Μερικά λεπτά doomscroling στο TikTok αρκούν ώστε ο καθένας να καταλάβει πως όσο και να μιλάμε για body positivity και συμπερίληψη, στην πραγματικότητα οι αλγόριθμοι προωθούν συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς.

Για τις γυναίκες: σαρκώδη χείλη, έντονα ζυγωματικά, juicy Latin-style γλουτοί απαλλαγμένοι από κυτταρίτιδα, στήθη που αντιστέκονται στη βαρύτητα και λεπτή μέση. Για τους άντρες τα πράγματα είναι λίγο πιο απλά: πλούσια μαλλιά από τα χιλιάδες ανατοποθετημένα τριχοθυλάκια που δημιουργούν τέλεια hairlines, πυκνά μούσια, πρόσωπα γεμάτα γωνίες, ονειρικά six packs και πρησμένα μπράτσα διακοσμημένα με τατουάζ.

Όλα τα παραπάνω είναι αυτά τα στοιχεία που μαγνητίζουν το βλέμμα του θεατή, τον πολυτιμότερο πόρο σε ένα διαφημιστικό οικοσύστημα που έχει βασιστεί στην προσοχή. Αυτό σημαίνει πως όποιοι τα έχουν και ξέρουν ποια είναι τα σωστά πλάνα για να επιτονιστούν στην κάμερα του κινητού, αυτομάτως διαθέτουν το «πακέτο» για να γίνουν influencers και να ξεκινήσουν να διαφημίζουν προϊόντα και υπηρεσίες.

Η πανδημία και το “Zoom Boom”

Παρά το γεγονός πως οι άνθρωποι πάντα ενδιαφέρονταν για την ομορφιά τους, για πολλούς η αύξηση των πλαστικών, παγκοσμίως, οφείλεται στο φαινόμενο “Zoom Boom“. Πρόκειται για την χαμηλή εκτίμηση της αυτοεικόνας που προκαλείται από το να βλέπει κάποιος το είδωλό του μέσω μίας κάμερας. Τα αναρίθμητα ψηφιακά meetings που έγιναν, σε συνδυασμό με τον ελεύθερο χρόνο, δημιούργησαν σε πολλούς προβληματισμό για την ομορφιά τους ή τη σύγκλιση τους με τα κοινά αποδεκτά πρότυπα ομορφιάς. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι κατά την πανδημία η συσσώρευση πλούτου ήταν αρκετά ευκολότερη για κάποιους και μέσω αυτής ήταν δυνατό να χρηματοδοτηθούν οι όποιες αισθητικές διορθώσεις μελλοντικά.

Έτσι, με την επιστροφή στην κοινωνική ζωή, τα κέντρα αισθητικής και οι κλινικές είδαν τα κέρδη τους να εκτινάσσονται. Παράλληλα, η ψηφιακή διαφήμιση για τις νέες επεμβατικές τεχνικές, αλλά και η θόλωση των αισθητικών ορίων μεταξύ των φύλων, λόγω των κριτηρίων επιλογής των αλγορίθμων, οδήγησαν ένα μεγάλο κομμάτι των κοινωνιών να κάνει το μεγάλο βήμα και να «αναβαθμίσει» την εικόνα του.

Πόση δύναμη έχει η κάμερα του κινητού μας τελικά;

Μία selfie μπορεί να επηρεάσει άμεσα τη συναισθηματική μας κατάσταση. Κάθε ατέλεια αποτελεί και έναν μικρό θάνατο του ναρκισσισμού μας. Το να δείχνουμε όμορφοι δεν έχει να κάνει τόσο με την εικόνα που σχηματίζουν οι άλλοι για εμάς, αλλά καθαρά με την αναγκαία αυτοεπιβεβαίωση πως βρισκόμαστε εντός της νόρμας ή ακόμη καλύτερα την υπερβαίνουμε και γινόμαστε role models.

Σκεφτείτε ποιος είναι ο λόγος που κάθε smartphone έρχεται με ενσωματωμένα φίλτρα ωραιοποίησης και γιατί τα social media παρέχουν φίλτρα που «πλαστικοποιούν» τα πρόσωπα. Ο συναισθηματικός μας κόσμος είναι αυτός που κινητοποιεί σε τεράστιο βαθμό τις επιθυμίες και άρα την αγορά. Ο στόχος δεν είναι να νιώθουμε άσχημοι, αλλά αντιθέτως, εντός της αισθητικής νόρμας με πλήθος περιθωρίων για βελτίωση.

Η αξία της αγοράς ομορφιάς υπολογίζεται στα 374 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2023 παγκοσμίως, ενώ αντίστοιχα η αγορά των αισθητικών επεμβάσεων στα 57,7 δισεκατομμύρια.

Πλαστικές επεμβάσεις και social media

Το Instagramability δεν αφορά μόνο την εστίαση, αλλά και τους ίδιους τους ανθρώπους.

Μία πλαστική επέμβαση υπόσχεται περισσότερη προσοχή από τους άλλους, αλλά και περισσότερη ικανοποίηση από το ίδιο μας το σώμα που αντιστέκεται στη φθορά του χρόνου. Στον κόσμο των social media, όλα αυτά κεφαλαιοποιούνται με likes, shares και προτάσεις συνεργασίας. Έτσι, πολλές επεμβάσεις γίνονται αποκλειστικά για να εξυπηρετήσουν τα αλγοριθμικά κριτήρια ή τη λογική της ίδιας της κάμερας του κινητού.

Το ταξίδι του σύγχρονου καταναλωτή είναι αρκετά περίπλοκο και η απλή επιθυμία δεν αρκεί για να δεχτεί κάποιος/-α να βελτιώσει την εμφάνισή του/της. Αυτό, φυσικά, έχει να κάνει και με τον βαθμό στον οποίο η ομορφιά λειτουργεί ως μέσο κοινωνικής κινητικότητας και την αξία που της προσδίδει η εκάστοτε κοινωνία. Για παράδειγμα, σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Βραζιλία, οι αυξητικές στήθους και οι επεμβάσεις BBL (Brazilian Butt Lift) διαφημίζονται στα πρωινάδικα. Ημίγυμνα μοντέλα κάνουν πασαρέλα σαν κούκλες βιτρίνας και οι γιατροί παρουσιάζουν τις διαφορές ανάμεσα στις τεχνικές και τους σωματότυπους.

Στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα των social media, όμως, τα πράγματα γίνονται λίγο διαφορετικά. Καθώς δεν μπορεί να υπονοηθεί πάντα ο άμεσος εργαλειακός χαρακτήρας μίας αισθητικής επέμβασης, πρέπει να βρεθούν άλλοι τρόποι για να πειστεί ο εκάστοτε καταναλωτής που πολλές φορές είναι και από άλλη χώρα ή κουλτούρα. Έτσι, το περιεχόμενο που παράγεται εστιάζει στο θετικό αποτύπωμα, την εξάλειψη του ρίσκου, την ευκολία, την όσο πιο αναίμακτη διαδικασία και φυσικά στο τελικό αποτέλεσμα.

@flaak_new_color

Eye color change using the FLAAK Pro technique, the most advanced and natural keratopigmentation. On the advice of New Color, Beatriz🇧🇷 chose the Water Green color, surgery took place in Roma 🏛️🇮🇹 You dream about changing the color of your eyes? Send us a PM💌 #newcolor #flaak #keratopigmentation #ceratopigmentcao #cheratopigmentazione #eyecolorchange #eyes #eye

♬ son original – FLAAK

Από την αφαίρεση των φυσικών δοντιών για να μπουν βιδωτές μασέλες μέχρι τη μόνιμη αλλαγή του χρώματος της ίριδας και την τοποθέτηση επιθεμάτων σιλικόνης, οι ασθενείς είναι χαμογελαστοί, γεμάτοι αυτοπεποίθηση και προσμονή. Παράλληλα, οι γιατροί προβάλλονται ως οι έμπιστοι ειδικοί με υψηλή πείρα και ενημέρωση ως προς τις πιο σύγχρονες μεθόδους. Συχνά υπάρχει και ένα φλερτάρισμα με την υπέρβαση των ορίων, τόσο από την πλευρά των ασθενών, όσο και των πλαστικών χειρουργών. Ρουτίνα, αλλά και κάτι το δύσκολο. Κάτι που το έχουν πάνω τους ελάχιστοι με αυτόν τον τρόπο, αλλά και εντελώς hot που αν δεν το κάνεις μένεις πίσω -απαρχαιώνεσαι.

