Η πολυπλοκότητα της παχυσαρκίας

Στη βάση του, η αύξηση/μείωση του σωματικού βάρους έγκειται στο ισοζύγιο ενέργειας, δηλαδή στην ποσότητα της τροφής που τρώμε σε σχέση με αυτή που χρειαζόμαστε. Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι όσο απλά φαίνονται!

Συχνά, πιστεύουμε πως μπορούμε να ελέγξουμε την ποσότητα τροφής που καταναλώνουμε, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλοί παράγοντες (DNA, ορμονικό προφίλ, παθοφυσιολογία, τρόπος ζωής, περιβάλλον) που επηρεάζουν την όρεξη αλλά και την τάση μας να γυμναζόμαστε. Η κατάσταση της παχυσαρκίας είναι περίπλοκη, με τόσο μεταβολικές όσο και ψυχολογικές επιπτώσεις, που απαιτεί πολυάριθμες θεραπευτικές επιλογές και δεν υπάρχει μια “one size fits all” προσέγγιση. Πόσοι, λοιπόν, είναι αυτοί που έχουν ευχηθεί για την ύπαρξη ενός φαρμάκου που να βοηθά στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας; Ή μήπως υπάρχει ένα τέτοιο φάρμακο κατά της παχυσαρκίας, αλλά δεν είναι το “μαγικό ραβδάκι” που θα επιθυμούσαμε;

Τα τελευταία χρόνια, γίνεται η χρήση μιας φαρμακευτικής ουσίας, της λιραγλουτίδης (εμπορική ονομασία: Saxenda), ως ένα βοήθημα στην απώλεια βάρους.

Ποια είναι η δράση του;

Η λιραγλουτίδη δρα μιμούμενη μια ορμόνη, που ονομάζεται GLP1. Η ορμόνη αυτή παράγεται μετά την κατανάλωση κάποιου γεύματος και δρα στους υποδοχείς που ελέγχουν την όρεξη, ώστε να ειδοποιήσει τον εγκέφαλο πως το σώμα είναι χορτάτο. Ρυθμίζει, επίσης, την ταχύτητα της γαστρικής κένωσης, επιβραδύνοντας την πέψη και άρα επιμηκύνοντας το αίσθημα του κορεσμού, ενώ αυξάνει την παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας.

Τα φάρμακα, όπως η λιραγλουτίδη, που μιμούνται τη δράση του, δρουν περιορίζοντας την όρεξη όπως και την ενασχόληση με το φαγητό. Στην ουσία κάνουν το σώμα να πιστεύει ότι μόλις έχει φάει, ακόμα και αν δεν έχει φάει, με αποτέλεσμα την κατανάλωση λιγότερης ενέργειας αλλά και την διευκόλυνση τήρησης ενός υποθερμιδικού προγράμματος διατροφής.

Πόσο αποτελεσματικό είναι;

Άτομα που λαμβάνουν λιραγλουτίδη αναμένουν μια απώλεια βάρους γύρω στο 5% τους 3 πρώτους μήνες.

Μελέτη σε 3731 άτομα που εξέτασε το αποτέλεσμα από τη λήψη του “Saxenda” για 56 εβδομάδες έδειξε ότι:

  • Το 63% των συμμετεχόντων έχασε τουλάχιστον 5% του σωματικού βάρους του (σε σύγκριση με το 27% των ατόμων στο placebo)
  • Το 33% έχασε τουλάχιστον 10% του ΣΒ (10% στο placebo)
  • Το 14% έχασε τουλάχιστον 15% του ΣΒ (3,5% στο placebo)

Τόσο η ομάδα του “Saxenda”, όσο και η ομάδα του εικονικού φαρμάκου ακολούθησαν ένα πρόγραμμα δίαιτας με θερμιδικό έλλειμμα 500kcals.

Αυτό μπορεί να θεωρηθεί σημαντικό αν σκεφτούμε πως ακόμη και μια μικρή απώλεια βάρους (3-5%) βελτιώνει την ινσουλινοευαισθησία, τη λιπώδη διήθηση του ήπατος, την υπέρταση και την υπερλιπιδαιμία. Μεγαλύτερες απώλειες (15%) μπορούν να οδηγήσουν σε ύφεση του σακχαρώδους διαβήτη στο 86% των ασθενών (αποτελέσματα της μελέτης DIRECT)

Τα δεδομένα είναι ενθαρρυντικά όταν το φάρμακο χρησιμοποιείται επικουρικά μαζί με κάποια συμπεριφορική θεραπεία. Ο συνδυασμός της με τη λιραγλουτίδη συσχετίστηκε με μεγαλύτερες βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις στη διατροφική απενοχοποίηση, την ψυχοπαθολογία των διατροφικών διαταραχών και τις ανησυχίες για την εικόνα σώματος.

@themidlandsmum

This is nothing against Saxenda or people who are on it but i wanted to share my experience of after being on it because i do feel like it is something to consider before going on it 💗 #saxenda #saxendaupdate #saxendaproblems #saxendalife #saxendajourney #saxendaweightlossjourney #saxendauk #saxendaweightloss #saxendasideeffects #weightloss #StopScammerTime #DidYouYawn

♬ original sound – Z O E 🩶

Πόσο διαρκεί το αποτέλεσμα;

Μετά από 3 χρόνια το 26% των ατόμων που έλαβε το φάρμακο διατήρησε την απώλεια, όταν η φαρμακευτική αγωγή συνδυάστηκε με μια υποθερμιδική διατροφή και αυξημένη φυσική δραστηριότητα, έναντι 10% των ατόμων στην ομάδα ελέγχου.

Σε ποιους απευθύνεται;

Για να ξεκινήσει κάποιος το “Saxenda”, θα πρέπει να έχει ΔΜΣ≥30 ή ΔΜΣ=27-30 με κάποια συννοσηρότητα που σχετίζεται με την παχυσαρκία.

Δεν συστήνεται:

  • Κατά την εγκυμοσύνη ή το θηλασμό
  • Σε άτομα κάτω των 18 και άνω των 75
  • Σε άτομα με γαστρεντερικές διαταραχές, ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια, ιστορικό παγκρεατίτιδας και/ή χολοκυστίτιδας, νεφρικής δυσλειτουργίας, μυελικού καρκίνου του θυρεοειδούς (MCT)
  • Σε άτομα με υπερβάλλον βάρος λόγω ενδοκρινολογικών ή διατροφικών διαταραχών ή λήψης φαρμακευτικής αγωγής που οδηγεί σε αύξηση βάρους (στεροειδή, αντιψυχωσικά)

Ανεπιθύμητες ενέργειες

Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες αφορούν το γαστρεντερικό και είναι ναυτία, έμετος, δυσκοιλιότητα. Άλλες συχνές παρενέργειες είναι αλλοιωμένη γεύση, πονοκέφαλος, αϋπνία και δερματικές αντιδράσεις. Λιγότερο συχνές είναι αυξημένοι καρδιακοί παλμοί, αφυδάτωση, χολόλιθοι, παγκρεατίτιδα, νεφρική δυσλειτουργία, καρκίνος του θυρεοειδούς και κατάθλιψη.

Κόστος

Η δόση ξεκινά από τα 0,6mg και σταδιακά αυξάνεται στα 3mg ανά ημέρα. Το κόστος για τον πρώτο μήνα (φάση προσαρμογής) είναι στα 162 ευρώ και για τους επόμενους μήνες στα 266 ευρώ. Χορηγείται με ιατρική συνταγή αλλά δεν αποζημιώνεται από φορείς κοινωνικής ασφάλισης.

Το debate

Η συμβουλή «φάε λιγότερο» δε λειτουργεί για μεγάλο αριθμό ανθρώπων, καθώς η παρουσία της παχυσαρκίας δεν προκύπτει πάντα από την έλλειψη θέλησης. Η χρήση ενός τέτοιου φαρμάκου μπορεί να είναι ενθαρρυντική για άτομα που:

  • Ταλαιπωρούνται μακροχρόνια με ζητήματα παχυσαρκίας
  • Ακόμα και μετά από κάποια συμπεριφορική παρέμβαση δυσκολεύονται να διαχειριστούν την όρεξή τους 
  • Έχουν περιορισμένη κινητικότητα – ειδικότερα όταν το υπερβάλλον βάρος οδηγεί σε συνοδά νοσήματα.

H λήψη του φαρμάκου φαίνεται να βοηθά βραχυπρόθεσμα αλλά πρέπει να μας προβληματίσει το μακροχρόνιο αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση (με ή χωρίς το φάρμακο), το ποσοστό των ατόμων που επαναπροσλαμβάνει το βάρος στα 3 χρόνια είναι απογοητευτικό και λείπουν δεδομένα που μας δείχνουν τι συμβαίνει αργότερα.

Εγείρεται, λοιπόν, το debate για το κατά πόσο η λήψη του αξίζει το κόστος του αλλά και τον κίνδυνο ανεπιθύμητων δράσεών του. Επίσης, λαμβάνοντας κανείς ένα τέτοιο βοήθημα ναι μεν έρχεται ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο του, αλλά κινδυνεύει να αμελήσει τις αλλαγές που πρέπει να κάνει ώστε να διατηρήσει το αποτέλεσμα στο βάρος και την υγεία του. Και αν δεν υιοθετήσει κανείς έναν τρόπο ζωής ισορροπημένο, μπορεί να λαμβάνει ένα φάρμακο για πάντα;

Είναι εξαιρετικά σημαντικό ο ασθενής να κατανοήσει πως το φάρμακο αυτό δρα επικουρικά και πως μια παρέμβαση στον τρόπο ζωής είναι απαραίτητη, όπως και μια μακροχρόνια επαφή με ομάδα επιστημόνων (ψυχολόγο, διαιτολόγο, ιατρό). Αν και η επιστήμη προχωρά και προσφέρει βοηθητικά εργαλεία σε ένα δύσκολο εγχείρημα, όπως αυτό της ρύθμισης βάρους, είναι σημαντικό να τα χρησιμοποιούμε με συνείδηση και σκέψη για το αν τα πλεονεκτήματα υπερτερούν των μειονεκτημάτων.

Επεισόδια με έντονη αστυνομική βία σημειώθηκαν χθες ανάμεσα σε διαδηλωτές και ΜΑΤ εντός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα, μπροστά από τη Σχολή Θετικών Επιστημών.

Αρχικά, οι δυνάμεις των ΜΑΤ βρίσκονταν εντός του campus με πρόσχημα την κατασκευή βιβλιοθήκης. Το μεσημέρι της Πέμπτης, λοιπόν, μια συγκέντρωση φοιτητικών συλλόγων του ΑΠΘ κινήθηκε από την Πρυτανεία προς το Τμήμα Βιολογίας, όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ. Ειδικότερα, η διμοιρία των ΜΑΤ απώθησε τους φοιτητές με τη χρήση χημικών και χειροβομβίδων, με αποτέλεσμα ένας εξ αυτών να τραυματιστεί σοβαρά. Λόγω της κατάστασής του, ο φοιτητής μεταφέρθηκε αιμόφυρτος στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο με ασθενοφόρο.

Η ανακοίνωση του νοσοκομείου

«Την Πέμπτη 26 Μαΐου και ώρα 13:00 μ.μ., 20χρονος πολίτης διεκομίσθη μέσω του ΕΚΑΒ στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, έπειτα από αναφερόμενα επεισόδια στον προαύλιο χώρο του ΑΠΘ».

«Έφερε θλαστικό τραύμα πώγωνος και αιτιώμενος άλγος στο δεξιό αυτί, εμβοές και ζάλη. Έγινε εκτίμηση από ΩΡΛ και συρραφή του θλαστικού τραύματος καθώς και ακουόγραμμα από το οποίο δεν προέκυψαν παθολογικά ευρήματα. Ακολούθησε οδοντιατρική εκτίμηση κατά την  οποία δεν προέκυψαν παθολογικά ευρήματα , αλλά προληπτικά συνεστήθη διενέργεια πανοραμικής ακτινογραφίας και γναθοχειρουργική εκτίμηση από το Γ.Ν Παπανικολάου».

«Τέλος εκτιμήθηκε από τους Νευροχειρουργούς, έγινε και αξονική εγκεφάλου, από όπου δεν προέκυψαν παθολογικά ευρήματα. Εξήλθε από το νοσοκομείο με οδηγίες και αντιβιοτική αγωγή».

Με αφορμή αυτό το γεγονός, διοργανώθηκε πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στην Καμάρα, καταδικάζοντας την ανεξέλεγκτη αστυνομική βία στα Πανεπιστήμια, η οποία ουκ ολίγες φορές έχει προκαλέσει τέτοια συμβάντα.

Σκιαγραφώντας την αστυνομική βία

Πέρυσι το Φεβρουάριο, κατά τη διάρκεια μιας συμπλοκής ανάμεσα σε φοιτητές και σε δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ, μία κοπέλα έχασε τις αισθήσεις της και σωριάστηκε στο έδαφος. Επιπλέον, οι αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε ρίψη χημικών, σε δεκάδες προσαγωγές (οι οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις) και βιαιοπραγίες εις βάρος φοιτητών. Όπως είναι λογικό, τα γεγονότα θορύβησαν την κοινή γνώμη και τους πολιτικούς. 

Η διαμόρφωση του Πανεπιστημίου σε χώρο συγκρούσεων δεν συνιστά δομικό συστατικό ενός κράτους δικαίου, ή μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Ο αυταρχισμός, οι αψιμαχίες, η αντιμετώπιση και διαχείριση των φοιτητών με καχυποψία, αντίστοιχη με αυτή που βιώνουν οι εγκληματίες και οι άνευ λόγου περιορισμοί, δεν συνάδουν με τις ανάγκες των σύγχρονων νέων, ούτε διασφαλίζουν την ηρεμία εντός των campus.

Η κακοποίηση των ανδρών, όσο και αν πολλοί πιστεύουν πως δεν υφίσταται στην κοινωνία μας, τελικά υφίσταται.

Θα γίνει μήπως αφορμή η υπόθεση του Johnny Depp να επανεξετάσουμε την ανδρική κακοποίηση; 

Αν και δεν είναι ένα φαινόμενο, το οποίο ακούμε συχνά ή μπορούμε να διακρίνουμε εύκολα, η κακοποίηση των ανδρών είναι ένα ζήτημα που υπάρχει στην κοινωνία μας. Πολλές φορές, ως κοινωνία, ακολουθώντας φανατικά τα στερεότυπα και κρίνοντας το ανδρικό φύλο ως ισχυρότερο, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι ένας άνδρας μπορεί να είναι θύμα κακοποίησης- πόσο μάλλον, όταν αυτή η ενέργεια πραγματοποιείται από μια γυναίκα.

Η πιο τρανή απόδειξη  επ ‘αυτού, είναι το πρόσφατο άρθρο της βρετανικής Vogue, το οποίο μιλά για την υπόθεση των Johnny Depp και Amber Heard αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Είναι καιρός να πιστέψουμε τις γυναίκες – όλες τις γυναίκες». Η φράση αυτή, όχι μόνο τοποθετεί την γυναίκα ως την απόλυτη πηγή αλήθειας, αλλά αποποιεί από μέρους της γυναίκας την ευθύνη για κακοποίηση.

