Ράφα
Home

Στη Ράφα αυτές τις ημέρες ζούμε την κορύφωση του ανθρώπινου δράματος

Φωτογραφία: Hatem Khaled/Reuters

Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί σχεδόν άπραγη την κορύφωση της τραγωδίας για τον λαό της Παλαιστίνης.

Από τις 7 Οκτωβρίου, όταν η Χαμάς με ένα ξαφνικό χτύπημα στην καρδιά της άμυνας του Ισραήλ έπληξε τον εγωισμό, αλλά κυρίως τη δημοφιλία της κυβέρνησης Νετανιάχου, γνωρίζαμε ότι οδηγούμαστε σε νέα κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή. Από την πρώτη στιγμή, ο ίδιος ο Νετανιάχου φρόντιζε να τονίσει δεξιά και αριστερά ότι η απάντηση του πολύ πιο καλά εξοπλισμένου Ισραήλ θα ήταν ισχυρή, αποφασιστική και…τελική.

Ακούγοντας τα διαγγέλματά του, η παγκόσμια κοινότητα δεν δίσταζε πολύ να πάρει θέση. Η τοποθέτηση ήταν κυρίως υπέρ του Ισραήλ, μιλώντας για: «Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα». Ωστόσο, όσο ο καιρός προχωρούσε και η απάντηση του Ισραήλ ήταν πιο σκληρή από ό,τι θα περίμενε και ο πιο απαισιόδοξος, το δικαίωμα αυτό άρχισε να ξεθωριάζει ακόμα και για τους συμμάχους του.

Πλέον, στον απόηχο των κινητοποιήσεων που γίνονται και στη Δύση, ακόμα και μέσα στα campus των μεγαλύτερων πανεπιστημίων των ΗΠΑ (παραδοσιακού συμμάχου του Ισραήλ), το δράμα φτάνει στην κορύφωσή του. Μαρτυρικός τόπος είναι πια η Ράφα, στα νότια σύνορα της Λωρίδας της Γάζας, περιοχή που πριν λίγο καιρό θεωρούνταν ένα από τα ελάχιστα ασφαλή καταφύγια για τους αμάχους.

Τι συνέβη;

Τη Δευτέρα, χιλιάδες άνθρωποι που είχαν μεταφερθεί προς τα νότια της Γάζας, προκειμένου να ξεφύγουν από τη λαίλαπα του πολέμου, ενημερώθηκαν από τον ισραηλινό στρατό ότι θα έπρεπε άμεσα να μεταβούν προς την «ανθρωπιστική ζώνη», προκειμένου να γλυτώσουν από την επίθεση που ετοιμαζόταν. 

Όλα αυτά, ενώ ταυτόχρονα η Χαμάς, παραδόξως, φάνηκε να δέχεται τελικά τους εν πολλοίς εις βάρος της όρους, προκειμένου να επιτευχθεί μία κατάπαυση του πυρός, με προοπτική να φέρει ένα μόνιμο τέλος των εχθροπραξιών. To γεγονός αυτό, καθώς και η έκφραση του ενδιαφέροντος εκ μέρους του Ισραήλ να επανέλθει στις διαπραγματεύσεις, έδωσαν μία μικρή ελπίδα μέσα στο σκοτάδι.

Φαίνεται όμως ότι αυτές, προς το παρόν τουλάχιστον, πέφτουν στο κενό από τη στιγμή που οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν περικυκλώσει τη Γάζα με τανκς, με τους φόβους για μία χερσαία εισβολή να κορυφώνονται κάθε ώρα που περνάει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ράφα είναι μία από τις ελάχιστες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας που δεν έχουν καταστραφεί, με πολύ κρίσιμες διόδους για την ανθρωπιστική βοήθεια.

Η απάντηση της διεθνούς κοινότητας

Σύμφωνα με όσα λέει το Ισραήλ, η περιοχή της νότιας Γάζας είναι μέρος όπου η Χαμάς έχει τέσσερα τάγματα από όπου επιτίθεται εναντίον των δυνάμεών του. Πέραν αυτού, βέβαια, φαίνεται ότι μία επίθεση στη Ράφα θα φέρει τη Χαμάς σε ακόμα δυσκολότερη θέση ενόψει πιθανών διαπραγματεύσεων ή και του ολικού αφανισμού κάθε αντίστασης. Γι’ αυτό και συνεχίζει ακάθεκτο τις εχθροπραξίες, ακόμα και με ρίσκο να δυσαρεστήσει τους κυριότερους συμμάχους του. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, σύμφωνα με όσα δήλωσε Αμερικανός αξιωματούχος, ανέστειλε την παράδοση ενός σημαντικού φορτίου βομβών προς το Ισραήλ. Ο λόγος είναι ότι η Ουάσινγκτον δεν έλαβε πειστικές απαντήσεις σχετικά με τις ανησυχίες της για την προαναγγελθείσα χερσαία επίθεση στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας. Το φορτίο αποτελείται από 1.800 βόμβες 2000 λιβρών και άλλες 1700 βόμβες 500 λιβρών.

Φαίνεται πάντως ότι, τουλάχιστον τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός δεν σταματάει να μιλάει για επίθεση στη Γάζα, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως διασφάλιση ότι η επιχείρηση θα γίνει με έγνοια να προστατευτεί ο ούτως ή άλλως ταλαιπωρημένος άμαχος πληθυσμός.

Η κορύφωση μίας πραγματικής τραγωδίας

Ο αριθμός των θυμάτων στη Γάζα φτάνει τον τραγικό αριθμό των 35.000, με 14.000 εξ αυτών να αφορούν μικρά παιδιά. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις καλούν τη διεθνή κοινότητα να επιδείξει πιο αποφασιστική στάση, καθώς βρισκόμαστε στο πρόθυρα μιας άνευ προηγουμένου τραγωδίας. 

Οφείλουμε να τονίσουμε ότι το πρότερο «ασφαλές καταφύγιο της Γάζας» έχει μαζέψει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που μετακινήθηκαν προς τον νότο προκειμένου να γλυτώσουν τη ζωή τους από τις επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στην κεντρική και στη βόρεια Γάζα με το 70% των σπιτιών στις περιοχές αυτές να έχει καταστραφεί ολοσχερώς.

Υπάρχει άμεσα ορατός κίνδυνος, ο αριθμός των νεκρών να γιγαντωθεί με δεδομένο ότι, εκτός των πολεμικών επιχειρήσεων, έχουν κλείσει βασικοί δρόμοι ανθρωπιστικής βοήθειας. Επίσης, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για ένα πλήθος 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων που έχουν εγκλωβιστεί σε μία έκταση όση είναι η Αλόννησος. 

Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο εκτός από το να πιέσουμε προς την κατεύθυνση της ειρήνης. Οτιδήποτε άλλο θα είναι μία μόνιμη κηλίδα για όλο τον πλανήτη.

Μήπως τελικά απολαμβάνουμε το τέλος του κόσμου;
Home

Γ’ Παγκόσμιος και αφρικανικές σκόνες: Μήπως τελικά απολαμβάνουμε το τέλος του κόσμου;

Η ένταση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ ήταν σαν να έφερε το τέλος και η αφρικανική σκόνη έδωσε το φίλτρο του.

Τη νύχτα που το Ιράν έκανε την επίθεση με τα drones του στο Ισραήλ, έτυχε να είμαι έξω και για αρκετή ώρα δεν είχα καμία απολύτως επαφή με την επικαιρότητα (ένα από τα προνόμια που σπάνια έχει κάποιος ο οποίος δουλεύει στα media). Σταδιακά, διάφοροι άνθρωποι άρχισαν να μου κάνουν αστεία σχετικά με το τέλος του κόσμου και τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν ήξερα καθόλου τι είχε συμβεί αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν μου είχε φανεί παράξενο.

Γιατί, άλλωστε, να μην κάνει random αστεία για το τέλος του κόσμου ένας millennial;

Η εσχατολογία εδώ που τα λέμε είναι κατά κάποιον τρόπο ενταγμένη στο χιούμορ μας είτε το Ιράν στέλνει πυραύλους στο Ισραήλ είτε όχι. Όταν βέβαια δύο πυρηνικές δυνάμεις αποφασίζουν να περάσουν το proxy war τους σε νέο στάδιο απευθείας επιχειρήσεων το ένα στο έδαφος του άλλου, εντάξει, έχουμε έναν λόγο παραπάνω να ανησυχούμε ότι του χρόνου τέτοιο καιρό θα περιμένουμε να δούμε Eurovision σε πυρηνικά καταφύγια.

Η απόλαυση του τέλους του κόσμου

Πριν το προχωρήσουμε όμως, ένα βήμα παραπάνω, ας παραδεχτούμε κάτι από τα γεννοφάσκια αυτού του κειμένου: Τη γουστάρουμε την καταστροφολογία και όταν γουστάρεις την καταστροφολογία είναι πολύ πιθανό να αρχίσεις να γουστάρεις και την ίδια την καταστροφή. Το τέλος του κόσμου το φοβόμαστε, αλλά ταυτόχρονα μας ελκύει με έναν σωρό τρόπους. Σε πολλές περιπτώσεις, η εσχατολογία είναι το βασικό φίλτρο μέσα από το οποίο προσλαμβάνουμε μία είδηση.

Αυτό μπορεί να συμβαίνει πρώτα και πάνω από όλα ως μία κωμική performance ανθρώπων που είναι τόσο απογοητευμένοι από την προβολή του μέλλοντος που κάνουν, ώστε προτιμούν να τελειώσει ο κόσμος, πριν καν χρειαστεί να τον αντιμετωπίσουν. Κι αν αυτό πιστεύετε ότι είναι παιδί της πανδημίας, του πολέμου στην Ουκρανία ή της κρίσης στη Μέση Ανατολή, σας θυμίζω το περίφημο «Κιμ, πάτα το» και το «μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος» που ήταν οι ενδεχομένως οι πιο συχνές ατάκες που διαβάζαμε στο προπανδημικό Facebook των αρχών της δεκαετίας του 2010.

Την ίδια ακριβώς στιγμή, η post-apocalyptic απόλαυση έρχεται και με την αισθητικοποίηση των εικόνων καταστροφής. Οι καραντίνες μοιάζουν πια, ευτυχώς, κάτι που συνέβη δύο αιώνες πριν. Ωστόσο, δεν γίνεται να μη θυμάστε μία σειρά από «πανέμορφες» εικόνες που μας χάρισαν. Εικόνες με άδεια από κόσμο συμβολικά μέρη της ανθρωπότητας, με απολυμάνσεις χώρων, με μάσκες. Πάρα πολλές μάσκες. Ανά κάποιο χρονικό διάστημα, κάποιες από αυτές κυκλοφορούσαν δημιουργώντας σε όλους δέος.

Δεν φανταζόμασταν ένα αφηρημένο τέλος του κόσμου. Το βλέπαμε μπροστά μας. Το ζούσαμε.

Η αφρικανική σκόνη ως πεδίο καταστροφής

Λίγες ημέρες πριν γραφτούν οι γραμμές αυτές και άλλες λίγες αφού το Ισραήλ είχε απαντήσει στρατωτικά στο Ιράν, αφρικανική σκόνη σκέπασε τον ουρανό της πρωτεύουσας. Τα χρώματα του (κατακόκκινου) ουρανού κατά τη δύση του ηλίου κατέκλυσαν ως ήταν λογικό το Instagram. Να δούμε λίγο το συμβολικό βάρος ότι ασχοληθήκαμε με την αφρικανική σκόνη κατά τη δύση του ηλίου, το τέλος της ημέρας, και ότι καθόλη την υπόλοιπη διάρκεια της ημέρας όλο αυτό αφορούσε κάτι πολύ πιο πεζό και πραγματιστικό: Τα λερωμένα αυτοκίνητα και το αναπνευστικό μας.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πλαίσιο που έβαλε το μυαλό μας για αυτό που ζούσαμε ήταν και πάλι εσχατολογικού τύπου. Είτε αυτό συνέβαινε άμεσα, είτε μέσω διαφόρων references της ποπ κουλτούρας. Εν προκειμένω, κυριάρχησε ξεκάθαρα η αναφορά στο Dune, μία ταινία σκηνικό της οποίας είναι ένας ερημοποιημένος πλανήτης, πολύ μακρινός χρονικά και ταυτόχρονα πολύ κοντινός γεωγραφικά σε εμάς. Ακολούθησαν όμως και άλλοι χιουμοριστικού τύπου σχολιασμοί που προανήγγειλαν το τέλος που ερχόταν. 

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι, παρά το γενικότερο ξεβόλεμα που προκάλεσε το φαινόμενο της αφρικανικής σκόνης, η εικόνα του ουρανού ήταν όμορφη ή τέλος πάντων διαφορετική από όλα όσα γνωρίζουμε. Ελάχιστοι μπήκαν στο κόπο να τη σχολιάσουν ως τέτοια. Ακόμα και κάποιοι που προσπάθησαν να δώσουν και αυτή την εκδοχή, το έκαναν με μία ενοχή που τόλμησαν να βρουν κάτι όμορφο (και τζάμπα) στον κόσμο που ζούμε. Η απόλαυση εκείνου του μισαώρου τελικά ήρθε για ακόμα μία φορά με τους κώδικες και τους όρους της απόλαυσης απέναντι σε μία καταστροφή που βλέπεις μπροστά σου. 

Εμείς είμαστε απλά θεατές

Δεν έχουν και άδικο. Το πλαίσιο γύρω μας δεν αφήνει πολύ χώρο και χρόνο για την αναζήτηση της ομορφιάς. Τι κάνουμε; Ξεφεύγουμε από τις ασφυκτικές ζωές που έχουμε ως μέλη της αλυσίδας της γραμμής παραγωγής εν μέρει χαζεύοντας εικόνες καταστροφής πραγματικού κόσμου.

Κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, τα έχουμε βάλει όλα μέσα σε μία μεγάλη χύτρα. Πόλεμοι σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία, διεθνής ανταγωνισμός, εκτόξευση ανισοτήτων, άνοδος στην εξουσία ιδεολογιών μίσους, πανδημίες, διαρκώς αυξανόμενη εισβολή της τεχνολογίας στη ζωή μας και φυσικά κλιματική κρίση. Σε όλα αυτά, η κρίση των σχέσεων μεταξύ δύο πυρηνικών δυνάμεων έμοιαζε με το πάτημα του κόκκινου κουμπιού και η αφρικανική σκόνη με το χρωματικό φίλτρο του τέλους που ούτε τώρα ήρθε.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό σε όλη αυτή την εσχατολογία; Η πλήρης απουσία του υποκειμένου. Του agency που λένε και στο χωριό μου. Στην κρίση των φιλελεύθερων δημοκρατιών, οι πολίτες νιώθουν όλο και πιο μακριά από τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, παρακολουθούν την καταστροφή που έρχεται, όπως ένας θεατής παρακολουθεί μία ταινία καταστροφής σε αίθουσα του κινηματογράφου. Το μόνο που νιώθουμε ότι μπορούμε να κάνουμε είναι να την προαναγγελούμε και να τη σχολιάσουμε. Έχουμε πειστεί όμως ότι δεν μπορούμε να την αποτρέψουμε.

Αυτή η απουσία του agency εξηγεί κάπως και το κομμάτι της απόλαυσης, καθώς από μόνη της είναι ένα comfort zone. Σαν να αφήνεσαι να σε παίρνουν δεξιά και αριστερά τα ρεύματα. Ούτως ή άλλως, όταν έχεις προαναγγείλει το τέλος τόσες φορές και αυτό δεν έρχεται, κάπου σταματάς και να το πιστεύεις.

Έτσι, καταντά μία θρησκευτικού τύπου τελετουργία που ταράζει τον ψυχισμό και τις προσδοκίες μας με τρόπους που συχνά δεν είναι εύκολο να τους συνειδητοποιήσουμε.

ζώδια Μαΐου
Home

Αυτές είναι οι τυχερές όψεις του Μαΐου

Διαβάστε τις αστρολογικές αναλύσεις του Αντρέα Jason για τον μήνα Μάιο.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τονίσουμε πως ο μήνας Μάιος κρύβει πολλές τυχερές μέρες και χρειάζεται να αξιοποιήσουμε ευκαιρίες που μας δίνονται. Η αλήθεια είναι πως κάθε ζώδιο ξεχωριστά ευνοείται σε διαφορετικούς τομείς αλλά έχει σημασία να κοιτάμε πάντα και τον ωροσκόπο μας, καθώς εκεί κρύβεται σημαντική πληροφορία. 

