Όπως ενδεχομένως πολλοί γνωρίζουν ήδη, η Balenciaga συνιστά μια κορυφαία μάρκα μόδας, που πουλά ρούχα, τσάντες και αξεσουάρ για χιλιάδες δολάρια.

Τον τελευταίο καιρό, ο οίκος έχει γίνει αποδέκτης αυστηρών επικρίσεων για τις δύο πρόσφατες καμπάνιες που κυκλοφόρησαν τον περασμένο χρόνο και κατάφεραν – μέσα σε λίγες μόλις μέρες – να αμαυρώσουν χρόνια επιτυχημένης πορείας και δόξας.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή

Στη διαφημιστική καμπάνια του οίκου για την κολεξιόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2023, που κυκλοφόρησε στις 16 Νοεμβρίου με τίτλο «Balenciaga Gift Shop», πρωταγωνιστούσαν παιδιά κρατώντας τσάντες με αρκουδάκια με μαύρα μάτια, διχτυωτές μπλούζες και δερμάτινα λουριά, κάτι που θύμιζε έντονα στολές BDSM. Την ίδια στιγμή, στο χώρο υπήρχαν κι άλλα αντικείμενα, όπως ποτήρια κρασιού, μπύρες κι άλλα είδη «προορισμένα» για ενήλικες.

Μήνες πριν (τον περασμένο Ιούλιο), μια άλλη καμπάνια του οίκου με τίτλο «Garde-Robe» γίνεται αντικείμενο συζητήσεων για παρόμοιους λόγους. Πιο συγκεκριμένα, η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε σε ένα περιβάλλον γραφείου που περιελάβανε μια τσάντα Balenciaga και αρκετά διάσπαρτα δικαστικά έγγραφα. Ανάμεσά τους κι ένα τυπωμένο αντίγραφο ενός δικαστικού εγγράφου για μια υπόθεση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ (2008) που αφορούσε τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. 

Οι αντιδράσεις

Όπως ήταν φυσικό, οι αντιδράσεις ήταν ταχείες, με το hashtag #cancelBalenciaga να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των trends σε Twitter και TikTok και τους περισσότερους χρήστες να κατηγορούν τη μάρκα – καθώς και τον Creative Director, Demna Gvasalia – για προώθηση της παιδεραστίας και της παιδικής εκμετάλλευσης.

Μεταξύ αυτών, και η 25χρονη Brittany Venti από το Τέξας, η οποία ανάρτησε βίντεο διαμαρτυρόμενη για τη σεξουαλοποίηση ανήλικων παιδιών από τη μάρκα μόδας. «Η Balenciaga χρησιμοποιεί παιδιά για να προωθήσει εξοπλισμό φετίχ», είπε, χωρίς να γνωρίζει ότι τα εκατομμυρίων προβολών βίντεό της στο TikTok θα δημιουργούσαν τόσο μεγάλη αίσθηση και πολύ σύντομα η είδηση της καμπάνιας θα γινόταν viral.

Σε ακόμη πιο ακραίο κλίμα οι διαμαρτυρίες ορισμένων ακτιβιστών, που δήλωσαν την αγανάκτησή τους γράφοντας με κεφαλαία γράμματα στη βιτρίνα των καταστημάτων του οίκου, σε Λος Άντζελες και Λονδίνο, συνθήματα όπως «παιδοφιλία» ή «τα παιδιά δεν είναι σεξουαλικά αντικείμενα».

Η αποστασιοποίηση των celebrities

Λίγο αργότερα, ο ένας μετά τον άλλον ηθοποιοί, τραγουδιστές και σταρ – ανάμεσά τους ο Kanye West, η Bella Hadid και πολλοί ακόμη – άρχισαν να αποστασιοποιούνται, γυρνώντας την πλάτη στην εταιρεία. Η Kim Kardashian – απόλυτη μούσα και πρεσβευτής του οίκου – έκανε μια δήλωση στα Social Media της για το πόσο ενοχλημένη είναι από τις ενέργειες της μάρκας και πως πρόκειται να επανεξετάσει τη συνεργασία της μαζί τους.

Όπως ήταν φυσικό, η καμπάνια κατέβηκε ενώ σύντομα ο οίκος παραδέχτηκε πως έκανε μια σειρά από σοβαρά λάθη. 

«Ζητούμε ειλικρινά συγγνώμη για οποιαδήποτε παρεξήγηση μπορεί να προκάλεσε η καμπάνια μας για τις γιορτές. Οι βελούδινες τσάντες-αρκουδάκια δε θα έπρεπε να προωθούνται σε μια καμπάνια με κεντρικά πρόσωπα τα παιδιά. Μόλις διαπιστώσαμε το μέγεθος του λάθους, κατεβάσαμε αμέσως την καμπάνια από όλες τις πλατφόρμες», έγραψε στο Instagram, αναφορικά με την καμπάνια «Gift Shop».

Όσον αφορά την απολογητική της ανακοίνωση για την καμπάνια «Garde-Robe», εδώ η Balenciaga φάνηκε να περνά στην αντεπίθεση: 

«Ζητούμε συγγνώμη για την εμφάνιση ανησυχητικών εγγράφων στην καμπάνια μας. Λαμβάνουμε αυτό το θέμα πολύ σοβαρά και έχουμε προχωρήσει στις απαραίτητες νομικές ενέργειες κατά των ατόμων που είναι υπεύθυνα για τη δημιουργία του σετ και τη συμπερίληψη μη εγκεκριμένων αντικειμένων στη φωτογράφιση της καμπάνιας μας για την Άνοιξη του 2023. Καταδικάζουμε σθεναρά την κακοποίηση παιδιών σε οποιαδήποτε μορφή και υπερασπιζόμαστε την ασφάλεια και την ευημερία των παιδιών».

Η αποποίηση ευθυνών

Στις 25 Νοεμβρίου, η εταιρεία – σε μια προσπάθεια να αποποιηθεί τις όποιες ευθύνες για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όσο αυτό στο οποίο αναφέρεται η δικαστική απόφαση – κατέθεσε μήνυση 25 εκατομμυρίων δολαρίων κατά του πρακτορείου παραγωγής North Six, Inc. και του σκηνογράφου, Nicholas Des Jardins. Η μήνυση ισχυριζόταν πως εκείνοι ήταν που συμπεριέλαβαν τα δικαστικά έγγραφα στην καμπάνια «χωρίς τη γνώση ή την εξουσιοδότηση του οίκου».

Η North Six έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως απλώς διαχειρίστηκε τα οικονομικά και την παραγωγή. «Δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα στη μόδα. Όλα εγκρίνονται και προ εγκρίνονται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ιδέα ανήκε αποκλειστικά στην Balenciaga», σχολίασε στους New York Times στέλεχος της Vogue.

Οι θεωρίες συνομωσίας

Οι κατηγορηματικές αρνήσεις, ωστόσο, από τον οίκο μόδας ότι προωθούσε την κακοποίηση παιδιών δεν ήταν αρκετές για κάποιους, που συνέχισαν να τροφοδοτούν τις ήδη υπάρχουσες θεωρίες συνωμοσίας στα Social Media, με hashtags όπως: #BalenciagaGate, #BalenciagaGroomers, #BalenciagaPedos.

Σε πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Conspiracy, μάλιστα, φαίνεται να γίνεται σύνδεση της διαφημιστικής εκστρατείας της εταιρείας με τις θεωρίες συνωμοσίας του ακροδεξιού πολιτικού κινήματος QAnon, που βασίζονται στην πεποίθηση ότι υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη των ΗΠΑ – μαζί με αρκετές διασημότητες – εμπλέκονται σε μια «παγκόσμια σατανική σεξουαλική λατρεία» και χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να καλύψουν εγκλήματα που διαπράττουν κατά των παιδιών.

Πλέον, οι περισσότεροι καταγράφουν το σκάνδαλο Balenciaga ως απόδειξη μιας παγκόσμιας συνωμοσίας σχετικά με την παιδεραστία στη βιομηχανία του θεάματος.

Τα όρια μεταξύ φροντίδας και εμμονής δεν είναι πάντα ξεκάθαρα. Είναι φροντίδα να ξεκινήσεις δίαιτα αμέσως μετά τις γιορτές; Ή εμμονή; Χρειάζεται να κάνεις κάτι έξτρα για αποτοξίνωση; Το τζιν σου δείχνει ότι έφαγες περισσότερο από το κανονικό! Δεν είναι λογικό να προσέξεις λίγο παραπάνω μόλις τελειώσουν οι γιορτές και τα τραπέζια;

Καθώς η γιορτινή σεζόν φτάνει στο τέλος της, είναι λογικό να νιώθεις μπουχτισμέν@, να έχεις ανάγκη να βάλεις ένα μέτρο τόσο στο φαγητό όσο και στο αλκοόλ, όπως, επίσης, και να θέλεις να θέσεις νέους στόχους υγείας για το νέο έτος. Την ίδια εποχή, βρίθουν στα μέσα ενημέρωσης νέες δίαιτες και αποτοξινώσεις που υπόσχονται να διώξουν κάθε τι κακό, να σε επαναφέρουν στο προ εορτών βάρος και να σε κάνουν “την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου!” (Ιχχ…σιχαίνομαι αυτή την έκφραση!) 

Τελικά, δουλεύουν όλα αυτά; Χρειάζεται όντως να προβούμε σε ενέργειες για να κάνει το σώμα μας αποτοξίνωση; Ή είναι ξανά το wellness culture, που με έναν νέο trendy τρόπο εκμεταλλεύεται την ανάγκη μας να νιώσουμε όμορφοι, επιθυμητοί, αποδεκτοί και λιγότερο μόνοι; 

Μηχανισμοί αποτοξίνωσης και ελέγχου της όρεξης

Είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι το ανθρώπινο σώμα είναι εξοπλισμένο με δικό του μηχανισμό αποτοξίνωσης, που συμπεριλαμβάνει όργανά όπως το συκώτι, τους νεφρούς, το δέρμα, τους πνεύμονες και το γαστρεντερικό σύστημα. Τα όργανα αυτά δουλεύουν συνεχώς φιλτράροντας και απομακρύνοντας όποια ουσία αποτελεί απειλή για το σώμα και είναι σε γενικές γραμμές πολύ αποτελεσματικά στο να μας κρατούν υγιείς. 

Επίσης, έχουμε μιλήσει για τον ρόλο της λεπτίνης, της ορμόνης που παράγει ο λιπώδης ιστός για να δώσει το σήμα να σταματήσουμε να τρώμε. Aν έχουμε φάει παραπάνω, η λεπτίνη είναι εκεί για να μας κάνει την όρεξη λίγο πιο μίζερη και να μας βοηθήσει να επανέλθουμε στη ρουτίνα μας. 

Detox plans χωρις επιστημονικό υπόβαθρο

Αν και η βιομηχανία αποτοξίνωσης ανθεί, υπάρχουν πολύ λίγα επιστημονικά δεδομένα που να υποστηρίζουν τη χρήση αυτών των διαιτών. Οι κλινικές μελέτες που δείχνουν ότι οι εμπορικές δίαιτες αποτοξίνωσης ενισχύουν την λειτουργία των αποτοξινωτικών οργάνων και εξαλείφουν τους επίμονους οργανικούς ρύπους από το σώμα είναι ελάχιστες και χαρακτηρίζονται από λανθασμένες μεθοδολογίες και μικρό αριθμό δείγματος.

Υπάρχουν προκαταρκτικά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ορισμένες τροφές όπως ο κόλιανδρος και το nori έχουν αποτοξινωτικές ιδιότητες, αλλά η πλειονότητα αυτών των μελετών έχουν πραγματοποιηθεί σε ζώα. Από όσο γνωρίζουμε, λοιπόν, δεν έχουν διεξαχθεί σωστά σχεδιασμένες, αξιόπιστες δοκιμές σε ανθρώπους για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των εμπορικών διατροφών αποτοξίνωσης.

Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες δίαιτες και αποτοξινώσεις κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Τα διατροφικά αυτά πρότυπα είναι ιδιαίτερα περιοριστικά και ελλιπή σε θρεπτικά συστατικά και οδηγούν σε διατροφικές ελλείψεις, αίσθημα κόπωσης, brain fog και χαμηλή παραγωγικότητα. Όπως είπαμε, τους λείπει το επιστημονικό υπόβαθρο και, φυσικά, δεν έχει μελετηθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά τους.

Το χειρότερο όλων, όμως, είναι ότι καλλιεργούν μια δυσλειτουργική σχέση με το φαγητό, καθώς επιβάλλουν σειρά διατροφικών περιορισμών.  Το άτομο εκπαιδεύεται να φοβάται ομάδες τροφών, πιέζεται να τις αποφύγει, βάζει στόχους που δεν μπορεί να πραγματοποιήσει και όταν τελικά υποκύπτει “στους πειρασμούς” αισθάνεται έντονο άγχος και απογοήτευση. Και κάπως έτσι μία “αθώα” αποτοξίνωση μετά τις γιορτές οδηγεί σε διατροφικές διαταραχές, υπερφαγικά επεισόδια, περαιτέρω αύξηση του σωματικού βάρους και επιδείνωση τόσο της σωματικής όσο και της ψυχικής υγείας. 

Υπάρχει υγιής τρόπος να επανέλθεις στη ρουτίνα και να διεκδικήσεις λίγο πιο γρήγορα το αίσθημα ευεξίας μετά τις γιορτές; Μα φυσικά και ναι! Δεν είναι “αποτοξίνωση ή το χάος”. 

Πώς να επανέλθεις με υγεία;

Είναι τόσο υγιές όσο και φροντιστικό να απέχεις από κραιπάλες, και να κάνεις μια προσπάθεια επαναφοράς στις υγιεινές σου συνήθειες. Αρκεί αυτό να γίνει χωρίς εμμονή και άγχος. Δεν υπάρχει εδώ κανένα deadline. O τρόπος σκέψης σου συμβάλλει σημαντικά στο αν τελικά θα πετύχεις τους στόχους και τα new year’s resolutions.

Ακόμα και αν έχεις μέσα στο μυαλό σου μια επικριτική φωνούλα, που σου κάνει bullying για το βάρος που πήρες και για το πόσο απέτυχες να συγκρατηθείς, αυτό που έχεις να κάνεις είναι να ενδυναμώσεις την απέναντι φωνούλα, που σε προστατεύει και σε καθησυχάζει.

Αυτή η φωνούλα “αντίλογος” σου θυμίζει ότι είναι πολύ φυσιολογικό να έφαγες παραπάνω στις γιορτές! Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα: Να ξεκουραστείς και να απολαύσεις λιχουδιές με τους ανθρώπους που αγαπάς. Είναι οκ να έχεις πάρει λίγο βάρος! Μην ανησυχείς, το σώμα σου ξέρει τι να κάνει, αρκεί να το ακούσεις!

Αλήθεια, είναι τόσο υγιές όσο και φροντιστικό να πεις “όχι” σε κάποιο γλυκό που δεν πολυψήνεσαι να φας. Είναι βοηθητικό να ψωνίσεις φρέσκες, ακατέργαστες τροφές και να οργανώσεις το ψυγείο σου. Θα σου κάνει καλό να δώσεις προτεραιότητα στον ύπνο σου και να εξασφαλίσεις τις ώρες με τις οποίες νιώθεις χορτάτ@ και ξεκούραστ@. Θα κοιμηθείς καλύτερα αν το βραδινό σου είναι πιο ελαφρύ και εύπεπτο. Επιπλέον, θα νιώσεις να ξεπιάνεσαι αν πας για έναν περίπατο ή κάνεις μια ήπια προπόνηση.

Χρειάζεσαι κάποια ειδική αποτοξίνωση; 

Όχι, δεν την χρειάζεσαι. Το πιο πιθανό είναι πως πρόκειται για μια χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο, περιοριστική δίαιτα, με προσωρινό αποτέλεσμα και σοβαρές επιπτώσεις στη σχέση με το φαγητό σου. 

Και προσοχή! Δεν εννοώ ότι η διατροφή δεν μετράει ή ότι όποια κατάχρηση και να κάνεις το σώμα σου μπορεί να την ισορροπήσει. Τα οφέλη της ισορροπημένης διατροφής είναι πολλά και αποδεδειγμένα.

Ποιο είναι το ζουμί; Μάθε να εμπιστεύεσαι το σώμα σου, φρόντισέ το όπως μπορείς καλύτερα, πάρε βοήθεια αν δεν ξέρεις πώς να το κάνεις και το πιο σημαντικό: Βάλε μικρούς, διατηρήσιμους στόχους, που δεν σου προκαλούν άγχος, αλλά ευχαρίστηση και ικανοποίηση. 

Καλή χρονιά, με υγεία!