Το γεγονός ότι το γυναικείο φύλο υπέστη σε μεγαλύτερο ποσοστό κακοποίηση από το ανδρικό, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι θύματα, μπορούν να είναι και οι άνδρες.

Τι πρέπει να μας θυμίσει η δίκη των διασημοτήτων

Με αφορμή τα όσα έγιναν στη δίκη του Johnny Depp και της Amber Heard, θα πρέπει πλέον να αντιληφθούμε ότι το πρόβλημα της κακοποίησης των ανδρών δεν είναι σπάνιο, απεναντίας μπορεί να πραγματοποιηθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, που προκαλείται η φυσικοποίησή του. Η χρήση μειονεκτικών και υβριστικών σχολίων προς έναν άνδρα, αποτελεί κακοποίηση. Η σωματικής βία, είτε με χαστούκι είτε με τη ρίψη επικίνδυνων αντικειμένων προς ένα άνδρα, είναι και αυτό κακοποίηση.

Η συκοφαντία και η ειρωνική συμπεριφορά προς έναν άνδρα αποτελεί και αυτό μορφή κακοποίησης. Ένα τραγικό και πρόσφατο συμβάν, το οποίο όχι μόνο αποτελεί απόδειξη κακοποίησης προς το ανδρικό φύλο, αλλά καταλήγει και σε δολοφονία, είναι η υπόθεση της Jeyamalar Kumarathas, από το Wymondham, Norfolk. Στις 2 Μαρτίου του 2020, η γυναίκα αυτή μαχαίρωσε τον άνδρα της, μπροστά στα ανήλικα παιδιά τους. Σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν στην δίκη, κακοποιούσε τον άνδρα της για πάρα πολύ καιρό στο γάμο τους, ενώ είχε αποπειραθεί να τον σκοτώσει ακόμη δυο φορές, μια το 2010 και ξανά το 2018.

Και στις δύο περιπτώσεις ο σύζυγος, Mr Rajasingam, ήταν αρκετά επιφυλακτικός στο να καλέσει την αστυνομία. Μέσα από αυτό το παράδειγμα, το οποίο είναι ένα από τα πολλά, πρέπει να εξετάσουμε σε ποιο βαθμό η πατριαρχική δομή της κοινωνίας, λειτουργεί αποπνικτικά για τους άνδρες. Πόσο εύκολο είναι για έναν άνδρα να μιλήσει για την κακοποίηση που δέχεται και πώς το λαμβάνει η κοινωνία; 

ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΑΝΔΡΑΣ ΚΑΘΕΤΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Η ευαλωτότητα των ανδρών σε θέματα κακοποίησης επαληθεύεται στατιστικά

Το πρόβλημα της κακοποίησης των ανδρών δεν αποτελεί ένα παροδικό και πρωτοεμφανιζόμενο φαινόμενο το οποίο ξέσπασε τώρα με την έκταση που πήρε η δίκη των διασημοτήτων. Σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, αποδεικνύεται ότι κάθε χρόνο ένα στα τρία θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης είναι άνδρες, που ισοδυναμούν με 757.000 άνδρες.

Ένας στους 6-7 άνδρες και μία στις 4 γυναίκες θα πέσει θύμα ενδοοικογενειακής κακοποίησης στη διάρκεια της ζωής του/της. Ενώ, από τα εγκλήματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης που καταγράφηκαν από την αστυνομία, το 26% διαπράχθηκε εναντίον ανδρών. Το ποσοστό κακοποιημένων ανδρών που υποστηρίζεται από οικιακές υπηρεσίες είναι μόλις το 4,4%.

Παράλληλα, σύμφωνα με τα στατιστικά, το 61% των ανδρών που καλεί τη γραμμή βοήθειας ManKind Initiative, δεν έχει μιλήσει ποτέ σε κανέναν πριν από την κακοποίηση που υφίσταται και το 64% δε θα καλούσε αν η γραμμή βοήθειας δεν ήταν ανώνυμη. Αυτό που προξενεί, όμως, το ενδιαφέρον, είναι ότι πάρα πολλοί άνδρες αρνούνται να παραδεχτούν ότι είναι θύματα βίας από τις γυναίκες, επειδή θεωρούν ότι η κοινωνία όχι μόνο δεν θα τους πιστέψει, θα τους χλευάσει κιόλας.

Η κοινωνία στην οποία ζούμε είναι πλημμυρισμένη με ταμπού, τα οποία επιβάλλεται, πλέον, να αποβάλουμε. Η πίστη, στο θέμα ότι οι άνδρες δεν μπορούν να υποστούν βία από τις γυναίκες, όχι μόνο δεν υφίσταται, αλλά αποδεικνύεται και εμπειρικά.

Οι άνδρες είναι εξίσου ευάλωτοι στη βία και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό και αποδεκτό, για να μπορέσουν να ξεφύγουν από τις τύψεις τους να μιλήσουν ανοιχτά για την κακοποίηση που δέχονται. Ας αρχίσουμε, λοιπόν να προωθούμε ότι θύμα μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως φύλου και να μην ανακυκλώνουμε στερεότυπα με άλλους παρονομαστές. 

Η “υπόθεση του αιώνα”

«Ο Johnny Depp γέλασε και δεν απάντησε όταν ρωτήθηκε κατά πόσο είναι σε σχέση με τη δικηγόρο του». Αυτός ήταν ο τίτλος ενός άρθρου που ανέλυε το συγκεκριμένο θέμα σε διεθνές διαδικτυακό portal. Εύκολα παραλείπεται από κάποιον σαν ένα ακόμα click-bait θέμα το οποίο προσπαθεί να μαζέψει ακροαματικότητα, προβάλλοντας κάθε δυνατή πτυχή από ίσως το πιο trendy θέμα στον πλανήτη. 

Η “υπόθεση του αιώνα” απασχολεί καθημερινά περισσότερο κόσμο από θέματα όπως τα δικαιώματα άμβλωσης ή η πανδημία, ενώ η ζωντανή της αναμετάδοση της δίκης παρακολουθείται καθημερινά από 9 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως. 

Η υπόθεση δικάζεται στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Ο λόγος για αυτό είναι διπλός. Πρώτον, η νομοθεσία της Πολιτείας σχετικά με το θέμα της υπόθεσης ευνοεί τον Johnny Depp και την ομάδα του. Ο δεύτερος λόγος – και αυτός που μας αφορά – είναι ότι η Βιρτζίνια είναι από τις λίγες πολιτείες που επιτρέπουν στα δικαστήριά τους να μεταδίδουν ζωντανά με ήχο και εικόνα το τι γίνεται μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Για παράδειγμα, πολιτείες όπως η Καλιφόρνια και η Νέα Υόρκη το απαγορεύουν ή το επιτρέπουν υπό αυστηρούς όρους.

Ποια άτομα συμμετέχουν στην δίκη;

Η ομάδα του Johnny Depp επιθυμεί να δει όλος ο κόσμος την δίκη, καθώς ο δικός τους σκοπός είναι να αποκατασταθεί το όνομα του ηθοποιού στα μάτια του κόσμου προκειμένου να επανακτήσει την καριέρα του. Ουδέποτε ο στόχος της υπόθεσης δεν ήταν τα 50 εκατομμύρια δολάρια και μέχρι σήμερα, φαίνεται να το πετυχαίνει.

Παρόλα αυτά, θεωρώ πως αυτό θέτει ένα επικίνδυνο προηγούμενο και δείχνει πως το δικαστικό σύστημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δημοσιότητα σε βάρος των συμμετεχόντων στην νομική διαδικασία αλλά και στην ακεραιότητα της υπόθεσης.

ΚΑΜΕΡΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΠΛΑΝΟ

Η υπόθεση περιλαμβάνει ένορκους, οι οποίοι αποφασίζουν για θέματα αποδείξεων, που προκύπτουν από στοιχεία και έχουν καθοριστικό ρόλο στο νομικό αποτέλεσμα μιας υπόθεσης. Το σώμα των ενόρκων περιλαμβάνει απλούς καθημερινούς ανθρώπους (η ιδέα είναι πως το αποτέλεσμα της δικαιοσύνης είναι πιο σωστό όταν προέρχεται από τους συμπολίτες σου).

Αυτοί οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι όμως, έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο και στη συνεχή ενημέρωση σχετικά με την υπόθεση. Όταν κάθε πτυχή της καθημερινότητας των μελών μιας υπόθεσης αποτελεί προϊόν ενημέρωσης, η ακεραιότητα της απόφασης των ένορκων δύναται να επηρεαστεί από τις πληροφορίες και τα στοιχεία που δημοσιεύονται που, στην τελική, θα μπορούσαν να είναι άσχετα ή ακόμα και μη αποδεκτά από το δικαστήριο.

O κίνδυνος της δημοσιοποίησης της δίκης

Η συγκεκριμένη δίκη είναι εξαιρετικά πολύπλοκη και περιλαμβάνει πολλαπλά στοιχεία και μάρτυρες. Ο κίνδυνος που προκύπτει με τη δημοσιοποίηση της δικαστικής διαδικασίας είναι ότι παρόλο που τα δύο μέρη έχουν συμφωνήσει στην ζωντανή αναμετάδοση, αυτή μπορεί να επηρεάσει ακόμα και τους μάρτυρες.

Η αδερφή της Amber Heard έχει καταγγείλει πως έχει δεχτεί απειλές και cyberbullying, προερχόμενο από τακτικούς fans της δίκης. Σε μία μελλοντική υπόθεση παρόμοιων περιστάσεων, πιθανοί μάρτυρες αποθαρρύνονται από τέτοιου είδους περιστατικά.

ΤΖΟΝΙ ΝΤΕΠ ΚΑΙ ΑΜΠΕΡΤ ΧΕΡΝΤ ΔΙΚΗ

Τι μπορεί να προκαλέσει η παρακολούθηση της δίκης σε ένα ανήλικο;

Ίσως, όμως, η πιο σημαντική “παράπλευρη απώλεια” μιας “blockbuster” δίκης είναι τα παιδιά. Μια δικαστική διαδικασία μπορεί να αποτελέσει από τις πιο τραυματικές εμπειρίες για ένα ανήλικο. Σε έρευνα του το Nuffield Family Justice Observatory (NFJO), κατέληξε πως το σημαντικότερο για ένα ανήλικο πρόσωπο κατά την διάρκεια μιας δικαστικής διαδικασίας είναι η πρόσβαση σε σωστή ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα της δίκης.

Είναι προφανές πως αν μία υπόθεση δικαστηρίου συλλέγει περισσότερο online traffic από την πανδημία, η ποσότητα των πληροφοριών είναι τεράστια και σε πολλές περιστάσεις το περιεχόμενο τους μπορεί να είναι από παραπλανητικό μέχρι αβάσιμο. Ένα scroll στο twitter της Lily-Rose Depp, κόρης του Johnny Depp, είναι αρκετό για να δει κάποιος τι εκτάσεις μπορεί να πάρει κάτι τέτοιο.

Δύο λόγια…

Κλείνοντας, η υπόθεση Depp v. Heard δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία που γίνεται blockbuster. Η καταδίκη του Derek Chauvin και του OJ Simpson είναι μερικά από τα πιο γνωστά παραδείγματα δημοσιοποίησης της δικαστικής διαδικασίας. Η Πολιτεία λειτουργεί καλύτερα όταν είναι διαφανής. Ναι, θα έπρεπε ο καθένας να έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει πως δουλεύει η δικαιοσύνη και κατά πόσο οι αποφάσεις παίρνονται σωστά.

Παρόλα αυτά, όταν μία τέτοια δημοσιοποίηση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τόσο την υπόθεση, όσο και τους εμπλεκόμενους φορείς, θα πρέπει να προστατεύονται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Εξάλλου, αρκετά δικαστήρια (συμπεριλαμβανομένου και αυτού στην Βιρτζίνια), επιτρέπουν σε ακροατές να παραστούν στην δίκη και να την παρακολουθήσουν, άρα δεν τίθεται θέμα διαφάνειας.

Ψυχοθεραπεία: Το ιδανικό όπλο μέσα στο χάος που ζούμε

Σχεδόν τρία χρόνια πανδημίας, ένας πρόσφατος πόλεμος, άφθονη οικονομική και εργασιακή ανασφάλεια, μερικές δεκάδες γυναικοκτονίες, μπόλικες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ασυνόδευτα παιδιά, αστυνομοκρατία και πολλά ακόμη που ίσως έχω ξεχάσει ή επέλεξα να μην θυμάμαι προκειμένου να μπορώ να χωρέσω μέσα σε αυτό το άρθρο.

Όσα αναφέρθηκαν μοιάζουν να μην είναι συντονισμένα με αυτό που η πλειονότητα των Millenials είχε ονειρευτεί και φανταστεί για την ζωή στα 25+. Που είναι η δυνατότητα να γίνεις πολίτης του κόσμου, η ευκαιρία να βιοπορίζεσαι χωρίς αγκομαχητά μέσα από αυτό που αγάπησες ή σπούδασες; Που είναι οι υποσχέσεις για κράτη εστιασμένα στην υγεία, η οποία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ορίζεται ως : «Η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας»; 

Εκατοντάδες άνθρωποι καθημερινά χάνουν την δουλειά τους, παλεύουν με τις εσωτερικές συγκρούσεις τους, τις οποίες η πανδημία με επιμέλεια έθρεψε, αισθάνονται μπερδεμένοι και βυθισμένοι σε στρόβιλους άγχους, θλίψης και φόβου. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πως θα γεμίσουν τόσα άδεια βλέμματα, την στιγμή που η έννοια της ψυχανάλυσης έχει περάσει στα ψιλά γράμματα;

@drt_therapist

Just one example of the “small” things we keep in mind before your sessions 💛 #psychologist #tiktoktherapist #therapytiktok #therapytok #psychotherapy

♬ Pieces (Solo Piano Version) – Danilo Stankovic

Το ταμπού της ψυχανάλυσης

Εν έτει 2022, η ψυχοθεραπεία συνοδεύεται από λέξεις όπως «ταμπού» ή «προνόμιο», καθώς η πεποίθηση ότι η δουλειά με τον εαυτό μας, η υπαρξιακή αναζήτηση και η ανάγκη για μοίρασμα μοιάζει να περιγράφεται ακόμη ως αγαθό της «ελίτ».

