«Γειά σας, με λένε Σάντι και είμαι σεξιστής», έτσι ξεκινάει η ισπανική σειρά του Netflix με τίτλο: «Κυρίαρχα Αρσενικά (Alpha Males)».
Το ίδιο δηλώνουν ο Λουίς και ο Πέδρο αλλά ο Ραούλ, ο τέταρτος της παρέας, δεν μπορεί να το πει. Αρνείται να παραδεχτεί ότι είναι σεξιστής. Από το πρώτο επεισόδιο, οι τέσσερις μεσήλικες φίλοι στη Μαδρίτη μας κάνουν ξεκάθαρο ότι προσπαθούν να ανακαλύψουν εκ νεου την αρρενωπότητά τους και να επαναπροσδιορίσουν τους εαυτούς τους, αλλά και τις σχέσεις τους με τους γύρω τους.
Στα “Κυρίαρχα Αρσενικά”, παρακολουθούμε τους τέσσερις φίλους, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με γυναικες πιο ενδυναμωμενές από ποτέ και ο καθένας τους προσπαθεί να προσαρμοστεί σε σε έναν κόσμο που αλλάζει, με τον δικό του τρόπο.
Μια απόλυση από την δουλειά, μια ανοιχτή σχέση, ένας γάμος χωρίς σεξ, ένα διαζευγμένος στον κόσμο του online dating, τέσσερις διαφορετικές αφετηρίες, τέσσερα διαφορετικά προβλήματα που καλείται ο καθένας τους να αντιμετωπίσει.
Όσο παρακολουθούμε τους τέσσερις φίλους να αναλαμβάνουν δράση, βλέπουμε να ξεπηδούν ζητήματα που αφορούν την ταυτότητά τους αλλά και συχνές παρανοήσεις γύρω το φεμινισμό και την πατριαρχία.
Οι άντρες δεν κλαίνε και άλλα έμφυλα στερεότυπα
Ο Πεδρο απολύεται αλλά στην σύντροφο του λέει ότι παραιτήθηκε, επειδή δεν θέλει να δείξει ευάλωτος και αδύναμος. Όταν τελικά εκείνη το μαθαίνει και προσφέρεται να τον στηρίξει οικονομικά, εκείνος απορρίπτει την πρότασή της. Ο Σάντι προσπαθεί να ξεπεράσει την πρώην γυναίκα του και δέχεται, ύστερα από πιέσεις της κόρης του, να δοκιμάσει να βγει ραντεβού μέσω tinder.
Ο Λουίς, έχει να κάνει 5 μήνες σεξ με τη γυναίκα του και παρ’ όλες τις προσπάθειες της, εκείνος δυσκολεύεται να βρει και πάλι όρεξη. Τέλος ο Ραούλ, βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα που δεν μπορεί να διαχειριστεί: Να δεχθεί την πρόταση της συντρόφου του για ανοιχτή σχέση ή να μην την δεχθεί και να χωρίσουν;
Μέσα από τους προσωπικούς προβληματισμούς και τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν οι χαρακτήρες της σειράς, μπορούμε να παρατηρήσουμε συμπεριφορικά μοτίβα που συμβαίνουν στην πραγματικότητα.
Οι άντρες δυσκολεύονται να ανοιχτούν ακόμα και στους φίλους τους, αποφεύγουν την οικειότητα με άλλους άνδρες, φοβούμενοι μην χαρακτηριστούν “λιγότερο άνδρες” ή ομοφυλόφιλοι
Λιγότεροι από τους μισούς άνδρες αναφέρουν ότι είναι ικανοποιημένοι από τις φιλίες τους και μόνο περίπου 1 στους 5 δήλωσε ότι είχε λάβει συναισθηματική υποστήριξη από έναν φίλο την τελευταία εβδομάδα, σε σύγκριση με 4 στις 10 γυναίκες, σύμφωνα με έρευνα του 2021 από το Survey Center on American Life.
O Paul Daley, πριν μερικούς μήνες είχε γράψει στο Guardian, σχετικά με την φιλία των ανδρών:
«Τα αγόρια της εποχής μου μεγάλωσαν για να ανταγωνίζονται το ένα το άλλο – και τον κόσμο. Η ανθεκτικότητα ήταν το παν. Συναισθήματα. Όλοι τα είχαμε φυσικά. Θαμμένα βαθιά μέσα μας. Φόβοι; Βάλε στοίχημα. Ήταν εκεί για να τους καταπιούμε. Να τους κατακτήσουμε. Αλλά σπάνια για να τους μοιραστούμε, εκτός εάν ήταν απειλητικοί για τη ζωή. Ήταν σπάνιο να μιλάμε για τέτοια πράγματα στο σχολείο ή στο σπίτι. Οι μάγκες της γενιάς μου μεγάλωσαν βλέποντας την ανδρική φιλία με πολύ πιο πρακτικό παρά συναισθηματικό τρόπο».
Κυρίαρχα Αρσενικά:Γιατί οι άντρες δυσκολεύονται με το φεμινισμό
«Ξαφνικά όλα είναι πατριαρχία, είμαστε ιός. Κηρύξατε (οι γυναίκες) τον πόλεμο στο χρωμόσωμα Ψ. Τώρα πρέπει να κλαίμε, να εκφραζόμαστε. Και μην αντικειμενοποιήσεις ποτέ γυναίκα. Γιατί το κάνουν μόνες τους». Αυτή είναι η οπτική του Πέδρο, την οποία εκφράζει όταν λογομαχεί με μία από τις δυναμικές γυναίκες της σειράς. Για τους τέσσερις φίλους, όπως και για πολλούς άνδρες στην πραγματικότητα, ο φεμινισμός είναι μια απειλή, είναι ένα κίνημα που θέλει να αποσταθεροποιήσει τους άνδρες. Να τους ευνουχίσει.
Πολύ συχνά, όταν μιλάω με άντρες φίλους μου, ακούω παρόμοιες πεποιθήσεις, οι οποίες συχνά έχουν διαμορφωθεί από κάτι που διάβασαν στο διαδίκτυο και δεν διασταύρωσαν ή από κάτι που άκουσαν να λέει κάποιος, κάποτε. Άλλες φορές, είναι απόρροια της αμυντικής θέσης που κρατάνε οι άνθρωποι όταν νιώθουν ότι τους επιτίθενται και πρέπει να απολογηθούν.
Όμως, πολλές φορές, οι πεποιθήσεις αυτές από τα “Κυρίαρχα Αρσενικά” προέρχονται από την αδυναμία αυτοκριτικής
Αυτό συμβαίνει λόγω της δυσκολίας που νιώθουν πολλοι άνθρωποι να παραδεχθούν ότι και οι ίδιοι συμβάλλουν στις ανισότητες και τη διαιώνιση του σεξισμού. Γιατί αν παραδεχθείς ότι και εσύ είσαι μέρος του προβλήματος, τότε θα βρεθείς στην δυσάρεστη θέση να πρέπει να αλλάξεις, να επαναπροσδιορίσεις τον εαυτό σου για να γίνεις μέρος της λύσης.
Η πιο συχνή παρανόηση σχετικά με τις φεμινίστριες
Μια από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις σχετικά με τις φεμινίστριες είναι πως είναι μίσανδρες και αυτό είναι πέρα για πέρα μη αληθές. Πώς μπορείς, όμως, να φτιάξεις έναν κόσμο απαλλαγμένο από τον σεξισμό και τις έμφυλες διακρίσεις αν δεν μιλάς για τα κακώς κείμενα του παρελθόντος, αλλά και τις συμπεριφορές του σήμερα που απειλούν οποιαδήποτε προσπάθεια προόδου;
Ναι, οι άντρες βρίσκονται πλέον συχνά αντιμέτωποι με τις πατριαρχικές αντιλήψεις που γαλουχήθηκαν από παιδιά, όπως και οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό τους. Δεν είναι εύκολο να ξε-μάθεις όσα μάθαινες για χρόνια, να ξεριζώσεις την πατριαρχία από όλες τις εκφάνσεις της ζωή σου και να αναθεωρήσεις συμπεριφορές που δικαιολογούσες για χρόνια. Αλλά είναι μια δουλειά που αξίζει να κάνεις, αν θέλεις να είσαι σύμμαχος στον αγώνα για την ισότητα.
Ένας κόσμος που αλλάζει
Η σειρά “Κυρίαρχα Αρσενικά”, μέσα στα κωμικοτραγικά γεγονότα που εκτυλίσσονται, προσφέρει γέλιο αλλά ταυτόχρονα αγγίζει επίκαιρα θέματα που καλούμαστε συχνά να έρθουμε αντιμέτωποι και στην πραγματικότητα. Αν κάτι μου άρεσε στη σειρά, είναι ότι παρόλο που ήθελε να σατιρίσει την τοξική αρρενωπότητα δεν το κάνει εις βαρος των τεσσάρων πρωταγωνιστών.
Οι τέσσερις φίλοι παρουσιάζονται ως φυσιολογικοί, καθημερινοί άνθρωποι, που έχουν τα θετικά τους, έχουν όμως και τις αδυναμίες τους και βρίσκονται αντιμέτωποι με τα λαθη τους. Το ίδιο και οι γυναίκες της σειράς, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν παρουσιάζονται ως τέλειες.
«Όλοι γεννιόμαστε με δύο πλευρές του εαυτού μας: Τη σκληρή πλευρά που είναι στωική και ανεξάρτητη και τη μαλακή που είναι ευάλωτη και αλληλεξαρτώμενη. Η σκληρή πλευρά έχει χαρακτηριστεί ως αρσενική και εγγενώς προτιμότερη, και η απαλή πλευρά έχει θεωρηθεί ως θηλυκή και λιγότερο καλή», δηλώνει η Niobe Way, συγγραφέας του: «Deep Secrets: Boys’ Friendships and the Crisis of Connection».
Στα 10 επεισόδια της σειράς βλέπουμε, τους τέσσερις φίλους, να προσπαθούν να εναρμονιστούν με τη σύγχρονη εποχή, να αρχίσουν να μιλάνε μεταξύ τους για τα σημαντικά και να προσπαθούν να απορρίψουν την πεποίθηση πως το να δείχνεις ευάλωτος είναι σημάδι αδυναμίας. Παράλληλα, μέσα από τις ιστορίες τους, γίνεται κατανοητό, ότι η αλλαγή συνήθως πάει χέρι-χέρι με την αυτοκριτική και πολλές φορές συνοδεύεται από θυσίες που κανείς δεν θέλει να κάνει.
Οι σύγχρονοι άνδρες, όπως και οι πρωταγωνιστές μας, καλούνται να ερθουν πρόσωπο με πρόσωπο με το σεξισμό και τα στερεότυπα και να τα καταρρίψουν. Ακόμα και αν δεν καταφέρουν να το κάνουν στον μέγιστο βαθμό, σίγουρα αξίζει να μπορούν να πουν ότι προσπάθησαν και ότι κάθε μέρα έχουν προοδεύσει λίγο παραπάνω από τη χθεσινή.
Σχεδόν 6 στους 10 εφήβους δηλώνουν καθημερινοί χρήστες του TikTok, ωστόσο λίγα είναι γνωστά για τις επιπτώσεις που έχει η χρήση της εφαρμογής στην ψυχική μας υγεία, αλλά και στην λειτουργία του εγκεφάλου μας.
Ίσως αναρωτιέστε, πώς μια εφαρμογή με βίντεο έχει τόσο ισχυρό αντίκτυπο στην υγεία μας, ψυχική και μη. Είναι αλήθεια πως τα βίντεο των 20 ή 30 δευτερολέπτων μας κάνουν να γελάμε ή μας μαθαίνουν μέχρι και να μαγειρεύουμε. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν πολλά που συμβαίνουν πίσω από αυτήν την φαινομενικά ακίνδυνη χρήση, αλλά και στον εγκέφαλό μας όταν χρησιμοποιούμε την εφαρμογή.
Ο εθισμός στο διαδίκτυο αλλά και στις εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης είναι ένας ευρύς όρος, ο οποίος καλύπτει ένα φάσμα συμπεριφορών και προβλημάτων ελέγχου των παρορμήσεων σχετικά με το διαδίκτυο. Είναι ένας μη χημικός, συμπεριφορικός εθισμός που λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο όπως ο εθισμός σε ψυχοδραστικές ουσίες.
Αυτό που συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν δεχόμαστε ή κάνουμε like είναι ότι ενεργοποιείται το «σύστημα επιβράβευσης» του εγκεφάλου, κάτι που είναι εθιστικό, ορμονικά μεν γιατί εκλύεται στο σώμα μας ντοπαμίνη και κοινωνικά δε, γιατί όλοι μας έχουμε την ανάγκη για αποδοχή και θαυμασμό. Άλλες περιπτώσεις ενεργοποίησης του ίδιου συστήματος είναι: Φαγητό, ποτό, σεξ και χρήματα, καθώς επίσης και η κατανάλωση ναρκωτικών ουσιών.
Δεν έχουμε επίγνωση του τι κάνουμε στον εγκέφαλό μας
Σύμφωνα με μια μελέτη μεταξύ των εφήβων χρηστών του TikTok διαπιστώθηκε ότι οι έφηβοι που είναι «εθισμένοι» στο TikTok είναι πιο επιρρεπείς στην κατάθλιψη και στο άγχος. Αυτό με την σειρά του, μπορεί να έχει επιπτώσεις στη βραχύβια μνήμη τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι όσοι είχαν εθιστικές τάσεις προς την πλατφόρμα είχαν χειρότερη απόδοση στη μνήμη τους και συγκεκριμένα στην ανάκληση ακολουθίας αριθμών. Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο International Journal of Environmental Research and Public Health, έδειξαν περαιτέρω ότι αυτό το έλλειμμα βραχύβιας-λειτουργικής μνήμης οφειλόταν εν μέρει σε αυξημένη κατάθλιψη και άγχος.
Μπορεί το TikTok να διαστρεβλώσει την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας;
Όλες οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να επηρεάσουν το πώς βλέπει ένα άτομο τον εαυτό του. Ωστόσο, οι χρήστες του TikTok εκτίθενται σε δεκάδες βίντεο μέσα σε λίγα λεπτά, ενεργοποιώντας το σύστημα επιβράβευσης στον εγκέφαλο. Οι νεαροί χρήστες μπορούν να εθιστούν στην εφαρμογή και μπορεί να αναζητούν συνεχή διέγερση του συστήματος μέσω της χρήσης της εφαρμογής.
Δυστυχώς, οι χρήστες της εφαρμογής εκτίθενται συχνά σε βίντεο που τροφοδοτούν τη δυσαρέσκεια του σώματος, το άγχος που σχετίζεται με την εμφάνιση, τον εθισμό στην άσκηση και πολλά άλλα. Αυτά τα βίντεο, όμως, μπορεί να αλλοιώσουν την εικόνα του εαυτού μας.
Ένας αλγόριθμος διαφορετικός από τους προηγούμενους
Τα τελευταία χρόνια, το TikTok έχει αντιμετωπίσει έντονο έλεγχο για τις επικίνδυνες προκλήσεις (challenges) που έχει προκαλέσει ο αλγόριθμός του. Το «challenge Benadryl», όπου οι συμμετέχοντες καλούνταν να λάβουν μεγάλη ποσότητα αντισταμινικών σε μια προσπάθεια να βιώσουν παραισθησιογόνες εμπειρίες, οδήγησε σε τουλάχιστον έναν θάνατο. Το TikTok φαίνεται, επίσης, να είναι γρηγορότερο από οποιαδήποτε άλλη πλατφόρμα στο να εντοπίζει τα ενδιαφέροντά μας, σύμφωνα με ερευνητές του αλγορίθμου του tracking exposure.
Ο τομέας “For You” (Για Εσένα) της εφαρμογής φαίνεται να γνωρίζει τόσο καλά τις επιθυμίες και τα ενδιαφέροντα των χρηστών, που έχει πυροδοτήσει σχόλια στο διαδίκτυο και άρθρα για το πώς το TikTok γνωρίζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ατόμων ακόμα και πριν οι ίδιοι τον αποκαλύψουν σε φίλους τους, με παρόμοιες ιστορίες να γίνονται γνωστές.
Αυτές οι ανησυχίες είναι ιδιαίτερα έντονες και στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, ψυχολόγους και πάσχοντες από ΔΕΠΥ, καθώς οι χρήστες του TikTok έχουν αναφέρει ότι διαγνώστηκαν με την διαταραχή από επαγγελματίες ιατρούς αφού είδαν βίντεο σχετικά με τα συμπτώματά τους στην εφαρμογή.
Να σημειωθεί, ότι στην εφαρμογή επικρατεί το hashtag #ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder, στα ελληνικά ΔΕΠΥ). Εντούτοις, οι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει για ακούσιες αρνητικές επιπτώσεις, όπως η ιατρική παραπληροφόρηση. Εξάλλου, η πλατφόρμα αμοίβεται για διαφημίσεις από σειρά startups με αντικείμενο την ψυχική υγεία.