Γράφει η Έρικα Νταουτίδου, Msc (Κλινική Διατροφολόγος / Διαιτολόγος)

New year, new me, και πολλά καινούργια βιβλία για να διαβάσουμε! Το 2023 μπήκε δυναμικά με νέες και πολλά υποσχόμενες ιστορίες που θα μας καθηλώσουν! 

Από αυτοβιογραφίες διασήμων, όπως το πολυαναμενόμενο βιβλίο του Πρίγκιπα Χάρι, με τίτλο «Spare», μέχρι κοινωνικά βιβλία που θίγουν τη φυλετική ένταση στην Αμερική,  θρίλερ και γοτθικής μυθοπλασίας τα βιβλία που πρόκειται να κυκλοφορήσουν μέσα στο 2023 αναμένεται να ικανοποιήσουν και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες! 

Πάρτε μια γεύση από τη λίστα με τα 5 πιο πολυαναμενόμενα βιβλία της χρονιάς που ετοιμάσαμε για εσάς!

1. Spare

Η καθηλωτική αυτοβιογραφία του Δούκα του Σάσεξ υπόσχεται να δώσει μια ειλικρινή εικόνα της ζωής του πλάι στη Βασιλική Οικογένεια μετά το θάνατο της μητέρας του, Πριγκίπισσας Νταϊάνα. Αν το ντοκιμαντέρ στο Netflix για τη γνωριμία, τη ζωή του ζευγαριού Χάρι και Μέγκαν, καθώς και τους λόγους που τους ώθησαν σε παραίτηση, σας συνάρπασε, τότε ετοιμαστείτε για μεγάλες αποκαλύψεις. Τόσο σε ό,τι αφορά το θάνατο της Πριγκίπισσας Νταϊάνα, όσο και για την απομάκρυνση του ζευγαριού από το παλάτι.

2. The Villa

Το προηγούμενο βιβλίο της Rachel Hawkins διακρίθηκε ως το καλύτερο βιβλίο μυστηρίου και θρίλερ για το 2021 από τους αναγνώστες του Goodreads. Φέτος, η συγγραφέας επιστρέφει με μια σκοτεινή ιστορία γοτθικού μυστηρίου που διαδραματίζεται σε μια έπαυλη της ιταλικής υπαίθρου. 

Η Emily και η Chess ήταν αχώριστες από μικρές, μέχρι που έγιναν 30 και οι υποχρεώσεις τους τις απομάκρυναν. Μέχρι που η δεύτερη προτείνει ένα καλοκαιρινό ταξίδι στην Ιταλία για δύο, ώστε να ανανεωθεί η φιλία τους. 

Η “Villa Aestas” στο Orvieto, στην οποία και θα μείνουν, είναι μια πολυτελής κατοικία με μεγάλη ιστορία από το 1974, μια χρονιά ιδιαίτερα καθοριστική για εκείνον τον τόπο, διότι συνέβησαν 3 μεγάλα γεγονότα. Η συγγραφή ενός από τα μεγαλύτερα βιβλία θρίλερ όλων των εποχών, η σύνθεση ενός πλατινένιου άλμπουμ και… ένας φόνος! 

Καθώς οι δύο νεαρές φίλες βουτούν στο σκοτεινό παρελθόν της έπαυλης, αποκαλύπτονται μυστικά που σηματοδοτούν την επανάληψη της τραγικής ιστορίας της.

Σύμφωνα με τον εκδότη του βιβλίου, κομμάτια της υπόθεσής του είναι εμπνευσμένα από την ιστορία του μουσικού συγκροτήματος “Fleetwood Mac” και το άγνωστο Καλοκαίρι που πέρασε η συγγραφέας Mary Shelley με τον Lord Byron σε ένα κάστρο της λίμνης της Γενεύης – εκεί που γεννήθηκε ο Frankenstein.

3. All the dangerous things

Πέρυσι, η Stacy Willingham έκανε ένα θεαματικό ντεμπούτο στο είδος του μυστηρίου και φέτος επιστρέφει με ένα καθηλωτικό κι εθιστικό θρίλερ που αφορά την εξαφάνιση ενός παιδιού και στον αγώνα μιας απελπισμένης μητέρας.

Η Isabelle Drake δεν έχει κοιμηθεί εδώ κι ένα χρόνο, από τότε που ο γιος της απήχθη από την κούνια του μέσα σε μια νύχτα. Η αστυνομία αδυνατεί να βρει στοιχεία για συνέβησαν, ενώ την ίδια στιγμή ο σύζυγός της ζητάει διαζύγιο. Κι εκείνη θα κάνει τα πάντα για να τον βρει, ακόμα κι αν χρειαστεί να ανατρέξει σε δύσκολες και σκοτεινές αναμνήσεις του δικού της τραυματικού παρελθόντος, βάζοντας σε κίνδυνο την ασφάλειά της. 

4. Georgie, all along

Η καταξιωμένη συγγραφέας Kate Clayborn επιστρέφει με ένα συναρπαστικά έξυπνο μυθιστόρημα που θίγει διαχρονικά ερωτήματα γύρω από τον έρωτα, την καριέρα, τη συμφιλίωση με το παρελθόν και την πορεία προς την εύρεση της πραγματικής αξίας. 

Η Georgie Mulcahy έχει χτίσει μια αξιοζήλευτη καριέρα. Όμως, η ίδια νιώθει να πνίγεται όταν συνειδητοποιεί πως για χρόνια έβαζε τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές της. Όταν ένα απροσδόκητο γεγονός την οδηγεί πίσω στο πατρικό της, ανακαλύπτει το εφηβικό ημερολόγιό της, ένα τετράδιο γεμάτο με φιλοδοξίες και όνειρα που είχε ο έφηβος εαυτός της και δεν κατάφερε να υλοποιήσει. Χρησιμοποιώντας το ως οδηγό, η Georgie γυρίζει νέα σελίδα στη ζωή της, με κύριο στόχο να πετύχει όσα αγνοούσε μέχρι τώρα. 

Όταν γνωρίζει το νέο της συγκάτοικο, η Georgie θα συνειδητοποιήσει πως τελικά όλα όσα θέλει δεν βρίσκονται στις σελίδες αυτού του τετραδίου, αλλά ακριβώς δίπλα της. 

Μια πολλά υποσχόμενη και βαθιά συγκινητική ιστορία για όσους ανησυχούν για το χρόνο που κυλά και για τα ανεκπλήρωτα όνειρα…

5. Black on Black: On Our Resilience and Brilliance in America

Είναι ένα από τα πιο πολυαναμενομένα βιβλία, που έχει ενταχθεί ήδη στις λίστες των βιβλίων με λαμπρές ιδέες και σπουδαίες ιστορίες μαύρων συγγραφέων.

Μια συλλογή από δοκίμια σχετικά με τη φυλετική ένταση στην Αμερική και τη συνεχόμενη μάχη των μαύρων για αναγνώριση, ισότητα, αλλαγή κι ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. 

Ο αναγνωρισμένος συγγραφέας και καθηγητής Πανεπιστημίου, Daniel Black, αφιέρωσε ολόκληρη την καριέρα του στη συγγραφή ιστοριών που μαρτυρούν τον πόνο και την εξαθλίωση των μαύρων, προσπαθώντας να απαλύνει έτσι και δικά του τραύματα.

Δίνει φωνή σε μαύρους ανθρώπους που βρέθηκαν στο περιθώριο εξαιτίας της φυλής και του χρώματός τους. Θίγει θέματα, όπως: Η αστυνομική βία, η ένταξη των μαύρων στη μόδα, στις ταινίες, στην τηλεόραση και στη μουσική βιομηχανία και τέλος, την ανάγκη για εξάλειψη του φυλετικού διαχωρισμού και την αδυναμία της ενσωμάτωσής τους στην κοινωνία.

Στη χώρα μας, τα σκάνδαλα δεν είναι σπάνιο φαινόμενο.

Η ελλάδα δεν κατέχει τα σκήπτρα στο σκανδαλοθηρικό μονοπώλιο, καθώς στις περισσότερες χώρες έχουν δει το φως της δημοσιότητας ακραία σκάνδαλα με πρωταγωνιστές πρόσωπα «υπεράνω πάσης υποψίας». Εντούτοις, θα μπορούσε να ειπωθεί με ασφάλεια ότι, συνήθως όταν αποκαλύπτεται ένα σκάνδαλο σε κράτη του εξωτερικού, τα μέλη της κυβέρνησης που (αποδεδειγμένα) εμπλέκονται, έχουν το σθένος να παραιτηθούν, ή έστω, να αναλάβουν τις ευθύνες τους. 

Μερικές από αυτές τις πομπώδεις, εγχώριες υποθέσεις που απασχόλησαν έντονα την κοινή γνώμη και την κοινωνία στο σύνολό της, θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία αντίστοιχης σειράς ή ντοκιμαντέρ στο Netflix.

Ελληνικό χρηματιστηριακό κραχ του 1999

Η «χρηματιστηριακή φούσκα του 1999» συνοδεύτηκε από τη ραγδαία πτώση των χρηματιστηριακών μετοχών, συμπαρασύροντας μαζί της περιουσίες, όνειρα, ακόμη και ζωές. Εκείνη την εποχή, η ενασχόληση με το χρηματιστήριο άγγιζε επίπεδα ρεκόρ. Υπολογίζεται ότι περισσότερες από 1.300 εταιρείες είχαν επεκτείνει τις δραστηριότητές τους και στο χρηματιστήριο. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1999, ο όγκος των ημερήσιων συναλλαγών είχε ξεπεράσει τα 570 δισεκατομμύρια (!) δραχμές (σημερινά 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ).

Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι μόλις τρεις μέρες μετά, στις 20 Σεπτεμβρίου του 1999, η πτώση άρχισε να γίνεται αισθητή μέχρι και τον Μάρτιο του 2003. Όπως ήταν λογικό, το κραχ προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, σε πολιτικό και ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο.

Η αντίδραση της κυβέρνησης και η δικαστική οδός

Από την πλευρά της τότε κυβέρνησης Σημίτη, ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ διαβεβαίωναν ότι η κρίση ήταν προσωρινή. Εντούτοις, η πτώση συνεχίστηκε με τη ΝΔ να καταθέτει πρόταση μομφής– η οποία και καταψηφίστηκε, ενώ ο Κώστας Καραμανλής δήλωσε ότι «το όνειρο του εύκολου πλουτισμού, που υποσχόταν η Κυβέρνηση, μετατράπηκε σε εφιάλτη για σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο επενδυτές, με ευθύνη της Κυβέρνησης». Συγχρόνως, η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα ρωτούσε επιτακτικά: «Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να ζητήσει συγγνώμη επιτέλους για ό,τι έγινε;»

Πηγή: Lifo

Τελικά, η υπόθεση πήρε και τον δρόμο της δικαιοσύνης με επίσημη δικαστική διερεύνηση που οδήγησε στον έλεγχο 23 εταιρειών για χειραγώγηση μετοχών. Έπειτα από πολυετείς καθυστερήσεις, το 2009, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε να παραπέμψει 67 άτομα σε δίκη. Ωστόσο, με εφετειακό βούλευμα, οι κατηγορούμενοι μειώθηκαν σε 42. Εν τέλει, το εφετείο κατέληξε ομόφωνα, το 2013, στην απαλλαγή και των 42 κατηγορουμένων για αδικήματα απάτης και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

Κατόπιν αίτησης από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου αναίρεσε την αθωωτική απόφαση το 2016. Η δεύτερη δίκη ξεκίνησε το 2017 με μόνο 36 κατηγορούμενους, καθώς οι άλλοι έξι είχαν αποβιώσει. Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων εκδίκασε την υπόθεση το 2018, απαλλάσσοντας τελεσίδικα όλους τους κατηγορούμενους με πλειοψηφική απόφαση 2 προς 1. Η Εισαγγελέας της έδρας άσκησε εκ νέου έφεση με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί η υπόθεση στο Πενταμελές Εφετείου Αθηνών, το οποίο, όμως, απέρριψε την έφεση ως αναιτιολόγητη.

Λίστα Λαγκάρντ

Η πασίγνωστη «χρυσή» λίστα με 2.059 Έλληνες καταθέτες «μαύρου χρήματος» στο παράρτημα της Γενεύης της τράπεζας HSBC –ονομάστηκε έτσι λόγω της Κριστίν Λαγκάρντ, πρώην υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας– αφού μέσω πρωτοβουλίας της παραδόθηκε ο κατάλογος με τα ονόματα. Να σημειωθεί πως το υπολογισθέν συνολικό ποσό των καταθέσεων στη λίστα, ανέρχεται περίπου στο 1.5 δισεκατομμύριο ευρώ. Η δημοσιογραφική φωνή που μοιράστηκε την εν λόγω λίστα με τον ελληνικό λαό ήταν αυτή του Κώστα Βαξεβάνη, τον Οκτώβριο του 2012.

Πολλά τα ανοιχτά μέτωπα σε αυτό το σκάνδαλο, ενώ πρωταγωνιστές φαίνεται να είναι γνωστά και επιτυχημένα πρόσωπα, όπως ο Γιώργος Τράγκας, ο πρώην υπουργός, Γιώργος Βουλγαράκης και η σύζυγός του, Κατερίνα Πελέκη, μεταξύ άλλων.

Σκάνδαλο Siemens

Πριν λίγους μήνες προκλήθηκε θυέλλα αντιδράσεων με την απόφαση που πάρθηκε για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της τελευταίας δεκαπενταετίας: Ο λόγος για το σκάνδαλο της Siemens, όπου φαίνεται να υπήρξε χρηματισμός Ελλήνων πολιτικών και στελεχών δημοσίων οργανισμών. Οι έρευνες για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens ξεκίνησαν το 2008, όταν αποκαλύφθηκαν δαπάνες της εταιρείας αξίας 1,3 δισεκατομμυρίων ευρώ σε αμφιλεγόμενες πληρωμές (aka δωροδοκίες), με απώτερο σκοπό την εξασφάλιση συμβολαίων σε διάφορες χώρες.

Το Σεπτέμβριο του 2022 έρχεται η δικαστική απόφαση, η οποία αθωώνει τους 20 από τους 22 κατηγορούμενους, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ξανά και ξανά ερωτηματικά για το πόσο αδιάβλητη είναι η ελληνική δικαιοσύνη.

Υπόθεση Novartis

Ένα σκάνδαλο με διεθνείς προεκτάσεις, το οποίο σαφώς θορύβησε και τη χώρα μας. Ήδη, από το 2003, η τεράστια φαρμακοβιομηχανία Novartis βρέθηκε προ των ευθυνών της και πλήρωσε πρόστιμα πολλών εκατομμυρίων για δωροδοκία γιατρών, λοιπών εργαζομένων από το χώρο της υγείας, καθώς και για αθέμιτες πρακτικές, με απώτερο σκοπό την πώληση περισσότερων φαρμάκων.

Μιας και οι υποθέσεις αυτές κυλούν βασανιστικά αργά, η εισαγγελική έρευνα ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2016, ενώ φαίνεται να ενεπλάκησαν γνωστά πρόσωπα του πολιτικού στίβου– μερικά εκ των οποίων εξακολουθούν να έχουν εξουσία– όπως: Αντώνης Σαμαράς, Γιάννης Στουρνάρας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Άδωνις Γεωργιάδης, Ευάγγελος Βενιζέλος κ.ά.

Σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών

Σχετικά πρόσφατο και εγκληματικά παραγκωνισμένο το σκάνδαλο που εμπλέκει την τωρινή κυβέρνηση με τηλεφωνικές υποκλοπές. Η υπόθεση αυτή είναι γνώριμη, ως επί το πλείστον, επομένως δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Τα μοναδικά δεδομένα που αξίζει να παρατεθούν για την τιμή των όπλων, είναι το γεγονός πως ο τωρινός Πρωθυπουργός της Ελλάδας έθεσε σχεδόν εξαρχής υπό την εποπτεία του την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ). Μάλιστα, διόρισε ως νέο διοικητή της τον Παναγιώτη Κοντολέοντα, ο οποίος –σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών– δεν πληρούσε καν τις προϋποθέσεις για να βρίσκεται σε αυτή τη θέση.

Έπειτα από διαρκείς έρευνες, βρέθηκε λογισμικό παρακολούθησης (Predator) στο κινητό τηλέφωνο του δημοσιογράφου, Θανάση Κουκάκη, του Σταύρου Μαλιχούδη, του Νίκου Ανδρουλάκη κ.ά.

Κατόπιν, ακολούθησαν μηνύσεις για παραβίαση απορρήτου και προσωπικών δεδομένων, χωρίς ωστόσο να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα– προς το παρόν τουλάχιστον.