Aν και πλέον η πλειονότητα των ατόμων αντιλαμβάνεται ότι η ψυχοθεραπεία είναι εκείνη που προσφέρει  χρόνο  και ένα ασφαλές πλαίσιο για τη διερεύνηση και βελτίωση των σχέσεων τόσο με τον εαυτό μας, όσο και με τους άλλους, διστάζουν συχνά να αναζητήσουν την βοήθεια κάποιου ειδικού ψυχικής υγείας

Πώς, όμως, μπορεί να συμβαίνει ακόμη αυτό, τη στιγμή που οι περισσότεροι αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της ψυχοθεραπείας στην αντιμετώπιση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων, αλλά και στην ανακάλυψη του εαυτού μας;

Γιατί θεωρείται ταμπού;

Φαίνεται ότι η αντίληψη που έχει η κοινωνία για τα άτομα που περνούν από θεραπεία και συμβουλευτική δεν έχει ακόμη πλήρως ομαλοποιηθεί, καθώς  συχνά στο συλλογικό αφήγημα η πολυθρόνα της ψυχοθεραπείας έχει συσχετιστεί άμεσα με την «τρέλα», την απώλεια του ελέγχου. Κάτι τέτοιο  συμβάλλει στην εμφάνιση αυτού που ονομάζουμε «self-imposed stigma», μια συνθήκη που μας εμποδίζει  να λάβουμε τη φροντίδα που έχουμε ανάγκη. 

Θετικά προς αυτή την κατεύθυνση συμβάλλουν, ωστόσο, και οι ρυθμοί της σύγχρονης πραγματικότητας. Zούμε σε μέρες που μας προσκαλούν να κυνηγάμε συνεχώς την αλλαγή, την πρόοδο και να τρέχουμε για να ανταπεξέλθουμε, να επιβιώσουμε, να είμαστε αρκετά δυνατοί για να αντέξουμε.  Έτσι λοιπόν, η ψυχοθεραπεία πολλές φορές παρουσιάζεται ως ένα πρόσωπο της  ευαλωτότητας, σε μια όμως εποχή που η αποκάλυψη του ευάλωτου εαυτού μας να αντιμετωπίζεται ως αδυναμία.

Άμεσο αποτέλεσμα της παραπάνω εικόνας είναι το γεγονός ότι  πολλοί έφηβοι που χρειάζονται βοήθεια για ένα θέμα συναισθηματικής ή ψυχικής υγείας, φοβούνται να το αναφέρουν στους γονείς, δεδομένου πως πιστεύουν ότι εκείνοι θα αρνηθούν να τους φέρουν σε επαφή με έναν/μια ψυχολόγο. 

Που μπορώ να απευθυνθώ σε τέτοιες περιπτώσεις;

Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο συμβεί, είτε είσαι στην εφηβεία, είτε 21+ και ανησυχείς αναφορικά με το αν θα σε στηρίξουν οι οικείοι σου:

-Θυμήσου ότι η αναζήτηση βοήθειας ισοδυναμεί με δύναμη και φροντίδα προς αυτό που είσαι. Άλλωστε, επιτυχία είναι να μπορείς να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες σου και να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες. ζητώντας άμεσα αυτό που θέλεις.

-Περίγραψε με αποφασιστικότητα και ειλικρίνεια αυτό που αισθάνεσαι. Κανείς δε θα καταφέρει να αγκαλιάσει τα συναισθήματά σου, αν εσύ πρώτα δεν το κάνεις.

-Μην περιμένεις. Όσο πιο γρήγορα ζητήσεις βοήθεια, τόσο πιο γρήγορα θα αρχίσεις να απολαμβάνεις. Μην το αναβάλλεις. Ακόμα και αν οι γονείς δεν είναι πρόθυμοι, απευθύνσου στον/στην σύμβουλο του σχολείου ή του Πανεπιστημίου σου. Πάντα υπάρχει επίσης η δυνατότητα να καλέσεις σε μια γραμμή βοήθειας.

-Η επιλογή να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία είναι 100% στον έλεγχό σου. Όταν το κάνεις, επιλέγεις να δώσεις προτεραιότητα στον εαυτό σου. Η ψυχική υγεία είναι δικαίωμα και το διεκδικούμε άνευ όρων και ορίων. 

Γράφει η Μαρία Μαθιουδάκη (Ψυχολόγος και Ειδικευόμενη στη Συστημική ψυχολογία)

Εξεταστι…ΤΙ; Ιδού μερικές τροφές που σου θα δώσουν ένα γερο boost στο διάβασμα.

Η εξεταστική περίοδος ήταν, είναι και θα είναι για πάντα η πιο στρεσογόνα περίοδος για φοιτητές και μαθητές. Οι ατελείωτες ώρες διαβάσματος, η προσπάθεια να καλύψεις την ύλη ενός χρόνου σε λίγες μόνο μέρες, τα all-nighters και το ανυπόφορο στρες, μας κάνουν να νιώθουμε αδύναμοι, συνεχώς κουρασμένοι και ενίοτε, καταβεβλημένοι. Και ενώ πιστεύουμε πως κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μας βοηθήσει σ’ αυτό, ήρθαν κάποιες τροφές για να αποδείξουν το αντίθετο.

Τα τελευταία χρόνια, δεκάδες έρευνες έχουν αποδείξει πως υπάρχουν κάποιες τροφές-σύμμαχοι που μπορούν να γίνουν οι πιστοί βοηθοί σου. Κατά τη διάρκεια του διαβάσματος, χρειάζεσαι τροφές που βοηθούν στη σωστή λειτουργία του εγκεφάλου, βελτιώνουν τη μνήμη και τη συγκέντρωση, και σου δίνουν δύναμη και ενέργεια για να βγουν οι ατελείωτες ώρες διαβάσματος. 

Disclaimer: Οι τροφές δεν είναι θαυματοποιοί. Γι’ αυτό μην βασιστείς μόνο σε αυτά που θα σου πω, γιατί αν δεν καθίσεις να διαβάσεις οι πιθανότητες επιτυχίας μειώνονται αρκετά.

Ξηροί καρποί και σπόροι (seeds): Το φαγητό των προταθλητών

Οι ξηροί καρποί αποτελούν συμπυκνωμένες πηγές υγιεινού λίπους, πρωτεΐνης και φυτικών ινών που είναι απαραίτητοι για την υγεία του εγκεφάλου, όπως η βιταμίνη Ε και ο ψευδάργυρος. Για παράδειγμα, τα ωμά/άψητα φουντούκια, τα κάσιους, τα αμύγδαλα και τα καρύδια είναι υπέροχες επιλογές.

Ταυτόχρονα, οι ηλιόσποροι, το σουσάμι και οι σπόροι κολοκύθας περιέχουν πρωτεΐνη, ευεργετικά ακόρεστα λιπαρά καθώς και βιταμίνη Ε, και αντιοξειδωτικά που καταπολεμούν το στρες καθώς και σημαντικά μέταλλα που τονώνουν τον εγκέφαλο, όπως το μαγνήσιο. Μπορείς να τα έχεις παντού μαζί σου και είναι εύκολα στην κατανάλωση, καθιστώντας τα μια εξαιρετική επιλογή για σνακ.

Αυγά: Μια συμπυκνωμένη πολυβιταμίνη

Η κατανάλωση ολόκληρου αυγού (δηλαδή, όχι μόνο το ασπράδι ή τον κρόκο) αποτελεί ένα από τους πιο σημαντικούς συμμάχους σου, αφού είναι πολυβιταμίνη και μπορεί να βοηθήσει στον συντονισμό, την μνήμη, την γνωστική και κινητική απόδοση αλλά και στην οπτική και νοητική λειτουργία. 

Εσπεριδοειδή, μπανάνες, berries: Οι πιο νόστιμες και healthy επιλογές 

Εσπεριδοειδή: Τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια και τα γκρέιπφρουτ μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση της πνευματικής απόδοσης και στη βελτίωση της συνολικής λειτουργίας του εγκεφάλου.

Επίσης, οι μπανάνες αποτελούν ένα εξαιρετικό ενισχυτικό μνήμης, μιας και ο εγκέφαλος λειτουργεί καλύτερα με 25γρ. γλυκόζης (περίπου όσο βρίσκεται και σε μια μπανάνα). Περιέχει επίσης το 1/3 της ημερήσιας απαιτούμενης πρόσληψης βιταμίνης Β6, μιας θρεπτικής ουσίας που συνδέεται άμεσα με τη μνήμη, τη γνωστική λειτουργία και την μακροπρόθεσμη υγεία του εγκεφάλου.

Berries: Τα βατόμουρα, οι φράουλες και τα μύρτιλα (blueberries) περιέχουν ενώσεις συμπεριλαμβανομένων των ανθοκυανινών, που μπορούν να ενισχύσουν τη νοητική απόδοση. 

Μαύρη σοκολάτα και προϊόντα κακάο: Ο σοκολατένιος σύμμαχος

Η μαύρη σοκολάτα και τα προϊόντα κακάο είναι γεμάτα με φλαβονοειδή, τα οποία επηρεάζουν ευνοϊκά την υγεία του εγκεφάλου. Η κατανάλωση τους μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο, στη βελτίωση της μνήμης και του χρόνου αντίδρασης. Επίσης, αφού τα προϊόντα κακάο περιέχουν μικρές δώσεις καφείνης, συμβάλλουν και στην τόνωση της ενέργειας. 

Αβοκάντο: Η healthy επιλογή

Αν και το αβοκάντο πολλοί νομίζουν ότι είναι λαχανικό, αποτελεί φρούτο που μπορεί να συσχετιστεί με καλύτερη πνευματική λειτουργία. Είναι μια εξαιρετική πηγή λουτεΐνης, ένα καροτενοειδές που συσσωρεύεται στον εγκέφαλο και μπορεί να επηρεάσει θετικά τη λειτουργία του εγκεφάλου. Έτσι, αν απομνημονεύετε συναρπαστικές φόρμουλες και έννοιες, αυτό θα γίνει το καλύτερο φαγητό για μελέτη.

Extra tips

  • Νερό

Εξαιρετικά σημαντικό αφού βοηθάει για να “καθαρίζει το μυαλό”, διώχνει εν μέρει τη ζαλάδα και τον πονοκέφαλο από την κούραση του διαβάσματος και σου δίνει την απαραίτητη ενέργεια για να συνεχίσεις ακάθεκτα το διάβασμα.

  • Πράσινο τσάι

Το πράσινο τσάι περιέχει μια μικρή ποσότητα καφεΐνης, που δίνει το απαραίτητο boost στην μειωμένη σας ενέργεια, ενώ ταυτόχρονα φαίνεται να συμβάλλει στην τόνωση και να προάγει την καλή λειτουργία του εγκεφάλου.

  • Καφές

Ο αγαπημένος καφές, για πολλούς, δείχνει να έχει θετική επίδραση στην πνευματική διαύγεια, ως διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος. Με άλλα λόγια, συμβάλλει στο να συγκεντρωνόμαστε καλύτερα και στην πνευματική εγρήγορση. 

Study Tips

  • Φτιάξε smoothie ή smoothie bowls με όλα τα φρούτα που ανέφερα. *Μην ξεχάσεις και το αβοκάντο που αποτελεί τέλεια επιλογή.
  • Φτιάξε μια πλούσια σαλάτα με αυγά, αβοκάντο, ξηρούς καρπούς, σπόρους και για dressing  μπορείς να χρησιμοποιήσεις χυμό πορτοκαλιού, λεμονιού ή μανταρινιού.
  • Ιδανικό σνακ αποτελούν τα αυγά και το αβοκάντο με σπόρους από πάνω και ξηρούς καρπούς στο πλάι.
  • Πιες ένα ζεστό ή κρύο κακάο με νερό ή γάλα.
  • Φτιάξε ένα μπολ με δημητριακά, κομμάτια μαύρης σοκολάτας και λίγους ξηρούς καρπούς για το πιο νόστιμο σνακ όλης της μέρας (dreamy).
  • Μπανάνα και αμύγδαλα, the perfect combination!
  • Κατανάλωσε απλά τα παραπάνω τρόφιμα μόνα τους.

Χρησιμοποίησε όλα τα διαθέσιμα μέσα που έχεις για να πετύχεις το στόχο σου και εκμεταλλεύσου τα τρόφιμα που αποτελούν τους ιδανικούς συμμάχους σου.

Γράφει η  Άντρη Κλείτου (Διαιτολόγος / Διατροφολόγος)

Ένα πρόσφατο άρθρο της βρετανικής Vogue, το οποίο αναφέρεται στην πολύκροτη δίκη του Johnny Depp και της Amber Heard, έκανε το γύρο του διαδικτύου και δίχασε τους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Το συγκεκριμένο άρθρο διέφερε κατά πολύ σε σχέση με τα υπόλοιπα που έχουν γραφτεί μέχρι στιγμής για την πολύκροτη αυτή δίκη Depp-Heard, αφού ο δημοσιογράφος Raven Smith, ένας εξαιρετικά φέρελπις και γνωστός δημοσιογράφος στην Αγγλία, έλαβε ανοιχτά θέση υπέρ της Amber Heard. Μάλιστα, από τις πρώτες λέξεις του άρθρου, οι προθέσεις και οι απόψεις του είναι ξεκάθαρες, μιας και ο τίτλος του άρθρου είναι: «Γιατί ήρθε η ώρα να πιστέψουμε την Amber Heard».

Μεταξύ άλλων, κατακεραυνώνει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υποστηρίζοντας ότι: «Τα memes που κυκλοφορούν κατά της Amber Heard, είναι ακραία, ενώ ταυτόχρονα τα τηλεοπτικά πλάνα του δικαστηρίου, χρησιμοποιήθηκαν για να γίνει αντικείμενο χλευασμού η εμφάνισή τους». Μάλιστα, συνεχίζει, κάνοντας λόγο για «μισογυνισμό». Συγχρόνως, με αφορμή τους ισχυρισμούς της Amber Heard περί σεξουαλικής κακοποίησης, ρωτάει ευθέως και με ειρωνικό τόνο: «Έχουμε χάσει τελείως τη σοβαρότητα αυτών των ισχυρισμών;»

Έπειτα, o Smith συνεχίζει με μια άμεση λεκτική επίθεση στο πρόσωπο του Johnny Depp, ισχυριζόμενος πως: «Εφόσον ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά, έτσι μπορεί να εξηγηθεί η βίαιη συμπεριφορά του». Παρακάτω, συμπληρώνει: «Ανεξάρτητα από το τι έπαθε ή δεν έπαθε η Heard στα χέρια του Depp, τα σκληρά memes δεν είναι από μόνα τους μια μορφή βίας; Το να βάλλεται κάποιος διαρκώς από τους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δεν είναι είδος ψυχολογικής επίθεσης;»

Κλείνοντας, αναφέρει: «Ήρθε η ώρα να […] πιστέψουμε τις γυναίκες –όλες τις γυναίκες. Ήρθε η ώρα να πιστέψουμε τη Heard. Τα βρετανικά δικαστήρια πείστηκαν ότι ο Depp ξυλοκόπησε την πρώην σύζυγό του. Τι αποτρέπει εμάς τους υπόλοιπους;»

Ποιος είναι ο Raven Smith;

Ο Raven Smith είναι αρθρογράφος της βρετανικής Vogue και γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου του 1985, στις ΗΠΑ. Στη βρετανική Vogue, συνήθως, γράφει στη βραδινή στήλη της Παρασκευής για θέματα που του διεγείρουν το ενδιαφέρον καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας. Από τις αδελφές Kardashian, μέχρι τον Channing Tatum. Επιπλέον, γράφει σε μια μηνιαία στήλη του Style, όπου μελετά τις παράλογες λεπτομέρειες της σύγχρονης ζωής. Αποφοίτησε από το London College of Printing το 2006, με πτυχίο στη Φωτογραφία και έχει χαρακτηριστεί ως: «Το πιο αστείο άτομο στο Instagram», χάρη στις πολύ εύστοχες και ευφυείς αναρτήσεις του.