Πόσο εύκολο είναι να θέσουμε όρια;
Η πλήρης αποχή από την εφαρμογή, δεν είναι η λύση. Αντίθετα, η ρύθμιση της χρήσης μας είναι το κλειδί. Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνουμε στην εφαρμογή παρακολουθώντας βίντεο, τόσο λιγότερο χρόνο περνάμε αλληλοεπιδρώντας προσωπικά με άλλους ανθρώπους. Αν θέλουμε να μειώσουμε το χρόνο που περνάμε στο TikTok, μπορούμε να αρχίσουμε βάζοντας χρονικά όρια στη χρήση της εφαρμογής.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, το Instagram κυκλοφόρησε έναν νέο τρόπο για να κρατήσει τους γονείς ενημερωμένους στο πόσο χρόνο περνούν τα παιδιά τους στην εφαρμογή, ορίζοντας όρια χρήσης. Το TikTok έχει ένα παρόμοιο εργαλείο. Οι γονείς μπορούν να συνδέσουν τον λογαριασμό τους με τον λογαριασμό ενός εφήβου μέσω της λειτουργίας Family Pairing.
Εάν δεν μάθουμε να χρησιμοποιούμε καλύτερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμπεριλαμβανομένου του TikTok, οι φόβοι περί κρίσης ψυχικής υγείας θα επιδεινωθούν. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις της εφαρμογής στην ψυχική μας υγεία, καθώς τα δεδομένα είναι μέχρι στιγμής ελάχιστα.
Αθώος ο Πέτρος Φιλιππίδης λόγω αμφιβολιών για την κατηγορία του βιασμού κατ’ εξακολούθηση –το σοβαρότερο από τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται– σύμφωνα με τα όσα πρότεινε η εισαγγελέας, Στέλλα Σόγια, στη σημερινή της αγόρευση.
Προτού ξεκινήσει η αγόρευση της εισαγγελεώς, όπως ήταν αναμενόμενο σήμερα, ο Πέτρος Φιλιππίδης ζήτησε να προβεί σε συμπληρωματική κατάθεση, διά της δικηγόρου του, Κικής Πακιρτζίδου. Η πλευρά του κατηγορούμενου υποστήριξε ότι ήρθαν ορισμένα κρίσιμα έγγραφα στην κατοχή του γνωστού ηθοποιού και επιθυμεί να τα καταθέσει στο δικαστήριο. Το εν λόγω αίτημα έγινε δεκτό από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο κι έτσι, ξεκίνησε η συμπληρωματική απολογία του Πέτρου Φιλιππίδη.
Η συμπληρωματική απολογία του Πέτρου Φιλιππίδη πυροδότητσε εντάσεις – διεκόπη η διαδικασία
Όταν, όμως, η Πρόεδρος τον ρώτησε αν υπονοεί ότι ο κύριος Μίτζιας κρύβεται πίσω από αυτό το φερόμενο ως ενορχηστρωμένο σχέδιο, τότε απάντησε ότι «δεν έχει να προσθέσει κάτι περαιτέρω».
Οι (εύλογες) αντιδράσεις της υπεράσπισης
Όπως ήταν λογικό κι επόμενο, ο κύριος Μίντζιας αντέδρασε άμεσα.
«Κάθομαι και ακούω τους 8 τελευταίους μήνες να εφευρίσκει κίνητρα στον αέρα. Ο κατηγορούμενος δεν έχει το θάρρος να πει το όνομα μου. Αυτός είναι ο κατηγορούμενος, αυτός ήταν πάντα. Είμαι μαχόμενος δικηγόρος επί 23 χρόνια. Η οικογένεια μου είναι νομική οικογένεια. Όλοι έχουν να λένε για το ήθος και την αξιοπρέπειά μου. Με λυπεί το γεγονός ότι το δικαστήριο επιτρέπει αυτές τις τοποθετήσεις. Έρχεται ένας κατηγορούμενος δειλός. Καταθέτω μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση στον Πέτρο Φιλιππίδη», τόνισε.
Κατόπιν, η δίκη διακόπηκε για λίγο, για να συνεχιστεί εκ νέου μετά την επανέναρξη το κλίμα σφοδρής αντιπαράθεσης, μεταξύ του Αλέξανδρου Μίτζια και του συνηγόρου του Πέτρου Φιλιππίδη, Μιχάλη Δημητρακόπουλου. Ο Αλέξανδρος Μίτζιας ζήτησε να διακοπεί η δίκη, προκειμένου να συντάξει το έγγραφο της μήνυσης, ενώ ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος ανταπάντησε πως ο Πέτρος Φιλιππίδης θα ανταποδώσει τα πυρά με μήνυση εις βάρος του.
Στον απόηχο όλων αυτών, η Πρόεδρος –φανερά εκνευρισμένη– ζήτησε και πάλι διακοπή.
Η αντίδραση της Προέδρου σε όσα συνέβησαν
Πριν ξεκινήσει η αγόρευση της, η εισαγγελέας κ. Στόγια, η Πρόεδρος του δικαστηρίου απευθύνθηκε στις δύο πλευρές, λέγοντας:
«Θεωρώ ότι πρέπει να βοηθήσετε όλοι οι παράγοντες. Δεν θα επιτρέψω άλλη φορά χειροκροτήματα. Εδώ δεν είναι θεατρική παράσταση. Εδώ έχω δει πρωτόγνωρα πράγματα, που δεν τα έχω ξαναδεί στα 16 χρόνια που υπηρετώ σε αυτόν τον χώρο. Θέλετε να εκτονώσετε το θυμικό σας; Δεν θα το κάνετε παρουσία μου».
Η ώρα της κρίσης: Αθώος ο Πέτρος Φιλιππίδης–Όσα είπε στην αγόρευσή της η εισαγγελέας
«Εκτιμώντας όλο το αποδεικτικό υλικό αδυνατώ καταλήξω στο τι ακριβώς συνέβη. Έχω αμφιβολίες. Μπορεί να συνέβησαν τα γεγονότα όπως τα λέει η καταγγέλλουσα στο δικαστήριο, αλλά το δικαστήριο δε μπορεί να καταδικάσει με αμφιβολίες. Οι διαφοροποιήσεις στις καταθεσεις της πρώτης καταγγέλλουσας δεν είναι λεπτομέρειες. Υπάρχουν αμφιβολίες για το τι ακριβώς συνέβη. Για τον κατ’ εξακολούθηση βιασμό θα προτείνω να τον κηρύξει αθώο».
Για την πρώτη καταγγέλλουσα (Βιασμός κατ εξακολούθηση- Ιούνιος 2008 και Σεπτέμβριος 2008)
«Οφείλουμε να ελέγξουμε την αξιοπιστία της μαρτυρίας όταν είναι το μόνο αποδεικτικό μέσο που υπάρχει. Για τον πρώτο καταγγελόμενο βιασμό η καταγγέλλουσα είχε καταθέσει ότι υπήρχε χειραγώγηση. «Υπήρχαν πράγματα που έλεγες για τον κατηγορούμενο… απλώς με συμπαθεί πολύ. Ήταν στο όριο», είχε καταθέσει η καταγγέλλουσα».
Στη συνέχεια, σημείωσε ότι του δήλωσε πως θέλει να φύγει αλλά και πως δεν αντιλήφθηκε ότι η πράξη που έγινε σε βάρος της συνιστούσε βιασμό.
Οι αντιφάσεις που γεννούν ερωτηματικά
Επιπλέον, επεσήμανε ότι στις καταθέσεις της πρώτης καταγγέλλουσας υπάρχουν αντιφάσεις, τις οποίες ανέφερε αναλυτικά, υπογραμμίζοντας ότι το δεύτερο περιαστικό βιασμού της υπενθυμίστηκε από φίλο της και αναφέρθηκε στο στάδιο της ανάκρισης. «Σε ερωτήσεις προς την καταγγέλλουσα για τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν στις καταθέσεις της, εκείνη υποστήριξε: «Ήταν όλα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Όταν μου τα θύμισε ο Παναγιώτης (φίλος της), ήταν σαν να άνοιξε αυτή την πόρτα». Η καταγγέλλουσα σε τρία διαφορετικά όργανα κατέθεσε διαφορετική αποτύπωση των γεγονότων. Άλλα στο ΣΕΗ, άλλα στον εισαγγελέα, άλλα στην ανάκριση».
«Γιατί δεν είπε στον εισαγγελέα όσα είπε στον ανακριτή; Η καταγγέλλουσα προσήλθε στον εισαγγελέα για να καταγγείλει όσα υπέστη, όχι να τα χαρακτηρίσει νομικά. Το τόσο σοβαρό γεγονός το καταθέτει πρώτη φορά στην ανακρίτρια. Αν το είχε καταθέσει στον εισαγγελεα θα είχα διαφορετική τοποθέτηση, δεχόμενη ότι στο ΣΕΗ ήθελε να καταγράψει μια καταγγελία. Ανακάλυπτε, όμως, κάτι νέο σε κάθε επόμενο στάδιο. Ήταν ένα περιαστικό που της είχε ξανασυμβεί; Ήταν το συνήθως συμβαίνον; Η πρώτη καταγγέλλουσα υποβάθμισε τα γεγονότα, λέγοντας ότι αυτά συμβαίνουν στο θέατρο. Αν ήταν έτσι, για ποιο λόγο το απώθησε ως γεγονός;». Ακόμη, συμπλήρωσε ότι όλοι οι επιστήμονες που εξετάσθηκαν συμφώνησαν σε ένα πράγμα, ότι «το βίωμα του βιασμού δεν μπορεί να σβήσει από τη μνήμη του θύματος».
Η πρώτη καταγγέλουσα είναι ηθοποιός και γνωρίζει τους κανόνες της υποκριτικής, επεσήμανε η εισαγγελέας και ανάφερε φράσεις της όπως “στο θέατρο ματώνουμε”. Σε κανέναν επαγγελματικό χώρο δεν μαθαίνουν οι δάσκαλοι στους νέους καλλιτέχνες να ανέχονται εγκλήματα. Συμπεριφορές ναι, πίεση ναι, αλλά όχι κακουργήματα ή κακοποιητικές συμπεριφορές. Μου προκάλεσε εντύπωση ότι σε αίτημα για αναπαράσταση η πρώτη καταγγέλουσα είπε: «Θα δεχτώ να γίνει αναπαράσταση αν το κάνει ο ιδιος. Μπορεί;». Στη συνέχεια είπε ότι ήταν χιούμορ και ειρωνεία και πως το θεωρεί αναχρονιστικό. Επιτρέψτε μου, όμως, ότι με τον βιαστή σου δε μπορείς να κανείς χιούμορ. Θα εκτιμηθεί και η συμπεριφορά του θυματος. Το θύμα δεν απολογείται για τη συμπεριφορά του, αλλά αξιολογείται η κατάθεσή του».
Ένοχος για τις άλλες δύο καταγγελίες
Εν συνεχεία, η εισαγγελέας ζήτησε την ενοχή του Πέτρου Φιλιππίδη για την απόπειρα βιασμού σε βάρος της δεύτερης καταγγέλλουσας το 2010 στο θέατρο Μουσούρη.
«Η δεύτερη καταγγέλλουσα ήταν πολύ χαρούμενη που θα συνεργαζόταν με ένα μεγάλο καλλιτέχνη. Ο κατηγορούμενος την οδήγησε σε ένα άδειο θέατρο και, στη συνέχεια, επιχείρησε να τη βιάσει. Εκείνη προσπάθησε να τον αποφύγει, έκανε μια προσχηματική συνομιλία με τη μητέρα της, την οποία αντιλήφθηκε ο κατηγορούμενος και συνέχισε. Η πράξη του δεν ολοκληρώθηκε όχι επειδή με δίκη του βούληση τη σταμάτησε, αλλά γιατί όπως κατέθεσε η καταγγέλλουσα “ξενέρωσε”. Τα καταγγελλόμενα περιστατικά είναι τα ίδια σε όλες τις καταθέσεις της.
Στον ισχυρισμό της υπεράσπισης ότι η δεύτερη καταγγέλλουσα τον εκδικείται επειδή δεν πήρε ρόλο, η εισαγγελέας σχολίασε: «Αν ήταν συναινετικό αυτό που έγινε, γιατί δεν πήρε τον ρόλο; Γιατί στη συνέχεια δεν συνεργάστηκαν ποτέ; Γιατί δεν έπαιξε στις δυο σειρές;».
Όπως ανέφερε, η υπεράσπιση προσπάθησε να υπονομεύσει την αξιοπιστία της, υπογραμμίζοντας ότι η δεύτερη καταγγέλλουσα απαντούσε στα ερωτικά μηνύματα και τα τηλέφωνα του γνωστού ηθοποιού.
ΗTidy Guru (aka Μαριλένα Πατέρα) είναι η φίλη που όλοι θα θέλαμε να έχουμε, η χαρά όσων προσπαθούν να έχουν τα ράφια και τις ντουλάπες τους σε τάξη, η πρώτη και μοναδική επαγγελματίας σύμβουλος οργάνωσης!
Μέσω τουInstagram account της — που μετράει περισσότερους από 24.000 followers — η Tidy Guru μοιράζεται μαζί μας πανέξυπνα και πρακτικά tips για το πώς να αξιοποιήσουμε καλύτερα το χώρο μας (ακόμη κι αν είναι πολύ μικρός) και πώς να τακτοποιήσουμε τα υπάρχοντά μας. Από ρούχα και αξεσουάρ, μέχρι είδη σπιτιού και υλικά για μαγειρική, ηTidy Guru ξέρει καλύτερα απ’ τον καθένα πώς να τακτοποιήσει τα πάντα.
Μαριλένα, σε καλωσορίζουμε στο Estella! Ομολογούμε ότι ξεχειλίζει ο ενθουσιασμός μας που είσαι σήμερα στην παρέα μας!
Είσαι η πρώτη επαγγελματίας σύμβουλος οργάνωσης, εξού και το “Tidy Guru”. Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια γι’ αυτό;
Καταρχάς θα ήθελα να πω, πως όταν ξεκίνησα δεν ήξερα ότι είμαι η πρώτη και δεν ήξερα καν τι είναι επαγγελματίας οργάνωσης. Μετά γνώρισα (δυστυχώς όχι προσωπικά) την Marie Kondo, είδα όλο το “Home Edit”, ακολούθησα εκατοντάδες accounts στο Instagram και οι πόρτες του Professional Organizing, όπως είναι ο διεθνής όρος, άνοιξαν για μένα.
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά με την οργάνωση και πώς δημιουργήθηκε η Tidy Guru — που όλοι λατρεύουμε;
Το 2011 είχα μια ιδέα, ξέρεις, όπως κάποιοι τραγουδούν στο μπάνιο, έτσι και εγώ με φαντάστηκα να παρέχω μια υπηρεσία που να αναλαμβάνει την οργάνωση της ντουλάπας σου και να δημιουργήσει μια πλήρης ντουλάπα για τον πελάτη. Είχα επηρεαστεί από το Visual Merchandising καθώς τότε εργαζόμουν ως VM σε μεγάλη ελληνική εταιρία ένδυσης. Η κρίση με τρόμαξε και δεν έκανα τίποτα τότε. Το 2019 ήταν η πρώτη φορά που μίλησα σε κάποιον για την ιδέα αυτή.
Ο άνθρωπος αυτός ήταν σαν να μου άνοιξε τα μάτια. Το 2019, ξεκίνησα επίσημα ως Σύμβουλος Οργάνωσης με brand name “walking closet” και κύριο αντικείμενο την Οργάνωση Ντουλάπας. Ως Ενδυματολόγος έχω μια αδυναμία στις ντουλάπες. Το 2021, ιδρύθηκε το “The Tidy Guru” με σκοπό πια να καλύψει τις ανάγκες οργάνωσης κάθε προσωπικού και επαγγελματικού χώρου.
Αδιαμφισβήτητα, βοηθάς πολύ κόσμο με την οργάνωση και την τακτοποίηση του σπιτιού ως Tidy Guru. Ποιο είναι το συνηθέστερο πρόβλημα που σου εμπιστεύονται οι πελάτες σου;
Οι περισσότεροι προσπαθούν να οργανώσουν το χώρο τους, το πιο δύσκολο όμως είναι να τον διατηρήσουν οργανωμένο. Και αυτό είναι φυσικά και η πρόκληση για εμάς, τους επαγγελματίες οργάνωσης! Πώς θα καταφέρουμε να οργανώσουμε έναν χώρο με ένα τέτοιο σύστημα, ώστε να διατηρηθεί οργανωμένος. Αυτό είναι επιτυχία για μένα.
Το αμέσως επόμενο πρόβλημα είναι ότι θέλουμε να χωρέσουμε στον χώρο μας πολλά περισσότερα αντικείμενα από αυτά που πραγματικά χωράει. Εκεί, λέω χαρακτηριστικά, ότι δεν είμαστε μάγοι και κάπου εκεί ξεκινάει η μαγεία.
Ποια διαδικασία ακολουθείς όταν αναλαμβάνεις να οργανώσεις ένα σπίτι και πόσο περίπου διαρκεί; Αναλαμβάνει και ο πελάτης κάποια καθήκοντα ή το αναλαμβάνεις εξ’ ολοκλήρου εσύ;
Το πρώτο βήμα είναι να γίνει ένα ραντεβού γνωριμίας με τον υποψήφιο πελάτη στο χώρο του. Το σημαντικότερο για τη διαδικασία είναι να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης. Στο ραντεβού αυτό θα γνωριστούμε, θα συζητήσουμε τις ανάγκες και θα δούμε τον όγκο και την, από άποψη οργάνωσης, υπάρχουσα κατάσταση. Σε συνεργασία με τον πελάτη θα θέσουμε τους στόχους και θα ξεκινήσουμε ορίζοντας την ημερομηνία οργάνωσης.