Είναι πλέον μια γενική αλήθεια πως τα μεγαλύτερα προβλήματα και τα κακώς κείμενα της κοινωνίας, σε έναν εξαιρετικά υψηλό βαθμό, πηγάζουν από την παιδική ηλικία των ανθρώπων που την απαρτίζουν. 

Μάστιγες όπως αυτή των ναρκωτικών, του αλκοολισμού, τα προβλήματα ενδοοικογενειακής βίας, του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, των αστέγων, φαίνεται να εξαρτώνται από τις εμπειρίες και τις προσλαμβάνουσες που έχουν οι άνθρωποι από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής τους. 

Τα 2-3 πρώτα, μάλιστα, είναι αυτά κατά τα οποία αναπτύσσεται, με ταχύτατους ρυθμούς, το παιδί και λειτουργούν εξαιρετικά καθοριστικά για την εξέλιξή του ως ενήλικα. Κατά το διάστημα αυτό, αναπτύσσεται ο εγκέφαλος και η κοινωνικότητά του και καταγράφονται  δεδομένα μέσω της συναναστροφής, του τρόπου επικοινωνίας και του δεσίματος με τους γονείς ή τους φροντιστές, τα οποία σε ένα μεγάλο βαθμό καθορίζουν τον τρόπο ανάπτυξης των μετέπειτα σχέσεων.

Τα κρίσιμα αυτά πρώτα χρόνια, θεωρούνται στάδιο ταχείας ανάπτυξης.

Σε ηλικίες (0-5 ετών) τυχόν τραύματα από οποιασδήποτε φύσης κακοποιητική συμπεριφορά, προκαλούν σημάδια που χαράσσονται βαθιά και μένουν ανεξίτηλα.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εργασίας του Αυστριακού ηθολόγου και βραβευμένου με βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας το 1973, Konrad Lorenz. Ο ίδιος παρατήρησε ότι τα παπάκια, αμέσως μετά τη γέννησή τους, ακολουθούσαν οτιδήποτε, ζωντανό ή μη, θεωρώντας πως είναι η μητέρα τους. Η εργασία του Lorenz έδειξε ότι κατά τη διάρκεια κρίσιμων περιόδων, όπως αυτό της βρεφικής ηλικίας, τα ερεθίσματα είναι απαραίτητο να είναι συγκεκριμένα και σωστά για την ομαλή ανάπτυξη. 

Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώσει σε ένα υποστηρικτικό και ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον και κάθε κοινωνία χρειάζεται αυτή τη συνθήκη, καθώς είναι ο μόνος δρόμος για την ομαλή λειτουργία της. Έτσι, αντιλαμβανομαστε την αναγκαιότητα της κατάλληλοτητας του εκάστοτε φροντιστή και την κρισιμότητα του ρόλου του.

Σωστός φροντιστής θεωρείται ο άνθρωπος που θα παρέχει στο παιδί ασφάλεια, χρόνο, σταθερότητα, στοργή, τάξη, όρια, βοήθεια και ποιότητα ζωής. 

Τα στατιστικά που επιβεβαιώνουν την τρομακτική κατάσταση με τις κακοποιήσεις παιδιών.

Ωστόσο, με βάση τα στατιστικά Κακοποίησης του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού», μόνο το πρώτο δεκάμηνο του 2022 η Γραμμή SOS 1056 διαχειρίστηκε 178.485 κλήσεις και καταγράφηκε αύξηση 8.38% στις ανώνυμες και επώνυμες αναφορές και αύξηση 38,57% στον αριθμό παιδιών.

Η Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών και Εφήβων 116111 διαχειρίστηκε 3. 084 κλήσεις και 514 μηνύματα μέσω CHAT 1056 ενώ έλαβε 1.112 επώνυμες και ανώνυμες αναφορές κακοποίησης και παραμέλησης για 1.854 παιδιά. Από αυτά τα 1.854 παιδιά – μόνο τα 37 – αφορούσαν περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης.

Τρομακτικά είναι και τα δεδομένα από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Σύμφωνα με αυτά, 1 στα 5 κορίτσια και 1 στα 13 αγόρια πέφτει θύμα σεξουαλικής ή άλλης μορφής κακοποίησης ή εκμετάλλευσης από 0 έως 17 ετών. 

Σύμφωνα πάλι με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, σχεδόν 3 στα 4 παιδιά από 2 έως 4 ετών (300 εκατομμύρια παιδιά), αντιμετωπίζουν σωματική και ψυχολογική βία, από τιμωρίες στα χέρια των γονιών και των φροντιστών τους.

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και λόγω των εγγενών προβλημάτων της κοινωνίας μας, πολλοί γονείς καθίστανται ακατάλληλοι και πολλά παιδιά καταλήγουν σε δομές και ιδρύματα ως εναλλακτική για ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. 

Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία της UNICEF, υπολογίζεται πως 2,7 εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο, ζουν σε ιδρύματα. Ο πραγματικός αριθμός δε, εκτιμάται ότι είναι και ακόμη μεγαλύτερος. Συχνά, δυστυχώς, μαθαίνουμε για κακώς κείμενα στον χώρο με πολλά από αυτά τα ιδρύματα να θεωρούνται εξαιρετικά ακατάλληλα.

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, τα παιδιά που καταλήγουν σε ιδρύματα, υπόκεινται σε αναγκαστική συμβίωση με μεγάλο αριθμό αγνώστων, στα ίδια, προσώπων και η ρουτίνα τους δεν είναι προσαρμοσμένη σε ατομικές ανάγκες αλλά οργανωμένη απρόσωπα και διεκπεραιωτικά. Επίσης στερούνται πρωτοβουλίας και επιλογών.

Το πρόβλημα δυστυχώς όμως δε σταματάει εκεί

Τα στοιχεία που προκύπτουν καθιστούν τα ιδρύματα, στις περισσότερες περιπτώσεις μια περαιτέρω βλαπτική μορφή προστασίας. 

Η πλειοψηφία των παιδιών σε ορφανοτροφεία, δεν είναι ορφανά, αλλά παιδιά που απομακρύνθηκαν από το οικογενειακό τους περιβάλλον όταν αυτό κρίθηκε ακατάλληλο. Έτσι, σύμφωνα πάντα με την UNICEF το 85% των παιδιών, πέρα από την πιθανότητα να κακοποιηθεί από το προσωπικό ή οποιονδήποτε άλλο παράγοντα του εκάστοτε ιδρύματος, θα κακοποιηθεί εκ νέου και από τα άλλα παιδιά, τα οποία είναι κι αυτά με τη σειρά τους τραυματισμένα από ανάλογες καταστάσεις και δεν έχουν συναισθηματικούς δεσμούς με τα υπόλοιπα, άγνωστα σε αυτά, παιδιά. 

Σύμφωνα πάλι με τη UNICEF, 1 στα 4 παιδιά υφίσταται σεξουαλική βία κατά τη διάρκεια της διαβίωσής του σε συνθήκες κοινωνικής φροντίδας. 

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω είναι κάτι περισσότερο από αγχωτικό και ίσως φαντάζει ως αδιέξοδο για το αν υπάρχει τελικά τρόπος να σταματήσει ο φαύλος αυτός κύκλος και η μεταφορά παιδιών από το ένα τοξικό περιβάλλον το επόμενο. 

Πώς συνδέεται η παιδική κακοποίηση με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα;

Το μόνο σίγουρο είναιι πως δε μπορεί να ρυθμιστεί η γέννηση παιδιών σε ακατάλληλα περιβάλλοντα καθώς, δυστυχώς, τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι που φέρνουν αυτά τα παιδιά στον κόσμο τυχαίνει να είναι απλώς γόνιμοι και όχι γονείς. 

Υπάρχει, όμως, μια πόρτα που είναι επιμελώς κλειστή και μια ομάδα ανθρώπων στους οποίους απαγορεύεται να αγαπήσουν, να μεγαλώσουν και να αποκτήσουν ένα παιδί καθώς δεν έχουν τη βιολογική αυτή ικανότητα. 

Όλη η παραφιλολογία, ο σκοταδισμός και ο φόβος γύρω από τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, έχει οδηγήσει τα ομόφυλα ζευγάρια στην απομόνωση σχεδόν σε όλους τους τομείς της ζωής τους. 

Όσο σημαντική και να είναι η προσπάθεια των τελευταίων ετών, όμως, και όσο μεγάλο το άλμα από το σκότος των προηγούμενων ετών, το θέμα της υιοθεσίας παιδιών από αυτούς παραμένει ξεχασμένο, αφορισμένο και αρκετό να εγείρει ενστάσεις και ηθικολογίες.

Πώς κρίνεται η καταλληλότητα ενός οικογενειακού περιβάλλοντος;

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε τους σημαντικότερους παράγοντες που καθιστούν ένα περιβάλλον κατάλληλο για την ανατροφή ενός παιδιού. Πρώτον, η ποιότητα των σχέσεων γονέα-παιδιού, δεύτερον, η ποιότητα των σχέσεων μεταξύ των ενηλίκων στο περιβάλλον του παιδιού και τρίτον, η δυνατότητα παροχής ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου στο παιδί. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες είναι αξιοσημείωτο πως είναι ανεξάρτητοι από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των γονέων – φροντιστών. 

Όλα τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να έχουν ένα σπίτι και μια οικογένεια που τους χαρίζει ασφάλεια και αγάπη και όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα τα αποκτήσουν τη δική τους οικογένεια. 

Ωστόσο, κι ενώ ένα μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου έχει αναγνωρίσει τη νόμιμη υιοθεσία από ζευγάρια του ιδίου φύλου (η κοινή υιοθεσία από τα ζευγάρια του ίδιου φύλου είναι νόμιμη σε 26 χώρες και σε ορισμένες ομοσπονδιακές περιφέρειες – επιπλέον, άλλες 5 χώρες έχουν νομιμοποιήσει κάποια μορφή υιοθέτησης παιδιού), η ελληνική κοινωνία, παρά τον μιμητισμό που τη διακατέχει σε σχέση με τον δυτικό τρόπο ζωής γενικότερα, αρνείται να ρυθμίσει νομικά το συγκεκριμένο θέμα καθιστώντας αμφισβητήσιμο τον ουσιαστικό ρόλο της στη συμμετοχή στο μοντέλο ενός φιλελεύθερου δυτικού κόσμου. 

Στη χώρα μας, παρόλα αυτά, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός οικογενειών τέτοιας μορφής παρά την μηδενική ύπαρξη ενός νομικού πλαισίου. Το αποτέλεσμα είναι να καθίστανται εκατοντάδες παιδιά εκτεθειμένα σε θέματα περίθαλψης και ασφάλειας, καθώς είναι δηλωμένα ως «αγνώστου πατρός» ή «ανύπαρκτης μητρός», κι ας έχουν επί της ουσίας δύο γονείς και γιατί δεν τους παράσχονται ιθαγένειες και υπηκοότητες. 

Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα της έλλειψης ενημέρωσης, της άρνησης αποδοχής και της άγνοιας γύρω από τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου και είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να αναθεωρήσουμε. 

Από που κι ως που κρίνονται a priori μερικοί άνθρωποι ως “κακοί γονείς” βάσει της σεξουαλικής τους ταυτότητας;

Σήμερα, υπάρχουν στη διάθεσή μας πολλά στοιχεία μελετών για την εξαγωγή σωστότερων συμπερασμάτων από τον καθένα μας αλλά και από φορείς, που είναι παραπάνω από αρκετά για την αναθεώρηση του ζητήματος αυτού.

Παρόλα αυτά, η επίμονη πρόσκληση σε θεοκρατικά και ξεπερασμένα καθεστώτα, βλάπτουν σοβαρά αθώες παιδικές ψυχές καθώς προτιμάται η επανειλημμένη έκθεσή τους σε τοξικά περιβάλλοντα και κακοποίηση από κάτι καινούριο. 

“Δεν υπάρχει καμία επιστημονική τεκμηρίωση για τον ισχυρισμό ότι η ανεπάρκεια κατάλληλης διαπαιδαγώγησης ενός παιδιού στην οικογένεια σχετίζεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου του γονέα”, αναφέρει η αναφορά της Αμερικανικής Εταιρείας Ψυχιατρικής για το θέμα το 2020. 

Επίσης, μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Population Research and Policy Review το 2015, αναφέρει πως τα παιδιά τέτοιων οικογενειών δεν παρουσιάζουν καμία διαφορά με παιδιά που μεγαλώνουν με ετερόφυλους γονείς, σε επίπεδο νοητικής και ψυχολογικής ανάπτυξης, ακαδημαϊκής επίδοσης, σεξουαλικού προσανατολισμού και κοινωνικής συμπεριφοράς, εξετάζοντας δεδομένα δεκαετίας από 40 διαφορετικές δημοσιευμένες μελέτες.

Πλέον, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Η τεχνολογική ανάπτυξη έχει φέρει στα χέρια μας έναν τεράστιο όγκο πληροφορίας, η νέα εποχή επιτάσσει αλλαγή και εκ του αποτελέσματος η πεπατημένη δεν ωφέλησε ιδιαίτερα το κοινωνικό σύνολο. Όταν αντιληφθούμε πως τα παιδιά του σήμερα είναι οι ενήλικες του αύριο που θα αναλάβουν την ευθύνη, όταν συνειδητοποιήσουμε πως το συμφέρον των λίγων κάνει κακό στους πολλούς και όταν αντικρίσουμε κατάματα το πρόβλημα, μόνο τότε έρθει η αλλαγή. 

Είμαστε όλοι υπόλογοι σε όλες τις παιδικές ψυχές που κακοποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο και κάποια στιγμή θα κληθούμε να λογοδοτήσουμε.  

Ο φόβος σπρώχνει τα παιδιά στις κακοποιητικές συμπεριφορές

Θα ήθελα ειλικρινά να ακούσω την Πολιτεία, την Εκκλησία και όλους τους υπεύθυνους φορείς να λένε στα παιδιά πως τους στέρησαν κάθε δικαίωμα στην ευτυχία και την προστασία για να εξυπηρετήσουν ορισμένα συμφέροντα και πώς προτίμησαν να καταστρέψουν την παιδική τους ψυχή από το να δώσουν ελευθερία σε κάτι που φοβούνται. 

Όλα αυτά ενώ ανθρωποι πλημμυρισμένοι από αγάπη, άνθρωποι δυνατοί και τολμηροί να ζήσουν κόντρα στις ηθικολογίες, άνθρωποι που έχουν δουλέψει τρομερά πολύ με τον εαυτό τους για να αποδεχτούν κάθε τους πλευρά, που βίωναν για χρόνια στο πετσί τους την κοινωνική περιθωριοποίηση, που καταφέρνουν και επιζούν, μάλλον καλύτερα να ζουν ευτυχισμένα, κόντρα σε στερεότυπα, δεν μπορούν να δώσουν στα παιδιά αυτά ό,τι τους στέρησε η ζωή γιατί δεν θεωρούνται «φυσιολογικοί».

Ίσως πρέπει να αντιληφθούμε όλοι πως είναι προτιμότερο ένα παιδί να μην έχει και τα δύο φύλα σαν πρότυπο μεγαλώνοντας, όταν αυτό το πρότυπο είναι μαύρο, σκοτεινό, τρομακτικό και επικίνδυνο. Ίσως ήρθε η στιγμή να παραδεχτούμε πως μια οικογένεια θεωρείται λειτουργική ή δυσλειτουργική, άσχετα με το φύλο των γονιών. 

Για τα παιδιά. 

Το αύριο. 

Το χθες.

Όταν ήμασταν πιτσιρίκια, επιθυμούσαμε διακαώς να μεγαλώσουμε.

Ανυπομονούσαμε να ανακαλύψουμε όλα εκείνα που μας έλεγαν πως «όταν θα κατανοήσουμε όταν μεγαλώσουμε». Τότε, η ενηλικίωση έμοιαζε συνυφασμένη με την ανεξαρτησία, σε μία εξιδανικευμένη μορφή. Όμως, στην πραγματικότητα, η προετοιμασία γι’ αυτή την ακραία στροφή της ενηλικίωσης, δεν είναι ποτέ επαρκής.

Η ελευθερία

Ενδεχομένως, μια ανάσα ελευθερίας να υπήρξε στα πρώτα στάδια της φοιτητικής ζωής. Ωστόσο, όταν οι υποχρεώσεις κρούουν τον κώδωνα, τότε η πραγματικότητα δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο: Εξεταστική, έξοδα, κοινωνική ζωή, ερωτική απογοητεύση, θολό εργασιακό τοπίο, ενασχόληση με το σπίτι. Κάπως έτσι, γίνεται σταδιακά αντιληπτό ότι η ελευθερία δεν συσχετίζεται με την ενηλικίωση, τουλάχιστον όχι χωρίς διεκδικήσεις και προσπάθεια.

