Ανησυχία έχει προκαλέσει η θέσπιση της 6ήμερης εργασίας, με πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης να σχολιάζουν την απόφαση. Ενώ άλλες ευρωπαϊκές χώρες εξετάζουν την 4ήμερη εργασία, η Ελλάδα χαράζει τον δικό της δρόμο.
Η εξαήμερη εργασία έχει ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζεται νόμιμα από την 1η Ιουλίου. Η κυβέρνηση επιχειρηματολογεί πως πρόκειται για ένα μέτρο που είναι αναγκαίο, καθώς η Ελλάδα πάσχει από τη συρρίκνωση του πληθυσμού της και την έλλειψη εξειδικευμένων εργατών. Τα διεθνή μέσα συμπεριλαμβάνουν τα σχόλια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλιση Νίκης Κεραμέως, δεν παύουν όμως να εκφράζουν απορία σχετικά με την απόφαση.
«Η αντίδραση ήταν σφοδρή. Σε μια χώρα που δεν έχει σχεδόν καμία παράδοση επιθεωρήσεων στο χώρο εργασίας, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η μεταρρύθμιση ηχεί τελικά τον κώδωνα του θανάτου της πενθήμερης εργάσιμης εβδομάδας, κυρίως επειδή επιτρέπει στους εργοδότες να υπαγορεύουν εάν απαιτείται η έκτη ημέρα εργασίας» γράφει η Helena Smith στο The Guardian.
Ορισμένα διεθνή μέσα εκφράζουν προβληματισμούς σχετικά με την «εξάπλωση» της απόφασης, κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε μήπως όντως “εξάγουμε πολιτισμό”.
Ο σχολιασμός είναι συντριπτικά αρνητικός. Πολλοί κάνουν λόγο για τα θετικά αποτελέσματα της δοκιμής της τετραήμερης εργασίας στο εξωτερικό, η οποία έχει δείξει αύξηση στην παραγωγικότητα. Αντιπαραθέτοντας το γεγονός αυτό με την απόφαση της χώρας μας για εξαήμερη εργασία, σε πολλές περιπτώσεις, φαίνεται να προκαλείται απορία.
«Η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη κατά μέσο όρο εβδομάδα εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση πέρυσι. Οι εργαζόμενοι πέρασαν κατά μέσο όρο 39,8 ώρες στις δουλειές τους, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ, 36,1 ώρες.
Έτσι, ενώ η Ελλάδα επιδιώκει να παρατείνει την εβδομάδα εργασίας σε ορισμένες περιπτώσεις, οι υποστηρικτές της τετραήμερης εβδομάδας θέλουν να τονίσουν ότι “less can be more” όσον αφορά την παραγωγικότητα.
Και η παραγωγικότητα της Ελλάδας είναι εδώ και πολύ καιρό χαμηλότερη από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα στοιχεία της Eurostat, της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, δείχνουν ότι η ελληνική παραγωγικότητα ανά ώρα εργασίας ήταν 30% χαμηλότερη από τον μέσο όρο της ΕΕ πέρυσι.» γράφουν οι New York Times.
Το ζήτημα σχολιάστηκε και σε εκπομπή του αμερικανικού CBS, ένα από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά κανάλια των ΗΠΑ. Ο παρουσιαστής φαίνεται έκπληκτος με την απόφαση, καθώς και με το γεγονός ότι οι Έλληνες κατά μέσο όρο δουλεύουν 300 ώρες περισσότερο – ανά έτος – από τον μέσο εργαζόμενο στην Ευρώπη, και 70 ώρες περισσότερο από τους Αμερικανούς εργαζόμενους. «Και [οι Αμερικάνοι] έχουν τη φήμη ότι είναι οι χειρότεροι», όπως λέει.
Ούτε ο θεσμός της καλοκαιρινής σεζόν φαίνεται να ξέφυγε από τη συζήτηση. Η ανταποκρίτρια του DW στην Αθήνα Kaki Bali έγραψε σε άρθρο της: «Ένας αυξανόμενος αριθμός αρνείται να εργαστεί στον τουρισμό επειδή πολλοί βλέπουν τις συνθήκες εργασίας στον κλάδο σαν τη σύγχρονη δουλεία. Οι εποχικοί εργαζόμενοι σε δημοφιλή νησιά διακοπών όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη, εργάζονται ήδη επτά ημέρες την εβδομάδα. Επιπλέον, πολλοί ζουν σε υπερπλήρη καταλύματα. Δεν είναι σπάνιο δέκα άτομα να μοιράζονται έναν ενιαίο χώρο διαβίωσης και ύπνου. Ωστόσο, τουλάχιστον οι αμοιβές είναι καλές στη Μύκονο, κάτι που δεν μπορούμε να πούμε για μερικούς από τους λιγότερο γνωστούς ελληνικούς προορισμούς διακοπών.»
Η οπτική των Social Media
Η απόφαση σχολιάστηκε φυσικά εκτενώς και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πολλά είναι τα βίντεο που ανακοινώνουν ή σχολιάζουν την 6ήμερη εργασία, είτε από επίσημους λογαριασμούς μέσων όπως το DailyMail και το ABC News, είτε από απλούς χρήστες. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν λείπουν και τα ελληνικά σχόλια, λέγοντας μεταξύ άλλων “πάλι ρεζίλι γίναμε” και “ναι γιατί πριν δεν δουλεύαμε 6ήμερο”. Τουλάχιστον, κάποια από τα βίντεο είναι χιουμοριστικά.
Όταν δοκίμασε μια φούστα κλαρωτή και μια εσάρπα της μητέρας της. Εκμυστηρεύτηκε, επίσης, πως το Diona προέκυψε δια της μαθηματικής εξισώσεως: Αντώνης<Αντώνα<Ντώνα< Dona< Diona. Στην αρχή χρησιμοποιούσε το Ντώνα, έτσι θυμάται η Άτζυ, παλιά της φιλενάδα και συνοδοιπόρος στη θρυλική πιάτσα που υπήρχε μπροστά απ’ το ξενοδοχείο Βασιλικόν του αθηναϊκού κέντρου. Δεν άργησε να υιοθετήσει όμως το Diona, καθότι πιο «σικ και μουντζέ», σύμφωνα με την ίδια.
Η Diona Dallas υπήρξε θρυλική περσόνα της Θεσσαλονίκης και της ελληνικής ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Απενοχοποίησε το drag και έκανε καθημερινή πρακτική της το «καμία μόνη», πολύ πριν αυτό να μετατραπεί σε πολιτικό διακύβευμα. Ο Γιώργος θυμάται τις κουβέντες της με τη Zackie στην είσοδο του Enola, όπου η Diona ήτανε hostess.
Η Άντζυ θυμάται πως την γνώρισε το 1998
«Είχαμε βγει στην πιάτσα την ίδια περίοδο. Κατεβήκαμε σχεδόν μαζί στην Αθήνα. Δουλεύαμε τότε μπροστά στο Βασιλικόν, στη Σοφοκλέους. Ήμασταν και οι δύο άβγαλτες. Κάναμε τα πρώτα μας βήματα σε μια χώρα συντηρητική και βαθιά τρανσφοβική. Είχαμε γίνει φίλες. Δεν ήξερα καμία τότε. Τίποτα δεν ξέραμε, ούτε πως να βαφτούμε, ούτε πως να ντυθούμε. Τα πράγματα ήταν άγρια. Η μια βοηθούσε την άλλη. Κάναμε παρέα και εκτός δουλείας. Πηγαίναμε για καφεδάκια», αναφέρει. «Ντώνα την έλεγαν τότε», συμπληρώνει και επαναφέρει στη μνήμη της τα extreme outfits ενός παιδιού που προσπαθούσε να μιμηθεί την Madonna. Τα κορίτσια έχασαν επαφή με τον καιρό, χωρίς όμως να διακόψουν ποτέ εντελώς την επικοινωνία τους. Συνέχισαν να τηλεφωνιούνται τακτικά. Η Άντζυ έμεινε Αθήνα και η Diona επέστρεψε Θεσσαλονίκη. Ό,τι θα λείψει περισσότερο από την Άντζυ είναι εκείνο το «Τι έγινε ρε Αντζάρα; Πώς πάει η δουλειά;» απ’ την άλλη γραμμή του τηλεφώνου.
Φωτογραφία από το αρχείο του Enola/Γιώργος Τσιτιρίδης
Θυμάται επίσης πως μετά από χρόνια, το 2015, πήγε στη Θεσσαλονίκη και βρήκε την Diona στην πόρτα του Enola
«Εκθαμβωτική με τα στρας της και ένα χαμόγελο πέρα ως πέρα. Αυτή είναι η πιο ζωντανή μνήμη που έχω από εκείνη. Αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε. Θυμάμαι επίσης και μια μέρα που μας πήραν στο αυτόφωρο. Στο πρώτο μου αυτόφωρο, όπως μπορείς να φανταστείς, ήμουν φοβισμένη. Δεν θα ξεχάσω, λοιπόν, πως με συνέφερε. Γελούσε. Το πιστεύεις; Ήμασταν στο κρατητήριο και τραγουδούσε, μας πείραζε, ξέρεις για να μην πέσει το ηθικό μας. Δεν την ένοιαζε τίποτε. Δεν την έπαιρνε από κάτω».
Ο καλός της φίλος, Γιώργος Τσιτιρίδης, πιο έντονα θυμάται τα ταξίδια τους. Θυμάται την πρώτη φορά που την γνώρισε προσωπικά
«Είχε μόλις επιστρέψει απ’ την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ντυμένη πολύ εντυπωσιακά. Φορούσε ένα γαλάζιο σύνολο στο οποίο είχε ενσωματώσει κοχύλια. Την ρώτησα, λοιπόν, τι έχει ντυθεί και μου απάντησε: “Γοργόνα της στεριάς”». Υποστηρίζει σθεναρά πως η Diona συνδέεται άμεσα με την σύγχρονη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. «Η μορφή του drag που ξέρουμε σήμερα στην Ελλάδα, πριν την Diona δεν υπήρχε. Αν δει κανείς το αρχείο του Enola, θα παρατηρήσει, πως δεν υπάρχει ούτε μια φωτογραφία που να φοράει το ίδιο ρούχο, το ίδιο μαλλί ή το ίδιο παπούτσι. Ήταν απίστευτη η εφευρετικότητά της. Για την Ελλάδα, αυτό που έκανε η Diona ήταν κάτι μοναδικό. Υπήρξε η πρώτη drag queen persona, δεν έκανε μιμήσεις όπως οι περισσότερες τότε. Άλλαζε εμφάνιση διατηρώντας τον ίδιο χαρακτήρα. Ήταν πρόσωπο αναφοράς για την κοινότητα. Δεν είναι λίγο να είσαι 15 χρόνια πόρτα στο μακροβιότερο bar της πόλης. Όλοι ήξεραν που θα την δουν και οι περισσότεροι ερχόντουσαν για εκείνη. Υπήρξε μορφή για όλα τα Pride. Όλες όσες βγήκαν μετά την Diona, δέχτηκαν μεγάλη βοήθεια από την ίδια. Επηρέασε ανθρώπους που ασχολούταν με τον χορό, το σχέδιο μόδας, την performance, το τραγούδι, την υποκριτική. Πήραν ρούχα, πήραν ιδέες».
Από τις εμφανίσεις της, ο Γιώργος θυμάται τις πιο γκράντε. Θυμάται να αφιερώνει τουλάχιστον δύο μέρες για την προετοιμασία τους
«Τις περισσότερες φορές, ντυνόταν θεματικά. Τη βραδιά των Όσκαρ, για παράδειγμα, ήταν ντυμένη με μια χρυσή τουαλέτα και κρατούσε ένα Όσκαρ. Θυμάται πως, μια μέρα μετά από εκτενή διάλογο, κατέληξαν στη γαργαλιστική ιδέα να πειραματιστεί in drag η Diona με την στολή του τσολιά. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι θεματικές της εμφανίσεις θύμιζαν installation. «Μιλάμε για ένα ιδιαιτέρως κοινωνικό άτομο. Οι περισσότεροι θαμώνες του Enola είχαν την αίσθηση πως τη γνωρίζουν χρόνια, ασχέτως αν η επαφή τους περιοριζόταν στο μαγαζί», σημειώνει.
Φωτογραφία από το αρχείο του Enola/Γιώργος Τσιτιρίδης
Η Τζούλη Λαζαρίδου, ιδιοκτήτρια του Enola, την γνώρισε αρχικά λόγω δουλειάς, στη συνέχεια ο Γιώργος Τσιτιρίδης συνέβαλε στο να δημιουργηθούν φιλικές σχέσεις μεταξύ τους
Θυμάται την Diona στα πρωτοχρονιάτικα τραπέζια, ανάμεσα στο εγγόνια της, τα συμπεθέρια, και την οικογένεια της. «Θυμάμαι μια πρωτοχρονιά που είχε τα μαλλιά της φουντωτά και σγουρά. Πήγε και έκατσε δίπλα απ’ το δέντρο. Ήταν ντυμένη θεματικά λόγω της μέρας και αστειεύτηκε σχετικά με το ύψος της, γιατί ήταν πολύ ψηλή. Τη θυμάμαι στο μαγαζί να πειράζει τους θαμώνες. Ήταν πάρα πολύ έξυπνη και κοινωνική. Θυμάμαι πως σε κάποιο Pride, ο φίλος της ο Στάθης φώναζε: “Happy pride” και εκείνη απαντούσε: “Ελάτε να παίξουμε”, με έναν τρόπο τόσο αυθόρμητο κι αστείο».
Η Τζούλι σταματά για λίγο και συνεχίζει λέγοντας πως η Diona διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις με την οικογένειά της. «Θυμάμαι, σε μια κουβέντα μας, που είχε εκμυστηρευτεί πως έπαιζε κομμωτήριο με την ανιψιά της, όταν εκείνη την ρώτησε γιατί έχει μακριά μαλλιά, η Diona της απάντησε: “Μα πώς αλλιώς θα παίζαμε κομμωτήριο”; Η μικρή δεν ξαναρώτησε και η Diona δεν χρειάστηκε να εξηγήσει ποτέ ξανά».
Η Diona έφυγε από κοντά μας, όσο η πόλη με την οποία ταυτίστηκε γιόρταζε το Europride. Αυτό το κείμενο δεν είναι παρά μια προσπάθεια αποχαιρετισμού στην μεγαλύτερη ντραγκουίνα της χώρας.
Στη Μύκονο πάνε μόνο τα πλούσια άτομα, στην Ανάφη οι φασαίες/οι, στην Πάρο τα 18χρονα, στην Τήνο όλοι οι Αθηναίοι. Τα στερεότυπα των ελληνικών νησιών, οι κλίκες και η ανισότητα είναι πραγματικότητα και μας χαλάνε τις διακοπές.
Το καλοκαίρι είναι εδώ και αν είσαι από τα τυχερά άτομα που η τσέπη τους σηκώνει φέτος διακοπές– αφού η αύξηση τιμών στα ακτοπλοϊκά δεν αφήνει πολλά περιθώρια – ψάχνεις το κατάλληλο νησί για σένα και την παρέα σου. Οι περισσότερες από τις μισές επιλογές αποκλείονται αυτόματα. Οι τιμές των παγκοσμίου φήμης νησιών όπως είναι η Μύκονος και η Σαντορίνη είναι απαγορευτικές, η Πάρος και η Ίος είναι οι δημοφιλέστερες επιλογές όσων τελείωσαν το Λύκειο, Ανάφη, Ικαρία, Αμοργό πας μόνο αν είσαι αρκετά φασαία/ος, ενώ η Τήνος έχει γίνει μια δεύτερη Αθήνα.
