Η κυβέρνηση σχεδιάζει την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ μέχρι το 2027, χρησιμοποιώντας αλγόριθμο για τον μετέπειτα επανακαθορισμό του, προκαλώντας κριτική για την υπονόμευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η κυβέρνηση σχεδιάζει την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ μέχρι το 2027, με έναν «αλγόριθμο» να καθορίζει τον μετέπειτα υπολογισμό του, ουσιαστικά ακυρώνοντας την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Σύμφωνα με το πόρισμα της επιστημονικής επιτροπής που συστάθηκε από το υπουργείο Εργασίας για την εφαρμογή σχετικής Ευρωπαϊκής Οδηγίας, η αύξηση του κατώτατου μισθού θα προκύπτει από έναν μαθηματικό τύπο που θα βασίζεται σε συγκεκριμένους δείκτες:
την αγοραστική δύναμη των μισθών και το κόστος διαβίωσης,
το γενικό επίπεδο και την κατανομή των μισθών,
τον ρυθμό αύξησης των μισθών,
τα μακροπρόθεσμα επίπεδα παραγωγικότητας.
Η υπουργός Εργασίας, Νίκη Κεραμέως, δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξή της ότι εξετάζεται πώς θα αυξάνεται ο κατώτατος μισθός μετά το 2027, ενώ μέχρι τότε, ο οδικός άξονας που έχει καθοριστεί από τον πρωθυπουργό προβλέπει την αύξηση του στα 950 ευρώ.
«Τώρα είμαστε στα 830 ευρώ, θα έχουμε μια νέα αύξηση την άνοιξη που έρχεται και το 2027 φτάνουμε στα 950, δηλαδή 46% παραπάνω από τα 650 ευρώ που παραλάβαμε το 2019», ανέφερε χαρακτηριστικά. Επίσης, τόνισε ότι «Ήρθε μια επιστημονική επιτροπή η οποία πρότεινε τη χρήση ενός μαθηματικού τύπου που θα λαμβάνει υπόψιν αφενός τις αυξήσεις στις τιμές, δηλαδή όσο αυξάνονται οι τιμές τόσο θα αυξάνεται ο κατώτατος μισθός, αφετέρου την πορεία της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή την παραγωγικότητα, τους μισθούς γενικά και ούτω καθεξής. Άρα όσο το πράγματα πηγαίνουν καλύτερα, τόσο θα ανεβαίνει ο μισθός, ενώ αν πηγαίνουν χειρότερα δεν θα μπορεί να μειωθεί. Και αυτό θα προβλέπεται ρητά στο νομοθέτημα που θα κατατεθεί στη Βουλή».
Η υπουργός ολοκλήρωσε τις σχετικές διαβουλεύσεις με κοινωνικούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της συνάντησης με εκπροσώπους του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών.
Από την πλευρά του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης δήλωσε ότι «η αναπροσαρμογή σημαίνει μόνο αύξηση» και τόνισε ότι «Ρητά η οδηγία προβλέπει ότι δεν μπορεί να υπάρξει μείωση του κατώτατου μισθού. Τα 950 ευρώ θα είναι η βάση το 2027. Αυτό που συζητάμε στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οδηγίας είναι το πώς και πόσο θα αυξάνεται μετά το 2027 ο κατώτατος μισθός».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, κατηγορεί την κυβέρνηση για υπονόμευση της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σημειώνοντας ότι η καθοριστική απόφαση για τον κατώτατο μισθό χωρίς ελεύθερη συλλογική διαπραγμάτευση αποτελεί απαράδεκτη απόρριψη των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Επίσης, τονίζει ότι η κυβέρνηση αποφεύγει να επαναφέρει το θεσμικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων που ίσχυε πριν το 2012, ενώ υπογραμμίζει την ανάγκη για στήριξη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των ελεύθερων διαπραγματεύσεων ανάμεσα στους κοινωνικούς φορείς.
Αποτροπιασμός στην κοινότητα Μανιάκι Φλώρινας, μετά τη βάναυση δολοφονία ενός σκύλου. Ο σκύλος συντρόφευε έναν 72χρονο άνδρα τα τελευταία τρία χρόνια, αφού έχασε τη σύζυγο και το γιο του.
Κτηνωδία σημειώθηκε στη Φλώρινα, στο χωριό Μανιάκι, με την άγρια δολοφονία ενός σκύλου που έχει προκαλέσει σοκ στους κατοίκους της περιοχής.
Σύμφωνα με την εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega», άγνωστος σκότωσε το σκυλάκι που τα τελευταία τρία χρόνια συντρόφευε έναν 72χρονο άνδρα, ο οποίος έχει ήδη χάσει τη σύζυγό του και τον γιο του. Ο ηλικιωμένος άρχισε να το ψάχνει το σκυλάκι αφού αυτό χάθηκε από το σπίτι, και τελικά το βρήκε δολοφονημένο σε ένα οικόπεδο που ανήκει σε αυτόν, κοντά στο χωριό.
Ο άλλος γιος του άνδρα, η ανιψιά του, καθώς και κάτοικοι του Μανιάκι εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για την εκτέλεση του μικρού σκύλου, ο οποίος ήταν καλά φροντισμένος και εμβολιασμένος. Ο 72χρονος ήταν αγαπητός από την τοπική κοινότητα.
(Πηγή: megatv.com)
Ένας κάτοικος της περιοχής κατήγγειλε ότι έχουν βρεθεί φόλες σε ζώα στο χωριό και υπάρχουν υποψίες για συγκεκριμένα άτομα, αν και μέχρι στιγμής δεν έχει επιβεβαιωθεί κάτι. Η αστυνομία διεξάγει έρευνα για το συμβάν.
«Κάναμε καταγγελία και μήνυση κατά αγνώστων», λέει στο MEGA η ανιψιά του ιδιοκτήτη του σκύλου, Μαρία Κρανιά. «Το πώς κινείται η Αστυνομία δεν το γνωρίζω, προσπαθούμε κάπως να συλλέξουμε πληροφορίες. Ο θείος μου είναι πάρα πολύ στεναχωρημένος. Ό,τι και να κάνουμε δυστυχώς ο Μπλάνκο δε θα γυρίσει, απλά εμείς προσπαθούμε να βρούμε κατά κάποιο τρόπο δικαίωση γιατί βασανίστηκε και αυτό είναι που μας ενοχλεί».
Από την πλευρά του ο Βενιζέλος Κωτσερίδης, πρόεδρος κοινότητας Μανιακιού Φλώρινας, αναφέρει: «Τέτοιο περιστατικό με τέτοια βαναυσότητα και με τη μορφή που είχε, δεν είχαμε ξανά. Στο χωριό αγαπούν τα ζώα, όλοι έχουν το κατοικίδιό τους. Ο κ. Αποστόλης είναι ιδιαίτερα αγαπητό μέλος στην κοινωνία, δεν έχει εχθρότητες και αντιπαλότητες με κανέναν, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μια ιστορία πολύ άσχημη. Από όπου και να το πιάσεις είναι τραγικό. Αυτός ο άνθρωπος που το έκανε προφανώς δεν είναι ψυχικά υγιής».
Η απομάκρυνση του γιατρού Βασίλη Αμβροσιάδη από τη Γαύδο λόγω «δυσφήμισης» του νησιού, πυροδότησε αντιδράσεις. Μετά την αποκάλυψη της μόλυνσης του νερού και της επιδημίας γαστρεντερίτιδας, ο ίδιος δήλωσε «Δεν μπορούσα να μην πάρω θέση».
Η δήμαρχος Γαύδου, Λίλιαν Στεφανάκη, ζήτησε την υποχρεωτική μετακίνηση του γιατρού Βασίλη Αμβροσιάδη από το νησί, με προσωπική επιστολή της στον υπουργό Υγείας, Άδωνη Γεωργιάδη, κατηγορώντας τον ότι «δεν λειτουργεί ως γιατρός αντιθέτως έχει επιδοθεί µανιωδώς στο να καταστρέψει και να ισοπεδώσει την εικόνα του νησιού µας προς τα έξω».
Μάλιστα η επιστολή της κατέληξε λέγοντας «σας ζητάμε να παρέμβετε προσωπικά πλέον, δεδομένου ότι το νησί συνεχίζει να δυσφημείται από κάποιους που προσπαθούν να κρύψουν την επιστημονική τους “ανεπάρκεια” πίσω από έναν ανελέητο αγώνα ενάντια στη δημοτική Αρχή! Μετά λοιπόν από όλα αυτά, δεν μένει τίποτε άλλο παρά να ζητήσουμε να απομακρυνθεί ο συγκεκριμένος γιατρός από νησί μας, αφού δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από δυσφήμηση του τόπου που τον φιλοξενεί και ασκεί το δημόσιο λειτούργημά του (όπως το ασκεί λόγω της επανειλημμένως αποδεδειγμένης ανεπάρκειάς του). Αλλιώς, αν ο ίδιος έχει λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το νησί μας, ακόμη και αυτά που ο ίδιος “εφευρίσκει” κατά καιρούς τρία χρόνια τώρα που υπηρετεί στο νησί, ας έρθει στη θέση μας να παραιτηθούμε εμείς».