Από αναφορές στο TikTok, στις δημοφιλείς εκφράσεις από celebrities που έγιναν meme και σε διαχρονικά αγαπημένες μας σειρές, όπως τα Φιλαράκια, το προφίλ του μοιράζει απλόχερα γέλιο στους χρήστες του Instagram. Ο ίδιος, έχει χαρακτηρίσει τη δράση του στο Instagram, ως: «Πνευματώδη, επίκαιρη και διαχρονική». 

Πώς αντέδρασε το Twitter;

Η δίκη του Johnny Depp και της Amber Heard αποτελεί των ένοχη απόλαυση των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τις 11 Απριλίου. Επομένως, εύλογα, το αμφιλεγόμενο αυτό άρθρο, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, με ορισμένους χρήστες να συμμερίζονται τις απόψεις του Smith και άλλους, να σχολιάζουν επικριτικά όλα όσα υποστηρίζει. 

Εν κατακλείδι

Αδιαμφισβήτητα, κάθε μορφή βίας είναι κατακριτέα απ’ όπου κι αν προέρχεται. Δεν υπάρχει αντίλογος ως προς αυτό. Εντούτοις, όταν κυκλοφορεί ένα τόσο ακραίο άρθρο από ένα εξαιρετικά δημοφιλές ΜΜΕ, όπως η βρετανική Vogue, τότε εγείρονται ερωτηματικά. Αρχικά, η πρόθεση του Smith δεν είναι αμιγώς ξεκάθαρη. Δεν γίνεται, δηλαδή, αντιληπτό αν σκοπός του ήταν να βάλει ένα λιθαράκι στην καταπολέμηση του μισογυνισμού, με αφορμή τα προσβλητικά σχόλια που δέχεται η Amber Heard, ή αν υπάρχει κάποια ανάγκη για δημιουργία εντυπώσεων.

Σε κάθε περίπτωση, υπενθυμίζεται πως, νοηματικά, γραμματικά και λεξιλογικά, τα θύματα δεν έχουν φύλο. Επομένως, οι εικασίες αναφορικά με μια υπόθεση βιαιοπραγίας που ακολουθεί τη νομική οδό, ως οφείλει, συμβάλλουν απλά στη δημιουργία στρεβλών πεποιθήσεων, διότι, εκ των πραγμάτων, είναι αβάσιμες και δεν μπορούν να υποστηριχθούν από ντοκουμέντα ή λοιπά αποδεικτικά στοιχεία.

Γιατί οι νέοι λένε “όχι” στη δουλειά; Σίγουρα, πάντως, όχι επειδή βαριούνται!

Η μεγάλη παραίτηση

Για ποιο λόγο δουλεύουμε; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτουν πολλοί χρήστες του Reddit σ’ ένα subreddit που σήμερα μετρά σχεδόν 2 εκατομμύρια idlers, δηλαδή τεμπέληδες, όπως σαρκαστικά χαρακτηρίζονται τα μέλη. Η ομάδα, όπως αυτοπαρουσιάζεται, αφορά όσους θέλουν να απελευθερωθούν από την εργασία. Το όνομα της ομάδας επιλέχθηκε να είναι το «antiwork» και έχει ως μότο της το: «Ανεργία για όλους, όχι μόνο για τους πλούσιους!»

Πώς προέκυψε, όμως, αυτή η ομάδα;

Αν και το συγκεκριμένο subreddit δημιουργήθηκε πριν 9 χρόνια, μέχρι το 2019, δε μετρούσε πάνω από 50 χιλιάδες idlers. Από την έναρξη της πανδημίας, το Μάρτιο του 2020, η κινητικότητα άρχισε να εκτοξεύεται, φτάνοντας στα σημερινά νούμερα.

Τι συνέβη σε αυτό το διάστημα; 

Καθώς όλος ο πλανήτης συνειδητοποίησε πως η πανδημία είχε έρθει για να μείνει, εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ άρχισαν να παραιτούνται μαζικά από τις δουλειές τους εξαιτίας της ψυχολογικής πίεσης, του τοξικού εργασιακού περιβάλλοντος και των χαμηλών μισθών. Η μαζική αυτή τάση παραίτησης, σύντομα μετατράπηκε σε κίνημα κι ένα μέρος του βρήκε καταφύγιο στο Reddit. Εκεί, διάφοροι χρήστες βρήκαν μια θέση ανάμεσα σε “ομοιοπαθείς” τους, όπου μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες από το χώρο εργασίας τους, την καταπίεση και την αδικία που βιώσαν και να συζητήσουν για εναλλακτικές μεθόδους βιοπορισμού και ζωής μετά την παραίτηση

Δυστυχώς, η πανδημία στάθηκε αφορμή για να βιώσουμε ακόμα μια φορά την ανισότητα από την οποία μαστίζεται ολόκληρος ο πλανήτης. Για τους πλούσιους, η πανδημία σήμαινε περισσότερα κέρδη, ενώ για τους εργαζομένους σήμαινε εγκλεισμός στο σπίτι, υγειονομική ανασφάλεια, οικονομική επισφάλεια και περιορισμοί. Αν προσθέσουμε σε αυτήν την κατάσταση, το συχνά τοξικό εργασιακό περιβάλλον και τα abusive behaviours, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τον αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των εργαζομένων.

9 to 5 sucks! 

Σε ένα post του antiwork, ένας εργαζόμενος περιέγραφε την πίεση που ένιωθε στη δουλειά, δηλώνοντας: «Δεν αντέχεται το 8ώρο κάθε μέρα», ενώ στη συνέχεια πρόσθεσε: «Δε θέλω πολλά λεφτά, θέλω να μπορώ να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου και να αφοσιωθώ στην τέχνη!» Ένας άλλος χρήστης διαμαρτυρόταν πως εργαζόταν για περισσότερες από 8 ώρες χωρίς διάλειμμα, ενώ κάποιος άλλος χρήστης ανέφερε πως είναι αδύνατον να βιοποριστεί κάποιος στις ΗΠΑ χωρίς να απασχολείται σε δύο δουλειές. 

Και μπορεί τα μηνύματα αυτά να προέρχονται από εργαζόμενους των ΗΠΑ, ωστόσο τα περιεχόμενα όλων αυτών των post δε μας είναι καθόλου άγνωστα, αφού τα έχουμε ακούσει και βιώσει πολλές φορές. Μισθοί που δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες, ατελείωτες ώρες εργασίας χωρίς διαλείμματα και τοξικά εργασιακά περιβάλλοντα, είναι καταστάσεις που δεν αφορούν μονάχα στις ΗΠΑ, αλλά τις ζούμε και εδώ στην Ελλάδα καθημερινά.

Απεργία ή απελπισία; Ποιες οι εναλλακτικές;

Το κίνημα antiwork αποτελείται κυρίως από άτομα της Gen Z, τα οποία αρνούνται να φανταστούν μία ζωή με τέτοιες εργασιακές συνθήκες. Το κίνημα δεν αρνείται την εργασία γενικά και αόριστα, αλλά αρνείται τα shitjobs, τους χαμηλούς μισθούς, την υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων και το τοξικό εργασιακό περιβάλλον.

Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί πως οι antiworkers δεν καλούν και άλλο κόσμο να παραιτηθεί. Αντιθέτως, καλούν τους εργαζομένους να οργανωθούν σε συνδικάτα και σωματεία, ώστε να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Την ίδια στιγμή, πολλές συζητήσεις γίνονται για το πώς μπορεί κάποιος να ζήσει χωρίς μόνιμη δουλειά, αλλά μέσω διαφόρων side jobs και freelancing projects, χτίζοντας έτσι μία εναλλακτική κουλτούρα.

Για τους antiworkers, η παραίτηση από τη δουλειά είναι μία νέα μορφή απεργίας που θέλει να αναδείξει τα σύγχρονα εργασιακά προβλήματα, ζητώντας ταυτόχρονα καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Ένα κίνημα κατά της εργασίας στην Ελλάδα;

Τους τελευταίους μήνες ακούγαμε αρκετά συχνά εργοδότες στην Ελλάδα να παραπονιούνται πως αδυνατούν να βρουν εργαζόμενους για την καλοκαιρινή σεζόν, ενώ δημοσιεύονται όλο και περισσότερα άρθρα που κάνουν λόγο για χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας στην Ελλάδα την στιγμή που, όπως όλοι γνωρίζουμε, οι εργασιακές συνθήκες στην ελληνική «βαριά βιομηχανία», είναι άθλιες.

Απάνθρωπα ωράρια, ανασφάλιστη εργασία, σέρβις κάτω από τον καυτό ήλιο, απουσία ιδιωτικού χώρου και ελάχιστα έως κανένα ρεπό. Όλα αυτά για λίγα χρήματα παραπάνω από το βασικό. Δε μπορούμε να κρύψουμε πως αυτή η κατάσταση έφερε στο μυαλό μας το antiwork κίνημα. Θα μπορούσε να είναι, λοιπόν, η αρχή για μία ελληνική εκδοχή του; Ίσως. 

Αυτό που, όμως, γίνεται πλέον ξεκάθαρο, είναι πως πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές στην εργασιακή πραγματικότητα. Αν στον 19ο αιώνα οι εργάτες στο Σικάγο διεκδίκησαν το 8ώρο, τότε στο 2022 μπορούμε να φανταστούμε λιγότερες ώρες εργασίας. Όπως μπορούμε να φανταστούμε και να διεκδικήσουμε καλύτερους μισθούς, ασφάλιση και friendly εργασιακό περιβάλλον. Θα μπορούσαμε λοιπόν να φανταστούμε ένα νέο εργατικό κίνημα με άρωμα Gen Z;

Η Νορβηγία βρίσκεται πάντα στις κορυφαίες θέσεις των χωρών με το καλύτερο βιοτικό επίπεδο, ενώ έχει ψηφιστεί ως η καλύτερη χώρα για να ζεις, για σχεδόν 10 συνεχόμενα χρόνια.

Παράλληλα, η Ισλανδία διατηρεί την πρωτοκαθεδρία της ως η πιο ισότιμη κοινωνία των φύλων στον κόσμο, μια θέση που κατέχει εδώ και μια δεκαετία η Σουηδία, η οποία έχει θεσπίσει τις πιο γενναιόδωρες πολιτικές σχετικά με τη γονική άδεια στον κόσμο. Οι βόρειες χώρες ηγούνται στον κόσμο στο κλείσιμο του χάσματος των φύλων και τα τελευταία χρόνια, οδηγούν την παγκόσμια κατάταξη ισότητας όπως αυτή ορίζεται από το World Economic Forum. Τι είναι αυτό όμως που κάνει αυτά τα κράτη να ξεχωρίζουν και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτά; Ποια είναι τα περιβόητα μαθήματα ισότητας;

1. Ισότητα στην απασχόληση και στο εισόδημα

Σύμφωνα με τον καθηγητή Geoffrey M Hodgson του Hertfordshire Business School, οι σκανδιναβικές χώρες είναι από τις πιο ίσες όσον αφορά την κατανομή του εισοδήματος. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), πέντε σκανδιναβικές χώρες βρίσκονται κάτω από τον μέσο όρο της εισοδηματικής ανισότητας, με τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο να βρίσκονται αρκετά παραπάνω.

Εδώ, βέβαια, αξίζει να αναφερθεί το πρώτο παράδοξο μιας και η κατανομή του πλούτου δεν είναι εξίσου ισότιμη. Τα στοιχεία δείχνουν ότι, για παράδειγμα η Σουηδία έχει υψηλότερη ανισότητα πλούτου από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά χαμηλότερη ανισότητα πλούτου από τις ΗΠΑ.

Παράλληλα με την ισότητα στο εισόδημα, στις χώρες αυτές θεσπίζονται νόμοι που προστατεύουν την ισότητα στην απασχόληση. Ενδεικτικά, στη Νορβηγία με βάση την Αρχή της μη διάκρισης, οι εταιρείες με πάνω από 50 άτομα προσωπικό είναι πλέον υποχρεωμένες να υποβάλλουν μια αναφορά σχετικά με την έμφυλη ισότητα στο εσωτερικό του οργανισμού τους.

2. Οι γονικές άδειες και η ποινή της μητρότητας

H Ισλανδία έχει θεσπίσει γονική άδεια 90 ημερών για τις γυναίκες αλλά και για τους άντρες, που βοηθάει στην απομάκρυνση του βάρους της αποκλειστικής ανατροφής παιδιών από τις μητέρες. Αντίστοιχα στη Νορβηγία, και οι δύο γονείς είναι υποχρεωμένοι να πάρουν τουλάχιστον 100 μέρες γονικής άδειας.

Τα σκήπτρα των γονικών αδειών, βέβαια, κρατάει η Σουηδία, η οποία έχει την πιο γενναιόδωρη πολιτική γονικής άδειας στον κόσμο, με τους γονείς να έχουν το δικαίωμα να μοιράζονται 480 ημέρες – ή περίπου 16 μήνες – άδεια μετ’ αποδοχών μετά τη γέννηση ή την υιοθεσία ενός παιδιού.

Στην Ελλάδα, οι γυναίκες δικαιούνται 120 μέρες άδειας ενώ οι άντρες μόλις 14, μετατοπίζοντας το βάρος της ανατροφής των παιδιών στις γυναίκες. Αυτός ο δυσανάλογος καταμερισμός της φροντίδας των παιδιών οδηγεί επιβεβαιωμένα σε μισθολογικές κυρώσεις, γνωστές ως η “ποινή της μητρότητας” (motherhood penalty). Η ποινή της μητρότητας ορίζεται ως η μείωση των αποδοχών των γυναικών, σε σύγκριση με τις αποδοχές τους πριν από τον τοκετό.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, η μείωση των απολαβών μιας μητέρας ανέρχεται περίπου στο 7% ανά παιδί.

3. Μαθήματα ισότητας: Γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις

H Νορβηγία έχει επιβάλει εδώ και 20 χρόνια το μέτρο των ποσοστώσεων κατά φύλο για τα μη εκτελεστικά συμβούλια των εισηγμένων εταιρειών, σύμφωνα με το οποίο οι γυναίκες πρέπει να αποτελούν τουλάχιστον το 40% του συμβουλίου. Οι πολέμιοι του μέτρου τότε, είχαν υποστηρίξει ότι η εφαρμογή του θα μείωνε την εταιρική απόδοση, ενώ παράλληλα εξέφραζαν ανησυχίες για την έλλειψη εξειδικευμένων γυναικών για να συμμετέχουν στα συμβούλια.

