Ο ΣΥΡΙΖΑ διασπάται με την αποχώρηση Κασσελάκη και τεσσάρων βουλευτών, απειλώντας τη θέση του ως αξιωματική αντιπολίτευση. Το έκτακτο συνέδριο συνεχίζεται εν μέσω έντασης και αλλαγών στην ηγεσία.
Σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, η διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ πήρε επίσημο χαρακτήρα με την αποχώρηση του Στέφανου Κασσελάκη την πρώτη μέρα του συνεδρίου του κόμματος. Η απόφαση αυτή, που επιβεβαιώθηκε με εντάσεις μέσα και έξω από τον χώρο του συνεδρίου, σηματοδοτεί μία νέα φάση κρίσης στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πλέον βλέπει να χάνει μέλη και ισχύ μέσα στη Βουλή.
Η ανεξαρτητοποίηση των τεσσάρων βουλευτών
Η αποχώρηση του Κασσελάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν μοναχική. Μαζί του, τέσσερις ακόμη βουλευτές — Ραλλία Χρηστίδου, Πέτρος Παππάς, Αλέξανδρος Αυλωνίτης και Κυριακή Μάλαμα — ανακοίνωσαν την ανεξαρτητοποίησή τους, αφήνοντας το κόμμα με 31 βουλευτές, όσους έχει και το ΠΑΣΟΚ. Η αποχώρηση της κ. Μάλαμα, την οποία ανακοίνωσε το Σάββατο με ανάρτησή της στο Facebook, περιγράφει ένα τοπίο όπου οι πολιτικές διαμάχες διαρρηγνύουν τους δεσμούς ενότητας. Καταγγέλλοντας “αντιδημοκρατικό παροξυσμό,” ανέφερε χαρακτηριστικά ότι “ως βουλευτής δέχτηκα email νωρίς το μεσημέρι, όπου με πληροφορούσαν για την δυνατότητα να εισέλθω από την πίσω πόρτα”.
Η πρώτη ημέρα του Συνεδρίου
Κατά την έναρξη του συνεδρίου, η παρουσία υποστηρικτών του Κασσελάκη έξω από τον χώρο προκάλεσε ένταση, ενώ μέσα, οι σύνεδροι της πλειοψηφίας κράτησαν τις πόρτες κλειστές στους μη συνέδρους. Εντάσεις, φωνές και αλληλοκατηγορίες διέτρεξαν τη συνεδριακή αίθουσα, με χαρακτηριστική την επίθεση του Νίκου Παππά, προέδρου της ΚΟ, που κατηγόρησε την πλευρά Κασσελάκη για «οργανωμένο τραμπουκισμό» και προσπάθεια διάλυσης του συνεδρίου. Ανάλογες επικρίσεις εξαπέλυσε και ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος δήλωσε: «Ούτε πολιτική ομάδα έφτιαξε, ούτε πολιτικό λόγο παρήγαγε, διάβαζε από ένα auto cue ότι του έγραφαν, παρουσίασε το γούστο του, τον πλούτο του, τον σκύλο του θεωρώντας ότι αυτό το λάιφ στάιλ μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική. Θεωρούσα μέχρι προχθές ότι καλώς έγινε η μομφή αλλά κακώς αποκλείστηκε. Όμως δεν μπορώ να δεχθώ ότι έχει σχέση με 7 εταιρείες στα νησιά Μάρσαλ».
Πρώτη ημέρα εργασιών του έκτακτου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024. (ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI)
Οι εκλογές για την ηγεσία
Παρά τις διαμάχες, οι σύνεδροι αποφάσισαν τη συνέχιση των εργασιών του συνεδρίου και την εκλογή νέας ηγεσίας για το κόμμα. Την υποψηφιότητά τους για την προεδρία κατέθεσαν οι Απόστολος Γκλέτσος, Παύλος Πολάκης, Σωκράτης Φάμελλος και Νίκος Φαραντούρης, οι οποίοι εγκρίθηκαν με μεγάλη πλειοψηφία από τους 3.072 ψηφίσαντες. Με 2784 ψήφους υπέρ, 276 κατά και 12 λευκά, εγκρίθηκε ομόφωνα το κείμενο της πολιτικής απόφασης, ενώ το συνέδριο συνεχίζεται με τις τοποθετήσεις των συνέδρων και την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπος με την απώλεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης
Η πολιτική αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη θέση του ως αξιωματική αντιπολίτευση. Αν υπάρξουν κι άλλες αποχωρήσεις, το ΠΑΣΟΚ, με τον ίδιο αριθμό βουλευτών, θα μπορέσει να αναλάβει τον ρόλο αυτόν, έπειτα από 15 χρόνια. Κρίσιμης σημασίας θεωρούνται οι αποφάσεις των βουλευτών Θεοδώρας Τζάκρη και Ευάγγελου Αποστολάκη, που βρίσκονται στο περιβάλλον Κασσελάκη, καθώς και άλλων που έχουν εκφράσει στήριξη στον πρώην πρόεδρο.
(ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI)
Η ανακοίνωση Κασσελάκη για τη δημιουργία νέου κόμματος
Μετά τον αποκλεισμό Κασσελάκη και με τη βούλα του συνεδρίου για υπηφιότητα Προέδρου, ο ίδιος ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από το κόμμα που «έχει κλείσει τον δημοκρατικό του κύκλο» και ότι θα προχωρήσει σε μία νέα πολιτική κίνηση «για μια γιορτή δημοκρατίας, για το πιο ανεξάρτητο, ρηξικέλευθο, προοδευτικό κίνημα».
Οι δηλώσεις για τα νέα του σχέδια δημιουργίας πολιτικού φορέα θα γίνουν σήμερα το μεσημέρι την ώρα που θα βρίσκεται σε εξέλιξη το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Μιλάμε πάρα πολύ για το πώς τα ζώδια φέρονται στις ερωτικές τους σχέσεις. Ξεχνάμε ότι και η φιλία είναι εξίσου σημαντική για τα 12 ζώδια. Για να δούμε, τι είδους φίλος/-η είναι το κάθε ζώδιο;
Τα 12 ζώδια & η φιλία
Κριός
Αν έχεις φίλο ή φίλη Κριό, δεν προλαβαίνεις να βαρεθείς. Ένας τέτοιος φίλος πιστεύει ότι κάθε ημέρα, είναι μια πρόκληση. Τι καλύτερο γι’ αυτόν από το να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις μαζί με τους φίλους του; Πρόκειται για ζώδιο που δε φημίζεται για την υπομονή του.Έχει πολύ γρήγορους ρυθμούς. Θα βιαστεί να δει απάντηση στο μήνυμά σου ή να κανονίσετε να βρεθείτε.
Ταύρος
Ο Ταύρος ξέρει να χαλαρώνει τον εαυτό του και τους άλλους. Αν μάθει ότι πιέζεσαι, θα σε καλέσει σπίτι του για φαγητό και χαλαρή μουσικούλα για να ξεχάσεις τα προβλήματά σου. Από την άλλη, ένας φίλος ή μια φίλη Ταύρος δύσκολα προχωράει παρακάτω έπειτα από μια σύγκρουση. Θα φέρει βαρέως και θα σου χτυπάει κάτι που τον/την πείραξε για μέρες, μήνες, χρόνια.
Δίδυμοι
Μπορείς να μιλάς για ώρες με τους Διδύμους. Ακόμα κι αν μιλάτε ή βλέπεστε σπάνια, η συζήτηση που θα κάνεις με έναν φίλο που ανήκει στο ζώδιο αυτό, θα σου είναι άκρως απολαυστική και χρήσιμη. Το πρόβλημα με τους Διδύμους ξεκινάει όταν παγιδεύονται στις σκέψεις τους. Όταν το κάνουν αυτό, ξεχνάνε τον κόσμο γύρω τους και παύουν να επικοινωνούν αποτελεσματικά.
Η στοργή του Καρκίνου δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου ζωδίου. Ο φίλος ή η φίλη Καρκίνος, θα ακούσει όλα τα προβλήματά σου και θα κάνει τα πάντα για να νιώσεις καλύτερα. Εκτός από τη στοργή, ο Καρκίνος είναι γνωστός για τη γκρίνια του. Στις κακές μέρες τα πάντα τον πειράζουν, ακόμα και το πιο ασήμαντο ζήτημα.
Λέων
Ο Λέων μπορεί να είναι ο βασιλιάς του ζωδιακού κύκλου, όμως μοιράζεται το βασίλειό του με τους φίλους του. Θα γίνει ο μεγαλύτερος υποστηρικτής σου και ο πιο γενναιόδωρος φίλος σου. Όμως, συνήθως περιμένει από εσένα να κάνεις την πρώτη κίνηση. Για ένα Λέοντα, εξυπακούεται ότι εσύ θα πάρεις τηλέφωνο ή θα στείλεις μήνυμα πρώτο. Είπαμε, είναι βασιλιάς.
Παρθένος
Ένας φίλος που ανήκει στο ζώδιο της Παρθένου, θα σε βγάλει από μια περίοδο κρίσης πριν καν το καταλάβεις. Έχει τα κατάλληλα πρακτικά εργαλεία και θα τα χρησιμοποιήσει για να σε βοηθήσει. Είναι να μην αρχίσει να σε κρίνει! Δυστυχώς, αρκετοί Παρθένοι κρίνουν πάρα πολύ αυστηρά τον εαυτό τους και δε σταματάνε εκεί. Πολλές φορές, φέρονται επικριτικά και στους άλλους.
Ζυγός
Ο Ζυγός έχει έναν ιδιότυπο τρόπο να σε ηρεμεί. Θα σου θυμίσει όλες τις πλευρές μιας κατάστασης που σε έχει εκνευρίσει, ώστε να την κατανοήσεις καλύτερα και να κατευνάσεις το θυμό σου. Το μελανό σημείο της φιλίας με ένα Ζυγό, είναι η δυσκολία του να πει ευθέως “όχι”. Μπορεί να διαμαρτυρηθεί ότι τον έβαλες να κάνει κάτι, ενώ ο ίδιος έχει συμφωνήσει σε αυτό.
Δε μπλέκεις! Ο Σκορπιός δεν ανέχεται να πειράζουν τους φίλους του. Θα τους προστατεύσει μέχρι τέλους. Αν κάποιος κάνει κακό σε άτομο που αγαπάει, καλύτερα να βρει πλοίο να φύγει. Η εμπιστοσύνη, είναι μεγάλο ζήτημα στη φιλία με έναν Σκορπιό. Είναι ζώδιο που έχει αρκετά trust issues. Χρειάζεται αρκετό χρόνο προκειμένου να νιώσει άνετα να σου ανοιχτεί.
Τοξότης
Ο Τοξότης θα σου θυμίσει ότι η θλίψη δεν διαρκεί για πάντα. Ακόμα και όταν είσαι στις “μαύρες” σου, θα σου αποδείξει πως υπάρχουν πολλοί λόγοι να είσαι αισιόδοξος/-η. Ο ίδιος βλέπει τον κόσμο αισιόδοξα και θέλει το ίδιο και για τους φίλους του. Ωστόσο, πρόκειται για πολύ δογματικό ζώδιο. Θέλει συνεχώς να έχει δίκιο. Είναι πολύ δύσκολο, έως ακατόρθωτο, να τον πείσεις να αλλάξει γνώμη για κάτι.
Αιγόκερως
Κανείς δε θέλει να προοδεύσεις περισσότερο από έναν Αιγόκερω. Ένας φίλος Αιγόκερως θα αντιληφθεί κάθε μικρή ή μεγάλη αλλαγή που κάνεις και δε θα διστάσει να σου την επισημάνει. Το θετικό feedback που θα σου δώσει, θα είναι δείγμα της περηφάνειας του για σένα. Ένα αρκετά ενοχλητικό χαρακτηριστικό του φίλου ή της φίλης Αιγόκερου, αποτελεί το ότι δεν δέχεται εύκολα την αλλαγή σχεδίων. Έχει κάνει ένα πρόγραμμα και δε μπορεί καν να φανταστεί ότι θα γίνει κάτι που θα το χαλάσει.