Η κίνηση αυτή ακολούθησε τις δημόσιες τοποθετήσεις του γιατρού, που αποκάλυψε το πρόβλημα με το μολυσμένο νερό, όταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σημειώθηκε επιδημία γαστρεντερίτιδας με πάνω από 1.000 κρούσματα. Ο Αμβροσιάδης είχε εκφράσει ανησυχίες ότι τα υπόγεια ύδατα είχαν μολυνθεί λόγω ανόδου της στάθμης των βόθρων, με αποτέλεσμα η νόσος να πάρει διαστάσεις τοπικής πανδημίας.
Η δικαίωση του γιατρού
Ο ίδιος ανέφερε πως δεν μπορούσε να μην πάρει θέση για το νερό «που είναι γεμάτο κολοβακτηρίδια». Τελικά, οι μετρήσεις του ΕΟΔΥ επιβεβαίωσαν τα λεγόμενα του γιατρού, ανιχνεύοντας κολοβακτηρίδια και εντερόκοκκους σε γεωτρήσεις και βρύσες στο νησί, γεγονός που δικαίωσε την ανησυχία του. Όπως δήλωσε ο Αμβροσιάδης μιλώντας στο Θέμα Κρήτης 103.1, ο δήμος Γαύδου ήταν απών από τις διαδικασίες των μετρήσεων.
Τελικά, ο Βασίλης Αμβροσιάδης μετατέθηκε στην Κάντανο. Κατήγγειλε την αυταρχική συμπεριφορά της δημοτικής αρχής και την προσπάθεια φίμωσής του, υπογραμμίζοντας πως η δημοτική αρχή «δεν ασχολείται με ουσιαστικά θέματα» και τον απομάκρυνε γιατί προσπαθούσε «να φτιάξει πράγματα». Κατέληξε, λέγοντας πως δεν περιμένει αναγνώριση, παρόλο που πολλοί του εξέφρασαν την υποστήριξή τους.
Η απομάκρυνση του γιατρού προκάλεσε οργή και ερωτήματα, καθώς ήταν ο μοναδικός μόνιμος ειδικός ιατρός στο Περιφερειακό Ιατρείο Γαύδου, ενώ οι συνθήκες εργασίας του χαρακτηρίζονταν δύσκολες. Το ιατρείο αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις, δεν υπάρχει φαρμακείο στο νησί, και οι διακομιδές ασθενών γίνονται με ακατάλληλα μέσα, γεγονός που εντείνει την πίεση στους γιατρούς. Οι συνθήκες αυτές, σε συνδυασμό με την έξαρση της γαστρεντερίτιδας το καλοκαίρι, είχαν ξεπεράσει τις δυνατότητες του ιατρείου, ενώ η δημοτική αρχή παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό απούσα από τις διαδικασίες.
Οι αγροτικοί γιατροί του Κέντρου Υγείας Κανδάνου, που καλύπτουν περιστασιακά το ιατρείο της Γαύδου, κατήγγειλαν επίσης την απομάκρυνση του Αμβροσιάδη, κάνοντας λόγο για αυταρχικές πρακτικές και προειδοποιώντας πως η απόφαση θα υποβάθμιζε τις υγειονομικές υπηρεσίες στο νησί. Τόνισαν την ανάγκη συνεργασίας μεταξύ των φορέων για την επίλυση των προβλημάτων, υπογραμμίζοντας πως οι προσωπικές διαφορές δεν πρέπει να εμποδίζουν την υγειονομική περίθαλψη των κατοίκων.
Παρά τη δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκε, ο Βασίλης Αμβροσιάδης εξέφρασε περηφάνεια για το έργο που άφησε πίσω, τονίζοντας πως προσπάθησε να καλύψει τις ανάγκες των λιγοστών κατοίκων τον χειμώνα και των χιλιάδων επισκεπτών το καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια των τριών χρόνων της υπηρεσίας του στο ακριτικό νησί.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΠΝΟ και ΣΕΕΝ για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2025 κατέληξαν σε αδιέξοδο, με αφορμή τη μικρή αύξηση μισθών, οδηγώντας σε προειδοποιητική 48ωρη απεργία στις 22-23 Οκτωβρίου.
Στην ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ) περιγράφεται μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ). Αντικείμενο της συνάντησης ήταν η ανανέωση και υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) για τα επιβατικά και κρουαζιερόπλοια για το έτος 2025.
Η συνάντηση αφορούσε, κυρίως, το ποσοστό αύξησης των μισθών των εργαζομένων. Η ΠΝΟ είχε ζητήσει αύξηση 12%, ενώ οι εργοδότες πρότειναν μόλις 3%. Επιπλέον, οι εκπρόσωποι των εταιρειών αρνήθηκαν να συζητήσουν μια σειρά άλλων σημαντικών προβλημάτων που αφορούν τις συνθήκες εργασίας των ναυτεργατών. Αυτό οδήγησε σε αδιέξοδο τις διαπραγματεύσεις, με την ΠΝΟ να κατηγορεί τους εργοδότες για αδιάλλακτη στάση.
Μετά την αποτυχημένη συνάντηση, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΟ συνεδρίασε εκτάκτως και καταδίκασε τη στάση των εργοδοτών, οι οποίοι, σύμφωνα με την ΠΝΟ, προσπαθούν να αποφύγουν την ικανοποίηση των δικαίων αιτημάτων των ναυτεργατών. Η Ομοσπονδία αναφέρει επίσης την υψηλή κερδοφορία των ναυτιλιακών εταιρειών, τα 150 εκατομμύρια ευρώ που λαμβάνουν ετησίως από κρατικές επιδοτήσεις, καθώς και τα επιπλέον οικονομικά κίνητρα που αναμένεται να λάβουν για την ανανέωση του στόλου τους, στο πλαίσιο της “πράσινης ναυτιλίας”.
Επιπλέον, επισημαίνεται ότι στα πλοία παραβιάζονται ακόμα και οι βασικές διατάξεις της ναυτικής νομοθεσίας, ενώ τονίζεται το άδικο καθεστώς που επιβλήθηκε με το Νόμο 41/50, σύμφωνα με τον οποίο το 50% του προσωπικού των ξενοδοχειακών υπηρεσιών απολύεται στο τέλος Οκτωβρίου χωρίς αποζημίωση. Επίσης, οι συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στα ταχύπλοα πλοία έχουν επιδεινωθεί λόγω της τετράμηνης δρομολόγησης, που τους καθιστά εποχιακούς ναυτεργάτες.
Η ΠΝΟ καταγγέλλει, επίσης, ότι ορισμένα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΕΝ αγοράζουν πλοία αξίας δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ οι ναυτεργάτες τους αντιμετωπίζουν δυσβάσταχτες αυξήσεις στο κόστος ζωής, στην ενέργεια, την παιδεία και την υγεία.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΟ αποφάσισε ομόφωνα την αποστολή εξωδίκων για την κήρυξη 48ωρης πανελλαδικής προειδοποιητικής απεργίας στις 22 και 23 Οκτωβρίου, με προοπτική κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, και την αποστολή κλιμακίων σε όλα τα λιμάνια.
Οι απαιτήσεις των ναυτεργατών
«ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ: υπογραφή ΣΣΕ με ποσοστό αύξησης 12%,
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
Κατάργηση του Ν.41/50,
Άμεση τροποποίηση του άρθρου για τη τετράμηνη δρομολόγηση των Ε.Γ/Ο.Γ , Ταχυπλόων Πλοίων και
Επιβολή επτάμηνης υποχρεωτικής δρομολόγησης,
Στην πράξη και όχι στα χαρτιά χωρίς αντίκρισμα, την μη έγκριση δρομολογίων από το Σ.Α.Σ. και των Υπουργό, ενόψει της νέας δρομολογιακής περιόδου, χωρίς την απαρέγκλιτη τήρηση της Ναυτεργατικής Νομοθεσίας
Στο όνομα των συμφερόντων δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα κάνεις να καταστρατηγεί τα Ναυτεργατικά δικαιώματα, αλλά και να υπονομεύει μέσω αυτής της διαδικασίας την ασφάλεια και την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα στους Ναυτεργάτες, στους νησιώτες και σε όλους τους φορείς να σταθούν δίπλα στην απόφαση της Ομοσπονδίας για να υπερασπιστούμε όλοι μαζί τα δίκαια δικαιώματά μας.
Ασφαλείς θαλάσσιες μεταφορές δεν νοούνται χωρίς ναυτεργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα».
Οι Kristen Bell και Adam Brody ενώνουν τις δυνάμεις τους στο Nobody Wants This που βλέπεται απνευστί. Ήταν καιρός η Adam Brody mania να καταλάβει και την Gen-Z.
Netflix και χλιαρά romcoms πάνε παραδοσιακά μαζί, να όμως που μερικές φορές τα φαινόμενα απατούν, με τον κολοσσό του streaming να μας αιφνιδιάζει ευχάριστα αυτή τη σεζόν με ένα odd couple story που βλέπεται απνευστί. Και μιλάμε για odd couple, μιας που η ρομαντική και fun ιστορία ενός ραβίνου και μιας sex podcaster δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με διαφορετικούς όρους. Ο λόγος φυσικά για το Nobody Wants This, στο οποίο Kristen Bell και Adam Brody ενώνουν αυτό το φθινόπωρο τις δυνάμεις τους, δίνοντας αφορμή στους λάτρεις του είδους για binge-watching που θα δώσει νόημα σε ένα bed-rotting Σαββατοκύριακο.
