Σε έναν κόσμο συμβατικό, η Tony Frey ζει πραγματικά ελεύθερη

ΓΡΑΦΕΙ:Εβελίνα Μάνου ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 9 Ιουλίου 2024

Αντικομφορμίστρια και γεμάτη πάθος για τη ζωή, η διεθνώς καταξιωμένη windsurfer έχει έναν κανόνα. Κι αυτός είναι να πηγαίνει πάντα με το συναίσθημα.

Γεννήθηκε το 1976 στη Γερμανία. Στα 3 της έτη μετακόμισε με την οικογένειά της μόνιμα στην Ελλάδα. Στα 13 της, ξεκίνησε να γυρνά τα νησιά με ένα sleeping bag, μια μηχανή και τα αδέρφια της. Στα 15 της, μυήθηκε για πρώτη φορά στον κόσμο του windsurf. «Δεν τελείωσα ποτέ το σχολείο. Πήγα μέχρι την πρώτη λυκείου και ήταν τα χειρότερά μου χρόνια. Δεν κατάφερα ποτέ να νιώσω πραγματική ελευθερία σε αυτό το πλαίσιο», θα μου πει αργότερα.

Έτρεξε τον πρώτο της αγώνα στα 18 και έναν χρόνο αργότερα, ύστερα από προτροπή του παγκόσμιου πρωταθλητή σερφ, Robby Naish, αποφάσισε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο windsurf. «Επέλεξα να φύγω από την Ελλάδα. Θυμάμαι ότι οι άνθρωποι εδώ με αποθάρρυναν λέγοντάς μου ότι η ζωή των σέρφερ δεν έχει λεφτά. Δεν πήγαινα ποτέ για τα χρήματα όμως, και ίσως αυτός είναι ο λόγος που δεν μπόρεσα ποτέ να “στριμωχτώ” στο καλούπι μιας συμβατικής ζωής.

Η συμμετοχή σε αγώνες ήρθε «κάπως τυχαία» και κυρίως επειδή ήθελε να «κάνει αυτή τη ζωή»

Της άρεσε να υπάρχει μέσα στην κοινότητα του σερφ, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο οι συναθλητές της την παρακινούσαν να γίνει καλύτερη. «Κέρδισα δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Ούτε καν το κατάλαβα. Μετά από πέντε χρόνια, πήγα στην Ολυμπιακή κατηγορία γιατί διοργανώθηκαν οι αγώνες εδώ στην Αθήνα. Μέσα σε έναν χρόνο, κατάφερα να κερδίσω την πρόκριση. Εκεί έγινα πραγματική αθλήτρια. Αφιέρωνα 7-8 ώρες καθημερινά στις προπονήσεις. Έτρεξα δύο Ολυμπιάδες, στην Αθήνα και την Κίνα. Το 2006, ήταν η καλύτερη χρονιά μου. Βγήκα τρίτη στην παγκόσμια κατάταξη και τρίτη στο Πανευρωπαϊκό».

Οι αθλητικές επιδόσεις της, της χάρισαν, μάλιστα, μια θέση στο δημόσιο, όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις αθλητών. «Μπήκα στο υπ. Εξωτερικών και βγήκα κατευθείαν. Δεν θα μπορούσα ποτέ να δουλέψω σε ένα τέτοιο περιβάλλον».

Στα 32 της, αποφάσισε να ξεκινήσει τη δική της σχολή σερφ, αφού ένιωσε πως κουράστηκε να ακούει πως «δεν τα πάει αρκετά καλά». «Αν δεν τερματίσεις στην πρώτη θέση, δεν τα έχεις πάει καλά. Πλέον, προτιμώ να κάνω μάθημα και να ακούω το ευχαριστώ των μαθητών μου, παρά να τρέχω σε αγώνες και να ακούω πως ό,τι κι αν καταφέρω δεν θα είναι ποτέ αρκετό. Πρόκειται για μια κατάσταση που βιώνουν σχεδόν όλοι οι αθλητές. Πάει ένα παιδί να περάσει καλά και το βάζουν στο τρυπάκι της δυστυχίας», μου λέει έχοντας βουρκώσει.

«Ξεκίνησα τη σχολή για να μπορέσω να μοιραστώ με τον κόσμο όσα έμαθα όλα αυτά τα χρόνια. Να συνεισφέρω με κάποιον τρόπο. Μένω στην Ελλάδα γιατί αγαπώ πολύ τη χώρα. Τα τελευταία 6 χρόνια πηγαίνω στο εξωτερικό με μαθητές μου για να τους δείξω τον πραγματικό κόσμο του σερφ, καθώς εδώ δεν μπορούν να διαμορφώσουν μία πλήρη εικόνα. Δεν υπάρχει κοινότητα του σερφ εδώ, ενώ έχουμε τη θάλασσα, έχουμε όλα τα στοιχεία. Αν πας στην Τενερίφη, στα Κανάρια, στο Cape Town εντυπωσιάζεσαι. Ρυθμίζουν όλοι τις δουλειές τους έτσι, ώστε να μπορούν να κάνουν μια ζωή που αγαπάνε. Γιατί αυτοί μπορούν και εμείς όχι; Τώρα φυσάει τρία μποφόρ και θα δεις μέσα στην θάλασσα μια σανίδα».

Πριν από ένα χρόνο, την 1η Μαΐου του 2023, η σχολή της Tony καταστράφηκε ολοσχερώς από μια πυρκαγιά που προκλήθηκε –μάλλον– κατά λάθος. Το συμβάν αυτό, ωστόσο, την βοήθησε να καταλάβει πως οτιδήποτε κι αν συμβεί στη ζωή της από εδώ και πέρα, διαθέτει πλέον όλα τα απαραίτητα εφόδια για να το αντιμετωπίσει. «Πράγματα, όπως η φωτιά, σε αναγκάζουν να κοιτάξεις αλλού. Να μπεις σε μέρη που δεν θα τολμούσες. Ήμουν 8 ώρες σε μία καρέκλα. Δεν είχα πλάνα, εξοπλισμό, μαθητές, δασκάλους. Τίποτα. Κι όμως ένιωσα μια απελευθέρωση».

«Βρήκα τρόπους. Είπα Σάββατο θα ανοίξω. Με δωρεές; Με δωρεές! Τουβλάκι, τουβλάκι. Κινούμαστε με τις ανάγκες εδώ. Ερχόντουσαν άνθρωποι και μου άφηναν λεφτά. Μου μιλούσαν σαν να είχα πεθάνει. Ταρακουνήθηκε ένα τεράστιο κομμάτι της κοινότητας του windsurf. Μαθεύτηκε παντού. Ξέρεις, σκεφτόμουν, ότι θα ήθελα κάποια στιγμή να γίνει γνωστή η σχολή μου, αλλά δεν περίμενα ποτέ ότι αυτό θα συνέβαινε εξαιτίας μιας καταστροφής. Με ήξεραν στην Τενερίφη λόγω της φωτιάς. Πήρα τόση αγάπη και 35.000 ευρώ δωρεά μέσα σε έναν μήνα. Αυτά με έκαναν να μπορέσω να κινηθώ».

Όπως μου εξηγεί, έχει αλλάξει πολύ από τότε

Σταμάτησε να παίρνει τα πράγματα πολύ σοβαρά, ενώ ταυτόχρονα απέκτησε περισσότερη εμπιστοσύνη στη ζωή. «Καμία δυσκολία δεν με φοβίζει πια. Ξέρω πως το μόνο πράγμα που έχω τη δύναμη να αλλάξω είναι ο εαυτός μου κι αυτό για να μπορώ να είμαι ένα παράδειγμα για τους άλλους. Όταν κοιτάς γύρω σου και βλέπεις μόνο σκατά, νομίζεις πως αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν ήμουν πάντα έτσι. Αυτομαστιγωνόμουν. Διάλεγα σχέσεις που με πατούσαν και που άφηνα να με διαλύσουν».

Μια ακόμα συνήθεια που έχει καθορίσει την ζωή της Tony ήταν και η στροφή της προς τον βιγκανισμό, πριν από μερικά χρόνια. Αφορμή υπήρξε η σοβαρή ασθένεια ενός κοντινού της προσώπου, ενώ καταλυτικό ρόλο στην απόφασή της έπαιξε και η μεγάλη λατρεία της προς τα ζώα.

«Ένας φίλος μου αρρώστησε από καρκίνο. Μέσα σε έξι μήνες έκανε δύο χημειοθεραπείες, πολλαπλά χειρουργεία. Έψαχνε εναλλακτικές λύσεις κι έτσι αποφάσισε να έρθει σε πιο στενή επαφή με τη φύση, ξεκίνησε γιόγκα και διαλογισμό. Καθάρισε. Ήρθε να με δει και θυμάμαι εκείνη την ημέρα έτρωγα μια μακαρονάδα με κοτόπουλο, κρέμα γάλακτος και παρμεζάνα. Μου ‘πε: «Αυτό που τρως, δεν κάνει να το αγγίζεις».

Λένε πως η τροφή είναι το φάρμακό μας. Και ισχύει. Έκοψα το κοτόπουλο, το κρέας και το γάλα. Ένα χρόνο μετά το τυρί, λίγο αργότερα το αυγό και, κατά τη διάρκεια της καραντίνας, το ψάρι. Δυσκολεύτηκα λίγο στην αρχή, αλλά μετά από μερικούς μήνες έγινε πιο εύκολο».

ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

Sonke: «Οι καθαροί τοίχοι κρύβουν βρώμικες συνειδήσεις»

Η αγάπη της για τα ζώα δεν περιορίζεται φυσικά στον βιγκανισμό. Στη σχολή της Tony θα συναντήσει κανείς πλήθος από αδέσποτα ζώα. Η ίδια μου εξηγεί πως έχει κάνει αρκετές θυσίες για να μπορεί να τα φροντίσει. «Έμενα δυόμισι χρόνια σε τροχόσπιτο, αλλά μετακόμισα γιατί απέκτησα εφτά σκυλιά. Τώρα περνάνε μια υπέροχη ζωή. Έχουν τον κήπο τους και τρέχουν όλη μέρα».

Γνωρίζοντας την Tony, μπορεί κανείς να διαπιστώσει πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν βρήκε τον δρόμο του στρωμένο με ροδοπέταλα

Έχει περάσει πολλές δυσκολίες και έχει χρειαστεί να δώσει τους προσωπικούς της αγώνες. Όμως, την ίδια στιγμή, είναι παραπάνω από εμφανές πως έχει ανακαλύψει το δικό της νόημα και πράγματι έχει καταφέρει να ζει πλήρης και ευτυχισμένη.

«Δεν έχω μετρήσει ποτέ έσοδα και έξοδα. Δώδεκα χρόνια έχω τη σχολή δεν ξέρω ποτέ τι βάζω και τι βγάζω. Δεν το σκέφτηκα ούτε μια στιγμή ως “μπίζνα”. Το πρόβλημα με τους ανθρώπους είναι πως δεν ζουν στο παρόν. Ζουν μέσα στο πρόβλημά τους και κάθε μέρα περιμένουν να συμβεί κάτι εξωτερικό για να νιώσουν ευτυχισμένοι. Να δουν έναν ωραίο γκόμενο. Να κάνουν ένα καλό σεξ. Να φάνε μια ωραία τούρτα. Να πάνε στην ταβέρνα, να πιούν το κρασί τους και να γίνουν λιώμα, για να πουν: «Πω πω, πόσο ευτυχισμένος είμαι». Το θέμα είναι πως όταν φύγει το μεθύσι, έρχεται ο πονοκέφαλος…».

TAGS:#Συνέντευξη #Tony Frey

Έχεις πέσει θύμα stalking; Οι διάφορες αποχρώσεις της παρενοχλήτικης παρακολούθησης και η ποινικοποίησή του

ΓΡΑΦΕΙ:Δήμητρα Αθανασοπούλου ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 9 Ιουλίου 2024

Μήπως η σύγχυση με το ερωτικό ενδιαφέρον δεν σε άφησε να καταλάβεις πως ήσουν θύμα παρενόχλησης παρόλο που βίωνες φόβο και άγχος;

Τον περασμένο χειμώνα το «Μικρό Ταρανδάκι» του Ρίτσαρντ Γκαντ στο Netflix πυροδότησε έναν αναστοχασμό γύρω από το stalking, την ψυχολογία της εμμονής, δημιουργώντας ένα αναπάντεχο ψυχικό τάνγκο μεταξύ των δύο χαρακτήρων, του θύτη και του θύματος, βάζοντάς μας σε σκέψη όσον αφορά τις καθηλώσεις και των δυο.

Ποια τα χαρακτηριστικά των θυτών και ποια θυμάτων; Τι είδους ψυχοπαθολογίες συνομιλούν με το stalking –όρος που στα ελληνικα αποδίδεται ως «παρενοχλητική συμπεριφορά», ενώ στην πραγματικότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εμμονή και αφορά ένα σύνολο συμπεριφορών που στοχεύουν σε ένα συγκεκριμένο άτομο και προκαλούν φόβο;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ποιες συμπεριφορές λογίζονται ως stalking; Ο βομβαρδισμός μηνυμάτων ή κλήσεων, οι αιφνίδιες επισκέψεις κατ’ οίκον ή στη δουλειά, η συστηματική παρακολούθηση, οι ψευδείς κατηγορίες και απειλές και ενίοτε παραβίαση προσωπικών τηλεπικοινωνιών, οι βανδαλισμοί προσωπικής περιουσίας μέχρι σωματική κακοποίηση ή κακοποίηση κατοικιδίων του θύματος. Στην περίπτωση του cyberstalking, οι stalkers στέλνουν μανιακά emails και επαναλαμβανόμενα αιτήματα φιλίας στα social media και ενίοτε διαπομπεύουν το θύμα τους μέσα από ψεύτικα προφίλ.

Σε κάθε περίπτωση η παρενοχλητική παρακολούθηση έχει πολλές αποχρώσεις, καθώς βρίσκεται σε άμεση συνδιαλλαγή με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του θύτη και του θύματος.

Αν έχεις βιώσει ποτέ αυτό τον εγκατεστημένο φόβο πως κάποιος έχει ένα άγρυπνο μάτι πάνω στη ζωή σου και την αγωνία για το ποια θα είναι η επόμενή του κίνηση, ξέρεις πως το το stalking σε αφορά. Όχι μόνο γιατί στοχοποιεί αδιακρίτως τους πάντες, αλλά και γιατί εκπορεύεται στην πραγματικότητα από ευάλωτους ανθρώπους που λόγω της εμμονής τους καταφέρνουν να «χτυπήσουν» και την αχίλλειο πτέρνα του θύματός τους.

Ο stalker στην προσπάθειά του να χειραγωγήσει το θύμα του, βαφτίζει την παρενόχληση έρωτα, επιβεβαιώνει σε μια πρώτη φάση τις ανασφάλειές του, κολακεύει τις αδυναμίες και εν συνεχεία το εκφοβίζει με αποτέλεσμα σύντομα το θύμα να κατακλύζεται από ένα διάχυτο αίσθημα αβοηθησίας, θυμού ή ντροπής που το οδηγούν συχνά σε κοινωνική απομόνωση ενώ μακροπρόθεσμα τείνει να εμφανίζει αρκετά από τα συμπτώματα του μετατραυματικού στρες. Την ίδια στιγμή ο θύτης, ο οποίος αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως θύμα και το θύμα του ως κακοποιητή, βασανίζεται από την νοσηρή εμμονή και άλλα επαναλαμβανόμενα μοτίβα σκέψεων που συνομιλούν συνήθως με μια σοβαρή ψυχική ασθένεια.

Το stalking είναι άρρηκτα συνδεδεμένο και με την ενδοσυντροφική βία. Η Δικαστική Ψυχιατρική διακρίνει πέντε τύπους stalker μεταξύ των οποίων ο πιο συνηθισμένος είναι ο rejected stalker, δηλαδή ο απορριφθείς. Αυτός ο τύπος αισθάνεται βαριά θιγμένος από την απόρριψη του θύματος, με το οποίο συνήθως είχε προηγουμένως στενή σχέση. Ένας άλλος κλασικός τύπος stalker είναι ο intimacy-seeking stalker, δηλαδή αυτός που αναζητά οικειότητα πιστεύοντας ακράδαντα πως το θύμα του τον αγαπά ή πως σίγουρα θα τον αγαπήσει στο μέλλον. Και οι δυο αυτές περιπτώσεις stalker είναι δύσκολο να αναγνωριστούν και να αξιολογηθούν εγκαίρως τόσο από τα ίδια τους τα θύματα όσο και από τον περίγυρό τους και τις αρχές.

@ivywamahiga
The psychology of stalkers #joegoldberg #lovequinn #youseries #insecureattachmentstyle #attachmentstyles #clingy #psychology #psychologyfacts #stalker
♬ original sound – Ivy Wamahiga

Γνώριζες πως η κάθε χώρα έχει το δικό της νομικό πλαίσιο που καλύπτει το stalking και πως το έγκλημα διώκεται βάσει της χώρας όπου βρίσκεται ο δράστης; Στη χώρα μας πριν από λίγο καιρό η τροποποίηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας.

