Μόλις έφτασε στο τέλος της η 3η σεζόν της σειράς και η Jennifer Aniston με την Reese Witherspoon γίνονται μια γροθιά, δίνοντας το παράδειγμα για το πως καλύπτεις έμφυλα ζητήματα, καθώς και φυλετικές κι άλλες ανισότητες στο χώρο εργασίας.
Προσοχή! Εμπεριέχονται spoilers.
Σε μια αγωνιώδη μάχη με την αυτο-καταστροφή και την ανυπαρξία, ο γίγαντας των μέσων ενημέρωσης στην Αμερική, ο όμιλος UBA που φιλοξενεί το “Morning Show” σερβίρει ωμό δράμα στους δέκτες μας, μέσω της Apple TV+, με απανωτά και ακανθώδη κοινωνικά θέματα επικαιρότητας, για γαρνιτούρα. Από πρωτοσελίδα με τον Trump, μέχρι το #MeToo και αναφορές στο υπόμνημα που διέρρευσε από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ για την ανατροπή της απόφασης Roe v Wade, το “Morning Show” έφερνε συχνά στο τραπέζι ‘hot potato’ ζητήματα, αποκτώντας γρήγορα momentum.
Η Reese Witherspoon υποδύεται τη Bradley Jackson, μία ρεπόρτερ που έφτασε πολύ ψηλά, κερδίζοντας με το σπαθί της την καρέκλα στο δελτίο των 8. Στην απονομή του βραβείου που της δόθηκε για τη μάχιμη δημοσιογραφία της δήλωσε ταραγμένη: «Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα προσπαθεί να σε φιμώσει». Την ίδια ώρα, η εγχώρια δημοσιογραφία (και όχι μόνο), πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μπορεί αβίαστα να ταυτιστεί με αυτήν τη φράση.
Μαζί με την Jennifer Aniston, (η οποία καθόλου δεν θυμίζει «Φιλαράκια»), στο ρόλο της Alex Levy, της πασίγνωστης δημοσιογράφου που γνωρίζει και παρακολουθεί όλη η χώρα, ενώνουν τις δυνάμεις τους (εξαιρουμένων των αναμενόμενων ρήξεων) και καλύπτουν με επιμονή και συνέπεια δημοσιογραφικά θέματα, ακόμη και όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος -συμπεριλαμβανομένης της εργοδοσίας- στέκεται αποδοκιμαστικά απέναντί τους.
Στη σειρά της Apple TV+, θίγεται και η ανισότητα στον εργασιακό χώρο, ειδικά στις αμοιβές και τις θέσεις των μαύρων εργαζομένων (στην Ελλάδα έχουμε εκκωφαντική απουσία μη λευκών εργαζομένων στα media), οι οποίοι κάποιες φορές χρησιμοποιούνται σαν tokens, για «τα μάτια του κόσμου».
Η μαύρη παρουσιάστρια Chris Hunter (Nicole Beharie) έγινε δέκτρια ενός ρατσιστικού σχολίου από μεγαλομέτοχο της εταιρείας και της ζήτησε να της πάρει ζωντανή συνέντευξη για να τη ρωτήσει για τις πολιτικές του ομίλου. Ναι, χωρίς να την περιμένει χαρτί απόλυσης την επόμενη ημέρα. Βλέπετε να γίνεται σύντομα αυτό στη χώρα μας; Σε αυτήν την γενναία της –και σπάνια– απόφαση, αποκαλύπτεται ο βαθμός του ρατσισμού εντός της εταιρείας, ενώ η παρουσιάστρια δεν σταμάτησε εκεί. Χρησιμοποιήσε το βήμα που της είχε δοθεί ως παρουσιάστρια για να διεκδικήσει δίκαιες αμοιβές για όλα τα μη λευκά άτομα που εργάζονται στον μιντιακό κολοσσό.
Στο “Morning Show” γυναίκες αλλάζουν τον τρόπο που γίνονται τα πράγματα. Γυναίκες αποκαλύπτουν την κουλτούρα της σιωπής στον χώρο εργασίας, η οποία αφήνει περιθώρια για περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης. Γυναίκες αντιστέκονται απέναντι στους workaholic μάνατζερ που απειλούν κάθε φορά να τις βγάλουν από τον «αέρα» της εκπομπής. Γυναίκες συμμαχούν και βγάζουν εκτός παιχνιδιού τον δισεκατομμυριούχο που απειλεί να διαλύσει την UBA.
Μέσα σε 3 σεζόν, το “Morning Show” έχει καλύψει πάρα πολλές θεματικές κι αν σε κάποιους φάνηκε overdose πολιτικής και επικαιρότητας, η ελληνική πραγματικότητα μας έχει εκπαιδεύσει σε τέτοιους ρυθμούς και συνεχόμενα σκάνδαλα (από το Σκάνδαλο των Παρακολουθήσεων της ΕΥΠ μέχρι το ναυάγιο στην Πύλο), οπότε δεν μασάμε.
Το βασικό και ουσιαστικό όμως είναι ότι οι εργασιακές συνθήκες σε μια σειρά που θίγει τις εργασιακές συνθήκες, είναι εξ όσων έχουν ακουστεί, ικανοποιητικές, το λιγότερο. Η Jennifer Aniston, η οποία είναι μεν προνομιούχα A-list ηθοποιός, σχολιάζει όμως τα κακώς κείμενα, έχει μιλήσει στο Variety για τη θετική εμπειρία της στη σειρά. «Είναι ένα τόσο ευχάριστο set για να βρίσκεσαι εκεί. Μας αρέσει να επικοινωνούμε. Μας αρέσει να δουλεύουμε τα πράγματα και δεν κρύβουμε τα πράγματα κάτω από το χαλί. Βρίσκουμε πάντα λύση σε μια δημιουργική απόφαση. Ενώνουμε όλοι τις ιδέες μας μαζί. Υπάρχει κάτι τόσο υπέροχο στο να εμπιστεύεσαι τους συνεργάτες σου». Μένει φυσικά να επιβεβαιωθεί από εργαζομένους όλων των βαθμίδων.
Το “Morning Show” είναι μια σειρά που μπορεί συνεχώς να επανεφεύρει τον εαυτό της και να φέρνει τα πιο επίκαιρα ζητήματα στο τραπέζι, σε μια εποχή που ακόμη αναζητούμε την υφή και το νόημα μιας περίπλοκης και βίαιης καθημερινότητας, σε μια χώρα που ακόμη σε κανένα πρωινάδικο δεν θα ακούσεις για το δικαίωμα στην άμβλωση και σε ελάχιστους εργασιακούς χώρους γίνονται συζητήσεις για δίκαιες αμοιβές και μεταχείριση εργαζομένων. Κι ας έχει εν τω μεταξύ στην πλοκή και ένα Elon-Musk-ικό ταξίδι στο διάστημα.