Το TikTok «εισέβαλε» στην ζωή μας πολύ ξαφνικά την περίοδο της πανδημίας. Πολλοί θεώρησαν ότι θα ήταν κάτι προσωρινό, όπως φαίνεται ωστόσο, αυτή η πλατφόρμα ήρθε για να μείνει.

Μέσα από το TikTok, την εξαιρετικά δημοφιλή αυτή εφαρμογή, εκτός από τα dance challenges, τα beauty και fashion hacks, και τις συνταγές, «εκτοξεύθηκαν» και πολλά νέα, αλλά και παλαιότερα τραγούδια τα οποία δεν γινόταν να βγάλουμε από το κεφάλι μας με τίποτα.

Ενώ λοιπόν το YouTube ήταν παλαιότερα η πλατφόρμα στην οποία έσπευδαν πολλοί καλλιτέχνες για να αναδείξουν το ταλέντο τους, την θέση αυτή  έχει πάρει πλέον το TikTok. Σήμερα, μπορούμε να δούμε έναν μεγάλο αριθμό τραγουδιστών – που όλο και αυξάνεται – που έγιναν διάσημοι μέσα από την πλατφόρμα. Αυτά είναι τα δικα μας 3, πιο αγαπημένα tracks – που έχουν και πολύ ωραία ιστορία. 

«Φωτιά» από την Evangelia 

Ίσως γνωρίζεις την Evangelia από το πρώτο της hit, με τίτλο «Πάμε Πάμε». Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως πως η ελληνικής καταγωγής τραγουδίστρια, και κάτοικος L.A., έγινε viral στο TikTok χάρη στο τραγούδι «Φωτιά». 

Από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του, το «Φωτιά» έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του TikTok – και όχι μόνο. Έχει γραφτεί από την ίδια την Evangelia, τον αποκλειστικό της παραγωγό Jay Stolar – που έχει δουλέψει με Selena Gomez, Demi Lovato κ.α,  και τον Ελληνογερμανό παραγωγό Alexis Troy.  

Τόσο το «Πάμε Πάμε», όσο και το «Φωτιά» συνδυάζουν την ελληνική κουλτούρα με τον μοντέρνο pop ήχο. Η Evangelia παρουσίασε το τραγούδι πρώτη φορά στο MadWalk 2021 με την Ελένη Φουρέιρα και έκλεψε τις εντυπώσεις. Μάλιστα, το «Fotia» αποτέλεσε το theme song της διοργάνωσης.

@evangeliamusic

I love singing it in both languages ♥️🇬🇷🇺🇸 #fotia

♬ original sound – Evangelia

«I Am Woman» της Emmy Meli

Η  empowering, body positive και neutrality τάση που εμφανίστηκε πρόσφατα στο TikTok πήρε το όνομά της από το τραγούδι «I Am Woman» της Emmy Meli. Η Emmy, γεννημένη στις 14 Δεκεμβρίου 1999, είχε μόλις 5.000 ακόλουθους όταν ηχογράφησε τον εαυτό της να τραγουδά τον πρώτο στίχο του τραγουδιού «I Am Woman»  και έγινε viral στην εφαρμογή.

Σήμερα έχει πάνω από 500 χιλιάδες ακόλουθους σε TikTok και Insta και αποτελεί το next big thing στη μουσική βιομηχανία. Οι στίχοι μιλούν για μια ισχυρή, δυναμική γυναίκα που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. «Είμαι γυναίκα. Ατρόμητη. Είμαι σέξι. Θεϊκή. Είμαι αχτύπητη. Και δημιουργική», τραγουδάει η 22χρονη Αμερικανίδα.

@emmymelimusic

“I AM WOMAN” I write the best sh!t when I ain’t trying hahaha #fyp #singer #iamwoman #original #myfinALLYmoment

♬ I AM WOMAN – EMMY MELÍ

 Πολλές  γυναίκες στο TikTok, όπως η Ashley Graham, η Olivia Ponton και η Loren Grey, χρησιμοποίησαν το τραγούδι για να γιορτάσουν την ομορφιά και τη μοναδικότητα του σώματος τους. Η Ashley Graham συγκεκριμένα φαίνεται να χαϊδεύει την κοιλιά της στο βίντεο (ήταν έγκυος με δίδυμα), γράφοντας στην λεζάντα «Είμαστε ό,τι θέλουμε». 

Συνολικά, πάνω από 415.000 βίντεο κοινοποιήθηκαν στην πλατφόρμα χρησιμοποιώντας αυτό το track. Η ιδέα για το συγκεκριμένο single της, προέκυψε από μερικά μάντρα που έλεγε η Emmy Meli στον εαυτό της κάθε μέρα. Διάλεξε τα αγαπημένα της, τα συγκέντρωσε και έτσι δημιούργησε το απόλυτο TikTok sensation. 