Η ποινικοποίηση του stalking και η εναρμόνιση με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης είναι σαφώς ένα πολύ σημαντικό βήμα, καθώς πλέον «τιμωρείται και όποιος, χωρίς απειλή βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης, προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία, με την επίμονη καταδίωξη ή παρακολούθησή του, όπως ιδίως με την επιδίωξη διαρκούς επαφής μέσω τηλεπικοινωνιακού ή ηλεκτρονικού μέσου ή με επανειλημμένες επισκέψεις στο οικογενειακό, κοινωνικό ή εργασιακό περιβάλλον αυτού, παρά την εκπεφρασμένη αντίθετη βούλησή του».

Αλλά δεν αρκεί αυτό. Είναι καθοριστικής σημασίας η ενημέρωση των πολιτών σχετικά με το τι είναι παράνομο, έτσι ώστε να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν εγκλήματα που τελούνται εις βάρος τους, καθώς και η ενημέρωσή τους για τα νομικά τους δικαιώματα και τους τρόπους αντιμετώπισης μιας τέτοιας συνθήκης. Το ίδιο σημαντική είναι και η εκπαίδευση των αρχών με στόχο να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν και να αξιολογούν σωστά το stalking, καθώς και η ευαισθητοποίηση όλων μας για τέτοιες υποθέσεις με τόσες πολλές αποχρώσεις και τόσο σύνθετους ρόλους.

Είμαστε όλες και όλοι, εν δυνάμει, θύματα παρενοχλητικής παρακολούθησης. Γιατί όλοι έχουμε ανασφάλειες, ανάγκη επιβεβαίωσης και ναρκισσιστικά στοιχεία που το «έντονο ενδιαφέρον» ενός stalker στιγμιαία θα υπεραναπληρώσει.

Μέχρι να αποκαλυφθεί πως ο έρωτας δεν είναι παρά μια νοσηρή εμμονή…

Όταν ο Sting έγινε “Englishman” στην Αθήνα και οι Cannons “fire for you”

Photo credits: Αφροδίτη Ζαγγανά, Απόστολος Καλλικμάνης, Θωμάς Δασκαλάκης

ΓΡΑΦΕΙ:Αναστασία Βαϊτσοπούλου ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 8 Ιουλίου 2024

Εν μέσω καλοκαιρινού και συναυλιακού «καύσωνα», η Αναστασία Βαϊτσοπούλου πήγε σε δύο live το Σάββατο που μας πέρασε και γράφει για το πως μπορείς να συνδυάσεις το “dad rock” με το “indie pop”.

Ανεβαίνοντας τα σκαλιά του Ηρωδείου ένα καλοκαιρινό βράδυ Σαββάτου, ο κόσμος είναι τόσος που οριακά χωράς να κάνεις μανούβρες. Τουρίστες κοιτούν την αφίσα να δουν τι παίζει σήμερα και γιατί όλοι συρρέουν προς το αρχαίο θέατρο. “Sting” αναφωνούν και σαν να ‘θελαν να ‘βρισκαν ένα εισιτήριο της τελευταίας στιγμής. Ήταν όμως το δεύτερο live ήδη, μετά της Παρασκευής και ήταν κι αυτό sold out.

Ξεκινώντας δυναμικά με δύο κομμάτια από την εποχή των The Police, όπου ο Sting ήταν frontman, το “Voices in my head” και “Message in the bottle” κάνουν το κατάμεστο Ηρώδειο σαν μία μάζα που σείεται ρυθμικά, ακολουθώντας το τέμπο και δείχνοντας από την πρώτη στιγμή ότι το κοινό έχει πολλή όρεξη. Το κοινό ήταν αρκετά ετερόκλητο, με πολύ ξένο κόσμο και ήταν γεμάτα μέχρι και τα πιο ακριανά καθίσματα με περιορισμένη ορατότητα, παρά το ότι ο Sting έρχεται συχνά στην Αθήνα.

*Photo credits:* *Απόστολος Καλλικμάνης*

“Kalispera! I really like it when you sing…” είπε σε κάποια στιγμή ο Sting και έπεσε ο ύμνος “Englishman in New York” που μετέτρεψε τα δευτερόλεπτα τον κόσμο σε άψογα συγχρονισμένη χορωδία. Μέσα σε μία ώρα και 45’, ο Sting με τον drummer και τον κιθαρίστα, ένα λιτό κι απέριττο ημι-ηλεκτρικό, ημι-ακουστικό τρίο, μας κέρασε ένα σετ γεμάτο hitάκια.

Ακούσαμε το “Mad about you” και το δημοφιλές “Desert Rose” όπου συνεργάστηκε με τον Cheb Mami. Σε μία από τις λίγες στιγμές που μίλησε με το κοινό, μοιράστηκε μια ιστορία με τον πατέρα του: «Ο πατέρας μου μου είπε να βγω έξω, να δω τον κόσμο. Να γίνω κάποιος. Φυσικά, τον απογοήτευσα», είπε γελώντας με μια χαριτωμένη διάθεση αυτοσαρκασμού.

Ήταν η στιγμή-έκπληξη που μας είχε υποσχεθεί. «Είναι μεγάλη μου τιμή να σας παρουσιάσω τον άνθρωπο, χωρίς τον οποίο δεν θα στεκόμουν εδώ μπροστά σας σήμερα. Ο Mr. Eric Burdon!» είπε και υποδέχτηκε τον μεγάλο τραγουδοποιό –κάτοικος Αθηνών πλέον, με εμπριμέ πουκάμισο– στη σκηνή και τραγούδησαν μαζί το “Spill the Wine” (όχι “Spill the tea”, Gen Z). Σπάνιο ντουέτο.

Φτάνοντας προς το τέλος του setlist που είχε ετοιμάσει ο Sting για το αθηναϊκό κοινό, έπρεπε να αποχωρήσω, ώστε να προλάβω να δω τους Cannons στο Floyd. Άκουσα βέβαια το “Shape of my heart”, το οποίο κυκλοφόρησε τη χρονιά που γεννήθηκα (1993) και παιζόταν στα ραδιόφωνα για καιρό, θυσίασα όμως το “Roxanne” που παίχτηκε στο encore του live και ακολούθησε -όπως έμαθα μετά- ένα standing ovation αρκετών λεπτών, σε έναν από τους μεγαλύτερους μουσικούς της εποχής μας.

ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

Οι Pulp δεν είναι “common people” κι αυτή δεν ήταν μια “common” συναυλία. Θα παραμιλάμε για καιρό…

Στην Πειραιώς, το κλίμα που με περίμενε ήταν εντελώς διαφορετικό. Κλειστός χώρος, φρέσκα πρόσωπα στη σκηνή –παρότι μπάντα δεκαετίας– και νέος κόσμος από κάτω. Από την βρετανική μουσική των 70s, μεταφέρομαι στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, με τους Cannons την indie pop μπάντα να έχουν δημιουργηθεί στο Los Angeles το 2013.

Η Michelle Joy φοράει ένα κατακόκκινο, εκτυφλωτικό φόρεμα με σκίσιμο στο πλάι και χαμογελάει, καθώς «οργώνει» το stage και διαδρά με το κοινό. Μπήκα τη στιγμή που υπέγραφε το άλμπουμ όσων είχαν προλάβει από νωρίς να πιάσουν κάγκελο. Δεν άργησε να παροτρύνει το κοινό να τη συνοδέψει και να τραγουδήσει μαζί της το “Crush”, όπου έγινε ένας χαμός. Κορμιά κουνιούνται, χέρια εκτοξεύονται άτακτα στον αέρα και οι στίχοι μπερδεύονται με κραυγές. “Crush crush crush” για να ακολουθήσει το ενδυναμωτικό “Maybe I’m just having fun”…

Πριν προλάβουμε να πάρουμε ανάσα, η frontwoman των Cannons μας είπε: «10 χρόνια πριν, γράψαμε αυτό το τραγούδι και τότε ούτε που φανταζόμασταν ότι θα ερχόμασταν στην Ελλάδα και θα ήμασταν σήμερα μαζί σας παιδιά!» και οι πρώτες νότες από το “Spells” ήχησαν.

“Υou put your spell on me, there’s something about you/ ‘Cause even in my sleepless nights, I’m thinking about you” τραγουδάμε μαζί.

Το hot αυτό Σαββατόβραδο όμως δεν θα μπορούσε να κλείσει με άλλο τρόπο πέρα από το καθηλωτικό “Fire for you”, το οποίο έγινε Νο.1 κομμάτι του Billboard στα alternative airplay charts, ενώ μετράει ήδη πάνω από 30 εκατομμύρια streams, και με αυτό, ο κόσμος επιτέλους αντιλήφθηκε ένα από τα πιο υποτιμημένα συγκροτήματα της τελευταίας δεκαετίας.

Οι Ryan Clapham, Paul Davis και Michelle Joy έδωσαν με τα κινηματογραφικά synths και τις αισθαντικές electro παραγωγές, το πιο δυνατό, φλογερό φινάλε στη βραδιά με την καρδιά μας να σταματάει “thinking about you” και να θυμόμαστε αυτό που είχε πει η τριμελής μπάντα: «Αυτό το τραγούδι περιγράφει το πως είναι να ξεριζώνεται η καρδιά σου, καθώς και την αίσθηση του να βρίσκεις το κλείσιμο μίας κατάστασης μέσω της παρέας των φίλων σου».

Έτσι, όλες οι παρέες που βγήκαν από το Floyd εκείνο το βράδυ, στο πλαίσιο ενός ακόμη gig του Release Athens, σαν να υποσχέθηκαν να κρατήσουν τη φλόγα αναμμένη μέχρι τους Massive Attack στις 17 Ιουλίου.

Το Family Pride δεν είναι αυτό που νομίζαμε

ΓΡΑΦΕΙ:Όλγα Καραβασίλη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 8 Ιουλίου 2024

Με συνθήματα όπως «Κάτω η χούντα των ΛΟΑΤΚΙ» και «ορθοδοξία ή θάνατος», τελικά τι ακριβώς γιόρτασε το Family Pride;

Ολοκληρώθηκε το Σάββατο 6/7 το «Family Pride» στη Θεσσαλονίκη. Μια εκδήλωση της οποίας το όνομα είναι μάλλον παραπλανητικό, αφού δεν απευθύνεται σε όλες τις οικογένειες, αλλά «στην ελληνική οικογένεια που αποτελείται από τον άνδρα, τη γυναίκα και τα παιδιά». Εμπνευσμένο από παρόμοιες εκδηλώσεις στη Σερβία και τη Βουλγαρία, οι «Ελληνίδες Μάνες», αναγράφονται ως διοργανώτριες στην αφίσα της εκδήλωσης.

Η πορεία ξεκίνησε περίπου στις 7 το απόγευμα στον Λευκό Πύργο και παρευρέθηκαν άτομα όλων των ηλικιών – συμπεριλαμβανομένων των παιδιών των τίμιων ελληνικών οικογενειών. Κρατούσαν σημαίες, απλές αλλά και με θρησκευτικά σύμβολα, πανό με συνθήματα «Ορθοδοξία ή Θάνατος», «Η Ρωμιοσύνη αντιστέκεται», «Κάτω η χούντα των ΛΟΑΤΚΙ», ενώ πριν ξεκινήσουν τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο. Κρατούσαν, επίσης, ροζ και μπλε μπαλόνια. Μεταξύ άλλων, τα συνθήματα που ακούστηκαν το απόγευμα της Παρασκευής ήταν «Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας», και «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες».

(ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ/ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ)

Η εκδήλωση εμφανώς αντιπαραβάλλεται με το Europride, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 21-29 Ιουνίου. Βέβαια, στο επίσημο site της διοργάνωσης δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Στο site της διοργάνωσης της Αθήνας, η οποία εν τέλει δεν πραγματοποιήθηκε, αναγράφεται πως το Pride Family είναι η «μέρα της οικογένειας, η μέρα που θα γίνει θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους. Μια γιορτή της κάθε οικογένειας, του κάθε πολίτη, δική σου…».

Καλά κάνουν, θα έλεγε κανείς, να γιορτάσουν τις οικογένειές τους και τη θρησκεία τους. Διοργανώθηκε όμως όντως γι’ αυτό η εκδήλωση; Δεν χρειάζεται να το τονίσουμε ιδιαίτερα για να δει κανείς πως μια εκδήλωση που «αντιστέκεται» στην «χούντα των ΛΟΑΤΚΙ», δεν αποτελεί μια απλή πορεία εκτίμησης των οικογενειακών αξιών. Ούτε επρόκειτο για μια δράση που απευθύνεται «σε κάθε οικογένεια, σε κάθε πολίτη», αφού αποκλείουν οτιδήποτε δεν ταιριάζει «στην ελληνική οικογένεια που αποτελείται από τον άνδρα, τη γυναίκα και τα παιδιά». Ας μη σχολιάσουμε τις συμπαραδηλώσεις ορισμένων συμβόλων που φωτογραφήθηκαν στη διάρκεια της εκδήλωσης.

(ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ/ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ)

Στο site του Family Pride αναγράφεται, επίσης, πως τα βασικά μηνύματά του είναι τα εξής:

«-Δημογραφικό πρόβλημα

-Η ιδέα της Οικογενειας να ξανα γίνει πρότυπο και κίνητρο για τους νέους.

-Η σημαντικότητα της Οικογένειας για την δημιουργία υγιών προσωπικοτήτων και την ανάπτυξη έντιμων και ηθικών ανθρώπων στην κοινωνία μας»

Φαίνεται, πως υπάρχει μια προσπάθεια αντίδρασης σε μια αντιληπτή απειλή. Ποιος, όμως, απείλησε τον θεσμό της ελληνικής οικογένειας; Γιατί τίθεται ως αιτία των παραπάνω μια ήδη περιθωριοποιημένη ομάδα, που δεν επιχείρησε να περιορίσει την παραδοσιακή ετερόφυλη οικογένεια, αλλά να κάνει χώρο και για το διαφορετικό;

#Family_Pride pic.twitter.com/fNkuiMk3m8
— Ptosis (@ThePtosis) July 6, 2024

Παρόλα αυτά, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μια θετική οπτική στο περιστατικό: Οι αντιδράσεις δεν εμφανίζονται από το τίποτα. Ο αντιφεμινισμός δεν οργανώνεται χωρίς να νιώσει απειλή από τον φεμινισμό, για παράδειγμα, και η ομοφοβική αυτή εκδήλωση δεν θα υπήρχε χωρίς την πρόοδο στον τομέα των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Σίγουρα, δεν πρωτοπορήσαμε σε κάτι, ούτε ένα Europride μπορεί να σπάσει μαγικά το συντηρητικό ιστορικό της συμπρωτεύουσας. Αν μη τι άλλο, όμως, τιμά τους προηγούμενους αγώνες των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, και είναι ένα βήμα, έστω, προς την αποδοχή και την ισάξια αντιμετώπιση.

TAGS:#Family Pride #Θεσσαλονικη

Άλλο ένα περιστατικό έμφυλης βίας – παρουσιάστηκε ως «τροχαίο»

ΓΡΑΦΕΙ:Όλγα Καραβασίλη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 8 Ιουλίου 2024

Τη δικαιολογία του «τροχαίου» έδωσε ο σύντροφος του θύματος όταν κάλεσε το ΕΚΑΒ. Οι γιατροί του νοσοκομείου διαπίστωσαν την πραγματικότητα – τα σοβαρά τραύματα της κοπέλας προκλήθηκαν από ξυλοδαρμό.

Το περιστατικό βίας σημειώθηκε στα Μάλια της Κρήτης. Σύμφωνα με πληροφορίες από το Cretalive, όταν η 26χρονη κοπέλα και ο 20χρονος σύντροφός της κάλεσαν το ΕΚΑΒ, ανέφεραν πως χρειάζονταν ιατρική βοήθεια έπειτα από τροχαίο. Οι δύο νέοι, όπως έγινε γνωστό αργότερα, εργάζονταν μαζί σε χώρο διασκέδασης.

Την πραγματικότητα διαπίστωσαν οι γιατροί του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου: Τα τραύματα που έφερε η κοπέλα στο πρόσωπο και το κεφάλι της δεν θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί από τροχαίο. Άλλωστε, ο 20χρονος είχε ένα «έντονα κόκκινο σημείο» στο δεξί του χέρι, ένα ακόμα στοιχείο που επιβεβαίωσε την θλιβερή αλήθεια.

Όπως διαπιστώθηκε, το ζευγάρι είχε φύγει από κοινού από τον χώρο εργασίας τους. Φαίνεται πως αυτό έγινε επειδή τον χώρο αυτό επισκέφτηκε ο πρώην σύντροφος της 26χρονης. Το περιστατικό βίας φαίνεται να πραγματοποιήθηκε μετά από αυτό. Πιθανώς εξαιτίας της σοβαρότητας των τραυμάτων της κοπέλας, αποφάσισαν να καλέσουν το ΕΚΑΒ, χωρίς όμως ο 20χρονος να ομολογήσει εξαρχής την πράξη του. Φαίνεται όμως ότι μετά την διαπίστωση των γιατρών παραδέχτηκε ότι χτύπησε τη σύντροφό του και επρόκειτο να δικαστεί από το Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου.

(ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI)

Χιλιάδες τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα

Σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο προστασίας του πολίτη, οι καταγγελίες για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουν διπλασιαστεί από το 2020 έως το 2024. Το 2020 η Ελληνική Αστυνομία είχε σχηματίσει συνολικά 5.413 δικογραφίες για το αδίκημα της ενδοοικογενειακής βίας. Το 2021 οι υποθέσεις ανήλθαν σε 8.776 και το 2023 ο αριθμός ανέβηκε σε 11.589.

Οι αριθμοί των καταγγελιών σχετίζονται φυσικά με τον αριθμό των περιστατικών, αλλά και με τον αριθμό των θυμάτων που παίρνουν την απόφαση να καταγγείλουν τη βία που δέχθηκαν στις αρχές. Αξίζει να σημειωθεί πως τα πρώτα γραφεία αντιμετώπισης ενδοοικογενειακής βίας δεν είχαν ιδρυθεί μέχρι το 2021. Αρχικά ιδρύθηκαν 6 ενώ σήμερα αυτός ο αριθμός ανέρχεται σε 18. Φυσικά, το εάν αρκούν αποτελεί διαφορετική συζήτηση, όπως και το εάν τα υπόλοιπα μέτρα που έχουν ληφθεί, όπως το Panic Button, είναι πράγματι αποτελεσματικά.

Η πλειοψηφία των κρουσμάτων καταγγέλλονται στις μεγάλες πόλεις της χώρας. Αυτό ίσως οφείλεται στον μεγαλύτερο πληθυσμό που διαμένει στις πόλεις αυτές, ενώ πιθανώς να συμβάλει σε αυτό και η καλύτερη ενημέρωση. Πέρυσι, το 40% των περιστατικών (4.782 συμβάντα) καταγγέλθηκαν στην Αττική, το 10% στη Θεσσαλονίκη, και μη αμελητέοι ήταν και οι αριθμοί δικογραφιών σε Κρήτη (902) και Πάτρα (896).

TAGS:#εμφυλη βια

Γαλλία: Τα αποτελέσματα που μπορούν να ανατρέψουν τα πάντα

ΓΡΑΦΕΙ:Όλγα Καραβασίλη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 8 Ιουλίου 2024

Ανατροπή σε όλες τις προβλέψεις πέτυχε το Νέο Λαϊκό Μέτωπο της Αριστεράς. Τώρα όμως αντιμετωπίζει μια νέα πρόκληση: Τις διαπραγματεύσεις με σκοπό την επίτευξη της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Οι Γάλλοι ψηφοφόροι επέστρεψαν στις κάλπες την Κυριακή 7 Ιουλίου για να εκλέξουν τα υπόλοιπα μέλη της Εθνικής Συνέλευσης (Assemblée Nationale). Στον πρώτο γύρο, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιουνίου εκλέχθηκαν 76 έδρες, αφήνοντας τις υπόλοιπες 501 έδρες να καλυφθούν στον δεύτερο. Ενώ οι υποψήφιοι έπρεπε να συγκεντρώσουν βαθμολογία άνω του 50% για να εκλεγούν στον πρώτο γύρο, στον δεύτερο γύρο εκλέγεται ο υποψήφιος με τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων, ακόμη και αν η βαθμολογία τους είναι κάτω από 50%.

Τα απρόσμενα πρώτα αποτελέσματα

Μέχρι τις 8 μ.μ. ώρα Γαλλίας, όταν και ανακοινώθηκαν τα πρώτα αποτελέσματα, κανένας δεν περίμενε την πρωτιά του Nouveau Front Populaire (NFP), μιας αριστερής συμμαχίας που συγκροτήθηκε περίπου τρεις εβδομάδες νωρίτερα, μετά την ανακοίνωση του Μακρόν για εκλογές. Όλες οι προβλέψεις έδειχναν πρώτη την Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν, η οποία τελικά συγκέντρωσε λιγότερες έδρες όχι μόνο από το NFP, αλλά και το Ensemble του Μακρόν.

Σύμφωνα με το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών η συμμαχία Nouveau Front Populaire, συγκέντρωσε 182 έδρες,. Το ακροδεξιό Rassemblement National και οι σύμμαχοί του κέρδισαν 143 έδρες και ο συνασπισμός του Μακρόν, Ensemble, 168. Δείτε παρακάτω τα αποτελέσματα σύμφωνα με τη Le Monnde:

Découvrez la carte des résultats, circonscription par circonscription https://t.co/IiOg5auymM
— Le Monde (@lemondefr) July 7, 2024

Στο εστιατόριο La Rotonde Stalingrad, στο 19ο διαμέρισμα, ο αρχηγός της La France Insoumise Ζαν-Λυκ Μελανσόν ήταν ο πρώτος από την αριστερά που μίλησε. Έκανε λόγο για ένα «θαυμάσιο κύμα κινητοποίησης» και πανηγύρισε πανηγυρίζοντας την ήττα της ακροδεξιάς: «Ο λαός μας έχει ξεκάθαρα απορρίψει τη χειρότερη λύση». Ο Μελανσόν έστρεψε έπειτα την προσοχή του στην απερχόμενη κυβέρνηση: «Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να υποκύψει, ο πρωθυπουργός πρέπει να φύγει». Όμως ούτε στο εσωτερικό της συμμαχίας δεν φάνηκε να υπάρχει απόλυτη συμφιλίωση. Κάθε κόμμα γιόρτασε τα αποτελέσματα ξεχωριστά το βράδυ της Κυριακής και δεν είχαν προγραμματιστεί κοινές ομιλίες, σε αντίθεση με τον πρώτο γύρο.

«Ο πρόεδρος πρέπει να υποκύψει» στα αποτελέσματα της αριστεράς, είπε ο Μελανσόν, προσθέτοντας ότι η συμμαχία NFP «δεν θα εφαρμόσει τίποτα άλλο εκτός από το πρόγραμμά της, ολόκληρο το πρόγραμμά της». Η προβλεπόμενη κατανομή μεταξύ των αριστερών κομμάτων ήταν 74 έδρες για το LFI, 59 για τους Σοσιαλιστές, 28 για τους Πράσινους και 9 για τους Κομμουνιστές.

Σύμφωνα με το Elysée, ο Μακρόν θα περιμένει μέχρι να διαμορφωθεί η νέα Εθνική Συνέλευση πριν «λάβει τις απαραίτητες αποφάσεις». Ως εκ τούτου, ο πρόεδρος δεν μίλησε το απόγευμα της Κυριακής.

(AP)

Η επόμενη μέρα

Αν και το αποτέλεσμα ήταν απροσδόκητο, ο δρόμος για μια κυβέρνηση Nouveau Front Populaire είναι ακόμα μακρύς: Η αριστερά απέχει πολύ από την απόλυτη πλειοψηφία (289 από τις 577 έδρες). Πώς θα μπορούσε το NFP να κυβερνήσει όταν θα έχει σχετική πλειοψηφία, ακόμη πιο αδύναμη από τον απερχόμενο συνασπισμό του Μακρόν; Μετά τις εκδηλώσεις χαράς, που ακούγονται ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις της χώρας έρχεται σιγά σιγά η ώρα του απολογισμού και του σχεδιασμού των επόμενων κινήσεων. Προς το παρόν, ο Μακρόν δεν έχει ανακοινώσει την πρόθεσή του να διορίσει πρωθυπουργό από τις τάξεις του NFP.

Η γαλλική αριστερά θα επιλέξει έναν υποψήφιο πρωθυπουργό από τον νικηφόρο εκλογικό συνασπισμό της εντός της εβδομάδας, δήλωσε ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ολιβιέ Φορ τη Δευτέρα, 8 Ιουλίου. Ο Φορ είπε ότι τα κόμματα της συμμαχίας θα επιλέξουν έναν υποψήφιο για να αντικαταστήσει τον Γκαμπριέλ Ατάλ (τον προηγούμενο πρωθυπουργό της χώρας) «με συναίνεση ή ψηφοφορία», αυτή την εβδομάδα, αλλά η επιλογή θα είναι δύσκολη.

Δεν είναι σαφές ποιος θα μπορούσε να είναι ο κορυφαίος υποψήφιος της συμμαχίας για την πρωθυπουργία. Ο Μελανσόν, ο οποίος πριν από τις εκλογές είπε ότι το LFI θα πρέπει να παράσχει έναν πρωθυπουργό ως το μεγαλύτερο κόμμα της αριστεράς, είναι μια διχαστική φιγούρα ακόμη και μεταξύ ορισμένων υποστηρικτών του ίδιου του κόμματός του.

Ο Stéphane Séjourné, ο γενικός γραμματέας του κόμματος της Αναγέννησης του Μακρόν, ο οποίος υπήρξε υπουργός Εξωτερικών, απέκλεισε το ενδεχόμενο συνεργασίας με το LFI του Μελανσόν. Είναι «προφανές… Ο Μελανσόν και ένας συγκεκριμένος αριθμός συμμάχων του δεν μπορούν να κυβερνήσουν τη Γαλλία», είπε. «Οι νομοθέτες από το κεντρώο μπλοκ θα το εξασφαλίσουν αυτό στο κοινοβούλιο».

Το πρωτοσέλιδο της Liberation
"Ουφ" #Γαλλια pic.twitter.com/ngoA41rgv5
— ThePressProject (@ThePressProject) July 7, 2024

Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό για την Μαρίν Λεπέν. Μπορεί να κέρδισε μια μεγάλη νίκη στις ευρωεκλογές και στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών, έχασε όμως την πιο σημαντική αναμέτρηση. Όπως γράφτηκε στην εφημερίδα Le Figaro, οι εκλογές της Κυριακής ήταν «Μια μνημειώδης έκπληξη και ένα μεγάλο άλμα προς το άγνωστο». Σε μια ιστορική ανατροπή που κανείς δεν περίμενε μέχρι το απόγευμα της Κυριακής, οι Γάλλοι πολίτες ύψωσαν τείχος στην ακροδεξιά.

TAGS:#γαλλικες εκλογες #μακρον #λεπεν #μελανσον

Πόλεις των 15 λεπτών: Η βελτίωση της ζωής μας, μια ουτοπία για την ελίτ ή μια φυλακή για όλους;

ΓΡΑΦΕΙ:Κωνσταντίνα Αδαμάκη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 8 Ιουλίου 2024

Πώς το νέο σχέδιο για τις πόλεις του μέλλοντος, όπου μέσα σε 15 λεπτά θα έχεις πρόσβαση σε ό,τι χρειαστείς, προκάλεσε από τη μία αισιοδοξία, από την άλλη πυροδότησε μια από τις μεγαλύτερες θεωρίες συνωμοσίας των τελευταίων ετών.

Φανταστείτε ότι στο μέλλον θα ζούμε σε μικρές πράσινες, έξυπνες πόλεις, που μόλις σε 15 λεπτά θα μπορούμε με τα πόδια ή το ποδήλατο να πάμε από το σπίτι στην δουλειά, στο σχολείο, στην αγορά, στο πάρκο αλλά και να καλύψουμε οποιαδήποτε ανάγκη από ιατρική περίθαλψη μέχρι ψυχαγωγία.

Μια πόλη βιώσιμη, με μεγαλύτερη προσβασιμότητα, λιγότερο χρόνο στο αυτοκίνητο, καλύτερη ποιότητα ζωής και λιγότερο άγχος είναι πιο κοντά από ότι νομίζουμε.

Αυτή είναι ιδέα των 15λεπτων πόλεων, ένα project που κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος και αποσκοπεί στο να βελτιώσει την επιβαρυμένη καθημερινότητα των πολιτών που προκαλεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Έρευνα έδειξε ότι ο μέσος άνθρωπος ξοδεύει καθημερινά 59 λεπτά στο αυτοκίνητό του για να πάει και να επιστρέψει από την δουλειά του. Παράλληλα, τα επιβατικά αυτοκίνητα είναι υπεύθυνα για το 61% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα από τις μεταφορές, επιβαρύνοντας και το κλίμα αλλά και την υγεία μας.

Το πολεοδομικό εγχείρημα των μικρών πόλεων αποδίδεται στον Carlos Moreno, τον επιστήμονα και καθηγητή του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, που εισήγαγε την έννοια της πόλης του τετάρτου όταν διαπίστωσε πως στην γενέτειρά του, το Παρίσι, δεν έχουν όλα τα άτομα πρόσβαση στις ίδιες ανέσεις. «Ο ρυθμός της πόλης πρέπει να ακολουθεί τους ανθρώπους, όχι τα αυτοκίνητα» είπε σε ομιλία του στο TEDx το 2020.

Σήμερα οι 15 λεπτές πόλεις αποτελούν στόχο των C40 Cities, του Παγκοσμίου Δικτύου Πόλεων για την Κλιματική Αλλαγή, ενώ ανάμεσα σε αυτές βρίσκεται και η Αθήνα. «Οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους είναι για εμάς πάντα προτεραιότητα στον σχεδιασμό όλων των αστικών αναπλάσεων», δήλωσε τον Φεβρουάριο ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, σε συνάντησή του με τον Γαλλοκολομβιανό ερευνητή.

Ηλεκτρικό ρεύμα από πράσινη ενέργεια, ανάλυση της ποιότητας του αέρα, συστήματα γρήγορης ανίχνευσης πυρκαγιάς, ανακύκλωση απορριμμάτων, και φυσικά ευκολία στην μετακίνηση είναι μερικά μόνο από τα όσα θα προσφέρει η μικρή αυτή πόλη. Eφαρμόζεται ήδη σε 16 πόλεις του κόσμου, μεταξύ των οποίων το Παρίσι, η Βαρκελώνη και η Σαγκάη, ενώ όλο και περισσότερες πόλεις διεθνώς τις έχουν βάλει στόχο για το άμεσο μέλλον.

@molesrcool
15 Minute city conspiracy theories are the biggest dumb #15minutecities #walkablecommunities #pedestriandignity #publictransport #walkability
♬ Yacht Club – MusicBox

Πώς όμως μια ιδέα που αποσκοπεί στην βιώσιμη ανάπτυξη και τελικά στην βελτίωση της ποιότητάς της ζωής μας μάζεψε πολέμιους και πυροδότησε μια από τις μεγαλύτερες θεωρίες συνωμοσίας των τελευταίων ετών;

«Οι κάτοικοι θα χρειάζονται άδεια για να βγουν από την περιοχή τους» λέει σε ένα διαγραμμένο πλέον βίντεο, η Katie Hopkins, μια πολιτική σχολιάστρια γνωστή για την ακροδεξιά της ρητορική, με πολλούς ακόμα χρήστες να κάνουν συσχετισμούς με στρατόπεδα συγκέντρωσης και επεισόδια του Black Μirror. Στην περαιτέρω διαιώνιση της συγκεκριμένης δυστοπικής θεωρίας συνέβαλε και ο Καναδός ψυχολόγος και αγαπημένος των ακροδεξιών, Jordan Peterson, ο οποίος με ένα tweet, μίλησε για «τυραννικούς γραφειοκράτες» που αποφασίζουν για το πού επιτρέπεται να οδηγείς.

Στην πραγματικότητα, πίσω από την συγκεκριμένη θεωρία συνωμοσίας βρίσκεται μια μίξη τεσσάρων διαφορετικών πραγμάτων. Ανακατεύτηκαν τα lockdowns κατά την περίοδο της πανδημίας, το σύστημα επιτήρησης της Κίνας, η νέα πολιτική μείωσης του κυκλοφοριακού χάους της Οξφόρδης, με τις 15λεπτες πόλεις και τελικά βγήκε ένα σενάριο ταινίας που όμως δεν αποτελεί ένα ρεαλιστικό πλάνο. Παρόλο που η Κίνα φημίζεται για τους αμφιλεγόμενους τρόπους επιτήρησης, και πράγματι σε κάποιες περιοχές η είσοδος και η έξοδος γίνεται μόνο με αναγνώριση προσώπου, δεν σχετίζεται με κανέναν τρόπο με τις 15λεπτες πόλεις του Moreno.

The idea that neighborhoods should be walkable is lovely. The idea that idiot tyrannical bureaucrats can decide by fiat where you're "allowed" to drive is perhaps the worst imaginable perversion of that idea–and, make no mistake, it's part of a well-documented plan. https://t.co/QRrjVF615q
— Dr Jordan B Peterson (@jordanbpeterson) December 31, 2022

Την ίδια ώρα, στην Οξφόρδη τοποθετήθηκαν φίλτρα περιορισμού του κυκλοφοριακού με κάμερες που στέλνουν πρόστιμα στους οδηγούς εάν περάσουν από 6 συγκεκριμένους δρόμους. Σε αντίθεση με όσα λέγονται, το μέτρο δεν αποσκοπεί στην απαγόρευση της κυκλοφορίας, αλλά στο να επιλέγουν οι οδηγοί διαφορετικούς δρόμους κατά τις ώρες αιχμής. Φυσικά, η απαγόρευση κυκλοφορίας κατά την περίοδο της πανδημίας για κάποιους ήταν απλώς η αρχή για μελλοντικά «κλιματικά», όπως λένε, lockdowns.

