Η ενημέρωση διεξάγεται με τη διαδικασία του άρθρου 142Α του Κανονισμού της Βουλής, στο πλαίσιο της οποίας, οι πρόεδροι των κοινοβουλευτικών ομάδων της αντιπολίτευσης μπορούν να αναπτύξουν τις απόψεις τους για το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της κυβέρνησης. Επίσης, ο Κανονισμός προβλέπει απάντηση του Πρωθυπουργού στα λεγόμενα της αντιπολίτευσης, δευτερολογία των προέδρων των κοινοβουλευτικών ομάδων της αντιπολίτευσης, ενώ η συζήτηση ολοκληρώνεται με τριτολογία του Πρωθυπουργού.

Ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ξεκίνησε την ομιλία του συνοψίζοντας τις δυσμενείς καταστάσεις που κλήθηκε συλλογικα – και μάλλον ανεπαρκώς – να αντιμετωπίσει η χώρα μας.

«Είναι μια πραγματικότητα που δεν προσφέρεται για σκληρές κομματικές αντιπαραθέσεις».

«Οι επιθέσεις της φύσης θα εναλλάσσονται πότε με τη μορφή μέγα πυρκαγιών, πότε, δυστυχώς με τη μορφή ακραίων πλημμυρικών φαινομένων. Και το κυριότερο, δεν θα αποτελούν, όπως τα είχαμε συνηθίσει παλιότερα, έκτακτα φαινόμενα με ένταση παροδική, αλλά έναν συχνότερο κίνδυνο, ικανό να ξεσπάσει κάθε στιγμή και, μάλιστα, με μια ορμή, με μία ένταση, η οποία δεν μπορεί πάντα να προβλεφθεί εγκαίρως ή με απόλυτη ακρίβεια».

Επομένως, καλούμαστε να συνηθίσουμε την καταστροφή περιουσιών και την απώλεια ανθρώπινων – και όχι μόνο – ζωών;

«Το πρόβλημα, προφανώς, δεν αφορά μόνο την πατρίδα μας. Αναφέρω ότι, μόνο φέτος στον Καναδά, κάηκαν εκτάσεις μεγαλύτερες της έκτασης της Κροατίας. Η Χαβάη έχασε, μέσα σε λίγες ώρες μια ολόκληρη πόλη, θρηνώντας εκατοντάδες ζωές». 

«Στην Ευρώπη, είχαμε διαδοχικά κύματα βροχών που προξένησαν μεγάλες ζημιές σε πολλές χώρες και δεν πρέπει να ξεχνάμε, να λησμονούμε, ότι και ο «Daniel» που προκάλεσε τόσο μεγάλες καταστροφές στη χώρα μας, χτύπησε στη συνέχεια την ήδη τραυματισμένη Λιβύη, όπου δεν θα μάθουμε ποτέ τον ακριβή αριθμό των θυμάτων, ενδεχομένως να προσεγγίζει και τα 10.000. Βέβαια, πληρώσαμε κι εμείς ένα βαρύ τίμημα σε αυτή την αναμέτρηση με τις νέες συνθήκες».

Σε αυτές τις χώρες, οι κυβερνήσεις δηλώνουν έμμεσα στους πολίτες ότι αυτή είναι η κανονικότητα από εδώ και πέρα;

«Στον Έβρο, η φωτιά θέριεψε αμέσως λόγω του καταστροφικού τριγώνου υψηλών θερμοκρασιών, παρατεταμένης ξηρασίας και πολύ ισχυρών ανέμων. Κι αυτό θέλω να θυμίσω, όταν η πυροσβεστική πάλευε ταυτόχρονα με φλόγες στην Πάρνηθα και σε 80 ακόμη πύρινα μέτωπα στη χώρα, κάτι το οποίο, εκ των πραγμάτων, μας οδήγησε σε έναν κατακερματισμό των δυνάμεών μας».

Ναι, θα μπορούσαν επίσης να ειδοποιηθούν οι γειτονικές χώρες για ενισχύσεις από τις πρώτες 24 ώρες, όταν ακόμη οι φωτιές δεν είχαν εξαπλωθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό. 

«Και, λίγες μέρες μετά, ο μεσογειακός κυκλώνας, «Daniel», και μην ξεχνάμε, ακόμα λίγες μέρες μετά, μια άλλη θεομηνία, ο «Elias» άλλαξαν την εικόνα της καταστροφής. Δισεκατομμύρια τόνων νερού έπεσαν στις περιοχές που διατρέχει ο Πηνειός και οι παραπόταμοί του, ενώ στο Βόλο, που δυστυχώς υπέφερε διπλά, καταγράφηκαν ποσοστά βροχής, μέσα σε λίγες ώρες, που τα βλέπει η Αττική μέσα σε μία μέρα».