Στο Nobody Wants This η Kristen Bell ερμηνεύει την Joanne, μια serial dater με τις αποτυχημένες ρομαντικές ιστορίες της να της χαρίζουν άπλετο υλικό για την επιτυχημένη εκπομπή που διατηρεί με την νεότερη και ελαφρώς loser αδερφή της, τη Morgan, την οποία ερμηνεύει η Justine Lupe. Ο Adam Brody ερμηνεύει τον Noah, έναν καθόλου συμβατικό και άκρως προοδευτικό ραβίνο, ο οποίος έχει μόλις χωρίσει από την αρραβωνιαστικιά του, τερματίζοντας μια σχέση στην οποία η οικογένειά του μοιάζει να είχε επενδύσει περισσότερα απ’ ό,τι ο ίδιος.
Όταν οι δυο τους συναντιούνται στο σπίτι μιας κοινής φίλης, θα βρουν ο ένας στα μάτια του άλλου εκείνο που πάντα αναζητούσαν. Μπορεί, όμως, αυτή η ανατρεπτική σχέση να μετατραπεί σε κάτι πραγματικά longer term, όταν όλα δείχνουν ότι θα κρατηθούν μαζί με δυσκολία;
Σίγουρα τα αταίριαστα –και hot looking φυσικά– ζευγάρια αποτελούν τον κανόνα, όταν μιλάμε για ελαφρά romcoms που συνήθως παίζουν στην οθόνη μας, όσο σκρολάρουμε σε Instagram και TikTok. Όμως στην περίπτωση του Nobody Wants This η χημεία που εκπέμπουν οι δύο πρωταγωνιστές της σειράς και το ευχάριστο και ενδιαφέρον flow του σεναρίου προκύπτει από το γεγονός ότι αυτό έρχεται από μια πραγματική ιστορία: αυτή της δημιουργού της σειράς, Erin Foster. Εκείνη ήταν που χρειάστηκε να ασπαστεί τον Ιουδαϊσμό, όταν παντρεύτηκε τον σύντροφό της, με την προσωπική της εμπειρία να τροφοδοτεί όλα τα ξεκαρδιστικά σκηνικά που απολαμβάνουμε στα δέκα επεισόδια της πρώτης σεζόν (με αποκορύφωμα φυσικά μια καταστροφική τελετή bat mitzvah στο season finale).
Πέρα όμως από τα culturally-led σκηνικά που κάνουν τη σειρά απολαυστική, το κλειδί της επιτυχίας του Nobody Wants This δεν είναι άλλο από τις πιο relatable προς όλες και όλους στιγμές του, με τους δημιουργούς του να χειρίζονται διαχρονικές θεματικές της μοντέρνας «σχεσιακότητας» με τον καλύτερο τρόπο.
Πώς διαχειρίζεσαι ένα αστείο αλλά πολύ πραγματικό cringe στιγμιότυπο ξενερώματος με τον σύντροφό σου (το λεγόμενο “ick”) χωρίς αυτό να καταστρέψει τελικά τη σχέση; Υπάρχει περίπτωση η αδερφή σου να σαμποτάρει ακούσια τη σχέση σου μόνο και μόνο επειδή διατηρούνται άλυτα προβλήματα ζήλειας που τρέχουν στην οικογένεια, διαχρονικά; Το Nobody Wants This μεταχειρίζεται όλα τα παραπάνω δημιουργικά, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον ακόμη και όσων έχουν πάρει διαζύγιο με τα romcoms εδώ και χρόνια.
Φυσικά, το χεράκι τους βάζουν υπέροχα οι πρωταγωνιστές της σειράς, με την Bell να αποδεικνύει για ακόμα μια φορά το ταλέντο της ως μια από τις καλύτερες κωμικές ηθοποιούς της γενιάς της και τον Brody να επιστρέφει στον ρόλο που του ταιριάζει περισσότερο: αυτόν του main man μιας romcom παραγωγής, που τον συστήνει και στις νέες γενιές, οι που ίσως δεν έλιωσαν ποτέ με σειρές του παρελθόντος όπως το θρυλικό O.C. των ’00s.
Εξίσου ταλαντούχο και ταιριαστό αποδεικνύεται και το συμπληρωματικό cast της σειράς, με τον Timothy Simons να δίνει ρέστα ως ο παράξενος, fun και softie αδερφός του Noah που σύντομα αναπτύσσει μια ελαφρώς ερωτική δυναμική με την αδερφή της Joanne.
Το φθινόπωρο είναι ταυτόσημο με λιώσιμο, παρακολουθώντας σειρές που μας χαρίζουν μια απαραίτητη δόση γέλιου και απόδρασης από την πραγματικότητα, και το τηλεοπτικό πάντρεμα της Kristen Bell και του Adam Brody στο Nobody Wants This είναι το απόλυτο romcom της σεζόν για να πάρουμε τη much-needed δόση μας. Προτείνεται σε συνδυασμό με rewatch της Veronica Mars και του O.C., γιατί ποιος λέει όχι σε λίγη τηλεοπτική νοσταλγία;
Το Ισραήλ έχει καταθέσει τις απαιτήσεις του στον Λευκό Οίκο των ΗΠΑ για την κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο, εστιάζοντας στη μείωση της επιρροής της Χεζμπολάχ στην περιοχή.
Το Ισραήλ έχει θέσει τις απαιτήσεις του για τον τερματισμό του πολέμου στον Λίβανο στον Λευκό Οίκο, όπως αναφέρουν πηγές που γνωρίζουν τις διαπραγματεύσεις και επικαλείται το Axios. Οι συνομιλίες εστιάζουν σε κρίσιμους όρους που το Ισραήλ θεωρεί αναγκαίους για τη διασφάλιση της ασφάλειάς του και τη μείωση της επιρροής της Χεζμπολάχ στην περιοχή.
Πριν από μια εβδομάδα, το Τελ Αβίβ παρέδωσε στην Ουάσιγκτον έγγραφο με τους όρους του για μια διπλωματική λύση που θα επιτρέψει στους εκτοπισμένους αμάχους και από τις δύο πλευρές των συνόρων να επιστρέψουν στα σπίτια τους, όπως δήλωσαν αξιωματούχοι από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ υπό καθεστώς ανωνυμίας.
Το Γραφείο του Ισραηλινού Πρωθυπουργού υπέβαλε το έγγραφο στον Λευκό Οίκο ενόψει της σημερινής επίσκεψης του απεσταλμένου του προέδρου Μπάιντεν στη Βηρυτό, Άμος Χόχσταϊν, που θα αναζητήσει μια διπλωματική λύση κατά τη διάρκεια των συναντήσεων με τον Λιβανέζο αναπληρωτή πρωθυπουργό Νατζίμπ Μικάτι, τον πρόεδρο του κοινοβουλίου Μανπίχ Μπέρι και άλλους αξιωματούχους.
Οι όροι που διατύπωσε το Ισραήλ προήλθαν από διαβουλεύσεις του υπουργείου Άμυνας με τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις (IDF) και επικεντρώνονται στη δυνατότητα του ισραηλινού στρατού να συμμετάσχει ενεργά στη διαδικασία διασφάλισης ότι η Χεζμπολάχ δεν θα επανεξοπλιστεί ούτε θα ανακατασκευάσει τη στρατιωτική της υποδομή στο νότιο Λίβανο. Επιπλέον, ζητείται από την ισραηλινή αεροπορία να έχει ελεύθερη πρόσβαση στον εναέριο χώρο του Λιβάνου.
Τα αιτήματα αυτά συγκρούονται με το ψήφισμα 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο καθορίζει ότι οι Λιβανέζικες Ένοπλες Δυνάμεις (LAF) και η Προσωρινή Δύναμη του ΟΗΕ στον Λίβανο (UNIFIL) είναι οι μόνοι φορείς που μπορούν να εγγυηθούν την κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ.
Αμερικανοί αξιωματούχοι εκφράζουν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την πιθανότητα συμφωνίας εκ μέρους του Λιβάνου και της διεθνούς κοινότητας για αυτούς τους όρους, οι οποίοι, αν υλοποιηθούν, θα υπονόμευαν σημαντικά την κυριαρχία του Λιβάνου.
Τι σχέση έχουν τα dating apps με την gig economy, αλλά και γιατί o «αλγόριθμος του έρωτα» πρέπει να λειτουργεί, αλλά όχι και τόσο καλά, ώστε οι άνθρωποι να επιστρέψουν στην εφαρμογή και να πληρώσουν;
Όσοι έχουν χρησιμοποιήσει dating apps, παρά τις όποιες ματαιώσεις, αναγνωρίζουν συχνά πως έχουν καταφέρει να σώσουν αρκετό χρόνο από τη ζωή τους ή έστω να κάνουν λίγο πιο ενδιαφέρουσες κάποιες μοναχικές στιγμές τους. Αυτό το έχουν πετύχει μέσα από το σωστό «φιλτράρισμα» που κάθε φορά εξυπηρετεί μία ανάγκη. Κάποιοι θέλουν απλώς να φλερτάρουν, άλλοι στοχεύουν να βρουν κάτι πιο σοβαρό, πολλοί επιδιώκουν μία «ξεπέτα», άλλοι να πειραματιστούν και τέλος κάποιοι απλά να τρολάρουν. Το κοινό σε όλα αυτά είναι το sex και το γεγονός πως αυτό μπορεί να γίνει “delivery” μέσα από έναν αλγόριθμο.
