Τραγελαφικά είναι όλα όσα παρακολουθούμε τις τελευταίες ώρες, με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η χθεσινή βραδιά αναμενόταν να έχει καθαρά πολιτική χροιά, αφού οι κάλπες επρόκειτο να αναδείξουν τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες της χώρας. Εντούτοις, σε μία εποχή εμφανούς παρακμής των ανθρωπιστικών, κοινωνικών και ηθικών αξιών, είναι φυσικό επακόλουθο να καταγραφούν εικόνες «απείρου κάλλους» και στο χώρο της πολιτικής.
Κ. Μητσοτάκης: «Οι πολίτες επαναβεβαίωσαν την εμπιστοσύνη τους στη Νέα Δημοκρατία»
Ο α’ γύρος της ψηφοφορίας «έκλεισε» νικηφόρα για τη Νέα Δημοκρατία, κατακτώντας 7 από τις 13 έδρες. Η εξέλιξη αυτή συνοδεύτηκε από τις εξής δηλώσεις του Κ. Μητσοτάκη:
«Θέλω, κατ’ αρχάς, να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στους περιφερειάρχες και τους δημάρχους που κέρδισαν την εκλογή τους από την πρώτη Κυριακή. Ως προς το πολιτικό μήνυμα αυτής της κάλπης, οι πολίτες πιστεύω ότι επανεπιβεβαίωσαν την εμπιστοσύνη τους στη Νέα Δημοκρατία και στις επιλογές τις οποίες έκανε. Από την πρώτη στιγμή είχα πει ότι ειδικά στις εκλογές για τους 13 περιφερειάρχες θα προσδώσουμε ένα σαφές πολιτικό στίγμα. Και πράγματι, κατ’ ελάχιστον, επτά Περιφέρειες έχουν ήδη κριθεί υπέρ της Νέας Δημοκρατίας στον πρώτο γύρο. Από εκεί και πέρα, το γαλάζιο του χάρτη των εκλογών αυτών πρέπει να είναι ένα γαλάζιο της δημιουργίας, ένα γαλάζιο της συνεχόμενης μάχης με την καθημερινότητα».
Εδώ, αξίζει να σημειωθεί, ότι το ποσοστό αποχής στην Αττική ξεπέρασε το 50%. Συγκεκριμένα, στον Δήμο Αθηναίων από τους 89.764 εγγεγραμμένους ψήφισαν 27.866 – και η συμμετοχή αγγίζει το 31,04% με την ενσωμάτωση στο 19,96% Ωστόσο, έπειτα από τις αποκαρδιωτικές εικόνες που είδαν το φως της δημοσιότητας σε Έβρο, Ρόδο, Βόλο και Θεσσαλία, καθώς κι μετά τις συνεχείς αρνήσεις της κυβέρνησης για μείωση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης στις πληγείσες περιοχές – όπου βρίσκει πρόσφορο έδαφος η μαύρη αγορά – ακόμη και με τα ποσοστά της αποχής στα ύψη, το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα χρειάζεται να γίνει αντικείμενο στοχασμού.
Το ίδιο ισχύει και για τον βαρύγδουπο όρο της «εμπιστοσύνης».
Για το σώμα μας “είμαστε ό,τι τρώμε”. Για την κοινωνία “είμαστε ό,τι ψηφίζουμε”
— Σατανόγρια (@old_lady1908) October 9, 2023
Πνιγμένοι, καμμένοι και λοιποί καλό κατευόδιο #Μπεος #Μητσοτακης #Κασσελλακης #εκλογες #εκλογες2023
Ο Αχιλλέας Μπέος συσσωρεύει όλα τα κατάλοιπα από τις προηγούμενες που πρέπει, πάση θυσία, να αποτινάξουμε
Ως επανεκλεγμένος δήμαρχος στην πόλη του Βόλου, ο Αχιλλέας Μπέος ισχυρίστηκε αρχικά ότι: «Εγώ ως άνθρωπος είμαι αυτός που ξέρετε. Μιλώ τη γλώσσα της αλήθειας, λέω τα πράγματα όπως είναι, σας κοιτώ στα μάτια δεν έχω μάθει να φοβάμαι και αντιμετωπίζω όλα τα προβλήματα σε κάθε σπιτικό, σε κάθε άνθρωπο. Εκφράζομαι ελεύθερα, όπως το λέει και το σύνταγμά μας».
