Αυτό, όμως, που ίσως δεν ξέρουμε καλά είναι τη δυνατότητά της να φέρνει την «επανάσταση» σε διάφορες πτυχές της ζωής μας. Πράγματι, από την υγειονομική περίθαλψη έως τις μεταφορές, η τεχνητή νοημοσύνη έχει ήδη αρχίσει να κάνει σημαντικά βήματα για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και την ενίσχυση των δυνατοτήτων μας. 

Ένας εξαιρετικά σημαντικός τομέας, όπου φαίνεται να έχει τεράστιο αντίκτυπο, είναι στην παροχή λύσεων στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα εκατομμύρια άτομα με αναπηρίες σε όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα, αξιοποιώντας τη δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης, φαίνεται να μπορούμε να αναπτύξουμε καινοτόμες λύσεις που να βοηθούν τα άτομα με αναπηρίες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ζήσουν μια πιο ανεξάρτητη και ικανοποιητική ζωή.

Κινητικότητα

Πολλές AI συσκευές, όπως είναι οι εξωσκελετές, οι έξυπνες αναπηρικές καρέκλες και τα πρόσθετα μέλη υπόσχονται μια τεράστια αλλαγή στον τομέα της κινητικότητας. Οι εξωσκελετές, για παράδειγμα, αποτελούν φορητές ρομποτικές συσκευές, που μπορούν να αυξήσουν τη δύναμη και την κινητικότητα ενός ατόμου. Λειτουργούν χρησιμοποιώντας αλγόριθμους AI για να κατανοήσουν τις κινητικές προθέσεις του χρήστη και να του παρέχουν την απαραίτητη υποστήριξη. 

Μπορούν, ακόμη, να προσαρμοστούν στο βάδισμα και την ισορροπία του, προσφέροντάς του μια πιο φυσική και άνετη εμπειρία περπατήματος. Ομοίως, τα «έξυπνα» αναπηρικά αμαξίδια μπορούν να πλοηγούνται αυτόνομα σε πολύπλοκα περιβάλλοντα, παρέχοντας στα άτομα αυτά μεγαλύτερη ανεξαρτησία και ελευθερία κινήσεων. 

@tedtoks

“A person can never be broken. Our built environment, our technologies, are broken and disabled. We the people need not accept our limitations, but can transcend disability through technological innovation. ” -Hugh Herr #bionics #technology #bionicleg #disabilitytiktok #TEDTalk #tbt

♬ original sound – TED Talks

Όραση

Τα προβλήματα όρασης είναι εξίσου συχνά, αλλά μάλλον και εδώ η τεχνητή νοημοσύνη φαίνεται να κάνει θαύματα. Μέσω των αλγορίθμων όρασης υπολογιστή και μηχανικής μάθησης, τα συστήματα AI δύνανται να αναλύουν οπτικές πληροφορίες και να παρέχουν ακουστική ή απτική ανατροφοδότηση. Αυτή η τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα στα άτομα να «βλέπουν» το περιβάλλον τους χρησιμοποιώντας εναλλακτικά αισθητήρια «κανάλια». 

Για παράδειγμα, υπάρχουν συγκεκριμένα γυαλιά, που είναι εξοπλισμένα με κάμερες που «τραβούν» φωτογραφίες σε πραγματικό χρόνο και στη συνέχεια τις μετατρέπουν σε περιγραφικά ακουστικά στοιχεία, επιτρέποντας σε ανθρώπους με προβλήματα όρασης να περιηγούνται στο περιβάλλον τους με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.

Επικοινωνία

Οι ίδιοι αλγόριθμοι έχουν την ικανότητα να επεξεργάζονται και τη φυσική γλώσσα, επιτρέποντας στα συστήματα αυτά να ερμηνεύουν και να δημιουργούν ανθρώπινη γλώσσα, διευκολύνοντας την επικοινωνία μεταξύ ατόμων με και χωρίς αναπηρία. Πιο συγκεκριμένα, αυτές οι τεχνολογίες αναγνώρισης και σύνθεσης ομιλίας λειτουργούν μετατρέποντας τις προφορικές λέξεις σε κείμενο και αντίστροφα, γεφυρώνοντας έτσι το επικοινωνιακό χάσμα για άτομα με προβλήματα ακοής ή ομιλίας.

Επιπλέον, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να διευκολύνει την αναγνώριση και τη μετάφραση της νοηματικής γλώσσας, κάνοντας πιο αποτελεσματική την επικοινωνία μεταξύ των χρηστών της νοηματικής γλώσσας και των μη.

Υγειονομική περίθαλψη

Οι καινοτομίες που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, όμως, φαίνεται να έχουν θετικό αντίκτυπο και στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Κι αυτό γιατί οι αλγόριθμοι AI μπορούν να αναλύσουν τεράστιες ποσότητες ιατρικών δεδομένων, εντοπίζοντας μοτίβα και συσχετισμούς που ενδεχομένως να «χάνουν» οι ειδικοί. Κάτι τέτοιο επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση και ακριβέστερη διάγνωση των καταστάσεων, οδηγώντας σε ορθές παρεμβάσεις και εξατομικευμένες θεραπείες για τους ασθενείς.

Εκτός αυτού, τα βοηθητικά ρομπότ φαίνεται να μπορούν να υποστηρίξουν άτομα με αναπηρία στις καθημερινές τους δραστηριότητες, όπως είναι η λήψη φαρμάκων ή ακόμα και κάποιες θεραπευτικές ασκήσεις.

Εκπαίδευση

Καθοριστικός είναι ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης και στην εκπαίδευση ανθρώπων με αναπηρίες, με πλήθος εξατομικευμένων πλατφορμών μάθησης να μπορούν να προσαρμοστούν αποτελεσματικά στις μοναδικές ανάγκες κάθε μαθητή, προσφέροντάς του συγκεκριμένες οδηγίες και υποστήριξη. Οι αλγόριθμοι τεχνητής νοημοσύνης, μπορούν, ακόμη, να αξιολογήσουν την πρόοδο των μαθητών, να εντοπίσουν περιοχές όπου μπορεί να δυσκολεύονται και να προτείνουν κατάλληλες παρεμβάσεις.

Μια τέτοια προσέγγιση διασφαλίζει ότι οι μαθητές αξιοποιούν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και μπορούν να ευδοκιμήσουν ακαδημαϊκά δίπλα στους συνομηλίκους τους.

@explorers.ai

Unlocking the Potential of AI! 🚀🔍 Let’s Discuss the Pros and Cons of Artificial Intelligence and How it Can Benefit Our Future. #AI #Opportunity #Innovation #Jobs #Technology #ai #artificialintelligence #aiadvancements #fyp #foryoupage

♬ original sound – explorers.ai – explorers.ai

Ανεξάρτητη Διαβίωση

Εκατομμύρια άτομα με αναπηρίες ζουν σήμερα πιο άνετα και ανεξάρτητα χάρη στα «έξυπνα» οικιακά συστήματα. Χειριστήρια που ενεργοποιούνται με τη φωνή, έξυπνοι φωτισμοί, έξυπνες κουρτίνες, αισθητήρες, θερμοστάτες και τόσες ακόμη εύχρηστες συσκευές, φαίνεται να μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα της καθημερινής ζωής των ατόμων αυτών.

Η τεχνητή νοημοσύνη (AI) μπορεί να έχει αρκετά μειονεκτήματα, έχει, όμως, και τη δύναμη να «μεταμορφώνει» τις ζωές εκατομμυρίων ατόμων με αναπηρία, προσφέροντάς τους καινοτόμες λύσεις για να αυξήσουν τις ικανότητές τους, να ξεπεράσουν τους «φυσικούς» περιορισμούς τους, να είναι ανεξάρτητοι και να συμμετέχουν ακόμη πιο ενεργά στην κοινωνία. Και με συνεχή έρευνα και καινοτομία, η τεχνητή νοημοσύνη ίσως μπορέσει σύντομα να γίνει καταλύτης για πολλές ακόμη θετικές αλλαγές.

Ένας άντρας με παραλλαγή, στέκεται πίσω από μία σειρά νεκρές αλεπούδες κρατώντας ένα όπλο. Στο βλέμμα του γίνεται αισθητή η περηφάνια για το «επίτευγμά του». Ανάμεσα στα εκατοντάδες σχόλια, ξεχωρίζω αρκετά που συσχετίζουν την πράξη και τη συμπεριφορά του με τον ανδρισμό του καθώς και με το μέγεθος του πέους του. «Μικροτσούτσουνος», διαβάζω ξανά και ξανά. Ο προσδιορισμός αυτός δίνει και παίρνει με κάθε αφορμή.

Μέχρι και άτομα που θεωρούνται προοδευτικά, συχνά θα επιδιώξουν να μειώσουν έναν άντρα με αυτό το χαρακτηρισμό, όταν κρίνουν ότι αυτός δεν είναι «αρκετά άντρας».

Σε μεγάλη παρέα, κάποια φίλη ή φίλος θα κράζει ένα γκόμενο με τον οποίο είχε σχέση ή έκανε σεξ

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η συζήτηση θα καταλήξει στο πέος του, το οποίο, στην περίπτωση που είναι από κάποια εκατοστά και κάτω, θα αποτελέσει πλέον το επίκεντρο της συζήτησης. Το λέω στις φίλες και τους φίλους μου. Να σκέφτονται τι λένε, να σκέφτονται ποιος μπορεί να ακούσει και τι μπορεί να νιώσει από τα λόγια τους. Εξάλλου, από τη στιγμή που το body positivity και το body neutrality, ως τάσεις, εξυμνούν κάθε σωματότυπο και κάθε «ατέλεια», τότε γιατί κολλάμε στο μέγεθος του ανδρικού μορίου; 

@bidisasternerd

This shouldn’t need to be said. Do better. #bodyshaming #bodypositivity

♬ original sound – Robert

Για τους παραπάνω λόγους έχω επιλέξει πάντα να μιλάω

Όπως και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις που βλέπω να στοχοποιείται κάποια ομάδα ανθρώπων αυθαίρετα και χωρίς καμία ενσυναίσθηση, δίνω όση ενέργεια διαθέτω για να υπερασπιστώ τα πιστεύω μου και να τους στηρίξω. Μία από τις φορές αυτές που επέλεξα να απαντήσω σε τέτοια σχόλια κάτω από μία ανάρτηση που προσέβαλε τους άντρες με μικρό πέος, έλαβα λίγο μετά ένα προσωπικό μήνυμα από ένα ανώνυμο προφίλ.

Το μήνυμα αυτό έγραφε: «Γεια σου! Τι κάνεις; Δε θέλω να ενοχλήσω, ήθελα απλά να πω πως διάβασα ένα σχόλιό σου για τους άντρες που έχουν μικρό πέος και ειλικρινά σε ευχαριστώ πολύ…Με έκανες να νιώσω πολύ καλύτερα (σόρρυ για το φέικ προφίλ, αλλά καταλαβαίνεις – προφανείς λόγοι)».

Τότε αναρωτήθηκα: «Είναι πράγματι τόσο προφανείς οι λόγοι που ένας άντρας πρέπει να γράφει μέσα από ψεύτικο προφίλ για το πέος του που είναι μικρό, λες και είναι κανένας εγκληματίας;».

Το να είσαι άντρας με μικρό πέος κρίνεται κοινωνικά σαν ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορούν να σου συμβούν

Η σύνδεση ανάμεσα στο μέγεθος του ανδρικού μοριού – ή και της γονιμότητας – ενός άντρα με την αρρενωπότητά του είναι μία αυθαίρετη σύνδεση, η οποία γίνεται από την πλειοψηφία των μελών της κοινωνίας σε τόσο μεγάλο βαθμό που αν κάποιο άτομο την αμφισβητήσει, τότε θα θεωρηθεί υπερβολικό και περίεργο. Η κοινωνική παράδοση φαίνεται να συσχετίζει θετικά το μέγεθος του πέους ενός άντρα με την πυγμή και τη δύναμή του, καθώς και την ικανότητά του να είναι «καλός εραστής».

Με αυτά τα κοινωνικά στάνταρ γαλουχούνται μέχρι και σήμερα τα αγόρια από μικρά, και έτσι χτίζουν μέσα τους ένα σχετικό άγχος. Συχνά, συγκρίνονται με τους φίλους τους – ή ακόμα χειρότερα με επαγγελματίες ηθοποιούς πορνό – και δομούν έτσι, σε πολλές περιπτώσεις, μία ανασφάλεια γύρω από το σώμα τους αλλά και συνολικά γύρω από το αν και κατά πόσο είναι «αρκετοί» σαν άντρες.

Κάτι ακόμα που σχετίζεται με τα παραπάνω είναι ότι, συνήθως, όταν ένας στρέιτ, cis άντρας γελοιοποιείται για το μέγεθος του πέους του, στην ουσία ο εμπαιγμός αυτός βασίζεται στην πεποίθηση ότι «δεν μπορεί να ικανοποιήσει μια γυναίκα» – κάτι που θεωρείται επίσης κοινωνικά μια σοβαρή προσβολή. Στην ουσία, όμως, δεν πρόκειται παρά για ακόμη μία έκφραση της τοξικής αρρενωπότητας.

Το πόσο «χρήσιμο», «ικανό» ή «κατάλληλο» είναι το πέος ενός άντρα για την ικανοποίηση της (ή του) σεξουαλικού του συντρόφου δεν (θα έπρεπε να) έχει καμία σχέση με την αρρενωπότητά του, ούτε να θεωρείται τόσο κεντρικό στοιχείο της έμφυλής του ταυτότητας.

@joshualukecampbell

Body shaming affects BOTH men and women in the bedroom…🍆 For men, it’s often p*is size that causes shame, therefore causing avoidance and withdrawal of intimacy in a relationship. (And it’s something a lot of men won’t admit). For women, it’s anything from breast and waist size, to how our vulvas appear, that also causes withdrawal from intimacy. In our latest episode on the “You, Me, Loving We” Podcast, we discuss the root causes of body shame, how to heal and embody self-love, and why this is important if we want intimate, loving and healthy relationships. Click the link in my bio to find the podcast on all listening platforms. Enjoy. #healthyrelationships #consciousrelationships #relationshipcoach #datingtips #bodyshaming #selflove #healthycouple #datingadvice #datingcoach #relationshipadvice #consciousliving

♬ Blade Runner 2049 – Synthwave Goose

Μέγεθος ανδρικού μορίου: Ένας ακόμη συσχετισμός που ήρθε η ώρα να αποδομηθεί, είναι η σύνδεση του πέους με την αντρική ταυτότητα

Αρκεί σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε  ότι χιλιάδες τρανς και ίντερσεξ άτομα ανά τον κόσμο έχουν πέος, χωρίς όμως να είναι άντρες – αλλά ούτε και να έχουν αρρενωπότητα. Κλείνοντας, ως απόφοιτη φιλοσοφίας, έχω ένα ακόμη θεωρητικό ερώτημα να θέσω αναφορικά το μέγεθος του ανδρικού μορίου: Από πόσα εκατοστά και κάτω θεωρείται, άραγε, μικρό ένα πέος και από πόσα εκατοστά και πάνω θεωρείται μεγάλο;

Γιατί όλα τα άτομα γύρω μας μιλάνε για τα μεγέθη αυτά λες και είναι μια παραδεδεγμένη και πανανθρώπινη αλήθεια που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Εντούτοις, ξεχνούν ότι, στην πραγματικότητα, όλα τα μεγέθη είναι σχετικά μεταξύ τους – αλλά και με τις προτιμήσεις, τα γούστα και τις ανάγκες των ανθρώπων που τα χρησιμοποιούν;

Όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στα πέη, προσωπικά επιλέγω να δηλώσω: Δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα πέη. Υπάρχουν μεγαλύτερα και μικρότερα. Όπως υπάρχουν παχύτερα ή πιο στραβά, σε διαφορετικά σχήματα και αποχρώσεις του δέρματος. Ως ένα γνήσιο κομμάτι της ομορφιάς της ανθρώπινης ποικιλομορφίας.

Εκτός από τα εγχώρια ΜΜΕ, η ανακοίνωση αυτή θορύβησε και ενημερωτικούς ιστοτόπους διεθνούς βεληνεκούς, όπως: Guardian, Associated Press, abc, Reuters, La Repubblica κ.ά. Βέβαια, μετά τις πρώτες κάλπες της 21ης Μαΐου (και την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ), όσοι παρακολουθούσαμε τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, αντιλαμβανόμασταν πως υπήρχε μία συστολή στον τρόπο έκφρασής του. Δεν ανέμενε αυτό το δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα, και φάνηκε. Ήλπιζε ότι θα του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία –παρά τα σφάλματα της διακυβέρνησής του, όμως δεν του δόθηκε. Και παρά το γεγονός ότι είχε γίνει λόγος για ενδεχόμενη παραίτησή του, μάλλον ανέμενε την τελική ετυμηγορία του ελληνικού λαού, όπως διαμορφώθηκε μέσα από τις τελευταίες εκλογές

Και πάλι, το αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ αρνητικό. Έτσι, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε και επίσημα την παραίτησή του από την προεδρία του κόμματος, ενώ ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για τη θέση αυτή.