Dating apps και ο αλγόριθμος του έρωτα
Κάθε dating app έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον χρήστη (user interface) αρκετά οικείο, θυμίζοντας το profile page ενός μέσου κοινωνικής δικτύωσης και αξιοποιώντας την εξαιρετικά απλή λογική του “swipe left or right” που εισήγαγε το Tinder, το οποίο εμφανίστηκε το 2012 και αποτελεί μέχρι και σήμερα τη δημοφιλέστερη πλατφόρμα.
Πλέον υπάρχουν διάφορες πλατφόρμες στοχεύουν σε άλλα κοινά και υπόσχονται έναν διαφορετικό τρόπο επαφής των ατόμων.
Solaris, Αντρέι Ταρκόφσκι (1972)
Το Tinder είναι το πιο απλό και βασίζεται στο προαπαιτούμενο match για να ξεκινήσει μα επικοινωνία. Το Bumble υπόσχεται μία πιο ασφαλή και συμπεριληπτική εμπειρία, υπό τη λογική του φεμινισμού, καθώς η γυναίκα είναι αυτή που πρέπει να στείλει πρώτη μήνυμα ώστε να δείξει την ισχύ της και να αποτραπεί η λήψη ανεπιθύμητων ή κακοποιητικών μηνυμάτων. Το Badoo λειτουργεί περισσότερο ως social medium, όπως αντίστοιχα και το Dating του Facebook που αντλεί στοιχεία από την τεράστια βάση δεδομένων της Meta. Το σχετικά νέο Boo απευθύνεται στα εσωστρεφή άτομα και παρέχει έναν εξαντλητικό αριθμό κριτηρίων, ώστε το matchmaking να γίνει ακριβώς όπως θα ήθελε ένα άτομο που δυσκολεύεται με την επικοινωνία.
Όλα τα παραπάνω υπόσχονται συμπερίληψη και απευθύνονται τόσο στα straight όσο και στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Παράλληλα όμως υπάρχουν και πιο στοχευμένα dating apps για τη συγκεκριμένη κοινότητα όπως το Grindr και το Romeo.
Η οικονομία των dating apps
Αν και στην Ελλάδα διατηρείται ακόμα ένα κοινωνικό στίγμα για όσους τα χρησιμοποιούν, σε πολλές κοινωνίες του εξωτερικού αποτελούν έναν από τους δημοφιλέστερους τρόπους γνωριμιών και είναι μία εξαιρετικά κερδοφόρα βιομηχανία με κέρδη περίπου 3,15 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με στοιχεία της Statista για το online dating.
Τα περισσότερα dating apps λειτουργούν με το μοντέλο freemium. Δηλαδή είναι δωρεάν, όμως ως επιχειρήσεις με στόχο την κερδοφορία, υπόσχονται περισσότερες δυνατότητες ή βέλτιστα αποτελέσματα, μέσω αγοράς κάποιου συνδρομητικού πλάνου ή ειδικών tokens. Έτσι, όταν ένας χρήστης πληρώνει, έχει προνόμια όπως: επικοινωνία χωρίς αναμονή, επιπλέον θέαση άλλων χρηστών, πρόσβαση σε insights των profiles που τον ενδιαφέρουν, προτεραιότητα στη λίστα των μηνυμάτων των άλλων ατόμων, αύξηση της θέασης του profile του, δυνατότητα αλλαγής της περιοχής που αναζητά άτομα και πολλά άλλα.
Για να είναι όμως λειτουργικά -και επιτυχημένα- τα dating apps πρέπει να συντηρούν διαρκώς έναν επαρκή αριθμό ενεργών χρηστών, ώστε να μην δημιουργείται η αίσθηση της ερημοποιημένης πλατφόρμας. Ο «αλγόριθμος του έρωτα», λοιπόν, πρέπει να λειτουργεί, αλλά όχι και τόσο καλά, ώστε οι άνθρωποι να έχουν λόγο για να επιστρέφουν και να πληρώνουν.
Alphaville, Jean-Luc Godard (1965)
Έτσι, έχουν υπάρξει διάφορες θεωρίες, από το ότι το σωστό συνταίριασμα έρχεται μόνο με πληρωμή μέχρι και την ακραία πεποίθηση πως τελικά τα dating apps μπορεί και να μας αποτρέπουν από το να έρθουμε σε επαφή με τα άτομα που ταιριάζουμε πραγματικά. Πάνω σε αυτά ακριβώς βάσισε όλο του το marketing ένα άλλο dating app, το Hinge, το οποίο υπόσχεται τόσο καλό matching που εντέλει οι χρήστες θα το κάνουν delete.
Η σκοτεινή πλευρά των big data
Το 2013, αρκετά πριν η Meta απασχολήσει για τη διεξαγωγή πειραμάτων μεγάλης κλίμακας σε χρήστες εν αγνοία τους και την εμπλοκή της στο σκάνδαλο της Cambridge Analytica, είχε κάνει βήματα ώστε οι αλγόριθμοι να προβλέπουν πώς θα εξελιχθούν οι ανθρώπινες σχέσεις, βασιζόμενοι αποκλειστικά σε δεδομένα που προέκυπταν από τη συμπεριφορά των χρηστών. Από μεταβλητές όπως η συχνότητα επικοινωνίας, αλληλεπίδρασης ή προβολής ενός προφίλ, μπορούσε να εξαχθεί το συμπέρασμα αν δύο άνθρωποι οδηγούνται στη δημιουργία μίας σχέσης ή στον χωρισμό τους.
Αν σκεφτούμε τι σημαίνει αυτό, αλλά και πόσο έχει εξελιχθεί σήμερα η έρευνα πάνω σε αυτά τα ζητήματα, όπου πλέον εμπλέκονται και σύνθετα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης, τότε μπορούμε να καταλάβουμε πως ο ψηφιακός έρωτας τείνει να γίνει λιγότερο πεδίο της αποκλειστικής ανθρώπινης δραστηριότητας και περισσότερο αποτέλεσμα αλγοριθμικής επιλογής.
Ο εραστής–καταναλωτής και το αναπόδραστο
Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε σήμερα αυτές τις εφαρμογές δεν διαφέρει σε τίποτα από το πώς παραγγέλνουμε φαγητό, ρούχα ή αντικείμενα από άλλα applications. Ο βασικός λόγος είναι η ευκολία που μας παρέχουν και η αποκέντρωση της εμπειρίας του φλερτ. Πλέον μπορούμε να μιλάμε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας με άγνωστα άτομα γεμίζοντας τον κενό χρόνο που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε μέσα από την απραξία μας: να φλερτάρουμε, να μοιραζόμαστε φαντασιώσεις ή να επιδιδόμαστε σε cyber sex. Κατά μία έννοια, αυτό που έχουμε καταφέρει είναι να αποπλαισιώσουμετην ερωτική δραστηριότητα και να την υποβιβάσουμε σε μία παροχή που μπορεί να μας καλύψει η gig economy, αλλά και να την κάνουμε performance.
Ποια φωτογραφία τραβάει περισσότερο το βλέμμα; Πόσοι είναι οι ιδανικοί χαρακτήρες για το bio description μας; Ποια είναι τα hot keywords που αυξάνουν τα swipe right; Πώς θα αποφύγουμε τα red flags για να έχουμε περισσότερα matches; Πώς βρίσκουμε τον κρυφό social selling index; Στα πόσα μηνύματα ζητάς μετάβαση σε άλλη πλατφόρμα επικοινωνίας;
Όλα τα παραπάνω είναι metrics που απασχολούν θέλοντας και μη τον κάθε χρήστη. Ο λόγος είναι πως από τη στιγμή που εισέρχεται κάποιος σε ένα περιβάλλον με αποκλειστικό σκοπό την ικανοποίηση είτε μίας σεξουαλικής είτε μίας συντροφικής ανάγκης, αναγκάζεται να μπει στη λογική του ίδιου του μέσου.
Με άλλα λόγια, υποκύπτει σε ένα conditioning από το οποίο προκύπτει πως αν κάνει κάτι σωστά, τότε επιβραβεύεται με την πιθανότητα ικανοποίησης της επιθυμίας του. Κάθε μοντέλο που βασίζεται στις αρχές του συμπεριφορισμού πρέπει να διατηρεί τρία στοιχεία για την επιτυχία: το πρώτο είναι η ανάπτυξη της εξάρτησης μέσω της επιβράβευσης, το δεύτερο είναι η οριοθέτηση και το τρίτο η αποτροπή της διαφυγής σε βάθος χρόνου.