«Όλα αυτά, κυρίες και κύριοι, δεν είναι τυχαία. Ξέρουμε ότι, παγκόσμια, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μεταξύ του 2010 και του 2020, σε μία δεκαετία μόλις, τα ακραία καιρικά φαινόμενα αυξήθηκαν κατά 50% σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Φέτος αντιμετωπίσαμε το θερμότερο καλοκαίρι στην ιστορία του πλανήτη, το θερμότερο φθινόπωρο στην ιστορία του πλανήτη. Δυστυχώς, η Μεσόγειος, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της κλιματικής κρίσης, δοκιμάζεται ιδιαίτερα».

«Χρέος της πολιτικής σήμερα είναι όχι απλά να παρατηρεί μοιρολατρικά το φαινόμενο, αλλά να επεξεργαστεί καινούρια μέτρα αντίδρασης, ώστε να διασφαλιστεί η κρίσιμη έννοια της ανθεκτικότητας, η οποία πια τόσο σημαντική θα είναι για κάθε κράτος στο αύριο». 

Όλα αυτά είναι δεδομένα, το πρόβλημα είναι ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι παντελώς ανέτοιμος για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών. 

Ιδιαίτερα ευφυείς είναι και οι αναφορές σε άλλες χώρες, προκειμένου να αποπροσανατολιστεί ο μέσος πολίτης από τα εγχώρια προβλήματα, όμως αν μπούμε στη διαδικασία να συγκρίνουμε κι άλλες παραμέτρους, όπως το συνολικό βιοτικό επίπεδο, τις επαγγελματικές ευκαιρίες, την οικονομική ανάπτυξη και την κρατική υποστήριξη, τότε μάλλον η σύγκριση δεν θα λειτουργήσει υπέρ της πολιτείας. 

«Απέναντι στα παραπάνω, θα είμαι ο τελευταίος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που θα δηλώσω ικανοποιημένος από τη διαχείριση των πρόσφατων θεομηνιών από το κράτος μας. Πολύ περισσότερο όταν αυτό, το ξέρουμε, υποφέρει ακόμα από παθογένειες δεκαετιών. Θα υπερασπιστώ, ωστόσο, την προτεραιότητα στην ανθρώπινη ζωή με βάση την οποία λειτουργεί η πολιτεία και θα υπερασπιστώ και το έργο χιλιάδων κρατικών λειτουργών, αλλά και εθελοντών που έδρασαν στην πρώτη γραμμή».

Είναι ευχάριστο να ακούγεται η αλήθεια, έστω και ετεροχρονισμένα, έστω και μέσα από μια προσπάθεια για εξωραϊσμό των συνθηκών.

Ανεξαρτήτως του τι μπορεί να ειπωθεί, χάθηκαν ανθρώπινες ζωές. Και μάλιστα, υπό τραγικές συνθήκες. Εκτός αυτού, συνάνθρωποί μας διασώθηκαν και προστατεύθηκαν όχι από την κρατική, αλλά την ιδιωτική πρωτοβουλία και τους εθελοντές. 

«Η καταστροφή δεν πλήγωσε μόνο τις περιουσίες αλλά και τις ψυχές των ανθρώπων. Παρά τις πολύ μεγάλες δυσκολίες έγινε καύση 70.000 νεκρών ζώων και 120.000 νεκρών πτηνών στην οποία ενεπλάκησαν και οι ένοπλες δυνάμεις και θέλω να τις ευχαριστήσω γι’ αυτό».

«Δόθηκαν αμέσως οδηγίες για σωστό καθαρισμό των σπιτιών, έγιναν εκατοντάδες πρόσθετοι εμβολιασμοί σε συνθήκες ακραίες και πρωτόγνωρες για τη χώρα. Τις επόμενες μέρες ξεκινάει η καταβολή του επιδόματος ενοικίου και συγκατοίκησης, για πλημμυροπαθείς που βρίσκονται εκτοπισμένοι από τα σπίτια τους και φιλοξενούνται από άλλους, με διάρκεια έως και 2 έτη, ανάλογα με τις ζημιές κάθε κατοικίας».