Ιατρικός τουρισμός: Μία νέα επένδυση για την Ελλάδα

Στην Ελλάδα βρίσκονται τα τελευταία χρόνια σε άνοδο τόσο θεραπείες για την απώλεια βάρους, όπως με τη χρήση Ozempic, όσο και οι πλαστικές επεμβάσεις.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Εταιρείας Αισθητικής Πλαστικής Χειρουργικής (ISAPS), στην Ελλάδα διενεργήθηκαν 43.911 χειρουργικές και 194.856 μη χειρουργικές παρεμβάσεις. Ως προς τις χειρουργικές, οι δημοφιλέστερες είναι η βλεφαροπλαστική, η λιποαναρρόφηση και η αυξητική στήθους, ενώ για τις μη χειρουργικές το ενέσιμο υαλουρονικό, τα Botox και η αποτρίχωση.

@vanderbilt_money

From Parthenon to Prescription 🇬🇷 Greece Unveils Its Next Chapter in Medical Tourism #residency #movetoeurope #taxes #moveabroad #greece #healthcare

♬ original sound – Vanderbilt Money – Vanderbilt Money

Η ανάπτυξη της εν λόγω αγοράς, σε συνδυασμό με τη βαριά βιομηχανία του τουρισμού, έχει κινητοποιήσει το ενδιαφέρον πολλών να μιμηθούμε την Τουρκία. Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που βλέπουμε ως χώρα για τον ιατρικό τουρισμό είναι η εμπειρία και η τήρηση των πρωτοκόλλων, σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία έχει λάβει αρκετή αρνητική δημοσιότητα από λάθη, διενέργεια επεμβάσεων από μη ειδικούς, τρομακτικά αποτελέσματα, μέχρι και θανάτους ασθενών.

Όσοι εμπλέκονται με την ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού μιλούν για μία τάση η οποία θα συνεχιστεί για αρκετά χρόνια λόγω των social media και του τρόπου που λειτουργεί η αγορά. Για πολλούς, όλο αυτό είναι ένας τομέας της οικονομίας που αναβαθμίζει το τουριστικό προϊόν. Όσο μεγάλη ή μικρή και αν είναι, όμως, μία αισθητική επέμβαση, πάντα ενέχει ρίσκο, καθώς παραμένει μία ιατρική πράξη και τις περισσότερες φορές τα αποτελέσματά είναι μη αναστρέψιμα.

Η κυβέρνηση προχωρά στην ολοκλήρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού μέσω του νομοσχεδίου για τη μισθωτή εργασία, το οποίο εισάγεται στην Ολομέλεια της Βουλής την Τετάρτη (4/12). Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι από το 2028 ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται μέσω αλγορίθμου, γεγονός που ουσιαστικά θα απομακρύνει τους κοινωνικούς φορείς από τη διαδικασία, παρά τις διακηρύξεις του υπουργείου Εργασίας.

Ο μαθηματικός τύπος για τον υπολογισμό του κατώτατου μισθού βασίζεται σε δύο κύριους παράγοντες: τον πληθωρισμό, ειδικά για τα νοικοκυριά στο χαμηλότερο 20% της εισοδηματικής κλίμακας, και την αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, αν και το νομοσχέδιο συντάχθηκε ως αποτέλεσμα της υποχρέωσης της Ελλάδας να συμμορφωθεί με σχετική ευρωπαϊκή οδηγία για την κάλυψη του 80% των μισθωτών με συλλογικές συμβάσεις, το κείμενο αποφεύγει να παρέχει συγκεκριμένες απαντήσεις και παραπέμπει γενικά σε μελλοντικές υπουργικές αποφάσεις.

Στη χώρα, κατά τη διάρκεια των μνημονιακών χρόνων, οι συλλογικές συμβάσεις κάλυπταν λιγότερο από το 30% των μισθωτών. Η Νομική Σύμβουλος της ΓΣΕΕ, Σοφία Καζάκου, κατά την τοποθέτησή της στη Βουλή ανέφερε ότι «είχαμε το πολύτιμο εργαλείο, την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας, η οποία λειτουργούσε ως βέλτιστη πρακτική για μας» καθώς εξασφάλιζε το επιθυμητό ποσοστό κάλυψης τουλάχιστον 80% που απαιτεί η οδηγία.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το νέο μοντέλο, το οποίο βασίζεται στο «γαλλικό μοντέλο», το οποίο λειτουργεί για 70 χρόνια, συνδέει τον κατώτατο μισθό με τον πληθωρισμό και την παραγωγικότητα, και εξασφαλίζει διαφάνεια και εμπιστοσύνη. Ο υφυπουργός Εργασίας, Κώστας Καραγκούνης, ανέφερε στην ΕΡΤ ότι αυτό το σύστημα, που στηρίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα από την ΕΛΣΤΑΤ, επιτρέπει στους εργαζόμενους να γνωρίζουν εκ των προτέρων το ποσό που θα λάβουν.

Ωστόσο, η πραγματικότητα για το «γαλλικό μοντέλο» διαφέρει, καθώς στη Γαλλία ο κατώτατος μισθός (SMIC) καθορίζει το ελάχιστο όριο, αλλά δεν αποκλείει την ύπαρξη κλαδικών συμβάσεων με υψηλότερες αποδοχές. Επίσης, οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό στη Γαλλία γίνονται αυτόματα με την αύξηση του δείκτη τιμών καταναλωτή, και η κυβέρνηση εκδίδει άμεσα διατάγματα για την επικαιροποίηση του μισθού.

Αρκετοί εργατολόγοι επικρίνουν το νομοσχέδιο, επισημαίνοντας ότι δεν περιλαμβάνει Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή, γεγονός που σημαίνει ότι ο κατώτατος μισθός μπορεί να παραμείνει σταθερός ή να μειωθεί σε περιόδους κρίσης.

Το νομοσχέδιο πέρασε την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής την Παρασκευή, με τη ΝΔ να το υποστηρίζει, ενώ ΚΚΕ και Νέα Αριστερά το καταψήφισαν και ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση, ΝΙΚΗ, Πλεύση Ελευθερίας και Σπαρτιάτες δήλωσαν ότι θα τοποθετηθούν στην Ολομέλεια. Σχεδόν κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν αναμένεται να το ψηφίσει.

Σήμερα και αύριο, τα εργατικά σωματεία οργανώνουν συλλαλητήρια στην Αθήνα και άλλες πόλεις, ζητώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Ο όρος αυτός διείσδυσε στον δημόσιο λόγο τον τελευταίο καιρό, αρχικά με αφορμή την υπόθεση Πισπιρίγκου, και αυτές τις μέρες, λόγω μιας 24χρονης που φέρεται να εμπλέκεται στην υπόθεση των πέντε νεκρών μωρών στην Αμαλιάδα.

Φυσικά, το ζήτημα σε αυτό το κείμενο δεν είναι η ενοχή ή η αθωότητα της 24χρονης Ειρήνης, αλλά ο στοχασμός που πυροδοτεί πάνω στη μητρότητα μια νέα γυναίκα που κυκλοφορεί στα κανάλια ως πιθανή «σύγχρονη Μήδεια».

Μια τέτοια ιστορία καταρρίπτει τον μύθο περί μητρικού και εν γένει γονεϊκού ενστίκτου, ένα μύθο που έχει καταρρίψει προηγουμένως η  μεταφροϊδική ψυχανάλυση. Οι μητέρες, άλλωστε,  δεν είναι οικουμενικά καλές, ούτε αρκούντως καλές, φράση δανεική από τον  Άγγλο ψυχαναλυτή Donald Winnicott.

Η 24χρονη Ειρήνη, πριν από μερικές ημέρες, «φωτογράφισε» έναν άνδρα ως πατέρα των δύο νεκρών παιδιών της, ενώ ταυτόχρονα τον σκιαγράφησε ως βιαστή της. Ακολούθησε μήνυση σε βάρος της για συκοφαντική δυσφήμιση, η σύλληψή της και η απελευθέρωση της. Αυτά, ωστόσο, δεν έχουν σημασία στο παρόν κείμενο. Όπως σημασία δεν έχει εδώ η δαιμονοποίηση  των πιθανόν  θυτών, αλλά η μελέτη του «συμβάντος» μέσα στην κοινωνική του πραγματικότητα.

