Τα τελευταία χρόνια, έχει ξεσπάσει στην παγκόσμια σφαίρα το φαινόμενο της «τοξικής αρρενωπότητας» ή χαρακτηρισμένο από τους υποστηρικτές του ως «αληθινή αρρενωπότητα».
Οι ακόλουθοι αυτού του ιδεολογικού ρεύματος ισχυρίζονται πως η αντίληψη αυτή υπερασπίζεται τις αυθεντικές αξίες και ιδεώδη του ανδρικού φύλου όπως ο ανδρισμός, η σωματική δύναμη, η βίαιη κυριαρχία και η αποστροφή σε οποιοδήποτε «αίσθημα αδυναμίας» – όπως θεωρείται η τρυφερότητα και το κλάμα.
Συνολικά, το φαινόμενο αυτό εκφράζει την αντίληψη πως μεγάλο ποσοστό ανδρών παγκοσμίως έχει απομακρυνθεί από το δρόμο των παραδοσιακών αξιών του ανδρικού φύλου και έχει πέσει θύμα του φεμινισμού, του καταναλωτισμού και του σύγχρονου τρόπου ζωής γενικότερα. Aυτή η εκτροπή έχει οδηγήσει σύμφωνα με την αντίληψη αυτή πολλούς άνδρες στην κατάθλιψη, την παχυσαρκία, τον εθισμό σε τοξικές ουσίες και στην αντικοινωνικότητα.
Τη λύση σε αυτή την «έκτροπη» έρχονται να δώσουν στρατόπεδα και εκπαιδευτήρια «πραγματικού ανδρισμού»
Προγράμματα όπως το “Wake Up Warrior” και “Modern Day Knight Project” προσφέρουν έναντι χιλιάδων δολαρίων σε άντρες που πάσχουν από κατάθλιψη, αδυναμία κοινωνικοποίησης κ.α., τη δυνατότητα να ξαναβρούν τον ανδρισμό τους. Αυτό υποτίθεται πως επιτυγχάνεται μέσω της διαμονής τους σε ειδικούς χώρους, διαμορφωμένους ως στρατόπεδα στα οποία εκπαιδεύονται σε αθλήματα σκληρής πάλης. Ειδικότερα, εκτίθενται σε σκληρές δοκιμασίες όπως μπάνιο σε παγωμένο νερό, ενώ ταυτόχρονα εξαναγκάζονται σε αυστηρές δίαιτες.
Απώτερος σκοπός όλων αυτών είναι η επίτευξη του πρότυπου (κατά την άποψή τους) ανδρικού σώματος. Εκτός αυτού, εμφυτεύουν στην αντίληψη τους την ιδέα του κόσμου ως ζούγκλα, στην οποία μόνο ένας πραγματικός άντρας μπορεί να επιβιώσει. Τους παρουσιάζεται παράλληλα σε καθημερινή βάση η ιδεοληψία της απαγόρευσης σε έναν πραγματικό άντρα να εμφανίζει την ευαίσθητη πλευρά του και τα συναισθήματά του, καθώς αυτό χαλάει την ανδρική ταυτότητά του.
Μετά την ολοκλήρωσή τους τα προγράμματα αυτά υπόσχονται στους συμμετέχοντες, αναγέννηση και επανάκτηση της αρρενωπότητας. Φαίνεται, όμως, πως οι πρακτικές αυτές επέφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα. Πολλοί άνδρες που έλαβαν μέρος αναφέρουν πως είτε αποχώρησαν χωρίς να ολοκληρώσουν ή ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα, έχοντας την ίδια ή και χειρότερη ψυχολογική πίεση. Συγχρόνως, αναφέρουν πως δεν άλλαξε κάτι προς το καλύτερο στη ζωή τους.