Η υπευθυνότητα

Οι αρχικές μεταβάσεις από το στάδιο του εξαρτώμενου μέλους στην ανεξαρτητοποίηση του ενήλικα, συνοδεύονται από σωρεία ατυχών γεγονότων. Λάθη και ατυχίες, οι οποίες μεταφράζονται δυσμενώς οικονομικά (λ.χ. υπερβολική κατανάλωση ρεύματος) ή στη διάθεση (π.χ. λανθασμένη πλύση ρούχων, υπερβολικό αλάτι στο φαγητό). Δυστυχώς, τέτοιου είδους μικροπροβλήματα της καθημερινότητας τείνουν να διατρανώνονται εξαιτίας της άγνοιας και των μη ρεαλιστικών προσδοκιών που είχαν καλλιεργηθεί τα προηγούμενα χρόνια.

Οι διακοπές

Η άκρως ανώμαλη ένταξη στην εργασιακή πραγματικότητα του ιδιωτικού τομέα έρχεται να αναστείλει με τον πιο βάναυσο τρόπο τις εκτενείς διακοπές των παιδικών χρόνων. Οι ημέρες αδειών περιορίζονται ασφυκτικά, με αποτέλεσμα η ξεκούραση να απομακρύνεται διαρκώς, αφού επ’ ουδενί οι συγκεκριμένες ημέρες ανάπαυλας εξισορροπούν την καθημερινή εξουθένωση της 8ωρης, ανεπαρκούς αμειβόμενης, εργασίας. Εν ευθέτω χρόνω, η ξεκούραση και η ηρεμία γίνονται τόσο ακριβοθώρητες αξίες, που υπερτερούν των υλικών αγαθών.  

Τα Σαββατόβραδα παρτάρουμε. Τι, όχι;

Ναι, ίσως αυτό να ήταν μια πραγματικότητα κατά τη διάρκεια των φοιτητικών χρόνων. Από τη στιγμή που το adult mood ολοκληρώνεται στο 100%, πιθανότατα τα Σαββατόβραδα σηματοδοτούν μικρές, πολύτιμες στιγμές γαλήνης (ή καθαριότητας) στο σπίτι.

Το φαγητό

Η αρχική φάση του φοιτητή είναι, σε μεγάλο βαθμό, συνδεδεμένη με το junk food. Εντούτοις, με την πάροδο του χρόνου, ακούγοντας το σώμα και τις ανάγκες του, επιλέγονται θρεπτικές διατροφικές επιλογές, οι οποίες είναι ευεργετικές για τον οργανισμό, ενώ παράλληλα ενσωματώνεται η άσκηση στον τρόπο ζωής, με γνώμονα τη θωράκιση του οργανισμού.

Η αυτοφροντίδα

Τέλος, ένα αξιοσημείωτο κεφάλαιο της ενηλικίωσης, είναι αυτό της αυτοφροντίδας. Η ανεξαρτητοποίηση συνεπάγεται αναγκαστική φροντίδα του εαυτού, μακριά από τους συγγενείς, αν και, ενίοτε, λόγω κόπωσης, θα ήταν ευχάριστο αν προερχόταν από κάποιο άλλο υποκείμενο η φροντίδα. Μάλιστα, με την πάροδο το χρόνου, αναπόδευκτα γίνεται το αντίστροφο, καθώς οι ενήλικες πια καλούνται να φροντίσουν γονείς και παππούδες, σε περιπτώσεις όπου εγκυμονούν προβλήματα υγείας.

Barbie & Barbiecore: Πιθανόν γνωρίζεις ήδη πως η ταινία “Barbie” της Greta Gerwig αναμένεται να κάνει πρεμιέρα μέσα στο 2023 με τη Margot Robbie στο ρόλο της εμβληματικής κούκλας και τον Ryan Gosling να υποδύεται τον Ken.

Τον περασμένο Απρίλιο, η Warner Bros. Pictures έδωσε στη δημοσιότητα την πρώτη φωτογραφία της Robbie ως Barbie να φορά μια γαλάζια πουά κορδέλα στα μαλλιά και μπλουζάκι στα ίδια χρώματα, ενώ ποζάρει μέσα σε ένα ροζ κάμπριο, Chevrolet Corvette. 

Από τότε έχει ανανεωθεί το ενδιαφέρον για την αισθητική της κούκλας, με το ροζ χρώμα. Μέσα στο Καλοκαίρι, μάλιστα, η αισθητική αυτή έκανε ένα από τα μεγαλύτερα comeback. Αυτή η νέα ενδυματολογική τάση που αναστάτωσε τη μόδα ονομάστηκε: «Barbiecore»

Τι ακριβώς είναι το Barbiecore κίνημα και πότε ξεκίνησε;

Η Barbie βρίσκεται στο προσκήνιο από το 1959. Από τότε έχει εξελιχθεί ραγδαία, με τη Mattel, την εταιρεία παραγωγής της Barbie, να κυκλοφορεί μία σειρά από κούκλες που προωθούν τη διαφορετικότητα. Πλέον, εκτός από την ξανθιά, γαλανομάτα και λεπτή Barbie, μπορεί κανείς να τη βρει σε μικροσκοπικη, curvy και ψηλότερη εκδοχή και σε μια ποικιλία αποχρώσεων δέρματος και χτενισμάτων. 

Έτσι, λοιπόν, η Barbie έγινε σύμβολο της γυναικείας ενδυνάμωσης και πηγή έμπνευσης πολλών γυναικών για το προσωπικό τους στιλ. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που αναδείχθηκε πρόσφατα η τάση “Barbiecore”

Το “Barbiecore” πολύ γρήγορα εισέβαλε και στον κόσμο της ψυχαγωγίας. Οίκοι μόδας, όπως ο Valentino και ο Balenciaga, δεν άργησαν να προσθέσουν το hot pink (φούξια) στις συλλογές τους και πολλοί celebrities – από τη Lizzo και τις Kardashians μέχρι τη Florence Pugh και το Dylan o Brien – απαθανατίστηκαν φορώντας τα πιο ροζ items της σεζον. Ο όρος αποτέλεσε, μάλιστα, trending hashtag στο TikTok (με σχεδόν 200 εκ. προβολές). Επιπλέον, σημειώθηκε αύξηση 75% στην αναζήτηση “Barbie Outfit” στο Pinterest. 

Το νόημα πίσω από την τάση Barbiecore

Το “Barbiecore” trend είναι στενά συνδεδεμένο με το φεμινιστικό κίνημα, καθώς επιδιώκει να ανακτήσει τη Barbie ως σύμβολο της γυναικείας ενδυνάμωσης. Αυτή η μόδα είναι ένας τρόπος να γιορτάσουμε την πρόοδο που έχουν σημειώσει οι γυναίκες τις τελευταίες έξι δεκαετίες.

Στέλνει, επίσης, το μήνυμα ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι δυνατές, ανεξάρτητες και κομψές χωρίς να θυσιάζουν τη θηλυκότητά τους. Tο κίνημα “Barbiecore” επιτρέπει στις γυναίκες να εκφράζονται με έναν τολμηρό, μοναδικό τρόπο και να γιορτάζουν τη θηλυκότητα και τη δύναμή τους. 

Η ταινία Barbie και ο φεμινισμός

Παρομοίως, και η ταινία “Barbie” της Greta Gerwig θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάδειξη της κούκλας ως ένα φεμινιστικό είδωλο και ένα καλύτερο πρότυπο για τα μικρά κορίτσια. Αν και λίγα έχουν αποκαλυφθεί για την πλοκή της ταινίας, η “Barbie” της Margot Robbie αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία να εισαχθεί κάτι νέο σε όλη αυτή τη διαχρονική γοητεία της κούκλας. 

Ως μια δυναμική γυναίκα σκηνοθέτρια, η Greta Gerwig είναι, πιθανόν, σε θέση να διορθώσει τα προβλήματα του παρελθόντος της Barbie και να της δώσει έναν διαφορετικό κύκλο ζωής. 

Ελπίζουμε ότι η επερχόμενη ταινία θα επικεντρωθεί στη Barbie και τις φίλες της, προβάλλοντας τη σημασία των σχέσεων μεταξύ των γυναικών και ότι δεν υπάρχει μόνο ένα πρότυπο ομορφιάς. Η Barbie μπορεί να είναι αληθινή και όχι πάντα τέλεια, κάτι που η ταινία πρέπει να δείξει.

Η αφιλτράριστη και φεμινιστική προσέγγιση της Greta θα μπορούσε να συμβάλει στην εδραίωση της νέας φήμης της Barbie ως φεμινιστικό είδωλο, εξακολουθώντας να είναι ντυμένη στο εμβληματικό ροζ της.

Πότε αναμένεται η πρεμιέρα της ταινίας “Barbie” στους κινηματογράφους;

Το φετινό Καλοκαίρι προβλέπεται ιδιαίτερα girly και ροζ, αφού στις 21 Ιουλίου αναμένεται να ξεκινήσει η προβολή της ταινίας “Barbie” στις κινηματογραφικές αίθουσες των ΗΠΑ. Λογικά, κάπου κατά κει θα αρχίσει να κυκλοφορεί και με ελληνικούς υπότιτλους στα εγχώρια σινεμά. 

Αισίως, αναμένουμε να είναι μία ωδή στο φεμινισμό και μία στροφή στην κλασική ιστορία της εκνευριστικά αψεγάδιαστης κούκλας. Αν τώρα, μία στο εκατομμύριο, ακολουθηθεί η κλασική πεπατημένη και η γνωστή ιστορία της κυρίας “τέλειας”, τότε πιασ’ το αυγό και κούρεφ’ το.

Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ο καταξιωμένος ηθοποιός και σύμμαχος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, Ορέστης Τζιόβας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Antivirus, μίλησε ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά του, αλλά και την επιθυμία του να εξερευνήσει την ερωτική του ζωή μέσα από την επαφή του τόσο με κορίτσια όσο και με αγόρια.

«Θέλω να διαχωρίσω τον έρωτα από το σεξ. Σεξ με άνδρες έχω κάνει μόνο με φίλους μου, που αισθανόμουν ασφάλεια. Δεν ερωτεύτηκα ποτέ αγόρι. Ήταν κάτι κυρίως σεξουαλικό, που θέλησα να ερευνήσω για να μην υπάρχει καμία σκιά στο μυαλό και τη ζωή μου».

Έχοντας εξερευνήσει κάθε πτυχή της σεξουαλικότητάς του, είναι τώρα σε θέση να γνωρίζει τον εαυτό του καλύτερα από ποτέ, ενώ στην ερώτηση πώς αυτοπροσδιορίζεται σεξουαλικά, ο ίδιος δηλώνει «straight με κάποιες bisexual ανησυχίες».

Όπως ήταν αναμενόμενο, η εξομολόγηση του Ορέστη Τζιόβα αποτέλεσε αφορμή για κάθε είδους σχόλιο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο. Για εμάς πάλι, αποτέλεσε κίνητρο να εξετάσουμε καλύτερα την έννοια της «ετεροευελιξίας», σε σχέση με το αν και κατά πόσο μπορούμε να νιώθουμε σεξουαλική έλξη από άντρες και συναισθηματική από γυναίκες ή το αντίστροφο.

Ας μιλήσουμε για την ετεροευελιξία…

Σύμφωνα με επίσημους ορισμούς, η ετεροευελιξία (heteroflexibility) είναι μια έγκυρη μορφή σεξουαλικού προσανατολισμού που ισχύει κυρίως για τα ετεροφυλόφιλα άτομα, τα οποία παρουσιάζουν κάποιο επίπεδο έλξης (σεξουαλικό ή συναισθηματικό) και για το ίδιο φύλο. Ο όρος δύναται να χρησιμοποιηθεί για πολλές πτυχές σεξουαλικού προσανατολισμού όπως είναι η ταυτότητα κάποιου, οι σεξουαλικές του επιθυμίες, η σεξουαλική του συμπεριφορά ή ένας συνδυασμός αυτών. 

Σήμερα, η ετεροευελιξία θεωρείται περίπλοκη έννοια

Πολλοί είναι εκείνοι που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ένα άτομο μπορεί να ελκύεται μόνο από ένα φύλο και ότι αυτός ο προσανατολισμός δεν μπορεί να είναι ευέλικτος. Και είναι αλήθεια πως η πλειονότητα των ανθρώπων περνάμε τη ζωή μας πεπεισμένοι για τη σεξουαλικότητα και τις προτιμήσεις μας. Μέχρι, βέβαια, τη στιγμή που θα βρεθεί – αν βρεθεί – το έναυσμα που θα μας οδηγήσει σε μια άλλη κατεύθυνση. 

Άλλοι, πάλι, θεωρούν πως η έλξη που αισθάνεται κανείς για ένα και μόνο άτομο είναι ταυτόχρονα σεξουαλική και συναισθηματική. Πράγμα σύνηθες, που όμως δε συμβαίνει πάντα, αφού ο τρόπος με τον οποίο τα ανθρώπινα όντα ελκύουν ο ένας τον άλλον σεξουαλικά και συναισθηματικά είναι ένα ιδιαίτερο και περίπλοκο κεφάλαιο. 

Και ναι – για να απαντήσουμε και στην επίμαχη ερώτηση – μπορούμε να νιώθουμε σεξουαλική έλξη από άνδρες και συναισθηματική από γυναίκες, όπως και το αντίστροφο!

Τρίτο επιχείρημα είναι ότι όταν κάποιος ελκύεται από περισσότερα από ένα φύλο «θα πρέπει» να αυτοπροσδιορίζεται ως αμφιφυλόφιλος (bi), αφού υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι οι αμφιφυλόφιλοι προσελκύουν ανθρώπους όλων των φύλων στον ίδιο βαθμό – ακόμη ένας μύθος που χρειάζεται να καταρριφθεί!!

Με ελκύουν συναισθηματικά γυναίκες, αλλά σεξουαλικά άντρες. Είναι φυσιολογικό; Ποιά είναι η σεξουαλικότητά μου;

Αυτές είναι μόνο λίγες από τις ερωτήσεις που έχουν απευθύνει κατά καιρούς χρήστες του διαδικτύου σε άλλους χρήστες, προκειμένου να ανταλλάξουν απόψεις αλλά και εμπειρίες για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Πολλοί είναι και οι TikTokers, που έχουν τοποθετηθεί δημόσια επί του θέματος, με τα βίντεό τους να συγκεντρώνουν πολύ γρήγορα εκατομμύρια views.

  • «Με τις γυναίκες συνδέομαι βαθύτερα, ερωτεύομαι. Με τους άνδρες είναι αλλιώς επειδή δεν ανοίγονται τόσο. Η επαφή μου μαζί τους έχει να κάνει κυρίως με την απόλαυση», εξομολογείται ο Quin May, 20χρονος σεφ από το Μισισίπι.
  • Ο Luka Hauptmann, 27χρονος καθηγητής από το Μόναχο, αισθανόταν πάντοτε ερωτική έλξη και για τα δύο φύλα, προσφάτως όμως ανακάλυψε ότι τον ελκύουν διαφορετικά. «Αυτή η ποικιλία με κάνει να νιώθω ελεύθερος!», συμπληρώνει.
@lukaelias7

Coming out before and after I transitioned were 2 completely different experiences! #transguy #ftm

♬ original sound – Luka
  • Μέσα από ένα χιουμοριστικό βίντεο, ο Polyamfam εξηγεί με μοναδικό τρόπο την «περίπλοκη» έννοια της «ετεροευελιξίας», καθώς και τα ερωτήματα που εύλογα δημιουργεί στο ανθρώπινο μυαλό.

Heteroflexibility VS Bisexuality 

Η «ετεροευελιξία» και η «αμφιφυλοφιλία» συνιστούν δύο όρους σεξουαλικής ταυτότητας που μπορεί να μοιάζουν όμοιοι, αλλά δεν είναι. Η βασική τους διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι οι ετεροευέλικτοι άνθρωποι ασπάζονται, όπως είπαμε, πρωτίστως την ετεροφυλοφιλία. Οι αμφιφυλόφιλοι, ωστόσο, εξ ορισμού ελκύονται σεξουαλικά και συναισθηματικά τόσο από άτομα του ίδιου, όσο και του αντίθετου φύλου.

Ο ορισμός της ετεροευελιξίας μπορεί να «χωρέσει» στον ορισμό της αμφιφυλοφιλίας, αρκετοί, μάλιστα, αυτοχαρακτηρίζονται ως ετεροευέλικτοι και αμφιφυλόφιλοι. Την ίδια στιγμή, άλλοι πιστεύουν ότι το «ετεροευέλικτο» τους ταιριάζει περισσότερο, διότι περιγράφει καλύτερα την εμπειρία τους.