«Greek Tragedy» από τους The Wombats

Το «Greek Tragedy», aka «Ελληνική Τραγωδία», από το indie rock συγκρότημα The Wombats είναι από τα τραγούδια που έγιναν viral στο TikTok. To παράδοξο και το μοναδικό μ’ αυτό το κομμάτι είναι ότι έγινε viral παρόλο που δεν ήταν επίσημα διαθέσιμο στην πλατφόρμα. Το remix του τραγουδιού – η αρχική του έκδοση εμφανίστηκε στο άλμπουμ τους «Glitterbug» το 2015 – ανέβηκε στην πλατφόρμα από την @lauraserrao, και έκτοτε έχει χρησιμοποιηθεί σε περισσότερα από 380.000 βίντεο.

Αν και δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο challenge που να σχετίζεται με το τραγούδι, πολλοί χρήστες το έχουν προσθέσει σε βίντεο που κάνουν το μακιγιάζ τους λόγω του στίχου «You’re running late with half your make-up on».

Η μπάντα έχει επίσης δημοσιεύσει δύο από τα δικά της βίντεο χρησιμοποιώντας τον ήχο. Στο πρώτο, επεξεργάστηκαν μαζί κλιπ από το TikTok χρησιμοποιώντας το remix του «Greek Tragedy» και έγραψαν: «MUUUUM, οι TikTokers βρήκαν ξανά ένα από τα τραγούδια μας…».



TAGS:#QUIZZES


TAGS:#QUIZZES


TAGS:#QUIZZES

Δυστυχώς, δεν είναι λίγες οι φορές που μέσα στην καθημερινότητα μας ερχόμαστε σε επαφή με ανθρώπους που μιλούν μειονεκτικά, προσβάλουν και χρησιμοποιούν κακοποιητικό φρασεολόγιο έναντι άλλων κοινωνικών ομάδων.

Αυτό παρατηρείται κυρίως λόγω σεξιστικών, ομοφοβικών και ρατσιστικών αντιλήψεων που έχουν βαθιά εδραιωθεί στην κοινωνία μας τόσα χρόνια. Φυσικά και καταδικάζουμε όλες αυτές τις τοξικές αντιλήψεις. Υπάρχει, όμως, τρόπος να παίρνουμε το “όπλο από το χέρι” όσων μιλάνε μειονεκτικά και να μετατρέπουμε ό,τι λένε σε κάτι χαριτωμένο ή θετικό;

Φυσικά. Λέγεται «επανοικειοποίηση» και έτσι, δεν επιτρέπουμε σε κανένα σχόλιο να μας επηρεάσει.

Πώς ορίζεται η επανοικειοποίηση;

“Reappropriation” ονομάζεται η πολιτισμική διαδικασία, μέσω της οποίας μια πληθυσμιακή ομάδα ανακτά (επανοικειοποιείται) όρους ή τεχνουργήματα, τα οποία μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν με μειωτικό ή υβριστικό περιεχόμενο εναντίον της. Δηλαδή παίρνουν μια φράση, έννοια ή λέξη που έχει προσβλητική χροιά και την μετατρέπουν σε κάτι δικό τους, σε κάτι θετικό, εξαφανίζοντας έτσι και τις “κακές” λέξεις από το λεξιλόγιό μας!

Ο όρος «επανοικειοποίηση» μπορεί επίσης να αναφέρεται στην αντι-ηγεμονική αλλαγή χρήσης και σκοπού, όπως όταν πολίτες χωρίς επίσημη εξουσία καταλαμβάνουν αχρησιμοποίητα δημόσια ή ιδιωτικά κτίρια για κοινή χρήση. Σκεφτείτε το σαν ένα στριφογύρισμα της λέξης. Μια λέξη που μέσω της αλλαγής στην χρήση της, αλλάζει και η έννοια της.

Πότε εμφανίστηκε;

Το φαινόμενο αυτό, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, καθώς ένα μεγάλο μέρος των λέξεων που αφορούσαν την ομοφυλοφιλία στην αγγλική γλώσσα και χρησιμοποιούνταν προσβλητικά ή/και μειονεκτικά, οικειοποιήθηκαν από την LGBTQ+ κοινότητα, προσθέτοντας τις στο καθημερινό της φρασεολόγιο και λεξιλόγιο της και έτσι, μετατράπηκαν σε χαρακτηριστικό τους.

Αυτές είναι διάφορες λέξεις οι οποίες πλέον, όχι μόνο δεν μας φαίνονται βρισιές, αλλά αποτελούν όρους που περιγράφουν σεξουαλικότητες, και δεν θα σκεφτόμασταν ποτέ να τις χρησιμοποιήσουμε προσβλητικά –ούτε καν τα άτομα, τα οποία θέλουν να βλάψουν την κοινότητα αυτή λόγω της ομοφοβίας τους.

Οι λέξεις αυτές είναι: Gay, queer και σε άλλες γλώσσες όπως στα γερμανικά: Schwul και στα δανέζικα: Bøsse, που πλέον όλοι χρησιμοποιούμε καθημερινά χωρίς να είναι προβληματικό.