Παρά την αδιαπραγμάτευτη ομορφιά και ξεχωριστή προσωπικότητα των ελληνικών νησιών, τα στερεότυπα που έχουν δημιουργηθεί με το πέρασμα των χρόνων σε συνδυασμό με το ότι ορισμένοι ντόπιοι καταστηματάρχες τα εκμεταλλεύονται στο όνομα του κέρδους, έχουν δώσει στα νησιά μας μια αόρατη πινακίδα με την αναγραφή «you can’t sit with us», αν δεν είσαι αυτό το οποίο έχουν συνηθίσει. Ανάλογα την ηλικία σου, την οικονομική σου κατάσταση, το αν είσαι σε σχέση ή όχι και φυσικά τους πόντους “φασαιότητας” που έχεις μαζέψει, υπάρχει το κατάλληλο μέρος για εσένα. Γιατί πρέπει να ανήκω σε συγκεκριμένη κατηγορία προκειμένου να πάω στο αγαπημένο μου νησί;
Τα κλισέ των ελληνικών νησιών δεν είναι κάτι καινούριο. Η σημερινή κατάσταση της Μυκόνου, για παράδειγμα, ξεκίνησε σταδιακά από τη δεκαετία του 1920, όταν άρχισαν να την επισκέπτονται μεγιστάνες όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης και επώνυμοι/ες της τέχνης όπως η Brigitte Bardot, η Sophia Loren κ.α., και έφτασε στο σήμερα που ο λογαριασμός για ένα πλήρες γεύμα μπορεί να αγγίξει τετραψήφιο νούμερο.
Αν θες να κάνεις μια βουτιά, ένα σετ με δύο ξαπλώστρες και ομπρέλα σε γνωστή παραλία μπροστά στο κύμα κοστίζει από 80 ευρώ έως πάνω από 1000, ενώ όλο και συχνότερα ξεπηδούν βιντεάκια στο TikTok με λογαριασμούς φαγητού αδιανόητου ύψους. Το θλιβερό είναι πως στην πραγματικότητα η Μύκονος είναι γεμάτη πανέμορφες άγνωστες παραλίες που τελικά περνούν απαρατήρητες, καθώς οι περισσότεροι/ες επιλέγουν αυτές με τους παπαράτσι σε κάθε γωνιά.
Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στην Σαντορίνη. Η αδιανόητη ομορφιά του ηφαιστειακού νησιού με τα λευκά σπιτάκια και την θέα που κόβει την ανάσα, την καθιστούν ένα από τα μέρη που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείς στη ζωή σου, σε όποιο σημείο του πλανήτη κι αν ζεις. Τα κλισέ θέλουν την Σαντορίνη να είναι ο απόλυτος προορισμός για ζευγάρια τα οποία σύμφωνα με έναν μύθο, μετά το ταξίδι ή θα χωρίσουν ή θα παντρευτούν. Πάντως, μια ματιά στις τιμές για ένα τριήμερο στο νησί του ηλιοβασιλέματος κάνουν ξεκάθαρο ότι λεφτά για γάμο λογικά δεν θα μείνουν.
Από την άλλη πλευρά, η ανάγκη για χαλάρωση και ηρεμία, μακριά από την βαβούρα της πόλης αλλά και την πολυκοσμία των δημοφιλών νησιών, έχει αναδείξει ορισμένα «εναλλακτικά» νησιά, όπως η Ανάφη, η Αμοργός, η Ικαρία κ.α. Στην Ικαρία πρέπει υποχρεωτικά να ακολουθείς αργούς ρυθμούς, στην Αμοργό θα μείνεις οπωσδήποτε σε σκηνή και στην Ανάφη θα χορέψεις σε rave party. Η ανάγκη για αποφυγή των στερεοτύπων έχει δημιουργήσει νέα «πρέπει» που τελικά σε περιορίζουν ενώ αδικούν τα ίδια τα νησιά που έχουν πολλά περισσότερα να προσφέρουν στους επισκέπτες. Και αν απλά θες να επισκεφθείς τα συγκεκριμένα νησιά και να κάνεις ό,τι ακριβώς θες εσύ;
Η Τήνος είναι μια περίπτωση εναλλακτικού νησιού, που παλιότερα αποτελούσε κατά κόρον θρησκευτικό προορισμό, και σήμερα έχει αναχθεί σε μία από τις πιο hot επιλογές για διακοπές στις Κυκλάδες. Η μικρή απόσταση από την Αθήνα αλλά και τα μοναδικά τοπία και οι ήρεμοι ρυθμοί, έχουν οδηγήσει πολλούς Αθηναίους στο να ανοίξουν εστιατόρια, καφέ και μπαρ εκεί, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να χαθεί η αυθεντικότητα του νησιού που το κάνει τόσο ιδιαίτερο.
If you didn’t get a pash at Pash you didn’t really go to Ios 😂💋 If you’re travelling to Ios this year you have to visit the wildest club on the island! Let me know if you want more tips on bars to visit – there are so many banging venues on the island 🇬🇷🥂🌍 #iosgreece#travelgreece#partyingreece#iosisland
Αν είσαι 18 χρόνων και ψάχνεις νησί αποκλειστικά για ξέφρενο πάρτι σε beach bars, όλα σε οδηγούν την Πάρο και την Ίο, που αποτελούν τους αγαπημένους προορισμούς για όσες/ους τελείωσαν μόλις το σχολείο και θέλουν να ξεφαντώσουν.
Παράλληλα, το να γίνεται ένα νησί διάσημο για τα χωρίς-όρια-πάρτι του, μπορεί να φέρει εικόνες όπως αυτές στο Λαγανά της Ζακύνθου, ή στα Μάλια της Κρήτης, όπου τα εύκολα και γρήγορα έσοδα από τα συχνά νοθευμένα ποτά οδηγούν τους επιχειρηματίες να βάζουν το κέρδος πάνω από την υγεία και την ασφάλεια των τουριστών. Το γιατί η Ίος, η Ζάκυνθος και η Κρήτη είναι πολύ περισσότερα από τα κλισέ που γράφουν τίτλους σε ξένες εφημερίδες δεν χρειάζεται να το πούμε. Μια βόλτα στις αμέτρητες παραλίες με τα καταγάλανα νερά αλλά και ένα γεύμα της παραδοσιακής τους κουζίνας αρκούν.
Γιατί οι άνθρωποι έχουμε τόση ανάγκη να βάζουμε παντού ταμπέλες; Στο κάτω κάτω, οι διακοπές έχουν ένα και μόνο σκοπό: να ξεσκάσουμε από τις έγνοιες της καθημερινότητας. Αρκεί που έχουμε στερεότυπα σε κάθε πτυχή της ζωής μας, στις διακοπές ας διακόψουμε και αυτά, έστω για λίγο.
Στο στόχαστρο βρέθηκε ο Αντώνης Ρέμος, ο οποίος ελέγχεται από την οικονομική εισαγγελία για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος. Έδωσε απάντηση μέσω του δικηγόρου του.
Η Αρχή Καταπολέμησης Νομιμοποίησης Εγκληματικής Περιουσίας αποφάνθηκε να δεσμεύσει την περιουσία του τραγουδιστή για φοροδιαφυγή 1,5 εκατ. Ευρώ και ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Ο ίδιος αρνείται τα περί φοροδιαφυγής και δηλώνει πως η Αρχή δεν τον έχει καλέσει για να δώσει εξηγήσεις. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ το πόρισμα της Αρχής παραδόθηκαν στον οικονομικό εισαγγελέα πριν από περίπου έναν μήνα. Καταγράφονται στοιχεία για τον καλλιτέχνη και πιο σημαντικά για εταιρία που έχει συστήσει η οποία δεν σχετίζεται με την επαγγελματική του δραστηριότητα.
Στο πόρισμα της αρχής, το οποίο αποτέλεσε βάση της έρευνας των οικονομικών εισαγγελέων, συμπεριλαμβάνεται επίσης η εκτενής αναφορά στις φορολογικές δηλώσεις του τραγουδιστή για την τελευταία πενταετία. Φαίνεται πως έχει δηλώσει ετήσιο εισόδημα περίπου 50 χιλιάδων ευρώ. Το ποσό αυτό αποτέλεσε πιθανώς την αιτία διερεύνησης από τις Αρχές, καθώς είναι μικρό για έναν τόσο δημοφιλή τραγουδιστή, με εμφανίσεις σε Ελλάδα, εξωτερικό, ιδιωτικά και κοσμικά πάρτι, καθώς και επιχειρηματικά events. Σύμφωνα με πληροφορίες στο στόχαστρο θα τεθούν και συνεργάτες του καλλιτέχνη, τα οποία είναι επίσης γνωστά πρόσωπα.
Η απάντηση του Αντώνη Ρέμου
Ο Α. Ρέμος υποσχέθηκε να δώσει τα απαραίτητα στοιχεία όταν του ζητηθεί από την Αρχή. Κάνει λόγο για παράνομη δημοσιοποίηση του θέματος από τα ΜΜΕ, ενώ δήλωσε πως η δέσμευση της περιουσίας του του προκάλεσε «λύπη και εύλογη απορία».
Πιο συγκεκριμένα ανακοίνωσε μέσω των δικηγόρων του: «Με λύπη και εύλογη απορία πληροφορήθηκα ότι η Αρχή Καταπολέμησης Νομιμοποίησης Εγκληματικής Περιουσίας δέσμευσε κάθε κινητή και ακίνητη περιουσία μου, επειδή ενδεχομένως έχω διαπράξει το αδίκημα της φοροδιαφυγής».
Συνεχίζει λέγοντας: «Η λύπη μου είναι απόρροια ότι διαρρέεται παρανόμως στα Μέσα Ενημέρωσης μια απόρρητη δικονομική διαδικασία και έτσι με εκθέτουν, η δε απορία μου συνίσταται στο ότι ποτέ δεν κλήθηκα από την άνω Αρχή να δώσω εξηγήσεις και να προσκομίσω στοιχεία, που θα αποδείκνυαν ότι δεν έχω διαπράξει ποτέ φοροδιαφυγή. Με προσμονή περιμένω άμεσα να λάβω κλήση για να πληροφορηθώ τί μου αποδίδεται, ώστε να αποτινάξω οποιαδήποτε μομφή σε βάρος μου».
Ο δικηγόρος του τραγουδιστή Μιχάλης Δημητρακόπουλος υποστήριξε πως «είναι ψέμα ότι τα τελευταία 5 χρόνια έχει ατομικό εισόδημα 50.000 ευρώ. Αυτό που ισχύει είναι ότι σε μια χρονιά στην ατομική του δήλωση υπήρχε εισόδημα 50.000 ευρώ για συγκεκριμένους λόγους, αλλά στις υπόλοιπες που ήταν πολύ περισσότερα τα χρήματα δεν έγινε αναφορά». Ισχυρίζεται, επιπλέον, πως ο τραγουδιστής δεν θα ζητήσει ιδιαίτερη μεταχείριση, αλλά θέλει να αντιμετωπισθεί βάσει όσων ισχύουν για όλους τους Έλληνες.
Αναφορικά με τα επόμενα νομικά τους βήματα, δήλωσε πως «η εντολή που έχει δώσει είναι από Δευτέρα να πάμε να πάρουμε τη δικογραφία και να κάνουμε αίτηση κατά προτεραιότητα να ερευνηθεί η υπόθεση εξονυχιστικά». Εξακρίβωσε πως έχουν ενημέρωση ότι δεσμεύτηκαν όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί του τραγουδιστή.
«Το παράπονό του (σ.σ. του Αντώνη Ρέμου) είναι ότι παίρνουν τόσο βαριά και επαχθή μέτρα. Φανταστείτε να είναι κλειδωμένος ο λογαριασμός σου και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Όταν μια αρχή έχει αυτή την εξουσία, θα πρέπει στοιχειωδώς να ακούσει τις απόψεις αυτού του ανθρώπου που του δεσμεύει όλη την περιουσία. Εάν θες να τον αιφνιδιάσεις με τη δέσμευση των λογαριασμών του, φώναξε τον την επόμενη ημέρα και μετά στείλε τη δικογραφία στον οικονομικό εισαγγελέα».
Ο Μ. Δημητρακόπουλος ισχυρίστηκε επίσης πως τα ποσά που δήλωνε ως φυσικό πρόσωπο ο Α. Ρέμος, αλλά και εκείνα που δήλωσε στην εταιρεία που είχε είναι «πάρα πολύ μεγάλα» και πως «ως καλλιτέχνης έχει πληρώσει φορολογικές υποχρεώσεις που δεν του ανήκαν, έχει δηλώσει τους περισσότερους φόρους από κάθε άλλο καλλιτέχνη».
Εν τω μεταξύ, στο Twitter…
Πολλές είναι οι αναρτήσεις από χρήστες που σχολιάζουν την είδηση στο X (πρώην twitter), άλλες καυστικές και άλλες χιουμοριστικές.
Ιστορική χαρακτηρίζεται η νίκη του Κιρ Στάρμερ με το Εργατικό Κόμμα στη Μ. Βρετανία. Τα αποτελέσματα δίνουν τέλος σε 14 χρόνια συντηρητικής διακυβέρνησης.
Έπειτα από μιάμιση δεκαετία που σηματοδοτήθηκε από πολλές αλλαγές το Εργατικό Κόμμα του Στάρμερ τοποθετήθηκε ως η επιλογή της αλλαγής και της μεταρρύθμισης. Κατάφερε να αποκτήσει αυτοδυναμία, έχοντας κερδίσει πάνω από 400 από τις 650 έδρες του κοινοβουλίου.
“Τα καταφέραμε!” Ο Στάρμερ είπε στους υποστηρικτές στη νικηφόρα ομιλία του τις πρωινές ώρες της Παρασκευής. «Η αλλαγή αρχίζει τώρα». Το κόμμα του αναμένεται να διεκδικήσει πάνω από 410 έδρες στη Βουλή των Κοινοτήτων των 650 εδρών. Παράλληλα, οι Συντηρητικοί επρόκειτο να μειωθούν σε κάτω από 130 έδρες – αποτέλεσμα που, εάν επιβεβαιωθεί, θα σήμαινε τη χειρότερη επίδοση του κόμματος στην σχεδόν 200χρονη ιστορία του. Σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί το exit poll, οι Εργατικοί θα έχουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία περίπου 170 εδρών, λίγο λιγότερο από το ρεκόρ που πέτυχαν υπό τον Τόνι Μπλερ το 1997, ο οποίος αργότερα έγινε ο μακροβιότερος πρωθυπουργός του εργατικού κόμματος.
«Σε όλη τη χώρα μας, ο κόσμος θα ξυπνήσει με τα νέα, ανακουφισμένος ότι ένα βάρος έχει αρθεί, ένα βάρος που επιτέλους αφαιρέθηκε από τους ώμους αυτού του μεγάλου έθνους», είπε ο Στάρμερ, δεσμευόμενος να αποκαταστήσει την ελπίδα στις βρετανικές οικογένειες. «Η ελπίδα μπορεί να μην καίει έντονα στη Βρετανία αυτή τη στιγμή, αλλά έχουμε κερδίσει την εντολή να ανάψουμε ξανά τη φωτιά. Αυτός είναι ο σκοπός αυτού του κόμματος και αυτής της κυβέρνησης».
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός Ρίσι Σουνάκ, ο οποίος είπε ότι τηλεφώνησε στον Στάρμερ για να τον συγχαρεί για τη νίκη των Εργατικών, δήλωσε πω ο βρετανικός λαός εξέδωσε «μια απογοητευτική ετυμηγορία» και ανέλαβε «την ευθύνη για την απώλεια».
Πώς λειτουργούν οι εκλογές της Μ. Βρετανίας;
Οι κάλπες άνοιξαν στις 7 π.μ. ώρα Ηνωμένου Βασιλείου το πρωί της Πέμπτης και έκλεισαν στις 10 μ.μ. της ίδια ημέρας. Οι βρετανοί εκλέγουν 650 νέα μέλη του κοινοβουλίου – MPs, όπως τους ονομάζουν – για να εκπροσωπήσουν την κάθε περιοχή. Ο πρωθυπουργός είναι εκείνος που έχει την πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων, όταν έχει στο κόμμα του τους περισσότερους εκλεγμένους βουλευτές. Τα πρώτα αποτελέσματα βγαίνουν συνήθως γύρω στις 11:30 μ.μ., ενώ το μεγαλύερο μέρους τους ανακοινώνεται μεταξύ 3 π.μ. και 5 π.μ. το πρωί της Παρασκευής. Τότε είναι και η ώρα κατά την οποία συνήθως ο ηττημένος αρχηγός κόμματος συνήθως παραχωρεί τη θέση του.