Κλείνουμε με μια μικρή – αλλά σημαντική – διευκρίνιση

Η σεξουαλικότητα είναι ρευστή, πράγμα που σημαίνει ότι με την πάροδο του χρόνου δύναται να αλλάξει, αφού οι ίδιες οι εμπειρίες και τα συναισθήματά μας μπορούν να αλλάξουν. Αλλά το γεγονός ότι υπάρχουν τόσα πολλά είδη έλξης και τόσοι πολλοί και διαφορετικοί όροι που μας επιτρέπουν να εκφράσουμε ανοιχτά τη σεξουαλικότητά μας – όπως την αισθανόμαστε εμείς οι ίδιοι, σε όλο της το φάσμα και τις πτυχές – δε θα μπορούσε να ‘ναι άλλο παρά μια θετική αλλαγή. 

Άλλωστε, αν ξέρεις ποιος είσαι οι ταμπέλες δεν έχουν καμία σημασία!

Όαση, εφιάλτης ή ανάγκη; Πώς είναι να επιστρέφεις στο πατρικό σου μετά τα 30;

Η ανεξαρτησία είναι ένας στόχος τόσο προσωπικός για το κάθε άτομο και πολλές φορές, κατακτιέται με δυσκολία, αλλά και μία κοινωνική επιταγή υποτιθέμενης ολοκλήρωσης. Η απόκτηση στέγης μακριά από το οικογενειακό περιβάλλον είναι ένα δείγμα ενηλικίωσης, αλλά και μία προϋπόθεση αυτονομίας και ελευθερίας.

Συνήθως, όμως, οι συγκυρίες μας εξαναγκάζουν σε πισωγυρίσματα. Οι τιμές των ενοικίων ανεβαίνουν, ίσως η σχέση που είχες έληξε και ένας απ’ τους δυο πρέπει να μετακομίσει ή βιώνεις μια αναπάντεχη απόλυση. Τέτοιες καταστάσεις σε εξαναγκάζουν να επιστρέψεις στο πατρικό σου. Συγκατοίκηση, λοιπόν, πάλι με τους γονείς. Έπειτα από χρόνια, έχουν αλλάξει πολλά.

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, δύο στους τρεις Έλληνες 18-34 ετών ζουν με τους γονείς τους, με αρκετές επιπτώσεις στην εξέλιξη των νέων, αλλά και στη ζωή των γονέων. Η πραγματικότητα αυτή είναι περίπλοκη αλλά δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, καθώς και σε άλλες χώρες τα ποσοστά είναι υψηλά. 

Αναπροσαρμογή σε γνώριμες καταστάσεις

Αλλάζεις το περιβάλλον που χρόνια είχες συνηθίσει και βρίσκεσαι στο διπλανό δωμάτιο των γονιών σου. Πιθανόν σε αυτό που έμενες ως παιδί. Είστε 3 ενήλικες σε ένα σπίτι και ήδη ο χώρος στενεύει πολύ.

Δεν είναι ένα εύκολο συναίσθημα, κυρίως γιατί συμβαίνει καταναγκαστικά και όχι από επιλογή. Συνήθως το οικονομικό κομμάτι οδηγεί ξανά εκεί, ωστόσο ίσως είναι η μόνη διέξοδος.

Οι γονείς, παρόλο που έχεις μεγαλώσει, συνεχίζουν να σε βλέπουν σαν παιδί και το χειρότερο, να σου συμπεριφέρονται λες και πράγματι είσαι, με υπερβολική φροντίδα και ενδιαφέρον. Η αλλαγή απαιτεί προσαρμογή και νέες συνήθειες και καθώς περιορίζεσαι πρέπει να κάνεις και υποχωρήσεις, για να τα πάτε καλά και να υπάρξει μία ομαλή καθημερινότητα. Οι γονείς θα το διαχειριστούν ανάλογα γιατί έτσι έμαθαν από πάντα, αλλά εσύ πρέπει να καταπιείς και να κατανοήσεις αρκετά.

https://www.tiktok.com/@crystalgnproski/video/7150648319449058566?is_from_webapp=v1&item_id=7150648319449058566

Ποιοί είναι οι νέοι “κανόνες”

Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζεις, όπως λένε άτομα που επέστρεψαν στο πατρικό είναι: “Ο εγκλιματισμός σε παρελθούσα κατάσταση με παρόντες όρους και ό,τι αυτό συνεπάγεται”. Είναι μία συμβίωση με άτομα που έχουν διαφορετικές συνήθειες. Πλέον, έχεις διαμορφώσει αλλιώς την καθημερινότητά σου και δε συμβαδίζει με των γονιών σου, αλλά εσύ καλείσαι να συμβιβαστείς μιας και είναι το δικό τους σπίτι. Είναι λογικό καθώς αλλάζει το πρόγραμμά σου, οι ρυθμοί σου αλλά και η γαλήνη σου – όταν υπάρχουν  διαφορές – καθώς υπάρχει και αυτό το χάσμα των γενεών.

Η Ιδιωτικότητα είναι ο σημαντικότερος παράγοντας, αφού η έλλειψη προσωπικού χώρου δεν είναι δεδομένη, εκτός εάν κλειστείς στο δωμάτιό σου. Επιπλέον, η δυνατή μουσική ή η επιστροφή τα ξημερώματα μετά το ξενύχτι, έχουν κάποιες δυσκολίες. Πρέπει να επιστρέφεις μια κάπως φυσιολογική ώρα και να μην κάνεις φασαρία. 

Το μπάνιο και η κουζίνα είναι κοινόχρηστα, ενώ αναμενόμενο είναι πως όταν πας να βγεις από το σπίτι ή όταν ετοιμάζεσαι, θα υπάρχει ένας άτυπος έλεγχος για το  “που πας” , παρόλο που είσαι ένα ενήλικο άτομο. Αυτή η ερώτηση, με κάπως στερεοτυπικό τρόπο – ίσως και από ενδιαφέρον – στην ηλικία των 30 δε γίνεται για έλεγχο, αλλά εξακολουθεί να είναι ενοχλητική. Δε μπορείς να κλείνεις την πόρτα πίσω σου και να μη δίνεις λογαριασμό για το τι κάνεις.

Εκτός αυτού, δε μπορείς να καλείς την παρέα σου σπίτι όποτε θες – ούτε λόγος για τη σχέση ή το φλέρτ αν θέλετε να αράξετε ή να ξεμοναχιαστείτε. 

Στο πατρικό σου, η ιδιωτικότητα δεν υφίσταται και η έλλειψη ανεξαρτησίας στα 30 είναι εξαιρετικά άβολη.

Κατά κάποιο τρόπο εναπροσδιορίζεσαι συνολικά ως άτομο σε σχέση με το που βρίσκεσαι.

Τα ψυχολογικά και οι συνέπειες τους βρίσκονται εκεί

Πώς επιδρά στην ψυχολογία σου η καθημερινή επαφή με τους δικούς σου που είχες συνηθίσει τόσα χρόνια να τους βλέπεις πιο σπάνια; Τώρα, με το “καλημέρα” είσαι μαζί τους και όποτε γυρνάς σπίτι, είναι εκεί. 

Τα συναισθήματα που αναφέρονται συχνά είναι αυτά της αποτυχίας, της κατάθλιψης αλλά και της μοναξιάς, πράγμα σαφώς αντιφατικό. Περιγράφεται ως: “Μία ρουτίνα που σε κάνει να νιώθεις εξαρτημένος”, ενώ παράλληλα αισθάνεσαι νεύρα, πίεση, πόνο ή ντροπή.

“Είναι αυτός ο συμβιβασμός στα όρια της ανέχειας”.

Βοηθάει, όπως λένε “να σκέφτεσαι ότι οι άνθρωποι δε γεννιούνται έτοιμοι γονείς, ούτε υπάρχει κάποιο σχολείο που να το διδάσκει. Στην αρχή, υπάρχουν νεύρα και στεναχώρια. Έπειτα, όμως, ίσως νιώσεις αγάπη, νοσταλγία και θαλπωρή”.

Η σχέση αυτή για, όσο μείνεις με τους γονείς, χρειάζεται οριοθέτηση και καλό είναι αυτό να γίνει από την αρχή.

@tsoulfasp

👉🏻 Εσάς το κάνει η μανα σας ή μόνο σε εμένα;; 🤣 #tsoulfas #tsoulfasteam #fy #viral #ellinidamana

♬ πρωτότυπος ήχος – Tsoulfas Panormitis

Υπάρχει πάντα και η θετική πλευρά

Εάν σκεφτείς το όλο ζήτημα από μία οπτιμιστική πλευρά, υπάρχουν αρκετά πράγματα που ίσως σε βοηθήσουν συνολικά, παρόλο που κάποια άλλα σε ενοχλούν.

Ή πιο απλά, τεχνικές για να αντέξεις.

Με υπομονή και ένα νέο σχεδιασμό, θέτεις τα όριά σου.  Αν προσφέρεις οικονομικά στο σπίτι – εφόσον δουλεύεις –  έχεις λιγότερα έξοδα από ότι εάν έμενες σε δικό σου σπίτι. Οπότε, είναι μία καλή συγκυρία για να κάνεις αποταμίευση εφόσον δεν έχεις τόσους λογαριασμούς.

Από την άλλη, οι καθημερινές σου ανάγκες πλέον έχουν επιλυθεί καθώς υπάρχει μαγειρεμένο φαγητό, πλυμένα ρούχα και πιάτα. Δουλειές που θα σου έπαιρναν αρκετό χρόνο σε άλλη περίπτωση, ενώ τώρα έχεις αρκετό χρόνο για ασχολίες και χόμπι.

Κάποιοι λένε πως αν και θα ήθελαν να ξαναμείνουν σε δικό τους σπίτι, είναι βολικό να μένουν στο πατρικό από οικονομικής άποψης.

Βέβαια υπάρχει και ο χιουμοριστικός – αλλά καθόλα ρεαλιστικός αντίλογος – κατά τον οποίο: “Ό,τι αποταμιεύω από το ενοίκιο, θα τα έδινα σε ψυχολόγο για θεραπεία”.

@mariannageorganti

Όταν είσαι λίγο ακατάστατη και εμφανίζεται η μαμά #fyp #mpesfypgamw #odigos #ellinidamana #mama #ellinikioikogeneia #akatastati #spiti #kori #mana #monitis

♬ Funny – Gold-Tiger

Ο κύκλος του επαναπροσδιορισμού

Η γενικότερη ομολογία είναι πως το να επιστρέφεις στο πατρικό μεταφράζεται ως προσωπική αποτυχία. Είναι, όμως, έτσι; Είναι ταμπού, καθώς δημιουργεί αισθήματα κατωτερότητας, αλλά και έλλειψης ανεξαρτησίας.

Η κρίση ότι το να μένεις με τους γονείς σου δεν είναι “εντάξει” προέρχεται από τον φόβο ότι καθυστερώντας να φύγεις από το σπίτι, σημαίνει πως καθυστερείς και την ενηλικίωση και αναστέλλεται η ψυχολογική σου ανάπτυξη, λέει ο Laurence Steinberg, ειδικός στην ανάπτυξη των εφήβων και καθηγητής ψυχολογίας στο Temple University της Φιλαδέλφεια.

Έχεις να αντιμετωπίσεις και μία κριτική από τον περίγυρο – είτε τους ίδιους τους γονείς, είτε φίλους που δε μπορούν να μπουν στη θέση σου

Σημαντικό είναι, όμως, και με πόση υπευθυνότητα και συνειδητότητα πορεύεσαι σε αυτή την κατάσταση. Εάν κάνεις πράγματα τα οποία κυριαρχούν της ανάγκης σου, το πόσο βολεύεσαι και εάν αυτό υπερτερεί των επιθυμιών σου. Η εάν κάνεις υπομονή για τους επόμενούς σου στόχους και έχεις διάθεση προσωρινά να υποχωρήσεις.

Στερεοτυπικά, υποτίθεται ότι υπάρχει μία συγκεκριμένη πορεία: Δουλειά, λεφτά, σπίτι οικογένεια, ανεξαρτησία. Αλλά οι οικονομικές συνθήκες της εποχής δεν ευνοούν.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν άνθρωποι με πτυχία και δουλειά που συνεχίζουν να μένουν με τους γονείς. Όχι επειδή θέλουν να σπαταλούν αλλού τα λεφτά τους, αλλά επειδή τα ενοίκια είναι υψηλά και δε μπορούν να συντηρήσουν το δικό τους σπίτι.

Το εάν είναι ήττα ή όχι, το κρίνουν οι επιλογές αλλά και πώς το ίδιο το άτομο το εκλαμβάνει πέρα από τα κλισέ και τις κοινωνικές επιταγές.

Πολλοί αναφέρουν πως είναι δύσκολο να αντέξεις για καιρό τη συγκατοίκηση με τους γονείς και ότι κάνουν κάθε προσπάθεια να αυτονομηθούν ξανά.

Η ελευθερία, έτσι και αλλιώς, προϋποθέτει θυσίες και σκληρή προσπάθεια για να επιτευχθεί.

TAGS:#SOCIETY

Αγαπητέ μου Άγιε Βασίλη,

Σου γράφω αυτό το γράμμα, πρωτίστως για να ζητήσω συγγνώμη που δε σε πίστεψα ποτέ. Αν μη τι άλλο δε θα λάβω αυτή την ευθύνη. Η μαμά μου δεν το είχε ποτέ με τις εκπλήξεις και ο μπαμπάς μου ποτέ με την πίστη. Δε θυμάμαι να μιλάμε ποτέ για σένα όταν ήμουν μικρή. Θυμάμαι μόνο να σου γράφω γράμμα και να το αφήνω στο κομοδίνο της μαμάς, γιατί ήξερα πολύ καλά ότι εκείνη θα μου φέρει το νέο CD της Ναταλίας Ορέιρο.

Ήμουν παιδάκι με υπερβολικά ορθολογική σκέψη. Ίσως επειδή τα υπαρξιακά μου με έπιασαν τόσο νωρίς που δεν πρόλαβα να ζήσω καθόλου σε αυτή την όμορφη φούσκα, όπου μια νεράιδα πλήρωνε για να πάρει τα δόντια σου, ένα αστέρι θυσιαζόταν για να πραγματοποιήσει μια ευχή σου και οι τάρανδοι έτρωγαν κουραμπιέδες όσο εσύ, Άγιε Βασίλη μου, κατάφερνες σε μια νύχτα να αφήσεις δώρα σε όλη τη γη.

Ήταν τόσες πολλές οι ερωτήσεις μου. Πώς προλαβαίνεις, πώς μπαίνεις στα σπίτια που δεν έχουν τζάκι, πώς πετάνε οι τάρανδοι, γιατί τα παιδάκια στην Αφρική δεν έχουν να φάνε – αποκλείεται  να ήταν ΟΛΑ κακά παιδιά.

Κάπως έτσι, λοιπόν, η μόνη μαγεία που είχαν για μένα τα Χριστούγεννα ήταν αυτή του πρωινού ξυπνήματος για παιδικά, γλυκά και χιονοπόλεμο, η μαμά που ήταν στο σπίτι κάθε μέρα, τα ξαδέρφια που έρχονταν για να κάνουμε μαζί γιορτές, τα χαρτιά που έπαιζα με το μπαμπά δίπλα στο δέντρο και βασικά, το να στολίσω όλο το σπίτι και το βράδυ να κοιτάζω τα φωτάκια να τρεμοπαίζουν.

Είμαι πια 31. Τώρα παίρνω εγώ δώρα στη μαμά μου, δε ρίχνει πια χιόνι – η κλιματική καταστροφή μας δίνει έναν Δεκέμβρη με 25 βαθμούς – δε στολίζω το σπίτι μου και προτιμώ τα φωτάκια σταθερά γιατί αγχώνομαι.

Αλλά ξέρεις κάτι ρε συ Άγιε; Πήρα την απόφαση να σε πιστέψω. Άλλωστε τι έχω να χάσω; 

Ξέρεις, φέτος, ήμουν πολύ καλό παιδί. Εντάξει και τις άλλες χρονιές δεν ήμουν κανένα τέρας. Αλλά άλλαξαν πολλά μέσα σ’ ένα χρόνο. Και – πίστεψέ με – μου ήταν τρομερά δύσκολο να παραμείνω καλή. Η ανθρωπότητα, φίλε Βασίλη, με έχει τρομάξει, ταράξει και ντροπιάσει ανεπανόρθωτα αυτό το χρόνο. Κι όμως, εγώ έχω ακόμα ελπίδα. Τώρα εσύ μπορεί να μην τα ξέρεις αυτά, γιατί σε φαντάζομαι στο εργοστάσιο δωροτυλίγματος να επιβλέπεις χαρούμενα ξωτικά. Και αυτή σου η άγνοια είναι ένας λόγος που σε ζηλεύω.