Υδροχόος
Ο Υδροχόος είναι το ζώδιο της φιλίας. Οι φίλοι είναι εξίσου σημαντικοί γι’ αυτόν με την οικογένεια και τον ερωτικό σύντροφο. Έτσι, θα κάνει τα πάντα για να έχετε μια ισορροπημένη φιλία. Αυτό που μπορεί να σε εκνευρίσει σε ένα φίλο Υδροχόο, είναι η πολλή συναισθηματική αποστασιοποίησή του. Μπορεί να σου δώσει την αίσθηση πως βλέπει τα πάντα με ψυχρότητα.
Ιχθύς
Δε νιώθεις καλά; Ο φίλος Ιχθύς το έχει αντιληφθεί ήδη. Δε χρειάζεται καν να του πεις κάτι. Χάρη στην υψηλή ενσυναίσθησή του και τη διαίσθησή του θα σου σταθεί με τον καλύτερο τρόπο. Δεν είναι και λίγες οι φορές που χάνεται στον κόσμο του. Η μακρά παραμονή του στο βασίλειο της φαντασίας του μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ικανότητά του να είναι καλός ακροατής. Δεν είναι απίθανο να σου πει…άλλα αντ’ άλλων!
Τα ερωτήματα ενός παιδικού μυαλού γύρω από τον έρωτα, την ερωτική επιθυμία, την ελευθερία των σωμάτων και γενικότερα τη σεξουαλικότητα, πολύ συχνά έμεναν αναπάντητα, κρυμμένα στο ημίφως ενός υπογείου. Τα παιδιά μεγάλωναν, μαζί και η περιέργειά τους. Η ζωή είναι μικρή, όμως, και δεν υπάρχει χρόνος για να αφήνεις τα πιο έντονα συναισθήματα ανεξερεύνητα, με την ίδια την κοινωνία πολλές φορές, μέσα από το συντηρητικό της περιβάλλον, να μη σε αφήνει να τα ανακαλύψεις και να τα βγάλεις προς τα έξω πηγαία και φυσικά, ελεύθερα και άφοβα.
Συναντηθήκαμε ένα ηλιόλουστο πρωινό με τη Μαριάννα Ράντου, δημιουργό της παράστασης «The Land of Wanting More» και συζητήσαμε για την απενοχοποίηση της γυναικείας σεξουαλικότητας, για τον τρόπο που η τέχνη δεν απωθεί αλλά αγκαλιάζει τις σκοτεινές αναμνήσεις και για τον στόχο να φτιάξει μέσα από αυτή την performance ένα κόσμο μέσα στον κόσμο, εκεί που οι άνθρωποι θα μπορούν απολαμβάνουν την ελευθερία και τον έρωτα, δίχως φόβο.
Μαριάννα, ποια είναι η ιδέα πίσω από «The Land of Wanting More»;
Είναι μια μελέτη για το πώς οι γυναίκες που διαλέγουν με θάρρος και φόβο να βιώνουν το σώμα τους, την καθημερινότητά τους και τη ζωή τους ελεύθερα, βρίσκονται συνέχεια στο πεδίο της κριτικής, της παραβίασης, της κακοποίησης. Όχι μόνο της σωματικής αλλά και της ψυχολογικής, επειδή επιλέγουν να υπάρχουν όπως θέλουν να υπάρχουν. Δεν ήθελα να φανεί σαν ένα “κατηγορώ” απέναντι στην πατριαρχία και στους άντρες. Μέσα από όλη αυτή την έρευνα, ήθελα ένας άνθρωπος να δει ή να ακούσει μια ατάκα και να πει “κι εγώ έτσι σκέφτομαι”. Να νιώσει λίγο προβληματισμένος, έτσι ώστε την επόμενη φορά να σκεφτεί λίγο ακόμα για να το ξανακάνει. Για μένα, αυτή είναι η απόλυτη νίκη και η ουσία της παράστασης. Όπως επίσης κι αν οποιαδήποτε γυναίκα, οποιαδήποτε θηλυκότητα, νιώσει λιγότερο μόνη.
Μετά την παρουσίαση στον Στρέφη, είχαν έρθει αρκετές κοπέλες και μου έλεγαν ατάκες που ένιωσαν πολύ και ότι πολλές φορές έχουν αναρωτηθεί: “Τι θέλει μια γυναίκα;”. Ποτέ κανείς δεν ρωτάει πραγματικά. Μπορεί να θέλει τα πάντα, μπορεί να μη θέλει και τίποτα. Να είναι, όμως, ελεύθερη να αποφασίζει και όχι αναγκασμένη από την κοινωνία, την οικογένεια, τη ζωή γενικότερα.
Είναι λυτρωτικό για σένα το να εξωτερικεύεις και να επικοινωνείς την δική σου εμπειρία;
Ήθελα από την πρώτη στιγμή όλο αυτό το άσχημο που συνέβη και όσα ακολούθησαν, να γίνει κάτι μεγαλύτερο. Το να παίρνεις κάτι άσχημο και μέσα από την τέχνη να μεταμορφώνεται σε κάτι που σου φέρνει ένα χαμόγελο και πάνω σε αυτό να έρχονται και να προστίθενται κι άλλοι άνθρωποι με τις δικές τους ιστορίες, με τα δικά τους συναισθήματα και να ταυτίζονται με τα δικά σου, για μένα αυτή είναι η απόλυτη ουσία της δημιουργίας.
Πώς διαχειρίστηκες τις στιγμές που ένιωθες εκτεθειμένη, όσο βουτούσες όλο και περισσότερο μέσα σε αυτό το συναίσθημα;
Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Έχω βάλει trigger warning, γιατί υπάρχει αναλυτική περιγραφή βιασμού, η οποία έχει και πολλά στοιχεία από την δική μου εμπειρία. Μου ήταν πολύ δύσκολο να το γράψω, ξεκίνησα κάπως αποστασιοποιημένα και άχρωμα. Τις πρώτες φορές όταν το διάβαζα, πάγωνα, το κορμί μου μούδιαζε και έμενα ακίνητη. Όταν ξεκινήσαμε να το δουλεύουμε σαν σκηνική πράξη, η Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου ήταν εκεί συνέχεια να με βοηθάει και να με ξεκλειδώνει. Με έκανε να νιώθω ασφάλεια πως μπορώ να πω ό,τι θέλω να πω. Άρχισε να γίνεται κάτι παραπάνω από μένα. Περιγράφω μια κατάσταση που είναι δική μου, αλλά ταυτόχρονα είναι κάτι οικουμενικό. Δεν έχει να κάνει με μένα, αλλά με όλους τους ανθρώπους.
Παίρνεις έναυσμα από την δική σου ιστορία, από το παρελθόν, από σκέψεις. Βγαίνουμε από τον εαυτό μας και πάμε προς τα έξω.
Άρα η τέχνη είναι σύμμαχος σε όλο αυτό τον αγώνα, έτσι;
Φυσικά, είναι ο απόλυτος σύμμαχος. Μέσα από την τέχνη, όλα τα ζητήματα που μας ζορίζουν και μας πονάνε τόσο πολύ, η γυναικεία κακοποίηση, οι γυναικοκτονίες, η απόλυτη ανελευθερία των γυναικών μέσα στις κοινωνίες, μπορεί με έναν πιο τρυφερό και προστατευτικό τρόπο να χτυπήσει πιο βαθιά μέσα σου.
Μεγάλωνε η ανάγκη μέσα σου να μοιραστείς την εμπειρία σου;
Όσο πιο πολύ μάζευα ιστορίες γυναικών γύρω μου, στιγμές καθημερινές, στιγμές που ένιωθαν ανελεύθερες στις ζωές τους, τόσο πιο πολύ μεγάλωνε αυτή η κάψα μέσα μου για να το μοιραστώ. Αυτό που με άγχωνε ήταν ο τρόπος να το μεταφέρω με τρυφερότητα και φροντίδα. Για αυτό υπάρχει και το βίντεο, δεν ήθελα να είναι μονόλογος. Είναι πολύ σημαντικό το βίντεο και τα πρόσωπα των γυναικών που φαίνονται σε αυτό. Γυναίκες όλων των ηλικιών, από κάθε πλαίσιο ζωής και ύπαρξης. Στο κείμενο υπάρχει σκληρότητα και στο βίντεο ισορροπεί μέσα από την ομορφιά και την γυναικεία απαλότητα.
Είναι ωραίο να ζούμε, να θέλουμε, να υπάρχουμε, να απολαμβάνουμε τον έρωτα, την χαρά, την καύλα, την ζωή, τον αέρα που αναπνέουμε, ελεύθερα και απενεχοποιημένα.
Πώς ήταν να βλέπεις τις φίλες σου μέσα στο βίντεο, αλλά και κοπέλες που έγιναν φίλες στην πορεία;
Ήθελα να δημιουργήσω μια μεγάλη αγκαλιά, όπου όλες νιώθουμε λιγότερο μόνες και μεγαλύτερη παρηγοριά. Ήρθαν κοπέλες με μεγάλη δοτικότητα να δώσουν το πρόσωπό τους, το σώμα τους, το χρόνο τους, το βλέμμα, το χαμόγελο και το κλάμα τους για να γίνει όλο αυτό, ήταν φοβερό. Βούρκωνα συνέχεια, σε κάθε γύρισμα και πόσο μάλλον στο μοντάζ μετά, με τον Αλέξανδρο.
Αν συνοψίσεις τα λόγια των γυναικών σε μια φράση, ποια θα ήταν αυτή;
«Είναι όμορφο να θέλεις, τουλάχιστον σε κρατάει ζωντανή».
Βγάζει την γενικότερη ιδέα της performance. Είναι ωραίο να ζούμε, να θέλουμε, να υπάρχουμε, να απολαμβάνουμε τον έρωτα, την χαρά, την καύλα, την ζωή, τον αέρα που αναπνέουμε, ελεύθερα και απενεχοποιημένα. Μόνο έτσι μπορούμε να υπάρξουμε και να είμαστε ζωντανές. Να μη ζούμε μια ζωή με φόβο, δισταγμό, καταπίεση μέσα σε μια κοινωνία που μπορεί όλα αυτά να παρερμηνευτούν και να γίνουν πεδίο εκμετάλλευσης και κακοποίησης.
«Ήθελα να δημιουργήσω μια μεγάλη αγκαλιά, όπου όλες νιώθουμε λιγότερο μόνες και μεγαλύτερη παρηγοριά»
Γι’ αυτό «The Land of Wanting More»
Ναι. Το «The Land of Wanting More» είναι ένας κόσμος που μπορούμε να είμαστε παραπάνω.
Να είμαστε όλα όσα θέλουμε χωρίς φόβο. Δεν θέλω να είμαι μια θυμωμένη φεμινίστρια που φωνάζει απέναντι στον κόσμο, θέλω να έρχεται ο κόσμος και μέσα από τον πόνο και το ζόρι που, δυστυχώς, υπάρχει, να γίνει αισιοδοξία και χαρά. Μέσα από την τρυφερότητα τα πράγματα θα αλλάξουν σε κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο.
Ποιοι είναι οι παράγοντες που μολύνουν την παρουσία σου σε αυτή τη Γη που θέλεις να δημιουργήσεις;
Είναι η γενικότερη κουλτούρα της κοινωνίας που ευνοεί τον άντρα, που τον αφήνει να είναι όπως θέλει, ότι είναι εντάξει να είναι δυναμικός στο κομμάτι της εργασίας, αλλά την ίδια ώρα η δυναμική γυναίκα γίνεται υστερική και σκύλα. Οι άντρες μπορούν να περπατήσουν μόνοι το βράδυ χωρίς να φοβηθούν, ενώ καμία γυναίκα δεν θα μπορεί να απολαύσει στο 100% μια βόλτα τη νύχτα. Στη δική μου ιστορία το αφήγημα ξεκινάει με το: “Γιατί δεν είπες κάτι;”. Εκεί έγκειται η ανελευθερία, δεν τολμάς πολλές φορές και να μιλήσεις, κάνεις τα στραβά μάτια, γιατί φοβάσαι ότι αν μιλήσεις θα κατηγορηθείς. Θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο δικό μας μέσα στον επικίνδυνο αυτόν κόσμο.