Ο νικητής αναμένεται να κατευθυνθεί στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ την Παρασκευή το πρωί για να δει τον βασιλιά ή τη βασίλισσα, στην περίπτωση αυτή τον βασιλιά Κάρολο, και να του πει ότι είναι σίγουροι πως μπορούν να σχηματίσουν νέα κυβέρνηση. Στη συνέχεια θα πάνε στο Νο. 10 της Ντάουνινγκ Στριτ, που εδώ και δεκαετίες είναι η επίσημη κατοικία των πρωθυπουργών της Βρετανίας.
Το παρασκήνιο των φετινών εκλογών
Το δημοψήφισμα του 2016 για το Brexit υπήρξε καταλύτης για μια ασταθή περίοδο στη βρετανική πολιτική σκηνή. Το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα, γνωστό και ως Τόρις, άλλαξε πολλές φορές ηγέτη, με την ελπίδα της σταθερότητας. Η Τερέζα Μέι δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το Brexit και οδηγήθηκε στο τέλος της ηγεσίας της. Ένας λανθασμένος χειρισμός της πανδημίας του Covid-19, όπως και μια σειρά επιζήμιων σκανδάλων πλήγωσε ανεπανόρθωτα τη διοίκηση του Μπόρις Τζόνσον πριν από δύο χρόνια. Τον ακολούθησε η Λιζ Τρας, της οποίας η διοίκηση κατέρρευσε μέσα σε λίγες εβδομάδες και οδήγησε τους Συντηρητικούς σε πολύ άσχημη θέση στις δημοσκοπήσεις. Αξίζει να σημειωθεί πως στις χθεσινές εκλογές η Λιζ Τρας έχασε τη θέση της και δεν εξελέγη στο Συντηρητικό Κόμμα. Από τον Οκτώβρη του 2022, τη θέση του πρωθυπουργού ανέλαβε ο Ρίσι Σούνακ ο οποίος επιχείρησε να ανανεώσει την οικονομία της χώρας και τη θέση του Συντηρητικού Κόμματος. Όταν όμως αυτή η προσπάθεια απέτυχε, ο Σούνακ προκάλεσε την έκπληξη ακόμα και των δικών του βουλευτών και προκήρυξε πρόωρες εκλογές.
Ο Κιρ Στάρμερ, ο νέος πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, επαγγέλλεται δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μια μικρή πόλη στη νότια Αγγλία. Η νίκη του ήταν συντριπτική, ωστόσο δεν αποτελεί ένα πολύ γνωστό πρόσωπο για τον βρετανικό λαό. Ο Στάρμερ είναι πολιτικός τα τελευταία εννέα χρόνια. Το 2020 ανέλαβε την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, το οποίο ένα χρόνο πρωτύτερα, το 2019, αντιμετώπισε τη χειρότερη εκλογική του ήττα από το 1935. Σήμερα, το κόμμα αποτελεί την κυρίαρχη δύναμη στη βρετανική πολιτική σκηνή. Η επιτυχία του Στάρμερ τον τοποθετεί ως έναν από τους πιο σημαντικούς κεντρώους ηγέτες στον κόσμο.
Στα 61 του, ο Στάρμερ έχει μακρά πορεία. Ο πατέρας του ήταν ένας σιωπηλός, αυταρχικός κατασκευαστής εργαλείων, κάτι που αναφέρει τόσο αρκετά συχνά που άλλοι πολιτικοί, και κάποιες φορές ψηφοφόροι, τον κοροϊδεύουν γι’ αυτό. Η μητέρα του ήταν νοσοκόμα και έπασχε από τη νόσο Still. Οι γονείς του Στάρμερ τον ονόμασαν Κιρ εξαιτίας του Keir Hardie, τον πρώτο ηγέτη του Εργατικού Κόμματος. Αρίστευσε στο σχολείο και έγινε δικηγόρος. Τα αδέρφια του τον αποκαλούσαν «Superboy».
Όταν ο ηγέτης του αριστερού Εργατικού Κόμματος Τζέρεμι Κόρμπιν έπεσε το 2019, ο Στάρμερ κράτησε μια ξεκάθαρα αριστερή στάση. Έκανε 10 δεσμεύσεις για να προσελκύσει τους υποστηρικτές του προκατόχου του. Μόλις ανέλαβε την εξουσία, τις αναίρεσε όλες, εκτός από την τελευταία: να λειτουργήσει ως αποτελεσματική αντιπολίτευση.
Ο Στάρμερ είπε ότι ο Covid-19, η Ουκρανία και η κατάσταση των δημόσιων οικονομικών του απαγορεύουν να προχωρήσει με τις αρχικές του στάσεις. «Είμαι στην αντιπολίτευση τώρα για εννέα πολλά χρόνια», είπε ο Στάρμερ τον Ιανουάριο στην Tanya Gold του Politico. «Αυτό δεν αλλάζει ζωές. Έπρεπε να πάρουμε το Εργατικό Κόμμα και να το γυρίσουμε κυριολεκτικά από μέσα προς τα έξω. Χάσαμε το δρόμο μας μέχρι το 2019 ως κόμμα, χάσαμε το δρόμο μας, χάσαμε τον προσανατολισμό μας».
Βέβαια, ορισμένοι εγείρουν προβληματισμούς, καθώς ο Στάρμερ έχει ανακαλέσει αρκετές προοδευτικές θέσεις του από όταν ανέλαβε την ηγεσία του εργατικού κόμματος το 2020. Ανάμεσα σε αυτές, η δήλωσή του πως η κυβέρνησή του δεν θα άλλαζε το “Two Child Benefit Limit”, μια πολιτική των Συντηρητικών, η οποία εμποδίζει τις οικογένειες να διεκδικούν επιδόματα πρόνοιας για το τρίτο ή τα επόμενα παιδιά τους. Η πολιτική αυτή ονομάστηκε «ανείπωτα σκληρή» και η απροθυμία του Στάρμερ να την αλλάξει οδήγησε πολλούς βρετανούς να του βγάλουν το παρατσούκλι “Sir Kid Starver”.
Εξερευνώντας την αισιόδοξη πλευρά της επικαιρότητας.
Κατά παράδοση, η ειδησεογραφία προσανατολίζεται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, εγείροντας έντονους προβληματισμούς για την αποτελεσματική λειτουργία της κοινωνικής δικαιοσύνης. Προκειμένου να εξισορροπηθεί, κατά κάποιον τρόπο, το στενάχωρο πρόσημο της ενημέρωσης, συγκεντρώσαμε 5 ευχάριστες ειδήσεις, ώστε να διασκορπιστούν απλόχερα χαμόγελα.
Ένας αδέσποτος σκύλος έσωσε μια γυναίκα από τροχαίο δυστύχημα
Ως γνωστόν, ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, παρουσιάζοντας συγκινητική αφοσίωση και απέραντη στοργή στην οικογένειά του. Εν προκειμένω, όμως, ο υπέροχος αυτός σκύλος υπερέβη τις γνωστές και κοινώς αποδεκτές εικασίες, αναλαμβάνοντας χρέη διασώστη.
Όπως δήλωσε η Patricia Wahler: «Είχα αργήσει σε μία συνέντευξη για δουλειά, ήμουν αγχωμένη και οδηγούσα πολύ γρήγορα. Είχε πολλή ζέστη εκείνη τη μέρα, οπότε έσκυψα για να ανοίξω το κλιματιστικό και όταν τα μάτια μου στράφηκαν ξανά στην ευθεία, είδα ότι ένας σκύλος είχε μπει μπροστά στο αυτοκίνητό μου, μέσα στο δρόμο. Οπότε, φρέναρα απότομα, ευτυχώς δεν τον χτύπησα, έφυγε τρέχοντας από το δρόμο. Επιβράδυνα για να διασφαλίσω ότι όλα ήταν εντάξει και είδα ότι ο σκύλος έσερνε μια σπασμένη αλυσίδα. Θεώρησα ότι είχε χαθεί από την οικογένειά του και προσπάθησα να τον προσεγγίσω μήπως και καταφέρω να τον επιστρέψω στο σπίτι του, αλλά δεν τα κατάφερα […] ».
«Επιστρέφοντας στο αμάξι μου, είδα πολλά αυτοκίνητα σταματημένα και συνειδητοποίησα ότι είχε γίνει τροχαίο. Βλέποντας το αυτοκίνητο που υπέστη τη ζημιά, διαπίστωσα ότι ήταν το ίδιο αυτοκίνητο που με προσπέρασε όσο προσπαθούσα να προσεγγίσω τον σκύλο. Έτσι, σκέφτηκα ότι αν δεν σταματούσα για να βοηθήσω τον σκύλο, πιθανότατα θα ήμουν εγώ στη θέση αυτού του αυτοκινήτου».
Μια κινητή οδοντιατρική μονάδα στο Weston-super-Mare
Το κόστος της οδοντιατρικής φροντίδας έχει «εκτοξευτεί» τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα πολλά άτομα να αμελούν τη στοματική τους υγιεινή λόγω οικονομικής δυσπραγίας.
Η Dentaid, ένας φορέας που προσφέρει οδοντιατρική περίθαλψη σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, αφουγκραζόμενη τις επείγουσες ανάγκες, ετοιμάζει την ένατη κινητή οδοντιατρική μονάδα που θα τοποθετηθεί στην πόλη Weston-super-Mare, μια πρωτοβουλία η οποία κατέστη εφικτή έπειτα από μια γενναιόδωρη δωρεά του The Health Lottery. Καθώς η κινητή οδοντιατρική μονάδα εχει σχεδιαστεί για να παρέχει οδοντιατρικές υπηρεσίες σε άτομα που πλήττονται από έλλειψη στέγης και κατάχρηση ουσιών, μέσα σε αυτό το «κινητό, υπεσύγχρονο θαύμα», εκατοντάδες εθελοντές οδοντίατροι θα προσφέρουν μια ολοκληρωμένη σειρά υπηρεσιών, όπως εξαγωγές, σφραγίσματα, προληπτικές εξετάσεις κ.ά.
Πηγή: Good News Post
«Miles into Meals»: Μια εκστρατεία με έμφαση στην υγεία και στη φιλανθρωπία
Ως γνωστόν, είναι αδιαπραγμάτευτα τα οφέλη του περιπάτου στη σωματική υγεία, ανεξαρτήτως ηλικίας. Εντούτοις, πόσο περισσότερο θα πολλαπλασιάζονταν αυτά τα οφέλη αν συνέβαλαν στην οικονομική ενίσχυση αδύναμων πολιτών;
Η φιλανθρωπική οργάνωση Good Shepherd στο Wolverhampton προετοίμασε την ετήσια εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων, με τίτλο: «Miles into Meals», η οποία ξεκίνησε στις 20 Ιουνίου. Πρόκειται για πρωτοβουλία με διάρκεια ενός μήνα και στόχο τη συγκέντρωση 10.000 δολαρίων που θα διατεθούν υπέρ των αστέγων και όσων ζουν σε δυσμενείς οικονομικές συνθήκες. Για να επιτευχθεί αυτό, οι εθελοντές θα κληθούν σε χαλαρούς περιπάτους γύρω από το πάρκο West Park Walks.
Τα «πράσινα» άλματα
Οι διεθνείς φόβοι γύρω από το κλίμα, αντανακλούν το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος. Μέσα στις αμφιλεγόμενες αυτές συνθήκες, καταγράφονται τακτικά αξιέπαινες παρεμβάσεις καθοριστικής σημασίας για το μέλλον του πλανήτη.
Μετατροπή νεκροταφείων σε ηλιακό πάρκο της Ισπανίας
Στη Βαλένθια της Ισπανίας τα νεκροταφεία αρχίζουν να αξιοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Ειδικότερα, υπάρχει το σχέδιο RIP (Requiem in Power), βάσει του οποίου προβλέπεται η εγκατάσταση χιλιάδων ηλιακών πάνελ σε νεκροταφεία γύρω από την πόλη.
Η Τσεχία καθιστά υποχρεωτική την ανακύκλωση υφασμάτων
Το 2020, οι χώρες της ΕΕ παρήγαγαν περίπου 6,95 εκατομμύρια τόνους κλωστοϋφαντουργικών απορριμμάτων. Λαμβάνοντας υπόψη τις συνέπειες αυτών των αριθμών, η το υπουργείο Περιβάλλοντος της Τσεχίας ανακοίνωσε τους στόχους για επιβολή της υποχρεωτικής συλλογής κλωστοϋφαντουργικών απορριμμάτων από το 2025.
Το ποδήλατο μετατράπηκε σε εθνικό χόμπι και τρόπο μετακίνησης των Ολλανδών
Στην Ολλανδία, έχουν τεθεί επί τάπητος αναρίθμητες πρωτοβουλίες για να διασφαλιστεί ότι όλα τα άτομα μπορούν να κάνουν ποδήλατο χωρίς αποκλεισμούς. Μάλιστα, δεδομένου ότι το 64% του συνολικού πληθυσμού επιλέγει την ποδηλασία τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, τότε, αποδεδειγμένα, πήγε καλά αυτό.
Ο 6χρονος Μαξ είναι ένας πολύ κοινωνικός γάτος, ο οποίος περιφέρεται τακτικά στο campus του Πανεπιστημίου του Βερμόντ, από τότε που η «μητέρα του», Ashley Dow, του επέτρεψε να κινείται σε εξωτερικούς χώρους.
Πηγή: NY Post
Λόγω, λοιπόν, ότι το σπίτι τους βρίσκεται πολύ κοντά στο Πανεπιστήμιο, ο Μαξ λατρεύει να συναναστρέφεται με φοιτητές, καθηγητές και διοικητικό προσωπικό. Υπό αυτό το πρίσμα, στην αποφοίτηση των φοιτητών, αποδόθηκε στον γάτο-μασκότ διδακτορικό δίπλωμα ως «Doctor of Litter-ature», τιμής ένεκεν και χάριν αστεϊσμού.
Συζητώντας με το καλλιτεχνικό δίδυμο των Βασίλη Νούλα και Κώστα Τζιμούλη για τη χαρά της συν-δημιουργίας, τα trend στην τέχνη αλλά και την ανάγκη να παίρνουμε θέση για ό,τι μας αφορά.
Οι VASKOS είναι ένα καλλιτεχνικό δίδυμο που αποτελείται από τον Βασίλη Νούλα και τον Κώστα Τζιμούλη. To ντουέτο επικεντρώνεται στην έννοια της καλλιτεχνικής, σεξουαλικής και εθνικής ταυτότητας, την οποία εξερευνούν με υβριδικό και παιγνιώδη τρόπο, μέσα από ποικιλία πρακτικών όπως: Performance, φωτογραφία, σχέδια, κεραμικά, εκδόσεις και επιμέλεια εκθέσεων.
Οι VASKOS πιστεύουν στη συνεργατική και δημόσια φύση της τέχνης, επειδή θεωρούν ότι έτσι ενδυναμώνεται ο εγγενής κοινωνικός και πολιτικός της ρόλος.
Συζητήσαμε μαζί τους για το παιχνίδι ως στοιχείο δημιουργικότητας, τις θεματικές που τους απασχολούν, τις δράσεις υπέρ της Παλαιστίνης και το eco queer. Μια ελεύθερη συζήτηση κατά τη διάρκεια της οποίας διέκοπταν ο ένας τον άλλον είτε για να συμπληρώσουν, είτε για να βάλουν μια άλλη παράμετρο σε σχέση με ό,τι είχε μόλις ειπωθεί.