 Ως παιδί, είχα δύο μεγάλους φόβους. Το να μην είμαι πια παιδί και το θάνατο της γιαγιάς μου. Το 2022 τσέκαρε πανηγυρικά και τα δυο αυτά κουτάκια μου. Και ήταν πολύ δυνατή η κλωτσιά του όταν η μεγάλη Αθηνά έφυγε τρεις μέρες πριν γίνω 31. Ήταν λες και κάποιος ήθελε ντε και καλά να εμπεδώσω και τους δυο φόβους που πραγματοποιήθηκαν εκείνο το τριήμερο. Και η τούρτα είχε και διάφορα διαδοχικά κερασάκια. Ρωγμές σε ανθρώπους και σχέσεις, νέα ψυχικά αδιέξοδα και ένα ραγισμένο δάχτυλο ποδιού. Μεταξύ μας, το τελευταίο πόνεσε λιγότερο. 

Τώρα θα αναρωτιέσαι γιατί δε σου ζητάω μια σκούπα ρομπότ να τελειώνει το γράμμα να πας παρακάτω. Αλλά οφείλω να κάνω ένα μικρό κατς απ, μιας και είναι το πρώτο μου γράμμα σε σένα και πραγματικά δεν έχω ιδέα τι ξέρεις και τι όχι για μένα. 

Αυτή τη χρονιά, λοιπόν, την τόσο συνταρακτική για το μέσα και το έξω μου, μπορώ να πω πως αναθεώρησα όλα όσα νόμιζα ότι ήξερα – και πίστεψε με είμαι μεγάλη ξερόλα. Ήταν όμως η πρώτη φορά που άρπαξα τόσο γρήγορα τον εαυτό μου και τον τράβηξα τόσο δυνατά προς τα πάνω. Ποτέ πριν δεν είχα τόση δύναμη, αφού ξάφνιασα και τον ίδιο μου τον εαυτό. Και ξέρεις ποιο ήταν το πιο μαγικό απ’ όλα;

Ότι το παιδί μέσα μου δεν ακολούθησε  τη φυγή της γιαγιάς μου. Αντίθετα, τότε ήταν εμφανίστηκε μπροστά μου για πρώτη φορά. Μεταξύ μας, Άγιε Βασίλη. Δεν ήμουν ποτέ παιδί. Ήμουν κυρίως πολύ ώριμη για την ηλικία μου, πολύ τραυματισμένη για τα βιώματα μου και πολύ σιωπηλή πίσω από τη φλυαρία μου.

Φέτος, για πρώτη φορά, λοιπόν, κράτησα αγκαλιά τον εαυτό μου και αποφάσισα να του επιτρέψω να πιστέψει. Ακόμα κι αν είναι σε σένα. Μεταξύ μας και πάλι, είσαι ευκολότερος υποψήφιος από τον Παντοδύναμο.

Έτσι, δε σου στέλνω αυτό το γράμμα για να σου ζητήσω κάποιο δώρο. Σ’ το στέλνω για να σε ευχαριστήσω για όλα τα δώρα που μου έφερες απ’ όταν άρχισα να σε πιστεύω. 

Ευχαριστώ λοιπόν. Που η ζωή μου είναι γεμάτη ξωτικά, έτοιμα να τρέξουν σε μένα όταν  τα χρειαστώ. Και που ακόμα κι αυτά που είναι μακριά, εξακολουθούν να είναι δίπλα μου… Σ’ ευχαριστώ που βλέπω τα αστεία μου στην τηλεόραση και γελάω με τον εαυτό μου. Που με έκανες να συμπαθώ και τα ανθρώπινα μωρά εκτός απ’ τα γατίσια και έκανες μαμάδες δύο υπέροχες ψυχές που θα κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες τη δύναμη να ζητήσω ξανά βοήθεια… Και μπορώ να νιώθω χαρά. Και συγκίνηση.

Που μπορώ να τραγουδάω ξεδιάντροπα και να μιλάω δυνατά. Ευχαριστώ για όσα θεώρησα ποτέ δεδομένα και δεν είναι. Που ζω, αναπνέω, ανθίζω μαζί με τους ανθρώπους μου. Που μπορώ να χαίρομαι με τη χαρά τους και να στέκομαι στα ζόρια τους. Ευχαριστώ που όταν νυστάζω, ξαπλώνω στα ζεστά. Που στο κρεβάτι δίπλα μου κοιμάται εκείνη. Και που μυρίζει τόσο όμορφα. 

 Σε ευχαριστώ που μου έφερες πίσω το παιδί που φοβήθηκα πως έχασα. Σου υπόσχομαι να μην το αφήσω ποτέ ξανά.

 Καλά Χριστούγεννα Άγιε Βασίλη.

 Μακάρι να σε είχα πιστέψει νωρίτερα.

Αθηνά, ετών 31 & Αθηνούλα, ετών 7.

Όπως έχει ειπωθεί πολύ εύστοχα, το γέλιο είναι η μουσική της ψυχής.

Κι εμείς, μια ανάσα πριν την αλλαγή του χρόνου, συγκεντρώσαμε μερικές στιγμές του 2022, που προκάλεσαν έντονα συναισθήματα ευφορίας.

Ρουκ Ζουκ

Αν μη τι άλλο, το «Ρουκ Ζουκ» έχει προσφέρει αμέτρητες ευχάριστες στιγμές στο τηλεοπτικό κοινό. Ακόμα κι αν ορισμένα άτομα δεν το παρακολουθούν φανατικά, υπάρχουν ορισμένα σπαρταριστά στιγμιότυπα που κατακλύζουν το διαδίκτυο.

Μαθήματα αγγλικών με τη Μαρία Μπεκατώρου

Cash VS Crush: Μια τηλεοπτική στιγμή που ανέδειξε το υπέροχο χιούμορ και την άνεση της Μαρίας Μπεκατώρου.

O Νίκος Κοκλώνης το ζει στο «Just The 2 of Us»

Μέσα από το «Just The 2 of Us», ο Νίκος Κοκλώνης έχει αποφασίσει να αφήσει ολόκληρη παρακαταθήκη στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης και της μουσικής βιομηχανίας. Ακομπλεξάριστος και με αυτοσαρκασμό, ερμήνευσε με το δικό του μοναδικό τρόπο το «Extasy-Extano» και έγινε πρωταγωνιστής του Luben.

Η Βίκυ και η σλατίνα

Όσο επεκτείνεται η –ιδιαίτερα πλούσια– slang της ελληνικής γλώσσας, εισέρχονται διαρκώς νέοι όροι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι και αυτό της «σλατίνας». Το τελευταίο διάστημα, η συγκεκριμένη λέξη έχει γίνει viral, με τους περισσότερους να αναζητούν την ερμηνεία της.

Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, η επικρατέστερη άποψη γι’ αυτή τη λέξη είναι πως προκύπτει από υποστηρικτές ενός ράπερ –του thug slime– ο οποίος στα τραγούδια του έχει κάτι σαν μότο το SLAT, που είναι αρχικά για το «slime love all the time». Από ‘κεί, προκύπτει το SLATina. Αν πάλι επιλέξουμε την ερμηνεία του Luben, τότε ως «Σλατίνα» χαρακτηρίζεται κάποια καγκουροmainstream τύπισσα, η οποία μάλλον αγαπάει την τραπ.

Τριπάρουν στο GNTM

Εντάξει, οι ατάκες της Βίκυς Καγιά είναι παράδοση για το Luben. Ακόμα και σε άσχετα, φαινομενικά, βίντεο, είναι αναμενόμενο το ότι θα ακούσεις μια κραυγή της ή κανένα σχόλιο του τύπου: «Α, στο καλό». Εδώ τώρα, είχαμε μία φανταστική στιγμή στο GNTM, όπου η Βίκυ –παρέα με τα επίδοξα μοντέλα– «τα έσπασαν».

Ένας γύπας στην κυβέρνηση

Όταν ο Πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Αλεξανδρούπολη, έγινε αντιληπτή μια, μέχρι πρότινος, άγνωστη πτυχή του, αυτή του γύπα. Το: «Γεια σας, κορίτσια», σε συνδυασμό με τα ηχητικά εφέ του γύπα στο background και τα εύστοχα σχόλια που συμπεριλαμβάνονται στο βίντεο, υπόσχονται γέλιο μέχρι δακρύων.

Η Κεραμέως και η selfie

Είναι ωραίο να βλέπεις ότι οι άνθρωποι του πολιτικού στίβου είναι προσιτοί και βρίσκονται κοντά στη νέα γενιά. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η υπουργός Παιδείας, κα Νίκη Κεραμέως, η οποία δε δίστασε να βγάλει selfie με μαθητές.

Τι, όχι;

Stranger Things: Έφη Θώδη VS Vecna

Καταρχάς, η τέταρτη σεζόν του «Stranger Things» ήταν, πραγματικά, αριστούργημα. Πραγματικά, χάρμα οφθαλμών. Ειδικά ο villain της υπόθεσης, ο Vecna, συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο αγαπητών «κακών» που έχουν περάσει από τη μικρή οθόνη.

Κάποια διάνοια, λοιπόν, σκέφτηκε να δημιουργήσει remix με την Έφη Θώδη.

Όταν έπεσε το Instagram

Ζοφερό σκοτάδι εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον πλανήτη, όταν το Instagram έπεσε για ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΩΡΕΣ.

Αρχαία τραγωδία με ποιοτική ποπ

Φέτος το Καλοκαίρι, στην όμορφη Θεσσαλονίκη, έλαβαν χώρα δύο καλλιτεχνικά δρώμενα την ίδια ώρα, σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων: Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και η συναυλία του Στέλιου Ρόκκου. Η κοντινή απόσταση, λοιπόν, είχε σαν αποτέλεσμα το κοινό που παρακολουθούσε την αρχαία τραγωδία, να ζήσει μια πρωτόγνωρη εμπειρία, μέσα από τη συνάντηση αυτών των δύο ειδών τέχνης.

Μια συνάντηση, την οποία, η Έλλη Τρίγγου, σχολίασε φανταστικά.

Το 2022 ήταν μια χρονιά που πρόσφερε αρκετές συγκινήσεις, τόσο λόγω των όσων συνέβησαν –και εξακολουθούν να συμβαίνουν όσο και εξαιτίας των σειρών που προσγειώθηκαν στη μικρή οθόνη.

Συνεχίζοντας τον απολογισμό για το έτος που ετοιμάζεται να αναχωρήσει, συγκεντρώσαμε τις καλύτερες σειρές που έκαναν πρεμιέρα στη μικρή οθόνη μέσα στο 2022. Να σημειωθεί, ότι επιλέχθηκαν αρκετές ξένες σειρές από το Netflix, λόγω του ότι η δημοφιλής συνδρομητική πλατφόρμα είναι οργανικό και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ψυχαγωγίας σημαντικού ποσοστού ατόμων. Ταυτόχρονα, συμπεριλαμβάνονται και οι καλύτερες ελληνικές σειρές που έκαναν πρεμιέρα στην εγχώρια τηλεόραση μέσα στο 2022.

Wednesday (Netflix)

Μια πολλά υποσχόμενη σειρά με την σκηνοθετική πινελιά του Tim Burton, η οποία σημείωσε 341,2 εκατομμύρια ώρες προβολής παγκοσμίως από την πρώτη κιόλας εβδομάδα προβολής. Κάπως έτσι, κατέκτησε τα σκήπτρα του Netflix, αποκαθηλώνοντας το «Stranger Things» που είχε την πρωτοκαθεδρία μέχρι τότε. Η σκηνοθεσία, τα σκηνικά, η φωτογραφία, η μουσική, το σενάριο και οι υποκριτικές ικανότητες των ηθοποιών, συνθέτουν μια μοναδική συνταγή, με μερικούς να θεωρούν ότι πρόκειται για την καλύτερη σειρά του 2022.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η σειρά προβάλλει (άμεσα ή έμμεσα) σημαντικά μηνύματα, όπως: «Θεωρώ ότι τα μέσα κοινωνικής κικτύωσης καλύπτουν απλώς τα ανούσια κενά της επιβεβαίωσης», «Όσοι ξεχνούν την ιστορία, είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν», «Η ικανότητα να μην αφήνεις τους άλλους να σε καθορίζουν, είναι δώρο».

Επιπλέον, παρουσιάζεται ένα ζευγάρι γυναικών με έναν άκρως φυσιολογικό τρόπο, όπως ακριβώς θα έπρεπε και στην πραγματικότητα, ενώ γίνεται και άμεση αναφορά στις θεραπείες μεταστροφής που βασανίζουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια την παγκόσμια κοινωνία. Τέλος, είναι αξιοθαύμαστο και το γενικότερο μήνυμα της σειράς, το οποίο πρεσβεύει πως «πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας» και «να εκφράζουμε ανοιχτά την άποψή μας».

Monster: The Jeffrey Dahmer Story (Netflix)

Πρόκειται για τη σειρά που μας έκανε να αγαπήσουμε το true crime λίγο παραπάνω, αφού μας σύστησε την ιστορία του κατά συρροή δολοφόνου, Jeffrey Dahmer. Η εν λόγω σειρά διηγείται εκ νέου τα αδίστακτα εγκλήματα του Dahmer (Evan Peters), ενώ πολλοί έσπευσαν να ανακαλύψουν περισσότερες λεπτομέρειες για την πραγματική ζωή του Dahmer, αναζητώντας παράλληλα τα βαθύτερα αίτια που τον παρακίνησαν να αφαιρέσει ανθρώπινες ξανά και ξανά.

1899 (Netflix)

Μια ακόμη σειρά που έκανε πάταγο σχεδόν εξαρχής. Ο εφιάλτης ξεκινά στη μέση του ωκεανού, όταν ένα πλοίο παρασύρεται και οι ζωές των επιβατών παίρνουν απροσδόκητα μια άλλη τροπή. Μια ιστορία, γεμάτη (μεταφυσικά) μυστήρια, συμβολισμούς, αινίγματα και σημαδιακές ημερομηνίες. Επιπλέον, η σειρά αποτελείται ένα τεράστιο καστ, ενώ διαθέτει περίπλοκο σενάριο, καλοφτιαγμένα κοστούμια και εντυπωσιακά εφέ.

Obi Wan Kenobi (Disney+)

Μια μίνι σειρά που απευθύνεται στους λάτρεις του «Star Wars», αφού υπάρχει σύνδεση μεταξύ τους. Δέκα χρόνια μετά το «Star Wars: Επεισόδιο III», η σειρά εστιάζει στις περιπέτειες του Obi Wan σε έναν έρημο πλανήτη. Το σπουδαιότερο χαρακτηριστικό της σειράς, είναι οι αναδρομές από το παρελθόν με ήρωες που έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα την παιδική και εφηβική ηλικία των νεότερων γενεών.

The Sandman (Netflix)

Η εν λόγω σειρά βασίστηκε στο βραβευμένο αριστούργημα «The Sandman» του Neil Gaima. Ουσιαστικά, πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Μορφέας, ο άρχοντας των ονείρων, ο οποίος προσπαθεί να δημιουργήσει και πάλι το βασίλειό του, αφού τον είχαν φυλακίσει οι άνθρωποι για εκατό, σχεδόν, χρόνια. Έπειτα από ατελείωτες αναζητήσεις, ο Μορφέας καλείται να έρθει αντιμέτωπος με τις αμαρτίες της οικογένειάς του, καθώς και αιώνιες προκλήσεις, όπως ο θάνατος και η απελπισία.

Maestro (Mega)

Εκτός από μια εξαιρετική σειρά, το «Maestro» του άκρως ταλαντούχου, Χριστόφορου Παπακαλιάτη, είναι και η πρώτη ελληνική σειρά στην ιστορία που κέρδισε το «χρυσό εισιτήριο» για το Netflix. Η πρωτοποριακή αυτή σειρά, παρουσιάζει απροκάλυπτα όλες τις παθογένειες που μπορεί να κρύβει μια κοινωνία και μαστίζουν εκατοντάδες ανθρώπους. Αδιαμφισβήτητα, πρόκειται για μία από τις καλύτερες στιγμές της ελληνικής τηλεόρασης.

Μαύρο Ρόδο (Mega)

Πρωταγωνίστρια της συγκεκριμένης σειράς είναι η Ελισάβετ, μια νέα γυναίκα, η οποία ζει από τα δώδεκα σ’ ένα γυναικείο μοναστήρι. Ενώ, λοιπόν, πλησιάζει η ώρα να λάβει το αγγελικό σχήμα, το παρελθόν έρχεται να ανατρέψει τα πάντα. Ένα απροσδόκητο γεγονός τη φέρνει σε επαφή με έναν απαγορευμένο έρωτα, ικανό να κατεδαφίσει τα πάντα στο πέρασμά του.