Ας εξετάσουμε αναλυτικά τις ημερομηνίες:

Στις 4 Μαΐου συμβαίνει ένα εξάγωνο μεταξύ του Άρη στον Κριό και του Πλούτωνα στον Υδροχόο και αυτή είναι μια όψη που μας χαρίζει δύναμη να δράσουμε στη ζωή μας, με θάρρος, κάνοντας αλλαγές που φοβόμαστε. Στο τέλος, υπάρχει η αναγέννηση και πολλές καταστάσεις θα αλλάξουν για καλό. Αυτό έχει μεγαλύτερη επιρροή στα ζώδια φωτιάς και αέρα. 

Στις 13 Μαΐου πραγματοποιείται ένα εξάγωνο μεταξύ της Αφροδίτης στον Ταύρο και του Κρόνου στους Ιχθύες, όπου θα μας δοθούν οι ευκαιρίες να δημιουργήσουμε γερές βάσεις στα ερωτικά μας και να επισημοποιήσουμε σχέσεις που μέχρι στιγμής ήταν θολές. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να φέρει  μια οικονομική σταθερότητα το εξάγωνο. Αυτό κυρίως επηρεάζει τα ζώδια νερού και γης. 

Στις 14 Μαΐου, η σύνοδος Ήλιου και Ουρανού στο ζώδιο του Ταύρου, μας σοκάρει και μας εκπλήσσει με γεγονότα που έρχονται να αλλάξουν εντελώς τα δεδομένα μας. Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να σημαίνει και κάτι τυχερό, καθώς τα ωραία έρχονται εκεί που δεν τα περιμένουμε, σωστά; 

Στις 18 Μαΐου, λαμβάνει χώρα ένα παρόμοιο γεγονός με αυτό που αναφέραμε προηγουμένως, καθώς ο Ουρανός αυτή την φορά κάνει σύνοδο με την Αφροδίτη στο ζώδιο του Ταύρου. Αυτό θα μπορούσε να φέρει ανατροπές στο κομμάτι του έρωτα και με μια δόση τύχης να δώσει δυνατές ελπίδες για όσους είναι single και περιμένουν έναν έρωτα εξ ουρανού. Κυριολεκτικά κάτι τέτοιο θα γίνει, οπότε αν μπορέσουμε να βγούμε από το σπίτι μας για ένα ποτό ή μια βόλτα, ας το κάνουμε! Εδώ ευνοούνται κυρίως τα ζώδια νερού και γης.  

ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

Τα ζώδια του Μαΐου 

Την ακριβώς επόμενη ημέρα, στις 19 Μαΐου, έχουμε μια πάρα πολύ τυχερή όψη, καθώς ο πλανήτης της τύχης, ο Δίας, πραγματοποιεί μια σύνοδο με τον Ήλιο που βρίσκεται στο ζώδιο του Ταύρου και για τα ζώδια γης και νερού, πάλι, φέρνει τρομερή εύνοια και χαρά. Εκείνη την ημέρα θα χρειαστεί να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα και να αρπάξουμε ευκαιρίες που θα μας χτυπήσουν την πόρτα μας. Ουσιαστικά, μπορούν να μας συμβούν θαύματα αν το πιστεύουμε πραγματικά. 

Στις 22 Μαΐου, ο Δίας συμμετέχει ξανά σε μια σπουδαία όψη, καθώς κάνει εξάγωνο με τον Ποσειδώνα στους Ιχθύες και φέρνει τρομερή έμπνευση, ρομαντισμό και τάση για δημιουργία. Αυτό ευνοεί ιδιαίτερα τους καλλιτέχνες και όσους ασχολούνται με το θέαμα, την τέχνη, την συγγραφή, την ποίηση και οτιδήποτε απαιτεί φαντασία. Παράλληλα, όσες και όσοι είναι ερωτευμένοι, θα το νιώσουν λιγάκι παραπάνω και θα ενεργήσουν χωρίς όρια για να αποδείξουν την αγάπη τους στο ταίρι τους. Είναι καλή ημέρα για να βγει κανείς ραντεβού. 

Στη συνέχεια, ακολουθεί μια καταπληκτική πανσέληνος στις 23 Μαΐου, στον άξονα Διδύμων-Τοξότη, γιατί συμμετέχει σε μια όψη συνόδου μεταξύ Αφροδίτης και Δία στο ζώδιο του Ταύρου. Όπως έχετε καταλάβει, ο μήνας θα είναι ιδιαίτερα ευνοϊκός -στο μεγαλύτερο μέρος του- για τα ζώδια νερού και γης. Ωστόσο, τα ζώδια αέρα και φωτιάς δεν θα μείνουν δυσαρεστημένα, καθώς από τα τέλη του μήνα κιόλας θα νιώσουν σιγά σιγά την εύνοια. Φυσικά και χρειάζεται υπομονή, καθώς όλα γίνονται στην ώρα τους, όπως λένε οι παλιοί. Κάτι ξέρουν. 

Άλλωστε, στις 25 Μαΐου η Αφροδίτη περνάει στο ζώδιο των Διδύμων, που δείχνει ανεβασμένη διάθεση και τέλεια vibes, ενώ στις 26 Μαΐου ο Δίας για έναν ολόκληρο χρόνο θα κάνει πάρτι στο ζώδιο των Διδύμων (ναι ναι, οι Δίδυμοι είναι πρωταγωνιστές) και αυτό θα ευνοήσει πολύ τα ζώδια αέρα και φωτιάς όλο το επόμενο διάστημα που θα ακολουθήσει, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι! Καθόλου άσχημα…

Η τελευταία σημαντική όψη του μήνα φαίνεται την τελευταία μέρα, δηλαδή στις 31 Μαΐου, καθώς δύο μεγάλοι πλανήτες που μόνο ασήμαντους δεν τους λες, πραγματοποιούν ένα πολύ τυχερό τρίγωνο μεταξύ τους.

Ο Δίας στους Διδύμους με τον Πλούτωνα στον Υδροχόο έρχονται να δώσουν ρεσιτάλ και τύχη με ανατροπές και αλλαγές που έχουν μόνο θετικό πρόσημο. Από την μία πλευρά, έχουμε τον πλανήτη της επέκτασης και από την άλλη τον πλανήτη της ολικής μεταμόρφωσης. Αυτό θα πάει πολύ καλά, μη ειρωνικά! 

Προσωπικά, θεωρώ πως ο μήνας θα μας δώσει χαμόγελα και κρύβει θαύματα που αν μπορέσουμε να τα εντοπίσουμε και είμαστε έτοιμοι να τα αγκαλιάσουμε, θα αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο! Εύχομαι να είστε καλά, υγιείς και ευγνώμονες για όσα έχετε στην κατοχή σας. 

Home

Γιατί τόσο hate σε όσους επιλέγουν απομιμήσεις; Το dupe culture και ο δρόμος προς μια προσιτή μόδα 

Η νεολαία κατάφερε να σπάσει το στίγμα γύρω από την αγορά απομιμήσεων. Οδεύουμε προς μια πιο προσιτή και ελεύθερη προσέγγιση της μόδας ή συμβάλλουμε σε ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα;

Τον Οκτώβρη του ’23, κάποιες χρήστριες του TikTok έλαβαν ένα μήνυμα στο λογαριασμό τους που τους κατηγορούσε για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Το μήνυμα είχε σταλεί από τη νομική ομάδα της Djerf Avenue και αφορούσε στην –παράνομη, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους– προώθηση απομιμήσεων των ρούχων της εταιρείας που οι creators έκαναν στα social media τους. 

@ericastolmandowdy

update: @Djerf Avenue being so messy & out of pocket in my enails rn. mistakes can be made by women business, i gave you tine to make this right but y’all just keep on diggingggg. i dont want free pajamas, i want $120 plus tax and shipping & my video back up. k thx bye!!! #djerfavenue #djerfavenuedrama #greenscreen

♬ original sound – Erica Stolman Dowdy

Η Matilda Djerf, μια από τις κορυφαίες fashion influencers και ιδιοκτήτρια της εταιρείας ρούχων Djerf Avenue, μετά την μεγάλη επιτυχία της στα social media, ίδρυσε την εταιρεία της, η οποία άρχισε να πλήττεται όταν, σύμφωνα με πληροφορίες, κυκλοφόρησαν απομιμήσεις των ρούχων που η ίδια δημιούργησε. 

Η εταιρεία ανέλαβε δράση, «κατεβάζοντας» κάθε σχετικό βίντεο που θα μπορούσε να βλάψει περαιτέρω την επιχείρηση, κίνηση την οποία πολλοί χαρακτήρισαν υποκριτική. Αρκετά από τα ρούχα της συγκεκριμένης εταιρείας έχουν χαρακτηρισθεί αντιγραφές άλλων brands, άρα οι κατηγορίες θεωρήθηκαν άτοπες.

Αυτή είναι μόνο μια από τις περιπτώσεις που η κυκλοφορία και προώθηση απομιμήσεων έχει αποτελέσει αμφιλεγόμενο ζήτημα και αντικείμενο κατακραυγής. Ανέκαθεν οι άνθρωποι αγόραζαν προϊόντα-μαϊμού, όμως τις περισσότερες φορές αυτή η πράξη συνοδευόταν από κοινωνικό στίγμα και έτσι έκαναν τα πάντα για να το κρύψουν. 

Το πρόσφατο παράδειγμα της Song Ji-a το επιβεβαιώνει. Η Νοτιοκορεάτισσα παίκτρια του ριάλιτι του Netflix “Singles Inferno”, εμφανιζόταν συχνά με ρούχα γνωστών οίκων, που όπως αποδείχτηκε ήταν απομιμήσεις. Η ίδια απάντησε πως δεν γνώριζε ότι είναι fake, ωστόσο αντιμετώπισε τεράστια κύματα μίσους από fans, φίλους, εταιρείες, με αποτέλεσμα το cancel της και τον κοινωνικό της αποκλεισμό.

Στην Δύση, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Σήμερα, πάνω από το 50% των Ευρωπαίων στις ηλικίες 15 έως 24 ετών έχουν αγοράσει το τελευταίο 12μηνο τουλάχιστον ένα προϊόν απομίμησης. Και δεν ντρέπονται γι’ αυτό. 

Η σημερινή μόδα των dupes (σ.σ.: duplicates) δίνει στα νέα άτομα την δυνατότητα να μιλούν ανοιχτά για τις οικονομικές δυσκολίες και να προωθούν στο κοινό που τους ακολουθεί προϊόντα-αντιγραφές, σε μια προσπάθεια να γίνει η μόδα λίγο πιο προσιτή. Ρούχα, παπούτσια, καλλυντικά, ακόμα και gadgets σε υψηλές τιμές αντικαθίστανται από παρόμοια προϊόντα, πιο budget-friendly, σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς να θυσιάζεται η ποιότητα.

@allieprib

This is by far the best makeup dupe I’ve foundddd & I love #makeupdupe2023 #liplinerdupe #makeuptipsforbeginners #makeupdeinfluencing #makeuphackseveryday #deinfluencingmakeup #liplinerstruggle

♬ original sound – allie

Ο λόγος είναι σχεδόν πάντα οικονομικός. Σύμφωνα με έρευνα, τα περισσότερα άτομα που αγοράζουν απομιμήσεις έχουν χαμηλό εισόδημα και προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να γλιτώσουν χρήματα χωρίς να περιορίζονται. 

Είναι γεγονός  πως σήμερα πολλοί από τους κορυφαίους οίκους μόδας πωλούν τα προϊόντα τους σε εξωφρενικά υψηλές τιμές, καθιστώντας τα ρούχα αυτά προσιτά μόνο σε ένα πολύ μικρό κομμάτι της κοινωνίας και συμβάλλοντας σε μια διαιώνιση των ταξικών ανισοτήτων. Άρα γιατί να μην προσπαθήσουμε να βρούμε εναλλακτικές ώστε να ευχαριστηθούμε το παιχνίδι της μόδας, χωρίς να χρειαστεί να πουλήσουμε το νεφρό μας;

Δυστυχώς, η dupe κουλτούρα δεν είναι ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Σε πολλές περιπτώσεις, η απομίμηση είναι παράνομη και διώκεται ποινικά. Όταν, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται το λογότυπο μιας εταιρείας από κάποια/ον που δεν διαθέτει τα πνευματικά δικαιώματα, υπάρχουν νομικές επιπτώσεις, από μεγάλα πρόστιμα έως και φυλάκιση. Όταν όμως η απομίμηση αφορά στο σχέδιο –πόσο μάλλον όταν αυτό είναι πολύ απλό– τότε τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα. 

Το ζήτημα που τίθεται σε αυτή την περίπτωση είναι περισσότερο ηθικό. Είναι σωστό να παραβλέπουμε τον κόπο κάποιου σχεδιαστή και να στηρίζουμε τελικά αυτόν που «κλέβει» μια έτοιμη ιδέα; 

Σίγουρα, δεν θα επηρεαστούν στον ίδιο βαθμό μια εταιρεία-κολοσσός και μια μικροεπιχείρηση. Η παραγωγή ρούχων που γίνεται με ηθικό τρόπο και ποιοτικά υλικά έχει κάποιο κόστος, το οποίο ανταποκρίνεται στην ποιότητα. Σήμερα που η γρήγορη μόδα έχει δυστυχώς μπει για τα καλά στις ζωές μας, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ρούχα να κοστίζουν λίγα ευρώ και αγνοούμε το γεγονός ότι οι υπερβολικά χαμηλές τιμές πολλές φορές είναι το αποτέλεσμα ανήθικων συνθηκών παραγωγής και κακοπληρωμένων υπαλλήλων. Έτσι, ακόμα και η νόμιμη αντιγραφή μπορεί να οδηγήσει σε χρεοκοπία ενός μικρού brand.

Στον αντίποδα όμως, παράλογη είναι και η υπερβολική τιμολόγηση προϊόντων, απλώς και μόνο επειδή φέρουν το λογότυπο ενός επώνυμου οίκου. Για πολλά χρόνια, σε μια καπιταλιστική παράνοια, η απόκτηση ενός ακριβού αυθεντικού ρούχου θεωρούνταν status symbol και κάποιοι έδιναν μέχρι και το ενοίκιο μηνών σε αυτό. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να δώσεις τετραψήφια ποσά για ένα βαμβακερό μπλουζάκι. Αυτό, όπως φαίνεται, η νέα γενιά το έχει κατανοήσει.

Σε κάθε περίπτωση, η αγοραστική μας συμπεριφορά χρειάζεται να γίνει περισσότερο συνειδητή. Δεν έγινε κάτι να εμπνευστούμε από τις πασαρέλες πασίγνωστων οίκων και να αγοράσουμε κάτι που θυμίζει το αυθεντικό, αλλά δεν κοστίζει όσο ένα αυτοκίνητο. 

Όμως στην εποχή του υπερκαταναλωτισμού και των υπερβολικών διαφημίσεων, πριν αγοράσουμε κάτι, είναι προτιμότερο  να αφιερώσουμε χρόνο και να σκεφτούμε αν το θέλουμε πραγματικά, αν το χρειαζόμαστε ή αν απλώς υποκύπτουμε στην παρόρμηση που μας προκάλεσε στις 2 το βράδυ η διαφήμιση του TikTok. Φυσικά, οφείλουμε να σκεφτούμε αν οι πράξεις μας βοηθούν ή πλήττουν άτομα που προσπαθούν να βγάλουν το ψωμί τους.

Οι μόδες και τα trends πάνε και έρχονται, η ενσυναίσθηση όμως θα φορεθεί πολύ. 

Home

Πόσο σε αφορά η κλιματική μελαγχολία;

Αν έχεις αισθανθεί να σε κατακλύζει μια έντονη θλίψη ή ένα απροσδιόριστο συναίσθημα ψυχικής δυσφορίας σε αυτό τον διαρκώς θερμαινόμενο κόσμο μας, είναι πιθανόν να πάσχεις από solastalgia.

Ο φετινός χειμώνας δεν ήρθε ποτέ στ’ αλήθεια και αυτή η άνοιξη μοιάζει από την αρχή με βαθύ καλοκαίρι. Οι τόποι που αγαπήσαμε έχουν μετατραπεί  σε εργοτάξια ή σε καμένη γη, σφοδρές βροχοπτώσεις πλήττουν ήδη πληγείσες περιοχές ενώ η ζέστη μας καίει πρόωρα. Κι όσο οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, τόσο εντείνεται το αίσθημα επισφάλειας. 

