Πριν λίγες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας η σύλληψη του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Μια σύλληψη που προκάλεσε ποικίλα συναισθήματα στη διεθνή δημόσια σφαίρα.

Για ορισμένους, αποτέλεσε μια δικαίωση και για άλλους θεωρήθηκε ως η οριστική “ταφόπετρα” στην πολιτική καριέρα του μεγιστάνα. Βάσει ορισμένων απόψεων, η ποινική δίωξη σε βάρος του Τράμπ –όσο παράξενο κι αν μπορεί να ακουστεί– ενδέχεται να του επιτρέψει εκ νέου τη διεκδίκηση του χρυσού θρόνου της προεδρίας των ΗΠΑ. Από μεριάς του, ο Ντόναλντ Τραμπ δηλώνει αθώωος για τις κατηγορίες που του αποδίδονται, οι οποίες είναι 34 στο σύνολο. Μάλιστα, κατά τη μεταφορά του στο δικαστήριο, δήλωσε:

«Κατευθύνομαι στο Κάτω Μανχάταν, στο Δικαστήριο. Μοιάζει τόσο σουρεαλιστικό –Ουάου, θα με συλλάβουν. Δεν το πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό στην Αμερική».

Μια μαραθώνια έρευνα που ξεκίνησε το 2016 ανέδειξε τις ατασθαλίες του Ντόναλντ Τραμπ

Αν και η σύλληψη του Τραμπ είδε το φως της δημοσιότητας πριν λίγες μόνο μέρες, οι έρευνες σε σχέση με τις παράνομες κινήσεις του, ξεκίνησαν ήδη από το 2016. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το γραφείου του εισαγγελέα του Μανχάταν: «Παραποίησε επανειλημμένα και δόλια επιχειρηματικά αρχεία για να αποκρύψει εγκληματική συμπεριφορά που έκρυβε επιβλαβείς πληροφορίες από την ψηφοφορία κατά τις προεδρικές εκλογές του 2016».

Κατά τη διάρκεια των εκλογών, ο Τραμπ –και άλλα πρόσωπα– χρησιμοποίησαν ένα σχέδιο “εξαγοράς της σιωπής” (catch and kill) για να εντοπίσουν, να αγοράσουν και να “θάψουν” αρνητικές πληροφορίες για τον ίδιο και να ενισχύσουν τις εκλογικές του προοπτικές. Επιπλέον, ο Τραμπ κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποκρύψει αυτή τη συμπεριφορά, προκαλώντας δεκάδες ψευδείς εγγραφές στα επιχειρηματικά αρχεία για την απόκρυψη εγκληματικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων προσπαθειών παραβίασης της πολιτειακής και ομοσπονδιακής εκλογικής νομοθεσίας.

Οι υποθέσεις που μαρτυρούν εγκληματικές ενέργειες 

Προκειμένου να σχηματιστεί δικογραφία, επαρκής για να οδηγήσει τον πασίγνωστο μεγιστάνα στις δικαστικές αίθουσες, η δικαιοσύνη κλήθηκε να συγκεντρώσει στοιχεία για μια σειρά από υποθέσεις, οι οποίες αποδεικνύουν την εμπλοκή του Ντόναλντ Τραμπ σε ποινικά κολάσιμες πράξεις.

-Σε μια υπόθεση, η American Media Inc., πλήρωσε 30.000 δολάρια σε έναν πρώην θυρωρό του Trump Tower, ο οποίος ισχυρίστηκε γνώριζε για ένα παιδί που είχε ο Τραμπ εκτός γάμου.  

-Συν τοις άλλοις, η AMI πλήρωσε 150.000 δολάρια σε μια γυναίκα που ισχυρίστηκε ότι είχε σεξουαλική σχέση με τον Τραμπ. Όταν ο Τραμπ απαίτησε από έναν δικηγόρο που εργαζόταν για τον Οργανισμό Τραμπ ως σύμβουλός του να αποζημιώσει την AMI σε μετρητά, τότε ο δικηγόρος του ανέφερε πως η πληρωμή θα έπρεπε να γίνει μέσω εταιρείας-κέλυφος και όχι με μετρητά. Εν τέλει, η AMI τελικά αρνήθηκε να δεχτεί αποζημίωση και, αργότερα, παραδέχτηκε ότι η συμπεριφορά της ήταν παράνομη. Εκτός αυτού, σε συμφωνία με ομοσπονδιακούς εισαγγελείς, έκανε ψευδείς εγγραφές στα επιχειρηματικά της αρχεία σχετικά με τον πραγματικό σκοπό της πληρωμής των 150.000 δολαρίων. 

-Σε μια τρίτη υπόθεση –12 ημέρες πριν από τις προεδρικές γενικές εκλογές– ο σύβουλος του Τραμπ έστειλε 130.000 δολάρια σε δικηγόρο μιας ηθοποιού ταινιών πορνό. Αργότερα, ομολόγησε την ενοχή του και εξέτισε ποινή φυλάκισης για την παράνομη συνεισφορά της εκστρατείας, αφού πραγματοποίησε την πληρωμή μέσω μιας εταιρείας-κέλυφος που χρηματοδοτήθηκε μέσω τράπεζας στο Μανχάταν.

Μετά την επικείμενη νίκη του στις εκλογές, ο Τραμπ φρόντισε να αποζημιώσει το σύμβουλό του μέσα από μηνιαίες επιταγές, αρχικά, από το ανακλητικό καταπίστευμα του ίδιου του Τραμπ, το οποίο δημιουργήθηκε για να περιέχει τα περιουσιακά στοιχεία του Οργανισμού Τραμπ κι έπειτα, από τον τραπεζικό λογαριασμό του Τραμπ. Συνολικά, εκδόθηκαν 11 επιταγές για ψευδείς σκοπούς. Εννέα από αυτές τις επιταγές υπογράφηκαν από τον Τραμπ, ενώ κάθε μία εξ αυτών υποβλήθηκε σε επεξεργασία από τον οργανισμό Tραμπ και “μεταμφιέστηκε” σε πληρωμή για νομικές υπηρεσίες που παρασχέθηκαν, σύμφωνα με μια ανύπαρκτη συμφωνία διατήρησης. 

Εν κατακλείδι, έγιναν 34 ψευδείς εγγραφές, στο σύνολό τους, στα επιχειρηματικά αρχεία της Νέας Υόρκης για να κρύψουν την αρχική κρυφή πληρωμή των 130.000 δολαρίων. Ακόμη, οι συμμετέχοντες στο σύστημα έλαβαν μέτρα που έδιναν εσφαλμένους χαρακτηρισμούς, για φορολογικούς σκοπούς, την πραγματική φύση των επιστροφών.

Το πλήρες κατηγορητήριο του Ντοναλντ Τραμπ βρίσκεται εδώ.

“Αθώος” δηλώνει ο Τραμπ και αξιοποιεί το βήμα του για να διεκδικήσει εκ νέου την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του

Όταν κλήθηκε να απολογηθεί, ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες και δήλωσε “αθώος”. Μάλιστα, εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως όλα τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα πάνω του, δε δίστασε να απευθυνθεί στους υποστηρικτές του –ορισμένοι εκ των οποίων συγκεντρώθηκαν έξω από το δικαστήριο για να εκδηλώσουν την υποστήριξή τους. Εκτός αυτού, κατέφυγε και σε εκστρατεία μέσω e-mail, ώστε να πείσει τους πολίτες να συνεισφέρουν στην προεκλογική του εκστρατεία. 

«Σήμερα, θρηνούμε την απώλεια της δικαιοσύνης στην Αμερική. Σήμερα, είναι η ημέρα που η κυβέρνηση ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ τον βασικό της αντίπαλο επειδή δεν έχει διαπράξει ΚΑΝΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ», έγραφε το e-mail. «Το κίνημά μας έχει ξεπεράσει τόσα πολλά. Και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα επικρατήσουμε πάλι και θα ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ τον Λευκό Οίκο το 2024».

Το e-mail, φυσικά, ολοκληρώνεται με έναν σύνδεσμο για δωρεά στην πολιτική του εκστρατεία, προτείνοντας ποσά από 24 έως 1.000 (!) δολάρια.

Άραγε, υπάρχει περίπτωση επανεκλογής του Τραμπ;

Αναμφίβολα, πολλά πρόσωπα από το χώρο της πολιτικής παγκοσμίως έχουν πάρει μέρος σε σκάνδαλα, απάτες, έχουν εγκληματίσει, παραποιήσει, πλαστογραφήσει, αποσιωπήσει κ.λπ., κ.λπ. Το ότι τα φώτα στράφηκαν στις εγκληματικές κινήσεις του Ντόναλντ Τραμπ, δεν “αθωώνει” αυτομάτως τους ηγέτες άλλων χωρών, ευρωπαϊκών και μη. Αν μη τι άλλο, όμως, αυτό που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στη δικαιοσύνη των ΗΠΑ είναι πως τόλμησε να στραφεί ενάντια σε έναν πανίσχυρο άνθρωπο και πρώην Πρόεδρο, ενώ σε άλλες χώρες, όπως στην Ελλάδα και την Κύπρο, τέτοιοι άνθρωποι βρίσκονται στο απυρόβλητο. 

Αν κάτι χρειάζεται να μάθουμε απ’ όλη αυτή την υπόθεση, είναι πως η παρανομία πρέπει να τιμωρείται αναλόγως, είτε προέρχεται από έναν απλό πολίτη, είτε από έναν βουλευτή, είτε από τον Πρωθυπουργό, είτε από έναν γνωστό εφοπλιστή. Όσον αφορά στο ενδεχόμενο της επανεκλογής του Τραμπ, κρίνεται άκρως αμφισβητήσιμο, χωρίς ωστόσο να μπορεί να αποκλειστεί εξ ολοκλήρου. Εντούτοις, αν οι ΗΠΑ, γνωρίζοντας τις κατηγορίες που τον βαραίνουν, του δώσουν ξανά ψήφο εμπιστοσύνης, τότε μπορούμε να πούμε πως είναι άξιοι της μοίρας τους. 

Τους τελευταίους μήνες, έχουμε γίνει μάρτυρες ενός πρωτόγνωρου θεάματος. Ανοίγουμε την τηλεόραση και αντί να βλέπουμε τι κάνει κάθε celebrity στη ζωή του, ζώδια και καλοκαιρινούς προορισμούς ακούμε και βλέπουμε να μιλάνε όλοι για… πολιτική!

Ξαφνικά και απο ανθρώπους που δεν έχουν ξανα τοποθετηθεί στις εκπομπές τους γι’ αυτά τα ζητήματα, όλα αποκτούν μια σοβαρή πολιτική χροιά. Άλλοι ασκούν κριτική με έντονο τρόπο, άλλοι κάνουν απλή ενημέρωση και σχολιασμό και άλλοι προσπαθούν να συγκαλύψουν και να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη. Και κάπως έτσι, συνειδητοποιούμε πόση δύναμη έχουν τα ΜΜΕ και γιατί, εν τέλει, τα αποκαλούν δικαίως “τέταρτη εξουσία”. 

Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε ο πολιτικός σχολιασμός των γνωστών σε όλους “πρωινάδικων” που αποφάσισαν να σταματήσουν τον καθημερινό σχολιασμό της lifestyle ζωής και να μετατρέψουν την εκπομπή από “κουτσομπολιό” σε πολιτικό-κοινωνικό σχολιασμό και μέσο ειδήσεων και ενημέρωσης για σοβαρά ζητήματα που αφορούν την επικαιρότητα και τους πολίτες. 

Παραδείγματα 

Πιο συγκεκριμένα, τον γύρο του διαδικτύου έκαναν τα πολιτικά “διαγγέλματα” όπως χαρακτηρίστηκαν από πολλούς, των γνωστών παρουσιαστών κ. Μουτσίνα και κ. Λιάγκα. Ο πρώτος ως αγαπημένη σε όλους φυσιογνωμία χειροκροτήθηκε από τους ανθρώπους του διαδικτύου, ενώ ο δεύτερος εντυπωσίασε με τη στάση του καθώς οι δηλώσεις του σε άλλα ζητήματα συνήθιζαν να βρίσκουν αντίθετη την κοινή γνώμη.

Αφορμή για τον έντονο πολιτικό σχολιασμό στάθηκε το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα το οποίο βαραίνουν πολλές πολιτικές ευθύνες κυρίως του κυβερνώντος κόμματος. Οι παρουσιαστές δεν δίστασαν να κρίνουν τόσο την αποποίηση ευθυνών όσο και την απάθεια που φάνηκε να κρατάνε τα μέλη της κυβέρνησης για αυτή τη τραγωδία που στέρησε τη ζωή σε 57 συμπολίτες μας.

«Έχει χαθεί πια το μέτρο, μας λένε ό,τι να ναι, τους κοιτάμε στα μάτια, υπάρχει πάντα μια συγγνώμη, […] κανείς δεν θα ασχολιόταν με αυτό αν δεν γινόταν το ατύχημα. Μιλάμε για ένα κομμάτι που λείπει η πρόνοια. […] Νιώθω ένα αδιέξοδο, παρόλα αυτά θα πρέπει κάτι να γίνει. Ο κύριος Καραμανλής θα είναι στο ψηφοδέλτιο, άρα απλά έχασε το υπουργείο;» είχε δηλώσει μεταξύ άλλων ο κ. Μουτσινάς και επόμενη φορά σχολίασε την συνέντευξη του πρωθυπουργού λέγοντας:

«Δόθηκε μία συνέντευξη. Εγώ θα του πρότεινα να βγαίνει πιο συχνά. Ναι, καταλαβαίνεις ότι είναι άνθρωπος. Δεν ξέρω τι είδος. Κάπως μιλάει […] Παρόλα αυτά, δεν κατάλαβα τον λόγο που έδωσε τη συνέντευξη. Θα ήθελα να καταλάβω τον λόγο. Για ποιο λόγο έγινε αυτή η συνέντευξη;».

«Δεν καταλαβαίνω, δηλαδή, θεωρείτε τον εαυτό σας ανίκανο για υπουργό μετά από αυτό αλλά ικανό για βουλευτή που μπορεί να ξαναδιεκδικήσει τη ψήφο και μετά σε ένα άλλο υπουργείο να παίξετε με ζωές άλλων ανθρώπων; Αυτό θεωρείτε, κύριε Καραμανλή, με το βαρύ όνομα; Αυτό θεωρείτε; Πόσο άλλο εσείς οι πολιτικοί θα παίζετε με τις ζωές των πολιτών;», είχε δηλώσει ο κ. Λιάγκας. 

Και είχε προσθέσει σχολιάζοντας το “σκονάκι” του Καραμανλή: «Σκονάκι στον θρήνο, σκονάκι στην τραγωδία. Σκονάκι σε αυτό που θα έπρεπε να πει με δυο λέξεις παραιτούμαι, πάω σπίτι μου, δεν τα κατάφερα. Μία αλήθεια ακούστηκε, αναλαμβάνει ο κ. Γεραπετρίτης και λέει ευθαρσώς στις κάμερες “τώρα θα φροντίσουμε για την ασφάλεια”, δηλαδή μέχρι σήμερα δεν υπήρχε ασφάλεια στα τρένα».

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Είναι εμφανές πως η πολιτική ζωή περνάει μια κρίση. Το δυστύχημα στα Τέμπη που προκάλεσε την οργή και τον πόνο της ελληνικής κοινωνίας, ξεσκέπασε την ανικανότητα του “επιτελικού” κράτους να κρατήσει ασφαλείς τους πολίτες της. 

Ξεμπροστιάστηκε η αλακάρτ ευαισθησία και το: «Γιατί δεν τα λέγατε πιο πριν;» μετατράπηκε σε: «Γιατί δεν ακούγατε πιο πριν;». Η κοινωνία σύσσωμη αποφάσισε πως δεν θέλει να κρατήσει ίση απόσταση, και μέσω του αγώνα της να γίνει η φωνή των νεκρών ενάντια σε ένα σύστημα το οποίο βάζει τις ζωές των πολιτών σε δεύτερη μοίρα, απαξιώνοντας για το κοινωνικό κράτος.

Με τα τρένα δεν κινούνται οι πλούσιοι, οι ελιτιστές και οι «άριστοι». Κινούνται οι κοινωνικές ομάδες με λιγότερες ευκαιρίες, οι φοιτητές, οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Είναι θέμα πολιτικό, είναι θέμα ταξικό, είναι θέμα πολιτισμικό. Ζήτημα κοινωνικού κράτους, ζήτημα δικαιωμάτων. 

Έτσι, με την οργή να κυριαρχεί είναι λογικό, όλα τα μέσα ενημέρωσης να σχολιάσουν τόσο το ζήτημα, όσο και την πολιτική και το σύστημα που ευθύνεται. 