Τι κάνει μια νεαρή γυναίκα να επιλέξει τη μητρότητα, ενώ δείχνει να μην την αφορά; Γιατί κανένας δεν αναγνωρίζει τη σκοτεινή πλευρά της εσωτερικής της πραγματικότητας; Πού είναι οι υπηρεσίες που θα όφειλαν να ανιχνεύσουν ψυχολογικές ή ψυχιατρικές δυσκολίες σε μια μητέρα που δείχνει να μην «αντέχει» το παιδί της, σε σημείο που να το αφανίζει ή να το καταστρέφει; Ποια είναι η σχέση ψυχικής διαταραχής ή διαταραχής της προσωπικότητας σε συνδυασμό με κοινωνικοοικονομικές συνθήκες με ένα τέτοιο έγκλημα;

Φωτογραφία: Unsplash.com

Μια μητέρα που φτάνει στο έγκλημα, σχεδόν δίχως ενδοψυχικές συγκρούσεις, εκδραματίζοντας με τη βίαιη συμπεριφορά της, μέσα από το σώμα του παιδιού της, δικά της βιώματα τα οποία αναβιώνουν μέσα από τη γέννηση του παιδιού, δεν έχει την δυνατότητα να επεξεργαστεί ψυχικά. Πιθανόν έχει υπάρξει και η ίδια αντικείμενο κακοποίησης μέσα στην οικογένεια.

Βιώνει ένα αίσθημα ανεπάρκειας και απαξίωσης, όταν δεν καταφέρνει να κρατήσει κοντά της το «αντικείμενο του πόθου της» και εκφορτίζει βίαια τη ναρκισσιστική της οργή σε αυτά που θεωρεί ναρκισσιστικές προεκτάσεις, δηλαδή τα παιδιά της. Και όταν αποκαλύπτεται, συνήθως εμφανίζεται ψυχρή και σκωπτική.

Έχει επιλέξει να γίνει μητέρα ελπίζοντας πως θα θεραπευτεί μέσα από τη μητρότητα, πως θα διορθώσει τα «μελανά σημεία» του δικού της οικογενειακού μυθιστορήματος, πως θα ξαναγεννηθεί μέσα από τα παιδιά της. Έχει επιθυμήσει ένα μωρό για να γεμίσει το κενό μέσα στο σώμα της, καθώς αισθάνεται άδεια αφού δεν έχει εσωτερικεύσει μια «καλή μαμά», ένα «καλό αντικείμενο» με την ψυχαναλυτική έννοια του όρου.

Συνεπώς, βιώνει εχθρικά την εγκυμοσύνη ή τον τοκετό και το βρέφος λαμβάνει μια θέση «ανυπόφορου πλάσματος» μέσα στο φαντασιακό της. Σαν να πρόκειται για κάτι που θα την αλλοτριώσει. Έτσι το αλλοτριώνει πρώτα εκείνη, καθώς βλέπει το παιδί σαν προέκτασή της και σκοτώνει έτσι ένα κακό μέρος του εαυτού της.

Ο Ευριπίδης είχε αποδειχτεί «φροϋδικος» πριν τον Φρόιντ, καθώς με τη «Μήδεια» παρουσίασε την «άλογη» πλευρά της ενστικτώδους ενόρμησης -στα όρια του παθολογικού. Στην πραγματικότητα, μια παιδοκτόνος προβαίνει σε μια εκδήλωση ενόρμησης θανάτου και καταστρέφει τα πάντα από ναρκισσιστική ευθραυστότητα, και ενίοτε εκδικείται κάποιον μέσα από τη θανάτωση του βρέφους.  Συνήθως, η ίδια εγκαταλελειμμένη, μειωμένη γυναίκα έχει υπάρξει ένα κακοποιημένο, παραμελημένο παιδί  

Τα παραπάνω μας δείχνουν πως η μητρότητα δεν αποτελεί λύση της θηλυκότητας, όπως είχε αναδείξει ο Φρόιντ. Ο Γάλλος ψυχαναλυτής Ζακ Αλέν Μιλέρ έχει επερωτήσει μια θέση του ιδρυτή της ψυχανάλυσης, ο οποίος είχε αναδείξει τη μητρότητα ως λύση για μια γυναίκα σχετικά με αυτό που αποκαλούσε ο Φρόιντ «σύμπλεγμα του ευνουχισμού» στα κορίτσια.

Είναι η μητρότητα λύση της θηλυκότητας, όπως είχε αναδείξει ο ιδρυτής της ψυχανάλυσης Ζίγκμουντ Φρόιντ; Είναι η μητρότητα πεπρωμένο; Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική σύμφωνα με τη λακανική θεωρία. Ο βιολογικός ντεντερμινισμός έχει παγιδεύσει και συνεχίζει να παγιδεύει γενιές γυναικών σε ένα συγκεκριμένο ρόλο, εκείνον της μητέρας.

Οι γυναίκες που πολλές φορές (αυτό)παγιδεύονται σε αυτό τον ρόλο, έχοντας στο οικογενειακό τους «μυθιστόρημα» πρώιμες εμπειρίες στέρησης ή βίας, με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε κάθε ναρκισσιστικό πλήγμα, είναι πιθανόν να ανήκουν σε εκείνες που «σκοτώνουν» καθημερινά τα παιδιά τους, είτε μέσα από την ψυχρότητα και την απαξίωση, είτε μέσα από μια, δίχως όρια, επιτρεπτικότητα και αδιαφορία.

Κι αν υπάρχει κάτι ουσιαστικό να ειπωθεί πάνω σε αυτό το ζήτημα πέρα από το ψυχογράφημα της «γυναίκας-Μήδειας», αυτό αφορά την έλλειψη δομών ψυχικής υγείας, ενσωματωμένων στην κοινότητα και υπηρεσιών ικανών να ανιχνεύσουν ψυχολογικές ή ψυχιατρικές δυσκολίες σε ένα γονιό που δεν αντέχει το παιδί του.

.

.

Η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών εξέφρασε για άλλη μια φορά την υποστήριξή της για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών και την εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, αποφασίζοντας τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης τον Ιούνιο του 2025 με σκοπό την προώθηση της λύσης των δύο κρατών. Η απόφαση αυτή υιοθετήθηκε με 157 ψήφους υπέρ, 8 κατά (μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Ουγγαρία) και 7 αποχές, στο πλαίσιο της ετήσιας συζήτησης για το παλαιστινιακό ζήτημα.

Η Γενική Συνέλευση «επαναβεβαιώνει την ακλόνητη υποστήριξή της, βάσει του διεθνούς δικαίου, στη λύση που προβλέπει πως θα υπάρχουν δυο κράτη, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, που θα συνυπάρχουν πλάι-πλάι, με ειρήνη και ασφάλεια, με αναγνωρισμένα σύνορα, στη βάση των προ του 1967 συνόρων». Επιπλέον, επισημαίνεται η ανάγκη για «αξιόπιστες διαπραγματεύσεις» στο πλαίσιο της ειρηνευτικής διαδικασίας στην Εγγύς Ανατολή, και αποφασίστηκε να συγκληθεί τον Ιούνιο στη Νέα Υόρκη «διεθνής διάσκεψη υψηλού επιπέδου για την ειρηνική επίλυση του ζητήματος της Παλαιστίνης και την εφαρμογή της λύσης των δυο κρατών», η οποία θα συμπροεδρεύεται από τη Γαλλία και τη Σαουδική Αραβία.

Η Γενική Συνέλευση καλεί τα εμπλεκόμενα μέρη να ενεργήσουν «με υπεύθυνο τρόπο» για την ανατροπή «των αρνητικών τάσεων», συμπεριλαμβανομένων «όλων των μέτρων που λαμβάνονται επί του πεδίου και αντίκεινται προς το διεθνές δίκαιο». Επαναλαμβάνει για ακόμη μια φορά την ανάγκη «να πραγματωθούν τα απαράγραπτα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού», κυρίως «της αυτοδιάθεσης» και της «δημιουργίας ανεξάρτητου κράτους».

