεγαλύτερο σπίτι. Τέλος, ο πληθυσμός της πόλης μεγαλώνει συνεχώς, με συνέπεια η αυξημένη ζήτηση να οδηγεί ακόμα πιο ψηλά τις τιμές των ενοικίων.

Χαμηλοί μισθοί και εργασιακό στρες

Το κέντρο της εργασίας σήμερα βρίσκεται στην Αθήνα και οι επενδύσεις που γίνονται συνεχίζουν να συντηρούν αυτή τη λογική. Παράλληλα, η εγκατάλειψη της remote εργασίας οδηγεί τον κόσμο να συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο γύρω από το μητροπολιτικό κέντρο και να μην δίνει ευκαιρίες για αποαστικοποίηση.

Ακόμα όμως και η φύση της ίδιας της εργασίας γίνεται ιδιαίτερα προβληματική στην Ελλάδα. Οι άλλοτε «τεμπέληδες Έλληνες» είναι πλέον οι πιο σκληρά εργαζόμενοι της Ε.Ε., αλλά την ίδια ώρα έχουν τη δεύτερη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη. Οι πολλές ώρες εργασίας, τα τοξικά εργασιακά περιβάλλοντα που δεν επενδύουν στους εργαζόμενους, οι άτυπες και απλήρωτες υπερωρίες και οι χαμηλοί μισθοί δημιουργούν μία ιδιαίτερα δυσμενή ψυχολογική συνθήκη στα άτομα.

Δεν είναι τυχαίο πως με κάθε ευκαιρία οι άνθρωποι αναζητούν απόδραση από την Αθήνα, με αποτέλεσμα την πλήρη κάλυψη των τουριστικών καταλυμάτων και τις τεράστιες «ουρές» στα διόδια.

Επιπλέον, ένα πρόβλημα είναι η υποβάθμιση της αστικής φύσης της Αθήνας και τα διαχρονικά προβλήματα ανεπαρκούς λειτουργίας θεσμικών μηχανισμών. Ακολουθούν τρία ζητήματα που αν και φαίνονται ξεχωριστά, αποτελούν μέρος του ίδιου προβλήματος.

Σκουπίδια

Εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό πως η Αθήνα αντιμετωπίζει πρόβλημα με την καθαριότητά της, ενώ δεν ανακυκλώνει στον βαθμό που θα έπρεπε.

Αν και έχουν γίνει προσπάθειες και όντως ο Δήμος Αθηναίων διαχειρίζεται έναν τεράστιο όγκο απορριμμάτων, τόσο τα δεδομένα που παρέχονται από το Παρατηρητήριο Ανακύκλωσης Αττικής, όσο και η εικόνα που δημιουργείται με μια βόλτα στο κέντρο, αποκαλύπτουν πως θα μπορούσαν να γίνουν πολλά περισσότερα.

Πόλεις με πολύ μεγαλύτερους πληθυσμούς στην Ευρώπη τα καταφέρνουν καλύτερα και έχουν εδώ και χρόνια λειτουργικά προγράμματα ανακύκλωσης, οπότε δεν υπάρχει χώρος για δικαιολογίες.

Υποδομές

Δρόμοι γεμάτοι λακκούβες, κατεστραμμένα πεζοδρόμια και διάφορες κακοσχεδιασμένες ή μη επαρκώς λειτουργικές αστικές υποδομές μπορούν να γίνουν αιτίες τραυματισμών και ατυχημάτων.

Από την άλλη πλευρά, διαρκώς δαπανώνται τεράστια κεφάλαια για εργασίες, τα οποία εντέλει δεν επιστρέφουν στους πολίτες ως αύξηση του βιοτικού επιπέδου, αλλά ούτε και εξασφαλίζουν προστασία.

Τεράστιο θέμα είναι επιπλέον τα μπαζωμένα ρέματα της πόλης που σε κάθε καταιγίδα θυμίζουν πως δεν έχει γίνει σωστός αντιπλημμυρικός σχεδιασμός.