Ξεκινώντας την οργάνωση τα βγάζουμε όλα έξω, κάνουμε το ξεκαθάρισμα που απαιτείται, κατηγοριοποιούμε και στο τέλος επανατοποθετούμε τα αντικείμενα με βάση τις συνήθειες και την καθημερινότητα του πελάτη. Καθ’ όλη τη διάρκεια, η παρουσία και η συμμετοχή του πελάτη είναι καίριας σημασίας. Καταρχάς, είμαστε ωραία παρέα!
Δεν μπορεί κανένας να άλλος πέρα από τον ίδιο να αξιολογήσει αν κάτι είναι για δόσιμο ή όχι και σίγουρα, δεν μπορώ ούτε εγώ, ούτε κανείς να γνωρίζουμε τι είναι λειτουργικό για το χρήστη. Κυρίως, όμως, γιατί η όλη διαδικασία περιλαμβάνει και coaching για το πώς να διατηρήσεις το χώρο σου. Η διάρκεια τώρα είναι κάτι πολύ σχετικό.
Έχω αναλάβει project από 5 έως 50 ώρες. Οι παράγοντες που το επηρεάζουν είναι ο όγκος των αντικειμένων, η υπάρχουσα κατάσταση (και τα δύο τα γνωρίζουμε από το πρώτο μας ραντεβού) αλλά και ο χρόνος αντίδρασης του πελάτη στο ξεκαθάρισμα αλλά και την αλλαγή.
Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας την πιο «δύσκολη» εμπειρία οργάνωσης σπιτιού μέχρι τώρα;
Μέχρι στιγμής, δύο είναι τα project που θα χαρακτήριζα ως τα πιο “δύσκολα”, οριακά αδύνατο να ολοκληρωθούν! Το ένα ήταν το 2019, μερικούς μήνες μετά το επίσημο ξεκίνημά μου και το δεύτερο έχει μόλις ολοκληρωθεί και διήρκεσε σχεδόν 50 ώρες οργάνωσης. Και στις δύο περιπτώσεις, η πρόκληση ήταν ο τεράστιος όγκος ρούχων. Θα πω μόνο ότι πέρασαν από τα χέρια μου σε 10 ώρες πάνω από 800 ζευγάρια παπούτσια.
Όταν πρόκειται για οργάνωση σπιτιού, παίζουν ρόλο τα τετραγωνικά; Μπορεί ένα πολύ μικρό σπίτι (aka studio) να οργανωθεί αποτελεσματικά;
Για μένα, δεν παίζουν κανένα ρόλο τα τετραγωνικά. Έχω δει τεράστια σπίτια με ελάχιστους αποθηκευτικούς χώρους και studios με αποθηκευτικές λύσεις που χωρούσες υπάρχοντα 3 ατόμων. Αυτό που παίζει ρόλο στην αποτελεσματικήοργάνωση είναι να βρεις την θέση εκείνη για το κάθε αντικείμενο, το “σπίτι” του, που θα είναι για λειτουργική. Και φυσικά, θα επαναλάβω ότι πρέπει να αντιλαμβανόμαστε και τις δυνατότητες του κάθε χώρου για το πόσα αντικείμενα πραγματικά χωράει.
Υπάρχει κάποιο μυστικό για να διατηρήσουμε το σπίτι μας οργανωμένο και λειτουργικό όλο το χρόνο;
Μάλλον με κάποιον τρόπο το έχω μαρτυρήσει παραπάνω αλλά ναι, υπάρχει. Πρέπει να βρούμε ένα σπίτι για το καθετί. Για παράδειγμα, τα κλειδιά μας, που ξέρω ότι είναι το πιο συνηθισμένο αντικείμενο που χάνετε μέσα στα σπίτια. Μια κλειδοθήκη που πάντα θα τοποθετούμε εκεί τα κλειδιά μας μπαίνοντας στο σπίτι μας.
Για κάθε αντικείμενο πρέπει να υπάρχει μια θέση, όπου θα βρίσκεται εκεί διαθέσιμο προς χρήση και θα επιστρέφει σε αυτή αφού χρησιμοποιηθεί. Εδώ θέλει λίγο προσοχή! Η θέση αυτή θα πρέπει να είναι πρακτική και λειτουργική για όλα τα μέλη της οικογένειας, αν μιλάμε για σπίτι ή τους συναδέλφους, αν μιλάμε για επαγγελματικό χώρο.
Γι’ αυτό και συνήθως επιλέγουμε να βάζουμε τα παιδικά σερβίτσια σε ένα ντουλάπι ή συρτάρι χαμηλό. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί να αναζητήσει το ποτήρι του όταν διψάει, αλλά και να μας βοηθήσει να αδειάσουμε το πλυντήριο πιάτων αναλαμβάνοντας την ευθύνη να οργανώσει τα προσωπικά του αντικείμενα.
Πώς άλλαξε η ζωή σου από τότε που η “Tidy Guru” έγινε και επισήμως αγαπητή στο ευρύ κοινό;
Είμαι σίγουρη ότι έχω μεγάλο δρόμο να διανύσω ακόμα, αλλά η αγάπη και η ανάγκη του κοινού για την οργάνωση μας έχει φέρει κοντά. Προσωπικά, δυσκολεύομαι ακόμα να βρω μια ισορροπία στο χρόνο που αφιερώνω στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή μου. Αν κάποιος μπει σπίτι μου αυτή τη στιγμή θα αναρωτηθεί: “Είστε σίγουρα επαγγελματίας οργάνωσης κυρία μου;” Το όραμά μου, όμως, είναι να κάνω τη ζωή των ανθρώπων ευκολότερη.
Το πιο αστείο πάντως είναι ότι πριν λίγο καιρό ήταν η πρώτη φορά που με αναγνώρισαν έξω. Ήμουν στο ταμείο ενός καταστήματος ρούχων και δίπλωνα τα ρούχα που είχα επιλέξει μέχρι να έρθει η σειρά μου να πληρώσω. Στο ταμείο μου λέει η κοπέλα: “Είστε η κυρία που μας οργανώνει;”. Γέλασα, και όχι τόσο επειδή με αναγνώρισε αλλά γιατί από μέσα μου σκέφτηκα ότι τώρα θα κατάλαβε γιατί δίπλωνα τα ρούχα και δεν θα με πέρασε για τρελή.
Κατά καιρούς, οι περισσότεροι έχουμε υπάρξει ακατάστατοι σε περιπτώσεις έντονης κόπωσης ή πίεσης. Για σένα ισχύει αυτό;
Αναφέρεσαι στον τελευταίο 1,5 χρόνο της ζωής μου; Χαχαχαχα! Η πραγματικότητα είναι αυτή. Ο χώρος μας αντικατοπτρίζει το πώς είμαστε, το πώς αισθανόμαστε. Και αν μου επιτρέπεις, καλό είναι να δίνουμε στον εαυτό μας το δικαίωμα να είναι το σπίτι μας ακατάστατο. Η τάξη και η οργάνωση δεν είναι κάτι που πρέπει να μας καταπιέζει. Τα οφέλη της οργάνωσης στη ζωή μας είναι πολλά. Οι περισσότεροι, όμως, και κυρίως οι γυναίκες, πολεμούν όλη μέρα να έχουν ένα σπίτι μαζεμένο επειδή ΠΡΕΠΕΙ. Και αυτό είναι όλο λάθος.
Γιατί μαζεμένο δεν σημαίνει οργανωμένο, και η ευθύνη της τακτοποίησης δεν πρέπει να βαραίνει έναν. Καθίστε στο τραπέζι με την οικογένεια σας, μιλήστε για το τι είναι αυτό που σας δυσκολεύει και παρακινήστε και τα άλλα μέλη να το κάνουν. Συνεργαστείτε για να βρείτε το σύστημα που σας καλύπτει όλους και αναλάβετε ο καθένας από κάτι.
Αν κάτι έμαθα μεγαλώνοντας, είναι ότι πάντα έβλεπα τη μαμά μου σαν super hero που τα έκανε όλα, μεγάλωσε 3 παιδιά μόνη της, είχε πάντα ένα σπίτι μαζεμένο και όλοι τη θαυμάζαμε γι’ αυτό. Σήμερα που αναγνωρίζω το βάρος της ευθύνης αυτής και τις συνέπειες που είχε για εκείνη, εύχομαι να είχε “τσαλακωθεί” κάποια στιγμή μπροστά μας.
Ποια είναι η πιο συνηθισμένη ερώτηση που κάνουν στην “Tidy Guru” στα Social Media;
Νομίζω αν είναι σωστό τα ρούχα να είναι κρεμασμένα ή διπλωμένα και αν οι ντουλάπες πρέπει να έχουν κρεμαστά, ραγιά ή συρτάρια. Η απάντηση είναι ότι στην οργάνωση δεν υπάρχει σωστό και λάθος! Στην οργάνωση υπάρχει λειτουργικό ή μη! Και έχω οργανώσει πάνω από 200 ντουλάπες και δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση που να έκανα ποτέ κάτι ίδιο. Πρέπει εμείς να καταλάβουμε τι μας βολεύει και τι όχι, να δοκιμάσουμε τρόπους.
Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μέθοδος “konmari”, για την οποία ο κόσμος με ρωτάει συχνά αν τα ρούχα τσαλακώνονται περισσότερο. Εγώ έχω όλα μου τα ρούχα κάθετα τοποθετημένα στα συρτάρια μου και τώρα, περισσότερο από ποτέ, βλέπω όλα μου τα ρούχα και τα φοράω. Τσαλακώνονται περισσότερο; Ναι, αλλά για μένα αυτό είναι λιγότερο σημαντικό από το να τα βρίσκω. Το δοκίμασα μου και μου ταίριαξε. Ας κάνουμε, λοιπόν, όλοι το ίδιο αν έχουμε αμφιβολία.
Θεωρείς ότι η νέα γενιά αγαπάει την οργάνωση ή κλίνει περισσότερο προς την αταξία και το χάος; Κι αν ναι, που οφείλεται αυτό;
Αυτό που μπορώ να σου πω με σιγουριά είναι ότι η νέα γενιά θέλει λιγότερα πράγματα στον χώρο της. Μέχρι τη δική μου γενιά (είμαι γεννημένη το 1985) νομίζω ήμασταν πολύ επηρεασμένοι από το κατοχικό σύνδρομο που βάραινε τους παππούδες και τους γονείς μας. Μαζεύαμε πράγματα για αν ποτέ χρειαστούν. Και είμαστε και η γενιά του fast fashion.
Οι επόμενες γενιές αντιμάχονται το fast fashion, θέλουν λιγότερα και αισθάνομαι ότι δεν συνδέονται συναισθηματικά με αντικείμενα. Χαίρομαι που στις ντουλάπες τους βλέπω ότι προτιμούν συχνότερα ελληνικές εταιρίες. Και φυσικά, είναι πολύ περισσότερο ευαισθητοποιημένη για την προστασία του περιβάλλοντος και η οργάνωση, ο μινιμαλισμός και η τάση του zero waste συμβάλουν δυναμικά σε αυτό.
Σύμφωνα με την εμπειρία σου, ο κόσμος αποχωρίζεται εύκολα τα προσωπικά του αντικείμενα;
Θα πω όχι. Και είναι και το πιο δύσκολο μέρος της διαδικασίας για εμάς. Διαβάζω ένα βιβλίο αυτή την περίοδο για το πως να αποχωριστείς τα αντικείμενα και να κρατήσεις τις αναμνήσεις. Κάθε αντικείμενο που κρατάμε συνδέεται με κάτι μέσα μας. Για μένα υπάρχουν δύο κατηγορίες: Τα αντικείμενα που έχουμε πληρώσει “ακριβά” και τα αντικείμενα που συνδεόμαστε συναισθηματικά. Σχετικά με τα πρώτα, η πικρή αλήθεια είναι ότι τα χρήματα δόθηκαν όταν κάναμε την αγορά και όσο δεν χρησιμοποιούμε το αντικείμενο αυτό τόσο μεγαλύτερο είναι το “κόστος” του, καθώς δεν κάνει καν την απόσβεση που θα έπρεπε.
Μπορούμε να το χαρίσουμε ή να το μεταπωλήσουμε. Τώρα σχετικά με τα δεύτερα, βοηθάει πολύ να μοιραστούμε την ιστορία τους. Και ειλικρινά, αν υπάρχει χώρος εγώ δεν θα πιέσω κανέναν να αποχωριστεί κάτι που δεν θέλει. Και εγώ έχω κρατήσει τη μπλούζα που φορούσα τη μέρα που γνώρισα τον άντρα μου.
Της έχω δώσει όμως τη θέση που της αξίζει, ένα όμορφο κουτί αναμνήσεων! Δεν μου “τρώει” χώρο στην ντουλάπα, ούτε μένει κρεμασμένη να σκονίζεται. Βρείτε μια θέση που θα αξίζει στα αντικείμενα αυτά, ανάλογη με τις αναμνήσεις που αυτά συνδέονται και αν αυτός ο χώρος δεν υπάρχει αποχωριστείτε τα, με ευγνωμοσύνη.
Τι θα συμβούλευες κάποιον/κάποια που θέλει να εργαστεί ως σύμβουλος οργάνωσης;
Αχ! Τώρα μπορώ να μιλάω με τις ώρες για αυτό! Θα περιοριστώ στο να πω αρχικά ότι όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για να το συζητήσουμε αναλυτικά. Στην Ελλάδα, και μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει κάποιο εκπαιδευτικό σεμινάριο που να σε πιστοποιεί ως Professional Organizer. Υπάρχουν πολλά online σεμινάρια, κυρίως Αμερικανών Επαγγελματιών του χώρου που μπορεί ο καθένας να παρακολουθήσει. Για μένα, όμως, η καλύτερη εκπαίδευση, είναι η τριβή.
Ξεκινήστε βοηθώντας συγγενείς, φίλους ή γνωστούς να οργανώσουν τον χώρο τους. Τραβήξτε φωτογραφίες το πριν και το μετά. Μελετήστε τις επιλογές σας, μάθετε από τα λάθη σας και δοκιμάστε ξανά. Εγώ ξεκίνησα από τη ντουλάπα μου, μετά από της κολλητής μου, του φίλου μου και τώρα έχω μπει σε πάνω από 300 σπίτια. Και μια συμβουλή: Η υπομονή και η ψυχραιμία είναι το μεγαλύτερο ατού ενός επαγγελματία οργάνωσης και αυτό που θα κάνει τον πελάτη να σε εμπιστευτεί.
Τι είναι, τελικά το declutter και πώς μπορεί να γίνει σωστά;
Το declutter είναι το γνωστό σε όλους μας ξεκαθάρισμα και για να μπορέσει να γίνει σωστά και αποτελεσματικά υπάρχει μια προϋπόθεση. Να γίνει ανά κατηγορία και όταν γίνει να έχετε συγκεντρώσει όλα τα αντικείμενα της κατηγορίας αυτής σε ένα μέρος. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να δείτε τον πραγματικό αριθμό ή όγκο ας πούμε των τζιν ή παντελονιών που έχετε για να αποφασίσετε πόσα και ποια πραγματικά χρειάζεστε.
Έχεις να μας προτείνεις κάποια βιβλία για καλύτερη και βαθύτερη ενημέρωση σχετικά με την οργάνωση;
Θα πρότεινα σίγουρα τo βιβλίo της Marie Kondo, The Life-changing Magic of Tying Up, Keep the Memories Lose the Stuff από τον Matt Paxton, Κράτα την Ουσία! από τους Ryan Nicodemus, Joshua Fields Millburn (Εκδόσεις Διόπτρα).
Κι ένα γρήγορο παιχνίδι για το τέλος:
Ποια είναι τα 3 πιο χρήσιμα tips για τη σωστή οργάνωση της κουζίνας, της ντουλάπας και της βιβλιοθήκης;
Κατηγοριοποίηση, 2 χρωματική τοποθέτηση και τοποθέτηση στα πιο εύκολα προσβάσιμα σημεία αυτά που χρησιμοποιείτε συχνότερα.
Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να μοιραστείς με το αναγνωστικό κοινό του Estella;
Διαβάζοντας το “about us” του Estella, νομίζω ότι το όραμα μας είναι κοινό και θα ήθελα να απευθυνθώ στους αναγνώστες, λέγοντας ότι ο χώρος θα πρέπει να είναι το μέρος που ο καθένας από εμάς θα πρέπει να είναι ασφαλής να υπάρχει, και αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε μόνο εμείς.
Ας δώσουμε στο χώρο μας τον αέρα που του χρειάζεται, ας κλείσουμε τα κεφάλαια του παρελθόντος που μας κρατούν πίσω, ας πάψουμε να ελεγχόμαστε από τα αντικείμενα και ας κάνουμε χώρο για νέα πράγματα. Η έναρξη μιας νέας χρονιάς είναι πάντα ευκαιρία.
Καλή και οργανωμένη χρονιά σε όλους!
Μαριλένα μου, σ’ ευχαριστούμε πολύ για όλες τις χρήσιμες πληροφορίες που μοιράστηκες μαζί μας! Με εφόδιο τις πολύτιμες συμβουλές σου, δεν έχουμε παρά να πιάσουμε δουλειά και να οργανώσουμε το σπίτι μας κατάλληλα, ώστε να προετοιμαστούμε για τη νέα χρονιά δημιουργώντας περισσότερο χώρο για όμορφες αναμνήσεις!