«Δεν είμαι ούτε πολιτικός, ούτε γιατρός, είμαι ένας από εσάς. Ούτε έχω κάποιο πτυχίο κορνιζαρισμένο. Τα τελευταία 40 χρόνια – να μην πω παραπάνω – ποιοι κυβέρνησαν την Ελλάδα, γιατροί και δικηγόροι, αυτοί δεν χρεοκόπησαν την πατρίδα μας, αυτοί δεν χρεοκόπησαν τον ελληνικό λαό; Και έχεις κάποιες εκπομπές και κάποιους δημοσιογράφους που αντί να σταθούν στην ουσία κάθονται και ασχολούνται – για να τρελαίνεστε – με τον Κασσελάκη», συμπλήρωσε.
Τέλος, κατέληξε στο εξής: «Για τρέλα μιλάμε, ο οποίος είπε ότι εγώ λέει ότι δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ στα κορίτσια, θα ήθελα να υιοθετήσω δύο αγόρια. Δηλαδή. τι θες να πεις εσύ με τα κανάλια που σε προβάλουν; Ότι εμείς οι υπόλοιποι Έλληνες θα υιοθετούμε παιδιά να παράγουμε π@@δες».
Κι όμως, εν έτει 2023, στην εποχή που καταβάλλεται υπεράνθρωπη προσπάθεια υπέρ της ισότητας, της χειραφέτησης και του κατακερματισμού κάθε στερεοτυπικής αντίληψης, κάθε προκατάληψης και κάθε ρατσιστικού καταλοίπου, ακούστηκαν οι παραπάνω λέξεις στο δημόσιο διάλογο. Από τα χείλη, μάλιστα, ενός επανεκλεγμένου δημάρχου. Τόσο η Σία Κοσιώνη, όσο και η Ράνια Τζίμα έσπευσαν να καταδικάσουν την εν λόγω θέση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το δηλητήριο του μίσους απέναντι στη διαφορετικότητα δεν εμπότισε την κοινωνία μας.
Δεν θα επαναλαμβάνονται ες αεί όσα θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα και αυτονόητα. Αντ’ αυτού, κάθε μεσαιωνική αντίληψη θα καταδικάζεται πάραυτα. Ασχέτως με το πολιτικό ή μη έργο που καλείται να επιτελέσει κάποιος έπειτα από την εκλογή του, η ηθική, η αλληλεγγύη, το αίσθημα της προσφοράς και της ευθύνης είναι τα δομικά συστατικά για έναν άξιο πολιτικό. Τα ρατσιστικά παραληρήματα απ’ όπου κι αν προέρχονται, καλό θα ήταν να παραμείνουν στα μελανά εκείνα κεφάλαια της ιστορίας, όταν έκαιγαν τις γυναίκες με κόκκινα μαλλιά επειδή τις θεωρούσαν μάγισσες.
Στον απόηχο όλων αυτών, παρενέβη ο Άρειος Πάγος, ζητώντας «να διερευνηθεί αν η ως άνω δήλωση του δημάρχου ήταν πρόσφορη να προκαλέσει διακρίσεις, μίσος και βία κατά ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, και συγκεκριμένα σε βάρος των ομοφυλόφιλων» καθώς και «να διερευνηθεί αν ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, επιθυμεί να υποβάλει έγκληση κατά του ως άνω Δημάρχου για εξύβριση με ρατσιστικά χαρακτηριστικά».
Ξύπνησε ο Εισαγγελέας και θα εξετάσει λέει ΑΝ τα λεγόμενα Μπέου υποκινούν μίσος κατά των ομοφυλόφιλων.
— phoinikakis (@phoinikakis) October 9, 2023
Δηλαδή μπορεί και να ΜΗΝ υποκινούν μίσος!?
Υποκινούν αγάπη και πεταλούδες ξερωγω.#μπεος #βολος #εκλογες
«Πράσινο φως» στην υποψηφιότητα Κασιδιάρη – από πότε είναι αυτή η εφημερίδα;
Κι όμως. Με δικαστική σφραγίδα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών επικυρώθηκε η υποψηφιότητα του καταδικασθέντος, Ηλία Κασιδιάρη, με τον συνδυασμό «Ελεύθεροι Αθηναίοι», σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες.
Οξύμωρο, παράλογο, παράδοξο και εξοργιστικό.