Έχεις αισθανθεί να σε κατακλύζει μια έντονη θλίψη, μια αγωνία θανάτου ακόμα και ένα απροσδιόριστο ψυχικής δυσφορίας σε αυτό τον διαρκώς θερμαινόμενο κόσμο μας; Είναι πιθανόν να πάσχεις από solastalgia, τη  μελαγχολία για όσα χάνονται γύρω μας εξαιτίας της  κλιματικής αλλαγής. 

Ο όρος επινοήθηκε από τον Γλεν Άλμπρεχτ πριν από περίπου δύο δεκαετίες για να περιγράψει την ψυχική οδύνη μετά από μια περιβαλλοντική καταστροφή ή την ψυχική δυσφορία εξαιτίας των απωλειών που επίκεινται.

Η οικ-αγωνία μας αφορά όλους. Έχουμε χάσει το αίσθημα ασφάλειας, την ικανότητα να προβάλουμε τον εαυτό μας στο μέλλον και ζούμε με το φόβο της επερχόμενης καταστροφής

Οι μικρές μας πατρίδες έχουν μεταμορφωθεί καθώς πλήττονται απανωτά τον τελευταίο καιρό  από ξηρασίες, καταστροφικές πυρκαγιές αλλά και πλημμύρες ή ακραίες χιονοπτώσεις. Αποτέλεσμα; Νοσταλγούμε το φυσικό περιβάλλον που κάποτε γνωρίσαμε,  πενθούμε αυτό που χάσαμε και μετράμε τετελεσμένες ή επαπειλούμενες οικολογικές απώλειες.

Η Ρενέ Λέρτζμαν εισήγαγε πριν από μερικά χρόνια την έννοια της «περιβαλλοντικής μελαγχολίας». Τότε, ήδη οι εποχές είχαν αρχίσει να μη θυμίζουν όλα όσα ξέραμε για εκείνες και οι πρώτοι κλιματικές πρόσφυγες ήταν σε διαδικασία ανεύρεσης μιας πιο φιλόξενης γης. Πλέον οι κλιματικοί πρόσφυγες προέρχονται και από τις ευρωπαϊκές χώρες –και όχι  μόνο από τα μακρινά κράτη  της Αφρικής ή της Ασίας.

Η κλιματική αλλαγή είναι πιο ύπουλη και αόρατη από τους πολέμους που εκτοπίζουν διαχρονικά τους ανθρώπους. Ένας τόπος, ο οποίος μέχρι χθες ήταν ασφαλής και γόνιμος  μπορεί να καταστραφεί  μέσα σε λίγες ώρες. Έχουμε πια τη γνώση πως το ενδεχόμενο της κλιματικής μετανάστευσης μας αφορά όλους το ίδιο. Δεν υπάρχουν πλέον ευνοημένοι ή μη του πλανήτη και όλοι στην πραγματικότητα μοιραζόμαστε –συνειδητά ή ασυνείδητα την αγωνία για το μέλλον του κόσμου, το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με τη βιωσιμότητά μας. 

Αισθανόμαστε μια ανησυχία τόσο για τον τρόπο με τον οποίο «κατοικούμε» τον κόσμο μας όσο και για τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε την κλιματική αλλαγή. Κι έπειτα νιώθουμε μια λύπη για τις απώλειες που ήδη μετράμε εμείς ή οι οικείοι μας. Ολοένα και περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε κάποιον που έχει υποστεί τις συνέπειες μιας φυσικής καταστροφής και ξέρουμε πλέον πως είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και σε εμάς. 

Αποτέλεσμα; Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον φόβο του θανάτου, με τρόπο πρωτόγνωρο σαν ξαφνικά να δικαιώνονται τα λόγια του Ζίγκμουντ Φρόιντ, όταν περιέγραφε την ανθρωπότητα, πριν από μισό αιώνα, ως ένα φοβισμένο και ανυπεράσπιστο παιδί μπροστά σε μια ισχυρή Μητέρα Φύση με συντριπτική δύναμη. 

Η σχέση κλιματικής αλλαγής και ψυχικής υγείας έχει επισφραγιστεί εδώ και καιρό, ακόμα και μέσα από διεθνείς έρευνες. Πριν από λίγα χρόνια, η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία δημοσίευσε μια μελέτη με τις  άμεσες και έμμεσες ψυχολογικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους ανθρώπους.  Η  Διεθνής Ψυχαναλυτική Εταιρεία χαρακτήρισε την κλιματική αλλαγή ως τη «μεγαλύτερη απειλή για την ψυχική υγεία τον 21ο αιώνα» δεδομένου πως η οικολογική αγωνία για το μέλλον του πλανήτη  θεωρείται μια από τις ψυχικές διαταραχές που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.

Είχε προηγηθεί ο όρος «προ-τραυματικό στρες για το κλίμα» που εξέφραζε την οικολογική αγωνία της νέας γενιάς για το μέλλον του πλανήτη, μια  αγωνία που λειτουργούσε αποθαρρυντικά στο να προβάλουμε τον εαυτό μας στο μέλλον και να κάνουμε   μακροπρόθεσμα σχέδια.

Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας πλέον επιμένουν πως αναμένεται η αύξηση των περιστατικών κατάθλιψης και των αυτοχειριών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που ολοένα και πιο συχνά ταυτίζεται με την κλιματική μετανάστευση. 

Είναι κοινό μυστικό εξάλλου πως  τα ακραία καιρικά φαινόμενα πυροδοτούν Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες. Επιπλέον, έχουμε συνείδηση πως είμαστε όλοι εν δυνάμει κλιματικοί πρόσφυγες και πάσχουμε από οικολογικό άγχος γνωρίζοντας πως οι διαδοχικοί καύσωνες απειλούν την ικανότητα της φύσης να μας παρέχει  τροφή. Κι αυτή η γνώση  συνδέεται με καταθλιπτικά συμπτώματα, με την απόγνωση και την ενοχή για το πως εμείς οι ίδιοι έχουμε συμβάλλει στη διάβρωση της γης μας και κατ’ επέκταση της υγείας μας, σωματικής και ψυχικής.

Home

Ο Mr. Beast, το μέλλον της ψυχαγωγίας και ο παράγοντας του σοκ

Ο δημοφιλέστερος Youtuber με τα «θαυματουργά» βίντεο μεταφέρεται στην τηλεόραση με το μεγαλύτερο τηλεπαιχνίδι που έχει γίνει ποτέ. Οι φιλανθρωπίες, η άνοδος του εθιστικού, εύπεπτου ψυχαγωγικού περιεχομένου και τα πολλά μηδενικά.

Ήταν 2012 όταν ο 13χρονος –τότε– Jimmy Donaldson, με το ψευδώνυμο MrBeast6000, ανέβασε το πρώτο του βίντεο στο Youtube. Σε αυτό, όπως και στα επόμενα που ακολούθησαν, το μικρό κοινό του τον παρακολουθούσε κατά κύριο λόγο να παίζει παιχνίδια. Η πρώτη εκτόξευση του καναλιού του ήρθε λίγα χρόνια αργότερα, το 2017, μέσα από ένα 40ωρο βίντεο με τον τίτλο «Μετράω μέχρι τις 100 χιλιάδες». 

Ναι, πράγματι, αυτό που ξεκίνησε την επιτυχία του δημοφιλέστερου Youtuber, ήταν η πολύωρη καταμέτρηση αριθμών, περιεχόμενο τόσο ανούσιο που τράβηξε το ενδιαφέρον εκατομμυρίων ανθρώπων.

Το επόμενο διάστημα συνέχισε να ανεβάζει βιντεάκια με αντίστοιχο περιεχόμενο, όπως «βλέπω σε επανάληψη το ίδιο βίντεο για 10 ώρες», «λέω το όνομα του Pewdiepie (του τότε δημοφιλέστερου Youtuber) 100 χιλιάδες φορές» κ.α. Κάπου ανάμεσα στο «γιατί κάποιος να ανεβάσει τέτοιο βίντεο» και στο «γιατί κάποιος να δει τέτοιο βίντεο» τα κοντέρ είχαν αρχίσει να σπάνε.

Σήμερα, 12 χρόνια μετά, αποτελεί τον Youtuber με τους περισσότερους συνδρομητές (253 εκ.), και κάθε βίντεο του συγκεντρώνει τουλάχιστον 100 εκατομμύρια προβολές. Παρόλο που η ομάδα του αποτελείται από 250 άτομα και η παραγωγή των βίντεο του είναι πολύ πάνω του μετρίου, η θεματολογία που επιλέγει δεν διαφέρει και πάρα πολύ από την αρχική.

Τι κι αν κάποτε καθόταν στο δωμάτιό του και «σόκαρε» με το να μετράει μέχρι τις 100 χιλιάδες, σήμερα υποβάλει τον εαυτό του σε παράλογα –και επικίνδυνα πολλές φορές– challenges, όπως το να μείνει θαμμένος κάτω από τη γη ή αποκλεισμένος στη θάλασσα για 7 μέρες. 

Επίσης, τα παιχνίδια που κάποτε έπαιζε στον υπολογιστή σήμερα έχουν αντικατασταθεί από παιχνίδια με πραγματικούς ανθρώπους και έπαθλα άνω των 100 χιλιάδων δολαρίων. Σε κάθε περίπτωση, ο κοινός παρονομαστής είναι ο παράγοντας του σοκ και τα πολλά μηδενικά.

Τα βίντεο του Mr. Beast τραβούν την προσοχή των θεατών πριν αυτοί καν πατήσουν αναπαραγωγή. Στο thumbnail υπάρχει πάντα ένα πρόσωπο με στημένο χαμόγελο και ανοιχτά διάπλατα μάτια σε ένδειξη ενθουσιασμού, τα οποία σε συνδυασμό με στοιχεία όπως καρχαρίες, φίδια, ακριβά αυτοκίνητα και έντονα χρώματα, σε κάνουν να μην μπορείς να αντισταθείς και τελικά να το πατήσεις. 

Θα έλεγε κανείς ότι είναι πρωτοπόρος σε αυτή την μέθοδο, αφού πολλοί Youtubers σήμερα ακολουθούν το ίδιο μοτίβο σε μια προσπάθεια να πάρουν έστω και λίγες από τις προβολές του.

Αφού πατήσεις ένα από τα 758 βίντεο που υπάρχουν στο κανάλι του, αμέσως ξεκινάει ένα μαξιμαλιστικό ταξίδι με φωνές, συνεχή εναλλαγή σκηνών, φώτα που αναβοσβήνουν, χρώματα και μόνιμη απασχόληση της προσοχής σου.

Όλα είναι προσεκτικά μελετημένα για να μην βαρεθείς ούτε δευτερόλεπτο και να συνεχίσεις να παρακολουθείς. Ακολουθώντας το πρότυπο του TikTok, ο σκοπός του σημερινού ψυχαγωγικού περιεχομένου είναι να σε βομβαρδίσει με όσο το δυνατόν περισσότερη πληροφορία σε μικρό χρονικό διάστημα, στέλνοντας τα «βαρετά» βίντεο, τις ταινίες και οτιδήποτε απαιτεί να εντρυφήσεις και να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο και προσοχή, στο περιθώριο.

Ένας ακόμα από τους λόγους που τα βίντεο του Mr. Beast είναι τόσο δημοφιλή είναι ο φιλανθρωπικός χαρακτήρας τους. Πολύ συχνά, o Jimmy ξοδεύει μεγάλη ποσότητα χρημάτων για να βοηθήσει ανθρώπους σε ανάγκη, όπως όταν «θεράπευσε» 1000 τυφλούς ανθρώπους με το να τους πληρώσει εγχείρηση αφαίρεσης καταρράκτη, ή όταν άνοιξε 100 πηγάδια με καθαρό νερό στην Αφρική. 

Επικριτές του, ωστόσο, κάνουν λόγο για έναν «white savior» που εκμεταλλεύεται πραγματικά προβλήματα για την παραγωγή περιεχομένου. Άλλοι, ωστόσο, τον θεωρούν παράδειγμα προς μίμηση και τις φιλανθρωπικές του δράσεις ως κάτι που θα έπρεπε να κάνουν όλοι οι πολυεκατομμυριούχοι. Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούν ότι ο Mr. Beast αποσκοπεί στο να γίνουν viral τα βιντεάκια του. Και το πετυχαίνει.

Σήμερα ο παράγοντας «πόσο πιθανό είναι να γίνει κάτι viral» καθορίζει τις ζωές μας περισσότερο από ότι αντιλαμβανόμαστε. Από τα social media μέχρι ολόκληρη την βιομηχανία της ψυχαγωγίας, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδηθεί η προσοχή, η ποιότητα και η πολυπλοκότητα αντικαθίστανται από το εύκολο και γρήγορο θέαμα.

Πριν δύο χρόνια, η τραγουδίστρια Halsey μίλησε φανερά ενοχλημένη για το γεγονός πως δισκογραφικές εταιρείες δεν της επιτρέπουν να κυκλοφορήσει νέο τραγούδι χωρίς την αντίστοιχη TikTok καμπάνια. Με την πλευρά της Halsey τάχθηκαν και άλλες καλλιτέχνιδες όπως FKA twigs, Florence Welch, Charli XCX.

Είναι γεγονός πως σήμερα η οικονομία της προσοχής κινεί τα νήματα και όπως όλα δείχνουν, η τηλεόραση δεν θα μείνει απ’ έξω. Πρόσφατα, ανακοινώθηκε πως ο Mr. Beast θα αποκτήσει δική του εκπομπή στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στο Prime Video σε ένα πρότζεκτ που φημολογείται πως στοιχίζει 100 εκατομμύρια δολάρια. Το εν λόγω σόου θα στηριχτεί πάνω στο φορμάτ του καναλιού του. 

1000 άνθρωποι θα ανταγωνιστούν ο ένας τον άλλο σε ένα σύνολο παιχνιδιών και ο νικητής των Beast Games θα κερδίσει 5 εκατομμύρια δολάρια, το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί ποτέ σε τηλεπαιχνίδι. 

Τα καλά νέα είναι πως με αυτό τον τρόπο μπορεί να δοθεί το έναυσμα για ακόμα μεγαλύτερες φιλανθρωπίες σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Τα κακά νέα, ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε το content που σε βάζει σε σκέψεις και να υποδεχτούμε αυτό που σε κάνει να μην σκέφτεσαι καθόλου.  

λόγοι εκνευρίζουν άτομα
Home

Η έρευνα μίλησε: Αυτοί είναι οι λόγοι που μας εκνευρίζουν κάποια άτομα

Εν μέσω πασχαλινών διακοπών, η συναναστροφή με πολλά πρόσωπα, είναι συχνή. Καθώς επίσης και ο εκνευρισμός που ενδέχεται να μας προκαλέσουν. Γιατί συμβαίνει αυτό, αλήθεια;

Τα περισσότερα εξ ημών έχουμε βρεθεί, έστω και μία φορά στη ζωή μας, αντιμέτωπα με έναν αδικαιολόγητο εκνευρισμό, προερχόμενο από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Μάλιστα, παρ’ όλο που μπορεί να μην ειπώθηκε κάτι προβληματικό ή άξιο λόγου, γεννάται μια, εκ πρώτης όψεως, αβάσιμη ενόχληση. Κάτι σαν τσίμπημα, σαν τριγκάρισμα.

Η σύγχρονη έρευνα, όμως, έρχεται να παραθέσει τα πιθανά αίτια πίσω από αυτό το φαινόμενο και να αποδείξει πως είναι απολύτως φυσιολογικό.

Το σχεσιακό μοτίβο και τα κομμάτια του παζλ

Αν «ακονίσουμε» λίγο το μυαλό μας, πολύ γρήγορα θα ανασυρθούν από τις αναμνήσεις μας περιπτώσεις που σκεφτήκαμε ή εκφράσαμε στον διπλανό μας τη δυσαρέσκειά μας για κάποιον/κάποια/κάποιο, λέγοντας: «Απλώς μου τη σπάει». Έτσι, δίχως επιχειρήματα ή κάτι το χειροπιαστό. Από τον απέναντι που χαιρετάει κάθε μέρα χαμογελαστός και τρέχει φουριόζος για να προλάβει τις υποχρεώσεις του, μέχρι τη νέα σύντροφο του κολλητού που είναι σκαλωμένη με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το νέο συνάδελφο στο γραφείο, σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις ταύτισης, όπου η ενόχληση δεν πυροδοτήθηκε από συγκεκριμένο καταλύτη.