Ωστόσο, οι πολέμιοι του μέτρου διαψεύστηκαν, καθώς τα στοιχεία έδειξαν ότι η προσθήκη γυναικών δεν επηρέασε αρνητικά την απόδοση των εταιρειών και των διοικητικών συμβουλίων τους. Πρέπει, βέβαια, να σημειωθεί, ότι ούτε θετικά επηρέασε την απόδοση τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο στόχος του μέτρου για διαφορετικότητα δεν επετεύχθει, μιας και στον πυρήνα του βρίσκεται η κοινωνική δικαιοσύνη: Οι γυναίκες πρέπει να έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν στις επιχειρήσεις στο ίδιο επίπεδο με τους άνδρες!

Εδώ, αξίζει να σημειώσουμε ένα ακόμα παράδοξο: Σύμφωνα με έρευνες του ινστιτούτου CORE, οι ποσοστώσεις δεν έχουν φέρει ιδιαίτερα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την εκπροσώπηση των γυναικών σε θέσεις CEO. Παρατηρείται μια αύξηση στον αριθμό των γυναικών CEO, αλλά η αύξηση αυτή είναι αρκετά αργή.

Τι συμβαίνει, όμως, στην Ελλάδα λίγο πριν από τη συμπλήρωση 1 χρόνου από την έναρξη εφαρμογής του νόμου που επιβάλλει τουλάχιστον το 25% των μελών του διοικητικού συμβουλίου των εισηγμένων εταιρειών να είναι γυναίκες; Σύμφωνα με τα στοιχεία της RSM Board Diversity Survey, παρατηρείται σημαντική βελτίωση στην παρουσία γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των εισηγμένων εταιρειών, που πλέον αποτελούν το 24% έναντι του 17% πριν την εφαρμογή του μέτρου. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις το 1% των ελληνικών εταιρειών διαθέτουν γυναίκα ως Πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου, σε σχέση με το 9% που είναι ο μέσος όρος της Ευρώπης.

4. Γυναικεία αλληλεγγύη και κοινωνική αλλαγή

Η πρωθυπουργός της Ισλανδίας, Katrín Jakobsdóttir, προσπαθώντας να περιγράψει σε 5 βήματαπως να χτίσεις έναν παράδεισο για τις γυναίκες, συμπεριέλαβε τη γυναικεία αλληλεγγύη και την κοινωνική αλλαγή.

Σύμφωνα με την ίδια, “η αλληλεγγύη που οικοδόμησε το γυναικείο κίνημα της Ισλανδίας στη δεκαετία του 1970 και του 1980 έθεσε τα θεμέλια για πολιτικές πρόνοιας, που απελευθέρωσαν τις γυναίκες στη χώρα με πολλούς τρόπους. Η γενιά μου γεννήθηκε σε μια ατμόσφαιρα γυναικείας απελευθέρωσης. Ως παιδιά, ήμασταν περιτριγυρισμένοι από πρότυπα, κατά τα οποία οι γυναίκες καταλάμβαναν περισσότερο χώρο στην κοινωνία από ό,τι είχαν κάνει ποτέ πριν.

Οι γυναίκες παρέλασαν στο δρόμο και εξελέγη η πρώτη γυναίκα πρόεδρος, η Vigdís Finnbogadóttir. Για εμάς, σήμαινε ότι δεν ήμασταν αναγκασμένες να επιλέξουμε ανάμεσα στην οικογένεια ή την καριέρα. Μια επιλογή που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε πολλές χώρες, περιορίζοντας τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας και την πρόσβασή τους στη λήψη αποφάσεων.

Παράλληλα, μη σκανδιναβικές χώρες όπως η Ελβετία ακολουθούν το παράδειγμα τους και χρόνο με τον χρόνο βλέπουν περισσότερες γυναίκες (και άνδρες) να βγαίνουν στους δρόμους, απαιτώντας «υψηλότερη αμοιβή, μεγαλύτερη ισότητα και περισσότερο σεβασμό». Το αποτέλεσμα των διαδηλώσεων είναι κοινοβουλευτικές προτάσεις με σκοπό να εισακουστούν τα αιτήματα των γυναικών κατά της έμφυλης βίας και υπέρ των ίσων ευκαιριών.

5. Πολιτική εκπροσώπηση

Στη Νορβηγία, η νομοθεσία προβλέπει ότι η παρουσία των γυναικών στο Κοινοβούλιο της χώρας πρέπει να αποτελεί το 40%, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια ισχυρή γυναικεία παρουσία. Μάλιστα, από το 2017 ως το 2020, η Πρωθυπουργός της Νορβηγίας, η Υπουργός Οικονομικών και η Υπουργός Εξωτερικών ήταν όλες γυναίκες.

Από την άλλη, η Σουηδία με μεταρρυθμίσεις που προωθούν την ισότητα, έχει δει τον αριθμό των γυναικών στο νομοθετικό σώμα να αυξάνονται ενώ το 2016, για πρώτη φορά, οι άνδρες σε υπουργικές θέσεις ήταν ίσοι με τις γυναίκες. Αντίστοιχα στη Φινλανδία, οι γυναίκες αποτελούν το 42% του Κοινοβουλίου, ενώ είναι απολύτως σύνηθες να κατέχουν υπουργικές θέσεις.

Στην Ελλάδα, οι γυναίκες αποτελούν μόλις το 19% της Βουλής, ενώ οι γυναίκες υπουργοί είναι μόλις 2 και αποτελούν το 10% των υπουργών. Πώς η φωνή των γυναικών θα ακουστεί, όταν υπάρχουν τόσο λίγες εκπρόσωποί τους στο νομοθετικό σώμα;

Πηγές: 1,2

Μισώ το γυμναστήριο: Ποιες οι εναλλακτικές έχω;

Δε θα σου κρυφτώ, λατρεύω το γυμναστήριο. Κατανοώ πως για κάποιον μη επαγγελματία του fitness, όλο αυτό μπορεί να φαίνεται βουνό και να έχει αποτυπωθεί στο μυαλό σου ως ο χώρος όπου δεν γνωρίζεις τι να κάνεις και πώς να το κάνεις ή να μη σε εμπνέει, με αποτέλεσμα ο προπονητικός σου στόχος να παραμένει ανεκπλήρωτος. 

Η αλήθεια είναι πως έχω έρθει κι εγώ πολλές φορές στο σημείο να αναζητήσω κάποια εναλλακτική για την προπόνησή μου – ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Θα τα μοιραστώ όλα μαζί σου, ειδικά για σένα που μισείς το γυμναστήριο!

Τρεχάτε ποδαράκια μου!

Αναζητούσα όμορφα μέρη να πάω για τρέξιμο ή για περπάτημα με τα κορίτσια μου (τα δύο σκυλάκια μου), τα οποία αποτελούν φφφανταστική παρέα για μένα. Αν μένεις στην εξωτική Αθήνα μας, έχω να σου προτείνω το Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον, το Κτήμα Συγγρού στην Κηφισιά είναι επίσης ο-νει-ρε-μέ-νο και φυσικά, το Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι.

Τελευταία, ανακάλυψα και το Αθλητικό Κέντρο Παπάγου Β. Ξύδης, το οποίο είναι μαγευτικό και στο οποίο θα βρεις μονόζυγα και όργανα. Έχε μαζί σου και το σχοινάκι σου αν θες, είναι πολύ δυνατός συνδυασμός το τρέξιμο ή το περπάτημα με το σχοινάκι.

Η χειμερινή κολύμβηση είναι το νέο τζόκινγκ!

Παράλληλα, ξεκίνησα να τρέχω και στη θάλασσα κάτι που αποτέλεσε τελικά την αφορμή να ξεκινήσω και χειμερινή κολύμβηση. Εφόσον ήμουν ζεστή μετά το μισάωρο τρέξιμο μου, κατάφερνα να μπαίνω στη θάλασσα πολύ πιο εύκολα. Λάτρεψα αυτή τη συνήθεια, το δροσερό (και κάτι παραπάνω από δροσερό θα έλεγε κανείς) νερό ήταν ένα μοναδικό boost για το ανοσοποιητικό μου και με έκανε να νιώθω πως κατάφερα κάτι για πρώτη φορά στη ζωή μου που δεν είχα ξανατολμήσει. Ένιωθα πραγματικά δυνατή.

Και για να είμαι ειλικρινής, το κίνητρο μου κάποιες στιγμές που πήγα να γυρίσω την πλάτη μου στην κρύα θάλασσα ήταν κάποιες ηλικιωμένες κυρίες που έμπαιναν με περισσή άνεση, λες και ήταν Καλοκαίρι! Ωστόσο, το κολύμπι είναι μια καταπληκτική άσκηση για όλες τις ηλικίες, όλα τα επίπεδα και όλες τις εποχές, γι’ αυτό προτείνω να το δοκιμάσεις, είτε στη θάλασσα είτε σε κάποια πισίνα. Να σου θυμίσω σε αυτό το σημείο πως το περπάτημα στην άμμο κάνει εξαιρετική δουλειά στην καρδιοαναπνευστική σου ικανότητα και δυναμώνει πολύ τα πόδια και τις αρθρώσεις σου.

Παίρνω ένα ποδήλατο…

Επίσης, ξεσκόνισα μετά από χρόνια το ποδήλατό μου. Θυμάμαι ένα πρωινό του περασμένου Χειμώνα που βγήκα για να κάνω ποδήλατο και αυτό με οδήγησε σε ένα υπέροχο φούρνο της Νέας Φιλαδέλφειας, όπου έφαγα την καλύτερη μπουγάτσα της καραντίνας! Απόλαυσα κάθε, μα κάθε μπουκιά – ξεφύγαμε από το θέμα μας όμως.

Μια άλλη φορά, θυμάμαι, ξεκίνησα από τη Νέα Φιλαδέφεια, κατευθύνθηκα προς το κέντρο της Αθήνας, έκανα μια βόλτα στα Αναφιώτικα, στην Πλάκα, και μετά κατέληξα στη Μαρίνα Φλοίσβου, όπου είδα τη θάλασσα κι αυτή αποτέλεσε μία από τις πιο αναζωογονητικές βόλτες μου!

Η αεροβική αλλιώς!

Κι αν είσαι κι εσύ σαν εμένα που επιλέγω την αεροβική προπόνηση συμπληρωματικά και όχι ως κύρια προπόνηση – μιας και απολαμβάνω περισσότερο τις προπονήσεις ενδυνάμωσης – σου προτείνω να αξιοποιήσεις τους εξωτερικούς χώρους που προαναφέραμε, αν βαριέσαι στο σπίτι. Μαζί σου θα χρειαστείς μόνο ένα στρώμα και ελάχιστο εξοπλισμό όπως π.χ. ένα λάστιχο ή/και ένα σχοινάκι. Μπορείς να βλέπεις βίντεο στο Instagram ή το Youtube για έμπνευση με προπονητές που εμπιστεύεσαι ή να κάνεις το ασκησιολόγιο που επιθυμείς.

Συμπληρωματικά, δε θα μπορούσα να μην αναφέρω τη νέα, eco-friendly τάση που έχει πάρει τα πάνω της ήδη στο εξωτερικό και αυτό δεν είναι αλλά από το plogging, δηλαδή να μαζεύεις τα σκουπίδια που βλέπεις κάτω σε μια σακουλίτσα, ενώ έχεις βγει για περπάτημα ή jogging. Τέλειο;!

Variety is key!

Τέλος, θα σου προτείνω και μερικά αθλήματα που μπορείς να ξεκινήσεις, τα οποία πιστεύω πως μπορούν να ικανοποιήσουν και τα πιο απαιτητικά γούστα. Συνδυάζουν ενδυνάμωση και αδρεναλίνη, αλλά και απίστευτη μεταπροπονητική αίσθηση. Αν με ακολουθείς στο Instagram, θα έχεις δει ότι λατρεύω το windsurf, το snowboard και τις πίστες αναρρίχησης. Επίσης, μπορείς να δοκιμάσεις και πεζοπορία σε βουνό που, you either obsess over it or you absolutely hate it! Μάντεψε πού ανήκω!

Παραθέτω και κάποιες ιδέες που μου γράψατε σε poll στο Instagram, για περισσότερη έμπνευση:

  • Jogging
  • Πολεμική τέχνη 
  • Street workout
  • Personal training 

Το καλό είναι πως όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις με παρέα ή χωρίς. It’s up to you. Εύχομαι να σε βοήθησα και να πήρες αρκετές ιδέες.

Μία λέξη, δύο συλλαβές, κύριο μόριο αρνητικής απάντησης: “Όχι“.

Αυτή η τόσα δα μικρή και απλή λεξούλα, η οποία μας βοηθάει να προστατέψουμε τις ανάγκες μας, να θέσουμε τα όριά μας, να δηλώσουμε τι μας αρέσει και τι όχι, συχνά συνοδεύεται από πολύ κόπο μέχρι να σχηματιστεί και να εκφραστεί. Συμφωνείς;

Πάρε λίγο χρόνο και σκέψου

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπες σε κάποιο άτομο «Όχι, δεν μπορώ να σε βοηθήσω» ή «Όχι. δεν θα ήθελα σήμερα να κάνουμε αυτό» ή «Όχι, δεν έχω χρόνο σήμερα» ή που απάντησες «ναι» σε μια ερώτηση, ενώ το μόνο που ήθελες να πεις ήταν «όχι»; Μήπως συμβαίνει συχνά, στην προσπάθεια σου να μην δυσαρεστήσεις σημαντικά πρόσωπα για σένα; Μήπως χαμηλώνεις τόσο τον τόνο της φωνής σου ώστε να μην ακουστεί η διαφορετική σου άποψη;

Αν όλα αυτά μοιάζουν σαν ένα κομμάτι του παζλ που συμπληρώνει την εικόνα του καθημερινού σου τρόπου διαχείρισης των καταστάσεων, τότε ήρθε η ώρα να προσπαθήσουμε μαζί, να δώσουμε όχι μόνο χρήσιμα tips, αλλά και νόημα στην ανάγκη να ικανοποιούμε τους άλλους περισσότερο από τον εαυτό μας.

That urge to please

Ο προ-ιστορικός άνθρωπος για να διαφυλάξει την επιβίωση του δημιουργούσε φυλές. Η φυλή του, του προμήθευε τροφή, εργαλεία, και προστασία από τα σαρκοφάγα ζώα της ζούγκλας. Μια εικόνα περισσότερο οικεία σε εμάς είναι εκείνη του νεογέννητου μωρού. Ένα παιδί, αποζητά συνεχώς την φροντίδα των γονιών του. Αυτοί είναι οι βασικοί φροντιστές του, οι άνθρωποι που μεριμνούν για την τροφή και την ασφάλεια του, και άρα για την παραμονή του στην ζωή.

Ως κοινός παρονομαστής και στις δύο περιπτώσεις φανερώνεται η πυρηνική τάση του ανθρώπινου είδους να ανήκει κάπου. Υπάρχει συνεχώς η ανάγκη να τον δέχεται η ομάδα του και να καλύπτονται οι βασικές καθημερινές του ανάγκες. Η απομάκρυνση από την ομάδα ή η απώλεια του τροφού ισοδυναμεί με ενδεχόμενο αφανισμό.