Έτσι, όταν κάποιος εισέρχεται σε ένα dating app, αυτομάτως απολαμβάνει ως welcome gift αυξημένη θέαση και matches. Σε δεύτερο χρόνο, το υψηλό reach πέφτει και οδηγείται στο να πληρώσει για να απολαύσει τα ίδια αποτελέσματα με πριν. Τέλος, βγαίνοντας από την εφαρμογή έχει καταστεί σαφές πως όταν χρειαστεί ξανά sex ή την υπόσχεση ενός δεσμού, πάντα θα μπορεί να επιστρέψει στο profile του. Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότερες εφαρμογές αποτρέπουν με κάθε τρόπο την πλήρη διαγραφή και συνιστούν αναστολή (snooze) του profile.
Από το καλοκαίρι του 2025 θα ξεκινήσουν οι εργασίες αποκατάστασης των στεγάστρων Καλατράβα στο ΟΑΚΑ, με τις πρώτες εκτιμήσεις να δείχνουν πως το στάδιο θα παραμένει κλειστό το 2026.
Το ΟΑΚΑ επιστρέφει στο προσκήνιο με τη μονάδα ωρίμανσης έργων (PPF) να οριστικοποιεί τις λεπτομέρειες του διεθνούς διαγωνισμού για την αποκατάσταση των στεγών Καλατράβα. Μετά την αποξήλωση των πολυκαρβονικών υλικών που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2023, όταν οι αθλητικές εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ έκλεισαν προσωρινά, οι εργασίες αποκατάστασης πλησιάζουν στο σημείο εκκίνησης.
Ο διαγωνισμός για τα στέγαστρα
Σύμφωνα με πληροφορίες από το ot.gr, η ειδική μονάδα του PPF, υπό τη διεύθυνση του εντεταλμένου συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ, Παναγιώτη Σταμπουλίδη, είναι έτοιμη να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό, ύψους 65 εκατ. ευρώ για τη μελέτη και την κατασκευή που αφορά την αποκατάσταση της στατικής επάρκειας των στεγών Καλατράβα. Ο διαγωνισμός αναμένεται να προκηρυχθεί προς τα τέλη Οκτωβρίου 2024, και θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Το χρονοδιάγραμμα των εργασιών
Αν όλα προχωρήσουν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, οι εργασίες αναμένεται να ξεκινήσουν το καλοκαίρι του 2025, μετά την επιλογή του αναδόχου. Οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ότι το ΟΑΚΑ θα παραμείνει κλειστό το 2026, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες για την αποκατάσταση της στατικής επάρκειας των στεγών.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ DOCUMENTO / ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ ΚΑΛΑΤΡΑΒΑ
Εκτός από τον μεγάλο διαγωνισμό για τις στέγες, ολοκληρώθηκε το περασμένο καλοκαίρι και ένας επιπλέον διαγωνισμός, αξίας 4,9 εκατ. ευρώ, για την περιμετρική συντήρηση του Ολυμπιακού Σταδίου. Ανάδοχος είναι η εταιρεία Άκτωρ του ομίλου Intrakat. Αυτό το έργο αφορά τη συντήρηση, επισκευή και αντικατάσταση τμημάτων των μεταλλικών κατασκευών στις δύο εισόδους, την Αγορά και το Τείχος των Εθνών.
Η ελλιπής συντήρηση του ΟΑΚΑ
Όπως αποκαλύφθηκε μετά το περσινό κλείσιμο του ΟΑΚΑ λόγω προβλημάτων στατικής επάρκειας, το Ολυμπιακό Συγκρότημα υπέστη ελλιπή συντήρηση μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Ιδιαίτερα ευάλωτα ήταν τα ψηλά χαλύβδινα στοιχεία και οι αψίδες, τα οποία δεν συντηρήθηκαν επαρκώς όλα αυτά τα χρόνια.
Τα τελευταία χρόνια διανύουμε την εποχή της instagrammable αισθητικής και αυτό δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο και τον τομέα των λογοτεχνικών εκδόσεων.
Όταν τα βιβλία ήταν ένα ακόμα αξεσουάρ.
Για πάρα πολλά χρόνια οι φορτωμένες βιβλιοθήκες ήταν ένδειξη οικονομικής ευρωστίας ενός σπιτικού. Το βιβλίο, κατά κανόνα σκληρόδετο και επενδεδυμένο με δέρμα ή βελούδο, ήταν ένα μικρό έργο τέχνης, ακριβό και διαθέσιμο σε λίγους και εκλεκτούς. Εξώφυλλα δεν συνηθίζονταν. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, με την εισαγωγή των ατμοκίνητων πιεστηρίων, χάρη στα οποία η κατασκευή βιβλίων έγινε φθηνότερη, άρχισε να αλλάζει και η εκδοτική διαδικασία. Το βιβλίο έγινε προσιτό και μέσω της πολύχρωμης λιθογραφίας άρχισε να ξεπηδά μια πρώιμη μορφή γραφιστικής.
Εξωφυλλικές τάσεις
Τα πρώτα εξώφυλλα είχαν χαρακτηριστικά των εικαστικών τάσεων της εποχής, της Art Nouveau και της Arts and Crafts. Έντονες γραμμές και μοτίβα επηρεασμένα από τη φύση βρίσκονταν σε κάθε εξώφυλλο, ενώ συνήθως υπήρχε και εσωτερική εικονογράφηση, πάλι στο ίδιο στυλ. Η ζήτηση γεννάει την προσφορά, οπότε κάπου ανάμεσα στο τέλος του 19ου και στην αυγή του 20ού αιώνα έχουμε την εμφάνιση των σχεδιαστών εξωφύλλων, μια θέση αναπόσπαστη πλέον στον εκδοτικό χώρο, η οποία προήλθε από τους επαγγελματικούς χώρους των ζωγράφων και των καλλιτεχνών της αφίσας.
Ουσιαστικά το εξώφυλλο παίρνει τη σημερινή του βαρυσήμαντη σημασία το 1935 όπου ο ιστορικός εκδοτικός οίκος Penguin εφηύρε τη χαρτόδετη έκδοση, μειώνοντας το κόστος κατασκευής του αντικειμένου της καρδιάς μας και διαθέτοντας το πλέον σε προσιτές τιμές στη μαζική αγορά. Το εξώφυλλο, λειτουργώντας σαν μια μίνι βιτρίνα, ξεκινάει πλέον να λειτουργεί σαν διαφημιστικός και επικοινωνιακός πόμπος. Χαρακτηριστικό που σήμερα, δεκαετίες αργότερα, παραμένει πιο ζωντανό από ποτέ.
Πλέον η δημιουργία εξωφύλλου είναι κομμάτι του μάρκετινγκ του βιβλίου και αποτελεί σημαντικό μέρος της προωθητικής διαδικασίας που ακολουθείται. Η επιλογή χρωμάτων, η γραμματοσειρά, το μέρος που θα μπει ο τίτλος, όλα αποτελούν μέρος ενός σημαινόμενου συνόλου που είναι ικανό να προϊδεάσει τον αναγνώστη για το εσωτερικό του βιβλίου τόσο όσο και το κείμενο του οπισθόφυλλου. Στόχος του είναι να σε πείσει να εμπιστευτείς το περιεχόμενο πριν καν φτάσεις σε αυτό.
Ψηφιοποίηση, από τα ράφια στον αλγόριθμο
Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια τα σόσιαλ μίντια έχουν επιβάλει μια δικιά τους αισθητική που είναι πλέον ανιχνεύσιμη και στην πραγματική ζωή. Το βιβλίο δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο σε αυτό το κομμάτι, ειδικά από τη στιγμή που αποτελεί ένα βολικό και φιλοαλγοριθμικό προϊόν. Το εξώφυλλο πρέπει να είναι εναρμονισμένο με το εσωτερικό του προϊόντος και παράλληλα κατάλληλα σχεδιασμένο, ώστε να μπορεί να φωτογραφηθεί από το πιο απλό εως πιο πολύπλοκο φόντο και πάλι να τραβήξει τη ματιά του πιθανού αγοραστή.
Είναι μια κούρσα δύσκολη, εξαντλητική και ατέρμονη, όμως αποφέρει. Από τη στιγμή που το προιόν θα κερδίσει μια μερίδα του κοινού, θα αρχίσει μαγικά να φεύγει μόνο του. Το μάρκετινγκ θα είναι επιτυχημένο.
Από την εικόνα στις λέξεις
Τώρα, το πραγματικά ενδιαφέρον είναι αν εκτός από την αγοραστική κούρσα, το καλοσχεδιασμένο εξώφυλλο κερδίζει και στον μαραθώνιο της αναγνωσιμότητας. Σύμφωνα με την έρευνα του ΟΣΔΕΛ το εξώφυλλο, η τιμή και η περίληψη του οπισθόφυλλου ενός βιβλίου είναι ο τρίτος και τελευταίος παράγοντας για το εγχώριο αναγνωστικό κοινό. Άρα, τουλάχιστον σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, το εξώφυλλο δεν φέρνει ακόμα αναγνώστες στην Ελλάδα.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο, πάλι από την ίδια έρευνα, ότι πάνω από το μισό ποσοστό των ερωτηθέντων ενημερώνονται πλέον από τα σόσιαλ μίντια ίσως το παράνω αποτέλεσμα αλλάξει τα επόμενα χρόνια, αλλά πάντα θα υπάρχει ο ενδιάμεσος -κριτικός- παράγοντας. Ένα όμορφο εξώφυλλο θα προδιαθέτει, αλλά δεν θα είναι ο καταλύτης για τη αγορά ενός βιβλίου.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ένα καλό, φροντισμένο και όμορφο εξώφυλλο είναι απαραίτητο για να προσελκύσει τον αναγνώστη, ειδικά τον όχι τόσο ενημερωμένο επί της καθαυτής λογοτεχνικής αξίας ενός βιβλίου. Το εξώφυλλο, βέβαια, πρέπει να προδιαθέτει τον αναγνώστη για το περιεχόμενο του βιβλίου που κρατά στα χέρια του και όχι απλά να προσπαθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις του μέσα από υπερβολές στα χρώματα και την εικονογράφηση, για παράδειγμα. Όπως, άλλωστε, λέει κι η παλιά αγγλική παροιμία, one should not judge a book by its cover.