Συνέπειες

Φυσικά, ο τρόπος με τον οποίο σχολιάζονται ορισμένες καταστάσεις δεν έχει πάντα θετικά αποτελέσματα. Η γενική απαξίωση της πολιτικής ζωής σε μια κοινωνία που ήδη δεν ενδιαφέρεται για τα κοινά και το ποιος κρατάει το τιμόνι της χώρας μόνο κακό μπορεί να κάνει. Είναι αλήθεια πως επικράτησε ένα πολιτικό “μπάχαλο” στην ελληνική τηλεόραση, και στήθηκαν παραθυράκια πολιτικών πλευρών και σχολιασμών που ως σκοπό δεν είχαν την πρόταση λύσεων και αλλαγών αλλά τη δημιουργία έντασης. Αυτό πρέπει να το αποφύγουμε. 

Συνειδητά πρέπει να κατανοήσουμε τις “τρύπες” του πολιτικού συστήματος, να καταγγείλουμε την απαξίωση του κράτους δικαίου και την εξυπηρέτηση συμφερόντων έναντι του λαού καθώς και την απονομή δικαιοσύνης, αλλά με άξονα την αλλαγή – και όχι τη σύγχυση. Οι καταστάσεις που έχουμε βιώσει το τελευταίο καιρό δημιουργούν θυμό.

Η αναξιοκρατία, η έλλειψη ασφάλειας, η περιφρόνηση του πολιτισμού, των κρατικών υποδομών, της δημόσιας παιδείας και υγείας έχουν θυμώσει την ελληνική κοινωνία. Αυτός ο θυμός πρέπει να μετατραπεί σε απόφαση για αλλαγή. Μέσα από τον πόνο και την απογοήτευση να γεννηθεί ελπίδα και προοπτική για μια κοινωνία ασφαλή και μια Ελλάδα που θα σταματήσει να “σκοτώνει τα παιδιά της”. 

Αν είχες την απορία τι είναι τέλος πάντων αυτός ο βιγκανισμός για τον οποίο ακούς όλο και συχνότερα, το Vegan Life Festival Thessaloniki 2023 έρχεται για να σου λύσει κάθε απορία. 

Για πέμπτη φορά, στην πόλη της Θεσσαλονίκης (και για δωδέκατη φορά συνολικά), το Vegan Life Festival βρίσκεται εδώ για να σπάσει κάθε μύθο γύρω από το vegan τρόπο ζωής και να σου δείξει έμπρακτα πως το να είσαι vegan είναι μια επιλογή ηθική. Επιπλέον, η vegan διατροφή είναι εύκολη και διασκεδαστική, έχει πολλαπλά – και παράπλευρα – οφέλη στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, την ανθρώπινη κοινωνία καθώς και την υγεία μας. 

Το Vegan Life Festival Thessaloniki 2023 διοργανώνεται από τη Vegan Life NGO, τον μεγαλύτερο vegan φορέα στην Ελλάδα που έχει ως στόχο τη διάδοση του βιγκανισμού στη χώρα μας με έγκυρο και επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο, καθώς και τη δημιουργία μιας ολοένα και μεγαλύτερης κοινότητας ανθρώπων με κοινό όραμα και αξίες. 

Στο Vegan Life Festival Thessaloniki 2023 θα μπορεί κανείς να απολαύσει δεκάδες διαφορετικές γεύσεις (από Street food, μέχρι μαγειρευτά) στη vegan εκδοχή τους και να γνωρίσει κάθε είδους προϊόντα που δεν περιέχουν ζωικά συστατικά και δεν έχουν διεξαχθεί πειράματα σε ζώα κατά την παρασκευή τους.

Επίσης, θα μπορεί να συγχρωτιστεί με ανθρώπους που ενδιαφέρονται αφενός για τα δικαιώματα των ζώων και ανθρώπων και αφετέρου, διακρίνονται για την αγάπη προς το περιβάλλον. Έτσι, μπορούμε όλοι να γίνουμε μέρος μιας μεγάλης γιορτής γεμάτης χαμόγελα και θετικά vibes! 

Ακόμα, οι επισκέπτριες και οι επισκέπτες του Vegan Life Festival θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν όλα όσα χρειάζονται για να κατανοήσουν το vegan τρόπο ζωής, μέσα από ομιλίες ειδικών για την ηθική, το περιβάλλον, τον αθλητισμό και την υγεία, αλλά και να μάθουν πρακτικά πώς να μαγειρεύουν αποκλειστικά με προϊόντα φυτικής προέλευσης μέσα από εργαστήρια μαγειρικής από vegan chefs και food bloggers

Οι ομιλίες θα έχουν ταυτόχρονη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική από την Hands Up ενώ τα εργαστήρια θα έχουν ταυτόχρονη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική – που είναι ευγενική χορηγία της ΟΜΚΕ.

Επιπροσθέτως, με την υποστήριξη του Plus Radio – 102.6, η εκδήλωση θα έχει ανεβαστική μουσική και τις δύο ημέρες, ενώ οι οικογένειες με μικρά παιδιά θα μπορούν να διασκεδάσουν και να ανακαλύψουν περισσότερα για το βίγκαν τρόπο ζωής μέσα από ειδικά διαμορφωμένες δραστηριότητες για παιδιά κάθε ηλικίας, από παιδαγωγούς και εμψυχώτριες. 

Όλα τα παραπάνω, αλλά και πολλά ακόμη, έρχονται αυτό το σαββατοκύριακο, 8 και 9 Απριλίου, από τις 11:00 μέχρι τις 23:00 στην Αποθήκη Γ’, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, με ελεύθερη είσοδο

Vegan Life Festival Thessaloniki 2023 – Join Us On The Vegan Side 🌱

Event page: https://facebook.com/events/s/vegan-life-festival-thessaloni/888778129018567/

TAGS:#VEGAN

Σε λιγότερο από 2 μήνες καλούμαστε να αποφασίσουμε το μέλλον της χώρας μας για την επόμενη τετραετία. Αυτό το κάλεσμα της δημοκρατίας, όμως, δεν αντηχεί πλέον σε μεγάλο μέρος των πολιτών.

Τα ποσοστά αποχής ξεπέρασαν το 40% στις προηγούμενες εθνικές εκλογές, με την συνολική κατακραυγή προς την πολιτική να λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις με το πέρασμα του χρόνου. Μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα; Αξίζει τελικά να πάμε να ψηφίσουμε;

Η τετραετία που βιώσαμε υπό την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αποτέλεσε μια πολιτική περίοδο πλούσια σε κοινωνικά γεγονότα και ζητήματα που επηρέασαν δραστικά την ελληνική κοινωνία. Η διαχείριση της πανδημίας, ο υψηλός πληθωρισμός, η αύξηση της αστυνομικής βίας, τα αμφιλεγόμενα νομοσχέδια και το δυστύχημα στα Τέμπη, εύλογα απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία, η οποία όμως – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – έδειξε μια πλειοψηφική δυσφορία απέναντι στην πολιτική και τα κοινά.

Είναι πολύ συχνό, σε μια πολιτική συζήτηση στους κοινωνικούς μας χώρους, να ακούσουμε την αντίληψη της ομογενοποίησης της πολιτικής με την φράση: «Όλοι ίδιοι είναι». Μια αντίληψη, που τεκμηριώνει την αποστροφή μεγάλου μέρους των πολιτών προς τα κοινά και την οποία εσύ ως αναγνωστ@ μπορεί να έχεις εκφράσει παρομοίως. 

Αν και σε ιδεολογικό πλαίσιο η ομογενοποίηση των πολιτικών κόμματων δεν θεωρείται βάσιμη, το: «Όλοι ίδιοι είναι» μαρτυρά μια δραματική κατάσταση για την σύγχρονη πολιτική. 

Η συνεχώς αυξανόμενη αποστροφή αυτή οδήγησε, άλλωστε, στα τρομακτικά ποσοστά αποχής, που άνοιξαν παράλληλα τον δρόμο της ενίσχυσης των κομμάτων της ακροδεξιάς. Τα παραδείγματα τέτοιων φαινομένων υφίστανται και σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο. Τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στις εθνικές εκλογές του 2015, έστειλαν τη νεοναζιστική, εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής στην τρίτη θέση του Κοινοβουλίου.

Επιπρόσθετα, στις πρόσφατες εθνικές εκλογές της Ιταλίας, η κατά σχεδόν 10% υψηλότερη αποχή οδήγησε στην νίκη του ακροδεξιού συνασπισμού Μελόνι-Σαλβίνι-Μπερλουσκόνι. Ανάλογα παραδείγματα συναντούμε στις Η.Π.Α. και στη Βραζιλία με τις παλαιότερες εκλογές των Τράμπ και Μπολσονάρο. Οι δυσμενείς συνέπειες της ανόδου αυτών των δυνάμεων ήταν και είναι κοινωνικά και πολιτικά αποτυπωμένες μέχρι και σήμερα.

@lubentv

«Στο σχολείο διεξάγεται ουσιαστικό έργο» είπε ο Κούλης και έλιωσαν όλοι στο γέλιο 😂😂 #μητσοτακης #mitsotakis

♬ original sound – Luben

Αλλαγή σημαίνει ενεργοποίηση, ενεργοποίηση σημαίνει συμμετοχή στα κοινωνικά κινήματα και στην κάλπη των εκλογών.

Η χώρα μας μαστίζεται από κοινωνικές ανισότητες, φτώχεια, ρατσισμό και έλλειψη διαφάνειας. Αντίθετα, η κυβέρνηση “διαφημίζει” την Ελλάδα ως μια χώρα δίχως προβλήματα, στην οποία κατά τα 4 χρόνια διακυβέρνησης, όλα πήγαν τέλεια. Για όσα όμως δεν πήγαν τόσο τέλεια έως και καταστροφικά, έφταιγαν πάντα οι άλλοι. Η αλαζονεία και η τοξικότητα αυτή αποτελεί έναν ακόμη παράγοντα απομάκρυνσης των πολιτών από την πολιτική.

Εντούτοις, η καθημερινότητα μας όσο εμείς μένουμε ανενεργ@ θα είναι μια ρουτίνα υποβάθμισης της ζωής μας. Μια ρουτίνα σταδιακής στέρησης δικαιωμάτων, καταστροφικής φθοράς του κοινωνικού κράτους και συνολικής υποβάθμισης του ίδιου του δημοκρατικού πολιτεύματος

@kravniontopoulosfp

δείτε το βίντεο χωρίς κομματικό πρόσημο. Αν μπορειτε… Και σκεφτείτε:αυτός κυβερνάει χώρα? @nikosmoraitis_ #ελεος #μητσοτακης #ravnio

♬ πρωτότυπος ήχος – Ravnio Fan Page

Η αποχή γεννά και εντείνει τα κοινωνικά προβλήματα, δεν τα καταπολεμά.

Ωστόσο έχουμε στα χέρια μας 2 όπλα αλλαγής, τη φωνή μας και την ψήφο μας. Παρά την άνοδο της τάσης του “απολιτίκ”, τα κοινωνικά κινήματα δεν έχουν πάψει να υφίστανται. Τα κινήματα που δίνουν μάχη απέναντι στη φτωχοποίηση, τη διαφθορά, τον ρατσισμό, την ομοφοβία και τον σεξισμό – αν και αποδυναμωμένα – παραμένουν στην μάχη.

Με την ενεργή συμμετοχή μας σε αυτές τις συλλογικές κινητοποιήσεις δείχνουμε πως η κοινωνία είναι ζωντανή και έχει τη δύναμη να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον. Ταυτόχρονα, ενεργοποίηση σημαίνει και συμμετοχή στην κάλπη. Πολλά άτομα λένε πως μια ψήφος δεν μπορεί να κάνει την διαφορά, όμως αυτά τα πολλά άτομα δεν είναι μια ψήφος, είναι εκατοντάδες χιλιάδες ψήφοι που μπορούν να φέρουν την πολιτική αλλαγή

Έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε τον θυμό και την οργή μας, συμμετοχή και αλλαγή με την ψήφο μας στις εκλογές.

Με την ψήφο μας διεκδικούμε το αύριο μας, με την αποχή αφήνουμε τους άλλους να αποφασίζουν για εμάς.

Τα ζητήματα της χώρας μας δεν πρόκειται να εξαφανιστούν χωρίς δράση από την ίδια την κοινωνία, γι’ αυτό και δράση σημαίνει συμμετοχή. Δεν χρειάζεται να είμαστε πολιτικοί επιστήμονες για να ασχοληθούμε με τα κοινά. Πλέον, με μόλις λίγα κλικ, μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση στις θέσεις και στα προγράμματα των περισσότερων πολιτικών κομμάτων.

Με λίγη έρευνα μπορούμε να διακρίνουμε τις ιδεολογικές διαφορές τους και επιπλέον να κατασταλάξουμε με ποιο ακριβώς κόμμα αισθανόμαστε μερική ή ολική πολιτική ταύτιση. Εφόσον ασχοληθούμε έστω ελάχιστα με το τι συμβαίνει τριγύρω μας, μπορούμε να κατανοήσουμε τα δεδομένα αλλά και την αναγκαιότητα της συμμετοχής μας στα κοινωνικά κινήματα και στην κάλπη.

Συνεπώς, ναι, αξίζει να πας να ψηφίσεις! Η ψήφος σου μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο την ζωή σου αλλά και την κοινωνία μας συνολικά. Με τη συμμετοχή σου διεκδικείς την πολιτική αλλαγή, διεκδικείς μια χώρα και μια κοινωνία που να προοδεύουν. Η πρόοδος και η αλλαγή είσαι εσύ, πάρε με την ψήφο σου το μέλλον στα χέρια σου! 

Σύμφωνα με έρευνα της Meta, το 54% των ανθρώπων είτε έκαναν μια σποραδική αγορά τη στιγμή που είδαν μια υπηρεσία ή ένα προϊόν στο Instagram, ή λίγο αφότου αυτό συνέβη.

Άρα περίπου 1 στους 2 ανθρώπους έχει πειστεί να ξοδέψει τα χρήματά του μετά από κάποια άμεση διαφήμιση, ή κάποια έμμεση, κατά την οποία το προϊόν ή υπηρεσία προωθείται από influencers. Το έχω κάνει κι εγώ. Στην καλύτερη περίπτωση, αγόρασα ένα προϊόν που πραγματικά είχα ανάγκη και μου άρεσε. Στη χειρότερη, χάρηκα όταν έφτασε το πακέτο και μέσα σε λίγες ώρες η χαρά είχε ήδη εξανεμιστεί και εγώ αναρωτιόμουν γιατί ξοδεύω τον μισθό μου σε πράγματα που δεν χρειάζομαι!

Από ό,τι φαίνεται, υπάρχουν και άλλοι πολλοί εκεί έξω, σαν εμένα, που κάνουν αυθόρμητες αγορές επηρεασμένοι από influencers και διαφημίσεις. Υπάρχουν, επίσης, αρκετοί, που έχουν πάει τον υπερκαταναλωτισμό σε καινούργια επίπεδα και μονίμως βρίσκουν τους εαυτούς τους, να πατάνε “Προσθήκη στο καλάθι” σε προϊόντα και υπηρεσίες που δεν έχουν ανάγκη.

Τα de-influencing και anti-haul βίντεο που έχουν κατακλύσει το TikTok, περίπου από τα τέλη Ιανουαρίου, έρχονται λοιπόν να απομυθοποιήσουν τους influencers και να ρωτήσουν με ευθύτητα το κοινό: “Το χρειάζεσαι στα αλήθεια αυτό”;

Τι είναι το de-influencing;

Το de-influencing, λοιπόν, είναι μια τάση που έχει ξεκινήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κυρίως στο TikTok, κατά την οποία οι δημιουργοί παροτρύνουν τους χρήστες και το αγοραστικό κοινό να μην κάνει νέες αγορές και να σκέφτεται πριν ξοδέψει τα χρήματα του σε υλικά αντικείμενα. Από την μια, οι influencers προσπαθούν να σε επηρεάσουν, ώστε να αγοράσεις τα προϊόντα που προωθούν και να ακολουθήσεις το lifestyle τους.

Από την άλλη, τα de-influencing βίντεο προσπαθούν να σου αποδείξουν ότι δεν χρειάζεσαι τόσα πολλά προϊόντα και ούτε χρειάζεται να ξοδεύεις τόσα λεφτά για να τα αποκτήσεις. Στα ελληνικά, θα λέγαμε ότι το de-influencing μεταφράζεται ως “αντι-επιρροή”, η οποία στοχεύει να απομακρύνει το κοινό από τον υπερκαταναλωτισμό.