ΗIllicitEncounters.com, ένας δικτυακός τόπος γνωριμιών για παντρεμένους, εξέτασε 2.000 από τους χρήστες του (μισοί άνδρες και μισές γυναίκες) και τους ρώτησε ποια είναι η κορυφαία σεξουαλική φαντασίωσή τους.
Το πιο δημοφιλές αποτέλεσμα, που επιλέχθηκε από το 55% των ερωτηθέντων, ήταν ησεξουαλική επαφή με πρώην σύντροφο. Σχεδόν το ένα τέταρτο των γυναικών που συμμετείχαν στην παραπάνω έρευνα δήλωσαν, επίσης, ότι δεν αισθάνονται ενοχές που έχουν φαντασίωση με πρώην και το 76% δήλωσε ότι αυτό είναι απλώς «κομμάτι της ζωής».
Φαντασιώνεσαι και εσύ τ@ν πρώην σου; Καλά κάνεις!
Σε περίπτωση που έχεις και εσύ παρόμοια φαντασίωση με πρώην, δεν χρειάζεται να ανησυχείς, καθώς αυτές δεν υπονοούν ότι είσαι ακόμη ερωτευμέν@ με τ@ν πρώην σου. Χαλάρωσε, πάρε μια βαθιά ανάσα και άφησε το μυαλό σου να περιπλανηθεί. Δεν είναι μόνο απολύτως φυσιολογικό να φαντασιώνεσαι @ πρώην, θα έλεγα, μάλιστα, ότι είναι και υγιές.
Σε γενικές γραμμές, οι πιο ερωτικές φαντασιώσεις μας τείνουν να αφορούν καταστάσεις ταμπού. Εφόσον είσαι τώρα δεσμευμέν@, οι πρώην σύντροφοί σου είναι πλέον εκτός ορίων, και επομένως οι σεξουαλικές εμπειρίες που είχες μαζί τους έχουν γίνει για σένα συναρπαστικό, απαγορευμένο υλικό για φαντασιώσεις. Οι σεξουαλικές φαντασιώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αποσυνδεθούν από τον πραγματικό κόσμο και να επικεντρωθούν στην ευχαρίστησή τους.
Μάλιστα, έχει αποδειχθεί ότι οι «βρώμικες» φαντασιώσεις παίζουν σημαντικό ρόλο στη γυναικεία ικανοποίηση. Επιστημονική έρευνα αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, το τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει τη λογική, το άγχος και το στρες, πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί προκειμένου μια γυναίκα να φτάσει σε οργασμό. Και οι φαντασιώσεις παίζουν βασικό ρόλο στη διευκόλυνση αυτής της διαδικασίας.
Τ@ν έχεις ξεπεράσει;
Είτε το πιστεύεις είτε όχι, η φαντασίωση με πρώην είναι πολύ ok. Αυτό σημαίνει ότι δεν τ@ν έχεις ξεπεράσει; Και αν είσαι με κάποι@ άλλ@, τι λέει για την κατάσταση αυτής της σχέσης; Πρέπει να το μοιραστείς αυτό με τ@ σύντροφό σου;
Κάθε κατάσταση είναι διαφορετική, αλλά αν είσαι single, το να φαντασιώνεσαι @ πρώην δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θέλεις να τα ξαναφτιάξεις με αυτό το άτομο. Αν βρίσκεσαι σε σχέση και εξακολουθείς να φαντασιώνεσαι άτομα από το παρελθόν, η κοινή άποψη είναι ότι υπάρχουν θέματα με τ@ν τωριν@ σύντροφό σου που σε ωθεί να ρομαντικοποιείς προηγούμενες σχέσεις. Ενώ αυτό μπορεί να ισχύει σε ορισμένες περιπτώσεις, τις περισσότερες φορές οι φαντασιώσεις μπορεί να είναι ένας τρόπος να χρησιμοποιήσεις τη σχέση του παρελθόντος για να βελτιώσεις την τρέχουσα σχέση.
Αναρωτήσου τι ρόλο παίζει η φαντασίωση για σένα και ποιος είναι ο σκοπός της. Ποιο είναι το όφελος που αποκομίζεις από αυτές τις φαντασιώσεις; Αν απαντήσεις με ειλικρίνεια σε αυτές τις ερωτήσεις, αυτό θα σε βοηθήσει να προσδιορίσεις αν πρόκειται για μια υγιή ή όχι φαντασίωση.
Τρεις ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά:
Δεν είσαι ικανοποιημένη single ή στην τρέχουσα σχέση σου
Είναι απολύτως φυσιολογικό να περνάς περιόδους μονοτονίας σε μακροχρόνιες σχέσεις ή να απογοητεύεσαι αν είσαι single. Θα πρέπει, ωστόσο, να μπορείς να βρεις την ευτυχία σε όποια φάση και αν βρίσκεσαι και να μην χρησιμοποιείς φαντασιώσεις του παρελθόντος για να ξεφύγεις από το παρόν σου.
Τ@ς συγκρίνεις όλ@ς με τ@ν πρώην σου
Όλοι μας συγκρίνουμε, συνειδητά ή μη, τους νυν με τους πρώην. Επίσης, πολλοί είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τις φαντασιώσεις ως έναν τρόπο για να βελτιώσουν τη τωρινή τους σχέση… και αυτό είναι καλό πράγμα! Η σύγκριση, ωστόσο, είναι και επικίνδυνη.
Δεν μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό ή τον σύντροφό σου
Αν το μόνο που κάνεις είναι να φαντασιώνεσαι τ@ν πρώην σου, τότε δεν είσαι παρών στη στιγμή. Το σημαντικό είναι να μπορέσεις να βεβαιωθείς ότι είσαι ακόμα σε θέση να ζεις στο παρόν και να απολαύσεις τη κάθε στιγμή.
Στην τελική, οι σεξουαλικές φαντασιώσεις είναι ένα μέρος του σεξουαλικού παιχνιδιού που δημιουργεί διέγερση και ενισχύει την ηδονή. Δεν υπάρχει, άλλωστε, ένας μαγικός διακόπτης, όπου πατώντας τον να γίνεται ολική διαγραφή του παρελθόντος μας. Ωστόσο, από τη στιγμή που αφήσεις αυτές τις φαντασιώσεις του πρώην σου να μπουν εμπόδιο στην τρέχουσα σχέση με τ@ν σύντροφό ή με τον εαυτό σου, αυτό είναι ένα σημάδι ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Αν βασίζεσαι στο παρελθόν για να σε κάνει ευτυχισμέν@ στο παρόν, δεν δίνεις στον εαυτό σου μια δίκαιη ευκαιρία να βρεις την ευτυχία σήμερα. Επιπλέον, αν με αυτές τις φαντασιώσεις μπαίνεις στον πειρασμό να τα ξαναφτιάξεις με κάποι@ πρώην, σκέψου το καλά και να θυμάσαι πάντα: Eίναι πρώην για κάποιο λόγο.
Μετά και από τη λήξη της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων για υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές, η γυναικεία πολιτική εκπροσώπηση μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός, για την Κύπρο.
Παρά τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική και τις προσπάθειες για ανέλιξη, καμία γυναίκα δεν έχει καταφέρει ακόμη να ξεπεράσει τα εμπόδια και να πετύχει τη θέση της προέδρου της Δημοκρατίας ή έστω να θέσει υποψηφιότητα και να δεχθεί κομματική και κοινωνική υποστήριξη. Πόσο εύκολη είναι, τελικά, η γυναικεία πολιτική εκπροσώπηση; Πόσο εύκολο είναι για τους Κύπριους πολιτικούς αξιωματούχους – αλλά και πολίτες – να δεχτούν να υπακούσουν σε οδηγίες που προέρχονται από γυναίκα;
Δείκτης Ισότητας Φύλων για το 2022
Σύμφωνα με τον δείκτη Ισότητας Φύλων για το 2022, η Κύπρος συγκριτικά με πέρσι «ανέβηκε» από το 57%, στο 57,3%. Ωστόσο, το κυπριακό κράτος κατατάσσεται στην 22η θέση, όσον αφορά το Δείκτη Ισότητας Φύλων, ανάμεσα στα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκριτικά με το μέσο όρο των Ευρωπαϊκών Χωρών η Κύπρος βρίσκεται βαθμολογικά 11,3 πόντους χαμηλότερα. Οι ανισότητες μεταξύ των φύλων γίνονται εντονότερες, σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών στον τομέα της Εξουσίας.
Η Κύπρος στη γυναικεία πολιτική εκπροσώπηση, συγκριτικά με την υπόλοιπη ΕΕ καταλαμβάνει την 24η θέση και βρίσκεται στο 30,1%, συγκριτικά με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές Χώρες, των οποίων ο μέσος όρος φτάνει το 67,2%. Παρά τα βελτιωμένα ποσοστά συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, ο τομέας της εξουσίας συνεχίζει να παραμένει αμετάβλητος. Η Κύπρος, βρίσκεται στη δεύτερη θέση από το τέλος όσων αφορά την γυναικεία πολιτική εκπροσώπηση στον υποτομέα λήψης κοινωνικών αποφάσεων.
Δείγματα βελτίωσης μεν, χωρίς ουσιαστική μεταβολή δε
Παρά το γεγονός ότι η Κύπρος παρουσιάζει βελτίωση, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, όσον αφορά την ισότητα φύλων, ο δείκτης καταδεικνύει ότι ούτε σε 60 χρόνια από τώρα η γυναίκα δεν θα μπορεί να λάβει ίσες ευκαιρίες σε πολιτικές και κατ’ επέκταση ηγετικές θέσεις, όπου να μπορούν να συμβάλουν στη δυνατότητα λήψης αποφάσεων. Κανένα πολιτικό κόμμα στην Κύπρο δεν έχει υποστηρίξει γυναίκα υποψήφια πρόεδρο και αυτό γιατί οι πατριαρχικές αντιλήψεις είναι βαθιά συνυφασμένες με την Κυπριακή κουλτούρα.
Η Κύπρια εργαζόμενη γυναίκα, αντιμετωπιζόταν εξ ανέκαθεν ως υποδεέστερη στην εργασία της συγκριτικά με τους άνδρες. Ακόμη και τώρα, στην εποχή της προόδου και της καινοτομίας, η γυναικεία ανέλιξη σε ηγετικές θέσεις έχει οροφή, σύμφωνα με την πρόεδρο της επιτρόπου Ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ειρήνη Χαραλαμπίδου.
Η έρευνα που πραγματοποίησε η επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το 2021 κατέδειξε ότι η συμμετοχή των γυναικών στην ανώτατη ηγεσία της Κυβέρνησης, των Υπουργείων, των Σωμάτων Ασφαλείας, της Βουλής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Κύπρο, είναι απογοητευτικά χαμηλή.
Η πιο τρανή απόδειξη ότι οι γυναίκες είναι ικανές για ηγετικές θέσεις
Οι γυναίκες δεν έχουν ευκαιρίες συμμετοχής στις υψηλότερες βαθμίδες ιεραρχίας και αυτό δεν προκαλεί εντύπωση σε κανέναν. Αυτό είναι, σύμφωνα με την κυπριακή παράδοση. το φυσιολογικό και το σύνηθες. Η συνεχής αμφισβήτηση που λαμβάνει η γυναίκα, αλλά και οι υψηλές απαιτήσεις της κυπριακής κοινωνίας για γυναίκα και μητέρα υπόδειγμα, κάνουν το έργο της κύπριας γυναίκας δύσβατο. Ωστόσο, όσο και αν τα στερεότυπα φωνάζουν ότι η γυναίκα της Κύπρου δεν μπορεί, υπάρχουν αμέτρητες γυναίκες που απέδειξαν το αντίθετο σε χώρες του εξωτερικού.
Η Γεωργία Παφίτη είναι διευθύντρια της ελβετικής τράπεζας UBS στο Λουξεμβούργο και περιφερειακή οικονομική διευθύντρια της συγκεκριμένης τράπεζας για την περιοχή της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Είναι, επίσης, πολύτεκνη μάνα με τέσσερα παιδιά. Η Νικόλ Πεταλλίδη, είναι δημοσιογράφος της Wall Street.
H Δρ. Εύη Σταύρου-Σύρου είναι καθηγήτρια Ιατρικής στις ΗΠΑ και της ανατέθηκε η νεοϊδρυθείσα ερευνητική έδρα του κορυφαίου αμερικανικού Πανεπιστημίου, Case Western Reserve University. Είναι, παράλληλα, η επιστημονική Διευθύντρια της δεύτερης μεγαλύτερης κλινικής Αντιπηκτικών.
Αν και τα παραδείγματα αυτά είναι ελάχιστα, είναι ικανά να καταδείξουν ότι οι γυναίκες της Κύπρου μπορούν, όσο κι αν η κοινωνία μας, προσπαθεί να δείξει το αντίθετο. Γιατί, λοιπόν, μέσα σε όλα αυτά που επιχειρεί η κοινωνία να εξελίξει να μην προσπαθήσει να δώσει ίσες ευκαιρίες σε όσες και όσους το αξίζουν;
Ίσως τότε και η Κύπρος καταφέρει να ξεφύγει από τις τελευταίες θέσεις σε ευρωπαϊκές έρευνες ίσης εκπροσώπησης και πολιτικής διαφθοράς.
Με τον ερχομό του νέου χρόνου, ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα των Βραβείων Βιβλίου Goodreads 2022, τα μοναδικά βραβεία που δίνονται από τους ίδιους τους αναγνώστες από το 2009!
Περισσότεροι από 5,7 εκατομμύρια χρήστες ψήφισαν τα αγαπημένα τους βιβλία, αναδεικνύοντας τους καλύτερους συγγραφείς της χρονιάς. Παρακάτω, συγκεντρώσαμε 7 από τα 17 καλύτερα βιβλία που διακρίθηκαν φέτος και ανυπομονούμε να δούμε στα ράφια των βιβλιοπωλείων.
Στα 37 της, η πρώην πρωταθλήτρια του τενις, Carrie Soto, επιστρέφει στον χώρο του αθλητισμού για να καθιερωθεί, να νικήσει τη νεαρή αντίπαλό της και να αποδείξει την ικανότητά της στον εαυτό της και σε όλους όσοι την αμφισβητούν.
Η συγγραφέας Taylor Jenkins Reid κατακτά για ακόμη μία χρονιά την πρωτιά στην κατηγορία του ιστορικού μυθιστορήματος, έχοντας διακριθεί ήδη δύο χρονιές με τα βιβλία της «Malibu Rising» το 2021 και «Daisy Jones and the Six» το 2019.
Το οξυδερκές και αστείο ντεμπούτο της συγγραφέα Bonnie Garmus ακολουθεί την πορεία της Elizabeth Zott, η οποία χρησιμοποιεί την επιτυχία της ως χημικός — κι αργότερα, ως απίθανη σταρ μιας εκπομπής μαγειρικής — για να αλλάξει το status quo των γυναικών στην καταπιεστική Αμερική της δεκαετίας του ‘60.
Η μεταφορά του βιβλίου στη μικρή οθόνη έχει προγραμματιστεί για το Apple TV+ εντός του 2023, με τη Brie Larson στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Με αυτό το πρωτότυπο μυθιστόρημα, η συγγραφέας Gabrielle Zevin δημιουργεί ένα νέο είδος ρομαντικών ιστοριών βγαλμένο μέσα από τον συναρπαστικό κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών.
Δύο φίλοι — συχνά ερωτευμένοι, αλλά ποτέ εραστές — γίνονται συνεργάτες σε ένα project σχεδιασμού βιντεοπαιχνιδιών, όπου η επιτυχία τους τούς φέρνει φήμη, χρήμα, αλλά και τραγωδία, διπροσωπία και, τελικά, ένα είδος… αθανασίας.
Ένα εκθαμβωτικό και περίπλοκα φανταστικό μυθιστόρημα — από τα καλύτερα βιβλία — που εξετάζει την πολυσχιδή φύση της ταυτότητας, της αναπηρίας, της αποτυχίας, και πάνω απ’ όλα, την ανάγκη μας να συνδεθούμε, να αγαπιόμαστε και να αγαπάμε. Μια ιστορία αγάπης που όμοιά της δεν θα βρεις πουθενά!
Αυτό το πρωτότυπο βιβλίο του Jason Rekulak πραγματεύεται την μυστηριώδη υπόθεση μιας γυναίκας που εργάζεται ως νταντά για νεαρό αγόρι με περίεργα κι ανησυχητικά μυστικά. Οι ζωγραφιές του μοιάζουν συνηθισμένες για ένα παιδί αυτής της ηλικίας. Μέχρι που μια μέρα, τα σχέδιά του φαντάζουν τρομακτικά, όπως αυτό που απεικονίζει έναν άντρα σε ένα δάσος να σέρνει το άψυχο σώμα μιας γυναίκας.
Η νταντά υποψιάζεται ότι ίσως να πρόκειται για αναλαμπές μιας ανεξιχνίαστης δολοφονίας από παλιά, μέχρι που τα πράγματα δυσκολεύουν όταν έρχεται αντιμέτωπη με σκιές του δικού της παρελθόντος, άμεσα συνδεδεμένες με το μυστήριο γύρω από τις ζωγραφιές του μικρού Teddy.