Όσα ανέφερε επισήμως ο Αλέξης Τσίπρας αναφορικά με την παραίτησή του

Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε τον ιστορικό χώρο του Ζαππείου για να προχωρήσει στις σχετικές ανακοινώσεις, γύρω από την παραίτησή του. Εμφανώς συγκινημένος, δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Αποχωρώ από την ηγεσία, δεν θα είμαι πάλι υποψήφιος. Ηρθε η ώρα να ανοίξουμε ένα νέο κύκλο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει. Έχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματός μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς». 

«Αποφάσισα, λοιπόν, να προτείνω την εκλογή νέας ηγεσίας από τα μέλη του Κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό του. Την άμεση προσφυγή στις σχετικές διαδικασίες. Στις οποίες φυσικά δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα είμαι όμως παρών πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από αυτές. Το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί και πρέπει να γίνει η αρχή του. Το εκλογικό σώμα έδωσε στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μια διπλή εντολή. Πρώτον, να ανταποκριθεί στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Που πάντα και εκ των πραγμάτων, είναι ρόλος κόμματος εξουσίας. Και δεύτερον, να αλλάξει δραστικά, αν θέλει να διεκδικήσει εκ νέου με αξιώσεις την κυβέρνηση».

[…] «Είναι ορισμένες στιγμές που καλείσαι να πάρεις κρίσιμες αποφάσεις. Που καλείσαι να σταθείς απέναντι στην ιστορία, απέναντι σε όσους πορευτήκατε μαζί, απέναντι σε όσους σε πίστεψαν και στήριξαν προσδοκίες σε σένα. Απέναντι στον εαυτό σου. Αλλά και απέναντι σε όσους πολέμησες και σε πολέμησαν. Έχω πια την εμπειρία αυτές τις αποφάσεις να μην τις λαμβάνω εν θερμώ. Να τις παίρνω στο μαξιλάρι μου και να τις βασανίζω. Να αποφασίζω με ψυχραιμία. Και αυτό έκανα για τρία εικοσιτετράωρα. Γιατί, ξέρω καλά ότι οι αποφάσεις μου έχουν επιπτώσεις και σε άλλους ανθρώπους. Ξεπερνούν εκ των πραγμάτων το δικό μου ατομικό ορίζοντα».

«Στη δήλωσή μου το βράδυ των εκλογών είπα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια κλείσει έναν μεγάλο ιστορικό κύκλο, που πρέπει να τον αποτιμήσουμε με περηφάνεια. Και να ανοίξουμε συλλογικά, έναν επόμενο κύκλο. Δύσκολο, πρωτόγνωρο, αλλά ακόμη πιο ελπιδοφόρο και δημιουργικό».

[…]

Τι σημαίνει, επί της ουσίας, η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα;

Όσον αφορά στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με πηγές από την Κουμουνδούρου, στα άμεσα σχέδια του κόμματος είναι η σύσταση μιας κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Εκτός απροόπτου, αυτό θα συμβεί μετά την ορκωμοσία των βουλευτών (τη Δευτέρα στις 3 Ιουλίου), την οποία θα ακολουθήσει συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, ούτως ώστε να εκλεγεί νέος πρόεδρος. Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να παραμείνει στο κόμμα ως απλός, πια, βουλευτής.

Εντούτοις, το μείζον ζήτημα που δημιουργείται είναι ευρύτερο και έχει κοινωνικές διαστάσεις. Όπως γνωρίζουμε, στην ελληνική οκτωκομματική Βουλή, πρόσφατα κατάφεραν να μπουν τρία ακροδεξιά κόμματα. Ακόμη, η κυβέρνηση είναι κι εκείνη από το χώρο της δεξιάς. Αυτό, με απλά μαθηματικά, συνεπάγεται 50% εκπροσώπηση της (ακρο)δεξιάς στην εγχώρια πολιτική σκηνή. 

Και ναι μεν, μπορεί να είναι μια άκρως προβληματική εξέλιξη, όμως το πρόβλημα έρχεται να διατρανωθεί ακόμη περισσότερο όταν βλέπουμε μια αριστερά (αντιπολίτευση) να διασπάται και να διαλύεται. Ασχέτως πεποιθήσεων ή συμφερόντων, η ραγδαία άνοδος του συντηρητισμού, συνοδευόμενη από τον κατακερματισμό των προοδευτικών φωνών, προμηνύει πολλά δεινά για την πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας.

Από εκεί κι έπειτα, γεννιούνται καίρια ερωτήματα, σε συνάρτηση με την συνεχιζόμενη ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ, την ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ και την εκπροσώπηση της (κεντρο)αριστεράς στον πολιτικό χάρτη, λαμβάνοντας υπόψη την ανησυχητική επέκταση της ακροδεξιάς.

Ο λόγος για το ελληνογαλλικό ντουέτο του κομματιού «Evidemment» με την Κατερίνα Στικούδη και τη La Zarra, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Universal Music France. Αξίζει να αναφερθεί, ότι πρόκειται για μια version του τραγουδιού που εκπροσώπησε τη Γαλλία στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision για το 2023. Ακόμη, η ταλαντούχα La Zarra από τον Καναδά έχει καταφέρει να απασχολήσει όλα τα media σε διεθνές επίπεδο –και όχι άδικα– κυρίως λόγο της πρόσφατης συμμετοχής της στον ευρωπαϊκό μουσικό διαγωνισμό.

«Evidemment» by Κατερίνα Στικούδη & La Zarra – με στίχους στα Γαλλικά και στα Ελληνικά

Την ελληνική εκδοχή του κομματιού «Evidemment» επιμελήθηκε ο Αντώνης Παππάς, ενώ κάθε καλλιτέχνιδα ερμηνεύει με το δικό της μοναδικό τρόπο και στη μητρική της γλώσσα το κομμάτι. Προκειμένου να οριστικοποιηθεί η διασκευή του δημοφιλούς τραγουδιού –το οποίο μετράει περισσότερα από 35.000.000 streams συνολικά σε ψηφιακές πλατφόρμες– χρειάστηκαν μόνο λίγες διαδικτυακές συναντήσεις των δύο καλλιτεχνίδων.

Φυσικά, εξίσου απαραίτητα συστατικά για να πασπαλιστεί με νεραϊδόσκονη αυτή η συνεργασία, ήταν η δημιουργικότητα και η θετική διάθεση.

@stikouditok

🇫🇷 x 🇬🇷 La Zarra feat Katerina Stikoudi “Évidemment / Προφανώς!” (ᴅᴜᴇᴛ ᴠᴇʀꜱɪᴏɴ) OUT NOW ON ALL DIGITAL PLATFORMS #foryourpage #foryou #xyzbca #stikouditok #xyzcba

♬ πρωτότυπος ήχος – Κατερίνα Στικούδη

Οι πρωτιές του «Evidemment» διεθνώς

Το πασίγνωστο τραγούδι μετράει μια σειρά από εντυπωσιακές διακρίσεις στα διεθνή charts. Ειδικότερα, έχει μπει στη μεγαλύτερη λίστα pop μουσικής της Apple στη Γαλλία, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται σε Spotify digster λίστες της Ελλάδας, της Ρουμανίας, της Πολωνίας και της Γαλλίας! Συν τοις άλλοις, η ανακοίνωση της συνεργασίας ανάμεσα στην Κατερίνα Στικούδη και στη La Zarra έχει προκαλέσει φρενίτιδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι fans βρίσκουν τη συγκεκριμένη μουσική σύμπραξη άκρως εντυπωσιακή.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΙΚΟΥΔΗ

Ασταμάτητη η Κατερίνα Στικούδη –με το βλέμμα στραμμένο στη διεθνή μουσική σκηνή και στο EuroPride 2024, ενώ τον Σεπτέμβριο της φετινής χρονιάς θα τραγουδήσει στο Europride της Μάλτας, ανοίγοντας τη συναυλία της Christina Aguilera! Όπως φαίνεται, η Κατερίνα Στικούδη διανύει μια από τις πλέον δημιουργικές φάσεις της ζωής της σε μουσικό και τηλεοπτικό επίπεδο. Εκτός αυτού, όπως έχει ανακοινωθεί και επισήμως, θα είναι η πρέσβειρα του EuroPride που θα διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη, τον Ιούνιο του 2024.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΙΚΟΥΔΗ

Κατερίνα, πρέπει να είναι συναρπαστικό να συνεργάζεσαι με τη La Zarra. Θα ήθελες να μας περιγράψεις την εμπειρία σου;

«Τέλη Απριλίου ήρθε η πρόταση στην Minos Emi, A Universal Music Company, από την Universal της Γαλλίας για μια εκδοχή ντουέτου στο «Evidemment» της La Zarra, γιατί θεώρησαν πολύ ωραία περίπτωση το “πάντρεμα” της γαλλικής με την ελληνική γλώσσα. Η εταιρεία μου, οι συνεργάτες μου και ο Jim Varounis, φυσικά, πρότειναν εμένα». 

«Μπήκα στούντιο, το ηχογράφησα χωρίς δεύτερη σκέψη, διότι είναι ένα πολύ όμορφο τραγούδι από άποψη παραγωγής και μου άρεσε ήδη υπερβολικά πολύ – το είχα παρακολουθήσει και στο διαγωνισμό της Eurovision. Έπειτα, το στείλαμε στο εξωτερικό, το άκουσαν εκεί η εταιρεία και η La Zarra, και κάπως έτσι κυκλοφορεί στις 23/6 σε στίχους του Αντώνη Παππά για το δικό μου μέρος στο κομμάτι, το ελληνικό».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΙΚΟΥΔΗ

Πώς αισθάνεσαι που το ελληνογαλλικό ντουέτο του «Evidemment» διεκδικεί δυναμικά μια θέση στην pop μουσική διεθνώς;

«Είναι από αυτά που δεν είχες φανταστεί ποτέ ότι θα συμβούν. Ούτε στον ύπνο σου, που λέει ο λόγος! Νιώθω τόσο συγκινημένη, δεν μπορώ να το περιγράψω! Είμαι χαρούμενη που υπήρξε χημεία και ταιριάξαμε. Τουλάχιστον αυτό έχουμε εισπράξει!»

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΙΚΟΥΔΗ

Έχει ακούσει ο γιος σου το «Evidemment»; Απ’ όσο γνωρίζω, έχει άποψη για τα πάντα, επομένως υποθέτω ότι όλο και κάτι θα βρήκε να σχολιάσει!

«To μαθαίνουμε να το παίζουμε μαζί στο πιάνο! Αν του αρέσει, λέει;» <3   

Ποια είναι τα αισθήματα και ποιες οι προσδοκίες σου ως πρέσβειρα του EuroPride 2024 στην όμορφη συμπρωτεύουσα;

«Συμμετέχω στο Europride, γιατί έχω κι εγώ να πω τη δική μου ιστορία. Το κοινό αυτό αγαπά και γουστάρει – αυτό που είμαι, χωρίς δεύτερες και τρίτες σκέψεις, κάτι που δεν συμβαίνει παντού. Έχω κριθεί πολύ και θα συνεχίσω. Στα ξεκινήματά μου, ευτυχώς, δεν παρακολουθούσα πολύ τα Social Media. Από κοντά δεν έχω νιώσει ποτέ όπως έχω νιώσει διαβάζοντας σχόλια ή μηνύματα με απίστευτη κακεντρέχεια και σοκαριστικές προσβολές. Μόνο αγάπη έπαιρνα μια ζωή από τον κόσμο. Και, το ομολογώ, στα Pride η αγάπη πιάνει κόκκινα. Νιώθω σαν στο σπίτι μου».

Κατερίνα, θα ανοίξεις φέτος τη συναυλία της Christina Aguilera στο Europride της Μάλτας! Τι έχεις να δηλώσεις γι’ αυτό;

«Παιδιά… Να ονειρεύεστε δίχως διόδια και περιθώρια!»     

Αρκετοί εκδοτικοί οίκοι, μάλιστα, έχουν ενστερνιστεί αυτή την τάση, ισχυριζόμενοι πώς βοηθάει τη βιομηχανία του βιβλίου. Από την άλλη πλευρά, πολλοί λένε ότι η επίδραση που έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις αναγνωστικές επιλογές του κοινού είναι, στην πραγματικότητα, αρνητική. Τι ισχύει, τελικά;

Πράγματι, τα Social Media έχουν βοηθήσει σημαντικά στην προώθηση για τα βιβλία

Πλατφόρμες όπως το Instagram, το Youtube και το Tiktok έχουν συμβάλει σημαντικά στην προώθηση βιβλίων, αυξάνοντας κατά πολύ τις πωλήσεις τους. Ειδικότερα, έχουν διαμορφωθεί hashtags που παραπέμπουν στις αντίστοιχες βιβλιοφιλικές κοινότητες, #bookstagram, #booktube, #booktok, μέσα από τις οποίες οι χρήστες μπορούν να ενημερωθούν για νέες κυκλοφορίες, best sellers και δημοφιλή βιβλία, που βρίσκονται ψηλά στις λίστες των προτιμήσεων των αναγνωστών. 

Σύμφωνα με την Ένωση Εκδοτών του Ηνωμένου Βασιλείου, τέσσερα στα πέντε best sellers γνωρίζουν επιτυχία χάρη στην προβολή τους μέσα από τα Social Media. Ωστόσο, δεν είναι μόνο τα βιβλία που μπορούν να επωφεληθούν από τις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αφού και οι ίδιοι οι συγγραφείς μπορούν να γίνουν viral! Πολλοί εκδοτικοί οίκοι έχουν αρχίσει να εστιάζουν περισσότερο στη διαδικτυακή προώθηση των βιβλίων τους, πράγμα που συνιστούν και στους συγγραφείς τους ώστε να γίνουν άμεσα γνωστοί.

Όπως απεδείχθη, η στρατηγική αυτή έκανε θαύματα, προκαλώντας τον ενθουσιασμό και την ανυπομονησία των αναγνωστών για προσεχείς εκδόσεις. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της διαδικτυακής προώθησης βιβλίων είναι ότι είναι ανέξοδο. Οποιοσδήποτε μπορεί να κινηματογραφήσει και να ανεβάσει ένα TikTok βίντεο ή να τραβήξει μια φωτογραφία για το Instagram κι – αν η τύχη είναι με το μέρος του – μπορεί και να γίνει viral

Ό,τι λάμπει, όμως, δεν είναι χρυσός: Η επίδραση των Social Media στη βιομηχανία των βιβλίων ενδέχεται να έχει και αρνητικό αντίκτυπο

Αν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επέδρασαν θετικά στις πωλήσεις βιβλίων, είχαν μια μάλλον αμφισβητήσιμη επίδραση στο χώρο του βιβλίου συνολικά. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η εμφάνιση λογοτεχνικών χώρων σε διαδικτυακές πλατφόρμες έχει επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο οι συγγραφείς προωθούν τα έργα τους, καθώς όλο και περισσότεροι στρέφονται πλέον στα Social Media για να διαφημίσουν τα βιβλία τους. 

Προκειμένου να αυξηθούν οι πιθανότητες να γίνουν viral και να τραβήξουν την προσοχή των χρηστών, οι συγγραφείς πρέπει να επιμεληθούν κατάλληλα τα έργα τους, ώστε να προσελκύσουν το αντίστοιχο κοινό. Στο «Bookstagram», αυτό μεταφράζεται κυρίως στο να έχουν ένα, υπό προϋποθέσεις, αισθητικά ωραίο εξώφυλλο – το οποίο δεν είναι από μόνο του αρνητικό. Αλλά γιατί να υπάρχουν όρια στη δημιουργικότητα των εξωφύλλων; Κατόπιν, το «BookTok», προτρέπει τους συγγραφείς να διαμορφώσουν το περιεχόμενο του βιβλίου τους σύμφωνα με το γούστο των χρηστών του TikTok.

Με στόχο να καλύψουν αυτό το κοινό και να ενισχύσουν την πιθανότητα να γίνουν viral, οι συγγραφείς προσπαθούν να επιβάλουν ορισμένα μοτίβα στα έργα τους – χάριν εντυπωσιασμού – και εστιάζουν περισσότερο στη συμπερίληψη «πικάντικων» σκηνών και γεγονότων. Συγκεκριμένα, αντί να επικεντρώνονται στην ποιοτική αφήγηση, όλο και περισσότερα βιβλία γράφονται σκόπιμα για να γίνουν απλώς γνωστά. 

