Όπου τίθεται σε κίνδυνο η ανθρώπινη ζωή, δε χωρούν πολιτικά παιχνίδια

«Οι φωτιές δεν έχουν κομματικό χρώμα», είπε αρχικά ο Κ. Μητσοτάκης – κάτι πολύ ορθό, το οποίο χρειάζεται να το έχουμε κατά νου για κάθε επιμέρους παρεμφερή κατάσταση. Ανεξαρτήτως πολιτικών και κοινωνικών πεποιθήσεων, στις καταστροφές δεν επιτρέπεται να βγαίνουν στην επιφάνεια κομματικοί διαξιφισμοί, αλλά να συσπειρωνόμαστε ενάντια στον κοινό, πύρινο εχθρό.

Οι εξωγενείς παράγοντες των πύρινων μετώπων είναι λίγο-πολύ γνωστοί – Με τη διαχείριση, τι γίνεται;

«Η κλιματική κρίση είναι εδώ, ακόμη πιο απειλητική για όλους μας. Η απάντηση πρέπει να δοθεί από όλους. Οι πολίτες δεν περιμένουν κοινοβουλευτική κοκορομαχία, αλλά ωριμότητα, σοβαρότητα», συνέχισε. Θέλω να εκφράσω τη συμπαράστασή μου σε όλους που δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται ακόμη από την πύρινη λαίλαπα και να βεβαιώσω ότι το κράτος θα ολοκληρώσει όλες τις διαδικασίες αποζημιώσεων και την αποκατάσταση των περιοχών».

Εντούτοις, το ότι ο κρατικός μηχανισμός βρέθηκε πλήρως απροετοίμαστος απέναντι στις διαρκώς αναπτυσσόμενες φωτιές και πυρκαγιές είναι γεγονός. Ο προσφερόμενος εξοπλισμός των πυροσβεστικών δυνάμεων είναι ανεπαρκής, ενώ δεν υπάρχει μέριμνα για τοποθέτηση πυροσβεστικών κρούνων ή πυροσβεστήρων ειδικά σε περιοχές αυξημένου κινδύνου.

Αν μη τι άλλο, η στρατιωτική θωράκιση της χώρας δεν εξασφαλίζει την απόλυτη ασφάλειά της, αφού δεν την προφυλάσσει από την εξαιρετικά δυσμενή κλιματική κρίση ή τους ενδεχόμενους εμπρησμούς. Ως εκ τούτου, η μέριμνα για περισσότερους εκπαιδευμένους πυροσβέστες, η παροχή περισσότερων Canadair και σύγχρονων πυροσβεστικών οχημάτων δεν είναι προαιρετική, αλλά επιτακτική. Και όλα όσα βιώνουμε τα τελευταία χρόνια δεν είναι παρά το απότοκο αυτής της μη μέριμνας από την πλευρά της κυβέρνησης.

Οι πύρινες τραγωδίες δεν προδίδουν την εικόνα ενός οργανωμένου κράτους

«Όλοι είμαστε πληγωμένοι, θα πρέπει να συμφωνήσουμε και σε μία παραδοχή: Οι κλιματικές απειλές βρίσκονται συχνά ένα βήμα μπροστά από την άμυνα του ανθρώπου. Δεν μπορεί αυτό να σημαίνει ότι η κινητοποίησή μας δεν πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Πρέπει κάθε χρόνο να κάνουμε περισσότερα. Στις ΗΠΑ κάηκε μια ολόκληρη πόλη στη Χαβάη χωρίς να προλάβουν οι αρχές να την εκκενώσουν, χωρίς να ξέρουμε καν πόσοι είναι οι νεκροί. Όλος ο ευρωπαϊκός νότος δοκιμάστηκε, στην Τενερίφη μια πυρκαγιά έκαψε το μισό νησί».

«Αυτό το καλοκαίρι ήταν το πιο θερμό που έχουμε ζήσει. Στον Έβρο, είχαμε ανέμους ασυνήθιστους. Είχαμε παραπάνω από 500 πυρκαγιές. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, είχαμε 7 φορές επίπεδο συναγερμού 5. Πέρυσι δεν είχαμε καμία. Πέρυσι ήταν εξαιρετικά καλή χρονιά, κάηκε το μισό από το μέσο όρο».

Μόνο που, οι υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες, όπως και η κλιματική κρίση, είναι γνωστές καταστάσεις που δεν αφορούν μόνο τη χώρα μας. Κι όμως, στον Έβρο, σύμφωνα με έγκυρα δεδομένα, σημειώθηκε η πιο καταστροφική πυρκαγιά των τελευταίων 20 χρόνων. Είναι κάτι παραπάνω από αδιαμφισβήτητο ότι χρειάζεται να γίνουν πολλά περισσότερα ως προς το ζήτημα των μέτρων προστασίας από τις φωτιές, δε χωρά αμφιβολία αυτό.