Πότε και πώς ξεκινήσατε ως VASKOS;
Κώστας Τζημούλης: Ξεκινήσαμε λόγω της κοινής μας ανάγκης να δουλέψουμε μαζί για να μοιραστούμε τη δημιουργικότητά μας και στην πάροδο των χρόνων αυτή η ανάγκη έγινε πιο συνειδητή. Ξεκινήσαμε γιατί περνάμε καλά όταν συν-δημιουργούμε και η χαρά αυτή εμπεριέχει και την έννοια του παιχνιδιού αλλά και του πολιτικού, υπό την έννοια της συνύπαρξης στη δημιουργία.
Βασίλης Νούλας: Ήταν καλοκαίρι και κάναμε ελεύθερο κάμπινγκ στην Τήλο και συγκεκριμένα στην παραλία Ερίστου, που ένα τμήμα της είναι και γυμνιστών. Εκεί, μέσα στη θερινή ραστώνη ξεκινήσαμε να ζωγραφίζουμε παρέα σε ένα μπλοκάκι που είχαμε, να φωτογραφίζουμε ο ένας τον άλλον, να τραβάμε κάποια μικρά βίντεο μαζί. Μέσα από το αργόσυρτο ελληνικό καλοκαίρι, έγινε πιο απτό το μοίρασμα στη δημιουργία.
Κώστας: Αυτό ήταν καλοκαίρι του 2015. Το καλοκαίρι του 2014, είχαμε ήδη ξεκινήσει να φωτογραφιζόμαστε μαζί στα σπίτια μας και τότε σου ήρθε η πρόταση να συμμετάσχεις σε μια έκθεση αφιερωμένη στον Θάνο Βελλούδιο, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 2015. Γι’ αυτήν την έκθεση δουλέψαμε μαζί και παρουσιάσαμε και μια performance εκεί.
Βασίλης: Λίνα, τότε άκυρα αυτά που σου είπα πριν (γέλια).
Κώστας: Όχι, απλώς αυτό που ανέφερες είναι ένα χρόνο μετά την πρώτη μας απόπειρα, κατά την οποία δεν είχαμε συνειδητοποιήσει καν ότι μπορεί να γίνει κάτι σταθερό και πιο συνειδητό.
Credits: Δημήτρης Τζαμτζής
Πάντως εξαρχής υπάρχει στη δουλειά σας το παιγνιώδες στοιχείο, το queer, το γυμνό σώμα. Πώς έχουν αυτά εξελιχθεί μέσα στα χρόνια;
Βασίλης: Αυτό που έχει μπει περισσότερο και έχει ωριμάσει είναι το eco queer, με την έννοια του γυμνού σώματος αλλά και του παιχνιδιού με στοιχεία της φύσης ως σχολιασμού της κατάστασης της κλιματικής κρίσης που όλοι βιώνουμε. Πέρα από αυτό, διεκδικούμε μια κληρονομιά του μοντερνισμού, κυρίως την αισθητική του dada, μέσα από τα κολάζ, μέσα από την πρόχειρη εγκόλπωση έτοιμων στοιχείων όπως το γυμνό, το παιχνίδι, την ελευθερία και την τόλμη που χαρακτήριζαν το κίνημα του νταντά.
Κώστας: Με τον καιρό, έχουν προστεθεί και στοιχεία που είναι πέρα από την φροντίδα για τον εαυτό. Το ίδιο το project φαίνεται να είναι πολύ αυτοαναφορικό γιατί είμαστε εμείς που φωτογραφίζουμε εμάς, αλλά στην πραγματικότητα ανοίγουμε και σε άλλα πράγματα. Για παράδειγμα, έχουμε κάνει έκδοση με αφορμή τη δολοφονία τ@ Ζακ/Zackie. Στρέφουμε το βλέμμα και προς τα έξω κοιτάζοντας αυτά που μας αφορούν. Όλο αυτό έχει να κάνει και με τη φροντίδα. Υπάρχει, βέβαια, τώρα αυτό το trend στην τέχνη και ο ίδιος ο όρος «φροντίδα» είναι –κατά μια έννοια– χρησιμοποιημένος πολύ και παρεξηγημένος, αλλά εκεί θα μας τοποθετούσα.
Παρακολουθώντας τη δουλειά σας, δεν νιώθω ότι ξεκινάει και τελειώνει στην απεικόνιση των εαυτών σας αλλά σαν να είναι τα σώματά σας εργαλεία για να σχολιαστούν πράγματα που σας αφορούν
Βασίλης: Ναι, ισχύει αυτό. Άλλωστε, τα σώματά μας είναι σαν μια πρόχειρη, πρώτη ύλη· τα ζωγραφίζουμε, τα αντιμετωπίζουμε γλυπτικά, τα χρησιμοποιούμε ως στοιχεία του κολάζ. Μέσω, λοιπόν, των σωμάτων μας συνομιλούμε με διάφορα πράγματα όπως με την παράδοση και τη φύση. Συμφωνώ με τον Κώστα όσον αφορά τη φροντίδα. Ασχέτως του πόσο πολύ έχει χρησιμοποιηθεί, είναι μια πολύ ωραία έννοια αυτό το μέλημα για όσα συμβαίνουν. Για παράδειγμα, αυτή την περίοδο συμμετέχουμε στην έκθεση Shinrin-yoku 森林浴 Forest bathing στον Βοτανικό Κήπο Ι. & Α. Ν. Διομήδους και στο έργο μας υπάρχει η πολιτική διάσταση χάρη στο hydroqueer στοιχείο.
Credits: Ευτυχία Βλάχου
Θα επανέλθω, Κώστα, σε κάτι που είπες πριν λίγο, δηλαδή ότι η φροντίδα έχει γίνει τρεντ στην τέχνη, αλλά και γενικότερα. Πώς μπορούμε να μιλάμε για πράγματα που μας αφορούν χωρίς να τα εργαλειοποιούμε;
Κώστας: Δεν ξέρω αν είναι κακή η εργαλειοποίηση αν εξυπηρετεί τον σκοπό του να επικοινωνήσουμε κάποια πράγματα. Θέλουμε να υπάρχει μια ορατότητα, ειδικά για θέματα που δεν λέγονται ή δεν λέγονται από πολλούς. Το θέμα είναι να είσαι καλά με αυτό που κάνεις και να το κάνεις σωστά, δηλαδή ότι δεν το προδίδεις, ότι κρατάς τις βασικές αξίες με αυτό που συνδιαλέγεσαι.
Βασίλης: Θεωρώ ότι είναι μια παγίδα αυτή η σκέψη στην οποία πέφτουμε όλοι. Για παράδειγμα, πεθαίνει ένας καλλιτέχνης και μπορεί να σκεφτούμε ότι αν κάνουμε σχετικό ποστ είναι σαν να καπηλευόμαστε τη στιγμή του θανάτου του για να πάρουμε μερικά like. Αν όμως εσένα σου άρεσε η Ανούκ Εμέ, σε έχει επηρεάσει κάπως στη ζωή σου και κάτι θες να πεις γι’ αυτό, δεν πειράζει. Έχουμε μια τάση να τα ενοχοποιούμε όλα και να τα παραπονηρεύουμε. Αν υπάρχει αθωότητα και αυθορμητισμός σε αυτό που θες να πεις και να κάνεις, τότε οφείλεις να το κάνεις γιατί αν φιμώνεις τον εαυτό σου μην τυχόν παρεξηγηθείς ότι εκμεταλλεύεσαι την επικαιρότητα, τίποτα καλό δεν θα βγει από την αυτολογοκρισία σου.
Κώστας: Άλλωστε, αυτό που είπα πριν αφορούσε μεγαλύτερες κλίμακες, δηλαδή επιχορηγήσεις που δίνονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε projects που αφορούν κοινωνικά θέματα ή πώς το κοινωνικά ευαισθητοποιημένο λεξιλόγιο χρησιμοποιείται στα Πανεπιστήμια· οι μεγάλοι θεσμοί και τα ιδρύματα εργαλειοποιούν.
Βασίλης: Αυτό το θέμα που συζητάμε είναι πολύ μεγάλο και έχει να κάνει και με την έννοια της στράτευσης, η οποία μπορεί να λειτουργήσει κάπως επιφανειακά ενώ παράλληλα υπάρχει η συζήτηση κατά πόσο αλλοιώνεται ή όχι το έργο τέχνης όταν στρατεύεται. Υπάρχει όμως πάντα το πνεύμα της εποχής, μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που αν φέρνει τώρα στο προσκήνιο θέματα δικαιωμάτων κι εσύ ασχολείσαι με αυτά τα θέματα, τότε απλώς αυτό που συμβαίνει είναι ότι ακούς την εποχή σου. Αυτό είναι κάτι που δεν θα ενοχοποιούσα, γιατί όταν είσαι καλλιτέχνης η εποχή σου είναι το υλικό σου. Προσωπικά, πιστεύω ότι στην τέχνη έχει μεγαλύτερη σημασία το πώς λες κάτι παρά το τι λες. Όλοι μπορούμε να μιλήσουμε για το queer, το θέμα είναι πώς θα επιλέξεις να το κάνεις, πόσο συγκλονιστικός ή όχι θα είναι ο τρόπος σου.
Κώστας: Τελικά, όμως, βλέπεις ότι πολλές φορές μετράει τι θα πεις και όχι το πώς.
Βασίλης: Κι αυτό είναι πρόβλημα. Μπορεί να μιλήσεις για τη gay ορατότητα τόσο συντηρητικά και mainstream που, για εμένα, είναι χειρότερο.
Credits: Μαρία Τούλτσα
Η οικειότητα που έχετε αναπτύξει μεταξύ σας ως εικαστικό δίδυμο συμβάλλει στην αθωότητα και στον αυθορμητισμό μέσα στα οποία οφείλουν να «γεννιούνται» νέα πράγματα; Από αυτή την οπτική, η οικειότητα μπορεί να είναι πολιτική πράξη;
Κώστας: Αυτό που λέμε ως statement του VASKOS είναι ότι προτείνουμε το καλλιτεχνικό ντουέτο ως μια μορφή συνύπαρξης, ως ένα μοντέλο δημιουργίας.
Βασίλης: Έχει μια πολιτική διάσταση γιατί ισχύει αυτό που λέγεται ότι το προσωπικό είναι και πολιτικό. Πράγματι, μέσα από τη διπλή υπόσταση και από την οικειότητα που απορρέει από αυτό διασώζονται διάφορες ποιότητες. Για παράδειγμα, το παιχνίδι και η αθωότητα, θεωρώ ότι είναι πιο εύκολα στη διπλή υπόσταση γιατί εκεί υπάρχει ένα σύστημα ανατροφοδότησής τους πολύ πιο ισχυρό από αυτό που υπάρχει όταν λειτουργείς μόνος σου. Επίσης, μέσα στο ντουέτο παραιτείσαι από την υπογραφή του ενός και δεν ξέρουμε, τελικά, ποιος έχει κάνει τι και ούτε έχει σημασία.
Στις 6 Ιουλίου θα παρουσιάσετε μια performance στο Velvet Gardens Festival, που οργανώνει ένα άλλο καλλιτεχνικό δίδυμο, ο Άρης και ο Λάκης Ιωνάς. Τι θα κάνετε εκεί;
Βασίλης: Το φετινό φεστιβάλ έχει θέμα την Παλαιστίνη. Εμείς θα ασχοληθούμε με την επεξεργασία ενός υλικού που φτιάξαμε στην Ινδία, σε ένα ταξίδι που κάναμε τον χειμώνα που μας πέρασε. Μια από τις μεγάλες θεματικές που τρέχουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι η σχέση μας με την Ανατολή, με τον οριενταλισμό κατά κάποιο τρόπο.
Κώστας: Αυτή η θεματική περιλαμβάνει πολλές πτυχές, ακόμη και το δυτικό ανδρικό βλέμμα προς το γυναικείο σώμα.
Βασίλης: Για παράδειγμα, έχουμε κάνει μια σειρά έργων που σχολιάζει το πώς εμφανίζονται οι οδαλίσκες μέσα στη δυτική ζωγραφική παράδοση, όπου ο λευκός άνδρας αποτυπώνει το γυναίκειο σώμα της ανατολίτισσας με έναν συγκεκριμένο τρόπο, που και μας αρέσει αλλά και μπορούμε πια να το κρίνουμε. Υπάρχει εδώ λοιπόν το δίπολο και της απόλαυσης αλλά και της ενοχής.
Kώστας: Και με αφετηρία την αποικιοκρατική οπτική της δυτικής τέχνης προς την Ανατολή, αναρωτιόμαστε τι σημαίνει γενικότερα ως καλλιτεχνική πρακτική να χρησιμοποιώ έναν άνθρωπο για να φτιάξω κάτι και να το υπογράψω εγώ ως μάστερ καλλιτέχνης. Η performance που θα παρουσιάσουμε στο Θερμίσι θα ακουμπήσει αυτό το κομμάτι και θα το προχωρήσει.
Αφού, λοιπόν, αναφέραμε την Παλαιστίνη ως κεντρική θεματική, να πούμε ότι συμμετείχατε στην παρέμβαση διαμαρτυρίας που έγινε στο ΕΜΣΤ μέσα Μαΐου
Βασίλης: Ναι, πέρα από αυτή τη δράση έγιναν και άλλες, όπως στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς και στο Ηρώδειο, που καμαρώσαμε από μακριά. Ευτυχώς γίνονται κάποια πράγματα κι αυτό είναι ενθαρρυντικό. Ξεκίνησε αυτό όταν έγιναν στον χώρο μας, στο ΟΧΤΩ, κάποιες βραδιές για την Παλαιστίνη με μια ανάγνωση που οργανώσαμε μαζί με τη Δήμητρα Ιωάννου και το περιοδικό Μπροσούρα και μετά κάναμε άλλο ένα κάλεσμα ως ΟΧΤΩ για να συζητήσουμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε και από εκεί προέκυψε αυτή η δράση στο ΕΜΣΤ. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε πραγματικά να κάνουμε κάτι δραστικό μέσα στην ίδια την κατάσταση, αλλά θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να μιλάς και να παίρνεις θέση.
Οι δράσεις αυτές έχουν προβληθεί όπως θα έπρεπε;
Βασίλης: Ξεκάθαρα όχι. Θεωρώ ότι ίσως στη Γερμανία και τη Γαλλία είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα –τουλάχιστον απ’ αυτά που ακούω– αλλά σίγουρα ούτε εδώ γίνεται η συζήτηση όπως θα έπρεπε. Είναι αναμενόμενο από τη στιγμή που η επίσημη γραμμή είναι αναφανδόν υπέρ του Ισραήλ. Στον Τύπο ελάχιστα δημοσιεύματα υπήρξαν για αυτές τις δημόσιες παρεμβάσεις υπέρ της Παλαιστίνης. Επίσης, συντάχθηκε μια ανοιχτή επιστολή εργαζομένων στον πολιτισμό με δέκτες τον Πρωθυπουργό και την υπουργό Πολιτισμού και είναι φοβερό ότι φίλοι μας καλλιτέχνες, που θεωρούσαμε ότι θα είναι ευαισθητοποιημένοι, δεν την υπέγραψαν. Εγώ θεωρώ ότι το ζήτημα της Παλαιστίνης είναι τρομερά σημαντικό, είναι από εκείνα τα θέματα που σε καλούν να πάρεις θέση, χωρίς σκιές. Αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα της εποχής μας.
Info: Οι VASKOS συμμετέχουν με έργο τους στην έκθεση “Shinrin-yoku 森林浴 Forest bathing” που είναι επισκέψιμη με δωρεάν είσοδο στον Βοτανικό Κήπο Ι. & Α. Ν. Διομήδους μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου. Στις 6 Ιουλίου θα παρουσιάσουν performance στο πλαίσιο του φεστιβάλ Velvet Gardens 2024|East Beat, στη Θερμισία Αργολίδας.
Δείτε το πλήρες πρόγραμμα για τις 5, 6 και 7 Ιουλίου 2024 στο Πάρκο Γουδή.
Το 25ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνα επιστρέφει για να δείξει ότι από την Πύλο εώς την Παλαιστίνη: “Δεν υπάρχει ειρήνη, χωρίς δικαιοσύνη!”