Η Γενική Συνέλευση παραπέμπει στις πρόσφατες αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, ζητώντας από το Ισραήλ να «τερματίσει την παράνομη παρουσία του στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη το συντομότερο» και να σταματήσει κάθε εποικιστική δραστηριότητα. Ο ΟΗΕ θεωρεί ότι το σύνολο των παλαιστινιακών εδαφών – Δυτική Όχθη, ανατολική Ιερουσαλήμ, Λωρίδα της Γάζας – είναι κατεχόμενα.

Παρά την απόφαση του Ισραήλ να αποχωρήσει από τη Λωρίδα της Γάζας το 2005, συνεχίζει να θεωρείται δύναμη κατοχής σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, από τον ισραηλινοαραβικό πόλεμο του 1967. Ο Παλαιστίνιος πρεσβευτής στον ΟΗΕ, Ριάντ Μανσούρ, σχολίασε πριν από την ψηφοφορία ότι «το παλαιστινιακό ζήτημα βρίσκεται στην ατζέντα του ΟΗΕ από ιδρύσεώς του και παραμένει κρίσιμη δοκιμασία για την αξιοπιστία και το κύρος του».

Η απόφαση του 1947 από τη Γενική Συνέλευση για τη διαίρεση της Παλαιστίνης, που τότε ήταν υπό βρετανική εντολή, προέβλεπε τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών, ενός αραβικού και ενός εβραϊκού, και μιας διεθνούς ζώνης γύρω από τα Ιεροσόλυμα. Ωστόσο, μόνο το κράτος του Ισραήλ ανακηρύχθηκε την 14η Μαΐου 1948, γεγονός που οδήγησε σε πόλεμο μεταξύ του νέου κράτους και των αραβικών χωρών.

Ο κ. Μανσούρ δήλωσε: «Η κατοχή πρέπει να τερματιστεί», καταγγέλλοντας την ισραηλινή κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι επιδιώκει «να καταστρέψει και να διώξει τον πληθυσμό για να προσαρτήσει τη γη». «Αυτό καταδικάζει τον παλαιστινιακό λαό, τον ισραηλινό λαό και την περιοχή μας σε αλληλουχία πολέμων που μπορεί και πρέπει να αποτραπούν».

Ακόμα ένα τραγικό περιστατικό εργατικού δυστυχήματος σημειώθηκε στη χώρα μας, αυτή τη φορά στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Θύμα ήταν ένας 29χρονος εργαζόμενος, ο οποίος έχασε τη ζωή του ενώ βρισκόταν στην εργασία του σε εταιρεία. Το τραγικό γεγονός την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου, προκαλώντας σοκ και θλίψη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το δυστύχημα σημειώθηκε περίπου στις 15.00 το μεσημέρι. Ο 29χρονος φέρεται να έπεσε από ένα μηχάνημα που χειριζόταν κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Στη συνέχεια, το ίδιο το μηχάνημα τον παρέσυρε, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

Το Αστυνομικό Τμήμα Ωραιοκάστρου έχει αναλάβει τη διενέργεια προανάκρισης για να εξακριβωθούν οι ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το τραγικό δυστύχημα. Η έρευνα αναμένεται να ρίξει φως στις λεπτομέρειες του περιστατικού και να αναζητήσει τυχόν ευθύνες που οδήγησαν στο θάνατο του 29χρονου.

Αποτροπιασμό έχει προκαλέσει ένα περιστατικό κακοποίησης ζώου στην Κυψέλη, με δράστη έναν 47χρονο άνδρα. Το συμβάν καταγράφηκε σε βίντεο, όπου φαίνεται ο άνδρας να μαχαιρώνει έναν σκύλο. Μετά από σχετική καταγγελία για τραυματισμό ζώου με αιχμηρό αντικείμενο, οι Αρχές εντόπισαν και συνέλαβαν τον δράστη το πρωί της Τρίτης 3 Δεκεμβρίου. Σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία για παράβαση του νόμου περί ζώων και περί όπλων.

Ο σκύλος, αρχικά, βρέθηκε ζωντανός δίπλα σε κάδο σκουπιδιών και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο διαδημοτικό κέντρο περίθαλψης ζώων (ΔΙΚΕΠΑΖ) για ιατρική φροντίδα. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, όμως, υπέκυψε στα σοβαρά τραύματά του λίγες ώρες αργότερα, στις 6 το πρωί της ίδιας ημέρας.

Η φρικαλεότητα της πράξης έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, ενώ δεν αποκλείεται η κατηγορία εναντίον του δράστη να αναβαθμιστεί σε κακούργημα λόγω του θανάτου του ζώου. Επιπλέον, η Αστυνομία διερευνά την πιθανή εμπλοκή του 47χρονου και σε άλλες επτά περιπτώσεις θανάτωσης ζώων που έχουν καταγραφεί στην περιοχή.

  • Πλήρες ποσό: Το δώρο Χριστουγέννων καταβάλλεται ολόκληρο σε όσους έχουν εργαστεί από την 1η Μαΐου έως και τις 31 Δεκεμβρίου.
  • Αναλογικό ποσό: Εάν κάποιος έχει εργαστεί λιγότερες ημέρες μέσα σε αυτή την περίοδο, θα λάβει το ποσό αναλογικά.

Ο υπολογισμός του δώρου γίνεται λαμβάνοντας υπόψη την ημερομηνία έναρξης εργασίας του εργαζομένου. Η χρονική περίοδος που εξετάζεται είναι από την 1η Μαΐου 2024 έως την 31η Δεκεμβρίου 2024.

Για τη διευκόλυνση των εργαζομένων, το ΚΕΠΕΑ έχει αναπτύξει μια online εφαρμογή υπολογισμού του δώρου, την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ. Με τη χρήση της, οι εργαζόμενοι μπορούν εύκολα να υπολογίσουν το ακριβές ποσό που δικαιούνται.

Νομικό πλαίσιο

Οι διατάξεις για τα δώρα εορτών είναι υποχρεωτικής εφαρμογής. Αυτό σημαίνει ότι:

  • Κάθε συμφωνία που αντιβαίνει στην καταβολή τους είναι άκυρη.
  • Ο εργαζόμενος δεν μπορεί να παραιτηθεί από το δικαίωμα λήψης του δώρου Χριστουγέννων, είτε με ρητή δήλωση είτε σιωπηρά.

Το δώρο Χριστουγέννων αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων και βασικό μέρος της προστασίας που παρέχει η εργατική νομοθεσία.

Η Νότια Κορέα βρέθηκε στο επίκεντρο σοβαρής πολιτικής κρίσης, όταν ο πρόεδρος Γιουν Σουκ Γέολ ανακοίνωσε ξαφνικά εχθές (Τρίτη 3/12) την επιβολή στρατιωτικού νόμου. Ο πρόεδρος κατηγόρησε την αντιπολίτευση για «παραλύση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας» και προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας.

Ωστόσο, η απόφασή του πυροδότησε κύμα αντιδράσεων τόσο από την πολιτική σκηνή όσο και από την κοινωνία των πολιτών, οδηγώντας σε γρήγορη ανατροπή των σχεδίων του και αναστολή του στρατιωτικού νόμου μέσα σε λίγες ώρες.

Η ανακοίνωση του στρατιωτικού νόμου συνοδεύτηκε από δρακόντεια μέτρα, όπως η απαγόρευση πολιτικών, συνδικαλιστικών και δημοσιογραφικών δραστηριοτήτων, με τον στρατηγό Παρκ Αν-σου να αναλαμβάνει την εκτέλεση του διατάγματος. Τα μέτρα προκάλεσαν σοκ, καθώς θύμισαν την περίοδο των στρατιωτικών δικτατοριών (1961-1987), όταν τα καθεστώτα των Παρκ Τσουνγκ Χι και Τσουν Ντου Χουάν κατέστελλαν βασικές ελευθερίες και επέβαλαν έλεγχο στα μέσα ενημέρωσης.