Τα νούμερα, φυσικά, μιλάνε από μόνα τους. 425 εκατομμύρια. Τόσες φορές έχει προβληθεί το hashtag #deinfluencing στο TikTok.

Τι περιλαμβάνει το de-influencing trend;

Anti-haul: Yes, indeed

Μια υποκατηγορία της εν λόγω τάσης, αφορά δημιουργούς που δημοσιεύουν “anti-haul” βίντεο, ως απάντηση των “haul” βίντεο που εδώ και χρόνια ανεβάζουν οι influencers. Στα μεν “haul” βίντεο, οι δημιουργοί σου λένε τι έχουν αγοράσει, στα δε “anti-haul”, οι δημιουργοί σου δείχνουν προϊόντα και υπηρεσίες που είτε δεν πρόκειται να αγοράσουν, είτε είχαν δοκιμάσει και δεν πρόκειται να ξοδέψουν ξανά τα λεφτά τους. 

Σύμφωνα με όσα δήλωσε η Maeve Galvin, διευθύντρια παγκόσμιας πολιτικής και εκστρατειών στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό “Fashion Revolution”, στη Vogue, τα hauls είναι «συνδεδεμένα με το gamification και το «σπορ της κατανάλωσης» όσον αφορά τη μόδα. Μια έρευνα του Princeton του 2020 έδειξε ότι η βιομηχανία της μόδας χρησιμοποιεί το ένα δέκατο του συνόλου του νερού που χρησιμοποιείται για τη λειτουργία εργοστασίων και καθαρών προϊόντων.

Διαπίστωσε, επίσης, ότι το 57% όλων των απορριφθέντων ρούχων καταλήγουν σε χωματερές. Ενώ σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο “Nature Reviews Earth & Environment”, η βιομηχανία της μόδας συμβάλλει σε 92 εκατομμύρια τόνους απορριμμάτων κάθε χρόνο και 79 εκατομμύρια λίτρα νερού που καταναλώνονται.

Αλλά δεν είναι μόνο τα ρούχα! Προϊόντα περιποίησης και ομορφιάς, αρώματα, κοκαλάκια, κλαμεράκια, τσάντες, προϊόντα σπιτιού και πολλά άλλα, που αγοράζουμε σωρηδόν. Ακόμα και αν αυτά ακούγονται επιφανειακά και ματαιόδοξα, υπάρχουν και αγαθά που δεν είναι και όμως πολλές φορές χάνουμε το μέτρο. 

Η @michelleskidelsky που έχει ανεβάσει αρκετά de-influencing βίντεο, σε ένα από αυτά μίλησε και για τα βιβλία.

“Πρώτα από όλα είναι τα καινούργια βιβλία. Δεν είμαι εδώ να σου πω να αγοράσεις Kindle ή να σταματήσεις να αγοράζεις βιβλία, ακόμα και αν αυτό θα ήταν το καλύτερο για όλους. Μου αρέσει η αίσθηση ενός κανονικού βιβλίου, μου αρέσει να αγοράζω βιβλία. Ωστόσο, έχω ράφια γεμάτα βιβλία που δεν έχω διαβάσει και όμως αγοράζω όλο και περισσότερα”, λέει η ίδια στο βίντεο που μοιράστηκε με τους χρήστες του TikTok και συμπληρώνει με την συμβουλή της: “Διάβασε τα βιβλία που έχεις πριν αγοράσεις καινούργια”. 

@michelleskdl

the worst part is that i literally brought these things with me from toronto to ottawa when i moved here even though I WASNT USING THEM #deinfluencing

♬ original sound – michelle

Dupe Culture – Οι φθηνές εναλλακτικές

Το “Dupe” είναι σαν λέμε διπλότυπο, που σημαίνει ότι υπάρχει ένα φθηνότερο προϊόν που μοιάζει με ένα ακριβό ή επώνυμο προϊόν.

Τα συγκεκριμένα βίντεο, αφορούν έντονα στον κόσμο της μόδας, όπου οι δημιουργοί βρίσκουν και προτείνουν, πιο φθηνές εναλλακτικές σε αγαθά που είναι από γνωστές εταιρείες και οίκους μόδας. Για παράδειγμα, φορέματα Gucci και τσάντες Prada, αντιγράφονται από fast-fashion εταιρείες και δεν χρειάζεται να πληρώσεις μια περιουσία για να τα αποκτήσεις.

Ωστόσο, το συγκεκριμένο περιεχόμενο, δεν στρέφεται κατά της κατανάλωσης. Ίσα-ίσα, την υποστηρίζει, απλά στρέφει το αγοραστικό κοινό σε πιο οικονομικές λύσεις. Υπάρχει, επομένως, μια λεπτή γραμμή. Από την μία η “Dupe Culture” δεν λύνει το πρόβλημα του υπερκαταναλωτισμού, από την άλλη όμως, κάνει τα προϊόντα προσιτά για όλους ανεξαιρέτως.

https://www.tiktok.com/@stylingwithkenzie/video/7183104061363997998?q=Dupe%20fashion&t=1680506620900

Lifestyle

Πέρα όμως από τα προϊόντα, τα de-influencing βίντεο, στοχεύουν και στην αποκαθήλωση του τρόπου ζωής και του περιεχομένου που συχνά μοιράζονται οι influencers. Αισθητικά ευχάριστα σπίτια, ήρεμη ζωή, συμβουλές παραγωγικοτήτας, άψογες ρουτίνες που περιλαμβάνουν ατελείωτες ώρες στο γυμναστήριο, χαλαρωτικά βράδια σε μπανιέρες και μάσκες ομορφιάς, είναι εικόνες που όλοι οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχουμε συνηθίσει. Τα βλέπεις και πολλές φορές, ίσως εύχεσαι να ζούσες μια τέτοια ζωή. 

Αλλά πόσο εφικτό είναι στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο; Τα de-influencing βίντεο έρχονται να μας υπενθυμίσουν ότι οι περισσότεροι influencers περνούν ατελείωτες ώρες για να δημιουργήσουν ένα αισθητικά σωστό αποτέλεσμα και για τους περισσότερους αυτή είναι η δουλειά τους. Βγάζουν χρήματα από τα βίντεο που δείχνουν την οργανωμένη ζωή τους και άρα, είναι αναμενόμενο να δείχνουν την καθημερινότητά τους με όσο πιο όμορφο τρόπο γίνεται.

Εσύ, που έχεις μια δουλειά γραφείου 9-5 και άπειρες υποχρεώσεις, πώς θα μπορούσες, επομένως, να ανταγωνιστείς τα 5 και τα 10 τέλεια λεπτά, που σου δείχνει κάποιος από τη ζωή του – και μάλιστα πληρώνεται για αυτό; 

@loveeeliz

Rain season started extra early just for us 🥰 #bali #nusapenida #kelingkingbeach

♬ Andrei King – Andrei King

Γιατί έχουν γίνει τόσο δημοφιλή αυτά τα βίντεο;

Μια έκθεση του 2022 από την InCharge Debt Solutions διαπίστωσε ότι πάνω από το ένα τρίτο των ανθρώπων παραδέχονται ότι κάνουν υπερβολικές δαπάνες προκειμένου να ενσωματωθούν στο κλίμα που θεωρούν πως βρίσκονται οι συνομήλικοί τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Συν τοις άλλοις, η έκθεση αυτή ανέφερε ότι το 40% της Gen Z είναι πρόθυμο να ξοδέψει περισσότερα χρήματα για εμπειρίες παρά για αναγκαία αγαθά, αν και το 20% παραδέχεται ότι δεν εξοικονομεί χρήματα για να μπορεί να τα καταφέρει.

Η @christina.mychas εξηγεί σε ένα βίντεο που ανέβασε στο TikTok: “Ήμουν τελείως απένταρη, είχα ένα φοιτητικό δάνειο 120 χιλιάδων δολαρίων. Δεν είχα ιδέα πώς να διαχειριστώ τα χρήματά μου, αλλά σίγουρα μου άρεσε να αγοράζω σαχλαμάρες”.

Η ίδια συνεχίζει λέγοντας: “Αγόραζα αυτά τα πράγματα επειδή ήθελα να ακολουθώ τις τάσεις. Ένιωθα ανασφάλεια για τον εαυτό μου και δεν ήξερα τι ήθελα, έτσι αγόραζα ό,τι ήταν στην μόδα. Ετσι, με αυτά τα προϊόντα, πίστευα οτι θα έβρισκα με καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Στην πραγματικότητα, αυτό που έκανα, με άφηνε απένταρη, ήμουν πιο αγχωμένη με τα χρήματα και είχα λιγότερη αυτοπεποίθηση”.  

@christina.mychas

If you want to build a sustainable capsule wardrobe you love, it starts with your own closet! #capsulewardrobe #closetstaples #declutteryourcloset #capsulewardrobeessentials

♬ original sound – Christina

Τι μπορούμε να κρατήσουμε από αυτά τα βίντεο;

Τα de-influencing βίντεο, δεν μπορούν από μόνα τους να αντριστρέψουν μια παγιωμένη κατάσταση κατανάλωσης και υιοθέτησης τάσεων, ούτε να απομακρύνουν το αγοραστικό κοινό από αχρείαστα προϊόντα και υπηρεσίες, για πάντα. Αποτελούν, όμως, ένα μέσο διάδοσης της γνώσης σχετικά με τον καταναλωτισμό και τις επιπτώσεις του, τόσο στο περιβάλλον όσο και και στην οικονομική θέση του καθενός.

Παράλληλα, μπορούν να γίνουν η αφορμή για να ξεκινήσουν ευρύτερες συζητήσεις, σχετικά με την βιομηχανία της μόδας, τις τάσεις, την αγοραστική μας δύναμη αλλά και το πόσο επηρεαζόμαστε τελικά από τους influencers. Σε τελική ανάλυση, τι θα γινόταν αν όλοι σκεφτόμασταν δύο και τρεις φορές  πώς και πού να ξοδέψουμε τα χρήματά μας;

Πρόσφατα ήρθε στα χέρια μου ένα άρθρο με τίτλο: «Ο καλύτερος φίλος του συζύγου μου απατά τη γυναίκα του. Ο σύζυγός μου δεν είναι εντάξει με αυτό, αλλά πιστεύει ότι δεν είναι δουλειά του να πάρει θέση. Εγώ, όμως, δε μπορώ να μη το πω!».

Το άρθρο, στην ουσία, πραγματευόταν τις ανησυχίες, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μιας γυναίκας σχετικά με το πώς θα πρέπει να χειριστεί την εν λόγω κατάσταση, τόσο για τον άνδρα της όσο και για την ίδια. 

«Είμαι πολύ κοντά με τη σύζυγο του, τη σέβομαι και πραγματικά πιστεύω ότι θα ήθελε να μάθει την αλήθειαή έστω να βρει όλα εκείνα τα στοιχεία που της είναι απαραίτητα για να στηρίξει τις υποψίες της. Πώς να το χειριστώ;», αναρωτιόταν.

Καθώς το διάβασμά μου συνεχιζόταν έφτασα πια στο κομμάτι των «συμβουλών».

«Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να μιλήσετε στον σύζυγό σας, λέγοντάς του τη γνώμη σας. Προτείνετέ του να μιλήσει ο ίδιος στον φίλο του και να του πει να ξεκαθαρίσει τη θέση του, αποκαλύπτοντας την αλήθεια στη γυναίκα του – κάτι που θα ήταν και το ιδανικότερο σενάριο, μιας και οι καλύτεροι μας φίλοι είναι εκείνοι που μπορούν πραγματικά να μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε τα λάθη μας και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι».

«Αν ο σύζυγός σας εξακολουθεί να μην αναλαμβάνει δράση, τότε μάλλον έχει έρθει η ώρα να μιλήσετε στην απατημένη σύζυγο. Έτσι, για αρχή, καλέστε τη σε μια συνάντηση. Καλό θα ήταν να επιλέξετε ένα δημόσιο αλλά ήσυχο μέρος, αφενός για να δημιουργηθεί ένα κλίμα άνεσης και οικειότητας και αφετέρου για να είστε σίγουρη ότι δε θα σας ακούσει κάποιος εμπλεκόμενος. Στη συνέχεια, πείτε της τι γνωρίζετε και πώς το μάθατε. Φροντίστε να είστε λεπτομερής, να απαντήσετε σε οποιαδήποτε ερώτηση μπορεί να σας κάνει και να δώσετε ειλικρινείς συμβουλές εάν το ζητήσει. Τέλος, παρακαλέστε την να διατηρήσει την ανωνυμία σας και να μην πει στον άντρα της πως ξέρει αυτά που ξέρει».

Αναφορικά με την αντίδρασή της, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα να ξεσπάσει, από θυμό ή άρνηση. Εάν γίνει αυτό, απομακρυνθείτε αμέσως από την κατάσταση, αλλά ενημερώστε την ότι είστε εκεί για αυτήν εάν και όταν σας χρειαστεί».

Τελειώνοντας την ανάγνωση του άρθρου, η αλήθεια είναι πως είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό για το πως γίνεται να δίνει κάποιος έτσι αυθαίρετα τόσο συγκεκριμένες συμβουλές, χωρίς να έχει λάβει υπόψη του όλες τις παραμέτρους. Σε τι «φάση» βρίσκεται το ζευγάρι όσον αφορά την κοινή του πορεία; Τι ψυχολογικό αντίκτυπο θα μπορούσε να έχει μια τέτοια αποκάλυψη για την απατημένη σύζυγο και κατά πόσο θα ήθελε όντως να το ξέρει; Θα είναι για καλό μια τέτοια αποκάλυψη; Είναι καλό για εμένα το να ανακατευτώ στα προσωπικά των άλλων;

Έπειτα, όμως, μου γεννήθηκαν ακόμη περισσότερες και πιο γενικές απορίες: «Τι μπορώ να κάνω όταν κολλητοί μου φίλοι φέρονται άσχημα στους συντρόφους τους, στους φίλους τους, στους γονείς τους;», «Τι κάνω όταν τους βλέπω να κάνουν πράγματα που αν τα έκαναν άλλοι θα τους έβριζα;», «Ποιο είναι το όριο ανάμεσα σ’ αυτά που μπορώ να πω και σε αυτά που μάλλον δεν είναι «δουλειά μου» να πω;», «Μπορώ να εμπλακώ στη σχέση ενός άλλου ανθρώπου ακόμη κι αν αυτός είναι κολλητός μου;», «Μήπως πρέπει να σταματήσω να του μιλάω;». 

Οι απαντήσεις ήρθαν μαζί με τη συνειδητοποίηση του πόσο δύσκολο είναι στ’ αλήθεια να διατηρήσουμε μια φιλία με κάποιον που συνεχώς συμπεριφέρεται άσχημα στις – κάθε είδους – σχέσεις του. Όσοι το έχουμε βιώσει, το ξέρουμε καλά άλλωστε. 

Σίγουρα, ο καθένας από εμάς όταν θεωρεί έναν άνθρωπο αληθινό του φίλο (δίνοντας όντως αξία σε αυτή την έννοια), θέλει να είναι εκεί για εκείνον, υποστηρίζοντάς τον με κάθε τρόπο. Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, είναι εξίσου σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη την επίδραση που μπορεί να έχει η χ συμπεριφορά του στους άλλους, καθώς και στις δικές μας αξίες και όρια.

Εάν η συμπεριφορά του βλάπτει τους άλλους, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι μια ειλικρινή συζήτηση μαζί του, ώστε να του εξηγήσουμε το πώς οι πράξεις του επηρεάζουν τους γύρω του (κάτι που όντως μπορεί να μην αντιλαμβάνεται). Μπορούμε, ακόμη, να του εκφράσουμε τις ανησυχίες μας, ενθαρρύνοντας τον να κάνει αλλαγές στη συμπεριφορά του.

Αν, όμως, κάτι τέτοιο δεν αποδώσει – διαπιστώνοντας ταυτόχρονα ότι οι πράξεις του «συγκρούονται» με τις αξίες μας – είναι αποκλειστικά δική μας η απόφαση αν θέλουμε να διατηρήσουμε ή να απομακρυνθούμε από τη φιλία μας με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, με ό,τι «ρίσκο» κι αν μπορεί να επιφέρει οποιαδήποτε από τις δύο επιλογές.

Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η πρόσφατη ανακοίνωση περί νομοσχεδίου, το οποίο προβλέπει τη χρήση αγγλικών λέξεων ως αξιόποινη πράξη, από το κυβερνητικό κόμμα της Ιταλίας, με επικεφαλής την Τζόρτζια Μελόνι.