Ο Παράδεισος Των Κυριών (Alpha)

Μια φανταστική παραγωγή, η οποία μας ταξιδεύει νοερά στην Αθήνα του ’60. Το πολυτελές κατάστημα γυναικείας μόδας, «Ο Παράδεισος των κυριών», είναι έτοιμο να ανοίξει τις πόρτες του στο κοινό. Ωστόσο, καλά κρυμμένα μυστικά αναζητούν πρόσφορο έδαφος για να βγουν στην επιφάνεια, προκαλώντας θύελλα αναταράξεων.

Φλόγα και Άνεμος (ΕΡΤ)

Μέσα από τη σειρά «Φλόγα και Άνεμος» αναβιώνει η χρονική περίοδος της Χούντας, με επιμέρους ιστορίες που καταλήγουν στον ίδιο πυρήνα. Το θέατρο και η πολιτική, δύο χώροι φαινομενικά ασύνδετοι, ένας γνωστός πολιτικός και μια καταξιωμένη ηθοποιός. Όλα περιπλέκονται στο κουβάρι της ιστορίας. 

Ο κόσμος έχει αλλάξει δραστικά από την υπογραφή της Συμφωνίας του Παρισιού το 2015. Οι περισσότερες κυβερνήσεις, υποτίθεται, πως έχουν λάβει μέτρα για να μειώσουν τις εκπομπές τους και να αντιμετωπίσουν την κλιματική κρίση, αλλά οι επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη εξακολουθούν να προβληματίζουν έντονα.

Το 2022, παρόλο που υιοθετήθηκαν προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, δεν είναι αρκετά για να συμβάλουν στην προώθηση των προσπαθειών ώστε να επιτευχθεί ο στόχος του 1,5° Κελσίου. 

Η κλιματική αλλαγή το 2022 και τα επόμενα χρόνια, μάλιστα, αναμένεται να χειροτερέψει. Για παράδειγμα, υπάρχει 93% πιθανότητα τουλάχιστον ένα έτος τα επόμενα πέντε χρόνια να είναι το θερμότερο που έχει καταγραφεί, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ που κατείχε το 2016.

Επίσης, σύμφωνα με ενημερωτικό δελτίο για το κλίμα του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ) των Ηνωμένων Εθνών, οι πιθανότητες να ξεπεραστεί προσωρινά το όριο του 1,5° Κελσίου αυξάνονται συνεχώς από το 2015. 

Πολιτικές για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή

Παρόλο που οι παγκόσμιες ενεργειακές και οικονομικές κρίσεις φαίνεται πως έχουν αποσπάσει την προσοχή των κυβερνήσεων, υπάρχουν ακόμα κάποιες μικρές αχτίδες ελπίδας για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Μερικά παραδείγματα συμπεριλαμβάνουν το νέο αμερικανικό νομοσχέδιο και η αλλαγή κυβέρνησης στη Βραζιλία, που θα μπορούσε να αντιστρέψει την καταστροφή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου.

ΗΠΑ: Φιλόδοξο νομοσχέδιο για την κλιματική αλλαγή

Καταρχάς, αξίζει να σημειωθεί πως την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2022, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέστρεψαν στη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, την οποία είχε εγκαταλείψει ο προκάτοχός του Μπάιντεν, Ντόναλντ Τραμπ. Το μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιό της κυβέρνησης Μπάιντεν (Inflation Reduction Act) προβλέπει 370 δισ. δολάρια για την υλοποίηση του στόχου της μείωσης των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου μέχρι το 2030.

Με τη μεταρρύθμιση αυτή, ένας Αμερικανός θα λαμβάνει μέχρι 7.500 δολάρια σε έκπτωση φόρου για την αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Μέρος των κεφαλαίων θα χρησιμοποιηθεί, επίσης, για την ενίσχυση της παραγωγής αιολικής ενέργειας στις ΗΠΑ. Μάλιστα, η εγκατάσταση ηλιακών πάνελ θα επιδοτείται με το 30% του κόστους. 

Επιπλέον, το νομοσχέδιο προβλέπει μέτρα και για τη δασοπροστασία, προκειμένου να ενισχυθεί η αντοχή των δασών απέναντι στις τεράστιες πυρκαγιές που πλήττουν τις δυτικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών και των οποίων ο πολλαπλασιασμός συνδέεται απευθειας με την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Παρά τον ενθουσιασμό για το μεγάλο πρόγραμμα του Μπάιντεν, διαπραγματευτές για το κλίμα υποστηρίζουν ότι δεν θα είναι μια εύκολη πορεία. Ως απάντηση στην ενεργειακή κρίση, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν απελευθέρωσε στην αγορά 15 εκ. βαρέλια πετρελαίου από τα λεγόμενα στρατηγικά αποθέματα της χώρας.

Βραζιλία: Νέος πρόεδρος, νέα ελπίδα;

Η Βραζιλία κατέχει ένα από τα κλειδιά για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής: Το τεράστιο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, ο πνεύμονας του πλανήτη, απορροφά τεράστιες ποσότητες άνθρακα.

Σε μια δραματική εκλογική αναμέτρηση τον Οκτώβριο, ο Λούλα ντα Σίλβα εκτόπισε τον ακροδεξιό Ζαΐρ Μπολσονάρου – ενδεχομένως αλλάζοντας εν μία νυκτί το μέλλον του Αμαζονίου. «Η Βραζιλία είναι έτοιμη να ανακτήσει την ηγετική της θέση στη μάχη κατά της κλιματικής κρίσης», δήλωσε ο Λούλα.

Ινδία: Μεγάλες φιλοδοξίες που εμποδίζονται από τον άνθρακα

Η Ινδία είναι μία από τις λίγες χώρες που έχουν δημοσιεύσει επικαιροποιημένους στόχους για το κλίμα το 2022.

Υπόσχεται να μειώσει τις συνολικές προβλεπόμενες εκπομπές άνθρακα κατά 1 δισ. τόνους από τώρα έως το 2030. Σχεδιάζει, επίσης, έως το 2030, το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ωστόσο, το σχέδιο της Ινδίας να ξανανοίξει πάνω από 100 ανθρακωρυχεία – που είχαν θεωρηθεί οικονομικά μη βιώσιμα – θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο για αυτές τις φιλοδοξίες.

Κίνα: Μεγαλύτερος επενδυτής στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

Παρά τις συνεχιζόμενες επενδύσεις στον άνθρακα, η Κίνα είναι επίσης ο μεγαλύτερος επενδυτής στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας παγκοσμίως. Καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες και θέτονται απαιτητικοί στόχοι, μεταξύ των οποίων η κορύφωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2030. 

Έχει, επίσης, μεγάλες φιλοδοξίες για την αντιμετώπιση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα με τη φύτευση δέντρων. Το Μάιο, ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δεσμεύτηκε να φυτέψει 70 δισ. δέντρα μέχρι το 2030.

Η σύνοδος κορυφής της COP27

Η ετήσια διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, γνωστή ως COP27, έγραψε ιστορία όταν οι αναπτυσσόμενες χώρες εξασφάλισαν ένα νέο ταμείο για τη στήριξη των θυμάτων των κλιματικών καταστροφών. 

Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, οι ακτιβιστές του περιβάλλοντος εξέφρασαν έντονη απογοήτευση για τα αποτελέσματα της COP27, καθώς οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν να καταλήξουν σε μια πιο φιλόδοξη συμφωνία από αυτή που συμφωνήθηκε στη COP της Γλασκώβης πέρυσι. Οι κυβερνήσεις δεν συμφώνησαν σε συγκεκριμένα άμεσα και ριζικά μέτρα και δεσμεύσεις, όπως η αναγκαία σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων.

TAGS:#SOCIETY

Λίγες μέρες μόνο έχουν απομείνει για να τελειώσει η φετινή χρονιά. Μια χρονιά που μας χάρισε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες, οι οποίες κατέκτησαν κοινό και κριτικούς, και αναδείχθηκαν μεγάλες επιτυχίες. Ποιες είναι, όμως, οι ταινίες αυτές και κατά πόσο βρίσκονται επάξια στη λίστα με τις ταινίες που λατρέψαμε για το 2022;

10. No Time to Die 

Στο νούμερο 10 βρίσκουμε την τελευταία ταινία του Daniel Craig ως James Bond. Το “No time to Die” σήμανε το κύκνειο άσμα του Daniel Craig ως τον θρυλικότερο κατάσκοπο όλων των εποχών. Μετά από 15 χρόνια και 5 ταινίες, η σκυτάλη του James Bond περνά σε κάποιον άλλο ηθοποιό – με επικρατέστερο υποψήφιο τον Idris Elba. 

To “No time to Die” έχει, όπως και όλες οι ταινίες του James Bond, πολλή δράση, περιπέτεια, εντυπωσιακά πλάνα μάχης και υπέροχη μουσική – η οποία κερδίσει το Oscar για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι σε ταινία με τον ομώνυμο τίτλο από τη Billie Eilish. Επιπλέον, το “No time to die” έχει κάτι το διαφορετικό από τις προηγούμενες ταινίες. Παρουσιάζει έναν James Bond πιο ευαίσθητο, πιο “στρογγυλεμένο” και πιο ώριμο από τα προηγούμενα χρόνια. 

9. Top Gun: Maverick

Στο νούμερο 9 βρίσκεται η ταινία του Καλοκαιριού – μαζί με το “Ticket to Paradise”. Το sequel μίας εκ των θρυλικότερων ταινιών των 90’s, Top Gun, που έσπασε τα ταμεία φέτος, είναι υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ως η “Καλύτερη ταινία της Χρονιάς” και φαίνεται πως θα μείνει στην ιστορία ως “Ένα από τα πιο επιτυχημένα sequels όλων των εποχών”. O Tom Cruise γίνεται και πάλι ο Pete “Maverick” Mitchell και μας θυμίζει γιατί αγαπήσαμε τόσο αυτή την ταινία κάποτε. 

8. The Unbearable Weight of Massive Talent

Στο νούμερο 8 βρισκουμε τη νέα ταινία του Nicolas Cage, στην οποία – παρέα με τον Pedro Pascal – μας χαρίζουν μια απίστευτη κωμωδία δράσης. Υποδυόμενος μια πλασματική εκδοχή του εαυτού του, ο Nicolas Cage αποδεικνύει πως ένας ηθοποιός, γνωστός για τις ταινίες δράσης του, μπορεί να βρεθεί στην μέση του κινδύνου με τους πιο κωμικούς τρόπους. 

7. The Batman

Στο νούμερο 7 έρχεται η ταινία του Matt Reeves, “The Batman”, με πρωταγωνιστή τον Robert Pattinson και τη Zoe Kravitz στο ρόλο της Selina Kyle (Catwoman). Ο Bruce Wayne πρέπει να λύσει τα μυστήρια που αφήνει ο serial killer, Riddler, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να κατανοήσει το τι σημαίνει να είναι προστάτης της πόλης. Μια πολύ πιο σκοτεινή απεικόνιση του Batman, όπου βλέπουμε το νεαρό Bruce Wayne να μετατρέπεται σε Batman και να πολεμάει το έγκλημα.

6. Tick, tick…BOOM 

Την 6η θέση παίρνει το προτεινόμενο για Oscar, μιούζικαλ “Tick, tick…BOOM”, όπου πρωταγωνιστεί ο πολυτάλαντος Andrew Garfield. Βασισμένο στο αυτοβιογραφικό ομώνυμο μιούζικαλ γραμμένο από τον Jonathan Larson. Η ταινία – μαζί με τα συναρπαστικά τραγούδια της – αφηγούνται τη ζωή του Larson, ενώ προσπαθεί να ισορροπήσει την προσωπική του ζωή και τις φιλοδοξίες του για να πετύχει στη Νέα Υόρκη των 90’s.

5. Elvis

Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει η το “Elvis”, με πρωταγωνιστή τον Austin Butler. Μέσω των αναμνήσεων του πρώην μάνατζερ του, υποδυόμενο από τον υπέροχο Tom Hanks, ξεδιπλώνεται η ζωή και η καριέρα του θρυλικού βασιλιά του Rock ‘n Roll. Μια απίστευτη ταινία που έχει προταθεί για πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και 3 βραβεία Golden Globe και ένα Grammy. 

4. Black Panther: Wakanda Forever

Μία αρκετά πρόσφατη ταινία, το σίκουελ της ταινίας Black Panther, καταφέρνει να κινηθεί σε ίδιους ρυθμούς, διαητρώντας τα απίστευτα εφέ και τα πανέμορφα πλάνα της Αφρικής. Το κενό που άφησε ο αδικοχαμένος Chadwick Boseman είναι εμφανές, όμως, η ομάδα της Marvel με πρωταγωνιστές τη Letitia Wright ως Shuri και τον Tenoch Huerta ως Namor, υπόσχονται μια υπέροχη ταινία γεμάτη δράση, αίσθημα και ενδιαφέρον.

3. Everything Everywhere All at Once

Η Michelle Yeoh υποδύεται την Evelyn Quan Wang, που προσπαθεί να αντιμετωπίσει ελέγχους από την IRS. Ανακαλύπτει ότι μπορεί να ενωθεί με παράλληλες μορφές του εαυτού της σε παράλληλες διαστάσεις για να σώσει το σύμπαν, ή μάλλον το “πολυσύμπαν”, από ένα πανίσχυρο ον που προσπαθεί να το καταστρέψει. Μια ταινία που συνδυάζει το κωμικό στοιχείο με το sci-fi και τη δράση και καταφέρνει να μας αιχμαλωτίσει.

2. Where the crawdads sing

Ακολουθώντας την Kya Clark, μέσα από τις αναμνήσεις της στους βάλτους της Βόρειας Καρολίνα, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε αν είναι ένοχη για φόνο, ενώ αναμένει τη δίκη της. Βλέπουμε την ζωή της να ξετυλίγεται και μαθαίνουμε όλα όσα βίωσε.

1. Dune 

Τέλος, φτάνουμε στη νούμερο 1 ταινία του 2022, τη βραβευμένη με Oscar ταινία, Dune. Βασισμένη σε σειρά βιβλίων, η ταινία διαδραματίζεται στο μακρινό μέλλον, όπου η οικογένεια Atreides βρίσκεται εν μέσω πολέμουγια τον πλανήτη Arrakis. Με ονόματα, όπως: Timothee Chalamet, Oscar Isaac, Zendaya, Dave Bautista, Josh Brolin κ.ά.,  η ταινία μας μαγνητίζει με τα υπέροχα σκηνικά, πλάθοντας έναν πλούσιο καινούριο κόσμο φαντασίας.

πολυσυζητημένα πρόσωπα

Όπως προδίδει και ο τίτλος, συγκεντρώσαμε τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα της χρονιάς, καθώς και τους λόγους που το όνομά τους βρισκόταν συχνά-πυκνά στην επικαιρότητα. Ενδεχομένως, τα πολυσυζητημένα πρόσωπα, επί της ουσίας, να είναι περισσότερα από 10 και να ποικίλουν κάπως, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του καθενός. Γι’ αυτό, υπήρξε προσπάθεια συγκέντρωσης ατόμων για διαφορετικούς λόγους.

Elon Musk

Ο πλουσιότερος, ίσως, άνθρωπος του κόσμου φιγούραρε, σε πολλές περιπτώσεις, στα «μανταλάκια» της επικαιρότητας, κυρίως λόγω των διαπραγματεύσεων για αγορά του Twitter. Ειδικότερα, ο ιδρυτής των εταιρειών Tesla και SpaceX συμφώνησε να αποκτήσει τα «σκήπτρα» του δημοφιλούς μέσου κοινωνικής δικτύωσης για 44 δισεκατομμύρια δολάρια. Έκτοτε, έχει χυθεί πολύ μελάνι για την επιθυμία του πανίσχυρου επιχειρηματία να διασφαλίσει την ελευθερία του λόγου στο Twitter, εφαρμόζοντας λιγότερο αυστηρούς ελέγχους. Ακόμη, στο πρόσφατο παρελθόν, τέσσερις υπάλληλοι καθαριότητας που εργάζονταν στο Twitter δήλωσαν στο BBC ότι εκδιώχθηκαν χωρίς προειδοποίηση από το χώρο εργασίας. Σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, φαίνεται απλώς να ενημερώθηκαν ότι η κολοσσιαία εταιρεία δεν θα χρειαστεί άλλο τις υπηρεσίες τους, διότι θα… αντικατασταθούν από ρομπότ!