Πολλοί χρήστες, μάλιστα, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα σύντομο περιεχόμενο – ώστε να το προωθήσει πιο εύκολα ο αλγόριθμος των Social Media – περιορίζουν τις κριτικές τους, χρησιμοποιώντας φράσεις όπως: «Enemies-to-lovers» ή «slow burn» βιβλία κ.λπ. Το γεγονός αυτό υποτιμά, κατά μία έννοια, τους συγγραφείς και προσβάλλει την προσπάθεια και το έργο τους. 

Τα Social Media μπορούν να παραπλανήσουν το κοινό για τα θέματα που πραγματεύεται το εκάστοτε βιβλίο

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το «Λίγη ζωή» της Hanya Yanagihara, το οποίο έγινε ευρέως διαδεδομένο μέσα από τα Social Media ως μια κοινωνική ιστορία τεσσάρων φοιτητών που αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες της ζωής, ενώ στηρίζονται στη φιλία και τις φιλοδοξίες τους. 

Όσο ενδιαφέρον κι αν ακούγεται, δύσκολα θα ανακαλύψει κανείς πως πρόκειται για ένα βιβλίο που πραγματεύεται το ρατσισμό, τον βιασμό και την ενδοοικογενειακή βία. Έτσι, το να προωθείται ένα τόσο δύσκολο βιβλίο σε μια πλατφόρμα που χρησιμοποιείται, κατά μέσο όρο, από μαθητές μέσης εκπαίδευσης, μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνο για την ψυχική τους υγεία

Συνολικά, το να αποφανθούμε αν τα Social Media στηρίζουν ή όχι το βιβλίο, δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Ναι, το virality στις διαδικτυακές πλατφόρμες βοηθά τους συγγραφείς να πουλήσουν περισσότερα αντίγραφα των έργων τους, αλλά μετατρέπει επίσης τον συγγραφέα σε διασημότητα, ανεξάρτητα από το αν το θέλει ή όχι.

Ναι, η εμφάνιση διαδικτυακών βιβλιοφιλικών χώρων όπως το «BookTok» μετατρέπει περισσότερους ανθρώπους σε φανατικούς αναγνώστες, αλλά επίσης αμαυρώνει ενίοτε το περιεχόμενο των βιβλίων. Ναι, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά τη βιομηχανία του βιβλίου, αλλά και να την καταστρέψουν σε χρόνο dt.

Η οικογένεια μας, είναι ο πρώτος φορέας κοινωνικοποίησής μας.

Οι γονείς μας είναι υπεύθυνοι για την ανατροφή και την μέριμνά μας ως παιδιά ενώ συμβάλλουν όσο κανένας άλλος στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας.

Το σπίτι μας υποτίθεται οτι είναι το μέρος που νιώθουμε περισσότερο ασφαλείς και οι συγγενείς μας οι άνθρωποι που αγαπάμε και μας αγαπούν χωρίς όρια και προσπαθούν συνεχώς να μην μας λείψει τίποτα. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι.

Πολλά παιδιά, όμως, μεγαλώνουν σε τοξικό ή και βίαιο οικογενειακό περιβάλλον, με τη σωματική τους ακεραιότητα να βρίσκεται καθημερινά σε κίνδυνο και την ψυχολογία τους να υφίσταται τραγικές επιπτώσεις.

Η πολιτεία και οι νομοθεσίες οφείλουν να προστατεύουν όλα τα παιδιά και να διασφαλίζουν πως κανένα παιδί δεν θα μεγαλώνει σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον.

Η βία δεν είναι μόνο σωματική

Πολλοί έχουν την ψευδαίσθηση πως αν οι γονείς δεν κακοποιούν τα παιδιά τους σωματικά τότε δεν τα βλάπτουν και καθόλου. Η κακοποίηση, όμως, μπορεί να είναι και ψυχολογική.

Οι βρισιές, η υπονόμευση του παιδιού, οι τοξικοί χειρισμοί, η χειραγώγηση, το silent treatment και άλλες τέτοιες συμπεριφορές έχουν καταστροφικές συνέπειες στη ψυχοσύνθεση ενός παιδιού.

Ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί γονείς έχουν την εντύπωση ότι έτσι διδάσκουν στο παιδί τους πράγματα, ότι το κάνουν πιο πειθαρχημένο ή ότι δείχνουν με αυστηρότητα την αγάπη τους. Οφείλουμε, λοιπόν, να υπενθυμίζουμε συνεχώς πως η κακοποιητική συμπεριφορά δεν αποτελεί τρόπο εκμάθησης και σίγουρα δεν είναι ένδειξη αγάπης. 

Τι συμβαίνει γενικά στην Ελλάδα όταν ένα παιδί καταγγέλλει τον γονιό του; – Το λάθος της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας 

Το τραγικό νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή, μας πήγε πολλά χρόνια πίσω στην προστασία των παιδιών.

Στην ουσία, νομοθετήθηκε ο αποκλεισμός ή ο περιορισμός της επικοινωνίας του γονέα με το παιδί μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής ελευθερίας της γενετήσιας ζωής.

Ήτοι ο κακοποιητικός γονέας – ακόμη κι αν έχει καταδικαστεί πρωτόδικα – θα μπορεί να έχει πρόσβαση και στο παιδί και στο γονέα, ο όποιος είναι θύμα κακοποιητικης συμπεριφοράς, μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη του.

Με λίγα λόγια, παιδιά και πρώην σύντροφοι που είναι θύματα βίας από την πρώην τοξική τους σχέση είναι αναγκασμένοι να έρχονται σε επαφή με τον θύτη, με νόμο του κράτους.

Τρανό παράδειγμα το πρόσφατο περιστατικό κατα το οποίο ανήλικο παιδάκι που κατήγγειλε σεξουαλική κακοποίηση από το πατέρα του, είναι υποχρεωμένο να το βλέπει λόγω της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας.

Πώς ένα παιδί μπορεί να καταγγέλλει τοξικές καταστάσεις για να προστατευτεί από ένα βίαιο οικογενειακό περιβάλλον;

Ένα παιδί, προκειμένου να προστατευθεί και να καταγγείλει το βίαιο περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, μπορεί να ανατρέξει στη τηλεφωνική γραμμή 11525 της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», με την οποία συνεργάζεται το ΕΛΙΖΑ.

Είναι, επίσης, δυνατό να καταφύγει στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά 1056 του «Χαμόγελου του Παιδιού». Λύση είναι και η καταγγελία στην αστυνομία. Τέλος, μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με το Συνήγορο του Παιδιού, καθώς και με τις κατά τόπους εισαγγελικές αρχές.

Φυσικά, στους φορείς αυτούς μπορούν να απευθυνθούν και άνθρωποι που γνωρίζουν για την κακοποίηση ενός παιδιού. Αν και η κακοποίηση συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες, υπάρχουν περιπτώσεις από το έμμεσο ή άμεσο περιβάλλον, που γνωρίζουν για το αν ένα παιδί κακοποιείται ή όχι.

Μία λύση, αν κάποιος γνωρίζει ή έστω υποπτεύεται την κακοποίηση ενός παιδιού, είναι η ανώνυμη ή επώνυμη καταγγελία. Αυτή θα κινητοποιήσει το μηχανισμό προστασίας του παιδιού και στη συνέχεια οι αρμόδιες αρχές είναι αυτές, οι οποίες θα προχωρήσουν στις απαραίτητες διαδικασίες.

Τι ακολουθεί όταν η αστυνομία πάει σε ένα σπίτι στην Ελλάδα μετά από καταγγελία κακοποίησης ενός παιδιού;

Αφού η αστυνομία φτάσει στο σπίτι όπου έχει γίνει η καταγγελία, ερευνά τις πληροφορίες που έχει λάβει και εξετάζει την κατάσταση στο σπίτι. Συνήθως, συνεργάζεται με εκπροσώπους κοινωνικών υπηρεσιών ή άλλων αρμόδιων φορέων για να αξιολογήσει την κατάσταση του παιδιού και τον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίζει.

Συλλέγονται αποδεικτικά στοιχεία, όπως μαρτυρίες από τους εμπλεκόμενους, ιατρικά αποτελέσματα, φωτογραφίες, βίντεο και αν υπάρχουν αρκετά στοιχεία η αστυνομία μπορεί να προχωρήσει στην προσαγωγή των υπόπτων για ανάκριση.

Ανάλογα με τα συγκεντρωθέντα στοιχεία και την αξιολόγηση της κατάστασης, η αστυνομία μπορεί να προβεί σε σύλληψη των υπόπτων και να προωθήσει την υπόθεση στον εισαγγελέα. Ο τελευταίος θα αποφανθεί σχετικά με το αν θα διαταχθεί δίωξη και ποιες ποινικές κατηγορίες θα απαγγελθούν κατά των υπόπτων.

Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι μια διαδικασία συνεχών καταθέσεων και διαδικασιών, πολλές φορές μακροχρόνιων, που επανατραυματίζουν το θύμα.

Η προστασία των παιδιών στην Ελλάδα οφείλει να κινείται με πιο γρήγορους ρυθμούς και να διασφαλίζει γρήγορα και έμπρακτα την ασφάλεια των παιδιών

Η εικόνα για την κακοποίηση παιδιών στην Ελλάδα είναι πλασματική καθώς, παρά τις προσπάθειες αποτύπωσής της, πολλά περιστατικά δεν καταγγέλλονται.

Οφείλουμε να προστατεύουμε τα παιδιά όλου του κόσμου και τα δικαιώματα τους. Τόσο η πολιτεία όσο και ο καθένας μας ξεχωριστά. 

Εν έτει 2023, το μαύρισμα θεωρείται κατά κοινή ομολογία σύμβολο ομορφιάς και υγείας.

Κι έτσι πολλοί άνθρωποι – και κυρίως οι γυναίκες – συχνά ξοδεύουν ώρες κάνοντας ηλιοθεραπεία ή, ακόμη χειρότερα, κάνοντας σολάριουμ προκειμένου να επιτύχουν την πολυπόθητη μαυρισμένη και λαμπερή επιδερμίδα.

@jessicaastanhope Obsessed #carroten #tanninghack #tanningoilresults #tanninggel #tanningoil #carrotentanninggel #carrotenoil ♬ Baddest – Yung Bleu & Chris Brown & 2 Chainz

Λίγοι άνθρωποι, ωστόσο, γνωρίζουν την – δε θα ήταν υπερβολή αν τη χαρακτηρίζαμε σεξιστικήιστορία που κρύβεται πίσω από την εμμονή μας με το «μπρονζέ λουκ».

Μια ιστορία που μοιάζει βαθιά ριζωμένη στις προκαταλήψεις των φύλων και στα καταπιεστικά πρότυπα ομορφιάς που διαιωνίζονται εδώ και αιώνες.

Το θέμα είναι για πόσο ακόμα.

Πώς, άραγε, οι κοινωνικοί κανόνες έχουν διαμορφώσει τις αντιλήψεις μας για την ομορφιά και έχουν διαιωνίσει επιβλαβή στερεότυπα;

Η ιστορία του μαυρίσματος

Τα παλαιότερα χρόνια, το λευκό και χλωμό δέρμα ήταν άμεσα συνδεδεμένο με την ανώτερη κοινωνική τάξη ενώ αποτελούσε σύμβολο ομορφιάς και φινέτσας. Αυτό προέκυψε από τη θεωρία ότι όσοι είχαν ανοιχτόχρωμο δέρμα δεν χρειαζόταν να εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους και επομένως είχαν υψηλότερη κοινωνική θέση.

Αυτή η αντίληψη ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στις δυτικές κοινωνίες, με τους αριστοκράτες να κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διατηρήσουν το χλωμό τους χρώμα.

Οι γυναίκες, ειδικότερα, επιβαλλόταν να προστατεύονται από τον ήλιο, ώστε να διατηρήσουν την «αγνή» και «παρθένα» εμφάνισή τους.

Με τα χρόνια, και την αναμενόμενη εξέλιξη των κοινωνικών κανόνων, εξελίχτηκε και η αντίληψη της «ομορφιάς».

Έτσι, στις αρχές του 20ου αιώνα, σημειώθηκε μια αλλαγή που «ήθελε» το μαυρισμένο δέρμα να συνδέεται με την υγεία, την ενέργεια και τις υπαίθριες δραστηριότητες.

Αυτή η αλλαγή αποδίδεται κυρίως στην άνοδο της κουλτούρας αναψυχής, με την κοινωνία να αρχίζει να «αγκαλιάζει» πιο θερμά κάθε είδους δραστηριότητες, από το κολύμπι και τα αθλήματα μέχρι την ηλιοθεραπεία.

Είναι η στιγμή που το μαύρισμα γίνεται πλέον ισχυρή απόδειξη για την συμμετοχή ενός ατόμου σε αυτές τις δραστηριότητες, σηματοδοτώντας μια άνετη και ευτυχισμένη ζωή.

Οι προκαταλήψεις πίσω από την ιδέα του μαυρίσματος

Αυτή η νέα «εξύμνηση» του μαυρισμένου δέρματος, φυσικά δεν ήταν απαλλαγμένη από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που έχουν ταλαιπωρήσει – και συνεχίζουν να ταλαιπωρούν την κοινωνία μας.

Ειδικά οι γυναίκες είχαν πια να αναμετρηθούν με τα μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς που ενίσχυαν όλο και περισσότερο την ανισότητα των φύλων.

Οι διαφημίσεις και τα μέσα ενημέρωσης παρουσίαζαν τις μαυρισμένες γυναίκες ως πιο ελκυστικές και προφανώς και πιο επιθυμητές σεξουαλικά.

Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: Αν οι γυναίκες επιθυμούσαν να φαίνονται όμορφες και δελεαστικές, όφειλαν να έχουν μια ηλιοκαμένη και λαμπερή επιδερμίδα.

Οι συνέπειες

Αυτή η κοινωνική πίεση για συμμόρφωση με ένα συγκεκριμένο «πρότυπο» ομορφιάς είχε, όπως ήταν αναμενόμενο, πολυάριθμες και σοβαρές συνέπειες.

Προκειμένου να έρθουν όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό το πρότυπο, οι γυναίκες ένιωθαν υποχρεωμένες να ξοδεύουν υπερβολικό χρόνο και χρήματα σε προϊόντα μαυρίσματος, διακινδυνεύοντας την υγεία τους, σωματική και ψυχική.

Τα σαλόνια ομορφιάς ήταν πλέον στα φόρτε τους, αφού προσέφεραν άμεσα μια εύκολη λύση για την επιθυμητή μπρονζέ εμφάνιση.

Φυσικά, οι βλαβερές συνέπειες της υπεριώδους ακτινοβολίας συχνά υποβαθμίστηκαν ή και αγνοήθηκαν, συμβάλλοντας στην αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του δέρματος.

Αλλά οι επιπτώσεις δεν τελειώνουν εδώ. Μιλάμε για μια πρακτική που διαιωνίζει επιβλαβή στερεότυπα που έχουν να κάνουν με την φυλή και την εθνικότητα.

@_jaanet Am I still a 10 to you? One of the biggest beauty standards in Korea is to have “fair, white skin,” which I don’t, but always wanted and still do. I’m trying to let that go now and accept me for me #fyp #korean #kbeauty #koreanbeauty #koreangirl #kdrama #kpop #janethychang ♬ woo x i was never there – xxtristanxo

Η εξύμνηση ενός συγκεκριμένου τύπου μαυρίσματος, περιθωριοποιεί άτομα με φυσικά πιο ανοιχτή ή πιο σκούρα χροιά από το επιθυμητό.

Κοινώς, άνθρωποι με μη ευρωπαϊκό υπόβαθρο αποκλείονται από αυτά τα πρότυπα ομορφιάς, γεγονός που ενισχύει την έννοια της υπεροχής και διαιωνίζει τον ρατσισμό.

Ο σεξισμός υπάρχει και εξελίσσεται

Ακόμη και σήμερα, οι επιπτώσεις αυτής της σεξιστικής ιστορίας είναι ακόμα αισθητές. Οι βιομηχανίες ομορφιάς συνεχίζουν να κερδίζουν από την πώληση προϊόντων μαυρίσματος και τη διαιώνιση του μύθου: «Το μαύρισμα είναι η επιτομή της ομορφιάς!».