Παράλληλα, ο πρόεδρος κατηγόρησε την αντιπολίτευση για προδοτική συμπεριφορά και προσπάθεια δημιουργίας κρίσης. Ωστόσο, στην ομιλία του δεν διευκρίνισε συγκεκριμένα μέτρα ή στρατηγική για την αντιμετώπιση της κατάστασης, γεγονός που ενίσχυσε τις υποψίες για τον πραγματικό σκοπό της κίνησής του.

Η αντίδραση ήταν άμεση και καθολική. Εντός της Εθνοσυνέλευσης, σε μια έκτακτη συνεδρίαση που διεξήχθη υπό τη σκιά της παρουσίας στρατιωτικών δυνάμεων, 190 από τους 300 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της άρσης του στρατιωτικού νόμου. Ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, Γου Γουόν-σικ, χαρακτήρισε την απόφαση «άκυρη» και δήλωσε ότι «το κοινοβούλιο θα υπερασπιστεί τη δημοκρατία μαζί με τον λαό». Στους δρόμους της Σεούλ, χιλιάδες πολίτες διαδήλωναν ειρηνικά αλλά αποφασιστικά, ζητώντας την παραίτηση και τη σύλληψη του προέδρου. Το σύνθημα «Συλλάβετε τον Γιουν Σουκ Γέολ» κυριάρχησε στις μαζικές συγκεντρώσεις.

Η πίεση από τον λαό και το κοινοβούλιο οδήγησε τον πρόεδρο να αναγνωρίσει την ήττα του το βράδυ της Τρίτης, ανακοινώνοντας την άρση του στρατιωτικού νόμου και την απομάκρυνση των στρατευμάτων από την Εθνοσυνέλευση. Η απόφαση αυτή χαιρετίστηκε με πανηγυρισμούς από τους διαδηλωτές, παρά την προχωρημένη ώρα.

Η κίνηση του Γιουν ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης πολιτικής του απομόνωσης. Από την ανάληψη της προεδρίας το 2022, η δημοτικότητά του έχει υποστεί σημαντική πτώση, με ποσοστά έγκρισης που αγγίζουν το 20%. Αντιμετωπίζει αντιδράσεις τόσο από την αντιπολίτευση, η οποία ελέγχει την Εθνοσυνέλευση, όσο και από το εσωτερικό του συντηρητικού κόμματός του, με τον ηγέτη του κόμματος, Χαν Ντονγκ Χουν, να επικρίνει ανοιχτά την απόφαση για στρατιωτικό νόμο.

Επιπλέον, η κυβέρνησή του έχει πληγεί από σκάνδαλα, όπως κατηγορίες διαφθοράς κατά της συζύγου του, και η αδυναμία του να προωθήσει τη νομοθετική του ατζέντα έχει οδηγήσει σε πολιτική στασιμότητα.

@inyeoppp its not normal anymore… #southkorea #martiallaw ♬ original sound – Ryan

Η κήρυξη στρατιωτικού νόμου επανέφερε μνήμες από την εποχή των δικτατοριών, ενώ ταυτόχρονα υπογράμμισε τη δύναμη της δημοκρατικής παράδοσης που καθιερώθηκε μετά το 1987. Οι μαζικές διαδηλώσεις, όπως αυτές του 2016-2017 που οδήγησαν στην καθαίρεση της Παρκ Γκέουν-χιε, δείχνουν τη δέσμευση της νοτιοκορεατικής κοινωνίας στη δημοκρατία.

Διεθνώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και άλλες χώρες εξέφρασαν ανησυχία, ζητώντας ειρηνική επίλυση της κρίσης. Οι ΗΠΑ, συγκεκριμένα, υπογράμμισαν τη σημασία του κράτους δικαίου και την «ακλόνητη» συμμαχία τους με τη Νότια Κορέα.

Η αποτυχημένη απόπειρα επιβολής στρατιωτικού νόμου έφερε την πολιτική αποτυχία του Γιουν Σουκ Γέολ στο προσκήνιο, ενώ επιβεβαίωσε την ανθεκτικότητα των θεσμών και της κοινωνίας της Νότιας Κορέας. Παρότι η κρίση δείχνει να εκτονώνεται, παραμένουν σοβαρά ερωτήματα για το μέλλον της ηγεσίας του προέδρου και τη σταθερότητα της χώρας.

.

Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει 11 σοβαρά αδικήματα, μεταξύ των οποίων βιασμό ανηλίκου κατ’ εξακολούθηση, πορνογραφία ανηλίκων, ενδοοικογενειακή βία και παράνομη οπλοφορία. Ειδικότερα, τα θύματα κατέθεσαν ότι ο κατηγορούμενος εξανάγκαζε τη μητέρα και τον μεγαλύτερο γιο της οικογένειας να συμμετέχουν στις κακοποιήσεις εναντίον των δύο κοριτσιών.

Παρά τις σοκαριστικές καταθέσεις, ο αστυνομικός αρνείται τις κατηγορίες και ζητά ψυχιατρική εξέταση για τη σύζυγό του, η οποία εργάζεται επίσης στην ΕΛ.ΑΣ. Ο συνήγορός του δηλώνει αποφασισμένος να αμφισβητήσει τις μαρτυρίες, προβάλλοντας ως επιχείρημα την υποτιθέμενη αδυναμία των παιδιών να κρύψουν τέτοιες πράξεις για χρόνια.

Εντύπωση προκαλούν καταγγελίες ότι εκπαιδευτικοί που είχαν υποψίες για την κατάσταση το 2020 προσπάθησαν να κινητοποιηθούν, αλλά οι προσπάθειές τους εμποδίστηκαν από άλλους αστυνομικούς. Οι μαρτυρίες δείχνουν ότι η μητέρα υποβάθμιζε όσα έλεγε ένα από τα παιδιά, αποκαλώντας τα «φαντασιοπληξίες», γεγονός που εμπόδισε την έγκαιρη παρέμβαση.

Παράλληλα, η υπόθεση έχει προκαλέσει έρευνα για τυχόν αθέμιτο πλουτισμό του κατηγορουμένου, με εντολή της Αρχής για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος. Ερωτήματα εγείρονται για το πώς άτομο με τόσο βαρύ ψυχολογικό προφίλ και πειθαρχικές εκκρεμότητες κατέλαβε θέση στην Ασφάλεια της Βουλής και μάλιστα κατάφερε να αποτρέπει έρευνες για χρόνια.

Η υπόθεση αναδεικνύει σοβαρές αδυναμίες στο σύστημα προστασίας θυμάτων κακοποίησης, καθώς και στην επιτήρηση κρατικών λειτουργών, θέτοντας στο επίκεντρο τη συζήτηση για τις θεσμικές ευθύνες και την ανάγκη αποτελεσματικών μηχανισμών παρέμβασης.

εξωσωματική Joy

Ήταν 25 Ιουλίου 1978 όταν γεννήθηκε η Louise Joy Brown, το πρώτο παιδί εξωσωματικής γονιμοποίησης. 46 χρόνια μετά, υπάρχουν περισσότερα από 12 εκατομμύρια παιδιά που γεννήθηκαν χάρη σε χρόνια έρευνας, που πέτυχε στην πράξη τη δεκαετία του ‘70.

Η ταινία “Joy” του Netflix είναι μία ρεαλιστική απεικόνιση του τι συνέβη τον 20 αιώνα, όταν συνεργάστηκαν ένας μαιευτήρας, ένας βιολόγος και μία νοσοκόμα, δοκιμάζοντας την έρευνα σε γκρουπ γυναικών που προσπαθούσαν να κάνουν παιδί. Ο Δρ. Patrick Steptoe ήταν πρωτοπόρος στη λαπαροσκόπηση, ενώ ο Robert Edwards ήθελε να βοηθήσει τα ζευγάρια με θέματα υπογονιμότητας. Η βοηθός του, Jean Purdy, ήταν η αφανής ηρωίδα, που άλλαξε τα δεδομένα και που το όνομά της μπήκε στην τιμητική πλακέτα μετά από επίμονες παρακλήσεις του Edwards.