Καταληκτικά, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως ζούμε στην εποχή της απόλυτης κυριαρχίας της εικόνας κι αυτό δε θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο ακόμη και το χώρο του βιβλίου. Τόσο στην προώθηση των εκδόσεων μέσω των πανταχού παρόντων πια μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όσο και στην ίδια την επιλογή από τη μεριά των αναγνωστών των βιβλίων που θα αγοράσουν, η καλαίσθητη εξωτερική όψη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Χωρίς, ωστόσο, να μας διαφεύγει πως η αληθινή αξία ενός βιβλίου βρίσκεται στο εσωτερικό του, αφού εκεί αποτυπώνεται ο εσωτερικός κόσμος του συγγραφέα. Τα υπόλοιπα είναι (καλοδεχούμενο, εντός ορισμένων πλαισίων) μάρκετινγκ.
Έρευνα του ΕΜΠ αποκαλύπτει πως το 27% των πρατηρίων καυσίμων στην Ελλάδα παρανομεί, παραδίδοντας μικρότερες ποσότητες από τις πληρωμένες, στερώντας χρήματα από καταναλωτές και νόμιμους πρατηριούχους.
Σύμφωνα με έρευνα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, το 27% των πρατηρίων καυσίμων στην Ελλάδα είναι παραβατικά, με το φαινόμενο να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας οικονομικές απώλειες τόσο στους καταναλωτές όσο και στους νόμιμους ιδιοκτήτες πρατηρίων.
Το πρόβλημα της παραβατικότητας επικεντρώνεται στις «πειραγμένες» αντλίες, οι οποίες παραδίδουν λιγότερα καύσιμα από αυτά που πληρώνουν οι καταναλωτές. Παρόλο που οι παρανομούντες εντοπίζονται, η αδυναμία εφαρμογής των νόμων και οι ανεπαρκείς έλεγχοι επιτρέπουν την απρόσκοπτη συνέχιση της παραβατικότητας.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Καθημερινή», τα παραβατικά πρατήρια αυξάνουν τα κέρδη τους, καθώς οι καταναλωτές ελκύονται από τις χαμηλότερες τιμές, ενώ τα νόμιμα πρατήρια χάνουν μερίδιο αγοράς. Μάλιστα, οι καταναλωτές συχνά αντιλαμβάνονται την απάτη, όμως παραμένουν απροστάτευτοι.
Σύμφωνα με την έρευνα, το ποσοστό των παραβατικών πρατηρίων αυξήθηκε από 4% το 2011 σε 27% το 2023, ενώ οι ελλειμματικές παραδόσεις καυσίμων από 2%-7% το 2011 έφτασαν στο 24% το 2023.
Η έρευνα του ΕΜΠ διαπιστώνει «άμεση σύνδεσης της τιμής πώλησης του καυσίμου με τις ελλειμματικές παραδόσεις, συγκρίνοντας τις ενδεικτικές τιμές βενζίνης και πετρελαίου κίνησης ενός παραβατικού πρατηρίου με απόκλιση ελλειμματικής παράδοσης 10% και ενός νόμιμου πρατηρίου στην ίδια περιοχή.
Συγκεκριμένα, διαπιστώνεται ότι, παρότι η αναγραφόμενη τιμή στο παραβατικό πρατήριο είναι 8 λεπτά χαμηλότερη ανά λίτρο σε σχέση με το νόμιμο, η πραγματική τιμή για τον καταναλωτή είναι τελικά υψηλότερη κατά 10-12 λεπτά ανά λίτρο. Επιπλέον, η αύξηση του λειτουργικού κόστους (εργασιακά, ενέργεια κ.λπ.) διευρύνει τη διαφορά τιμής πώλησης, οδηγώντας σε μείωση του όγκου πωλήσεων των νόμιμων πρατηρίων.
Οι ελλειμματικές παραδόσεις καυσίμων αυξήθηκαν κατά 30% τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ τα μέτρα κλεισίματος παραβατικών πρατηρίων παραμένουν ανεκτέλεστα. Από τον Ιούνιο, η ΑΑΔΕ ανακοίνωσε 18 πρατήρια για νοθεία (διαλύτες, χημικά), με ποσοστά νοθείας 85%-95%. Παρόλα αυτά, όλα τα πρατήρια λειτουργούν κανονικά, καθώς έλαβαν αναστολή από το Διοικητικό Πρωτοδικείο μετά από προσωρινές διαταγές.
Όπως αναφέρει η «Καθημερινή», η εκδίκαση αιτήσεων αναστολής είναι κρίσιμη, καθώς η αποδοχή τους ουσιαστικά οδηγεί σε ατιμωρησία. Παράγοντες της αγοράς σχολιάζουν ότι μπορεί να κλείσουν πρατήρια λόγω μη έγκαιρης ανανέωσης πιστοποιητικών λειτουργίας, ενώ παράλληλα να συνεχίσουν να λειτουργούν πρατήρια που επανειλημμένα νοθεύουν καύσιμα.
Ο 45χρονος από τον Βόλο συνελήφθη για βιντεοσκόπηση και πώληση ερωτικών πράξεων με τη σύντροφό του επί τέσσερα χρόνια στο διαδίκτυο. Κατηγορείται για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Λάρισας συνέλαβαν έναν 45χρονο άνδρα από τον Βόλο, ο οποίος κατηγορείται ότι για τέσσερα χρόνια βιντεοσκοπούσε τις ερωτικές του επαφές με τη σύντροφό του χωρίς τη γνώση της και στη συνέχεια πουλούσε το υλικό στο διαδίκτυο.
Σύμφωνα με πληροφορίες από την εφημερίδα «Ελευθερία», ο 45χρονος αντιμετωπίζει κατηγορίες για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, με την κατηγορία να αφορά «τη σεξουαλική ζωή προσώπου, μέσω επεξεργασίας, μετάδοσης και διάδοσης σε μη δικαιούμενα πρόσωπα, τελεσθείσας κατ’ εξακολούθηση από υπαίτιο που είχε σκοπό προσπορισμού περιουσιακού οφέλους».
Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Βόλου άσκησε δίωξη εναντίον του άνδρα, ο οποίος τοποθέτησε κρυφές κάμερες στο σπίτι του και χρησιμοποιούσε το κινητό του τηλέφωνο για να καταγράφει τις ερωτικές επαφές του με τη σύντροφό του. Αρχικά, αποθήκευε τα βίντεο και στη συνέχεια τα ανέβαζε σε ιστότοπους ερωτικού περιεχομένου, έχοντας δημιουργήσει λογαριασμό για την ανάρτηση εκατοντάδων τέτοιων βίντεο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, προχωρούσε και στην πώληση αυτού του υλικού.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η σύλληψή του έγινε λίγο πριν την προγραμματισμένη αποφυλάκισή του από τις φυλακές Λάρισας, όπου βρισκόταν για άλλη υπόθεση.
Ένας εργαζόμενος ακρωτηριάστηκε σε εκκοκκιστήριο στην Καρδίτσα, στο τρίτο ατύχημα σε μονάδα της ίδιας εταιρείας μέσα σε 15 ημέρες. Το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων & Υπαλλήλων καταγγέλλει τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το 902.gr, αυτή τη φορά, σημειώθηκε ακρωτηριασμός χεριού εργαζομένου σε εκκοκκιστήριο στην Καρδίτσα, το οποίο αποτελεί το τρίτο ατύχημα μέσα σε 15 ημέρες στα εκκοκκιστήρια της ίδιας εταιρίας. Πριν από μία εβδομάδα, είχε προηγηθεί δυστύχημα σε εκκοκκιστήριο στη Λάρισα, όπου μια εργαζόμενη μητέρα δύο παιδιών έχασε τη ζωή της όταν χτυπήθηκε θανάσιμα από πρέσα ενώ εκτελούσε εργασίες καθαρισμού σε μηχάνημα χωρίς μηχανισμό ασφαλείας. Με παρόμοιο τρόπο, ο εργαζόμενος στην Καρδίτσα υπέστη ακρωτηριασμό χεριού, κατά τη διάρκεια της εργασίας του.
