Στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή. Νομίζει πως τυφλός είναι όλος ο υπόλοιπος κόσμος.
O Ζακ Κωστόπουλος, μέλος και ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ+ και οροθετικής κοινότητας, αρθρογράφος και εμβληματική drag queen με το όνομα Zackie Oh, δολοφονήθηκε βίαια στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, στην οδό Γλάδστωνος στην Ομόνοια. Σχεδόν 4 χρόνια μετα τη δολοφονία του, η δικαιοσύνη αμαυρώνει την μνήμη του.
Η ιστορία
Την μέρα εκείνη, ο Ζακ μπήκε σ’ ένα κατάστημα ζητώντας βοήθεια λόγω φασαριών που γινόντουσαν στον δρόμο. Αισθανόταν πως ήταν σε κίνδυνο καθώς βρισκόταν σε κατάσταση κρίσης πανικού. Προσπαθώντας να βγει από το κατάστημα, συνειδητοποίησε ότι κατά λάθος κλειδώθηκε μέσα, λόγω της αυτόματης ασφάλειας του μηχανισμού της πόρτας. Στην προσπάθεια του να ξεφύγει, έσπασε την τζαμαρία του καταστήματος χρησιμοπoιώντας έναν πυροσβεστήρα. Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, μαζί με έναν ακόμη φίλο του, άρχισαν να τον κλωτσούν στο κεφάλι, ενώ ήταν ήδη στο πάτωμα, επειδή τον θεώρησαν απειλή.
Βρέθηκε αιμόφυρτος να δέχεται χτυπήματα από 2 άτομα, μέχρι που ήρθε η αστυνομία όπου και αποφάσισαν να συμμετέχουν όλοι στον ξυλοδαρμό για τον ίδιο λόγο, μέχρι την στιγμή που κατέφθασε το ασθενοφόρο μέσα στο όποιο άφησε και την τελευταία του αναπνοή.
Συκοφαντίες και ψευδείς κατηγορίες
Από την πρώτη στιγμή η θέση της αστυνομίας και του καταστηματάρχη ήταν πως προσπάθησε κλέψει το κοσμηματοπωλείο. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι κατά τον ποινικό κώδικα (αρ.380ΠΚ) ληστεία υφίσταται όταν «κάποιος με σωματική βία εναντίον προσώπου ή με απειλές, ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής, αφαιρεί από άλλον ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό αντικείμενο ή τον εξαναγκάζει να του το παραδώσει για να το ιδιοποιηθεί παράνομα». Ο Ζακ ήταν μόνος του μέσα στο μαγαζί και δεν ήταν δυνατόν να απειλήσει κάποιον προκειμένου να τον ληστέψει. Όσον αφορά την κλοπή, δεν βρέθηκε τίποτα κλεμμένο πάνω του και δεν υπήρχε κανένα αποτύπωμα του σε συρτάρια ή στην ταμειακή μηχανή του καταστήματος.
EUROKINISSI
Στην κατάθεσή του, ο πρώτος αστυνομικός που βρέθηκε στο σημείο αναφέρει: «Μόνο η βιτρίνα μου φάνηκε αναστατωμένη. Δεν είδα άλλα σημάδια ληστείας. Ο συγκεκριμένος δεν είχε τίποτα πάνω του εκτός από ένα κινητό και έναν αναπτήρα. Δεν είδα κανένα ανοικτό συρτάρι».
Για το μαχαίρι, δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη ότι ο Ζακ το κρατούσε. Εντούτοις, η ελληνική αστυνομία υποστήριξε ότι βρέθηκαν αποτυπώματα του πάνω. Σύμφωνα, όμως, με την έκθεση της διεύθυνσης εγκληματολογικών ερευνών της αστυνομίας, το DNA που βρέθηκε ήταν αίματα του Ζακ και όχι αποτυπώματα του.
Είναι προφανές εξάλλου, στο πρώτο βίντεο που κυκλοφόρησε, πως είναι αδύνατον να μπορεί να κρατά μαχαίρι και πυροσβεστήρα μαζί – ενώ στο βίντεο που δείχνει τον ξυλοδαρμό του, δεν διακρίνεται πουθενά το μαχαίρι. Αυτό, βέβαια, δεν εμπόδισε τους δημοσιογράφους να πουν ψέματα για το περιστατικό. Τελευταίο ψέμα ήταν η κατηγορία πως ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών αποκαλώντας τον «πρεζάκι». Τα ΜΜΕ ανεξέλεγχτα προωθούσαν το φανταστικό σενάριο του τοξικομανή Ζακ. Σύμφωνα με την εργαστηριακή έκθεση της τοξικολογικής εξέτασης του θύματος, δεν ανιχνεύτηκε καμία απολύτως ναρκωτική ουσία στον οργανισμό του. Το σενάριο του χρήστη ναρκωτικών αποτελεί το επιχείρημα πολλών για το «Πώς κάνετε έτσι για ένα πρεζάκι;».
Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι ακόμη και ΑΝ ο Ζάκ ήταν χρήστης ουσιών, ο ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου δεν θα δικαιολογείτο και οι δολοφόνοι του θα έπρεπε και πάλι να βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Η δικαιοσύνη δεν είναι και δεν θα έπρεπε να είναι επιλεκτική μπροστά σε ΚΑΝΕΝΑ άνθρωπο. Τόσο τα ΜΜΕ όσο και πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονταν η αιτία θανάτου του δεν ήταν ο ξυλοδαρμός αλλά η χρήση ναρκωτικά, ανακοπή καρδιάς από κρίσεις πανικού, αυτοτραυματισμούς του κ.α. Σύμφωνα όμως με το πόρισμα των ιατροδικαστών, ο θάνατος του Ζακ επήλθε από ισχαιμικό επεισόδιο οφειλόμενο στα πολλαπλά τραύματα. Υπήρχαν ειδοσιογραφικά μέσα τα οποία ακόμα και όταν επικοινωνούσαν με τους ιατροδικαστές κατα τη διάρκεια των ειδήσεων αμφισβητούσαν τα πορίσματα τους και δεν τους άφηναν να εξηγήσουν την ιατρική τους έρευνα.
H αστυνομική βία και πάλι στο απυρόβλητο – Δικαιοσύνη για το Ζακ
Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας που ακόμη κάνει λόγο για το ληστή-πρεζάκι, που απειλούσε κόσμο με το μαχαίρι. Παρ’ όλες τις αποκαλύψεις, και παρά την διεξαγωγή των ερευνών, κάποιοι απλά δεν δέχονται την αλήθεια. Την αλήθεια οτι τον Ζακ Κωστόπουλο τον σκότωσαν αφεντικά και αστυνομικοί, μέρα μεσημέρι, μπροστά στα μάτια του κόσμου.
Και αυτό που μας ταράζει και μας εξοργίζει είναι η ωμή φονική βία από πολίτες και αστυνομικούς, όπως και η συστημική συγκάλυψη από την αστυνομία και τα ΜΜΕ. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και το ανεξήγητο μίσος που εκφράζεται προς το πρόσωπο του Ζακ – λόγω ομοφοβίας και εμετικής συντηρητικότητας που είναι ριζωμένη τόσο στα μέλη της κοινωνίας όσο και στους θεσμούς της – είναι τα βαθιά αίτια του θυμού μας. Μας εξοργίζει η αντιμετώπιση της πολιτείας – που αδιαφορεί και κάνει πλάτες στους θύτες.
EUROKINISSI
Σχεδόν 4 χρόνια μετά, η δικαιοσύνη μας απογοητεύει και πάλι. Αθώωση των αστυνομικών που τον κλωτσούσαν, και ποινή κάθειρξης 10 ετών για τον μεσίτη και τον κοσμηματοπώλη. Είναι αδιανόητο πως παρά τις αποκαλύψεις και τα στοιχεία που υπάρχουν δεν απονεμήθηκε δικαιοσύνη. Η αυθαιρεσία και η βία, τόσο των αστυνομικών που αθωώθηκαν όσο και των δύο πολιτών, αποτελόυν πλήγμα για την δικαιοσύνη και την δημοκρατία. Με αυτή την απόφαση, ο Ζακ δολοφονείτε ξανά. Ο αφανισμός ανθρώπων με αυτό τον τρόπο, η κατηγοριοποίηση του θύματος και η ατιμωρησία των θυτών, αποτελούν περιπτώσεις που συνθέτουν την Ελλάδα σήμερα. Έτσι, κανονικοποιούνται τα εγκλήματα, έτσι διαμορφώνονται αντιλήψεις και νοοτροπίες που δικαιολογούν παραβατικές κακοποιητικές πράξεις και συμπεριφορές.
Αυτή η δίκη ήταν μια ευκαιρία να καταδικαστεί ολοκληρωτικά η κατάχρηση εξουσία της αστυνομίας αλλά και η αδικαιολόγητη βία της σε όλες τις καταστάσεις. Αντ’ αυτού, δόθηκε άσυλο. Γιατί αν η δικαιοσύνη δεν άφηνε διαχρονικά ατιμώρητη την αστυνομική βία, μπορεί ο Ζακ να ζούσε ακόμη. Ο Ζακ δεν θα ξεχαστεί. Θα γίνει σύμβολο για μια κοινωνία ελεύθερη. Για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης – δίχως βαρβαρότητα και ανοχή σε αυτή.
Οργή. Οργή και θλίψη η Ζάκι θα μας λείψει.