Και είναι πολύ εντάξει.

Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει η κλινική ψυχολόγος, Gemma Harris, όλα συσχετίζονται με το γεγονός ότι ο καθένας, η καθεμία και το καθένα από εμάς έχει διαφορετικά σημεία σύγκλισης με τους άλλους ανθρώπους. Ειδικότερα, ανέφερε: «Η Γνωστική Αναλυτική Θεραπεία υποδηλώνει ότι ο μέσα στο κάθε άτομο προϋπάρχει ένα σχεσιακό μοτίβο. Ένα πρότυπο για το πώς να λειτουργείς στις (σ.σ. ανθρώπινες) σχέσεις. Θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με τα κομμάτια του παζλ, υποθέτοντας ότι όλοι μας είμαστε κινούμενα κομμάτια σε αναζήτηση ατόμων ή καταστάσεων που “κουμπώνουν” και εναρμονίζονται με το σχεσιακό μας μοτίβο».

Να σημειωθεί, ότι αυτά τα μοτίβα δομούνται με βάση τις εμπειρίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας, καθώς επίσης και από τις πρότερες σχέσεις που αναπτύσσουμε ως ενήλικες. Έτσι, έχοντας αυτά ως «πυξίδα», προσπαθούμε να εντοπίσουμε άλλα «κομμάτια του παζλ», που ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και μας προσφέρουν ένα αίσθημα συναισθηματικής ασφάλειας.

@beardgawdwalt

I’m on 😈 today #coworkersbelike #workmemes #workhumor #beardgawdwalt #worklife #memes #foryou #fyp

♬ original sound – BeardGawdWalt

Η συναισθηματική παρουσία στο επίκεντρο

Ενδεχομένως, η αποστροφή απέναντι σε ένα ή περισσότερα πρόσωπα οφείλεται στην λεγόμενη «συναισθηματική παρουσία», μια έννοια συνδεδεμένη με τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων στην κοινωνική συναναστροφή. Δηλαδή, εξ ορισμού, δεν είναι πλασμένα όλα τα όντα για να διαπνέονται από σχέσεις στενής φιλίας ή ερωτικών δεσμών. Δεν ταιριάζουν πάντοτε όλα με όλα, πράγμα απολύτως φυσιολογικό.

Η Συλλογικό Ασυνείδητο του Γιουνγκ και το overdose καλοσύνης

Ενίοτε, προκαλούν ενόχληση χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου, τα οποία εντοπίζουμε και στον εαυτό μας, αλλά προσπαθούμε να τα απωθήσουμε. Δηλαδή, η «σκιώδης πλευρά μας», όπως αποτυπώνεται στη Θεωρία του Συλλογικού Ασυνειδήτου με την υπογραφή του πασίγνωστου ψυχιάτρου, Καρλ Γιουνγκ. Προκειμένου να αποσαφηνιστεί καλύτερα η εν λόγω θεωρία, η ψυχολόγος, Dannielle Haig, εξηγεί, μεταξύ άλλων: «Αναφέρεται σε ένα κομμάτι του εαυτού μας που δεν μας αρέσει να το αναγνωρίζουμε, επειδή ντρεπόμαστε για αυτό ή θα θέλαμε να μην το είχαμε. Όταν το εντοπίζουμε σε άλλους ανθρώπους, μας προκαλεί ενόχληση και μας ωθεί στο να αντιπαθούμε το άτομο που, ουσιαστικά, μας δείχνει τη “σκιά” μας».

@scottybrizzle

Carl Jungs idea of The Shadow #fyp #scottybrizzle #shadowwork #carljung #jungianpsychology #carljungpsychology #psychology #tiktok #tiktoker #fypage #shadow #ego #jung #brizzle #jungian

♬ Creepy Music Box – Terra Fantasy

Εκτός αυτού, υπάρχει κι ένας έτερος παράγοντας που αφυπνίζει συναισθήματα αμφιβολίας και καχυποψίας: Η υπερβολική καλοσύνη. Δυστυχώς, ζούμε σ’ έναν κόσμο που δεν είναι αγγελικά πλασμένος και, μέσα από καθημερινά παραδείγματα, καθίσταται σαφές πόσο δύσκολο είναι να καλλιεργηθεί πραγματική εμπιστοσύνη μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων. Στην περίπτωση, λοιπόν, που λάβουμε ένα overdose καλοσύνης, εύλογα προκύπτουν υποψίες ως προς τα αληθινά κίνητρα, τις πιθανότητες προδοσίας, υποκρισίας, χειραγώγησης κ.ά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βάσει των όσων ισχυρίζεται επ’ αυτού η ψυχολόγος, Emma Kenny, μια τέτοια εξέλιξη ίσως να συνδέεται με τη διορατικότητα του ατόμου, καθώς δεν περιορίζεται στην επιφανειακή συμπεριφορά κάποιου/κάποιας, αλλά αναγνωρίζει red flags. Εναλλακτικά, ο εκνευρισμός μπορεί να προέρχεται από υποβόσκουσα ζήλια.

Ανεξάρτητα από τον παράγοντα/τους παράγοντες που συντελούν στο να διαμορφωθεί μια αρνητική εικόνα για ένα άτομο, χρειάζεται να ξεκαθαριστεί πως είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Εντούτοις, η επεξήγηση και η κατανόηση ενός ζητήματος δεν συνεπάγεται και «άφεση». Δηλαδή, το γεγονός πως είναι φυσιολογικό να αντιπαθούμε τον γείτονά μας δεν μας δίνει το δικαίωμα να του φερόμαστε απαξιωτικά.

TAGS:#Εκνευρισμός#Έρευνα
Γιορτάζοντας την Παγκόσμια Ημέρα της Διαίτας
Home

Γιορτάζοντας την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαίτας με τον καλύτερο τρόπο

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Δίαιτας δεν είναι απλώς μία γιορτή της συμπερίληψης όλων των σωμάτων, αλλά μια ευκαιρία να κατανοήσουμε τις επικίνδυνες επιπτώσεις της διαίτας και να αναθεωρήσουμε την σχέση μας αφενός, με το φαγητό και αφετέρου, με το σώμα μας.

Η δίαιτα είναι μία –ομολογουμένως– πολλά υποσχόμενη λέξη

Ωστόσο, για αρκετούς, η λέξη «δίαιτα» δεν συνιστά αυστηρά ένα υποθερμιδικό διαιτολόγιο με στόχο την απώλεια βάρους. Για χιλιάδες ανθρώπους του δυτικού κόσμου, η δίαιτα αποτέλεσε, ανά τα χρόνια, ελπίδα για το «άπιαστο όνειρο»: Ένα πιο αποδεκτό σώμα που θα συνεπαγόταν άνευ όρων κοινωνική αποδοχή και θαυμασμό. Αναζητώντας, το σημείο της διαδρομής που θα βρίσκαμε την αποδοχή, αξίζει να αναρωτηθούμε πότε άρχισε να αγνοείται. Διότι, στην πραγματικότητα, η αποδοχή προς τον αυθεντικό εαυτό, στο ξεκίνημα της ζωής, φαντάζει δεδομένη.

Τα παχουλά μωρά είναι «χαριτωμένα, αξιαγάπητα και για ζούληγμα». Πότε έγιναν, λοιπόν, οι δίπλες «πρόβλημα»; Πότε το ύψος μας έπαψε να είναι «του μέσου όρου» και το κατάλευκο δέρμα δεν ήταν πια αρκετά «in»; Ποια ήταν εκείνη η στιγμή που τα σώματά μας ξεκίνησαν να αξιολογούνται υπό προϋποθέσεις; Ήταν τότε που κάποιος το παρατήρησε για πρώτη φορά και αποφάσισε να το μεταφέρει στα λόγια και στην πράξη. Κάπως έτσι, γεννήθηκαν οι ταμπέλες, συνοδευόμενες από βάρος ασήκωτο, μεγαλύτερο από αυτό των σωμάτων που τις κουβαλάνε.

@dietculturerebel

It’s not the individual foods, but the diety intention how to eat them that i have a problem with! #dieting #dietculture #stopdietingstartliving #nondietdietitian #antidietdietitian #makepeacewithfood #intuitiveeatingofficial #dietissues

♬ original sound – Bonnie Roney

Το να μεγαλώνεις ως χοντρή σε μία κοινωνία, βαθιά φοβισμένη σε οτιδήποτε δεν της είναι οικείο, μπορεί να μετατραπεί σε πραγματικό εφιάλτη

Το «χοντρή» δεν είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό. Το «χοντρή» είναι ικανό να καθορίσει. Διακυβεύονται πολλά. Η αξία, η ελκυστικότητα, οι σχέσεις, η διστακτικότητα των άλλων ανθρώπων απέναντί μας, ακόμα και η πορεία που θα διαγράψουμε σ’αυτή τη ζωή. Στην πορεία των χρόνων, η ταμπέλα αυτή ενσωματώνεται στην ταυτότητά μας. Πλέον, κάθεσαι σαν χοντρή, μιλάς σαν χοντρή, κινείσαι σαν χοντρή.

Το πρόβλημα με τις δίαιτες ποτέ δεν ήταν οι ίδιες οι δίαιτες, αλλά η αίσθηση αναγκαιότητας που μας προκάλεσαν, ώστε –με κάθε κόστος– να τις ακολουθήσουμε, προκειμένου να απαλλαγούμε από το πάχος μας. Η κουλτούρα της δίαιτας, με σκοπό την απώλεια βάρους, έχει αποδειχτεί ότι εντείνει την εμμονή μας με το βάρος και την εικόνα του σώματος, ενώ αψηφά ολιστικές προσεγγίσεις που δίνουν χώρο στην κατανόηση και τη θεραπεία των συναισθηματικών αιτίων της παχυσαρκίας. Η επικινδυνότητα εδώ έγκειται πρωτίστως, στο ότι πολλά από τα διαιτητικά σχήματα που υπόσχονται απώλεια βάρους είναι ανορθόδοξα, επικίνδυνα και καταπιεστικά και κατόπιν, στο ότι ψάχνοντας την λύση της παχυσαρκίας σε ένα υποθερμιδικό διαιτολόγιο, υπεραπλουστεύουμε την πολυπλοκότητα αυτής της κατάστασης.

Επίσης, αυτό τροφοδοτεί στους ανθρώπους που παλεύουν με το βάρος τους ένα τεράστιο αίσθημα ευθύνης και, ταυτόχρονα, τους γεμίζει με ενοχές για την χρόνια επαναλαμβανόμενη αποτυχία τους ως προς τη ρύθμιση του βάρους τους, ενώ τα ίδια τα διαιτητικά σχήματα, είναι κατασκευασμένα για να αποτύχουν.

@fleckerfitness

Today’s diet culture is so unhealthy … #GossipGirlHere #fitness #gymtok #diet #workout #gym #fittok #gymtok #fitnessfreak

♬ оригинальный звук – Kklokova

Επιπλέον, κάτι που χρειάζεται να τεθεί επί τάπητος, είναι ότι οι δίαιτες αποτελούν εκλυτικό παράγοντα των διατροφικών διαταραχών, ιδιαίτερα όταν δεν εφαρμόζονται σε ένα ασφαλές πλαίσιο. Ένας τρόπος για να αντιληφθούμε αν η διατροφή που ακολουθούμε καλύπτει τις ανάγκες του σώματός μας –κι όχι απλώς μία προσπάθεια να δείξουμε πιο αδύνατοι– είναι να παρατηρήσουμε πώς νιώθουμε μέσα σε αυτή. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ενέργεια και δύναμη για τις καθημερινές δραστηριότητες, οι αιματολογικές εξετάσεις μας είναι εντός των υγιών ορίων, να αισθανόμαστε απόλαυση από τις διάφορες γεύσεις και υφές που μας προσφέρει το φαγητό και, φυσικά, να νιώθουμε ψυχική και σωματική υγεία. Όλοι οι προαναφερθέντες παράγοντες έχουν ως ικανή, αλλά όχι αναγκαία συνθήκη ένα αδύνατο σώμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Συνεπώς, γίνεται αντιληπτός ο σπουδαίος ρόλος της σωστής θρέψης στην καλλιέργεια της ευεξίας και στη φροντίδα της υγείας. Διότι, αυτό απέχει παρασάγγας από την υιοθέτηση μιας αυστηρής δίαιτας για απώλεια βάρους με κάθε τρόπο. Σκοπός κάθε διατροφής (οφείλει να)είναι η συμβολή σε μια υγιή διαβίωση, αντί της καταπίεσης όπου καλούμαστε να εναρμονιστούμε εμείς με τους καταπιεστικότατους κανόνες της.

TAGS:#Παγκόσμια Ημέρα της Διαίτας#Δίαιτα#Καλούπια
εστιατόρια
Home

Τελικά, είναι συμπεριληπτικά τα εστιατόρια σήμερα;

Μάλλον είναι ένα ερώτημα που δεν τίθεται συχνά όταν η σκέψη πάει στο φαγητό κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. 

Σύσσωμη η ελληνική φιλοξενία —και ο μύθος γύρω από αυτήν— μπορεί να χωρέσει σε μια μπουκιά σπιτικού φαγητού, σε μια γαστρονομική εμπειρία, σε μια γευστική ανάμνηση που έχει συνδεθεί άρρηκτα με αυτήν τη γωνιά της Μεσογείου. Ολόκληρο το εξαγώγιμο τουριστικό προϊόν της Ελλάδας, η βαριά βιομηχανία δηλαδή της χώρας μας, στηρίζεται πάνω στην αξεπέραστη κουζίνα μας, τις εμπειρίες γύρω από τα εστιατόρια μας, καθώς και στον τεράστιο πολιτισμό που μπορεί να ανακαλύψει κανείς ερχόμενος εδώ.

Πέρα από τον τουρισμό όμως, στον τόπο τούτο εδώ όπου παλεύουμε να βιοποριστούμε, μία από τις λίγες απολαύσεις που έχουν μείνει ακόμη στους ντόπιους είναι ένα δείπνο σε ένα εστιατόριο ή σε μια ταβέρνα, όταν το επιτρέπουν τα έξοδα κι οι λογαριασμοί. Το κόστος που μπορεί να έχει ένα τέτοιο γεύμα σίγουρα θα παίξει σημαντικό ρόλο στο αν, πόσο συχνά και που θα επιλέξει να βγει κανείς, ανάλογα με το βαλάντιό του.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας επιλογής είναι κατά πόσο το συγκεκριμένο μαγαζί διαθέτει πληθώρα επιλογών για όλα τα γούστα, καθώς ο αριθμός των ατόμων που υιοθετεί μια plant-based διατροφή αυξάνεται δραματικά τα τελευταία χρόνια.

Συγκεκριμένα, το 2023, σύμφωνα με έκθεση της Meticulous Research, 2,6 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη είναι πλέον vegan. Οι αναζητήσεις στο Google για “vegan food near me” σημείωσαν αύξηση άνω του 5.000% ήδη το 2021. Επιπλέον, σύμφωνα με το The Good Food Institute, οι πωλήσεις τροφίμων φυτικής προέλευσης στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί από το 2020 κατά 22%.

Βλέποντας θέατρα να γίνονται vegan, σχολεία, νοσοκομεία, και εστιατόρια του εξωτερικού να γίνονται 100% plant-based (ακόμη και fine-dining), είναι απορίας άξιο, γιατί ακόμη στην Αθήνα ανοίγουν (new age) εστιατόρια, με δημιουργικές κουζίνες, νέες/ους σεφ με καινούργια μυαλά και φρέσκες ιδέες, που κάνουν hype και δεν έχουν αφιερώσει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο (και το χώρο τους στην κουζίνα) να κάνουν ένα plant-based menu. Ειδικά, όταν παρατηρείται κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των ατόμων που γίνονται vegan τα τελευταία χρόνια.