Το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων & Υπαλλήλων σε σχέση Ιδιωτικού Δικαίου Ν.Καρδίτσας με ανακοίνωση του, αφού εκφράζει την συμπαράστασή του στον άτυχο εργαζόμενο και στην οικογένειά του, καταγγέλλει πως «Το γεγονός ότι η πρέσα βάμβακος μπορεί να λειτουργεί με ανοιχτή θυρίδα θέτει καθημερινά τη ζωή των εργαζομένων της επιχείρησης σε κίνδυνο. Δεν είναι η κακιά η ώρα όπως θέλουν να μας πείσουν πολλοί καλοθελητές!
Τα εξαντλητικά ωράρια, τα υποστελεχωμένα πόστα, οι κακοσυντηρημένες εγκαταστάσεις, είναι βασικές αιτίες για τα ατυχήματα εν ώρα εργασίας και όχι «η κακιά η ώρα» πίσω από την οποία κρύβονται οι ευθύνες. Δεν είναι το «ανθρώπινο λάθος» όταν σήμερα υπάρχουν όλα τα μέσα και οι μέθοδοι για να ζούμε και να δουλεύουμε με ασφάλεια. Κι όταν μπροστά στο κυνήγι του κέρδους η ασφάλεια της ζωής του εργαζόμενου γίνεται κόστος!
Η έλλειψη μέτρων προστασίας, η εντατικοποίηση της εργασίας στο κόκκινο («απελευθερωμένη» από τους δεκάδες αντεργατικούς νόμους με τα 13ωρα, εξαήμερα κ.α.) είναι φαινόμενα-«συνώνυμα» με τους περισσότερους στους χώρους δουλειάς και οδηγούν σε τραγικές καταστάσεις με θύματα τους εργαζόμενους που κυνηγούν το μεροκάματο της επιβίωσης.
Είναι ακόμη ένα εργοδοτικό έγκλημα από την πλειάδα που συμβαίνουν καθημερινά στους χώρους δουλειάς .Οι εργαζόμενοι πληρώνουν διαρκώς βαρύ φόρο αίματος στους χώρους δουλειάς. Είναι ένας διαρκής ακήρυχτος πόλεμος σε βάρος της ζωής μας. Κάθε τρεις ημέρες ένας εργαζόμενος στην χώρα μας χάνει την ζωή του σε εργατικό δυστύχημα.
Την ίδια στιγμή που όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά, λύνοντας τα χέρια της εργοδοσίας, κρατούν υποστελεχωμένους και υποβαθμισμένους τους όποιους ελεγκτικούς μηχανισμούς όπως την Επιθεώρηση Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία που στην περιοχή μας καλύπτονται από μια υπηρεσία για τους νομούς Τρικάλων και Καρδίτσας για όλους τους χώρους δουλειάς στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα!”
Το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων Καρδίτσας απαιτεί από την Επιθεώρηση Ασφαλείας και Υγείας και από την Επιθεώρηση Εργασίας να πραγματοποιήσει όλους τους απαραίτητους ελέγχους σε όλα τα εκκοκκιστήρια της περιοχής. Το να δουλεύουν οι εργαζόμενοι ήλιο με ήλιο, 12ωρα και 7 στα 7 χωρίς σταματημό , θα γεννήσουν πολλές «κακές στιγμές και ατυχίες!!!».
Καλεί τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν:
Να ληφθούν άμεσα όλα εκείνα τα μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας των εργαζομένων στην εν’ λόγω εταιρεία και σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Να σταματήσει κάθε μορφή εντατικοποίηση της εργασίας, να καταργηθούν οι νόμοι που την διευκολύνουν (Χατζηδάκη, Γεωργιάδη κ.α.)
Γραπτή Εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου από το Γιατρό Εργασίας και τον Τεχνικό Ασφάλειας και υποχρεωτική εφαρμογή από τους εργοδότες, όλων των αναγκαίων τεχνικών και οργανωτικών μέτρων για την ουσιαστική προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.
Υποχρεωτική και ουσιαστική εκπαίδευση μόνιμου και εποχικού προσωπικού σε θέματα ασφάλειας των μηχανών παραγωγής με ευθύνη του Εργοδότη.
Συστηματική και ουσιαστική συντήρηση των μηχανημάτων και έλεγχος όλων των δικλείδων ασφαλείας.
Ίδρυση κρατικού σώματος γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφάλειας ενταγμένου σε ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας, κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της ΥΑΕ.
Άμεση ενίσχυση των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών (επιθεώρηση Υγείας κι Ασφάλειας-πρώην ΚΕΠΕΚ) με προσωπικό και μέσα. Εντατικοποίηση των ελέγχων.
Κρίσιμες απολογίες στο ανακριτικό κομμάτι της υπόθεσης των Τεμπών αναμένονται τις επόμενες ημέρες σύμφωνα με την ανάρτηση του Νίκου Πλακιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Νίκος Πλακιάς, ο οποίος έχασε τις δίδυμες κόρες του την μοιραία νύχτα της σύγκρουσης, έκανε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφερόμενος στις δικαστικές εξελίξεις της υπόθεσης των Τεμπών. Όπως ανέφερε, «θα έχουμε κρίσιμες απολογίες στο ανακριτικό κομμάτι» και έτσι «θα πρέπει να βγούμε στους δρόμους».
«Αρχές Νοεμβρίου και περιμένοντας την κατάλληλη ημερομηνία σε συνεννόηση με τις άλλες οικογένειες θα σας ενημερώσουμε πού και ποτέ. Εσείς θα είστε η αιχμή του δόρατος» τονίζει ο πατέρας που εκτός από τα δίδυμα κορίτσια του έχασε και την ανιψιά του στα Τέμπη.
Ολόκληρη η ανάρτηση του Ν. Πλακιά
«Οι αγκαλιές μας προς τους δικούς μας χάθηκαν για πάντα. Αυτές οι αγκαλιές που όλο αυτό το διάστημα γίνανε και δικές σας αγκαλιές θα σας χρειαστούν. Περιμένοντας και τις επόμενες ημέρες διότι θα έχουμε κρίσιμες απολογίες στο ανακριτικό κομμάτι , θα πρέπει να βγούμε στους δρόμους. Πρέπει να είστε όλοι εκεί όχι για εμάς αλλά για αυτές τις αγκαλιές. Αρχές Νοεμβρίου και περιμένοντας την κατάλληλη ημερομηνία σε συνεννόηση με τις άλλες οικογένειες θα σας ενημερώσουμε που και ποτέ. Εσείς θα είστε η αιχμή του δόρατος. Χωρίς εσάς δυστυχώς θα είναι πολύ πιο δύσκολα όσο και αν προσπαθήσουμε οι οικογένειες. Και γνωρίζετε ότι έχουμε προσπαθήσει παρά πολύ . Χωρίς τις προσπάθειες των οικογενειών δεν θα γνωρίζατε τίποτα !!! Και αυτό το ξέρετε.»
Ο Φετουλάχ Γκιουλέν, ισχυρός αντίπαλος του Ερντογάν και κατηγορούμενος για το πραξικόπημα του 2016, πέθανε σε ηλικία 83 ετών. Τα τελευταία χρόνια ζούσε εξόριστος στις ΗΠΑ.
Ο Φετουλάχ Γκιουλέν, ο 83χρονος ιεροκήρυκας και άσπονδος εχθρός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πέθανε, όπως ανέφερε η τουρκική εφημερίδα Hurriyet. Ο Γκιουλέν, που ζούσε εξόριστος στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατηγορήθηκε από την Άγκυρα για την απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016.
Η Hurriyet, επιβεβαιώνοντας την είδηση του θανάτου του, ανέφερε πως η υγεία του ήταν εξαιρετικά επιβαρυμένη τον τελευταίο καιρό και νοσηλευόταν. Ο Γκιουλέν υπέφερε από νεφρική ανεπάρκεια, διαβήτη και άνοια.
Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε πρώτος ο ανιψιός του, Εμπουσελέμε Γκιουλέν, ενώ τα νέα κυκλοφόρησαν αρχικά από μέσα που συνδέονται με την οργάνωση FETO, της οποίας ηγείτο. Ο Γκιουλέν, πρώην σύμμαχος του Ερντογάν, είχε δημιουργήσει ένα ισχυρό ισλαμικό κίνημα προτού κατηγορηθεί για το πραξικόπημα. Ο ίδιος αρνιόταν τις κατηγορίες.
Fethullah Gülen, a Turkish-Islamic scholar based in the United States, has passed away at the age of 83. His views on the importance of education, interfaith and interreligious dialogue have inspired millions in Turkey and around the world. Over the past decade, Gülen and his… pic.twitter.com/0IG5bCFnPy
Ο Μοχάμεντ Φετουλάχ Γκιουλέν γεννήθηκε το 1941 στο χωριό Korucuk του Ερζερούμ. Διαπαιδαγωγήθηκε από τον ιμάμη πατέρα του και από το 1959 έως το 1965 εργάστηκε ως ιμάμης, ιεροκήρυκας και καθηγητής Κορανίου. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, το 1963, διορίστηκε κεντρικός ιεροκήρυκας σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας, καταλήγοντας στη Σμύρνη το 1966.