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας βομβαρδίζουν με εικόνες διασημοτήτων και μοντέλων με τέλεια μπρονζέ κορμιά, θέτοντας εξωπραγματικές προσδοκίες και καλλιεργώντας αισθήματα ανεπάρκειας για τους ίδιους μας τους εαυτούς.

@juliaxxxv Love love Love !!! #fypシ #viral #tutorial #routine #tanning #brunaebody #summer #tanningoil #beforeandafter ♬ Itywtd – Tyler the creator

Η εμμονή μας με το μαύρισμα είναι βαθιά ριζωμένη σε μια σεξιστική ιστορία που δημιούργησε καταπιεστικά πρότυπα ομορφιάς και βλαβερές προκαταλήψεις που συνεχίζουν να περιθωριοποιούν και να αποκλείουν άτομα με βάση το χρώμα του δέρματός τους.

Αμφισβητώντας αυτές τις αφηγήσεις μπορούμε να αγωνιστούμε για ένα μέλλον όπου η ομορφιά δεν θα καθορίζεται από τέτοιους κανόνες.

Είναι καιρός να επαναπροσδιορίσουμε την ομορφιά με τρόπο που να γιορτάζει τη διαφορετικότητα και να αγκαλιάζει τη φυσική ομορφιά όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τον τόνο του δέρματός τους.

Να προωθήσουμε επιτέλους μια κουλτούρα που θα βασίζεται στην υγεία και την αποδοχή του εαυτού μας!

Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα και τα δεινά της κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας.

Ένα βασικό δεινό, είναι η είσοδος του ακροδεξιού κόμματος «Σπαρτιάτες» στη Βουλή. Αν μη τι άλλο, εξακολουθεί να αποτελεί –και δικαίως– μυστήριο το πώς κατόρθωσε ένα τέτοιο μόρφωμα να αποκτήσει φωνή στο Κοινοβούλιο. Ακόμη, επικρατεί ένας συλλογικός φόβος για τις αναχρονιστικές αντιλήψεις που θα κατατεθούν στον δημόσιο διάλογο, όσον αφορά στη διαχείριση του μεταναστευτικού, στην ισότητα και στην ελευθερία. Έτσι, συγκεντρώσαμε 10 εικόνες προς επίλυση του μυστηρίου γύρω από την ταυτότητα των «Σπαρτιατών» που… μιλούν από μόνες τους!

Στη Βουλή οι «Σπαρτιάτες» –πώς έγινε αυτό;

Μπήκαν τρία ακροδεξιά κόμματα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μέσω της κάλπης. Ναι. Παρ’ όλο που, ως λαός, έχουμε υποφέρει απερίγραπτα από τη ναζιστική αρβύλα, τα στρατιωτικά και απολυταρχικά καθεστώτα. Ναι. Το κόμμα αυτό, το στηρίζει ανοιχτά ο Ηλίας Κασιδιάρης.

Όλο λάθος, κάπως.

ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Πηγή: Twitter

Τα επινίκια του Ηλία Κασιδιάρη

Μπορεί ο Ηλίας Κασιδιάρης να έχει καταδικαστεί, αλλά το γεγονός ότι περνάει τον περισσότερο χρόνο του πίσω από τα σίδερα της φυλακής, δεν τον απέτρεψε από το να είναι κομματικά ενεργός.

Ουκ ολίγες φορές έχει εκφράσει με αξιοσημείωτη γλαφυρότητα τις ακροδεξιές του απόψεις, ενώ η εμπλοκή του με τους «Σπαρτιάτες» δεν αποτελεί την πρώτη του κομματική απόπειρα. Στο πρόσφατο παρελθόν, είχε προσπαθήσει να διεκδικήσει και πάλι μια θέση στη Βουλή –ανεπιτυχώς τότε– με το κόμμα «Έλληνες».

Τώρα, τι πήγε τόσο λάθος αυτή τη φορά και τα κατάφερε, είναι απορίας άξιο.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

Πηγή: Twitter

Η Ράνια Τζίμα τα είπε όλα με δύο λέξεις

Από τις ελάχιστες λογικές δημοσιογραφικές φωνές στους εγχώριους τηλεοπτικούς δέκτες, η Ράνια Τζίμα είπε με δύο λέξεις όλα όσα σκεφτόμαστε ή συζητάμε στον ιδιωτικό και δημόσιο διάλογο: «Περαστικά μας».

ΤΖΙΜΑ ΓΙΑ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

Πηγή: Twitter

Κι όμως, οι Gen Zers και οι Millennials τίμησαν τους «Σπαρτιάτες»

Ναι, είναι αρκετά δύσκολο –οριακά ανέφικτο– να χωρέσει ανθρώπινος νους πως άτομα ηλικίας 18-42 ετών, που έχουν πρόσβαση στην ενημέρωση μέσω του διαδικτύου, έχουν αξιοπρεπές γνωστικό υπόβαθρο και (θεωρητικά) βρίσκονται σε καλύτερο επίπεδο σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές, τάχθηκαν υπέρ των «Σπαρτιατών».

ΨΗΦΟΙ GEN Z ΚΑΙ MILLENNIALS ΓΙΑ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

Πηγή: Twitter

Λευτεριά στον Ηλία Κασιδιάρη! Τι κι αν συμμετείχε σε δολοφονίες και λοιπές εγκληματικές ενέργειες;

Μάλλον αν είσαι εθνικιστής και τα εγκλήματά σου αποσκοπούν στο εθνικό συμφέρον (εμετούλης), απαλλάσσεσαι έτσι εν μία νυκτί. Γι’ αυτό, και συνθήματα θα φωνάξουμε και πανό θα γράψουμε και καθιστική διαμαρτυρία στο Σύνταγμα υπέρ του αδικημένου (και ταυτόχρονα καταδικασμένου), Ηλία Κασιδιάρη θα κάνουμε.

Το λες και τραγική ειρωνεία.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ - ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

 Πηγή: Twitter

Μια προεκλογική εκστρατεία με ξεκάθαρα εθνικιστικό πρόσημο

«Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή τους ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες…»

«Θέλουμε την πατρίδα μας πίσω»

«… το όμαιμον, το ομόγλωσσον, το ομότροπον, το ομόθρησκον…»

«Οι Σπαρτιάτες προχωρούν μπροστά για την Ευημερία και την Πρόοδο»

Αυτά τα ωραία διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, στο φυλλάδιο της προεκλογικής εκστρατείας και μας διαπερνά ρίγος. Και δεν είναι επειδή είμαστε πατριώτες μέχρι το μεδούλι.

ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΦΥΛΛΑΔΙΟ

Πηγή: Facebook

Η Δομινίκη Παπαδοπούλου και το τρομοκρατικό attitude των «Σπαρτιατών»

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι η πολιτική είναι ένας αρκετά συντηρητικός χώρος –τουλάχιστον στην Ελλάδα –υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή ανάμεσα στις ακούσιες αποχωρήσεις ξεκάθαρα για επικοινωνιακούς σκοπούς και στις απειλές. Η Δομινίκη Παπαδοπούλου, λοιπόν, πρώην υποψήφια, των «Σπαρτιατών» φαίνεται ότι διατηρούσε λογαριασμό στο OnlyFans. Και όταν τα τσακάλια της παράταξης το ανακάλυψαν, διέταξαν το κεφάλι της επί πινάκι. 

Δεν ήταν αρκετό να την βγάλουν από το ψηφοδέλτιο, αλλά –σύμφωνα με τα όσα δήλωσε– εξαπέλυσαν και απειλές ενάντια της ζωής της.

ΔΟΜΙΝΙΚΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ - ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

Πηγή: Twitter

Ευτυχώς που ο Κ. Μητσοτάκης βάζει «φρένο» στην ακροδεξιά

Όσο σθεναρή αντίσταση προέβαλε στην είσοδο του κόμματος των «Ελλήνων» υπό την ηγεσία του Ηλία Κασιδιάρη ο Κ. Μητσοτάκης, άλλο τόσο άφησε το περιθώριο να εισβάλουν τρία ακροδεξιά κόμματα στη Βουλή. 

Καλά πήγε αυτό.

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ - ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

Πηγή: Twitter

Ποιος είπε ότι οι «Σπαρτιάτες» έχουν απαρχαιωμένες αντιλήψεις;

Γενικά, πολλά άτομα ενστερνίζονται την άποψη αυτή, όμως μια ταλεντάρα την αποτύπωσε καταπληκτικά στο σκίτσο που ακολουθεί. Επιτρέπουμε σ’ έναν καταδικασμένο νεοναζί να μας κάνει κουμάντο, αλλά μια κοπέλα που έχει λογαριασμό στο OnlyFans τη λιθοβολούμε μπροστά στην Παναγία Σουμελά προς παραδειγματισμόν.

Έγινε.

ΣΚΙΤΣΟ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

Πηγή: Twitter

Bonus video: Όταν ο αρχηγός των «Σπαρτιατών» ευχαρίστησε δημόσια τον Ηλία Κασιδιάρη

Έλα εντάξει, φτάνει τόσο με το τρολ. Δεν μπορεί να έχουν ειπωθεί στα σοβαρά όλα αυτά. 

Τι; Όχι;

Στις περισσότερες σχέσεις, όπως λέγεται, ένας από τους δύο είναι πιο ερωτευμένος, πιο προσκολλημένος ή «δίνει» περισσότερα από τον άλλον. Τι συμβαίνει, όμως, όταν αυτή η προσκόλληση είναι υπερβολικά έντονη ή υπάρχουν θέματα ζήλιας και εμπιστοσύνης ή ακόμη και φόβοι εγκατάλειψης στη σχέση;

Αρχικά, τα θέματα εμπιστοσύνης είναι γεγονός ότι μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ικανότητα μας να συνάπτουμε και να διατηρούμε υγιείς σχέσεις.

Τα ζητήματα αυτά, πολλές φορές προέρχονται από προηγούμενες εμπειρίες, παιδικά τραύματα ή επαναλαμβανόμενες απογοητεύσεις.

Είναι, όμως, ικανά να μας δημιουργήσουν σημαντικά συναισθηματικά εμπόδια και στο παρόν, υπονομεύοντας, έτσι, το χτίσιμο της εμπιστοσύνης και της οικειότητας στη σχέση μας.

@goal.cast

If you haven’t got trust you haven’t got nothing. Spoken by Steve Harvey. #steveharvey #trustissues #havefaithandtrust #relationshipadvice

♬ original sound – Goalcast

Ο φόβος εγκατάλειψης, από την άλλη, προέρχεται κυρίως από εμπειρίες παραμέλησης, απόρριψης ή απώλειας του παρελθόντος, συνήθως κατά την παιδική ηλικία. Αυτές οι εμπειρίες μπορούν να μας δημιουργήσουν βαθιά ριζωμένους φόβους ότι θα μείνουμε μόνοι, δεν θα αγαπηθούμε ή θα μας ξεχάσουν.

Ως αποτέλεσμα, τα άτομα που ζουν με αυτόν τον φόβο είναι πολύ πιθανό να υποφέρουν από αισθήματα αναξιότητας, υπερβολικής προσκόλλησης σε άλλους ή να έχουν την πεποίθηση ότι είναι «προορισμένα» να εγκαταλειφθούν.

Τόσο τα θέματα εμπιστοσύνης όσο και οι φόβοι εγκατάλειψης συχνά προκύπτουν, όπως καταλαβαίνουμε, από τραύματα του παρελθόντος, παραβιάσεις εμπιστοσύνης ή αθετημένες υποσχέσεις.

Με τη σειρά τους, μπορούν να οδηγήσουν σε κοινωνικές φοβίες ή σε συνεχή ανάγκη για επιβεβαίωση, αναγκάζοντας τα άτομα να αμφισβητούν συνεχώς τα κίνητρα και τις προθέσεις των άλλων. Όσο για τους τρόπους εκδήλωσής τους, πρόκειται συνήθως για δυσκολία να ανοιχτούν και υπερβολική καχυποψία.

Τα θέματα εμπιστοσύνης και οι φόβοι εγκατάλειψης είναι συχνά αλληλένδετα

Οι προηγούμενες εμπειρίες εγκατάλειψης μπορούν να εντείνουν τα ζητήματα εμπιστοσύνης, καθιστώντας πρόκληση για τα άτομα να δημιουργήσουν σχέσεις, στις οποίες αισθάνονται ασφαλείς.

Ο φόβος ότι «θα με εγκαταλείψουν ξανά» μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να βρίσκεται σε μια συνεχή επαγρύπνηση, που πιθανόν να το οδηγήσει στο να σαμποτάρει τις σχέσεις του ή να απομακρύνει τους κοντινούς του ανθρώπους από δίπλα του – κάτι σαν μηχανισμός άμυνας μιας επερχόμενης απόρριψης ή εγκατάλειψης.

Αναγνωρίζοντας τα σημάδια

Δυσκολία στη δημιουργία ουσιαστικών συνδέσεων με άλλους: Αυξημένη δυσλειτουργία στη δημιουργία σχέσεων και την συναισθηματική επένδυση.

Φόβος οικειότητας: Ο φόβος του να είσαι ευάλωτος και να πληγωθείς μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το να κρατάει κανείς τους άλλους σε απόσταση.

Συνεχής ανάγκη για επιβεβαίωση: Έντονη επιθυμία για επικύρωση της αξίας κάποιου και της σταθερότητας της σχέσης.

Φόβος απόρριψης: Πολύ έντονη ανησυχία που σχετίζεται με την απόρριψη ή την εγκατάλειψη και οδηγεί σε συμπεριφορές αυτο-δολιοφθοράς ή σε αποφυγή δέσμευσης.

Συναισθηματική απόσταση: Τάση για συναισθηματική αποσύνδεση που λειτουργεί σαν μηχανισμός άμυνας, αποφεύγοντας συχνά εντελώς τη συναισθηματική οικειότητα.

Θεραπεία και Ανοικοδόμηση Εμπιστοσύνης

Αυτοστοχασμός και επίγνωση: Αναγνωρίστε την παρουσία και τον αντίκτυπο των θεμάτων εμπιστοσύνης και του φόβου εγκατάλειψης στη ζωή σας. Κατανοήστε τις βασικές αιτίες και πως διαμορφώνουν τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές σας.

Ζητήστε βοήθεια: Η ψυχοθεραπεία ή η συμβουλευτική μπορεί να προσφέρουν έναν ασφαλή χώρο για να εξερευνήσετε και να επεξεργαστείτε τραύματα του παρελθόντος, να αναπτύξετε μηχανισμούς αντιμετώπισης και να μάθετε δεξιότητες διατήρησης μιας υγιούς σχέσης.

Ασκηθείτε στην αυτοφροντίδα: Δώστε προτεραιότητα σε δραστηριότητες που προάγουν την αγάπη για τον εαυτό σας, τη αυτοσυμπόνια και τη συναισθηματική ευεξία.

Δημιουργήστε ένα δίκτυο υποστήριξης: Περιβάλλετε τον εαυτό σας από υποστηρικτικά άτομα, που κατανοούν τις δυσκολίες σας και μπορούν να παρέχουν ενθάρρυνση και βοήθεια.

Κάντε μικρά βήματα προς την εμπιστοσύνη: Προκαλέστε σταδιακά τους φόβους σας παίρνοντας υπολογισμένα ρίσκα. Ξεκινήστε με άτομα που έχουν αποδειχθεί αξιόπιστα και σταδιακά επεκτείνετε την εμπιστοσύνη σε νέες σχέσεις.

@kyleleejenner

Trust is crucial because it takes so long to build, and is so easy to destroy. If your trust has been broken, this is a good place to start! First, apologize. Then ask if they’re willing to try again. Lastly, commit to this change and prove that you’re deserving of trust. Time heals all wounds! #relationship #relationships #relationshiptips #relationdhipadvice #ldr #longdistancerelationship #trust #kyleleejenner

♬ Dreamy – Elijah Lee

Τα ζητήματα εμπιστοσύνης και οι φόβοι εγκατάλειψης μπορεί να είναι βαθιά ριζωμένα και να έχουν βαθύ αντίκτυπο στις προσωπικές μας σχέσεις.

Η αναγνώριση των σημαδιών, η κατανόηση των υποκείμενων αιτιών και η ενεργή αναζήτηση θεραπείας είναι απαραίτητα βήματα για την ανοικοδόμηση της συναισθηματικής ασφάλειας.

Ας μην ξεχνάμε πως, η θεραπεία απαιτεί χρόνο, υπομονή και συμπόνια για τον εαυτό μας, αλλά ποτέ δεν είναι αργά να ξαναχτίσουμε την εμπιστοσύνη και να βρούμε συναισθηματική ασφάλεια.