Ναρκωτικά

Από τα χρόνια που ήμουν προπτυχιακός φοιτητής μέχρι και σήμερα, τα Προπύλαια είναι σταθερά μία από τις αθηναϊκές πιάτσες ναρκωτικών. Οι τοξικοεξαρτημένοι, που κάνουν χρήση και παρατούν τις βελόνες και τα ματωμένα βαμβάκια έξω από τα ιστορικά κτήρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπενθυμίζουν πως η Αθήνα έχει μία ιδιαίτερα σκοτεινή πλευρά, την οποία μπορείς εύκολα να ανακαλύψεις τόσο στα κεντρικά σημεία, όσο και σε «λάθος» στροφές στα στενά.

Τι χρειάζεται η Αθήνα για να γίνει φιλικότερη;

Αρχικά, πρέπει να γίνει αντιληπτό πως η πόλη πλέον δεν έχει άλλα περιθώρια για ανάπτυξη, τουλάχιστον στο κέντρο και με τον τρόπο με τον οποίον αυτή γίνεται. Όσο και να αυξηθούν τα διαθέσιμα κτήρια και να πέσουν οι τιμές, τα δίκτυα και η αστική βιωμένη εμπειρία έρχονται να δείξουν πως συχνά όλα είναι στο όριο.

Αυτό που χρειαζόμαστε πραγματικά είναι ένα πλάνο δύο βημάτων:

Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η ανάπτυξη της περιφερειακής οικονομίας. Μονάχα με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για αποαστικοποίηση. Το βασικό πρόβλημα σήμερα είναι πως όσοι θέλουν πραγματικά να εργαστούν και να κάνουν κάτι είναι αναγκασμένοι να έρθουν στην Αθήνα. Η περιφέρεια προσφέρει ελάχιστες ευκαιρίες για εργασιακή ανέλιξη.

Το δεύτερο είναι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και η ανθρωποκεντρική αστική ανάπτυξη. Αυτή τη στιγμή η πόλη αναπτύσσεται σε μεγάλο βαθμό, για να εξυπηρετεί τη βαριά βιομηχανία της χώρας, τον τουρισμό. Όλο και περισσότερα projects στοχεύουν στην ανάδειξη της πόλης, αλλά και στην σταδιακή κεφαλαιοποίηση μη εμπορικά εκμεταλλεύσιμων πτυχών της αστικής ζωής.

Αυτό είναι κατανοητό, όμως, στο τέλος της ημέρας έρχεται το ερώτημα τι πραγματικά κερδίζει ο άνθρωπος που έτυχε ή επέλεξε να μένει μόνιμα στην Αθήνα. Εάν ξεκινήσει η διαδικασία της αποαστικοποίησης, θα είναι ευκολότερο να μπουν σε τροχιά έργα που θα εστιάζουν στην αποκάλυψη των ρεμάτων, τη δημιουργία περισσότερων πάρκων και ανοιχτών χώρων, τις εφαρμογές της βιωσιμότητας, αλλά και την ασφάλεια που λανθασμένα ταυτίζεται με την ατζέντα της άκρας δεξιάς.

Η πραγματική πρόκληση δεν είναι οι πολίτες να τα βγάζουν πέρα σε μια αβίωτη πόλη, αλλά το πώς η Αθήνα θα γίνει φιλικότερη για όλους και θα προσφέρει καλύτερους δείκτες, τόσο στην ποιότητα της ζωής, όσο και στην ψυχολογία των κατοίκων και των επισκεπτών της.

Φιλιππίδης

Υπενθυμίζεται πως το δικαστήριο είχε αποφασίσει την αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης του Πέτρου Φιλιππίδη. Πιο συγκεκριμένα, είχε γίνει δεκτό το αίτημα των δικηγόρων του, Μιχάλη Δημητρακόπουλου και Κίκης Πακιρτζίδου, οι οποίοι επικαλέστηκαν κώλυμα λόγω συμμετοχής τους σε άλλες δίκες στην επαρχία.