Επομένως, κάτω από το χαλί του να είμαστε αρεστοί, πίσω από το να λέμε «ναι» υπερπηδώντας κατά στιγμές τα όρια μας και στριμώχνοντας τα θέλω μας, πίσω από το να κοπιάζουμε προκειμένου να ικανοποιήσουμε τις προσδοκίες και τις επιθυμίες των άλλων – και να συντονιστούμε με την άποψη τους – ενδέχεται να έχει βρει καταφύγιο ο φόβος της εγκατάλειψης ή/και της απώλειας.

Όλα αυτά παρουσιάζουν συνθήκες στις οποίες εμπλεκόμαστε, παρ’ όλο που γνωρίζουμε καλά πως αφενός δεν γίνεται να ευχαριστήσουμε κάθε άτομο και αφετέρου πως εμείς καθορίζουμε την αξία μας και όχι οι άλλοι.

Ως εκ τούτου, συχνά εξαρτάται η αυτό-αξία μας από την αποδοχή από το περιβάλλον μας και προσπαθούμε μέσα από τις «επιβεβαιώσεις», τα μηνύματα δηλαδή που στέλνουμε στον εαυτό μας aka “affirmations”, να επαληθεύσουμε την ιστορία του «καλού παιδιού», του ατόμου εκείνου που πάντα θα μπορεί και ποτέ δεν θα αρνηθεί.

Επιστροφή στην ισορροπία: “Ι am sorry, but I can’t

Κάθε φορά που η ανάγκη σου να ευχαριστήσεις τους ανθρώπους γύρω σου βγαίνει εκτός ελέγχου, δοκίμασε να σου υπενθυμίσεις κάτι από τα παρακάτω:

  • Θέσε όρια χωρίς ενοχές: Να θυμάστε ότι τα όρια είναι ευγενικά και βοηθητικά. Eίναι ένας άμεσος τρόπος οι γύρω μας να έρθουν σε επαφή με ό,τι ζητάμε, με ό,τι μας βοηθάει και ακουμπάει με τρυφερότητα και σεβασμό πάνω μας. Ξεκίνα με απλά πράγματα, όπως το να αρνηθείς μια έξοδο που δε θα ήθελες ή να μην κάνεις κάτι που σου ζητήθηκε. Σε κάθε περίπτωση προσπάθησε να αντισταθείς στην επιθυμία σου να δικαιολογήσεις την απόφαση σου. (Πες “Όχι, δεν μπορώ να έρθω σήμερα”, και όχι “Θα ήθελα πολύ, αλλά δεν ξέρω… Ίσως, αλλά για λίγη ώρα μόνο”)

  • Θα βοηθήσει επίσης η παραδοχή ότι δεν μπορείς να ελέγξεις τι σκέφτονται οι άλλοι για εσένα. Ένας λόγος που μας ενδιαφέρει τόσο η γνώμη των άλλων είναι η σύνδεση με το συναίσθημα της ντροπής. Αν αυτό σου κάνει νόημα τότε δοκίμασε να σε ρωτήσεις: “Τι κρύβω που με κάνει να ντρέπομαι λίγο;” Αφού το βρεις, βγάλε το προς τα έξω (για αρχή σε ένα π.χ. ψυχοθεραπευτικό δωμάτιο, όπου υπάρχει ασφάλεια και σεβασμός στο βίωμα). Έτσι, θα αποδομήσεις την αίσθηση της ντροπής. 

  • Απομακρύνσου από την ψευδαίσθηση της τελειότητας των social media. Μπορεί η ντοπαμίνη σου να εκτοξεύεται κάθε φορά που έρχεται κάποια ειδοποίηση για ακόμη ένα «pseudo» like, ωστόσο το μόνο που πραγματικά συμβαίνει είναι η ενίσχυση της τάσης σου να συνδέεις την αξία σου με την αποδοχή των υπολοίπων.

  • Προσπάθησε να αναζητάς σχέσεις με άτομα που σε δέχονται γι’ αυτό που είσαι. Υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν χειριστικά στην  προσπάθεια τους να ανακαλύψουν και να διοχετεύσουν την δύναμη τους. Δεν είναι λοιπόν μόνο οι εγγραφές μας, τα βιώματα ή τα μοτίβα που έχουμε μάθει, αλλά και τα άτομα που μας περιβάλλουν, αλλά και ο τρόπος που ζητούν κάτι από εμάς.

  • Αφιέρωσε χρόνο στο να σε μάθεις. Ανακάλυψε δηλαδή τι σου αρέσει, τι χρειάζεσαι, ποιοι είναι οι στόχοι σου, τι ζητάς μέσα από τις σχέσεις σου, ποια είναι τα όρια σου.. Ξεκίνα να φτιάχνεις μια καθημερινότητα στην οποία μπροστά θα είσαι εσύ. Δοκίμασε, αναρωτήσου, “Είμαι καλά εδώ που είμαι;”, “Μου αρέσει το σημείο που στέκομαι;” Αν είναι θολή η εικόνα που έχεις εσύ για τον εαυτού σου, τότε πώς θα καταφέρουν άλλα άτομα να σε δουν καθαρά και να αντιληφθούν τον ρόλο και την θέση σου;

Το ζητούμενο δεν είναι να σταματήσεις να είσαι ευγενικ@, αλλά να φτιάξεις μια καθημερινότητα που δε θα υποτιμά τη δύναμή σου. Πράγματι, οι άνθρωποι έχουμε έμφυτη την ανάγκη του ανήκειν. Μπορούμε όμως να δώσουμε μορφή στις εμπειρίες μας, να αγκαλιάσουμε όσα μας προσφέρει η ζωή και να ζήσουμε με αυθεντικότητα και ειλικρίνεια όσα χρειαζόμαστε, θέλουμε ή και δεν θέλουμε. Η αξία μας διαμορφώνεται από μέσα προς τα έξω και όχι το αντίστροφο.

Γράφει η Μαρία Μαθιουδάκη (Ψυχολόγος και Ειδικευόμενη στη Συστημική ψυχολογία)

Αμβλώσεις στις ΗΠΑ: Οι άντρες δεν θα έπρεπε να θεσπίζουν νόμους για τα σώματα των γυναικών, ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ.

Στις 2 Μαΐου, όταν όλα τα φώτα παγκοσμίως ήταν στραμμένα στο Met Gala, ο ειδησεογραφικός ιστότοπος Politico αποκάλυψε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ενδέχεται να ανατρέψει την ιστορική απόφαση Roe V Wade του 1973 με την οποία νομιμοποιήθηκε το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση.

Ως απάντηση σε αυτήν την διαρροή, η ομάδα Ruth Sent στο TikTok κοινοποίησε ένα βίντεο στο οποίο βλέπουμε γυναίκες ντυμένες «θεραπαινίδες» από το «Handmaid’s Tale». Το βίντεο γράφει:

«Η Οκλαχόμα μόλις πέρασε έναν από τους πιο σκληρούς νόμους γύρω από τις αμβλώσεις στις ΗΠΑ, με πρόστιμο 10 χρόνια φυλάκιση για όποια γυναίκα διανοηθεί να κάνει έκτρωση. Η απαγόρευση ξεκινά από τη σύλληψη. Η ποινή για βιασμό στην Οκλαχόμα είναι 5 χρόνια. Είναι πόλεμος κατά των γυναικών!».

Μια αναδρομή στη δεκαετία του ’70

To 1970, η Νόρμα Μακόρβεϊ, η γυναίκα που έμεινε γνωστή ως Τζέιν Ρόου, θέλησε να προχωρήσει σε άμβλωση στο Τέξας, αλλά η τότε νομοθεσία δεν της το επέτρεπε. Η αμβλώσεις στην συγκεκριμένη πολιτεία ήταν νόμιμες μόνο στην περίπτωση που οι γυναίκες που κυοφορούσαν βρίσκονταν σε κίνδυνο. Η Τζέιν μήνυσε στην συνέχεια τον εισαγγελέα της επαρχίας του Ντάλας, Χένρι Γουέιντ, που επίβλεπε την εφαρμογή του νόμου, και το 1973 το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α. συμφώνησε στην ακρόαση της υπόθεσης.

Αργότερα, την ίδια χρονιά, η άμβλωση νομιμοποιήθηκε σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, προστατεύοντας έτσι συνταγματικά το δικαίωμα των γυναικών στην ιδιωτικότητα. Η απόφαση – σταθμός στην Αμερικανική χώρα έμεινε γνωστή ως Ρόου εναντίον Γουέιντ.

Τι θα σήμαινε ακύρωση του νόμου Roe v. Wade

Πενήντα χρόνια αργότερα, το εκπληκτικό πολιτικό σύστημα που έκανε τις ΗΠΑ το παράδειγμα της δημοκρατίας σε όλο το κόσμο, φαίνεται πως βρίσκεται πλέον υπό κατάρρευση.

Μάλιστα, από το 1994 μόνο 3 χώρες έχουν εφαρμόσει νέα, πιο αυστηρά καθεστώτα αμβλώσεων, και έχουν θέσει την υγεία των γυναικών σε κίνδυνο – το Ελ Σαλβαδόρ, η Νικαράγουα και η Πολωνία. Την ίδια περίοδο, 54 χώρες του κόσμου έχουν επεκτείνει το δικαίωμα των γυναικών να δώσουν τέλος στην εγκυμοσύνη τους.

Σε περίπτωση που ψηφιστεί, η άμβλωση δεν θα θεωρείται πλέον συνταγματικό δικαίωμα στις ΗΠΑ και κάθε πολιτεία θα μπορέσει να ορίσει το δικό της θεσμικό πλαίσιο γύρω από την διακοπή κύησης. Εκτιμάται πως 24 πολιτείες, κυρίως στον Νότο και στις κεντρικές ΗΠΑ (όπως οι πολιτείες της Αλαμπάμας, της Αριζόνας και της Λουιζιάνας), αναμένεται να απαγορεύσουν τη διαδικασία.

Αυτό σημαίνει πως οι γυναίκες στις συγκεκριμένες πολιτείες θα πρέπει να ταξιδέψουν σε άλλες πολιτείες της Αμερικής για να κάνουν άμβλωση ή να παραγγείλουν μέσω διαδικτύου χάπια έκτρωσης.

Με άλλα λόγια, η πλειονότητα των γυναικών, που το μηνιαίο εισόδημα τους είναι πολύ χαμηλό ή/και είναι μετανάστριες – χωρίς έγγραφα –  θα αναγκαστούν να επιστρέψουν σε απαρχαιωμένες μεθόδους αμβλώσεις που μπορούν να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα υγείας, είτε να εγκαταλείψουν τα όνειρα τους για σπουδές και θέση στην αγορά εργασίας, αφού δεν θα μπορέσουν να ταξιδέψουν μακριά – για να κάνουν την άμβλωση – δεδομένου ότι το μέσο κόστος ταξιδιού είναι περίπου $1.000.

Σύμφωνα με έρευνα, ο αριθμός αμβλώσεων θα υποχωρήσει κατά 14% σε περίπτωση ανατροπής της απόφασης του δικαστηρίου.

Αντιδράσεις από την διαρροή του εγγράφου

Η διαρροή του εγγράφου έχει προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις και διαδηλώσεις στις μεγαλύτερες αμερικανικές πόλεις και μεταξύ των διάσημων.

Την προηγούμενη εβδομάδα, εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωσαν υπό το σύνθημα «Κάτω τα χέρια σας από τα σώματα μας» σε πολλές πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Σικάγο και το Λος Άντζελες, ενώ πάνω από χίλιοι διαδήλωσαν έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο. Μερικά από τα πλακάτ που κρατούσαν έγραφαν «Η άμβλωση είναι ανθρώπινο δικαίωμα» και «Ως κορίτσι, ελπίζω ότι μια μέρα, θα έχω όσα δικαιώματα όσα και ένα όπλο».

Πολλοί ήταν και οι καλλιτέχνες που ύψωσαν την φωνή τους και εναντιώθηκαν απέναντι στην κατάργηση αυτού του νόμου. Η συγγραφέας και ακτιβίστρια, Λίντι Γουέστ, έγινε viral με την δήλωσή της στο The Daily Show, και όχι άδικα: 

«Το μόνο που θα κάνει η ποινικοποίηση των εκτρώσεων είναι να κρατήσει τους ανθρώπους παγιδευμένους στην φτώχεια για γενιές». Η Μπέτι Μίντλερ δήλωσε με την σειρά της: «Εάν ακυρώσουν αυτή την τροπολογία, τι θα τους εμποδίσει να ακυρώσουν και άλλες με τις οποίες δεν συμφωνούν οι συντηρητικοί;».

Ακόμα και μερικές από τις μεγαλύτερες αμερικανικές εταιρείες πήραν θέση για το δικαίωμα στην άμβλωση. Από την Apple και την Amazon μέχρι την διάσημη εταιρεία τζιν, Levi Strauss, δεν είναι λίγες οι εταιρείες που δεσμεύτηκαν να καλύψουν τα έξοδα των εργαζομένων τους που θα αναγκάζονται να ταξιδέψουν σε άλλη πολιτεία για να υποβληθούν σε άμβλωση.

Αμβλώσεις στις ΗΠΑ: Η επόμενη μέρα

Μπορεί το νομοσχέδιο να αναφέρει ότι στόχος του είναι «να διασφαλίσει το δικαίωμα στη ζωή και την ίση προστασία όλων των αγέννητων παιδιών από τη στιγμή της γονιμοποίησης…», σίγουρα όμως δεν είμαι η μόνη που πιστεύει πως ο μόνος και μοναδικός στόχος του είναι να ελέγξει τις γυναίκες. Ήδη, οι υπερσυντηρητικοί πολιτικοί κατά των αμβλώσεων έχουν δηλώσει ότι τα επόμενα βήματά τους θα αφορούν τα διασυνοριακά ταξίδια και τις παραδόσεις χαπιών άμβλωσης.

Παρόλο που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών υποστηρίζει το δικαίωμα στην άμβλωση, οι απόψεις για την άμβλωση συνδέονται στενά με τη θρησκεία. Οι περισσότερες διαδηλώσεις κατά των αμβλώσεων έχουν πανό που γράφουν «προσευχήσου για τη ζωή» και «προσευχήσου για να σταματήσει η άμβλωση».

Πολλοί Καθολικοί πιστεύουν ότι η ανθρώπινη ζωή ξεκινά από τη σύλληψη και πάνω από το 70% των Ευαγγελικών λένε ότι η άμβλωση πρέπει πάντα ή ως επί το πλείστον να είναι παράνομη. H Ruth Sent είναι μόνο μια από τις ομάδες υπέρ των δικαιωμάτων των αμβλώσεων που στοχοποίησαν καθολικές εκκλησίες για διαμαρτυρίες για την Ημέρα της Μητέρας.

Η αλήθεια όμως είναι μία: Η άμβλωση και τα χάπια έκτρωσης είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι δικαίωμα σου να μην την κάνεις για θρησκευτικούς λόγους, αλλά δεν μπορείς να επιβάλλεις την άποψη σου σε κανέναν άλλον. Για τον απλό λόγο του αν το κάνεις, θα πάψει να υπάρχει δημοκρατία.