Οι εκλογές έφτασαν και επισήμως στο τέλος τους. Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε ξανά στις δεύτερες κάλπες με ποσοστό 40.55%, λαμβάνοντας επιπλέον κοινοβουλευτική αυτοδυναμία έναντι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο οποίος μετά την εκλογική συντριβή της 21ης Μαΐου, υπέστη νέα πτώση στα ποσοστά του, φτάνοντας στο 17.84%.

Μικρές αλλά σημαντικές αυξήσεις στα ποσοστά τους σημείωσαν ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, αφότου έκλεισαν οι κάλπες, με το πρώτο να βρίσκεται σήμερα από το 8% του 2019 στο 11.85%, και το δεύτερο από το 5.30% στο 7.73%.

Πέραν της εισόδου της Πλεύσης Ελευθερίας στη Βουλή με 3.17% και της Ελληνικής Λύσης με 4.44%, σοκ προκάλεσε η είσοδος του φασιστικού μορφώματος, υποστηριζόμενο από τον κατάδικο Ηλία Κασιδιάρη, «ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ», που εισήλθε στη Βουλή με 4.64% καθώς και του υπερορθόδοξου, ακροδεξιού κόμματος «Νίκη», με 3.69%.

Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε μια οκτακομματική Βουλή, ένα κοινοβούλιο όπου τα κόμματα του συντηρητικού χώρου ηγεμονεύουν σχεδόν πλήρως.

Ποιο είναι τελικά το αύριο της ελληνικής κοινωνίας εκπροσωπούμενης από αυτό το κοινοβούλιο;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στις χθεσινές δηλώσεις του μετά τη νίκη της ΝΔ, ανέφερε πως θα συνεχίσει το κυβερνητικό έργο της προηγούμενης τετραετίας, παραμένοντας προσηλωμένος στον στόχο της οικονομικής ανάπτυξης μέσω επενδύσεων.

Μεγάλος στόχος της κυβέρνησης για την επόμενη τετραετία, είναι η αναθεώρηση του άρθρου 16, που αφορά τον δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την δημιουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Σίγουρα θα υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για το πώς θα κινηθεί η ΝΔ ως προς τις προγραμματικές της υποσχέσεις. Μάλιστα, στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που κατέθεσε στην Ε.Ε., υπάρχουν πολλές αποκλίσεις συγκριτικά με το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματος.

Ταυτόχρονα, η νέα κυβέρνηση καλείται να προβεί σε περικοπές στις επιδοτήσεις των λογαριασμών ρεύματος και, συνολικά, σε όλα τα κουπόνια που προσέφερε. Τέλος, βρίσκεται αντιμέτωπη με τον πλειστηριασμό 700.000 σπιτιών, που βρίσκονται υπό την αιγίδα των κόκκινων δανείων.

Κι εφόσον δεν εφαρμοστεί κάποιο πολιτικό πρόγραμμα αντιμετώπισης των πλειστηριασμών, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την πιο άδικη και σκληρή αναδιανομή πλούτου των τελευταίων δεκαετιών.

Το αύριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η ανάγκη για ανασυγκρότηση και ανανέωση

Όπως είναι λογικό, τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα έχουν γεννήσει την κρισιμότερη περίοδο στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ.

Με τη χθεσινή τοποθέτησή του, ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε τον εαυτό του στην κρίση των μελών του κόμματος, ανακοινώνοντας τη σύγκλιση των συλλογικών οργάνων και, έμμεσα, την έναρξη έκτακτου συνεδρίου και εσωκομματικής ανάδειξης προέδρου, όπου φαίνεται πως θα βρίσκεται και πάλι υποψήφιος.

Σε κάθε περίπτωση, η απογοήτευση μεγάλης μερίδας του κόσμου προς τον ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώθηκε μέσα από την ίδια την κάλπη. Ωστόσο, δεν πρόκειται για μαστίγωμα λόγω των παρελθοντικών αστοχιών, αλλά λόγω του ότι, το 2019, έδρασε διαφορετικά από την εντολή που δόθηκε. Οι ψηφοφόροι, παρά την κριτική τους, επέλεξαν να τον κρατήσουν ψηλά με τον όρο πως θα υπάρξουν ριζικές αλλαγές ως προς την οργάνωση, την ανανέωση του κόμματος και την πολιτική που θα ασκήσει.

Η εντολή αυτή, σε ένα μεγάλο μέρος της, τελικά δεν εισακούστηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την διαμόρφωση ενός πολλά υποσχόμενου πολιτικού προγράμματος, υπέπεσε σε πολλά ατοπήματα επικοινωνιακά, στελεχιακά και αντιπολιτευτικά.

Παρά και την νέα μείωση στο ποσοστό του, ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε την περίοδο που όλοι έβλεπαν στο ΠΑΣΟΚ τη νέα αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό, συνεπώς, ορίζει την εντολή που έδωσε ο κόσμος στον ΣΥΡΙΖΑ το 2019, ως ακόμη υφιστάμενη, μόνο που πλέον δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του, να δει όλα τα λάθη του, να ανασυγκροτηθεί, να βελτιώσει τις μεθόδους που αντιπολιτεύεται και επικοινωνεί. Το σημαντικότερο δε, είναι να ανανεωθεί πλήρως σε ικανά στελέχη. Δύσκολο μεν, μονόδρομος δε, καθώς εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάξει, ενδέχεται να βουλιάξει.

ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και Ελληνική Λύση, Aύξηση ποσοστών, μεγαλύτερες προσδοκίες

Το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να πετύχει κάποια περαιτέρω αύξηση του ποσοστού του από τις εκλογές του Μαΐου. Κατάφερε, όμως, να αυξήσει σημαντικά τους βουλευτές του, αλλά και να βγει δεύτερο σε πολλές επαρχιακές περιοχές. Στα αστικά κέντρα, βέβαια, δεν πέτυχε ανάλογα αποτελέσματα, βρισκόμενο στην τέταρτη θέση στις περισσότερες περιφέρειες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Και μπορεί η ανανέωση στελεχών να απέδωσε καρπούς στο Νίκο Ανδρουλάκη, μα τώρα μένει να κριθεί πώς θα διαχειριστεί το ΠΑΣΟΚ το αυξημένο ποσοστό του κοινοβουλευτικά και πολιτικά. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται να βρει ένα πολιτικό πρόταγμα, ένα επίδικο που μπορεί να πείσει και να εμπνεύσει. Εναλλακτικά, θα παραμείνει στάσιμο.

Το ΚΚΕ διατήρησε την ανοδική του πορεία. Πλέον, όμως, βρίσκεται σε ακόμη μεγαλύτερη θέση ευθύνης. Η ισχυρή θέση του στα συνδικάτα, σίγουρα αποτελεί ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Αν, όμως, επιθυμεί να προχωρήσει μπροστά και να πετύχει μεγαλύτερους στόχους, χρειάζεται να αφήσει τη δογματική και ιδεολογική του εσωστρέφεια και να προσφέρει ρεαλιστικές ανάγκες για την κοινωνία.

Η ακροδεξιά πολυκατοικία μπορεί να μεγάλωσε, όμως η «Ελληνική Λύση» άντεξε και εισήλθε στο κοινοβούλιο. Το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, παρά τις αμέτρητες στιγμές που μας έχει προσφέρει ως τώρα στο Luben, φαντάζει ως κάτι μετριοπαθές απέναντι στον σκληρό φασισμό των «Σπαρτιατών» και τον σκοταδισμό της «Νίκης».

Πλεύση από το πουθενά για την Βουλή, Νίκη σκοταδισμού και This is Sparta – a.k.a. Χρυσή Αυγή

Η Πλεύση Ελευθερίας κατάφερε να εισέλθει στη Βουλή. Με ένα άχρωμο πρόγραμμα και μια ρητορική που δεν πρόσφερε κάτι προγραμματικά παρά μόνο επικοινωνιακά, το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, πέτυχε το σκοπό του. Είναι, βέβαια, απορίας άξιο, πως αυξήθηκαν κατακόρυφα οι ξαφνικές και συνεχείς εμφανίσεις στελεχών και της ίδιας της αρχηγού, σε πολλά ΜΜΕ τους τελευταίους μήνες.

Από την άλλη, η Χρυσή Αυγή επέστρεψε. Με άλλο όνομα, αλλά γνωστά πρόσωπα και ίδιες ιδέες με αυτές της εγκληματικής οργάνωσης. Όλα δείχνουν πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λούκμαν ξεχάστηκαν πλέον. Οι ξυλοδαρμοί και η τρομοκρατία σβήστηκαν από την συλλογική μας μνήμη και έτσι, ο φασισμός νομιμοποιήθηκε ξανά μέσω της λαϊκής ψήφου.

Τέλος, το σκοταδιστικό και υπερορθόδοξο «Νίκη» πέτυχε και αυτό την είσοδο του στη Βουλή. Με θέσεις από άλλες εποχές και μια ρητορική που σε κάνει να νομίζεις ότι ζεις στο 1823, το κόμμα αυτό θα αποτελεί μια ακόμη φωνή της ακροδεξιάς στην πολιτική σκηνή.

Πού θα μας βρει το αύριο;

Με μια ισχυρά αυτοδύναμη κυβέρνηση, η οποία πλέον είναι οριακά ανεξέλεγκτη, μια προοδευτική αντιπολίτευση που ψάχνει τα πατήματά της και τα ακροδεξιά κόμματα να επελαύνουν, η επόμενη μέρα σίγουρα δεν φαντάζει αισιόδοξη.

Πάλι θα δούμε την αλαζονεία της εξουσίας να πρωταγωνιστεί μπροστά στα μάτια μας; Ξανά μανά θα βιώσουμε στο πετσί μας τη συνολική ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού σε ποικίλα ζητήματα; Και ίσως το τρομακτικότερο: Θα δούμε τους νεοναζί να επιστρέφουν στις γειτονιές μας, απειλώντας την κοινωνία και τη δημοκρατία;

Η απάντηση σε όλες αυτές τις προκλήσεις δεν είναι η αποχή από τα κοινά, αλλά η συμμετοχή. Είναι στο χέρι μας να παλέψουμε για τη ζωή μας ως ενεργοί πολίτες. Να αγωνιστούμε για τη δικαιοσύνη και τα δικαιώματά μας. Να ενωθούμε ενάντια στο φασισμό. Διότι, σε μια δημοκρατική κοινωνία δεν επιτρέπεται να υπάρξει επιστροφή στις μαύρες εποχές των μαχαιροβγαλτών και των σημαιοφόρων της σβάστικας.

Εδώ και εκατομμύρια χρόνια, χιλιάδες ποιητές και συγγραφείς ψάχνουν να βρουν τι είναι ο «έρωτας», αμοιβαίος ή ανεκπλήρωτος.

Έρωτας είναι αυτή η μυστηριώδης δύναμη που περιπλέκει την καρδιά μας και αιχμαλωτίζει την ψυχή μας.

H αινιγματική και πολύχρωμη έννοια, που στον πυρήνα της συνδυάζει ένα κράμα συναισθημάτων, από το πάθος, την τρυφερότητα και τη στοργή, μέχρι την απογοήτευση και τη θλίψη. 

Συνυφασμένος με την ίδια τη σημασία της ανθρώπινης ύπαρξης, ο έρωτας ξεπερνά τα όρια και τη λογική. Έρχεται στη ζωή μας με αμέτρητες μορφές, γεννώντας αναπάντητα ερωτήματα, αλλά και αναπάντητα συναισθήματα

Μέσα σε αυτό το πολύπλοκο ταξίδι του, οι γλυκόπικρες στάσεις, όπου θέλουμε και επιμένουμε σε κάτι που δεν μπορούμε να έχουμε (aka ανεκπλήρωτος έρωτας), δεν είναι και τόσο σπάνιες. 

Ως μια πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας, ο ανεκπλήρωτος έρωτας επιβάλλει μια βαθύτερη ανάλυση, από το τι ακριβώς είναι, μέχρι το γιατί μας ελκύει τόσο κάτι που δεν μπορούμε να έχουμε. 

@friganiotis94

Κική Δημουλά ( ίσως η μεγαλύτερη ελληνίδα ποιήτρια ) #loverslandgreece

♬ πρωτότυπος ήχος – 𝓕𝓻𝓲𝓰𝓪𝓷𝓲𝓸𝓽𝓲𝓼94 👑

Κι εδώ έρχεται η ερώτηση: «Τι είναι, τελικά, ο ανεκπλήρωτος έρωτας;».

Η εκρηκτικότητα του ανεκπλήρωτου έρωτα κρύβεται ακριβώς στο γεγονός ότι μπορεί συνεχώς να μεταμορφώνεται αλλά και να λαμβάνει τελείως διαφορετικές διαστάσεις στις διάφορες περιόδους της ζωής μας. 

Για πολλούς, ίσως να είναι αυτή η έλξη προς ένα άτομο που δεν είναι συναισθηματικά «διαθέσιμο», για άλλους το να ερωτευτούν κάποι@ που είναι σε σχέση ή ακόμα και ένα καταπιεσμένο συναίσθημα, στριμωγμένο για καιρό στο πιο βαθύ σημείο της ψυχής τους. 

Υπάρχουν και φορές, και μάλιστα αρκετά συχνές, που στο μυαλό μας ο ανεκπλήρωτος έρωτας συνδέεται αυτόματα με τον «μεγαλύτερο» έρωτα. 

Οι αναλύσεις είναι περίπλοκες και τα συναισθήματα ακόμα περισσότερο. Το νόημα, όμως, πίσω από όλα αυτά παραμένει το ίδιο

Έρωτας/αγάπη χωρίς ανταπόκριση

Σχεδόν όλ@ μπορεί να έχουμε ζήσει κάποια στιγμή έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, και η αλήθεια είναι πως οι «γραμμές» ανάμεσα σε αυτή την εμπειρία και τον πραγματικό έρωτα είναι πολύ λεπτές, αλλά υπαρκτές.

Τελικά όμως, τι είναι αυτό που μας ενώνει τόσο δυνατά με κάτι το ανεκπλήρωτο; 

Η ψυχολογία δίνει τις απαντήσεις 

Τις περισσότερες φορές, το «αντικείμενο» του πόθου μας, ή αλλιώς ο  ανεκπλήρωτος έρωτάς μας, αποτελεί μια μυθοπλασία ή μια παραποιημένη εικόνα που έχουμε για ένα άτομο. 

Είναι η στιγμή που τα συναισθήματά μας υπερτερούν της λογικής και μας παρασύρουν, αυξάνωντας τις πιθανότητες να πλάσουμε μια εξιδανικευμένη εκδοχή του «άλλου», η οποία φυσικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Και όσο εύκολο είναι να συμβάλλουμε στη δημιουργία φανταστικών εκδοχών για τον εαυτό μας, ακόμα πιο εύκολο είναι να ερωτευτούμε μια εξωπραγματική εκδοχή ενός ατόμου. 

Και εκεί είναι που έρχεται το συναίσθημα του ανικανοποίητου, καθώς σιγά-σιγά προσκολλούμαστε σε φανταστικά χαρακτηριστικά ή δυνατότητες ενός ανθρώπου, καταλήγοντας να εγκλωβίζουμε τον εαυτό μας σε αρνητικές – πολλές φορές και τοξικέςκαταστάσεις

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, όμως, η εμπειρία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα ίσως μας βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα τον εσωτερικό μας κόσμο

Η Logan Ury, σύμβουλος σχέσεων και συγγραφέας του βιβλίου «How To Not Die Alone», υποστηρίζει ότι μπορεί να υπάρχουν σημαντικά βαθύτεροι λόγοι για την εμμονή με κάτι το ανεκπλήρωτο ή με έναν άνθρωπο που δεν είναι συναισθηματικά «διαθέσιμος».

Ωστόσο ξεχωρίζει τη βασικότερη αιτία που κρύβεται πίσω από αυτή την κατάσταση: «Ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι έχουν εμμονή με κάποιον που δεν ενδιαφέρεται για αυτούς είναι γιατί χαρακτηρίζονται από «αγχωτικό στυλ προσκόλλησης» και πιθανόν έλκονται από άτομα με «στυλ αποφυγής προσκόλλησης».

Ουσιαστικά, σύμφωνα με την Ury τα άτομα που χαρακτηρίζονται από αγχωτικό στυλ προσκόλλησης, αισθάνονται έντονα τον φόβο της εγκατάλειψης, αναζητούν συνεχώς επιβεβαίωση και δημιουργούν συχνά σχέσεις εξάρτησης με άλλους ανθρώπους.

Ας μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας 

Έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος αντιλαμβάνεται την απόρριψη, είτε είναι κοινωνική είτε συναισθηματική, όπως τον φυσικό πόνο, που μπορεί να προέρχεται από ένα σωματικό τραύμα. 