Πιο αναλυτικά, το εν λόγω νομοσχέδιο, αν τεθεί σε εφαρμογή, θα ορίσει την επιβολή προστίμου έως και 100.000€ (!) για τη χρήση αγγλικών λέξεων σε συνθήκες επίσημης επικοινωνίας. Μάλιστα, κατά την άποψη των υπερασπιστών του νομοσχεδίου αυτού, η χρήση αγγλικών λέξεων «εξευτελίζει και ταπεινώνει την ιταλική γλώσσα». «Δεν πρόκειται απλώς για θέμα μόδας, καθώς οι μόδες περνούν, αλλά η αγγλομανία έχει επιπτώσεις στην κοινωνία στο σύνολό της», αναφέρεται στο σχέδιο νόμου. Ως εκ τούτου, ποινικοποιείται κατάφωρα η αγγλική γλώσσα. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι το μοναδικό μελανό σημείο της νεοσύστατης, ακροδεξιάς κυβέρνησης της Ιταλίας και της Τζόρτζια Μελόνι.

@sophiasmithgaler

Prime Minister Giorgia Meloni’s party want Italians to stop using English words in official communications, and have put forward a proposal to introduce fines. Still a long way from becoming law…but what do you think? #italian #language #loanwords #english

♬ Italian Tarantella – Italian Restaurant Music of Italy

Μια αυτοαποκαλούμενη «χριστιανή μητέρα», η οποία υπερασπίζεται τις παραδοσιακές, οικογενειακές αξίες

Ο συντηρητισμός και οι οπισθοδρομικές τάσεις είναι γνωστό τοις πάσι πως συναντώνται σε ακροδεξιά καθεστώτα. Εντούτοις, εν έτει 2023, που δίνονται διαρκώς μάχες υπέρ της ισότητας (σε όλα τα επίπεδα), της ελευθερίας και κατά του ρατσισμού, του σεξισμού και των διακρίσεων, δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί κανείς τις συντηρητικές στάσεις ορισμένων, ειδικά από τη στιγμή που βρίσκονται στο τιμόνι διακυβέρνησης μιας χώρας.

Όπως γράφει καταπληκτικά ο Guardian, ένα κοινό χαρακτηριστικό των συγκλονιστικών ομιλιών της Τζόρτζια Μελόνι είναι η προάσπιση των παραδοσιακών αξιών, ενώ αναφέρει επανειλημμένα πως «ένα παιδί πρέπει να ανατρέφεται μόνο από ετεροφυλόφιλους γονείς». Αναπόφευκτη είναι, βέβαια, η σύγκριση με μία άλλη κυρία της εγχώριας πολιτικής σκηνής, την κ. Λατινοπούλου, η οποία έχει εκφραστεί με ανάλογο τρόπο ουκ ολίγες φορές.

Εκτός από τα παραπάνω, όμως, είναι γεγονός ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση για ομόφυλα ζευγάρια απαγορεύεται στην Ιταλία, με αποτέλεσμα οι πολίτες να ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να μεγαλώσουν την οικογένειά τους. Συν τοις άλλοις, δεν προβλέπεται επ’ ουδενί η παρένθετη μητρότητα. Ταυτόχρονα, η κ. Μελόνι, από μεριάς της, έχει προτείνει την επέκταση της απαγόρευσης, προκειμένου να ποινικοποιηθεί ακόμα και η αναζήτηση των ομόφυλων ζευγαριών για παρένθετες μητέρες σε άλλες χώρες.

Ειδικότερα, o Φεντερίκο Μολικόνε, Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτιστικών Θεμάτων της Βουλής της Ρώμης και στέλεχος του κυβερνόντος κόμματος, δήλωσε ότι η «παρένθετη μητρότητα αποτελεί αδίκημα, το οποίο είναι σοβαρότερο και από την παιδεραστία».

@cbsmornings

Italy’s new conservative Prime minister Giorgia Meloni has opposed adoptions and surrogacy for same-sex couples. #news #Italy #LGBTQ #giorgiameloni

♬ original sound – CBS Mornings

Οι αντιδράσεις στις εγκληματικές αυτές ενέργειες

«Είναι σοκαριστικό. Ενδέχεται να κινδυνεύσεις με φυλάκιση ή πρόστιμα ανεξάρτητα από το πού στον κόσμο γεννιέται το παιδί σου μέσω περένθετης μητέρας», είπε η Μόνικα Σαβόκα, η οποία ζει στην Κατάνια της Σικελίας με την Ισπανίδα σύζυγό της, Μαρία Καρέρας, και τα δύο παιδιά τους.

«Αυτή η συζήτηση για την παρένθετη μητρότητα είναι μέρος ενός μεσαιωνικού οράματος. Νιώσαμε φόβο μετά τις εκλογές –αυτοαποκαλούνται “μετριοπαθείς” όταν, στην πραγματικότητα, μιλάμε για μια ακροδεξιά κυβέρνηση που δεν θα έπρεπε να υπάρχει στην Ευρώπη».

Το ευχάριστο δε, είναι ότι ορισμένες πόλεις και κωμοπόλεις στην Ιταλία αποδέχονται την ανατροφή των παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, επιτρέποντας και τη νόμιμη εγγραφή τους στο μητρώο του δημαρχείου. Από την άλλη, όμως, άλλες περιοχές, όπως η Κατάνια επιλέγουν να τηρήσουν μια πιο συντηρητική στάση.

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι και αυτή της Μόνικα Σαβόκα και της Μαρία Καρέρας, οι οποίες κατέφυγαν στο δικαστήριο, αφού το δημαρχείο της Κατάνια αρνήθηκε να καταγράψει τα δύο τους παιδιά. Μάλιστα, εάν χάσουν την υπόθεση και δεδομένου του τρέχοντος πολιτικού κλίματος, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο επιστροφής στην Ισπανία, όπου παντρεύτηκαν και γεννήθηκαν και τα δύο τους παιδιά μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ισότητα και η ελευθερία υπό κατάρρευση

Είναι απορίας άξιο πώς γίνεται να τίθενται ακόμη τέτοια θέματα επί τάπητος, έπειτα από τόσες δράσεις και τόσα κοινωνικά ζητήματα που έχουν αναλυθεί σε δημόσιο διάλογο.

Το σοκ για όσα αναμένεται να θεσπιστούν νομικά στην Ιταλία, καθώς και ο φόβος απέναντι σε μία κυβέρνηση που αρνείται να συμβαδίσει με τις επιταγές άλλων χωρών της δυτικής Ευρώπης, όπως η Ολλανδία και το Βέλγιο, είναι κάτι παραπάνω από δικαιολογημένα. Χρειάζεται να γίνει κατανοητό πως ο κόσμος γύρω μας αλλάζει τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Οι κοινωνίες εξελίσσονται, καταλαβαίνουν, αποδέχονται και γίνονται συμπεριληπτικές. Το «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» με τον τρόπο που το πρέσβευαν οι πατριαρχικές κοινωνίες του 20ου αιώνια είναι σε μεγάλο βαθμό υπαίτιο για τα στερεότυπα και τις διακρίσεις που εξακολουθούν να υφίστανται σήμερα σε διεθνές επίπεδο.

Τις τελευταίες μέρες, εάν ρίξουμε μια ματιά στην επικαιρότητα, κάποια γεγονότα μπορούν να συνδεθούν ή να συγκριθούν μεταξύ τους με αρκετούς ιστορικούς αλλά και κοινωνικοπολιτικούς όρους.

Από τη μία η Ελλάδα, που έπειτα από την σύγκρουση στα Τέμπη με δεκάδες νέα παιδιά, θύματα κρατικής και ξεκάθαρης αδιαφορίας, είδαμε μία έκρηξη αγανάκτησης. Άλλοτε με βίαιο και άλλοτε με ειρηνικό τρόπο, συνεχόμενες και καθημερινές πορείες, συλλαλητήρια και γενικές απεργίες με χιλιάδες κόσμου που βγήκε στο δρόμο και έδειξε την οργή του. Το θέμα ήδη έχει φύγει από την κυρίαρχη επικαιρότητα. 

Από την άλλη η Γαλλία, που με αίτημα το συνταξιοδοτικό αλλά και το νερό στη συνέχεια, μάχεται επί μέρες στους δρόμους με εκτεταμένα επεισόδια και απεργίες. Με πολλούς τραυματίες, εκατοντάδες συλλήψεις και τον Μακρόν να απαγορεύει συγκεντρώσεις, η φλόγα της επανάστασης όχι απλά δε σβήνει αλλά φουντώνει και γιγαντώνεται. 

Τι είναι αυτό που κάνει τους Γάλλους πολίτες να εξεγείρονται τόσο βίαια επί σχεδόν δέκα συνεχόμενες μέρες; Και τι είναι αυτό που κάνει εμάς να επαναπαυόμαστε και να μην αγωνιζόμαστε συλλογικά για πολλά και σημαντικά ζητήματα;

Οι αφορμές και οι συνειδήσεις

Η αφορμή για το ξέσπασμα στη Γαλλία ήταν η απόφαση της κυβέρνησης να αυξήσει κατά 2 έτη το όριο συνταξιοδότησης. Αυτό έβγαλε όλους τους Γάλλους στους δρόμους με καθημερινές και ολονύχτιες συγκρούσεις, πυρπολήσεις και καταλήψεις κτιρίων. Ακόμη, κατέδειξε την ανεπάρκεια του κράτους μπροστά στη δύναμη και την ισχύ των ενωμένων πολιτών.

Στη συνέχεια, έγιναν κινητοποιήσεις για το νερό, καθώς τα έργα κατασκευής δεξαμενών ισοδυναμούν με ιδιωτικοποίηση του νερού και εγείρουν περιβαλλοντολογικές ανησυχίες στις αγροτικές περιοχές. «Ενώ η χώρα ξεσηκώνεται για να υπερασπιστεί τις συντάξεις, εμείς παράλληλα θα ξεσηκωθούμε για να υπερασπιστούμε το νερό», είπαν οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας.

Ακολούθησαν σφοδρές συγκρούσεις, δακρυγόνα και βαριά χτυπημένοι πολίτες, με το σκηνικό να μη διαφέρει πολύ από έναν εμφύλιο (;) πόλεμο μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών. Ο λαός, όμως, παραμένει ενωμένος και αντιστέκεται. Και όλα αυτά σε μία Γαλλία με κατώτατο μισθό 1500 ευρώ, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο στατιστικής και οικονομικών μελετών, και με κόστος ζωής ανά άτομο περίπου 800 ευρώ, σύμφωνα με το Numbeo.

Στην Ελλάδα, με όρια συνταξιοδότησης τα 67(!) έτη, με την πρόσφατη σιδηροδρομική τραγωδία που κόστισε τη ζωή σε δεκάδες νέους (και όχι μόνο) ανθρώπους, με ένα νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες το οποίο επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση του νερού, με σκάνδαλα, διαφθορά, υποκλοπές και απευθείας αναθέσεις, κυριαρχεί σιωπή και αδιαφορία.

Οι έντονες κινητοποιήσεις των προηγούμενων ημερών δε στάθηκαν αρκετές για έναν πολύμορφο και συνεχόμενο αγώνα, παρά συχνά αναλώθηκαν σε διχασμούς μεταξύ των πολιτών, έριδες και διαφωνίες περί βίας και μη βίας. Έστειλαν σίγουρα ένα ηχηρό μήνυμα, αν καιδεν υπήρξε ούτε κοινή πλεύση, ούτε δράση με συνέπεια και συνέχεια.

Αποτέλεσμα ήταν να λοιδορηθεί ο ξεσηκωμός, και τα κανάλια να μιλάνε στη γνωστή ξύλινη γλώσσα για αμαύρωση της μνήμης των θυμάτων. Οι ίδιοι δημοσιογράφοι που με τα αισχρά λόγια τους προσπάθησαν να καλύψουν αυτή την κρατική δολοφονία και την κυβέρνηση, βάφτισαν την οργή, σε προβοκατόρικη ενέργεια, μαζί και αρκετοί πολίτες να συμφωνούν. Καμία ενότητα σε συνδυασμό με τον κόσμο που δείχνει καν να μην τον ενδιαφέρει τι συμβαίνει.

Τι είναι αυτό που κάνει τους Γάλλους τόσο επίμονους και εμάς τόσο απαθείς;

Γαλλική επανάσταση, Διαφωτισμός και ιστορία 

Πώς σχετίζεται ή συγκρίνεται η σημερινή κατάσταση των 2 χωρών με το παρελθόν και τις ιστορικές επαναστάσεις; Η Γαλλία πέρασε ένα Διαφωτισμό, μία Γαλλική επανάσταση, που επηρέασε και τις ιδέες των επαναστατών του 1821.

Αρκεί να πούμε πως μία από τις ιστορικότερες φιγούρες, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε έρθει σε επαφή με τις ιδέες του Διαφωτισμού κάτι που άλλαξε εντελώς της κοσμοθεωρία του και τον έκανε να πρωτοστατήσει στον απελευθερωτικό αγώνα. Ο ίδιος φυλακίζεται κατά τον εμφύλιο πόλεμο από Έλληνες.

Εντούτοις, ο ελληνικός πληθυσμός της εποχής στην ολότητά του, δεν πέρασε Διαφωτισμό. Η αμφισβητούμενη στάση της εκκλησίας, η οποία αφόρισε την επανάσταση των Ελλήνων και διαμήνυε με επιστολές πως οι ιδέες του Διαφωτισμού και της επιστήμης είναι αναρχικές και πρέπει με μέτρο να διδάσκονται στα σχολεία, ευθύνεται για το βαθύ και αγεφύρωτο κοινωνικό χάσμα στη σημερινή Ελλάδα.

Αποτελεί μέρος της κληρονομιάς μας που ακόμα αφήνει έντονα τα θρησκοληπτικά σημάδια του στην κοινωνία του σήμερα και καταδεικνύει το λόγο της αδιαφορίας και του διχασμού ως προς την κοινωνική αντίσταση σε όλα όσα δεχόμαστε στις μέρες μας.

Με αυτό το μέτρο σύγκρισης μπορούμε να δούμε γιατί οι Γάλλοι εξεγείρονται, παρόλο που έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής, ενώ οι Έλληνες με τη βαθιά καθεστωτική κρίση ανέχονται και υπομένουν.

Τα αποτελέσματα του σήμερα

Οι Γάλλοι πολίτες αντιδρούν, βλέπουν την αδικία και αντιστέκονται με όποιο κόστος. Διεκδικούν μία ποιοτικότερη ζωή. Στην Ελλάδα, κάποιοι παίρνουν θέση και αγωνίζονται βγαίνουν στους δρόμους, διεκδικούν – όμως απέναντί τους δε βρίσκουν μόνο το κράτος και την καταστολή, αλλά και όλους εκείνους που επιμένουν στο παράλογο και είναι ηθελημένα ή άθελά τους με τους καταπιεστές.

Ο διχασμός και τα κατάλοιπα κυριαρχούν και έχουν πολύ βαθιές ρίζες, με τις πιο πρόσφατες να φτάνουν στον πιο πρόσφατο εμφύλιο, έπειτα από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχει, κατά κάποιον τρόπο, χαραχτεί ιστορικά και η ψευδαίσθηση μίας ενοποιημένης ιδεολογικά χώρας όπου το διαίρει και βασίλευε αφήνει τα σημάδια του. Και ως πολίτες, αδυνατούμε να ενοποιηθούμε ενάντια στην αδικία, ενώ οι μέθοδοι που ακολουθούνται δε βρίσκουν πλειοψηφικό αντίκρισμα και αποδοχή από όλους όσοι διαμαρτύρονται.

Φταίει, βέβαια, και η σύγχρονη ψηφιακή μορφή προπαγάνδας και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, αλλά και η αδιαφορία για τα κοινά. Η απάθεια, η διαστρέβλωση της αλήθειας, ο εύκολος αποπροσανατολισμός σε γεγονότα άσχετα με το πραγματικό συμφέρον των πολιτών. Οι ψεύτικες εντυπώσεις, αλλά και τα βαθιά ιδεολογικά χάσματα.

Ξέρουμε ότι δε μπορούμε να συμφωνήσουμε, άρα πώς θα διεκδικήσουμε; Δεν υπάρχει ένας κοινός σκοπός και χρειάζεται να γίνει αντιληπτή η ταξική απόσταση. Πολλοί πολίτες περιμένουν την κάλπη για να δείξουν εκεί την οργή τους, αλλά πριν από αυτό πρέπει να αναλάβουμε ευθύνες στη καθημερινότητα για την κοινωνία και τον πολιτισμό. Για να ξέρουμε τι είναι αυτό που θέλουμε και ποιος είναι ο τρόπος για να το διεκδικήσουμε, ώστε να δομήσουμε μια εξελιγμένη και ποιοτικότερη κοινωνία.