«Έχουν διατεθεί 50 πρώτοι οικίσκοι και έχουν παραγγελθεί συνολικά 700. Ο μηχανισμός κρατικής αρωγής είναι δίπλα στους πληγέντες από την πρώτη μέρα με εκταμιεύσεις που προχώρησαν πολύ γρήγορα. Έχουν εκταμιευθεί 120 εκ. ευρώ στους λογαριασμούς 33.000 δικαιούχων σε χρόνο ρεκόρ για τα δεδομένα της ελληνικής πολιτείας». 

Κι εδώ, ακολούθησε χειροκρότημα. Yay!

Ας απαγκιστρωθούμε, όμως, από τους βραδυκίνητους ρυθμούς που μας καταδυναστεύουν εδώ και δεκαετίες, κρίμα είναι. Επιπλέον, αν συγκρίνουμε την ταχύτητα με την οποία καταβάλλονται οι αποζημιώσεις στην Ελλάδα με άλλες χώρες που αντιμετώπισαν ανάλογα φαινόμενα, προς ποια πλευρά θα γείρει η ζυγαριά;

«Έχουν ήδη εγκριθεί 200 εκ. ευρώ, προκειμένου να καλυφθεί το 80% της αποκατάστασης κάθε πλημμυρισμένου κτιρίου, ενώ το υπόλοιπο 20% μπορεί να καλυφθεί με άτοκο δάνειο – είναι ποσά έως 22.000 ευρώ».

Γιατί να μην καλυφθεί το 100% και να αποφευχθούν τα δάνεια;

«Πρώτη φορά καινοτομούμε και δίνουμε τη δυνατότητα σε περιπτώσεις όπου πρέπει να κατασκευαστεί η κατοικία από την αρχή, το κράτος να αναλάβει την κατασκευή κατοικιών που καταστράφηκαν με βάση πέντε προεγκεκριμένα αρχιτεκτονικά σχέδια».

Γιατί με βάση πέντε προεγκεκριμένα αρχιτεκτονικά σχέδια; Δεν θα μπορούν, δηλαδή, οι πληγέντες να ανακατασκευάσουν το σπίτι τους με γνώμονα τις δικές τους ανάγκες και επιθυμίες;

«Οι κτηνοτρόφοι μας θα μπορούν όχι απλά να αντικαταστήσουν τα ζώα που έχασαν, αλλά και να ανακατασκευάσουν τους στάβλους τους με με κόστος, το οποίο καλύπτεται από το κράτος – και με νέες προδιαγραφές βέβαια. Είναι μια ευκαιρία να αποκτήσουμε πιο σύγχρονες σταβλικές εγκαταστάσεις». 

Μια πρωτοφανής τραγωδία, η οποία στοίχισε ανθρώπινες ζωές παρουσιάζεται ως ευκαιρία για σύγχρονες σταβλικές εγκαταστάσεις. Αυτή η οπτική είναι παντελώς λανθασμένη. Ένα τραγικό γεγονός δεν μπορεί να συνεπάγεται ευκαιρία. Αν μας ενδιέφερε ο εκσυγχρονισμός, θα έμπαινε εξ αρχής στην ατζέντα. Είναι επικίνδυνο να ξεστομίζεται η λέξη «ευκαιρία» όταν οικογένειες στη Θεσσαλία ζουν υπό άθλιες συνθήκες και πενθούν ακόμη για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι γραμμές είναι ιδιαίτερα λεπτές, χρειάζεται ενσυναίσθηση και ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο έκφρασης.

«Για τις δε επιχειρήσεις, προχωράμε πριν από τα Χριστούγεννα για την καταβολή του 35% της ζημιάς τους από το 70% που θα καλυφθεί, διευκολύνοντας την αποκατάστασή τους και την επαναλειτουργία τους. Ανάλογα μέτρα ισχύουν και για τους αλιείς, αλλά και για όσους έχουν πληγεί στην περιοχή του Έβρου. Παραγωγοί της περιοχής θα αποζημιωθούν με τους ίδιους όρους από τον ΕΛΓΑ και από το γεωργικό αποθεματικό. Και στον Έβρο, θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στους παραγωγούς να ξανασυστήσουν τα κοπάδια τους και στους μελισσοκόμους να μπορέσουν να επιστρέψουν το συντομότερο δυνατόν στην παραγωγική τους δραστηριότητα».