Είναι το πρώτο βραβείο “Goodreads Choice” για τον Rekulak, ο οποίος στο παρελθόν διηύθυνε το δικό του indiepress στη Φιλαδέλφεια.
Συγγραφέας, ακτιβίστρια και η πρώτη Youth Poet Laureate των Ηνωμένων Εθνών, η Amanda Gorman έχει κερδίσει τις καρδιές χιλιάδων αναγνωστών απ’ όλο τον κόσμο από τότε που ερμήνευσε το ποίημά της «The Hill We Climb» στην ορκωμοσία του προέδρου Joe Biden.
Η νέα της συλλογή συγκεντρώνει περισσότερα από 70 ποιήματα και είναι η δεύτερη συνεχόμενη νίκη της Gorman στην κατηγορία.
Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς! Τα ξεκαρδιστικά απομνημονεύματα της Jennette McCurdy εξιστορούν τα χρόνια της ως παιδική performer και την εξαιρετικά περίπλοκη σχέση της με τη μαμά της.
Είναι μια κωμικοτραγική ιστορία για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν πολλοί νέοι ηθοποιοί, όταν δεν έχουν κάποιο στήριγμα στα πρώτα τους βήματα στον χώρο της υποκριτικής — διατροφικές διαταραχές, εθισμοί κ.α. Συγχρόνως, η Jennette αφηγείται το πώς κατάφερε να πάρει ξανά τον έλεγχο της ζωής της στα χέρια της.
Το βιβλίο σημείωσε τεράστια επιτυχία και είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία, με περισσότερα από μισό εκατομμύριο saves στα ράφια των χρηστών στο Goodreads!
Πώς μια αθώα καμαριέρα ενός ξενοδοχείου μπορεί να βρεθεί μπλεγμένη και παγιδευμένη με παράνομες ενέργειες; Πώς μπορεί να βρεθεί ξαφνικά κατηγορούμενη για την δολοφονία ενός πλούσια μεγιστάνα ακινήτων και υπάρχει τρόπος να ξεμπλέξει κανείς από όλο αυτό; Ποιοι την παγίδευσαν τελικά και ποιοι είναι οι πραγματικοί ένοχοι;
Μια ιστορία που διερευνά τι σημαίνει να είσαι ίδιος με όλους τους άλλους και ταυτόχρονα εντελώς διαφορετικός. Το βιβλίο αναμένεται να μεταφερθεί και στο σινεμά με πρωταγωνίστρια τη Φλόρενς Πιου.
Πραγματοποιήθηκε χθες η 80η τελετή βραβείων στις Χρυσές Σφαίρες 2023 και οι στιγμές που θα μείνουν για πάντα στην ιστορία της ποπ κουλτούρας ήταν πολλές.
Στις Χρυσές Σφαίρες 2023, η Zendaya μετά από 2 βραβεία Emmy για το “Euphoria”, κέρδισε τη πρώτη της Χρυσή Σφαίρα αλλά δεν παρευρέθηκε στην τελετή λόγω δουλειάς. Ακόμη, η Quinta Brunson – νικήτρια Χρυσής Σφαίρας A’ γυναικείου ρόλου σε τηλεοπτική κωμική σειρά και creator του “Abbot Elementary” – σταμάτησε τον ευχαριστήριο λόγο της για να πει ένα “Hello Bratt Pitt” όταν είδε πως βρισκόταν στο κοινό.
Όπως ανέφερε ο Eddie Murphy, “Αν θέλετε να πετύχετέ σ’ αυτό το industry, υπάρχουν κάποια πολύ σημαντικά βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε. Πρώτον, να μην φοροδιαφεύγετε, δεύτερον να ασχολείστε μόνο με την δουλειά σας και τρίτον να μην αναφερθείτε ποτέ στην γυναίκα του Will Smith”.
Η Χρυσές Σφαίρες 2023 έκρυβαν όμως και πολλές άλλες σημαντικές στιγμές
Κατά πρώτον, την νίκη της Jennifer Coolidge – μια γυναίκα που πριν το White Lotus, κανείς δεν θα φανταζόταν πως θα παραλάμβανε ποτέ βραβείο Χρυσής Σφαίρας – ως καλύτερη συμπρωταγωνίστρια σε mini κωμική σειρά για το “The White Lotus: Sicily”.
Μια από τις πιο αστείες στιγμές, όμως, ήταν ο ευχαριστήριος λόγος της στον οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο ότι θα έπρεπε να φορέσει crocs αντί τακούνια γιατί το πάτωμα γλιστρούσε πάρα πολύ αλλά και την αξέχαστη στιγμή όπου μπέρδεψε την Χρυσή Σφαίρα της με βραβείο Όσκαρ. Βραβείο Carol Burnett για την συνολική προσφορά του στην τηλεόραση, παρέλαβε ο Ryan Murphy, ο οποίος όμως αποφάσισε να αφιερώσει το βραβείο του σε όλα τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που αποτέλεσαν έμπνευση για ό,τι έχει δημιουργήσει μέχρι σήμερα.
“Μεγάλωσα σε μια κοινωνία όπου το representation δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε κανένας σαν έμενα να βραβεύεται ή ακόμα να πρωταγωνιστεί σε μια σειρά. Είναι πολύ σκληρό να είσαι γκέι στην Αμερική όπως και σε όλες τις χώρες του κόσμου”.
“Γι’ αυτά τα παιδιά, θέλησα να δημιουργήσω χαρακτήρες όπως την MJ, τον Billy, την Niecy, τον Jeremy. Ήθελα να δώσω λόγο και φωνή σε μια κοινότητα που για χρόνια ήταν αόρατη και ανάξια αγάπης. Ήθελα να δώσω την ευκαιρία σε αυτά τα παιδιά, που μέχρι τότε δεν έβλεπαν πουθενά τον εαυτό τους, να τον δουν μέσα από τους χαρακτήρες που δημιούργησα”.
Ασχολίαστος δεν έμεινε όμως και ο λόγος για τον οποίο δεν πραγματοποιήθηκε η περσινή τελετή των βραβείων – είχαν κατηγορηθεί για white-privilege
Στο opening monologue του, ο παρουσιαστής της βραδίας Jarrod Carmichael, ανέφερε:
“Υπάρχει μόνο ένας και σημαντικός λόγος που βρίσκομαι εδώ. Είμαι εδώ επειδή είμαι μαύρος. Τη μια στιγμή είσαι στο σπίτι σου και πίνεις τσάι και ξαφνικά εκπροσωπείς έναν οργανισμό που έχει κατηγορηθεί για white-privilege. Όμως αυτή είναι μια βραδιά αφιερωμένη στο ταλέντο και τέτοιες απονομές χρειάζεται να υπάρχουν και να υποστηρίζονται”.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να δοθεί στο γεγονός πως η Zendaya, η οποίο είναι μόλις 26 χρονών είναι πλέον νικήτρια 2 βραβείων Emmy και μίας Χρυσής Σφαίρας, ο Steven Spielberg κέρδισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας για το “The Fablemans” αλλά και καλύτερης ταινίας και ο Austin Butler.
Επίσης, ένας ηθοποιός που κανείς δεν περίμενε πως θα κέρδιζε ποτέ βραβείο Χρυσής Σφαίρας – κέρδισε το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου για την ταινία “Elvis” αφήνοντας πίσω του ηθοποιούς όπως ο Hugh Jackman, Bill Nighy και Brendan Frasier.
Ακόμη, η Amanda Seyfried μετά το βραβείο Emmy για την mini σειρά “The Dropout”, κέρδισε και την πρώτη της Χρυσή σφαίρα ως καλύτερη γυναίκα πρωταγωνίστρια σε mini σειρά. Τέλος, ο Martin McDonna κέρδισε βραβείο σεναρίου για μία από τις σημαντικότερες ταινίες των τελευταίων χρόνων, το “The Banshees of Inisherin” και η Michelle Yeoh βραβείο καλύτερης πρωταγωνίστριας σε κωμωδία για το “Για πάντα όλα”.
Προσοχή: Οι απαντήσεις δεν είναι αυτές που περιμένεις
Οι γιορτές πέρασαν, τα οικογενειακά τραπέζια, τα ρεβεγιόν, οι αγκαλιές και τα παιχνίδια με αγαπημένα πρόσωπα που δεν βλέπουμε όσο συχνά θα θέλαμε. Η ζωή επιστρέφει στην κανονικότητά της κι εγώ, μπερδεμένη, προσπαθώ να την ακολουθήσω. Κάθε συνάντηση τις τελευταίες ημέρες ήταν και μια αφορμή για σκέψη: αν αυτό που νιώθουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε ξανά με τα δικά μας πρόσωπα είναι αγάπη, πώς άραγε να ορίζεται τελικά αυτή η έννοια; Τι σημαίνει όταν λέω πως αγαπώ ένα άτομο και με τι τρόπους μπορώ να περιγράψω ένα τόσο έντονο συναίσθημα;
Πάνε μέρες τώρα που βασανίζω το μυαλό μου. Ρωτάω τους συνειρμούς μου, ρωτάω τις φίλες μου. Ρωτάω το ίντερνετ, ρωτάω βιβλία ποίησης. Ρωτάω τις ακόλουθές μου στο Instagram, διαβάζω σπουδαίες ρήσεις φιλοσόφων. Παιδικά παραμύθια, φημισμένους ύμνους και ωδές.
Τι είναι αγάπη; “Σεβασμός”, “συντροφικότητα”, “αποδοχή” ήταν 3 από τις λέξεις που διάβασα ξανά και ξανά. “Να δέχεσαι τον άλλο όπως είναι” δέχτηκα σαν απάντηση. “Να αισθάνεσαι τυχερός που τον έχεις”. Και “να σκέφτεσαι το “εμείς”, όχι το “εγώ”. “Είναι η σύνδεση, η πιο ισχυρή κινητήριος δύναμη”, μου έστειλε η Δήμητρα. “Είναι το χαμόγελο που σχηματίζεται στο πρόσωπό σου όταν βλέπεις αυτόν που αγαπάς”.
Συνέχισα να ρωτάω και οι ορισμοί δεν έπαψαν να έρχονται. Τόσοι ορισμοί όσα και τα πρόσωπα που απαντούν
“Αγάπη είναι εκεί που νιώθει η καρδιά σου ασφάλεια “.”Η άνευ όρων αποδοχή”.” Είναι να είσαι με τον άλλο αυτό που είσαι και όταν είσαι μόνη σου”.
“Η ελευθερία, η κατανόηση, η συντροφικότητα, η μη κτήση”
Όσο διαβάζω, τόσο γεμίζουν τα μηνύματά μου με ορισμούς της αγάπης. Όσο διαβάζω, τόσο γεμίζει με αγάπη και η σκέψη μου.
Κι ύστερα από όλα αυτά, αποφάσισα να ρωτήσω αυτούς που αγαπώ, μπας και καταλάβω κάτι περισσότερο.
“Αγάπη είναι η φροντίδα, το νοιαξιμο και η θυσία”, μου απάντησε ο Πάνος. “Ναι, η φροντίδα”, συμπλήρωσε η Αριάνα. “Να σε σκέφτεται ο άλλος ουσιαστικά, να θέλει να σου κάνει τη ζωή σου εύκολη και όχι δύσκολη”.
Ο Φραγκίσκος είπε πως: “Αγάπη είναι η απόλυτη έκφραση του θείου, ο υπέρτατος προορισμός. Σε αντίθεση με τον έρωτα δεν έχει ενθουσιασμό. Έχει σταθερότητα. Δεν έχει σκαμπανεβάσματα. Είναι αύθαρτη και ανιδιοτελής. Δεν τελειώνει”.
Ύστερα, η Κρυσταλλίνα σκέφτηκε δυνατά: “Αγάπη είναι να αισθάνεσαι μεγάλο νοιαξιμο και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για κάποιον ή κάτι. Να είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις και άλλα πράγματα για αυτό”.
Πήρα τηλέφωνο την αδερφή μου. “Η αγάπη”, μου είπε, “είναι δουλειά, αλλά καλή δουλειά. Δεν είναι κάτι που σε χτυπάει κατάκούτελα. Είναι κάτι που χτίζεις με έναν άνθρωπο μαζί. Αγάπη είναι μια επιλογή που κάνουμε κάθε μέρα”.
“Τι είναι αγάπη, αγάπη μου;” Ρώτησα τον Κώστα. “Αγάπη σίγουρα είναι νοιάξιμο. Είναι θυσία. Κατανόηση. Συγχώρεση. Τρυφερότητα”. “Αυτά σκέφτομαι, όταν σκέφτομαι εσένα”, συμπλήρωσε.
Δεν άφησα το τηλέφωνο κάτω. Πήρα τον Παύλο
“Τι είναι αγάπη;” του είπα. Καθώς έτρεχε να προλάβει το τρένο μου είπε αυθόρμητα πως “αγάπη είναι μια λέξη που περιγράφει συναισθήματα που δύσκολα ορίζονται. Έχει μια υποκειμενικότητα και πολλές φορές τη χρησιμοποιούμε πολύ ελαφριά σαν λέξη και χάνει τη σημαντικότητά της”.“Έχεις μάλλον πληγωθεί”, του απάντησα. Του είπα ότι τον αγαπώ και πήγα να κλείσω το τηλέφωνο και εκείνος είπε “κι εγώ σ’ αγαπώ, κι ας μην ξέρω τι είναι αγάπη”.
“Ένα ακόμη τηλέφωνο” μου υποσχέθηκα
Κι ας είχα κι άλλους αγαπημένους που ήθελα τόσο πολύ να ακούσω με αυτή την αφορμή. Κάλεσα το Μάνο και τον βρήκα να έχει μόλις παρκάρει τη μηχανή του. Κουρασμένος, μου μοιράστηκε πως εξαιτίας μου σκέφτεται εδώ και μέρες την ερώτηση αυτή, και απάντηση δεν φαίνεται να βρίσκει. Λίγο πριν κλείσει, όμως, μου λέει με αυθορμητισμό:
“Αγάπη είναι να έχεις μια ζόρικη μέρα στο δρόμο και να σε παίρνει τηλέφωνο η Έλλη να σε ρωτάει τι είναι αγάπη”.
Έκλεισα το τηλέφωνο. Έδωσα ένα φιλί στον Πάνο που καθόταν δίπλα μου και κοιτούσε ήρεμα stories στο Instagram και ένα στο Φραγκίσκο που έκανε δουλειά στο laptop. Η Αριάνα ετοίμαζε με προσοχή το φαγητό που θα τρώγαμε σε λίγο. Την πλησίασα και έδωσα και σ’ εκείνη ένα ακόμη φιλί. Κοίταξα το κινητό μου και ένα μήνυμα από τον Κώστα είχε μόλις έρθει:
“Αγάπη είναι να φτιάχνεις το σπίτι σας έτσι ώστε όταν γυρίσει πίσω από τις διακοπές με τους φίλους της, το σπίτι να είναι όμορφο, ζεστό και τακτοποιημένο, για να περάσετε μια τέλεια μέρα μαζί”.
Έκλεισα το κινητό και συνειδητοποίησα πως άθελά μου είχα γεμίσει την καρδιά μου με αγαπη, κι ας μην κατάφερα να βρω έναν και μόνο απόλυτο ορισμό. Σκέφτηκα πως όσοι είναι οι άνθρωποι, όσες είναι οι σχέσεις, άλλοι τόσοι είναι και οι ορισμοί για την αγάπη σ αυτό τον κόσμο.
Και, η αλήθεια είναι, πως, στο τέλος της ημέρας, την αγάπη δεν χρειάζεται να την ορίσουμε. Αρκεί να την αισθανόμαστε.
Είναι Κυριακή απογευματάκι, είμαι εξαιρετικά ξεκούραστη και κατ’ επέκταση πολύ ορεξάτη.
Τι γίνεται όταν σταματάω να γυμνάζομαι;
Και τι θα πει αυτό;! Ότι έχω πολλή ενέργεια για γράψιμο. Και θα σου πω τι παρατήρησα. Έχουμε αναφέρει πολλάκις τα αμέτρητα οφέλη της άσκησης ως προς τη σωματική και την ψυχική υγεία, ωστόσο πιστεύω πως ήρθε και η στιγμή να μιλήσουμε για το τι συμβαίνει όταν σταματάμε την άσκηση. Ένα πολύ αγαπημένο μου θέμα προς συζήτηση, το οποίο παραδόξως – και κακώς – έχει παραμείνει στην αφάνεια.
Πράγματι, όταν η άσκηση διακόπτεται, στο σώμα πραγματοποιούνται τόσο βραχυπρόθεσμες όσο και μακροπρόθεσμες αλλαγές. Στην ουσία, ενώ τα rest days μεταξύ των προπονήσεων είναι απαραίτητα και τρομερά εποικοδομητικά, τα μεγάλα διαλείμματα ή/ και η διακοπή της άσκησης σε συνδυασμό με την καθιστική ζωή επιφέρουν αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία μας σε πολλά επίπεδα και ποικιλοτρόπως:
Βραχυπρόθεσμα: Αύξηση καρδιακού ρυθμού άρα και σφύξεων (σφυγμών) συνδυαστικά με μείωση της αντοχής. Θα έχεις παρατηρήσει ότι σταματώντας την άσκηση, αυτό που αλλάζει πρώτο είναι ότι λαχανιάζεις πιο εύκολα.
Τις πρώτες εβδομάδες: Μείωση του μυϊκού συστήματος με ενδεχόμενη αύξηση σωματικού βάρους.