Η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε επίσης να γίνει δεκτό το αίτημα, τονίζοντας ότι οι λόγοι που επικαλέστηκαν οι συνήγοροι είναι αιτιολογημένοι. Ωστόσο, ο συνήγορος υποστήριξης της κατηγορίας, Χάρης Σαλούστρος, πρότεινε διακοπή αντί αναβολής της δίκης, εκφράζοντας ανησυχία ότι κάθε καθυστέρηση επιδεινώνει την ψυχική κατάσταση των παθόντων.

Μετά την αναβολή, ο Φιλιππίδης μίλησε στους δημοσιογράφους και δήλωσε: «Εγώ ήρθα να σας πω μια καλημέρα και θα τα πούμε όλα όταν τελειώσει η υπόθεση αυτή, θα τα πούμε όλα». Στη συνέχεια, αποχώρησε με τη σύζυγό του, αποφεύγοντας τις ερωτήσεις.

Πρωτόδικα ο ηθοποιός είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 8 ετών με αναστολή για δύο απόπειρες βιασμού, ενώ αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών από την κατηγορία του κατ’ εξακολούθηση βιασμού. Το δικαστήριο είχε απορρίψει το αίτημα για αναγνώριση ελαφρυντικών, ωστόσο είχε χορηγήσει αναστολή μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.

Η προεδρική αναμέτρηση των Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ οδεύει προς ένα εξαιρετικά απρόβλεπτο φινάλε, με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις των New York Times/Siena College να αποκαλύπτουν την πιο πρόσφατη εικόνα στις λεγόμενες “swing states”. Οι πολιτείες αυτές δεν έχουν παράδοση στο να ψηφίζουν κάποιο από τα δύο κόμματα, και έτσι πολλές φορές είναι αυτές που θα κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα.

Η Αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις κερδίζει έδαφος στη Βόρεια Καρολίνα και τη Τζόρτζια, ενώ ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μειώνει τη διαφορά στην Πενσυλβάνια και κρατά το προβάδισμα στην Αριζόνα.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν έναν από τους πιο αμφίρροπους αγώνες των τελευταίων δεκαετιών σε μεγάλο αριθμό πολιτειών. Καθώς η προεκλογική εκστρατεία πλησιάζει στο τέλος της, πολλές πολιτείες δεν έχουν αναδείξει σίγουρο προβάδισμα κάποιου υποψηφίου, διατηρώντας τις εκλογές εξαιρετικά αβέβαιες.

Shutterstock

Επί του παρόντος, ο Χάρις κατέχει ένα ελαφρύ προβάδισμα στη Νεβάδα, τη Βόρεια Καρολίνα και το Ουισκόνσιν, ενώ ο Τραμπ προηγείται στην Αριζόνα. Παραμένουν εγκλωβισμένοι σε στενή αναμέτρηση στο Μίσιγκαν, τη Τζόρτζια και την Πενσυλβάνια, αν και τα περιθώρια σε όλες αυτές τις πολιτείες εμπίπτουν στο δειγματοληπτικό σφάλμα, πράγμα που σημαίνει ότι κανένας από τους υποψήφιους δεν έχει σαφές προβάδισμα.

Σύμφωνα με τον Nate Cohn, ενώ τα συνολικά αποτελέσματα της δημοσκόπησης είναι παρόμοια με προηγούμενες έρευνες των Times/Siena, υπάρχουν βασικές διαφοροποιήσεις. Και οι δύο υποψήφιοι εξακολουθούν να έχουν πιθανότητες για να εξασφαλίσουν τις 270 ψήφους του Εκλογικού Κολλεγίου που απαιτούνται για τη νίκη. Με μια τόσο στενή κούρσα, ακόμη και ένα μικρό συστημικό λάθος στην ψηφοφορία θα μπορούσε να επηρεάσει σημαντικά το αποτέλεσμα.