Ο αφιλτράριστος συνδυασμός διαφορετικών καταστάσεων αλλά και η ευκολία με την οποία διαδίδεται κάτι ψευδές σήμερα, βρίσκονται πίσω από τον διαδικτυακό πανικό. Οι ειδικοί διαβεβαιώνουν πως δεν θα απαγορεύεται σε κανέναν πολίτη να αποχωρεί από την γειτονιά του.

@theellinikonofficial
The Ellinikon, η πρώτη smart city της χώρας. #TheEllinikon #SmartCity #ExperiencePark #ExperienceCentre #UrbanDevelopment #TheEllinikonProject #LittleAthens #viral #foryoupage #greekforyou
♬ πρωτότυπος ήχος – the_ellinikon_official

Αυτό που ανησυχεί και ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αφορά στην πιθανή αύξηση της ταξικής ανισότητας, αφού υπάρχει κίνδυνος εκείνοι με τα χαμηλότερα εισοδήματα να μην μπορούν να επωφεληθούν από τις πόλεις του τετάρτου. Στην Ελλάδα, η λεγόμενη «Μικρή Αθήνα» που αναμένεται να είναι έτοιμη μέχρι το 2026 στο Ελληνικό, έχει ήδη βγάλει στην δημοσιότητα τις τιμές των διαμερισμάτων που σε καμία περίπτωση δεν είναι προσιτές στον μέσο κάτοικο της χώρας με τον μισθό των 800 ευρώ.

Παράλληλα, είναι κάπως ειρωνικό να μιλάμε για πράσινη ανάπτυξη και δημιουργία πόλεων με πρόσβαση σε πάρκα, την ίδια στιγμή που παρά τις αντιδράσεις των πολιτών, κόβονται δέντρα για να γίνουν σταθμοί του μετρό, και φυσικά την ώρα που καίγεται η μισή Ελλάδα. Σε άλλες χώρες, οι 15λεπτες πόλεις ενδέχεται όντως να βελτιώσουν την ζωή των πολιτών.

Εδώ, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.

Το βιντεοκλάμπ στην Ιπποκράτους παραμένει ακόμη ανοιχτό «για έναν μυστήριο λόγο»

ΓΡΑΦΕΙ:Kλέλια Φατούρου ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 8 Ιουλίου 2024

Η Κλέλια Φατούρου πήγε και βρήκε τον Λευτέρη, τον ιδιοκτήτη του θρυλικού Movie Galaxy και μοιράζεται τις ιστορίες μαζί μας.

1999, Περιστέρι. Ένα ακόμη βράδυ που έχω τελειώσει τα Αγγλικά και βρίσκομαι μπροστά από ράφια με βιντεοκασέτες, προσπαθώντας να αποφασίσω αν θα νοικιάσω το Space Jam ή τον Εξορκιστή. Η κυρία Καίτη είναι πάντα εκεί, πίσω από τον πάγκο της, περιμένοντας να πιάσει ψιλή κουβέντα ή να μας αγριοκοιτάξει που χαζογελάμε διαβάζοντας τίτλους στην απαγορευμένη κατηγορία «Σεξ». Νομίζω ότι πέρασα εκεί μέσα τη μισή μου εφηβεία. Την υπόλοιπη τη χάρισα στο Metropolis.

Θα σου φανεί αστείο, αλλά το βιντεοκλάμπ της γειτονιάς μου με έμαθε να είμαι συνεπής στα deadlines μου και να το πληρώνω (κυριολεκτικά) όταν ξεχνιέμαι. Με έμαθε επίσης να προσέχω τις κασέτες σαν εμμονικός συλλέκτης που φοβάται μην του σπάσει η πορσελάνινη κούκλα. Μα πάνω από όλα, με έμαθε να μην μου αρκεί ο κινηματογράφος και να μπαίνω σε μαγικούς κόσμους από το σαλόνι μου. Ταινία, ποπ κορν από το περίπτερο, κλείνουμε τα φώτα και “play”.

2024, Εξάρχεια. Άλλη γειτονιά, ίδια εφηβεία και ένα βιντεοκλάμπ, στην Ιπποκράτους. «Μα πώς γίνεται να παραμένει ανοιχτό;», θα έχουν αναρωτηθεί όλοι όσοι περνούν τυχαία ή πίνουν το κρασί τους δίπλα, στην «Τανίνη». Ποιος νοικιάζει DVD όταν με μία ετήσια συνδρομή έχεις Netflix, Disney+, Hulu, Cinobo; Είναι το μοναδικό στην Αθήνα ή απλά ο celebrity για τον οποίο μιλάμε όλοι;

Ο Λευτέρης, ο ιδιοκτήτης του Movie Galaxy, μού έλυσε τις απορίες και έγινε για λίγη ώρα η κυρία Καίτη μου.

«Ανοίξαμε το 2006 εδώ, στη γειτονιά του πατέρα μου. Πριν από εμάς ήταν ένα άλλο βιντεοκλάμπ που ήθελε να πάει σε μεγαλύτερο χώρο. Είχα δουλέψει σε βιντεοκλάμπ μετά το Πανεπιστήμιο, οπότε είδα πώς γίνεται. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η επικοινωνία με τους πελάτες και το ότι μιλάς διαρκώς για ταινίες. Δεν είχαμε ποτέ κασέτες. Ξεκινήσαμε με DVD και τώρα πουλάμε και posters».

Η αρχή του κακού

«Ούτως ή άλλως, εγώ άνοιξα το βιντεοκλάμπ μετά το peak της εποχής του. Είχαν ήδη κλείσει κάποια μαγαζιά, ωστόσο μέχρι το 2008 ήταν η καλύτερη φάση του μαγαζιού. Η κάμψη ξεκίνησε στην οικονομική κρίση γύρω στο 2009 και μέχρι τότε είχαμε μόνο πρόβλημα με τις εφημερίδες που έδιναν αβέρτα DVD με καινούριες ταινίες, όταν εμείς τις αγοράζαμε ακριβά 3 μήνες πριν. Έρχεται λοιπόν η κρίση και ο κόσμος αρχίζει να σκέφτεται και το τελευταίο ευρώ που θα δώσει. Ταυτόχρονα, βελτιώνονται και οι ταχύτητες του Internet, οπότε καταλαβαίνεις. Όλοι «κατέβαζαν». Μέχρι να έρθει το Netflix, όσοι παραμείναμε, τα βγάζαμε πέρα. Άλλαξε τα δεδομένα σε όλη τη βιομηχανία του κινηματογράφου και μας κατάφερε ένα μεγάλο πλήγμα. Προφανώς και ο ορίζοντας δεν ήταν μεγάλος για εμάς, αλλά δεν ξέραμε πότε θα έρθει το τέλος». Το 2020, ο κορονοϊός έκανε ό,τι δεν έκανε το Netflix. «Μάς έκλεισαν τα μαγαζιά δύο φορές και οι πλατφόρμες βρήκαν το έδαφος να γιγαντωθούν».

Κανείς δεν ξέρει πόσα βιντεοκλάμπ υπάρχουν πλέον στην Ελλάδα, γιατί οι εταιρείες παραγωγής DVD σταμάτησαν να υπάρχουν.

Μα καλά, πώς και δεν έχετε κλείσει;

«Προφανώς δεν έχω κανένα πλυντήριο να ξεπλένω το καρτέλ μου, αλλά κάτι γίνεται ακόμα. Είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει σύγκριση με το παρελθόν αλλά βοηθά το ότι είμαστε σε κεντρικό σημείο. Όταν έχω την πόρτα ανοιχτή το καλοκαίρι, ακούω τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα την απορία του πώς υπάρχει ακόμα βιντεοκλάμπ».

Ποιοι πηγαίνουν ακόμα σε βιντεοκλάμπ;

«Έχει από όλα. Δεν έρχονται μόνο μεγάλες ηλικίες, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι. Και παιδιά που θα νοικιάσουν μεταγλωττισμένα, και πιο νέους που δεν βρίσκουν τις ταινίες που θέλουν στις πλατφόρμες και εκείνοι που το κάνουν από άποψη. Πάντως κάτι που μου έχει στοιχίσει πελάτες είναι το bullying που τους ασκούν αυτοί που δεν πηγαίνουν. Αφού μπαίνουν άνθρωποι, χτυπά το κινητό τους και τρέμω μην τους ρωτήσουν πού είναι. Πιστεύω ότι είναι εκείνοι που δεν πήγαιναν ούτε το ‘90».

Και ενοικίαση και επικοινωνία

«Νομίζω ότι πάντα έπαιζε ρόλο το ότι ήμουν εγώ, και πιο πριν η μητέρα μου, και μιλούσαμε. Το ότι θα πιάσεις κουβέντα για τις ταινίες. Έχω φανατιστεί πολλές φορές, επειδή διαφωνούσαμε. Αυτό είναι και το ενδιαφέρον. Περίεργα συμβαίνουν πάντα. Η ανθρώπινη βλακεία είναι ακατανόητη. Έχει πέσει ξύλο, όχι για ταινία, αλλά επειδή συναντήθηκαν άνθρωποι που γνωρίζονταν από πριν. Επίσης, έχω κάνει προξενιό σε δύο παιδιά. Δεν κράτησε, αλλά δεν πειράζει».

Του κάνω την πιο κλισέ ερώτηση που μπορεί να του γίνει, αν έχει δει όλες τις ταινίες που γεμίζουν ασφυκτικά τον χώρο. «Όχι, όχι και ειδικά όταν έχω πολλή δουλειά, δεν προλαβαίνω να χαρώ μια ταινία όπως έκανα παλιά».

Τον ρωτώ όμως για το δικό του top3. Για τις ταινίες που όλοι πρέπει να δούμε σε αυτή τη ζωή, διότι δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει και επόμενη. «Σίγουρα είναι το “Σινεμά ο Παράδεισος”, γιατί μιλά για την αγάπη για τον κινηματογράφο και αποτυπώνεται υπέροχα μία άλλη εποχή. Σε sci-fi, η αγαπημένη μου είναι το “Blade Runner”. Η ταινία που είδα πρώτη φορά μικρός, με είχε αγγίξει και παίζει ο αγαπημένος μου Daniel Day Lewis είναι το “In the name of the father, που είναι και αληθινή ιστορία. Μία ταινία που είχα προωθήσει πολύ και την πρότεινα συνέχεια ήταν το “Κορίτσι με το Τατουάζ”, στη σουηδική εκδοχή. Η ταινία όμως με τις μεγαλύτερες ενοικιάσεις είναι το Inception».

Πρόβλεψη για το μέλλον

«Κοίταξε να δεις, εμένα αυτό ήταν το μεγάλο μου άγχος από τότε που άνοιξα. Πήγαινα μια βδομάδα το καλοκαίρι για διακοπές και αναρωτιόμουν αν θα είμαστε ανοιχτοί τον επόμενο χρόνο. Μου πέρασε μετά την καραντίνα γιατί ξέρω ότι αν και αυτή η δουλειά έχει πεθάνει, είμαστε εδώ για έναν μυστήριο λόγο. Η κάθε μέρα εδώ είναι ένα δώρο από τους πελάτες μου. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει».

«Μήπως έχετε τη Σιωπή των Αμνών;». Ένας κύριος διακόπτει τη βουτιά μου στο παρελθόν και καταλαβαίνω ότι είναι η ώρα να φύγω.

Περπατώντας την Ιπποκράτους, κρατάω στα χέρια μου ένα μαγνητάκι Ghostbusters που μου έκανε δώρο ο Λευτέρης και έχω εκείνον τον ενθουσιασμό που είχα στα 12, όταν γυρνούσα σπίτι μου με θρίλερ, παιδικά και τις coming of age ταινίες που με έκαναν να ονειρεύομαι έρωτες. Αυτό το συναίσθημα που σου δημιουργούν οι ταινίες και οι ωραίες αναμνήσεις.

Movie Galaxy, Ιπποκράτους 91

Γιατί η υγεία του Μπάιντεν αφορά ολόκληρο τον πλανήτη;

ΓΡΑΦΕΙ:Όλγα Καραβασίλη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 7 Ιουλίου 2024

Στα 81 του, ο Τζο Μπάιντεν κατέχει μία από τις πιο σημαντικές θέσεις στον κόσμο. Είναι ο γηραιότερος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ, και προς το παρόν συνεχίζει την εκλογική του καμπάνια για τη δεύτερη τετραετία. Οι τελευταίες του εμφανίσεις, όμως, προκαλούν ολοένα και μεγαλύτερη αμφισβήτηση για την υποψηφιότητά του.

Έπειτα από το ντιμπέιτ ενάντια στον Ντόναλντ Τράμπ, υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων, ο σχολιασμός γύρω από την υγεία του προέδρου εντατικοποιήθηκε. Κατά τη διάρκεια των 90 λεπτών του ντιμπέιτ, ο Μπάιντεν με δυσκολία προσπάθησε να ολοκληρώσει τις φράσεις του και να αντιμετωπίσει έναν αιχμηρό, πλην ανέντιμο πρώην πρόεδρο Τραμπ. Έτσι, 5 μήνες πριν από τις εκλογές, ο ηγέτης των Δημοκρατικών δημιούργησε έντονες αμφιβολίες σχετικά με την ικανότητά του νυν προέδρου να διεξάγει έστω μια δυναμική συζήτηση. Αντί να καθησυχάσει τις ανησυχίες που ήδη υπήρχαν για την ηλικία του, ο Μπάιντεν τις έκανε κεντρικό θέμα συζήτησης στα αμερικανικά μέσα. Από τότε φαίνεται να υπάρχει μια προσπάθεια απόδειξης της πνευματικής του κατάστασης.

Οι Δημοκρατικοί που υπερασπίστηκαν τον πρόεδρο επί μήνες εναντίον εκείνων που τον αμφισβητούσαν, συμπεριλαμβανομένων μελών της δικής του κυβέρνησής, αντάλλαξαν τηλεφωνικές κλήσεις και γραπτά μηνύματα μέσα σε λίγα λεπτά από την έναρξη του ντιμπέιτ, καθώς κατέστη σαφές ότι ο Μπάιντεν δεν ήταν στην καλύτερη κατάσταση. Ίσως σε απόγνωση, κάποιοι επισκέφτηκαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκφράσουν σοκ, ενώ άλλοι συζήτησαν μεταξύ τους εάν ήταν πολύ αργά για να πείσουν τον πρόεδρο να δώσει τη θέση του σε έναν νεότερο υποψήφιο.

(BBC)

Η αντίδραση των πολιτών

Αυτή η κρίση επεκτάθηκε πέρα από την πολιτική τάξη. Οι πιθανότητες του Μπάιντεν να κερδίσει την υποψηφιότητα μειώθηκαν κατακόρυφα μέσα σε λίγες ώρες στο PredictIt.org, μια ιστοσελίδα στοιχημάτων για πολιτικά γεγονότα. Οι πιθανότητές του να είναι υποψήφιος του κόμματος μειώθηκαν. Ουσιαστικά, όσοι στοιχημάτισαν πίστευαν πως υπήρχε μόνο 60 τοις εκατό πιθανότητα να είναι υποψήφιος του Δημοκρατικού κόμματος τον Νοέμβριο, παρόλο που σάρωσε τις προκριματικές εκλογές, δεν έχει κάποιον αντίπαλο στο κόμμα του, και ελέγχει τον κομματικό μηχανισμό.

Κανένας νυν πρόεδρος δεν έχει αποχωρήσει από εκλογική εκστρατεία τόσο αργά στον προεκλογικό κύκλο. Επομένως, δεν είναι ξεκάθαρο τι θα συμβεί εάν το αποφασίσει. Οι Δημοκρατικοί φαντάζονταν σενάρια τα ισχυρότερα μέλη του κόμματος όπως ο γερουσιαστής Chuck Schumer της Νέας Υόρκης, η Nancy Pelosi από την Καλιφόρνια και ο James E. Clyburn της Νότιας Καρολίνας θα παρέμβουν στον Μπάιντεν.

Νέα “ατυχήματα”

Λίγες μέρες μετά το ντιμπέιτ σε συνέντευξή του, ο πρόεδρος είπε ότι ήταν «περήφανος» που ήταν η «πρώτη μαύρη γυναίκα που υπηρέτησε με μαύρο πρόεδρο». Επρόκειτο για ραδιοφωνική συνέντευξη στον σταθμό Wurd της Φιλαδέλφειας, και το μπέρδεμα έγινε όταν αναφερέρθηκε στην αντιπρόεδρό του, Καμάλα Χάρις, και τον πρώην πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.