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα

Τα παραδείγματα είναι ποικίλα, καθώς πολλές ομάδες ανθρώπων έχουν μετατρέψει τις βρισιές με τις οποίες τους έκαναν επίθεση σε κάτι διαφορετικό. Το φεμινιστικό κίνημα έχει συμβάλει σημαντικά στην επανοικειοποίηση πολλών λέξεων όπως η λέξη “bitch”, “slut” κ.λπ. Έχει δώσει σε αυτές τις λέξεις εντελώς διαφορετικές σημασίες, τονίζοντας τη δυναμικότητα και την ανεξαρτησία των γυναικών, αλλά και την ελευθερία να έχουν τη σεξουαλική ζωή που θέλουν χωρίς να κρίνονται για αυτό.

Τέλος, ένα άλλο παράδειγμα επανοικειοποίησης, λίγο διαφορετικής από τη λεκτική επικοινωνία είναι η συλλογή τεχνουργημάτων από Αφροαμερικάνους που τους απεικονίζουν μειωτικά.

Ποιος το χρησιμοποίησε στην Ελλάδα για πρώτη φορά;

Πρώτη φορά, στην Ελλάδα τον όρο εξήγησε ο Γιώργος Καπουτζίδης στην εκπομπή “Το Πρωινό”, αφού είχε ήδη χρησιμοποιήσει την διαδικασία του reappropriation κατα τη διάρκεια της φετινής Εurovision μετά απά μια έντονη ομοφοβική επίθεση που έλαβε.

Πιο συγκεκριμένα, κάποιος στέλνοντας ένα μήνυμα στο Γιώργο Καπουτζίδη προσφωνόντας τον «κακιά αδερφή», στην προσπάθειά του να τον προσβάλει για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.

Ο Γιώργος Καπουτζίδης απάντησε σε αυτή τη προσβολή ως εξής: «Αδερφή είμαι, αλλά είμαι καλά. Και όμορφη και έξυπνη και πετυχημένη… Και μη σοκάρεστε. Αυτά πρέπει να τα συζητάμε, να τα συζητάμε ανοιχτά γιατί αν δεν τα συζητάμε δεν θα τα αντιμετωπίσουμε ποτέ». 

Πολλοί τότε σοκαρίστηκαν που ο Γιώργος Καπουτζίδης όχι μόνο δεν αποσιωποίησε το γεγονός αλλά επέλεξε να το διαβάσει και να απαντήσει δημόσια στον αέρα της κρατικής τηλεόρασης γι’ αυτό. Όπως αργότερα εξήγησε και στο Πρωινό, με αυτόν τον τρόπο, ο Γιώργος Καπουτζίδης πήρε τη λέξη «αδερφή» που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια από ομοφοβικά άτομα έναντι των ομοφυλόφιλων, την οικειοποιήθηκε και κατέστρεψε την αρνητική ερμηνεία της λέξης

Πράγματι, είναι μαγικό το πως μπορούμε, με τη δύναμη της γλώσσας να καταρρίψουμε τις αρνητικές έννοιες που χτίζονται γύρω μας, με μοναδικό σκοπό να μας βάλλουν. Η όλη φιλοσοφία του “reappropriation” συνδέεται άμεσα με το mindset:

«Μην εγκλωβίζεσαι στη γνώμη των άλλων. Μπορείς να βρεις κάτι όμορφο και πολύχρωμο, ακόμα και μέσα στο απόλυτο, ζοφερό σκοτάδι».

Δυστυχώς, στην Ελλάδα και στην Κύπρο, είμαστε ακόμη αρκετά πίσω σε σχέση με τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στο γάμο και στην οικογένεια.

Για κάποιον παράξενο λόγο, υπάρχει ακόμη η πεποίθηση πως τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας «δεν είναι ικανά για να δημιουργήσουν μια σωστή και ασφαλή οικογένεια για ένα παιδί». Εντούτοις, υπάρχουν αδιάσειστες αποδείξεις πως η πεποίθηση αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μερικές εξ αυτών, προκύπτουν από τις ακόλουθες συγκλονιστικές ιστορίες αναφορικά με την τεκνοθεσία παιδιών από μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Ομοφυλόφιλοι μπαμπάδες υιοθέτησαν έξι αδέρφια που πέρασαν μισή δεκαετία στην αναδοχή

Το 2018 στο Pittsburgh, ο Steve και ο Rob Anderson-McLean υιοθέτησαν έξι αδέλφια, τα οποία έζησαν πέντε χρόνια στην αναδοχή και χρειάστηκε να περάσουν από σαράντα κύματα μέχρι να βρουν μια μεγάλη, ζεστή αγκαλιά, γεμάτη αγάπη και φροντίδα.

«Με το που είδαμε τη φωτογραφία τους, τα λατρέψαμε», είπε ο Rob.