«Στα σχολεία των περιοχών που χτύπησε η θεομηνία δεν χάθηκαν ώρες μαθημάτων, με εξαίρεση το αρχικό διάστημα πριν ξεκινήσουν οι κατασκευές. Και βέβαια, θέλω να τονίσω ότι, ήδη, σε συνεννόηση με την ένωση εφοπλιστών θα ανακατασκευαστούν 25 σχολεία με προδιαγραφές τις οποίες θα θέσει η ΚΤΥΠ, έτσι ώστε τα σχολεία τα οποία έπαθαν ζημιές να γίνουν καλύτερα από πριν».

Αισιόδοξα μέτρα, αλλά προβληματίζει η εμπλοκή της ένωσης εφοπλιστών. Πώς προκύπτει η σύνδεση με τα κρατικά μέτρα στήριξης των πληγέντων;

«Έχουν ήδη ξεκινήσει οι κατασκευές των έργων αυτών, οι υλοτόμοι μας και οι δασικοί συνεταιρισμοί έχουν σχεδόν ολοκληρώσει τη δουλειά της βασικής αποκατάστασης και προστασίας των εδαφών. Στην Πάρνηθα, έχουν ήδη μπει συνεργεία, έτσι ώστε να μπορέσουμε το συντομότερο δυνατόν να κάνουμε τις απαραίτητες αντιπλημμυρικές και αντιδιαβρωτικές παρεμβάσεις. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Μπορούμε μέχρι τα μέσα του Δεκεμβρίου να αποκαταστήσουμε με μονή γραμμή την εμπορική σύνδεση της Λάρισας με το Λιανοκλάδι, να λειτουργεί, δηλαδή, ολόκληρη η γραμμή πριν τα Χριστούγεννα να λειτουργεί και η επιβατική γραμμή».

«Αντίστοιχη παρέμβαση σχεδιάζεται και στο τμήμα από τη Λάρισα στο Βόλο, ώστε να επανέλθουν στην κανονικότητα οι λειτουργίες του λιμανιού και των βιομηχανικών περιοχών της Μαγνησίας. Βέβαια, ο βασικός μας στόχος παραμένει ίδιος: Σιδηροδρομική γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη σύντομα να γίνει καλύτερη από πριν, με ένα τρένο σύγχρονο, ασφαλές. Με την τηλεδιοίκηση, η οποία τώρα θα πρέπει να ξανακατασκευαστεί».

Ούτε λόγος για τα Τέμπη και τους συμπολίτες μας που εξακολουθούν να μάχονται για να βρουν το δίκιο τους και να επουλώσουν τις πληγές τους. Όσες προσπάθειες κι αν καταβάλλονται, όσο σύγχρονο κι αν είναι το νέο σιδηροδρομικό δίκτυο, τα Τέμπη δεν θα ξεχαστούν. Θα αποτελούν πάντα τεράστιο συλλογικό τραύμα με πολιτικές προεκτάσεις. 

«Το Φεβρουάριο θα έχουμε την ολοκληρωμένη πρόταση ολλανδικής εταιρίας, ένα master plan με βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες δράσεις τόσο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, όσο και για τη θωράκιση της περιοχής. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα τετραετίας για να μπορέσει να υλοποιηθεί. Παράλληλα, αυξάνουμε στον προϋπολογισμό τα κονδύλια για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών».

Ορισμένα από τα μέτρα που προανήγγειλε ο Πρωθυπουργός είναι πράγματι ελπιδοφόρα. Χρειάζονται πάραυτα πάσης φύσεως στήριξη από το κράτος οι συμπολίτες μας σε Θεσσαλία και Έβρο, καθώς επίσης και στη Ρόδο που έμεινε έξω από το κάδρο. Εντούτοις, βρισκόμαστε σε ένα καθεστώς συνεχούς ανακύκλωσης δηλώσεων, μέσω των οποίων τα δυσμενή φαινόμενα που ταλάνισαν πρόσφατα τη χώρα μας προσπαθούν να περαστούν ως κανονικότητα. Αυτό είναι φύσει αδύνατο και καλό θα ήταν να γίνει αποδεκτό. 

Συν τοις άλλοις, η δήλωση βάσει της οποίας βρίσκεται σε προτεραιότητα η ανθρώπινη ζωή, μεμονωμένα, δεν αποδεικνύει κάτι. Οι πράξεις είναι που κάνουν τη διαφορά, η μέριμνα και οι μεταρρυθμίσεις με γνώμονα τα συμφέροντα των πολιτών. Κι αυτά αναμένουμε εναγωνίως να τα δούμε.

Γνωμούλα;
+1
0
Έκλαψα
+1
0
Βαριέμαι
+1
0
Νευρίασα
+1
0
Αγαπώ
+1
0
Σοκαρίστηκα