Μια αλλαγή ειδικότερα μπορεί να ευνοήσει την Χάρις: Μεταξύ των ψηφοφόρων που αποφάσισαν τι θα ψηφίσουν πρόσφατα, η Χάρις προηγείται με 55% έναντι του 44% του Τραμπ. Με τα σημερινά δεδομένα, το 11 τοις εκατό των ψηφοφόρων είναι αναποφάσιστοι ή ανοιχτοί σε πειθώ, μια πτώση από το 16 τοις εκατό μόλις πριν από έναν μήνα.

Shutterstock

Σύμφωνα με το Εργαστήριο Εκλογών του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, πάνω από 70 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν ήδη ψηφίσει. Το σαράντα τοις εκατό των ερωτηθέντων σε επτά swing states έχουν ψηφίσει, με την Χάρις να προηγείται αυτής της ομάδας με οκτώ μονάδες. Ο Τραμπ, ωστόσο, προηγείται μεταξύ εκείνων που είναι πιθανό να ψηφίσουν αλλά δεν το έχουν κάνει ακόμη.

Στην Πενσυλβάνια, ο Τραμπ έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο. Το προβάδισμα τεσσάρων μονάδων της Χάρις στις προηγούμενες δημοσκοπήσεις των Times/Siena έχει εξαφανιστεί, με τους υποψηφίους να είναι πλέον ισοδύναμοι. Αυτή η αλλαγή αντανακλά τον αυξανόμενο ανταγωνισμό στην Πενσυλβάνια, μια κρίσιμη πολιτεία και στις δύο εκστρατείες.

Τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων αποκαλύπτουν διαφορετικά επίπεδα υποστήριξης στις αμφίρροπες πολιτείες. Για παράδειγμα, στην Αριζόνα, το 46 τοις εκατό των ψηφοφόρων έχει ήδη ψηφίσει, με τον Τραμπ να έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα μεταξύ τους στο 50 τοις εκατό έναντι του 46 τοις εκατό της Χάρις. Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένα ζητήματα, όπως η άμβλωση, έχουν αυξηθεί σημαντικά παράλληλα με την οικονομία, ειδικά σε πολιτείες όπως το Ουισκόνσιν, όπου ο Χάρις ηγείται σταθερά. Στην Αριζόνα, το μεταναστευτικό παραμένει η κύρια ανησυχία που οδηγεί στις επιλογές των ψηφοφόρων.

Shutterstock

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Τραμπ διατηρεί την υποστήριξη μεταξύ των βασικών ομάδων, όπως οι λευκοί ψηφοφόροι χωρίς πτυχία κολεγίου και οι άνδρες, ενώ επεκτείνει την απήχησή του σε νέους, μη λευκούς και νέους ψηφοφόρους. Η Χάρις έχει ελαφρώς χαμηλότερες επιδόσεις από τα αποτελέσματα του Μπάιντεν το 2020 μεταξύ των νεότερων ψηφοφόρων και των μαύρων και λατίνων κοινοτήτων, αλλά έχει δει κάποια βελτίωση με αυτές τις ομάδες από τότε που ο Μπάιντεν αποσύρθηκε από την κούρσα.

Υπάρχουν επίσης ψηφοδέλτια για τις αμβλώσεις σε πολιτείες όπως η Νεβάδα και η Αριζόνα, όπου οι περισσότεροι ψηφοφόροι υποστηρίζουν τροπολογίες για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των αμβλώσεων στα συντάγματα των πολιτειών τους. Η Νεβάδα δείχνει ιδιαίτερα υψηλή υποστήριξη, με το 64 τοις εκατό των ψηφοφόρων να τάσσονται υπέρ της τροπολογίας και το 55 τοις εκατό στην Αριζόνα να υποστηρίζει ένα παρόμοιο μέτρο. Αν και η υποστήριξη των ψηφοφόρων προς τα δικαιώματα άμβλωσης στις συντηρητικές πολιτείες είναι υψηλή, τέτοια μέτρα δεν έχουν υπερβεί το 60 τοις εκατό έγκριση.