Στις 8 Μαρτίου γιορτάζουμε την ημέρα της γυναίκας, μια ημέρα με πλούσια ιστορία πίσω της και ιστορικές κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος υπέρ της ισότητας των φύλων.
Παρόλα αυτά, η έμφυλη βία συνεχίζει να υφίσταται και μάλιστα σε έντονο βαθμό. Αποτυπώνεται μέσω των δεκάδων γυναικοκτονιών και των δεκάδων χιλιάδων καταγγελιών κακοποίησης γυναικών κάθε χρόνο στην Ελλάδα.
Ένα ίχνος αισιοδοξίας σε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα είναι η άνθιση νέων κινημάτων όπως το #Metoo. Ένα κίνημα χάρη στο οποίο πολλές γυναίκες κατάφεραν να βρουν το κουράγιο να καταγγείλουν την κακοποίησή τους και να δημιουργήσουν μια αλυσίδα αλληλεγγύης για κάθε θύμα έμφυλης βίας. Πλέον οι γυναικοκτονίες δεν κρύβονται κάτω από το χαλί ως «έγκλημα πάθους ή αγάπης», αλλά αναγνωρίζονται από μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας ως έμφυλο έγκλημα, ενώ κινήματα και πολιτικά κόμματα ζητούν την θέσπιση του όρου «γυναικοκτονία» στον ποινικό κώδικα. Σε αυτή την αισιόδοξη προσπάθεια, όμως, έχει ανοίξει ένα νέο μέτωπο, η άτυπη ποινικοποίηση της στήριξης ενός άνδρα στο φεμινιστικό κίνημα. Και με τον μεταφορικό όρο της ποινικοποίησης, εννοούμε την κυριολεκτική δολοφονία χαρακτήρα με υβριστικούς σχολιασμούς και αβάσιμες εικασίες εις βάρος κάθε άνδρα που είναι φεμινιστής.
Είναι πλέον σύνηθες για τον μέσο άνδρα που υποστηρίζει ανοικτά τον φεμινισμό να στιγματίζεται κυρίως από άτομα του συντηρητικού χώρου
Μπορεί να χαρακτηριστεί είτε ως υποκριτής που παριστάνει τον φεμινιστή για να προσελκύσει ερωτικά κάποια γυναίκα, είτε επειδή αντιμετωπίζει αυτό το κίνημα ως εργαλείο ατομικής ανάδειξης – κυρίως στην πολιτική, είτε ακόμη χειρότερα του προδίδονται χυδαίοι, ομοφοβικοί χαρακτηρισμοί. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως τα άτομα που προχωρούν σε τέτοιους σχολιασμούς όχι μόνο αντιτίθενται στο φεμινιστικό κίνημα, αλλά επιπλέον διακατέχονται από σεξιστικές και μισογυνίστικες αντιλήψεις.
Η λασπολογία κατά της ιδεολογίας του φεμινισμού αποτελεί μια διαχρονική συμπεριφορά, από τη γέννησή του έως και σήμερα. Το φεμινιστικό κίνημα κατηγορείται από συντηρητικά και μισογυνίστικα μορφώματα, για επιδίωξη της επιβολής του γυναικείου φύλου, της μητριαρχίας και για τη γενικότερη αλλοίωση της υπάρχουσας κατάστασης – την οποία λαμβάνουν ως ορθή κανονικότητα.
Παράλληλα, δεν λείπουν αισχροί χαρακτηρισμοί όπως «φεμιναζί», «φεμιφασισμός» κ.α. Αυτού του είδους η τοξικότητα, συνεπώς, λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη διάσταση όταν αφορά το ανδρικό φύλο, με τους προαναφερθέντες σχολιασμούς σε όποιον άνδρα είναι φεμινιστής. Το ζήτημα είναι, όμως, ότι αυτού του είδους η λασπολογία έχει οδηγήσει σε μια τοξική πόλωση, όπου συγκρούονται ο αγώνας του αύριο για την ισότητα και την ελευθερία με το σήμερα της έμφυλης βίας και ανισότητας.
Χρειάζεται, λοιπόν, απέναντι στην ημιμάθεια και την λασπολογία να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους.
Η έννοια του φεμινισμού ορίζει την επιδίωξη της πλήρους ισότητας των φύλων για κάθε κοινωνικό τομέα χωρίς απολύτως καμία διάκριση
Ορίζει επιπρόσθετα την ελευθερία μιας γυναίκας να αποφασίζει αυτή για την ζωή της και αγωνίζεται συνολικά ως ιδέα για την προστασία του γυναικείου φύλου από την έμφυλη βία που γεννά η σημερινή πατριαρχικά δομημένη κοινωνία.
Με απλούστερα λόγια φεμινιστής, φεμινίστρια , φεμινιστ@ στο 2023 είναι το άτομο που πιστεύει στην ισότητα των φύλων, στην υποχρέωση του να έχουν όλα τα φύλα τα ίδια δικαιώματα στην παιδεία, στην εργασία, στην υγεία, στην προστασία, στην ελευθερία κ.α. Είναι το άτομο που πιστεύει ότι κάθε γυναίκα όπως και κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στο να αποφασίζει η ίδια για την ζωή και το σώμα της και όχι οι άλλοι για αυτή.
Είναι το άτομο που στηρίζει την εξάλειψη της έμφυλης βίας, δηλαδή την προστασία κάθε γυναίκας από την σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση και αγωνίζεται για την υποστήριξη κάθε θύματος της έμφυλης βίας, για την ευκαιρία στο θύμα για μια νέα αρχή.
Είναι, τέλος, το άτομο που πιστεύει ότι η θέσπιση του όρου «γυναικοκτονία» και η εδραίωση του στον πολιτικό και κοινωνικό διάλογο μπορεί να αποτελέσει ένα κρίσιμο βήμα στην μάχη της ισότητας των φύλων. Φεμινισμός δεν ορίζεται ως κάποια επιβολή που απλώς αντιστρέφει τον ρόλο του θύματος με τον θύτη αλλά σημαίνει κάτι το οποίο μπορεί να συμπυκνωθεί σε μόλις 2 λέξεις: Ισότητα και ελευθερία.
Ναι λοιπόν, ένας άνδρας μπορεί να είναι φεμινιστής! Γιατί οι αξίες της ισότητας και της ελευθερίας είναι πανανθρώπινες και αποτελούν πυλώνες του φεμινισμού και στην τελική, το επίδικό του. Όσοι λοιπόν θέλουν να ποινικοποιήσουν κάθε φεμινιστή άνδρα είτε λόγω ημιμάθειας, είτε λόγω σκοπιμότητας, ποινικοποιούν στο τέλος τον αγώνα για την ισότητα, την ελευθερία και την δικαιοσύνη και όχι κάποιο άτομο.
Είμαστε φεμινιστές, λοιπόν. Μπορεί στα μάτια των σεξιστών και των μισογύνηδων να είμαστε υποκριτές, «αδερφές» και συμφεροντολόγοι, αλλά στις πράξεις μας δίνουμε αγώνα μαζί με κάθε γυναίκα για ένα αύριο ισότητας, ασφάλειας, δικαιοσύνης και ελευθερίας, στο τέλος άλλωστε οι πράξεις και οι ιδέες μας μετράνε, όχι μόνο τα λόγια.