Ο υπερστόχος είναι να έρθουν άτομα που θα νιώσουν λιγότερη μοναξιά, ότι υπάρχει μια αγκαλιά εκεί έξω. Θα μοιράζουμε στο τέλος ένα χαρτάκι, στο οποίο, αν θέλει το κοινό μπορεί να μοιραστεί μια σκέψη, μια λέξη, ένα σκίτσο. Με αυτό τον τρόπο, θέλουμε να προσαρμόζεται το κείμενο μέσα από τα λόγια του κόσμου.
Θέλουμε να ανοίξει μια κουβέντα, να πάει σε πλατείες, σε χωριά, σε πόλεις, στο εξωτερικό και να έρχονται όλο και περισσότερες κοπέλες. Η performance θα φύγει από μένα, θα ανήκει σε όλες τις γυναίκες, είτε βρίσκονται επί σκηνής είτε όχι.
«Είναι όμορφο να θέλεις, τουλάχιστον σε κρατάει ζωντανή»
Η έκφραση της σεξουαλικότητας αποτελεί μια από τις βασικές διαστάσεις της προσωπικότητας του ανθρώπου. Η εικόνα, την οποία αποκτά κανείς για το σώμα του, έχει άμεση σύνδεση με τη σεξουαλική του ταυτότητα και συνεπώς με την αυτοεκτίμηση του καθενός. Ισχύει αυτή η απλή αρχή ισότιμα για όλα τα φύλα;
Το Συμβούλιο της Ευρώπης από το 2019, περιέγραψε την ισχύουσα κατάσταση σε σχέση με το γυναικείο φύλο ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Περιέγραψε ένα περιβάλλον εχθρικό και ταυτόχρονα προσβλητικό για τη σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, κοινωνικοοικονομική έκφραση των γυναικών, το οποίο κυρίως εμποδίζει την αυτονομία και την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εξακολουθεί να διατηρεί τα στερεότυπα των φύλων τόσο στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό βίο. Αυτός είναι ο πρώτος ορισμός του σεξισμού σε διεθνές κείμενο. Τα στερεότυπα σχετικά με τα φύλα διαιωνίζουν την άνιση μεταχείριση ανδρών και γυναικών. Οι γυναίκες που αμφισβητούν τον υποτιθέμενο προορισμό τους στην κοινωνία, μπορεί να αντιμετωπίζονται με σεξιστική και μισογυνιστική συμπεριφορά. Στην εποχή του Μεσοπολέμου, η απελευθέρωση της γυναικείας σεξουαλικότητας γίνεται για την κοινωνία η ενσάρκωση της λαγνείας. Ένας δράκος που δηλητηριάζει ό,τι ακουμπάει και μετατρέπει τις γυναίκες σε αδιάφορα, ανεύθυνα, τοξικά πλάσματα.
Στον σύγχρονο 20ό αιώνα (δεκαετίες ‘70, ’80, ’90), οι γυναίκες ενδυναμώνονται, χειραφετούνται και αψηφούν τα στερεότυπα μαζικά. Στη νέα εποχή της σεξουαλικής απελευθέρωσης, η γυναίκα δύναται να εκθέτει ακόμη πιο πολύ το κορμί της, σαν σύμβολο ενάντια στο σεξισμό που επιβιώνει στην κοινωνία. Στέκεται γυμνή χωρίς να απολογείται για το σώμα της, αντίθετα του δείχνει την αγάπη της. Παρόλα αυτά, η κριτική, η απομόνωση, η περιφρόνηση, η ενοχή, η παραβίαση, η κακοποίηση και ο μόνιμος φόβος που βιώνει για τις επιλογές της αυτές, είναι διαχρονικά έκδηλες ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας του τότε και του τώρα.
Η σύγκρουση για το ζήτημα της ισότητας των φύλων, από όπου προκύπτει και η απρόσκοπτη έκφραση της σεξουαλικότητας, είναι σε ουσιαστική διαδικασία σύγκρουσης από τις αρχές του 20ου αιώνα με τη δημιουργία του φεμινιστικού κινήματος στην πρώτη φάση του. Έναν αιώνα μετά, το φεμινιστικό κίνημα στην τρίτη του φάση μάχεται με την ίδια ένταση ενάντια στις νοοτροπίες, πρακτικές και συμπεριφορές που βασίζονται στην ιδέα ότι ένα πρόσωπο υπερέχει ή όχι λόγω του φύλου του.
Μέσα από συστηματική έρευνα, πρακτική αναπαράσταση και εμπεριστατωμένες συζητήσεις, επιχειρείται μια προσπάθεια ουσιαστικού προβληματισμού του κοινού και αναζητείται η βαθύτερη ενδοσκόπηση πάνω στο ζήτημα της διαχρονικής καταπίεσης του ερωτισμού και της ελεύθερης βίωσης του εαυτού των γυναικών.
(Trigger Warning – στην παράσταση περιλαμβάνεται περιγραφή βιασμού)
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ Σύλληψη, σύνθεση, ερμηνεία: Μαριάννα Ράντου Κίνηση: Σαμπίνα-Ανδρέα Άλλεν Πρωτότυπη μουσική σύνθεση, μουσικός επί σκηνής: Shushan Kerovpyan Καλλιτεχνική συνεργασία: Χαρά Γιώτα Σκηνογραφία, γραφιστικά: Μαίρη Βασιλάκη Κινηματογράφηση: Αλέξανδρος Ζήλος Οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής και επικοινωνίας: Librart Performing Arts Ensemble
Η απομάκρυνση του Υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ από τον Όλαφ Σολτς πυροδοτεί πολιτική κρίση στη Γερμανία, οδηγώντας τη χώρα σε κυβέρνηση μειοψηφίας και προκαλώντας ανησυχία για την οικονομική σταθερότητα.
Η Γερμανία βρίσκεται σε πολιτική κρίση, καθώς ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς απέλυσε τον Υπουργό Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, προκαλώντας την κατάρρευση της κυβερνητικής συμμαχίας. Μετά την απομάκρυνση του Λίντνερ, δύο υπουργοί του κόμματός του αποχώρησαν από την κυβέρνηση, οδηγώντας τη Γερμανία σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας. Εφόσον πλέον δεν έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ο Σολτς χρειάζεται τη στήριξη των αντιπολιτευόμενων κομμάτων για να περάσει κρίσιμες πολιτικές, όπως τον προϋπολογισμό του 2025.
Η κρίση αυτή εστιάζει στις διαφωνίες για την οικονομική πολιτική. Οι Σοσιαλδημοκράτες του Σολτς και οι Πράσινοι υποστηρίζουν τη χρήση νέου χρέους για την ενίσχυση της οικονομίας και τη στήριξη της Ουκρανίας, ενώ το FDP του Λίντνερ αντιτίθεται σε αυτή την προσέγγιση, ζητώντας μειώσεις φόρων και περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες. Οι διαφωνίες αυτές οδήγησαν σε αποτυχία των διαπραγματεύσεων την Τετάρτη, με τον Σολτς να επιτίθεται δημοσίως στον Λίντνερ για την έλλειψη συνεργασίας.
Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει έντονο πολιτικό αναβρασμό, με τη Γερμανία να οδηγείται σε πρόωρες εκλογές, αφού ο Σολτς προτείνει ψήφο εμπιστοσύνης στις 15 Ιανουαρίου, με πιθανές εκλογές τον Μάρτιο. Αντίθετα, ο ηγέτης της Χριστιανικής Δημοκρατίας, Φρίντριχ Μερτς, απαιτεί άμεσες εκλογές και ψήφο εμπιστοσύνης, θεωρώντας ότι η Γερμανία χρειάζεται άμεση πολιτική σταθερότητα για να πάρει σημαντικές αποφάσεις στην ΕΕ.
Η πολιτική ακινησία στη Γερμανία απειλεί την οικονομία της και τη θέση της στην ΕΕ, με την νίκη του Τραμπ να εντείνει την αβεβαιότητα, καθώς η Γερμανία είναι δεύτερη στη χρηματοδότηση της Ουκρανίας. Οι ηγέτες της Ευρώπης ανησυχούν για την επίδραση που μπορεί να έχει αυτή η πολιτική αστάθεια, καθώς η Γερμανία αντιμετωπίζει ήδη οικονομικές δυσκολίες και ενδεχόμενη απώλεια επιρροής στο διεθνές προσκήνιο.
Οι αρχές ερευνούν το επικίνδυνο περιεχόμενο των 102 κοντέινερ με ύποπτα τοξικά βιομηχανικά απόβλητα που κατέφθασαν στο λιμάνι του Δυρραχίου στην Αλβανία, μετά από πολυάριθμους σταθμούς σε άλλα μέρη.
Στο λιμάνι του Δυρραχίου κατέληξαν 102 κοντέινερ (δηλαδή 2.100 τόνοι) με βιομηχανικά απόβλητα, τα οποία θεωρούνται ύποπτα ως τοξικά. Από το ίδιο σημείο είχαν ξεκινήσει στις αρχές του Ιουλίου, και στη συνέχεια πέρασαν πολλούς μήνες στην θάλασσα, κάνοντας σταθμούς στην Σιγκαπούρη, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Τουρκία.
Οπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το πλοίο Moliva, με σημαία Τουρκίας, έφθασε στην Αλβανία πριν από δέκα ημέρες και παρέμενε αρόδου ανοικτά του λιμανιού του Δυρραχίου. Την Παρασκευή έλαβε άδεια εισόδου στο λιμάνι όπου και έριξε άγκυρα. Οι αλβανικές αρχές θα αναλάβουν την διαχείριση των εμπορευματοκιβωτίων, σύμφωνα με τις λιμενικές αρχές.
Τα κοντέινερ με το ύποπτο περιεχόμενό τους θα ξεφορτωθούν και θα δεσμευθούν από την εισαγγελία του Δυρραχίου, η οποία έχει αναλάβει την υπόθεση μετά την επιστροφή του Moliva στην Αλβανία. Θα μεταφερθούν μακριά από το λιμάνι σε ασφαλή περιοχή που θα βρίσκεται υπό την επίβλεψη της αστυνομίας, θα ανοιχθούν και το περιεχόμενό τους θα αναλυθεί.
Σύμφωνα με την μη κυβερνητική οργάνωση Basel Action Network (BAN), που βασίσθηκε σε στοιχεία μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, τα κοντέινερ περιέχουν σκόνη σακκόφιλτρων ηλεκτροκαμίνου (Electric Arc Furnace Dust-EAFD), που ανήκει στα τοξικά απόβλητα και πρέπει να αποθηκεύεται και να μεταφέρεται υπό πολύ αυστηρές συνθήκες.
Το φορτίο δεν έγινε δεκτό στην Ταϊλάνδη όπου αρχικά κατευθύνθηκε το Moliva και από εκεί ξεκίνησε η πολύμηνη περιπλάνησή του.
Σύμφωνα με τα έγγραφα που παρουσιάσθηκαν στο αλβανικό τελωνείο, πρόκειται για βιομηχανικά απόβλητα, και συγκεκριμένα για οξείδιο του σιδήρου, η εξαγωγή του οποίου επιτρέπεται.
«Η μεταφορά αυτών των αποβλήτων έχει προκαλέσει διχογνωμίες. Ορισμένοι δηλώνουν ότι δεν πρόκειται για επικίνδυνα απόβλητα. Εμείς δηλώνουμε ότι είμαστε 95% βέβαιοι ότι είναι», είχε δηλώσει ο Jim Puckett, επικεφαλής της μκο, που βρέθηκε στο Δυρράχιο πριν από τον κατάπλου του Moliva στα τέλη του Οκτωβρίου.
Η μη κυβερνητική οργάνωση θεωρεί ότι πρόκειται «για σκόνη χάλυβα που συγκεντρώθηκε στα φίλτρα των χαλυβουργείων του Ελμπασάν», είπε. «Αν αυτό που δηλώνουμε είναι αλήθεια (…) η εξαγωγή αυτή ήταν μία εγκληματική εξαγωγή που δεν έπρεπε ποτέ να έχει γίνει».