Φέτος το Φεστιβάλ θα δανειστεί ένα σύνθημα που ακούγεται εδώ και δεκαετίες στους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και τους αποκλεισμούς σ’ όλη τη Γη. Από τις κινητοποιήσεις του κινήματος για τα πολιτικά δικαίωμα στις ΗΠΑ, από τις διαμαρτυρίες ενάντια στο apartheid στην Ν. Αφρική, μέχρι τους πρόσφατους αγώνες ενάντια στη συνεχιζόμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Ενώνουμε τις φωνές μας:
“Δεν Υπάρχει Ειρήνη, Χωρίς Δικαιοσύνη”.
Δικαιοσύνη και ειρήνη για την Παλαιστίνη, αλλά και για όσους/ες κυνηγιούνται λόγω του χρώματος, της καταγωγής, της σεξουαλικής τους προτίμησης, της τάξης τους.
Είμαστε εδώ για να αναδείξουμε, εκκινήσουμε, στηρίξουμε τους αγώνες ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΙΣΟΤΗΤΑ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.
Για ένα κόσμο χωρίς πολέμους, εθνικισμούς, ρατσισμό και καταπίεση.
Μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον!
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 25ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
(Ορισμένες συζητήσεις θα διαθέτουν διερμηνεία στη νοηματική σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος. Μπορείτε να μάθετε για το ποιες είναι αυτές στη γραμματεία κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ)
Παρασκευή 5 Ιουλίου
Λευτεριά στην Παλαιστίνη: Όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίσταση είναι καθήκον
Κάρολ Σανσούρ, Παλαιστίνια ποιήτρια, διευθύντρια του Φεστιβάλ Παλαιστινιακού Κινηματογράφου Αθήνας
Στέλιος Φωτεινόπουλος, StopTheWar UK
Νικόλας Κοσματόπουλος, επίκουρος καθηγητής στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού
Μιχιάρ Εκτάμι, προέδρος της Ένωσης Παλαιστίνιων Εργαζομένων στην Ελλάδα
Δημοκρατικός Συνομοσπονδισμός: Από τα Βαλκάνια έως τη Μέση Ανατολή
Διοργάνωση: -Πολιτιστικό Κέντρο των Κούρδων -Ελευθεριακός ιστότοπος & εκδόσεις Αυτολεξεί
Συναυλίες
Η μουσική σκηνή του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ και φέτος προσπαθεί να φέρει ήχους από κάθε μεριά του πλανήτη, από κάθε είδος. Από την παλαιστινιακή χιπ-χοπ μέχρι τους κούρδικους χορούς αποτυπώνεται ο κόσμος που θέλουμε: χωρίς σύνορα, χωρίς πολέμους, με χίλιες γλώσσες και χίλια χρώματα. Με ελευθερία. Στο Φεστιβάλ υπάρχουν δύο σκηνές (μεταναστευτική / λαϊκή και κεντρική).
ΟΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ 24ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΑΣ
Το φεστιβάλ είναι πάντα ένα ταξίδι σε γεύσεις χωρίς σύνορα! Οι Μεταναστευτικές Κουζίνες περιμένουν να σας ταξιδέψουν στα πέρατα της γης. Για το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, οι αυθεντικές πολυεθνικές κουζίνες, από κοινότητες και ομάδες, είναι παράδοση! Γεύσεις αλμυρές και γλυκές από πολλές γωνιές του πλανήτη: Αίγυπτος, Αιθιοπία, Αφγανιστάν, Ζιμπάμπουε, Νιγηρία, Κουρδιστάν, Φιλιππίνες, Σουδάν, Κονγκό, Μαρόκο και πολλές ακόμη χώρες.
Και, μία καινοτομία! Φέτος οι κουζίνες θα λειτουργήσουν με μάρκες για καλύτερη εξυπηρέτηση. Τις μάρκες θα προμηθεύεστε από τα ταμεία στον χώρο των μεταναστευτικών κουζινών.
Και φέτος το Αντιρατσιστικό φεστιβάλ θα περιλαμβάνει δραστηριότητες για τους μικρούς μας φίλους στον χώρο του παιδότοπου (ψάξτε για την πολύχρωμη πινακίδα).
Τις τρεις ημέρες του φεστιβάλ από τις 18:30 μέχρι τις 21:00 μικρά (και μεγάλα) παιδιά θα μπορούν να συμμετέχουν σε παιχνίδια και να διασκεδάσουν μέσα από ομαδικές δραστηριότητες.
Την Κυριακή 7 Ιουλίου και τελευταία ημέρα του φεστιβάλ τον παιδότοπο αναλαμβάνουν μέλη από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση* με τα «Γράμματα στον Μουσταφά» («Letters to Mustafa») (αφορά παιδιά άνω των 8 ετών), όπου τα παιδιά θα γράψουν γράμμα στον Mustafa Seta (υπεύθυνο παραγωγής του παλαιστινιακού θεάτρου Freedom Theatre). Σας περιμένουμε…
*Το “Πανελλήνιο ΔΙΚΤΥΟ για το ΘΕΑΤΡΟ στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ” είναι επιστημονική ένωση για την προώθηση της έρευνας και της πράξης του θεάτρου, του εκπαιδευτικού δράματος, του θεατρικού παιχνιδιού και των άλλων παραστατικών τεχνών στην εκπαίδευση (τυπική και μη τυπική). Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Θεματικοί Χώροι
Φέτος στο φεστιβάλ θα υπάρχουν θεματικοί χώροι για την Παλαιστίνη αλλά και ο χώρος Sastipén Tali: Υγεία και Ελευθερία αφιερωμένο στους ΡΟΜΑ όπου γης. Στους χώρους αυτούς φιλοξενούνται εκθέσεις, έρευνες, δρώμενα, προβολές.
Πληροφορίες
Τόπος: Πάρκο Γουδή
Είσοδος: 5€ ανά ημέρα | 12€ για όλο το τριήμερο
Ώρα έναρξης του φεστιβάλ: 6.00 μ.μ.
Ώρα έναρξης των συζητήσεων: 7.00 μ.μ.
Ώρα έναρξης των αυτοοργανωμένων συζητήσεων: 7:30 μ.μ.
Δεκάδες άτομα από την εγχώρια και διεθνή επιστημονική κοινότητα συμμετείχαν στο «Sarantaporos Science Week» του MedINA όχι μόνο για να σώσουν τον Αώο και την περιοχή, αλλά να δημιουργηθεί ένα νομικό πλαίσιο για την προστασία όλων των ποταμών της Ελλάδας και των οικοσυστημάτων τους.
Ο αετός πετούσε κάτι δεκάδες μέτρα πάνω από τα κεφάλια μας. Το ασημένιο jeep διέσχιζε το κατάφυτο πευκόδασος, λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα με την Αλβανία. Ακολουθούσαμε την πορεία του παραποτάμου του Σαρανταπόρου για να εντοπίσουμε εμπόδια και φραγμούς που πιθανόν να έχουν καταστροφικές συνέπειες στο οικοσύστημα και την βιοποικιλότητά του.
Ο λόγος; Είναι ένα θέμα που δεν έχει ανοίξει ακόμη στην Ελλάδα και είναι ένα ανεξερεύνητο πεδίο που θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση και της κλιματικής κατάρρευσης. Διότι τα ποτάμια είναι από τα πιο απειλούμενα οικοσυστήματα παγκοσμίως. Μόνο στην Ευρώπη, οι ποταμοί κατακερματίζονται από 1 εκατομμύρια τεχνητά εμπόδια (κυρίως διευθετήσεις ποταμών και φράγματα). Συγκεκριμένα, από το 1970 έως σήμερα, οι πληθυσμοί των μεταναστευτικών ειδών ψαριών γλυκού νερού έχουν μειωθεί κατά 93%.
Για πρώτη φορά λοιπόν στην Ελλάδα, συγκεντρώθηκαν περίπου 100 επιστήμονες, επιστημόνισσες και λάτρεις των ποταμών και έκαναν έρευνα και καταγραφή της βιοποικιλότητας της περιοχής γύρω από τον Αώο, τον τελευταίο ποταμό ελεύθερης ροής στην Ευρώπη. Με τους χαρακτηρισμούς πρώτη και τελευταίο υπογραμμίζεται ακόμη πιο έντονα η σημαντικότητα του εγχειρήματος του «Sarantaporos Science Week».
Η βάση μας ήταν ένα από τα Μαστοροχώρια Κόνιτσας που στόλιζαν τις πλαγιές του Σμόλικα και του Γράμμου, η Βούρμπιανη, η γη του Τέλλου Άγρα και ένα από τα μεγαλύτερα εκ των πέτρινων οικισμών που φιλοτέχνησαν Ηπειρώτες μάστορες.
Για μία εβδομάδα, κατά την διάρκεια του «Sarantaporos Science Week», της πολυεπιστημονικής πρωτοβουλίας που διοργάνωσε το MedINA, το Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο, δόθηκε ραντεβού κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα και όλα τα άτομα που συμμετείχαν αφοσιώθηκαν στην ανάδειξη της περιβαλλοντικής αξίας και της βιοποικιλότητας του ποταμού του Σαραντάπορου, καθώς και στην ενίσχυση των προσπαθειών για την προστασία και διατήρησή του. Διότι αποτελεί ένα από τα ελάχιστα μελετημένα τμήματα του ποτάμιου συστήματος του Αώου/Vjosa.
Ακολουθώντας μία από τις ομάδες που σκοπό είχε να καταγράψει τους πεπαλαιωμένους φραγμούς που εμποδίζουν την ελεύθερη ροή των παραποτάμων, βρεθήκαμε σε ένα γεφύρι δίπλα στο χωριό Πληκάτι.
Ο Φανοίκος Σακελλαράκης, Ειδικός Βιοποικιλότητας και Οικοσυστημάτων στο MedINA, ο οποίος διαχειρίζεται το έργο Mapstream, που φιλοδοξεί να καταγράψει το σύνολο των εμποδίων και φραγμών στη λεκάνη απορροής του Σαρανταπόρου, μας εξηγεί: «Στόχος μας είναι να έχουμε μια καλή εικόνα όλων των φραγμών και εμποδίων που υπάρχουν κατά μήκος του ποταμού, ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια βάση δεδομένων και να εξετάσουμε κάθε ένα από αυτά ξεχωριστά, καθώς και την δυνητική απομάκρυνση κάποιων εμποδίων, ώστε να έχουμε μια καλύτερη οικολογική κατάσταση τόσο για τον ίδιο τον ποταμό όσο και για τα διαφορετικά στοιχεία βιοποικιλότητας που εξυπηρετεί».
Από τον Μάιο του 2024, έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες πεδίου στα πρώτα 120χλμ ροής του ποταμού και των παραποτάμων. Εξετάζοντας μόλις 4 λεκάνες απορροής, έχουν διαπιστώσει περισσότερες από 100 περιπτώσεις φραγμών. «Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα βρίσκεται κάτω από το χωριό του Ασημοχωρίου και αποτελεί ένα έργο αντιπλημμυρικής προστασίας, το οποίο δημιουργήθηκε σε ένα διαφορετικό χρόνο και διαφορετικό πλαίσιο, με άλλα οικολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής και των τοπικών κοινοτήτων. Συνεπώς, με τα σημερινά δεδομένα, τα εργαλεία και τη μεθοδολογία, μπορούμε να σκεφτούμε και να δρομολογήσουμε αναλύσεις που θα μας οδηγήσουν στην απόφαση περί της χρησιμότητάς του σήμερα» συνεχίζει.
Μαζί μας βρίσκεται και ο Πέτρος Περράκης Κόλλιας, συνεργάτης Επικοινωνίας και Διαχείρισης του έργου, ο οποίος αφουγκράζεται την πλούσια ζωή και αξία της συγκεκριμένης περιοχής. «Εδώ βλέπουμε τεράστια ζωντάνια και αλληλεπιδράσεις και σχέσεις, από τις οποίες λείπει πάρα πολύ ο άνθρωπος. Αντίστοιχα, στην Αθήνα έχουμε το αντίστροφο, βλέπουμε μεγάλη παρουσία του ανθρώπου εις βάρος άλλων μορφών ζωής και διαφορετικού τύπου σχέσεων. Αυτές είναι οι διαμορφώσεις ζωής και θανάτου» σχολιάζει.
Με υπόβαθρο στις Περιβαλλοντικές Ανθρωπιστικές Επιστήμες, αλλά και στην Ιστορία και Φιλοσοφία της Επιστήμης, ο Πέτρος υποστηρίζει πως: «Είναι σημαντικό να σπάσουμε το δίπολο “φύση vs άνθρωπος” και να δημιουργήσουμε συνέχειες και φάσματα. Να φανταστούμε διαφορετικά. Γιατί το φαντασιακό μετατρέπεται σε πραγματικότητα».
Ο Σαραντάπορος και η ανεκτίμητη αξία του Science Week
Για την ιστορία, ο Σαραντάπορος είναι κύριος παραπόταμος του διασυνοριακού ποταμού Αώου/Vjosa που διασχίζει ανεμπόδιστα Ελλάδα και Αλβανία για 272 χιλιόμετρα. Η οικολογική του αξία αντικατοπτρίζεται στον πρόσφατο χαρακτηρισμό της λεκάνης απορροής του από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως Προστατευόμενου Τοπίου και Προστατευόμενου Φυσικού Σχηματισμού. Η προστασία του Σαραντάπορου όμως είναι κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένη, δεδομένων των επερχόμενων απειλών, όπως τα σχέδια για εγκατάσταση δεκάδων μικρών υδροηλεκτρικών έργων σε όλη του την επικράτεια.
Το “Sarantaporos Science Week” είναι μια προσπάθεια να καλυφθούν τα κενά γνώσης του οικοσυστήματος του Σαρανταπόρου, καταγράφοντας όλες τις μορφές βιοποικιλότητας, μελετώντας φυσικές διεργασίες του ποταμού και επιπτώσεις των συνεχιζόμενων πιέσεων. Σκοπός είναι να διασφαλιστεί ότι το μοναδικό αυτό τοπίο θα τεθεί υπό πλήρη προστασία χωρίς συμβιβασμούς.
Έτσι, οι διάφορες επιστημονικές ομάδες μελετούν την ποιότητα του νερού και τα μικρά εντομάκια, μέχρι ψάρια, πουλιά, πεταλούδες, νυχτερίδες, θηλαστικά και οργανισμούς που διαβιούν μέσα στο ποτάμι.
Ενώνοντας τις δυνάμεις τους, διεθνείς και εγχώριοι ερευνητές κι ερευνήτριες κάθε πρωί ξυπνούσαν από νωρίς για να προβούν σε εκτεταμένη έρευνα πεδίου στον Αώο, εκπροσωπώντας ιδρύματα και οργανισμούς όπως τα Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, Πανεπιστήμιο Φυσικών Πόρων και Επιστημών της Ζωής της Βιέννης, Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνας, Βιολογικός Σταθμός Λίμνης Neusiedl, Πανεπιστήμιο της Τριέρης κ.ά.
Ο χάρτης με τις πινέζες δίπλα στην πλατεία διευκόλυνε ώστε να ξέρουμε που βρίσκεται η κάθε επιστημονική ομάδα, αλλά καθιστά εμφανές και το γεγονός πως υπάρχει μια ζώνη η οποία προστατεύεται με προεδρικό διάταγμα, το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου, υπάρχει η περιοχή Natura 2000, η οποία έχει καθοριστεί από ευρωπαϊκή νομοθεσία –για την οποία η Ελλάδα τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια παίρνει πρόστιμα λόγω του ότι δεν υπάρχουν σχέδια διαχείρισης–, όμως υπάρχει και ένα τμήμα που ήταν το μόνο που δεν προστατευόταν και χαρακτηρίστηκε ως Προστατευόμενο Τοπίο και Προστατευόμενος Φυσικός Σχηματισμός μόλις τον Νοέμβριο του 2023. Από μία απλή ΚΥΑ, η οποία μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή.