Άραγε, συνειδητοποιούν ότι έτσι αποκλείουν μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού από το να μπορεί να έρχεται στο εστιατόριο και να απολαμβάνει ένα βράδυ με καλό φαγητό και καλή παρέα; 

Η Στέπα στην Ασκληπιού αποτελεί μια φωτεινή εξαίρεση. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας της, ο Αντώνη Μαλίκι είχε φροντίσει να δημιουργήσει ξεχωριστό vegan menu —και όχι απλά μία vegan επιλογή για να βγει από την «υποχρέωση».

Οι πολλές, δημιουργικές και κυρίως νόστιμες επιλογές, όπως το Σεβίτσε Αβοκάντο και τα vegan scrambled eggs δείχνουν εφευρετικότητα και μπορούν να σε κρατήσουν εκεί από το πρωί μέχρι το βράδυ. Πέρα από το συμπεριληπτικό all day menu, είναι και ένας ευχάριστος χώρος, όπου μπορείς να δουλέψεις με το λάπτοπ σου ή να πιεις τον καφέ σου, ο οποίος μετατρέπεται σε ποτάκι πιο αργά, όταν χαμηλώνουν τα φώτα και ανεβαίνει η ένταση της μουσικής. 

Όταν δεν υπάρχουν όμως όλες αυτές οι επιλογές στο menu, οι παρέες θα αναγκάζονται κάθε φορά να φεύγουν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους αλλού. Όχι και η πιο λαμπρή επιχειρηματική ιδέα. Πολλές φορές, ακόμη και σε μοντέρνα bar-restaurants του κέντρου των Αθηνών, όπου μπορεί να πας μετά την δουλειά, αν ζητήσεις να αφαιρέσουν ένα υλικό από το πιάτο γιατί δεν υπάρχει άλλη vegan επιλογή, η απάντηση θα είναι αρνητική, δείχνοντας έτσι την πόρτα σε δεκάδες κόσμου.

«Εγώ δεν ξέρω από vegan κουζίνα» είναι ένα από τα πιο συχνά επιχειρήματα που ακούγονται από τους σεφ και δεν τους καταλογίζουμε ευθύνες για το τι τους έμαθαν στις σχολές μαγειρικής, όμως η πορεία που επιλέγει ο κάθε ένας μας να ακολουθήσει μπορεί να είναι διαφορετική από αυτό που ορίζει το mainstream «κύμα».

Άλλωστε, η plant-based κουζίνα είναι μια κουζίνα που αναπτύσσεται συνεχώς, κρύβει πολλή δημιουργικότητα και φαντασία και γίνεται όλο και πιο δημοφιλής παγκοσμίως. Γιατί να μην εκπαιδεύονται λοιπόν πάνω σε nuggets κουνουπιδιού ή σελινόριζα μπρεζέ που κάνει βεγγαλικά να σκάνε στον ουρανίσκο σου;

Η μεσογειακή κουζίνα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος της βασισμένη σε φυτικές επιλογές. Η κατανάλωση ζώων πέρα από το μεγάλο περιβαλλοντικό αντίκτυπο έχει και ηθική διάσταση.

Γιατί να στερήσουμε τις ζωές τόσων ζώων όταν μπορούμε να φάμε νόστιμα και δημιουργικά; Το Holy Llama και το Winners στο Σύνταγμα διατρανώνουν ακριβώς αυτό το πρόταγμα, μια πεντανόστιμη, ηθική και οικολογική κουζίνα. Θα ακολουθήσουν κι άλλες; 

Ή έστω, κουζίνες κι εστιατόρια που να μπορούν να κρατήσουν παρέες, κέφια και κάθε είδος γούστου;

προορισμοί για πασχαλινές αποδράσεις
Home

Οι ιδανικοί προορισμοί για πασχαλινές αποδράσεις αν ξεμείνατε στην Αθήνα

Τι κι αν υπάρχουν λόγοι που μας αποτρέπουν από να οργανώσουμε τις ιδανικές πασχαλινές διακοπές;

Κάθε χρόνο, οι αργίες του Πάσχα συνιστούν επιτακτική ανάγκη για ανάπαυλα, αποσυμπίεση, ηρεμία και όμορφες στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα. Ενίοτε, όμως, προκύπτουν αστάθμητοι παράγοντες, οι οποίοι λειτουργούν αποτρεπτικά στην πραγματοποίηση των προσχεδιασμένων πασχαλινών διακοπών, οπότε καλούμαστε να προσαρμοστούμε. Πάρα ταύτα, επειδή είναι αναφαίρετο το δικαίωμα στην αλλαγή παραστάσεων και στην ξεκούραση, συγκεντρώσαμε 4 προορισμούς κοντά στην Αθήνα, προκειμένου να υπάρξει αυτή η αναγκαία αίσθηση των διακοπών και της αργίας, ακόμη κι αν η εκάστοτε τοποθεσία βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα.

Αγόριανη

Ένα πανέμορφο, γραφικό χωριό, το οποίο απέχει 2,5 ώρες από την Αθήνα οδικώς, περνώντας μέσα από την κοσμοπολίτισσα Αράχωβα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το συναντάμε και ως «Επτάλοφο», ακριβώς επειδή είναι χτισμένο πάνω σε επτά λόφους.

Μέσα στην καταπράσινη πανδαισία της φύσης, μια βόλτα στο χωριό –με έμφαση στα παραδοσιακά ταβερνάκια– προσφέρει τις απαραίτητες «ανάσες» γαλήνης, μακριά από το βουητό και τους αγχωτικούς αστικούς ρυθμούς. Επίσης, οι λάτρεις της περιπέτειας και της εξερεύνησης μπορούν να διασχίσουν το πέτρινο μονοπάτι από την κεντρική πλατεία του χωριού, καταλήγοντας σε έναν εντυπωσιακότατο καταρράκτη. Άλλα σημεία της Αγόριανης ή του Επταλόφου που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, είναι: Οι πηγές των Αγίων Αναργύρων, κοντά στην ομώνυμη εκκλησία, το Λαογραφικό Μουσείο, ανακαλύπτοντας την τοπική ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα και τέλος, εφόσον φυσικά το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες, υπάρχει ατελείωτος χώρος πρασίνου για πεζοπορία.

Παύλιανη

Ένας εξαιρετικός προορισμός για εξόρμηση στη φύση με όλη την οικογένεια!

Η Παύλιανη είναι ένα ορεινό χωριό, το οποίο χτίστηκε στις πλαγιές της Οιτής, εκεί που ξεκινάει ο ομώνυμος Εθνικός Δρυμός. Καθώς δεν βρίσκεται μεταξύ των go-to προορισμών για τον πολύ κόσμο, εξακολουθεί να παραμένει μέχρι και σήμερα μια πεντακάθαρη και ήσυχη τοποθεσία, αφοσιωμένη στις ομορφιές της φύσης. Ένα από σημαντικότερα αξιοθέατα του χωριού, είναι το φυσικό πάρκο αναψυχής στις πηγές του Ασωπού. Προσεγμένο και δομημένο με μεράκι από τους κατοίκους, το πάρκο προσφέρει πληθώρα δραστηριοτήτων/ιδιαίτερων αντικειμένων αναψυχής, όπως: Αιώρες, ξυλοκρέβατα, φωλιές, τελεφερίκ πάνω από το ποτάμι, μουσικές γέφυρες, τούνελ, μυστικά μονοπάτια με ευφάνταστες πινακίδες με πληροφορίες και οδηγίες καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Εκεί όπου τα παιδιά ανακαλύπτουν την ευτυχία και οι «μεγάλοι» βρίσκουν την ευκαιρία να ξαναγίνουν για λίγο παιδιά. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Επιπλέον, μια βόλτα στα στενά της Άνω Παυλιανής θα συμβάλλει στο να κατανοήσουμε τη μαγεία της τέχνης, με τον τρόπο που απουσιάζει από τα μεγάλα αστικά κέντρα: Με πολλές ζωγραφιές και ευφυή σκίτσα, οι ντόπιοι έχουν καταφέρει να δώσουν νέα πνοή ζωής σε τοίχους, κάδους σκουπιδιών και εγκαταλελειμμένα κτίρια.

Μια διασκεδαστική απόδραση, η οποία προτείνεται να κλείσει απολαυστικά με νόστιμα πιάτα σε τοπικά ταβερνάκια.

Πηγές Κρύας στη Λιβαδειά

Ένα τμήμα επίγειου παραδείσου, όχι ιδιαίτερα διαδεδομένου– χαρακτηριστικό που του προσδίδει επιπλέον γοητεία– με ασύλληπτα τοπία, βγαλμένα από ταινία φαντασίας. Οι Πηγές της Κρύας και το ποτάμι της Έρκυνας αποτελούν πόλο έλξης όσων επισκέπτονται τη Λιβαδειά.

Στη μυθολογία, Έρκυνα ονομαζόταν η κόρη του Τροφωνίου και στενή φίλη της Περσεφόνης, η οποία χάθηκε καθώς αναζητούσε την αγαπημένη της χήνα. Μια καταπράσινη όαση με άφθονους μικρούς καταρράκτες και πέτρινες γέφυρες, αποτελεί εξαιρετικό καταφύγιο από την πιεστική ρουτίνα και τις αμέτρητες υποχρεώσεις.

Γαλαξίδι

Με παραδοσιακή αρχοντιά και ρομαντικά στοιχεία, το Γαλαξίδι έχει χαρακτηριστεί ως ο «απόλυτος προορισμός του Σαββατοκύριακου» για όσους, όσες και όσα ζουν στην Αθήνα. Μια ήσυχη κωμόπολη, η οποία κινείται σε ήπιους ρυθμούς, με έντονο το στοιχείο του προηγούμενου, ένδοξου αιώνα. Χάρη στην αγάπη των ντόπιων, η περιοχή έχει αναπτυχθεί έμμετρα σε τουριστικό επίπεδο, αφού προσφέρει πληθώρα από ξενώνες και ταβερνάκια, χωρίς, ωστόσο, να αλλοιωθεί η ιδιαίτερη τοπική φυσιογνωμία της. Εκτός αυτού, μια βόλτα στο λιμάνι της περιοχής, αρκεί για να αφυπνιστούν οι μνήμες του παρελθόντος, τις εποχές που έσφυζε από μπρατσέρες και σκούνες.

TAGS:#Πασχαλινές διακοπές#Τοποθεσίες#Μέρη
Άθως Δανέλλης
Home

Άθως Δανέλλης: «Υπάρχει μοναξιά και δεν είναι ούτε ρομαντική, ούτε μελό»

O Άθως Δανέλλης, ο πιο σημαντικός καραγκιοζοπαίχτης της εποχής μας μίλησε στη Χρύσα Λύκου για το θέατρο σκιών σήμερα, την ανάγκη μας για αναμνήσεις, ενώ απάντησε για το πόσο κλισέ είναι τελικά το: «Η μόνη πατρίδα, τα παιδικά μας όνειρα».

Το έργο του Άθω Δανέλλη το παρακολουθώ χρόνια, χωρίς όμως να έχω ποτέ την ευκαιρία μέχρι σήμερα να μιλήσω μαζί του. Σε μια εποχή που ο κόσμος των αισθήσεων τρεμοπαίζει σε κινητά με εξαντλημένη μπαταρία, αποφάσισα να κάνουμε μια κουβέντα για όσα αντιστέκονται ακόμη στην επέλαση μιας στεγνής ζωής. Του ζήτησα, με αφορμή τη συνάντηση του με το μυθιστόρημά «Στη σκιά του Λούσια» του Νίκου Χουλιάρα, να μιλήσουμε για το θέατρο σκιών και τον Καραγκιόζη, καταλήγοντας να μιλάμε για την εσωτερική πατρίδα του κάθε ανθρώπου. 

Ο Άθως Δανέλλης, ήταν μόλις τεσσάρων χρονών όταν είδε την πρώτη παράσταση Καραγκιόζη. Έτσι, το 1971, σε ένα καφενείο στην Κρήτη και σε μια Ελλάδα της δικτατορίας, μπήκε ο σπόρος της αγάπης για το θέατρο σκιών, που χρόνια μετά θα τον έκανε έναν απ’ τους πιο σημαντικούς καραγκιοζοπαίχτες της εποχής μας.

«Στην επαρχία, τέτοιες παραστάσεις ήταν αρκετά συχνές, ενώ στην Αθήνα ήταν πιο σποραδικές. Θυμάμαι ότι ο Γιώργος Χαρίδημος, έπαιζε στο θεατράκι που είχε φτιάξει στην Πλάκα, ενώ παραστάσεις δίνονταν και σε κινηματογράφους όπου έπαιζαν διάφοροι καραγκιοζοπαίχτες όπως ο Μάνθος Αθηναίος. Φυσικά και υπήρξε προσπάθεια λογοκρισίας στον Καραγκιόζη. Σκέψου ότι κάποιες φορές ζητούνταν από τον υπεύθυνο του θεάτρου να υπογράψει ένα χαρτί στο οποίο δεσμευόταν ότι δεν θα ακουστεί κάτι που θα πρόσβαλλε το καθεστώς. Πρόσφατα σε μια έρευνα που έκανα, ανακάλυψα τέτοια περιστατικά, ένα μάλιστα με τον Δημήτρη Μόλλα, που έπαιζε στη Δεξαμενή στο Κολωνάκι. Προσπάθησαν, αλλά κανείς δεν μπορείς να λογοκρίνει έναν λαϊκό ήρωα».

Άθως Δανέλλης

Φωτογράφος: Νινέττα Καρανάσιου

Ο Άθως Δανέλλης, μου εξηγεί ότι ο καραγκιοζοπαίχτης είναι ένα μέσο το οποίο τροφοδοτείται από τον κόσμο γύρω του

«Επεξεργάζεσαι τα ερεθίσματα που παίρνεις, ώστε να τα προβάλλεις στο πανί. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Καραγκιόζης διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την ειλικρίνεια και την αμεσότητά του. Ένας αγαπημένος φίλος, παλιός και θρυλικός μπουζουξής, ο Γιάννης  Μωραΐτης, ήρθε στον Καραγκιόζη. Εγώ, τον προσφώνησα. Είπε, λοιπόν, στους φίλους του: “Ξέρεις τι είναι να είσαι ο Καραγκιοζάκος;”. Με αυτό το παράδειγμα θέλω να πω ότι ήταν μεγάλη υπόθεση, ήσουν κοινωνικά αποδεκτός, αν ο Καραγκιόζης ασχολούνταν μαζί σου στο πανί για να σε σατιρίσει. Γιατί ο Καραγκιόζης σατίριζε, δεν γελοιοποιούσε. Είναι δύσκολη η καλή και σωστή σάτιρα σήμερα, πολλές φορές ανύπαρκτη». 

Τον ρωτάω αν αναγνωρίζει τα ατόφια χαρακτηριστικά του Καραγκιόζη σε κάποιον άλλον άνθρωπο

«Ο μόνος που μπόρεσε να σταθεί στα παπούτσια του καραγκιοζοπαίχτη και του Καραγκιόζη, ήταν ο Θανάσης Βέγγος. Ο Βέγγος ήταν λαϊκός ήρωας, χωρίς να το επιδιώξει. Έτσι κι αλλιώς, κάτι τέτοιο δεν μπορείς να το κατασκευάσεις, γεννιέται στον λαό. Σήμερα, αγωνιζόμαστε για τα likes και τις προβολές που θα έχουμε στο διαδίκτυο. Όλα μοιάζουν να ξεβάφουν αμέσως. Μασάμε και καταναλώνουμε ασταμάτητα, δεν μπορείς να διακρίνεις πόσο παλιό είναι το παλιό σε σχέση με το νέο. Σαν ένας άνθρωπος να έχει ένα σπίτι γεμάτο βιβλία και να αναζητά μια μηχανή να του γράψει κι άλλα. Διάβασε πρώτα αυτά που έχεις. Υπάρχει γύρω μας ένας ολόκληρος ανεξερεύνητος κόσμος και εμείς περπατάμε σαν ηλίθιοι. Άμα σηκώσεις ξαφνικά το κεφάλι μέσα στην πόλη που δεν έχει ορίζοντα και κοιτάξεις τον ουρανό, τρελαίνεσαι. Αυτό αρκεί για να σε τροφοδοτήσει. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Καραγκιόζης είναι ανεξάντλητος. Πρόκειται για ένα θέατρο με απίστευτη λαϊκή οικονομία. Με το τίποτα δημιουργείς έναν ολόκληρο κόσμο».