Καταγγελία από την ΟΙΕΛΕ: Εκπαιδευτικός μένει έγκυος και λαμβάνει μόνο 270 ευρώ κατά τη διάρκεια άδειας ανατροφής, αφού το υπουργείο Παιδείας δεν αναγνωρίζει την περίοδο ως πραγματική υπηρεσία.
Η ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας) καταγγέλλει μια σοκαριστική κατάσταση, καθώς παρόλο που η εκπαιδευτικός που έμεινε έγκυος δικαιούνταν εννιάμηνη άδεια ανατροφής, το υπουργείο Παιδείας δεν αναγνωρίζει την άδειά της ως πραγματική υπηρεσία. Ως αποτέλεσμα, αν και η εκπαιδευτικός έπρεπε να λάβει το μεγαλύτερο μέρος του μισθού της, θα εισπράττει μόλις 270 ευρώ το μήνα.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ
«Σε μια περίοδο που η χώρα μας έχει θέσει ως πρώτη προτεραιότητα την αντιμετώπιση του τεράστιου δημογραφικού κινδύνου, είναι αδιανόητο θεσμικές αρχές να τιμωρούν την μητρότητα. Έχει σοκάρει όλους μας στην ΟΙΕΛΕ η καταγγελία μητέρας που πρόκειται να λάβει την 9μηνη άδεια ανατροφής τέκνου (την οποία οι μητέρες ιδιωτικές εκπαιδευτικοί λαμβάνουν με πλήρεις αποδοχές, μετά από διαχρονικούς αγώνες της Ομοσπονδίας). Σύμφωνα με την καταγγελία αυτή, οι οικονομικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας δεν αναγνωρίζουν – παρανόμως – την περίοδο της άδειας επαπειλούμενης κύησης ως πραγματική υπηρεσία, με αποτέλεσμα, αντί του σχεδόν πλήρους μισθού που παίρνει από το σχολείο (έχει διοριστήριο 21 ωρών), να λάβει το εξευτελιστικό ποσόν των 270 ευρώ μηνιαίως! Δεν ξέρουμε, αν η δημοσιονομική πειθαρχία της χώρας εξαρτάται από το ποσό που θα καταβληθεί σε μια μητέρα, αλλά η τιμωρία της μητρότητας, και μάλιστα με μεθοδεύσεις που προκαλούν, δεν περιποιεί τιμή στις υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας.
Το ιστορικό της απίστευτης αυτής υπόθεσης
Η συνάδελφός μας εργαζόταν μέχρι τον Αύγουστο του 2023 με διοριστήριο 6 ωρών την εβδομάδα. Το σχολείο της (που οφείλουμε να πούμε ότι ανήκει στα εκπαιδευτήρια τα οποία εφαρμόζουν σχολαστικά τη νομοθεσία), είχε πλέον μεγαλύτερο αριθμό τμημάτων και τάξεων κι έτσι μπόρεσε να προσφέρει στη συνάδελφό μας πρόγραμμα 21 ωρών την εβδομάδα από την έναρξη του νέου σχολικού έτους. Για «κακή της τύχη», όμως, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, λίγο καιρό μετά πληροφορήθηκε ότι είναι έγκυος. Το Δεκέμβριο αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και υποχρεώθηκε να λάβει επαπειλούμενη άδεια. Στα τέλη Φεβρουαρίου έλαβε την άδεια κύησης και ακολούθως την άδεια λοχείας. Αιτήθηκε την εννεάμηνη άδεια ανατροφής, όπως προβλέπεται, για το διάστημα Σεπτεμβρίου 2024 – Μαΐου 2025.
Πριν από λίγες ημέρες πληροφορήθηκε εμβρόντητη ότι θα λάβει την άδεια, όχι όμως βάσει του τωρινού της διοριστηρίου, αλλά του …περσινού (των 6 ωρών), διότι, λέει, δεν έχει κλείσει 4 μήνες υπηρεσίας με το παρόν ωράριο. Καταρχάς, δεν προκύπτει από πουθενά σε κανένα επίσημο έγγραφο η υποχρέωση εκπαιδευτικού να έχει διανύσει διάστημα 4 μηνών σε ένα συγκεκριμένο ωράριο. Δεύτερον, ακόμη κι αν αυτό ίσχυε, η συνάδελφός μας έχει διανύσει 6 μήνες υπηρεσίας (Σεπτέμβριος 2023 – Φεβρουάριος 2024) με το νέο της ωράριο! Οι υπάλληλοι των οικονομικών υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας ενημέρωσαν ότι δεν θεωρούν (άγνωστο για ποιο λόγο…) την περίοδο της επαπειλούμενης άδειας ως περίοδο υπηρεσίας, γεγονός σκανδαλώδες και επικίνδυνο. Το πρόσχημα που χρησιμοποιείται είναι πως κάποια σχολεία συνεργάζονται με μητέρες-εκπαιδευτικούς και αυξάνουν πλασματικά το ωράριό τους, λίγο πριν λάβουν την εννεάμηνη άδεια ανατροφής, για να λάβουν περισσότερα χρήματα από το Υπουργείο.
Ωστόσο, εδώ:
Οι ώρες που δόθηκαν δεν είναι πλασματικές, αλλά πραγματικές. Το σχολείο άνοιξε περισσότερα τμήματα και έδωσε έτσι περισσότερες ώρες, όχι μόνο στη συνάδελφο, αλλά και σε άλλους εκπαιδευτικούς.
Η συνάδελφος έμεινε έγκυος μετά την αλλαγή ωραρίου, άρα θα ήταν αδύνατον να έχει …δόλο, ώστε να αποσπάσει περισσότερα χρήματα από το Υπουργείο Παιδείας!
Πουθενά νομικά δεν αναφέρεται ότι θα πρέπει κάποια εκπαιδευτικός να διανύσει 4 μήνες με το νέο της ωράριο για να λάβει τις αντίστοιχες αποδοχές στην άδεια ανατροφής!
Πουθενά νομικά δεν αναφέρεται ότι η περίοδος της άδειας λόγω επαπειλούμενης κύησης δεν είναι χρόνος πραγματικής προϋπηρεσίας!
Ζητούμε από τον Υπουργό και τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας (που οφείλουμε να πούμε πως σε προηγούμενη υπόθεση με άδειες μητρότητας ιδιωτικών εκπαιδευτικών έλυσαν το θέμα που προέκυψε), να μεριμνήσουν, ώστε να λυθεί το πρόβλημα αυτό που είναι βέβαιο πως θα προκαλέσει προβλήματα στο μέλλον σε εκατοντάδες μητέρες».
Πάνω από 200 βαριά τραυματισμένοι ή σοβαρά ασθενείς Παλαιστίνιοι μεταφέρθηκαν εκτός Γάζας σε μια ανθρωπιστική επιχείρηση υπό την εποπτεία του ΠΟΥ, καθώς η κρίση στα νοσοκομεία επιδεινώνεται.
Πάνω από 200 Παλαιστίνιοι, με σοβαρά τραύματα ή παθήσεις, μεταφέρθηκαν εκτός Γάζας σε μια μεγάλη ανθρωπιστική επιχείρηση. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε με την επίβλεψη της Cogat, του στρατιωτικού οργανισμού του Ισραήλ υπεύθυνου για ανθρωπιστικά θέματα στη Γάζα, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), και επέτρεψε σε 231 κατοίκους να περάσουν το πέρασμα Κερέμ Σαλόμ, εν μέσω αυξανόμενων διεθνών πιέσεων προς το Ισραήλ για βελτίωση της ανθρωπιστικής κατάστασης στον παλαιστινιακό θύλακα.
Σύμφωνα με το BBC, οι τραυματίες και οι ασθενείς θα μεταφερθούν για θεραπεία στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ή τη Ρουμανία. Ανάμεσά τους βρίσκονται άτομα με αυτοάνοσα νοσήματα, αιματολογικά προβλήματα, καρκίνο, νεφρικές παθήσεις και σοβαρούς τραυματισμούς. Παρά τη συγκεκριμένη απομάκρυνση, ο ΠΟΥ αναφέρει ότι περίπου 14.000 άνθρωποι περιμένουν ακόμα για ιατρική μεταφορά.
Ενώ σχεδόν 4.900 Παλαιστίνιοι είχαν ήδη μεταφερθεί εκτός Γάζας για περίθαλψη από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο, το πέρασμα της Ράφα έκλεισε ξανά όταν το Ισραήλ ανέλαβε τον έλεγχο της γειτονικής πλευράς. Από τον Μάιο, μόλις 229 ασθενείς είχαν απομακρυνθεί πριν την τελευταία επιχείρηση.
Την ίδια στιγμή, οι απομακρύνσεις αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό ποσοστό των χιλιάδων που έχουν ανάγκη ιατρικής βοήθειας. Τα νοσοκομεία στη Γάζα βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, με 19 από τα 36 εκτός λειτουργίας και τα υπόλοιπα να υπολειτουργούν.
Ο ΠΟΥ και η Cogat ανακοίνωσαν επίσης την ολοκλήρωση της εκστρατείας εμβολιασμού κατά της πολιομυελίτιδας, με πάνω από 556.770 παιδιά κάτω των 10 ετών να εμβολιάζονται. O ΠΟΥ εκτιμά ότι 7.000-10.000 παιδιά δεν ολοκλήρωσαν πλήρως τον εμβολιασμό τους.
Musical, σαπουνόπερα, δράμα, κωμωδία που βγάζουν νόημα και ένα καταπληκτικό cast που πήρε σύσσωμο το βραβείο ερμηνείας από τους κριτικούς στις Κάννες
Προτιμώ να βλέπω τις ταινίες χωρίς να έχω δει trailer, ενίοτε και χωρίς να ξέρω περί τίνος πρόκειται. Ήξερα ότι η Emilia Perez είναι η ιστορία μίας trans γυναίκας, αλλά μέχρι εκεί. Και αυτή η περιγραφή δεν αρκεί σίγουρα για να περιγράψει αυτό το δίωρο οπτικοακουστικό υπερθέαμα που λέγεται Emilia Perez, και που δικαίως κατέκτησε το βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ των Καννών.
Τραγούδι, χορογραφίες, δράμα, κωμωδία, μεξικάνικα καρτέλ ναρκωτικών, έρωτες, πένθος. Η Rita (Zoe Saldana) είναι δικηγόρος στο Μεξικό, που κουράστηκε να «ξεπλένει» γυναικοκτονία και τους θύτες τους. Τη στιγμή που παλεύει με τους δικούς της δαίμονες, εμφανίζεται ο Manitas, ένας επικίνδυνος ηγέτης καρτέλ ναρκωτικών, που είναι παντρεμένος με την Jessi (Selena Gomez), έχει δύο γιους, πάρα πολλά λεφτά και μία μόνο επιθυμία. Να γίνει η Emilia Perez (Karla Sofia Gascón). Η Rita πληρώνεται για να εκπληρώσει όλα τα βήματα της διαδικασίας και σκηνοθετεί τον θάνατο του Manitas. Fast forward 4 χρόνια μετά, η Emilia Perez έχει μία νέα ζωή, αλλά χρειάζεται ξανά τη βοήθεια της Rita, που πλέον ζει στο Λονδίνο.
Και musical, και σαπουνόπερα και κωμωδία στην Emilia Perez
Διανύουμε μία εποχή όπου βλέπουμε το σινεμά να αλλάζει ή να συνδυάζει πολλά είδη που κάπως καταφέρνουν και λειτουργούν. Όχι σε κάθε περίπτωση (σε εσένα μιλάω, Joker 2) αλλά σίγουρα λειτούργησε απόλυτα στην Emilia Perez. Ο σκηνοθέτης Jacques Audiard ξεκίνησε να γράφει μία όπερα, αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι αυτό πρέπει να το δούμε στη μεγάλη οθόνη. Εξ ου και οι αμέτρητες σκηνές musical σε μουσική των Camille και Clement Ducol, σεταρισμένες με χορογραφίες του Damien Jalet.