Μακροπρόθεσμα: Η έλλειψη άσκησης οδηγεί σε ασθένειες όπως καρδιοπάθεια, διαβήτη κ.ά.
Όταν ασκείσαι, το μυοσκελετικό σου σύστημα προσαρμόζεται στα ερεθίσματα που δίνονται σε αυτό μέσω των προπονήσεων και έτσι το μέγεθος των μυών αυξάνεται, ώστε να ανταποκρίνεται στις νέες ανάγκες που προκύπτουν. Θα έχεις σίγουρα ξυπνήσει κάποιο ηλιόλουστο πρωινό και πάνω στη προσπάθειά σου να σηκωθείς από το κρεβάτι… it hit you!
Έχεις πιαστεί για τα καλά και αυτή είναι μία φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού που έχει ως στόχο να πραγματοποιηθεί η σωστή αποκατάσταση στους μυς σου. Αυτό, με τη σειρά του, θα δημιουργήσει ένα δυνατό και ρωμαλέο σώμα και πνεύμα, έτοιμο για τις επόμενες προπονήσεις σου αλλά και ανθεκτικό στις αντιξοότητες της καθημερινότητας.
Στον αντίποδα, όταν οι επόμενες προπονήσεις δεν πραγματοποιούνται, στέλνεται μήνυμα στον εγκέφαλο πως τελικά, κοίτα να δεις, αυτή η δύναμη που έχει αποκτηθεί με κόπο, δεν αξιοποιείται καθώς δεν υπάρχουν τα αντίστοιχα ερεθίσματα. Η φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού είναι να επαναφέρει τους μυς σου στη μορφή που είχαν πριν ξεκινήσεις να ασκείσαι.
Η απάντηση του οργανισμού
Εάν συνεχίσεις να καταναλώνεις την ίδια ποσότητα φαγητού που κατανάλωνες, όταν πραγματοποιούσες κανονικά τις προπονήσεις σου (μιλάμε για διακοπή άνω των 2+ εβδομάδων), τότε θα παρατηρήσεις μια αύξηση σωματικού βάρους. Και αυτό είναι φυσιολογικό, δεδομένου ότι όταν καταναλώνεις περισσότερες θερμίδες από αυτές που «καις» μέσα στην ημέρα σου.
Η μεγάλη αύξηση σωματικού βάρους, θα επιβαρύνει το ερειστικό (σκελετικό) σύστημα του οργανισμού σου καθώς και την καρδιά και τους πνεύμονες που μεταφέρουν το αίμα και το οξυγόνο στους ιστούς.
Επιπλέον, θα χάσεις το προνόμιο της χαράς! Η έλλειψη των ενδορφινών (οι ορμόνες της χαράς) που παράγονται κατά τη διάρκεια της άσκησης, οδηγεί σε στρες, αίσθηση κούρασης, brain fog και μελαγχολία.
Η επιστημονική όψη
Παραθέτω μια έκφραση που ανέφερε ο κος Αθανάσιος Δρίτσας, Καρδιολόγος & Αναπληρωτής Δ/ντής του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Τμήματος, σε ένα συνέδριο που παρακολούθησα πριν δύο χρόνια: «Δεν θα μας σώσουν μόνο οι γιατροί αλλά και αυτά που θα κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας». Ο ίδιος ανέφερε, βασιζόμενος σε έρευνες, πως υγεία χωρίς άσκηση δεν είναι δυνατόν να υπάρξει και ότι εάν είσαι άνω των 30 ετών και δεν ασκείσαι, ο οργανισμός σου θα «σκουριάσει» – τόσο απλά.
Δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά να σε ταρακουνήσω. Όσο καλό dna κι αν έχεις, εάν δεν ασκείσαι, δεν θα είσαι ποτέ υγιής. Ακόμα κι αν κάνεις άριστη διατροφή (κανείς μας δεν κάνει την ΤΕΛΕΙΑ διατροφή, όλοι το ξέρουν αυτό!), αν δεν ασκείσαι, τότε είσαι φαινομενικά υγιής. Υγεία χωρίς κίνηση, δεν υπάρχει.
Φυσικά, υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες ίσως απαιτηθεί η αποχή από την άσκηση, π.χ. στην περίπτωση τραυματισμού. Κι εδώ, όμως, οι σύγχρονες έρευνες προτρέπουν την εκγύμναση του υπόλοιπου σώματος παρά την ακινησία. Πλέον, κανένας ιατρός κάτω των 50 ετών δεν θα προτρέψει τον ασθενή του σε πλήρη ακινησία, όπως συνέβαινε παλιά με τον παραμικρό πόνο – εκτός αν κρίνει πως υπάρχει σοβαρό θέμα υγείας.
Κατανοώ πως λόγω εργασιακού φόρτου ή οικογενειακών υποχρεώσεων ή διακοπών, οι προπονήσεις μπορεί να χρειαστεί να διακοπούν. Στην περίπτωση που δεν γίνεται διαφορετικά, θα σου πρότεινα να προσπαθήσεις να προσθέσεις περισσότερη κίνηση στην καθημερινότητά σου.
Υπάρχουν και τα καλά νέα!
Αυτό που λένε ότι οι μύες έχουν μνήμη, το έχει πάρει το αυτί σου; Ε, είναι γεγονός! Με την ομαλή επανένταξή σου στις προπονήσεις, οι μύες «θυμούνται» τα κινησιολογικά μοτίβα των ασκήσεων που έχεις κάνει στο παρελθόν και κάνουν πιο εύκολη την πρώτη περίοδο μετά την αποχή από την άσκηση.
Μπορεί η πλήρης επαναφορά να ποικίλλει από οργανισμό σε οργανισμό ανάλογα με την ηλικία, το φύλλο και την αθλητική δραστηριότητα, ωστόσο ακόμα και αυτή η διακοπή είναι μέρος του ταξιδιού. Του δικού σου ταξιδιού για μία καλύτερη και πιο λειτουργική ζωή!
Έφτασε η ώρα για την απολογία του γνωστού ηθοποιού, Πέτρου Φιλιππίδη, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, ο οποίος κατηγορείται για τέλεση και για απόπειρα βιασμού.
Η απολογία ξεκίνησε με τον Πέτρο Φιλιππίδη να μιλά για τη ζωή του, με προφανή σκοπό την επίκληση στο συναίσθημα. Ειδικότερα,σύμφωνα με το CNN, δήλωσε: «Μου είναι πολύ δύσκολο. Δεν περίμενα ποτέ να βρεθώ σε αυτή τη θέση στα 60 μου χρόνια, άδικα. Με λένε Πέτρο Φιλιππίδη, ό,τι έχει μείνει από αυτό. Γεννήθηκα 31 Δεκεμβρίου 1962… Η μάνα μου με δήλωσε το 1963 για να κερδίσω χρονιά. Αν η ζωή μου φαίνεται σε κάποιους αστεία, δεν με νοιάζει καθόλου. Θα μιλήσω από την καρδιά μου. Αυτό μου επιβάλει το ήθος, η θέση και ο χαρακτήρας μου. Έχω κατηγορηθεί για πράγματα που σιχαινόμουν. Δεν είμαι καλός στον λόγο, είχα πάντα ένα κείμενο».
«Δεν περίμενα να είναι τόσο δύσκολο. Η ζωή μου καταστράφηκε. Ο ίδιος καταστράφηκα. Η προσωπική μου ζωή. Η οικογενειακή μου ζωή. Οικονομικά είμαι κατεστραμμένος. Εξαιτίας της δικής μου καταστροφής, καταστράφηκαν και οι γύρω μου. Όσο σκεφτόμουν τη ζωή μου μέσα στη φυλακή, σκεφτόμουν ότι μεγάλωσα με γυναίκες. Γεννήθηκα στην Σοφοκλέους. Εκείνη την εποχή, ήταν η περιοχή με τα μπουρ@@λα. Εγώ μεγάλωσα μέσα σε αυτές τις γυναίκες. Έπαιζα εκεί με τους φίλους μου. Τους μιλούσαμε. Είχα πάντα μια βαθιά εκτίμηση, αγάπη και θαυμασμό γι’ αυτές. Όχι μόνο γι αυτές. Για όλες τις γυναίκες».
«Με πειράζει που με λένε βιαστή»
Συνεχίζοντας την απολογία του, ο γνωστός ηθοποιός πρόσθεσε: «Θα σας πω ένα περαστικό για να καταλάβετε τι είναι για μένα το θέατρο. Πιθανόν να καταλάβετε κάποια πράγματα για μένα. Έχουν μιλήσει άνθρωποι για μένα που δεν με ξέρουν. Με είπαν μαλάκα, με είπαν βιαστή. Δεν είμαι βιαστής. Δεν έχω λόγο να είμαι. Με είπαν ελεεινό και τρισάθλιο. Τη θυμάμαι την κυρία αυτή. Ούτε που την είχα δει άλλη φορά στη ζωή μου. Είπε αυτή η κυρία… σε αυτή τη δίκη ο αέρας είναι λαλίστατος. Όλα έχουν ακουστεί στον αέρα! Δεν ειπώθηκε ποτέ ένα όνομα! Είπε, λοιπόν, ότι κυκλοφορούσε στον χώρο ότι είμαι ελεεινός και τρισάθλιος… Δεν θέλω να περάσω ούτε απ’ έξω από το θέατρο! Τελείωσα με αυτό τον χώρο! Δεν με πειράζει. Με πειράζει που με λένε βιαστή! Η κυρία Δρόσακη ήρθε και είπε ότι ξέρει και γι’ άλλον βιασμό! Αλλά όταν απειλήθηκε με μήνυση, το πήρε πίσω. Τα αυτιά μας, όμως, το άκουσαν!»
«Είναι μεθοδευμένο και οργανωμένο»
Σύμφωνα με την AthensVoice, σε άλλο σημείο της απολογίας του, ο Πέτρος Φιλιππίδης είπε: «Εκνευρίζονται όταν λέμε ότι είναι μεθοδευμένο και οργανωμένο. Αφού είναι. Αυτό που βλέπω εδώ είναι, ότι ούτε εδώ τους βγαίνει επί δέκα μήνες τώρα. Πώς να τους βγει; Ήρθε η πρώτη καταγγέλλουσα και έχει πει 15 διαφορετικές εκδοχές του βιασμού, τον πρώτο τον ξέχασε, πως γίνεται αυτό να τον ξεχάσει; Τη θυμάμαι αμυδρά μέσα στο θέατρο να πηγαινοέρχεται. Άρχισε να γίνεται πιεστική σε ό,τι αφορά τη σχέση μας. Μου ζήταγε να τη σηκώνω στο μάθημα να κάνει κομμάτια. Εμένα δεν μου άρεσε αυτό. Δεν ήθελα να εκτίθεμαι».
«Την απέφευγα όσο μπορούσα, μιλούσα με όλα τα παιδιά. Μετά άρχισαν να αυξάνονται οι επισκέψεις στο θέατρο. Η συχνότητα ήταν άνευ προηγουμένου, σχεδόν κάθε ημέρα. Την έβλεπα πιο συχνά διότι εμφανιζόταν και σε μένα στο θέατρο πιο συχνά. Το καμαρίνι της μητέρας της είναι στο κάτω όροφο στο θέατρο Μουσούρη. Σε συναδέλφους απαντούσε με προκλητικότητα από όσο γνωρίζω. Εγώ από ευγένεια, δεν έλεγα τίποτα. Όμως κάποια στιγμή διαμαρτυρήθηκα. Είπα, δεν θέλω άσχετους στο θέατρο. Μετά υπήρξε διακοπή λόγω ατυχήματος που είχα».
«Δεν έχουμε να φάμε»
Κατόπιν, δήλωσε πως αντιμετωπίζουν εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις λόγω των καταγγελιών, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να βιοποριστούν: «Θα μου πει η κυρία Τουμασάτου τι είμαι και η φίλη της πρώτης καταγγέλλουσας που ήρθε εδώ; Είμαι άπιστος, ναι. Βιαστής δεν είμαι. Είμαι νευρικός κ.λπ. Δεν έχω βρίσει ποτέ. Ο γιος μου το καλοκαίρι δούλεψε γκαρσόνι και το έκανε και πολύ καλά μάλιστα. Είναι μέσα στους 10 καλύτερους νέους ηθοποιούς. Από αυτά που έβγαλε μου έστελνε και εμένα 10 ευρώ για να φάω κάτι παραπάνω. Ξέρετε τι είναι η φυλακή; Ερχόμουν με χειροπέδες και οι μόνοι που νοιάζονταν για μένα, γιατί ήξεραν που πάω ήταν οι φρουροί στην κλούβα. Η φυλακή σου σταματάει το μυαλό, λιώνεις. Η γυναίκα αυτή, που δεν της ήμουν πιστός, ερχόταν το πρωί στη φυλακή στην Τρίπολη για να μου φέρει αυτά τα 10 ευρώ του γιου μου. Μας τελείωσαν κυρία πρόεδρε, δεν έχουμε να φάμε, μας κατέστρεψαν…».
«Δεν έχω βιάσει ποτέ καμία γυναίκα»
Εν συνεχεία, ο Πέτρος Φιλιππίδης αρνήθηκε κατηγορηματικά την εμπλοκή του στις καταγγελίες, τονίζοντας: «Το γεγονός που περιγράφει στη θεατρική εστία δεν ισχύει. Δε συνέβη. Δεν έχω βιάσει ποτέ καμία γυναίκα. Ούτε έχω φερθεί άσχημα σε γυναίκα. Δεν έχω κανένα λόγο να είμαι βιαστής. Είπαν ότι επιδεικνύομαι! Ζω μια τρέλα! Μου τρελαίνει το μυαλό αυτό! Δεν έχουν συμβεί αυτά τα πράγματα. Παρά πολύ ηθοποιοί μας βλέπει ο κόσμος και μας αγαπάει. Εμένα, τον Μπέζο, τον Στανκογλου. Ξέρετε τι γίνεται στα καμαρίνια;! Δεν είμαι ανώμαλος! Δεν είμαι βιαστής! Ολο αυτό που περιγράφει η πρώτη καταγγέλλουσα είναι εντελώς ψεύτικο! Χθες μου είπαν ότι σε κάποιο κανάλι είπαν ότι εγώ την κυνηγούσα στους διαδρόμους του θεάτρου και την έπιασα από το λαιμό! Αυτά δεν τα έχει πει ούτε η ίδια! Μερίδα του Τύπου όχι απλώς με έχει ξεσκίσει! Πρέπει να βρεθεί και καινούργια λέξη!».
Η δήλωση για μια από τις καταγγέλλουσες
Ακόμη, μοιράστηκε τη δική του εκδοχή για μία από τις καταγγελίες, κατά την οποία η μία εκ των καταγγελλουσών προσπαθούσε ποικιλοτρόπως να του τραβήξει την προσοχή.
«Τη μητέρα της ΑΜ (της καταγγέλλουσας) την πήρα στο θέατρο σαν χάρη στον κ. Μπιμπίλα και έκτοτε συνεργαστήκαμε 6 χρόνια. Λέει ότι της επεδείκνυα τα γεννητικά μου όργανα. Είναι δυνατόν; Και λέει ότι μετά από αυτό μου έφερε την κόρη της να την διδάξω στη σχολή; Τότε την γνώρισα την ΑΜ […] Την θυμάμαι αμυδρά μέσα στο θέατρο να πηγαινοέρχεται στα καμαρίνια. Ακόμα και μέσα στη σχολή, η ΑΜ έγινε πιεστική όσον αφορά τη σχέση μας.
«Προσπαθούσε να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μου, ακόμα και κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Αυτό δεν μου άρεσε, γιατί θεωρούσα ότι εκτίθεμαι. Προσπαθούσα ευγενικά να της πω να μην το κάνει. Στα διαλείμματα καθόμουν μακριά. Μετά άρχισαν να αυξάνονται οι επισκέψεις της στο θέατρο. Τότε ήταν που είχα το ατύχημα, έσπασα τα πόδια μου και για 2 μήνες έμεινα στο κρεβάτι. Εμφανιζόταν κιόλας σε μένα αρκετά συχνά μέσα στο θέατρο και έκοβε βόλτες. Είχε μια ενοχλητική παρουσία».
«Δεν είμαι ανώμαλος, δεν είμαι βιαστής»
Μάλιστα, αναφέρθηκε και στη μητέρα της καταγγέλλουσας η οποία είχε καταθέσει ως μάρτυρας εναντίον του στη δίκη: «Η πρώτη καταγγέλλουσα και η μητέρα της! Ήρθε εδώ και είπε κουτσομπολιά. Τρεις μέρες πριν γίνει όλο αυτό ήταν στο σπίτι μου κι έτρωγε και κοιμόταν» είπε ο κατηγορούμενος και συνέχισε: «Όλοι αυτοί που είναι εδώ πίσω έχουν έρθει σπίτι μου, τους έχω ταΐσει, τους έχω φιλοξενήσει. Δεν είμαι ανώμαλος, δεν είμαι βιαστής. Θα το λέω και θα το ξαναλέω. Οι γυναίκες με αγάπησαν. Δεν θα δεχόμουν ποτέ να βρεθώ ερωτικά με μια γυναίκα που δεν θα ήθελε να βρεθεί μαζί μου. Το θεωρώ υποτιμητικό. Ο κανονικός κόσμος δεν ασχολείται. Αυτοί που πάνε έξι η ώρα με το λεωφορείο στη δουλειά. Όχι αυτοί που έρχονται κάθε μέρα εδώ στο δικαστήριο. Τι είναι αυτοί; Θέλουν την πτώση και την καταστροφή του Φιλιππίδη;».
