Το Καλοκαιράκι πλησιάζει. Ξεσάλωσες στα Πασχαλινά τραπέζια, ήπιες το κρασί, έφαγες το τσουρέκι και κάτι τελευταία μπισκοτοπατατάκια που είχαν ξεμείνει στο ντουλάπι.

“Έπρεπε” να το κάνεις, γιατί από Δευτέρα ξεκινά η ΔΙΑΙΤΑ. Θα κόψεις τα γλυκά, τους υδατάνθρακες, τα λιπαρά, θα ξεχάσεις οτιδήποτε απαγορευμένο. Αυτή τη φορά το εγχείρημα θα πετύχει! Κανένας περιορισμός δεν έχει σημασία στον βωμό της ευτυχιας. “No pain no gain”, έτσι δε λένε; 

Τι είναι το Last Supper Syndrome;

Το Last Supper Syndrome εξηγεί την υπερκατανάλωση φαγητού που συμβαίνει μια ή μερικές ημέρες πριν την έναρξη κάποιου περιοριστικού διατροφικού πλάνου. 

Αν ετοιμάζεσαι για δίαιτα, η γνώση ότι συγκεκριμένες τροφές, τρόποι μαγειρέματος και δραστηριότητες θα είναι off limits σε ωθεί να ικανοποιήσεις μια τελευταία φορά την επιθυμία σου να απολαύσεις όλα όσα στο μέλλον θα σου λείψουν, “σαν να μην υπάρχει αύριο”, γιατί στο μυαλό σου όντως δεν υπάρχει αύριο. 

Αυτο το “τελευταίο δείπνο” περιλαμβάνει όλες τις αγαπημένες σου απαγορευμένες τροφές που, ω θεοί, είναι τόσο απολαυστικές,  μαζί με κάποιες άλλες που απλά έτυχε να βρίσκονται κοντά. Ξεκινά γεννώντας απόλαυση αλλά σταδιακά φέρνει δυσφορία και συχνά αίσθημα ενοχών. 

Βέβαια, τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία γιατι ειναι η τελευταία φορά. Από αύριο γυρίζεις σελίδα, οπότε τι ψυχή έχει μια τελευταία “γουρουνιά”; 

Μεταξύ μας; 

Δεν θα ειναι η τελευταία. 

Ξημέρωσε Δευτέρα!

Το σώμα σου είναι ο ναός σου! Αγοράζεις όλη τη λαϊκή, ξεκινάς την ημέρα με smoothie, αλλάζεις διαδρομή για τη δουλειά, ωστε να μην διασταυρώνεσαι με τα μαγαζιά “πειρασμούς” και πληρώνεις συνδρομή στο γυμναστήριο.

Αρχικά, όλα πάνε καλά! Τα καταφέρνεις. Έχεις πειθαρχία. Χάνεις βάρος. Βέβαια δεν έχεις αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι. Ακόμα έχεις ομάδες τροφών στη μαύρη λίστα και η κατανάλωση φαγητού συνεχίζει να είναι για σένα coping mechanism για το άγχος, τη βαρεμάρα, τη θλίψη, τη μοναξιά, την επιβράβευση. Αργά ή γρήγορα, βρίσκεσαι στα δύσκολα και υποκύπτεις στη γοητεία μιας απαγορευμένης, “κακής” τροφής. Ο δρόμος από εδώ και πέρα είναι κατηφορικός. 

Η έκρηξη ντοπαμίνης είναι εθιστική. Νιώθεις τόση νοστιμιά που δεν μπορείς να σταματήσεις. Ταυτόχρονα, αισθάνεσαι απογοήτευση που δεν κατάφερες να κρατήσεις την υπόσχεση στον εαυτό σου.  Σαν σειρήνα η κατάσταση σε παρασύρει να συνεχίσεις να τρως. Άλλωστε, ήδη απέτυχες. Δεν θα αποτύχεις περισσότερο αν φας ένα ακόμα κομμάτι γλυκό, αν πάρεις και εκείνο το λαχταριστό burger με τις τηγανητές πατάτες που σου είχε λείψει, αν τσιμπολογήσεις και εκείνα τα μπισκότα που λιμπίστηκες τις προάλλες. 

Άλλωστε αυτή είναι η τελευταία φορά που ικανοποιείς αυτήν την παρόρμηση. 

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ.

Καταλαβαίνεις που το πάω, έτσι;

Πώς να σπάσεις τον φαύλο κύκλο

Η στέρηση οδηγεί στην υπερφαγία και τη συνέχιση του φαύλου κύκλου. Η πειθαρχία έχει ημερομηνία λήξης και το τελευταίο δείπνο δεν είναι ποτέ στ’ αλήθεια το τελευταίο. Το LSS είναι σύμπτωμα μιας διαραγμένης σχέσης με το φαγητό και ο μόνος τρόπος να απαλλαχθείς από αυτό είναι να προσεγγίσεις διαφορετικά τη διατροφή σου. 

  • Η βιβλιογραφία φανερώνει πως άτομα με υψηλό αυτοπεριορισμό έχουν υπερ-απόκριση στα κέντρα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ανταμοιβή όταν τρώνε, γεγονός που αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο υπερφαγίας. Αφαίρεσε το αρνητικό στίγμα από τις τροφές. Αν πεινάς, φάε και μάλιστα διάλεξε κάτι που σου αρέσει! Σκέψου, επισης, ότι όλες οι τροφές που αγαπάς θα είναι εκεί και αύριο. 
  • Ξεφορτώσου τη νοοτροπία που σου λέει ότι για να χάσεις βάρος πρέπει να “πονέσεις”. Το φαγητό είναι εκεί για να ικανοποιεί την πείνα σου, με τρόπο απολαυστικό και δημιουργικό. 
  • Εκπαίδευσε τον εαυτό σου να ακούει τα σήματα που δίνει το σώμα. Μην υποτιμάς τους ρυθμιστικούς μηχανισμούς της πείνας και του κορεσμού, καθώς αυτοί θέλουν να σε διατηρούν σε ένα υγιές για το σώμα σου βάρος. 
  • Οι τύψεις σαμποτάρουν την απόλαυση, γι’ αυτό δεσμεύσου να τις πετάξεις μακριά από το τραπέζι σου. 
  • Ζήτα βοήθεια από κάποιον ειδικό, ωστε να υιοθετήσεις μια ισορροπημένη διατροφή χωρίς στερήσεις, να βελτιώσεις τη σχέση σου με το φαγητό και να μάθεις να αναγνωρίζεις τη σωματική από τη συναισθηματική πείνα. 

Κλείνοντας, σκέψου την φροντίδα της διατροφής όχι σαν κάτι στο οποίο μπαινοβγαίνεις, αλλά σαν μια lifetime δέσμευση που, με τα πάνω και τα κάτω της, θα σου προσφέρει καλύτερη σωματική αλλά και ψυχική υγεία. Ένα πλούσιο γεύμα μια στο τόσο δεν φέρνει την καταστροφή αλλά αντιθέτως: Ισορροπία.

Γράφει η Έρικα Νταουτίδου, Msc (Κλινική Διατροφολόγος / Διαιτολόγος)

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
0
Σοκαρίστηκα