Αν καθίσω να θυμηθώ και να αναλογιστώ στιγμές από τότε που πρωτοξεκίνησα τη γυμναστική μέχρι και το 2022, μπορώ να παρατηρήσω με θαυμασμό το πόσα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο σε mindset και γνώσεις όσο και σε διαθεσιμότητα ανθρώπων που επιθυμούν να γυμναστούν. Θυμάμαι, ήδη από τότε μεσουρανούσαν αρκετές διαστρεβλωμένες και ανακριβείς παραδοχές σχετικά με την άσκηση.
Παραδείγματα αυτών, είναι ότι τα βάρη φουσκώνουν, ότι το βραδινό παχαίνει, ότι κάνοντας κοιλιακούς καίγεται το κοιλιακό λίπος και άλλα πολλά που σίγουρα έχει πάρει το αυτί σου σε κοινωνικές συναναστροφές – πού; – σχεδόν παντού!
Είναι τρελό, αν σκεφτείς πως όλοι όσοι κάνουμε οποιοδήποτε είδος άσκησης μπορούμε να μιλήσουμε για την τελευταία μας προπόνηση παντού. Κυριολεκτικά ΠΑΝΤΟΥ! Και αυτό είναι μία ένδειξη ότι το fitness έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας. Και ναι, αυτό είναι υπέροχο!
Το τίμημα και τα τινά με τις λάθος προσλαμβάνουσες
Ωστόσο, για όλα υπάρχει ένα τίμημα. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση το τίμημα είναι πως κυκλοφορεί τόση γνώση – και ντεμέκ “γνώση” (που θα έλεγαν οι φίλοι Θεσσαλονικείς – φιλιά στην εξωτική Θεσσαλονίκη!) – στα Social Media, που ένας ασκούμενος ή ακόμα και κάποιος που σκέφτεται να ξεκινήσει να ασκείται ενδέχεται να έχει λάθος προσλαμβάνουσες. Και είναι πολύ δύσκολο, ξέρεις, να αλλάξουμε μία σκέψη, αν έχει παγιωθεί για τα καλά μέσα μας.
Εννοείται πως έπεσα κι εγώ στην παγίδα αυτή. Ακόμα και κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, θυμάμαι να λέω αρκετές φορές «Μα…;» κάθε φορά που ο καθηγητής απομυθοποιούσε κάτι που νομίζαμε πως γνωρίζαμε. Αυτές οι σκέψεις με έκαναν να αναλογιστώ τι έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Και δεν ήταν καθόλου σκέψεις τύπου: «Δεν άξιζε το ένα, έκανες λάθος στο άλλο, απέτυχες στο παράλλο». Αντιθέτως, ήταν σκέψεις που με έκαναν να νιώσω ζεστασιά με τον εαυτό μου.
Δεν θα σου πω ότι όσο γράφω αυτήν την πρόταση έχω συγκινηθεί και τα βλέπω θολά, γιατί θα με πεις τρελή. Και είμαι! Προχωράμε. Τι έλεγα; Α, ναι. Έλεγα πως τελικά εκείνη η δημοσίευση που κυκλοφορούσε σε όλα τα fitness blogs και έλεγε: «Κάνε το πρώτο βήμα σήμερα και μετά από τρία χρόνια θα κοιτάξεις πίσω σου και θα ευγνωμονείς τον εαυτό σου». Ε, είναι αληθής. Και αξίζει. Και μετράει. Είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να σου χαρίσεις, γιατί αισθάνεσαι, νιώθεις, βιώνεις την εξέλιξή σου. Την αλλαγή σου.
Όλα περιστρέφονται γύρω από το mindset
Η αλλαγή έρχεται συνήθως πρώτα στο mindset και μετά στο σώμα. Συμβαίνει και το αντίθετο με τα πιο ατίθασα τυπάκια – δεν είναι κακό! Ίσως ήμουν κι εγώ από αυτά. Άλλες φορές πάλι νιώθω ότι ήμουν εκνευριστικά φύτουκλο.
Πάντως οφείλω να ομολογήσω πως ξεκίνησα θέλοντας να πατήσω κάτω την επιστήμη των μαθηματικών και να αποδείξω πως ενώ προσλαμβάνω περισσότερες θερμίδες από αυτές που «καίω», θα τα καταφέρω να μην πάρω λίπος. Και φυσικά έπαιρνα. Και φυσικά δεν ήμουν σε ηλικία που μπορούσα να πω: «Μπόι θα γίνει»!