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως το να ξεπεράσει κανείς το γεγονός ότι κάποι@ δεν έχει τα ίδια συναισθήματα με εκείνον, δεν είναι και τόσο εύκολο, και όλη αυτή η εμπειρία μπορεί να λάβει τελείως διαφορετικές διαστάσεις σε κάθε άνθρωπο. 

Όχι, δεν υπάρχει κάποια μαγική «συνταγή» προκειμένου να ξεφύγουμε από αυτό, αλλά η αποδοχή τόσο της κατάστασης όσο και των συναισθημάτων μας, είναι ένα σημαντικό βήμα – ίσως το σημαντικότερο.

Εξάλλου, οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας, «τρέφεται» αποκλειστικά και μόνο από τη δική μας στάση και ανταπόκριση ως προς αυτό. 

Η ισορροπία δεν θα έρθει παρά μόνο μέσω της ενίσχυσης της σχέσης μας με τον εσωτερικό μας κόσμο. Δυστυχώς, καθημερινά «βυθιζόμαστε» σε καταστάσεις, παραβλέποντας το γεγονός ότι έχουμε πάντα κάποιον εκεί για εμάς: Τον εαυτό μας.

Η αγάπη προς τον εαυτό και η αυτοεκτίμηση, όσο εύκολες και αν μοιάζουν στη θεωρία, αποτελούν την πιο απαιτητική δέσμευση απέναντι σε εμάς τους ίδιους.

Αυτή η δέσμευση είναι, όμως, που θα μας βοηθήσει να αμφισβητήσουμε, να καταρρίψουμε και τελικά να ξεφύγουμε από κάθε τι που μας κάνει να αισθανόμαστε ότι δεν είμαστε «αρκετοί». 

Είτε επιλέξει κανείς να το κάνει αμέσως μετά το χωρισμό, είτε ακόμη και πριν από αυτόν, η διαγραφή των φωτογραφιών με έναν πρώην, είναι – στις μέρες μας – εξαιρετικά συχνό φαινόμενο.

Και λέω στις μέρες μας, γιατί, παλαιότερα ήταν πιο σύνηθες κάποιος να πετάξει – ή ακόμα και να κάψει (drama) – τις φωτογραφίες με τον πρώην συντροφό του, σε περίπτωση που τα πράγματα πήγαιναν στραβά. Στο σημερινό κόσμο των social media, πάλι, αν το επιθυμείς, μπορείς να διαγράψεις κάθε ίχνος της παλιάς σου σχέσης με ένα μόνο κλικ!

Πανεύκολο;

Ίσως και όχι, αν σκεφτεί κανείς πως – ακόμα κι αν σε κάποιους φαίνεται περίεργο – δεν επιλέγουν όλοι να το κάνουν. Μερικοί άνθρωποι, μάλιστα, δεν το σκέφτονται καν!


Delete or not delete;

Αν εξακολουθείς κι εσύ να έχεις φωτογραφίες με εσένα και τ@ν ex σου στα social media και δεν έχεις σκεφτεί να τις αφαιρέσεις, no big deal. Εξάλλου, είναι μέρος του παρελθόντος σου, που πιθανώς να σε διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό και που αν δεν υπήρχε δεν θα ήσουν το άτομο που είσαι σήμερα. Και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά.

@camkirkhambaby

Should you delete pics after splitting up with an Ex? @chloevardy

♬ original sound – Cam Kirkham

Και συχνά, μια πολύ σημαντική παράμετρος για το αν οι φωτογραφίες σου είναι ακόμα «εκεί», αν αφαιρέθηκαν ή εάν πρόκειται να αφαιρεθούν είναι το αν και κατά πόσο σου προκαλούν ευχάριστες αναμνήσεις, κάποια δόση «καλής» νοσταλγίας, αν ο χωρισμός ήταν φιλικός ή όχι καθώς και τι σχέσεις μπορεί να διατηρείς σήμερα με αυτόν τον άνθρωπο.

Αν, λοιπόν, όλα τα παραπάνω είναι πράγματι ευνοϊκά, ίσως να αποφασίσεις να κρατήσεις τις cute φωτογραφίες με τ@ν πρώην σου στο προφίλ σου.

Οι μήνες περνούν, και εσύ ξεκινάς να βγαίνεις με ένα πολλά υποσχόμενο δυνητικό ταίρι. Τα πάτε φανταστικά, υπάρχει χημεία και τα βρίσκετε σχεδόν σε όλα.

Τι γίνεται, όμως, τη στιγμή που το μέχρι πρότινος τέλειο ταίρι σου ζητά να διαγράψεις τις φώτο με τ@ν πρώην σου στα socials; Τι στο καλό κάνεις;


Η νέα σου σχέση θέλει να διαγράψεις τις φώτο τ@ πρώην: Μήπως έχει δίκιο;

Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα σε κάθε νέα σχέση – είτε είναι ενός μήνα είτε ενός έτους – είναι να είμαστε ειλικρινείς, όχι μόνο στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα, όπως είναι οι ιδιορρυθμίες μας ή τα πράγματα που μας εκνευρίζουν.

Έτσι, στην περίπτωση που @ νέ@ σου σύντροφος σου ζητήσει να διαγράψεις τις φωτογραφίες με τ@ν πρώην σου, πριν αρνηθείς και τ@ν βγάλεις τρελ@, σκέψου τη δύσκολη θέση που εκείν@ βρίσκεται.

Αναλογίσου τις σκέψεις, τα συναισθήματα αλλά και το κουράγιο που βρήκε να ανοίξει μια τόσο άβολη συζήτηση.

Σίγουρα, τα πράγματα που ενδεχομένως να σκέφτεται, έχουν περάσει και από το δικό σου μυαλό.

Και το πιο πιθανό είναι να φοβάται ότι ο λόγος που δεν έχεις διαγράψει τις φωτογραφίες αυτές είναι επειδή εξακολουθείς να αναπολείς το παρελθόν σου ή – ακόμα χειρότερα – εξακολουθείς να τρέφεις αισθήματα για τ@ν πρώην σου.

Μάλλον, τώρα, έχει έρθει η ώρα να λάβεις πραγματικά υπόψη σου το αίτημα ή τη δυσφορία τ@. Ορισμένα άτομα αντιμετωπίζουν θέματα εμπιστοσύνης, ίσως και @ σύντροφός σου.

Εάν, λοιπόν, σου ζητήσει να κατεβάσεις τις φωτογραφίες, ίσως μια καλή λύση θα ήταν να τις «κρύψεις», προκειμένου να μη δώσεις χώρο στην ανασφάλεια και τη ζήλια, μεριμνώντας παράλληλα για την ψυχική του υγεία και ηρεμία.

Όταν αγαπάς κάποιον, άλλωστε, θέλεις να κάνεις το ταξίδι του μαζί σου όσο το δυνατόν πιο ομαλό, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να διαγράψεις φωτογραφίες τ@ πρώην συντρόφου σου, ενώ δεν θες.

Εξάλλου, πρόκειται για έναν/μία πρώην. Αξίζει να διαφωνήσεις με την τωρινή σου σχέση γι’ αυτό; Σίγουρα όχι. Και σίγουρα κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε να βάλει τέλος σε μια σχέση πριν καν ξεκινήσει.

Ή μήπως απλά ζηλεύει και θέλει να σε χειραγωγήσει;

Το άλλο σενάριο είναι πως @ σύντροφός σου απλώς ζηλεύει, πράγμα το οποίο αποτελεί σημαντική κόκκινη σημαία.

Πού σταματά η κατά τ’ άλλα φυσιολογική ζήλεια και πού ξεκινά η παρέμβαση; Σημαίνει κάτι το γεγονός πως κρατάς τις φώτο με τ@ πρώην σου στα social;

Ναι, ήταν κάποτε μέρος της ζωής σου, νιώθεις, όμως, μόνο ότι δεν είναι σωστό ή απλώς δεν θες να διαγράψεις κάποιες στιγμές;

Αυτές είναι οι αναμνήσεις σου και έχεις δικαίωμα σε αυτές. Δεν θα έπρεπε να αποτελεί σημαντικό θέμα σε καμία υγιή σχέση!

Όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο και στη συνέχεια επιλέγουμε να συνάψουμε σχέση μαζί του, οφείλουμε να «αγκαλιάζουμε» τα πάντα ο ένας στον άλλον, συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων εμπειριών και διαδρομών μας.

Όταν κάποιος προσπαθεί να σβήσει το παρελθόν σου – εισβάλλοντας, έτσι, στην ιδιωτική σου ζωή — αυτό σίγουρα δεν αποτελεί καλό σημάδι για το μέλλον.

Η κτητικότητα είναι ένα σοβαρό ελάττωμα, που συνήθως βασίζεται σε κάποια ανασφάλεια. Αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι να τ@ν διαβεβαιώσεις, για αρχή, ότι είναι ο/η ένας/μία και μοναδικός/ή, αλλά αν δεν μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά αυτή, την επόμενη φορά που θα το αναφέρει, διέγραψε εκείν@.

Το mindfulness – ή αλλιώς ενσυνειδητότητα – είναι η εκπαίδευση της προσοχής. Από επιστημονική σκοπιά, θα λέγαμε πως ορίζεται ως η επίγνωση, που προκύπτει όταν δίνουμε προσοχή στην παρούσα στιγμή, χωρίς επίκριση.

Ο όρος προέρχεται από τη βουδιστική παράδοση, αλλά έχει πλέον ενσωματωθεί στη δυτική ψυχολογία, μέσω πρακτικών, όπως είναι η κατανόηση του σώματος, η διατροφή και η διαχείριση του στρες.

@dralexgeorge What is mindfulness? 🧠#mindfulness #learnontiktok #mentalhealthawareness ♬ Emotional Piano Instrumental In E Minor – Tom Bailey Backing Tracks


Βασικές αρχές της ενσυνειδητότητας


Επικέντρωση στο παρόν: Η πρακτική του mindfulness επικεντρώνεται στην παρατήρηση της παρούσας στιγμής, με «beginner’s eye», όπως λέγεται, που σημαίνει με ανοιχτοσύνη και περιέργεια, χωρίς προκαταλήψεις ή προσδοκίες.

Μη κριτική αποδοχή του παρόντος: Αντί να κρίνουμε ή να αξιολογούμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα ή τις αισθήσεις μας, απλώς τις παρατηρούμε και τις αποδεχόμαστε χωρίς να τους προσδίδουμε αξία ή να επιδιώκουμε να τις αλλάξουμε (“Ιt is what it is”).

Υπομονή: Μια μορφή σοφίας, που μας παροτρύνει να δεχτούμε το γεγονός ότι τα πράγματα μερικές φορές ξετυλίγονται στον δικό τους χρόνο.

Συνειδητή παρατήρηση: Η πρακτική του mindfulness ενθαρρύνει τη συνειδητή παρατήρηση των σκέψεων, των συναισθημάτων, των αισθήσεων και του περιβάλλοντός μας, χωρίς να εμπλεκόμαστε σε αυτά.

Self compassion: Η αυτοσυμπόνια έχει οριστεί ως το να αντιμετωπίζει κανείς με καλοσύνη τον εαυτό του και να κρατά μια μη επικριτική στάση απέναντι στις ανεπάρκειες και τις αποτυχίες του.

Ως αποτέλεσμα, κανείς καταφέρνει να έχει συνειδητή επίγνωση και αποδοχή των αρνητικών σκέψεων και συναισθημάτων του, εκλαμβάνοντάς τα ως μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας.


Τι σχέση έχει, όμως,το mindfulness με τη διατροφή;


Το φαγητό είναι σε μεγάλο βαθμό μια αυτόματη και ασυνείδητη συμπεριφορά. Οι άνθρωποι μπορούν να τρώνε συνειδητά, αλλά τείνουν να μην το κάνουν όταν είναι αφηρημένοι ή συναισθηματικά φορτισμένοι.

Κατά την παιδική μας ηλικία, έχουμε τη δεξιότητα της αυτορρύθμισης της ποσότητας τροφής που καταναλώνουμε. Είμαστε απόλυτα συντονισμένοι στα μηνύματα που στέλνει το σώμα μας.


Μεγαλώνοντας, η δεξιότητα αυτή αρχίζει να «μολύνεται» από τις πεποιθήσεις του περιβάλλοντός μας για την τροφή, τα «πρέπει» και τους περιορισμούς, που μας επηρεάζουν από μικρούς.

Και κάπως έτσι, το φαγητό σταματά να αποτελεί απλώς μια πηγή ενέργειας και ξεκινά να εξυπηρετεί σκοπούς, όπως το να μας ηρεμεί, να μας αποσπά την προσοχή, να μας διασκεδάζει, να μας επιβραβεύει, να μας τιμωρεί.

@mayaclaiborne

mindful eating is also shown to promote healthier eating habits to help you build a better relationship with food!!! food can be ritual and medicine. #DeserveADrPepperDuet #OscarsAtHome #WomenOwnedBusiness #healthcoach #trending #viral #foryou #fyp #holistichealth

♬ Drop It Like It’s Hot – Snoop Dogg

Σου έχει συμβεί ποτέ να αδειάσεις σε χρόνο ντετέ το πιάτο σου και να μην το πάρεις χαμπάρι; Να προσπαθείς να θυμηθείς τι έφαγες χθες αλλά να μην τα καταφέρνεις; Μήπως συνηθίζεις να σκρολάρεις στο κινητό ή να βλέπεις κάποια σειρά στον καναπέ ενώ τρως;

Νομίζω πως όλοι μπορούμε να ανακαλέσουμε κάποιο παρόμοιο περιστατικό. Κάποια στιγμή που φάγαμε τόσο μηχανικά και ασυνείδητα, που δεν απολαύσαμε μπουκιά από ό,τι καταναλώσαμε και σταματήσαμε μόνο όταν δεν χώραγε άλλο στο στομάχι μας.

«Εγώ πότε τα έφαγα όλα αυτα;», αναρωτηθήκαμε έκπληκτοι.

Σε ένα περιβάλλον γεμάτο πολύ και «κακό» φαγητό, το ασυνείδητο φαγητό οδηγεί τόσο σε ποιοτικά φτωχές διατροφικές επιλογές όσο και σε υπερφαγία.


Πώς το mindfulness μπορεί να βελτιώσει τη σχέση μας με το φαγητό;

Μέσω της καλλιέργειας του mindfulness, μπορούμε να επαναφέρουμε αυτή τη δεξιότητα που είχαμε ως παιδιά.

Να θυμηθούμε ή να αναγνωρίσουμε, τα «σήματα» πείνας και κορεσμού, επιλέγοντας πια τρόφιμα, που όχι μόνο απολαμβάνουμε, αλλά συμβάλλουν στη θρέψη και την ευεξία του οργανισμού μας.

Μαθαίνουμε, ακόμη, να δίνουμε την απαραίτητη προσοχή στη μάσηση, τη γεύση, την υφή και τα αρώματα ενός πιάτου.

Θυμόμαστε τι σημαίνει το να «ακούς» το αίσθημα του κορεσμού και να σταματάς τη σωστή στιγμή. Καταφέρνουμε να «αυτο-ρυθμίσουμε» τη διατροφική μας συμπεριφορά, να περιορίσουμε το ασυνείδητο φαγητό και ίσως να ελέγξουμε και το σωματικό μας βάρος.

Με λίγα λόγια, είμαστε πια σε θέση να δίνουμε αξία στην τροφή μας, βγαίνοντας από τον «αυτόματο πιλότο» και κερδίζοντας μια πιο πλούσια διατροφική εμπειρία.

Το να τρώμε ενσυνείδητα, βέβαια, δεν σημαίνει μόνο να τρώμε αργά και χωρίς αντιπερισπασμούς. Σίγουρα όλα αυτά βοηθούν, αλλά η ενσυνείδητη διατροφή είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Αποτελεί μια ολόκληρη φιλοσοφία και στάση απέναντι στο φαγητό και την εικόνα σώματός μας.

Ένας ίσως από τους βασικότεροτερους πυλώνες του mindfulness είναι η αυτοσυμπόνια, που σημαίνει να αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας με καλοσύνη και αποδοχή.

Όταν μία μόνο «κακή» διατροφική επιλογή έχει τη δύναμη να πυροδοτήσει ένα ή και περισσότερα υπερφαγικά επεισόδια, με όλα τα επακόλουθα αρνητικά συναισθήματα, η πρακτική της ενσυνειδητότητας μας παροτρύνει να απαντάμε με επιείκεια στην επικριτική σκέψη που λέει:

«Είμαι απαράδεκτ@ που υπέκυψα στο ντόνατ και χάλασα τη δίαιτα».