Τα καθήκοντά της περιελάμβαναν τον έλεγχο των υγρών, του εξοπλισμού του εργαστηρίου και των τεχνικών αποστείρωσης. Αλλά δεν έκανε μόνο αυτά. Σύμφωνα με τις σημειώσεις του Edwards, ήταν δίπλα στις γυναίκες που συμμετείχαν, τόσο πρακτικά όσο και συναισθηματικά. Σύμφωνα με την ταινία του Netflix, που όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί, η ίδια έπασχε από πολύ βαριά ενδομητρίωση και δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Ήθελε όμως να βοηθήσει τις γυναίκες που είχαν πιθανότητες. Ήταν εκείνη που επέμεινε να προχωρήσουν στην εμφύτευση, το στάδιο που ήταν άγνωστο σε όλους τους επιστήμονες μέχρι τότε. Αν και δεν της άρεσε η δημοσιότητα, οι δύο συνάδελφοί της την αναφέρουν και αναγνωρίζουν την τεράστια συμβολή της, μέσα από άρθρα τους σε επιστημονικά περιοδικά.

Νόσησε με κακόηθες μελάνωμα και για 18 μήνες το κράτησε μυστικό. Ο Edwards έβαλε ένα κρεβάτι στη σοφίτα της κλινικής, έτσι ώστε να εργάζεται μέχρι το τέλος. Πέθανε το 1985, στα 39 της, αφού είχε βοηθήσει να συλληφθούν 370 παιδιά.

Τα 50 χρόνια έρευνας πριν την πρώτη εξωσωματική

Πριν φτάσουμε στο 1978, υπήρξαν χρόνια ερευνών αλλά και μικρών ανακαλύψεων που έφεραν τους 3 επιστήμονες σε θέση να συλλέξουν ωάρια και να τα γονιμοποιήσουν σε εργαστήριο, πριν τα εμφυτεύσουν σε γυναίκες.

Το 1923, οι ιατρικοί ερευνητές εντόπισαν τα οιστρογόνα, την ορμόνη γονιμότητας και 6 χρόνια μετά, βρήκαν και την προγεστερόνη. Το 1943, κατασκευάστηκαν τα πρώτα συμπληρώματα ορμονών και τη δεκαετία του ‘50, ξεκίνησαν οι πρώτες δοκιμές IVF σε ποντίκια και κουνέλια, με το οποίο διαφωνούμε κάθετα, αλλά που τότε ήταν διαδεδομένη πρακτική σε πειράματα. Απεδείχθη όμως ότι μπορούν να γονιμοποιηθούν έμβρυα μέσα σε εργαστήρια.

Χρειάστηκαν σχεδόν 15 χρόνια για να γίνουν οι πρώτες προσπάθειες εξωσωματικής σε ανθρώπους. Οι πρώτες οδήγησαν σε εξωμήτριο κύηση ή αποβολή, αλλά το 1978 υπήρξε η πρώτη επιτυχής εγκυμοσύνη, και μέχρι το 1986 γεννήθηκαν 1000 παιδιά. Μιλάμε φυσικά για μία αρκετά πρόσφατη ανακάλυψη, που συνεχίζει να εξελίσσεται με κάθε δυνατό τρόπο. Από τη μείωση του συνολικού κόστους μέχρι τη βελτίωση των γενετικών τεστ πριν την εμφύτευση, υπάρχει ακόμη δρόμος. Ωστόσο, οφείλουμε πολλά σε εκείνους που τόλμησαν να είναι οι πρωτοπόροι, αλλάζοντας τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, και μάλιστα σε μία εποχή όπου ήταν θέμα ταμπού και μιλούσαμε για την εξωσωματική και «τα παιδιά του σωλήνα» ως κάτι που πηγαίνει κόντρα στη φύση ή τον Θεό.

Στο Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης συζητήθηκε η αγωγή αποζημίωσης που κατέθεσε η οικογένεια της 21χρονης Έμμας, η οποία έχασε τη ζωή της όταν παρασύρθηκε και εγκαταλείφθηκε αιμόφυρτη στο οδόστρωμα από 28χρονο οδηγό τον Νοέμβριο του 2022 στην Καμάρα Θεσσαλονίκης.

Η αγωγή στρέφεται κατά του οδηγού, του ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου και της ασφαλιστικής εταιρείας που κάλυπτε το όχημα, όπως δήλωσε ο δικηγόρος της οικογένειας. Η απόφαση αναμένεται τους επόμενους μήνες.

Στην διαδικασία ήταν παρούσα η μητέρα της άτυχης φοιτήτριας, η οποία δήλωσε ότι «το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σώσουν το τομάρι τους».

Αναφορικά με τη «συγγνώμη» που ζήτησε ο 28χρονος οδηγός κατά την απολογία του στο ποινικό δικαστήριο (όπου καταδικάστηκε σε κάθειρξη 16,5 ετών και παραμένει έγκλειστος), η μητέρα ανέφερε: «Ζήτησε συγγνώμη, αλλά είπε ότι δεν έφταιγε αυτός, ότι το παιδί πετάχτηκε, ότι δεν έτρεχε, ότι η Εμμανουέλα περνούσε τον δρόμο με το κινητό στο χέρι και ότι έφταιγε το παιδί. Οπότε τέτοια συγγνώμη, δεν είναι συγγνώμη».

Η ανήλικη είχε αγοράσει βότκα από το σούπερ μάρκετ μαζί με την παρέα της. Αρχικά διακομίστηκε στο Κέντρο Υγείας Μοιρών, όπου έλαβε τις πρώτες βοήθειες, αλλά κρίθηκε απαραίτητο να μεταφερθεί στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο στο Ηράκλειο για προληπτικούς λόγους, ώστε να υποβληθεί σε περαιτέρω εξετάσεις και παρακολούθηση.

Σημειώνεται ότι ο υπεύθυνος του σούπερ μάρκετ συνελήφθη για την παράνομη πώληση αλκοόλ σε ανήλικους.

Molyneaux

Η Molyneaux και η αιθέρια φωνή της έκαναν την αρχή με το κομμάτι  “Sorrow” μέσω της Just Gazing Records τον Μάρτιο του 2023 σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες, αλλά και σε κασέτα. Έκτοτε έχει εμφανιστεί σε διάφορα events και venues της πόλης, όπως το Athens Music Week και το ΣΑΝΤΑΡΟΖΑ SIRENS του ACADDEMIA x Shesaidso. Το καλοκαίρι του 2019 γνωρίζει τους Magenta Flaws και επενδύει στον trip hop ήχο. Εμφανίζεται μαζί τους live στο Temple και γράφει τα φωνητικά για το «Broken Glasses» στον δεύτερο δίσκο τους σε παραγωγή Cayetano. Το 2021 κυκλοφορεί το πρώτο της single «Θα μείνω εδώ», το οποίο αποτελεί Official Soundtrack για την ταινία “Sammer” του Στέλιου Χριστοφόρου. Ακολουθούν και άλλες συνεργασίες, με πιο καθοριστική αυτή με τον μουσικό και παραγωγό Άγγελο Πασχαλίδη στο ντουέτο τους «Agatha & Molyneaux», με ήχους ηλεκτρονικούς, clubby ρυθμούς και spoken word. 

Τον Σεπτέμβρη του 2023 διασκεύασε την «Ανδρομέδα» του Θανάση Παπακωνσταντίνου με βίντεο κλιπ του Στέλιου Χριστοφόρου, που έκανε μεγάλη αίσθηση. Μάς μιλά για το πώς αυτοπροσδιορίζεται μουσικά, πώς συνδυάζεται το επάγγελμα της ψυχολογίας με τη μουσική, και γιατί είναι απαραίτητα και τα δύο για την ίδια, τι σημαίνει να μοιράζεις της ζωή σου μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου και γιατί μπορεί να υπάρξει κακό timing στον έρωτα.

«Το τραγούδι και η σύνθεση ξεκίνησαν πραγματικά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Με συνοδεύουν σε όλη μου τη ζωή σε ό,τι έκανα, ωστόσο ξεκίνησα να ασχολούμαι πιο δυναμικά το 2019 που κυκλοφόρησα το πρώτο μου single. Ονομάζω τη μουσική μου ηλεκτρονική ποπ, με τα ερωτηματικά που συνήθως σχηματίζονται στο πρόσωπό μου όταν κάποιος με ρωτάει τι γράφω. Δεν μπορώ να γίνω πιο συγκεκριμένη, διότι συνεχώς πειραματίζομαι και κάνω κάτι άλλο». 