Αν δεν σου αρέσουν οι μουσικοί διάλογοι, λογικά θα νιώσεις άβολα στην αρχή (όπως εγώ) και θα προσπαθήσεις να καταλάβεις γιατί μία δικηγόρος χορεύει με άλλους περαστικούς στον δρόμο, λες και είναι ο Βαγγέλης Σειληνός σε ταινία του Δαλιανίδη. Πολύ γρήγορα όμως νιώθεις ότι είναι απαραίτητο κομμάτι της ταινίας, σου προκαλεί τεράστια συγκίνηση και περνά σκληρά μηνύματα, που όμως «ντύνονται» με ανάλαφρη μουσική. Τα κωμικά στοιχεία υπάρχουν παντού μέσα στην ταινία και σου κλείνουν το μάτι, τη στιγμή που μπορεί να βλέπεις μία απαγωγή από εμπόρους ναρκωτικών ή δίκη για γυναικοκτονία. Ένα τρομερό rollercoaster συναισθημάτων που, προσωπικά μιλώντας, είναι αυτό που θα πρέπει να σου αφήνει μία κινηματογραφική εμπειρία.
Το φαινόμενο Karla Sofia Gascón
Η Karla Sofia Gascón έγινε η πρώτη trans γυναίκα που κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στις Κάννες (παρόλο που μισεί τα musical), αν και το μοιράστηκε με τις 3 συμπρωταγωνίστριές της. Μιλάμε για μία τεράστια απόσταση που διανύθηκε, αν σκεφτείς ότι μέχρι το 2018 έπαιζε σε μεξικάνικες σαπουνόπερες ως άνδρας ηθοποιός. Η φυλομετάβαση πραγματοποιήθηκε με την απόλυτη στήριξη της συζύγου και της έφηβης κόρης τους και αυτός ο ρόλος πιθανώς να της δώσει υποψηφιότητα για Όσκαρ. Άλλη μία πρωτιά για trans γυναίκα.
Το συγκλονιστικό στοιχείο αυτής της ταινίας είναι ότι η Gascón υποδύεται την Emilia, αλλά και τον Manitas. Δεν ξέρω πώς έγινε εφικτό, αλλά αν δεις την ταινία χωρίς να έχεις αυτή την πληροφορία, ίσως και να μην εκτιμήσεις το πολυδιάστατο ταλέντο της. «Η Emilia είναι πολύ πιο θηλυκή από εμένα και ο Manitas πολύ πιο macho από ό,τι εγώ υπήρξα», δήλωσε η ηθοποιός στη Vogue, ενώ η απόφαση να παίξει και τους δύο ρόλους ήταν εντελώς δική της. «Είναι σαν να έχεις την Πεντάμορφη και το Τέρας κλειδωμένους σε ένα σώμα. Όλοι έχουμε τα σκοτάδια μας και κάθε φύλο έχει διαφορετικούς περιορισμούς. Οι γυναίκες είναι πνευματικά πιο ελεύθερες».
Η ταινία θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι στοχοποιεί το Μεξικό και τα στερεότυπα που το ακολουθούν γύρω από τα ναρκωτικά, τα καρτέλ και την επικινδυνότητα του να ζει κάποιος εκεί, καθώς και για την πορεία της ζωής μίας γυναίκας που είναι trans. Νομίζω όμως ότι ο σκοπός της Emilia Perez δεν είναι αυτός, αλλά το να περιγραφεί το ταξίδι της φυλομετάβασης, μέσα από μία σουρεάλ ιστορία που όμως θίγει σοβαρά κοινωνικά θέματα. Η Zoe Saldana και η ερμηνεία της είναι μία ακόμα αποκάλυψη της ταινίας και η σκηνή μεταξύ της Emilia και του γιου της είναι μάλλον η πιο δυνατή στιγμή της ταινίας, γιατί ανταποκρίνεται απόλυτα στο αληθινό βίωμα της Gascón.
Η Σαουδική Αραβία βίωσε πρωτοφανή χιονόπτωση στην έρημο Al-Jawf μετά από έντονες βροχές και χαλάζι, δημιουργώντας ένα σπάνιο χειμωνιάτικο τοπίο στην περιοχή.
Για πρώτη φορά στην ιστορία, η έρημος της Σαουδικής Αραβίας είδε χιόνι, με την περιοχή Al-Jawf να δέχεται χιονόπτωση μετά από έντονες βροχές και χαλαζόπτωση.
Northern regions of Saudi Arabia have been hit by heavy rain and hail, causing floods in various areas. pic.twitter.com/NIuAm7PGCk
Η Σαουδική Αραβία, γνωστή για το ξηρό κλίμα της, βίωσε αυτό το πρωτοφανές καιρικό φαινόμενο, καθώς οι δυνατές βροχοπτώσεις και το χαλάζι μετέτρεψαν το τοπίο σε χειμωνιάτικο σκηνικό με καταρράκτες και πλημμυρισμένες κοιλάδες.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο της χώρας, οι βροχές έφεραν μια «νέα πνοή» στην περιοχή, προετοιμάζοντας το έδαφος για την ανοιξιάτικη εποχή, όπου η Al-Jawf στολίζεται με αγριολούλουδα όπως λεβάντα και χρυσάνθεμα, που αναδεικνύουν τη φυσική της ομορφιά.
Only in Saudi Arabia, you will see snow above desert and people praying over it. pic.twitter.com/hqHKKNdhiI
Το μετεωρολογικό τμήμα της Σαουδικής Αραβίας προειδοποίησε ότι ο έντονος καιρός θα συνεχιστεί, με καταιγίδες, ισχυρές βροχές, χαλάζι και δυνατούς ανέμους που θα μπορούσαν να μειώσουν την ορατότητα, καλώντας τους πολίτες να είναι σε επιφυλακή.
🔴 #Saudi Arabian desert turns into winter wonderland after first-ever snowfall
▪️Heavy rains and significant hail storms have swept across parts of the Saudi Arabia since last week. The strange weather took a dramatic turn when #AlJawf region witnessed snowfall for the time. pic.twitter.com/94UNlWGwgN
Αυτός ο απρόσμενος χειμωνιάτικος καιρός αντανακλά τα μεταβαλλόμενα κλιματικά πρότυπα στη Μέση Ανατολή, με ακόμη και τις πιο ξηρές περιοχές να βιώνουν αξιοσημείωτες αλλαγές. Η χιονόπτωση στο Al-Jawf είναι ένα μοναδικό γεγονός που προσφέρει στους κατοίκους και τους επισκέπτες την εμπειρία ενός σπάνιου χειμερινού τοπίου.
Το dating μέσω εφαρμογών κρύβει ήδη κινδύνους, αλλά οι Αμερικανίδες έχουν να διαχειριστούν και τους ψηφοφόρους του Donald Trump
Η κουβέντα που έχουμε κάνει όλοι με φίλους μας, αλλά κυρίως με τον ίδιο μας τον εαυτό. Πόσο επηρεάζουν οι πολιτικές πεποιθήσεις τις σχέσεις μας, ερωτικές η φιλικές; Μπορούμε πραγματικά να έρθουμε πολύ κοντά με κάποιον όταν έχουμε θεμελιώδεις διαφορές σε σημαντικά ζητήματα, όπως τα δικαιώματα των γκέι, των γυναικών στις αμβλώσεις, ακόμα και το αν θα παντρευτούμε με θρησκευτικό, πολιτικό γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης;
Στην Αμερική ωστόσο, τα πράγματα είναι πολύ πιο συγκεκριμένα και το αποτέλεσμα έδειξε ότι τη μεταξύ τους πόλωση. Αν ψηφίζεις Donald Trump, οι απόψεις σου γύρω από τη βία, τις γυναίκες, τους μετανάστες και γενικά τον σεβασμό, είναι κάπως ξεκάθαρες. Και αυτό θέλουν να ξέρουν όλες οι γυναίκες που ζουν στην Αμερική και κάνουν dating μέσω των apps. Πες μου τι ψηφίζεις να ξέρω τι να κάνω με τη ζωή μου.
Although the youth vote has trended #Democratic for generations, now there seems to be a shift to the right for young men increasingly supporting DonaldTrump. NBC News’ Shaquille Brewster went tailgating before an #Atlanta#Falcons game to talk with young male voters in this key battleground state.
Σύμφωνα με την εφαρμογή Flirtini, και τη δημοσκόπηση που έγινε τον Σεπτέμβριο, 1 στους 4 Αμερικανούς έχει χωρίσει εξαιτίας της πολιτικής ασυμβατότητας, ενώ περισσότερους από τους μισούς εκπροσώπους της Gen Z, λέει ψέματα όταν ερωτάται για το τι ψηφίζει, στοιχείο που είναι ακόμα πιο ανησυχητικό. Μπορείς φυσικά να βάλεις τις πολιτικές πεποιθήσεις σου στα βασικά στοιχεία του προφίλ σου, αλλά πρόκειται για μία προαιρετική επιλογή. Άρα δεν μπορείς να ξέρεις ποιον έχεις απέναντί σου, εκτός αν γνωριστείτε καλά.
Παρατηρείται ότι οι νέες γυναίκες έχουν γίνει πιο φιλελεύθερες, συγκριτικά με τους άντρες, μάλλον επειδή νομίζουν ότι δεν τους αφορούν θέματα, όπως οι αμβλώσεις και η κακοποίηση των γυναικών. «Προσπαθείς να καταλάβεις τα πιστεύω του άλλου ψάχνοντας το παραμικρό clue, ή τα υπόλοιπα social media του», αναφέρει η 29χρονη Frances από τη Βαλτιμόρη. «Την έχω πάθει δύο φορές και μάλιστα μετά από μήνες σχέση. Και οι δύο μού είπαν ότι θα ψηφίσουν Trump λόγω της οικονομίας. Ο ένας το αποκάλυψε επειδή είχε πιει μερικά ποτάκια».
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση εκείνων που περιμένουν να κάνουν πρώτα σεξ και μετά να το πουν, διότι ξέρουν ότι θα αποτελέσει πρόβλημα. «Βγήκαμε ραντεβού και δεν υπήρχε κανένα red flag», λέει η 40χρονη Rebecca από τη Μασαχουσέτη. Έκαναν σεξ το ίδιο βράδυ. Λίγο μετά, της έκανε μία ερώτηση που θα την έλεγες και εύστοχη. Τη ρώτησε ποια θεωρεί ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που καλούνται να αντιμετωπίσουν σήμερα οι φεμινίστριες. «Οι παροχές στη φροντίδα των παιδιών και τα δικαιώματα σε ό,τι αφορά την αναπαραγωγή». Πολύ καλή απάντηση, που όμως προκάλεσε την αντίδρασή του. «Αυτά τα λένε οι τρελές στο Ίντερνετ, που μισούν τους άντρες». Κι αν νομίζεις ότι εκεί τελείωσε η παράνοια, κάνεις λάθος. Πριν φύγει, πήρε μαζί του το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό και το έβαλε σε σακούλα. «Έχω ακούσει ότι υπάρχουν γυναίκες που κρατούν το σπέρμα για εγκυμοσύνες μετά από one night stand και μετά μηνύουν τους άντρες», ήταν η απάντηση. Και ναι, μόλις επιβεβαίωσε ότι ψηφίζει Trump.
Τέλος, έχουμε και τις περιπτώσεις όπου η αλήθεια αποκαλύπτεται, αλλά δεν είναι deal breaker. Σχέσεις που συνεχίζουν, ίσως επειδή κανείς από τους δύο δεν συγκρούεται σε ό,τι αφορά σημαντικά ζητήματα. Είναι όμως κάτι τέτοιο εφικτό; Σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Michigan, 1 στα 4 ζευγάρια Αμερικανών έχουν διαφορετικές πολιτικές προτιμήσεις, και συνήθως αποτελεί πρόβλημα, διότι φαίνεται σε μικρές και μεγάλες εκφάνσεις της καθημερινότητας. Αν οι πολιτικές πεποιθήσεις δεν είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, η σχέση είναι πιο βιώσιμη, αλλά και εκεί όταν υπάρχει αμοιβαία ενσυναίσθηση και όχι διάθεση για συγκρούσεις. Θα ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρον αν μαθαίναμε ποια είναι η πορεία αυτών των ζευγαριών μετά το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ισραηλινά αεροπλάνα διάσωσης βρέθηκαν στο Άμστερνταμ μετά από «ένα πολύ βίαιο περιστατικό». Πριν τον αγώνα, οι οπαδοί έσκιζαν παλαιστινιακές σημαίες, φώναζαν «Γ**ώ την Παλαιστίνη» και χλεύαζαν τα νεκρά παιδιά της Γάζας.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, έδωσε εντολή να σταλούν δύο αεροπλάνα διάσωσης στο Άμστερνταμ μετά από «ένα πολύ βίαιο περιστατικό» με στόχο Ισραηλινούς πολίτες.