Ένας πολιτικός που καταδικάστηκε για διεύθυνση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, στο πλαίσιο της οποίας πραγματοποιήθηκαν βίαιες επιθέσεις, με έμφαση στους μετανάστες, τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και σε όσους «ενοχλούσαν» τα φασιστικά ιδεώδη, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Ο ίδιος άνθρωπος ακόμη και μετά την καταδικαστική απόφαση προσπαθεί διαρκώς να εισχωρήσει εκ νέου στον στίβο της πολιτικής, καταφεύγοντας μέχρι και σε αθέμιτα μέσα ή σε προβληματικές συμπράξεις για να το επιτύχει αυτό.
Άραγε, σε μία χώρα της Βόρειας Ευρώπης θα μπορούσε ένας τέτοιος άνθρωπος να διεκδικήσει σθεναρά μια θέση στην εξουσία;
Διότι, από ‘κει ξεκινούν όλα.
Ναύπλιο: Προηγείται ο δήμαρχος που άφηνε σκουπίδια και περιττώματα ζώων στο σπίτι αντιπάλου του
Και το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται.
Δυστυχώς, δεν πρόκειται ούτε για παραφιλολογία, ούτε για φημολογία. Συγκεκριμένα, ο Δ. Κωστούρος, νυν δήμαρχος του Ναυπλίου, είχε παραδεχθεί με ανάρτησή του το περιστατικό κατά του υποψήφιου δημάρχου και προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Ναυπλίου, Δημήτρη Ορφανού.
«Το τελευταίο αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα βρέθηκα αντιμέτωπος με ύβρεις και συκοφαντίες που δεν αφορούσαν το τεράστιο έργο που έχουμε επιτελέσει στο δήμο Ναυπλιέων τα τελευταία χρόνια, αλλά αφορούσαν εμένα προσωπικά, την τιμή μου και την υπόληψή μου». Δεν απάντησα, δεν σχολίασα δημόσια και δεν απευθύνθηκα στη δικαιοσύνη, όπως πιθανόν θα έπρεπε για τους επαγγελματίες υβριστές που διακινούν καθημερινά σκουπίδια δίχως να τους νοιάζουν οι επιπτώσεις».
«Δυστυχώς, όμως, όλη αυτή η τοξική κατάσταση κάποια στιγμή ανθρώπινα με επηρέασε αρνητικά και με οδήγησε σε μία λανθασμένη ανταποδοτική πράξη με συμβολικό χαρακτήρα, να τοποθετήσω απορρίμματα στην πόρτα εξοχικής κατοικίας ιδιοκτησίας του κυρίου Ορφανού. Ήταν λάθος πράξη, εκδήλωση θυμού και αγανάκτησης. Προχωρώ μπροστά, με τα λάθη και τις παραλείψεις μου, τώρα ακόμα πιο δυνατά», έγραφε στην ανάρτησή του».
Κι αυτά τώρα είναι τα λεγόμενα – ή καλύτερα – τα γραπτά ενός δημάρχου.
Καλά πήγε και αυτό.
Απλό, ο ελληνικος λαος ψηφιζει απο την 1η Κυριακη να εχει εναν δημαρχο που πεταει σκαρα στον αντιπαλο του (#Ναυπλιο), ενα δημαρχο που χτυπαει, βριζει και δεν κανει τιποτα παρα να καλλωπιζει σκατα (#Μπεος).#εκλογες #Βολος
— • I-Xasou • (@XrhstosVas) October 9, 2023
Αυτοδιοικητικές εκλογές, βγαλμένες από τα κόμικς του Αρκά
Από τη μία πλευρά, επικρατεί ένα σοκ κι ένα μούδιασμα όταν παρακολουθούμε τα προαναφερθέντα περιστατικά σε πραγματικό χρόνο. Μοιάζει σαν να ζούμε σ’ ένα παράλληλο σύμπαν, όπου υπάρχει μια σύγχυση ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο, στην ευθύνη και την ανευθυνότητα, στην ταπεινότητα και την αλαζονεία.
Άραγε, γιατί έχει πάει τόσο λάθος όλο αυτό; Είναι λόγω της αποχής; Ευνοούνται, δηλαδή, οι ισχυροί που ψηφίζονται κατά παράδοση, απερίσκεπτα; Δεν έχουμε άξιους ανθρώπους στη χώρα μας, ώστε να τοποθετηθούν σε εκλογικές περιφέρειες και να μεριμνήσουν για την ευημερία των κατοίκων, μεταλαμπαδεύοντας παράλληλα σύγχρονα μηνύματα; Μήπως οι άξιοι αρνούνται να ασχοληθούν με τα κοινά, ακριβώς επειδή δεν θέλουν να μπλεχτούν σ’ ένα σύστημα βαθύτατα διεφθαρμένο;