Στις 2 Ιουνίου του 1975, περίπου 100 εργάτριες στο σεξ κατέλαβαν την εκκλησία Saint-Nizier στη Λυών της Γαλλίας, για να εκφράσουν την οργή τους ως προς τις συνθήκες διαβίωσής τους, την εις βάρος τους αστυνομική βία και την απροθυμία της γαλλικής κυβέρνησης να δώσει λύσεις στα προβλήματά τους.
Στην προσπάθειά τους να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, κρέμασαν ένα πανό από το καμπαναριό της εκκλησίας που έγραφε: «Τα παιδιά μας δεν θέλουν οι μητέρες τους να πάνε φυλακή».
Κι έτσι, ξεκίνησε μία εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης, προκειμένου να γίνουν γνωστά στον κόσμο τα αιτήματά τους. Η δράση τους έγινε πρωτοσέλιδο σε εθνικές και διεθνείς ειδήσεις, ενώ παράλληλα ξεκίνησαν απεργία, στην οποία συμμετείχαν εργαζόμενοι στο σεξ από όλη τη Γαλλία.
Η κατάληψη της εκκλησίας κράτησε 8 ημέρες, κατά τις οποίες τραγουδούσαν πολιτικά τραγούδια και φώναζαν συνθήματα για καλύτερες συνθήκες εργασίας και αποστιγματοποιήση της σεξεργασίας.
Σύντομα, η αστυνομία επενέβη και διέλυσε την κατάληψη, αλλά οι πράξεις τους δεν πέρασαν απαρατήρητες. Αντιθέτως,αποτέλεσαν την αφορμή για τη διεθνοποίηση του κινήματός τους και την καθιέρωση της 2ας Ιουνίου ως Διεθνούς Ημέρας για τους Εργαζομένους στο Σεξ (International Sex Workers Day).
Ποιες είναι οι βασικές διεκδικήσεις των εργαζομένων στο σεξ;
Σήμερα, οι εργαζόμενοι στο σεξ συνεχίζουν να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και να επιθυμούν μία αξιοπρεπή ζωή. Μία από τις πιο βασικές διεκδικήσεις τους, όπως και τότε, έτσι και σήμερα, είναι η αποποινικοποίηση της σεξουαλικής εργασίας.
Πολλοί εργαζόμενοι στο σεξ επιδιώκουν την άρση των νόμων που ποινικοποιούν το επάγγελμά τους. Υποστηρίζουν ότι η αποποινικοποίηση μπορεί να συμβάλει στη μείωση της βίας, της εκμετάλλευσης και των διακρίσεων, διασφαλίζοντας παράλληλα την πρόσβαση σε νομική προστασία και υπηρεσίες υποστήριξης.
Η σεξεργασία είναι εργασία και γι’ αυτό οι εργαζόμενοι δικαιούνται να έχουν τα αντίστοιχα εργατικά δικαιώματα. Σωματεία και οργανώσεις που διεκδικούν αυτά τα δικαιώματαγια τα άτομα που εργάζονται στο σεξ, θέτουν τις βάσεις ώστε η εργασία τους να αναγνωρίζεται ως νόμιμη και ζητούν να έχουν πρόσβαση στα ίδια δικαιώματα με τους άλλους εργαζόμενους.
Αυτό περιλαμβάνει δίκαιες συνθήκες εργασίας, το δικαίωμα δημιουργίας συνδικάτων ή ενώσεων και την προστασία από την εκμετάλλευση και την κατάχρηση που, πολλές φορές, παρατηρείται σε χώρους εργασίας.
Σεξεργασία και στίγμα
Είναι γεγονός ότι υπάρχει ακόμα μεγάλο στίγμα για τη σεξεργασία. Και παρόλο που όλοι οι ενήλικες γνωρίζουν ότι υπάρχει, πολλοί την αγνοούν ή την αντιμετωπίζουν με ντροπή – ίσως και με μίσος – απέναντι στα άτομα που επιλέγουν να εργαστούν στο σεξ.
Ειδικά αν μιλάμε για την ελληνική κοινωνία, η οποία είναι βαθιά συντηρητική, δεν μπορώ παρά να φανταστώ ότι υπάρχουν αρκετά εμπόδια και φωνές που θέλουν να υπονομεύσουν τις διεκδικήσεις αυτές.