Το υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ προέτρεψε τους πολίτες του στην ολλανδική πόλη να μείνουν στα δωμάτια του ξενοδοχείου τους, ανέφερε το γραφείο του πρωθυπουργού σε δεύτερη δήλωση.
«Οι οπαδοί που πήγαν να δουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου, αντιμετώπισαν αντισημιτισμό και δέχτηκαν επίθεση με αφάνταστη σκληρότητα μόνο και μόνο λόγω του εβραϊκού και του ισραηλινού τους χαρακτήρα», είπε ο υπουργός Ασφαλείας του Ισραήλ, Itamar Ben-Gvir, σε ανάρτησή του στο X.
Η τοπική αστυνομία είπε ότι 57 άτομα συνελήφθησαν μετά τον αγώνα καθώς διαδηλωτές υπέρ της Παλαιστίνης προσπάθησαν να φτάσουν στο στάδιο Γιόχαν Κρόιφ, παρόλο που η πόλη τους είχε απαγορεύσει να διαδηλώσουν εκεί.
Η αστυνομία είπε ότι οι οπαδοί εγκατέλειψαν το γήπεδο χωρίς επεισόδια, αλλά κατά τη διάρκεια της νύχτας αναφέρθηκαν διάφορες συγκρούσεις στο κέντρο της πόλης.
Παράλληλα, υπάρχουν πληροφορίες πως οι ισραηλινοί οπαδοί της Μακάμπι Τελ Αβίβ κατέβασαν παλαιστινιακές σημαίες, φώναζαν «F*ck Palestine» και κορόιδευαν τα νεκρά παιδιά στη Γάζα, πριν από τον αγώνα του Champions League εναντίον του «Ajax». Κάποιοι από αυτούς ήταν επιβεβαιωμένα ισραηλινοί στρατιώτες.
Israeli 'Maccabi Tel Aviv' fans did not only tear down Palestinian flags and chant violent slogans against Arabs – they also reportedly refused to respect the moment of silence held for the Valencia flood victims and intentionally interrupted it. pic.twitter.com/f3RYaPhaFS
Από βίντεο που κυκλοφορούν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται ότι οι Χούλιγκαν επιχείρησαν να σκίσουν παλαιστινιακές σημαίες. Φέρεται επίσης πως φώναζαν «αφήστε τον IDF να γα***σει όλους τους Άραβες» και τραγουδούσαν γνωστό ακροδεξιό τραγούδι με τους στίχους «δεν υπάρχουν πια σχολεία στη Γάζα γιατί δεν υπάρχουν παιδιά».
Μέσα στο γήπεδο, οι Ισραηλινοί οπαδοί διέκοψαν με φωνές και συνθήματα ακόμη και το ενός λεπτού σιγής στη μνήμη των θυμάτων από τις πλημμύρες στην Ισπανία.
Maccabi Tel Aviv hooligans find out after singing zionist chants and attacking citizens in Amsterdam, they thought they’re in Israel and they can do whatever they want without consequences.
One of them jumped in the river to escape and ended up saying “Free Palestine”😭😂 pic.twitter.com/NlVH2XlGTK
Το επόμενο διάστημα αναμένεται να ανακοινωθεί ένας πρώτος κατάλογος υπουργών για την κυβέρνηση Τραμπ. Ποια πρόσωπα ακούγονται και για ποιες θέσεις;
Η ομάδα του Ντόναλντ Τραμπ αναμένεται σύντομα να παρουσιάσει έναν αρχικό κατάλογο υπουργών και συμβούλων πριν από την ορκωμοσία του στις 20 Ιανουαρίου. Κατά την προεκλογική εκστρατεία, ο Τραμπ αποστασιοποιήθηκε από το αμφιλεγόμενο Project 2025, ένα ακροδεξιό σχέδιο με στόχο τη ριζική αναδιάρθρωση του κράτους. Παρά την αποστασιοποίησή του, περισσότεροι από 140 άτομα που σχετίζονται με το Project 2025 είχαν υπηρετήσει στην προηγούμενη διακυβέρνησή του. Αυτή η ομάδα, όπως αποκαλύπτει το CNN, ενδέχεται να αναλάβει εκ νέου κυβερνητικούς ρόλους υπό το νέο καθεστώς του Τραμπ.
Πιθανά Ονόματα Υπουργών και Συμβούλων
Σύμφωνα με τα ΜΜΕ, διάφορα ηχηρά ονόματα αναφέρονται για θέσεις κλειδιά στην κυβέρνηση. Ο Έλον Μασκ, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, έχει στενούς δεσμούς με τον Τραμπ και φημολογείται ότι ενδέχεται να αναλάβει έναν ρόλο στον εκσυγχρονισμό του ομοσπονδιακού κράτους. Αν και πιθανότατα δεν θα αναλάβει υπουργική θέση, ο Μασκ έχει ήδη συνεισφέρει με πάνω από 100 εκατ. δολάρια στην εκστρατεία του Τραμπ και είναι υπέρ της μείωσης του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού κατά 2 τρισεκατομμύρια δολάρια από τα 7 τρισεκατομμύρια συνολικού κόστους, χωρίς, ωστόσο, να διευκρινίζει λεπτομέρειες για το πώς θα επιτευχθεί αυτό.
Ακούγονται επίσης ονόματα όπως Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, Μάικ Πομπέο και Μάρκο Ρούμπιο. Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, ανιψιός του δολοφονημένου προέδρου των ΗΠΑ JFK και πρώην ανεξάρτητος υποψήφιος για την προεδρία που συντάχθηκε με τον Τραμπ, ενδέχεται να γίνει υπεύθυνος των πολιτικών δημόσιας υγείας. Γνωστός επικριτής των εμβολίων, δήλωσε στο NBC ότι «δεν θα στερήσει τα εμβόλια από κανέναν», αλλά πρόσθεσε ότι οι Αμερικανοί θα πρέπει να μπορούν «να αποφασίζουν μόνοι τους».
Ρόλοι σε υπουργεία και λοιπές θέσεις εξωτερικής πολιτικής
Για τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, ακούγεται έντονα το όνομα του Ρίτσαρντ Γκρενέλ, πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Γερμανία, γνωστού για τις αμφιλεγόμενες απόψεις του. Ο Γκρενέλ είχε επίσης διατελέσει μεταβατικός διευθυντής Πληροφοριών και έχει αναπτύξει σχέσεις με τον ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Εάν ο Γκρενέλ αναλάβει διαφορετική θέση, όπως αυτή του συμβούλου Εσωτερικής Ασφάλειας στον Λευκό Οίκο, τότε ο Μάρκο Ρούμπιο, γερουσιαστής από τη Φλόριντα, θα μπορούσε να είναι μια εναλλακτική για το υπουργείο Εξωτερικών. Ο Ρούμπιο έχει δηλώσει ότι ενδιαφέρεται να υπηρετήσει σε ηγετικό ρόλο και είναι πιθανός υποστηρικτής της πολιτικής του Τραμπ για μειωμένη διεθνή παρέμβαση, κυρίως έναντι του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας.
Στο Πεντάγωνο, το όνομα του Μάικ Πομπέο ακούγεται έντονα. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Τραμπ διαθέτει εμπειρία και ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης με τον Τραμπ. Η βουλεύτρια Ελίζ Στέφανικ, φανατική υποστηρίκτρια του Τραμπ, είναι υποψήφια για την πρεσβεία των ΗΠΑ στον ΟΗΕ.
Διοίκηση του Λευκού Οίκου και κρίσιμοι σύμβουλοι
Η Σούζι Γουάιλς, διευθύντρια της εκστρατείας του Τραμπ, θα αναλάβει επικεφαλής του προσωπικού του Λευκού Οίκου, οργανώνοντας το προσωπικό και το πρόγραμμα του προέδρου και διατηρώντας στενή επικοινωνία με κυβερνητικές υπηρεσίες. Αυτή η θέση είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς ο ρόλος της προσωπάρχη έχει επιρροή στην καθημερινή λειτουργία του Λευκού Οίκου και στην επαφή με άλλους κυβερνητικούς φορείς.
Ο JD Vance, ο εκλεγμένος αντιπρόεδρος, θα έχει σημαντικό λόγο στις στρατηγικές αποφάσεις. Επιπλέον, ο μεγαλύτερος γιος του Τραμπ, Ντόναλντ Τζούνιορ, δήλωσε ότι ο πατέρας του σκοπεύει να ανταμείψει τους πιστούς υποστηρικτές και να περιβληθεί από ανθρώπους που θα σέβονται τις προτεραιότητές του, αναζητώντας άτομα από τον επιχειρηματικό και ανεξάρτητο πολιτικό χώρο.
Παράλληλα, αν και ο Τζάρεντ Κούσνερ, γαμπρός του Τραμπ, δεν θα επιστρέψει επίσημα στον Λευκό Οίκο, είναι πιθανό να συμβουλεύει τον νέο πρόεδρο για θέματα Μέσης Ανατολής. Ο Κούσνερ έχει διατηρήσει τις επαφές του στην περιοχή και ίσως να συνεχίσει να διαδραματίζει ρόλο πίσω από τα παρασκήνια.
Προοπτικές και προκλήσεις στη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου
Ο Τραμπ αναμένεται να αντιμετωπίσει λίγες δυσκολίες στη Γερουσία, όπου οι Ρεπουμπλικάνοι κατέχουν την πλειοψηφία. Παρόλο που η έγκριση των διορισμών από τη Γερουσία είναι απαραίτητη για τις περισσότερες θέσεις, όπως των υπουργών Άμυνας και Εσωτερικής Ασφάλειας, η υποστήριξη από τους Ρεπουμπλικάνους πιθανότατα θα διευκολύνει τη διαδικασία. Κάθε υποψήφιος θα περάσει από ακρόαση και ψηφοφορία, διασφαλίζοντας την τήρηση των θεσμικών διαδικασιών.
Η διαμόρφωση του νέου υπουργικού συμβουλίου και των κορυφαίων συμβούλων θα αναδείξει την κατεύθυνση της επόμενης κυβέρνησης και τις προτεραιότητες του Τραμπ για τα θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.
Όταν ο Χίτλερ συνελήφθη σε μία προσπάθεια διασποράς του ναζιστικού ιδεώδους.
Στις 8 και 9 Νοεμβρίου του 1923, εκδηλώθηκε μια από τις πρώτες απόπειρες του Αδόλφου Χίτλερ για την επιβολή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (NSDAP) και τη βίαιη ανέλιξή του στην εξουσία. Ο λόγος για το «Πραξικόπημα της Μπυραρίας» ή το «Πραξικόπημα του Μονάχου», το οποίο απέτυχε μεν, με τον Χίτλερ να καταλήγει πίσω από τα σίδερα της φυλακής, αλλά δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για τις ιδεολογικές βάσεις και την οργανωτική δομή της παράταξης.
Η κατακερματισμένη μεταπολεμική Γερμανία
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία βρέθηκε αντιμέτωπη με σοβαρότατα προβλήματα, κυρίως εξαιτίας των κυρώσεων που επέβαλε η Συνθήκη των Βερσαλλιών, το 1919. Ειδικότερα, η συνθήκη συνεπαγόταν βαρύ οικονομικό και πολιτικό πλήγμα, υποχρεώνοντας τη χώρα να καταβάλλει τεράστιες πολεμικές αποζημιώσεις, να απολέσει εδάφη και να μειώσει σημαντικά τον στρατό της. Αυτά τα μέτρα πυροδότησαν έναν ευρύτερο κοινωνικό και εθνικιστικό θυμό, τον οποίο ακολούθησε η οικονομική αστάθεια, η πολιτική ένταση κι ένας υπερπληθωρισμός που εξάντλησε τη μεσαία και την εργατική τάξη.