Σπόροι κάνναβης: Πολλοί, στο άκουσμά τους, σκέφτονται κάτι κακό.

Οι σπόροι κάνναβης, όμως, ήρθαν για να αλλάξουν αυτό το κατεστημένο. Αυτοί οι μικροί, λευκοί σπόροι μπορούν να προσφέρουν αμέτρητα οφέλη στον οργανισμό μας. Σήμερα, υπάρχει έντονο επιστημονικό ενδιαφέρον και αρκετές μελέτες σχετικά με τη χρησιμοποίηση των σπόρων κάνναβης και των διαφόρων προϊόντων που παράγονται από αυτούς, όπως: Αλεύρι, πρωτεΐνη, λάδι για ανθρώπινη χρήση λόγω της υψηλής θρεπτικής τους αξίας κ.α.

Disclaimer: Οι σπόροι κάνναβης δεν περιέχουν καμία βλαβερή ουσία προς εμάς, αφού η κύρια ψυχοτρόπος (ναρκωτική) ουσία της κάνναβης, η THC αφαιρείται από τους σπόρους.

Ως εκ τούτου, η κανναβιδιόλη aka CBD, δεν αποτελεί ναρκωτική ουσία και δεν προκαλεί καμία εξάρτηση, κάνοντας την έτσι κατάλληλη για κατανάλωση από παιδιά και ηλικιωμένους. Ενώ, χωρίς την ψυχοτρόπο δράση THC, δεν προκαλεί ευφορία, έχει ωστόσο φανεί να έχει πολλές θεραπευτικές δράσεις. 

Οι σπόροι κάνναβης έχουν πιθανή θεραπευτική δράση σε:

  • Διάφορα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως νόσος του Crohn
  • Σκλήρυνση κατά πλάκας
  • Νευρολογικές ασθένειες, όπως ή νόσος Alzheimer και η νόσος Parkinson
  • Επιληψία
  • Νευροψυχιατρικά νοσήματα
  • Βελτίωση συμπτωμάτων σε περιπτώσεις εκζέματος και άλλων δερματικών παθήσεων
  • Πιθανή μείωση της αρτηριακής πίεσης και καλύτερη ομαλή λειτουργία της καρδιάς

Οι σπόροι κάνναβης αποτελούν ένα τρόφιμο, πλούσιο με πολλά θρεπτικά συστατικά 

  • Το 25% των θερμίδων τους προέρχονται από πρωτεΐνη και αποτελούν μια πλούσια πηγή πρωτεΐνης. Μας δίνουν περισσότερη πρωτεΐνη ακόμη και από ένα κομμάτι κρέατος ίδιας ποσότητας – 30γρ. σπόρων κάνναβης προσφέρουν περίπου 11γρ. πρωτεΐνης ενώ την ίδια στιγμή 30γρ. για παράδειγμα κοτόπουλου μας δίνουν 7γρ. πρωτεΐνης

  • Είναι πηγή των απαραίτητων ω3 και ω6 λιπαρών οξέων

  • Έχουν πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένο λίπος (100γρ. σπόρων μας δίνουν 45γρ. λίπους με μόνο τα 3,3γρ. να είναι κορεσμένα λιπαρά)

  • Είναι πηγή αδιάλυτων φυτικών ινών, βιταμινών (βιταμίνη Ε, C, B1, B6) και ιχνοστοιχείων (φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, σίδηρο, ψευδάργυρο)

Θρεπτική Αξία

Θρεπτικά συστατικά, ανά 100 γραμμάρια σπόρων κάνναβης
Ενέργεια580kcal
Υδατάνθρακες6,7 g
Σάκχαρα0,0 g
Φυτικές ίνες3,3 g
Λίπος45 g
Κορεσμένα3,3 γρ
Πρωτεΐνη36,7 g
Σίδηρος9,6 mg
Μαγνήσιο640 mg
Νάτριο0 mg
Ψευδάργυρος11,5 mg

Σπόροι κάνναβης: Γιατί να συνυπάρχουν στη ζωή ενός vegan;

Για εσένα που είσαι vegan αποτελούν εξαιρετική επιλογή, όπως επίσης και το γάλα κάνναβης που είναι εξαιρετικό συμπλήρωμα για όποιον θέλει να αυξήσει την καθημερινή πρόσληψη πρωτεϊνών, βιταμινών, και μετάλλων. Εκτός από τους πιο κάτω τρόπους κατανάλωσης τους, μπορείς πολύ εύκολα να φτιάξεις και γάλα κάνναβης. 

Συστατικά: 150 γραμμ. σπόρους κάνναβης, 1 λίτρο νερό, φυσικό γλυκαντικό (μέλι ,στέβια, κανέλα, κ.λπ.), μια πρέζα αλάτι.

*Προσοχή: Άνθρωποι με προβλήματα που σχετίζονται με την πήξη του αίματος και λαμβάνουν συγκεκριμένα φάρμακα, θα πρέπει πρώτα να συμβουλευτούν τον γιατρό τους.

*Όταν καταναλώνεται σε υπερβολικές ποσότητες, υπάρχει περίπτωση να προκαλέσει διάρροια, στομαχόπονο, και κοιλιακή διάταση λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε φυτικές ίνες.

Πώς μπορούμε, λοιπόν, να προσθέσουμε στη διατροφή μας ωμούς σπόρους κάνναβης; 

  • Σε σαλάτες. Αυξάνουμε έτσι την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και φυτικές ίνες για μεγαλύτερο κορεσμό

  • 1 κουταλιά της σούπας σπόρους κάνναβης στο γιαούρτι μας μαζί με βρώμη και αποξηραμένα/φρέσκα φρούτα είναι αρκετή για ένα καλύτερο και χορταστικό πρωινό ή σνακ με έξτρα πρωτεΐνη

  • Σε Smoothie κάνοντας τα ακόμη πιο θρεπτικά και χορταστικά, ειδικότερα μετά και από γυμναστική

  • Σε διάφορα ντιπ/sauce ή και πάνω από ψημένα λαχανικά και κρεατικά

  • Πάνω από μαρμελάδα και διάφορους βουτύρους ξηρών καρπών (π.χ. φυστικοβούτυρο- peanut butter, almond butter κ.α.)

  • Σε όλα τα φαγητά της επιλογής μας που θεωρούμε πως ταιριάζουν!

Η Κύπρος και η Ελλάδα ανήκουν στις χώρες που έχουν νομιμοποιήσει την ιατρική χρήση της κάνναβης. Η πώληση σπόρων κάνναβης είναι αυστηρά ελεγχόμενη και η αγορά τους είναι νόμιμη. Μπορείτε να βρείτε σε διάφορες ιστοσελίδες σπόρους κάνναβης για αγορά, έτσι ώστε να αυξήσετε τη θρεπτική τους αξία.

Γράφει η Άντρη Κλείτου (Διαιτολόγος / Διατροφολόγος)

Έχει φτάσει το 2022 και ερχόμαστε ακόμη αντιμέτωποι με την πατριαρχία και όσα αυτη προξενεί. Σε όλες τις κοινωνίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σε καθημερινή βάση κοινωνικές νόρμες, στερεότυπα και αντιλήψεις που απορρέουν από το ανδροκρατούμενο σύστημα που επικρατεί. Ένα από τα κοινωνικά φαινόμενα τα οποία πηγάζουν από την πατριαρχία είναι, η γνωστή σε όλους μας, “τοξική αρρενωπότητα”. 

Τι είναι η τοξική αρρενωπότητα;

Η τοξική αρρενωπότητα αποτελεί ένα σύνολο στάσεων, τρόπων συμπεριφοράς αλλά και σκέψεις ανδρών, όλα επηρεασμένα από πατριαρχικά στερεότυπα και σεξιστικές νοοτροπίες. Σχετίζεται με επικρατούσες κοινωνικές νόρμες, και αποφέρει διάφορες ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες. Περιλαμβάνει την τάση για κυριαρχία, την υποτίμηση των γυναικών και την καταστολή όλων των συναισθημάτων.

Επιτρέπει εντούτοις τον θυμό, τις εκρήξεις, τις βρισιές και κάθε άλλο μέσω ξεσπάσματος. Εκφράζεται με μισογυνισμό, ομοφοβία, επίδειξη δύναμης και άλλες κακοποιητικές και παρενοχλητικές συμπεριφορές. 

Γιατί συμβαίνει όμως αυτο;

Με τον ανδρισμό να έχει ταυτιστεί με την αρρενωπότητα, τις σεξουαλικές εμπειρίες, την εκδήλωση δύναμης, την έλλειψη συναισθημάτων και θηλυπρέπειας, οι  άντρες αισθάνονται συνεχώς υπόχρεοι να αποδείξουν την ανδροπρέπεια τους. Προβαίνουν, έτσι, σε τοξικές συμπεριφορές προκειμένου να είναι “σωστοί” απέναντι στα πρότυπα που έχει επιβάλει η κοινωνία και η κουλτουρα της πατριαρχίας. Βρίσκονται λοιπόν σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να ανταπεξέλθουν στις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί από και προς την κοινωνία, για να είναι κάποιος αρκετά “άνδρας”. 

Τι είναι το “the man box” και πως σχετίζεται με την πατριαρχία

Το «κουτί του άνδρα» ή αλλιως “the man box”, είναι τα περιθώρια τα οποία θέτουν οι πατριαρχικές νοοτροπίες και τα σεξιστικά στερεότυπα προς τους άνδρες, ενισχύοντας και αναπτύσσοντας έτσι την τοξική αρρενωπότητα. Με άλλα λόγια, η κοινωνία απαιτεί από τους άνδρες να μπαίνουν σε έναν συγκεκριμένο κοινωνικό ρόλο, κατασκευασμένο απο την πατριαρχία, και ταυτισμένο με το βιολογικό φύλο τους.

Όποιος αποκλίνει από τον ρόλο αυτόν και τις συμπεριφορές που αντιστοιχούν, κατακρίνεται και καταδικάζεται τόσο από μέλη της κοινωνίας όσο και από το ίδιο το σύστημα. Είναι, λοιπόν, εγκλωβισμένοι σε ένα “κουτί”, με ό,τι η πατριαρχία συμφωνεί και θεωρεί ιδανικό και φυσικό.

Μισογυνισμός και τοξική αρρενωπότητα

Η τοξική αρρενωπότητα όμως δεν έχει αντίκτυπο μόνο στους ίδιους τους άνδρες αλλα και όλους τους ανθρώπους γύρω τους. Το φαινόμενο αυτο τους οδηγεί να αντιλαμβάνονται τον κόσμο ως καθαρά ανδρικο με γυναίκες που απλα περιφέρονται γύρω τους, δίνοντας τους έτσι την αίσθηση πως μπορούν να κάνουν ο,τι και όποτε το θέλουν για να εξασφαλίσουν την δική τους ικανοποίηση.

Μια απο τις διάφορες συνέπειες του φαινομένου αυτού είναι η σεξουαλικοποίηση, η αντικειμενοποίηση αλλα και η παρενόχληση των γυναικών. Στη προσπάθεια τους να αναδείξουν τον ανδρισμό τους, παραβιάζουν τα όρια των άλλων κακοποιώντας τους με διάφορους τρόπους. Οι γυναίκες ειναι τα πιο συχνά θύματα αυτού του φαινομένου. 

Ταυτόχρονα, νιωθουν entitled να κρίνουν μονίμως τις γυναίκες είτε για την εμφάνιση, είτε για την συμπεριφορά τους, περιμένοντας από αυτές να εντάσσονται στα δικά τους γούστα και στάνταρ. Κατακλύζονται από μια διεφθαρμένη και εξουσιαστική αντίληψη, που έχει δημιουργηθεί λόγω των πατριαρχικών στερεοτύπων και η κοινωνία ενισχύει αυτη τους την αντίληψη με φράσεις της νοοτροπίας “boys will be boys”, δίνοντας τους την αίσθηση ότι οι άνδρες μπορούν να έχουν το ακαταλόγιστο, κανονικοποιώντας έτσι βιαιες, τοξικες και παραβατικες συμπεριφορές. 

Περιθώρια 

Για την πατριαρχία, ενας άνδρας δεν είναι αρκετά άνδρας αν δεν μπει στο “the man box” mindset, και εφόσον ο σεξισμός κυριαρχεί ακόμη και στην κοινωνία του σήμερα, δεν είναι αποδεκτό και φυσιολογικό οι άντρες να είναι θηλυπρεπείς, να ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και να βάφονται ή/και να φορούν “θυληπρεπη” ρούχα. Δεν είναι επίσης αποδεκτό να εκδηλώνουν έντονα τα συναισθήματα τους, να αρνούνται τις σεξουαλικές επαφές με γυναίκες, να μην κάνουν τις πρώτες κινήσεις και να μην είναι δυνατοί. 

Φράσεις όπως οι: «Τι άντρας είσαι αν δεν θες να κανεις σεξ», «Οι άνδρες δεν κλαινε», που επικρατούν και ενισχύουν την τοξική αρρενωπότητα, έχουν ενταχθεί στην καθημερινότητα μας εδώ και δεκαετίες. Αλλά δεν σταματούν εκεί. Στερεοτυπικές φράσεις και απόψεις όπως οι: «Φέρσου σαν άνδρας», «Οι ανδρες κάνουν την πρώτη κίνηση», «Δεν βάφονται οι άντρες» «Οι άνδρες πληρώνουν στα ραντεβού», έχουν εμποτιστεί βαθιά στη συνείδηση των αντρών εδώ και χρόνια. 

Η τοξική αρρενωπότητα λοιπόν δημιουργεί πολλά προβλήματα στη καθημερινή ζωή όλων μας, με τον φεμινισμό, ως κίνημα ισότητας, να προσπαθεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο αυτό που τόσο πολύ προξενεί κοινωνικές επιπτώσεις. Είναι πολύ σημαντικό όλοι μας να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε να αναπαράγουμε νοοτροπίες και κουλτούρες που προωθούν και διατηρούν πατριαρχικά κατάλοιπα και αντ’ αυτού, να αρχίσουμε να τα ξεριζώνουμε!

Το χρώμα της μητρότητας

Το Pantone Color Institute, θέλοντας να τιμήσει τις γυναίκες και τη μητρότητα, ζήτησε από πελάτες των εμπορικών City Center στη Μέση Ανατολή να μιλήσουν για τη μητρότητα και πώς οι ίδιες την έχουν βιώσει.

Το χρώμα είναι ένα ισχυρό εργαλείο που μπορεί να επικοινωνήσει συναισθήματα, διαθέσεις και φυσιολογικές αντιδράσεις. Οι ειδικοί του Pantone Color Institute χρησιμοποίησαν τις ιστορίες που μοιράστηκαν οι συμμετέχοντες και κατέληξαν σε 5 υποψήφια χρώματα: Πράσινο, κίτρινο, κόκκινο, ροζ και μπλε. Στη συνέχεια, διεξήχθη μια δημόσια ψηφοφορία, έτσι ώστε να αναδειχθεί το χρώμα που αντιπροσωπεύει έντονα τις μητέρες και θα συμβολίζει αμέσως όλα αυτά τα συναισθήματα που συνδέονται με τη μητρότητα.