«Υπάρχουν τόσα αδέρφια προς υιοθεσία που διαλύονται, επειδή μερικοί άνθρωποι θέλουν απλώς να υιοθετήσουν τα μικρότερα παιδιά. Ο Steve κι εγώ ξέραμε ότι αυτοί οι τύποι έπρεπε να γίνουν μέλος της οικογένειάς μας».

Έτσι, αφού ολοκληρώθηκαν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες, ο Carlos, 14, η Guadalupe, 13, η Maria, 12, η ​​Selena, 10, η Nasa, 9, και ο Max, 7 ετών, μετακόμισαν με τη νέα τους οικογένεια τον Ιούλιο του 2018.

«Δεν είμαι πια ανάδοχο παιδί», εξομολογήθηκε ο Carlos στον Steve.

«Επιτέλους, έχω μια πραγματική οικογένεια».

ΛΟΑΤΚΙ ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΘΕΣΙΑ/ ESTELLA

Gay ζευγάρι έσωσε ένα μωρό από το σταθμό του μετρό: «Είναι πια ο γιος μας»

Στις 28 Αυγούστου του 2000, στη Νέα Υόρκη, ο Danny Stewart πήγαινε αργοπορημένος για φαγητό με το σύντροφό του, Pete Mercurio. Καθώς έβγαινε βιαστικά από το σταθμό του μετρό κάτι του τράβηξε την προσοχή.

«Ήταν στο πάτωμα, ακουμπισμένο στον τοίχο. Προς στιγμήν, νόμιζα ότι ήταν ένα μωρό-κούκλα», δήλωσε σχετικά. Μπερδεμένος, συνέχισε να ανεβαίνει τις σκάλες προς την έξοδο. «Έριξα μια ματιά πίσω για άλλη μια φορά, και τότε ήταν που παρατήρησα ότι τα πόδια του κινούνται», πρόσθεσε.

Τότε, έτρεξε ξανά κάτω από τις σκάλες και συνειδητοποίησε ότι – αυτό που πέρασε για κούκλα – ήταν στην πραγματικότητα ένα αγοράκι, τυλιγμένο με ένα σκούρο φούτερ, ενώ τα μικροσκοπικά του πόδια προεξείχαν.

«Δεν φορούσε ρούχα, απλώς ήταν τυλιγμένος με αυτό το φούτερ. Ο ομφάλιος λώρος του ήταν ακόμα εν μέρει άθικτος, οπότε κατάλαβα ότι ήταν νεογέννητο», επισήμανε ο Stewart.

Αν και φώναξε να καλέσει κάποιος την αστυνομία, σχεδόν όλοι τον αγνόησαν, εκτός από μια γυναίκα που δεν μιλούσε αγγλικά. Έτσι, κάλεσε το 911 από ένα καρτοτηλέφωνο, αφού τότε δεν είχαν όλοι κινητά.

«Βρήκα ένα μωρό», είπε λαχανιασμένος στην αστυνομία, που ήρθε λίγο αργότερα και μετέφερε το μωρό στο νοσοκομείο.

Αφού ακολούθησε δικαστήριο, σχετικά με την ύποπτη εμφάνιση του μωρού στο μετρό, οι ένορκοι πρότειναν στο ζευγάρι να υιοθετήσει το μωρό, εφόσον δεν είχε παρουσιαστεί κανείς ως συγγενής του. Σήμερα, έπειτα από τόσα χρόνια, ο Danny ομολογεί: «Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου διαφορετικά. […] Δεν ήξερα ότι αυτό το επίπεδο βαθιάς αγάπης υπήρχε στον κόσμο, μέχρι που ήρθε ο γιος μου στη ζωή μου».

Ο Luca Trapanese και το κοριτσάκι με σύνδρομο Down

Μια μοναδική πράξη αγνής αγάπης, που έλαβε χώρα πριν πέντε χρόνια και σκόρπισε ρίγη συγκίνησης παντού. Ο Luca Trapanese, Ιταλός, single, gay άνδρας φρόντιζε για χρόνια ανθρώπους με αναπηρία, ως εθελοντής, στη Νάπολη.

Αν και ήταν μεγάλη η θέληση του Luca να προσφέρει ένα σπίτι και μια οικογένεια σε ένα παιδί, κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια, λόγω της αυστηρότητας που επικρατεί στη νομοθεσία της Ιταλίας για τεκνοθεσία από single άτομα.

«Μου είπαν ότι θα μου έδιναν μόνο ένα παιδί με ασθένεια, σοβαρή αναπηρία ή με προβλήματα συμπεριφοράς», είπε στο BBC.

«Ήμουν απολύτως εντάξει με αυτό». Τελικά, του πρότειναν να υιοθετήσει την Alba, η οποία ήταν 30 ημερών τότε και την είχε εγκαταλείψει η μητέρα της. «Όταν την κράτησα για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου, η ευτυχία που ένιωσα με κατέκλυσε», είπε ο Luca. «Αισθάνθηκα αμέσως ότι ήταν η κόρη μου».

