Όλοι έχουμε στο μυαλό μας τον Αύγουστο ως τον μήνα της ξεκούρασης και της καλοπέρασης, τότε που οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας και οι ατελείωτες υποχρεώσεις σταματούν για λίγο και μας επιτρέπουν να σκεφτούμε επιτέλους και άλλα πράγματα που αφορούν τη ζωή μας.

Τότε που οι περισσότεροι παίρνουμε μία ανάσα και «γεμίζουμε μπαταρίες», ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για όσα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το χειμώνα που έρχεται. Αυτή η «παύση», ωστόσο, δεν ισχύει για όλα. Η γη δε σταματάει, η ζωή δεν «παίρνει ρεπό», αντιθέτως τα γεγονότα συνεχίζουν να εξελίσσονται ταχύτατα, φέρνοντάς μας πολλές φορές προ εκπλήξεων.

Όπως είναι λογικό, με μία σειρά τέτοιων σημαντικών γεγονότων φαίνεται να κύλησε και ο φετινός Αύγουστος. Ειδήσεις πολλές δυσάρεστες, που μας στεναχώρησαν, μας προβλημάτισαν, μας θύμωσαν ή άλλοτε μας υπενθύμισαν πόσο εύθραυστοι μπορούμε τελικά να νιώσουμε μπροστά στο άκουσμά τους. Ή άλλες ευχάριστες, που είχαν απήχηση και πέρα από σύνορα, αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι στη συλλογική μας συνείδηση.

Ας δούμε, όμως, τις σημαντικότερες από αυτές:

Ο μαρτυρικός θάνατος του 29χρονου Μιχάλη Κατσουρή

Ο Αύγουστος ξεκίνησε με την είδηση που μας «πάγωσε» για μέρες, καθιστώντας αδύνατο να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς έχει συμβεί. Το βράδυ της Δευτέρας (7/8), ο 29χρονος οπαδός της ΑΕΚ, Μιχάλης Κατσουρής βρίσκει μαρτυρικό θάνατο κατά τη διάρκεια άγριων επεισοδίων με χούλιγκανς της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, «Bad Blue Boys», έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο τραυματισμός του ήταν μοιραίος, αφού οι πολλαπλές μαχαιριές που δέχτηκε πέτυχαν αρτηρία προκαλώντας του ακατάσχετη αιμορραγία και οδηγώντας τον στο θάνατο.

Θλίψη, πόνος, οργή και μία χώρα που θρηνεί ένα ακόμη θύμα της οπαδικής βίας, μετά τον Άλκη Καμπανό.

Στο ίδιο «πύρινο» έργο θεατές για ακόμη ένα καλοκαίρι

Πόσο λυπηρό είναι, άραγε, που κάθε καλοκαίρι γνωρίζουμε τι να περιμένουμε;

Που κάθε καλοκαίρι ξέρουμε ότι θα «καούμε» και κάθε χειμώνα ότι θα πλημμυρίσουμε;

Το σενάριο, φυσικά, επιβεβαιώθηκε και αυτή τη φορά και συγκεκριμένα τώρα, προς τα τέλη του μήνα που διανύουμε. Πάνε σχεδόν 5 μέρες από τότε που ξέσπασε η μεγάλη, αντίθετη στους ανέμους, φωτιά στην Πάρνηθα, η οποία απείλησε κυρίως τον οικισμό Αγία Παρασκευή Μενιδίου, ενώ λίγο έλειψε να μπει ολοκληρωτικά και στον Εθνικό Δρυμό.

Ακόμα, χειρότερα, φαίνεται πως ήταν – ή μάλλον είναι – τα πράγματα στον Έβρο, το δεύτερο κύριο μέτωπο, με τη μεγάλη πυρκαγιά να εξακολουθεί να καίει για 10η μέρα τα πάντα, με συνεχείς αναζωπυρώσεις και εκκενώσεις οικισμών.

Οι φλόγες και των δύο κυρίων μετώπων, αλλά και πολλών άλλων που εκδηλώθηκαν και αυτό το καλοκαίρι στη χώρα μας, κατέκαψαν σπίτια, ζώα, περιουσίες. Άρρωστοι άνθρωποι μεταφέρονταν με πλοία, άλλοι αρνιόντουσαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους ακόμη κι αν κινδύνευε η ίδια τους η ζωή και εμείς εδώ, θεατές να περιμένουμε κάθε μέρα «να ενισχυθούν οι επίγειες και εναέριες δυνάμεις».

Στις δύσκολες στιγμές, πολλοί απαντούν στην αλληλεγγύη με ρατσισμό

Η είδηση έμελλε να «ολοκληρωθεί» με την ανείπωτη τραγωδία στον Έβρο, και συγκεκριμένα στο δάσος της Δαδιάς, εκεί όπου δεκάδες μετανάστες βρέθηκαν απανθρακωμένοι.

Ή μάλλον όχι, «παράνομοι μετανάστες βρέθηκαν απανθρακωμένοι», αυτό πληροφορηθήκαμε άλλωστε, πριν το ρατσιστικό παραλήρημα συνεχιστεί και αρχίσουμε να μιλάμε για τους «κινδύνους της παράτυπης μετανάστευσης» και εν τέλει για το ότι για κάποιους η ζωή αυτών των ανθρώπων δεν έχει μάλλον και τόσο μεγάλη αξία.

Ο ρατσισμός και η χυδαιότητα αποδείχθηκαν και πάλι, όταν βγήκε στη δημοσιότητα το βίντεο με 25 μετανάστες ή μάλλον «25 κομμάτια» κλειδωμένα μέσα σε τρέιλερ από έναν άνδρα στην Αλεξανδρούπολη, ο οποίος μάλιστα σε live μετάδοση καλούσε τους πολίτες «βγείτε να τους μαζέψουμε».

Δεν ξέρω αν ήταν χειρότερο το βίντεο ή όλα τα σχόλια όλων εκείνων, που έσπευσαν να ξεράσουν το φασισμό, το δηλητήριο και την απανθρωπιά τους πάνω μας.

Ο Μίλτος Τεντόγλου κατακτά το χρυσό και γράφει ιστορία για ακόμη μία φορά

Τίποτα δεν προμήνυε πως ο φετινός ο Αύγουστος θα έφτανε στο τέλος του με μία χαρμόσυνη είδηση, η οποία, όμως, φαίνεται να ήρθε αναπάντεχα την Πέμπτη 24/08.

Εκείνη την Πέμπτη που ο Μίλτος Τεντόγλου στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής για πρώτη φορά σε ανοιχτό στίβο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης, κάνοντας μας να φουσκώνουμε από υπερηφάνεια για ακόμη μία φορά.

«Πάω για να νικήσω. Δεν υπάρχει κάτι άλλο για εμένα εκτός από το χρυσό μετάλλιο», ήταν τα τελευταία λόγια του κορυφαίου αθλητή του κόσμου στο μήκος, λίγο πριν την αναχώρησή του για τη διοργάνωση που του απένειμε ένα ακόμη ένα μετάλλιο, το χρυσό – εκείνο το χρυσό που του έλειπε για να ολοκληρώσει τη «συλλογή» του – με το άλμα του στα 8,52μ.

Όχι μόνο με το θρίαμβό του, αλλά κυρίως με την ταπεινότητα και το ήθος του, ο Μίλτος Τεντόγλου γίνεται χρυσός στις καρδιές μας κάνοντας για ακόμη μία φορά την Ελλάδα να παραμιλάει.

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
0
Σοκαρίστηκα