Θα ακούσεις έναν πατέρα να δηλώνει περήφανα ότι: «Θα κάνει άντρα» το γιο του, πηγαίνοντας τον να γνωρίσει το σεξ με μια σεξεργάτρια, αλλά αν μιλήσουμε για τα δικαιώματα της γυναίκας αυτής, τις συνθήκες εργασίας της και την ασφάλειά της, τότε ο ίδιος πατέρας το πιο πιθανό είναι να γυρίσει το βλέμμα με αποστροφή και να προσποιηθεί ότι δεν ξέρει καν για ποιο πράγμα μιλάμε.
Θα ακούσεις μια παρέα φίλων, να συζητάει για τις αγαπημένες της porn stars, αλλά δεν θα μπει κανείς στη διαδικασία να ψάξει αν οι εργαζόμενοι στην πορνογραφία αμείβονται δίκαια. Ούτε αν οι ταινίες που παρακολουθεί είναι ηθικές και αν όλοι όσοι συμμετέχουν, απολαμβάνουν τις κατάλληλες συνθήκες εργασίας και ένα περιβάλλον υποστήριξης.
Οι εργαζόμενοι στο σεξ μάχονται κατά του στίγματος και των διακρίσεων που βασίζονται στο επάγγελμά τους, το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προσπαθώντας να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη.
Όπως κάθε άνθρωπος, είναι λογικό να επιδιώκουν ίση μεταχείριση βάσει του νόμου και της κοινωνίας, αμφισβητώντας τα στερεότυπα και το στίγμα που συνδέονται με τη σεξουαλική εργασία.
Σεξεργασία και πρόσβαση στην υγεία και την δικαιοσύνη
Είναι αλήθεια ότι το στίγμα συνοδεύει τα άτομα που εργάζονται στο σεξ, σε όλους τους τομείς της ζωής τους, ακόμα και σε αυτούς που έχουν να κάνουν με την υγεία.
Επομένως, ένα ακόμα αίτημα του κινήματος για τα δικαιώματα των εργαζομένων στο σεξ, είναι το δικαίωμα της πρόσβασης στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, χωρίς διακρίσεις.
Φυσικά, δεν είναι μόνο η υγειονομική περίθαλψη. Τα άτομα αυτά συχνά βρίσκονται αντιμέτωπα με περιστατικά παρενόχλησης και βίας. Οπότε, ένα πολύ εύλογο αίτημα προς την πολιτεία είναι να τα προστατέψει, με μέτρα για τη διασφάλιση της ασφάλειάς τους και την καταπολέμηση του στίγματος και της βίας.
Τώρα θέλω να φανταστείτε, μια σεξεργάτρια να πέφτει θύμα βιασμού και να θέλει να πάει η υπόθεσή της στο δικαστήριο, για να διεκδικήσει το δίκιο της.
Πώς πιστεύετε ότι θα αντιμετώπιζαν τη γυναίκα αυτή; Στίγμα, διακρίσεις, υποθέσεις για τη ζωή της, αναφορές στην ηθική της. Αυτά – μεταξύ άλλων – θα τη συνόδευαν σε όλη την διαδικασία, από το αστυνομικό τμήμα για την κατάθεσή της, μέχρι τη νομική εκπροσώπησή της.
Επομένως, ακόμα και απέναντι στην δικαιοσύνη, το επάγγελμα παίζει σημαντικό ρόλο. Καταλαβαίνουμε έτσι, πόσο σημαντικό είναι το αίτημα για πρόσβαση στη δικαιοσύνη και τη νομική προσφυγή όταν παραβιάζονται τα δικαιώματά τους.
Οι διεκδικήσεις των εργαζομένων στο σεξ είναι πολυποίκιλες και προς πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις. Γι’ αυτό, είναι σημαντική μία μέρα όπως αυτή.
Για να μας υπενθυμίζει ότι τα άτομα που εργάζονται στο σεξ, υπάρχουν, είναι ορατά και διεκδικούν το δικαίωμά τους να λαμβάνουν αποφάσεις για το σώμα τους, τις συνθήκες εργασίας τους, την ίση πρόσβαση στην υγεία και τη δικαιοσύνη, χωρίς διακρίσεις.