Η Alba είναι ένα υπέροχο κοριτσάκι, το οποίο είχε απορριφθεί από 20 οικογένειες, λόγω του ότι έπασχε από σύνδρομο Down. Ο Luca, όμως, δεν πτοήθηκε καθόλου από αυτό το γεγονός. Αντιθέτως, της έδωσε απλόχερα όλη την αγάπη, τη στοργή και τη φροντίδα που χρειαζόταν.

Οροθετικό μωράκι υιοθετήθηκε από gay ζευγάρι, έπειτα από πολλές απορρίψεις

Ένα gay ζευγάρι από την Αργεντινή υιοθέτησε ένα κοριτσάκι, θετικό στον ιό HIV, το οποίο στο παρελθόν είχε απορριφθεί από άλλες 10 οικογένειες.

Η μικρή Olivia, δυστυχώς, γεννήθηκε με τον ιό, γεγονός που στάθηκε αιτία σε όλες τις προηγούμενες ανεπιτυχείς προσπάθειες υιοθεσίας, διότι οι υποψήφιοι γονείς ήταν πολύ επιφυλακτικοί με την κατάσταση της υγείας της.

Ωστόσο, όλα άλλαξαν όταν η Damian Pighin και η Ariel Vijarra συμφώνησαν να υιοθετήσουν το κορίτσι, που τότε ήταν μόλις 28 ημερών. Σύμφωνα με τα όσα δήλωσαν, ήξερα ότι η υιοθεσία ήταν η σωστή επιλογή, αφού αισθάνθηκαν αμέσως στοργή για τη μικρή Olivia.

Έτσι, η Olivia βρήκε την οικογένειά της, η οποία την αγκάλιασε χωρίς να λειτουργήσει αποτρεπτικά το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει εκ γενετής. Άλλωστε, η επιστήμη προοδεύει και ενδέχεται η μικρή Olivia να εξασφαλίσει πολλά-πολλά χρόνια ζωής ακόμη.

Δύο λόγια…

Ιδού, λοιπόν, ορισμένα παραδείγματα που αποδεικνύουν πως αυτό που πραγματικά χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά είναι φροντίδαασφάλεια και αγάπη, ακόμα κι αν δεν προέρχεται απαραίτητα από έναν άνδρα και μια γυναίκα.

Μήπως ήρθε η ώρα να συμβούν και αντίστοιχα θαύματα στην Ελλάδα και στην Κύπρο, δίνοντας στα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας τα δικαιώματα που τους αξίζουν;

HOT GIRL BOOKS

Αν ρωτήσουν ποτέ, ποιό είναι το μεγαλύτερο πειραματόζωο στην Ελλάδα, η απάντηση είναι πολύ απλή: Το εκπαιδευτικό σύστημα. 

Και ο κολοφώνας του πειράματος αυτού είναι, φυσικά, ο τρόπος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η βασική αρχή του πειράματος, είναι η αλλαγή. Τα Λατινικά, η Κοινωνιολογία, η Τράπεζα Θεμάτων, η ΕΒΕ, οι αλλαγές στην εξεταζόμενη ύλη ή στο ωρολόγιο πρόγραμμα και η προσθήκη συνθετότερης ύλης αποτελούν βασικά συστατικά της επιτυχίας. Αλλά επειδή όλα ενώνονται, συνυπάρχουν και αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους, ας εξετάσουμε εις βάθος την επιτυχία –ή την απόλυτη αποτυχία –του πειράματος “Εκπαίδευση στην Ελλάδα”. 

Τα δαιδαλώδη κενά στην εκπαίδευση

Όλα ξεκινούν από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Εκτός από τη γλώσσα και τα μαθηματικά, που είναι άκρως απαραίτητα σε καθημερινή βάση, δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά ως προς τις συνολικές γνώσεις που προσφέρονται. Επί παραδείγματι, η ιστορία, είναι (από μόνο του) ένα καταπληκτικό μάθημα, με το οποίο μπορούν τα παιδιά να ταξιδέψουν νοητά σε άλλες χρονικές περιόδους, να μελετήσουν γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις που συντέλεσαν στη διαμόρφωση της σύγχρονης εποχής, ούτως ώστε να έχουν μια επίγνωση της ταυτότητάς τους. Ο, οριακά, εγκληματικός τρόπος διδασκαλίας της, όμως, τη μετατρέπει σε ένα από τα πιο άνοστα μαθήματα.

Προφανώς, ούτε λόγος για τα κουτσουρεμένα ιστορικά γεγονότα που περιέχουν τα σχολικά εγχειρίδια. Βέβαια, εδώ μπορεί να γίνει αναφορά σε πολύ ενδιαφέρουσες θεωρίες περί προσπάθειας κατάργησης της κριτικής σκέψης. Γιατί να σκεφτόμαστε και να μην δεχόμαστε παθητικά όλα όσα ακούμε, μαθαίνουμε, διαβάζουμε;

Ένα ακόμη μάθημα-πληγή στο δημοτικό, είναι η γεωγραφία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα, το Καρπενήσι, διότι δεν είναι νησί, παρά το γεγονός ότι το όνομά του προδίδει το ανίστροφο. Φευ, το εκπαιδευτικό σύστημα αδυνατεί να το αποσαφηνίσει αυτο.