Αντίθετα, μας βοηθά να αναπτύξουμε έναν ενθαρρυντικό εσωτερικό διάλογο, που απαντά κάπως έτσι:

«Αναγνωρίζω τι συνέβη και ίσως έφαγα παραπάνω από το συνηθισμένο».


«Είναι ΟΚ να δυσκολεύομαι στη σχέση μου με το φαγητό».


«Η αξία μου δεν επηρεάζεται από τις διατροφικές μου επιλογές».

Με αυτοσυμπόνια, παρατηρούμε τις αρνητικές μας εμπειρίες, αναγνωρίζουμε από τι πυροδοντούνται αλλά και πως μας καθοδηγούν στις πραγματικές μας ανάγκες.

Εντυπωσιακά και ιδιαίτερα αισιόδοξα φαίνονται τα αποτελέσματα ελληνικής μελέτης που δοκίμασε να εκπαιδεύσει δείγμα ελληνικού πληθυσμού σε πρακτικές ενσυνειδητότητας και αυτο-συμπόνιας (project EATT).

Η παρέμβαση, αρχικά, πέτυχε στο να αυξήσει την ενσυνειδητότητα και την αυτοσυμπόνια και μάλιστα σε έναν πληθυσμό καθόλου συνηθισμένο σε παρόμοιες έννοιες. Στους συμμετέχοντες παρατηρήθηκε μείωση του άγχους και των συμπτωμάτων υπερφαγίας και βελτίωση του αυτοελέγχου, ακόμη και 14 μήνες μετά το πέρας της εκπαίδευσης.

Παρατηρήθηκε, ακόμη, αύξηση της συνειδητότητας και μείωση των ενοχών που αφορούν την κατανάλωση «παχυντικών» και «απαγορευμένων» τροφών.

Παρόλο που η απώλεια βάρους δεν ήταν ένας από τους σκοπούς της μελέτης (ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να μην εφαρμόσουν σε κανένα πρότυπο περιοριστικής δίαιτας κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης), ορισμένοι συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης έχασαν βάρος, το οποίο μάλιστα και διατήρησαν.

@asapmonny

📱down is my fave “hack” 🙌🏼 lmk if you’ve tried any of these/what you’re gonna try TODAY 🥳 #mindfulness #healthyhabit #nutritiontips #greenscreen

♬ Dame 5 motivos – The_New_Cosmic

Το mindfulness, λοιπόν, είναι μια φιλοσοφία που μας μαθαίνει να στρέφουμε την προσοχή μας στην τροφή μας, χωρίς επίκριση και καταναγκασμό. Ακόμη, μας συνδέει με τις ανάγκες μας και μας καθοδηγεί στο να υιοθετήσουμε συνήθειες, που φροντίζουν πραγματικά την υγεία μας.

Καλλιεργεί μια «σοφία» και μια διορατικότητα στη λήψη αποφάσεων, που αφορούν το τι και πόσο θα φάμε και οξύνει την ευαισθησία των αισθήσεών μας κατά τη διατροφική εμπειρία. Συνολικά, αλλάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και βελτιώνει ουσιαστικά τη σχέση μας με την τροφή μας.

Ζούμε σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, που κινείται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, ατελείωτες υποχρεώσεις και, φυσικά, πάσης φύσεως δυσκολίες. Κάποιες καταστάσεις, ωστόσο, φαίνεται πως παραμένουν σταθερές. Κι μία εξ αυτών είναι και η συγκατοίκηση.

Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, όλο και περισσότερα άτομα – και κυρίως ζευγάρια – επιλέγουν να ζήσουν μαζί, υιοθετώντας την ιδέα ότι το να μοιράζονται τον ίδιο χώρο με τον/ην σύντροφό τους μπορεί να ενισχύσει την ευτυχία τους και να δημιουργήσει έναν ακόμη πιο ισχυρό δεσμό

Λογικό;

Σίγουρα!

Είναι σημαντικό, όμως, να αναγνωρίσουμε ότι, πολλές φορές, αυτή η «κουλτούρα της συγκατοίκησης αφενός μπορεί να μην «ταιριάζει» σε όλους και αφετέρου, μπορεί να μην οδηγεί πάντα στην «προσδοκώμενη ευτυχία». Δεν είναι, άλλωστε, και λίγες οι περιπτώσεις, όπου οι πιέσεις και οι προσδοκίες μίας τέτοιας κατάστασης έχουν συμβάλλει σημαντικά στην ψυχολογική δυσφορία – ή ακόμη και το χωρισμό – ενός ζευγαριού. 

Ποιες είναι, άραγε, οι πιθανές προκλήσεις ή τα μειονεκτήματα, που πιθανόν να κρύβει μία συγκατοίκηση;

Απώλεια της ατομικότητας

Σου έχουμε νέα: Tο ότι επιλέγουμε να συγκατοικήσουμε με τον/ην σύντροφό μας, δε σημαίνει ότι επιθυμούμε να είμαστε μαζί του/ης 24/7. Με όποιον άνθρωπο κι αν μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι, το να έχουμε και οι δύο τον προσωπικό μας χρόνο και χώρο (aka την αυτονομία μας) – συνιστά καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχία ενός τέτοιου βήματος. 

Πάντα χρειάζεται μία ισορροπία μεταξύ συντροφικότητας και ατομικότητας, ώστε να δημιουργηθεί ο κατάλληλος χώρος για προσωπική ανάπτυξη μέσα στη σχέση. Διαφορετικά, είναι λογικό να μας δημιουργηθούν αρνητικά συναισθήματα ή ακόμα και μία αίσθηση «ασφυξίας», που θα συμβάλλει τελικά στη δυστυχία του ζευγαριού

Ψευδαίσθηση της ευτυχίας

Πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν να συγκατοικήσουν με τον άνθρωπό τους, βλέποντας μία τέτοια κίνηση ως τη «μαγική» λύση για όλα τα ζητήματα της σχέσης ή ακόμα και μία απρόσκοπτη μετάβαση σε μία ευτυχισμένη ζωή. Ας αφήσουμε, όμως, για λίγο, τις ψευδαισθήσεις κι ας επικεντρωθούμε στην πραγματικότητα – που μάλλον είναι αρκετά διαφορετική

Η συμβίωση εννοείται πως μπορεί να προσφέρει πολλά οφέλη, όπως είναι η συντροφικότητα, το δέσιμο, ακόμη και ο διαμοιρασμός των εξόδων.

Εντούτοις, την ίδια στιγμή, όμως, συνοδεύεται και από ένα σύνολο προκλήσεων, όπως είναι η προσαρμογή στις συνήθειες του άλλου, που ενδέχεται να προκαλέσουν πίεση ή ακόμη και απογοήτευση σε μία σχέση. Και γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο απαιτείται η ανάλογη προσπάθεια και οι αμοιβαίες υποχωρήσεις του ζευγαριού.

Επικοινωνία & επίλυση συγκρούσεων

Η αμοιβαία κατανόηση καθώς και η σωστή επικοινωνία είναι, θα λέγαμε, το «μυστικό» κάθε επιτυχημένης σχέσης – συμπεριλαμβανομένης και της συμβίωσης. Όταν ζούμε στο ίδιο σπίτι με κάποιον, οι εντάσεις και οι συγκρούσεις είναι σίγουρα αναπόφευκτες. Το θέμα είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται.

Αν το ζευγάρι είναι σε θέση να συζητά ανοιχτά και ειλικρινά τις ανάγκες του, τις ανησυχίες και τους όποιους προβληματισμούς του, με κατανόηση και ενσυναίσθηση, σίγουρα θα είναι και σε θέση να βρει τις λύσεις εκείνες, που να ευνοούν και να ικανοποιούν οποιοδήποτε περιβάλλον συμβίωσης. 

Μη ρεαλιστικές & ασύμβατες προσδοκίες 

Η κοινωνία (ή, πολλές φορές, ακόμα και η οικογένεια ή οι συγγενείς μας) συχνά θεωρεί τη συμβίωση ως «προάγγελο» του γάμου ή ως δοκιμαστική πορεία για μία δια βίου δέσμευση. Τα ζευγάρια που συμβιώνουν, από τη μεριά τους, μπορεί να έχουν εντελώς διαφορετικές προσδοκίες για τη φύση και το μέλλον της σχέσης τους. Ο ένας σύντροφος μπορεί να θεωρεί τη συμβίωση ως ένα «σκαλοπάτι» προς το γάμο, ενώ ο άλλος μπορεί να τη βλέπει ως μία όμορφη συγκυρία, χωρίς καμία δέσμευση για περαιτέρω εξέλιξη.

Το βασικό, εδώ, είναι να γνωρίζουμε τι ακριβώς ζητάμε, να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και ξεκάθαροι με τον άνθρωπό μας, αφήνοντας πίσω τις κοινωνικές πιέσεις.

Όπως κάθε άτομο, έτσι και κάθε σχέση είναι μοναδικά. Και αυτό σημαίνει, πρώτον, πως δεν υπάρχει μια «φόρμουλα επιτυχίας», που να ταιριάζει σε όλους, και δεύτερον, ότι κανένας από αυτούς τους παράγοντες δεν είναι καθολικός για κάθε ζευγάρι που συμβιώνει. Πολλά άτομα βρίσκουν, πράγματι, την ευτυχία και την πληρότητα στη συγκατοίκησή τους (τους συγχαίρουμε γι’ αυτό!). Άλλα πάλι, όχι.

Ας θυμόμαστε ότι «είναι εντάξει» να έχουμε την αυτονομία μας, τον προσωπικό μας χώρο και χρόνο, τα δικά μας όρια και στόχους μέσα στη σχέση και τη συμβίωσή μας. Είναι, επίσης, εντάξει και οι όποιες διαφορές μπορεί να υπάρξουν μέσα σε μια σχέση, αρκεί να μπορούμε να τις διαχειριστούμε σωστά, σύμφωνα με τις προσωπικές αξίες, τα θέλω και τη συγκεκριμένη δυναμική της κάθε σχέσης.

Το πραγματικό του όνομα είναι Πέτρος Χατζόπουλος, όμως, είναι ευρέως γνωστός ως Αύγουστος Κορτώ.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε στην Ιατρική σχολή του ΑΠΘ χωρίς, ωστόσο, να ολοκληρώσει ποτέ τις σπουδές του καθώς – όπως θα δηλώσει αργότερα – «δεν είχε το σθένος να γίνει γιατρός, όσο συναρπαστική κι αν του φαινόταν η επιστήμη της Ιατρικής».

Πριν ακόμη συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλο ρόλο έπαιζε η συγγραφή στη ζωή του, βρέθηκε να κρατά στα χέρια του το πρώτο του βιβλίο. 

Η εργογραφία του μετρά περισσότερα από 30 βιβλία, με δημοφιλέστερο «Το βιβλίο της Κατερίνας», ένα έργο για εκείνη, τη μητέρα του, με το οποίο συστήθηκε καλύτερα στο αναγνωστικό του κοινό, δέθηκε κι αγαπήθηκε από αυτό.

Έκτοτε, ακολούθησαν κι άλλα έργα του, στα οποία ο άνευ στερεοτύπων συγγραφέας και μεταφραστής, Αύγουστος Κορτώ, τόλμησε να θίξει όλα εκείνα που η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη να ακούσει, με αποτέλεσμα αυτή η τόλμη του να τον κάνει αγαπητό σε χιλιάδες αναγνώστες που τον διαβάζουν πλέον με απόλυτη εμπιστοσύνη. 

Αύγουστε, σε καλωσορίζουμε στο Estella! Χαιρόμαστε πολύ που σε έχουμε κοντά μας.

Πότε κατάλαβες πως η συγγραφή για σένα είναι μονόδρομος; Έγινε ξαφνικά ή είχες κάποιο ερέθισμα που σε οδήγησε προς αυτή την κατεύθυνση; 

Η περίπτωσή μου είναι πιστό καθρέφτισμα της ρήσης «Τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Όσο περισσότερο έγραφα, τόσο περισσότερο ήθελα να γράφω. Κι αυτή η λαχτάρα – η πείνα, η δίψα – δεν καταλάγιασε έκτοτε.

Οι περισσότεροι αναγνώστες σε γνωρίζουν από το βιβλίο σου «Το βιβλίο της Κατερίνας», το οποίο αφηγείται την πραγματική ιστορία της μητέρας σου. Το βιβλίο γνώρισε τεράστια επιτυχία και μεταφέρθηκε και στο θεατρικό σανίδι, αποσπώντας διθυράμβους.

Εντούτοις, μερικοί βιάστηκαν να σε χαρακτηρίσουν ως «ο συγγραφέας που βγάζει τα προσωπικά του θέματα στη φόρα για να κερδίσει την εύνοια του κόσμου». Ποια είναι η στάση σου απέναντι σε αυτή τη θέση – αλλά και τις αρνητικές κριτικές γενικότερα; 

Όπως η μάνα μου, είμαι άνθρωπος χωρίς φίλτρο: Ό,τι αισθάνομαι και σκέφτομαι βγαίνει αντανακλαστικά στην επιφάνεια, σαν να βρίσκομαι μονίμως στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή.

Αν διάλεγα μια λέξη για να χαρακτηρίσω τα βιβλία μου, θα ήταν «χύμα». Όλα μαζί, χωρίς μέτρο, συχνά με την ορμή και τη σύγχυση της πρώτης γραφής, απ’ το ασυνείδητο ίσαμε τη σελίδα. 

Το βιβλίο για την Κατερίνα δεν θα μπορούσε να ’ναι αλλιώτικο: Τα τραύματα, η αγάπη, ο πόνος, έπρεπε να εκτεθούν τελείως απογυμνωμένα. Καταλαβαίνω γιατί κάποιους τους ξενίζει αυτή η έκθεση, και είναι λογικό να υπάρχουν αναγνώστες που βρίσκουν το χειμαρρώδες, επιμελώς ακατέργαστο ύφος μου απωθητικό. 

Σαφώς και στεναχωριέμαι αν κάποιος μοιραστεί την απογοήτευσή του για ένα βιβλίο μου, αν και τα αρνητικά σχόλια είναι κυρίως ad hominem.

Τι να κάνεις, αυτά έχει η φήμη – ακόμα και η μηδαμινή φήμη που απολαμβάνω.

Ποιος είναι ο Αύγουστος χρόνια μετά την απώλεια της Κατερίνας, και ποιος ο Κορτώ μετά την έκδοση της «Κατερίνας» – η οποία συνεχίζει να διαβάζεται μέχρι και σήμερα με μεγάλο ενθουσιασμό από το αναγνωστικό κοινό; 

Είναι λίγο συγκεχυμένα τα πράγματα μέσα μου.

Η Κατερίνα έγινε από υπαρκτό πρόσωπο λογοτεχνικός χαρακτήρας, ρόλος στο θέατρο, κοινοκτημοσύνη των αναγνωστών που την αγάπησαν σαν να τη γνώριζαν διά ζώσης. Κάπου την έχασα, αλλά την ξαναβρίσκω – είτε το θέλω, είτε όχι. 

Είναι η ευλογία κι η κατάρα μου, η ρίζα όλης μου της δύναμης, της ικανότητάς μου να αγαπώ παράφορα, αλλά και όλων των δεινών που πλήττουν τη ζωή μου.

Δεν θα την άλλαζα τελείως – μα αν μπορούσα, θα την άλλαζα λίγο: Τόσο, ώστε κανείς απ’ τους δυο μας να μη χρειαστεί ποτέ να υποφέρει.

Παγκοσμίως, περάσαμε μια πολύ δύσκολη περίοδο, την περίοδο της πανδημίας. Πώς σε βρήκε εσένα αυτή η περίοδος και σε ποιο βαθμό σε επηρέασε ή σε άλλαξε;

Είμαι μονήρης άνθρωπος, που κάνει μια τρομερά μοναχική δουλειά. Εννοείται ότι φοβήθηκα, πένθησα, έπληξα, απελπίστηκα, αλλά ήμουν εκ των πραγμάτων εξοικειωμένος με τον εγκλεισμό. 

Και φυσικά, είχαμε τον Τζέρι, που μας έβγαζε απ’ το σπίτι, απ’ το καβούκι μας.

Ένα από τα κύρια γνωρίσματα της γραφής σου είναι ότι δεν ακολουθείς τις νόρμες, πηγαίνεις κόντρα στους κανόνες γραφής και δεν διστάζεις να εκφραστείς ακόμη και μέσα από τη βωμολοχία.

Δυσκολεύτηκες ποτέ να εκφραστείς ελεύθερα φοβούμενος την κριτική ή ήσουν πάντα απελευθερωμένος από τον φόβο του «τι θα πει ο κόσμος» για τον τρόπο που γράφεις;

Αν σταματήσεις να γράφεις ελεύθερα, δεν έχει νόημα να συνεχίσεις να γράφεις.