Από κει κι έπειτα, όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και δυστυχώς, το αποτέλεσμα με τα απόκοσμα, «σταχτένια» σκηνικά στον Έβρο και την Πάρνηθα επιβεβαιώνουν ότι, όσο καλά κι αν θεωρείται ότι προετοιμάστηκε ο κρατικός μηχανισμός, έδειξε ότι δε στάθηκε επαρκώς στο ύψος των περιστάσεων.

Αντιθέτως, εξέθεσε τους πολίτες και τις περιουσίες τους στις φλόγες.  

«Υπάρχουν φωτιές που κανείς δεν μπορεί να τις σταματήσει» – Άρα, να μην οχυρωθούμε;

«Συχνά, ακούμε αναλύσεις για το τι μπορούμε να κάνουμε, υπάρχουν όρια στο πόσο μπορεί να διαχειριστεί κανείς μια φωτιά στο πεδίο και υπάρχουν φωτιές που δεν μπορεί κανείς να τις σταματήσει. Το είδαμε ακόμη χειρότερα στη φωτιά του Έβρου, στην Αλεξανδρούπολη είχαμε το φαινόμενο του πυρονέφους της νύχτας, που είχαμε να το δούμε από την Καλιφόρνια το 2018. Αυτή η φωτιά, στον Έβρο, θα μελετάται χρόνια από τους επιστήμονες. Μέσα σε ελάχιστες ώρες ξεκίνησε και κατέκαψε φωτιά στο βόρειο μέρος. Σε πέντε ώρες κάηκε έκταση που στο παρελθόν είχε καεί στον Έβρο σε πέντε μέρες».

«Στη φωτιά της Πάρνηθας εντοπίστηκε σχεδόν αμέσως από αστυνομική δύναμη που βρισκόταν κοντά στο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής. Το ελικόπτερο έφτασε 5 με 6 λεπτά από την στιγμή που εντοπίστηκε. Ελικόπτερο που κουβαλούσε 8 τόνους νερού αλλά δεν ήταν αρκετό. Όταν η φωτιά καβάλησε την πλαγιά, πέρασε από την μια πλευρά της χαράδρας στην άλλη μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Αυτή ήταν η κατάσταση που διαχειρίζονταν οι πυροσβέστες μας. Το λέω γιατί συχνά ακούμε αναλύσεις για αντιπυρικές ζώνες κ.ά. Κοιτάξτε, υπάρχουν όρια. Υπάρχουν φωτιές που δεν αντιμετωπίζονται από αντιπυρικές ζώνες».

Εκτός από τις αντιπυρικές ζώνες, αν είχε δώσει το κράτος περισσότερα όπλα στη φαρέτρα πυροσβεστών και πολιτών, καθώς επίσης αν είχε λάβει τα μέτρα του για περισσότερους εκπαιδευμένους πυροσβέστες, άραγε θα ήταν ακριβώς ίδια η κατάληξη;

Για παράδειγμα, σ’ έναν ιδανικό κόσμο, εφόσον είμαστε και Ευρώπη, ο Πρωθυπουργός μιας χώρας που φλέγεται – ακόμη κι αν δεν είχε προχωρήσει στην αγορά Canadair – θα επικοινωνούσε από τις πρώτες κιόλας ώρες με γειτονικές χώρες προκειμένου να στείλουν ενισχύσεις.

Εν προκειμένω, οι ενισχύσεις κλήθηκαν μετά από τουλάχιστον 72 ώρες, όταν πια το πρόβλημα ήταν ανεξέλεγκτο.

Οι διαθέσιμες πυροσβεστικές δυνάμεις και τα παραμύθια

Στη συνέχεια, ο Κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στις πυροσβεστικές δυνάμεις που δύνανται να συνδράμουν σε περιπτώσεις φωτιάς ή/και πυρκαγιάς.

«Υπερδιπλάσιοι είναι οι εθελοντές σε σχέση με το 2019. Ενώ υπάρχει και ο μόνιμος μηχανισμός αλληλεγγύης έχουν και τη συνδρομή των ξένων δυνάμεων. Να σταματήσει το απλοϊκό επιχείρημα, το παραμύθι θα έλεγα, των προσλήψεων», πρόσθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Βέβαια, γιατί να προσλάβεις περισσότερους πυροσβέστες σε μία χώρα που κατασπαράσσεται κάθε χρόνο από τις φλόγες; Γιατί να μη διαθέσεις τους πόρους αυτούς στα funds, στα κουπόνια και στις απευθείας αναθέσεις;

Δεν είναι πιο σημαντικά αυτά;

Ο εμπρησμός δεν είναι απλά μια αντικοινωνική πράξη, αλλά ποινικό αδίκημα

«Ο εμπρησμός είναι μια από τις πιο αντικοινωνικές πράξεις που απειλούν ευημερία και σταθερότητα της χώρας. Ειδικά σε περιοχές όπως ο Έβρος. Είναι περίπου βέβαιο ότι η αιτία ήταν ανθρωπογενής και άναψε σε περιοχή που αποτελεί διαδρομή μετακίνησης μεταναστών. Δεν ξέρουμε αν είναι από αμέλεια ή από πρόθεση. Ερευνάται. Εφόσον υπάρχουν ένοχοι θα τους εντοπίσουμε και αυτό είναι δουλειά των αρχών. Φαινόμενα αυτόκλητων σερίφηδων δεν θα γίνουν ανεκτά».