Φωτογράφος: Σοφία Χουλιαρά

Μένουμε στην κουβέντα για τον κόσμο, για την αντίθεση που υπάρχει ανάμεσα σε αυτόν που κουβαλάμε μέσα μας και σε αυτόν που τελικά αντικρίζουμε και μας παρασύρει

«Σήμερα, όλα είναι τουριστικοποιημένα. Τι κακό πράγμα κι αυτό; Γίνονται όλα άνοστα, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά που τα βλέπουμε δίπλα-δίπλα και μοιάζουν με φωτοτυπίες. Δαγκώνεις ένα μήλο και είναι τίποτα. Πας σε ένα νησί και είναι σαν να χαζεύεις περιοδικό. Αυτό έρχεται να αναπληρώσει ο Καραγκιόζης και γενικά η τέχνη. Κάποια στιγμή, η Μάρθα Φριτζήλα μοιράστηκε μαζί μου τη συνειδητοποίηση της ότι φτιάχνουμε αναμνήσεις για τον κόσμο. Και τότε, μου έφερε στο μυαλό έναν φίλο που έφυγε απ’ τη ζωή πριν λίγα χρόνια και ανήμπορος προς το τέλος μου μου είπε: “Ζω πλέον μόνο με τις αναμνήσεις, γι΄ αυτό πρόσεχε, φτιάξε όσες περισσότερες μπορείς”».

«Μέσα σε αυτό το παγωμένο πράγμα που ζούμε σήμερα, ο κόσμος μπορεί να αντισταθεί μέσα από την τέχνη. Όταν έναν άνθρωπο τον έχεις διαλύσει βομβαρδίζοντας τον κάθε μέρα με ένα σκασμό πληροφορίες, εκείνος παίρνει το μπουζούκι και παίζει μουσική. Τι είναι αυτό, αν όχι επανάσταση; Τι είναι αυτό που νιώθεις στην κουζίνα μιας γιαγιάς σ’ ένα χωριό και δεν μπορείς να το καταλάβεις; Είναι η ψυχή που κρύβεται εκεί μέσα. Βλέπουμε διαρκώς εκπομπές μαγειρικής, για να λαχταράμε, στο τέλος της ημέρας, το φαγητό της γιαγιάς. Μόνο στην αλήθεια κρύβεται η ζωή». 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Άθως Δανέλλης μου λέει ότι η σχέση με το κοινό είναι ερωτική, πως μέσα από τον Καραγκιόζη έχουν βρει ο ένας τον άλλον

«Πρέπει να δίνεις, χωρίς να έχεις στον νου σου πώς θα πάρεις, γιατί έτσι καταντάς αν μοιάζεις μετέωρος. Πρέπει να επικοινωνούμε. Η μοναξιά είναι κάπου εκεί πάντα. Ο κόσμος είναι απ’ την άλλη μεριά, όμως υπάρχει αυτή η μοναξιά μέσα στο πλήθος. Κατακλύζεσαι από εικόνες και ήχους και νιώθεις στο πουθενά. Υπάρχει μοναξιά και δεν είναι ούτε ρομαντική, ούτε μελό. Αν υπάρχει, ας είναι γλυκιά κι ας είναι όταν αναπαύεσαι για να σκεφτείς τι θες να κάνεις. Για μένα, το μυστικό κρύβεται στα παιδιά. Γι’ αυτό κι έχω ελαττώσει τα τελευταία χρόνια τις βραδινές παραστάσεις, είναι δύσκολο πλέον να μαζευτούμε οι άνθρωποι. Ενώ τα παιδιά είναι πάντα διαθέσιμα, σου ανοίγουν την ψυχή τους, σου κάνουν κριτική, σε αγκαλιάζουν, δεν είναι υστερόβουλα, είναι απίθανα». 

«Μαθαίνω συνέχεια απ’ τα παιδιά, είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι. Πρέπει να τα προσέχουμε, να μην καταστρέφουμε τον κόσμο τους με αυτές τις αηδίες που τους βάζουν να μαθαίνουν στα σχολεία. Τα βιβλία έχουν γίνει μια στεγνή μεταφορά γνώσης. Το παραμύθι είναι πολύ πιο σημαντικό. Τα τρελαίνουμε τα παιδιά. Πάνε ξιφασκία, κολύμβηση, μπαλέτο, δεν προλαβαίνουν να κρίνουν και να καταλάβουν τι τους αρέσει. Είναι σε μια διαρκή κίνηση. Το παιδί θέλει χώρο στην ψυχή του για να μάθει τον κόσμο. Λέμε το κλισέ ότι: “H μόνη πατρίδα τα παιδικά μας όνειρα”… ναι, έτσι είναι τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να ψάχνουμε να βρούμε καινούργια σχήματα για να πρωτοτυπήσουμε». 

Φωτογράφος: Σοφία Χουλιαρά

Μιλάμε για τη σημαντικότητα της διατήρησης του έργου και μέσω αυτού της μνήμης

Ο ίδιος, ίδρυσε το 1998, το Αρχείο Ελληνικού Θεάτρου Σκιών, για την αποκατάσταση και αξιοποίηση των θεατρικών κειμένων και ιστορικών στοιχείων του Καραγκιόζη. 

«Πρέπει να υπάρχει πάντα ένα μπαούλο. Πρόκειται για έργα του θεάτρου σκιών που έχω διασώσει και τα καταγράφω σιγά-σιγά. Ναι, είναι σημαντική η διάσωση όχι όμως αυτή η κατάρα που υπάρχει σήμερα και με κάνει να μη θέλω, πολλές φορές, να παίξω. Πας να δεις μια παράσταση, να ακούσεις μια συναυλία και βγαίνουν δέκα κινητά τηλέφωνα και καταγράφουν τη στιγμή, χωρίς να καταγράφεται στο συναίσθημα του ανθρώπου που κρατά το τηλέφωνο. Είναι τρομακτικό αυτό. Πώς συνδεόμαστε, τελικά, μεταξύ μας;». 

«Πας σε ένα χωριό, παίζεις, τρως μιλάς με τους ανθρώπους και φεύγεις. Γυρίζεις ένα χρόνο μετά και διαπιστώνεις ότι το υλικό που δημιουργήθηκε τη βραδιά που έπαιξες, τροφοδότησε αυτούς τους ανθρώπους για τον χρόνο που πέρασε. Είναι καταπληκτικό πράγμα και αυτό αποζητώ και με ενδιαφέρει. Να σέβεσαι τον κόσμο. Ο σεβασμός φτιάχνει πολύ ωραία πράγματα, τι να την κάνεις την αλαζονεία; Βάζεις τα χεράκια σου κάτω απ’ τα μανίκια σου όπως έκανε ο Χοντρός απ’ τον “Χοντρό και τον Λιγνό” και καμαρώνεις. Γιατί καμαρώνεις;».

Φωτογράφος: Σοφία Χουλιαρά

Λίγο πριν το τέλος συζητάμε για την νέα παράσταση που συμμετέχει, «Στη σκιά του Λούσια», το μυθιστόρημα του Νίκου Χουλιαρά σε μια ιδιαίτερη σύζευξη θεάτρου και θεάτρου σκιών 

«Ο Νίκος Χουλιαράς, είχε την ικανότητα να μεταφέρει το υλικό της φαντασίας του με έναν τρόπο απίστευτο, τόσο στη ζωγραφική όσο και στα ποιήματά του. Ήταν ασύλληπτος. Είναι ένας από τους ανθρώπους που έχω ψυχική συγγένεια. Το 2006, γνώρισα τη Σοφία Χουλιαρά και χάρηκα πολύ. Από τότε κρατήσαμε συνεργασία και φιλία, φτάνοντας σήμερα να κάνουμε τον “Λούσια” που είναι μέσα στις σκιές καμωμένος. Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία, διέκρινα ότι τα πράγματα που σε καθορίζουν είναι εκεί και σε στροβιλίζουν όσο κι αν έρχονται άλλα και σε εντυπωσιάζουν. Στην παράσταση δεν υπάρχει ο Καραγκιόζης, αλλά ένας χαρακτήρας που βλέπει τον κόσμο μέσα από μια παραμορφωτική οθόνη και σχολιάζει».  

Πληροφορίες παράστασης:

Στη Σκιά του Λούσια

Ο Λούσιας του Νίκου Χουλιαρά ζωντανεύει μέσα από τις φιγούρες των έργων του

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 9 ΜΑΪΟΥ | ΘΕΑΤΡΟ ΘΗΣΕΙΟΝ
Ένα Θέατρο για τις Τέχνες
Τουρναβίτου 7, Ψυρρή

Παραστάσεις: Από 9 Μαΐου έως 16 Ιουνίου 2024
Ημέρες & ώρες παραστάσεων:
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 18.00
Διάρκεια παράστασης: 100’
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική Είσοδος: 15€
Μειωμένο: 12€
Ομαδικό: 10€

Εισιτήρια Early Bird στην τιμή των 10€ μέσω MORE.COM μέχρι και τις 8 Μαίου
Προπώληση εισιτηρίων: MORE.COM

https://www.more.com/theater/sti-skia-tou-lousia/

TAGS:#Άθως Δανέλλης#Καραγκιόζης
Ταινίες Πάσχα
Home

Αυτές είναι οι ταινίες που πρέπει να δεις το Πάσχα

Μπορεί να μην αποτυπώνουν όλες αυτές οι ταινίες τα πασχαλινά έθιμα, αλλά δύνανται να λειτουργήσουν ως συνδετικός κρίκος μεταξύ οικογένειας ή/και συντρόφων, μέσα από ένα κράμα ανεμελιάς, δράσης και αισιοδοξίας.

Κατά γενική ομολογία, το Πάσχα συνδέεται με την ηρεμία και τη χαλάρωση, ιδανικά στο χωριό ή σε κάποια καταπράσινη τοποθεσία, όπου γίνεται αισθητή η ανοιξιάτικη αύρα. Σε αυτό το πλαίσιο, εκτός από τα οικογενειακά τραπέζια, τις εξωτερικές δραστηριότητες και τις οργανωμένες εκδηλώσεις, έρχονται κι εκείνες οι στιγμές που αποζητάμε την ομαδική παρακολούθηση μιας ταινίας. Ιδού, λοιπόν, 7 ταινίες –νέες και παλιές– που αναμένεται να μας φέρουν πιο κοντά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, μέσα από μια κοινή εμπειρία θέασης.

Peter Rabbit/Netflix

Μια ταινία, η οποία απευθύνεται σε όλα τα μέλη της οικογένειας και ακολουθεί τις περιπέτειες του επαναστάτη, Peter Rabbit, ο οποίος προσπαθεί να τρυπώσει στον κήπο ενός αγρότη, από κοινού με το ξάδερφό του, Benjamin Bunny και τις τρίδυμες αδερφές του, Peter Flopsy, Mopsy και Cottontail.

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Beatrix Potter, η ιστορία του Peter Rabbit αποδεικνύει σε μικρούς και μεγάλους ότι, ενίοτε, οι πράξεις μας έχουν ανυπολόγιστες συνέπειες.

Bullet Train/Netflix

Μια ταινία που μπήκε πρόσφατα στην αγαπημένη πλατφόρμα του Netflix και μας υπενθυμίζει πόσο ωραίος τύπος είναι ο Brad Bitt στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη –μια διευκρίνιση απαραίτητη, διότι στα προσωπικά του, απ’ όσο φαίνεται, υπάρχει αρκετή τοξικότητα. Αξιολογώντας το Bullet Train, ωστόσο, αποκλειστικά γι’ αυτό που είναι, εγγυάται ένα αδιάλειπτο suspense, με αρκετά plot twists, στοιχεία υπερβολής –στο πλαίσιο της δράσης– και το γνωστό, ανεπιτήδευτο coolness του Brad.

Να σημειωθεί, ότι δεν είναι η καλύτερη επιλογή για παιδιά.

Pain Hustlers/Netflix

Ακόμα μια σχετικά νέα κυκλοφορία του Netflix, όπου πρωταγωνιστεί η γοητευτικότατη, Emily Blunt, και ο πολυαγαπημένος, Chris Evans. Η Liza είναι μια μητέρα που πασχίζει να τα βγάλει πέρα μόνη της, μεγαλώνοντας παράλληλα την επιληπτική κόρη της. Ένα ψέμα θα την οδηγήσει σε μια πλαστή επιτυχία, η οποία, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να αναβαθμίζει τον τρόπο ζωής της ίδιας, αλλά και της κόρης της. Όταν, όμως, το ψέμα βγει στην επιφάνεια και αποκαλυφθούν απώτεροι, σκοτεινοί σκοποί, τότε η Liza θα κληθεί να πάρει μέρος σε ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι.

Avatar/Disney+

Αυτά συμβαίνουν όταν ο James Cameron έχει κέφια.

Πολλοί, πολλές και πολλά εξ ημών είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε αυτό το αριστούργημα στη μεγάλη οθόνη, στις αρχές της κυκλοφορίας του, το 2009. Μετρώντας χιλιάδες διθυράμβους –ειδικά για τα εντυπωσιακότατα οπτικά εφέ– σε παγκόσμιο επίπεδο, το Avatar κατάφερε να εκθρονίσει τον Τιτανικό, που, μέχρι τότε, κατείχε τα σκήπτρα της μεγαλύτερης εισπρακτικής επιτυχίας όλων των εποχών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όσον αφορά στην υπόθεση, περιστρέφεται κυρίως γύρω από τα δεινά της ανθρώπινης απληστίας, δίχως όρια και σεβασμό στο περιβάλλον ή στα άγνωστα πλάσματα που αναπτύσσονται μέσα σε αυτό.  Ένας παραπληγικός, πρώην πεζοναύτης, ο Jake Sully, συμμετέχει σε αποστολή εξόρυξης ουνομπταινίου από τον πλανήτη Πανδώρα. Παρ’ όλο που, αρχικά, στόχος ήταν να τηρήσει πιστά την αποστολή του, καθώς έρχεται σε επαφή με τους Νάβι, που κατοικούν στην Πανδώρα, σταδιακά αντιλαμβάνεται ότι ίσως ήταν στο λάθος στρατόπεδο.

Cruella/Disney+

Δεν χωρά αμφιβολία πως η γοητευτικότατη, Emma Stone, σαγήνευσε κοινό και κριτικούς μέσα από την πρόσφατη κινηματογραφική επιτυχία του Poor Things, με τη σκηνοθετική υπογραφή του Γιώργου Λάνθιμου. Προηγουμένως, ωστόσο, τα «έσπασε» κανονικότατα ως Cruella De Vil, στην ομώνυμη ταινία της Disney.

Η υπόθεση ακολουθεί τα βήματα της νεαρής Cruella στο Λονδίνο, όταν ακόμη πάσχιζε να βρει τη θέση της σε έναν κόσμο που διοικείται από καλά εδραιωμένα συμφέροντα. Με χιούμορ, δράση, μόδα και το αστείρευτο, πηγαίο υποκριτικό ταλέντο της Emma Stone, αυτή η ταινία είναι, τουλάχιστον, απολαυστική και μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει πρόταση για όλη την οικογένεια.

The Simpsons Movie/Disney+

Η διαχρονικά αγαπημένη φαμίλια που καλείται να αντιμετωπίσει προβλήματα, βγαλμένα από επίκαιρα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, πάντα, όμως, μέσα από το φάσμα του χιουμοριστικού και του σαρκαστικού. Κατά καιρούς, ο Homer, ο πατέρας της οικογένειας, δημιουργεί έντονο εκνευρισμό στο κοινό, εξαιτίας της ανεπάρκειας και της ανευθυνότητάς του.

Αυτή τη ταινία, λοιπόν, τον φέρνει προ των ευθυνών του, καθώς έχει αφυπνίσει μια τεράστια απειλή, με κίνδυνο να καταστρέψει εξ ολοκλήρου το Springfield. Η οικογένεια διασπάται, ο Homer καταλήγει απομονωμένος, ενώ την ύστατη στιγμή, μια παράτολμη πράξη γράφει τον αισιόδοξο επίλογο της ιστορίας.

Free Guy/Disney+

Η ταινία που βασίζεται στο παράδοξο του να ερωτευτείς… την τεχνητή νοημοσύνη!

