Η Έλλη Στούρνα αναρωτήθηκε και αποφάσισε να ρωτήσει στην αγαπημένη της πηγή απαντήσεων: το Instagram.
Όσο μεγαλώνει κανείς και περνάει από όλο και περισσότερες ρομαντικές σχέσεις, είναι μάλλον απίθανο να μην έχει εκτεθεί ποτέ σε συζητήσεις και ερωτήματα σχετικά με το ποια είναι τα όρια της ιδιωτικότητας και πότε αυτά παραβιάζονται ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Είτε έχεις βρεθεί από την πλευρά εκείνης που «τρώγεται» να δει τις συζητήσεις του/της συντρόφου της, είτε έχεις πιάσει τον/τη σύντροφό σου να διαβάζει τα μηνύματα σου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχεις σκέψεις πάνω σε αυτό το θέμα.
Πότε άραγε είναι οκ να τσεκάρεις τα μηνύματα του άλλου; Υπάρχει κάποια συνθήκη στην οποία αυτό είναι αποδεκτό; Και αν ναι, ποια είναι αυτή η συνθήκη;
Οι αριθμοί μίλησαν
Αν αναρωτιέσαι πόσο συχνό είναι το να κοιτάζει τα μηνύματά σου ο/η σύντροφός σου, τα νούμερα είναι εδώ για να διαλευκάνουν την υπόθεση. Η εταιρεία SellCell διεξήγαγε έρευνα σε 2.000 άτομα που κατοικούν στις ΗΠΑ και βρίσκονται σε ερωτική/ρομαντική σχέση, ζητώντας να μάθει πώς διαχειρίζονται με το/τη σύντροφό τους τα ζητήματα που αφορούν στην ιδιωτικότητα και το τηλέφωνό τους.
Με βάση την έρευνα αυτή, το 51% των ατόμων απάντησε ότι έχει κοιτάξει το τηλέφωνο του/της συντρόφου του, χωρίς εκείνος/η να το γνωρίζει, ενώ το 57% δήλωσε ότι έχει πιάσει το/τη σύντροφό του να κάνει το ίδιο.
«Υπάρχει λόγος να μην μπορώ να διαβάσω τα μηνύματά του; Αυτό θα σημαίνει ότι κάτι μου κρύβει», αναφέρει η Α. και με βάζει σε σκέψεις.
«Είναι διαφορετικό το να μπορείς να τα δεις με την άδειά του και διαφορετικό το να το κάνεις πίσω από την πλάτη του. Έτσι δεν είναι;» της απάντησα. Κι όμως, με βάση την προαναφερθείσα έρευνα, το 83% των ερωτηθέντων απάντησε ότι ο/η σύντροφός τους τούς έχει δώσει τον κωδικό πρόσβασης του τηλεφώνου του/της.
«Ναι, έχω τον κωδικό του. Αυτό σημαίνει ότι έχω και το δικαίωμα να μπαίνω όποτε θέλω στα μηνύματά του;»
Σε σχετική ερώτηση που έκανα στο Instagram, το 89% όσων απάντησαν δήλωσαν κατηγορηματικά ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να μπαίνουμε στα μηνύματα του/της συντρόφου μας, απλώς και μόνο επειδή έχουμε τον κωδικό πρόσβασης. Μάλιστα, έλαβα αρκετά μηνύματα που τόνιζαν πόσο ανήθικο και παρεμβατικό είναι να διαβάζεις τα προσωπικά μηνύματα ενός άλλου ατόμου. Από όσο φαίνεται, η κοινή γνώμη είναι σε μεγάλο βαθμό κάθετη ενάντια σε μία τέτοια συμπεριφορά.
«Γιατί, εφόσον η πλειοψηφία βρίσκει ανήθικο το διάβασμα των μηνυμάτων του συντρόφου μας, πάνω από το 50% των ανθρώπων το έχει κάνει έστω μία φορά στη ζωή του;» ρωτάω και πάλι το Instagram.
«Επειδή οι άνθρωποι έχουμε ανασφάλειες και έχουμε μάθει να ζηλεύουμε το σύντροφό μας» απαντά η Λ. και στη συνέχεια συμπληρώνει: «Το ότι το κάνουμε δεν σημαίνει ότι είναι και σωστό».