Ο πρώτος αναγνώστης μου είμαι εγώ ο ίδιος – επομένως, πρέπει να διασκεδάσω με τις ιστορίες μου, να παίξω μπάλα σαν να είμαι ολομόναχος στον κόσμο. 

Τώρα, όσοι φρίττουν με την περιστασιακή αθυροστομία μου, πρέπει να σκεφτούν πώς μιλούν οι άνθρωποι μεταξύ τους, ιδίως όταν είναι συναισθηματικά φορτισμένοι – οι βρισιές, όταν δεν γίνονται εργαλείο άσκησης βίας, είναι για πολλούς από μας μια μορφή ανώδυνης εκτόνωσης.

Το ίδιο ισχύει και για τους χαρακτήρες των βιβλίων μου – αλίμονο αν τους επέβαλλα λογοκρισία.

Κύριες θεματικές των βιβλίων σου αποτελούν ο ρατσισμός, η ομοφοβία και τα θέματα ψυχικής νόσου. Θέματα που αφορούν πολύ κόσμο στη σημερινή εποχή και που θέλω να πιστεύω πως τα συζητάμε περισσότερο, σε αντίθεση με παλαιότερα.

Διακρίνεις κάποια πρόοδο στην αντιμετώπιση αυτών των κοινωνικών προβλημάτων στο πέρασμα των χρόνων; Οι Έλληνες, σήμερα, ενδιαφέρονται γι’ αυτά τα ζητήματα ή εξακολουθούν να τα κρύβουν «κάτω από το χαλί» από φόβο μήπως στιγματιστούν; 

Τα πράγματα είναι σαφέστατα καλύτερα απ’ ό,τι πριν είκοσι, πολλώ δε μάλλον σαράντα, χρόνια.

Πρέπει να γίνουν κι άλλα βήματα, πρέπει να επέλθει πλήρης, απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη ισότητα κι ισονομία μεταξύ όλων των πολιτών, αλλά η αρχή έχει γίνει, και ζούμε σε μια κοινωνία πολύ πιο ανθρώπινη απ’ του ’50. 

Απ’ την άλλη, οφείλουμε να επαγρυπνούμε, να αφουγκραζόμαστε τα αθόρυβα βήματα της βίας και της φρίκης – σε μιαν αληθινά υγιή κοινωνία δεν θα είχαμε τόσες γυναικοκτονίες, τέτοια περιθωριοποίηση των τρανς συνανθρώπων μας, τόση μοναξιά κι απελπισία στην κοινότητα των ψυχικά νοσούντων.

Εξ ου και πολλά απ’ αυτά τα ζητήματα, που με καίνε, τρυπώνουν στα βιβλία μου.

Ποια είναι η άμυνά σου απέναντι σε περισταστικά εκδήλωσης μίσους ή ρατσισμού στο πρόσωπό σου; Θεωρείς ότι τέτοιου είδους ρητορικές τείνουν να ελαττώνονται ή να εξαπλώνονται;  

Απολογούμαι προκαταβολικά για τον όρο, αλλά έχω φάει τόσο σκ@@ό στη ζωή μου, που ειλικρινά δεν με αφορούν οι σποραδικές ψυχοσυναισθηματικές π@ρδές. Ζω ελεύθερα, κι έχω και δουλειές.

Έχεις γράψει περισσότερα από 30 έργα κι έχεις μεταφράσει άλλα τόσα. Σε ποιο έργο σου αφιέρωσες τον περισσότερο χρόνο και κόπο – και ποιοι ήταν οι λόγοι που συνέβη αυτό; 

Είμαι εργασιομανής λόγω υπερτροφικού υπερεγώ: Όταν δεν δουλεύω σκοτωτά, αισθάνομαι άχρηστος.

Κανένα βιβλίο δεν μου ’χει πάρει περισσότερο από δυο-τρεις μήνες, γιατί γράφω κάθε μέρα, όλο τον χρόνο, γύρω στις 2 με 3 χιλιάδες λέξεις.

Η «Άλλη Κατερίνα» με ζόρισε πολύ, γιατί ήταν το δοχείο όλων των τραυματικών απωθημένων μου, και διάφορες μεταφράσεις σπουδαίων συγγραφέων με τζαναμπέτικο ύφος.

Αλλά, όπως προείπα, με υποκινεί ένα ανελέητο ψυχικό καμουτσίκι, κάτι σαν ακραία προτεσταντική ηθική: Μόνο όταν κουράζομαι νιώθω ενάρετος.

Ως συγγραφέας, οραματίζεσαι το απόγειο της καριέρας σου; Έχεις κάποια φιλοδοξία ή λειτουργείς αυθόρμητα και συναισθηματικά; 

Οι φιλοδοξίες μου καλύφθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά από τότε που οι αναγνώστες κι οι αναγνώστριες – ο Θεός να μου κόβει μέρες, κ.τ.λ. – μου χάρισαν τη δυνατότητα να ζω απ’ τα βιβλία μου.

Τα τελευταία χρόνια, παρατηρούμε πολλά βιβλία να μεταφέρονται στη μικρή οθόνη με μεγάλη επιτυχία.

Αν αναλογιστούμε την τεράστια συγγραφική σου επιτυχία, μήπως είναι καιρός να δούμε όλες αυτές τις ιστορίες και τα μηνύματα που περνάς μέσα από τα βιβλία σου να παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από την ελληνική τηλεόραση; 

Έχουν υπάρξει διάφορα φλερτάκια με κανάλια, τα οποία ως τώρα δεν έχουν καρποφορήσει. Πλάκα θα είχε, και φυσικά θα το χαιρόμουν, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι ο συγγραφικός μου κόσμος θα ταίριαζε με την ελληνική τηλεόραση

Έχουν πολλή αγριότητα τα βιβλία μου, και δεν έχω ιδέα πώς μπορείς να την αποδώσεις οπτικά χωρίς να σκούζει το ΕΣΡ ή να φρικάρουν οι τηλεθεατές.

Έχοντας θίξει βαριά θέματα κι έχοντας μιλήσει για σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, θα ήθελα να ελαφρύνω το κλίμα της συνέντευξής μας και να σε ρωτήσω το εξής:

Ποιο είναι το ωραιότερο σχόλιο που σου έχουν κάνει για τα βιβλία σου και ίσως αποτέλεσε έναυσμα για να νιώσεις πως έχεις βάλει κι εσύ το λιθαράκι σου στο να γίνει αυτός ο κόσμος πιο ελεύθερος και ανοιχτός;

Αν, μέσω των βιβλίων μου ή του προσωπικού μου βίου, όπως τον ξαμολάω χύμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχω προσφέρει ανακούφιση και παρηγοριά έστω και σε εκατό ανθρώπους, είμαι πραγματικά κι απέραντα ευτυχής

Το πιο συγκινητικό απ’ όλα όσα μου ’χουν τύχει, ήταν ένα κοριτσούδι δεκαεφτά χρονώ, που ’χε έρθει σε μια παρουσίασή μου, σκαστή απ’ το διάβασμα των Πανελλαδικών.

Όταν μου είπε ότι με διάβαζε στη ζούλα, ένιωσα λίγο σαν περήφανος μπαμπάς.

Υπάρχει κάτι που ετοιμάζεις αυτό το διάστημα ή θα ετοιμάσεις στο άμεσο μέλλον; Τι να περιμένουμε από τον Αύγουστο Κορτώ; 

Αυτή τη στιγμή δουλεύω παράλληλα ένα fantasy κι ένα πειραγμένο ρομάντζο.

Δεν έχω ιδέα αν θα διαβάζονται – αλλά έχω καμιά δεκαριά βιβλία στο συρτάρι, μεταξύ αυτών ένα περίπου παιδικό, που αγαπώ όσο λίγα απ’ τα γραπτά μου.

Ζούμε σε μια εποχή απρόβλεπτη, που δεν ξέρουμε τι μας περιμένει και, πολλές φορές, αυτό μας αποτρέπει από το να χαρούμε τη ζωή και να κάνουμε όνειρα για το μέλλον.

Εσύ σκέφτεσαι το μέλλον; Ποια είναι η στάση σου απέναντι σε αυτό;

Κανείς δεν επιβιώνει χωρίς όνειρα, αλλά όταν πορεύεσαι με μιαν αρρώστια σαν τη δική μου, μαθαίνεις να ονειρεύεσαι το βράδυ τις πρωινές ώρες. Η ευτυχία είναι λίγο σαν χάπι – χρειάζεσαι ένα κάθε μέρα, κι ας μην είναι μεγάλη η δόση.

Αύγουστε Κορτώ, σ’ ευχαριστούμε από καρδιάς γι’ αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησες και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία σε οτιδήποτε κάνεις!

Ο Ερντογάν και πάλι πρόεδρος. Ποια είναι η επόμενη μέρα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του ρόλου της Τουρκίας στη διεθνή σκακιέρα;

Οι τουρκικές εκλογές αποτέλεσαν άλλον έναν θρίαμβο του Ταγίπ Ερντογάν, ενάντια της ενωμένης αντιπολίτευσης κεμαλικών, φιλελεύθερων και εθνικιστών. Παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα και τη συνεχή ισλαμική συντηρητικοποίηση της Τουρκίας, o Ερντογάν πέτυχε να κερδίσει την τρίτη θητεία του στην προεδρία της Τουρκίας. 

Τι σημαίνει η επανεκλογή του Ερντογάν για την Ελλάδα και τους διεθνείς συσχετισμούς; Ποια είναι η Τουρκία που θα δούμε τον επόμενο καιρό;

Αρχικά, από αντικειμενική σκοπιά, η Ελλάδα δεν θα είχε κανένα ιδιαίτερο συμφέρον ούτε από τον Ερντογάν, ούτε και από τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.

Η εθνική γραμμή της Τουρκίας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν διαφέρει στο πολιτικό πεδίο. Μάλιστα, η διαχρονική ρητορική των κεμαλιστών, είναι σκληρότερη στις τουρκικές απαιτήσεις έναντι της Ελλάδας. Ως εκ τούτου, η επανεκλογή του Ερντογάν, διατηρεί την αστάθεια στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας.

Το εγχείρημα του Ερντογάν να καλύψει τα τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία, με περιοδικές τεχνητές εντάσεις έναντι της Ελλάδας, με διεκδικήσεις που καταπατούν υπάρχουσες διεθνείς συμβάσεις, αποτελεί μία προσπάθεια που εντάσσεται στο πλαίσιο της σκληρής ισλαμοποίησης και ενίσχυσης του εθνικιστικού στοιχείου της Τουρκίας.

Άλλωστε, ο εθνικισμός και η θρησκοληψία αποτελούν διαχρονικούς παράγοντες αποπροσανατολισμού

Εδώ χρειάζεται να προστεθεί το αυξανόμενο έλλειμα δημοκρατίας στην Τουρκία. Δημοσιογράφοι και πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης βρίσκονται φυλακισμένοι, με κατηγορία την αντίθεση τους στο καθεστώς Ερντογάν.

Η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης λαμβάνει ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά από το κράτος – χρήματα που καταλήγουν στις τσέπες τούρκων ολιγαρχών – οι οποίοι έχουν δομήσει ένα σύστημα προστασίας και εδραίωσης του Ερντογάν στην εξουσία.

Το σήμερα το αύριο στο εσωτερικό της Τουρκίας και στις διεθνείς σχέσεις της

Η αυταρχική πολιτική του τούρκου προέδρου, σε συνδυασμό με την τάση δημιουργίας εντάσεων με την Ελλάδα, έχει κλείσει την προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Ως επιβαρυντικοί παράγοντες στις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε υφίστανται οι σοβαρές καταπατήσεις του κράτους δικαίου, οι οποίες τεκμηριώνονται από τις προαναφερθείσες φυλακίσεις δημοσιογράφων και πολιτικών αντιπάλων του Ερντογάν και σφραγίζονται από την αντιμετώπιση του τουρκικού κράτους στην κουρδική μειονότητα. 

Κάθε χρόνο, αριθμούνται εκατοντάδες συλλήψεις, ξυλοδαρμοί και βασανισμοί κούρδων ακτιβιστών, με τα περιστατικά κρατικής τρομοκρατίας του τουρκικού στρατού έναντι περιοχών που κατοικούνται ως επί το πλείστον από κούρδους, να αποτελούν καθημερινότητα.

Αντίδοτο στην απολυταρχική εξουσία του Ερντογάν ως προς τις διεθνείς σχέσεις της Τουρκίας, αποτελεί το φθηνό εργατικό δυναμικό και η χαμηλή φορολογία για τα υψηλά στρώματα και τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, πολυεθνικοί κολοσσοί όπως η Tesla, επενδύουν δισεκατομμύρια στην τουρκική οικονομία. 

Η επενδυτική γοητεία της Τουρκίας και η κομβική γεωστρατηγική της θέση, έχουν φέρει τη χώρα σε δίαυλο επικοινωνίας με την Κίνα και τη Ρωσία για επενδυτικές, ενεργειακές και στρατιωτικές συμφωνίες. 

Όπως και σε χλιαρές μεν, αλλά σταθερές δε, σχέσεις με τις ΗΠΑ, παρά τις συνεχείς διπλωματικές τριβές Ερντογάν και Μπάιντεν. Η Τουρκία επιχειρεί διαχρονικά να κατέχει καταλυτικό ρόλο στην επίλυση διεθνών ζητημάτων, που βρίσκονται οικονομικά ή γεωστρατηγικά, κοντά στην χώρα.

Η επόμενη μέρα στο εσωτερικό της Τουρκίας προβλέπεται ακόμη χειρότερη

Η τρίτη συνεχόμενη εκλογή του Ερντογάν αποτελεί, στην ουσία, νομιμοποίηση της καθεστωτικής βίας της κυβέρνησής του. Η σύλληψη προσώπων που αποτελούν personae non gratae για τον Ερντογάν, θα συνεχιστεί σε εντονότερο βαθμό.

Η καταπάτηση του κράτους δικαίου και πολλών ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν θα συναντήσει κάποιο ουσιαστικό εμπόδιο, ενώ η οικονομική πορεία της Τουρκίας αναμένεται να παραμείνει πτωτική, αυξάνοντας τη φτώχεια και τις κοινωνικές ανισότητες.

Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο μέλλον των διεθνών σχέσεων της Τουρκίας

Ο πόλεμος Ουκρανίας-Ρωσίας, οι ασταμάτητες εντάσεις στην μέση ανατολή και ο ολοένα σκληρότερος ανταγωνισμός ΗΠΑ-Κίνας, καθιστά τις κινήσεις της Τουρκίας στην διεθνή σκακιέρα θολές και απρόβλεπτες. Σε αυτό τον πολύπλοκο ιστό, πολλοί διεθνολόγοι εξετάζουν την προοπτική γεφύρωσης του χάσματος Τουρκίας-Ε.Ε.

Η Τουρκία χρειάζεται έναν σταθερό σύμμαχο που μπορεί να προσφέρει συγκεκριμένες εγγυήσεις στην οικονομική ανάταξη της χώρας και παράλληλα να δημιουργήσει έναν πόλο ασφάλειας και σταθερότητας. Ως ένας τέτοιος σύμμαχος δύναται να ανταποκριθεί μόνο η Ε.Ε.

Βέβαια ο κίνδυνος, η Τουρκία να συνεχίσει την επιθετική πολιτική της ενάντια στην Ελλάδα, παραμένει ορατός και θα εδραιώνεται όσο η Τουρκία αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Το στοίχημα του Ερντογάν για την επόμενη μέρα

Ο Ερντογάν βρίσκεται αντιμέτωπος με μία δύσκολη εξίσωση. Να καταφέρει να σταθεροποιήσει και να αναβαθμίσει τον ρόλο της χώρας του στη διεθνή σκακιέρα, σε συνδυασμό με την οικονομική ανάταξη της Τουρκίας, προσπαθώντας όμως από την άλλη να συνεχίσει την σκληρή ισλαμοποίηση της χώρας και την κάθοδο της προς τον σκληρό συντηρητισμό και τον εθνικισμό.

Ο τούρκος πρόεδρος δεν μπορεί να πατά σε πολλές βάρκες ταυτόχρονα για πάντα. Είτε θα πρέπει να στρέψει προς την συναίνεση και την μετριοπάθεια για να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την δύση, είτε θα συνεχίσει να διατηρεί την υπάρχουσα πολιτική στρατηγική του – η οποία θα τον καθιστά μεν «Σουλτάνο» στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά θα απομονώσει περαιτέρω τη χώρα στον ασταθή διεθνή χάρτη.