Ο υπέροχος, Ryan Reynolds, ενσαρκώνει τον ρόλο ενός προκατασκευασμένου χαρακτήρα σε open-world βιντεοπαιχνίδι, ο οποίος δρα, όπως άλλωστε έχει προγραμματιστεί, βάσει της ανιαρής ρουτίνας του, ως τραπεζίτης. Πάρα ταύτα, η γνωριμία του με μια πραγματική παίκτρια, τη Millie, θα αλλάξει άρδην τις υφιστάμενες συνθήκες και οι δυο τους θα μπουν σε μια ανατρεπτική ιστορία αγάπης, με φόντο την ελευθερία.

Πόσο μακριά, μπορεί να φτάσει αυτό το ταξίδι, άραγε;

TAGS:#Ταινίες#Πάσχα
Tax the rich
Home

“Tax the Rich”: Μπορεί από σύνθημα να γίνει πράξη;

Μάθαμε να ζούμε με polycrisis και ανισότητες, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κατάσταση θα μείνει έτσι για πάντα. Μια Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών προσβλέπει σε μια δίκαιη και δημοκρατική κλιματική μετάβαση.

Ας μιλήσουμε με δεδομένα. Το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου πλούτου, σύμφωνα με τα στοιχεία της Oxfam (2023). Το ίδιο 1% εκπέμπει περισσότερο CO2 από το φτωχότερο μισό του πλανήτη. 

Οι πολιτικές σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιούν τους πολίτες. Δύο μήνες σχεδόν πριν τις Ευρωεκλογές, έρχεται μια Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών να αλλάξει τα πράγματα. Ακούει στο όνομα “Tax the Rich” και φιλοδοξεί να κάνει νόμο τον φόρο στον υπερβάλλοντα πλούτο.

Τι είναι η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών; Είναι ένα εργαλείο, με το οποίο οι πολίτες μπορούν να συμβάλουν στη διαμόρφωση της ΕΕ, ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει νέους νόμους, συμμετέχοντας άμεσα στη λήψη πολιτικών αποφάσεων στην Ευρώπη. Μόλις μια πρωτοβουλία συγκεντρώσει 1 εκατομμύριο υπογραφές, η Επιτροπή θα αποφασίσει σε ποιες ενέργειες θα προβεί.

Στην προκειμένη, με την πρωτοβουλία “Tax the Rich” η συλλογή των δηλώσεων υποστήριξης έχει ήδη ξεκινήσει. Γιατί δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη πρωτοβουλία όμως; 

Για περισσότερο από μια δεκαετία, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει συνεχείς κρίσεις, σε οικονομικό, κοινωνικό, υγειονομικό, γεωπολιτικό ή περιβαλλοντικό επίπεδο. Αυτές οι κρίσεις αποτυπώνουν την αποτυχία των οικονομικών, δημοσιονομικών και κοινωνικών πολιτικών που εφαρμόζουν οι εθνικές κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες λειτουργούν υπονομευτικά για τα εθνικά συστήματα υγείας, τις δημόσιες υπηρεσίες, την προστασία του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Σύμφωνα με το άρθρο 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένας από τους στόχους της ΕΕ είναι η προώθηση της ευημερίας των λαών της, η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και η εγγύηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και κοινωνικής προστασίας. Επομένως, τα θεσμικά της όργανα δεσμεύονται να διασφαλίζουν μεγαλύτερη δικαιοσύνη, ιδίως όσον αφορά τη φορολογία. 

Στην πραγματικότητα, ωστόσο, οι ανισότητες αυξάνονται διαρκώς. 

Η καμπάνια “Tax the Rich” καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια δίκαιη και δημοκρατική κλιματική μετάβαση, επιχειρώντας να συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο υπογραφές Ελλήνων πολιτών και προτείνει την επέκταση των πολιτικών οικολογικής και κοινωνικής μετάβασης, μέσω της εισαγωγής -με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής- ενός φόρου στον πλούτο μεγάλης κλίμακας.

Το 1 εκατομμύριο υπογραφές θα πρέπει να συλλεχθούν μέχρι τον Οκτώβριο του 2024, ώστε η πρωτοβουλία να εξεταστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής έχουν υπογράψει 1.063 άτομα, ενώ στην Ιταλία 20.923. Μπορείτε να ψηφίσετε μέσω αυτής της πλατφόρμας.

Δεν είναι λίγες οι μελέτες, συμπεριλαμβανομένης και της πρόσφατης έρευνας του Laboratoire sur les inégalités mondiales, που αποδεικνύουν ότι ένας τέτοιος φόρος θα επιτάχυνε την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και των ανισοτήτων. Ένας φόρος που μπορεί να αποφέρει έσοδα, τα οποία θα καθιστούσαν δυνατή τη συγχρηματοδότηση των πολιτικών οικολογικής και κοινωνικής μετάβασης που ακολουθούν η Ένωση και τα κράτη μέλη της.

Photo: Markus Spiske

Διάφορες πρόσφατες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες, ως απάντηση στην κλιματική κρίση, την πανδημία του Covid και τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχουν αρχίσει να ωθούν τις πολιτικές της Ένωσης προς αυτή την κατεύθυνση (Green Deal, RRF, SURE, κλπ.). 

Η θέσπιση ενός ευρωπαϊκού φόρου υπερβάλλοντα πλούτου θα ανταποκρινόταν επίσης σε πολυάριθμες εκκλήσεις της κοινωνίας των πολιτών, των επιστημόνων και των εκλεγμένων αντιπροσώπων για τον σκοπό αυτό. 

Η επικείμενη οδηγία για τη διασφάλιση ενός παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας για τους πολυεθνικούς ομίλους στην Ένωση έχει ήδη δείξει ότι η ΕΕ είναι σε θέση να διεκδικήσει περισσότερη φορολογική δικαιοσύνη. Στη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης έγινε φανερή η ανάγκη εναρμόνισης της φορολογικής πολιτικής και χρήσης της ως μοχλού για την καταπολέμηση της περιβαλλοντικής κρίσης.

Η θέσπιση ενός ευρωπαϊκού φόρου υπερβάλλουσας περιουσίας θα απαιτούσε τρεις νομοθετικές ενέργειες. Στο πλαίσιο αυτό:

– Καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συντάξει μια πρόταση οδηγίας για τη θέσπιση ευρωπαϊκού φόρου υπερβάλλουσας περιουσίας, βάσει του άρθρου 115 της ΣΛΕΕ. Αυτό το άρθρο επιτρέπει στο Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα, να εγκρίνει οδηγίες για την εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών, ιδίως στον τομέα της άμεσης φορολογίας, όπου αυτές έχουν άμεσο αντίκτυπο στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Οι εθνικές διαφορές στη φορολογία των υπερβολικά πλούσιων είναι πιθανό να τροφοδοτήσουν τον αυξημένο φορολογικό ανταγωνισμό εντός της Ένωσης και να δημιουργήσουν στρεβλώσεις στην εσωτερική αγορά. Εξ’ ου και η ανάγκη για κοινές πολιτικές προσεγγίσεις και συντονισμένη δράση εντός της εσωτερικής αγοράς, για τη μεγιστοποίηση του θετικού αντίκτυπου της φορολόγησης του υπερβάλλοντος πλούτου.

    – Δεύτερον, καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει τροποποίηση της απόφασης 2020/2053 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το σύστημα ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βάσει του άρθρου 311 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ. Σκοπός αυτής της τροπολογίας θα είναι να επιτραπεί στον ευρωπαϊκό φόρο περιουσίας να συνεισφέρει στο σύστημα ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια τέτοια τροπολογία θα ανταποκρινόταν επίσης στην επιθυμία που εξέφρασαν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα από το 2020 να προσθέσουν νέους ίδιους πόρους, με σκοπό την αποπληρωμή των οικονομικών δεσμεύσεων που ανέλαβε η Επιτροπή για τη χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Ανθεκτικότητας και Ανάκαμψης (RRF).

      – Τέλος, ο νέος ίδιος πόρος που βασίζεται στον φόρο περιουσίας θα πρέπει να διατεθεί για μια δίκαιη περιβαλλοντική και κοινωνική μετάβαση και συνεπώς για τη χρηματοδότηση των πολιτικών της Ένωσης και των κρατών μελών για τον σκοπό αυτό. Ως εκ τούτου, καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει νομοθετικά σχέδια για την ενίσχυση του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF). Ειδικότερα, θα πρόκειται για τροποποίηση των κανονισμών 2021/1056 και 2021/241 αντίστοιχα. Τα κεφάλαια αυτά βασίζονται στην πολιτική συνοχής (άρθρο 175 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ). Άλλες νομικές βάσεις θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό, όπως οι διατάξεις για το περιβάλλον (άρθρο 192 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ) ή αυτές για την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική (άρθρα 149 και 153 της ΣΛΕΕ) και την αναπτυξιακή συνεργασία (άρθρο 209 ΣΛΕΕ ).

        Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, όπως και κάθε προβλήματος απαιτεί πόρους οι οποίοι γίνονται όλο και πιο δυσεύρετοι εξαιτίας της άνισης κατανομής του πλούτου.

        Είναι, συνεπώς, τεράστιας σημασίας η εύρεση πόρων μέσω της δίκαιης φορολογίας. Για να συμβεί αυτό, δεν είναι λίγοι οι οικονομολόγοι (Piketty 2014; Saez and Zucman 2019) που ζητούν ως αντίδοτο την αυξημένη φορολόγηση του υπερβάλλοντα πλούτου.

        Πρωτομαγιά
        Home

        Η Πρωτομαγιά είναι –ακόμη– μέρα διεκδίκησης για τις εργάτριες και τους εργάτες αυτού του κόσμου

        Από την εξέγερση των εργατ(ρι)ών του Σικάγου, η οποία αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της πάλης των τάξεων τον Μάιο του 1886, στο hustle culture του σήμερα, ο αγώνας για δίκαιες εργασιακές συνθήκες συνεχίζεται.

        Πίσω στα 1880, ο κόσμος έδινε μάχη για το οκτάωρο. Πρόκειται για ένα αίτημα με μεγάλη πολιτική σημασία για την εργατική τάξη, το οποίο ακόμη παραμένει καίριο κοινωνικό αίτημα και στις μέρες μας. «Οκτώ ώρες για δουλειά, οκτώ για ξεκούραση, οκτώ για ό,τι θέλουμε» έλεγε ένα από τα πιο γνωστά συνθήματα της εποχής.

        Την 1η Μαΐου του 1886 στις ΗΠΑ, 600.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη τη χώρα. Εκείνο το μακρινό Σάββατο του 1886 ήταν εργάσιμη μέρα και χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Haymarket να διαδηλώσουν ειρηνικά. Οι αστυνομικές δυνάμεις όμως είχαν παραταχθεί τριγύρω κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης διέταξε να διαλυθεί η συγκέντρωση. 

        Τότε, εκτοξεύεται χειροβομβίδα από την πλευρά των διαδηλωτών εναντίον των ένστολων και σκοτώνονται 7 αστυνομικοί. Ακολουθεί «βροχή» πυροβολισμών αδιακρίτως, οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ κατά του πλήθους. Πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, όμως επίσημα έχουν καταγραφεί μόλις 16 νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές.

        Αυτό που ακολούθησε ήταν 8 συλληφθέντες διαδηλωτές να δικαστούν και τέσσερις εξ αυτών να καταδικαστούν σε θάνατο. Ο ένας μάλιστα αφαίρεσε μόνος του τη ζωή του στη φυλακή. 

        Οι διαστάσεις που πήρε διεθνώς αυτή η δίκη έθεσε τα θεμέλια για την Εργατική Πρωτομαγιά. Έτσι, κάθε πρώτη του Μάη η εργατική τάξη ξεσηκώνεται και διεκδικεί καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η Πρωτομαγιά δεν είναι απλά μια μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης. 

        Σε έναν ιδανικό κόσμο συνδυάζεται το δικαίωμα σε καλύτερες εργασιακές συνθήκες με το δικαίωμα στη χαρά. Όπως είχε πει η σουφραζέτα και ηγέτιδα του εργατικού συνδικάτου Rose Schneiderman στο “Bread & Roses”, το 1912 μπροστά στους απεργούς της κλωστοϋφαντουργίας στο Lawrence της Μασαχουσέτης:

        «Αυτό που θέλει η γυναίκα που εργάζεται είναι το δικαίωμα να ζει, όχι απλώς να υπάρχει – το δικαίωμα στη ζωή, όπως η πλούσια γυναίκα έχει το δικαίωμα στη ζωή, και στον ήλιο και στη μουσική και στην τέχνη. Δεν έχετε τίποτα στο οποίο να μην έχει δικαίωμα να έχει και ο πιο ταπεινός εργάτης. Ο εργάτης/η εργάτρια πρέπει να έχει ψωμί, αλλά πρέπει να έχει και τριαντάφυλλα».

        Η ομορφιά βρίσκεται στους δρόμους

        Το γνωστό σκίτσο ενός αναρχικού που πετάει μία βόμβα κάνει την εμφάνισή του. “La Beauté est dans la rue” γράφουν τα έντονα, κόκκινα γράμματα που έχουν αφήσει ιστορία.

        «Η ομορφιά βρίσκεται στους δρόμους» δηλαδή. 

        Στην Γαλλία, τον Μάη του ‘68, γίνονταν μεγάλες διαδηλώσεις κατά της γαλλικής κυβέρνηση, οι οποίες εξαπλώθηκαν στα πανεπιστήμια του Παρισιού και στη συνέχεια σε εργοστάσια και άλλους χώρους εργασίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια γενική απεργία 11 εκατομμυρίων εργαζομένων που οδήγησε τη χώρα σε ακινησία. 

        Μεταξύ των φοιτητών στο Παρίσι τότε ήταν η ομάδα ‘Atelier Populaire’, η οποία έφτιαχνε αφίσες για να ενθαρρύνει τους διαδηλωτές και να υπογραμμίζει την αστυνομική βία. Υπάρχει και το βιβλίο “Beauty Is In The Street” με πάνω από 200 τέτοιες αφίσες, οι οποίες έγιναν ορόσημα στην πολιτική τέχνη και τον γραφιστικό σχεδιασμό.

        «Βρέθηκε κάποια στιγμή στη Γαλλία, πρώτη του Μάη σε μια άδεια πλατεία, σε λίγο οι φοιτητές θα ξεσπούσαν, και μια αλλιώτικη ζωή θα ζητούσαν» τραγουδούσε ο Φίλιππος Πλιάτσικας στο «Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα». Αυτή η αλλιώτικη ζωή είναι το διακύβευμα. 

        Πρωτομαγιά στην Ελλάδα

        Στην Ελλάδα η πρώτη κινητοποίηση έγινε το 1893, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη. 2.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο και διαδήλωσαν υπέρ της 8ωρης εργασίας, της καθιέρωσης της Κυριακής ως αργίας και της κρατικής ασφάλισης για τα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το συγκεντρωμένο πλήθος τότε ενέκρινε ένα ψήφισμα, το οποίο επέδωσε στον Πρόεδρο της Βουλής την 1η Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.

        Βέβαια, υπήρξε τρομερή κωλυσιεργία από την πλευρά του προέδρου της Βουλής, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του Καλλέργη, που ήταν από τους προδρόμους του σοσιαλιστικού κινήματος στη χώρα. Αυτό είχε ως συνέπεια να συλληφθεί για διατάραξη της συνεδρίασης, με εντολή του ίδιου του προέδρου. Ο Καλλέργης ξυλοκοπήθηκε και μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου έμεινε για δύο μέρες, μέχρι που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ημερών.

        Πέρασαν σχεδόν δύο δεκαετίες, 17 ολόκληρα χρόνια, ώσπου το 1911 να εορταστεί και πάλι η εργατική Πρωτομαγιά, οπότε και εκδηλώθηκαν μεγάλες απεργίες σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας, με πολλούς κλάδους να συμμετέχουν και διάφορα σωματεία και δευτεροβάθμιες οργανώσεις να δημιουργούνται.

        Το 1911, στην Αθήνα, γιορτάζεται πάλι η Πρωτομαγιά με πρωτοβουλία του Ν.Γιαννιού στο Μετς, με κεντρικό το διαδεδομένο παγκοσμίως σύνθημα «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες ύπνο». 

        Παράλληλα, η Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης ανέλαβε τη διοργάνωση της εργατικής Πρωτομαγιάς στη συμπρωτεύουσα. Οι αστυνομικές δυνάμεις επενέβησαν και συνέλαβαν τους πρωτεργάτες.