«Αν, όμως, όντως το κάνουμε πού βοηθάει το να θεωρούμε τόσο ταμπού το ζήτημα αυτό και να μην το συζητάμε καν;» αναρωτιέμαι.
Η αλήθεια είναι ότι αν όντως έχεις φτάσει στο σημείο να θέλεις να διαβάσεις τα μηνύματά του, η καλύτερη ιδέα είναι να του το πεις, αντί να το κάνεις. Εξήγησέ του γιατί έχεις αυτή την ανάγκη και τι σε ώθησε να θέλεις να μάθεις όσα συζητάει στις προσωπικές του συνομιλίες. Δώσε του το χώρο, το χρόνο και τη δυνατότητα να το διαχειριστεί. Άλλωστε πιθανότατα η θέλησή σου να διαβάσεις τις συζητήσεις του πηγάζει από κάποια ανασφάλεια. Γιατί να μην του δώσεις την ευκαιρία να σε κάνει να νιώσεις ξανά ασφαλής;
«Δεν θέλω να διαβάσω τα μηνύματά του» μου στέλνει ο Δ. «Θέλω όμως να ξέρω ότι μπορώ να τα διαβάσω, αν και όποτε νιώσω την ανάγκη», συμπληρώνει.
«Το ότι δεν θέλει κάποιος να διαβάσεις τα μηνύματά του σημαίνει απαραίτητα ότι σου κρύβει κάτι ή ότι σου λέει ψέματα;» αναρωτιέμαι. Η απάντηση σε αυτό δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Αυτό γιατί τα όρια μεταξύ της αλήθειας και του ψεύδους δεν είναι πάντοτε τόσο διακριτά και μπορεί ο/η σύντροφός σου να μη σου κρύβει κάποιο μεγάλο μυστικό, αλλά να έχει πχ μία πτυχή στη ζωή του/της την οποία δεν θέλει να μοιραστεί ακόμα μαζί σου.
«Οι συνομιλίες μου με τους φίλους μου δεν είναι μόνο δικές μου, είναι και των φίλων μου. Οπότε ακόμα και αν εγώ δεν έχω θέμα να τις διαβάσει το αγόρι μου, θα έπρεπε να σεβαστώ ότι οι φίλοι μου μπορεί να μην είναι οκ να το κάνω» μοιράζεται μαζί μου η Γ. που παραδέχεται ότι έχει πιάσει το αγόρι της να διαβάζει όσα συζητά με τους δικούς της ανθρώπους. «Καταλαβαίνω να έχεις ανασφάλεια, αλλά η λύση δεν είναι να παραβιάζεις την ιδιωτικότητά μου» τονίζει, συμφωνώντας η Κ.
«Ναι, δεν είναι σωστό, αλλά έπρεπε να το κάνω» μου λέει η Α. «Το έκανα και έτσι ανακάλυψα ότι με κορόιδευε επί τρία χρόνια. Αν δεν είχα κάνει κάτι τέτοιο, τώρα θα ήμουν ακόμη μαζί του και θα ένιωθα τρελή» συμπληρώνει.
Αντίστοιχη ιστορία μοιράζεται και η Τ.: «Το ότι έμαθα πως πήγαινε με άλλες ήταν το λιγότερο. Αν διάβαζες με πόσο απαίσια λόγια μιλούσε για εμένα στους φίλους του, δεν θα το πίστευες!»
Δεν μπορείς ποτέ να δώσεις μία απόλυτη απάντηση σε ερωτήσεις που αφορούν στις ανθρώπινες σχέσεις. Ναι, το να διαβάζεις τα προσωπικά μηνύματα ενός άλλου ανθρώπου δεν είναι γενικά σωστό ή ηθικό, παρόλα αυτά η αλήθεια είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι το κάνουν.
Το να αρνούμαστε την πραγματικότητα δεν βοηθάει, ενώ το να δούμε αυτή την ανάγκη σαν αφορμή για συζήτηση και αλλαγή είναι μάλλον η καλύτερη λύση. Έτσι δεν είναι;