Οι μουσικές αναφορές της Molyneaux

«Ξεκίνησα με ερεθίσματα από ροκ και τριπ χοπ, με τους Portishead να παίζουν σημαντικό ρόλο στα πρώτα μου songwriting, και συνέχισα με Rosa anschütz και Soap & Skin. Παράλληλα, όταν ξεκίνησα να γράφω περισσότερο ηλεκτρονικά, εμπνεύστηκα και από τους Sevdaliza, Emika και Tricky. Πήρα έμπνευση ωστόσο και από την ίδια τη μουσική σκηνή της Αθήνας, όταν έναν χειμώνα άκουσα για πρώτη φορά τον Johnny Labelle στο ΚΕΤ, και αργότερα έλαβα μαθήματα μουσικής παραγωγής από τη Vassilina». 

photo credits: Γιώργος Αθανασίου

Η ψυχολογία και ο ψυχοθεραπευτικός ρόλος της μουσικής

«Η ψυχολογία προέκυψε εκεί στα 18 μου, όταν έπρεπε να πάρω μία απόφαση για το τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Το μόνο που μου έβγαζε τότε νόημα ήταν να ανακαλύψω την ψυχή του ανθρώπου και να μπορεί η δουλειά μου να προσφέρει υποστήριξη με κάποιον τρόπο. Πράγματιμ δέκα χρόνια μετά από αυτήν την επιλογή, ασκώ το επάγγελμα και το αγαπώ επίσης πολύ. Η μουσική λειτουργεί πολύ ψυχοθεραπευτικά για εμένα, βιώνω κάποιες φορές τα κομμάτια που γράφω σαν κάθαρση. Ειδικά όταν αυτά βγαίνουν και στον κόσμο και δεν μένουν μόνο στον υπολογιστή μου. Η μουσική είναι για μένα ο ασφαλής μου χώρος, στον οποίο θα ανοιχτώ».

Η εμπειρία της στο Αγοραφοβικό Φεστιβάλ

«Αχ τι να πρωτοπώ. Από τα πιο ωραία φεστιβάλ στα οποία έχω υπάρξει. Το κλίμα ήταν φανταστικό, οι μπάντες, οι συνεργασίες, όλοι έφεραν κάτι καινούριο, ακόμα κι αν είχαν ήδη παίξει στην Αθήνα εκατό φορές. Το κοινό ήταν επίσης μαγικό, πολύ involved, ένιωσα πολύ άνετα πάνω στη σκηνή. Ο Θωμάς (Metaman) κατάφερε να το κάνει να μοιάζει με ένα μεγάλο πάρτι της εναλλακτικής σκηνής της Αθήνας».

Υπάρχει κακό timing στον έρωτα;

«Το νέο κομμάτι της Molyneaux, «Αν Μπορούσα», μιλά για τον έρωτα και πώς μπορεί να μην προχωρήσει εξαιτίας του κακού timing. «Ναι σίγουρα υπάρχει η λάθος στιγμή. Νομίζω ότι οι άνθρωποι έρχονται κοντά ανάλογα με τη φάση ζωής στην οποία βρίσκονται, και τις συνθήκες. Κάποιες φορές θέλουμε πολύ κάτι να λειτουργήσει ή νομίζουμε ότι μπορούμε, αλλά life happens και αυτό ναυαγεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν νιώθουμε αυτό που νιώθουμε». 

Ο σεξισμός στη δουλειά

«Όπως κάθε θηλυκότητα, τον σεξισμό τον βιώνω συστηματικά, πόσο μάλλον σε μία τόσο ανδροκρατούμενη δουλειά όσο ο κόσμος της μουσικής και της μουσικής παραγωγής. Τείνουν να μην πιστεύουν ότι γράφω τα κομμάτια μου μόνη μου, και συνήθως η φωνή μου δίπλα σε έναν ηχολήπτη που εργάζεται χρόνια στη σκηνή ακούγεται ελάχιστα. Δεν θεωρώ ότι μειώνεται, θεωρώ όμως ότι ακουγόμαστε (και φωνάζουμε) εμείς περισσότερο». 

Βερολίνο ή Αθήνα;

«Είναι πολύ διαφορετικά το Βερολίνο σε σχέση με το πώς ένιωθα στην Αθήνα. Σίγουρα η διαφορά είναι στα ερεθίσματα που παίρνω. Είναι ατελείωτες οι επιλογές όσον αφορά performances, art, μουσικές συναυλίες, και πολύ μεγάλο variety σε είδη και καλλιτέχνες. Έχω παρατηρήσει τον εαυτό μου να εμπνέεται από αυτό και σε ό,τι αφορά τη δική μου δουλειά και το δικό μου performance. Επίσης, η διαφορά που νιώθω εδώ αφορά και στο βιοτικό επίπεδο, του ότι υπάρχει πρόνοια, υπάρχει εξέλιξη στη δουλειά και σταθερότητα οικονομική, στοιχεία που έλειπαν πριν αρκετά. Ωστόσο αυτό που βρίσκω διαφορετικό στην Αθήνα είναι οι σχέσεις με τους ανθρώπους, που είναι ίσως πιο βαθιές, ουσιαστικές και σταθερές. Δεν θέλω και δεν πιστεύω ότι υπάρχει λόγος να επιλέξω, είναι πολύ ωραία να μπορώ να ζω στο Βερολίνο και να κάνω μουσικές εμφανίσεις και στην Ελλάδα, διότι εκτιμώ πολύ και τις συνεργασίες μου εκεί και το κοινό που μας ακούει, και περνάω πάντα πολύ όμορφα».

photo credit: Πέτρος Πουλόπουλος

Οι συνεργασίες που ονειρεύεται

«Είμαι σε μία περίοδο που είμαι πραγματικά πολύ ανοιχτή στις συνεργασίες. Εντός Ελλάδας θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ σε κομμάτι με Vassilina, Καλλιόπη Μητροπούλου, Xanthi, Ody Icons, Venus Volcanism & In Atlas, Die Arkitekt, και πολλούς πολλούς ακόμη. Στο Βερολίνο θα ήθελα να συνεργαστώ με Lucy Dye και Aisha Devi. 

Σε ένα ευρύτερο επίπεδο, ονειρεύομαι έναν κόσμο που να μας χωράει όλους και όλα, χωρίς διακρίσεις. Έναν κόσμο όπου αποφασίζουμε εμείς για το σώμα μας, που δεν στερούμαστε τα δικαιώματά μας, και που δεν σκοτώνουν τις αδερφές μας».

κεντρική φωτό: Πέτρος Πουλόπουλος

Θέλοντας να σχολιάσει τα ευρήματα έρευνας της Eurostat σχετικά με τη φτώχεια στην Ευρώπη, ο Άδωνις Γεωργιάδης υποστήριξε ότι το πρόβλημα δεν έγκειται στο γεγονός πως οι πολίτες της Ελλάδας είναι φτωχοί, αλλά στο ότι αισθάνονται φτωχοί.

Σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Action24, ο υπουργός Υγείας σχολίασε τα δεδομένα της Eurostat: «Η Ελλάδα είναι η χώρα που είναι πρώτη στο “αισθάνονται φτωχοί” με υπερτετραπλάσια διαφορά από τον δεύτερο».

«Ενώ οι φτωχοί είναι ένας αριθμός Χ, που είναι περίπου ίδιος σε όλη την Ευρώπη, εμείς λίγο παραπάνω, άλλοι λίγο παραπάνω από εμάς», οι Έλληνες που δηλώνουν πως αισθάνονται φτωχοί είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που πραγματικά είναι, σύμφωνα με τον τρόπο που απέδωσε το αποτέλεσμα της έρευνας της Eurostat ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Με άλλα λόγια, ο υπουργός θεωρεί ότι η κατάσταση στις ζωές και τα οικονομικά των πολιτών θα βελτιωθεί εάν σταματήσουν να «μιζεριάζουν» και πάψουν να νιώθουν φτωχοί.

Κατά τη διάρκεια της τοποθέτησής του, ανέφερε ότι είναι σημαντικό κάποιος να μην ξυπνάει και να νιώθει φτωχός, αλλά να έχει κατά νου ότι η ελληνική οικονομία σημειώνει πρόοδο. Επομένως, η λύση στα οικονομικά προβλήματα των πολιτών της χώρας μας δεν είναι άλλη από το λεγόμενο manifesting.