Πολλά άλλαξαν μέσα από τα χρόνια στο σώμα, το μυαλό και τις συνήθειές μου, με την τελευταία χρονιά να αγγίζει την πρωτιά σε επίπεδο αλλαγής!
Άλλαξε ο προπονητικός μου στόχος για αρχή. Εκεί που ήθελα να έχω περισσότερο μυϊκό όγκο, τώρα επιδιώκω την ποικιλία στην άσκηση και την εκμάθηση περισσότερων skills, όπως είναι τα κατακόρυφα. Δε με χαλάει. Δεν μπορώ να δω το σώμα μου να αλλάζει και να μην το χαρώ! Και δεν γίνεται, γιατί απλά έχει καταφέρει να ξεκλειδώσει νέες δυνατότητες που πριν δεν είχε.
Έτσι, κάπως ξεκόλλησα από τον αυστηρό προπονητικό στόχο που είχα και αποδέχτηκα με χαρά το αποτέλεσμα. Μιλάω για αληθινή χαρά και αποδοχή, όχι για συμβιβασμό.
Η χαρά του… να μην αγχώνεσαι!
Έπειτα, μία από τις μεγαλύτερες χαρές που πήρα ήταν όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μετράω θερμίδες! Γενικά, γνωρίζω πάνω κάτω πόσες θερμίδες χρειάζεται το σώμα μου καθημερινά, οπότε μου είχε γίνει συνήθεια.
Όταν, όμως, το σταμάτησα ένιωσα πιο ανάλαφρη, χωρίς να έχω καταλάβει πιο πριν ότι τελικά με κούραζε. Απλά, τρώω πιο συνειδητά. Π.χ. φρούτο πριν την προπόνηση, ένα καλό μεταπροπονητικό γεύμα και από εκεί και πέρα ένα πρωινό και ένα βραδινό που θα αποφασίσω πλέον μέσα στην ημέρα τι θα είναι, χωρίς meal preparation 3 μέρες πριν κτλ. Πιστεύω πως αυτό ήρθε ως αποτέλεσμα των αμέτρητων συζητήσεων που είχα με τον εαυτό μου τα τελευταία χρόνια – το λες και πλύση εγκεφάλου! – με στόχο να τρώω καλά και ποιοτικά χωρίς υπερβολές και προσκολλήσεις.
Θα ήθελα να καταφέρω να μην αγχώνομαι και με την ημερήσια ποσότητα νερού και παγωτού (ναι, ΚΑΙ το χειμώνα παγωτό – καμία σωτηρία), αλλά αυτός ο στόχος πάει για το 2023!
Ένιωσα το σώμα μου πιο χαρούμενο. Είδα το μυαλό μου να αλλάζει και να προσεγγίζει οτιδήποτε νέο με πειθαρχία και υπομονή και όχι με υπέρμετρο ενθουσιασμό και εγωισμό. Πλέον, δίνω στο σώμα μου περισσότερο χρόνο. Και αυτό αποδίδει καλύτερα! Παιδιά, όσο αγχωνόμαστε να καταφέρουμε κάτι γρήγορα, τόσο πιο αργά πραγματοποιείται. Και αυτή τη χρυσή τομή τη βρήκα φέτος.
Πόσα χρόνια μετά; Αρκετά! Και ψάχνοντας. Πάντα αναζητώ νέες προκλήσεις, για να μαθαίνω περισσότερα πράγματα για εμένα. Και όσα περισσότερα μαθαίνω για μένα, τόσο πιο πολύ προσεγγίζω τα θέλω μου με σεβασμό και αγάπη.
Δεν είναι πάρα πολλές οι αλλαγές, αλλά έχουν τεράστια αξία
Πλησιάζοντας προς το τέλος του 2022, θα ήθελα να σου κάνω μία πρόταση. Επειδή – όσο και να θέλουμε – δεν χωράνε 80 καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη, γιατί δεν δοκιμάζεις να βάλεις λιγότερους στόχους την επόμενη χρόνια; Το “less is more” που λένε και στο χωριό μου έχει σπουδαία εφαρμογή στο fitness. Απέβαλε το φόβο του ενδεχόμενου λάθους. Κάνε αυτό που θες, έστω και με φόβο. Τόλμα το! Λάθη θα έρθουν ά-πει-ρα, δεν τα γλιτώνει κανείς μας.
Γι’ αυτό θα σου ευχηθώ ένα ευτυχισμένο νέο έτος με τόλμη, επιτυχίες, λάθη και ξανά επιτυχίες.