Για κάποιους είναι η πιο μαγική περίοδος της χρονιάς, για κάποιους άλλους η πιο κουραστική.
Άσχετα με το πώς αισθάνεται κάποιος μεμονωμένα για τις γιορτές των Χριστουγέννων, νομίζω ότι όλοι λίγο πολύ καλούμαστε – έστω και πειθαναγκαστικά – να υποκύψουμε στο πνεύμα των ημερών, στα φωτεινά λαμπάκια και την εθιστική γεύση των εορταστικών γλυκών. Η τέχνη πάντα βοηθάει. Κάποιοι βλέπουν σε πολλοστή επανάληψη το “Die Hard”, ενώ κάποιοι άλλοι προτιμούν να μπουν στο κλίμα διαβάζοντας.
Ορίστε πέντε δικές μας προτάσεις βιβλίων βασισμένων σε πραγματικά γεγονότα για να μπεις λίγο πιο ομαλά στο κλίμα των ημερών και να “πιάσεις” τον αναγνωστικό στόχο της χρονιάς – όσο ακόμα προλαβαίνεις.
Πρόγευμα δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο
Το μόλις σαρανταπέντε σελίδων διήγημα του Truman Capote, “A Christmas Memory”, πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Mademoiselle” τον Δεκέμβριο του ‘56. Πρόκειται για μια, σε μεγάλο βαθμό, αυτοβιογραφική ιστορία που διαδραματίζεται τη δεκαετία του ‘30 και πρωταγωνιστούν ο επτάχρονος πρωταγωνιστής και μια ηλικιωμένη μακρινή συγγενή του. Ο χαρακτήρας της γυναίκας βασίζεται σε πραγματικό πρόσωπο, την αδερφή της οικονόμου της οικογένειας Capote, την οποία ο Truman αγαπούσε και σκεφτόταν με τρυφερότητα σε όλη του τη ζωή.
Το βιβλίο εστιάζει στη ζωή στη επαρχία, τη φιλία και τη χαρά της προσφοράς την περίοδο των γιορτών. Αν και παραμένει αμετάφραστο στα ελληνικά, το “A Christmas Memory” έχει διασκευαστεί επιτυχημένα αρκετές φορές για το θεατρικό σανίδι και τη μικρή οθόνη.
Όταν η προσφορά γίνεται βάλσαμο για την επούλωση του πένθους
Μετά τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου της, η Joanne Huist Smith δεν μπορούσε να ορθοποδήσει ψυχολογικά για να στηρίξει την εαυτή της και τα τρία της παιδιά. Δώδεκα μέρες πριν τα Χριστούγεννα και με το τραύμα του πένθους ακόμα να φωλιάζει στην καρδιά της άρχισε να λαμβάνει δώρα από κάποιον άγνωστο στην εξώπορτα του σπιτιού της.
Καθώς η οικογένεια προσπαθεί να λύσει το ευχάριστο μυστήριο γύρω από τα δέματα με την αινιγματική υπογραφή “True Friends”, η ατμόσφαιρα ελαφρύνει και η απώλεια του αγαπημένου προσώπου μοιάζει να μπαίνει πια σε έναν αναγκαίο και ανακουφιστικό λογαριασμό. Το απολαυστικό “The 13th Gift” κυκλοφόρησε το 2014 και είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα σύγχρονα εποχικά αναγνώσματα της αμερικανικής λογοτεχνικής παραγωγής.
Μου ‘παν έλα να πάμε να δεις – κι εγώ τους είπα άλλη φορά
Η πιο πρόσφατη επιλογή της μικρής μας λίστας κυκλοφόρησε τον περασμένο Οκτώβριο και είναι το βιβλίο της Karen Kingsbury, “Christmas Miracles: True Stories from the Most Wonderful Time of the Year”. Πρόκειται για μια συλλογή είκοσι πραγματικών ιστοριών σύντομης έκτασης με κύρια θεματική το θαύμα των εορτών. Η Kingsbury είναι γνωστή κυρίως για τη λογοτεχνική σειρά “Redemption”, αλλά το “Christmas Miracles” έχει ήδη αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό κυρίως γιατί είναι λίγο παραπάνω χριστιανοτραφές από ό,τι πρέπει – και αυτό πουλάει στην Αμερική. Όπως και να ‘χει, υπάρχει και αυτό το κοινό και ποιοι είμαστε τέλος πάντων εμείς για το λογοκρίνουμε.
Άραγε, πότε ξεκινήσαμε να τρώμε γαλοπούλα τα Χριστούγεννα;
Μπορεί να μην είναι ακριβώς το βιβλίο που σε βάζει στην πνευματική ευφορία της περιόδου, είναι όμως το βιβλίο το οποίο ήθελες να διαβάσεις και δεν το ήξερες. Η Judith Flanders είναι καταξιωμένη κοινωνική ιστορικός και στο βιβλίο της “Christmas: A Biography” αποπειράται να γράψει αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος, μια ιστορικοκοινωνική βιογραφία για τη γέννηση και την εξέλιξη του φαινομένου των Χριστουγέννων.
Για να το πετύχει αυτό χρησιμοποιεί μύθους, θρύλους και ιστορικά στοιχεία της εποχής. Από πότε έγινε παραδοσιακό πιάτο των Χριστουγέννων η γαλοπούλα; Πότε ήταν το σημείο καμπής και από πνευματική γιορτή μετατράπηκε στη χαρά της συσκευασίας;
Αυτά και άλλα πολλά απασχολούν την Flanders σε ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί και να σε βάλει σε σκέψεις όλο τον χρόνο.
Μερικές σελίδες ακόμα και θα πάμε για κουλουράκια δίπλα στη φωτιά
Η επιτυχημένη συγγραφέας του “Σε μια πτυχή του χρόνου”, Madeleine L’Engle, υπογράφει το “Miracle on 10th Street”, μια συλλογή πεζών, δοκιμίων και ποιημάτων γύρω από τα Χριστούγεννα. Τα γραπτά της στο σύνολό τους διαποτίζονται από τις αξίες της χριστιανικής οικουμενικότητας και στο δε “Miracle”, όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, αυτό το στοιχείο βρίσκεται στο πικ του, χωρίς όμως να γίνεται αφόρητα δογματικό.
Ας πούμε ότι έχει έναν κάποιο έντονο θρησκευτικό ρομαντικό που καλείσαι να ανεχτείς για χάρη των ημερών. Έτσι δεν είναι εξάλλου και όλες οι μεγάλες θρησκευτικές εορτές;
Ναι μεν το αφιέρωμα έφτασε στο τέλος του, θα μου επιτρέψετε όμως μια τελευταία προσθήκη, που, αν και μυθοπλαστική, αξίζει να μπει έστω και την ακρούλα του άρθρου.
Έχετε ποτέ σκεφτεί τι θα μπορούσε να ζητήσει η Greta Thunberg από τον Άγιο Βασίλη; Ο Italo Calvino ή ο Guy Debord; Το σκέφτηκε ο σύνδεσμος Oulipo για εσάς και για τους γαλλομαθείς υπάρχει το ευφυέστατο και πολύ γλυκό “Cher Père Noël”, με χριστουγεννιάτικα γράμματα βγαλμένα από την πιο φανταστική πραγματικότητα.
Έτσι, για να μην υπάρχουν μόνο αγγλόφωνες επιλογές σε ένα άρθρο γραμμένο από μια καθηγήτρια γαλλικών. Pitié!
