Σαν βόμβα έσκασε στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Εκτός από τα εγχώρια ΜΜΕ, η ανακοίνωση αυτή θορύβησε και ενημερωτικούς ιστοτόπους διεθνούς βεληνεκούς, όπως: Guardian, Associated Press, abc, Reuters, La Repubblica κ.ά. Βέβαια, μετά τις πρώτες κάλπες της 21ης Μαΐου (και την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ), όσοι παρακολουθούσαμε τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, αντιλαμβανόμασταν πως υπήρχε μία συστολή στον τρόπο έκφρασής του.
Δεν ανέμενε αυτό το δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα, και φάνηκε. Ήλπιζε ότι θα του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία – παρά τα σφάλματα της διακυβέρνησής του, όμως δεν του δόθηκε. Και παρά το γεγονός ότι είχε γίνει λόγος για ενδεχόμενη παραίτησή του, μάλλον ανέμενε την τελική ετυμηγορία του ελληνικού λαού, όπως διαμορφώθηκε μέσα από τις τελευταίες εκλογές.
Και πάλι, το αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ αρνητικό. Έτσι, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε και επίσημα την παραίτησή του από την προεδρία του κόμματος, ενώ ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για τη θέση αυτή.
Όσα ανέφερε επισήμως ο Αλέξης Τσίπρας αναφορικά με την παραίτησή του
Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε τον ιστορικό χώρο του Ζαππείου για να προχωρήσει στις σχετικές ανακοινώσεις, γύρω από την παραίτησή του. Εμφανώς συγκινημένος, δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Αποχωρώ από την ηγεσία, δεν θα είμαι πάλι υποψήφιος. Ηρθε η ώρα να ανοίξουμε ένα νέο κύκλο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει. Έχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματός μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς».
«Αποφάσισα, λοιπόν, να προτείνω την εκλογή νέας ηγεσίας από τα μέλη του Κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό του. Την άμεση προσφυγή στις σχετικές διαδικασίες. Στις οποίες φυσικά δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα είμαι όμως παρών πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από αυτές. Το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί και πρέπει να γίνει η αρχή του. Το εκλογικό σώμα έδωσε στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μια διπλή εντολή. Πρώτον, να ανταποκριθεί στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Που πάντα και εκ των πραγμάτων, είναι ρόλος κόμματος εξουσίας. Και δεύτερον, να αλλάξει δραστικά, αν θέλει να διεκδικήσει εκ νέου με αξιώσεις την κυβέρνηση».
[…] «Είναι ορισμένες στιγμές που καλείσαι να πάρεις κρίσιμες αποφάσεις. Που καλείσαι να σταθείς απέναντι στην ιστορία, απέναντι σε όσους πορευτήκατε μαζί, απέναντι σε όσους σε πίστεψαν και στήριξαν προσδοκίες σε σένα. Απέναντι στον εαυτό σου. Αλλά και απέναντι σε όσους πολέμησες και σε πολέμησαν. Έχω πια την εμπειρία αυτές τις αποφάσεις να μην τις λαμβάνω εν θερμώ. Να τις παίρνω στο μαξιλάρι μου και να τις βασανίζω. Να αποφασίζω με ψυχραιμία. Και αυτό έκανα για τρία εικοσιτετράωρα. Γιατί, ξέρω καλά ότι οι αποφάσεις μου έχουν επιπτώσεις και σε άλλους ανθρώπους. Ξεπερνούν εκ των πραγμάτων το δικό μου ατομικό ορίζοντα».
«Στη δήλωσή μου το βράδυ των εκλογών είπα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια κλείσει έναν μεγάλο ιστορικό κύκλο, που πρέπει να τον αποτιμήσουμε με περηφάνεια. Και να ανοίξουμε συλλογικά, έναν επόμενο κύκλο. Δύσκολο, πρωτόγνωρο, αλλά ακόμη πιο ελπιδοφόρο και δημιουργικό».
[…]
Τι σημαίνει, επί της ουσίας, η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα;
Όσον αφορά στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με πηγές από την Κουμουνδούρου, στα άμεσα σχέδια του κόμματος είναι η σύσταση μιας κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Εκτός απροόπτου, αυτό θα συμβεί μετά την ορκωμοσία των βουλευτών (τη Δευτέρα στις 3 Ιουλίου), την οποία θα ακολουθήσει συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, ούτως ώστε να εκλεγεί νέος πρόεδρος. Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να παραμείνει στο κόμμα ως απλός, πια, βουλευτής.
Εντούτοις, το μείζον ζήτημα που δημιουργείται είναι ευρύτερο και έχει κοινωνικές διαστάσεις. Όπως γνωρίζουμε, στην ελληνική οκτωκομματική Βουλή, πρόσφατα κατάφεραν να μπουν τρία ακροδεξιά κόμματα. Ακόμη, η κυβέρνηση είναι κι εκείνη από το χώρο της δεξιάς. Αυτό, με απλά μαθηματικά, συνεπάγεται 50% εκπροσώπηση της (ακρο)δεξιάς στην εγχώρια πολιτική σκηνή.
Και ναι μεν, μπορεί να είναι μια άκρως προβληματική εξέλιξη, όμως το πρόβλημα έρχεται να διατρανωθεί ακόμη περισσότερο όταν βλέπουμε μια αριστερά (αντιπολίτευση) να διασπάται και να διαλύεται. Ασχέτως πεποιθήσεων ή συμφερόντων, η ραγδαία άνοδος του συντηρητισμού, συνοδευόμενη από τον κατακερματισμό των προοδευτικών φωνών, προμηνύει πολλά δεινά για την πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας.
Από εκεί κι έπειτα, γεννιούνται καίρια ερωτήματα: Θα αντέξει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ή είναι θέμα χρόνου να αντικατασταθεί από το ΠΑΣΟΚ; Εν προκειμένω, η κεντροαριστερά εκπροσωπείται επαρκώς από το ΠΑΣΟΚ ή υπάρχουν σημαντικότατα κενά στον πολιτικό χάρτη; Και το κυριότερο, πόσος σκοταδισμός μας περιμένει με την άνοδο του συντηρητισμού;