Πηγές:

Βιβλίο: ‘’Η μαύρη βίβλος του 1821’’

Βιβλίο: Ηλιοκεντρικό σύστημα και διάστημα το 1821

Ντοκιμαντερ: Αφιέρωμα 1821

Εσένα, τελικά, ποιο από όλα αυτά τα θύματα σου έφτιαξε τη μπλούζα;

Η βιομηχανία του fast fashion έχει διχάσει αρκετές φορές το ευρύ κοινό, για πολλούς και διάφορους λόγους. Οι άθλιες συνθήκες εργασίας που βιώνει το εργατικό δυναμικό, ώστε να υπάρχει μαζική και συνεχής παραγωγή ρούχων, είναι ευρύτερα γνωστή.

Ένα ακόμη επεξηγηματικό άρθρο, λοιπόν, για το πώς κατασκευάζονται τα συγκεκριμένα ρούχα, ίσως να ήταν και ανούσιο, αφού το συγκεκριμένο θέμα έχει συζητηθεί αρκετά. Ο καθένας, έχει διαφορετικούς λόγους ώστε να καταφεύγει στη fast fashion αγορά – και αυτό δεν είναι κατακριτέο.

Το οικονομικό κόστος, η προσβασιμότητα, η «εύκολη» λύση, η ποικιλομορφία στις επιλογές, είναι μερικοί από τους λόγους που αρκετοί καταναλωτές δεν θέλουν να αποχωριστούν τη fast fashion βιομηχανία. Παράλληλα, η εκμετάλλευση και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπάρχει στο εργατικό δυναμικό τριτοκοσμικών χωρών, μοιάζει πολύ μακρινό από την Ευρώπη.

Τι θα γινόταν εάν οι καταναλωτές, μπορούσαν να αντιληφθούν πραγματικά τι συμβαίνει, κατά το στάδιο παραγωγής όλων αυτών των προϊόντων; Θα συνέχιζε όλη αυτή η υπερκατανάλωση και η παιδική και εργατική εκμετάλλευση;

Μπλουζάκι με 2 ευρώ από ένα μηχάνημα στο Βερολίνο

Στην οδό Alexanderplatz του Βερολίνου, τοποθετήθηκε μια μηχανή, η οποία δέχεται το ποσό των 2€ για να σου προσφέρει ένα λευκό μπλουζάκι στο μέγεθος της επιλογής σου.

Τι το διαφορετικό υπήρχε σε αυτό το μηχάνημα;

Το συγκεκριμένο μηχάνημα, κατά την επεξεργασία της εντολής που του έδινες, σου προέβαλλε παράλληλα, ένα βιντεάκι, απεικονίζοντας τον τρόπο που η συγκεκριμένη μπλούζα παράχθηκε για να φτάσει σε εσένα. Στο βιντεάκι, παρουσιάζονταν τα άθλια υποστατικά που στεγάζουν εκατομμύρια εργαζόμενους, κάτω από αντίξοα ωράρια και συνθήκες, ώστε να φτάσει στα χέρια σου ένα οικονομικό μπλουζάκι, το οποίο τις πλείστες φορές δεν έχεις ανάγκη.

Το μπλουζάκι αξίας 2€ που επέλεξαν να πληρώσουν πολλοί περαστικοί, ήταν ένα από τους τόνους ρούχων που κατασκευάζουν ημερησίως, νεαρά κορίτσια, με μισθό 13 σεντς την ώρα, δουλεύοντας συνολικά 16 ώρες την ημέρα. Στο τέλος του βίντεο, δίνεται η επιλογή σε όποιον πλήρωσε τα 2€ στο μηχάνημα, να πάρει το μπλουζάκι το οποίο αγόρασε, είτε να δωρίσει τα συγκεκριμένα χρήματα στον φιλανθρωπικό Οργανισμό “Fashion Revolution”.

Το μηχάνημα αυτό τοποθετήθηκε στην οδό Alexanderplatz του Βερολίνου την 24η Απριλίου, την Παγκόσμια Ημέρα Επανάστασης της μόδας. Οι περαστικοί, επέλεξαν να δωρίσουν τα 2€, αφού παρακολούθησαν το βίντεο και αφού πληροφορήθηκαν για όλη την διαδικασία που ακολουθείται, ώστε να φτάσουν σε εμάς, όλα αυτά τα είδη ένδυσης και υπόδησης.

Εσύ τι θα επέλεγες, αν ήξερες;

Ίσως, τελικά, όλο αυτό που χρειάζεται να μην είναι ένα ακόμη άρθρο κατά της fast fashion βιομηχανίας. Αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία και οι καταναλωτές, είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για το τι ακριβώς συμβαίνει. Η εκμετάλλευση, μπορεί να φαντάζει πολλές φορές κάτι πολύ μακρινό από εμάς, γι’ αυτό και είναι πιο εύκολο να την αγνοούμε.

Η συνεχής προβολή αυτής της κατάστασης και η δημιουργία ισχυρής αντίληψης υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρειάζεται αγώνες και προσπάθεια. Το ένα μηχάνημα στην οδό Alexanderplatz, του Βερολίνου, πρέπει να μετατραπεί σε εκατομμύρια μηχανήματα, στις οδούς κάθε πόλης, όλων των χωρών. Από τη Wall Street της Νέας Υόρκης, μέχρι την οδό Ομονοίας στην Αθήνα και την οδό Λήδρας στη Λευκωσία.

1133 εργάτες καταπλακώθηκαν καθώς έφτιαχναν τα ρουχα σου…

Επειδή δεν έτυχε να γεννηθείς στο Μπαγκλαντέζ και σε τόσες άλλες περιοχές τριτοκοσμικών χωρών, δεν σημαίνει ότι όλο αυτό δεν σε επηρεάζει. Επειδή δεν είσαι πολίτης ή εργάτης σε αυτές τις χώρες, δεν σημαίνει ότι δεν έχεις ευθύνη για όλες αυτές τις ζωές που εργάζονται απάνθρωπα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις αλόγιστες και υπερκαταναλωτικές σου συνήθειες.

1133 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους, το 2013, στο εργοστάσιο ρούχων, “Rana Plaza” στη Ντάκα, την πρωτεύουσα του Μπακλαντέζ. Το εργοστάσιο κατέρρευσε, καταπλακώνοντας τους εργάτες, που δούλευαν για 13 σεντς την ώρα. Ήταν τελικά το “Rana Plaza” η εξαίρεση του κανόνα, ή ακόμη ένα από τα εκατομμύρια εργοστάσια; Ποιος από όλους αυτούς, έφτιαξε, τελικά, την δική σου μπλούζα; 

Η τεχνητή νοημοσύνη (AI), εκ των πραγμάτων, είναι ο τομέας του μέλλοντος.

Με την πάροδο του χρόνου και όσο εξελίσσονται οι τάσεις και τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, εμφανίζονται ολοένα και περισσότερες εφαρμογές, οι οποίες δομούνται βασιζόμενες στην τεχνητή νοημοσύνη. Η Alexa και η Siri (οι ψηφιακοί βοηθοί της Amazon και της Apple αντίστοιχα) μας προσφέρουν πληθώρα δυνατοτήτων, με μία απλή φωνητική εντολή. Ενδεικτικά, μπορούμε να ξυπνήσουμε το πρωί και να ρωτήσουμε τις ψηφιακές μας βοηθούς που θα κυμανθεί η θερμοκρασία και να ορίσουμε (ή να απενεργοποιήσουμε) ώρα αφύπνισης.

Επιπλέον, έχουμε τη δυνατότητα να υπαγορεύσουμε ένα e-mail και να το στείλουμε χωρίς να χρειαστεί να πληκτρολογήσουμε την παραμικρή συλλαβή και τέλος, η αναζήτηση στο Google έχει απλουστευθεί περισσότερο από ποτέ, αφού μία φωνητική εντολή να είναι υπέρ-αρκετή για να μας παρουσιάσουν η Alexa ή η Siri ορισμένα αποτελέσματα.

Εκτός αυτού, πρόσφατα εμφανίστηκε η εφαρμογή «ChatGPT», με ορισμένους να την χαρακτηρίζουν ως «ωδή στην τεχνητή νοημοσύνη». Ειδικότερα, μέσω της εφαρμογής, οι χρήστες δύνανται να υποβάλουν μια ερώτηση πάσης φύσεως. Κατόπιν, η ερώτηση απαντάται εντός δευτερολέπτων από την ίδια την εφαρμογή και το εντυπωσιακό είναι πως η απάντηση θα μπορούσε κάλλιστα να προέρχεται από ανθρώπινο εγκέφαλο.

Ακόμη, το TikTok, οφείλει την τεράστια επιτυχία του στον εξαιρετικά καλοφτιαγμένο αλγόριθμο, ο οποίος βασίζεται επίσης σε τεχνητή νοημοσύνη. Συγκεκριμένα, λειτουργεί με την απλή και ταυτόχρονα εξαιρετικά σύνθετη λογική ότι «δείχνουμε στους χρήστες περιεχόμενο αντίστοιχο με αυτό που αναζητούν ή παρακολουθούν». Από «έξυπνα» φώτα και νέες λειτουργίες σε αυτοκίνητα (π.χ. Tesla), η AI βρίσκεται παντού γύρω μας, άμεσα ή έμμεσα.

Ναι, χρησιμοποιείς κι εσύ την AI

Ενδεχομένως, η τεχνητή νοημοσύνη να φαντάζει αρκετά περίπλοκη και μακρινή από το μέσο άνθρωπο, που εργάζεται σε μια διαφημιστική εταιρεία, σε ένα καφέ, σε ένα φροντιστήριο ή σε ένα πολυκατάστημα. Κι όμως, η συντριπτική πλειοψηφία εξ ημών έρχεται καθημερινά σε επαφή με την AI, ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιούμε. Εκτός από το TikTok και τις ψηφιακές βοηθούς που προαναφέρθηκαν, υπάρχουν κι άλλες πλατφόρμες/εφαρμογές, οι οποίες πρωταγωνιστούν στην καθημερινότητά μας και βασίζονται στην AI.

Επί παραδείγματι, αν έχετε αναρωτηθεί με ποιο κριτήριο εμφανίζονται οι προτάσεις στο Netflix ή το Spotify, η απάντηση είναι η αναμενόμενη, λαμβάνοντας υπόψη το θέμα του άρθρου: Χρησιμοποιείται η AI, η οποία εναρμονίζεται με την προτιμήσεις του εκάστοτε χρήστη. 

Ως εκ τούτου, τροφοδοτείται η αρχική σελίδα με πολυμεσικό υλικό, ελκυστικό για το χρήστη, και κατά συνέπεια, επιλέγει να συνεχίσει τη συνδρομή του –εφόσον τον ενδιαφέρουν όσα παρακολουθεί. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για έναν επικερδή φαύλο κύκλο: Όσο καλύτερα λειτουργεί η AI, τόσο πιο ελκυστικό είναι το περιεχόμενο στην αρχική σελίδα του χρήστη και κατ’ επέκταση, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι χρήστες και οι συνδρομές. Συν τοις άλλοις, η τεχνητή νοημοσύνη ενδέχεται να αξιοποιηθεί προκειμένου να διορθώσει τεχνικά θέματα σε παλιές ταινίες, όπως ο ήχος, η εικόνα ή τα χρώματα.

Το απόρρητο, τα deepfakes και οι «παγίδες» του AI

Το απόρρητο θα μπορούσε να αποτελέσει το «μελανό σημείο» της τεχνητής νοημοσύνης, αφού απαιτείται η συλλογή δεδομένων για την εκμάθηση συμπεριφορικών μοτίβων και τη λήψη αποφάσεων. Εντούτοις, οι ερευνητές αναπτύσσουν διααρκώς μεθόδους για να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα μας χωρίς να έχουν πρόσβαση στην πραγματικότητα σε αυτά. Η πρακτική αυτή ονομάζεται «Federated Learning» και αποσκοπεί στην κρυπτογράφηση δεδομένων, ώστε να καταστούν αδύνατες τυχόν παρεμβάσεις.

Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να υπάρχει ως δεδομένο ότι τα σπίτια και τα αυτοκίνητά μας θα παρακολουθούνται όλο και περισσότερο με αισθητήρες, βασισμένους στην τεχνητή νοημοσύνη. Μάλιστα, ορισμένες κάμερες ασφαλείας χρησιμοποιούν λογισμικό αναγνώρισης προσώπου με AI για τον εντοπισμό συχνών επισκεπτών και αγνώστων. 

Μια άλλη, επικίνδυνη παράμετρος της τεχνητής νοημοσύνης, στην οποία έχουμε αναφερθεί και σε προηγούμενο άρθρο, είναι τα deepfakes. Επί της ουσίας, πρόκειται για λογισμικό επεξεργασίας προσώπου, με σκοπό την αλλαγή της εμφάνισης και την πιθανή υποκλοπή της ταυτότητας κάποιου άλλου προσώπου (διάσημου ή μη). Επί παραδείγματι, πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας εικόνες του Donald Trump να αποφεύγει τη σύλληψη και, εκ πρώτης όψεως, προκλήθηκε θόρυβος από τη είδηση αυτή. Τελικά, όμως, αποδείχθηκε ότι επρόκειτο απλώς για καταπληκτικά deepfakes, τα οποία λειτούργησαν παραπλανητικά και δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για fake news.

Ένα ακόμα δημόσιο πρόσωπο που έπεσε θύμα των deepfakes είναι η Taylor Swift, η οποία πρωταγωνιστούσε σε βίντεο ερωτικού περιεχομένου. Δηλαδή, περίπου. Στην πραγματικότητα, η πρωταγωνίστρια των φλογερών στιγμιοτύπων ήταν η Kristina Sweet, η οποία, εκμεταλλευόμενη τις δυνατότητες που προσφέρουν τα deepfakes, υποδύθηκε την πασίγνωστη καλλιτέχνιδα της ποπ.

Ανάμεικτα τα συναισθήματα για την τεχνητή νοημοσύνη

Εν κατακλείδι, η τεχνητή νοημοσύνη συνοδεύεται καταρχάς από εκατοντάδες πλεονεκτήματα. Μέσω των τεχνολογιών αυτών, προσφέρονται λειτουργίες που απλουστεύουν την καθημερινότητα, καταργούνται οι όποιοι περιορισμοί στην πρόσβαση των πληροφοριών, δημιουργούνται νέες, αναβαθμισμένες συνθήκες και, αν μη τι άλλο, μπορούμε με ασφάλεια να μιλήσουμε για εξέλιξη.

Από την άλλη, αυτό δε σημαίνει πως η τεχνητή νοημοσύνη είναι στο απυρόβλητο και πως δεν εντοπίζονται και ορισμένα ερωτηματικά ως προς την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων. Βεβαίως, είναι υψίστης σημασίας οι προσπάθειες των ερευνητών για κρυπτογράφηση των προσωπικών δεδομένων –οι οποίες, ωστόσο, βρίσκονται ακόμα εν εξελίξει. Επομένως, είναι αρκετά αμφισβητήσιμο το αίσθημα της ασφάλειας των χρηστών, ειδικά από τη στιγμή που γνωρίζουν ότι τα δεδομένα τους συλλέγονται.

Τέλος, ξεκάθαρα επικίνδυνες χαρακτηρίζονται οι τεχνολογίες της AI που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για απάτες, όπως τα deepfakes. Γι’ αυτό, και οφείλουμε, σε κάθε περίπτωση, να συμβαδίζουμε με τις τρέχουσες τεχνολογικές εξελίξεις, διατηρώντας πάντα στο ακέραιο την κριτική μας σκέψη και αποφεύγοντας το διαμοιρασμό προσωπικών δεδομένων –στο μέτρο που είναι εφικτό.

H διαισθητική διατροφή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής τελευταία ως μια “anti diet” φιλοσοφία, αν και υπάρχει εδώ και 28 χρόνια.

Η πρώτη έκδοση του “Intuitive eating” δημοσιεύτηκε το 1995 από τις Evelyn Tribole και Elyse Resch, διαιτολόγους και ειδικούς διατροφικών διαταραχών. Το επαναστατικό αυτό βιβλίο παρουσίασε για πρώτη φορα μια νέα προσέγγιση, που βασίζεται σε 10 αρχές και στοχεύει στην διατροφική ελευθερία, την “ειρήνη” με το φαγητό, την ενδυνάμωση της θετικής εικόνας σώματος και την επανασύνδεση με την “εσωτερική σοφία” του οργανισμού, ως προς τη ρύθμιση της τροφής. 