Το 1971, συνελήφθη για «προπαγάνδα» υπέρ της ίδρυσης θρησκευτικού κράτους στην Τουρκία, σύμφωνα με το άρθρο 163 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα. Παρέμεινε υπό κράτηση για 6,5 μήνες προτού αφεθεί ελεύθερος.
Παρά τις αντιξοότητες, ο Γκιουλέν συνέχισε τα κηρύγματά του μέχρι το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980. Μετά το πραξικόπημα, προστέθηκε στη λίστα καταζητούμενων, ζώντας υπό συνεχή μετακίνηση μέχρι τη σύλληψή του το 1986.
Από το 1986 έως το 1999, έμεινε στην Κωνσταντινούπολη προτού εγκατασταθεί στις ΗΠΑ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, το όνομά του άρχισε να ακούγεται συχνότερα στα μέσα ενημέρωσης, χάρη στις συναντήσεις του με θρησκευτικούς και πολιτικούς ηγέτες, όπως ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ και η Τανσού Τσιλέρ.
Το 2001, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, το μήνυμά του ήταν ξεκάθαρο: «Κάθε μουσουλμάνος δεν μπορεί να είναι τρομοκράτης και κάθε τρομοκράτης δεν μπορεί να είναι μουσουλμάνος». Παρέμεινε σταθερός στις αρχές του για την ειρήνη και την εκπαίδευση, ακόμη και όταν το τουρκικό κράτος καταδίωκε την οικογένειά του και τα μέλη του κινήματός του.
Ο θάνατος του Γκιουλέν σηματοδοτεί το τέλος μιας πολυσχιδούς ζωής, γεμάτης αντιπαραθέσεις, επιρροή και ιδεολογικές μάχες.
Δύο σοροί ανασύρθηκαν από τη θάλασσα βόρεια της Σάμου μετά από ημιβύθιση λέμβου. Σώθηκαν 22 άτομα, ενώ οι έρευνες για πιθανούς αγνοούμενους συνεχίζονται.
Μία γυναίκα και ένας άνδρας ανασύρθηκαν νεκροί από τη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Σάμου, μετά την ημιβύθιση λέμβου που μετέφερε μετανάστες και την πτώση ατόμων στη θάλασσα.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Λιμενικό Σώμα, από τη θαλάσσια περιοχή όπου σημειώθηκε το συμβάν έχουν διασωθεί 22 άτομα, ενώ οι δύο σοροί ανασύρθηκαν από στελέχη του σώματος σε πλοίο ανοιχτής θαλάσσης και μεταφέρθηκαν στο λιμάνι της Σάμου.
Συνεχίζονται έρευνες από δύο από δύο πλωτά του Λιμενικού, ένα ιδιωτικό σκάφος και ένα ελικόπτερο της πολεμικής αεροπορίας για τον εντοπισμό τυχόν αγνοουμένων από το ναυάγιο.
Ο οργανισμός artefact athens παρουσιάζει την νέα έκθεση σύγχρονης τέχνης με τίτλο wanderlust (φιλαποδημία) /all passports σε επιμέλεια Κώστα Πράπογλου, σε πολυάριθμους χώρους του εμβληματικού Μεγάρου Σλήμαν – Μελά στην οδό Πανεπιστημίου 46 στην Αθήνα.
Ο αστικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός artefact athens -μετά τις μεγάλες εκθέσεις “Το φαινόμενο της πεταλούδας” στο Εργοστάσιο Μουζάκης Πεταλούδα και “Reality Check I-II” στο Ψυχιατρικο Νοσοκομείο Αττικής Δαφνί- παρουσιάζει την νέα έκθεση σύγχρονης τέχνης με τίτλο wanderlust(φιλαποδημία)/all passports σε επιμέλεια Κώστα Πράπογλου, που θα πραγματοποιηθεί σε πολυάριθμους χώρους του εμβληματικού Μεγάρου Σλήμαν – Μελά στην οδό Πανεπιστημίου 46 στην Αθήνα.
Χτισμένο από τον αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλλερ (1837-1923) το 1890 για την οικογένεια του Ερρίκου Σλήμαν, το μέγαρο ξεκίνησε τη ζωή του ως συγκρότημα οικογενειακών κατοικιών. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει το Αρσάκειο εκπαιδευτικό ίδρυμα, έγινε ξενοδοχείο για σύντομο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια μετατράπηκε σε γραφεία για δικηγόρους και συμβολαιογράφους, ενώ φιλόξενησε και καταστήματα που άφησαν το αποτύπωμά τους στην κοινωνική ζωή της πόλης. Στη συνέχεια του 20ου αιώνα προστέθηκαν ο εμβληματικός κινηματογράφος Ιντεάλ και το ομώνυμο εστιατόριο, που έγιναν ιστορικά στέκια της Αθήνας. Σήμερα, το κτίριο βρίσκεται ξανά σε μετάβαση καθώς θα μετατραπεί σε ξενοδοχείο, με αποκατεστημένα όλα τα αρχιτεκτονικά στοιχεία και διακοσμητικά χαρακτηριστικά που χάθηκαν με την πάροδο του χρόνου.
Christos Simatos
Λαμβάνοντας υπόψη την εννοιολογική σημασία του ταξιδιού αλλά και πιο συγκεκριμένα του Ομηρικού ταξιδιού και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον καθένα μας και την καθεμία μας, η έκθεση θα επιχειρήσει να φέρει το κοινό κοντά σε ιδέες εσωτερικής διερεύνησης, υπαρξιακής αναζήτησης και συναισθηματικής ανάτασης.
Η φυσική υπόσταση του κτιρίου σε αρχιτεκτονική σύλληψη και εκτέλεση του Τσίλλερ είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένη με την ιστορία της Αθήνας και αποτελεί σημείο αναφοράς τόσο για την παράδοση, όσο και για την εθνική ταυτότητα μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους σε πολλαπλά επίπεδα.
Η έννοια της αλληλεσυνδεσιμότητας/υπερσύνδεσης των ανθρώπων και των πραγματικοτήτων τόσο σε μεταφορικό όσο και σε κυριολεκτικό επίπεδο θα αποτελέσει άλλον έναν άξονα της έκθεσης. Τι μας επιτρέπει να ταξιδεύουμε πέρα από την ανάγκη να βιώσουμε νέες κουλτούρες; Είναι η γοητεία του άγνωστου; Και ειδικά σήμερα, είναι η αίσθηση ασφάλειας και ευκολίας επικοινωνίας μεταξύ απομακρυσμένων τόπων; Μπορεί να είναι η τεχνολογία που μας συνοδεύει σε κάθε βήμα; Ή μπορεί να είναι οι σχέσεις μεταξύ χωρών σε πολιτικό, διπλωματικό και πολιτισμικό επίπεδο; Τι κοινό έχει ο σύγχρονος ταξιδιώτης με έναν κατακτητή της αρχαιότητας ή έναν εξερευνητή του 19ου αιώνα; Και πώς ερμηνεύουμε σήμερα το πάθος του Σλήμαν για τις αρχαιότητες, τα έργα αρχαίας τέχνης και την ανάγκη για αναγνώριση;
Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες συνομιλούν με έννοιες του χωροχρόνου και πραγματεύονται νοήματα που σχετίζονται με το μέλλον μέσα από το πρίσμα του παρελθόντος και του παρόντος. Τέτοιες ιδέες μετατρέπονται σε υποκειμενικές συνθήκες όπου μια οπτική γωνία παρεμβαίνει και επηρεάζει η μια την άλλη, επανεγράφοντας και ανατρέποντάς την, οδηγώντας σε μια αναδιάρθρωση των νοητικών αξόνων και της αντίληψής μας για τον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Οι μεγάλες αίθουσες, τα μικρότερα δωμάτια, οι διάδρομοι και τα διάφορα περάσματα συγκροτούν μια συνειδησιακή ροή και μια συναισθηματική διαδρομή.
Η ενεργοποίηση αυτού του χώρου αντιπροσωπεύει συμβολικά μια πνοή ζωής, δημιουργικότητας και έμπνευσης. Σηματοδοτεί μια ζωτική δύναμη και μια επιθυμία για αναγέννηση και εξέλιξη. Είναι σαν ένα νέο διαβατήριο για αναρίθμητους προορισμούς.
Αυτή η έκθεση φιλοδοξεί να προσφέρει μια εμπειρία πλήρους εμβύθισης, ενθαρρύνοντας κάθε επισκέπτη να μπει σε διαδικασία ενδοσκόπησης και να συνδεθεί με την καθολική αναζήτηση νέων νοημάτων, ταυτότητας και αλληλεσυνδεσιμότητας. Ενώνοντας το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, καλούμαστε να αναλογιστούμε την ουσία των ταξιδιών μας—όπως κι αν τα βιώνουμε—σε έναν διαρκώς εξελισσόμενο κόσμο.
Ο επιμελητής Κώστας Πράπογλου προσκαλεί 44 καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες σύγχρονης τέχνης από την Ελλάδα και το εξωτερικό να παρουσιάσουν έργα που ανταποκρίνονται στον χώρο (site-specific) και στο εννοιολογικό πλαίσιο (context-responsive), δημιουργώντας με το οπτικό, πολυμεσικό λεξιλόγιό τους εγκαταστάσεις χώρου, βίντεο, γλυπτά και ζωγραφική.