Τελικά, τα μικρά υδροηλεκτρικά (μας) κάνουν καλό;
Στην κεντρική μικροσκοπική πλατεία της Βούρμπιανης, κάτω από τον μεγάλο πλάτανο, ξεκίνησε η επιστημονική εβδομάδα, με τις πρώτες παρουσιάσεις για την γεωμορφολογία της περιοχής, καθώς επίσης και την παρέμβαση απο την Πρωτοβουλία ντόπιων για την αποτροπή εγκατάστασης Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ) στον Σαραντάπορο.
Πριν λίγες μέρες, βγήκε η απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία συμπληρώνει το καθεστώς προστασίας του ποταμού Αώου και αναγνωρίζει τη σημασία του ως ποταμού ελεύθερης ροής. Συγκεκριμένα, η απόφαση αποκλείει την κατασκευή φραγμάτων, καθώς και τη χωροθέτηση υδροηλεκτρικών έργων και σταθμών όλων των κατηγοριών, συμπεριλαμβανομένων των Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ), που αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την ελεύθερη επικοινωνία των νερών του ποταμού, την ιδιαίτερη οικολογική του αξία και υδρομορφολογική του ακεραιότητα. Ωστόσο, δεν γνωρίζουμε ακόμη τι θα γίνει με τα ήδη υπάρχοντα φράγματα.
«Το παζλ προστασίας του Αώου συμπληρώνεται και η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη για ένα ποτάμι σύμβολο. Την προηγούμενη εβδομάδα εγκρίθηκε ο νέος ευρωπαϊκός Νόμος για την Αποκατάσταση της Φύσης, που προβλέπει την απελευθέρωση των ποταμών από εμπόδια, φραγμούς και φράγματα με στόχο την αποκατάσταση 25.000 χιλιομέτρων μέχρι το 2030. Ο Αώος είναι ένας από τους τελευταίους ελεύθερους ποταμούς της Ευρώπης και με το νέο καθεστώς προστασίας πλέον υπάρχει και η θεσμική κατοχύρωση ότι θα παραμείνει έτσι», είχε δηλώσει η Ιόλη Χριστοπούλου, Διευθύντρια Πολιτικής και Συν-ιδρύτρια του Green Tank.
Εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια σε Ευρώπη και ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει προσπάθειες για την αποκατάσταση κατακερματισμένων ποτάμιων οικοσυστημάτων, αφαιρώντας κατεστραμμένα φράγματα και τροποποιώντας άλλα ώστε να διευκολύνουν την οικολογική συνδεσιμότητα των νερών, αποδεικνύοντας πως τα ΜΥΗΕ δεν αποτελούν βιώσιμες πηγές ενέργειας.
Στον αντίποδα αυτών των πρακτικών βρίσκεται για ακόμη μια φορά η Ελλάδα, όπου ο κατακερματισμός των ποταμών εντείνεται με τον συνεχή σχεδιασμό και την εγκατάσταση νέων ΜΥΗΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Αώος.
Στις πηγές του Αώου «κλέβουμε το νερό του»
Την επόμενη μέρα, επισκεπτόμαστε την τεχνητή λίμνη των πηγών Αώου. «Είμαστε στις πηγές του ποταμού Αώου, οι οποίες δυστυχώς έχουν αποκοπεί και δεν αποτελούν πλέον τις βασικές πηγές του ποταμού, γιατί έχει δημιουργηθεί ένα φράγμα που συγκρατεί όλο το νερό που θα έρρεε κανονικά στον Αώο και χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Μάλιστα, δεν επιστρέφει το νερό αυτό μετά την διαδικασία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη φυσική του κοίτη, αλλά ανακατευθύνεται σε μια άλλη λεκάνη απορροής, του ποταμού Αράχθου. Οπότε κλέβουμε εξ ολοκλήρου το νερό του Αώου» σημειώνει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου, Υπεύθυνος Έργου & Τοπικός Συντονιστής στο ΜedINA.
Το ζήτημα για τον ίδιο είναι ότι «ενώ θα έπρεπε να υπάρχει οικολογική παροχή, απουσιάζει, δηλαδή ένα ποσοστό του νερού θα έπρεπε να επιτρέπεται να ρέει προς τη φυσική κοίτη του ποταμού, αλλά αυτό δεν γίνεται».
Τι εννοούμε με τον όρο ποταμός ελεύθερος ροής; «Είναι το ποτάμι εκείνο του οποίου τα νερά δεν βρίσκουν κάποιο εμπόδιο στη ροή του, δεν υπάρχουν φράγματα, δεν έχει καναλοποιηθεί, δεν έχει εγκιβωτιστεί. Είναι στη φυσική του κατάσταση, ένα άγριο ελεύθερο οικοσύστημα, το οποίο επιτελεί τις οικοσυστημικές του λειτουργίες, συντηρεί μεγάλες κοινότητες ζωής (ανθρώπινες, πανίδα και χλωρίδα)» αναφέρει ο Δημήτρης.
Περπατάμε πλέον μέσα στον Αώο και η Κωνσταντίνα Σπηλιοπούλου, Υπεύθυνη Πολιτικής Προγράμματος για το Νερό στο MedINA, συμπληρώνει: «Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα φράγματα στην Ελλάδα» και μας πληροφορεί ότι στον Σαραντάπορο «σχεδιάζονται να γίνουν περίπου 30 μικρά υδροηλεκτρικά έργα, τα οποία θέλουμε να δούμε πόσο θα επηρεάσουν την οικολογική κατάσταση και τη ροή του ποταμού».
Δύο διεθνείς ΜΚΟ, το Riverwatch και το EuroNatur, συντονίζουν την διεθνή εκστρατεία «Save the Blue Heart of Europe» η οποία στοχεύει στην προστασία των ποταμών υψηλής φυσικής αξίας στα Βαλκάνια, οι οποίοι απειλούνται από περισσότερα από 3.400 υδροηλεκτρικά έργα.
Ο project manager για το φρέσκο νερό του EuroNatur, Leonard Sonten, ήρθε μαζί με την ομάδα του στις πηγές του Αώου. «Ψάχνουμε να καταγράψουμε καινούργια είδη που διαβιούν στο ποτάμι, να ερευνήσουμε τυχόν κινδύνους, να επισκεφθούμε μερικά φράγματα και να μιλήσουμε με ντόπιους και επιστήμονες. Προσπαθούμε να εστιάσουμε στο πως θα βοηθήσουμε για να φτιαχτεί η κατάλληλη νομοθεσία ώστε αυτή η προστατευόμενη περιοχή να μπορεί να ενωθεί με το γειτονικό Εθνικό Πάρκο Vjosa προκειμένου να θεσπιστεί το πρώτο Διασυνοριακό Εθνικό Πάρκο Άγριου Ποταμού στην Ευρώπη, Αώος/Vjosa. Θα είναι το πρώτο στον κόσμο και θα έχει τεράστιο όφελος για την περιοχή και τον πλανήτη» λέει στο Estella.
«Συντονίζουμε ένα δίκτυο επιστημόνων, ειδικών της περιοχής, τοπικών αρχών, κυβερνήσεων και της ΕΕ, ώστε να αλλάξουμε το πως γίνεται η διαχείριση του νερού εδώ» συνεχίζει. «Στα χαρτιά, είναι Εθνικό Πάρκο από τον Μάρτιο του 2023, όμως τον Φεβρουάριο του 2024 άλλαξε ένας νόμος, οπότε μπορεί να κατασκευαστούν κρίσιμες υποδομές εντός του Εθνικού Πάρκου και είναι κρίμα. Είμαστε εδώ για να δείξουμε στον κόσμο γιατί πρέπει να προστατέψουμε την συγκεκριμένη περιοχή, καθώς και πόσο πολύτιμα είναι αυτά τα οικοσυστήματα».
Γιατί είναι σημαντικό να ρέεουν ελεύθερα τα ποτάμια μας;
«Η ελεύθερη ροή των ποταμών προστατεύει την βιοποικιλότητα, η οποία είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες ανθεκτικότητας απέναντι στην κλιματική κρίση. Η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουμε στον κόσμο και αυτός είναι ένας τρόπος να προστατεύσουμε τις ζωές μας» προσθέτει ο Leonard Sonten.
Η Tara Sukic, project manager στον ίδιο οργανισμό που εργάζεται για την προστασία των ποταμών επισημαίνει: «Το μεγαλύτερό μου κίνητρο για να είμαι εδώ σήμερα είναι αφενός για να δείξω ότι οι επιστήμονες είναι πολύ cool, είναι rock stars, καθώς και να χρησιμοποιήσουμε τις πληροφορίες και τα δεδομένα για να συμβάλλουμε ώστε η ροή του ποταμού να συνδεθεί με την ευημερία. Κάθε ποταμός κουβαλά μαζί του τόσο μεγάλο πλούτο και κληρονομιά που πιστεύω ότι η Ελλάδα θα μπορεί να γιορτάζει και την φυσική της κληρονομιά».
Καθ’ όλη την διάρκεια του “Sarantaporos Science Week” στον Αώο ανάμεσα στις ομάδες που έκαναν έρευνα πεδίου υπήρχαν και κοινωνικοί επιστήμονες, οι οποίοι παρακολουθούν τις διαδικασίες που ακολουθούν οι υπόλοιπες επιστημονικές ομάδες, εξετάζοντας κατά πόσο, για παράδειγμα, λαμβάνεται υπόψιν η γνώμη των ντόπιων και ποιες μεθοδολογίες εφαρμόζονται.
Υπολογίζοντας το όφελος στο περιβάλλον μαζί με τον αντίκτυπο στην κοινωνία, η ελεύθερη ροή των ποταμών είναι καίριας σημασίας για την βιοποικιλότητα της περιοχής και το μέλλον του τόπου γενικότερα.
Τα ποτάμια ανέκαθεν αντικατόπτριζαν μια αδάμαστη ελευθερία. Θα τα αφήσουμε επιτέλους να ρέουν χωρίς εμπόδια;
Δεν έχει πλάκα πια. Ελπίζω ότι το Power of Love είναι εδώ, όχι για να μας θυμίσει οτιδήποτε σχετικά με τον έρωτα και τις σχέσεις, αλλά για να ανοίξει ξανά και ξανά και ξανά τον διαλογο για τα άρρωστα στερεότυπα που επιμένουν ακόμα.
Δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει κάτι κιτς στην ελληνική τηλεόραση που δεν έχω παρακολουθήσει. Δεν θα το έλεγα καν guilty pleasure, αφού το διατυμπανίζω παντού με μεγάλη περηφάνια. Πριν από 6-7 χρόνια, υποδεχθήκαμε ένα ακόμη αριστούργημα στην ελληνική τηλεόραση. Ήταν το Power of Love, ένα reality που στόχευε στο ζευγάρωμα νεαρών που έχουν χάσει τις ελπίδες τους για έρωτα αλλά θα τον έβρισκαν σε ένα στούντιο στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν καλοκαιρινό, έπαιζε μεσημέρια και ήταν το πιο κοντινό σε αστρικό ταξίδι. Εγώ, ο καναπές, το καρπούζι, η Στέλλα Μιζεράκη.
Γελάσαμε, τελείωσε, προχωρήσαμε με τις ζωές μας. Μέχρι που αποφάσισε να επανέλθει το 2024. Διαφορετική παρουσιάστρια, η Κατερίνα Καραβάτου, που ξεκινά κάθε επεισόδιο με quotes του Σωκράτη, προκειμένου να αναβαθμίσει ποιοτικά το προϊόν, αλλά και για να νιώσει λιγότερες ενοχές που συμμετέχει σε κάτι τέτοιο. Γνώριμοι συμμετέχοντες (ευχαριστούμε TikTok), ίδιες και απαράλλαχτες αντιλήψεις. Αυτήν τη φορά, δεν μπορώ καθόλου να το δω χαλαρά και αγχολυτικά και γνωρίζω πολύ καλά τους λόγους.
Δεν έχει πλάκα πια.
Δεν ξέρω αν άλλαξα εγώ, που τότε ήμουν ανέμελη 30άρα και λάτρευα την τοξικότητα και τώρα είμαι 37, κουρασμένη από τη ζωή και πολύ πιο συντονισμένη με αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία. Πράγματα που ανέκαθεν συνέβαιναν αλλά που τώρα βγαίνουν στο φως και τους δίνουμε όνομα. Mansplaining, gaslighting, σεξισμός, pick me girl, κακοποίηση, γυναικοκτονία. Δεν είναι πια χαζούλικο να λέμε ότι οι γυναίκες οφείλουν να σέβονται έναν άντρα, αλλιώς εκείνος δεν θα τις σεβαστεί. Πλέον, δεν το λες μόνο αναχρονιστικό. Το λες και επικίνδυνο.
Η τηλεόραση και η απουσία ήθους
Προφανώς και το Power of Love δεν δημιουργήθηκε ποτέ για να φέρει κοντά δύο ανθρώπους. Έγινε εξαρχής για όλα αυτά που συζητάμε τώρα. Για την επαγγελματική αποκατάσταση των συμμετεχόντων, για την προβολή της δουλειάς τους και για να πάρουμε μια γεύση για το πώς σκέφτονται οι σημερινοί 20something.
Αν υπήρχε όμως ήθος, το συγκεκριμένο προϊόν δεν θα έπαιρνε πράσινο φως, όταν διανύουμε τόσο σκοτεινές και επικίνδυνες εποχές. Η παρουσιάστρια θα έμπαινε σε δίλημμα, δεν θα το έβλεπε μόνο επαγγελματικά και το ΕΣΡ θα έκανε τη δουλειά του και δεν θα τη θυμόταν μόνο στα τηλεοπτικά γκέι φιλιά.
Πατριαρχία σε τόμους
Θες να μάθεις τους βασικούς κανόνες της πατριαρχίας; Τα πρώτα κεφάλαια της γυναικοκτονίας; Το prequel της ψυχολογικής βίας; Συντονίσου στο Power of Love και νιώσε όλο το κορμί σου να μπαίνει σε fight or flight mode.
O life coach του TikTok από την Κύπρο σε εκπαιδεύει, ειδικά αν είσαι γυναίκα και δεν έχεις καταλάβει τη θέση σου στην κοινωνία. «Η γυναίκα ανήκει δίπλα σε έναν άντρα, για να του κάνει παιδιά. Δεν χρειάζεται να αποφασίζει ούτε για το τι θα παραγγείλει σε εστιατόριο».
Προς το παρόν, οι γυναίκες του reality χλευάζουν τις αντιλήψεις του συγκεκριμένου παίκτη, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τους υπόλοιπους, που ακολουθούν έναν παρόμοιο, λίγο πιο διακριτικό δρόμο. Πράγμα που το κάνει πιο επικίνδυνο, εφόσον ο σεξισμός είναι υφέρπων, άρα και πιο δύσκολος να τον αντιληφθείς. Ακούσαμε ότι κανένας από τους άντρες δεν θα ήθελε να έχει μία κοπέλα με social media. Οφείλεις να τα κλείσεις ώστε να μην σε ορέγεται κανένας άλλος εκεί έξω. Τώρα ανήκεις σε κάποιον, όπως θα έλεγε και ο life coach μας.
Από πού ξεκινά το πρόβλημα;
Παρακολουθώ με τεράστια θλίψη γυναίκες που είναι γύρω στα 25 να συζητούν για το «τι σημαίνει άντρας». Φράση που είναι εξ ορισμού προβληματική γιατί θα έπρεπε να είχαμε ξεπεράσει το τι συνιστά έναν άντρα ή μία γυναίκα. «Είναι άνανδρο να μην πληρώνεις στο πρώτο ραντεβού». «Πώς θα στηριχτώ πάνω του αν δεν μου παίρνει δώρα;». «Ο άντρας είναι ο κυνηγός, το αρσενικό. Εγώ θα τον φλερτάρω με πλάγιο γυναικείο τρόπο. Δεν θα κάνω κίνηση».
Οι λέξεις έχουν τεράστια δύναμη και αποκαλύπτουν όλη τη λάθος εκπαίδευση που έχουμε λάβει ως γυναίκες, τόσο από την οικογένεια όσο και από την κοινωνία.