Η διαισθητική διατροφή επ’ ουδενί δεν ειναι μια ακόμα μέθοδος απώλειας βάρους και δεν υπόσχεται καμία αλλαγή που σχετίζεται με το σωματικό βάρος. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως την αποτρέπει. 

Μπορώ να χάσω βάρος τρώγοντας διαισθητικά;

Το ερώτημα αυτό διχάζει τον κόσμο των διαιτολόγων. Έχουμε από τη μια τους υποστηρικτές του κινήματος HAES (health at every size) που εστιάζουν στην υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών, ανεξαρτήτως βάρους.  Στον αντίποδα, έχουμε τους διαιτολόγους με προσέγγιση στοχοθετημένη προς την απώλεια βάρους. 

Δεν είναι η θέση μου να πω ποια από τις δύο προσεγγίσεις είναι η σωστή. Αυτό που η εμπειρία μου έχει μάθει είναι πως δεν υπάρχει μια προσέγγιση που να ταιριάζει σε όλους. Για πολλούς μια παρέμβαση που προωθεί τη διατροφική ελευθερία είναι μονόδρομος, καθώς είναι λιγότερο καταπιεστική και περισσότερο βιώσιμη. Για άλλους η ελευθερία αυτή μπορεί να φαίνεται χαοτική και να τους βοηθά μια πιο δομημένη παρέμβαση. 

Η σύντομη απάντηση μου στο αν η απώλεια βάρους και η διαισθητική διατροφή μπορούν να συνυπάρχουν είναι: ΝΑΙ, αλλά υπό προϋποθέσεις.

Ποια είναι η αφετηρία του ατόμου που ξεκινά να τρέφεται διαισθητικά; Έχει υπάρξει εγκλωβισμένο στον φαύλο κύκλο στέρησης-υπερφαγίας; Έχει σαν “φυσιολογικό” το να τρώει με ενοχές; Και αυτές οι ενοχές, τελικά, το ωθούν να τρώει περισσότερο ή λιγότερο από αυτό που το σώμα του χρειάζεται; Πού βρίσκεται το σώμα σε σχέση με σταθερό σημείο βάρους του (setpoint); 

Αν θα ήθελα να είμαι πιο ακριβής, θα λεγα ότι ο διαισθητικός τρόπος διατροφής μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια βάρους, στην αύξηση βάρους ή στη διατήρηση του βάρους στα ίδια επίπεδα.

Η διαισθητική προσέγγιση έχει σαν στόχο να εναρμονίσει το άτομο με τις ανάγκες του σώματος του, ώστε να λαμβάνει αυτό ακριβώς που χρειάζεται. Αν ένα άτομο βρίσκεται πάνω από το setpoint του, μπορεί να χάσει βάρος τρώγοντας διαισθητικά. Αλλά αυτός δεν είναι ο στόχος! 

Απώλεια βάρους…γιατί;

Είναι σημαντικό να διαπραγματευτούμε αν η απώλεια βάρους είναι αναγκαία. Τα σώματα εκει έξω έχουν όλα τα σχήματα και μεγέθη και η υγεία δεν καθορίζεται αποκλειστικά από το βάρος. Το “υγιές βάρος” είναι διαφορετικό για τον καθένα και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες.

Αν προϋπάρχει ιστορικό διαταραχής πρόσληψης τροφής ή τραύμα που σχετίζεται με την εικόνα του σώματος, η παρέμβαση απώλεια βάρους μπορεί να πυροδοτήσει τη διαταραχή. Για άλλα άτομα, πάλι, η απώλεια βάρους μπορεί να φέρει θετικές αλλαγές στην υγεία και την ποιότητα ζωής. 

Πώς θα μπορούσε να εναρμονιστεί η απώλεια βάρους με τη διαισθητική διατροφή;

Ένας υγιής και λειτουργικός συνδυασμός της διαισθητικής διατροφής με την απώλειας βάρους σίγουρα απαιτεί ριζική αλλαγή της νοοτροπίας και μεταφορά του focus από την απώλεια βάρους στην βελτίωση της συνολικής υγείας. Προσωπικά, σκέφτομαι την απώλεια βάρους σε μια διαισθητική προσέγγιση σαν ένα  “παραπροϊόν” ή “παρενέργεια” της υιοθέτησης μικρών και καθημερινών καλών συνηθειών. 

Το άτομο βουτώντας στις αρχές της διαισθητικής διατροφής απορρίπτει τη νοοτροπία της δίαιτας, απαλλάσσεται από τις ενοχές και αποκτά σταδιακά διατροφική ελευθερία. Ακόμα και αν “ελευθερία” αρχικά σημαίνει γλυκό μετά από κάθε γεύμα, αργά η γρήγορα το σώμα ζητά φρέσκες, ακατέργαστες τροφές.

Το σώμα ξέρει τι του κάνει καλό και δείχνει με ποιες διατροφικές επιλογές νιώθει περισσότερη ευεξία. Σταδιακά το άτομο αποκτά δομή και οριοθετεί τη διατροφή του. Στις βασικές αρχές της διαισθητικής προσέγγισης είναι, άλλωστε, τόσο ο σεβασμός στα σήματα πείνας και κορεσμού όσο και η υιοθέτηση ενός προτύπου διατροφής που σέβεται την υγεία (“gentle nutrition”).

Η διαισθητική διατροφή δεν είναι άλλοθι για junk food όλη μέρα. Είναι το σημείο που αλληλοκαλύπτονται οι 2 κύκλοι: Αυτός της “εσωτερικής σοφίας” του σώματος (πείνα, κορεσμός, επιθυμία) με αυτόν των “εξωτερικών γνώσεων” (διατροφικές πληροφορίες για το τι ειναι καλό και θρεπτικό, συστάσεις για την καλύτερη υγεία). 

Η διαισθητική διατροφή λαμβάνει υπόψη τόσο τις ανάγκες και επιθυμίες του σώματός μας, όσο και τις διατροφικές συστάσεις και πληροφορίες για το τι είναι καλό και θρεπτικό.

{ανάγκες και επιθυμίες του σώματος}-{gentle nutrition ή ευγενική διατροφή}-{διατροφικές συστάσεις}

@abbeyskitchen

How I ended up unintentionally LOSING WEIGHT by eating intuitively. The key here is UNINTENTIONALLY. If you go into intuitive eating with the goal of weight loss, you will never be able to fully embrace the process, and learn your bodys true needs. And as a result you will never find your body’s happiest healthiest weight. My journey going “all in” on intuitive eating meant a period of almost 10 years of me eating (and overeating) a lot of the novel “unhealthy” foods i previously restricted. But 10 yrs in, theyve lost their novelty so i naturally prefer to eat less of them and more balanced more often. Fewer overeating episodes = unintentional weight loss. Im now at my body’s normal healthy pre- €D weight where i know my body likes to be. #intuitiveeating #mindfulness #mindfuleating #healthyweightloss #healthyeatingtips #balancedeating

♬ original sound – Abbey Sharp

Μερικά tips που έχω να σου δώσω, πριν το κλείσιμο

  • Εστίασε στις συνήθειες και όχι στο νούμερο στη ζυγαριά. Θέσε ρεαλιστικούς στόχους που δίνουν προτεραιότητα στην υγεία σου (σωματική και ψυχική). Φίλτραρε οποιαδήποτε αλλαγή στις συνήθειές σου επιλέξεις να κάνεις με κριτήριο το κατα πόσο είναι βιώσιμη και ευγενική, όπου “ευγενική” σημαίνει εύκολη και απολαυστική. 

  • Δώσε έμφαση σε όσα προσθέτεις στη διατροφή και τον τρόπο ζωής σου σου και όχι στο τι αφαιρείς. Πχ. φρόντισε να προσθέσεις χρωματιστά λαχανικά στα πιάτα σου, χωρίς να σε σε προβληματίσει η ποσότητα των άλλων τροφών και βάλε στο πρόγραμμά σου ένα hobby που απολαμβάνεις και περιλαμβάνει κίνηση. 

  • Χρησιμοποίησε τις ενδείξεις πείνας και κορεσμού για να καθοδηγήσεις τις διατροφικές σου επιλογές και όχι το μέτρημα θερμίδων. Περίμενε να πεινάσεις πριν φας και σταμάτα αν νιώσεις κορεσμό. Αν έχεις leftover στο πιάτο σου, αποθήκευσέ το για το επόμενό σου γεύμα. Δικό σου είναι, μπορείς να το απολαύσεις και αύριο.
@tasteitwithtia

Run away from anyone selling Intuitive Eating as a weight loss diet 😬 #intuitiveeating

♬ Me Too – Kevin Gates

Κλείνοντας…

Αν εχεις φτάσει στο σημείο αυτό του άρθρου και σκεφτεσαι: “Θα νιώσω πραγματικά πιο άνετ@ και υγιής αν χάσω κάποιο βάρος”, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Η επιθυμία για ένα αδύνατο σώμα είναι πολύ βαθιά ριζωμένη στο συλλογικό τρόπο σκέψης μας. Ανεξάρτητα από το αν μια αλλαγή στο βάρος σου είναι απαραίτητη ή όχι, δεν κρίνω αυτήν σου την επιθυμία. Θυμήσου, όμως, πως ο δρόμος που θα διαλέξεις μπορεί να καθορίσει το αν θα φτάσεις στον προορισμό σου, αλλά και στο πώς θα νιώθεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. 

Οι Gen-Zers μεγάλωσαν με την τεχνολογία, τα social media και το internet, γεγονός που οδηγεί στη λανθασμένη εντύπωση πως είναι αντικοινωνικοί, εθισμένοι με το διαδίκτυο κι έτοιμοι για κάθε είδους “ηλεκτρονικής επανάστασης”.

Απεναντίας, είναι η πρώτη γενιά που αντικατέστησε την τηλεόραση με το βιβλίο, καταρρίπτοντας κάθε στερεότυπο που κυκλοφορεί. Ειδικότερα, οι πωλήσεις των e-books σταθεροποιήθηκαν κι αυτές των έντυπων βιβλίων κορυφώθηκαν. Σελίδες όπως το Wattpad γνωρίζουν τεράστια άνθηση και οι νεαροί χρήστες φαίνεται να έχουν βρει τον πιο σύγχρονο τρόπο ανάγνωσης.

Η γενιά αυτή, γαλουχημένη με κάθε ηλεκτρονικό εφόδιο, αναζητά, πλέον, την απόλυτη εμπειρία στα βιβλία επηρεάζοντας κατά πολύ την βιομηχανία των young adult βιβλίων. Φαίνεται πως τα βιβλία περιπέτειας, φαντασίας και τρόμου είναι τα αγαπημένα τους, ενώ έρευνες έχουν δείξει πως το 75% των Gen-Zers επιλέγει βιβλία που τους αντιπροσωπεύουν και θίγουν σύγχρονες και πολυπολιτισμικές ιδέες. 

Hunger Games

Η γνωστή σειρά μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας και περιπέτειας, ακολουθεί τη δεκαεξάχρονη, Katniss Everdeen, στην προσπάθειά της να επιβιώσει από τους Αγώνες Πείνας, ένα ετήσιο γεγονός κατά το οποίο ένα αγόρι κι ένα κορίτσι ηλικίας 12-18 ετών από κάθε μία από τις δώδεκα περιοχές της Capitol επιλέγονται με κλήρωση για να διαγωνιστούν σε μια τηλεοπτική μάχη μέχρι θανάτου. 

Τα βιβλία έκαναν το ντεμπούτο τους το 2008 με τεράστια επιτυχία και μέχρι σήμερα, έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 γλώσσες! Η συγγραφέας, Suzanne Collins, έχει δηλώσει πως έμπνευσή της αποτέλεσε η ελληνική μυθολογία και οι ρωμαϊκές μονομαχίες. Μπήκαν στη λίστα των best seller των New York Times για περισσότερες από 100 συνεχόμενες εβδομάδες, ενώ η μεγάλη αυτή επιτυχία δεν άργησε να φέρει και τη μεταφορά της ιστορίας στη μεγάλη οθόνη. Η κινηματογραφική εμφάνιση των Hunger Games έγινε το 2012 με τους τηλεκριτικούς να την αποθεώνουν.

The Maze Runner

Όταν πρωτοκυκλοφόρησε η σειρά των 5 αυτών δυστοπικών μυθιστορημάτων, το 2009, κανείς δεν περίμενε την επιτυχία που θα προκαλούσε. Ήταν το απόλυτο εκδοτικό φαινόμενο στην κατηγορία των young adult βιβλίων και όχι μόνο, αφού αναγνώστες όλων των ηλικιών επαίνεσαν τον συγγραφέα, James Dashner, για την εμπειρία που τους προσέφερε. 

Η υπόθεση ακολουθεί τον δεκαεξάχρονο Τόμας, ο οποίος ξυπνάει σε ένα σκουριασμένο ασανέρ χωρίς να θυμάται το πως βρέθηκε εκεί. Mαζί με άλλα αγόρια προσπαθούν να βρουν την έξοδο του λαβυρίνθου ο οποίος, όμως, αλλάζει συνεχώς. Η ιστορία περνάει ποικίλα μηνύματα, όπως ο συνεχής αγώνας και η πίστη στις δυνατότητές μας, η δύναμη της συγχώρεσης και η σημασία της ομαδικότητας και της αλληλοϋποστήριξης σε στιγμές απόγνωσης.  

Η ιστορία μεταφέρθηκε στους κινηματογράφους το 2014, αλλά έλαβε μικτές αξιολογήσεις από τους κριτικούς, οι οποίοι θεώρησαν την ταινία καλύτερη από άλλες μεταφορές εφηβικών βιβλίων, αλλά με το τέλος και την έλλειψη πλοκής να λαμβάνουν αρνητικά σχόλια. 

Νάρνια

Η σειρά των 6 βιβλίων φαντασίας του C.S.Lewis κυκλοφόρησε το 1950 και διασκευάστηκε για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, αλλά και για τον χώρο των video games. Θεωρείται από τα πιο κλασικά κι αγαπημένα βιβλία των τελευταίων ετών και αποτελεί το πιο επιτυχημένο έργο του συγγραφέα. Έχει πουλήσει πουλήσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο κι έχει μεταφραστεί σε 47 γλώσσες. 

Η ιστορία ακολουθεί τέσσερα παιδιά από την ίδια οικογένεια πρέπει να εγκαταλείψουν την πόλη τους λόγω των βομβαρδισμών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια γυναίκα κι ένας καθηγητής παίρνουν τα παιδιά στο σπίτι τους, προκείμενου να προστατευθούν από τη φρίκη του πολέμου. Ενώ τα παιδιά παίζουν κρυφτό, η μικρότερη από τα αδέρφια, η Lucy, βρίσκει μια ντουλάπα για να κρυφτεί.

Εντούτοις, η ντουλάπα αποδεικνύεται μαγική. Και μέσω αυτής, η Lucy ταξιδεύει στη Νάρνια. Σταδιακά, όλα τα παιδιά φτάνουν στη Νάρνια, όπου πολεμούν με λύκους, συναντούν ζώα που μιλάνε και μια κακιά μάγισσα. Στον αντίποδα, συναντούν ένα υπέροχο λιοντάρι που ονομάζεται Aslan. 

After

Το πασίγνωστο fanfiction της Anna Todd με πρωταγωνιστή τον διάσημο τραγουδιστή, Harry Styles, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2013 στο Wattpad και μετά την τεράστια επιτυχία του, εκδόθηκε κι επίσημα έναν χρόνο αργότερα. 

Σήμερα, έχει φτάσει να είναι ένα από τα μεγαλύτερα best sellers των young adult βιβλίων παγκοσμίως. Έχοντας προσελκύσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο αναγνώστες, η τεράστια εκδοτική επιτυχία ήταν αναμενόμενο να μεταφερθεί και στους κινηματογράφους το 2019, με πολλούς κριτικούς να μιλούν για τον διάδοχο των Twilight και 50 Shades of Grey.

Η υπόθεση του βιβλίου πραγματεύεται την ιστορία μιας καθωσπρέπει πρωτοετούς φοιτήτριας, αφοσιωμένης κόρης και πιστής στον σχολικό της έρωτα, Tessa. Ο οργανωμένος κόσμος της, όμως, καταρρέει όταν γνωρίζει τον αλαζονικό Hardin. Προσπαθεί να τον αγνοήσει, όμως, το σώμα της δεν συνάδει με τη λογική της.

Η Tessa βιώνει την πρώτη της επαφή με τον έρωτα και ξεκινάει ένα ταξίδι αυτογνωσίας και σεξουαλικής αφύπνισης, ανακαλύπτει ένα εσωτερικό πάθος που δεν ήξερε καν ότι είχε. Μέχρι που συνειδητοποιεί ότι υπάρχει ζωή πριν και μετά τον Hardin…

Κάθε άτομο που αγωνίζεται για την ισότητα των φύλων, αναγνωρίζει  πως το ζήτημα της έμφυλης κακοποίησης λαμβάνει διαστάσεις σε όλα τα φύλα.