«Παρεμπιπτόντως, είμαι περήφανος που είμαι, όπως είπα, η πρώτη αντιπρόεδρος, η πρώτη μαύρη γυναίκα, που υπηρέτησε με μαύρο πρόεδρο», είπε. Ο Μπάιντεν πιθανότατα μπέρδεψε την πρόταση επειδή είχε μιλήσει νωρίτερα για το ότι ήταν ο πρώτος αντιπρόεδρος που υπηρέτησε υπό μαύρο πρόεδρο. Νωρίτερα στη συνέντευξη, μίλησε επίσης για το πώς ήταν ο πρώτος πρόεδρος που είχε μια μαύρη γυναίκα ως αντιπρόεδρο.

(Mandel Ngan/AFP/Getty Images)

Τραμπ, Μπάιντεν και το μέλλον των ΗΠΑ

Σύμφωνα με τη Washington Post, άτομα κοντά στον πρόεδρο είπαν ότι τα φυσικά σημάδια γήρανσης του Μπάιντεν έχουν γίνει πιο εμφανή: Δύσκαμπτο βάδισμα, ανάγκη σε κάποιες περιπτώσεις για βοήθεια στη μετακίνηση, μαλακή φωνή που κάνει τις ομιλίες του δυσνόητες. Εκτός από αυτά τα χαρακτηριστικά, έχει παρουσιάσει περιστασιακά κενά στα οποία φαινόταν να παγώνει για λίγο ή ξαφνικά να ξεφεύγει από το θέμα. Κάποιοι είπαν ότι δεν είχαν δώσει πολλή σημασία σε αυτά τα χαρακτηριστικά πριν το ντιμπέιτ, αλλά τώρα τους προκάλεσαν αμφισβήτηση σχετικά με την ικανότητα του Μπάιντεν να αναλάβει αυτόν τον ρόλο για άλλα τέσσερα χρόνια.

Ο Τραμπ, ο οποίος είναι 78 ετών έχει επίσης αντιμετωπίσει ερωτήματα σχετικά με την οξύνοιά του. Έχει και εκείνος μιλήσει ασυνάρτητα σε αρκετές πρόσφατες δημόσιες εκδηλώσεις. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι ανησυχούν περισσότερο για την ηλικία του Μπάιντεν παρά για την ηλικία του Τραμπ. Σε δημοσκόπηση του CBS News-YouGov μετά το ντιμπέιτ, το 72 τοις εκατό των ψηφοφόρων δήλωσαν ότι δεν πιστεύουν ότι ο Μπάιντεν έχει την πνευματική και γνωστική υγεία για να υπηρετήσει ως πρόεδρος, σε σύγκριση με το 49 τοις εκατό που είπε το ίδιο για τον Τραμπ.

Η υγεία του προέδρου Μπάιντεν αποτελεί ένα θέμα που αφορά όχι μόνο τις ΗΠΑ αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Η σταθερότητα και η ικανότητά του να ηγείται επηρεάζουν την εσωτερική και διεθνή πολιτική σκηνή, την οικονομία και τις διεθνείς σχέσεις. Καθώς οι προεδρικές εκλογές του 2024 πλησιάζουν, αναμένουμε την απόφαση του νυν προέδρου των ΗΠΑ σχετικά με την υποψηφιότητά του.

TAGS:#Biden #ΗΠΑ #εκλογες

Ο Δήμος Αθηναίων και οι εκβιασμοί των 700.000 ευρώ

ΓΡΑΦΕΙ:Όλγα Καραβασίλη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 7 Ιουλίου 2024

Πάνω από 700 χιλιάδες ευρώ ετησίως φαίνεται να ήταν ο «τζίρος» της εγκληματικής οργάνωσης δημοτικών υπαλλήλων. Πώς εκβίαζε τους καταστηματάρχες και τι δήλωσε ο Δήμος Αθηναίων;

Ο Δήμος Αθηναίων εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την εξάρθρωση εγκληματικής οργάνωσης που εκβίαζε ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Στην οργάνωση, η οποία είχε «τζίρο» πάνω από 700.000 ευρώ, συμμετείχαν ενεργά τουλάχιστον ένα στέλεχος της Δημοτικής Αστυνομίας της Αθήνας, καθώς και δημοτικοί υπάλληλοι.

Όπως αναφέρεται, όλοι οι εμπλεκόμενοι υπάλληλοι τίθενται άμεσα σε αργία, ενώ θα προχωρήσουν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου. Δείτε παρακάτω την ανακοίνωση του Δήμου Αθηναίων:

«Αναφορικά με την εξάρθρωση εγκληματικής οργάνωσης στην οποία συμμετείχαν δημοτικοί υπάλληλοι, με δράση τουλάχιστον από τον Ιανουάριο του 2023, ξεκαθαρίζουμε ότι η Δημοτική αρχή του Δήμου Αθηναίων επιδεικνύει μηδενική ανοχή σε φαινόμενα διαφθοράς και στη δράση εγκληματικών κυκλωμάτων. Γι’ αυτό, όλο το προηγούμενο διάστημα συνεργάστηκε με τις αρμόδιες αρχές και συνεχίζει να υποστηρίζει το έργο τους με όποιον τρόπο κρίνεται αναγκαίος για την ταχύτερη διαλεύκανση της υπόθεσης. Εξυπακούεται ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι υπάλληλοι τίθενται αμέσως σε αργία ενώ θα προχωρήσουν ταυτόχρονα όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου».

Πριν από μερικές ημέρες πραγματοποιήθηκε εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης από την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας. Η οργάνωση εκβίαζε ιδιοκτήτες καταστημάτων για να αποφεύγουν βεβαιώσεις διοικητικών παραβάσεων με αντάλλαγμα χρηματικά ποσά.

ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

Δολοφονία στο Ψυχικό: Οι κινήσεις του εκτελεστή και το παρελθόν του θύματος

Τα μέλη της οργάνωσης

Για την υπόθεση αυτή έγιναν 12 συλλήψεις, εκ των οποίων 9 αφορούσαν δημόσιοους υπαλλήλους. Κατηγορούνται, κατά περίπτωση, για εγκληματική οργάνωση, εκβίαση, δωροληψία υπαλλήλου, δωροδοκία, πλαστογραφία, παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου, παράβαση καθήκοντος, ψευδή βεβαίωση, και παραβάσεις νομοθεσιών περί αθλητισμού, όπλων και του κώδικα μετανάστευσης.

Στη δικογραφία περιλαμβάνονται ακόμα εννέα υπάλληλοι που υποβοηθούσαν την οργάνωση χωρίς να είναι μέλη της. Η ύπαρξη της οργάνωσης αποκαλύφθηκε μετά από καταγγελία για ιδιώτιδα που συνεργαζόταν με υπαλλήλους της δημοτικής Αρχής, εκβίαζε καταστηματάρχες με σκοπό το οικονομικό όφελος. Η έρευνα περιλάμβανε ανάλυση πληροφοριών και ειδικές ανακριτικές ενέργειες, αποκαλύπτοντας ότι η οργάνωση δρούσε τουλάχιστον από τον Ιανουάριο του 2023.

Τα αρχηγικά μέλη της οργάνωσης, μια 43χρονη και ένας 64χρονος, συντόνιζαν τις δραστηριότητες των υπόλοιπων μελών, περιλαμβανομένων των δημοτικών υπαλλήλων. Συμμετείχε επίσης ένας 41χρονος, συγγενής της 43χρονης, ο οποίος ενεργούσε ως εισπράκτορας και ταμίας. Παραλάμβανε τα χρήματα από καταστηματάρχες, τα αποθήκευε και τα διαμοίραζε στα υπόλοιπα μέλη, ενώ παράλληλα συνόδευε την 43χρονη. Μια 75χρονη, η οποία ήταν επίσης συγγενικό πρόσωπο της 43χρονης παραχωρούσε ως χώρο αποθήκευσης των χρημάτων την οικία της. Τέλος, ένας 55χρονος ενεργούσε ως οδηγός της 43χρονης και εισπράκτορας των χρημάτων.

Οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι διαδραμάτισαν επίσης σημαντικό ρόλο στην οργάνωση, καθώς χωρίς τη συνεργασία τους δεν θα μπορούσε να αναπτύξει τις παράνομες δραστηριότητές της. Καθώς κατείχαν θέσεις των δημοτικών υπαλλήλων, ήταν υπεύθυνοι για τον έλεγχο καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, ξενοδοχείων και οικοδομικών εργασιών (Δήμοι, Δημοτική Αστυνομία, Υπηρεσίες Δόμησης, Διευθύνσεις Υγειονομικού Ελέγχου, Υπουργείο Πολιτισμού κ.α.).

(ASTYNOMIA.GR)

Πώς λειτουργούσαν οι εκβιασμοί;

Η οργάνωση λάμβανε χρηματικά ποσά που κυμαίνονταν από 6.000 έως 16.000 ευρώ ετησίως από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και από 1.500 ευρώ από περίπτερα. Εξακριβώθηκαν επιπλέον περιπτώσεις που έλαβαν χρηματικά ποσά από 1.000 έως 35.000 ευρώ για μια παράνομη ενέργεια ή παράλειψη. Το συνολικό παράνομο όφελος υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 700.000 ευρώ ετησίως. Έως τώρα έχουν αναγνωριστεί 47 περιπτώσεις.

Τα μέλη της οργάνωσης επιχείρησαν να δράσουν με όσο το δυνατόν πιο διακριτικούς τρόπους. Χρησιμοποίησαν διαδικτυακές εφαρμογές για την επικοινωνία τους, ενώ οι πληρωμές δημοσίων υπαλλήλων διαρκούσαν λίγα δευτερόλεπτα. Επίσης, πραγματοποιούνταν σε εξωτερικούς χώρους, όπου η συνάντηση θα φαινόταν τυχαία, είτε σε εσωτερικούς, όπου θα απέφευγαν τον εντοπισμό από άλλους, όπως τουαλέτες καταστημάτων ή αυτοκίνητα.

Έπειτα από έρευνες κατασχέθηκαν 439.140 ευρώ, 26 ρολόγια, μια χρυσή λίρα, 19 κινητά τηλέφωνα, 3 φορητοί υπολογιστές, 3 σκληροί δίσκοι, 7 φυσίγγια, ένα σπρέι πιπεριού, 96 δισκία αναβολικής ουσίας και πλήθος σφραγίδων, υπεύθυνων δηλώσεων και εγγράφων. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στην αρμόδια εισαγγελική Αρχή.

TAGS:#εκβιασμοι #εγκληματικη οργανωση #δημος αθηναιων

Γαλλικές Εκλογές: Τι πρέπει να γνωρίζεις πριν τα αποτελέσματα

ΓΡΑΦΕΙ:Όλγα Καραβασίλη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 7 Ιουλίου 2024

Τα δύο σενάρια που φαίνεται να επικρατούν στις δημοσκοπήσεις είναι τα εξής: Απόλυτη ή μη απόλυτη πλειοψηφία για την Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν. Πώς θα μοιάζει η επόμενη μέρα των εκλογών; Θα αντιμετωπίσει η χώρα θεσμικό αδιέξοδο;

Στον πρώτο εκλογικό γύρο που διεξήχθη την Κυριακή 30 Ιουνίου, η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση (Rassemblement National, RN) της Μαρίν Λεπέν κέρδισε ποσοστό 33,2% και αναδείχθηκε πρώτο κόμμα. Το ποσοστό αυτό ήταν διπλάσιο από εκείνο που κέρδισε το κόμμα στις προηγούμενες εκλογές του 2022. Υπάρχουν επομένως οι βλέψεις για αυτοδυναμία στη Βουλή.

Η γαλλική βουλή αποτελείται από 577 έδρες. Την περασμένη Κυριακή εξελέγησαν 76 βουλευτές, συμπεριλαμβανομένων των 39 που εκπροσωπούν το ακροδεξιό RN και τους συμμάχους του – αφήνοντας 501 έδρες για τον δεύτερο γύρο. Σημαντική εξέλιξη μέσα στην εβδομάδα ήταν η απόφαση των παρατάξεων του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και της αριστεράς, καθώς απέσυραν υποψηφίους τους που δεν είχαν πολλές πιθανότητες από την αναμέτρηση. Έτσι, στην πλειοψηφία των εκλογικών περιφερειών θα αναμετρηθούν σήμερα δύο υποψήφιοι, και στις περισσότερες περιπτώσεις ο ένας εκ των δύο θα είναι ακροδεξιός. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η απόφαση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των πιθανοτήτων της Λεπέν για αυτοδυναμία. Συνολικά, αποσύρθηκαν 218 συνολικά υποψήφιοι: 131 από το αριστερό μέτωπο, 83 από την πλευρά Μακρόν και 4 από μικρότερα κόμματα.

(REUTERS)

Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις

Η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας Ipsos για τη Le Monde έδειξε πως η Εθνική Συσπείρωση και οι σύμμαχοί της θα μπορούσαν μετά τον δεύτερο γύρο να έχουν από 175 ως 205 έδρες. Για απόλυτη αυτοδυναμία χρειάζεται 289. Οι προβλέψεις για το Νέο Λαϊκό Μέτωπο των κομμάτων της αριστεράς και τους άλλους αριστερούς υποψήφιους κυμαίνονται ανάμεσα στις 145 και τις 175 έδρες, ενώ η παράταξη του Μακρόν, η οποία το 2022 είχε 245 έδρες, εκτιμάται πως θα κυμανθεί ανάμεσα στις 118 και τις 148 έδρες.

Η ψηφοφορία αυτής της Κυριακής λήγει στις 6 μ.μ. ώρα Γαλλίας σε μικρές πόλεις και χωριά, και στις 8 μ.μ. σε μεγάλες πόλεις. Στις 8 μ.μ., οι δημοσκόποι θα ανακοινώσουν αρχικές προβλέψεις σε εθνικό επίπεδο με βάση τα πρώτα αποτελέσματα από εκλογικά τμήματα που έκλεισαν νωρίτερα μέσα στην ημέρα. Αυτά είναι συνήθως αξιόπιστα.

Τι γίνεται εάν δεν υπάρχει αυτοδυναμία στις εκλογές;

Εάν κάποια παράταξη έχει αυτοδυναμία, κερδίζοντας τουλάχιστον 289 από τις 577 έδρες, ο διορισμός του πρωθυπουργού είναι ξεκάθαρη υπόθεση. Δεδομένων των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου των εκλογών, μια τέτοια πλειοψηφία θα μπορούσε να προκύψει μόνο από την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση και τους συμμάχους της ή από την αριστερά.

Στην περίπτωση που ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός προέρχονται από διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα, η εξουσία διορισμού του πρωθυπουργού εξακολουθεί να ανήκει στον πρόεδρο, αλλά δεν μπορεί να παρακάμψει τη γνώμη της πλειοψηφίας στη Συνέλευση. Μια κυβέρνηση που αντιτίθεται στην πλειοψηφία θα μπορούσε να αποτελέσει αιτία για πρόταση μομφής. Επομένως, πρέπει να επιλέξει υποψήφιο από την πλειοψηφία. Έχει, λοιπόν συμβεί στο παρελθόν, πρόεδροι της Γαλλίας να διορίσουν πρωθυπουργούς που ήταν πολιτικά αντίθετοι μαζί τους: ο Φρανσουά Μιτεράν το 1986 και το 1993 και ο Ζακ Σιράκ το 1997.

(ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/EUROKINISSI)

Η Εθνική Συσπείρωση έχει δηλώσει πως ο υποψήφιος που θα πρότειναν για πρωθυπουργό είναι ο Τζόρνταν Μπαρντέλα. Εάν το κόμμα κερδίσει αυτοδυναμία, ο πρωθυπουργός του Μακρόν, Γκάμπριελ Ατάλ, θα παραιτηθεί αμέσως. Ο Μακρόν θα όριζε έναν νέο πρωθυπουργό ο οποίος στη συνέχεια θα είχε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Ο Μακρόν θα είχε το δικαίωμα να ασκήσει βέτο σε μια υποψηφιότητα, εάν έκρινε το άτομο ακατάλληλο για τον ρόλο.

Όμως, εάν δεν κερδίσει την αυτοδυναμία, η Εθνική Συσπείρωση φαίνεται πως δεν θα ακολουθήσει τα ίδια βήματα. Ο Μπαρντέλα έχει πει ότι δεν θα ηγηθεί μιας ασταθούς κυβέρνησης μειοψηφίας, κι έτσι η Μαρίν Λεπέν κρατά ανοιχτή την πιθανότητα επιλογής άλλων βουλευτών.

Υπάρχει ο κίνδυνος πολιτικής παράλυσης;

Υπάρχει ακόμα και η πιθανότητα να μην κερδίσει καμία παράταξη αρκετές έδρες για να κυβερνήσει μόνη της, να καταλήξει σε συμφωνία συνασπισμού ή να παρέχει τη διαβεβαίωση ότι μπορεί να διευθύνει μια βιώσιμη κυβέρνηση μειοψηφίας. Σε μια τέτοια περίπτωση, η Γαλλία θα κινδύνευε με πολιτική παράλυση, με την υιοθέτηση ελάχιστης ή καθόλου νομοθεσίας και μια υπηρεσιακή κυβέρνηση να διευθύνει μόνο βασικές καθημερινές υποθέσεις.