@iliana__kappa

Και γνώσεις & καλή μνήμη, τι άλλο να κάνω; 😂 #fyp #foryou #fypage #foryoupage #tiktok #viral #mpesfypgamw

♬ πρωτότυπος ήχος – katerinasalaka

Η κοινωνία, η κοινωνική και πολιτική αγωγή και η κοινωνιολογία

Μιας και μέσω της εκπαίδευσης —θεωρητικά— καταβάλλεται προσπάθεια για τη δημιουργία ανθρώπων με αξίες, κριτική σκέψη και ουσιώδεις γνώσεις, τότε αξίζει να εστιάσουμε σε μερικά σπουδαία μαθήματα, που συνειδητά παραγκωνίζονται. Για το δημοτικό, η κοινωνική και πολιτική αγωγή και για το λύκειο, η κοινωνιολογία. Αυτά τα μαθήματα λειτουργούν ως ένα μικρό παραθυράκι στην κοινωνία και αποσκοπούν στην ευαισθητοποίηση των μαθητών —και υποψήφιων πολιτών— σε αυτό το πλαίσιο. Μιλούν για δημοκρατία, πολιτεύματα, δικαιώματα. Κάνουν αναφορές στις θεωρίες του Μαρξ, του Ντυρκέμ, του Βέμπερ, στη σημασία της σύγχρονης κοινωνίας και στους τρόπους εύρυθμης λειτουργίας της. Κοινώς και εν συντομία, προετοιμάζουν τους μαθητές, κυριολεκτικά, για τον έξω κόσμο. Εκεί, όπου θα κληθούν να σταθούν μόνοι τους κάποια μέρα, βασιζόμενοι στις ουσιώδεις γνώσεις και στην κριτική σκέψη. 

Κι αν αυτή ήταν η σχολική πραγματικότητα, τότε θα μιλούσαμε για ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό σύστημα. Εντούτοις, η αλήθεια απέχει παρασάγγας.

Λατινικά VS κοινωνιολογία: Όπου κάτσει η μπίλια

Το 2018, ο τότε υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου, ανέφερε σχετικά για το μάθημα των λατινικών ότι ο τρόπος που διδάσκεται και εξετάζεται, βασίζεται στην αποστήθιση. «Εμείς θέλουμε να υπονομεύσουμε την αποστήθιση», δήλωσε σχετικά ο κ. Γαβρόγλου. Τότε, η κοινωνιολογία αντικατέστησε τα λατινικά ως εξεταζόμενο μάθημα στις Πανελλήνιες, μια κίνηση που προκάλεσε, κατά βάση, θετικές αντιδράσεις. Ωστόσο, αφού ανέλαβε η κ. Κεραμέως καθήκοντα υπουργού Παιδείας, τα λατινικά επανήλθαν και η κοινωνιολογία παραγκωνίστηκε γι’ άλλη μια φορά. 

Στις 2 Ιουνίου του 2021, διδάχθηκε το μάθημα της κοινωνιολογίας για τελευταία φορά στα λύκεια της χώρας, καθώς αυτό καταργήθηκε μετά από 39 χρόνια ανελλιπούς παρουσίας (από το 1982-83). Οι ομάδες «Διδακτική Κοινωνιολογίας» και «Υπέρ των κοινωνικών επιστημών» εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν από το υπουργείο Παιδείας να επαναφέρει το μάθημα των κοινωνικών επιστημών στο λύκειο και της κοινωνιολογίας, ως εξεταζόμενο μάθημα στις Πανελλήνιες.

Ειδικότερα, έγραψαν τα εξής:

«Το μάθημα της κοινωνιολογίας εξεταζόμενο για 2 χρόνια αγκαλιάστηκε, όχι μόνο από τους εκπαιδευτικούς που το δίδαξαν με ζήλο και μεράκι αλλά και από τους ίδιους τους μαθητές της Γ’ λυκείου ως μάθημα που τους προσφέρει πολλά στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης, στην κατανόηση και ερμηνεία των κοινωνικών φαινομένων, των σχέσεων με τους γύρω τους αλλά και την αντιμετώπιση των αντιφάσεων που διακρίνει την κοινωνική πραγματικότητα ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας που διανύουμε».