Την ώρα, όμως, που κινήματα αγωνίζονται για τη συνολική εξάλειψη της βίας, στον αντίποδα διακρίνεται μια τραγική εργαλειοποίηση υποθέσεων κακοποίησης ανδρών, με σκοπό την παραπληροφόρηση και την αλλοίωση της πραγματικότητας, θέτοντας κυρίως στο στόχαστρο τους αγώνες των κινημάτων για την ισότητα, την ελευθερία και την ασφάλεια των φύλων.

Είναι ιδιαίτερα σπάνιο να διαβάσουμε ή να ακούσουμε για κάποιο περιστατικό ενδοοικογενειακής ή έμφυλης κακοποίησης με θύμα άντρα. Εντούτοις, αυτή η σπανιότητα δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Αν και σε χαμηλότερο ποσοστό, πολλοί άνδρες έχουν πέσει θύματα σωματικής, ψυχολογικής ή σεξουαλικής κακοποίησης. 

Στο ζήτημα της απόκρυψης της πλειοψηφίας τέτοιων υποθέσεων, ο παράγοντας που εμποδίζει την αποκάλυψη τους είναι η ίδια η πατριαρχικά δομημένη κοινωνία. Σε μια απλούστερη ανάλυση, ένας μέσος άνδρας γίνεται συχνά δέκτης στερεοτυπικών αντιλήψεων που προτάσσουν τη σκληρή αρρενωπότητα

Από σεξιστικές φράσεις όπως «οι άνδρες δεν κλαίνε», «μην κάνεις σαν κοριτσάκι» μέχρι και σε στιγματισμό στο ενδεχόμενο ότι κάποιος άνδρας μπορεί να πέσει θύμα κακοποίησης, παρατηρούμε πως τα θεμέλια στα όποια βασίζεται η αντίληψη της στοχοποίησης και του χλευασμού των κακοποιημένων ανδρών, είναι κάτι παραπάνω από ισχυρά. 

Αυτές οι αντιλήψεις αποτελούν το σκοτάδι που απλώνεται επάνω σε κάθε υπόθεση κακοποίησης άνδρα και αποτρέπουν το θύμα από το να μιλήσει.

@magic.mike.g

Domestic abuse in any form is not ok. Men you are not alone and there is help. #foryou #fyp #domesticabuseawareness #mentalhealth #selflove

♬ Broken – Seether

Η πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, ενθαρρύνει έμμεσα την τοξικότητα και την επιβολή και στοχοποιεί άμεσα αυτούς που τις καταγγέλλουν.

Αυτό το πλαίσιο σήψης δημιουργεί στο τέλος έναν επικίνδυνο ιστό. Έναν ιστό όπου το θύμα δεν μπορεί να μιλήσει, διότι δεν του το επιτρέπει έμμεσα η ίδια η κοινωνία. Τεκμήριο των πατριαρχικών δομών της κοινωνίας αποτελεί η παρουσίαση του πρότυπου άνδρα ως η προσωποποίηση της τοξικής αρρενωπότητας και η περιθωριοποίηση των ανδρών που δεν ανταποκρίνονται σε αυτά τα πρότυπα. 

Έτσι, λοιπόν, εφόσον ένας άνδρας καταγγείλει ότι έπεσε θύμα σεξουαλικής, σωματικής ή ψυχολογικής βίας, αμέσως φορά επάνω του την κοινωνική ταμπέλα του «αδύναμου» που τον στιγματίζει σε όλες του τις σχέσεις και δραστηριότητες.

Συνεπώς, η κακοποίηση δεν έχει φύλο, όλ@ μας μπορούμε ανά πάσα στιγμή να βρεθούμε στον ρόλο του θύματος, γι’ αυτό, άλλωστε, η μάχη που δίνουν ποικίλα κινήματα κατά της κακοποίησης, είναι μια μάχη που μας αφορά και χρειάζεται να δώσουμε το παρόν γι’ αυτή.

Η εργαλειοποίηση των θυμάτων για την σπίλωση των αγώνων κινημάτων όπως του φεμινιστικού και του #Metoo.

Παράλληλα, οι υποθέσεις κακοποίησης ανδρών πολύ συχνά εργαλειοποιούνται από τα ίδια τα άτομα που ασκούν το δόγμα του στιγματισμού των θυμάτων.

Με στόχο την επίθεση στο φεμινιστικό κίνημα και σε άλλες σπουδαίες κοινωνικές πρωτοβουλίες, οι σεξιστές, οι συντηρητικοί και οι προασπιστές της πατριαρχίας καταλογίζουν στο φεμινιστικό κίνημα την κατηγορία της αδιαφορίας για τα θύματα κακοποίησης που είναι άνδρες, προβάλλοντας την ιδέα του φεμινισμού ως μια μορφή μητριαρχίας που φορά τη μάσκα της ισότητας. 

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να διακρίνουμε τις αντιφάσεις και την υποκρισία αυτών των ατόμων. Μπορούμε, αναζητώντας υποθέσεις κακοποίησης ανδρών στο διαδίκτυο και στα social media, να διαβάσουμε αμέτρητα εμετικά σχόλια υποβάθμισης και περιφρόνησης τέτοιων περιστατικών. 

Σχόλια που ξεκινούν από διακωμώδηση περιστατικών παιδοβιασμού ανήλικων αγοριών από ενήλικες γυναίκες και φτάνουν μέχρι σε ομοφοβικούς, ρατσιστικούς και χυδαίους χαρακτηρισμούς για άνδρες που έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής ή έμφυλης κακοποίησης, κοσμούν πάντοτε αυτού του είδους τις ειδήσεις.

Όταν, όμως, θα ξεσπάσει η αντιπαράθεση πατριαρχίας-φεμινισμού, αυτοί οι άνθρωποι θα είναι οι ίδιοι που θα κατηγορήσουν τον φεμινισμό για αδιαφορία επάνω σε αυτά τα περιστατικά.  

Ωστόσο, έμπρακτα αποδεικνύεται ότι αυτοί που αγωνίζονται για την ισότητα, την ελευθερία και την ασφάλεια των φύλων είναι τελικά το φεμινιστικό κίνημα και άλλες μορφές όπως το #Metoo, με το τελευταίο άλλωστε να έχει αναδείξει δεκάδες υποθέσεις κακοποιημένων ανδρών που φαίνονταν καταδικασμένες να μείνουν στο σκοτάδι.

Αντίθετα, αυτά που στην πράξη γεννούν τον φόβο και την αύξηση της βίας είναι τα δόγματα του σεξισμού και της πατριαρχίας που στοχοποιούν και στιγματίζουν κάθε ανεξαρτήτως φύλου θύμα, που προσπαθεί να καταγγείλει την κακοποίησή του.

Η εργαλειοποίηση των θυμάτων κακοποίησης είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη, η απάντηση σε αυτή και προς κάθε κακοποιητ@ είναι η συλλογική δράση και η αλληλεγγύη. 

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε κανένα άτομο να εργαλειοποιεί ανθρώπινες ζωές, είναι κάτι το ανεπίτρεπτο που ξεπερνά την ιδεολογική αντιπαράθεση και επεκτείνεται στα όρια της υποβάθμισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η βία και η τοξικότητα είναι εδώ, βρίσκονται στην καθημερινότητα μας, στο περίγυρο μας, στην ίδια μας την ζωή.

Η απάντηση στο φόβο και στη βία της πατριαρχίας πρέπει να είναι μια και ενιαία, συλλογική ενεργοποίηση στα κοινωνικά κινήματα υπέρ της ισότητας των φύλων και έμπρακτη αλληλεγγύη σε κάθε θύμα κακοποίησης ανεξαρτήτως φύλου. Μόνο έτσι μπορούμε να ξεριζώσουμε την πατριαρχική βάση της ανισότητας και της έμφυλης βίας και να εδραιώσουμε την ισότητα, την ελευθερία και την ασφάλεια για όλα τα φύλα.

Πριν λίγες ημέρες ζήτησα σε Instagram story να μου πεις τα θέματα που σε απασχολούν σχετικά με το fitness, ώστε να αναπτυχθούν σε επόμενο άρθρο!

Τι μου ζήτησε το 90% όσων απάντησαν;

Να μάθει πώς θα απομακρύνει την… κυτταρίτιδα!

Και ερωτώ κι εγώ με τη σειρά μου: Μετά από τόσες προσπάθειες απενοχοποίησης και κανονικοποίησης του γυναικείου σώματος, γιατί συνεχίζει να μας αγχώνει τόσο η κυτταρίτιδα;

Να το ρίξουμε και αυτό στις παραπλανητικές εικόνες που προβάλλονται στα social media; Μπορεί. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μιντιακές περσόνες, όπως οι Καρντάσιανς, η JLo κ.ά., κρίνονται συνεχώς για την όψη φλοιού πορτοκαλιού που ενδεχομένως παρουσιάζουν ανά καιρούς. Πριν 10 χρόνια, θυμάμαι χαρακτηριστικά τον εαυτό μου να λέει για μία πολύ γνωστή τραγουδίστρια με – κατά κοινή ομολογία – πολύ ωραίο και γυμνασμένο σώμα πως ακόμα και εκείνη έχει κυτταρίτιδα. Και αυτό γιατί είχα την ανάγκη να εξηγήσω στους γύρω μου πως το λίπος της κυτταρίτιδας λειτουργεί εντελώς διαφορετικά από το λίπος πάχους. 

Τι είναι αυτή η (ρημαδο)κυτταρίτιδα;

Μην ψαρώνεις, δεν είναι κάποιος ακαδημαϊκός όρος! Η κυτταρίτιδα ορίζεται ως μία κοινή αισθητική δυσμορφία που παρουσιάζεται στους γλουτούς και στους μηρούς των γυναικών μετά την εφηβεία. Εμφανίζεται σε ποσοστό 90%+ των γυναικών και λόγω απουσίας νοσολογικής συσχέτισης θεωρείται κατά κύριο λόγο αισθητικό πρόβλημα. Στις επιστήμες υγείας, όταν κάτι λήγει σε -ίτιδα, υποδεικνύει την ύπαρξη φλεγμονής. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι η λαρυγγίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή στην περιοχή του λάρυγγα. Η κυτταρίτιδα, ωστόσο, δεν έχει καμία σχέση με φλεγμονή στα κύτταρα, όπως υπονοεί η λέξη – αντιθέτως τα λιποκύτταρα που δημιουργούν τη σύνθεσή της είναι υγιέστατα. 

Είναι, όμως, πιο ενεργά, πιο «πεινασμένα» και άρα πιο ικανά να αποθηκεύσουν λίπος απ’ ότι τα λιποκύτταρα των υπόλοιπων περιοχών του ανθρώπινου σώματος. Επιπλέον, έχουν σαφώς μικρότερη ικανότητα απελευθέρωσης του αποθηκευμένου λίπους είτε ως ενέργεια, είτε ως μέρος διαφόρων διεργασιών. Έτσι, αν για παράδειγμα το σωματικό μας βάρος αυξηθεί κατά 7kg λίπους, τότε 6kg από αυτά θα αποθηκευτούν σε περιοχές επιρρεπείς για να αναπτύξουν κυτταρίτιδα και μόνο το 1kg θα αποθηκευτεί σε όλες τις υπόλοιπες περιοχές. Αντίστροφα, αν το σωματικό μας βάρος μειωθεί κατά 7kg λίπους, τότε μόνο το 1kg από αυτά θα μειωθεί από περιοχές επιρρεπείς για να αναπτύξουν κυτταρίτιδα και 6kg θα μειωθούν από όλες τις υπόλοιπες περιοχές. Όσο συνεχίζεται αυτός ο κύκλος εναλλαγής πρόσληψης και απώλειας βάρους, τόσο η κατάσταση επιδεινώνεται. 

Με το απλό αυτό παράδειγμα γίνεται αντιληπτό, πόσο σημαντικό είναι η διατήρηση σταθερού του σωματικού βάρους και η αποφυγή απότομων αυξομειώσεων του καθόλη τη διάρκεια της ζωής.

Από τι προκαλείται;

Σήμερα δεν γνωρίζουμε πώς έχει προκύψει ο όρος, αλλά ούτε και τους λόγους για τους οποίους η κυτταρίτιδα εμφανίζεται. Πράγματι, παραμένει ένα μυστήριο. Φαίνεται πάντως ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση αλλά και ορμονικό υπόβαθρο στην εμφάνισή της, καθώς εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε γυναίκες μετά την εφηβεία και επιδεινώνεται με την εγκυμοσύνη και την κλιμακτήριο.

Στις γυναίκες, η τάση απόκτησης βάρους στο κάτω μέρος του σώματος, δεν οδηγεί αναγκαστικά στην ανάπτυξη κυτταρίτιδας. Ωστόσο, αφού η κυτταρίτιδα εκδηλώνεται στο λιπώδη ιστό, είναι λογικό να εντοπίζεται ακριβώς στις περιοχές εκείνες στις οποίες προτιμάται από τον οργανισμό να αποθηκεύεται λίπος (μηροί και γλουτοί) (Δρ. Σταύρος Αρχοντάκης).

Ανάπτυξη κυτταρίτιδας έχει παρατηρηθεί στις περιπτώσεις καταστροφής του λιπώδους ιστού. Έχουν διαπιστωθεί τρεις παράγοντες υπεύθυνοι για την καταστροφή αυτή του λιπώδους ιστού: 

-Ανεπαρκής αιματική παροχή μέσω της μικροκυκλοφορίας

-Ανεπαρκής φλεβική παροχέτευση

-Ανεπαρκής λεμφική παροχέτευση 

-και χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα δημιουργούνται λύσεις για την καλύτερη δυνατή προσέγγιση του τρόπου αποδόμησής της.

@sopheallen

Some forget about them angles 🌶 #cellulite

♬ audio diretamente do Brasil – .

Πώς θα την απομακρύνω;

Η κυτταρίτιδα μπορεί να μειωθεί με: 

  • Λεμφικό μασάζ
  • Κρυολιπόλυση 
  • Εφαρμογή lazer 

με ορατά αποτελέσματα από 6 έως 12 μήνες, χωρίς ωστόσο να διορθώνουν πλήρως την εικόνα, καθώς ακόμα (ΑΚΟΜΑ, λέω – και όχι, δεν μιλάω ήρεμα!) δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε τη ρίζα του προβλήματος. Στις κρέμες απόφυγε να επενδύσεις, δεν έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Χρειάζεται να πω πως η άσκηση, η καλή διατροφή και η καλή ψυχολογία – σε συνδυασμό με τα ανωτέρω – μπορούν να συντηρήσουν ένα καλό αποτέλεσμα για περισσότερο καιρό; Αν χρειάζεται, άσ’ το πάνω μου. Μέχρι εκεί θα ακουστώ!

Κλείνω με μια σκέψη. 

Κατανοώ απόλυτα πως με τόση έμφαση που δίνεται στην αποβολή της κυτταρίτιδας, μπορεί κάποιοι να αναζητούμε εμμονικά μια λύση καθώς μπορεί να έχουμε δεχτεί μέχρι και χλευασμό. Αλλά, ρε φίλε, δεν γίνεται να περιμένουμε τη λύση για την απώλεια της κυτταρίτιδας λες και θα ανακαλύψουμε τη φωτιά, επειδή απλά κάποιοι αποφάσισαν να κοροϊδέψουν κάποιους για την ύπαρξή της. Δηλαδή, θα ήταν φυσιολογικό να αρχίσω κι εγώ να κοροϊδεύω όποιον έχει καστανά μαλλιά; Μα είναι κυρίως γενετικός ο λόγος. Θα κορόιδευες δηλαδή ένα παιδί με αυτισμό ή ένα παιδί με καθυστέρηση επειδή του λείπει ένα χρωμόσωμα από το DNA του; Sorry, αλλά δε βλέπω διαφορά. Η άγνοια μάς κάνει να έχουμε αυτές τις αντιλήψεις, γιατί αν διαβάζαμε περισσότερο… Τέλος πάντων, παραδίδω τη σκυτάλη στη Μικρή Βιβλιοφάγο μπας και ξεστραβωθούμε!

Cheers!

Έτσι ξεκινούσε ένα ακόμη από τα δεκάδες μηνύματα που λαμβάνω, κυρίως από γυναίκες, που μοιράζονται μαζί μου τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για το σεξισμό, την έμφυλη καταπίεση και το shaming που βιώνουν στην καθημερινότητά τους. 