«Ο κίνδυνος καραδοκεί παντού, από τον αγρότη που καίει ξερά χόρτα, τον μελισσοκόμο ή ένα πικνίκ στο δάσος».

Περίπου βέβαιο; Πόσο περίπου;

Ας αντιμετωπίσουμε, για μια φορά, με ειλικρίνεια τόσο σοβαρές καταστάσεις.

Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να καίγεται περιμετρικά σύσσωμος ο Έβρος και η συνθήκη αυτή να αποδίδεται σε ακραίες καιρικές συνθήκες και στην κλιματική αλλαγή;

Επίσης, το πρόβλημά μας είναι ο μελισσοκόμος και αυτός που πηγαίνει για πικνίκ; Πάλι είναι ατομική η ευθύνη; Δεν καλείται να απολογηθεί για τίποτα η κυβέρνηση;

«Προτεραιότητα ήταν, είναι και θα είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής»

Θέτοντας την ανθρώπινη ζωή στο επίκεντρο, ο Κ. Μητσοτάκης υποστήριξε, μεταξύ άλλων, πως θα συνεχίσουν να αξιοποιούν το 112 για να σώζουν εγκαίρως τις ανθρώπινες ζωές, ενώ έδειξε ιδιαίτερα υπερήφανος για την εκκένωση του νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης, υποστηρίζοντας πως χρειαζόταν πολλή εμπειρία μια τέτοια κίνηση. Στο ίδιο κλίμα, «ευλόγησε τα γένια του» για την αντιμετώπιση της πύρινης λαίλαπας στη Ρόδο, όπου κατάφεραν να σωθούν και να μεταφερθούν μακριά από τις φλόγες περίπου 20.000 άνθρωποι.

Τι προβλέπει για όλα τα παραπάνω, όμως, το πόρισμα Γκολντάμερ;

Σε έκθεση 150 σελίδων, ο καθηγητής Γιόχαν Γκολντάμερ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι στην πρόληψη δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας, συμμετείχαν 45 συναρμόδιοι φορείς χωρίς όμως να μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί πως ο καθηγητής είχε συναντηθεί τον Ιούλιο του ‘19 και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τον ίδιο να δηλώνει πως το πόρισμα αυτό «αποτελεί το προσχέδιο για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε».

Βάσει του επίμαχου πορίσματος, λοιπόν, ισχύουν τα εξής:

«Στην έλλειψη ενιαίου και κοινού σχεδιασμού αντιπυρικής προστασίας, στην απουσία εγκεκριμένων και τεκμηριωμένων τοπικών αντιπυρικών σχεδίων, στη δυσκολία να υιοθετηθεί η χρήση σύγχρονων τεχνολογικών εργαλείων και επιστημονικών μεθόδων στον επιχειρησιακό σχεδιασμό, στην άναρχη και απρογραμμάτιστη δόμηση δασικών εκτάσεων και τη δημιουργία ζωνών μείξης δασών οικισμών γύρω από μεγάλα αστικά και τουριστικά κέντρα.

«Επίσης, στην περιστασιακή ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση των πολιτών και την αναποτελεσματική οργάνωση του εθελοντισμού, αλλά και στη μεγάλη δυσαρμονία των κονδυλίων που διατίθενται για την πρόληψη σε σχέση με τα πολλαπλάσια κονδύλια που δαπανώνται για την καταστολή των πυρκαγιών».

«Για το θέμα της καταστολής, το πόρισμα της επιτροπής επισημαίνει ότι «τα αυξανόμενα κονδύλια της τελευταίας εικοσαετίας δεν οδήγησαν σε αντίστοιχη αύξηση στην αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα του μηχανισμού», ενώ «τα επί μέρους προβλήματα αφορούν τόσο τις δυνάμεις και τα μέσα (επίγεια, εναέρια), όσο και τον τρόπο συνεργασίας των φορέων μεταξύ τους».

Ολόκληρο το πόρισμα βρίσκεται εδώ.

Η απολογία άργησε μια μέρα

Εν κατακλείδι, αυτό που θα αναμέναμε από έναν ευσυνείδητο πολιτικό και Πρωθυπουργό μιας χώρας θα ήταν μια απολογητική στάση. Μια αναγνώριση των σφαλμάτων, καθώς και μια αποδοχή ευθυνών που αναλογούν στην κυβέρνηση συνολικά.

Διότι, πέρα από κάθε εξουσιομανία, αλαζονεία και αναλγησία, ο καλός πολιτικός δεν είναι ο «αλάνθαστος», αλλά ο υπεύθυνος. Εκείνος που κοιτάει τους συμπολίτες του στα μάτια και αντιλαμβάνεται επί της ουσίας πού έσφαλε και πώς θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα μια κατάσταση.

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
0
Σοκαρίστηκα