Συνεχίζουμε να κατηγοριοποιούμε τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας σε ανδρικά και γυναικεία. Η πονηριά είναι γυναικεία, ο δυναμισμός είναι ανδρικός. «Σου επιτέθηκαν γιατί τους προσέγγισες δυναμικά, σαν να ήσουν άντρας και τους τρόμαξες» είπαν σε μία παίκτρια οι υπόλοιπες. Εν ολίγοις, πρέπει να μιλάς σε έναν άντρα ντροπαλά και ταπεινά, έτσι ώστε να μην σε απορρίψει ερωτικά ή για να μην κινδυνεύσεις. Είναι τρομακτικό το τι έχουμε ενδοβάλει πρώτα ως κορίτσια και αργότερα ως γυναίκες.
«Είμαι από τις γυναίκες που συγχωρούν την απιστία» ειπώθηκε σε ένα επεισόδιο και είναι φυσικά προσωπική επιλογή του πώς θα τη διαχειριστείς. Ωστόσο, πίσω από αυτά τα λεγόμενα υπάρχει το «έλα μωρέ, οι άντρες έτσι λειτουργούν, είναι στη φύση τους». Κι αν δεν πιστεύετε εμένα, σας τα εξηγεί ωραία ο life coach, ο οποίος αποδόμησε τα λεξικά και έφτιαξε τον δικό του ορισμό. «Άλλο ανδρική, άλλο γυναικεία απιστία. Ο άντρας μπορεί να έχει μία επίσημη σχέση, αλλά να της εξηγήσει ότι θα πηγαίνει με άλλες και ότι είναι μόνο σεξ, σαν να τους κάνει χειραψία. Η γυναίκα όμως, που είναι φύσει συναισθηματική, αν το κάνει, ακυρώνει τη γυναικεία της υπόσταση και θα μείνει μόνη».
Εξάλλου, boys will be boys. Αθώα πλάσματα αλλά με μια libido να.
Μήπως όλα αυτά σου ακούγονται οικεία; Μηπως τα έχεις ακούσει σε οικογενειακές μαζώξεις ή σε παρέες που απαρτίζονται από ζευγάρια; «Άντε, ρίξε νερό στο κρασί σου γιατί θα μείνεις μόνη. Ε τώρα, μια φορά απιστία δεν είναι τίποτα. Αφού γυρίζει σε εσένα και σου προσφέρει οικονομική ασφάλεια, κάνε τα στραβά μάτια». Μία κοινωνία που μας θέλει ζευγαρωμένους (σαν το Power of Love καλή ώρα) αλλά χωρίς να μας μιλήσει ή να μας δείξει τους κινδύνους. Ή έστω να μας καθοδηγήσει στο τι είναι μία πραγματικά καλή σχέση.
Ξερίζωμα από τα θεμέλια
Δεν κατηγορώ ούτε τους άντρες, ούτε τις γυναίκες. Έχουμε μεγαλώσει όλες και όλοι σε παρόμοια περιβάλλοντα, με παρόμοιες νοοτροπίες και κανόνες. Όσο υποφέρει μία γυναίκα που πρέπει να είναι γλυκιά, ήρεμη, θηλυκή, μητρική, υπομονετική, άλλο τόσο υποφέρει και ένας άντρας που οφείλει να είναι δυναμικός, να μην κλαίει, να μην δείχνει αδυναμία ή άλλο συναίσθημα, να μην μένει χωρίς δουλειά και να νομίζει ότι αποδεικνύει κάτι μέσα από την απιστία. Όλοι και όλες υποφέρουμε μέσα σε μία τέτοια κοινωνία, αλλά διαχρονικά το πληρώνουν με τη ζωή τους οι γυναίκες (80 γυναικοκτονίες, από το 2020 έως τον Απρίλιο του 2024).
Ελπίζω ότι το Power of Love είναι εδώ, όχι για να μας θυμίσει οτιδήποτε σχετικά με τον έρωτα και τις σχέσεις, αλλά για να ανοίξει ξανά και ξανά και ξανά τον διάλογο για τα άρρωστα στερεότυπα που επιμένουν ακόμα. Για να πάρουμε ο καθένας και η καθεμιά την ευθύνη, να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, να ζητήσουμε βοήθεια από ειδικό και να γνωρίσουμε από την αρχή την ουσία μίας υγιούς σχέσης. Που δεν περιλαμβάνει έναν άντρα και μία γυναίκα, αλλά ανθρώπους που ερωτεύονται, είναι απαλλαγμένοι από τους φορεμένους ρόλους και εξελίσσονται διαρκώς, είναι ισότιμοι, ο ένας στηρίζει τον άλλο και φτύνουν σαν τα κουκούτσια όλα αυτά που οδηγούν στη βία κάθε μορφής.
Εργαζόμενοι των ναυπηγείων στο Πέραμα επιχείρησαν να σβήσουν μόνοι τους τη φωτιά που ξέσπασε στο κατάστρωμα και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με εγκαύματα στα χέρια. Διαμαρτυρίες προκαλούν τα επαναλαμβανόμενα εργατικά ατυχήματα.
Πρόκειται για τρεις Έλληνες εργάτες ιδιωτικής ναυπηγοεπισκευαστικής επιχείρησης, 33, 42 και 60 ετών, οι οποίοι επιχείρησαν να σβήσουν της φωτιά που προκλήθηκε στο κατάστρωμα φορτηγού πλοίου. Την ώρα του ατυχήματος εκτελούνταν ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες. Τα εγκαύματα που υπέστησαν οι εργαζόμενοι ήταν στην περιοχή των χεριών.
Μεταφέρθηκαν στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ» ώστε να λάβουν πρώτες βοήθειες, και εξήλθαν λίγη ώρα αργότερα. Το Δ’ Λιμενικό Τμήμα Περάματος του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά, το οποίο που διενεργεί την προανάκριση, συνέλαβε τον εκπρόσωπο της επιχείρησης, τον τεχνικό ασφαλείας εργασιών και τον χειριστή εργαλείου κοπής σωλήνων για σωματικές βλάβες από αμέλεια και παράβαση των διατάξεων του Π.Δ. 70/90 (ΦΕΚ 31Α) «Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων σε ναυπηγικές εργασίες».
Μια προσθήκη στη σειρά ατυχημάτων
Ήδη από το πρωί το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών οργάνωσε συγκέντρωση στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα. Σημειώθηκαν διαμαρτυρίες, καθώς το περιστατικό αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά γεγονότων που αποδεικνύουν την ανάγκη για βελτίωση των μέτρων ασφαλείας. Το τελευταίο διάστημα έχουν σημειωθεί κι άλλα εργατικά ατυχήματα. Τα περιστατικά αυτά σχολίασαν στη συγκέντρωση ο πρόεδρος του Σωματείου Ναυπηγοξυλουργών, Σταύρος Τουμανίδης, και ο πρόεδρος του Παραρτήματος Πειραιά του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Άκης Αντωνίου.
Ανέφεραν, μάλιστα, πως έχουν σημειωθεί 3 πυρκαγιές σε επισκευαζόμενα πλοία μέσα στις τελευταίες 10 ημέρες. Σε ένα άλλο εργατικό ατύχημα, ένας εργαζόμενος της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης έχασε μέρος του ενός του δακτύλου. Οι δύο εκπρόσωποι σχολίασαν επίσης το ζήτημα της τήρησης των μέτρων που σχετίζονται με την θερμική καταπόνηση. Ανάμεσα στις απαιτήσεις τους ήταν εντατικοποίηση των ελέγχων, η επαναλειτουργία του Κέντρου Υγείας, και η επαναλειτουργία του πυροσβεστικού σταθμού στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη.
(902.gr)
Αναμένεται η συζήτηση των σωματείων
Η επικίνδυνη φύση των εργασιών στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη απαιτεί άμεσες και ουσιαστικές παρεμβάσεις από τις αρχές και τους εργοδότες. Στο παρελθόν έχουν σημειωθεί έως και θάνατοι εργαζομένων από εργατικά ατυχήματα. Η βελτίωση των συνθηκών εργασίας όχι μόνο θα προστατεύσει τους εργαζόμενους, αλλά θα συμβάλει και στη βιωσιμότητα της βιομηχανίας.
Η κατάσταση στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος έχει οδηγήσει σε εντατικοποίηση των συζητήσεων για τις συνθήκες ασφαλείας. Το απόγευμα τα σωματεία αναμένεται να πραγματοποιήσουν συνεδρίαση για να καθορίσουν τα επόμενα βήματα στη διεκδίκηση των αιτημάτων τους. Η πίεση προς τις αρχές και τους εργοδότες πιθανώς να συνεχιστεί, με στόχο την επίτευξη αλλαγών στην ασφάλεια και υγιεινή των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος.
Συνεχίζεται η κακοκαιρία που πλήττει αρκετές περιοχές της χώρας μας από εχθές. Αναμένονται βροχοπτώσεις, τοπικές χαλαζοπτώσεις και έντονη κεραυνική δραστηριότητα έως και τις βραδινές ώρες.
Σύμφωνα με το δελτίο της ΕΜΥ για σήμερα Πέμπτη 4/7 στο πλαίσιο της κακοκαιρίας προβλέπονται ισχυρές βροχοπτώσεις, αλλά και πιθανότητα χαλαζοπτώσεων:
Στην ανατολική Μακεδονία και περιοχές της κεντρικής Μακεδονίας (κυρίως νομοί Θεσσαλονίκης – Χαλκιδικής) καθώς και στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου (στα βόρεια της Μυτιλήνης) έως τις μεσημβρινές ώρες.
Στη Θεσσαλία και τις Σποράδες από τις πρωινές έως τις απογευματινές ώρες.
Στην κεντρική και ανατολική Στερεά (συμπεριλαμβανομένης της Αττικής), την ανατολική Πελοπόννησο και την Εύβοια από τις μεσημβρινές έως τις απογευματινές ώρες.
Επιπλέον, αναμένεται κατά τόπους η εκδήλωση λασποβροχών εξαιτίας της συγκέντρωσης σκόνης στην ατμόσφαιρα του Αιγαίου και των νοτιοανατολικών ηπειρωτικών. Συνίσταται και ιδιαίτερη προσοχή σε όσους βρίσκονται σε παράκτιες περιοχές εξαιτίας του κινδύνου των κεραυνών και των ριπαίων ανέμων που πιθανώς να εκδηλωθούν.
Το μήνυμα του 112 και οι προειδοποιήσεις
Στις 12:05 το μεσημέρι εστάλη μήνυμα από το 112 στην περιοχή της Αττικής, το οποίο προειδοποιούσε για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα: «Προειδοποιητικό μήνυμα για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα. Σύμφωνα με την ΕΜΥ προβλέπονται τοπικά ισχυρές καταιγίδες στην Αττική από το μεσημέρι σήμερα έως και τις πρώτες βραδινές ώρες. Περιορίστε τις μετακινήσεις και ακολουθήστε τις οδηγίες των Αρχών»
Ο υπουργός πολιτικής προστασίας Βασίλης Κικίλιας έκανε έκκληση για προσοχή από την πλευρά των πολιτών για την κακοκαιρία: «Κάτοικοι και επισκέπτες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με τα μπουρίνια στη θάλασσα, που γνωρίζουμε όλοι πόσο επικίνδυνα είναι, ενώ στις περιοχές που θα σημειωθούν έντονες βροχοπτώσεις θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα ρέματα», δήλωσε. Εχθές ολοκληρώθηκε έκτακτη συνεδρίαση του Συντονιστικού της Πολιτικής Προστασίας με σκοπό την μέγιστη ετοιμότητα της Πυροσβεστικής, του Λιμενικού, της ΕΛΑΣ, των Ενόπλων Δυνάμεων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Σύμφωνα με τον καθηγητή μετεωρολογίας Μιχάλη Σιούτα: «Οι καταιγίδες αυξάνονται σε πυκνότητα και σε ένταση λόγω της κλιματικής αλλαγής, έρευνες έχουν δείξει ότι τριπλασιάζονται και τετραπλασιάζονται ισχυρές καταιγίδες». Παράλληλα, ο πυρομετεωρολόγος Θοδωρής Γιάνναρος συμβουλεύει: «Αν δούμε ότι υπάρχουν σημάδια για την ανάπτυξη κάποιες καταιγίδες στην περιοχή καλό είναι να αποφύγουμε να βρισκόμαστε σε εξωτερικό χώρο και σε αυτό συμπεριλαμβάνουμε φυσικά και την παραλία».
Ο καιρός την Παρασκευή
Από αύριο Παρασκευή 5/7 οι εκτιμήσεις των μετεωρολόγων δείχνουν πως η κακοκαιρία υποχωρεί, καθώς κάνουν λόγο για γενικά αίθριο καιρό στις περισσότερες περιοχές. Πιθανώς τις πρωινές ώρες να αναπτυχθούν νεφώσεις στην ανατολική Στερεά, την Εύβοια και την ανατολική Θεσσαλία. Κατά τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες στα υπόλοιπα ηπειρωτικά και την Κρήτη θα αναπτυχθούν νεφώσεις και είναι πιθανόν, κυρίως στα ορεινά, να σημειωθούν τοπικοί όμβροι. Η θερμοκρασία θα σημειώσει μικρή άνοδο, κυρίως στα δυτικά και τα βόρεια και θα φτάσει στα ηπειρωτικά τους 33 με 35 βαθμούς και στην νησιωτική χώρα τους 29 με 32 βαθμούς Κελσίου.
Οι καταστροφές της κακοκαιρίας
Ήδη έχουν προκληθεί καταστροφές σε καλλιέργειες στην Πέλλα και την Έδεσσα. Η σφοδρή χαλαζόπτωση σε συνδυασμό με ανεμοθύελλα έπληξε την καλλιέργεια κερασιών, ροδάκινων και μήλων στην περιοχή. Σύμφωνα με τους παραγωγούς, οι οποίοι μοιράστηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον αντίκτυπο της κακοκαιρίας, η χαλαζόπτωση προκάλεσε πολλές καταστροφές, ιδιαίτερα στην περιοχή της Βεγορίτιδας: σε Άρνισσα, Παναγίτσα, Ζέρβη, Άγιο Αθανάσιο και Ξανθόγια, κάποιες περιοχές της Αλμωπίας, αλλά και στα χωριά Κερασιά, Καρυδιά, Νησί και Κορυφή του δήμου Έδεσσας. Ορισμένα βίντεο δείχνουν χαλάζι σε «μέγεθος καρυδιού».
Ο Νίκος Ασλανίδης, πρόεδρος του Συνεταιρισμού Παναγίτσας Πέλλας μίλησε στην ΕΡΤ 3. Χαρακτήρισε το φαινόμενο ως πρωτοφανές: «Προσπαθούμε να σώσουμε τα δέντρα μας ώστε να έχουμε παραγωγή τα επόμενα χρόνια, πρόσθεσε. Θέλουμε τη στήριξη του ΕΛΓΑ και της πολιτείας, γιατί η παραγωγή για φέτος έχει χαθεί ολοσχερώς και ίσως και για τα επόμενα χρόνια, καθώς έχουν καταστραφεί πολλά δέντρα», δήλωσε.
Θέμα συζήτησης έχει γίνει τις τελευταίες ώρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η ανάρτηση του Θανάση Καρτερού στο Facebook. Δηκτικός και αμετάκλητος, ασκεί έντονη κριτική στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη.
Το μακροσκελές κείμενο αναρτήθηκε μερικές ώρες πριν από τη σημερινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη της οποίας διαφωνούν με την πολιτική Κασσελάκη. Το κείμενο εισήγησης για την Κεντρική Επιτροπή από την πλευρά Κασσελάκη θα συμπεριλαμβάνει τον απολογισμό των ευρωεκλογών, την πορεία του κόμματος μέσα στις διεθνείς εξελίξεις, τους στόχους για το μέλλον, τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση για την κεντροαριστερά, και πιθανώς τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το κόμμα.