Το χρώμα που τελικά επικράτησε ήταν μια λουλουδάτη απόχρωση του ροζ που υποδηλώνει τη στοργική, συμπονετική και περιποιητική φύση της μητρότητας. Μπορεί, όμως, ένα χρώμα να αποτυπώσει όλα τα συναισθήματα που γεννούν οι λέξεις: Μητέρα, μάνα, μαμά σε εμάς και τους γύρω μας;

Είναι για όλους μια χαρούμενη γιορτή η Ημέρα της Μητέρας;

Σήμερα είναι η Ημέρα της Μητέρας και τα διαδίκτυο θα πλημμυρίσει από μηνύματα για την αγάπη και τις θυσίες των μαμάδων, ενώ οι διαφημίσεις εδώ και μέρες δείχνουν παιδιά και συντρόφους να αγοράζουν λουλούδια και κοσμήματα για τις μαμάδες τους ή τις μαμάδες των παιδιών τους αντίστοιχα. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να εκφράζεις την αγάπη και την ευγνωμοσύνη σου με λόγια ή υλικά αγαθά αν έτσι αισθάνεσαι, αλλά η Ημέρα της Μητέρας δεν είναι πάντα αφορμή για γιορτή.

Για μερικούς, είναι μια υπενθύμιση της απώλειας ενός παιδιού, των προκλήσεων για τη σύλληψη και το αγκάθι της υπογονιμότητας ή ακόμα και της απώλειας της μητέρας τους. Για άλλους, που η μητέρα τους δεν ήταν αυτό που ήθελαν ή αυτό που άξιζαν, είναι επίσης μια ημέρα που πιθανόν θα φέρει στην επιφάνεια πληγές του παρελθόντος ή ακόμα και του παρόντος.

Αντί για συναισθήματα χαράς και ευγνωμοσύνης για πολλούς ανθρώπους η μέρα αυτή θα φέρει συναισθήματα θλίψης ή ακόμα και πένθους. Κι αυτά τα συναισθήματα δεν είναι το ίδιο εύκολο να συζητηθούν, ειδικά όταν όλοι γύρω σου δείχνουν να είναι χαρούμενοι και σε εορταστική διάθεση.

Δεν αισθάνονται όλες οι μαμάδες τη διάθεση να γιορτάσουν

Από την άλλη πλευρά, οι ίδιες οι μαμάδες μπορεί να μην νιώθουν την διάθεση να γιορτάσουν. Κάθε γυναίκα αντιλαμβάνεται τον ρόλο της ως μητέρα διαφορετικά. Το ταξίδι της μητρότητας αποκαλύπτει ανείπωτες στιγμές χαράς αλλά και προκλήσεις και δυσκολίες, ενώ σχεδόν από την πρώτη στιγμή που φέρει ένα παιδί στον κόσμο ξεκινάει ένα απρόσμενο άγχος για την ανατροφή του και οτιδήποτε το περιβάλλει.

Μια μητέρα μπορεί να βίωσε πρόσφατα μια δύσκολη γέννα, να αντιμετωπίζει επιλόχεια κατάθλιψη, να έχει μέρες να κοιμηθεί ή να απολαύσει λίγες στιγμές ηρεμίας ή ακόμα να αισθάνεται ότι τα κάνει όλα λάθος και είναι μια κακή μητέρα. Όλες αυτές οι προκλήσεις, την σημερινή μέρα, μοιάζουν ακόμα πιο έντονες και το συναίσθημα της αμφισβήτησης των ικανοτήτων μιας μητέρας μπορεί να είναι οξυμένο, ειδικά αν βάλει τον εαυτό της να συγκριθεί με τις “τέλειες” μαμάδες του Instagram και των Μέσων γενικότερα.

Αν γνωρίζεις κάποιον που δυσκολεύεται τη σημερινή μέρα, στήριξε τον

Πολλοί από εμάς, έχουμε φίλους ή μέλη της οικογένειας μας που ξέρουμε ότι πιθανότατα δυσκολεύονται να λάβουν μέρος στους εορτασμούς για την Ημέρα της Μητέρας. Αν έχεις ένα τέτοιο άτομο στο περιβάλλον σου δώσ’ του χώρο για να το ακούσεις, να αναγνωρίσεις τον πόνο και την λύπη του και να προσπαθήσεις να καταλάβεις τα συναισθήματα του.

Τέλος, αν νιώθεις άνετα, μη διστάσεις να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα και να επικοινωνήσεις με κάποιον που ξέρεις ότι δυσκολεύεται. Πες του ότι τον σκέφτεσαι και ότι τον συμπονάς ή ότι είσαι διαθέσιμος αν θέλει να μιλήσει.

Επιστρέφοντας στην έρευνα που πραγματοποίησε το Pantone Color Institute για το χρώμα που συμβολίζει τη μητρότητα, δεν μπορώ να αναρωτηθώ πώς ένα χρώμα θα μπορούσε άραγε να συμβολίσει την μητρότητα όταν οι άνθρωποι την βιώνουν τοσο διαφορετικά; Για πολλούς, η Γιορτή της Μητέρας είναι μια καλή ευκαιρία να αναγνωρίσουν τις θυσίες που έχουν κάνει οι μητέρες τους και να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους προς αυτές και αυτή η αναγνώριση είναι σημαντική και ευπρόσδεκτη. Για άλλους, όμως, δεν είναι μια εξίσου χαρούμενη μέρα. Η σκέψη μας είναι και μαζί τους, με όση υποστήριξη και αγάπη μπορούμε να τους προσφέρουμε.

*Με πληροφορίες από: https://www.pantone.com/articles/case-studies/the-colour-of-mothers-day

Στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή. Νομίζει πως τυφλός είναι όλος ο υπόλοιπος κόσμος.

O Ζακ Κωστόπουλος, μέλος και ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ+ και οροθετικής κοινότητας, αρθρογράφος και εμβληματική drag queen με το όνομα Zackie Oh, δολοφονήθηκε βίαια στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, στην οδό Γλάδστωνος στην Ομόνοια. Σχεδόν 4 χρόνια μετα τη δολοφονία του, η δικαιοσύνη αμαυρώνει την μνήμη του.

Η ιστορία

Την μέρα εκείνη, ο Ζακ μπήκε σ’ ένα κατάστημα ζητώντας βοήθεια λόγω φασαριών που γινόντουσαν στον δρόμο. Αισθανόταν πως ήταν σε κίνδυνο καθώς βρισκόταν σε κατάσταση κρίσης πανικού. Προσπαθώντας να βγει από το κατάστημα, συνειδητοποίησε ότι κατά λάθος κλειδώθηκε μέσα, λόγω της αυτόματης ασφάλειας του μηχανισμού της πόρτας. Στην προσπάθεια του να ξεφύγει, έσπασε την τζαμαρία του καταστήματος χρησιμοπoιώντας έναν πυροσβεστήρα. Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, μαζί με έναν ακόμη φίλο του, άρχισαν να τον κλωτσούν στο κεφάλι, ενώ ήταν ήδη στο πάτωμα, επειδή τον θεώρησαν απειλή.

Βρέθηκε αιμόφυρτος να δέχεται χτυπήματα από 2 άτομα, μέχρι που ήρθε η αστυνομία όπου και αποφάσισαν να συμμετέχουν όλοι στον ξυλοδαρμό για τον ίδιο λόγο, μέχρι την στιγμή που  κατέφθασε το ασθενοφόρο μέσα στο όποιο άφησε και την τελευταία του αναπνοή.

Συκοφαντίες και ψευδείς κατηγορίες

Από την πρώτη στιγμή η θέση της αστυνομίας και του καταστηματάρχη ήταν πως προσπάθησε  κλέψει το κοσμηματοπωλείο.  Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι κατά τον ποινικό κώδικα (αρ.380ΠΚ) ληστεία υφίσταται όταν «κάποιος με σωματική βία εναντίον προσώπου ή με απειλές, ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής, αφαιρεί από άλλον ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό αντικείμενο ή τον εξαναγκάζει να του το παραδώσει για να το ιδιοποιηθεί παράνομα». Ο Ζακ ήταν μόνος του μέσα στο μαγαζί και δεν ήταν δυνατόν να απειλήσει κάποιον προκειμένου να τον ληστέψει. Όσον αφορά την κλοπή, δεν βρέθηκε τίποτα κλεμμένο πάνω του και δεν υπήρχε κανένα αποτύπωμα του σε συρτάρια ή στην ταμειακή μηχανή του καταστήματος.

EUROKINISSI

Στην κατάθεσή του, ο πρώτος αστυνομικός που βρέθηκε στο σημείο αναφέρει: «Μόνο η βιτρίνα μου φάνηκε αναστατωμένη. Δεν είδα άλλα σημάδια ληστείας. Ο συγκεκριμένος δεν είχε τίποτα πάνω του εκτός από ένα κινητό και έναν αναπτήρα. Δεν είδα κανένα ανοικτό συρτάρι».

Για το μαχαίρι, δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη ότι ο Ζακ το κρατούσε. Εντούτοις, η ελληνική αστυνομία υποστήριξε ότι βρέθηκαν αποτυπώματα του πάνω. Σύμφωνα, όμως, με την έκθεση της διεύθυνσης εγκληματολογικών ερευνών της αστυνομίας, το DNA που βρέθηκε ήταν αίματα του Ζακ και όχι αποτυπώματα του.

Είναι προφανές εξάλλου, στο πρώτο βίντεο που κυκλοφόρησε, πως είναι αδύνατον να μπορεί να κρατά μαχαίρι και πυροσβεστήρα μαζί  – ενώ στο βίντεο που δείχνει τον ξυλοδαρμό του, δεν διακρίνεται πουθενά το μαχαίρι. Αυτό, βέβαια, δεν εμπόδισε τους δημοσιογράφους να πουν ψέματα για το περιστατικό. Τελευταίο ψέμα ήταν η κατηγορία πως ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών αποκαλώντας τον «πρεζάκι». Τα ΜΜΕ ανεξέλεγχτα προωθούσαν το φανταστικό σενάριο του τοξικομανή Ζακ. Σύμφωνα με την εργαστηριακή έκθεση της τοξικολογικής εξέτασης του θύματος, δεν ανιχνεύτηκε καμία απολύτως ναρκωτική ουσία στον οργανισμό του. Το σενάριο του χρήστη ναρκωτικών αποτελεί το επιχείρημα πολλών για το «Πώς κάνετε έτσι για ένα πρεζάκι;».

Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι ακόμη και ΑΝ ο Ζάκ ήταν χρήστης ουσιών, ο ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου δεν θα δικαιολογείτο και οι δολοφόνοι του θα έπρεπε και πάλι να βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Η δικαιοσύνη δεν είναι και δεν θα έπρεπε να είναι επιλεκτική μπροστά σε ΚΑΝΕΝΑ άνθρωπο. Τόσο τα ΜΜΕ όσο και πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονταν η αιτία θανάτου του δεν ήταν ο ξυλοδαρμός αλλά η χρήση ναρκωτικά, ανακοπή καρδιάς από κρίσεις πανικού, αυτοτραυματισμούς του κ.α. Σύμφωνα όμως με το πόρισμα των ιατροδικαστών, ο θάνατος του Ζακ επήλθε από ισχαιμικό επεισόδιο οφειλόμενο στα πολλαπλά τραύματα. Υπήρχαν ειδοσιογραφικά μέσα τα οποία ακόμα και όταν επικοινωνούσαν με τους ιατροδικαστές κατα τη διάρκεια των ειδήσεων αμφισβητούσαν τα πορίσματα τους και δεν τους άφηναν να εξηγήσουν την ιατρική τους έρευνα.

H αστυνομική βία και πάλι στο απυρόβλητοΔικαιοσύνη για το Ζακ

Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας που ακόμη κάνει λόγο για το ληστή-πρεζάκι, που απειλούσε κόσμο με το μαχαίρι. Παρ’ όλες τις αποκαλύψεις, και παρά την διεξαγωγή των ερευνών, κάποιοι απλά δεν δέχονται την αλήθεια. Την αλήθεια οτι τον Ζακ Κωστόπουλο τον σκότωσαν αφεντικά και αστυνομικοί, μέρα μεσημέρι, μπροστά στα μάτια του κόσμου.

Και αυτό που μας ταράζει και μας εξοργίζει είναι η ωμή φονική βία από πολίτες και αστυνομικούς, όπως και η συστημική συγκάλυψη από την αστυνομία και τα ΜΜΕ. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και το ανεξήγητο μίσος που εκφράζεται προς το πρόσωπο του Ζακ – λόγω ομοφοβίας και εμετικής συντηρητικότητας που είναι ριζωμένη τόσο στα μέλη της κοινωνίας όσο και στους θεσμούς της – είναι τα βαθιά αίτια του θυμού μας. Μας εξοργίζει η αντιμετώπιση της πολιτείας – που αδιαφορεί και κάνει πλάτες στους θύτες.

EUROKINISSI

Σχεδόν 4 χρόνια μετά, η δικαιοσύνη μας απογοητεύει και πάλι. Αθώωση των αστυνομικών που τον κλωτσούσαν, και ποινή κάθειρξης 10 ετών για τον μεσίτη και τον κοσμηματοπώλη. Είναι αδιανόητο πως παρά τις αποκαλύψεις και τα στοιχεία που υπάρχουν δεν απονεμήθηκε δικαιοσύνη. Η αυθαιρεσία και η βία, τόσο των αστυνομικών που αθωώθηκαν όσο και των δύο πολιτών, αποτελόυν πλήγμα για την δικαιοσύνη και την δημοκρατία. Με αυτή την απόφαση, ο Ζακ δολοφονείτε ξανά. Ο αφανισμός ανθρώπων με αυτό τον τρόπο, η κατηγοριοποίηση του θύματος και η ατιμωρησία των θυτών, αποτελούν περιπτώσεις που συνθέτουν την Ελλάδα σήμερα. Έτσι, κανονικοποιούνται τα εγκλήματα, έτσι διαμορφώνονται αντιλήψεις και νοοτροπίες που δικαιολογούν παραβατικές κακοποιητικές πράξεις και συμπεριφορές.

Αυτή η δίκη ήταν μια ευκαιρία να καταδικαστεί ολοκληρωτικά η κατάχρηση εξουσία της αστυνομίας αλλά και η αδικαιολόγητη βία της σε όλες τις καταστάσεις. Αντ’ αυτού, δόθηκε άσυλο. Γιατί αν η δικαιοσύνη δεν άφηνε διαχρονικά ατιμώρητη την αστυνομική βία, μπορεί ο Ζακ να ζούσε ακόμη. Ο Ζακ δεν θα ξεχαστεί. Θα γίνει σύμβολο για μια κοινωνία ελεύθερη. Για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης – δίχως βαρβαρότητα και ανοχή σε αυτή.

Οργή. Οργή και θλίψη η Ζάκι θα μας λείψει.