Η προγονολατρεία συναντά την εκπαίδευση

Η θεωρητική κατεύθυνση, διαχρονικά, καταδυναστεύεται από το δύσβατο μονοπάτι που λέγεται «αρχαία». Αν μη τι άλλο, τα αρχαία θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαιρετικό μάθημα επιλογής, αφαιρώντας τα στοιχεία της αποστήθισης και διατηρώντας τα σημεία του μαθήματος που πράγματι θα μπορούσαν να διεγείρουν το ενδιαφέρον των μαθητών και να τους μεταδώσουν ορισμένες βάσεις της ελληνικής γλώσσας. Εκτός αυτού, η υφιστάμενη εκπαιδευτική προσέγγιση σε συνάρτηση με τα μαθήματα των λατινικών, των αρχαίων και της ιστορίας διαπνέεται έντονα από προγονοπληξία.

Οι Πανελλήνιες, το Πανεπιστήμιο και η αδιάκοπη συλλογή τυπικών προσόντων

Μετά την είσοδο στο Πανεπιστήμιο, οι συνθήκες είναι ελαφρώς βελτιωμένες, καθώς οι φοιτητές έχουν τη δυνατότητα να εμβαθύνουν σε μαθήματα που έρχονται σε κοινή σύμπνοια με τα ενδιαφέροντά τους, να επιλέξουν κάποια κατεύθυνση και, γενικότερα, να μελετήσουν (και όχι πια να αποστηθίσουν) στοχευμένα και οργανωμένα. Το πρόβλημα αρχίζεται να έρχεται σταδιακά στην επιφάνεια, όταν πλησιάζει το τέλος των σπουδών. Ως γνωστόν, στη σύγχρονη εποχή, ένα πτυχίο που μπορεί να αποκτήθηκε μετά κόπων και βασάνων δεν εξαργυρώνεται από μια αξιοπρεπή εργασία ή από ικανοποιητικές απολαβές. Αντ’ αυτού, ο υφιστάμενος εργασιακός στίβος ωθεί τους νέους σε μία ατέρμονη απόκτηση τυπικών προσόντων, για να θεωρηθούν, τελικά, overqualified και να διεκδικούν πενιχρούς μισθούς στον ιδιωτικό τομέα.

Αντί επιλόγου

Χρειαζόμαστε σκεπτόμενους ανθρώπους που επεξεργάζονται όλα όσα εισπράττουν ως πληροφορίες, μακριά από παρωπίδες και στρεβλές αντιλήψεις. Έχουμε ανάγκη από συμπολίτες, οι οποίοι εκφράζουν τις θέσεις τους με επιχειρήματα, χωρίς φόβο και πάθος. Επίσης, η απουσία της οξείας κριτικής στα κακώς κείμενα και στα τεκταινόμενα αποτυπώνεται στις δυσμενείς κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, λόγω του ότι, όπως αναφέρθηκε στην αρχή, οι βασικοί πυλώνες μιας χώρας (παιδεία, πολιτική, υγεία, οικονομία) αλληλοεπιδρούν και συνυπάρχουν.

Πριν μερικές ημέρες, ανακοινώθηκε και επίσημα ότι ο Elon Musk σκοπεύει να παραιτηθεί από τη θέση του –ως CEO του Twitter– εφόσον βρεθεί ο κατάλληλος υποψήφιος για να τον διαδεχθεί. Ως σινεφίλ και με μια ακατανίκητη επιθυμία για ευφορία, δημιουργήσαμε μια λίστα με 7 τηλεοπτικούς χαρακτήρες, από ελληνικές και ξένες σειρές, που θα μπορούσαν κάλλιστα να διαδεχθούν τον ισχυρότερο, ίσως, άντρα του πλανήτη.

Περίανδρος Πώποτας

Ο οπισθοδρομικός δήμαρχος του Κολοκοτρωνιτσίου θα μπορούσε κάλλιστα να κληρονομήσει το Twitter, βροντοφωνάζοντας με τον δικό του, μοναδικό, τρόπο: «Εμπρός, πίσω!». Αν, λοιπόν, ο Περίανδρος γινόταν CEO του Twitter, σαφώς θα οραματιζόταν να αναστείλει οριστικά τη λειτουργία του δημοφιλούς μέσου κοινωνικής δικτύωσης, καθώς δεν συνάδει με τις πατροπαράδοτες αξίες. Εν συνεχεία, όμως, θα ακολουθούσε αδιανόητη έκρηξη θαυμασμού προς το πρόσωπο του Σάκη Ρουβά* και ανελέητο stalking στη Χαρά. Τέλος, θα αναζητούσε διακαώς τρόπους για να ξεφύγει από τον βομβαρδισμό μηνυμάτων της Αγλαΐας. Διότι, τις όμορφες μορφωμένες, οι άντρες τις φοβούνται, βεβαίως-βεβαίως.

Αλέξανδρος Θεοτοκάτος

Νομικός, οικογενειάρχης, καλοστεκούμενος και με παιδιά στην εφηβεία. Ας μην ξεχνάμε, μάλιστα, πως έχει και προϊστορία, αφού κάποτε είχε προσπαθήσει να ανελιχθεί στην εξουσία και να ασχοληθεί με τα κοινά –μάλλον ανεπιτυχώς. Μπορεί να μην είναι ειδήμων στα τεχνολογικά εργαλεία, αγνοώντας πώς λειτουργούν όλα αυτά τα μπλιμπλίκια, αλλά έτσι θα μπορεί να μιλάει πιο εύκολα με τον Ερμή, για την «έμπειρη, πεπειραμένη και με πολλές χάρες» ή να τα μαθαίνει όλα από πρώτο χέρι πριν αρχίσει τα: «Αγόρι μου, πιπιλατζή μου».