«Σχολιάζει συνεχώς το σώμα μου, μου λέει με κάθε τρόπο ότι θεωρεί ότι πρέπει να χάσω βάρος και με κοιτάει επικριτικά κάθε φορά που ξεκινάω να τρώω», συνέχιζε το μήνυμα από τη διαδικτυακή μου φίλη.

Σοκαρίστηκα, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να τη ρωτήσω αν είναι καλά και αν χρειάζεται βοήθεια. Ένας άνθρωπος που κάνει τόσο επιθετικά σχόλια για το σώμα και την εμφάνισή μας, και μάλιστα φτάνει στο σημείο να μας κάνει να ντρεπόμαστε κάθε φορά που τρώμε, είναι επικίνδυνος για την ψυχική αλλά και σωματική μας υγεία. Στη συνέχεια σκέφτηκα: Πόσες φορές έχω ακούσει εγώ από συντρόφους μου ή και φίλους μου στο παρελθόν σχόλια για την εμφάνισή μου, το σώμα μου, τα κιλά μου, το πρόσωπό μου. Από τα μαλλιά μου και τη μύτη μου μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών μου, τίποτα δεν έχει μείνει ασχολίαστο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. 

Αναρωτήθηκα: Είμαστε, άραγε, πολλές εμείς που έχουμε βιώσει κάτι τέτοιο από κάποιον με τον οποίο βγαίναμε περιστασιακά ή είχαμε σχέση; Τότε, κατέφυγα για ακόμη μία φορά στο Instagram, όπου έθεσα δημόσια την ερώτηση στο προφίλ μου:

«Σου έχει κάνει ποτέ body shaming ο/η σύντροφος, γκόμενος ή σύζυγος;»

Όταν άνοιξα να δω τις απαντήσεις, είχαν δει το story μου 1200 άτομα, από τα οποία 213 είχαν απαντήσει ότι έχουν υποστεί body shaming από σύντροφο (το 64% όσων απάντησαν), και 120 (το υπόλοιπο 36%) ότι δεν έχουν βιώσει κάτι τέτοιο. 

Και τότε άνοιξε για ακόμη μία φορά ο ασκός του Αιόλου αναφορικά με το body shaming

Δεκάδες αφηγήσεις γέμισαν τα μηνύματά μου, κυρίως από γυναίκες και θηλυκότητες που έχουν υποστεί body shaming από πρώην ή νυν σύντροφο. 

«Του είχα μιλήσει για το κόμπλεξ που έχω με τις γάμπες μου και είχε απαντήσει ότι είναι λογικό, καθώς, όπως είπε, οι γάμπες μου είναι πολύ χοντρές για γυναικείες γάμπες», έλεγε ένα από τα πρώτα μηνύματα. Μου έλεγε ότι πρέπει να πάρω τουλάχιστον δέκα κιλά για να δείχνω πιο θηλυκή και όχι τόσο παιδάκι. Να έχω, βρε παιδί μου, τα πιασίματά μου. Ήμουν 19 τότε. Ο πρώην μου μαζί με ένα φίλο του έβλεπαν μπροστά μου κάτι μοντέλα στον υπολογιστή. Τότε γύρισε προς εμένα και μου είπε: «Μήπως να αρχίσεις να πηγαίνεις γυμναστήριο

Από γυναίκες που τις κατηγόρησαν ότι έχουν παραπάνω λίπος, μέχρι γυναίκες που τους έλεγαν ότι δεν έχουν αρκετό και από εκείνες που τις πίεζαν να κάνουν περισσότερη γυμναστική, μέχρι εκείνες που τους έλεγαν ότι κάνουν υπερβολική γυμναστική, τίποτα δεν έλειπε από τις ιστορίες που γέμισαν τα εισερχόμενά μου.

«Μου είπε ότι το γεγονός ότι πάχυνα σημαίνει ότι δεν θέλω να προσπαθήσω για τη σχέση μας και άρα πρέπει να χωρίσουμε». Έλεγε ένα ακόμη μήνυμα. Τα πιο τρομακτικά, όμως, ήρθαν αργότερα. «Περνούσα φάση νευρικής ανορεξίας και προφανώς είχα εμμονή με τις θερμίδες τότε. Εκείνος με φώναζε «χοντρούλα» και μου υπενθύμιζε πόσες θερμίδες έχει το κάθε φρούτο», έλεγε ένα μήνυμα που με άφησε με το στόμα ανοικτό όταν αντιλήφθηκα για το πόσο μεγάλο είναι το μέγεθος της κακοποίησης

Και, δυστυχώς, λίγα μόλις λεπτά αργότερα, διάβασα ένα ακόμη στο ίδιο μήκος κύματος: «Μου έπαιρνε το πιάτο όταν θεωρούσε ότι έχω φάει αρκετά». 

«Νομίζω δεν αντέχω να διαβάσω άλλο», σκέφτηκα και έκλεισα το Instagram

Άνοιξα ένα κενό word και αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο. Για εσένα που μοιράστηκες μαζί μου την ιστορία σου και για εσένα που ακόμη δεν έχεις τολμήσει να τη μοιραστείς πουθενά. Για εσένα που κατάφερες να ξεπεράσεις όλα αυτά τα σχόλια που άκουσες, αλλά και για εσένα που ακόμη παλεύεις να προχωρήσεις μπροστά και να ξεφύγεις από την κακοποίηση. Γιατί το body shaming είναι κακοποίηση, και έχει τεράστιες συνέπειες στην ψυχική και σωματική μας υγεία. Το body shaming είναι κακοποίηση, και ως τέτοια πρέπει να το αντιμετωπίζουμε. 

Για ποιο λόγο, όμως, είναι τόσο κανονικοποιημένο το να ακούμε από το σύντροφό μας (ειδικά αν είναι άντρας) το πώς «είναι» ή «θα έπρεπε να είναι» το σώμα μας; 

Για ποιο λόγο συχνά αδυνατούμε ακόμη και να μας υπερασπιστούμε όταν ακούμε τέτοια λόγια; Από τα πρώτα μας κιόλας βήματα ως κορίτσια σ’ αυτό τον κόσμο ακούμε από παντού το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η εμφάνισή μας. Τα ρούχα, τα μαλλιά μας, η τριχοφυΐα, οι αναλογίες μας, βρίσκονται όλα στο στόχαστρο. Το πώς δείχνουμε εξωτερικά μετράει συχνά πολύ περισσότερο από όλες μας τις αρετές, τις ικανότητες και τις επιτυχίες. Η εμφάνισή μας πρέπει να ικανοποιεί τα γούστα και τις διαθέσεις των αντρών γύρω μας και η αξία μας δείχνει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το αν και κατά πόσο αρέσουμε σε αυτούς. 

Και μέσα σε όλη αυτή τη δίνη, η αγκαλιά του συντρόφου μας, αυτή που θα έπρεπε να είναι η πιο ζεστή και ασφαλής, γίνεται τελικά εκείνη που πονάει περισσότερο. Η αγκαλιά στην οποία αφηνόμαστε πιο ευάλωτες, είναι εκείνη που βγάζει τα πιο πολλά αγκάθια. Γιατί το να σχολιάζει το σώμα σου αρνητικά αυτός που αγαπάς ή γουστάρεις, να σε κρίνει αυτός που σε βλέπει καθημερινά γυμνή, να σε εκφοβίζει, να γελά εις βάρος σου, είναι ένα πραγματικό αγκάθι που μπορεί να αφήσει πολύ βαθιές πληγές. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο σκοπός του. 

Το body shaming είναι ένα ακόμη εργαλείο συναισθηματικής χειραγώγησης ενός άλλου ατόμου (συνήθως γυναίκας ή θηλυκότητας), συχνά κεκαλυμμένο με το μανδύα του νοιαξίματος («εγώ για το καλό σου το λέω, για να μη σε κοροϊδεύουν»/ «γιατί δεν θα σε θέλει κανείς») που κάνει το θύμα ευάλωτο σε κάθε μορφής κακοποίηση (negging). Παράλληλα, απειλεί την ψυχική και σωματική του υγεία με το να συμβάλλει σε πολλαπλά επίπεδα ως παράγοντας στην ανάπτυξη άγχους, κατάθλιψης και διατροφικών διαταραχών

Κι επειδή το body shaming είναι ακόμα μια μορφή κακοποίησης – και ως τέτοια πρέπει να το αντιμετωπίζουμε – αν αυτή τη στιγμή που μιλάμε βρίσκεσαι σε μια σχέση που εμπεριέχει τέτοια είδους κριτική, σχόλια και εκφοβισμό, θέλω να σου πω αρχικά ότι δεν είσαι μόνη. Είμαστε πολλές που έχουμε ζήσει κάτι τέτοιο, και είμαστε στο πλάι σου. Θέλω, ακόμη, να σου θυμίσω πως στις σχέσεις μπαίνουμε για να είμαστε καλύτερα, όχι χειρότερα. Και πως σ’ εσένα και στο σώμα σου αξίζουν μόνο αγκαλιές, χάδια, τρυφερότητα και απολαύσεις και όχι σκληρότητα και βία οποιασδήποτε μορφής. Στο σώμα σου αξίζουν λόγια όμορφα γιατί μόνο αυτά μπορούν να του δώσουν στέρεο έδαφος και να του επιτρέψουν πραγματικά να ανθίσει. 

Κι αν στο περιβάλλον που βρίσκεσαι τα λόγια αυτά δεν τα ακούς και αντιθέτως σε ταΐζουν με κριτική και προσβολές, ήρθε η ώρα να διεκδικήσεις για εσένα και το σώμα σου κάτι καλύτερο. Να θυμηθείς πως είσαι θησαυρός πολύτιμος και πως εκεί έξω υπάρχουν άλλα άτομα που αντί να σε μειώσουν θα σου κρατάνε το χέρι όσο εξελίσσεσαι και θα σε παίρνουν αγκαλιά για να σου δίνουν δύναμη. Κι αυτή, και μόνο αυτή, είναι αγάπη που πραγματικά αξίζεις. 

«Να μιλάς στον πληθυντικό», «να σέβεσαι τους μεγαλύτερους», «να τους δίνεις τη θέση σου στο λεωφορείο» κι άλλες παρόμοιες φράσεις που όλοι μας γνωρίζουμε – και με το παραπάνω – ως «κανόνες καλής συμπεριφοράς».

Οι κοινωνικοί κανόνες είναι απίστευτα ισχυροί και αντέχουν στα χρόνια. Υπάρχουν, όμως, κανόνες και «κανόνες» στην κοινωνία μας. Άλλοι κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη και απλή, άλλοι, πάλι, πιο δύσκολη ή σύνθετη.

Κάποιους τους ακολουθούμε επειδή «πρέπει» αλλά μέσα μας γνωρίσουμε ότι είναι πράγματι δίκαιοι. Άλλους μπορεί να τους ακολουθούμε ακόμα κι αν διαφωνούμε με αυτούς κι άλλους δε τους ακολουθούμε, διότι αμφισβητούμε ακόμα και το λόγο ύπαρξής τους.

Το σημαντικό εδώ είναι να ξεκαθαρίσουμε πως οι κοινωνικές απόψεις για το τι θεωρείται «σωστό» ή «λανθασμένο» μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με τους πολιτιστικούς, ιστορικούς, προσωπικούς ή άλλους παράγοντες. Μιλώντας, όμως, για τη χώρα μας την εποχή που ζούμε – και χωρίς να τα «βάζουμε» με την κοινωνία ή να καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα – καταθέτουμε την εμπειρία μας.

Ας δούμε, λοιπόν, μερικά παραδείγματα ορισμένων – άλλων σημαντικών και άλλων λιγότερο σημαντικών – συμπεριφορών, που η κοινωνία τις θεωρεί λάθος, μα τελικά, κάθε άλλο παρά φυσιολογικές είναι.

«Βρες μια σωστή δουλειά»

Όχι, δεν θα είμαι «καλύτερος» ή «αξιότερος» αν γίνω γιατρός, δικηγόρος ή αρχιτέκτονας, επειδή έτσι «μάθαμε». Σίγουρα, όμως, θα είμαι πιο δημιουργικός, ικανοποιημένος και σίγουρα πιο ευτυχισμένος αν ακολουθήσω τις – για πολλούς «ανεπαρκείς» – προσωπικές μου επιλογές και όνειρα.

«Πέρνα δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο σου»

Όχι, δεν επιθυμώ να κάνω ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ τον ελεύθερο χρόνο μου. Έχω μία ή – το πολύ – δύο ημέρες να ξεκουραστώ και δεν θέλω ούτε να πάω για πεζοπορία, ούτε για ελεύθερη πτώση.

Αντιθέτως, προτιμώ να χυθώ στον καναπέ μου και να κοιτάω το ταβάνι ή την τηλεόραση – που κατά πάσα πιθανότητα εκείνη τη στιγμή θα παίζει κάτι το οποίο υπό «κανονικές» συνθήκες δεν θα έβλεπα ποτέ, αλλά βαριέμαι ακόμα και να πιάσω το τηλεκοντρόλ να το αλλάξω.

«Να έχεις τέλειες σχέσεις με την οικογένειά σου, είναι αίμα σου»

Ώπα, ναι οκ είναι αίμα μου αλλά δε τους διάλεξα κιόλας, έτσι; Σαφώς και το να έχει κανείς καλές σχέσεις με την οικογένειά του, να τους εκτιμά, να τους σέβεται και να τους αγαπάει είναι θείο δώρο, αλλά ΔΕΝ συμβαίνει πάντα. Και σίγουρα δε θα αγαπήσω κάποιον μόνο και μόνο επειδή «έχουμε το ίδιο αίμα». 

@izzyfletcher1511

I hope this reaches the person it needs to – a heartbreak you never fully recover from but find strength in

♬ original sound – 🤍

«Στον εργοδότη σου να συμπεριφέρεσαι με το «σεις» και με το «σας»

Ναι, φυσικά δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από την ευγένεια και πάντα οφείλουμε να είμαστε ευγενικοί αλλά αυτό είναι τελείως διαφορετικό από το να «στεκόμαστε σούζα» στον εργοδότη μας, μόνο και μόνο επειδή μας πληρώνει.

Το δικό μου αφεντικό, για παράδειγμα, σίγουρα δε θα ήθελε σε καμία περίπτωση να του συμπεριφέρονται σα να είναι πλανητάρχης (που και να ήταν δε θα ήθελε) γιατί προτιμά την ανθρώπινη επικοινωνία και συνεννόηση. Και αυτό είναι μάλλον κάτι που ξεχωρίζει τον «καλό» και «κακό» εργοδότη.

«Μη μιλάς ανοιχτά για θέματα ψυχικής υγείας»

Αρχικά, θέλω να πιστεύω ότι εν έτει 2023 όλο αυτό το ταμπού είναι υποψήφιο προς αποχώρηση. Ναι πράγματι, η ψυχική υγεία για πολύ μεγάλο διάστημα στιγματιζόταν σημαντικά από την κοινωνία, την ίδια στιγμή που τα άτομα που «τολμούσαν» να μιλήσουν για κάτι τέτοιο θεωρούνταν το λιγότερο «αδύναμα».

Πέραν, όμως, όλων αυτών των ήδη γνωστών λόγων – για τους οποίους «πρέπει» πια να μιλάμε για ζητήματα ψυχικής υγείας – όταν πάλευα με την κατάθλιψη, δεν ξέρω αν θα είχα βγει νικήτρια, χωρίς τη στήριξη που μου προσέφεραν – εν αγνοία τους – άνθρωποι που μιλούσαν ανοιχτά για την εμπειρία τους.

«Μην φαίνεσαι ευάλωτος/η στους άλλους»

Στην καθημερινή μας ζωή έχουμε μάθει να συγχέουμε την «ευαλωτότητα» με την «αδυναμία», κατάσταση που κοινωνικά στιγματίζεται. Αν, όμως, δεν εκφράζομαι όπως ακριβώς νιώθω, πώς θα αναγνωρίσω, θα κατανοήσω και θα αποδεχτώ ουσιαστικά αυτό που αισθάνομαι; Πώς θα ωριμάσω; Πώς θα βελτιωθώ; 

@mckinleyrichardson

its okay to be vulnerable and take care of yourself #mentalhealthmatters

♬ Originalton – 💋

Όχι, η ευαλωτότητα δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. Είναι η συνειδητή επιλογή του να μην κρύβω τα ειλικρινή μου συναισθήματα, τις σκέψεις και τις επιθυμίες μου ούτε από τον εαυτό μου αλλά ούτε και από τους άλλους, χωρίς να με σταματά το τί μπορεί να σκέφτονται εκείνοι γι’ αυτά.