Αναμένονται λοιπόν τα αποτελέσματα των σημερινών καλπών. Και παρόλο που προς το παρόν δεν μπορούν παρά μόνο προβλέψεις γίνονται, υπάρχει κάτι που είναι σίγουρο: η κυβέρνηση που θα διαμορφωθεί θα παραμείνει στην εξουσία για τουλάχιστον ένα χρόνο, αφού βάσει του γαλλικού Συντάγματος δεν είναι δυνατή η διεξαγωγή περαιτέρω εκλογικών αναμετρήσεων στο διάστημα αυτό. Ελλείψει μιας σαφούς, σταθερής πλειοψηφίας, η κυβέρνηση θα ζούσε υπό την απειλή μιας πρότασης μομφής στην Εθνική Συνέλευση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

O Keir… Starver και το χρονικό της νίκης των Εργατικών στη Μ. Βρετανία

Όλγα Καραβασίλη

Ευρωεκλογές: Τελικά, πόσο ανέβηκε η Ακροδεξιά στην Ευρώπη;

Αναστασία Βαϊτσοπούλου

Γιατί η συντηρητική ατζέντα έγινε η βασική επικοινωνιακή στρατηγική των Ευρωεκλογών;

Ιωσήφ Χαλαβαζής

TAGS:#γαλλικες εκλογες #Μαριν Λεπεν #Εμανουελ Μακρον

Εσύ ήξερες ότι το Instagram καταστρέφει τα φυσικά περιβάλλοντα;

ΓΡΑΦΕΙ:Εβελίνα Μάνου ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 7 Ιουλίου 2024

Με δύο δισεκατομμύρια ενεργούς χρήστες κάθε μήνα, το Instagram αποτελεί ένα ανοιχτό παράθυρο με θέα σε μερικά από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά αξιοθέατα παγκοσμίως. Όμως, με ποιο κόστος; Η περίπτωση του Μπαλί.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών, ο αριθμός των παγκόσμιων ταξιδιωτών έχει –κατά πολύ– διπλασιαστεί. Από 523,909,597 το 1995, το 2023, σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού (UNWTO) 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ταξίδεψαν σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η οικονομική ανάπτυξη, το μειωμένο κόστος αλλά και το διαδίκτυο έπαιξαν καθοριστικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση, μετατρέποντας το ταξίδι σε μια εμπειρία πιο προσιτή για τον μέσο πολίτη. Συγκεκριμένα, πλατφόρμες όπως το Instagram, φαίνεται πως έχουν αναλάβει, σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα πια, τον ρόλο του «τουριστικού οδηγού». «Ο τουρισμός αλλάζει. Και το Instagram βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της αλλαγής… Οι πολίτες αναζητούν και ανακαλύπτουν νέα μέρη μέσω της πλατφόρμας. Έχει υιοθετήσει έναν ρόλο “καθοδηγητή” για τους ταξιδιώτες», αναφέρει η Putri Silalahi, υπεύθυνη επικοινωνίας του Instagram για την περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού.

Η λειτουργία της γεωετικέτας (geotagging) του Instagram κρύβεται πίσω από τις κατακόρυφες αυξήσεις των επισκέψεων σε φωτογενή φυσικά αξιοθέατα, έχοντας ως αποτέλεσμα την αυξημένη ρύπανση, την διάβρωση μονοπατιών, αλλά και την πρόκληση πυρκαγιών. Τόσο, που ορισμένα πάρκα στις Ηνωμένες Πολιτείες για παράδειγμα, ζητούν από τους επισκέπτες να μην χρησιμοποιούν την εν λόγω λειτουργία. Στην περίπτωση λιγότερο αναπτυγμένων κρατών, ωστόσο, όπως για παράδειγμα η Ινδία, η συζήτηση μπορεί να γίνει πιο περίπλοκη, αν αναλογιστεί κανείς πως ο τουρισμός μπορεί αφενός να αποτελεί τη λύση στην καταπολέμηση της φτώχειας, όμως την ίδια στιγμή μπορεί να αποβεί μοιραίος για τα «εύθραυστα» τοπικά οικοσυστήματα.

Η περίπτωση του Μπαλί

Το 2019 η κυβέρνηση της Ινδονησίας έθεσε ως στόχο την αύξηση του κρατικού εισοδήματος, μέσω της προσέλκυσης 20 εκατομμυρίων τουριστών. Τα social media, αποτέλεσαν το κύριο εργαλείο αυτής της απόπειρας. Το 2016 και το 2017 το υπουργείο Τουρισμού προσκάλεσε εκατοντάδες influencers σε ένα «Θαυμαστό Ταξίδι», έχοντας ως στόχο να προωθήσει τις περιοχές γύρω από την Ινδονησία. Και το σχέδιο στέφθηκε με επιτυχία, καθώς οι επισκέπτες αυξήθηκαν από 6,2 εκατομμύρια το 2008 σε 15,8 εκατομμύρια το 2018.

Εάν τα σχέδια τουριστικής ανάπτυξης συντάσσονται και αναπτύσσονται με όρους βιωσιμότητας και με επίκεντρο την ποιότητα ζωής της τοπικής κοινωνίας, τότε μπορούν να είναι ωφέλιμα για τους ντόπιους πληθυσμούς αλλά και το φυσικό περιβάλλον. Η πραγματικότητα όμως φαίνεται να απέχει κατά πολύ, καθώς η μαζική ανάπτυξη ακινήτων για τουριστικούς σκοπούς εξαντλεί τους φυσικούς πόρους, καταστρέφει τα οικοσυστήματα και προκαλεί ρύπανση –γεγονός ιδιαίτερα επικίνδυνο στην περίπτωση της Ινδονησίας, μίας από τις χώρες με την μεγαλύτερη βιοποικιλότητα παγκοσμίως.

Το Bali Bible αποτελεί έναν από τους πρώτους τουριστικούς οδηγούς τέτοιου είδους. «Σκοπός αυτού του λογαριασμού, ήταν να δείξουμε στους ανθρώπους την πραγματική ομορφιά του Μπαλί. Από τους κρυφούς καταρράκτες, τους εμβληματικούς ναούς και τις καταπράσινες καλλιέργειες, μέχρι την εντυπωσιακή “Κούνια του Μπαλί”», αναφέρει ο Bronte Thompson, social media manager του προφίλ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Bali Bible (@thebalibible)

Οι παραπάνω τοποθεσίες ήταν φυσικά δημοφιλείς και πριν από την ύπαρξη τέτοιου είδους ινσταγκραμικών τουριστικών οδηγών. Ωστόσο, η εκθετική αύξηση των τουριστών σε ολόκληρο το Μπαλί τα τελευταία χρόνια και η συνεπακόλουθη οικοδομική ανάπτυξη έχει «στραγγίξει» το φυσικό περιβάλλον. Αν και λειτουργούν κάποιες βιώσιμες επιχειρήσεις, η υπερανάπτυξη στις νότιες ακτές της επαρχίας είναι υπεύθυνη για την καταστροφή σημαντικών οικοσυστημάτων. Χαρακτηριστική περίπτωση, αποτελεί η ανάπτυξη τουριστικών θερέτρων, μέσω της δημιουργίας νέας γης, σε περιοχές όπου μέχρι πρότινος υπήρχε νερό, γεγονός που προκαλεί εκτεταμένη διάβρωση, μεταβολές στα θαλάσσια σχήματα και καταστροφή των υφάλων.

Ο τουρισμός είναι, επιπλέον, υπεύθυνος και για την ολοένα και αυξανόμενη κρίση του νερού. Μια μελέτη του 2018 από την Διεθνή Τουριστική Σύμπραξη (International Tourism Partenership) συμπεριέλαβε το Μπαλί στην λίστα των τουριστικών προορισμών που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο λειψυδρίας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα που εκπόνησε ο Stroma Cole, ανώτερος λέκτορας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αγγλίας το 2015, το 65% του νερού στο Μπαλί διατίθεται αποκλειστικά για τουριστικούς σκοπούς.

«Ο τουρισμός έχει αποφέρει σημαντικό πλούτο στο νότο, αλλά ταυτόχρονα έχει περιορίσει σημαντικά τα υπόγεια ύδατα, τα οποία έχουν πλέον φτάσει στα όριά τους. Έτσι, προκύπτει το ερώτημα, τι θα συμβεί όταν τα αποθέματα στερέψουν;», αναφέρει ο καθηγητής. Την ίδια στιγμή, η ταχεία μετατροπή των καλλιεργήσιμων εκτάσεων σε τουριστικά θέρετρα, εμποδίζει ένα σημαντικό μέρος του νερού της βροχής να φτάσει πίσω στο έδαφος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα «οι πλημμύρες και η απορροή των υδάτων να αποτελούν πια βασικά προβλήματα στο Μπαλί», προσθέτει ο κ. Cole. Οι απρόβλεπτες βροχοπτώσεις, οι αυξανόμενες θερμοκρασίες και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής αναμένεται να επιδεινώσουν την ήδη βεβαρημένη κατάσταση.

Άλλες τουριστικές δραστηριότητες, όπως είναι για παράδειγμα τα τουρ στην παραλία Lovina, στο βόρειο Μπαλί, κατά τη διάρκεια των οποίων οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν τα δελφίνια στο φυσικό τους περιβάλλον έχουν επηρεάσει με πιο άμεσο τρόπο την βιοποικιλότητα. Πιο συγκεκριμένα, σχεδόν 200 βάρκες μεταφέρουν καθημερινά, πριν την αυγή, τους επισκέπτες στο σημείο για να παρακολουθήσουν το όμορφο θέαμα. Αν και πρόκειται για μια διαδικασία που λαμβάνει χώρα εδώ και δεκαετίες και αποτελεί σημαντική πηγή εισοδήματος για τους ντόπιους, ο αριθμός των καραβιών που φτάνει σήμερα στο σημείο, φέρεται να έχει επηρεάσει τη διατροφική συμπεριφορά των δελφινιών, ενώ ταυτόχρονα τα έχει κάνει πιο ανήσυχα, επισημαίνει η dr. Putu Liza Mustika, Ινδονησιανή ερευνήτρια και καθηγήτρια Τουριστικών στο Πανεπιστήμιο James Cook στην Αυστραλία. «Οι βαρκάρηδες που βρίσκονται εδώ και χρόνια στην περιοχή, επισημαίνουν πως παλιότερα έβλεπαν περισσότερα είδη δελφινιών», σημειώνει.

View this post on Instagram

A post shared by Domi & Thomas | Travel & Photography (@2troubletravelers)

Η τουριστική ανάπτυξη μπορεί σαφώς να δημιουργήσει ευκαιρίες, όμως εάν αυτή δεν συμβαίνει με περιβαλλοντικούς όρους μπορεί, ταυτοχρόνως, να συμβάλλει στην υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων, στην αλλοίωση του εδάφους, στην αλλαγή της οικολογίας αλλά και στην αύξηση της ρύπανσης. Μάλιστα, η πραγματικότητα στο Μπαλί είναι πως το 85% των τουριστικών εγκαταστάσεων υψηλού επιπέδου δεν ανήκουν καν σε ντόπιους επιχειρηματίες. «Η Ινδονησία έχει επιβάλλει πλήθος κανονισμών για την εποπτεία της τουριστικής ανάπτυξης και την πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεών της. Ωστόσο, οι περισσότεροι από αυτούς παραβιάζονται, καθώς δεν διενεργούνται οι απαραίτητοι έλεγχοι ή διότι γίνονται τα “στραβά μάτια”».

Βέβαια, ίσως το πιο άμεσο περιβαλλοντικό αντίκτυπο είναι οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα ως αποτέλεσμα των εκατοντάδων πτήσεων που φτάνουν στην Ινδονησία από κάθε λογής περιοχή του κόσμου. Σύμφωνα με μελέτη των Ηνωμένων Εθνών, μία πτήση από την Νέα Υόρκη στο Μπαλί παράγει περίπου 1,5 με 2,2 μετρικούς τόνους εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ένας μέσος Αμερικανός οδηγός, εκπέμπει 4,6 μετρικούς τόνους κατά τη διάρκεια ολόκληρου του έτους. Οι αεροπορικές εταιρείες, δοκιμάζουν τα βιοκαύσιμα καθώς και άλλα μέτρα που μπορούν να φανούν πιο αποδοτικά ως προς την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά στο μεσοδιάστημα, κρίνεται υψίστης σημασίας να αναλογιστούμε πόσο συχνά και για ποιους λόγους πετάμε. Η αποφυγή των αεροπορικών ταξιδιών είναι ένας από τους αποτελεσματικότερους τρόπους μείωσης των προσωπικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, σύμφωνα με έκθεση των Seth Wynes και Kimberly Nicholas το 2017.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έως πότε θα μπορούμε να κολυμπάμε στις θάλασσες της Αττικής;

Εβελίνα Μάνου

Τι είναι τα «Σπιτάκια Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης»;

Estella Team

Ο οικολογικός αντίκτυπος του πολέμου στη Γάζα θα είναι πολύ μεγάλος για να στρέψουμε το βλέμμα αλλού

Ντιάννα Βασιλείου

Φυσικά, το ζήτημα μπορεί να γίνεται πιο περίπλοκο σε περιοχές, όπου η οικονομία είναι άμεσα εξαρτημένη από τον τουρισμό. «Εάν ένας τόπος είναι φτωχός και ο τουρισμός μπορεί να τονώσει την οικονομία, τότε υπάρχουν κονδύλια που προσφέρονται για την προστασία του περιβάλλοντος», επισημαίνει ο Aseem Prakash, διευθυντής του Κέντρου Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον. «Στην περίπτωση τέτοιων περιοχών, η αποκοπή τους από τα εναέρια μέσα μεταφοράς, φυσικά δεν είναι η λύση».

TAGS:#Περιβάλλον #Υπερτουρισμός

Το ‘Conseederate’ στην Κυψέλη δείχνει το δρόμο προς τη σεξουαλική απελευθέρωση μέσα απ’ την τέχνη

ΓΡΑΦΕΙ:Αναστασία Βαϊτσοπούλου ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 7 Ιουλίου 2024

Στην οδό Σποράδων 24, βρίσκεται ένας πολύχρωμος, συμπεριληπτικός πολυχώρος, ο οποίος ξεχωρίζει για τις sex positive, οικολογικές ευχετήριες κάρτες που είναι φτιαγμένες από σποράκια και μετά φυτεύονται στο χώμα, καθώς και για το ιδιαίτερο design του.

Περπατώντας πίσω από τη Δημοτική Αγορά στην Κυψέλη, στη Σποράδων, πέφτει το μάτι μου πάνω στο φωτεινό λαχανί της βιτρίνας και είναι μόνο ένας από τους λόγους που το ‘Conseederate’ ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα μαγαζάκια που βρίσκονται στην ίδια ευθεία. Δίπλα στην είσοδο, ένα υφασμάτινο αρκουδάκι πίσω από το τζάμι φοράει μπλουζάκι που γράφει “Great tits boss” και κάθεται ανάμεσα σε κεραμικά αιδοία, ενώ από πάνω του κρέμονται διάφορες πρωτότυπες eco-friendly κάρτες με μηνύματα του στιλ «Θες να τα φτιάξουμε;».

Η Αναστασία Βούτσα, εικαστική ψυχοθεραπεύτρια, ετών 30, είναι το φρέσκο πρόσωπο πίσω από την δημιουργική ιδέα που έχει πάρει σάρκα και οστά τον τελευταίο χρόνο υπό τον λογοπαιγνιακό τίτλο ‘Conseederate’. Με υποδέχεται με ένα μεγάλο χαμόγελο και πολλή όρεξη να μου δείξει όλα όσα συμβαίνουν μέσα σε έναν μικρό αλλά θαυματουργό χώρο στην Κυψέλη.

Μπαίνοντας μέσα, δεξιά υπάρχει ένα έργο στα χρώματα του ουράνιου τόξου με το μήνυμα «Τούτοι οι μπάτσοι που ‘ρθαν τώρα, τι γυρεύουν τέτοια ώρα;» και στ’ αριστερά ένα αφαιρετικό σχέδιο που δημιούργησε η ίδια με tufting gun όπου φαίνεται ένα στήθος και δύο χέρια κλέβει την προσοχή.

Πώς ξεκίνησε όμως η ιδέα αυτή; «Το όνειρό μου ήταν να ανοίξω δανειστική βιβλιοθήκη, αλλά υπήρχε ήδη στην γειτονιά το “We need books” και είπα όχι. Στην Αγγλία, δούλευα ως art therapist με ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Μελετάγαμε περιοχές που είχαν πολλές ομοφοβικές επιθέσεις και πηγαίναμε και στήναμε drag workshops για όσα άτομα ενδιαφέρονταν. Μου έλειπε αυτό, οπότε είπα να το ξεκινήσω στην Αθήνα. Πιο ήπια στην αρχή βέβαια».