Επιπλέον, σημείωσε:

«Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει τώρα που νικήσαμε την πολιτική ηγεμονία της αριστεράς, πρέπει να νικήσουμε και την ψυχολογική ηγεμονία της αριστεράς. Η βασική ψυχολογική ζημιά που έχει κάνει η Αριστερά στην Ελλάδα είναι που μας έκανε μίζερους. Η Αριστερά είναι μιζέρια».

Η Ένωση Ατόμων με Αναπηρία δημοσίευσε πανελλαδική έρευνα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Στην έρευνα αυτή αποτυπώνονται τα προβλήματα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες ή σπάνιες παθήσεις, καθώς και οι οικογένειές τους στη διαχείριση των θεμάτων υγείας τους στην Ελλάδα.

Οικονομική επιβάρυνση

Το 78% των ερωτηθέντων με αναπηρία ή χρόνια/σπάνια πάθηση αναγκάστηκαν να μειώσουν τις δαπάνες για βασικές ανάγκες, όπως τρόφιμα και ρούχα, για να καλύψουν το κόστος υγείας. Η οικονομική επιβάρυνση είναι μεγαλύτερη στις χαμηλότερες εισοδηματικές ομάδες και στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας:

Το 31% δήλωσε ότι αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες στην πρόσβαση στις απαραίτητες υπηρεσίες υγείας τα τελευταία δύο χρόνια. Επιπλέον:

  • 34% στερήθηκαν φάρμακα ή φαρμακευτικά σκευάσματα.
  • 33% δεν είχαν πρόσβαση σε υπηρεσίες αποκατάστασης.
  • 30% στερήθηκαν υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
  • 43% δεν έλαβαν την αναγκαία οδοντιατρική φροντίδα.
  • 40% δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν διαγνωστικές εξετάσεις.
  • 39,5% δεν είχαν πρόσβαση σε απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις ή θεραπείες.

Δημόσιες δομές υγείας:

Μόνο το 30% των ερωτηθέντων χαρακτήρισε την προσβασιμότητα στα δημόσια νοσοκομεία ως καλή ή πολύ καλή. Τα άτομα με εγκεφαλική παράλυση, σπάνιες και νευρολογικές παθήσεις, κινητική αναπηρία και τύφλωση ανέφεραν τα υψηλότερα επίπεδα δυσαρέσκειας.

Η γενική αξιολόγηση των παροχών και υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ ανήλθε σε μέσο όρο 5,2/10, ενώ η νοσοκομειακή περίθαλψη βαθμολογήθηκε με 4,7/10.

Ιδιαίτερα χαμηλά αξιολογήθηκαν:

  • Ο χρόνος αναμονής στα ΤΕΠ (ικανοποίηση 1-3 από 56,5%).
  • Η επάρκεια ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού (ικανοποίηση 1-3 από 55%).
  • Η επάρκεια υλικών φροντίδας (ικανοποίηση 1-3 από 48,4%).
    Μόνο το 38% ήταν αρκετά ή πολύ ικανοποιημένο από τη διαθεσιμότητα εξειδικευμένων κέντρων διάγνωσης και θεραπείας.

Θεσμός του Προσωπικού Γιατρού:

Από όσους υπάγονται στον θεσμό, μόνο το 50% κατέφυγαν σε προσωπικό γιατρό για μη επείγοντα προβλήματα υγείας.

Ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ, Ιωάννης Βαρδακαστάνης, υπογράμμισε τη σημασία των επιστημονικών ερευνών για την ανάδειξη των προβλημάτων και την υποχρέωση της Πολιτείας να αναλάβει δράση. Τα αποτελέσματα της έρευνας χαρακτηρίστηκαν «εργαλείο» για τη διεκδίκηση δικαιωμάτων και τη βελτίωση των πολιτικών με την αρχή «Τίποτα χωρίς εμάς».

Βασικά αιτήματα:

  1. Επέκταση της αρχής της ίσης μεταχείρισης σε όλους τους τομείς.
  2. Ενίσχυση της συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στο εργατικό δυναμικό.
  3. Ενδυνάμωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
  4. Εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης.
  5. Βελτίωση του εισοδήματος και του βιοτικού επιπέδου.
  6. Δημιουργία ποιοτικού συστήματος δημόσιας υγείας και αποκατάστασης.
  7. Προώθηση της ανεξάρτητης διαβίωσης και της συμπερίληψης στην κοινότητα.
  8. Καθολική προσβασιμότητα σε δομές και υπηρεσίες.

Η Υποδιεύθυνση Καταπολέμησης Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων και Αγαθών της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος εξάρθρωσε εγκληματική οργάνωση που δραστηριοποιούνταν στην εμπορία αλλοδαπών γυναικών με σκοπό τη γενετήσια εκμετάλλευσή τους.

Συνελήφθησαν 9 μέλη της οργάνωσης, ανάμεσά τους και ο αρχηγός, στο πλαίσιο συντονισμένης αστυνομικής επιχείρησης που πραγματοποιήθηκε τις πρωινές ώρες της 2ας Δεκεμβρίου, με τη συμμετοχή αστυνομικών της ΟΠΚΕ, εξειδικευμένων ΜΚΟ «OUR GREECE» και «Α21», καθώς και υπαλλήλων της Επιθεώρησης Εργασίας.

Η δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος των συλληφθέντων περιλαμβάνει κατηγορίες για εγκληματική οργάνωση, εμπορία ανθρώπων για σεξουαλική εκμετάλλευση, μαστροπεία, καθώς και παραβάσεις σχετικές με κατοχή ταξιδιωτικών εγγράφων τρίτων προσώπων και όπλων. Επιπλέον, εμπλέκονται άλλα δύο άτομα στην υπόθεση.

Από την έρευνα προέκυψε ότι τα μέλη της οργάνωσης είχαν συγκροτήσει από τον Οκτώβριο του 2019 μια οργανωμένη εγκληματική ομάδα με επιχειρησιακή δομή. Με τη χρήση απατηλών και εξαναγκαστικών μέσων, μετέφεραν αλλοδαπές γυναίκες στη χώρα μας με σκοπό την οικονομική και γενετήσια εκμετάλλευσή τους.

Συγκεκριμένα, έπειθαν τις γυναίκες αυτές, οι οποίες βρίσκονταν σε ευάλωτη θέση, να έρθουν στην Ελλάδα με υποσχέσεις για νόμιμη εργασία ως χορεύτριες σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης στην Αθήνα, με υψηλές χρηματικές απολαβές.

Αφού τακτοποιούνταν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, οι γυναίκες εγκαθίσταντο σε τουλάχιστον έξι διαμερίσματα στην Αττική. Παράλληλα, μέσω ψυχολογικής πίεσης και της απαίτησης αποπληρωμής υπέρογκου χρέους που υποτίθεται ότι είχε προκύψει από τα έξοδα μεταφοράς τους, εξαναγκάζονταν να εκδίδονται, είτε στα διαμερίσματα που διέμεναν, είτε σε δύο νυχτερινά κέντρα διασκέδασης στην Αττική.

Κατά τις έρευνες εντοπίστηκαν και κατασχέθηκαν πλήθος εγγράφων, χειρόγραφες σημειώσεις, καταμετρητές χρημάτων, κυτία αποθήκευσης χαρτονομισμάτων, κάμερες και καταγραφικά επιτήρησης, γεμιστήρας πολεμικού τυφεκίου, σουγιάδες, πτυσσόμενο μεταλλικό κλομπ και το ποσό των 29.000 ευρώ.

Στο πλαίσιο της επιχείρησης εντοπίστηκαν 29 γυναίκες, στις οποίες παρασχέθηκε αρωγή και προστασία, σε συνεργασία με τις προαναφερθείσες εξειδικευμένες ΜΚΟ.

Επιπλέον, οι υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας επέβαλαν πρόστιμα ύψους 281.000 ευρώ για συνολικά 47 αδήλωτους ή εκτός δηλωμένου ωραρίου εργασίας εργαζόμενους. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στην αρμόδια εισαγγελική αρχή.