        Η εργατική πρωτομαγιά γιορτάζεται ξανά μετά από 8 χρόνια, το 1919 και ένα χρόνο μετά την ίδρυση της ΓΣΕΕ σε 12 πόλεις της χώρας. Στο μεταξύ, ψηφίστηκε ο Ν.281/1914 «περί Σωματείων» με τον οποίο κατοχυρώθηκε το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και τα σωματεία άρχισαν να αποκτούν καθαρά εργατικό χαρακτήρα.

        Κάθε 1η Μαΐου, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Α.Ν. 380/68, είναι υποχρεωτική αργία, όταν κηρύσσεται ως τέτοια με απόφαση του υπουργού Απασχόλησης. 

        Πάντα όμως είναι ημέρα μνήμης για τους αγωνιστές της εργατικής τάξης και αποτελεί ημέρα αγώνα και απεργίας των απανταχού εργαζομένων. Οι δίκαιες εργασιακές συνθήκες είναι ακόμη ζητούμενο. Για αυτούς τους λόγους αγωνιζόμαστε. Για ένα παρόν και ένα μέλλον καλύτερο. Ενώνοντας τις φωνές μας και δίνοντας το αγωνιστικό «παρών» στο κάλεσμα και για την φετινή 1η του Μάη. 

        Για μια αξιοβίωτη ζωή για όλα μας.

        Παράξενες πασχαλινές παραδόσεις
        Home

        Οι πιο παράξενες πασχαλινές παραδόσεις στον κόσμο

        Διότι, το Πάσχα δεν είναι μόνο κόκκινα αυγά και λαχταριστά τσουρεκάκια.

        Οι ημέρες του Πάσχα έχουν πολυδιάστατο χαρακτήρα: Εκτός, δηλαδή, από τη θρησκευτική ή λαογραφική οπτική, σηματοδοτούν την εδραίωση της άνοιξης, την ανάπαυλα και τις οικογενειακές μαζώξεις. Στη χώρα μας, υπάρχουν καθιερωμένοι τρόποι, με τους οποίους γιορτάζουμε το Πάσχα, που όμως ποικίλουν από περιοχή σε περιοχή και τείνουν να αναδιαμορφώνονται με την ανάδυση νέων αναγκών ως προς τη μειωμένη κατανάλωση κρέατος. Προκειμένου να ταξιδέψουμε νοερά σε διαφορετικές κουλτούρες, συγκεντρώσαμε ορισμένες παράξενες πασχαλινές παραδόσεις από άλλες χώρες του κόσμου.

        Οι Γάλλοι ξέρουν από αυγά

        Ενδεχομένως, η Γαλλία να είναι γνωστή, κυρίως, για τον εντυπωσιακότατο Πύργο του Άιφελ, το Μουσείο του Λούβρου, την Παναγία των Παρισίων και τα αφράτα κρουασανάκια, μεταξύ άλλων. Πάρα ταύτα, το Πάσχα φαίνεται πως αποτελεί έναυσμα για να αφυπνιστεί μια πιο μερακλίδικη πλευρά της. Ειδικότερα, τη Δεύτερα του Πάσχα, οι κάτοικοι του Haux συνηθίζουν να φτιάχνουν μια τεράστια ομελέτα –πιθανότατα τη μεγαλύτερη παγκοσμίως– με περισσότερα από 4.500 αυγά (!), την οποία μπορούν κάλλιστα να απολαύσουν πάνω από 1.000 άτομα.

        Μια νοστιμότατη αφορμή για να συσπειρωθούν οι κάτοικοι.

        Στην Ουγγαρία, παίζουν… μπουγέλο!

        Αν υπάρχει μια χώρα που ενθαρρύνει το χιούμορ, την παιδικότητα και το… υγρό στοιχείο, τότε αυτή είναι η Ουγγαρία. Συγκεκριμένα, την Κυριακή του Πάσχα, οι γυναίκες (ή θηλυκότητες– το φύλο είναι ενδεικτικό), φορούν παραδοσιακά ρούχα και μπαίνουν σε μια υγρή μάχη, με άφθονο νερό. Στο παρελθόν, η παράδοση αυτή είχε συνδεθεί (αδικαιολόγητα) με την υγεία και τη γονιμότητα των γυναικών –και όχι με πιθανή πνευμονία– ενώ σήμερα παραμένει απλώς ένα διασκεδαστικό έθιμο.

        Εντούτοις, δύο ζητήματα: Αφενός, χρειάζεται προσοχή στην αλόγιστη σπατάλη νερού, διότι είναι πηγή ζωής και αφετέρου, αξίζει να δοθεί έμφαση στο διαχωρισμό του εθίμου από τα άλλοτε πατριαρχικά κατάλοιπα και στην παραμονή του καθαρά με χιουμοριστικό πρόσημο.

        @edina.zipczer

        #Hungary #Hollókő #Easter #Sprinklingwater Easter Monday, known as “Ducking Monday, or “Dousing Day” is a unique Hungarian tradition where boys visit the homes of girls and sprinkle water on them. According to the tradition, the water has a cleansing effect and brings good health and beauty to the girls.

        ♬ eredeti hang – Edina Zipczer

        Φινλανδία & Σουηδία: Από τις μάγισσες του Σάλεμ, στις μάγισσες του Πάσχα

        Πρόκειται για ένα έθιμο που βασίζεται σε έναν σουηδικό θρύλο, βάσει του οποίου μάγισσες πετούσαν με τις σκούπες τους το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης ή της Μεγάλης Πέμπτης. Έτσι, διατηρώντας την ευχάριστη νότα αυτού του θρύλου, τα παιδιά στη Φινλανδία και στη Σουηδία ντύνονται μάγοι/μάγισσες και περιφέρονται στους δρόμους με σκουπόξυλα, αποζητώντας λιχουδιές.

        Μάλλον ψάχνουν αφορμή για να γιορτάσουν το Halloween.

        @kaishininfinland

        This is a traditional activity for kids #kaishininfinland #funfacts #easter #chocolate #daily #video #fun #witch #traditional #hyvääpääsiäistä

        ♬ original sound – Kai Shin in Finland – Kai Shin in Finland

        Το Πάσχα συνδέεται με εξιχνίαση εγκλημάτων στη Νορβηγία

        Οι λάτρεις του true-crime και των αστυνομικών μυθιστορημάτων συστήνεται ανεπιφύλακτα να ταξιδέψουν στη Νορβηγία για της ημέρες του Πάσχα. Διότι, τα εγχώρια τηλεοπτικά κανάλια μεταδίδουν αδιάκοπα σειρές, ταινίες και μυθιστορήματα με τέτοιου είδους περιεχόμενο, ενώ παράλληλα πολίτες από όλη τη χώρα οργανώνουν ορεινές αποδράσεις, αφιερώνοντας πολύτιμο χρόνο στην ανάγνωση βιβλίων ή παρακολούθηση σειρών με το κλασικό μοτίβου του «whodunnit».

        Μια παράδοση που πρωτοεμφανίστηκε το 1923, ως πηγή έμπνευσης από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που γνώρισε τεράστια επιτυχία εκείνο το έτος και διαδραματίζεται στον σιδηρόδρομο του Μπέργκεν.

        @natt.enn

        Påskekrim 🐥 #påskekrim #påske #easter #norway #crimes #lifeinnorway

        ♬ original sound – Natalia | Oslo life 🇳🇴

        Στην Αγγλία και στην Αμερική, τα πασχαλινά αυγά είναι σε φάση: «Τhey see me rollin’»

        Στη χώρα μας, κατά κανόνα, τα πασχαλινά αυγά βάφονται κόκκινα και προορίζονται για ανελέητο τσούγκρισμα. Εντούτοις, στην Αγγλία και στην Αμερική έχουν πάει ένα βήμα παραπέρα, δημιουργώντας αγώνες δρόμου με… πασχαλινά αυγά. Εν ολίγοις, αν και εφόσον ένα άτομο εμπιστεύεται το αυγό του, δύναται να συμμετάσχει σε αντίστοιχο διαγωνισμό –από τους πολλούς που οργανώνονται εκείνες τις ημέρες. Νικηφόρο είναι το αυγό που θα καταφέρει να διανύσει τη μεγαλύτερη απόσταση χωρίς να σπάσει.

        @communing_with_campbells

        The traditional Easter Sunday egg roll 👀🐣🥚 ⭐️🅸🅽🆂🆃🆁🆄🅲🆃🅸🅾︎🅽🆂⭐️ 👉Hard boil some eggs (for a long time) 👉Decorate the eggs 👉Find a decent hill 👉Roll eggs down hill 👉Winner is the person with best preserved egg at end of several rolls down the hill If nothing else it prevents children from stuffing their faces with chocolate eggs for a few mins 😉 #easter #eastersunday

        ♬ Good Vibes (Instrumental) – Ellen Once Again
        TAGS:#Παράξενα#Πάσχα#Παραδόσεις
        Καλύτερα βιβλία Απριλίου
        Home

        Τα καλύτερα βιβλία του Απριλίου σύμφωνα με booktok, bookstagram και booktube

        Κάναμε έρευνα στα social media και σας παρουσιάζουμε τα καλύτερα βιβλία του booktok, του bookstagram και του booktube για τον Απρίλιο! 

        Μετανιώνοντας για σένα, Colleen Hoover 

        Η Morgan Grant προσπαθεί να προστατέψει την δεκαεξάχρονη κόρη της, Clara, από το να κάνει τα ίδια λάθη με εκείνη. Δηλαδή, να μείνει έγκυος και να παντρευτεί πολύ μικρή. Η ίδια, μαζί με τον πλέον άντρα της, Chris, αποφάσισαν να κρατήσουν το παιδί. Ο Chris, σπούδασε και έγινε γιατρός. Η Morgan, όμως, τα άφησε όλα πίσω για να μεγαλώσει την κόρη τους. Η Clara, την θεωρεί προβλέψιμη και βαρετή και δεν θέλει να της μοιάσει μεγαλώνοντας. Ο συνδετικός τους κρίκος είναι ο Chris, που κρατάει τις ισορροπίες και την οικογένεια ενωμένη. Μέχρι τη στιγμή που του συμβαίνει ένα τραγικό ατύχημα. Οι δυο γυναίκες θα χάσουν τη Γη κάτω από τα πόδια τους. Το τραύμα θα είναι μεγάλο και η σχέση τους θα έρθει σε ρήξη. Η Morgan θα ανακαλύψει ένα φοβερό μυστικό που θα ανατρέψει τα πάντα και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μην το μάθει η Clara. Ωστόσο, αυτό θα κάνει τη μεταξύ τους σχέση ακόμα χειρότερη. 

        Colleen Hoover, Καλύτερα Βιβλία

        Αντίπαλο δέος, Rebecca Ross 

        Για αιώνες, οι Θεοί κοιμούνταν. Μα τώρα, επέστρεψαν στον θνητό κόσμο και βρίσκονται ξανά σε πόλεμο, αναγκάζοντας και τους ανθρώπους να συμμετέχουν σε αυτόν. Το μόνο που θέλει η δεκαοχτάχρονη, Iris Winnow, είναι να κρατήσει την οικογένειά της ενωμένη. Ο αδερφός της, που μάχεται στον πόλεμο, αγνοείται στο μέτωπο. Η μητέρα της, πνίγει τον καημό της στο ποτό. Η ίδια, ούσα δημοσιογράφος, το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να πάρει τη δική της στήλη στην Outh Gazette. Όταν, όμως, τα γράμματα που στέλνει στον αδερφό της πέφτουν σε λάθος χέρια, τα χέρια του γοητευτικού αλλά ψυχρού Roman Keith, ανταγωνιστή της στην εφημερίδα, μια απίθανη μαγική σύνδεση δημιουργείται. Θα είναι αρκετά ισχυρός ο δεσμός τους, ώστε να αντέξει τον μαινόμενο πόλεμο για τη μοίρα της ανθρωπότητας; 

        Θα σε περιμένω στο Σέντραλ Παρκ, Kingsley Felicia 

        Θα σε περιμένω στο Σέντραλ Παρκ, Kingsley Felicia 

        Η Victoria Wender έχει μόλις προσγειωθεί, από το Τέξας, στη Νέα Υόρκη και είναι έτοιμη να φέρει επανάσταση στον κατάλογο του εκδοτικού οίκου Pageturner, προκειμένου να σταθεροποιήσει τα κλονισμένα έσοδά του. Από την άλλη, ο Knight Underwood, είναι ο υπεύθυνος έκδοσης και περιμένει από στιγμή σε στιγμή να πάρει προαγωγή. Δεν του αρέσει να έρχεται δεύτερος, μισεί τα ρομαντικά μυθιστορήματα και είναι αποφασισμένος να πάρει πίσω τη θέση που του αξίζει με κάθε τρόπο. Η Victoria δεν χρειάζεται την βοήθεια του, ούτε συγκινείται από τη γοητεία του.

        ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

        Δεν τα παρατάει εύκολα και πιστεύει πως μπορεί να τα καταφέρει μόνη της. Καθώς και οι δυο παλεύουν να πετύχουν τους στόχους τους, ο Knight και η Victoria μαθαίνουν ένα μυστικό που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την καριέρα τους. Και παρά το γεγονός ότι είναι ορκισμένοι αντίπαλοι, ίσως χρειαστεί να συμμαχήσουν για να σώσουν τον εκδοτικό οίκο. Θα μπορέσουν, να ανεχτούν ο ένας τον άλλον έστω και για λίγο; 

        Επτά χρόνια μακριά, Ashley Poston 

        Μετά από ένα πολύ άσχημο συμβάν, η Clementine πρέπει να βρει έναν τρόπο να συνεχίσει τη ζωή της. Καταστρώνει, λοιπόν, το σχέδιο της επόμενης μέρας για να προστατέψει την καρδιά της. Θα δουλέψει σκληρά, θα βρει ένα καλό παιδί να αγαπήσει και δεν θα ξεχάσει να στοχεύει στο φεγγάρι. Αυτό το τελευταίο, της το έλεγε η θεία της. Καθώς, πίστευε πως πάντα χρειάζεσαι τουλάχιστον ένα μεγάλο όνειρο για να πορεύεσαι. Τον τελευταίο χρόνο, το σχέδιό της πηγαίνει σχεδόν τέλεια. Το ερωτικό κομμάτι, βέβαια, έχει μείνει λίγο πίσω. Η ίδια δεν θέλει να έρθει κοντά με κανέναν. Δεν ξέρει αν θα το άντεχε. Και τότε, είναι που θα συναντήσει έναν άγνωστο στην κουζίνα της νεκρής θείας της. Έναν άνδρα με ευγενικά μάτια, προφορά του Νότου και γεύση λεμονόπιτας. Ο τύπος άνδρα που, αν δεν είχαν συμβεί όλα όσα συνέβησαν, θα μπορούσε να ερωτευτεί. Όμως, εκείνος υπάρχει μόνο στο παρελθόν. Και για την ακρίβεια, επτά χρόνια μακριά. 

        Επτά χρόνια μακριά, Ashley Poston 

        Μίμικ, Sebastian Fitzek 

        Η Hannah Herbst είναι η πιο έμπειρη ειδικός στην ερμηνεία των εκφράσεων του προσώπου στη Γερμανία. Μια μικρή σύσπαση στη γωνία του στόματος, μια απειροελάχιστη αλλαγή στην κόρη του ματιού– αυτά της αρκούν για να δει τον πραγματικό εαυτό κάποιου. Ως σύμβουλος της αστυνομίας, έχει βοηθήσει να συλληφθούν πολλοί επικίνδυνοι εγκληματίες. Τώρα, έπειτα από μια εγχείρηση, παλεύει με την απώλεια μνήμης. Εντούτοις, θα έρθει αντιμέτωπη με μια τρομερή υπόθεση: Μια, μέχρι πρότινος, άμεμπτη γυναίκα ομολογεί ότι δολοφόνησε βάναυσα την οικογένειά της. Μόνο ο μικρός της γιος επέζησε. Μετά την ομολογία της, δραπέτευσε. Άραγε, ψάχνει τον γιο της για να ολοκληρώσει την αποστολή της; Το μόνο που έχει η Hannah στα χέρια της, είναι το βίντεο με την ομολογία της. Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα. Η δολοφόνος στο βίντεο, είναι αυτή. 

        Μίμικ, Sebastian Fitzek, καλύτερα βιβλία

        Καλές αναγνώσεις, βιβλιόφιλοι! 

        TAGS:#βιβλία#bookstagram