Έτσι ξεκίνησε το ‘Conseederate’. «Νιώθω πως πολλοί νομίζουν ότι εδώ είναι σαν Νάρνια, δεν ξέρουν τι συμβαίνει. Ο φεμινισμός, το body positivity, η σεξουαλική απελευθέρωση, όλα αυτά είναι τα πιστεύω μου και νιώθω ότι έχω δημιουργήσει τη φουσκίτσα μου και προσπαθώ να εξαπλωθούν αυτά τα ιδανικά και στο χώρο. Εγώ μπαίνω μέσα στο ‘Conseederate’ και ηρεμώ» μου λέει.

Η Αναστασία Βούτσα έχει βαρεθεί τους σοβαρούς χώρους. «Σκεφτόμουν που θα ‘θελα όντως να είμαι 8 ώρες τη μέρα. Έτσι το διαμορφώνω» εξηγεί για τον πολύχρωμο χώρο της που εκπέμπει χαρά, ζωντάνια και ανοιχτότητα.

«Κυκλοφορεί πολύς κόσμος εδώ, θα ήθελα να υπάρχει μια κοινή γραμμή ότι είναι ένα vegan friendly μαγαζί. Ψάχνω εναλλακτικές ακόμη και στις τεχνικές και στα υλικά που χρησιμοποιούνται και έτσι στράφηκα για παράδειγμα προς τη ριζοτυπία στη Dolce Pub, όπου γίνεται κι ένα “ταξίδι” χρημάτων πιο κοινοτικό. Όπως επίσης, αναζητώ τρόπους να γίνει ακόμη προσβάσιμος ο χώρος σε όλα τα άτομα. Κάναμε κάρτες, κάναμε χρωμοσελίδες και μπλοκ ζωγραφικής. Θέλω να ξανοιχτώ κι άλλο. Να κάνουμε παζλ και μετά να το φυτεύεις. Οτιδήποτε χαρτικό πετάμε, θα ‘θελα να μπορώ να το φυτρώνω. Και από Σεπτέμβριο να εντάξω περισσότερο το art therapy και να δουλεύω πάνω σε αυτό που έχω ειδικευτεί».

Sex positivity, ερωτοκολάζ και sex toys

Το απόγευμα στο ‘Conseederate’ θα γινόταν ένα ακόμη workshop. Αυτήν τη φορά, η θεματική αφορούσε τα sex toys και φυσικά, έμεινα να το παρακολουθήσω. Τα κορίτσια από το Bloom μας έκαναν μια σύντομη παρουσίαση, ενώ εμείς ζωγραφίζαμε παράλληλα, ρωτώντας μας πότε πιστεύουμε ότι εφευρέθηκε το πρώτο sex toy (σ.σ.: πολύ παλιά) και δίνοντάς μας πληροφορίες για τις διάφορες κατηγορίες από τα μικρά και remote vibrators μέχρι ολόκληρα έπιπλα που μπορεί να προσφέρουν σεξουαλική απόλαυση.

Ύστερα, υπό τη συνοδεία ατμοσφαιρικής μουσικής, ανοίξαμε το σάκο (ναι, σαν αυτό του Άη Βασίλη) μόνο που τα παιχνίδια μέσα ήταν καθαρά για σεξουαλική ικανοποίηση και διαλέγοντας ένα η κάθε μία, τα περιεργαζόμασταν και αναλύαμε τις διάφορες χρήσεις τους. Ήταν άνετο, εκπαιδευτικό και fun!

Ένα άλλο από τα must και πρωτότυπα workshops –ανάμεσα σε ζωγραφική, κέντημα, μονοτυπία, κεραμική, βιβλιοδεσία και χορό– ήταν το εργαστήρι για ερωτοκολάζ. Μία από τις επόμενες ημέρες, επισκέφτηκα ξανά το ‘Conseederate’, μας κέρασαν ποτά και μετά από ένα chit chat με όλο το παρεάκι που είχε μαζευτεί εκεί, καθίσαμε γύρω γύρω από τα τραπέζια και η Emily Falek μαζί με την Haotique μας έδωσαν το know-how, την έμπνευση και τα υλικά για το πως να κάνουμε το δικό μας κολάζ με φωτογραφίες φύσης και γυμνών σωμάτων.

Αν μπορούσα, θα παρακολουθούσα κάθε εργαστήριο, για την συναίνεση, την πολυσυντροφικότητα και τα ecstatic dance classes και ό,τι άλλο προέκυπτε.

«Δύο πράγματα θα έρθουν στην επιφάνεια όταν μπεις στο Conseederate, ο ερωτισμός με τη σεξουαλική απελευθέρωση και τα λογοπαίγνιά μου. Η φίλη μου η Βιργινία είναι sex educator και ταίριαξε πολύ ωραία, γιατί έκανε εργαστήρια για τη συναίνεση, πολυσυντροφικότητα, επιθυμία, sex toys κλπ. Αποφάσισα ότι αυτό θέλω να κάνω, ειδικά σε μια τέτοια γειτονιά» αναφέρει η Αναστασία.

«Όσον αφορά το art therapy, δεν υπάρχει ακόμη το safety net που υπάρχει στην Αγγλία. Τώρα ξεκινάει ένα σωματείο σιγά-σιγά. Οπότε δεν έχω τολμήσει ακόμη να πω για art therapy, σίγουρα όμως αυτά που κάνουμε αγαλιάνουν. Δίνω επίσης πολλή προσοχή σε εργαστήρια συγκεκριμένου περιεχομένου στο πως νιώθουν τα άτομα που συμμετέχουν. Αν ενεργοποιηθεί κάτι έντονο, θέλει προσοχή, γιατί δεν είναι ομάδα για να το μαζέψεις» συμπληρώνει.

Πώς δέχτηκε το ‘Conseederate’ η κυψελιώτικη γειτονιά; «Με έχουν εκπλήξει! Έρχονται έφηβοι και βλέπουν τις αφίσες και μπορεί να γελάνε. Ο κόσμος που περνάει ρωτάει, σχολιάζει, θέλει να μάθει τι γίνεται. Ειδικά όταν έχουμε εργαστήριο, πχ όταν κάναμε ερωτοκολάζ έμπαινε συνέχεια κόσμος μέσα για να δει. Δεν θα βγάλω πράγματα από την βιτρίνα, αν έρθει κάποιος, μπορούμε να το συζητήσουμε. Αλλά νομίζω ότι είναι πολύ θετική η γειτονιά».

Ο σπόρος του ‘Conseederate’ στην Κυψέλη

Πριν κάποια χρόνια, η Αναστασία Βούτσα είχε πάει στην Εσθονία. «Εκεί είχα δει ένα μαγαζί που είναι όλο γεμάτο με χαρτί από σπόρους. Έπαθα ένα σοκ και είπα ότι θα το κάνω κι εγώ κάποια στιγμή. Μετά την πανδημία, είχα βουλιάξει και μου ‘ρθε αναλαμπή να το ξεκινήσω. Έκανα ένα open call προς καλλιτεχνά και ήρθε πάρα πολύς κόσμος. Τους άρεσε πολύ και μου έφεραν τα σχέδια για τις κάρτες, χωρίς θεματική, οπότε υπάρχει μεγάλη γκάμα».

Έχοντας βάλει στο μάτι έναν χώρο στην Κυψέλη, τον έκλεισε κατευθείαν και μέσα σε ένα μήνα άνοιξε το ‘Conseederate’. «Τα καλλιτεχνά που είχαν κάνει τα σχέδια σιγά-σιγά ξεκίνησαν να κάνουν και εργαστήρια στο χώρο, πάνω σε αυτό που ειδικεύονται, μαθαίνοντάς το και σε άλλα άτομα. Κάνουμε μπαζάρ τα Σαββατοκύριακα και μετατράπηκε όχι σε κατάστημα, αλλά σε πολυχώρο. Βρήκα εδώ και το εργαστήριό μου που είναι δίπλα».

Η Αναστασία βλέπει αλληλοστήριξη στη γειτονιά. «Άνοιξε απέναντι ένα καινούργιο μαγαζί και λίγο παραπέρα ένα άλλο. Όλοι έχουμε κλειδιά από όλους και υπάρχει μια προσπάθεια για κάτι κοινοτικό. Είναι και πολλές γυναίκες επίσης, οι οποίες ασχολούνται με tattoo, μπαζάρ, εκτυπώσεις, second hand, διάφορα. Συνεργάστηκα τώρα με το ΑNKAA project και το Red Jasper Cabaret Theater».

Ο χώρος αναδιαμορφώνεται τακτικά, ώστε να μπορούν πέρα από τα εργαστήρια, να γίνονται και live, βραδιές ποίησης ή ένα τεράστιο Valentine’s party, το οποίο σάρωσε τον περασμένο Φλεβάρη. Στον πάνω όροφο έχουν second hand ρούχα και αν μείνουν καιρό εκεί, δωρίζονται.

Τη ρωτάω αν είναι βιώσιμο να τρέχει τον δικό της καλλιτεχνικό χώρο; «Είναι, απλά χρειάζεται να είσαι αρκετά flexible. Δηλαδή στον ελεύθερό μου χρόνο κάνω προσκλητήρια για γάμους και για βαφτίσεις. Δεν είναι μόνο τα party και τα ερωτο-κολάζ. Υπάρχει και το κομμάτι ότι δουλεύω για κάποιον άλλο. Αν όμως έλεγα όχι στα μπαζάρ πχ, μπορεί να μην μπορούσα να βγάλω τα έξοδα για κάποιους μήνες για να συντηρηθεί ο χώρος και να ήμουν μείον. Θέλει να κινείσαι ευέλικτα γενικά. Τελευταία, ακούω ιστορίες ανθρώπων γύρω μου, οι οποίοι παρατάνε τη δουλειά που είχαν και αρχίζουν αυτό που πραγματικά ήθελαν».

Η ίδια πιστεύει ότι λόγω της μεγάλης ανόδου της τεχνολογίας «έχουμε γυρίσει όλοι σε πιο χειροπιαστές ασχολίες. Θέλουμε να νιώσουμε ότι κάτι φτιάξαμε, κάτι πετύχαμε. Μέσα σε 3 ώρες που κρατάει ένα εργαστήριο, κάνεις focus και κλείνει όλος ο κόσμος τριγύρω, το “Ελπίζω το email μου να σε βρίσκει καλά” δεν σε βρίσκει καθόλου στα εργαστήρια. Επίσης, ο κόσμος κουράστηκε με τα dating apps και νομίζω πως ο κόσμος πάει σε εργαστήρια για να γνωρίσει νέα άτομα, χωρίς να είναι forced».

«Το ‘Conseederate’ είναι το παιχνίδι μου που βγάζει νόημα» μου λέει η Αναστασία, ενώ ταυτόχρονα μοιράζεται τον προβληματισμό της ότι «πολλοί εικαστικοί θεωρούν προδοσία το να ασχολείται κανείς με πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Δηλαδή αυτό που κάνω εγώ είναι commercial, ενώ παράλληλα κάνω και τα δικά μου εικαστικά. Κάποιος μπορεί να το απέρριπτε αυτό. Πιστεύω όμως ότι σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε, χρειάζεται κάτι κοινοτικό, μια ευελιξία και να μην φοβάσαι να κάνεις το δικό σου κομμάτι».

Βγήκα ξανά στη Σποράδων, με μια ανάσα ανακούφισης ότι η τέχνη γεννιέται και ελευθερώνεται σε κάθε γωνιά, απελευθερώνοντας κι εμάς μαζί της. Να μην ξεχάσω να σημειώσω τα εργαστήρια που ξεκινούν από Σεπτέμβριο, καθώς και να πάω στην Αντίπαρο για να δω την προσωπική έκθεση της Αναστασία Βούτσα στο Volto, η οποία θα τρέχει τον Ιούλιο, περιμένοντας να ανοίξει ξανά το ‘Conseederate’.

Υπερτουρισμός: Νυχτερινή έξοδος, γεύμα σε εστιατόριο ή ξαπλώστρα;

ΓΡΑΦΕΙ:Ιωσήφ Χαλαβαζής ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 7 Ιουλίου 2024

Ο υπερτουρισμός αύξησε τις τιμές και πλέον μία ξαπλώστρα κοστίζει όσο μία έξοδος. Γιατί οι βουτιές στη θάλασσα έχουν καταλήξει να είναι μία premium εμπειρία;

Η ακρίβεια έχει καθιερωθεί ως ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα των millennials, αλλά και της Gen-Z. Ανάμεσα στους διάφορους προβληματισμούς για τα δυσβάσταχτα ενοίκια και το supermarket, όπου σπάνια μία γρήγορη επίσκεψη ενός ατόμου κοστίζει λιγότερο από 20€, πλέον έχει προστεθεί το κομμάτι των διακοπών και των μπάνιων.

Παραδοσιακά τα Σαββατοκύριακα είναι οι μέρες που οι περισσότεροι ξεχύνονται στις παραλίες και αφήνουν απλά κάτω από τον καυτό ήλιο τον καημό μίας εξαιρετικά απαιτητικής Δευτέρας που τους περιμένει. Πλέον αυτή η μικρή απόδραση έχει οδηγηθεί στο να θεωρείται μία premium εμπειρία.

Τι άλλαξε στην Αθήνα;

Η ανέμελη καλοκαιρινή Αθήνα με τα θερινά σινεμά να παίζουν τα «Φτηνά Τσιγάρα», τις βόλτες με κοκτέιλ στο χέρι και το χαλαρό φλερτ πλέον έχουν δώσει τη θέση τους σε μία νέα πραγματικότητα όπου ορδές αγχωμένων τουριστών κατακλύζουν κάθε σημείο της πόλης.

Μία βόλτα στο ιστορικό κέντρο αρκεί για να έρθει κάποιος αντιμέτωπος με τον πλήρη εξευγενισμό (gentrification) της περιοχής. Πλήθος από θεματικά μαγαζιά -γνωστά ως tourist traps– που είναι ασφυχτικά γεμάτα, trendy ξενοδοχεία στα πιο απίθανα σημεία, παρατημένα ηλεκτρικά πατίνια και μία εμπορική αγορά που έχει πεθάνει προ πολλού.

Ο υπερτουρισμός έχει πνίξει την πόλη και συγχρόνως έχει οδηγήσει στην αύξηση των τιμών. Πλέον η εμπειρία ενός χαλαρού ούζου με φίλους έχει τουριστικοποιηθεί και ο κατάλογος αναγράφει τιμές που θυμίζουν περισσότερο τα premium single malts, παρά ένα εγχώριο απόσταγμα. Η αλλαγή αντίληψης για τη διασκέδαση δεν περιορίζεται όμως στην πιο τουριστική, πλέον, ζώνη της Αθήνας, αλλά έχει επιβληθεί γενικότερα.

Τα μπάνια της ελίτ

Ο παραπάνω μεσότιτλος είναι παράφραση από τη γνωστή φράση «τα μπάνια του λαού» και αντιπροσωπεύει το καθεστώς που έχει επικρατήσει πλέον σε πολλές παραλίες της Αττικής και όχι μόνο.

Εδώ και χρόνια υπάρχουν παραλίες στις οποίες πληρώνεις για να μπεις. Παλιότερα σε κάποιες συμπεριλαμβανόταν το σετ της ξαπλώστρας και η ομπρέλα και μπορούσε να θεωρηθεί value for money. Αυτό φυσικά έχει αλλάξει προ πολλού και πλέον η είσοδος έχει αυξηθεί, ενώ υπάρχει επιπλέον χρέωση αν δεν θες να αποκτήσεις εγκαύματα και μελάνωμα.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση, όμως, είναι οι τιμές: για αρκετές παραλίες το κόστος είναι όσο μία βραδινή έξοδος. Στην πράξη, αυτό που έχει γίνει δεν είναι η προσθήκη κάποιας ιδιαίτερης παροχής, αλλά η αντίληψη πως το μπάνιο εκεί είναι μέρος της συμβολικής κατανάλωσης. Παράλληλα, σε πολλές παραλίες σε όλη την Ελλάδα έχει υιοθετηθεί ένα σύστημα που θυμίζει λίγο πολύ νυχτερινό κέντρο, καθώς υπάρχει διαφορετική διατίμηση ανάλογα με το πόσο κοντά βρίσκεται η ξαπλώστρα στη θάλασσα.

Βουτιά ή μία άλλη εμπειρία;

Το παράδοξο είναι πως πέρα από τους τουρίστες, θα δεις πλήθος καθημερινών ανθρώπων σε αυτές τις παραλίες. Άλλοι από ανάγκη επειδή είναι σχετικά κοντά και υπάρχει εύκολη πρόσβαση, οπότε και αποδέχονται να πληρώσουν «χρυσή» τη βουτιά και άλλοι διότι θέλουν να είναι κομμάτι αυτής της συμβολικής κατανάλωσης, ώστε να διαμοιραστούν μέσω των stories τους πως έχουν την οικονομική δυνατότητα να βρίσκονται εκεί. Πρόκειται για μία διάσταση αυτού που περιγράφεται ως «νεοπλουτισμός» και συνδέεται άμεσα με την καλλιέργεια μίας ψευδούς δημόσιας εικόνας, όπως κάνουν πολλοί influencers.