Johnny Depp

Ο Captain Jack Sparrow της καρδιάς μας κλήθηκε να παρευρεθεί σε μία από τις πιο πολύκροτες δίκες των τελευταίων ετών. Ειδικότερα, βρέθηκε αντιμέτωπος με την πρώην σύζυγό του, Amber Heard, η οποία –όπως αποδείχτηκε– υπήρξε βίαιη απέναντί του. Μια δίκη που καταγράφηκε εξ ολοκλήρου, με αποτέλεσμα να μονοπωλεί το ενδιαφέρον των διεθνών ΜΜΕ.

Παρατηρώντας τις καταθέσεις και των δύο πλευρών, η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού, των celebrities αλλά και των ΜΜΕ υποστήριξε ανοιχτά τον Johnny Depp. Βέβαια, εκτός από τα «πιπεράτα» στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας μέσα από αυτή τη δίκη, το όνομα του Johnny Depp βρισκόταν διαρκώς στην επικαιρότητα, ενώ η υπόθεση αυτή στάθηκε αφορμή για να ακολουθήσει δημόσιος διάλογος σχετικά με την ανδρική κακοποίηση.

Will Smith

Ένα σκηνικό βίας με τον Chris Rock επισκίασε τη βραδιά των φετινών Όσκαρ, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει θύελλα αντιδράσεων. Εκτός αυτού, πολύ μελάνι χύθηκε για τη σύζυγο του Will Smith –Jada Pinkett Smith, η οποία πάσχει από αλωπεκία– καθώς επίσης και για την πρόθεση (ή μη) του Chris Rock να την προσβάλλει.

Mahsa Amini

Η Mahsa ήταν μια νεαρή γυναίκα, η οποία έχασε τη ζωή της εξαιτίας της αστυνομικής βίας στο Ιράν. Κατά γενική ομολογία, η ιστορία της είναι γνωστή, όπως επίσης ο λόγος που συνελήφθη και οι συνθήκες που οδήγησαν στον θάνατό της. Μια λάθος φορεμένη μαντίλα, ένας απάνθρωπος νόμος, μια αστυνομική βία άνευ όρων, μια αδικοχαμένη νεαρή γυναίκα και αμέτρητες διαμαρτυρίες μέχρι σήμερα. Τώρα πια, η Mahsa αποτελεί πια σύμβολο ενάντια της αστυνομικής βίας, γενικότερα, αλλά και απέναντι στις γυναίκες, ειδικότερα. Στον απόηχο των τραγικών γεγονότων, επιτέλους τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της ισότητας, της κατάργησης της υποχρεωτικής μαντίλας και της κατάρριψης της βίας σε αντίστοιχες κοινωνίες. 

Jennifer Aniston

Μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη της αγαπημένης ηθοποιού, Jennifer Aniston, άνοιξε «το κουτί της Πανδώρας» και πέρασε μερικά ηχηρά μηνύματα, αναφορικά με τα κοινωνικά στερεότυπα που επιτάσσουν τη μητρότητα, αδιαφορώντας για τις επιθυμίες και τις δυνατότητες των γυναικών. Στα 53 της έτη, η άκρως εντυπωσιακή πρωταγωνίστρια της διαχρονικά αγαπημένης σειράς, «Φιλαράκια», παραδέχτηκε στο περιοδικό «Allure» πως μετάνιωσε που δεν έκανε κατάψυξη ωαρίων όταν ήταν νεότερη, ενώ εξομολογήθηκε ότι «έδωσε τα πάντα» στη μάχη με τη μητρότητα, «δοκιμάζοντας την εξωσωματική ή κινέζικο τσάι».

Jenna Ortega 

Η τεράστια επιτυχία της σειράς Wednesday σε παγκόσμιο επίπεδο, είχε σαν απότοκο τη διεθνή αναγνώριση της πρωταγωνίστριας, Jenna Ortega. Γεννημένη το 2002 –feeling old yet?– η μικροκαμωμένη ηθοποιός δέχτηκε διθυραμβικές κριτικές για το υποκριτικό της ταλέντο, ενώ μερικοί τη χαρακτήρισαν ως «την πιο χαρισματική ηθοποιό της γενιάς της». Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι ο χορός –που η ίδια επιμελήθηκε– της Wednesday στην ομώνυμη σειρά έγινε viral, με χιλιάδες βίντεο στο TikTok να μιμούνται τις κινήσεις της. 

Evan Peters

Ο τηλεοπτικός Jeffrey Dahmer του Netflix υπήρξε για πολύ καιρό το πρόσωπο των ημερών, με τους χρήστες του διαδικτύου να αναζητούν διακαώς τον καταπληκτικό ηθοποιό που ενσάρκωσε τόσο πειστικά τον πασίγνωστο κατά συρροή δολοφόνο. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο Peters στο πρόσφατο παρελθόν, ο ρόλος του Dahmer έφερε πολλή αρνητικότητα και σκοτάδι στη ζωή του. Όντας, κατά κάποιον τρόπο, εγκλωβισμένος στον ρόλο του αδίστακτου δολοφόνου, χρειάστηκε να αλλάξει εντελώς κατόπιν εορτής, αναζητώντας τη χαρά και την ελαφρότητα που του έλειπε σε κωμωδίες.

Πέτρος Φιλιππίδης

Μια υπόθεση που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία και βρίσκεται ακόμη εν εξελίξει. Ο άλλοτε αγαπημένος ηθοποιός, Πέτρος Φιλιππίδης, κατηγορείται για υποθέσεις βιασμού και απόπειρας βιασμού, με τις καταγγελίες που φτάνουν στο δικαστήριο να σοκάρουν την κοινή γνώμη. Ακόμη κι αν δεν είναι όλες οι καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές κολάσιμες –λόγω του ότι έχει παρέλθει το προβλεπόμενο χρονικό διάστημα– εξακολουθούν να προκαλούν οργή. Στην περίπτωση της Εβελίνας Παπούλια, για παράδειγμα, η (διαρκής) σεξουαλική παρενόχληση από τον Πέτρο Φιλιππίδη φαίνεται να έλαβε χώρα το 1996/97 και να μην αποτελεί πια νομικό παράπτωμα, αλλά καθιστά εφικτή τη σκιαγράφηση του προφίλ ενός ανθρώπου με κακοποιητική δράση.

Εύα Καϊλή

Η εμπλοκή της στο σκάνδαλο QatarGate, από κοινού με το σύντροφό της, έκανε τον γύρο του πλανήτη, με αποτέλεσμα να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της επικαιρότητας. Ειδικότερα, το κατηγορητήριο εναντίον της υπήρξε βαρύ, αφού φαίνεται να κατηγορείται για διαφθορά, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.  Μόλις γνωστοποιήθηκαν οι εν λόγω κατηγορίες εις βάρος της, η πρώην ευρωβουλευτής καθαιρέθηκε από τη θέση της αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου, έπειτα από ψηφοφορία στην Ολομέλεια. 

Στην κατοικία της βρέθηκαν περίπου 750.000 ευρώ, για τα οποία αποποείται πάσα ευθύνη και κατονομάζει το σύντροφό της ως υπαίτιο για τα χρήματα αυτά. Προς το παρόν, παραμένει υπό κράτηση, ενώ είναι μια υπόθεση που βρίσκεται ακόμη εν εξελίξει και πιθανότατα θα μας απασχολήσει για αρκετό καιρό ακόμη.

Σοφία Χατζηπαντελή

Άκρως εξωστρεφής προσωπικότητα, αξέχαστη φυσιογνωμία και σπαστά ελληνικά. Η Σοφία Χατζηπαντελή ήρθε να προκαλέσει αναταραχές στη φετινή τηλεοπτική σεζόν, ούσα πια viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επιπλέον, αγαπήθηκε από το κοινό χάρη στην ικανότητά της να τα λέει «έξω από τα δόντια» και χάρη στο κουράγιο της να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα.

Tη χρονιά που μας πέρασε, η Ελληνική Δικαιοσύνη μας έδειξε ένα πρόσωπο ασυδοσίας και παρακμής. Πολλές δικαστικές διαμάχες του 2022 κατέληξαν με τους θύτες ελεύθερους, τα θύματα χωρίς δικαίωση και τους πολίτες να παρατηρούν την ορατή ηθική αποδόμηση του δικαίου.

 Γνωρίσαμε υποθέσεις που εξόργισαν την κοινή γνώμη με τις αποφάσεις τους και προκάλεσαν έντονο σχολιασμό ως προς τη μεροληψία των αποφάσεων, οι οποίες θα έπρεπε να δίνουν ένα σαφές περί κοινού δικαίου αίσθημα και όχι να χτυπούν φιλικά τον θύτη στην πλάτη σαν να του λένε: “Είσαι ελεύθερος, πήγαινε τώρα και μην το ξανακάνεις”.

Είναι αρκετά συχνό φαινόμενο ο “νόμος” να ταλαιπωρεί τους κοινωνικά πιο αδύναμους, όπως έγινε με την υπόθεση της 93χρονης γιαγιάς που πουλούσε καλτσάκια στη λαϊκή. Γι’ αυτό της το “έγκλημα” σύρθηκε 4 χρόνια στα δικαστήρια, καθώς η υπόθεση είναι από το 2019 και μόλις φέτος βγήκε η απόφαση. Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης την έκρινε αθώα κι εκείνη, καθισμένη σε αναπηρικό καροτσάκι στην αίθουσα δικαστηρίου, απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες.

Μία εικόνα ντροπής που αποδίδει αρκετά ικανοποιητικά την κατάσταση της δικαιοσύνης, όταν την ίδια στιγμή εγκληματίες, έχουν καλύτερη μεταχείριση. 

Μάλιστα, σήμερα γνωστοποιήθηκε ότι η Σουσάνα Ηλιάδου, η “γιαγιά με τα τερλίκια”, άφησε την τελευταία της πνοή. Η 93χρονη αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας, με αποτέλεσμα να “σβήσει” το πρωί της Δευτέρας. Η κόρη της, μιλώντας στο newsit.gr, δήλωσε:

«Ό,τι και αν έκαναν οι γιατροί δεν κατάφεραν να την κρατήσουν στη ζωή. Η μανούλα μου είχε περάσει δύσκολα στη ζωή της. Δεν άντεξε. Στις 11:00 το πρωί έφυγε. Ήταν πολύ καλός άνθρωπος και είχε στενοχωρηθεί πολύ με αυτά που είχαν γίνει με τα δικαστήρια».

Τελικά η δικαιοσύνη… δικαιώνει τα θύματα; Οι υποθέσεις και η κοινή γνώμη

Πόσο αντικειμενική είναι η δικαιοσύνη όταν οι ποινές δεν είναι ανάλογες της βαρύτητας των εγκλημάτων; Όταν μόνο υποδειγματικές δεν είναι οι αποφάσεις, αφού επικίνδυνοι άνθρωποι κυκλοφορούν ελεύθεροι; 

Τα παραδείγματα είναι αρκετά για να βγάλουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα και μας έρχονται από υποθέσεις που απασχόλησαν την επικαιρότητα, όπως της Γεωργίας Μπίκα, όπου με βούλευμα το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης αθώωσε τον 27χρονο, γόνο εύπορης οικογένειας, για την υπόθεση βιασμού της σε σουίτα ξενοδοχείου πέρυσι, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Στον καλλιτεχνικό χώρο, επίσης, η ελλιπής απόδοση δικαιοσύνης, άφησε το στίγμα της με τις υποθέσεις Λιγνάδη και Φιλιππίδη.

Ο πρώτος, μάλιστα, παρόλο που κρίθηκε ένοχος για 2 βιασμούς ανηλίκων, του δόθηκε αναστολή στην εκτέλεση της ποινής μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό και παραμένει ελεύθερος. Ο δεύτερος αποφυλακίστηκε υπό όρους, καθώς όπως είπε η εισαγγελέας: “Δεν είναι πλέον επικίνδυνος να τελέσει ίδια αδικήματα, αφού είναι ανεπιθύμητος στον τόπο δράσης του και οι συνεργάτιδές του είναι υποψιασμένες”.

Οι υποθέσεις αυτές, στις οποίες δεν αποδόθηκε το δίκαιο, ίσως διαιωνίσουν παρόμοιες εγκληματικές ενέργειες.

Άρα έχουμε μία δικαιοσύνη που όχι μόνο δεν τιμωρεί τους παραβάτες και δεν τους στέλνει στη φυλακή προς συμμόρφωση, αλλά εμμέσως ενθαρρύνει τη διάπραξη νέων εγκλημάτων. Εριστικό είναι και το γεγονός πως κάποιος είναι ένοχος, αλλά είναι ελεύθερος. Πώς η κοινή γνώμη να εμπιστευτεί τη δικαιοσύνη μετά; 

Η δικαιοσύνη δεν τιμωρεί τα “δικά της παιδιά”

Μία άλλη διάσταση της αστικής δικαιοσύνης, είναι το πως συμπεριφέρεται στα θεσμοθετημένα όργανα του κράτους που παρανομούν, λειτουργώντας αυθαίρετα. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός πως φέτος τον Ιούνιο αποφυλακίστηκε ο δολοφόνος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, καθώς το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου.

Επίσης, οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ που κατηγορήθηκαν για το βιασμό της 19χρονης κοπέλας στο Τμήμα Ομόνοιας τον περασμένο Οκτώβριο, αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους.

Στο θέμα των ημερών, ο αστυνομικός που σκότωσε τον 16χρονο Κώστα Φραγκούλη, όπως μάθαμε τη Δευτέρα, δεν προφυλακίστηκε και είναι ελεύθερος με μόνη απαγόρευση την έξοδο από τη χώρα. Ακόμα ένα παράδειγμα εξίσου επίκαιρο, είναι η υπόθεση της Ηλιούπολης, όπου ένας αστυνομικός εξέδιδε μία 19χρονη. Η απόφαση του δικαστηρίου τον έκρινε ένοχο για μαστροπεία, όμως αφέθηκε ελεύθερος.

https://www.youtube.com/watch?v=GSnNDy_KXnc

Όταν υπάρχουν διακρίσεις ως προς την απόδοση του δικαίου και θύτες πολύ σοβαρών εγκλημάτων με ευκολία απαλλάσσονται και αφήνονται ελεύθεροι, τότε τι γίνεται; Ιδιαίτερα όταν εκείνοι που παρανομούν αποτελούν μέρος των εξουσιών και του κράτους, αλλά “πέφτουν στα μαλακά”.

Το κοινωνικό αντίκτυπο για απαίτηση δικαίου

Η εύκολη πρόσβαση στην πληροφορία και στις δικαστικές υποθέσεις φουντώνει τις αντιδράσεις κάθε φορά που μία περίπτωση γίνεται γνωστή. Εντούτοις, με την παρέλευση της επικαιρότητας τέτοιες περιπτώσεις ενσωματώνονται στη συλλογική συνείδηση ως “απλά κάτι που συνέβη” και έρχεται η αποδοχή – που δε μας κάνει να πέφτουμε από τα σύννεφα κάθε φορά.

Μετά τη φετινή χρονιά, ως προς το θέμα της δικαιοσύνης, μπορούμε να διακρίνουμε πως τα δικαστήρια και οι αποφάσεις τους επιδρούν στην κοινωνία με αντίτιμο όχι την αίσθηση απόδοσης δικαιοσύνης, αλλά ενός καθεστώτος ατιμωρησίας.

Η κοινωνία του 2023 και το μέλλον της δικαιοσύνης

Τη χρονιά που έρχεται το ερώτημα που τίθεται ή πρέπει να τεθεί είναι εάν θα είμαστε πιο δεκτικοί στην αδικία λόγω συνήθειας ή εάν θα αποκτήσουμε πορεία για μία ουσιαστική αλλαγή. Οι εκλογές πλησιάζουν και η κάθε κυβέρνηση καθορίζει το δικαστικό σύστημα και αφήνει το αποτύπωμά της.

Το 2022 άλλαξε στη χώρα μας αρκετά την έννοια της δικαιοσύνης, αναδιαμορφώνοντας την. Αυτή η ενασχόληση και η ανησυχία των πολιτών με ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας δεν είναι από μόνο του κάτι αρνητικό, καθώς καθορίζει και την πορεία της δικαιοσύνης ως προς την ίδια την έννοιά της και δημιουργεί τη σοβαρή διαπίστωση πως δεν είναι όλοι ίσοι απέναντι στους νόμους του κράτους.

Όπως και να ‘χει, οι τυχόν αλλαγές προκύπτουν πρώτα στην κοινωνική συνείδηση, στη μαζική συνδιαμόρφωση της αντίληψης περί δικαίου.