Τι είπε για Παπαχαραλάμπους και Αναστασοπούλου
Ακόμη, επιχείρησε να αποδημήσει όλα όσα κατήγγειλαν οι ηθοποιοί, Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους και Πηνελόπη Αναστασοπούλου, αγγίζοντας τα όρια της προσβολής: «Η Παπαχαραλάμπους δεν είναι καν μάρτυρας! Τι είπε; Ότι κατουρούσα στον νιπτήρα! Δικάστε με γι’ αυτό!».
«Η Αναστασοπούλου είπε ότι έβαλα τα χέρια μου στο παντελόνι μου και αυτοϊκανοποιούμουν κι αυτή έφυγε λέγοντας πως πάει στο φίλο της κι εγώ είπα “α εντάξει”. Με την κ. Αναστασοπούλου δεν υπήρξε ποτέ θέμα ερωτικό! Μια φορά στο καμαρίνι της είχα ζητήσει να μου περάσει στο κομπιούτερ κάποια τραγούδια. Είναι μια δυναμική γυναίκα, θα μπορούσε να αντιδράσει. Όλα στο θέατρο ακούγονται. Δεν ακούστηκε ποτέ ότι είμαι βιαστής. Δυσαρεστήθηκε μια φορά και το έγραψε στο Facebook, γιατί θεώρησε ότι πήγαμε να ανεβάσουμε μια παράσταση που τα δικαιώματα τα είχε αγοράσει ο παραγωγός που είχα στο Μουσούρη. Τα είχε πληρώσει τα δικαιώματα. Αυτό το έργο πήγε να το ανεβάσει άλλος παραγωγός στο θέατρο του κι ενημερώθηκε ότι τα δικαιώματα είναι κρατημένα. Ανεβαίνει το έργο και πήγε η υπεύθυνη για τα δικαιώματα και έκανε ασφαλιστικά μέτρα. Και η κα. Αναστασοπούλου τα έβαλε μαζί μου».
«Είμαι νευρικός, δεν έχω βρίσει ποτέ»
«Είμαι χορτάτος από αγάπη θαυμασμό, έρωτα δεν έχω καμία ανάγκη να κάνω τέτοια πράγματα. Δεν ξέρω πόσες φορές πρέπει να το πω. Δεν είχα λόγο, κίνητρο, να κάνω κάτι τέτοιο…», τόνισε στη συνέχεια ο Πέτρος Φιλιππίδης.
«15 διαφορετικές εκδοχές του βιασμού, τον πρώτο τον ξέχασε»
Σε μια προσπάθεια να εξυψώσει τον εαυτό του ως επαγγελματία, ακολούθησαν άμεσα πυρά προς την πρώτη καταγγέλλουσα. Δε δίστασε, μάλιστα, να αναφέρει μεταξύ άλλων ότι τον πρώτο [βιασμό] τον ξέχασε.
«Έχω συνεργαστεί με τόσο κόσμο. Δεν ακούστηκε ποτέ κάτι τέτοιο. Τι να ακουστεί; Οτι είμαι οξύθυμος, απαιτητικός, τελειομανής; Αυτό που είδα σε αυτή την αίθουσα ανάμεσα στους δικηγόρους δεν γίνονται στο θέατρο. Αν έχω εκνευριστεί; Βεβαίως. Αν έχω τσακωθεί; Βεβαίως. Ξύλο δεν έχω παίξει, σας πληροφορώ. Πάντα ήθελα το καλύτερο για όλους. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί πρέπει να φύγουμε εμείς. Εκνευρίζονται όταν λέμε ότι είναι μεθοδευμένο και οργανωμένο. Αφού είναι. Αυτό που βλέπω εδώ είναι, ότι ούτε εδώ τους βγαίνει επί δέκα μήνες τώρα. Πώς να τους βγει; Ήρθε η πρώτη καταγγέλλουσα και έχει πει 15 διαφορετικές εκδοχές του βιασμού, τον πρώτο τον ξέχασε, πως γίνεται αυτό να τον ξεχάσει;».
Τρία στοιχεία χρειάζονται για να χαρακτηρίσουμε μια συζήτηση ως κουτσομπολιό:
Πρώτον, πρέπει να είναι προσωπικής φύσης, να υπάρχει δηλαδή μια αίσθηση οικειότητας που μοιράζονται άτομα με κοινά ενδιαφέροντα. Δεύτερον, το κουτσομπολιό αφορά ένα τρίτο πρόσωπο που απουσιάζει. Τέλος, όταν κάποιος μοιράζεται ένα κουτσομπολιό, μεταβιβάζει την προσωπική του κρίση (δηλαδή την αξιολόγηση) για το θέμα, είτε είναι θετική είτε αρνητική.
Το κουτσομπολιό είναι ένα φαινόμενο που αναμφίβολα του έχει αποδοθεί αρνητικό πρόσημο. Από την άλλη, νέες έρευνες επισημαίνουν ότι η πρόθεση δεν είναι πάντα κακή και το αβλαβές κουτσομπολιό μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα.
Ένα είναι όμως σίγουρο: Ότι το κουτσομπολιό λέει πιο πολλά για το άτομο που το κάνει, παρά για τα άτομα που βρίσκονται στον πυρήνα του κουτσομπολιού. Εφόσον, όμως, έχει κυρίως αρνητική φήμη γιατί συνεχίζουμε να το κάνουμε;
Γιατί κάποιος ασχολείται με το κουτσομπολιό ή διαδίδει φήμες;
Αν έχεις πιάσει τον εαυτό σου να συμμετέχει στην διάδοση κάποιας φήμης ή σκανδαλώδους ιστορίας, τότε υπάρχει μεγάλη περίπτωση να αισθάνεσαι άσχημα με τον εαυτό σου, να νιώθεις ανασφάλεια ή χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Αντί να εστιάσεις στα δικά σου συναισθήματα, στοχεύεις άλλους ανθρώπους με σκοπό να νιώσεις καλύτερα και να απαλύνεις την προσωπική δυσφορία που βιώνεις. Έτσι, επιλέγεις να μιλάς για τους άλλους ως έναν τρόπο να αποσπάσεις την προσοχή τόσο των γύρω σου, όσο και την δική σου, από τον εαυτό σου.
Από την άλλη, μπορεί να βρέθηκες σε παρέα που συζητάνε για κάποιον τρίτο και αποφάσισες να συμμετέχεις γιατί ήθελες να νιώσεις αποδεκτή. Πολλές φορές η πίεση που νιώθουν οι άνθρωποι για να συμμετέχουν, παίζει σημαντικό ρόλο στη διάδοση φημών.
Επίσης, υπάρχει σημαντική πιθανότητα, κάποιος που του αρέσει να διαδίδει ζουμερές λεπτομέρειες για την ζωή άλλων ανθρώπων, να διψάει για προσοχή. Οι άνθρωποι, μπορεί να χρησιμοποιήσουν κουτσομπολιά και φήμες ως εργαλείο για να βρεθούν στο επίκεντρο της συζήτησης και να κερδίσουν δημοτικότητα.
Οπότε αφενός κερδίζουν την προσοχή του κοινού, αφετέρου αποκτούν μια ψευδή αίσθηση εξουσίας. Θεωρούν πως μειώνοντας κάποιον άλλον άνθρωπο, ή δυσφημώντας τον, εκείνοι μπορούν να ανελιχθούν στην κοινωνική κλίμακα και να ανυψωθούν όχι λόγω των δυνατοτήτων τους, αλλά της αδυναμίας των ατόμων που βάζουν στο στόχαστρο.
Ενώ τα παραπάνω είναι αληθή, ο πιο σημαντικός λόγος που κάποιος κουτσομπολεύει είναι η βαρεμάρα
Δεν είναι τυχαίο ότι οι άνθρωποι που επιδίδονται πιο συχνά σε αυτό το σπόρ, είναι άνθρωποι που έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο και λίγα ενδιαφέροντα. Κάποιοι αναζητούν λίγο δράμα στη ζωή τους και αν δεν το βρουν, ξεκινούν να ασχολούνται με τις ζωές άλλων ανθρώπων και έτσι να κάνουν και τη δική τους ζωή λίγο πιο συναρπαστική.
Στον αντίποδα, αξίζει να σημειωθεί ότι το κουτσομπολιό δεν γίνεται πάντα κακόβουλα αλλά μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να συσχετιστεί με συμπόνια, ενσυναίσθηση, ή παρατήρηση της ταλαιπωρίας, που περνάει κάποιος γνωστός. Το κουτσομπολιό είναι ένα μέσο διάδοσης πληροφοριών και η πρόθεση μπορεί να ποικίλει, από καλόβουλη ως κακόβουλη, ωστόσο δεν αλλάζει το γεγονός ότι αυτός που συμμετέχει επιλέγει συνειδητά να το κάνει πίσω από την πλάτη ενός τρίτου ανθρώπου.
Κουτσομπολιό και Αρχαία Ελλάδα
Το κουτσομπολιό δεν είναι κάτι σύγχρονο, για την ακρίβεια, υπάρχουν αναφορές για αυτό από την αρχαιότητα. Ο Αριστοτέλης είχε περιγράψει το γεγονός ως μια ελαφριά και ευχάριστη ασχολία, που όμως θα μπορούσε να έχει κακόβουλη αφετηρία, ειδικά όταν μιλούσε κάποιος που είχε αδικηθεί.
Σεάρθρο περιγράφεται πως το κουτσομπολιό χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο επιβίωσης των αδύναμων και επισημαίνεται πως οι φήμες μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και στο δικαστήριο για να δυσφημίσουν τον χαρακτήρα κάποιου. Άντρες ή γυναίκες, πλούσιοι ή φτωχοί, ελεύθεροι ή σκλάβοι, νέοι ή ηλικιωμένοι, όλοι φαίνεται ότι αγαπούσαν το κουτσομπολιό στην Αρχαία Αθήνα: Μπορεί κανείς να πει ότι ήταν το κοινό σημείο μεταξύ των πολιτών που γεφύρωνε όλα τα ταξικά και οικονομικά χάσματα.
Φαίνεται ότι το κουτσομπολιό είχε γίνει επάγγελμα, καθώς ο καθένας μπορούσε να προσλάβει επαγγελματίες της δυσφήμισης και να τους στείλει στις αγορές με την ελπίδα ότι θα επηρεάσουν την κοινή γνώμη προς όφελός τους. Ταυτόχρονα, στα δικαστήρια εκείνης της εποχής παρουσιάζονταν γυναίκες – επαγγελματίες κουτσομπόλες με σκοπό να βοηθήσουν τον εργοδότη τους να κερδίσει τη δίκη.
Το κουτσομπολιό και οι γυναίκες
Ο κακόβουλος σχολιασμός και η διάδοση φημών είναι πράξεις που στερεοτυπικά συνδέονται με τις γυναίκες. Μια άτυπη ανάλυση 100 εικόνων της Google με κουτσομπολιά αποκάλυψε ότι το 62% έδειχναν μόνο γυναίκες, το 7% μόνο άνδρες και το 31% έδειχνες άνδρες και γυναίκες να κουτσομπολεύουν.
Αυτό ενισχύει την πεποίθηση ότι το κουτσομπολιό είναι γένος θηλυκού. Ακόμα και οι ίδιοι οι άνδρες δεν παραδέχονται ότι το κάνουν. Επιστημονικές έρευνες, ωστόσο, έχουν δείξει ότι άνδρες και γυναίκες κουτσομπολεύουν στον ίδιο περίπου βαθμό αλλά για διαφορετικά θέματα.
Πολλές φορές, έχουμε δει το κουτσομπολιό να χρησιμοποιείται ως μέσο δυσφήμισης μιας γυναίκας ή και ως εργαλείο με σκοπό το slut-shaming ή το body-shaming είτε από γυναίκα προς γυναίκα, είτε από άνδρα προς γυναίκα.
Σύμφωνα με μια νέα δημοσίευση στο Journal of Experimental Social Psychology,οι γυναίκες μπορεί να χρησιμοποιήσουν το κουτσομπολιό ως όπλο, η μία εναντίον της άλλης για να κερδίσουν τον ανταγωνισμό απέναντι στους άνδρες. Για την ακρίβεια, οι συμμετέχουσες, στην έρευνα, ήταν πιο πιθανό να κουτσομπολέψουν μια γυναίκα όταν ήταν ελκυστική ή φορούσε αποκαλυπτικά ρούχα.
Η προσωπική μου εμπειρία
Έχω υπάρξει σε παρέες που χάλασαν επειδή κάποιος μίλησε πίσω από την πλάτη κάποιου “φίλου”. Ίσως το θέμα του κουτσομπολιού να ήταν ασήμαντο, αλλά η πραγματικότητα είναι πως το να σχολιάζεις τρίτους, έχει την δύναμη να κλονίσει τις ανθρώπινες σχέσεις και να γκρεμίσει την εμπιστοσύνη που με κόπο χτίστηκε.
Επίσης, έχω υπάρξει το αντικείμενο του κουτσομπολιού (όπως οι περισσότεροι) το οποίο έφτασε στα αυτιά μου και σε κάποιες περιπτώσεις, το ομολογώ, μου στοίχισε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως μια από τις πρώτες μου σχέσεις, ήταν ένας άντρας πιο κοντός από ‘μένα. Όταν κάποια φίλη μου είπε ότι μας σχολιάζουν άσχημα και γελάνε πίσω από την πλάτη μας, μια παρέα κοριτσιών που μέχρι πρότινος δεν τους έδινα καμία σημασία, καταρρακώθηκα.
Ακόμα δεν είχα χτίσει την άμυνα μου απέναντι στα σχόλια του κόσμου και το γεγονός ότι με χλεύαζαν εν αγνοία μου, πλήγωσε την αυτοπεποίθηση μου και μου δημιούργησε έντονα μια απέχθεια προς την παρέα αυτή. Φυσικά, δεν μπορούσα να γίνω πιο κοντή, ούτε εκείνος να ψηλώσει για να μην γελάνε μαζί μας, οπότε απλά τις αγνόησα. Σήμερα, μπορεί να τις αντιμετώπιζα κατά πρόσωπο αλλά τότε δεν είχα το θάρρος, μπορούσα απλά να τις αποφεύγω και να τις αγνοώ.
https://www.youtube.com/watch?v=_2FC9R-XqXs
Θα σταματήσει ποτέ το κουτσομπολιό;
Το να διαδίδεις ζουμερές ιστορίες και φήμες μπορεί να προσβάλει τους ανθρώπους και δικαίως. Ως αποτέλεσμα, αργά ή γρήγορα, πιθανότατα θα βρεθείς αντιμέτωπος με κάποιον από τους ανθρώπους που σχολίασες.
Επιπλέον, σε κανέναν δεν αρέσει το προσωνύμιο “κουτσομπόλης”, οπότε ακόμα και αν δεν αντιμετωπίζεις τις συνέπειες κατά πρόσωπο, κάποιοι άνθρωποι δεν θα εγκρίνουν τις συζητήσεις που κάνεις, θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους και τελικά θα απομακρυνθούν. Άρα, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, οι συνέπειες θα σου χτυπήσουν την πόρτα. Αξίζει το ρίσκο;
Επειδή ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, και το κουτσομπολιό είναι μια κοινωνική δραστηριότητα, όλοι, λοιπόν, έχουν την τάση να το κάνουν. Το κουτσομπολιό είναι αναπόφευκτο, αλλά αυτό που κάνει το κουτσομπολιό να ευδοκιμεί δεν είναι απλώς η κοινωνική φύση του ανθρώπου αλλά η κοινωνική υποστήριξη που λαμβάνει από την ομάδα ή το δίκτυο το οποίο το αποδέχεται και το μοιράζεται.
Επομένως, αν η κοινωνική υποστήριξη πληγεί, το κουτσομπολιό θα σταματήσει. Έτσι, ακόμα και αν η πρόθεση είναι καλή, αντί να σχολιάζεις τους άλλους δεν θα ήταν πιο ωφέλιμο να επικεντρωθείς στη δική σου ζωή;
Ζούμε σε μια κοινωνία που μας διδάσκει ότι η εικόνα μας είναι σημαντική· ότι πρέπει να είμαστε έτσι κι αλλιώς, και να έχουμε αυτό και εκείνο ούτως ώστε να φαινόμαστε όμορφοι στους άλλους και να είμαστε αποδεκτοί.
Αυτοί που παρεκκλίνουν από τα πρότυπα ομορφιάς, περιθωριοποιούνται και δέχονται διαρκώς υποδείξεις και επιθέσεις για να μπουν κι αυτοί στον σωστό τον δρόμο· να αρχίσουν κι αυτοί να μοιάζουν με όλους τους άλλους.
Υπήρξα παχουλός σε ολόκληρη την παιδική μου ηλικία και την εφηβεία μου. Έτρωγα, ναι, γιατί το φαγητό μου προκαλούσε ευχαρίστηση και δεν είχα πολλές πηγές χαράς εκείνη την περίοδο. Αυτό με έκανε να διαφέρω, να ξεχωρίζω, κάτι που αναπόφευκτα με έβαζε στο στόχαστρο εκφοβιστών. Με κορόιδευαν, με χτυπούσαν, με ξεφτίλιζαν, με υποτιμούσαν. Με έκαναν να αισθάνομαι προβληματικός· λάθος. Κι αυτό με τη σειρά του με έκανε να θέλω να τρώω περισσότερο, χώνοντας με ακόμα πιο βαθιά μέσα στο πρόβλημα.