Στην πράξη όμως το να πληρώσεις 30€, 40€ ή ακόμα και πάνω από 100€ για να πας παραλία με ένα beach bar που παίζει μουσική, δεν το λες και την καλύτερη δυνατή επένδυση στο κομμάτι του experience. Με αυτά τα χρήματα μπορείς να πας σε μία συναυλία, να φας σε ένα καλό εστιατόριο, να ζήσεις μία έντονη νυχτερινή συγκίνηση ή ακόμα και να αγοράσεις ένα εισιτήριο για το εξωτερικό. Φυσικά, υπάρχει και η επιλογή να πας για ψώνια στο supermarket, να βάλεις βενζίνη ή να πληρώσεις μία άλλη καθημερινή υποχρέωση, αλλά δεν ακούγεται τόσο fancy για να κάνουμε τη σύγκριση.

Μιζεραμπιλισμός ή κάτι άλλο;

Ο μιζεραμπιλισμός αποτελεί έναν όρο που είδαμε να κάνει την εμφάνισή του στην ελληνική δημόσια σφαίρα στα χρόνια της κρίσης, για να περιγράψει τον οικονομικό και αξιακό πεσιμισμό διάφορων ομάδων που φετιχοποιούσαν τη φτώχεια. Οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες όμως έχουν αλλάξει και πλέον το να μιλάς για την ακρίβεια δεν σε κάνει οπαδό μίας διαιρετικής τομής «μνημόνιο – αντιμνημόνιο», αλλά περιγράφει μία νέα πραγματικότητα. Η αύξηση των τιμών, ακόμα και στα πιο απλά πράγματα τα οποία κάποτε θεωρούνταν δεδομένα, δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως απόρροια μόνο του πληθωρισμού και της αδύναμης ελληνικής οικονομίας.

Στην πράξη είναι μία μορφή εκμετάλλευσης όχι μόνο των τουριστών, οι οποίοι σταθερά πιστεύουμε από τη δεκαετία του 1970 πως είναι «Κροίσοι» και προσπαθούμε να τους υπερχρεώσουμε με κάθε πιθανό τρόπο με ένα μέτριο τουριστικό προϊόν, αλλά ολόκληρου του συνόλου.

Το γεγονός πως μία μέση οικογένεια που θα πάρει το αμάξι στις φετινές διακοπές της χρειάζεται κάτι λιγότερο από έναν βασικό μισθό, δηλαδή περίπου 500€-600€, μόνο για τα ακτοπλοϊκά, λέει πολλά για το πώς το «ελληνικό καλοκαίρι» είναι ένα πολύ ακριβό προϊόν. Σε αυτό ας συμπεριλάβουμε πως το ταξίδι δεν θα γίνει με κάποιο υπερσύγχρονο καράβι, αλλά με ένα όχημα που πλέει υπερφορτωμένο για πάνω από μία δεκαετία – στην καλύτερη των περιπτώσεων- στις ελληνικές θάλασσες και κάθε χρόνο υποβαθμίζεται.

Ο υπερτουρισμός εξαντλεί ταχύτατα τους πόρους, έχει έντονο οικολογικό και αστικό αποτύπωμα και αναδιαμορφώνει την κοινωνική πραγματικότητα. Όμως οι κακές επιχειρηματικές πρακτικές είναι πιο επιζήμιες. Η εικόνα από την παραλία Θαψά της Εύβοιας, όπου κυριολεκτικά «βούλιαξε» από σκηνές, είναι μία διαφορετική διάσταση των δύο παραπάνω.

Αν σκεφτούμε πως οι αναλυτές θεωρούν πως οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου δεν θα είναι πλέον τουριστικοί προορισμοί μέχρι το τέλος του αιώνα λόγω της κλιματικής κρίσης, στην Ελλάδα αυτό μπορεί να συμβεί πολύ πιο σύντομα λόγω των εξαιρετικά ακριβών υπηρεσιών και την αντίληψη πως πελάτες πρέπει να είναι μόνο οι ελίτ.

Καλού κακού, το «μοντέλο της Μυκόνου», δηλαδή ένας οικονομικός προστατευτικός θόλος, δεν μπορεί να λειτουργήσει για όλη την Ελλάδα. Το πρόβλημα δεν είναι οι λίγες ακριβές ξαπλώστρες, αλλά το γεγονός πως όλα γίνονται χωρίς έναν μακροχρόνιο στρατηγικό σχεδιασμό και πλήρως αρρύθμιστα, σε σημείο που σταδιακά αλλοιώνεται η όλη εμπειρία του «ελληνικού καλοκαιριού» και στο τέλος θα είναι σαν ένα brand με πολύ κακή φήμη που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν θα το θέλουμε, καθώς θα μοιάζει με απομίμηση.

The Power Of… Σοφία μα και της κοινής λογικής

ΓΡΑΦΕΙ:Όλγα Καραβασίλη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 6 Ιουλίου 2024

Το Power of Love δεν θα χαρακτηριζόταν από κανέναν ως το απόγειο της ποιοτικής τηλεόρασης. Όμως χάρη στη Σοφία Τσέκου ακούσαμε επιτέλους και μια σωστή κουβέντα.

Στην 3^η του σεζόν, το Power of Love συνεχίζει να μας εκπλήσσει, και όχι με τον καλύτερο τρόπο. Πρόσφατα, ο κύπριος διαγωνιζόμενος Νίκος Πελετιέ είχε μιλήσει στους υπόλοιπους άνδρες του ριάλιτι περί απιστίας, και πιο συγκεκριμένα πώς αυτή διαφέρει ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. «Ο ορισμός της απιστίας είναι διατυπωμένος λανθασμένα στο λεξικό και όποιος τον έγραψε θέλει μαθήματα. Η απιστία είναι διαφορετική για τον άνδρα και διαφορετική για την γυναίκα», είπε μέσα στην εβδομάδα στους άλλους διαγωνιζόμενους, σαν να τους αποκαλύπτει τα μυστικά του σύμπαντος.

«Για παράδειγμα, όταν μια γυναίκα ανταλλάξει κάποιου είδους ερωτικά μηνύματα με έναν άλλον άνδρα, απιστία! Ένας άνδρας όμως, εάν βρίσκεται σε μια σχέση με μια γυναίκα και προσφέρει όσα χρειάζεται αυτή η γυναίκα, εάν της προσφέρει όλο τον κόσμο και επιλέξει ο ίδιος να έχει και μια δεύτερη ή τρίτη ή τέταρτη γυναίκα στη ζωή του, μπορεί ευχαρίστως να καθίσει με την γυναίκα του, την βασική. Δεν είναι απιστία επειδή υπάρχει ειλικρίνεια. Θα μιλήσει δηλαδή με την γυναίκα του για αυτό το θέμα και θα της εξηγήσει ότι αυτήν αγαπάει».

Οι άλλοι διαγωνιζόμενοι απόρησαν και πήγαν να διαφωνήσουν, όμως ο 27χρονος TikToker αποφάσισε πως οφείλει να τους διαφωτίσει και με τις γνώσεις του σχετικά με τη γυναικεία ψυχή, την οποία σίγουρα γνωρίζει εξαιρετικά καλά: «Μην ξεχνάτε ότι μια γυναίκα ποτέ μα ποτέ, μα ποτέ, δεν μπορεί να το κάνει με έναν άνδρα χωρίς συναίσθημα. Εάν αυτή η γυναίκα το κάνει με έναν άνδρα χωρίς συναίσθημα σημαίνει ότι πραγματικά η ψυχή της καταστράφηκε».

Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο Νίκος Πελετιέ, ανακυκλώνοντας παλιές σεξιστικές ιδέες, οι οποίες σήμερα αναπαράγονται στα άδυτα των social media από φιγούρες όπως ο Andrew Tate. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, δεν παραμένουν εκεί, αλλά εκφράζονται ανενόχλητα και στην τηλεόραση.

ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

Power of Love: Είναι αυτό το τέλος των εγκεφαλικών μας κυττάρων ή είναι πολύ πιο επικίνδυνο;

Η απάντηση της Σοφίας

Στο χθεσινό Gala όμως, όταν ο Πελετιέ ξεκίνησε να εξηγεί πως στο παρελθόν έχει υπάρξει σε σχέση με δύο γυναίκες ταυτόχρονα, “και ήταν υπερευτυχισμένες και οι δύο”, η Σωτηρία του έκανε μια εύλογη ερώτηση: πώς θα του φαινόταν εάν η ίδια είχε σχέση μαζί του και με έναν άλλο παίκτη; Φυσικά, ο παίκτης του ριάλιτι απάντησε πως «δεν θα μπορούσε να το αντιληφθεί», και επανέλαβε πως «ο ρόλος του άντρα είναι να παρέχει, να φροντίζει και να προστατεύει και ο ρόλος της γυναίκας είναι να φροντίζει την οικογένειά της».

Έχοντας ακούσει όλα αυτά η Σοφία αντιδράει, λέγοντας επιτέλους αυτό που όλοι σκεφτόμασταν: «Πιστεύω ότι τώρα αν δεν ήμασταν σε ένα πλατό ή στο Power of Love και τα έλεγες αυτά έξω, θα σε είχαν γιουχάρει. Αλλά θεωρώ ότι έχουν μια αμυντική στάση γιατί πραγματικά είναι ακραία αυτά που λες. Είναι ακραία! Πραγματικά αν δεν το καταλαβαίνεις, είναι πρόβλημα»

Ο Νίκος της απάντησε με ειρωνικό ύφος: «Σε θαυμάζω, πραγματικά, σε θαυμάζω! Έχεις την ικανότητα πραγματικά και δεν ξέρω καν πως απέκτησες αυτή την ικανότητα, να λες τόσα πολλά χωρίς να λες τίποτα, κι αυτό είναι ταλέντο, μπράβο», με εκείνη να ανταποδίδει: «Δηλαδή από όλα αυτά εσύ δεν κατάλαβες τίποτα. Εγώ νομίζω ότι μιλάω πάρα πολύ ξεκάθαρα και δεν χρειάζεται πάρα πολύ έντονη διανοητική ικανότητα για να το καταλάβεις». Οι υπόλοιπες διαγωνιζόμενες τάχθηκαν υπέρ της Σοφίας.

Κι εμείς αναρωτιόμαστε: Ποιος μπορεί να είναι ο αντίκτυπος της προβολής ατόμων σαν αυτό, το οποίο μάλιστα παρουσιάζει τον εαυτό του ως «καλύτερος προπονητής σχέσεων στον κόσμο»; Σίγουρα, οι απόψεις αυτές καταδικάστηκαν από κάποια άτομα στα social media, είναι όμως αυτό αρκετό στο ήδη βεβαρημένο κοινωνικό κλίμα στο οποίο ζούμε;

"Είναι ακραία αυτά που λες, αν δεν το καταλαβαίνεις έχεις πρόβλημα" SLAY GIRL #poweroflovegr pic.twitter.com/7qmrdJznna
— L'enfer #KimBurgess (@_tootyfrooty_) July 5, 2024

TAGS:#the power of love #σοφια

Άλλη μια μέρα που η Ελλάδα καίγεται: Φωτιές σε Λέσβο και Πιερία

📷 ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

ΓΡΑΦΕΙ:Όλγα Καραβασίλη ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 6 Ιουλίου 2024

Κι άλλες φωτιές ξεσπούν στη χώρα μας μετά από λίγες μόλις μέρες. Αυτή τη φορά σε κίνδυνο βρίσκονται περιοχές της Πιερίας και της Λέσβου.

Οι δυνάμεις της πυροσβεστικής κινητοποιούνται σήμερα με σκοπό τον περιορισμό δύο νέων πυρκαγιών. Ο λόγος γίνεται για τις φωτιές στην Κοπανούλα Ολύμπου της Πιερίας και στο χωριό Κάπη Μανταμάδου της βόρειας Λέσβου.

Σε δασική έκταση η πυρκαγιά της Πιερίας

Οι δυνάμεις της πυροσβεστικής ενημερώθηκαν για την πυρκαγιά σήμερα το πρωί του Σαββάτου (06/07) και ευτυχώς υπήρξε άμεση κινητοποίηση για την κατάσβεση. Η επιχείρηση αποτελούνταν από 25 πυροσβέστες, σε 2 ομάδες πεζοπόρων, 3 πυροσβεστικά οχήματα και ένα ελικόπτερο. Όπως διαπιστώθηκε όμως, η φωτιά ξέσπασε σε δύσβατο σημείο, σε υψόμετρο 1.600 μέτρων.

Για τον λόγο αυτή η πρόσβαση των επίγειων δυνάμεων δεν είναι εφικτή. Τα οχήματα κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τα 1.200 μέτρα, επομένως δράση ανέλαβαν οι εναέριες δυνάμεις. Αναμένονται παρόλα αυτά επιπλέον επίγειες δυνάμεις από τη Θεσσαλονίκη, οι λεγόμενοι δασοκομάντος, για να συμβάλουν στον περιορισμό της πυρκαγιάς.

Η φωτιά σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης φαίνεται να είχε ξεκινήσει πριν δύο ημέρες από έναν κεραυνό στη διάρκεια καταιγίδας. Με αυτόν τον τρόπο εξηγείται και η εκδήλωσή της σε ένα τόσο απομακρυσμένο μέρος. Δυστυχώς όμως οι δυνατοί άνεμοι που σημειώθηκαν σήμερα στην περιοχή κατά πάσα πιθανότητα αναζωπύρωσαν τη φωτιά, ενώ παράλληλα κάνουν την επιχείρηση της πυροσβεστικής ακόμα δυσκολότερη. Παρόλα αυτά είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η φωτιά, εξαιτίας της θέσης της, δεν απειλεί κάποιο χωριό ή οικισμό. Δείτε παρακάτω την ανακοίνωση του Πυροσβεστικού Σώματος:

#Πυρκαγιά σε δασική έκταση στη θέση Κοπανούλα Ολύμπου, #Πιερία.
Επιχειρούν 25 #πυροσβέστες με 2 ομάδες πεζοπόρων τμημάτων , 3 οχήματα και 1 Ε/Π.
— Πυροσβεστικό Σώμα (@pyrosvestiki) July 6, 2024

Κοντά σε χωριό η φωτιά στη Λέσβο – αναμένονται εξελίξεις

Κοντά σε δασική έκταση αλλά και σε ένα χωριό ξέσπασε η φωτιά στη Λέσβο. Το χωριό είναι το Κάπη Μανταμάδου και βρίσκεται στο βόρειο κομμάτι του νησιού, δεν απειλείται όμως άμεσα. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες η φωτιά ξέσπασε νωρίς το μεσημέρι και έκαιγε ανεξέλεγκτα έως τη 1 το μεσημέρι.

(Παναγιώτης Μπαλάσκας/stonisi.gr)

Οι πυροσβεστικές δυνάμεις του νησιού έσπευσαν στο σημείο, με 30 πυροσβέστες, 10 οχήματα,1 ομάδα πεζοπόρων, 7 αεροσκάφη και 1 ελικόπτερο. Στο σημείο αυτό πνέουν επίσης ισχυροί άνεμοι, αναγκάζοντας τις πυροσβεστικές δυνάμεις να δώσουν άμεσα μάχη με τη φωτιά, ώστε να τεθεί υπό έλεγχο και να μην εξαπλωθεί περαιτέρω.

Ο Μπάμπης Τζελαϊδής, πρόεδρος του χωριού χαρακτήρισε την κατάσταση δύσκολη μιλώντας στην ΕΡΤ. Όπως ανέφερε, οι κάτοικοι είναι αναστατωμένοι, ενώ είναι πολύ σημαντικό οι πυροσβεστικές δυνάμεις να επιτύχουν τον στόχο τους, καθώς το κοντινό δάσος ξεκινάει από τη μια και καταλήγει στην άλλη πλευρά του νησιού. Εάν εξαπλωθεί εκεί η φωτιά οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές. Στην προσπάθεια συμβάλουν εθελοντικές ομάδες. Δείτε παρακάτω την ανάρτηση των πυροσβεστικών δυνάμεων.

#Πυρκαγιά σε δασική έκταση στην περιοχή Μανταμάδος Λέσβου. Επιχειρούν 30 #πυροσβέστες με 1 ομάδα πεζοπόρου τμήματος της 12ης ΕΜΟΔΕ, 10 οχήματα, ενώ κινητοποιήθηκαν 7 Α/Φ και 1 Ε/Π. Συνδρομή από εθελοντές.
— Πυροσβεστικό Σώμα (@pyrosvestiki) July 6, 2024

TAGS:#λεσβος #φωτια #πιερια #πυρκαγια