Ως κοινωνία, υπάρχουν αρκετά φαινόμενα τα οποία είναι τελείως απάνθρωπα και προσπαθούμε να τα καταδικάσουμε.
Από τις θεραπείες μεταστροφής και το trafficking, μέχρι την κλειτοριδεκτομή – μια βασανιστική παρέμβαση στα γεννετικά όργανα των γυναικών. Ειδικότερα, με απάνθρωπους και βασανιστικούς τρόπους, κόβουν μέχρι και σήμερα τα γεννητικά όργανα των γυναικών.
Συν τοις άλλοις, η κλειτοριδεκτομή συνεχίζεται ακόμη σε πολλές χώρες του κόσμου και αποσκοπεί στον έλεγχο της γυναικείας σεξουαλικότητας, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία εκατομμυρίων γυναικών.
Τι ακριβώς είναι η κλειτοριδεκτομή;
Η κλειτοριδεκτομή αποτελεί μια από τις πιο αποτρόπαιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επί της ουσίας, είναι η πλήρης ή μερική αφαίρεση των εξωτερικών, γυναικείων γεννητικών οργάνων.
Τις περισσότερες φορές γίνεται σε κορίτσια μεταξύ πέντε και οκτώ ετών, συνήθως κάτω από πολύ κακές συνθήκες υγιεινής. Δεν υπάρχουν ιατρικά οφέλη, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές και μόνιμες σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες.
Πραγματοποιείται σε νεαρά κορίτσια ή ακόμα και σε βρέφη – χωρίς αναισθησία ή ασφαλείς συνθήκες – και μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία των γυναικών, όπως πόνο, μόλυνση, αιμορραγία, και σοβαρές επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της εργασίας.
Στην Ευρώπη, εκτιμάται ότι 600.000 γυναίκες ζουν με τις συνέπειες της κλειτοριδεκτομής. Κάθε χρόνο, 180.000 κορίτσια και γυναίκες κινδυνεύουν να ακρωτηριαστούν σε 13 ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με στοιχεία, περισσότερες από 200 εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων για μη ιατρικούς λόγους.
Στην Ευρώπη, θεωρείται αδίκημα και διώκεται ποινικά. Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που αναφέρουν πως γίνεται σε Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γερμανία, Ισπανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο. Συγχρόνως, κυριαρχεί σε 30 χώρες παγκοσμίως.
Μόλις πρόσφατα, στην Κένυα ποινικοποιήθηκε. Μερικές χώρες στις οποίες, όμως, εξακολουθεί να κυριαρχεί είναι: Σομαλία (ακρωτηριάζεται το 98% των κοριτσιών), Γουινέα (97%), Τζιμπουτί (93%) και Σιέρα Λεόνε (90%).
Ακολουθούν: Μπενίν, Μπουρκίνα Φάσο, Δημοκρατία Κεντρικής Αφρικής, Τσαντ, Πράσινο Ακρωτήρι, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Γκάμπια, Γκάνα, Γουινέα-Μπισάου, Ινδονησία, Ιράκ, Κένια, Μάλι, Μαυριτανία, Νίγηρας, Νιγηρία, Σενεγάλη, Σουδάν, Τογκό, Υεμένη και Τανζανία.
Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων ταξινομείται σε 4 βασικούς τύπους:
- Τύπος 1:
Πρόκειται για τη μερική ή ολική αφαίρεση της κλειτορίδας (το εξωτερικό και ορατό τμήμα της κλειτορίδας, το οποίο είναι ένα ευαίσθητο τμήμα των γυναικείων γεννητικών οργάνων) και/ή η προπήλαια/κλειτορίδα (η πτυχή του δέρματος που περιβάλλει την κλειτορίδα).
- Τύπος 2:
Μερική ή ολική αφαίρεση της κλειτορίδας και των μικρών χειλέων (οι εσωτερικές πτυχές του αιδοίου), με ή χωρίς αφαίρεση των μεγάλων χειλέων (οι εξωτερικές πτυχές του δέρματος του αιδοίου).
- Τύπος 3:
Γνωστός και ως «εμφύσηση», πρόκειται για τη στένωση του κολπικού ανοίγματος μέσω της δημιουργίας μιας στεγανοποίησης.