Ματίνα Μανταρινάκη

Στο παρελθόν, είχε κάνει μια απόπειρα να μπει στον κόσμο του online dating, σερφάροντας με το ψευδώνυμο: «Ταπεινό χαμομηλάκι». Έπειτα από προτροπή της Ελένης Βλαχάκη σκέφτηκε να το αλλάξει σε: «Αλανιάρα μπιγκόνια», μπας και δει άσπρη μέρα. Τώρα, λοιπόν, έχει μια χρυσή ευκαιρία να επενδύσει την προίκα της για να βρει γαμπρό. Αν η Ματίνα καθόταν στον αστραφτερό θρόνο του Twitter, είναι κάπως σίγουρο ότι θα το μετέτρεπε σε γραφείο συνοικεσίων. Συγχρόνως, θα μπορούσε να αναλάβει και την τροφοδοσία των εργαζομένων, ως φοβερή μαγείρισσα.

Vote for Matina Mantarinaki as Twitter CEO!

Καίτη Τόγκα

Η επόμενη υποψηφιότητα είναι μια εκρηκτική φιλόλογος με έντονο ταπεραμέντο και αυστηρό ύφος. Αν και διαθέτει αρκετά καυστικό χιούμορ, όταν μιλάει και να τσαντίζεται (σύνηθες και συχνό φαινόμενο), είναι σκέτη απόλαυση. Εκτός αυτού, μέσα σε μία εβδομάδα μπορεί να εξαλείψει και το τελευταίο ορθογραφικό λάθος από τα tweets, με τους χρήστες να σκέφτονται δύο και τρεις φορές πριν γράψουν κάτι, διότι σε περίπτωση γραμματικοσυντακτικού λάθους, ακολουθεί ban.

Ένα θερμό χειροκρότημα για την αξιολάτρευτη, Καίτη Τόγκα!

Joey Tribbiani

Μπορεί η καριέρα στην υποκριτική να μην ακολούθησε την επιτυχή πορεία που ο ίδιος ανέμενε, αλλά ως CEO του Twitter, θα έκανε παπάδες. Καταρχάς, σε αντίθεση με τον (θεωρητικά) προκάτοχό του δεν θα απέλυε κόσμο επειδή ξύπνησε στραβά, διότι είναι ψυχοπονιάρης. Εκτός αυτού, ως γνήσιος εραστής του φαγητού, θα πρόσφερε δωρεάν γεύματα σε όλους τους εργαζομένους –ώστε να έχει κι εκείνος άμεση πρόσβαση στις λιχουδιές.

Ετοιμαστείτε για πολλά «How you doin?» στα tweets και τεράστια πιάτα με πίτσες και τηγανητές πατάτες.

Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου

Ο μικρός, φτωχός Elon ωχριά μπροστά στη Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου, της οποίας η αμύθητη περιουσία περιλαμβάνει: Έναν σωλήνα (aka αγωγός φυσικού αερίου) στο Κιργιστάν, ράβδους χρυσού, τηλεοπτικό κανάλι στο Μεξικό, κάμποσα ξενοδοχεία, τη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων μιας χώρας και τη δύναμη να αναμετρηθεί με έναν εγκληματία Πρωθυπουργό. Ούτε λόγος για λιμουζίνες, σοφέρ, ελικόπτερα και πισίνες.

Έκανε ο έρμος ο Elon μια Tesla και νομίζει ότι διαπρέπει.

Γατάκι.

Το πολύ-πολύ, να εμφανιστούν tweets, του στιλ: «Βγαίνει και σ’ άλλα χρώματα; Φαμπέζ, φαμώβ και τέτοια;»

Michael Scott

Το καλύτερο για το τέλος: Ένας έμπειρος περιφερειακός διευθυντής με εξαιρετικές επιδόσεις στις πωλήσεις. Διαχειριζόταν έναν ικανό αριθμό εργαζομένων για πολλά χρόνια, ενώ το παράρτημα της εταιρείας που διηύθυνε ξεχώριζε ως το πιο αποδοτικό. Είναι ιδιόρρυθμος, του αρέσουν τα παιχνίδια, ο χορός, η μουσική και οι χαζοκουβέντες. Δεν αγαπάει την πίεση στο χώρο εργασίας, δεν είναι και πολύ σίγουρος για το πώς ακριβώς πρέπει να αντιμετωπίσει ορισμένες καταστάσεις και λειτουργεί σαν ένα μικρό παιδί που του αρέσει να αποσπά την προσοχή των γύρω του.

Κύριες και κύριοι, ο Michael Scott!