Η ανάρτηση του Θ. Καρτερού
«Δεν είναι ο Κασσελάκης το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ» γράφει στην αρχή της ανάρτησής του ο Θανάσης Καρτερός. Η πρώτη αυτή φράση όμως δεν αντιπροσωπεύει το υπόλοιπο κείμενό του.
«Όχι, βέβαια, το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο Κασσελάκης. Ο άνθρωπος το διάστημα που βρίσκεται στην ηγεσία ούτε κρύφτηκε, ούτε κατέφυγε στην υποκρισία. Διαφήμισε τα σπίτια του, τα λεφτά του, την επιχειρηματική του επιτυχία, την έπαρση ότι έχει ζωή κι έξω από την πολιτική, την ιδιοκτησία του -ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ, οι δικές μου θέσεις, το δικό μου σχέδιο, τα δικά μου think tanks, η δική μου Ελλάδα. Έκανε θέαμα τα προσωπικά του δεδομένα. Σας αποκάλυψε τα μύχια της ψυχής του -την ιερή συμμαχία του ΝΑΤΟ, τον Άγιο Τσαλίκη, την πίστη του στο τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Κατάργησε στην πράξη τα συλλογικά όργανα, θέσπισε το «αδιαμεσολάβητο», ταύτισε την κριτική με την υπονόμευση, κήρυξε εσωτερικούς πολέμους -μαύρα ταμεία, καρέκλες, «καριέρες» και… c’ est la vie. Τελικά στράφηκε κατά του Τσίπρα, που θεωρεί ότι άλλη δουλειά δεν έχει, παρά να τον υπονομεύει.»
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Θ. Καρτερός έχει κρατήσει στάση κατά του Σ. Κασσελάκη. Αν αναλογιστούμε μόνο τις τελευταίες εβδομάδες, οι αιχμές κατά του προέδρου του κόμματος ήταν αρκετές, είτε μιλώντας περί «one man show» την περίοδο των ευρωεκλογών, είτε γράφοντας στην Κυριακάτικη Αυγή περί αποτυχίας «σε όλους τους στόχους του».
Στην τελευταία του ανάρτηση συνέχισε λέγοντας: «Εσείς είστε το πρόβλημα. Τι άλλο να κάνει, για να καταλάβετε, ότι ή θα σας περιφέρει αιχμάλωτους, ή επιτέλους θα ανοίξετε το στόμα σας; Ο ίδιος αναρτά στο φως της μέρας κι εσείς ψιθυρίζετε στα σκοτεινά. Οι στενοί του συνεργάτες κραυγάζουν εναντίον των αγίων πάντων, εσείς μουρμουρίζετε. Περιμένετε να σώσουν το κόμμα από τη μετάλλαξη η ζωή, οι αρχηγικές αβελτηρίες, η ετυμηγορία της κάλπης, και τελευταία -άντε πάλι!- ο… μπαμπάς Τσίπρας. Βουλευτές, ευρωβουλευτές, νομείς δημόσιων αξιωμάτων, κεντροεπίτροποι, επώνυμοι, που τους ανατέθηκε η ευθύνη να εκπροσωπούν κάτι πολύ περισσότερο από συσχετισμούς και τον εαυτό τους, τι ακριβώς περιμένετε; Ορισμένοι «τα γύρισαν» εν μια νυκτί και έγιναν βασιλικότεροι του βασιλέως. Ιλαροτραγωδία…Άλλοι δήλωσαν ότι εάλω ο ΣΥΡΙΖΑ και ζήτησαν πολιτικό άσυλο σε νέο κόμμα, ή και παλιά τελεία. Οι πολλοί όμως, που μένετε, τι θα κάνετε;»
Πολλοί χρήστες του Twitter (X) σχολίασαν τη στάση του Θ. Καρτερού, με πολλούς να κάνουν λόγο για ένα είδος «πραξικοπήματος».
-Βγήκε ο Καρτερός και καλεί τον κόσμο να επαναστατήσει -Εναντίον του Μητσοτάκη; -Όχι, εναντίον του Κασσελάκη! pic.twitter.com/GC0ofoUQWR
Κλείνοντας την ανάρτησή του, ο δημοσιογράφος σημείωσε: «Τώρα είναι η ώρα της φωνής, όχι του ψίθυρου. Το κόμμα -ναι, εννοείται- πρέπει να ανανεωθεί, να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και ανάγκες. Να αλλάξει. Αλλά όχι να τυφλωθεί από τη λάμψη του Ηγέτη και να πνιγεί στη λάσπη των μαύρων ταμείων. Στο κάτω-κάτω ο μυθικός Νάρκισσος πνίγηκε ο ίδιος στην εικόνα του. Δεν πήρε στο λαιμό του κι άλλους…»
Η Ναταλία Πετρίτη παρακολούθησε τη νέα ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη και μεταφέρει τις εντυπώσεις της, θεωρώντας ότι σε σημεία πνίγεται στη φλυαρία και την αυταρέσκεια του δημιουργού της.
Τη βραδιά που συμπληρώνει τα 50 του χρόνια, ένας νυχτερινός ραδιοφωνικός εκφωνητής αποφασίζει πως με τη νιότη να έχει κάνει για τον ίδιο πλέον φτερά, είναι η κατάλληλη στιγμή να αναμετρηθεί με το παρελθόν μοιράζοντας αναμνήσεις και στιγμές με τους σταθερούς εδώ και 30 χρόνια ακροατές του. Ανάμεσα σε μουσικές, σκέψεις και παύσεις με νόημα, ο ίδιος θαεπιχειρήσει να αναζητήσει έναν παλιό έρωτα που χάθηκε στη δίνη του χρόνου, βγάζοντας στον αέρα μια σειρά από ηχογραφημένα μηνύματα του τηλεφωνητή του από τη δεκαετία του ’90. Θα βρεθεί η γυναίκα στην οποία φέρθηκε κάποτε με τη χαρακτηριστική επιπολαιότητα της νεανικής ηλικίας, ή όπως η πόλη της Αθήνας που υπήρξε φόντο του έρωτά τους θα έχει κι εκείνη εξαφανιστεί δεκαετίες μετά την τελευταία τους συνάντηση;
Σχεδόν 15 χρόνια μετά τα 4 Μαύρα Κοστούμια, ο Ρένος Χαραλαμπίδης επιστρέφει με την πέμπτη κινηματογραφική του απόπειρα στο τιμόνι του σκηνοθέτη, πρωταγωνιστώντας παράλληλα στον ρόλο του νυχτερινού εκφωνητή που δεν ξεχνά την υπόσχεση επανασύνδεσης που κάποτε έδωσε με τη γυναίκα που τον σημάδεψε στα νιάτα του (χωρίς ωστόσο να το καταλάβει). Ενός νυχτερινού εκφωνητή που με τη συμπλήρωση μισού αιώνα ζωής αποφασίζει να βγει στον αέρα με μια εκπομπή-ερωτική επιστολή προς όλα εκείνα που συγκρότησαν το ποιος είναι σήμερα: το μαγικό κόσμο των μεταμεσονύκτιων ερτζιανών, την Αθήνα που κάποτε δεν κοιμόταν ποτέ, τους θυελλώδεις έρωτες, αλλά και το αίσθημα της νιότης που αφελώς πίστευε ότι θα κρατήσει για πάντα.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να μοιάζουν ιδανικό υλικό για μια καλώς εννοούμενη νοσταλγική και ενδιαφέρουσα ιστορία, όμως ο Χαραλαμπίδης πέφτει (ξανά) στην παγίδα της αυτοαναφορικότητας που σύντομα μετατρέπεται σε αυταρέσκεια, παρουσιάζοντας ένα φιλμ μεγάλου μήκους που θα έπρεπε, ωστόσο, ιδανικά να είναι μικρής διάρκειας. Ο ίδιος αρκείται χωρίς ιδιαίτερη σκέψη στον πρωταγωνιστικό του χαρακτήρα για την παρουσίαση της ιστορίας, χρησιμοποιώντας μονάχα το τέχνασμα των σύντομων flashback για την παρουσίαση των ηχητικών μηνυμάτων και του χαρακτήρα της μυστηριώδους γυναίκας, το πρόσωπο της οποίας δεν αποκαλύπτεται ποτέ. Αυτή εμφανίζεται πάντα πλάτη, μέσα σε έναν old-school τηλεφωνικό θάλαμο και με μια ενοχλητικά στερεοτυπική, μονοδιάστατη προσέγγιση, ως απόλυτα προβλέψιμο, ίσως και «υστερικό» πλάσμα.
Τα πάντα στο Νυχτερινό Εκφωνητή έχουν να κάνουν με τον ίδιο το νυχτερινό εκφωνητή, ή μάλλον με τον Ρένο Χαραλαμπίδη, που όπως και σε προηγούμενα φιλμ του σαν τα Φτηνά Τσιγάρα, προσπαθεί διακαώς να παρουσιάσει επί της ουσίας τον εαυτό του ως την πιο ενδιαφέρουσα και ποιητική φιγούρα που έχει περάσει ποτέ από τη μεγάλη οθόνη.
Στην προσπάθειά του για τα παραπάνω, ο ίδιος θα επιχειρήσει να ενισχύσει αυτή του την κινηματογραφική περσόνα μέσα από ιδιαίτερα ναρκισσιστικά τσιτάτα που αγγίζουν τα όρια του cringe, επενδύοντας μάλιστα σε μια ανορθολογική παρελθοντολαγνεία με μοναδικό στόχο τον κενό νοήματος εντυπωσιασμό. Πώς αλλιώς μπορεί άλλωστε να χαρακτηριστεί η εμμονή του χαρακτήρα στη χρήση ενός πικάπ ή ενός γραμμόφωνου για τη μετάδοση μουσικής, όταν η εκπομπή του εκπέμπει από ένα κατά τ’ άλλα υπερσύγχρονο στούντιο του σήμερα;
Η έλλειψη περαιτέρω χαρακτήρων και η «εγκληματική» απόκρυψη της πάλαι ποτέ συντρόφου του οδηγεί σε μια φλυαρία πλάνων-fillers της Αθήνας, η οποία παρουσιάζεται πιο polished από όσο χρειάζεται και από όσο πραγματικά ήταν τις δεκαετίες που μας πέρασαν, ένα προβλέψιμο τέχνασμα παραλληλισμού με την απώλεια της νεανικότητας του πρωταγωνιστή. Όμως η ταινία παραπέμπει εν τέλει περισσότερο σε επιτυχημένο σποτ προώθησης του τουρισμού στην πρωτεύουσα, με την Ακρόπολη, το Παναθηναϊκό Στάδιο, το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και την Πύλη του Αδριανού να επανέρχονται διαρκώς σε πρώτο πλάνο και με τον Χαραλαμπίδη να ποζάρει ανάμεσα σε αρχαία αγάλματα, σαν άλλος Paolo Sorrentino σε αναζήτηση της Grande Bellezza.
Τι είναι τελικά ο Νυχτερινός Εκφωνητής; Μια χαμένη ευκαιρία ίσως, μιας κατά τα άλλα καλής ιδέας που χάνεται στην εκτέλεσή της και παρουσιάζεται ως ξαναζεσταμένο φαγητό ενός δημιουργού που επιμένει στα ίδια και τα ίδια, χωρίς αυτοκριτική. Μια ταινία κακώς εννοούμενης νοσταλγίας, φτιαγμένη με συνταγή-στανταράκι για εύκολα εισιτήρια στα θερινά σινεμά του κέντρου.
Έπειτα από την πρώτη εμφάνιση του συγκροτήματος στη χώρα μας τον Ιούνιο, βρέθηκαν στο Ηρώδειο για τα γυρίσματα του νέου βιντεοκλίπ τους. Το αποτέλεσμα μας έχει εντυπωσιάσει.
Το καινούριο βιντεοκλίπ των Coldplay για το τραγούδι feelslikeimfallinginlove ανοίγει με ένα ασπρόμαυρο πλάνο, στο οποίο πρωταγωνιστεί η ηθοποιός και συγγραφέας Natasha Ofili. Ενώ ακούμε τη φωνή του τραγουδιστή Chris Martin, η Ofili ερμηνεύει το τραγούδι στη νοηματική γλώσσα. Συνοδεύεται από το Coro de Manos Blancas, τα κωφά μέλη του τμήματος Νοηματικής Γλώσσας της Βενεζουέλας. Σταδιακά, εμφανίζονται τα μέλη του συγκροτήματος.
Ξαφνικά, η μινιμαλιστική αισθητική δίνει τη θέση της στο κατάμεστο Ηρώδειο, γεμάτο κόσμο και φώτα. Οι συμμετέχοντες, οι οποίοι ήταν περίπου 2000 όπως υπολογίζεται, τραγουδούν και χορεύουν μαζί με το συγκρότημα. Το βιντεοκλίπ κλείνει με τις φωνές του κοινού να τραγουδάει το ρεφρέν καθώς η κάμερα απομακρύνεται από το Ηρώδειο για να δείξει τον νυχτερινό ορίζοντα της πόλης και την ακρόπολη.
Τα γυρίσματα
Το βιντεοκλίπ γυρίστηκε μετά από τις δύο αξέχαστες sold-out συναυλίες που έδωσαν οι Coldplay στο ΟΑΚΑ στο πλαίσιο της περιοδείας τους «Music of the Spheres». Η πρόσκληση για συμμετοχή στα γυρίσματα στο Ηρώδειο ήταν ανοιχτή και έγινε μέσω ανάρτησης του συγκροτήματος στο Instagram. Ο ενθουσιασμός για το γεγονός είναι εμφανής και από τα σχόλια του βιντεοκλίπ στο Youtube. Σκηνοθετήθηκε από τον Ben Mor, ενώ το τραγούδι αποτελεί single από το νέο άλμπουμ των Colplay «Moon Music» το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 4 Οκτωβρίου. Το «Moon Music» επρόκειτο να είναι το 10ο άλμπουμ του συγκροτήματος το οποίο έχει πολλά χρόνια πορείας στον χώρο της μουσικής.
Μετά τα γυρίσματα και πριν από την αποχώρισή τους από τη χώρα μας, το συγκρότημα ανάρτησε ένα βίντεο στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram με στιγμιότυπα από την εμπειρία του στην Αθήνα.
Ανάμεσα στα σχόλια για το βιντεοκλίπ ήταν και εκείνο του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος ευχαρίστησε το συγκρότημα μέσω της ανάρτησής του στο Instagram. Στη φωτογραφία ήταν ο ίδιος μαζί με την οικογένειά του και το παγκοσμίου φήμης συγκρότημα. «“Εξαιρετική προβολή για την χώρα μας! Thank you for the amazing experience Coldplay!», έγραψε στην περιγραφή.
Στα γυρίσματα παραβρέθηκαν και η Σταματίνα Τσιμτσιλή μαζί με τον Κώστα Φραγκολιά. Την ημέρα που δημοσιεύτηκε το βιντεοκλίπ έκανε και η παρουσιάστρια μια δική της ανάρτηση στο Instagram, δείχνοντάς μας τα behind-the-scenes. Όπως δήλωσε: «Ως δημοσιογράφοι που βρεθήκαμε backstage είχαμε τη δυνατότητα να τραβήξουμε κάποιες φωτό και βίντεο με την προϋπόθεση να μη διαρρεύσουν πριν ανέβει επίσημα το clip! Πάντως ήταν μοναδική εμπειρία».
Η πρώτη επίσκεψη των Coldplay στην Ελλάδα μένει λοιπόν αξέχαστη, όχι μόνο εξαιτίας των δύο sold-out συναυλιών τους αλλά και του νέου τους βιντεοκλίπ. Μικροί και μεγάλοι έσπευσαν να δουν το συγκρότημα live, ενώ κάποιοι ονόμασαν τις εμφανίσεις τους «συναυλίες της χρονιάς». Το ενδιαφέρον από τη μεριά του κοινού για συναυλίες καλλιτεχνών τέτοιου βεληνεκούς είναι διάχυτο. Γι’ αυτό ελπίζουμε πως η πρώτη αυτή επίσκεψη να μην ήταν και η τελευταία.
