Κάναμε έρευνα στα social media και σας παρουσιάζουμε τα καλύτερα βιβλία του booktok, του bookstagram και του booktube για τον Μάρτιο.
Η μοναχοκόρη, Guadalupe Nettel
Η Alina, η Laura και η Dorris, είναι τρεις σύγχρονες γυναίκες που βιώνουν διαφορετικά τη μητρότητα. Το βιολογικό ένστικτο, οι οικογενειακές προσδοκίες, τα επαγγελματικά όνειρα και οι κοινωνικές επιταγές τις οδηγούν σε ετερόκλητες αποφάσεις. Υπάρχουν γυναίκες που επιθυμούν να γίνουν μητέρες. Άλλες που δεν το σκέφτονται ακόμα. Άλλες που δεν θέλουν. Άλλες που δεν ήθελαν, όταν όμως ήρθε στο δρόμο τους ένα παιδί, το αγκάλιασαν. Άλλες που το προσπαθούν, αλλά δεν έρχεται.
Και άλλες που μεγαλώνουν παιδιά που δεν έχουν γεννήσει. Σύλληψη, έκτρωση, στείρωση, αποβολή, γέννα: Το γυναικείο σώμα γίνεται πεδίο αντικρουόμενων δυνάμεων ανάμεσα στην ελεύθερη επιλογή και την επιβεβλημένη απόφαση. Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα για τις αμέτρητες μορφές της μητρότητας, τις μάχες, τα δράματα, την οικογένεια καθώς και τους τρόπους που μαθαίνουμε τελικά να αγαπάμε.
Εδώ δεν είναι Μαϊάμι, Melchor Fernanda
Να ζεις σε μια πόλη, σημαίνει να ζεις ανάμεσα σε ιστορίες. Η Melchor, αφηγείται ιστορίες της πόλης της, της Βερακρούς. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη, ανάλογα με τη θεματολογία των ιστοριών. Ιστορίες για τη βασίλισσα του καρναβαλιού που σκότωσε τα παιδιά της, για εκείνους που συνάντησαν τον διάβολο στο στοιχειωμένο σπίτι, για το λιντσάρισμα του φονιά, για τους αστούς και τους προλετάριους, για τους φιλήσυχους περαστικούς και τους έμπορους ναρκωτικών, για όλους εκείνους που προσπαθούν να ζήσουν μεσ’ στα φώτα, τις φωτιές και τις σκιές του μεγάλου λιμανιού. Ιστορίες που τις αφηγείται η γλώσσα των ανθρώπων και η μνήμη. Αλλά πρωταγωνίστρια είναι πάντα η ίδια η πόλη. Η πόλη που αλλάζει, η πόλη που καταρρέει, η πόλη που, καμιά φορά, αντιστέκεται.
Το τραγούδι του προφήτη, Lynch Paul
Ένα βροχερό βράδυ, η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας, χτυπάει την πόρτα της Eilish ζητώντας τον άντρα της, Larry Stack. Ο Larry, είναι αναπληρωτής γενικός γραμματέας στο Σωματείο Διδασκάλων της Ιρλανδίας. Γίνεται στόχος της νεοσύστατης μυστικής υπηρεσίας και μια μέρα, εξαφανίζεται, όπως και τόσοι άλλοι πριν από αυτόν. Η Eilish μένει μόνη της, με τα τέσσερα παιδιά τους και τον ηλικιωμένο πατέρα της.
Προσπαθεί να τους προστατέψει, όμως, ο πατέρας της εμφανίζει ήδη τα πρώτα σημάδια άνοιας και ο μεγάλος της γιος θα κληθεί να αφήσει το σχολείο και να υπηρετήσει την πατρίδα. Ο ίδιος θα μπλεχτεί στον εμφύλιο που ξεσπάει ανάμεσα στα σώματα ασφαλείας και στους ανθρώπους που αντιστέκονται. Πόσο μακριά θα φτάσει η Eilish για να σώσει την οικογένειά της; Και τι ή ποιον θα υποχρεωθεί να αφήσει πίσω;
Ένα φανταστικό βιβλίο που κέρδισε το Βραβείο Booker για το 2023.
Όλη μου η οργή, Sabaa Tahir
Λαχόρη, Πακιστάν, τότε: Η Misbah, ένα ονειροπόλο κορίτσι που αγαπά τις ιστορίες, μόλις έχει παντρευτεί τον Tawfiq. Μια τραγωδία τους φέρνει στις ΗΠΑ, όπου ανοίγουν ένα motel για να κάνουν μια νέα αρχή.
Τζούνιπερ, Καλιφόρνια, σήμερα: Ο Sal και η Noor γνωρίζονται από έξι χρονών. Πλέον, είναι κάτι παραπάνω από φίλοι, είναι σχεδόν οικογένεια. Ώσπου μια σύγκρουση θα σπάσει τον δεσμό μεταξύ τους. Ο θυμός δεν είναι η κατάλληλη λέξη. Οργή, αυτό είναι το συναίσθημα. Οι δύο έφηβοι θα δοκιμάσουν τα όρια της φιλίας και του εαυτού τους. Ο Sal αναλαμβάνει το οικογενειακό motel, καθώς η μητέρα του είναι άρρωστη και ο πατέρας του αλκοολικός. Η Noor, ορφανή από γονείς, αναγκάζεται να δουλέψει στην κάβα του θείου της, ενώ παράλληλα στέλνει κρυφά αιτήσεις σε Πανεπιστήμια. Σε μια ισλαμοφοβική κοινωνία, οι δύο έφηβοι πλέκουν μια συγκλονιστική ιστορία για τη δύναμη των ανθρώπων.
Κορίτσι, Camille Laurens
Η Laurence Baracket γεννήθηκε το 1959 σε μια μεσοαστική οικογένεια από τη Ρουέν της Νορμανδίας. Ο πατέρας της είναι γιατρός, η μητέρα της νοικοκυρά. Από πολύ μικρή κατάλαβε, μέσα από τη γλώσσα και τις νουθεσίες των γονιών της, ότι η θέση των κοριτσιών είναι κατώτερη από αυτή των αγοριών. Αυτό, επιβεβαιώθηκε στο σχολείο, στη σχολή χορού, στην τοπική βιβλιοθήκη, και οπουδήποτε η γλώσσα επιβάλλει την κυριαρχία του αρσενικού γένους. Στην ερώτηση «Έχεις παιδιά;» ο πατέρας της απαντούσε «Όχι, έχω δυο κόρες».
Μέσα από την αφήγηση της Laurence, διερευνούμε το τι σημαίνει να γεννιέσαι κορίτσι στη Γαλλία της δεκαετίας του ’60. Διατυπώνονται μείζονα ζητήματα σε σχέση με την εκπαίδευση των γυναικών, τη διατήρηση της αντρικής κυριαρχίας, και τη μετάδοση των φεμινιστικών αξιών στις νεότερες γενιές. Η διαδρομή της Laurence Baracket θυμίζει τη διαδρομή κάθε κοριτσιού, κάθε γυναίκας που τη μεγάλωσαν με την πίστη στην ανωτερότητα των ανδρών. Ένα βαθιά προσωπικό και δυνατό μυθιστόρημα για το τι σημαίνει να είσαι κορίτσι, γυναίκα, μητέρα, σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει το θηλυκό ως κάτι υποδεέστερο.