Για τους λιγότερο σκληροπυρηνικούς, όμως, υπάρχουν κι άλλες εναλλακτικές
Παραδείγματος χάρη, το λεγόμενο “War Room”, το οποίο ιδρύθηκε από τον γνωστό σεξιστή influencer, Andrew Tate – που διώκεται για σωματεμπορία. Το “War Room” αποτελεί μια διαδικτυακή κοινότητα ανδρών, οι οποίοι αγωνίζονται για τη διατήρηση της πνευματικής αρσενικότητάς τους. Συν τοις άλλοις, επιδιώκουν να βοηθήσουν κάθε άντρα να φτάσει στην κορυφή, δραπετεύοντας έτσι από το λεγόμενο “Μatrix” – όπως ορίζει ο Tate και οι υποστηρικτές του.
Το “War Room” προβάλει σεξιστικές, ομοφοβικές και τοξικές αντιλήψεις σε όλα τα μέλη του, έχοντας ως επίδικο να δραπετεύσουν οι άνδρες από τις σύγχρονες διαφημιζόμενες τάσεις που καταστρέφουν την αρρενωπότητα (στις οποίες συγκαταλέγουν το φεμινισμό και τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα). Το συγκεκριμένο πρόγραμμα περιέχει μέλη από πάνω από 80 χώρες, ενώ η ποινική δίωξη του Tate φαίνεται να μην έχει επηρεάσει καθόλου τη δραστηριότητα του “War Room”.
Γιατί όμως αυτού του είδους τα «στρατόπεδα πραγματικού ανδρισμού» έχουν υψηλή συμμετοχικότητα;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Πράγματι, όπως ορίζουν οι υποστηρικτές της αληθινής αρρενωπότητας, ένα σοβαρό ποσοστό ανδρών πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα με κυριότερο την κατάθλιψη. Συγχρόνως, εντοπίζονται προβλήματα χρήσης ουσιών, παχυσαρκίας και αδυναμίας κοινωνικοποίησης. Όταν, λοιπόν, σε αυτά τα άτομα θα παρουσιαστεί η ευκαιρία για μια νέα αρχή, θα επιδιώξουν να την αξιοποιήσουν.
Εντούτοις, το πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς στο γεγονός πως αυτά τα προγράμματα στην πραγματικότητα πρεσβεύουν αυτό το οποίο ισχυρίζονται πως πολεμούν. Πρεσβεύουν, δηλαδή, την τοξικότητα, προωθούν το πρότυπο ενός άνδρα που, για να επιβιώσει, πρέπει να μισεί και να θάβει μέσα του τα συναισθήματά του – και να μη μιλά γι’ αυτά – για να μην φανεί αδύναμος.
Ωστόσο, αυτή η ιδέα είναι που τον απωθεί από το να μιλήσει ανοιχτά για τα προβλήματά του και να στραφεί σε κάποιον ειδικό. Και τελικά, αυτού του είδους τα ταμπού οδηγούν έναν άνδρα στα προαναφερθέντα προβλήματα. Κατά συνέπεια, λοιπόν, όταν κάποιος συμμετέχει σε αυτά τα project καταλήγει συχνά σε έναν φαύλο κύκλο, καθώς εκπαιδεύεται στην ουσία για να αφομοιωθεί σε αυτό που τελικά τον καταστρέφει και τον οδηγεί σε ακόμη χειρότερη κατάσταση.
Είναι πολύ θετικό για κάθε άνθρωπο το να έχει αυτοπεποίθηση, να γυμνάζεται και να προσέχει τον εαυτό του. Όμως, ο καθένας μας αντιμετωπίζει και τα δικά του προβλήματα ανεξαρτήτως μεγέθους. Η λύση δεν βρίσκεται σε «στρατόπεδα ανδρισμού» που μας ωθούν στο να θάβουμε τα αισθήματα μας και να βυθιζόμαστε στο φόβο των αρνητικών χαρακτηρισμών και της τοξικότητας.
Η λύση βρίσκεται στο να μιλάμε για τα προβλήματά μας και να επιδιώκουμε να αυτοβελτιωνόμαστε, έστω και με μικρές, καθημερινές προσπάθειες – που μπορούν να αποδειχθούν τεράστιες. Ξεπερνούμε τα προβλήματα μας όταν τα αναγνωρίζουμε, τα επικοινωνούμε και ζητάμε βοήθεια γι’ αυτά.
Αυτό σημαίνει πραγματική δύναμη.