Είχα προσπαθήσει ουκ ολίγες φορές να αδυνατίσω. Πήγαινα σε παιδοδιατροφολόγο από το δημοτικό και περιοριζόμουν σε διατροφικά προγράμματα που δεν θα έπρεπε να ακολουθεί κανείς, σε καμία ηλικία. Πάντα, όμως, αποτύγχανα και επέστρεφα στις παλιές μου συνήθειες. Μάλλον γιατί αντί να φροντίσω το πρόβλημα, φρόντιζα τον τρόπο με τον οποίο έβγαινε προς τα έξω. Δεν έλυνα τον κόμπο που έδενε το στομάχι μου, απαιτώντας από μένα να τον λύσω τρώγοντας, αλλά προσπαθούσα να σταματήσω να αντιδρώ στον πόνο της ψυχής μου.
Παρ’ όλα αυτά, προσπαθούσα να αλλάξω κάτι. Κι όταν εκείνη τη φορά ξεκίνησα πάλι να κάνω δίαιτα, αποφάσισα ότι δεν θα τα παρατούσα κι ότι δεν θα σταματούσα μέχρι να αγαπούσα αυτό που θα έβλεπα στον καθρέφτη. Και μέχρι να αισθανόμουν ότι με αγαπούσαν και οι άλλοι για αυτό.
Ξεκίνησα κόβοντας σιγά-σιγά το φαγητό και αρχίζοντας να περπατάω καθημερινά. Οι περιορισμοί εντάθηκαν όσο περνούσε ο καιρός. Κατέληξα να ζυγίζομαι κάθε πρωί, να κοιτάζομαι κάθε μεσημέρι στον καθρέφτη και να τρώω ελάχιστα και μόνο μια χούφτα από πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Επίσης, γυμναζόμουν ασταμάτητα και υπερβολικά. Το περπάτημα έφτασε τα 30.000 βήματα τη μέρα και η γυμναστική τριπλασιάστηκε.
Είχα αδυνατίσει· πολύ. Μπορούσα να μετρήσω τα πλευρά μου, η σπονδυλική μου στήλη ξεπρόβαλε από το δέρμα μου και τα γόνατα μου ήταν μεγαλύτερα από τα μπούτια μου. Αλλά, δεν ήμουν ικανοποιημένος. Δεν μου έφτανε. Ήθελα λίγο ακόμα. Πάντα, ήθελα λίγο ακόμα. Φοβόμουν ότι αν ξεκινούσα να τρώω διαφορετικά, θα επέστρεφα στο μηδέν και δεν ήθελα να συμβεί αυτό. Ήμουνα παγιδευμένος από το ίδιο μου το μυαλό, το οποίο κατέστρεφε ταυτόχρονα το σώμα μου.
Η ψυχολογική μου κατάσταση ήταν στα Τάρταρα. Είχα κλείσει τον εαυτό μου σε μια καθημερινή τοξική λούπα και δεν άφηνα κανέναν να με πλησιάσει, για να μη βλάψει τον σκοπό μου. Σκεφτόμουν… την αυτοκτονία, διαρκώς. Θεωρούσα πως αυτή ήταν η μόνη διέξοδος από τον λαβύρινθο. Μέγα λάθος.
Η ψυχοθεραπεία με έσωσε. Όλα θα είχαν αποφευχθεί, αν είχα επισκεφτεί έναν ειδικό ψυχικής υγείας πολύ νωρίτερα. Όμως, δεν ήξερα. Δεν καταλάβαινα τί μου συνέβαινε και η στήριξη που είχα ήταν σχεδόν μηδαμινή.
Το έχω γράψει και σε άλλα κείμενά μου, αλλά θαρρώ πως πρέπει να υπάρχει παντού: Αν παρατηρήσετε ότι ένα από τα κοντινά σας άτομα αρχίζει και μειώνει την πρόσληψη τροφής του, αυξάνει τη σωματική του άσκηση, ή γενικά, φαίνεται να περνάει δύσκολα, σταθείτε δίπλα του· βοηθήστε τον. Η κόλαση της ψυχικής υγείας δεν περνιέται δίχως στήριξη.
***
Αυτή ήταν μια περιγραφή της εμπειρίας μου με τη νευρική ανορεξία. Ευχαριστώ πολύ το Estella που φιλοξένησε κι αυτό μου το κείμενο.
Μη διστάσετε να μιλήσετε, παιδιά. Δεν είστε μόνοι.
Το παράδοξο με τους εργαζομένους, είναι πως δεν αντιλαμβανόμαστε την εξουθένωση μέχρι να έρθει η ώρα της πολυπόθητης άδειας.
Εκείνες οι παραδεισένιες ημέρες που το κινητό τηλέφωνο βρίσκεται μόνιμα σε σίγαση, το λάπτοπ παραμένει απενεργοποιημένο και τα επίπεδα του στρες επανέρχονται σε φυσιολογικούς, ήπιους ρυθμούς. Προσφέρεται πλήρης ελευθερία κινήσεων, μακριά από ατελείωτες αρμοδιότητες, συσκέψεις και αφόρητες πιέσεις. Εντούτοις, έρχεται αυτή η άτιμη μέρα της επιστροφής στην εργασιακή πραγματικότητα.
Πίσω στον τόπο του εγκλήματος
Ανεξάρτητα από τη μορφή εργασίας (π.χ. εξ αποστάσεως ή διά ζώσης) και το κλίμα μεταξύ συνεργατών και εργοδοσίας, η λήξη της άδειας συνάδει με αποστροφή και δυσαρέσκεια, γεγονός απόλυτα φυσιολογικό. Πάρα ταύτα, αξίζει να σημειωθεί πως τα αρνητικά αυτά συναισθήματα δεν αντανακλούν πάντοτε δυσμενές εργασιακό περιβάλλον ή τοξικές σχέσεις. Όπως σημειώνει η ψυχολόγος, Δρ. Becky Spelman: «Η επιστροφή στη δουλειά μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση». Επιπλέον, συμπληρώνει πως είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθάνονται έτσι οι εργαζόμενοι.
Τα όπλα στη φαρέτρα
Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται χρόνος και σταδιακές μεταβάσεις. Όσο αυστηρά κι αν είναι τα χρονικά περιθώρια σε κάποια πρότζεκτ, η συντριπτική πλειοψηφία των συνεργατών εναρμονίζονται με την ανάγκη της ομαλής επαναπροσαρμογής στις καθημερινές απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, θα ήταν ευεργετική η δημιουργία ενός αντίστοιχου κλίματος, όπου βεβαίως θα ολοκληρώνονται οι αρμοδιότητες, αλλά ταυτόχρονα θα υπάρχει πρόσφορο έδαφος για χιούμορ και ανθρώπινη αλληλοεπίδραση, προκειμένου να πραγματωθεί αναίμακτα η επιστροφή στον εργασιακό χώρο.
Η θαυματουργή οργάνωση
Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι η βέλτιστη οργάνωση προφυλάσσει από τυχόν αστάθμητους παράγοντες και προσφέρει την αίσθηση του ελέγχου. Όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, η Becky Spelman: «Ακόμη και το τελευταίο βράδυ ή νωρίς το πρωί της πρώτης μέρας που θα επιστρέψεις στη δουλειά, προετοίμασε όλα όσα χρειάζεσαι και οργανώσου όσο καλύτερα γίνεται. Αυτό θα επιφέρει την απαραίτητη ισορροπία πριν πελαγώσεις με λίστες και υποχρεώσεις».
Επιπρόσθετα, το χρώμα και τα λουλουδένια αρώματα στον χώρο εργασίας ενεργοποιούν θετικές πτυχές του εαυτού, επηρεάζοντας σαφώς και την παραγωγικότητα. Η επιλογή εξατομικευμένων μέσων εργασίας (σημειωματάρια, mousepad, φάκελοι) με εύστοχα μηνύματα που προκαλούν ευφορία, είναι μια ακόμα προτεινόμενη προσθήκη.
Ο όρος “post holidays blues” αναφέρεται στα συναισθήματα θλίψης ή απογοήτευσης που ακολουθούν την περίοδο των γιορτών. Αν και δεν υπάρχει εκτεταμένη έρευνα για αυτήν την συναισθηματική κατάσταση που είναι συνηθισμένη μετά τις διακοπές, είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Το “post holidays blues” αναφέρεται στα βραχυπρόθεσμα συναισθήματα που βιώνουν τα άτομα μετά τις διακοπές, όπως η λύπη, η μοναξιά, η κούραση, η απογοήτευση, η νωθρότητα, η ψυχική δυσφορία ή ακόμα και ο τρόμος για τους επερχόμενους χειμερινούς μήνες.
Η περίοδος των γιορτών μπορεί να είναι μια χαρούμενη και χαλαρωτική περίοδος για πολλούς ανθρώπους, αλλά μόλις τελειώσουν οι γιορτές, η θλίψη και η μοναξιά εύκολα κάνουν την εμφάνισή τους, αν συγκρίνουμε την ζωή μας πριν και μετά τις γιορτές. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Μετά από ένα συναρπαστικό γεγονός όπως οι διακοπές, κυριαρχεί συχνά ένα αίσθημα απογοήτευσης.
Η ανυπομονησία που έχουμε μέχρι να έρθουν οι διακοπές είναι ένα καθηλωτικό συναίσθημα που μας κρατάει χαρούμενους και ενθουσιώδεις για πολλές μέρες, με αποκορύφωμα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Αυτές τις μέρες βλέπουμε φίλους, τρώμε μαζί με την οικογένεια και τους συγγενείς που μπορεί να μην συναντάμε συχνά, οργανώνουμε πάρτι, δεχόμαστε και κάνουμε δώρα, και φυσικά ξεκουραζόμαστε. Αλλά αυτή η κορύφωση των συναισθημάτων μπορεί μας προσγειώσει απότομα στην πραγματικότητα.
Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το “post holidays blues”
Εάν αισθανόμαστε θλίψη μετά τις διακοπές – ή αν θέλουμε να τα αποτρέψουμε την εμφάνισή της – κάποιες μικρές αλλαγές στον τρόπο ζωής μας μπορούν να βοηθήσουν. Ακολουθούν μερικοί τρόποι για να ξεφύγουμε από το “μετα-εορταστικό άγχος”.
Σταθερό πρόγραμμα ύπνου
Είναι σημαντικό να κοιμόμαστε αρκετά σε καθημερινή βάση, όχι μόνο για τη διατήρηση της ψυχικής μας υγείας, αλλά και για την πρόληψη χρόνιων παθήσεων όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το εγκεφαλικό. Οι ενήλικες ηλικίας 18 ετών και άνω συνιστάται να κοιμούνται τουλάχιστον επτά ώρες κάθε βράδυ.
Ισορροπημένη διατροφή
Το άγχος κατά τη διάρκεια της περιόδου των γιορτών μπορεί να οδηγήσει κάποιους στην κατανάλωση τροφών με υψηλότερα λιπαρά και υψηλότερη περιεκτικότητα σε ζάχαρη, κάτι που μπορεί στη συνέχεια να προκαλέσει ακόμη περισσότερο στρες.
Για να διατηρήσουμε υγιεινές διατροφικές συνήθειες κατά τη διάρκεια των γιορτών – και τις επόμενες ημέρες – ας προσπαθήσουμε να προσθέσουμε πιο υγιεινές τροφές στο διαιτολόγιό μας, συμπεριλαμβανομένων φρέσκων φρούτων και λαχανικών.
Μακριά από αλκοόλ και άλλες ναρκωτικές ουσίες
Οι άνθρωποι που αισθάνονται λυπημένοι ή ανήσυχοι μπορεί να καταφύγουν στην χρήση ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ, καθώς και οι δύο ουσίες μπορούν να κάνουν τα αρνητικά συναισθήματα να μοιάζουν πιο αδύναμα. Παρόλ’ αυτά η κατανάλωση τέτοιων ουσιών δεν θα φέρει κανένα ανακουφιστικό συναίσθημα μακροπρόθεσμα.
Ώρα για άσκηση
Το άγχος της περιόδου των γιορτών μπορεί μας απομακρύνει από την προπόνησή μας. Ωστόσο η τακτική άσκηση είναι ωφέλιμη στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων κατάθλιψης ή άγχους. Για να διατηρήσουμε το κίνητρό μας – ή να αρχίσουμε να γυμναζόμαστε ξανά – ας επιστρατεύσουμε μέλη της οικογένειας ή φίλους να ασκηθούν μαζί μας ή ας επιλέξουμε δραστηριότητες που μας αρέσουν για να παραμείνουμε απασχολημένοι.
Μαζί με φίλους και οικογένεια
Η επικοινωνία με τους φίλους και την οικογένειά μας μπορεί να βοηθήσει να συνεχίσουμε να αισθανόμαστε συνδεδεμένοι και όχι μόνοι. Οι στενές συνδέσεις με κοντινούς ανθρώπους θα μπορούσαν επίσης να είναι χρήσιμες για να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε αυτό που περνάμε.
Προγραμματισμός δραστηριοτήτων
Είναι πιο πιθανό να νιώσουμε πεσμένοι συναισθηματικά, εάν δεν έχουμε κάτι να περιμένουμε μετά τις διακοπές. Το να σχεδιάσουμε κάτι εκ των προτέρων – μεγάλο ή μικρό – μπορεί να μας βοηθήσει να διατηρήσουμε την εύθυμη ψυχική μας κατάσταση μετά την περίοδο των διακοπών.
Ας δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο
Αν σκοπεύουμε να κάνουμε σχέδια για μελλοντικές δραστηριότητες, μπορούμε να επιλέξουμε κάτι δοκιμασμένο, όπως να φάμε στο αγαπημένο μας εστιατόριο ή να προγραμματίσουμε μια βραδιά με επιτραπέζια στο σπίτι. Αλλά θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε μια νέα δραστηριότητα – όπως μια νέα συνταγή στο σπίτι ή να παρακολουθήσουμε ένα μάθημα χορού, κάτι που μπορεί να διστάζαμε να κάνουμε εδώ και καιρό.
Ό,τι και αν επιλέξουμε, ας κρατήσουμε στο μυαλό μας ότι η περίοδος αυτή είναι παροδική και ότι η θλίψη που ακολουθεί την περίοδο των γιορτών είναι ένα συναίσθημα απόλυτα φυσιολογικό.
Πίσω στο Μεσαίωνα φαίνεται να επιστρέφουμε μετά την είδηση ότι μια παρέα στην Πάτρα εξανάγκασε Ρομά με νοητική στέρηση να γονατίσει για να τους πει τα κάλαντα κι έπειτα, του έριξαν εύφλεκτο υλικό, με αποτέλεσμα να πάρει φωτιά.
Μάλιστα, ένας από την παρέα χλεύαζε τον δύστυχο 35χρονο, που μαχόταν με τις φλόγες, ενώ τον βιντεοσκοπούσε μέσω του Instagram. Με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του 16χρονου Ρομά, Κώστα Φραγκούλη από τα πυρά ενός αστυνομικού, φαίνεται να άνοιξε ο ασκός του Αιόλου για τις ρατσιστικές συμπεριφορές που βιώνουν οι Ρομά, αλλά και κάθε άτομο που δεν ανταποκρίνεται πλήρως στα ασφυκτικά κοινωνικά καλούπια.
Η εξευτελιστική και εγκληματική επίθεση
Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών, την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ένας 35χρονος Ρομά με διανοητική στέρηση μπήκε σε συνεργείο αυτοκινήτων στην Πάτρα. Τότε, μια παρέα που βρισκόταν εκεί, τον ανάγκασε να γονατίσει και να πει τα κάλαντα, όπως υποτίθεται πως ορίζει το έθιμο. Κατόπιν, κάποιος εξ αυτών του έριξε εύφλεκτο υλικό και του έβαλε φωτιά, ενώ παράλληλα τον κορόιδευε επιδεικτικά και τον βιντεοσκοπούσε μέσω του Instagram.
Οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από την υπόθεση και η δήλωση του θύματος που προκαλεί ερωτηματικά
Η εγκληματική αυτή υπόθεση έχει περάσει πλέον στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, ενώ οι εμπλεκόμενοι αναμένεται να περάσουν το κατώφλι του εισαγγελέα Πατρών. Από την πλευρά του, ο 35χρονος Ρομά προέβη σε ορισμένες μη αναμενόμενες δηλώσεις:
«Πήγα να πω τα κάλαντα, μοναχός μου. Έκατσα κάτω να πω τα κάλαντα. Δεν θέλω κάτι, δεν θέλω ούτε πενήντα λεπτά. Τα παιδιά από καλαμπούρι μου πέταξαν φωτιά. Δε θέλανε να με κάψουν, απλά ήταν ένας γύφτος από εμάς που το έβαλε στην εφημερίδα. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι να πω. Δεν θέλανε να με κάψουν».
Αξίζει να αναφερθεί, ότι ο 35χρονος είναι πατέρας 11 παιδιών και δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο της προσπάθειας για αποσιώπηση, προκειμένου να μη λάβει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις το συμβάν.