Επιπρόσθετα, η νεοσύστατη Δημοκρατία της Βαϊμάρης δεν κατάφερε να δώσει αποτελεσματικές λύσεις στον πυρήνα των προβλημάτων, γεγονός που λειτούργησε επικουρικά στην καλλιέργεια ακραίων πολιτικών οργανώσεων. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Αδόλφος Χίτλερ, επικεφαλής του αδύναμου, τότε, Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (NSDAP), βρήκε ευκαιρία να προωθήσει την ιδεολογία του, επενδύοντας στην εθνικιστική ρητορική και επιδιώκοντας τη βίαιη κατάληψη της εξουσίας.
1924: Οι κατηγορούμενοι για το πραξικόπημα, Γερμανικά Ομοσπονδιακά Αρχεία
Ο σχεδιασμός του πραξικοπήματος
Πεπεισμένος ότι η βαυαρική κυβέρνηση θα τασσόταν υπέρ μιας ενδεχόμενης εθνικιστικής ανατροπής, ο Χίτλερ αποφάσισε να οργανώσει μια απόπειρα πραξικοπήματος, με γνώμονα την πρόκληση μιας εκτεταμένης εξέγερσης. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, στρατολόγησε ισχυρά πρόσωπα, όπως ο Ernst Röhm, ιδρυτής των SA (Sturmabteilung*), ο οποίος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις βίαιες επιχειρήσεις της ναζιστικής παράταξης. Στο πλευρό του Χίτλερ τάχθηκε και ο Hermann Göring, μετέπειτα επικεφαλής της Luftwaffe και πρώην πιλότος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Άλλες ισχυρές προσωπικότητες που τάχθηκαν υπέρ του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, ήταν ο Rudolf Hess και ο Heinrich Himmler –ηγέτης των SS κατά τα επόμενα χρόνια.
*Παραστρατιωτική οργάνωση, όπως τα SS.
1923: Μέλη ναζιστικών παραστρατιωτικών ομάδων κατά τη διάρκεια του αποτυχημένου πραξικοπήματος, Γερμανικά Ομοσπονδιακά Αρχεία
Τα γεγονότα του πραξικοπήματος
Στις 8 Νοεμβρίου του 1923, ο Χίτλερ και οι συνεργάτες του εισέβαλαν στη Bürgerbräukeller, μια δημοφιλή μπυραρία στο Μόναχο, όπου ο Gustav von Kahr, επικεφαλής της βαυαρικής κυβέρνησης, εκφωνούσε ομιλία ενώπιον 3000 ατόμων. Εκεί, με τη συμμετοχή περίπου 600 οπλισμένων μελών του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, ο Χίτλερ διέκοψε την ομιλία του Kahr και ανακοίνωσε ότι η «εθνική επανάσταση» είχε ξεκινήσει. Υπό την απειλή βίας, ο Χίτλερ κράτησε αιχμάλωτους τον Kahr, τον αρχηγό της αστυνομίας της Βαυαρίας, Hans von Seisser, και τον στρατηγό, Otto von Lossow, με σκοπό να εξασφαλίσει την υποστήριξή τους.
Ωστόσο, οι εξελίξεις δεν προχώρησαν βάσει σχεδίου. Οι αιχμάλωτοι ελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας και οι δυνάμεις της βαυαρικής αστυνομίας ξεκίνησαν να οργανώνονται. Αν και η αναταραχή ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή, ο Χίτλερ δεν έκανε πίσω. Το πρωί της 9ης Νοεμβρίου, περίπου 2000 υποστηρικτές του ναζιστικού κόμματος ξεκίνησαν πορεία προς το κέντρο του Μονάχου, με την προοπτική να καταλάβουν τα κτίρια-κλειδιά της πόλης. Η πορεία τους διακόπηκε άμεσα από την αστυνομία και ακολούθησε σύντομη, αιματηρή σύγκρουση, η οποία είχε ως απότοκο τον θάνατο 16 πραξικοπηματιών και 4 αστυνομικών. Ο Χίτλερ τραυματίστηκε και αναγκάστηκε να διαφύγει.
1923: Συγκέντρωση του ναζιστικού κόμματος στη μπυραρία, Bürgerbräukeller –τοποθεσία του πραξικοπήματος, Γερμανικά Ομοσπονδιακά Αρχεία
Η δίκη, οι συνέπειες και ο «Αγών μου»
Το «Πραξικόπημα της Μπυραρίας» στέφθηκε με αποτυχία, με τον Χίτλερ και τους συνεργάτες του να παραπέμπονται σε δίκη. Δυστυχώς, όμως, η έκβαση δεν ήταν αισιόδοξη. Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο δεινός ομιλητής και επικεφαλής της εθνικιστικής παράταξης, εκμεταλλεύτηκε τη δημοσιότητα για να διαστρεβλώσει τα δεδομένα. Συγκεκριμένα, παρουσίασε το πραξικόπημα ως πατριωτική πράξη και, συγχρόνως, προέβαλε τον εαυτό του ως «σωτήρα της Γερμανίας». Παρότι καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση, εξέτισε μόνο εννέα μήνες στο φρούριο του Landsberg, όπου άρχισε να συγγράφει το βιβλίο «Ο Αγών μου (μτφ. Mein Kampf)». Στις σελίδες του βιβλίου, ο Χίτλερ κατέθεσε την ιδεολογική του ατζέντα, τις ρατσιστικές του απόψεις και το όραμά του για μια αναγεννημένη Γερμανία.
Μετά την αποφυλάκισή του, ο Χίτλερ αποφάσισε να ακολουθήσει έναν «νόμιμο» δρόμο για την απόκτηση της εξουσίας, εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Αξιοποιώντας την εμπειρία του πραξικοπήματος, αναδιοργάνωσε το κόμμα του, ενισχύοντας την προπαγάνδα και ιδρύοντας παραστρατιωτικές ομάδες όπως τα SA (Sturmabteilung) και αργότερα τα SS (Schutzstaffel). Οι κινήσεις αυτές συνέβαλαν στην κομματική ισχυροποίηση της παράταξης, αναπτύσσοντας έναν κλοιό εκφοβισμού γύρω από τους πολιτικούς αντιπάλους. Έως το 1933, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα είχε πια αποκτήσει κραταιά πολιτική βάση, επιτρέποντας στον Χίτλερ να διεκδικήσει και να κατακτήσει την καγκελαρία της Γερμανίας.
1939: Ο Αδόλφος Χίτλερ εορτάζει το αποτυχημένο «Πραξικόπημα της Μπυραρίας», Γερμανικά Ομοσπονδιακά Αρχεία
Ένας ιστορικός μύθος
Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, το «Πραξικόπημα της Μπυραρίας» ενσωματώθηκε στη ναζιστική προπαγάνδα ως μια «ηρωική» στιγμή αντίστασης κατά του πολιτικού κατεστημένου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Κάθε χρόνο, οργανώνονταν εκδηλώσεις και τελετές μνήμης για τους 16 «μάρτυρες» του κόμματος που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ενώ το γεγονός αναδείχθηκε σε σύμβολο του αγώνα για τη δικαίωση της Γερμανίας. Πράγματι, παρά την αποτυχία του, το πραξικόπημα σηματοδότησε την αρχή της πορείας του Αδόλφου Χίτλερ προς την εξουσία, μέσα από την εργαλειοποίηση της δίκης και του βιβλίου του, καθώς επίσης και της ιδεολογικής διαμόρφωσης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος. Εντούτοις, η ιστορία απέδειξε μεταγενέστερα ότι ουδεμία αιτία εορτασμού υπήρχε, διότι το ναζιστικό ιδεώδες προκάλεσε ανυπολόγιστες καταστροφές, εκατομμύρια βασανιστικούς θανάτους και ειδεχθή εγκλήματα πολέμου.
Ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου «Προσκήνιο» παρουσιάζει φέτος δύο έργα που ζουμάρουν στη γυναικεία ψυχοσύνθεση.
Λίγες ώρες πριν από την πρεμιέρα του έργου «Λεωφορείου ο Πόθος», συναντήσαμε τον Δημήτρη Καραντζά, σκηνοθέτη και καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου «Προσκήνιο», στο οποίο, από τον Ιανουάριο του 2025, θα παρουσιάζεται σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο το έργο του Τενεσί Ουίλιαμς και η «Έντα Γκάμπλερ» του Ίψεν.
«Και τα δύο έργα κάνουν ζουμ στη γυναικεία ψυχοσύνθεση και στο γυναικείο δικαίωμα. Επειδή θεωρώ ότι ακόμη πρέπει να αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα, το ότι επέλεξα να παρουσιάσουμε αυτά τα δύο έργα μαζί είναι μια θέση», μου εξηγεί ενώ καθόμαστε στον φιλόξενο πεζόδρομο της οδού Δελφών.
Κάπως έτσι, ξετυλίγεται ο μίτος της προσέγγισής του στα δύο αυτά εμβληματικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, αλλά και σε ζητήματα καθημερινότητας που μας αφορούν όλους, όπως η στεγαστική κρίση και η πίεση να προσαρμοστούμε σε συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς.
Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας
Υπάρχει παρερμηνεία του έργου του Τενεσί Ουίλιαμς όταν ανεβαίνει ως σαχλός μελοδραματισμός. Το «Λεωφορείου ο Πόθος» είναι ένα σκοτεινό έργο και μιλάει για το τέλος μιας εποχής, όταν δεν ξέρουμε ακόμη ποια θα είναι η συνέχεια αυτής. Υπάρχουν δύο κεντρικά πρόσωπα: Η Μπλανς από τον αμερικάνικο νότο, πρώην αστή γαιοκτήμονας με δούλους, και ο Στάνλεϊ, Πολωνός μετανάστης που προσπαθεί να πολιτογραφηθεί ως Αμερικανός. Τα τραύματά και των δύο, αν και διαφορετικά, είναι ακραία. Αυτή που τα έχει χάσει όλα, πρέπει να χωρέσει σε μια κοινωνία που τρέχει ιλιγγιωδώς μέσα από την ύλη, την πρακτικότητα και τον αγώνα για επιβίωση όπου οτιδήποτε πιο ποιητικό, ευγενές, τρυφηλό, πνευματικό υποχωρεί μπροστά στο κυνήγι της καθημερινότητας. Αυτός, αποσταθεροποιημένος γιατί ποτέ δεν ανήκε κάπου, προσπαθεί να βρει τον τρόπο για να ανήκει, να ανέλθει, να νικήσει. Αυτή η πάλη για την επικράτηση δημιουργεί τη συνάντηση αλλά και τον πόθο, που κατ’ εμέ, προέρχεται από τον τρόμο του αφανισμού.
Ο Ουίλιαμς με το «Λεωφορείο ο Πόθος» γράφει μια πραγματεία για το πώς σκοτώνεται ο ρομαντισμός, για το τι μένει και τί θα γεννηθεί μετά. Ο Ουίλιαμς εστιάζει στο τι γίνεται αν μείνει μόνο η ύλη και τι σημαίνει η ύλη χωρίς τον ρομαντισμό.
Η Μπλανς δεν αντέχει μια τόσο πεζή πραγματικότητα και δημιουργεί ένα δικό της πεδίο προστασίας στο οποίο θέλει να ζει εντός ψευδαισθήσεων προκειμένου να επιβιώσει -έχει διαύγεια, αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και γι’ αυτό ακριβώς επινοεί τις μετατοπίσεις της. Η Μπλανς έχει συνείδηση ότι δεν λέει την αλήθεια, αλλά αυτό που θα ήθελε να είναι η αλήθεια.
Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας
Η Έντα Γκάμπλερ είναι ένα λευκό χαρτί που όλη η κοινωνία θέλει να γράψει πάνω του, θέλει να της «φορέσει» τι πρέπει να είναι μια γυναίκα. Αυτό που είναι αδιανόητο στο συγκεκριμένο έργο είναι ότι σε κάθε σκηνή ανατρέπεται η αίσθηση για το ποιος ορίζει το παιχνίδι. Ενώ αρχικά φαίνεται ότι η Έντα Γκάμπλερ το ορίζει, τελικά αποδεικνύεται ότι κι εκείνη είναι θύμα της κοινωνίας. Νομίζω ότι η αυτοκτονία της είναι μια τρομερή κοινωνική βόμβα, είναι μια δήλωση που λέει ότι η κοινωνία σας είναι άρρωστη και δεν το βλέπετε, αλλά τι θα λέγατε αν αντικρίζατε μπροστά σας τα πτώματα που κρύβετε στις ντουλάπες σας;
Η Έντα Γκάμπλερ προσπαθεί ως γυναίκα να είναι αυτό που θέλει. Η επιθυμία της είναι πνιγμένη από την κοινωνική δομή, δεν της επιτρέπεται καν να την αρθρώσει. Η Έντα Γκάμπλερ, όπως και η Μπλανς, αποζητά μια ποιητική πράξη μέσα σε ένα άνυδρο τοπίο. Το συγκεκριμένο αίτημα είναι επίκαιρο, έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε. Ακόμη δεν έχουμε χώρο για τις γυναίκες που αμφισβητούν τα κοινωνικά δεδομένα και αναζητούν μια νέα ταυτότητα.
Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας
Δεν έχω αρνητική γνώμη για το ότι ανεβαίνουν τόσα πολλά έργα στις θεατρικές σκηνές. Όταν ακούω την επωδό: «Μα καλά, τόσο ταλέντο έχουμε σε αυτή τη χώρα και έχουμε τόσες πολλές παραστάσεις;», σκέφτομαι ότι: «Όχι, δεν έχουμε τόσο ταλέντο. Αλλά μέσα σε ένα τοπίο αχανές, αδόμητο και αβοήθητο, υπάρχει τουλάχιστον μια αντίδραση που πυροδοτεί κόσμο κάπως να προσπαθήσει να κάνει κάτι». Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό θα υπάρχουν και προχειρότητες ή αηδίες, όμως θα υπάρχουν και πράγματα που θα πρέπει να τα εντοπίσεις, που θέλουν μια «μύτη» για να τα ανακαλύψεις ή που θα φτάσουν στα αυτιά σου χάρη στους θεατές που τα είδαν. Πιστεύω ότι το «στόμα με στόμα» είναι το βασικότερο μέσο, ό,τι προμόσιον κι αν έχεις κάνει.
Υπάρχει πληθώρα παραστάσεων, υπάρχει όμως και συντηρητισμός. Πιστεύω ότι το θέατρο δεν διάγει και την πιο ερευνητική του περίοδο. Ίσως γιατί ένας τρόπος έρευνας μοιάζει να έχει στομώσει. Νομίζω ότι η αποδόμηση δεν είναι πια πρόταση, από την άλλη δεν ξέρω και ποια μπορεί να είναι η πρόταση. Όλο αυτό θεωρώ ότι δημιουργεί μια τάση οπισθοχώρησης, ότι ξαναγυρνάμε στα «βασικά», δηλαδή σε καλοστημένες παραστάσεις που δεν έχουν κάτι παραπάνω να πουν. Θέλω να πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο μέχρι να βρεθεί μια νέα γλώσσα, μία νέα κίνηση.
Στις ημέρες μας υπάρχει καλό και κακό θέατρο, αλλά όχι ριζοσπαστικό. Προφανώς, υφίστανται και εξαιρέσεις αλλά βλέπω ότι συνολικά οι κινήσεις, πια και στα μεγάλα κρατικά ή ιδιωτικά ιδρύματα, δεν δείχνουν διάθεση για ρίσκο αλλά εστιάζουν στο ταμείο. Είμαστε όλοι δέσμιοι του ταμείου και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου. Κάνοντας αυτή τη δουλειά θέλουμε να βρούμε έναν τρόπο που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε να την κάνουμε χωρίς να προδώσουμε τελείως το όραμά μας και τον λόγο για τον οποίο ξεκινήσαμε να κάνουμε θέατρο. Τίποτα απ’ αυτά δεν είναι απλό, όπως δεν είναι εύκολες και οι συνθήκες μέσα στις οποίες λειτουργεί ένα θέατρο που δεν προσβάλει ανθρώπους ζητώντας τους να παίξουν χωρίς να πληρωθούν. Φτάνει πια με αυτό. Πόσο πρέπει να θυσιαστεί κανείς για να φτάσει στην καλλιτεχνική αλήθεια -αν αυτή υπάρχει.
Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας
Πιστεύω ότι η καραντίνα της εποχής του κορωνοϊού έχει παίξει τεράστιο ρόλο στην ύπνωση των ανθρώπων. Ήταν ένα τεράστιο σοκ, ένα τραύμα που μας έφερε στο σημείο να λέμε κι ευχαριστώ που μας επιτρέπεται να βγούμε απ’ τα σπίτια μας. Είμαστε ακόμη στα απόνερα ενός σοκ.
Έμενα στα Εξάρχεια, αλλά έφυγα πριν γίνουν ένα τουριστικό λούνα παρκ, στο οποίο ως κάτοικοι δεν χωράμε. Έφυγα γιατί προτίμησα να μην πληρώνω 900 ευρώ για ένα σπίτι-χρέπι αλλά να πάω λίγο παραπέρα, πάνω από το Πεδίον του Άρεως συγκεκριμένα, όπου μπορώ να δίνω -με τα δεδομένα της εποχής- ένα πιο βιώσιμο ενοίκιο. Αν ένας μέσος μισθός είναι 900 ευρώ, τότε δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει να σου ζητούν ενοίκιο 800 ευρώ. Δεν καταλαβαίνω πια τι μας ζητάνε. Να φύγουμε; Να εξαφανιστούμε; Νομίζω ότι η Αθήνα θα γίνει ολόκληρη ένα τουριστικό μνημείο τύπου Ντουμπάι.
Mας επιβάλλεται μόνο ένα πρότυπο ομορφιάς. Βλέπεις στα σόσιαλ κάτι τέλειες φωτογραφίες και μετά βλέπεις το ίδιο πρόσωπο από κοντά και λες: «Ευτυχώς έχει κάτι το ανθρώπινο, μια μικρή “ατέλεια”, γιατί το άλλο όπως παρουσιάζεται είναι κάπως τρομακτικό, είναι πλαστικοποιημένο». Εγώ, που έχω παχύνει τα τελευταία χρόνια, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έρθει ο χ άσχετος σκηνοθέτης ή διευθυντής, που δεν είναι φίλος μου, και να με ρωτήσει γιατί πάχυνα. Ρωτάς, αλλά είσαι έτοιμος να δεχθείς μια απάντηση όπως: «Παίρνω τα τάδε φάρμακα γιατί έχω πρόβλημα υγείας» ή «Έχω κατάθλιψη» ή «Ήμουν πολύ στρεσαρισμένος και το έριξα στο φαγητό»; Γιατί πρέπει να λογοδοτώ σε ανθρώπους; Ποιος δίνει σε αυτούς ένα τέτοιο εξουσιαστικό δικαίωμα πάνω στο σώμα μου; Κάποια εποχή, που δεχόμουν συχνά ερωτήσεις για τα κιλά μου, διερωτήθηκα στιγμιαία τι να κάνω, μήπως να μη βγαίνω έξω στην τελική; Φυσικά, αυτό δεν είναι ποτέ η απάντηση. Ας αφήσουμε χώρο οι άνθρωποι να ποθούν και να ερωτεύονται αυτούς που θέλουν, ανεξαρτήτως των στάνταρτ περί αναλογιών και προτύπων.
Info: Λεωφορείο ο Πόθος του Τενεσί Ουίλιαμς από 8 Νοεμβρίου, Έντα Γκάμπλερ του Χένρικ Ίψεν από τις 17 Ιανουαρίου. Θέατρο Προσκήνιο, Καπνοκοπτηρίου 8.
Στη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχάρη τον Ντόναλντ Τραμπ για την επανεκλογή του και τόνισε την ανάγκη ισχυρής διατλαντικής σχέσης.
«Αυτή η Σύνοδος της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου εδώ στη Βουδαπέστη λαμβάνει χώρα σε μια εποχή μεγάλων γεωπολιτικών αναταράξεων», δήλωσε η Κυριάκος Μητσοτάκης προσερχόμενος στη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στη Βουδαπέστη. Ο πρωθυπουργός στη συνέχεια συνεχάρη εκ νέου τον Ντοναλτ Τραμπ για τη επανεκλογή του.
«Θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας τα συγχαρητήριά μου στον Πρόεδρο Τραμπ για την εμφατική νίκη του και να εκφράσω την ελπίδα ότι η διατλαντική σχέση θα παραμείνει ισχυρή προκειμένου να επιλύσουμε σημαντικά περιφερειακά και παγκόσμια προβλήματα», ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην Βουδαπέστη, Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2024. (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/EUROKINISSI)
Και υποστήριξε: «Βέβαια, πρέπει να είμαστε αρκετά ρεαλιστές ως Ευρωπαίοι και δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε αυτή τη διατλαντική εταιρική σχέση από θέση αδυναμίας. Η Ευρώπη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, αλλά σίγουρα μπορεί να αλλάξει τον εαυτό της για να αντιμετωπίσει έναν μεταβαλλόμενο κόσμο. Επομένως, οι συζητήσεις που θα έχουμε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ιδίως όσον αφορά στα ζητήματα της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας, είναι ιδιαίτερα επίκαιρες.
Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να “ξυπνήσουμε” από τη γεωπολιτική μας αφέλεια και να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε πρόσθετους πόρους για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις, είτε πρόκειται για ζητήματα ανταγωνιστικότητας είτε για ζητήματα ευρωπαϊκής άμυνας.
Ελπίζω ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου θα κάνουμε αυτή τη συζήτηση με τη σοβαρότητα και τον επείγοντα χαρακτήρα που απαιτούν αυτοί οι καιροί».
Οι αυξήσεις στα δημοτικά τέλη προκαλούν ανησυχία σε χιλιάδες νοικοκυριά, με τις αρχές να επικαλούνται την ενεργειακή κρίση και τις αυξημένες δαπάνες.
Η εκτόξευση των δημοτικών τελών δημιουργεί νέο «πονοκέφαλο» σε δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά, με τις αρχές να αιτιολογούν τις αυξήσεις λόγω του αυξημένου κόστους διαχείρισης απορριμμάτων, της ενεργειακής κρίσης και των οικονομικών πιέσεων.
Στον Δήμο Κέρκυρας ανακοινώθηκε αύξηση ρεκόρ στα δημοτικά τέλη, που ξεπερνά το 100%, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Παράλληλα, εξετάζεται και στον Δήμο Θεσσαλονίκης πιθανή αύξηση των τελών, ενώ οι Δήμοι Αμπελοκήπων και Πυλαίας-Χορτιάτη έχουν ήδη λάβει αποφάσεις για αναπροσαρμογές.
«Η ορθή διοικητική και οικονομική διαχείριση, έχει ως συνέπεια τη φετινή – πρώτη από το έτος ίδρυσης του Δήμου – αύξηση για το έτος 2025 των συντελεστών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού κατά 20%, ώστε παρά τις τεράστιες αυξήσεις των δαπανών, να μην οδηγηθούμε στη μείωση των ανταποδοτικών υπηρεσιών», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Δήμος Αμπελοκήπων-Μενεμένης.
Οι κάτοικοι και επαγγελματίες, τόσο στους κεντρικούς όσο και στους περιφερειακούς δήμους της Θεσσαλονίκης, δηλώνουν πως κατανοούν μια μικρή αύξηση των τελών, αλλά ζητούν από τις δημοτικές αρχές την υλοποίηση έργων υποδομής.
Στον Δήμο Λάρισας, οι δημότες θα επιβαρυνθούν με 35% περισσότερα δημοτικά τέλη από το νέο έτος. Οι δήμαρχοι, ωστόσο, σημειώνουν ότι τα τέλη μπορεί να μειωθούν μέσα στο 2025, εάν τα κόστη παρουσιάσουν πτώση.