Η σφράγιση σχηματίζεται με την κοπή και την επανατοποθέτηση των μικρών χειλέων ή των μεγάλων χειλέων, μερικές φορές μέσω ραφής, με ή χωρίς αφαίρεση της κλειτορίδας και της βαλάνου της κλειτορίδας.
- Τύπος 4:
Αυτό περιλαμβάνει όλες τις άλλες επιβλαβείς διαδικασίες για τα γυναικεία γεννητικά όργανα για μη ιατρικούς σκοπούς, π.χ. τρύπημα, τομή, ξύσιμο και καυτηρίαση της γεννητικής περιοχής.
Κυριαρχεί μια νοσηρή αντίληψη πως αυτή η ψυχοφθόρα επικίνδυνη πρακτική κάνει τα κορίτσια, γυναίκες καθώς αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της κοινότητας, στην οποία ζουν
Τα «εξαγνίζει» για τους συζύγους τους (διασφαλίζει την παρθενία πριν το γάμο και την πίστη μετά – μαζί με τη σεξουαλική απόλαυση του άνδρα) και «εγγυάται» την εξαφάνιση τυχόν δεινών, όπως είναι η σεξουαλική απόλαυση – με τη μειωμένη επιθυμία να είναι το ζητούμενο, ώστε να είναι επικεντρωμένες στην ανατροφή των παιδιών τους και τη φροντίδα του άνδρα τους.
Οι άνδρες ελέγχουν τη θηλυκότητα των γυναικών και παράλληλα την υπακοή τους. Σε κάποιες – προφανώς πατριαρχικές – κοινότητες, οι άνδρες πιστεύουν πως η κλειτορίδα μεγαλώνει, όπως το πέος και φοβούνται να την ακουμπήσουν, πιστεύοντας ότι έτσι μπορούν να γίνουν σεξουαλικά ανίκανοι.
Οι δε γυναίκες «μαθαίνουν» πως αν στη γέννα το κεφάλι του μωρού αγγίξει το επίμαχο μέρος, θα πεθάνει. Μαθαίνουν και ότι το εξωτερικό των γεννητικών τους οργάνων είναι βρώμικο και άσχημο. Άρα για το καλό όλων, πρέπει να «καθαριστεί».
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών κήρυξε την 6η Φεβρουαρίου «Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής», για να ευαισθητοποιήσει το διεθνές κοινό – και ιδιαίτερα τους Αφρικανούς για τη βάρβαρη αυτή πρακτική, που προσβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα και εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία της γυναίκας.
Οι Στόχοι για την Βιώσιμη Ανάπτυξη ζητούν την εξάλειψη του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων μέχρι το 2030.
Επιπλέον, η αντιμετώπιση αυτού του σημαντικότατου ζητήματος αποτελεί κεντρικό τμήμα των προσπαθειών μας στην Πρωτοβουλία Spotlight, η οποία δρομολογήθηκε σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να τερματίσει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών.
Η πατριαρχία δαιμονοποιεί τη γυναικεία σεξουαλικότητα
Αντιμετωπίζοντας τις γυναίκες ως αναπαραγωγικές μηχανές θέλει να κάνουν σεξ μόνο για να κάνουν παιδιά και για να ευχαριστούν άντρες – και όχι για να ικανοποιούνται οι ίδιες.
Η κλειτοριδεκτομή είναι η ύψιστη και χειρότερη μορφή επιβολής πάνω στα σώματα των γυναικών ενάντια στη σεξουαλικότητά τους. Έχει σκοπό να ελέγχει τα σώματα των γυναικών, την αυτοδιάθεση και τον αυτοπροσδιορισμό τους.
Είναι μια τραγική επιβεβαίωση πως ο κόσμος που ζουμε δεν ειναι απλά «ενοχλητικός» για τις γυναίκες, αλλά βάζει τις ζωές και την υγεία τους σε κίνδυνο.
Οι κανόνες της πατριαρχίας σε ένα παγκόσμιο επίπεδο δημιουργούν κανόνες και κουλτούρες κακοποιητικες που συνδέονται με πολιτισμικότητα, έθιμα και θρησκείες, προκειμένου να επιβάλλονται ευκολότερα. Χρέος μας, η ευαισθητοποίηση του κόσμου απέναντι σε αυτά τα απεχθή φαινόμενα.